Αριθμός 112 /2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 14/5/2018 (αριθ.καταθ. ………/2018) έφεση κατά της υπ’ αριθ. 3684/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθ. 614 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015), αρμόδια φέρεται προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρου 4 του ν.3994/2011), έχει δε ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, αφού από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως, ούτε παρήλθε διετία από τη δημοσίευσή της (άρθ. 495 παρ. 1, 498, 511, 513 παρ. 1, 516 παρ. 1, 518 παρ. 2, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του ν.4335/2015 και 591 παρ. 1 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής έχει κατατεθεί από τον εκκαλούντα, το νόμιμο παράβολο 100 ευρώ, όπως προκύπτει από τη με ημερομηνία 4/6/2018 πράξη κατάθεσης παραβόλων της αρμόδιας Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιά.
Με την από 14/11/2016 (αριθ.καταθ. ……./13.12.2016) αγωγή, που άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ο ενάγων και ήδη εκκαλών, ισχυρίσθηκε ότι, στο αυτοκινητικό ατύχημα που αναφέρεται σε αυτή, το οποίο έλαβε χώρα από αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου – οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου, κυριότητας του δευτέρου των εναγομένων, που ήταν ασφαλισμένο, κατά το χρόνο του ατυχήματος, για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην τρίτων των εναγομένων ασφαλιστική εταιρεία, υπέστη ο ίδιος σωματικές βλάβες και υλικές ζημίες η δίκυκλη μοτοσικλέτα κυριότητάς του. Με βάση αυτό το ιστορικό ζητεί, μετά τον παραδεκτό περιορισμό του αιτήματος από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό, να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται να του καταβάλουν σε ολόκληρο ο καθένας για τις αναφερόμενες αιτίες το ποσό συνολικά των 50.723,48 ευρώ με το νόμιμο τόκο από 21/1/2016 (δήλη ημέρα) άλλως από την επίδοση της αγωγής. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση δέχθηκε ότι αποκλειστικά υπαίτιος του ένδικου ατυχήματος είναι ο ενάγων και απέρριψε την αγωγή ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται ο ηττηθείς ενάγων για τους λόγους που αναφέρονται στην ένδικη έφεση και ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί, κατ’ ορθή νομική εκτίμηση, την εξαφάνισή της, προκειμένου να γίνει δεκτή η υπό κρίση αγωγή του.
Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος, που εξετάστηκε με επιμέλεια του ……….. (δεύτερος εναγόμενος), την χωρίς όρκο εξέταση του ενάγοντος, που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, τις υπ’ αριθ. …/27.4.2017 και …../27.4.2017 ένορκες βεβαιώσεις, που λήφθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά με επιμέλεια του ενάγοντος και κατόπιν νομίμου κλητεύσεως των αντιδίκων (βλ. τις υπ’ αριθ. ……… εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά, ……….), τις οποίες επικαλείται και επαναπροσκομίζει, τις φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθ. 444 παρ. 1 περ.γ΄, 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 ΚΠολΔ, όπως η πρώτη των διατάξεων αυτών αντικαταστάθηκε με το άρθρο 40 παρ. 1 του Ν. 3994/2011), οι οποίες θεωρούνται ιδιωτικά έγγραφα (ΑΠ 1626/2000 Δνπ 2001/711) και από όλα χωρίς εξαίρεση τα έγγραφα, τα οποία επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι προς άμεση απόδειξη και για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 21.1.2016 και περί ώρα 12.15 ο ενάγων και ήδη εκκαλών, οδηγούσε την υπ’ αριθ.κυκλοφορίας ………. δίκυκλη μοτοσικλέτα του, κυβισμού 798cc, η οποία ήταν ασφαλισμένη για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη του στην ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία «………», επί της Λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη στο Κερατσίνι με κατεύθυνση από Θυμάτων Κατοχής προς πλατεία Κουμπάκη (προς Κορυδαλλό), και ειδικότερα στην αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας της κατεύθυνσης αυτής, πλησίον της συμβολής της ανωτέρω Λεωφόρου με την οδό Σηστού. Η Λεωφόρος Γρηγορίου Λαμπράκη είναι δρόμος διπλής κατευθύνσεως με δύο λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, οι οποίες διαχωρίζονται με τσιμεντένια νησίδα. Το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας των αυτοκινήτων οχημάτων είναι 50 χιλιόμετρα την ώρα (άρθρο 20 Κ.Ο.Κ), εφόσον, στην προκειμένη περίπτωση, δεν υπάρχει ειδική σήμανση. Στον ίδιο ως άνω τόπο και χρόνο ο ……….. (πρώτος εναγόμενος ήδη πρώτος των εφεσιβλήτων), οδηγούσε το υπ’ αριθ.κυκλοφορίας …….. Ι.Χ.Ε αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του …………. (δεύτερου εναγομένου ήδη εφεσιβλήτου), το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην τρίτη των εναγομένων ασφαλιστική εταιρεία, και εκινείτο επί της οδού Σηστού, η οποία είναι μονής κατεύθυνσης, με κατεύθυνση από την οδό Δαρδανελίων προς τη Λεωφόρο Γρηγορίου Λαμπράκη. Η κυκλοφορία στην ανωτέρω διασταύρωση (οδός Σήστου και Λεωφόρος Γρ.Λαμπράκη) ρυθμίζεται με φωτεινούς σηματοδότες και ειδικότερα επί της οδού Σηστού υπάρχει σηματοδότης, ο οποίος, όταν επιτρέπει την κίνηση των οχημάτων, έχει δύο ενδείξεις, μια σταθερή πράσινη για όσα οχήματα θα κινηθούν δεξιά επί της Λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη με κατεύθυνση προς Κορυδαλλό και μια παλλόμενη κίτρινη για όσα οχήματα θα κινηθούν αριστερά επί της Λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη με κατεύθυνση προς τη Λεωφόρο Εθνικής Αντιστάσεως. Κατά το χρονικό σημείο που ο φωτεινός σηματοδότης επιτρέπει την κίνηση των οχημάτων που κινούνται επί της οδού Σήστου, ο φωτεινός σηματοδότης επί της Λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη στη διασταύρωση με την οδό Σήστου, στο ρεύμα με κατεύθυνση προς Κορυδαλλό, έχει ερυθρή ένδειξη, που απαγορεύει την κίνηση των οχημάτων (άρθρο 6 Κ.Ο.Κ). Όταν, ο ……….. κινούμενος κατά τον προπεριγραφέντα τρόπο, έφθασε στη συμβολή της οδού Σήστου με τη Λεωφόρο Γρηγορίου Λαμπράκη ακινητοποίησε το όχημα του στον φωτεινό σηματοδότη, που υπήρχε στην πορεία του και έδειχνε κόκκινο απαγορευτικό της διέλευσης του σήμα. Όταν στη συνέχεια ο φωτεινός σηματοδότης ήταν στην πορεία του είχε την ένδειξη του παλλόμενου πορτοκαλί και του επιτράπηκε η κίνηση του οχήματος που οδηγούσε, αυτός (πρώτος εναγόμενος και ήδη πρώτος εφεσίβλητος), με τον προσήκοντα κατά τις περιστάσεις και τις συνθήκες και οφειλόμενο έλεγχο και προσοχή αφού ενήργησε αριστερό ελιγμό άρχισε να κινείται διαγώνια προκειμένου να διασχίσει το προς Νίκαια ρεύμα κατευθύνσεως της ως άνω λεωφόρου ώστε να προσεγγίσει κινούμενος το προς λεωφόρο Εθνικής Αντιστάσεως ρεύμα κατευθύνσεως της λεωφόρου αυτής (Γρηγορίου Λαμπράκη), που ήταν η πρόθεσή του. Την χρονική στιγμή που ο φωτεινός σηματοδότης επί της οδού Σήστου είχε την ένδειξη, παλλόμενου πορτοκαλί, ο φωτεινός σηματοδότης επί της ως άνω Λεωφόρου (Γρ.Λαμπράκη) έχουν ερυθρή ένδειξη, ήτοι απαγορευτικό διέλευσης των κινουμένων σε αυτή οχημάτων. Ο ενάγων, ο οποίος την ιδία χρονική στιγμή, όπως προαναφέρθηκε, ήταν στη διασταύρωση της ως άνω Λεωφόρου με την οδό Σήστου με κατεύθυνση προς Κορυδαλλό, δεν ακινητοποίησε το όχημα του αν και ο φωτεινός σηματοδότης που υπήρχε στην πορεία του έδειχνε κόκκινο σήμα, αλλά κινήθηκε παραβιάζοντας αυτό (απαγορευτικό σήμα). Η ως άνω αντικανονική και απερίσκεπτη ενέργεια αυτού (ενάγοντα), που κινούνταν επί της αριστερής λωρίδας κυκλοφορίας στο ως άνω ρεύμα πορείας του και πλησίον της διακεκομμένης γραμμής που χωρίζει τις δύο λωρίδες κυκλοφορίας, είχε ως επακόλουθη συνέπεια να παρεμβληθεί στην πορεία του κανονικά κινούμενου οχήματος που οδηγούσε ο πρώτος εναγόμενος και να επιπέσει με το εμπρόσθιο δεξιό τμήμα της στο εμπρόσθιο τμήμα του οχήματος που οδηγούσε ο πρώτος εναγόμενος και έτσι να προκληθούν εκτεταμένες υλικές ζημίες στα ως άνω οχήματα και να υποστεί ο ενάγων τραυματισμό στο αριστερό άνω άκρο. Για το ένδικο ατύχημα δεν συντάχθηκε έκθεση αυτοψίας, παρά μόνο δελτίο οδικού τροχαίου ατυχήματος υλικών ζημιών, αφού δεν δηλώθηκε τραυματισμός, ωστόσο όμως βεβαιώνεται σ’ αυτό η κανονική λειτουργία των φωτεινών σηματοδοτών. Για την ως άνω κρίση συνεκτιμήθηκαν όλα τα αποδεικτικά μέσα, μάρτυρες, φωτογραφίες, έγγραφα, μεταξύ των οποίων και το υπ’ αριθ. 465/3.12.2016 έγγραφο της Περιφέρειας Αττικής εκ του οποίου δεν προκύπτει βλάβη στη λειτουργία των φωτεινών σηματοδοτών τον επίδικο χρόνο, ως αβασίμως ισχυρίζεται ο ενάγων αλλά άγνοια ως προς την κανονική λειτουργία τους στην οποία απαντά το ως άνω δελτίο τροχαίου ατυχήματος, όπως και η δήλωση ατυχήματος.
Από όλα τα ανωτέρω προκύπτουν εναργώς οι βλαβείσες επιφάνειες και επομένως τα σημεία σύγκρουσης των οχημάτων που συνεκτιμώνται για την υπαιτιότητα των εμπλακέντων οδηγών. Μετά τα παραπάνω αποδειχθέντα, αποκλειστικά υπαίτιος για την ένδικη σύγκρουση και τις ζημίες που προκλήθηκαν από αυτήν είναι ο οδηγός της υπ’ αριθ. ……….. δίκυκλης μοτοσικλέτας, ο οποίος από αμέλεια του, και συγκεκριμένα από έλλειψη της προσοχής ,που όφειλε, από τις περιστάσεις, δεν ακινητοποίησε το όχημά του στον φωτεινό σηματοδότη, που λειτουργούσε κανονικά και υπήρχε στην πορεία του και έδειχνε κόκκινο απαγορευτικό της διέλευσής του σήμα, αλλά κινήθηκε απερίσκεπτα, παραβιάζοντας το εν λόγω σήμα (6, 12 παρ. 1, 26 παρ. 1 Κ.Ο.Κ). Αντίθετα, στοιχεία που να θεμελιώνουν οποιαδήποτε αμελή συμπεριφορά του οδηγού του υπ’ αριθ.κυκλοφορίας ………. Ι.Χ.Ε αυτοκινήτου στην πρόκληση του ένδικου ατυχήματος δεν αποδείχθηκαν, αφού αυτός συμμορφώθηκε πλήρως προς την ένδειξη του υπάρχοντος στη πορεία του φωτεινού σηματοδότη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, επομένως, το οποίο, με την εκκαλουμένη απόφασή του, κατέληξε στην ίδια κρίση, και α) δέχθηκε ότι αποκλειστικά υπαίτιος για το ένδικο ατύχημα είναι ο ενάγων ……….. που οδηγούσε την προαναφερόμενη δίκυκλη μοτοσικλέτα ιδιοκτησίας του ασφαλισμένη στην αναφερθείσα ανωτέρω ασφαλιστική εταιρεία και β) απέρριψε ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη την ένδικη από 14/11/2016 αγωγή του, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις. Επομένως, οι σχετικοί λόγοι της υπό κρίση εφέσεως ελέγχονται απορριπτέοι ως ουσιαστικά αβάσιμοι. Κατόπιν των ανωτέρω, και αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος προς έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση έφεση ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη, να καταδικαστεί ο εκκαλών στα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρ. 176, 183, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα στο διατακτικό και να διαταχθεί, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ, η εισαγωγή του παραβόλου που κατατέθηκε στο δημόσιο Ταμείο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά την από 14/5/2018 (αριθ.καταθ. ………./2018) έφεση κατά της υπ’ αριθ. 3648/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Απορρίπτει αυτή κατ’ ουσία.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου που κατατέθηκε στο Δημόσιο Ταμείο.
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας και τα ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 11 Φεβρουαρίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ