ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Περίληψη
Ένσταση συνυπαιτιότητας του παθόντος δικυκλιστή στην έκταση της σωματικής του βλάβης (κάταγμα ρινός), λόγω του ότι έφερε κράνος ανοιχτού τύπου, που ναι μεν επιτρέπεται κατά τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας να φέρουν οι δικυκλιστές, πλην όμως, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, με αυτό το κράνος δεν προστατεύεται καθόλου η περιοχή της μύτης και της γνάθου, οι οποίες είναι εκτεθειμένες σε προσκρούσεις, έναντι των κλειστού τύπου κρανών που παρέχουν ολοκληρωμένη προστασία του κεφαλιού και του προσώπου, συμπεριλαμβανομένης και της μύτης. Η επιλογή του δικυκλιστή να φέρει κράνος ανοικτού τύπου αντί κράνους κλειστού τύπου καθιστά εν γνώσει του αποδεκτό το ενδεχόμενο γεγονός της προσβολής της μύτης και της γνάθου του προσώπου σε περίπτωση σύγκρουσης του δικύκλου με άλλο όχημα και σε αυτό έγκειται το πταίσμα του, ως προς την έκταση της συγκεκριμένης ως άνω σωματικής βλάβης.
Αριθμός 148/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, Εφέτη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Εφετείου Διοίκησης του Εφετείου και τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι υπό κρίση εφέσεις κατά της υπ’ αρ. 544/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε κατά την διαδικασία των αυτοκ/κών διαφορών, ασκήθηκαν νομοτύπως και εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 518 παρ. 2), κατατέθηκαν δε τα σχετικά παράβολα των εφέσεων (βλ. …/2019 και …/2019), γι’ αυτό και πρέπει να συνεκδικαστούν λόγω της μεταξύ τους συνάφειας και να ερευνηθούν ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους.
Ο ενάγων, ήδη εκκαλών, με την με αρ. κατ. …/2017 αγωγή του ζήτησε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ήδη εφεσίβλητοι, να αναγνωριστεί ότι υποχρεούνται να του καταβάλουν, έκαστος εις ολόκληρον, το συνολικό χρηματικό ποσό των 59.865,22 ευρώ, ως αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, κατά τις στην αγωγή διακρίσεις, για τις σωματικές βλάβες που υπέστη σε αυτοκινητικό ατύχημα εξ αποκλειστικής υπαιτιότητας του πρώτου εναγόμενου οδηγού του ιδιοκτησίας της δεύτερης εναγόμενης αυτοκινήτου, ασφαλισμένου για την αστική ευθύνη στην τρίτη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία, νομιμοτόκως κατά τις στην αγωγή διακρίσεις. Η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, με την με αρ. κατ. …./2017 αγωγή της ζήτησε να αναγνωριστεί ότι υποχρεούται η πρώτη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία, ήδη εκκαλούσα, (ως προς τον δεύτερο εναγόμενο οδηγό, παραιτήθηκε της κλήσης για συζήτηση της αγωγής με προφορική δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά της εκκαλουμένης) να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 3.206,11 ευρώ ως αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για την αποκατάσταση των υλικών ζημιών που υπέστη το όχημά της σε αυτοκινητικό ατύχημα από αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του ασφαλισμένου απ’ αυτήν οχήματος (δικύκλου), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Η ενάγουσα, ήδη εκκαλούσα, με την με αρ. κατ. …./2017 αγωγή της ζήτησε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ήδη εφεσίβλητοι, να της καταβάλουν, έκαστος εις ολόκληρο, το συνολικό ποσό των 1.614,68 ευρώ ως αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για την αποκατάσταση των υλικών ζημιών που υπέστη το όχημά της (δίκυκλο) σε αυτοκινητικό ατύχημα από αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγόμενου οδηγού του ιδιοκτησίας της δεύτερης εναγόμενης αυτοκινήτου, ασφαλισμένου για την αστική ευθύνη στην τρίτη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία, νομιμοτόκως κατά τις στην αγωγή διακρίσεις.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την 544/2018 οριστική του απόφαση έκανε εν μέρει δεκτή την με αρ. κατ. ../2017 αγωγή, ενώ απέρριψε τις με αρ. κατ. …./2017 και …/2017 αγωγές. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με τις υπό κρίση εφέσεις τους οι εκκαλούντες για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων. Ζητούν δε, την εξαφάνιση της απόφασης προκειμένου να απορριφθούν η με αρ. ../2017 αγωγή και να γίνουν δεκτές οι με αρ. κατ. …/2017 και …./2017 αγωγές τους.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά, από όλα τα νόμιμα και παραδεκτά μετ’ επικλήσεως από τους διαδίκους προσκομιζόμενα έγγραφα και αυτών της ποινικής προδικασίας, από την επισκόπηση των επίσης νόμιμα και παραδεκτά προσκομιζομένων μετ’ επικλήσεως φωτογραφιών, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Στις 11.8.2016 και περί ώρα 15.00, ο …. οδηγούσε το με αρ. κυκλ. ………. ΙΧΕ αυτοκίνητο ιδιοκτησίας της ……….., ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην ασφαλιστική εταιρεία ……….., στο Κερατσίνι Αττικής, επί της διπλής κατεύθυνσης με διαχωριστική νησίδα στο μέσον λεωφόρου Δημοκρατίας, με ταχύτητα 40 χλμ/ώρα και με κατεύθυνση από πλατεία Λαού προς Πέραμα. Η εν λόγω οδός δεν έχει λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση και το πλάτος του οδοστρώματος ανά κατεύθυνση είναι 7 μέτρα. Την χρονική εκείνη στιγμή, το δεξιό τμήμα της κατεύθυνσης, όπου εκινείτο το ως άνω όχημα, είχε καταληφθεί καθ’ όλο το μήκος του από σταθμευμένα παράλληλα με το πεζοδρόμιο αυτοκίνητα, ώστε αυτό να κινείται στο αριστερό τμήμα της κατεύθυνσης της ως άνω λεωφόρου. Πίσω από το αυτοκίνητο ομόρροπα και σε απόσταση περίπου τεσσάρων μέτρων κινούταν ο …….., οδηγώντας το με αρ. κυκλ. …….. δίκυκλο, ιδιοκτησίας της εταιρείας ………… και με ταχύτητα 40 χλμ/ώρα, φέροντας κράνος ανοιχτού τύπου (δηλαδή κράνος, που εκ κατασκευής δεν διαθέτει κάτω τμήμα μπροστά και κάτω από τη μύτη και το σαγόνι). Φτάνοντας το πρώτο όχημα (το ………..) στο σημείο εκείνο, που η λεωφόρος διασταυρώνεται αριστερά, σε σχέση με την πορεία των οχημάτων προς Πέραμα, με την οδό Προικονήσου και δεξιά με την οδό Βυζαντίου, όπου διακόπτεται και η στο μέσον υφιστάμενη διαχωριστική νησίδα, αφήνοντας άνοιγμα, μήκους 19,5 μέτρων περίπου, για επιτρεπόμενο ελιγμό προς τα αριστερά ή και για επιτρεπόμενη αριστερή αναστροφή για τα κινούμενα προς Πέραμα οχήματα, ο οδηγός του αυτοκινήτου έστρεψε ελαφρώς προς τα δεξιά σε σχέση με την κατεύθυνσή του την πορεία του οχήματός του (ανοίχτηκε δηλαδή λίγο δεξιά) και στη συνέχεια χωρίς να διακόψει καθόλου την πορεία του, χωρίς να ανάψει προειδοποιητικό αριστερό φλάς και χωρίς να ελέγξει, αν πίσω του έρχονταν άλλα οχήματα την πορεία των οποίων να παρεμπόδιζε, έστριψε το όχημά του αριστερά, ώστε να εκτελέσει συνεχόμενο αριστερό ελιγμό αναστροφής για να εισέλθει κατευθείαν στο αντίθετο ρεύμα κατεύθυνσης της λεωφόρου προς την πλατεία Λαού, αφού λόγω του ανοίγματος της νησίδας (μήκους 19,5 μέτρων περίπου), της μεγάλης εμπρός εκτεινόμενης ευθείας της οδού (περίπου 200 μέτρα) και της μη περιορισμένης από τίποτα καλής λόγω της ημέρας ορατότητας, είχε, ήδη πριν εκτελέσει την αναστροφή, ελέγξει ότι έμπροσθεν του από την αντίθετη κατεύθυνση δεν διερχόταν όχημα, γι’ αυτό και κατά τον ελιγμό της αναστροφής, ήτοι από την αρχή (όταν ανοίχτηκε λίγο στα δεξιά), εωσότου έφθασε στο μέσον έμπροσθεν της νησίδας, όπου σταμάτησε λόγω της σύγκρουσης γιατί συνέβη το επίδικο ατύχημα, όπως θα αναφερθεί κατωτέρω, δεν διέκοψε καθόλου την πορεία του αλλά κινούταν με σταθερή ταχύτητα 40 χλμ/ώρα. Ο διερχόμενος όπισθεν αυτού δικυκλιστής, τον οποίο δεν είχε αντιληφθεί ο οδηγός του αυτοκίνητου, αφού πριν την επιχειρούμενη αριστερή αναστροφή δεν είχε ελέγξει, για το αν πίσω του κινούνταν άλλα οχήματα, κατά τη στιγμή που ο ως άνω οδηγός του αυτοκινήτου ανοίχτηκε ελαφρώς δεξιά, συνέχισε (ο δικυκλιστής) την πορεία του ευθεία με την ίδια ταχύτητα των 40 χλμ/ώρα που είχε, μη αναμένοντας ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου θα στρίψει αριστερά, ενόψει και του ότι δεν είχε ανάψει το προειδοποιητικό αριστερό φλάς, ούτε είχε εκδηλώσει με άλλο τρόπο την πρόθεσή του να εκτελέσει αριστερή αναστροφή. Τότε, ο δικυκλιστής έχοντας καλύψει την απόσταση των 4 μέτρων που απείχε από το προπορευόμενο όχημα σε χρονικό διάστημα 0,36 του δευτερολέπτου, αφού είχε δημιουργηθεί μπροστά του ελεύθερο οδόστρωμα πλάτους 2,3 μέτρων από τη διαχωριστική νησίδα, λόγω του ότι το αυτοκίνητο ανοίχτηκε ελαφρώς δεξιά και έχοντας φθάσει εγγύτατα του αυτοκινήτου σε απόσταση 1,2 μέτρων απ’ αυτό, ο οδηγός του αυτοκινήτου επιχείρησε αιφνίδιο και χωρίς προειδοποίηση αριστερό ελιγμό και βρέθηκε σε λοξή αριστερή θέση σε σχέση με τον νοητό, παράλληλο με τη νησίδα, άξονα της οδού (προς Πέραμα), πριν ακόμη διέλθει μπροστά από τη διαχωριστική νησίδα, εμπρός από το δίκυκλο αποκόπτοντας ξαφνικά την πορεία του, με αποτέλεσμα ο οδηγός του δικύκλου, αν και τροχοπέδησε ακαριαία, δεν κατάφερε να αποφύγει τη σύγκρουση και επέπεσε με το εμπρόσθιο τμήμα τη ρόδας του δικύκλου στην εμπρόσθια αριστερή θύρα (του οδηγού) του αυτοκινήτου. Το τελευταίο, επειδή κατά τη στιγμή της σύγκρουσης ήταν ακόμη εν κινήσει και δεν είχε διακόψει τη πορεία του, έστρεψε παρασύροντας λόγω του υπέρτερου όγκου και της μάζας του το δίκυκλο προς τα αριστερά με αποτέλεσμα να χτυπήσει αυτό (το δίκυκλο) με τη δεξιά του πλευρά και την πίσω θύρα του αυτοκινήτου και τελικά να ανατραπεί με την αριστερή του πλευρά στο οδόστρωμα μπροστά από τη διαχωριστική νησίδα, όπου ήδη αμφότερα τα οχήματα είχαν φθάσει και ακινητοποιηθεί, και σε απόσταση 2,2 μέτρων απ’ αυτήν. Ο οδηγός του δικύκλου, όταν αντιλήφθηκε το αιφνίδιο ελιγμό του οδηγού του αυτοκινήτου, τροχοπέδησε άμεσα το δίκυκλο, πλην όμως λόγω της αιφνίδιας παρεμβολής του αυτοκινήτου στην πορεία του και σε πολύ μικρή απόσταση απ’ αυτό, δεν κατάφερε να αποφύγει την πρόσκρουση. Με βάση τα ανωτέρω η επίδικη σύγκρουση οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του ΙΧΕ αυτοκινήτου, ο οποίος από έλλειψη της προσοχής που όφειλε να επιδείξει, ως μέσος συνετός οδηγός, επιχείρησε, αφού αρχικά ανοίχτηκε ελαφρώς δεξιά, συνεχόμενο αριστερό ελιγμό προκειμένου να ολοκληρώσει αριστερή αναστροφή κατεύθυνσης, χωρίς να ελέγξει αν πίσω του κινούνταν άλλα οχήματα, την κυκλοφορία των οποίων θα παρεμπόδιζε και χωρίς προειδοποιητικό αριστερό φλας. Τον οδηγό του δικύκλου δεν βαρύνει καμία συνυπαιτιότητα ως προς την επέλευση του τροχαίου ατυχήματος, γιατί εκείνος κινούταν σε αρκετά ασφαλή απόσταση από το προπορευόμενο αυτοκίνητο με ταχύτητα 40 χλμ/ώρα, που του επέτρεπε να έχει τον έλεγχο του οχήματός του συνεχώς καθ όλη τη διάρκεια της κίνησής του, με σύνεση και διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, γι’ αυτό και τροχοπέδησε άμεσα μόλις αντιλήφθηκε την πρόθεση του οδηγού του αυτοκινήτου για αριστερό ελιγμό, παρά το ότι αυτή δεν στέφθηκε με επιτυχία, όχι όμως από υπαιτιότητά του αλλά λόγω της ως άνω περιγραφείσας αμελούς συμπεριφοράς του οδηγού του αυτοκινήτου. Κατά συνέπεια η με αρ. κατ. …./2017 αγωγή της ιδιοκτήτριας του ζημιογόνου αυτοκινήτου έπρεπε να απορριφθεί κατ’ ουσίαν λόγω της αποκλειστικής υπαιτιότητας του οδηγού του στην επέλευση του επίδικου τροχαίου ατυχήματος. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκρινε τα αντίθετα, ότι δηλαδή το ατύχημα οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του δικύκλου και απέρριψε τις αγωγές του οδηγού και της ιδιοκτήτριας του δικύκλου, κάνοντας δεκτή την αγωγή της ιδιοκτήτριας του αυτοκινήτου, έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, γι’ αυτό και πρέπει να γίνουν δεκτές οι εφέσεις, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, να κρατηθεί η υπόθεση, να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη η με αρ. κατ. …../2017 αγωγή της ιδιοκτήτριας του αυτοκινήτου, που εισήχθη για συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο μόνο ως προς την πρώτη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία, θεωρουμένης ως απαράδεκτης της συζήτησης αυτής ως προς τον δεύτερο εναγόμενο οδηγό του δικύκλου, μετά τη δήλωση περί παραίτησης ως προς αυτήν από την κλήση για συζήτηση, καταδικαζομένης στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης της εναγόμενης εκκαλούσας και των δυο βαθμών δικαιοδοσίας και, στη συνέχεια, να δικαστούν οι με αρ. κατ. …/2017 και …../2017 αγωγές κατ’ ουσίαν. Περαιτέρω, από τα ίδια ως αν αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι εξαιτίας της σύγκρουσης ο οδηγός του δικύκλου προσέκρουσε και ο ίδιος με το κεφάλι του στο αυτοκίνητο και υπέστη σωματικές βλάβες στο κεφάλι και στη μύτη. Διακομίστηκε στο ΘΡΙΑΣΙΟ νοσοκομείο, όπου κατόπιν ιατρικού, κλινικού και εργαστηριακού ελέγχου διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί κάκωση κεφαλής και κάταγμα ρινός και κάταγμα με παρεκτόπιση ρινικού διαφράγματος – ρινικού οστού, καθώς και μερική κατάληψη ιγμορείων άντρων και δεξιού σφηνοειδούς κόλπου, καθώς και ηθμοειδών κυψελών. Ο ως άνω τραυματισμός του είναι απότοκος αποκλειστικά του ως άνω τροχαίου ατυχήματος, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα με επίκληση από τους διαδίκους ιατρικά έγγραφα. Στον ως άνω τραυματισμό του όμως συνέβαλε και ο ίδιος εξ οικείου πταίσματος, γιατί έφερε κράνος ανοιχτού τύπου, που ναι μεν επιτρέπεται κατά τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας να φέρουν οι δικυκλιστές, πλην όμως, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, με αυτό το κράνος καλύπτεται προστατευτικά το άνω και πλάι τμήμα του κρανίου αλλά δεν καλύπτεται – προστατεύεται καθόλου η περιοχή της μύτης και της γνάθου, οι οποίες είναι εκτεθειμένες σε προσκρούσεις, έναντι των κλειστού τύπου κρανών, η χρήση των οποίων είναι αρκετά διαδεδομένη, που παρέχουν ολοκληρωμένη προστασία του κεφαλιού και του προσώπου, συμπεριλαμβανομένης και της μύτης. Η επιλογή του δικυκλιστή να φέρει κράνος ανοικτού τύπου αντί κράνους κλειστού τύπου καθιστά εν γνώσει του αποδεκτό το ενδεχόμενο γεγονός της ενδεχόμενη προσβολής της μύτης και της γνάθου του προσώπου σε περίπτωση σύγκρουσης του δικύκλου με άλλο όχημα και σε αυτό έγκειται το πταίσμα του, ως προς την έκταση της συγκεκριμένης ως άνω σωματικής βλάβης, η οποία κατά την κρίση του δικαστηρίου ανέρχεται σε ποσοστό 30%, μερικώς δεκτής γενομένης έτσι της σχετικής ένστασης που πρότειναν οι εφεσίβλητοι με τις προτάσεις τους. Περαιτέρω εξαιτίας της βλάβης του στη μύτη του προσώπου του κρίθηκε ανίκανος προς εργασία για χρονικό διάστημα 15 συνολικά ημερών (ήτοι 7 ημέρες αρχικά στις 11.8.2016 από την εισαγωγή του στο ΘΡΙΑΣΙΟ, απ’ όπου αυθημερόν εξήλθε, αφού αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά τα τραύματά του, του δόθηκαν οδηγίες και η ως άνω αναρρωτική άδεια, 3 και 5 ημέρες αναρρωτική άδεια, στις 17.8.2016 και 22.8.2016, αντίστοιχα, από τους ιατρούς των ΤΕΙ του νοσοκομείου ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ – ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑ, από τους οποίους επανεξετάστηκε). Περαιτέρω αναρρωτική άδεια δεν του χορηγήθηκε, γιατί δεν είχε ανάγκη, ούτε το αντίθετο προκύπτει από τα ιατρικά έγγραφα. Κατά το χρόνο της αναρρωτικής του άδειας – οίκοι νοσηλείας του δεν είχε ανάγκης αποκλειστικής νοσοκόμου ή περιποιήτριας, γιατί ο ίδιος μπορούσε ευχερώς να αυτοεξυπηρετείται, να διατρέφεται και να φροντίζει την ατομική του υγιεινή και καθαριότητα. Άλλωστε το αντίθετο, ότι δηλαδή είχε ανάγκη βοήθειας τρίτου προσώπου, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος με την αγωγή του, δεν προέκυψε από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα ούτε επισημαίνεται τοιαύτη ανάγκη στα προσκομισθέντα με επίκληση ιατρικά έγγραφα. Επομένως το σχετικό κονδύλιο των 2.400 ευρώ που ζητεί με την αγωγή για την αμέσως πιο πάνω αιτία κρίνεται αβάσιμο και απορριπτέο. Επίσης το κονδύλιο των 85 ευρώ που ζητεί για αποζημίωση για την καταστροφή του κράνους που έφερε, πρέπει να απορριφθεί κατ’ ουσίαν, γιατί δεν αποδείχθηκε από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα ότι το εν λόγω κράνος καταστράφηκε ολικώς ή μερικώς. Πριν από το τραυματισμό του ο οδηγός του δικύκλου εργαζόταν από τις 15.1.2016 ως ιδιωτικός υπάλληλος με την ειδικότητα του διανομέα πίτσας σε πακέτο, της εταιρείας …………… στο υποκατάστημα του Κερατσινίου, με σύμβαση αορίστου χρόνου μερικής πενθήμερης απασχόλησης. Από την εργασία του αυτή αποκέρδαινε κατά μέσο όρο μηνιαίως το χρηματικό ποσό των 760 ευρώ (Φεβρ. έως και Ιούλιο 2016 σύνολο μικτών αποδοχών 4.557,18 ευρώ : 6 μήνες) για 22 ημέρες εργασία κατά μήνα (βλ. εξοφλητικές αποδείξεις μισθοδοσίας του). Φιλοδωρήματα εκ της εργασίας του δεν αποδείχθηκε ότι λάμβανε. Τις ημέρες του μηνός Αυγούστου από 12.8.2016 έως 27.8.2016, που ήταν ανίκανος για εργασία λόγω της αναρρωτικής άδειας, που του είχε χορηγηθεί απώλεσε το χρηματικό ποσό των (760 : 22) 34,50 ευρώ για κάθε εργάσιμη ημέρα. Στο πιο πάνω ημερολογιακό χρονικό διάστημα που δεν εργάστηκε (από Παρασκευή 12 Αυγούστου έως και Σάββατο 27 Αυγούστου 2016) αναλογούν 13 εργάσιμες ημέρες το μέγιστο δυνατό, ενόψει της πενθήμερης απασχόλησης, στις οποίες αναλογούν (13 Χ 34,5 ευρώ) 448,50 ευρώ. Έναντι του ποσού αυτού επιδοτήθηκε από το ΙΚΑ με το ποσό των 55,50 ευρώ, ως προς το οποίο υποκαθίσταται το ΙΚΑ έναντι των υπόχρεων προς αποζημίωση και γι’ αυτό πρέπει να μειωθεί αναλόγως στο ποσό των (448,50 – 55,50) 393 ευρώ. Εξαιτίας της κάκωσης στη μύτη του ο οδηγός του δικύκλου πρέπει στο μέλλον να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση διόρθωσης της σκολιού ρινικού διαφράγματος και διατομής των συμφύσεων της αριστερής ρινικής θαλάμης. Τούτο προκύπτει από τα προσκομισθέντα με επίκληση ιατρικά έγγραφα (βλ. την από 3.11.2016 ιατρική γνωμάτευση του ιατρού του τμήματος ΩΡΛ του νοσοκομείου ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ ΒΟΥΛΑΣ, …. ., που εξέτασε τον παθόντα στα ΤΕΙ του ως άνω νοσοκομείου σε συνδυασμό με τα λοιπά ιατρικά έγγραφα). Για την εν λόγω εγχείρηση θα απαιτηθεί αμοιβή χειρουργού ΩΡΛ ύψους 1.500 ευρώ, για αμοιβή αναισθησιολόγου ύψους 600 ευρώ και για νοσηλεία μιας ημέρας σε κλινική 200 ευρώ, συνολικά δε 2.300 ευρώ. Τα υπόλοιπα κονδύλια που ζητεί με την αγωγή του ο παθών και δη έξοδα χειρουργείου 600 ευρώ, έξοδα κλινικής εκτός της νοσηλείας της μιας ημέρας 300 ευρώ, έξοδα εργαστηριακών εξετάσεων – εκτίμηση 500 ευρώ, έξοδα αναισθησίας 400 ευρώ και αμοιβή βοηθού 500 ευρώ κρίνονται αόριστα και ως εκ τούτου απαράδεκτα, γιατί δεν προσδιορίζονται ειδικότερα οι αναγκαίες ιατρικές και νοσοκομειακές υπηρεσίες και τα υλικά κατά είδος, ποσότητα και τιμή μονάδος, ούτε το είδος του βοηθού και της παρεχόμενης απ’ αυτόν βοήθειας. Μετά την ως άνω χειρουργική επέμβαση και όταν αυτή πραγματοποιηθεί, δεν δύναται να διαπιστωθεί κατά το χρόνο συζήτησης της υπόθεσης, αν ο παθών, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, θα χρειαστεί αναρρωτική άδεια και πόσο ημερών, γιατί δεν δύναται να προβλεφθεί ποια η πιθανή κατάσταση της υγείας του και ότι, όταν θα πραγματοποιήσει την εγχείρηση θα εργάζεται στην αυτήν επιχείρηση ή σε άλλη και θα αποκερδαίνει του ανωτέρω ύψους εισοδήματα ή άλλα ή καθόλου. Γι’ αυτό το εν λόγω κονδύλιο των 1.365 ευρώ που ζητεί ως μελλοντικά απολεσθέντα εισοδήματα, κρίνεται απαράδεκτο ως πρόωρα ασκηθέν. Μετά ταύτα πρέπει να αναγνωριστεί ότι ο οδηγός του δικύκλου δικαιούται να λάβει ως αποζημίωση το χρηματικό ποσό των (2.300 + 393) 2.693 ευρώ, μειωμένο κατά το ποσό που αναλογεί στο ποσοστό που εξ οικείου πταίσματος συνέβαλε στην έκταση της ζημίας του (2693 – 30%), ήτοι ποσό 807,90 ευρώ, απομένοντος υπολοίπου ποσού των 1.885,10 ευρώ. Ενόψει δε των συνθηκών που έγινε η σύγκρουση, των σωματικών βλαβών και του ύψους των ζημιών που υπέστη ο οδηγός του δικύκλου, της ταλαιπωρίας που υπέστη και θα υποστεί για την αποκατάσταση της υγείας του, της στενοχώριας του, λαμβανομένης υπόψη της αποκλειστικής υπαιτιότητας του υπαίτιου οδηγού στην επέλευση του ατυχήματος και του ποσοστού συνυπαιτιότητας στην έκταση της βλάβης του οδηγού του δικύκλου, της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων, πλην της ασφαλιστικής εταιρείας η ευθύνη της οποίας είναι εγγυητική, το Δικαστήριο κρίνει, ότι πρέπει να του αναγνωριστεί ως χρηματική ικανοποίηση το χρηματικό ποσό των 2.000 ευρώ, για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης. Το εν λόγω ποσό μαζί με το ποσό των 1.885,10 ευρώ και συνολικά το ποσό των 3.885,10 ευρώ πρέπει να αναγνωριστεί ότι οφείλουν να καταβάλουν οι εναγόμενοι της με αρ. κατ. …../2017 αγωγής, έκαστος εις ολόκληρο, στον ενάγοντα, νομιμοτόκως με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής, ενόψει της εύλογης αμφιβολίας των εναγομένων ως προς την έκβαση της δίκης και των επιζητουμένων με την αγωγή κονδυλίων αποζημίωσης. Περαιτέρω, εξαιτίας της ως άνω σύγκρουσης το δίκυκλο υπέστη υλικές ζημίες στο εμπρόσθιο, αριστερό και δεξιό τμήμα του. Για την αποκατάσταση των ζημιών η ενάγουσα ιδιοκτήτρια αυτού δαπάνησε για την αγορά καινούργιων ανταλλακτικών, γιατί αυτά που έφερε εξαιτίας της σύγκρουσης καταστράφηκαν ολοσχερώς, τα ακόλουθα ποσά : εμπρόσθιο φτερό α’ τμήμα 16 €, εμπρόσθιο φτερό β’ τμήμα 10 €, ποτήρια σκελετού 14,5 €, άξονα τροχού 6 €, δεξιά εξωτερική ποδιά 21 €, δεξιά εσωτερική ποδιά 22,5 €, μάσκα πιρουνιού 21€, καβούκι φαναριού 15,5€, εμπρόσθιο φανάρι 47,5€, τιμόνι 21 €, βάση τιμονιού 22,5 €, αριστερή εξ. Ποδιά 21 €, αριστερή εσωτερική ποδιά 22,5 €, μασπιέ οδηγού 19 €, λάστιχο μασπιέ 4 €, σχάρα 52,5 €, συνολικά 337 ευρώ πλέον 24% ΦΠΑ που αντιστοιχεί σε 80,88 ευρώ συνολικά 417,88 ευρώ (βλ. …./3.10.2016 τιμολόγιο του ………..). Για τις εργασίες επισκευής, αποκατάστασης των βλαβέντων μερών του δικύκλου και τοποθέτησης των νέων ανταλλακτικών δαπανήθηκε : το χρηματικό ποσό των 200 ευρώ για την καλίμπρα επισκευή και τα ποτήρια σκελετού και 120 ευρώ για την τοποθέτηση των ανταλλακτικών και συνολικά το ποσό των 320 ευρώ πλέον ΦΠΑ 24% που αντιστοιχεί σε 76,80 ευρώ, συνολικά 396,80 ευρώ. Εξαιτίας της σύγκρουσης και των υλικών ζημιών που υπέστη το δίκυκλο, εργοστασίου κατασκευής YAMAHA, μοντέλο CRYPTON R 110, 110 κ.ε., με ημερομηνία 1ης άδειας κυκλοφορίας την 5.5.2016, καινούργιου και σε άριστη κατάσταση κατά το χρόνο του ατυχήματος, λαμβανομένου δε υπόψη του ότι μετά το ατύχημα επισκευάστηκε σε συνεργείο επιλογής της ιδιοκτήτριας εταιρείας με καινούργια ανταλλακτικά, υπέστη μείωση της εμπορικής της αξίας η οποία προσδιορίζεται στο ποσό των 100 ευρώ. Ενόψει δε των συνθηκών που έγινε η σύγκρουση, των υλικών ζημιών που υπέστη το δίκυκλο, λαμβανομένης υπόψη της αποκλειστικής υπαιτιότητας του υπαίτιου οδηγού στην επέλευση του ατυχήματος, της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων, πλην της ασφαλιστικής εταιρείας η ευθύνη της οποίας είναι εγγυητική, το Δικαστήριο κρίνει, ότι πρέπει να της επιδικαστεί χρηματική ικανοποίηση ύψους 100 ευρώ για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης, το οποίο μαζί με τα ποσά των 417,88 ευρώ, 396,80 ευρώ και 100 ευρώ, συνολικά δε 1.014,68 ευρώ πρέπει να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι της με αρ. κατ. …../2017 αγωγής να καταβάλουν έκαστος εις ολόκληρο στην ενάγουσα, νομιμοτόκως με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής, ενόψει της εύλογης αμφιβολίας των εναγομένων ως προς την έκβαση της δίκης και των επιζητουμένων με την αγωγή κονδυλίων αποζημίωσης. Σχετικά με το αίτημα της ασφαλίζουσας το ζημιογόνο αυτοκίνητο ασφαλιστικής εταιρείας για διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης, αυτό κρίνεται μη αναγκαίο, γιατί από τα προσκομιζόμενα μετ’ επικλήσεως από τους διαδίκους ιατρικά έγγραφα προκύπτει τόσο η έκταση και το είδος των σωματικών βλαβών του οδηγού του δικύκλου, καθώς και το ότι αυτές προκλήθηκαν από το επίδικο τροχαίο, όσο και η ανάγκη μελλοντικής χειρουργικής επέμβασης για την αποκατάσταση της κάκωσης της μύτης του προσώπου του. Για τον ίδιο λόγο δεν κρίνεται αναγκαία να προσκομισθούν το βιβλιάριο ασθενείας του ή βεβαίωση της εργοδότριάς του ότι πράγματι δεν τον απασχόλησε, αφού από τα ανωτέρω έγγραφα προκύπτει η ανικανότητά του για εργασία το διάστημα των αναρρωτικών αδειών. Μετά ταύτα πρέπει οι με αρ. κατ. …./2017 και …./2017 αγωγές να γίνουν εν μέρει δεκτές και κατ’ ουσίαν, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα ως άνω, να διαταχθεί η επιστροφή των παραβόλων των εφέσεων στους καταθέσαντες αυτά και να καταδικαστούν οι ηττημένοι εναγόμενοι εφεσίβλητοι στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας των εναγόντων εκκαλούντων κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει τις με αρ. …/2019 και …/2019 εφέσεις αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται αυτές.
Εξαφανίζει την με αρ. 544/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Διακρατεί την υπόθεση και δικάζει επί των με αρ. κατ. …/2017, ../2017 και …./2017 αγωγών.
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της με αρ. κατ. …/2017 αγωγής ως προς τον δεύτερο εναγόμενο.
Απορρίπτει την με αρ. κατ. …/2017 αγωγή ως προς την πρώτη εναγόμενη εκκαλούσα ασφαλιστική εταιρεία.
Καταδικάζει την εφεσίβλητη ενάγουσα της με αρ. κατ. …./2017 αγωγής στη δικαστική δαπάνη της εκκαλούσας εναγόμενης και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, που καθορίζει σε 300 ευρώ.
Δέχεται εν μέρει τις με αρ. κατ. ../2017 και …/2017 αγωγές.
Αναγνωρίζει ότι οι εναγόμενοι με την …/2017 αγωγή υποχρεούνται να καταβάλουν, έκαστος εις ολόκληρο, στον ενάγοντα το χρηματικό ποσό των 3.885,10 ευρώ, νομιμοτόκως με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής.
Καταδικάζει τους εφεσίβλητους εναγόμενους με την …/2017 αγωγή στην καταβολή μέρους της δικαστικής δαπάνης του εκκαλούντος ενάγοντος και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας που καθορίζει σε 300 ευρώ.
Υποχρεώνει τους εναγόμενους με την …./2017 αγωγή να καταβάλουν, έκαστος εις ολόκληρο, στην ενάγουσα το χρηματικό ποσό των 1.014,68 ευρώ, νομιμοτόκως με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής.
Καταδικάζει τους εφεσίβλητους εναγόμενους με την …./2017 αγωγή στην πληρωμή μέρους της δικαστικής δαπάνης της εκκαλούσας ενάγουσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας που καθορίζει σε 300 ευρώ.
Διατάσσει την επιστροφή των παραβόλων των εφέσεων στους καταθέσαντες αυτά.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, σε έκτακτη συνεδρίαση, στις 18.2.2020 με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ