ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 153 /2020
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές Αμαλία Μήλιου, Πρόεδρο Εφετών, Γεωργία Λάμπρου, Αγγελική Δέτση – Ε ι σ η γ ή τ ρ ι α, Εφέτες, και από τη γραμματέα Ε.Τ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση της ηττηθείσας στον πρώτο βαθμό ενάγουσας κατά της υπ’ αριθμ. 632/2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, επί της με ημερομηνία 6-7-2016 (αρ. κατάθ. …………/2016) αγωγής, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστηρίου και εντός προθεσμίας τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης, η οποία έλαβε χώρα στις 4-5-2018, όπως προκύπτει από την με αρ. .4-5-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Πρωτοδικείου Πειραιά … ., (άρθρα 495, 499, 511, 513 § 1β, 516, 517, 518 § 1 ΚΠολΔ ως ισχύουν), αρμοδίως δε φέρεται προς εκδίκαση στο Δικαστήριο αυτό, κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, η έφεση, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της άσκησής της έχει κατατεθεί από την εκκαλούσα το απαιτούμενο παράβολο (άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ), να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς τη βασιμότητα των λόγων της, κατά την ίδια διαδικασία (άρθρα 533 και 535 § 1 ΚΠολΔ).
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 939, 941 και 943 ΑΚ συνάγεται ότι, οι δανειστές έχουν το δικαίωμα να απαιτήσουν τη διάρρηξη κάθε απαλλοτριώσεως, που έγινε από τον οφειλέτη προς βλάβη τους, εφόσον η υπόλοιπη περιουσία δεν αρκεί για την ικανοποίηση τους. Προϋποθέσεις προστασίας των δανειστών είναι : 1) Απαίτηση του δανειστή κατά του οφειλέτη γεννημένη κατά τον χρόνο, που ο τελευταίος επιχειρεί την απαλλοτρίωση περιουσιακού στοιχείου. Η απαίτηση είναι κατά τον χρόνο που επιχειρήθηκε η απαλλοτρίωση γεγενημένη, έστω και αν τελεί υπό προθεσμία ή υπό αίρεση ή είναι ανεκκαθάριστη, εφόσον ο οφειλέτης αποσκοπούσε στη ματαίωση της ικανοποίησης της συγκεκριμένης απαίτησης, αρκεί αυτή να καταστεί ορισμένη, απαιτητή και ληξιπρόθεσμη έως την πρώτη συζήτηση της αγωγής. 2) Απαλλοτρίωση από τον οφειλέτη του περιουσιακού στοιχείου, 3) πρόθεση βλάβης των δανειστών, η οποία θεωρείται ότι υπάρχει, όταν αυτός (οφειλέτης) γνωρίζει, ότι με την απαλλοτρίωση του περιουσιακού του στοιχείου θα περιέλθει σε τέτοια οικονομική κατάσταση, ώστε η περιουσία που του απομένει να μην αρκεί για την ικανοποίηση των δανειστών, αφού στην περίπτωση αυτή είναι προφανές ότι, ο οφειλέτης γνωρίζει ότι συνέπεια της πράξεως του είναι η βλάβη των δανειστών, την οποία αποδέχεται (ΑΠ 1798/2007, ΕΑ 286/2017 ΝΟΜΟΣ), 4) βλάβη των δανειστών, δηλαδή ελάττωση της περιουσίας του οφειλέτη σε τέτοιο βαθμό, ώστε η υπόλοιπη περιουσία του να μη αρκεί προς ικανοποίηση των δανειστών. Η αφερεγγυότητα δε αυτή του οφειλέτη, που είναι ένα από τα στοιχεία της βάσεως της περί διαρρήξεως αγωγής, πρέπει να υπάρχει κατά τον χρόνο εγέρσεως της αγωγής, που είναι ο κρίσιμος χρόνος για τον προσδιορισμό της βλάβης των δανειστών, η οποία υπάρχει μόνο όταν ο οφειλέτης είναι κατά τον χρόνο αυτό αφερέγγυος (ΟλΑΠ 6/2003, ΑΠ 1910/2009 ΕλλΔνη 2011.131). Και, 5) γνώση του τρίτου, προς τον οποίο έγινε η απαλλοτρίωση, ότι ο οφειλέτης απαλλοτριώνει προς βλάβη των δανειστών, η οποία γνώση τεκμαίρεται, όταν ο τρίτος είναι κατά την απαλλοτρίωση σύζυγος ή συγγενής σε ευθεία γραμμή ή σε πλάγια γραμμή εξ αίματος έως και τον τρίτο βαθμό ή από αγχιστεία έως τον δεύτερο, το οποίο τεκμήριο δεν ισχύει αν πέρασε ένα έτος από την απαλλοτρίωση έως την έγερση της διαρρήξεως αγωγής, ενώ η ανωτέρω γνώση δεν απαιτείται, αν η απαλλοτρίωση έγινε από χαριστική αιτία. Στην περίπτωση που ο οφειλέτης ενέχεται από σύμβαση αλληλόχρεου λογαριασμού, για τη διάγνωση του ζητήματος της πρόθεσης βλάβης, ενδιαφέρει το πραγματικό ζήτημα της γνώσης, που έχει ο οφειλέτης, ως προς την ύπαρξη παθητικού υπολοίπου του λογαριασμού, κατά τη χρονική στιγμή της απαλλοτριώσεως, καθώς και του ύψους του, αφού από αυτό θα κριθούν οι παραστάσεις του για την κατά τα άνω οικονομική του κατάσταση (για όλα τα παραπάνω βλ. ΟλΑΠ 15/2012, ΑΠ 1491/2018, ΑΠ 1284/2011, ΑΠ 1654/2008, ΕΑ 4408/2013, ΕΑ 730/2009 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, ο όρος περί ανεπάρκειας της υπόλοιπης περιουσίας θα πρέπει να ερμηνεύεται ευρέως και να περιλαμβάνει κάθε μείωση της περιουσίας του οφειλέτη, που οδηγεί σε ολική ή μερική αδυναμία ή δυσχέρεια ικανοποίησης των δανειστών από την επίσπευση εκτέλεσης στα υπόλοιπα περιουσιακά του στοιχεία (ΑΠ 708/2017, ΑΠ 339/2016, ΕΘ 1946/2018 ΝΟΜΟΣ, ΕΘ 1330/2017 ΕλΔνη 2018.801). Τέλος, οφειλέτης, κατά την έννοια του άρθρου 939 ΑΚ, είναι και ο εγγυητής, κάθε δε απαλλοτρίωση, η οποία έγινε από αυτόν προς βλάβη του δανειστή του, που είναι ο ίδιος με εκείνον του πρωτοφειλέτη, εφόσον δεν επαρκεί η υπόλοιπη περιουσία του για την ικανοποίηση του, υπόκειται σε διάρρηξη κατά τους όρους των άρθρων 939 ΑΚ (ΑΠ 1116/2018, ΑΠ 621/2016 ΝΟΜΟΣ).
Η ενάγουσα τράπεζα, ήδη εκκαλούσα, με την ένδικη αγωγή της, που απηύθυνε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά των εναγομένων, ήδη εφεσίβλητων, εξέθετε ότι, κατά του πρώτου εναγομένου διατηρεί απαίτηση συνολικού ύψους 143.496,44 ευρώ με τους νόμιμους τόκους από 18-5-2012, απορρέουσα από την αναφερόμενη στην αγωγή σύμβαση εγγύησης, που κατήρτισε το έτος 2000 μαζί του, κατά τους όρους της οποίας εγγυήθηκε την εξόφληση κάθε οφειλής απορρέουσας από την με αρ. …/16-3-2000 σύμβαση πίστωσης με ανοικτό (αλληλόχρεο λογαριασμό), που κατήρτισε η ίδια (η ενάγουσα) με την εταιρεία «……………» και την οποία κατήγγειλε στις 17-5-2012 κλείνοντας τους τηρούμενους γι’ αυτήν λογαριασμούς. Ότι για την ανωτέρω απαίτησή της εκδόθηκε η με αρ. ……/2012 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία επιδόθηκε στον πρώτο εναγόμενο με επιταγή προς πληρωμή στις 7-9-2012. Ότι ο πρώτος εναγόμενος, παρά την ύπαρξη της προαναφερομένης απαιτήσεως, με το υπ’ αρ. …./20-11-2011 συμβόλαιο γονικής παροχής της συμβολαιογράφου Πειραιώς …………, νομίμως μεταγεγραμμένο, μεταβίβασε λόγω γονικής παροχής στην δεύτερη εναγομένη, θυγατέρα του, την ψιλή κυριότητα επί των λεπτομερώς περιγραφομένων στην αγωγή, κατά θέση, έκταση και όρια, πέντε οριζόντιων ιδιοκτησιών, ευρισκόμενων στον Πειραιά, αξίας κατά τον αντικειμενικό προσδιορισμό 99.337,88 €, 38.101,54 €, 36.369,65 €, 38.101,53 € και 21.312,72 €. Περαιτέρω, η ενάγουσα ισχυρίσθηκε ότι, η απαλλοτρίωση αυτή έγινε με πρόθεση και προς βλάβη της περιουσίας της, με αποτέλεσμα να ματαιωθεί η ικανοποίηση της απαιτήσεώς της, αφού η υπόλοιπη περιουσία του πρώτου εναγομένου, προσημειωμένη με υποθήκες, δεν επαρκεί για την ικανοποίησή της. Με βάση το ιστορικό αυτό ζήτησε τη διάρρηξη της προαναφερομένης καταδολιευτικής συμβάσεως καθώς και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στα δικαστικά της έξοδα. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, με την οποία απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη. Κατά της ανωτέρω αποφάσεως παραπονείται ήδη με την κρινόμενη έφεσή της η ηττηθείσα ενάγουσα, για τους εκτιθέμενους σ’ αυτή λόγους, που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί την εξαφάνιση της, ώστε στη συνέχεια να γίνει δεκτή η αγωγή της.
Από την επανεκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων, που προσκομίζουν οι διάδικοι, ήτοι από την με αρ. …./15-11-2016 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα ……….. ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών …………., που λήφθηκε με επιμέλεια της ενάγουσας, κατόπιν προηγούμενης νομότυπης κλήτευσης των εναγομένων (βλ. με αρ. …../10-11-2016 και …./10-11-2016 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας περιφέρειας Εφετείου Αθηνών …………..), από τις με αρ. …/14-11-2016 και …/14-11-2016 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ………. και ………. αντίστοιχα ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιά, που λήφθηκαν με επιμέλεια των εναγομένων, μετά από προηγούμενη νομότυπη κλήτευση της ενάγουσας (βλ. με αρ. …/4-11-2016 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή περιφέρειας Εφετείου Πειραιά ………), καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που νόμιμα μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε για να χρησιμεύσουν προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, για μερικά από τα οποία γίνεται ειδική μνεία παρακάτω, χωρίς, ωστόσο, να παραληφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων, που για πρώτη φορά προσκομίζονται παραδεκτά (άρθρο 529 § 1 ΚΠολΔ) στο παρόν Δικαστήριο, αποδείχθηκαν τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά : Η ενάγουσα τραπεζική εταιρεία κατήρτισε, ως δανείστρια, στις 16-3-2000 στην Αθήνα, με την εταιρεία υπό την επωνυμία «…………..», ως πρωτοφειλέτρια, την υπ’ αρ. …./16-3-2000 σύμβαση παροχής πίστωσης δι’ ανοικτού (αλληλόχρεου) λογαριασμού, δυνάμει της οποίας χορηγήθηκε σ’ αυτήν πίστωση μέχρι του ποσού των 250.000.000 δραχμών ή 733.675,72 ευρώ, ενώ στη συνέχεια, με την υπ’ αρ. ………/11-5-2004 σύμβαση αύξησης της πίστωσης, που καταρτίστηκε μεταξύ των ίδιων συμβαλλομένων, η πίστωση αυξήθηκε κατά 316.324,28 ευρώ, με τη συνολική πίστωση να ανέρχεται έτσι στο ποσό του 1.050.000 ευρώ. Τόσο στην αρχική σύμβαση πίστωσης όσο και στην αυξητική του ορίου αυτής συμβλήθηκαν ως εγγυητές ο πρώτος εναγόμενος και ο ………… (μη διάδικος στην παρούσα δίκη), εγγυόμενοι προς την ενάγουσα την εμπρόθεσμη και προσήκουσα εξόφληση κάθε χρεωστικού υπολοίπου της πιστώσεως πλέον των τόκων, λοιπών επιβαρύνσεων και εξόδων, ευθυνόμενοι ως αυτοφειλέτες, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με την πιστούχο εταιρεία και μεταξύ τους ως εγγυητές, παραιτούμενοι ανεπιφύλακτα από το ευεργέτημα της διζήσεως. Εξάλλου, με την από 16-3-2000 σύμβαση εγγύησης, που καταρτίστηκε ανάμεσα στην ενάγουσα και την .. …………. (μη διάδικος στην παρούσα δίκη), και η τελευταία εγγυήθηκε εγγράφως προς την ενάγουσα την εμπρόθεσμη και προσήκουσα εξόφληση κάθε χρεωστικού υπολοίπου, απορρέοντος από την χορηγηθείσα με την πιο πάνω σύμβαση πίστωση, κατά κεφάλαιο, τόκους, λοιπές επιβαρύνσεις και έξοδα, ευθυνόμενη ως αυτοφειλέτιδα, αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με την πιστούχο εταιρεία και τους λοιπούς εγγυητές, παραιτούμενη ομοίως από το ευεργέτημα της διζήσεως. Στις 23-2-2009 η ενάγουσα τιτλοποίησε τις απαιτήσεις της από την ανωτέρω σύμβαση πίστωσης και τις μεταβίβασε στην εταιρεία με την επωνυμία «…………..», με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, αναλαμβάνοντας η ίδια τη διαχείρισή τους, οι δε συμβάσεις μεταβίβασης και διαχείρισης ενεγράφησαν νομίμως στις 23-2-2009 στα οικεία βιβλία του ενεχυροφυλακείου Αθηνών. Στις 28-6-2010 η εταιρεία «……….» μεταβίβασε εκ νέου στην ενάγουσα τις ανωτέρω απαιτήσεις και η σχετική σύμβαση ενεγράφη αυθημερόν στα οικεία βιβλία του ενεχυροφυλακείου Αθηνών. Έτσι, η ενάγουσα κατέστη εκ νέου δανείστρια των απαιτήσεων, που απέρρεαν από την προαναφερόμενη σύμβαση πίστωσης. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι για την εξυπηρέτηση της σύμβασης αυτής τηρήθηκαν στην ενάγουσα, επ’ ονόματι της πιστούχου εταιρείας, οι με αριθμούς ……… και ………. λογαριασμοί, οι οποίοι στις 2-1-2012 εμφάνιζαν χρεωστικό υπόλοιπο ο καθένας 236.021,50 ευρώ και 1.437,82 ευρώ αντίστοιχα. Τα χρεωστικά αυτά υπόλοιπα η πιστούχος εταιρεία αναγνώρισε ανεπιφύλακτα με τις από 2-1-2012 επιστολές της, που απηύθυνε προς την ενάγουσα, αναγνώριση που δεσμεύει και τους ως άνω εγγυητές, σύμφωνα με τον όρο 16 της επίδικης σύμβασης πίστωσης. Την 17-5-2012 η ενάγουσα προέβη στο κλείσιμο της πιστώσεως και των πιο πάνω λογαριασμών, οι οποίοι κατά την ανωτέρω ημερομηνία εμφάνιζαν χρεωστικό υπόλοιπο, ο μεν ………. λογαριασμός 142.001,45 ευρώ και ο ……….. λογαριασμός 1.494,99 ευρώ. Ακολούθως, με την από 30-5-2012 επιστολή της, που κοινοποιήθηκε στην πιστούχο εταιρεία και τον πρώτο εναγόμενο ως εγγυητή στις 31-5-2012, η ενάγουσα τους γνωστοποίησε το κλείσιμο της πίστωσης και των τηρούμενων προς εξυπηρέτησή της λογαριασμών και τους κάλεσε να προβούν στην εξόφληση του συνολικά οφειλόμενου ποσού των 143.496,44 ευρώ (142.001,45 + 1.494,99), πλέον των συμβατικών τόκων υπερημερίας από τις 18-5-2012 και των εξόδων και λοιπών επιβαρύνσεων. Εν συνεχεία, για την ανωτέρω απαίτηση εκδόθηκε, κατόπιν αίτησης της ενάγουσας, η με αριθμό …./2012 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία η πιστούχος εταιρεία και οι εγγυητές υποχρεώθηκαν, εις ολόκληρον ο καθένας, να καταβάλλουν στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 143.496,44 ευρώ πλέον συμβατικών τόκων υπερημερίας από 18-5-2012 και μέχρις εξοφλήσεως, των τόκων κεφαλαιοποιούμενων και ανατοκιζόμενων ανά εξάμηνο, πλέον εισφοράς του Ν. 128/1975, μέχρις ολοσχερούς εξόφλησης, καθώς και ποσό 3.810 ευρώ για δικαστικά έξοδα. Αντίγραφο εξ απογράφου εκτελεστού της ως άνω διαταγής πληρωμής με την κάτωθι αυτής επιταγή προς πληρωμή κοινοποιήθηκε τόσο στην πιστούχο εταιρεία όσο και στον πρώτο εναγόμενο στις 7-9-2012. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι, δυνάμει του με αρ. …/20-11-2011 συμβολαίου γονικής παροχής της συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….., το οποίο έχει μεταγραφεί νόμιμα στα οικεία βιβλία του υποθηκοφυλακείου Πειραιά (τ. …, αύξ. αρ. ….), ο πρώτος εναγόμενος μεταβίβασε λόγω γονικής παροχής στην δεύτερη εναγομένη, θυγατέρα του, την ψιλή κυριότητα, παρακρατώντας το δικαίωμα επικαρπίας εφόρου ζωής για τον εαυτό του και για τη σύζυγό του ………, μετά τον θάνατό του, των κάτωθι περιγραφόμενων οριζόντιων ιδιοκτησιών, που βρίσκονται σε οικοδομή κτισμένη σε οικόπεδο έκτασης 112,50 τμ., κείμενο στον δήμο Πειραιά, στη θέση «.. ή …….» και επί της οδού …….., στο με αριθμό … ΟΤ, και το οποίο συνορεύει ανατολικά με την οδό ……….., δυτικά με ιδιοκτησία …….., βόρεια με ιδιοκτησία …….. και νότια με πρώην ιδιοκτησία …….. και ήδη ιδιοκτησία …….., ήτοι : 1) την αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία -κατάστημα το ισογείου ορόφου, όπως εμφαίνεται στο από Νοεμβρίου 2011 σχεδιάγραμμα κατόψεως του ισογείου του αρχιτέκτονα μηχανικού …………, που προσαρτάται στο ανωτέρω συμβόλαιο γονικής παροχής, αποτελούμενο από ισόγειο χώρο επιφάνειας 80,73 τμ., με συνεχόμενο χώρο αποκλειστικής χρήσης του καταστήματος (κλειστός σήμερα και ρυθμισμένος σύμφωνα με τον Ν. 4014/2011 για 30 χρόνια) επιφάνειας 22,50 τμ. και πατάρι επιφάνειας 36,36 τμ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο 222/1000. Η αντικειμενική αξία του δικαιώματος ψιλής κυριότητας της άνω οριζόντιας ιδιοκτησίας ανέρχεται στο ποσό των 99.337,88 ευρώ και συγκεκριμένα στο ποσό των 76.009,88 ευρώ για το ισόγειο κατάστημα και το πατάρι και στο ποσό των 23.328 ευρώ για τον συνεχόμενο χώρο. 2) Την αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία-διαμέρισμα του πρώτου (Α’) πάνω από το ισόγειο ορόφου, όπως εμφαίνεται στο από Νοεμβρίου 2008 σχεδιάγραμμα κάτοψης του πρώτου ορόφου της αρχιτέκτονα μηχανικού ………, που προσαρτάται στην με αριθμό ../21-11-2008 πράξη της συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., επιφάνειας 80,18 τμ., το οποίο αποτελείται από χολ εισόδου, καθιστικό, κουζίνα, δύο κρεβατοκάμαρες, λουτρό και μικρό διάδρομο, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο 220/1000 εξ αδιαιρέτου. Η αντικειμενική αξία του δικαιώματος της ψιλής κυριότητας της ανωτέρω οριζόντιας ιδιοκτησίας ανέρχεται σε 38.101,54 ευρώ. 3) Την αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία- διαμέρισμα του δεύτερου (Β΄) πάνω από το ισόγειο ορόφου, όπως εμφαίνεται στο από Νοεμβρίου 2008 σχεδιάγραμμα κατόψεως του δευτέρου ορόφου της αρχιτέκτονα μηχανικού ……….., επιφάνειας 80,18 τμ., το οποίο αποτελείται από χολ εισόδου, καθιστικό, κουζίνα, δύο κρεβατοκάμαρες, λουτρό και μικρό διάδρομο, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο 220/1000 εξ αδιαιρέτου. Η αντικειμενική αξία του δικαιώματος της ψιλής κυριότητας στην ανωτέρω οριζόντια ιδιοκτησία ανέρχεται σε 36.369,65 ευρώ. 4) Την αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία-διαμέρισμα του τρίτου (Γ’) πάνω από το ισόγειο ορόφου, όπως εμφαίνεται στο από Νοεμβρίου 2008 σχεδιάγραμμα κάτοψης του τρίτου ορόφου, της αρχιτέκτονα μηχανικού ……….., επιφάνειας 80,18 τμ., το οποίο αποτελείται από χολ-καθιστικό (ενιαίο), κουζίνα, δύο κρεβατοκάμαρες, λουτρό και μικρό διάδρομο, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο 220/1000 εξ αδιαιρέτου. Η αντικειμενική αξία του δικαιώματος της ψιλής κυριότητας του ανωτέρω διαμερίσματος ανέρχεται σε 38.101,53 ευρώ. 5) Την αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία-διαμέρισμα του τέταρτου (Δ’) πάνω από το ισόγειο ορόφου, όπως εμφαίνεται στο από Νοεμβρίου 2008 τοπογραφικό διάγραμμα κατόψεως του τετάρτου ορόφου της αρχιτέκτονα μηχανικού …………, επιφάνειας 42,90 τμ., το οποίο αποτελείται από καθιστικό, κουζίνα, μία κρεβατοκάμαρα, λουτρό και μικρό διάδρομο, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο 118/1000 εξ αδιαιρέτου. Η δε αντικειμενική αξία του δικαιώματος της ψιλής κυριότητας του ανωτέρω διαμερίσματος ανέρχεται σε 21.312,72 ευρώ. Οι ανωτέρω αυτοτελείς οριζόντιες ιδιοκτησίας, οι οποίες έχουν περιληφθεί στα προσωρινά κτηματολογικά στοιχεία ανάρτησης της περιφερειακής ενότητας Αττικής, ΟΤΑ Πειραιώς, με ΚΑΕΚ ………., διέπονται από τον Ν. 3741/1929 και από τα άρθρα 1002 και 1117 ΑΚ, στις οποίες υπήχθη όλη η οικοδομή, δυνάμει της με αριθμό …./21-3-1972 πράξης σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου Πειραιώς …………, νομίμως μεταγεγραμμένης στα οικεία βιβλία του υποθηκοφυλακείου Πειραιώς (τ. …, αύξ. αρ. …), όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε δυνάμει της με αρ. …./21-11-2008 πράξης της συμβολαιογράφου Πειραιά ………, νομίμως μεταγεγραμμένης στα οικεία βιβλία του υποθηκοφυλακείου Πειραιώς (τ. …, αύξ. αρ. ….), και όπως στη συνέχεια διορθώθηκε και συμπληρώθηκε δυνάμει της με αρ. …/20-11-2011 πράξης γονικής παροχής της ίδιας ως άνω συμβολαιογράφου, νομίμως μεταγεγραμμένης στα οικεία βιβλία του υποθηκοφυλακείου Πειραιώς (τ. .., αύξ. αρ. …). Επίσης, αποδείχθηκε ότι, κατά τον χρόνο που έλαβε χώρα η παραπάνω μεταβίβαση, η υπόλοιπη περιουσία του πρώτου εναγομένου αποτελείτο από: α) Την πλήρη κυριότητα τμήματος αγροκτήματος εκτάσεως 62.260,76 τμ., που βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια .. Φθιώτιδος, στη θέση «…», όπως εμφαίνεται στο από 1991 τοπογραφικό διάγραμμα του αρχιτέκτονα μηχανικού ………., που συνορεύει ανατολικά με το με αριθμό (6) αγρόκτημα ιδιοκτησίας ………., δυτικά με ιδιοκτησία ………, βόρεια με τάφρο ..-.. και νότια με παληοπόταμο, αντικειμενικής αξίας 134.438,24 ευρώ. Κατά τον χρόνο της υπό διάρρηξη μεταβίβασης το παραπάνω ακίνητο ήταν ελεύθερο βαρών. Ωστόσο, στις 19-9-2012 εγγράφηκε Α’ προσημείωση υποθήκης από την ενάγουσα για την επίδικη απαίτηση, δυνάμει τη με αρ. …/2012 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ενώ στις 4-10-2012 εγγράφηκε προσημείωση υποθήκης Β’ τάξεως υπέρ της ………… για ποσό 50.000 ευρώ, η οποία τράπηκε σε υποθήκη στις 14-12-2012. β) Την πλήρη κυριότητα ενός οικοπέδου άρτιου και οικοδομήσιμου, που βρίσκεται εντός της τοπικής κοινότητας … της δημοτικής ενότητας … του δήμου Δελφών, της περιφερειακής ενότητας Φωκίδας, στη θέση «….», εκτάσεως, κατά τον τίτλο κτήσεως, 575 τμ., το οποίο συνορεύει βόρεια με κοινοτικό δρόμο, νότια με ακίνητο ιδιοκτησίας ………., ανατολικά με κοινοτικό δρόμο και δυτικά με ακίνητο ιδιοκτησίας ….. Η αντικειμενική αξία του ανέρχεται στο ποσό των 10.134,72 ευρώ, ενώ κατά τον χρόνο της επίδικης απαλλοτρίωσης δεν έφερε κανένα βάρος. γ) Την επικαρπία όλων των προπεριγραφόμενων οριζόντιων ιδιοκτησιών, που βρίσκονται στην οικοδομή επί της οδού …….. .., η αντικειμενική αξία της οποίας ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 58.305,82 ευρώ, ήτοι 19.009,88 € του ισογείου καταστήματος και 23.328 € του συνεχόμενου χώρου αυτού, 9.525,38 € του διαμερίσματος του Α΄ ορόφου, 9.092,41 € του διαμερίσματος του Β’ ορόφου, 9.525,38 € του διαμερίσματος του Γ’ ορόφου και 5.328,18 € του διαμερίσματος του Δ’ ορόφου, και η οποία φέρει τα βάρη που αναφέρονται παρακάτω, ήδη πριν την ένδικη μεταβίβαση, της οποίας ζητείται η διάρρηξη. Συγκεκριμένα, στις εν λόγω οριζόντιες ιδιοκτησίες : α) δυνάμει του υπ’ αρ. ../1977 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών ………. στις 5-12-1977 είχε εγγραφεί υποθήκη υπέρ της Τράπεζας … για ποσό 10.000 δραχμές, και β) δυνάμει της υπ’ αρ. 27792Σ/2009 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών στις 6-8-2009 είχε εγγραφεί προσημείωση υποθήκης υπέρ της …. ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΕ για το ποσό των 285.000 ευρώ, η οποία τράπηκε σε υποθήκη στις 8-11-2013. Εξάλλου, γ) στην επικαρπία, που παρακράτησε ισοβίως ο πρώτος εναγόμενος επί όλων των οριζόντιων ιδιοκτησιών, η ενάγουσα, μετά την επίδικη μεταβίβαση, ενέγραψε στις 9-11-2012 προσημείωση υποθήκης για την επίδικη απαίτηση της, δυνάμει της με αρ. ………./2012 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Εκ των ανωτέρω προκύπτει, συνεπώς, ότι η αξία της υπόλοιπης περιουσίας του πρώτου εναγομένου, η οποία ανέρχεται σε (134.483,24 + 10.134,72 + 58.305,82=) 202.923,78 ευρώ, κατά τον κρίσιμο χρόνο της έγερσης της ένδικης αγωγής, δυσχερώς επαρκούσε για την ικανοποίηση της απαίτησης της ενάγουσας, λαμβανομένων υπόψη αφενός του ύψους αυτής, όπως διαμορφώνεται με τον συνυπολογισμό των δικαστικών εξόδων και των τόκων, καθώς υπερβαίνει τις 143.496,44 ευρώ, αφετέρου ότι η επικαρπία των οριζόντιων ιδιοκτησιών ήταν ήδη βεβαρημένη, πριν την επίδικη μεταβίβαση, με προσημείωση υποθήκης υπέρ της … ΤΡΑΠΕΖΑ AE για το ποσό των 285.000 ευρώ. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος μέχρι τον Αύγουστο του 2003 υπήρξε νόμιμος εκπρόσωπος και διαχειριστής της πιστούχου εταιρείας «…………» μαζί με την σύζυγό του, ……….., και τον υιό του, ………….. Τον Ιούλιο του 2003 μεταβίβασε το σύνολο των εταιρικών του μεριδίων στην θυγατέρα του, …………, και έκτοτε αποχώρησε από την εταιρεία, την δε διαχείριση και εκπροσώπηση αυτής ανέλαβαν η σύζυγός του και τα δύο τέκνα τους, …. και …. (βλ. ΦΕΚ ΑΕ & ΕΠΕ 8499/6-8-2003), ενώ από τον Δεκέμβριο του 2011, οπότε η Μαρία συζ. ……. μεταβίβασε όλα τα εταιρικά της μερίδια στα ως άνω δύο τέκνα της, την εκπροσώπηση και διαχείριση της εταιρείας ανέλαβαν τα τελευταία (βλ. ΦΕΚ ΑΕ & ΕΠΕ 12617/2-12-2011). Ο πρώτος εναγόμενος, αν και μεταβίβασε όλα τα εταιρικά του μερίδια και αποχώρησε από την εταιρεία και τη διαχείριση αυτής το έτος 2003, εντούτοις είχε τη δυνατότητα, λόγω της συγγενικής σχέσης με τους μετέπειτα διαχειριστές (τέκνα του), να λαμβάνει γνώση της οικονομικής κατάστασης της εταιρείας και γνώριζε ότι η τελευταία από το έτος 2011 εμφάνισε οικονομικές δυσχέρειες. Όπως άλλωστε, και ο ίδιος παραδέχεται στο δικόγραφο των προτάσεων του, ναι μεν δεν ασκούσε διαχειριστικές πράξεις, όμως παρείχε συμβουλές προς τα τέκνα του, όταν του ζητείτο, πράγμα που δεν θα ήταν σε θέση να πράξει εάν δεν γνώριζε την οικονομική πορεία της εταιρείας (βλ. προτάσεις εναγομένων στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο). Αναφορικά με την οικονομική κατάσταση της πιστούχου εταιρείας, λοιπόν, όπως προκύπτει από την αντιπαραβολή των ισολογισμών των εταιρικών χρήσεων 2009-2011, αυτή κατά την χρήση του 2011 εμφάνισε πτώση στον κύκλο των εργασιών της, ο οποίος στη χρήση 2010 ανερχόταν σε 6.126.003,62 πωλήσεις, ενώ στη χρήση 2011 κατήλθε σε 4.427.909,44 πωλήσεις. Ομοίως, τα καθαρά αποτελέσματα χρήσης (κέρδη) προ φόρων για τη χρήση 2011 ανήλθαν σε 51.105,75, όταν αυτά για τη χρήση του 2010 ήταν 124.909,55. Ωστόσο, όπως φαίνεται από τον ισολογισμό της χρήσης του 2011, η εταιρεία κατάφερε και μείωσε τις μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις της από 2.178.387,96 ευρώ σε 1.952.930,96 ευρώ και τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της από 4.956.593,05 ευρώ σε 1.883.821,89 ευρώ. Η αδυναμία της πιστούχου να ανταποκρίνεται στις οικονομικές υποχρεώσεις της εμφανίστηκε από το 2012 και εντεύθεν, οπόταν οι πιστωτές της προχώρησαν σε δικαστικές ενέργειες, όπως με την έκδοση διαταγών πληρωμής και την εγγραφή προσημειώσεων υποθήκης. Ενδεικτικά, το 2013 ετράπησαν σε υποθήκες 2 προσημειώσεις για συνολικό ποσό 1.494.706,50 ευρώ και το 2015 εκδόθηκαν 37 διαταγές πληρωμής για συνολικό ποσό 4.566.413,52 ευρώ, ενώ τα ποσά των ακάλυπτων επιταγών της για το 2012 ανήλθαν συνολικά σε 317.125,90 ευρώ. Ομοίως, από το 2012 και μετά παρουσιάστηκε και η οικονομική αδυναμία του πρώτου εναγομένου, όταν σε βάρος του, με την ιδιότητα του εγγυητή, εκδόθηκαν οι πρώτες διαταγές πληρωμής για συνολικό ποσό (πλην της διαταγής πληρωμής που εκδόθηκε για την προαναφερόμενη απαίτηση της ενάγουσας) 992.138,99 ευρώ. Εξάλλου, κατά τον χρόνο της επίδικης μεταβίβασης (20-11-2011) το χρεωστικό υπόλοιπο από την προαναφερόμενη σύμβαση πίστωσης ανερχόταν, σύμφωνα με το προσκομιζόμενο από την ενάγουσα απόσπασμα κίνησης του λογαριασμού με αρ. …, σε 118.782 ευρώ (βλ. την καταχώρηση που έγινε στις 21-11-2011), δηλαδή αρκετά μικρότερο από αυτό για το οποίο τελικά έκλεισε η πίστωση, ενώ ο με αρ. ….. λογαριασμός είχε την ημερομηνία αυτή μηδενικό χρεωστικό υπόλοιπο. Πέραν τούτου, όπως προκύπτει από το ίδιο ως άνω απόσπασμα της κίνησης του πρώτου λογαριασμού, η πιστούχος εταιρεία εξυπηρετούσε κανονικά αυτόν προβαίνοντας σε καταβολές μέχρι και τον Μάιο του 2012, οπόταν η ενάγουσα, ως είχε δικαίωμα από τη σύμβαση, τον έκλεισε (βλ. ενδεικτικά καταχωρηθείσες πιστώσεις ποσών 3.000 € στις 2-4-2012, 5.301 € στις 2-4-2012, 9.870 € στις 11-4-2012, 11.052 € στις 11-4-2012, 2.500 € στις 11-4-2012, 2.500 στις 16-5-2012 €), προσέτι δε το οικονομικό έτος 2011 η πιστούχος δήλωσε φορολογητέα κέρδη 242.589,58 ευρώ και το οικονομικό έτος 2012 116.266,47 ευρώ (βλ. ένορκη βεβαίωση μάρτυρα ………….), στοιχεία που φανερώνουν ότι η εταιρεία κατά τον χρόνο της υπό διάρρηξη μεταβίβασης δεν ήταν ζημιογόνος. Με τα παραπάνω δεδομένα δεν αποδεικνύεται ότι ο πρώτος εναγόμενος, κατά τον χρόνο της επίδικης μεταβίβασης, είχε πρόθεση να βλάψει την ενάγουσα, ότι δηλαδή, αν και γνώριζε την αδυναμία τόσο της πιστούχου εταιρείας όσο και την δική του να ανταποκριθούν στις οφειλές τους και ότι μετά την μεταβίβαση αυτός θα περιέλθει σε τέτοια οικονομική κατάσταση, που η περιουσία του να μην επαρκεί για την ικανοποίηση της απαίτησης της ενάγουσας, παρά ταύτα επιδίωξε να αποξενωθεί από το προαναφερόμενο περιουσιακό του στοιχείο για να βλάψει την ενάγουσα. Η κρίση αυτή επιρρωνύεται από το γεγονός ότι η ψιλή κυριότητα όλων των οριζόντιων ιδιοκτησιών, την οποία μεταβίβασε στην δεύτερη εναγομένη, ήταν ήδη, όπως προαναφέρθηκε, βεβαρημένη υπέρ της …. ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΕ για το ποσό των 285.000 ευρώ. Ως εκ τούτου, αν υποτεθεί ότι η ενάγουσα επιδίωκε να ικανοποιηθεί από το συγκεκριμένο περιουσιακό στοιχείο του πρώτου εναγομένου, τούτο –λαμβανομένου υπόψη ότι η συνολική αντικειμενική αξία των οριζόντιων ιδιοκτησιών ανέρχεται σε 288.529,15 ευρώ- δεν θα ήταν καθόλου βέβαιο, εφόσον θα έπρεπε, λογικά, πρώτα να ικανοποιηθεί η απαίτηση της ….. ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΕ. Επιπλέον, εάν ο πρώτος εναγόμενος είχε πρόθεση να βλάψει την ικανοποίηση της απαίτησης της ενάγουσας, θα φρόντιζε να μεταβιβάσει στην θυγατέρα του τα άλλα δύο ακίνητα, που διέθετε, και τα οποία, κατά τον χρόνο της μεταβίβασης, ήταν ελεύθερα βαρών. Με βάση, συνεπώς, όλα όσα εκτέθηκαν παραπάνω δεν συντρέχει η προϋπόθεση της πρόθεσης βλάβης της δανείστριας ενάγουσας στο πρόσωπο του πρώτου εναγομένου και άρα αυτή δεν έχει αξίωση για διάρρηξη της ως άνω δικαιοπραξίας γονικής παροχής. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που δέχτηκε, κατά την κύρια αιτιολογία του, την έλλειψη πρόθεσης βλάβης στον πρώτο εναγόμενο –αιτιολογία η οποία στηρίζει αυτοτελώς το διατακτικό της εκκαλουμένης- και απέρριψε την ένδικη αγωγή ως ουσία αβάσιμη, ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε τον νόμο και σωστά εκτίμησε τις αποδείξεις και άρα είναι απορριπτέοι οι σχετικοί λόγοι έφεσης. Συνακόλουθα, πρέπει η έφεση να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη και τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας λόγω της ήττας της (άρθρα 176, 183, 191 § 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα καθορίζονται στο διατακτικό, ενώ πρέπει να διαταχθεί και η εισαγωγή του παραβόλου έφεσης στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων την από 4-6-2018 (αρ. κατάθ. ………../2018) έφεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν κατ’ ουσίαν.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εκκαλούσας τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του παραβόλου έφεσης στο δημόσιο ταμείο.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 5 Δεκεμβρίου 2019.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτής
λόγω μεταθέσεως
αναχωρήσεώς της,
η αρχαιότερη της
σύνθεσης Εφέτης,
Γεωργία Λάμπρου
Δημοσιεύτηκε δε στο ίδιος μέρος, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 18 Φεβρουαρίου 2020, με άλλη από την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας σύνθεση λόγω μετάθεσης και αναχώρησης των μελών του Αμαλίας Μήλιου, Προέδρου Εφετών, και Αγγελικής Δέτση, Εφέτη, ήτοι συγκροτούμενο από τους Δικαστές, Γεωργία Λάμπρου, Προεδρεύουσα Εφέτη, Αικατερίνη Κοκόλη και Ελευθέριο Γεωργίλη, Εφέτες, και με Γραμματέα την Ελένη Τσίτου, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
| Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΦΕΤΗΣ |