Αριθμός 115 /2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 127 Α.Κ «Όποιος έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του (ενήλικος) είναι ικανός για κάθε δικαιοπραξία». Κατά άρθρο 63 παρ. 1 εδ.α Κ.Πολ.Δ: «Όποιος είναι ικανός για οποιαδήποτε δικαιοπραξία μπορεί να παρίσταται στο δικαστήριο με το δικό του όνομα». Περαιτέρω κατά το άρθρο 1516 παρ. 2 Α.Κ: «Στις περιπτώσεις διακοπής της συμβιώσεως των γονέων, διαζυγίου ή ακυρώσεως του γάμου τους…..της αξιώσεις διατροφής που έχει το τέκνο κατά του γονέα ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια του προσώπου του, μπορεί να τις ασκεί αυτός που έχει την επιμέλεια και, αν δεν την έχει κανείς, αυτός με τον οποίο διαμένει τα τέκνα». Επομένως σε δίκη διατροφής ανηλίκου τέκνου, αν την επιμέλειά του έχει η μητέρα, αυτή έχει την εξουσία να παρίσταται στο δικαστήριο και να το εκπροσωπεί (Α.Π 416/2007). Περαιτέρω από τις προαναφερθείσες διατάξεις σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 286 Κ.Πολ.Δ, η οποία εφαρμόζεται και στην αναιρετική διαδικασία (άρθρο 573 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ) και κατά την οποία η διακοπή της δίκης συνεπεία μεταβολής στο πρόσωπο του διαδίκου επέρχεται μόνο αν η μεταβολή αυτή συμβεί εωσότου τελειώσει η προφορική συζήτηση μετά την οποία εκδίδεται η οριστική απόφαση, προκύπτει ότι όταν ο ανήλικος ο οποίος εκπροσωπήθηκε στην κατ’ έφεση δίκη περί διατροφής του από το γονέα που ασκούσε την επιμέλειά του, ενηλικιώθηκε μετά τη συζήτηση επί της οποίας εκδόθηκε η εφετειακή απόφαση, η αναίρεση κατά της τελευταίας πρέπει να απευθύνεται προσωπικά κατ’ αυτού που ήδη ενηλικιώθηκε και όχι κατά του γονέα που ασκούσε την επιμέλειά του και παρέστη για λογαριασμό του στην κατ’ έφεση δίκη, ο οποίος και δεν νομιμοποιείται πλέον παθητικά, με αποτέλεσμα η κατ’ αυτού ασκηθείσα αίτηση αναίρεσης να είναι απαράδεκτη (άρθρ. 577 παρ. 2 ΚΠολΔ), για έλλειψη αναγκαίας διαδικαστικής προϋπόθεσης, δηλαδή του ίδιου του υποκειμένου της διαδικαστικής πράξης, εκτός αν ο αναιρεσείων αγνοούσε το γεγονός της ενηλικίωσης (ΑΠ 1288/2012, 181/2011, σχ.Ολ.ΑΠ 27/1987, ΑΠ 1263/2018, ΑΠ 833/2005, Εφ.Λαρ. 262/2013, Εφ.Θεσσαλ. 383/2012, Εφ.Θεσσαλ. 1075/2011, Εφ.Πατρ. 107/2009, Εφ.Πατρ. 1069/2007, Εφ.Λαρ. 705/2006, Εφ.Αθ. 10634/1998, Εφ.Αθ. 2103/1995, Τ.Ν.Π ΝΟΜΟΣ, Η ΕΦΕΣΗ Συστηματική κατ’ άρθρο Ερμηνεία του ΚΠολΔ, Κυριάκος Οικονόμου, άρθ. 516 σελ. 70, Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας, Ερμηνεία ΚΠολΔ άρθ. 516 σελ. 910 αρ. 6).
Α) Στην προκειμένη περίπτωση, φέρεται προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο η κρινόμενη από 8/3/2018 έφεση του εναγομένου ήδη εκκαλούντος κατά της υπ’ αριθ. 561/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η από 21.4.2017 αγωγή της ……… υπό την ιδιότητα της ενασκούσας την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων τους, … που γεννήθηκε 18.8.2000 και …. που γεννήθηκε 7.3.2007 και με την οποία ζήτησε να της καταβάλει, για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων της μηνιαία σε χρήμα διατροφή ο εναγόμενος ήδη εκκαλών πατέρας τους. Λαμβανομένου υπόψη όμως ότι, όπως προκύπτει από την επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων, το φερόμενο ως εκπροσωπούμενο τέκνο των διαδίκων .. από την έχουσα την επιμέλεια αυτού μητέρα του, ………., ενηλικιώθηκε στις 18/8/2017, μετά το πέρας της προφορικής συζήτησης, 27 Σεπτεμβρίου 2017, μετά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση (561/2018), που αφορούσε τη διατροφή του, η κρινόμενη έφεση του εκκαλούντος πατέρα του, που γνώριζε το γεγονός αυτό, αφού ο ίδιος αναφέρει στο εφετήριο την ημερομηνία γέννησής του, που ασκήθηκε στις 12/3/2018 (αριθ.καταθ. …………/12.3.2018) έκθεση κατάθεσης της αρμοδίας γραμματέως, έπρεπε να στρέφεται κατ’ αυτού (…) ατομικά και όχι κατά της, μη νομιμοποιούμενης πλέον παθητικώς, μητέρας του, με αποτέλεσμα να καθίσταται αυτή (έφεση) απαράδεκτη, όσον αφορά τον ενήλικο ήδη …., και απορριπτέα, σύμφωνα και με τα ανωτέρω αναφερόμενα στη νομική σκέψη. Διάταξη για δικαστική δαπάνη δεν θα περιληφθεί, αφού ο εφεσίβλητος … δεν κλητεύθηκε και δεν παρίσταται νομίμως και ως εκ τούτου δεν υποβλήθηκε σε δικαστικά έξοδα.
Β) Η υπό κρίση από 8/3/2018 (αριθ.καταθ. ………./2018) έφεση του εναγομένου κατά της υπ’ αριθ. 561/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ως προς το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, …, εκπροσωπούμενο από την έχουσα την επιμέλεια μητέρα του, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρ. 592 παρ. 3 ως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015), αρμόδια φέρεται προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο (άρθ. 19, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρ. 4 του ν.3994/2011), έχει δε ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, αφού προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως την 9/2/2018 (υπ’ αριθ. …./2018 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας Εφετείου Πειραιά, ………..) στον εναγόμενο ήδη εκκαλούντα και άσκηση της υπό κρίση εφέσεως την 12/3/2018, όπως προκύπτει από την έκθεση καταθέσεως της αρμοδίας Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιά, ήτοι πριν την πάροδο τριάντα ημερών από τον ως άνω χρόνο κοινοποιήσεως αυτής (εκκαλουμένης) (άρθ. 495 παρ. 1, 498, 511, 513 παρ. 1, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 1 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθ. 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής (εφέσεως) δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθ. 495 παρ. 3 εδ.τελευταίο ΚΠολΔ.
Η ενάγουσα, με την από 21.4.2017 (αριθ.καταθ. ………/2017) αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ζήτησε, μεταξύ άλλων και, μετά τον παραδεκτό περιορισμό του καταψηφιστικού αιτήματος σε αναγνωριστικό, με την ιδιότητα της ενασκούσας την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων … και ….. που έχει αποκτήσει με τον εναγόμενο πρώην σύζυγό της, να αναγνωριστεί η υποχρέωση αυτού (εναγομένου) να της καταβάλλει μηνιαία σε χρήμα διατροφή ποσού 1050 ευρώ για τον ανήλικο τότε … και 610 ευρώ για την ανήλικη ….., για χρονικό διάστημα πέντε ετών από την επίδοση της αιτήσεως των ασφαλιστικών μέτρων, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσεως μέχρις εξοφλήσεως, για τον λόγο ότι στερούνται εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων και λόγω της ανηλικότητάς τους αδυνατούν να εργαστούν και αυτοδιατραφούν. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλουμένη απόφαση, έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή και αναγνώρισε την υποχρέωση του εναγομένου να προκαταβάλλει στην ενάγουσα, ως ασκούσας οριστικά την επιμέλεια της ανήλικης θυγατέρας της .., στην αρχή κάθε μήνα διατροφή, α)ποσού 495 ευρώ για το ανήλικο τότε τέκνο των διαδίκων …, για το χρονικό διάστημα από 30/7/2015 μέχρι και την ενηλικίωσή του στις 18/8/2017, β)ποσού 350 ευρώ για το ανήλικο τέκνο των διαδίκων …. για χρονικό διάστημα πέντε (5) ετών, αρχομένου από 30/7/2016, νομιμότοκα από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσεως και έως εξοφλήσεως. Κατά της ανωτέρω απόφασης παραπονείται τώρα ο εκκαλών, με την κρινόμενη έφεση ,για κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί δε την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, άλλως τη μεταρρύθμισή της, προκειμένου να μειωθεί το ποσό της μηνιαίας διατροφής για την ανήλικη κόρη του ……
Από τις διατάξεις 1485, 1486, 1489 και 1493 του ΑΚ προκύπτει, ότι οι γονείς, είτε υπάρχει μεταξύ τους γάμος και συμβιώνουν, είτε έχει διακοπεί η συμβίωσή τους, είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο, έχουν κοινή υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμα και αν τούτο έχει περιουσία, εφόσον όμως τα εισοδήματα, από αυτήν, ή το προϊόν της εργασίας του, ή άλλα τυχόν εισοδήματά του δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του τέκνου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρησή του έξοδα και επιπλέον τα έξοδα για την ανατροφή, καθώς και την επαγγελματική και την εν γένει εκπαίδευσή του. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβίωσης, που ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη εκπαίδευσης και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υπόχρεου. Ως οικονομική δύναμη, με την οποία εκπληρώνεται η υποχρέωση συνεισφοράς των γονέων στη διατροφή των κοινών τους τέκνων, νοείται το εισόδημα από κάθε βιοποριστική πηγή (προσωπική εργασία, περιουσία ως το σύνολο των αποτιμητών σε χρήμα εννόμων σχέσεων και καταστάσεων, εκμίσθωση περιουσιακών στοιχείων), ο δε προσδιορισμός του ύψους τούτου γίνεται βάσει της κινητής και της ακίνητης περιουσίας του υπόχρεου (ΕφΑθ 7359/1985 ΝοΒ 1986.413), λαμβανομένου επίσης υπόψη και του εισοδήματος που θα μπορούσε να αποκομίσει ο κάθε γονέας αξιοποιώντας καταλλήλως τις πνευματικές και σωματικές του δυνάμεις και ικανότητες καθώς και την τυχόν υπάρχουσα απρόσοδη περιουσία που οφείλει να καταστήσει παραγωγό (ΕφΠατρ 746/2003 ΑχΝομ 2004.173). Σε κάθε περίπτωση, για τον υπολογισμό της αναλογίας συμβολής του κάθε γονέα για τη διατροφή των τέκνων, λαμβάνεται υπόψη, μαζί με τα άλλα στοιχεία (προσωπική εργασία, εισοδήματα και περιουσία, χωρίς καμία διάκριση ανάμεσα στις δυνάμεις αυτές, ΑΚ 1389), ακόμη και η απρόσοδη περιουσία (ΕφΠατρ 480/2004 ΑχΝομ 2005.179), αφού ο προσδιορισμός του ύψους των οικονομικών δυνάμεων των υπόχρεων γίνεται – μεταξύ άλλων – βάσει τόσο της κινητής όσο και της ακίνητης περιουσίας τους (ΕφΛαρ 50/2013 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, η δαπάνη για την εξυπηρέτηση στεγαστικών ή καταναλωτικών δανείων δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματα του υποχρέου, αλλά λαμβάνεται υπόψη, ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας του, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσής του (ΑΠ 995/2019, ΑΠ 1486/2018, ΑΠ 1156/2017, ΑΠ 1663/2014, Εφ.Αθ. 719/2018, Εφ.Αθ. 92/2017, Εφ.Δωδ. 195/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων (ένας από κάθε πλευρά) που εξετάστηκαν νομότυπα ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του ως άνω δικαστηρίου, καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι επικαλούνται και νομίμως προσκομίζουν για να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, και τέλος από τα διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ. 4 Κ.ΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στην Αίγινα, κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, την 21/4/1996 και από το γάμο τους αυτό απέκτησαν δύο τέκνα, τον .. που γεννήθηκε την 18/8/2000 (ήδη ενήλικος) και την …. που γεννήθηκε την 7/3/2007. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά, διασπάστηκε οριστικά την 7/3/2013 με την αποχώρηση του εναγομένου από την συζυγική οικία και λύθηκε αμετάκλητα με συναινετικό διαζύγιο με την υπ’ αρ. 1088/2014 απόφαση (εκούσια δικαιοδοσία) του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία επικύρωσε και το από 30/1/2014 ιδιωτικό συμφωνητικό των διαδίκων, με το οποίο ανατέθηκε οριστικά η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων στην ενάγουσα – μητέρα τους, μετά της οποίας έκτοτε συγκατοικούν. Με το ίδιο ως άνω ιδιωτικό συμφωνητικό οι διάδικοι ρύθμισαν το δικαίωμα επικοινωνίας του εναγομένου με τα ανήλικα τέκνα του, καθώς και την υποχρέωση διατροφής του για αυτά (ανήλικα τέκνα) καθορισθείσα στο ποσό των 100 ευρώ για κάθε ένα από αυτά, ήτοι 100 ευρώ για τον ανήλικο τότε …. ,ηλικίας 13 ετών και εκατό (100) ευρώ για την ανήλικη ….. ηλικίας επτά (7) ετών. Ακολούθως, με την υπ’ αρ. 596/2017 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε δυνάμει της από 28/7/2016 αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων της ενάγουσας, ήδη εφεσίβλητης με την ιδιότητα του νομίμου εκπροσώπου των ανηλίκων τέκνων της, καθορίσθηκε προσωρινά μηνιαία σε χρήμα διατροφή για λογαριασμό του ανηλίκου τότε (15 ετών) ….. και της ανήλικης …. (ηλικίας τότε εννέα ετών), το ποσό των 200 ευρώ και 150 ευρώ αντιστοίχως. Το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, …., δεδομένου ότι ο …. έχει ήδη από 18/8/2017 ενηλικιωθεί, αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό της, αφού δεν έχει δική της περιουσία, ούτε εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή και επί πλέον, δεν έχει την δυνατότητα, λόγω της ηλικίας της και των αναγκών της εκπαιδεύσεώς της να εργαστεί. Ως εκ τούτου κατά το ένδικο χρονικό διάστημα, έχει αξίωση διατροφής και από τους δύο γονείς της, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές τους (άρθρο 1489 εδ.β΄ Α.Κ).
Ο εναγόμενος ήδη εκκαλών – πατέρας της ανήλικης …, ο οποίος είναι δημοτικός υπάλληλος του Δήμου … και για το χρονικό διάστημα από 30/12/2014 έως και 9/12/2019 έχει λάβει άδεια άνευ αποδοχών, κατά την ένδικη περίοδο, χρόνος ασκήσεως της ένδικης αγωγής και χρόνος συζητήσεως αυτής, εργάζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο, και συγκεκριμένα στο Λονδίνο, στην εταιρεία «…………» με μηνιαίο μισθό 1.320,90 λίρες Αγγλίας που αντιστοιχεί στο ποσό των 1.500 ευρώ, όπως προκύπτει από τη συνεκτίμηση της βεβαίωσης μηνιαίων αποδοχών του και της ισοτιμίας των δύο νομισμάτων (λίρες Αγγλίας – ευρώ). Διαμένει στην Αγγλία σε ιδιόκτητη οικία της ……….. και συνεπώς δεν επιβαρύνεται με δαπάνη μισθώματος, παρά μόνο με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας (ηλεκτρικό ρεύμα, γκάζι, νερό, τηλέφωνο). Είναι αποκλειστικά κύριος: α) αγροτεμαχίου έκτασης μ.τ 149,67 που βρίσκεται στη θέση «……….» του οικισμού … Αίγινας, β) αγροτεμαχίου, έκτασης μ.τ 136,30 στην ιδία ως άνω τοποθεσία και θέση, γ) αγρού έκτασης μ.τ 671,87 στην ιδία ως άνω τοποθεσία και θέση, δ) οικοπέδου, έκτασης 105 τ.μ στην ιδία ως άνω θέση και τόπο, ε) οικοπέδου, εκτάσεως 110 τ.μ στην ιδία ως άνω τοποθεσία και θέση, στ) οικοπέδου, έκτασης 127,50 τ.μ στην ιδία ως άνω τοποθεσία και θέση. Τα ως άνω ακίνητα εντάσσονται στα περιουσιακά του στοιχεία και λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό των οικονομικών του δυνατοτήτων (Ολ ΑΠ 9/1991), παρά το ότι αποδείχθηκε ότι δεν του αποφέρουν κάποιο εισόδημα κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, πλην όμως, υποχρεούται και μπορεί να τα αξιοποιήσει ώστε να τα καταστήσει προσοδοφόρα και όχι αναγκαία να τα απαλλοτριώσει και ρευστοποιήσει (Εφ.Πατρ. 746/2003, Εφ.Πατρ. 480/2004, Εφ.Λαρ. 50/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Γεωργιάδη/Σταθόπουλο, άρθ. 1487 σελ. 720 αρ. 30). Αυτός (εναγόμενος), βαρύνεται με την καταβολή μηνιαίας δόσης ποσού 201,37 ευρώ, για την αποπληρωμή καταναλωτικού δανείου που έλαβε από την Τράπεζα …., που δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματά του, απλώς λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας του, η οποία μειώνεται κατά το αντίστοιχο ποσό, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσης τους και ως επιπλέον βιοτική του ανάγκη. Λοιπές υποχρεώσεις (χρέη ληξιπρόθεσμα και απαιτητά) δεν αποδείχθηκε ότι βαρύνουν τον υπόχρεο εναγόμενο κατά το επίδικο χρονικό διάστημα κατά το οποίο ζητείται η διατροφή. Κατά τα λοιπά οι δαπάνες διαβιώσεώς το είναι οι συνήθεις ανδρών αντίστοιχης με αυτόν ηλικίας και οικονομικής καταστάσεως. Άλλη δε περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχει ο εναγόμενος, ο οποίος δεν βαρύνεται κατά νόμο με τη διατροφή άλλων προσώπων πλην της ανήλικης θυγατέρας του ……. Η ενάγουσα, κατά τον κρίσιμο χρόνο ασκήσεως της ως άνω αγωγής, που αποτελεί και τον κρίσιμο χρόνο για τον καθορισμό των προϋποθέσεων επιδικάσεως εκτάσεως και ύψους της διατροφής (Ολ ΑΠ 2/1994, ΑΠ 132/2003), υπό την προαναφερόμενη ιδιότητα της ασκούσας την επιμέλεια της ανήλικης …, εργάζεται ως ιδιωτική υπάλληλος στο σούπερ μάρκετ με την επωνυμία «………..» με μηνιαίες αποδοχές ανερχόμενες στο καθαρό ποσό των 530 ευρώ. Περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει. Διαμένει με το ενήλικο τέκνο της … και την ανήλικη θυγατέρα της …. σε οικία που έχει παραχωρηθεί σε αυτή από τη μητέρα της, με συνέπεια να επιβαρύνεται μόνον με τις λειτουργικές δαπάνες της εν λόγω οικίας (ηλεκτρικού ρεύματος, υδρεύσεως, θερμάνσεως κλπ), κατά το μέρος που της αναλογούν, ενώ δεν βαρύνεται κατά νόμο με τη διατροφή άλλων προσώπων πλην του ανηλίκου τέκνου της. Κατά τα λοιπά οι δαπάνες διαβιώσεώς της είναι οι συνήθεις γυναικών αντίστοιχης με αυτήν ηλικίας και οικονομικής καταστάσεως, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι βαρύνεται με λοιπές υποχρεώσεις (ληξιπρόθεσμα και απαιτητά χρέη) είτε με την αποπληρωμή δόσεων από δάνειο. Περαιτέρω, το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, …, ηλικίας δέκα (10) ετών, κατά τον χρόνο ασκήσεως της ένδικης αγωγής, ήταν μαθήτρια της πέμπτης τάξεως Δημοτικού δημοσίου σχολείου. Η ανήλικη … παρακολουθεί εξωσχολικά μαθήματα εκμαθήσεως της Αγγλικής Γλώσσας από 15/9/2015 στο Φροντιστήριο ξένων γλωσσών «. ….», έναντι μηνιαίων διδάκτρων ύψους 70 ευρώ (δαπάνη η οποία επιβαρύνεται με την αγορά ξενόγλωσσων βιβλίων, για την οποία απαιτείται δαπάνη ετήσια 63,75 ευρώ). Δεν αποδείχθηκε όμως εκμάθηση Γαλλικής Γλώσσας από το ίδιο ως άνω Φροντιστήριο ξένων γλωσσών, για το σχολικό έτος 2017-2018, συναγομένου τούτου και από γεγονός της μη δαπάνης για αγορά αντίστοιχων ξενόγλωσσων βιβλίων για το ανωτέρω διδακτικό – σχολικό έτος. Η ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων, όπως ήδη προεκτέθηκε διαμένει μαζί με την ενάγουσα στην προαναφερόμενη οικία στο χωριό … Αίγινας, συμμετέχοντας στα λειτουργικά έξοδα της κατοικίας τους κατά το μέρος που αναλογεί σε καθένα, ενώ οι λοιπές δαπάνες διαβιώσεώς της, όπως τροφής, ενδύσεως, υποδήσεως, ψυχαγωγίας, ανατροφής, εκπαίδευσης, είναι οι συνήθεις δαπάνες διαβιώσεως τέκνων της ιδίας ηλικίας και περιουσιακής καταστάσεως των γονέων τους. Τέλος, η ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων ….., καλύπτεται από την ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία «…» στην οποία είναι ασφαλισμένη από τη μητέρα της και κατά το ένδικο χρονικό διάστημα, με ετήσια ασφάλιστρα ανερχόμενα σε 210,26 ευρώ, καθόσον δεν αποδείχθηκε η κάλυψη της από ασφαλιστικούς φορείς των γονέων της, ούτε επικαλούνται και προσκομίζουν οι γονείς της ανήλικης … αντίστοιχα έγγραφα από τα οποία να προκύπτει η κάλυψη αυτής από τους ασφαλιστικούς φορείς των τελευταίων (γονέων της). Με βάση επομένως τις ως άνω οικονομικές δυνάμεις των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις, η κατά μήνα διατροφή της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων …. κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ανέρχεται στο ποσό των τριακοσίων εξήντα (360) ευρώ. Το ποσό αυτό είναι ανάλογο με τις ανάγκες της, όπως προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής της (ηλικία, τόπος κατοικίας, ανάγκες εκπαίδευσης, οικονομικές δυνατότητες γονέων της, ΑΠ 541/2015, ΑΠ 839/2009) και ανταποκρίνεται στα απαραίτητα έξοδα για τη συντήρηση, τη διατροφή, την ψυχαγωγία, την εκπαίδευση, την ιατροφαρμακευτική της περίθαλψη, και την αναλογία συμμετοχής της στις λειτουργικές δαπάνες της οικίας που διαμένει με την μητέρα της. Στο ποσό αυτό συνυπολογίζεται και η προσφορά της προσωπικής εργασίας και απασχολήσεως της ενάγουσας για την περιποίηση και φροντίδα της, που είναι αποτιμητή σε χρήμα. Από το παραπάνω ποσό, ο εναγόμενος ήδη εκκαλών, κατόπιν συνεκτιμήσεως όλων των ανωτέρω, σύμφωνα με τις οικονομικές του δυνατότητες, είναι σε θέση να καταβάλλει για το επίδικο πενταετές χρονικό διάστημα στην ενάγουσα για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου του …., ως τακτική μηνιαία διατροφή την αρχή κάθε μήνα, το ποσό των 250 ευρώ. Το ποσό αυτό οφείλει και δύναται να καταβάλλει ο εναγόμενος, ως συμμετοχή του και μέρος της ανάλογης διατροφής της ανήλικης θυγατέρας του, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, με μέτρο τις ανάγκες του τέκνου του, με το εναπομένον υπόλοιπο εισόδημά του και την εν γένει προαναφερόμενη οικονομική δυνατότητά του (λαμβανομένων υπόψη μέρους των λειτουργικών δαπανών της οικίας όπου διαμένει και των προσωπικών του εξόδων στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα έξοδα μετακίνησης στην εργασία του). Το υπόλοιπο από το ποσό της δικαιούμενης διατροφής της ανήλικης οφείλει να το καλύψει η ενάγουσα. Σημειώνεται ότι, ο επιμερισμός αυτός μεταξύ των γονέων της, γίνεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο σύμφωνα προς τα εκατέρωθεν αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά καθώς η επίκληση διαφορετικής αναλογίας, συμμετοχής στις ανάγκες διατροφής της ανήλικης από την επικαλούμενη στην αγωγή συνιστά άρνηση και όχι ένσταση (Εφ.Πειρ. 476/2016, Εφ.Πειρ. 749/2014, Εφ.Αθ. 856/2010). Επιπλέον, στη μηνιαία διατροφή περιλαμβάνονται όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση του δικαιούχου (ΑΚ 1493) με αντικειμενικό σκοπό της, να καλύψει διαρκείς ανάγκες (ΑΚ 1496) επιβίωσης του δικαιούχου, οι οποίες κατανέμονται σε μηνιαία βάση ανεξαρτήτως του χρόνου πραγματοποίησής τους, όπως π.χ δαπάνη θέρμανσης, εξωσχολικών δραστηριοτήτων, δαπάνες διακοπών. Επομένως, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με την εκκαλουμένη απόφαση του δέχθηκε ότι το σύνολο της απαιτούμενης ανάλογης διατροφής του ανηλίκου τέκνου, ανέρχεται μηνιαίως στο ποσό των 475 ευρώ και αναγνώρισε την υποχρέωση του εναγομένου ήδη εκκαλούντα να καταβάλλει, ως συμμετοχή του στη διατροφή της ανήλικης θυγατέρας του …., το ποσό των 350 ευρώ μηνιαίως, κατά το ένδικο χρονικό διάστημα της πενταετίας από την επίδοση της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις, και συνεπώς οι οικείοι λόγοι της ένδικης έφεσης του εναγομένου, πρέπει να γίνουν δεκτοί ως κατ’ ουσίαν βάσιμοι, ακολούθως να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη ,ως προς τις διατάξεις που αφορούν τη διατροφή της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων …, στο σύνολό της, κατ’ άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ, δηλαδή και κατά τη διάταξη της περί τοκογονίας, που δεν προσβάλλεται με λόγο έφεσης, ούτε και κατ’ εκτίμηση του δικογράφου της (ΑΠ 1449/2014 Τ.Ν.Π ΝΟΜΟΣ), λόγω του ότι τούτο επιβάλλεται για την ενότητα της εκτέλεσης, η οποία θα επιτευχθεί μόνο με την εκτέλεση της παρούσας αποφάσεως (Εφ.Πειρ. 476/2016 Τ.Ν.Π ΝΟΜΟΣ), αναγκαίως δε και κατά την περί δικαστικών εξόδων διάταξή της που θα καθορισθεί από την αρχή και, αφού κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο αυτό και ερευνηθεί κατ’ ουσίαν (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ), η ένδικη αγωγή, να γίνει δεκτή ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλλει, κατά την ένδικη πενταετία από την επίδοση της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων, μηνιαία σε χρήμα διατροφή της ανήλικης θυγατέρας του …. το ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ, με τους νόμιμους τόκους από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσεως έως την εξόφλησή της. Τέλος τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, πρέπει να κατανεμηθούν ανάλογα με την έκταση της νίκης και της ήττας καθένα από αυτούς, πρέπει δεν να καταδικαστεί ο εναγόμενος σε μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας (άρθ. 176, 183, 192 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Τα έξοδα, που προκαταβλήθηκαν κατ’ άρθρο 173 παρ. 4 ΚΠολΔ, ποσού 250 ευρώ, πρέπει να αφαιρεθούν κατά την εκτέλεση της παρούσας, όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 8/3/2018 (αριθ.καταθ. ………./12.3.2018) έφεση του εναγομένου κατά της υπ’ αριθ. 561/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Α) Απορρίπτει την έφεση ως απαράδεκτη, ως προς τον ………., ενήλικο ήδη κατά τον χρόνο ασκήσεως της ένδικης εφέσεως.
Β) Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσίαν την από 8/3/2018 έφεση, ως προς την ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων ….. νομίμως εκπροσωπουμένη από την έχουσα την επιμέλεια του προσώπου της μητέρας της.
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη απόφαση, ως προς τις διατάξεις της που αφορούν το νομίμως εκπροσωπούμενο ανήλικο τέκνο των διαδίκων.
Κρατεί την υπόθεση και τη δικάζει κατ’ ουσίαν.
Δέχεται κατά ένα μέρος την από 21/4/2017 αγωγή.
Αναγνωρίζει την υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλλει στην ενάγουσα, ως τακτική σε χρήμα μηνιαία διατροφή της ανήλικης θυγατέρας τους …. και για λογαριασμό της, στην αρχή κάθε μήνα, το ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ, για χρονικό διάστημα πέντε (5) ετών, αρχομένου από την 30/7/2016, ήτοι από την επίδοση της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων, νομιμότοκα από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρις εξοφλήσεως.
Επιβάλλει σε βάρος του εναγομένου – εκκαλούντος ένα μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας – εφεσίβλητης, την οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων πενήντα (1.050) ευρώ, στο οποίο συνυπολογίζεται και το προκαταβληθέν σ’ αυτήν ποσό.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 11 Φεβρουαρίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ