ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 152 /2020
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές Αμαλία Μήλιου, Πρόεδρο Εφετών, Γεωργία Λάμπρου, Αγγελική Δέτση – Ε ι σ η γ ή τ ρ ι α, Εφέτες, και από τη γραμματέα Ε.Τ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 1626/2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, επί της με ημερομηνία 12-10-2011 (αρ. κατάθ. ……/2011) αγωγής διανομής, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστηρίου στις 25-5-2018 και εντός προθεσμίας τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης, η οποία έλαβε χώρα στις 25-4-2018 (άρθρα 495, 499, 511, 513 § 1β, 516, 517, 518 § 1 ΚΠολΔ ως ισχύουν), αρμοδίως δε φέρεται προς εκδίκαση στο Δικαστήριο αυτό, κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, η έφεση, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της άσκησής της έχει κατατεθεί από την εκκαλούσα το απαιτούμενο παράβολο (άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ), να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί, κατά το μεταβιβασθέν με αυτή μέρος, ως προς τη βασιμότητα των λόγων της, κατά την ίδια διαδικασία (άρθρα 533 και 535 § 1 ΚΠολΔ).
Ο ενάγων, ήδη εφεσίβλητος, με την αγωγή του, που άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ιστορούσε ότι ο ίδιος και η εναγομένη, ήδη εκκαλούσα, είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ο καθένας των λεπτομερώς περιγραφόμενων κατά θέση, έκταση και όρια ακινήτων (οριζόντιων ιδιοκτησιών), που βρίσκονται στον Πειραιά, και ότι η τελευταία δεν συναινεί στην εξώδικη διανομή τους. Ζητούσε δε να λυθεί η μεταξύ των διαδίκων κοινωνία με αυτούσια διανομή των επίκοινων, κατά τον προσδιοριζόμενο στην αγωγή τρόπο, και να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη σε βάρος της διανεμητέας περιουσίας. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η με αρ. 3597/2015 μη οριστική απόφαση του ανωτέρω δικαστηρίου, η οποία διέταξε την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο για να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη, προκειμένου ο διορισθείς πραγματογνώμονας να γνωμοδοτήσει εγγράφως για το εφικτό και συμφέρον ή μη της αυτούσιας διανομής των επίδικων κοινών ακινήτων σε δύο ομοειδή μέρη ανάλογα προς τις μερίδες των διαδίκων, χωρίς να μειώνεται η αξία τους, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην απόφαση αυτή. Μετά τη διενέργεια της διαταχθείσας πραγματογνωμοσύνης, ο ενάγων επανέφερε την υπόθεση προς περαιτέρω συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο εξέδωσε τη με αρ. 3884/2017 μη οριστική απόφασή του, με την οποία διέταξε την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο προκειμένου να προσκομισθούν, με τη φροντίδα του επιμελέστερου των διαδίκων, για την διανεμητέα υπό στοιχεία Υ-1 αποθήκη, που βρίσκεται στον Πειραιά, στην κείμενη επί της οδού ……….. πολυκατοικία, η βεβαίωση του μηχανικού, που προβλέπεται στο άρθρο 3 του Ν. 4178/2013, συνοδευόμενη από το σχετικό τοπογραφικό διάγραμμα με αποτύπωση και αναφορά και της επιφάνειας του κτίσματος. Στη συνέχεια, η υπόθεση επανεισήχθη προς συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο με επιμέλεια του ενάγοντος, ο οποίος προσκόμισε τη βεβαίωση και το σχετικό τοπογραφικό διάγραμμα, που διέτασσε η πιο πάνω απόφαση. Μετά ταύτα, εκδόθηκε η εκκαλουμένη με αρ. 1626/2018 οριστική απόφαση του ανωτέρω δικαστηρίου, το οποίο δέχτηκε την αγωγή και διέταξε την αυτούσια διανομή των επίκοινων ακινήτων με τον σχηματισμό δύο, σχεδόν ισάξιων, μερίδων, καθεμία εκ των οποίων θα περιερχόταν σε έκαστο των διαδίκων μετά από κλήρωση ενώπιον του εντεταλμένου δικαστή, ενώ για την εξίσωση των μερίδων, ο διάδικος, που θα ελάμβανε την μεγαλύτερης αξίας μερίδα, θα κατέβαλε στον έτερο διάδικο το ποσό των 12.925 ευρώ.
Κατά της ανωτέρω αποφάσεως παραπονείται ήδη με την κρινόμενη έφεσή της η εναγομένη για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητώντας την εξαφάνισή της, ώστε στη συνέχεια, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν δικαστήριο να εκδοθεί (μη οριστική) απόφαση, που να διατάσσει την προσκόμιση βεβαίωσης τακτοποίησης, κατά τον Ν. 4495/2017, για τη θέση στάθμευσης με αρ. (3) της πολυκατοικίας, που βρίσκεται επί της οδού ………… στον Πειραιά. Ειδικότερα, η εκκαλούσα με την ένδικη έφεσή της αιτιάται ότι, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εσφαλμένως απέρριψε τον ισχυρισμό της ότι, προκειμένου να καταστεί δυνατή η δικαστική διανομή του προαναφερόμενου χώρου στάθμευσης ήταν απαραίτητο να προσκομιστεί πιστοποιητικό μηχανικού για τη νομιμότητα του, καθόσον από ανοιχτή θέση στάθμευσης στην πυλωτή της ως άνω πολυκατοικίας είχε μετατραπεί σε κλειστό χώρο –αποθήκη και άρα, πριν τη διαταχθείσα διανομή έχρηζε τακτοποίησης κατά τον Ν. 4495/2017.
Κατά το άρθρο 17 §§ 1 και 10 Ν. 1337/1983 «Επέκταση των πολεοδομικών σχεδίων κλπ», τα αυθαίρετα κτίσματα ή κατασκευές εν γένει, που ανεγείρονται μετά την 31η Ιανουαρίου 1983 εντός ή εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών που υπάρχουν πριν από το έτος 1923 καθώς και όσα δεν εξαιρούνται, σύμφωνα με το άρθρο 15 του νόμου αυτού, κατεδαφίζονται υποχρεωτικά από τους κυρίους ή συγκυρίους τους έστω και αν έχει αποπερατωθεί η κατασκευή ή αν το κτίσμα κατοικείται ή χρησιμοποιείται με οποιονδήποτε τρόπο (παρ. 1). Πριν από την κατεδάφιση των κατεδαφιστέων αυθαίρετων του άρθρου αυτού δεν επιτρέπεται α) η μεταβίβαση τους ή η σύσταση εμπράγματων δικαιωμάτων σ’ αυτά ή στο οικόπεδο, πάνω στο οποίο κατασκευάστηκαν. Κάθε μεταβίβαση, που γίνεται κατά παράβαση των ανωτέρω θεωρείται αυτοδίκαια και εξαρχής άκυρη». Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 1 του ΠΔ/τος 5/1983 «περί χαρακτηρισμού και κατεδάφισης νέων αυθαίρετων κατασκευών κλπ.», που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 17 § 7 του Ν. 1337/1983, « Η διαπίστωση και ο χαρακτηρισμός αυθαιρέτου, όταν δεν πρόκειται για τις περιπτώσεις του άρθρου 3 του παρόντος (κτίσματα που εντοπίζονται κατά την ώρα που κατασκευάζονται – επ’ αυτοφώρω) γίνεται ύστερα από αυτοψία υπαλλήλου της κατά τόπο αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας που συντάσσει επί τούτου σχετική έκθεση, η οποία αφορά το αυθαίρετο και μόνο και όχι τον εκάστοτε ιδιοκτήτη, νομέα, κάτοχο ή κατασκευαστή του… Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης σημείωση ότι κάθε ενδιαφερόμενος έχει δικαίωμα μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία δέκα ημερών από την ημερομηνία τοιχοκόλλησης της έκθεσης να καταθέσει ένσταση … Αναφέρεται επίσης η ημερομηνία της αυτοψίας και η ειδοποίηση ότι αν περάσει άπρακτη η προθεσμία αυτό το αυθαίρετο θα κατεδαφιστεί….». Από τις προαναφερόμενες διατάξεις προκύπτει ότι, η κατασκευή κτίσματος χωρίς την απαιτούμενη άδεια της αρμόδιας πολεοδομικής αρχής εμπίπτει στην έννοια του αυθαίρετου, εφόσον προηγηθεί διαπίστωση και ο χαρακτηρισμός αυτού ως αυθαίρετου, κατόπιν αυτοψίας υπαλλήλου της κατά τόπο αρμόδια πολεοδομικής υπηρεσίας. Επομένως, οι έννομες συνέπειες του αυθαίρετου χαρακτήρα ενός κτίσματος, μεταξύ των οποίων και οι οριζόμενες από τη διάταξη του άρθρου 17 § 10 Ν. 1337/1983, δεν επέρχονται αν δεν προηγηθεί η παραπάνω έκθεση αυτοψίας, η οποία συνιστά διαπιστωτική ατομική διοικητική πράξη (ΑΠ 183/2017, ΑΠ 179/2017, ΑΠ 1022/2013 ΝΟΜΟΣ). Τούτο δε, δεν διαφοροποιήθηκε από τις νεότερες διατάξεις του Ν. 4495/2017 (ΦΕΚ Α’ 167/3-11-2017), ο οποίος ίσχυε κατά τον χρόνο δημοσίευσης της εκκαλουμένης απόφασης (30-3-2018). Ειδικότερα, στο άρθρο 81 του Ν. 4495/2017 ορίζονται τα εξής, «1. α) Αυθαίρετη κατασκευή ορίζεται κάθε κατασκευή ή εγκατάσταση, η οποία εκτελείται ή έχει εκτελεστεί χωρίς την απαιτούμενη οικοδομική άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής ή κατά παράβαση των ισχυουσών πολεοδομικών διατάξεων ή με βάση άδεια που ανακλήθηκε ή ακυρώθηκε. β) Αυθαίρετη αλλαγή χρήσης ορίζεται κάθε μεταβολή της χρήσης για την οποία δεν έχει εκδοθεί η απαιτούμενη οικοδομική άδεια (άδεια δόμησης). γ) Στην έννοια της αυθαίρετης κατασκευής/αλλαγής χρήσης περιλαμβάνονται και οι πολεοδομικές παραβάσεις της παραγράφου 3 του παρόντος νόμου. 2. Δεν συνιστούν αυθαίρετη κατασκευή και δεν καταγράφονται ως παραβάσεις κατά τον έλεγχο οι αποκλίσεις των περιμετρικών διαστάσεων του κτιρίου έως δύο τοις εκατό (2%) από τις αναγραφόμενες στο διάγραμμα κάλυψης/δόμησης της οικοδομικής άδειας/άδειας δόμησης, μετρούμενες σε διαστάσεις κτίστη (φέρων οργανισμός και στοιχεία πλήρωσής του, χωρίς επιχρίσματα – επενδύσεις), εφόσον με τις αποκλίσεις αυτές δεν παραβιάζονται κοινόχρηστοι χώροι του σχεδίου πόλεως. 3. Ως πολεοδομικές παραβάσεις ορίζονται οι εξής: α) κάθε κατασκευή που έχει εκτελεστεί κατά παράβαση εκδοθείσας οικοδομικής άδειας/άδειας δόμησης, με την οποία δημιουργούνται χώροι κύριας η βοηθητικής χρήσης χωρίς να μεταβάλλονται τα στοιχεία της κάλυψης, της δόμησης, του ύψους και του όγκου του διαγράμματος κάλυψης/δόμησης, και δεν θίγονται στοιχεία του φέροντα οργανισμού, β) η αλλαγή χρήσης χώρων του κτιρίου από κύρια σε άλλη επιτρεπόμενη στην περιοχή χρήση, χωρίς την απαιτούμενη οικοδομική άδεια σε εντός σχεδίου και ορίων οικισμών, γ) η αλλαγή χρήσης χώρων του υπογείου από βοηθητική σε κύρια, καθ υπέρβαση του συντελεστή δόμησης, εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις υπογείου χώρου, δ) η μεταβολή των πολεοδομικών μεγεθών του διαγράμματος δόμησης/κάλυψης (κάλυψη, δόμηση, ύψος), σε ποσοστό έως δέκα τοις εκατό (10%) και έως τα πενήντα τετραγωνικά μέτρα (50 τ.μ.), ε) η εκτέλεση εργασιών μικρής κλίμακας της παραγράφου 2 του άρθρου 29, που διενεργούνται χωρίς την προηγούμενη έκδοση της εν λόγω έγκρισης, στ) η εκτέλεση εργασιών και εγκαταστάσεων κατά παράβαση διατάξεων του κτιριοδομικού κανονισμού, ζ) οι εργασίες και κατασκευές της Κατηγορίας 3 της περίπτωσης γ του άρθρου 96 που δεν εντάσσονται στις περιπτώσεις του άρθρου 30 και της παραγράφου 2 του άρθρου 29». Κατά δε το άρθρο 82 § 1 α του ιδίου νόμου, «Απαγορεύεται και είναι απολύτως άκυρη η μεταβίβαση ή η σύσταση εμπράγματου δικαιώματος σε ακίνητο στο οποίο έχει εκτελεστεί αυθαίρετη κατασκευή κατά την παράγραφο 1α του άρθρου 81, ή έχει εγκατασταθεί αυθαίρετη αλλαγή χρήσης κατά την παράγραφο 1β του άρθρου 81, ή έχει εκτελεστεί πολεοδομική παράβαση των περιπτώσεων β’, γ’, δ’ της παραγράφου 3 του άρθρου 81. Στην ανωτέρω απαγόρευση εμπίπτουν και τα ακίνητα τα οποία εισφέρονται σε εταιρεία». Επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 92 και 93 του ιδίου ως άνω νόμου, « 1. Η διαπίστωση και ο χαρακτηρισμός αυθαιρέτου γίνεται ύστερα από αυτοψία δύο (2) ελεγκτών δόμησης, οι οποίοι ειδοποιούνται ύστερα από κλήρωση από το αρμόδιο Περιφερειακό Παρατηρητήριο για να διενεργήσουν την αυτοψία. Οι υπάλληλοι του Τοπικού Παρατηρητηρίου μεριμνούν για την παροχή στους Ελεγκτές Δόμησης των απαιτούμενων πληροφοριών και στοιχείων, όπως την ύπαρξη οικοδομικής άδειας ή άδειας δόμησης και την Τιμή Ζώνης που ισχύει στην περιοχή. 2. Οι δύο Ελεγκτές Δόμησης διενεργούν επιτόπια αυτοψία και συντάσσουν έκθεση αυτοψίας, την οποία υποβάλλουν στην οικεία ηλεκτρονική πλατφόρμα σε διάστημα δύο ημερών. Την ημέρα της αυτοψίας τοιχοκολλούν στο αυθαίρετο πρόσκληση προς το φερόμενο κύριο, νομέα, κάτοχο ή κατασκευαστή να προσέλθει το νωρίτερο τρεις (3) ημέρες και το αργότερο επτά (7) ημέρες μετά τη διενέργεια της αυτοψίας στο Τοπικό Παρατηρητήριο, προκειμένου να λάβει γνώση αντιγράφου της έκθεσης αυτοψίας. Η έκθεση αυτή αφορά το αυθαίρετο και μόνο και όχι τον ιδιοκτήτη, νομέα, κάτοχο ή κατασκευαστή του. Η μη αναφορά τους ή η εσφαλμένη αναφορά τους δεν ασκεί επιρροή στην πρόοδο της διαδικασίας. 3. Στην έκθεση αυτοψίας αναφέρεται η θέση του αυθαιρέτου με συντεταγμένες σε σύστημα αναφοράς ΕΓΣΑ ‘87, συνοπτική περιγραφή με σκαρίφημα, οι διαστάσεις του και οι πολεοδομικές διατάξεις που έχουν παραβιαστεί. Η ίδια έκθεση περιλαμβάνει υπολογισμό προστίμων διατήρησης και ανέγερσης, καθώς και σημείωση ότι κάθε ενδιαφερόμενος έχει δικαίωμα, μέσα σε ανατρεπτική προθεσμία τριάντα (30) ημερών από τη λήψη γνώσης της έκθεσης αυτοψίας, να υποβάλει ενδικοφανή προσφυγή στο κατά τόπο αρμόδιο Τοπικό Παρατηρητήριο…. (άρθρο 92). Κατά της έκθεσης αυτοψίας, ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ασκήσει ενδικοφανή προσφυγή εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση της απόφασης σε αυτόν. Η άσκηση της προσφυγής και η εκδίκασή της έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα …. (άρθρο 93)».
Στην προκειμένη υπόθεση, από την επανεκτίμηση των προσκομιζόμενων από τους διαδίκους αποδεικτικών μέσων, ήτοι από την υπ’ αρ. έκθ. κατάθ. ………./28-12-2016 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του διορισθέντος με την υπ’ αρ. 3597/2015 απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου πραγματογνώμονα, ……….., την με αρ. έκθ. κατάθ. …/23-3-2017 έκθεση του νομίμως διορισθέντος τεχνικού συμβούλου της εναγομένης, ………….. (άρθρο 392 ΚΠολΔ), καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που νομίμως μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε για να χρησιμεύσουν προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, συμπεριλαμβανομένων και των προσκομιζόμενων φωτογραφιών, που η γνησιότητά τους δεν αμφισβητήθηκε, αποδείχθηκαν τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι είναι συγκύριοι, κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ο καθένας, μεταξύ άλλων οριζόντιων ιδιοκτησιών των οποίων ζητείται η δικαστική διανομή με την ένδικη αγωγή, και του υπό στοιχεία ΔΩ διαμερίσματος του δώματος πολυκατοικίας κτισμένης, με βάση την υπ’ αρ. …./12-9-1983 οικοδομική άδεια της Δ/νσης πολεοδομίας Δήμου Πειραιά, εντός οικοπέδου, που βρίσκεται στον Πειραιά, μέσα στο εγκεκριμένο σχέδιο της πόλεως Πειραιά, της περιφέρειας του Δήμου Πειραιά, στη θέση «….» και επί της οδού …………, το οποίο έχει έκταση –κατά τους τίτλους κτήσης- 161,88 τμ., όπως εμφαίνεται με τα στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Α στο από Απριλίου 1982 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού …………, που έχει προσαρτηθεί στην με αρ. …./1983 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας του συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., και συνορεύει βόρεια με οικία … μετέπειτα … και ήδη πολυκατοικίας διαφόρων συνιδιοκτητών, νότια με οικία πρώην ……… μετέπειτα … και ήδη αγνώστου, ανατολικά με οδό … και δυτικά με οικία πρώην ……….. και ήδη πολυκατοικία διαφόρων συνιδιοκτητών. Η ως άνω οριζόντια ιδιοκτησία, εμβαδού 12 τμ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο όλο οικόπεδο 9/1000 εξ αδιαιρέτου, αποτελείται από ένα κύριο δωμάτιο και WC και οι εκάστοτε κύριοι αυτής έχουν στην αποκλειστική χρήση τμήμα του κοινόκτητου, αλλά όχι κοινόχρηστου δώματος. Σύμφωνα, εξάλλου, με την προαναφερόμενη υπ’ αρ. …../1983 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και κανονισμού πολυκατοικίας, συστατικό του ανωτέρω διαμερίσματος αποτελεί ο υπ’ αρ. (3) χώρος στάθμευσης αυτοκινήτου του ισογείου, ο οποίος βρίσκεται στον χώρο της PILOTIS της ανωτέρω πολυκατοικίας, που ορίζεται εξ ολοκλήρου ανοικτός, χρησιμοποιούμενος μόνο για τη στάθμευση επιβατηγού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσεως. Στον χώρο αυτόν, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη, με επιμέλεια της εναγομένης, υπό χρονολογία 5-2-2019 τεχνική έκθεση του αρχιτέκτονα μηχανικού ……….., έχουν κατασκευαστεί διαχωριστικά στοιχεία σε τρεις πλευρές του, ήτοι α) μία ξύλινη δίφυλλη ανοιγόμενη πόρτα στην πλευρά εισόδου του χώρου προς τον κοινόχρηστο χώρο της PILOTIS και εκείθεν της οδού …., β) τοίχος οπτοπλινθοδομής επιχρισμένης σε τμήμα της πλευράς του προς τον με αριθμό (2) χώρο στάθμευσης της ανοικτής πυλωτής, το δε υπόλοιπο τμήμα της πλευράς αυτής είναι ο τοίχος προς το συγκρότημα κλιμακοστασίου-ανελκυστήρα και εισόδου της οικοδομής, και γ) τοίχος οπτοπλινθοδομής επιχρισμένης και ανοιγόμενη ξύλινη πόρτα στην πλευρά προς τον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, ενώ εντός αυτού έχει κατασκευαστεί και ένα WC από επιχρισμένη οπτοπλινθοδομή. Έτσι, ο χώρος αυτός έχει κλειστεί γύρωθεν, όπως σημειώνει και ο πραγματογνώμονας, …………, στην διενεργηθείσα πραγματογνωμοσύνη του (βλ σελ. 11 αυτής όπου αναφέρει : «αντίστοιχα για τις κλειστές θέσεις στάθμευσης που βρίσκονται στο ισόγειο [ακίνητο .. και ……….]). Ωστόσο, δεν αποδείχθηκε ότι έχει προηγηθεί έκθεσης αυτοψίας από τους υπαλλήλους της αρμόδιας δ/νσης δόμησης για να διαπιστωθεί η εκτέλεση αυθαίρετης κατασκευής ή η εγκατάσταση αυθαίρετης αλλαγής χρήσης ή εκτέλεσης πολεοδομικής παράβασης στον συγκεκριμένο χώρο, χωρίς τη σύνταξη της οποίας (έκθεσης) οι όποιες αυθαίρετες κατασκευές ή αλλαγή χρήσης θεωρούνται ανύπαρκτες, με αποτέλεσμα να μην επέρχονται οι συνέπειες της διάταξης του άρθρου 17 § 10 Ν. 1337/1983, αλλά και του ήδη ισχύοντος άρθρου 82 § 1 του Ν. 4495/2017 περί απαγόρευσης της μεταβίβασης του. Συνεπώς, ο ισχυρισμός της εναγομένης, τον οποίο παραδεκτώς επαναφέρει με την έφεσή της, ότι προκειμένου για τη εξεταζόμενη διανομή πρέπει να προηγηθεί και νομιμοποίηση του παραπάνω χώρου, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που έκρινε τα ίδια, ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε τον νόμο και σωστά εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει τα όσα αντίθετα υποστηρίζει η εκκαλούσα με την έφεσή της, με την οποία πλήττεται μόνο το συγκεκριμένο μέρος της εκκαλουμένης, να απορριφθούν ως ουσία αβάσιμα. Κατόπιν τούτου, μη υπάρχοντος άλλου λόγου έφεσης προς έρευνα – καθόσον η εκκαλούσα δεν παραπονείται για κάποιο άλλο σφάλμα της πρωτόδικης απόφασης- πρέπει η έφεση να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη και τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας, λόγω της ήττας της (άρθρα 176, 183, 191 § 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα καθορίζονται στο διατακτικό, ενώ πρέπει να διαταχθεί και η εισαγωγή του παραβόλου έφεσης στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων την από 24-5-2018 (αρ. κατάθ. ………../2018) έφεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν κατ’ ουσίαν.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εκκαλούσας τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του παραβόλου έφεσης στο δημόσιο ταμείο.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 5 Δεκεμβρίου 2019.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτής
λόγω μεταθέσεως
αναχωρήσεώς της,
η αρχαιότερη της
σύνθεσης Εφέτης,
Γεωργία Λάμπρου
Δημοσιεύτηκε δε στο ίδιος μέρος, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 18 Φεβρουαρίου 2020, με άλλη από την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας σύνθεση λόγω μετάθεσης και αναχώρησης των μελών του Αμαλίας Μήλιου, Προέδρου Εφετών, και Αγγελικής Δέτση, Εφέτη, ήτοι συγκροτούμενο από τους Δικαστές, Γεωργία Λάμπρου, Προεδρεύουσα Εφέτη, Αικατερίνη Κοκόλη και Ελευθέριο Γεωργίλη, Εφέτες, και με Γραμματέα την Ελένη Τσίτου, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
| Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΦΕΤΗΣ |