ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Έφεση. Ερημοδικία εφεσίβλητου. Μη προσκόμιση από την εκκαλούσα των κατατεθειμένων στον πρώτο βαθμό προτάσεων των εφεσίβλητων και των πρακτικών της συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση, λόγω αδυναμίας να κρίνει επί της διαφοράς, από την έλλειψη αυτή.
Αριθμός 135/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
——————-
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ιωάννη Αποστολόπουλο Εφέτη, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Δικαστηρίου τούτου, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 524 παρ. 4 του ΚΠολΔ (όπως το άρθρο 524 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 44 παρ. 1 του ν. 3994/2011 και εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση ως εκ του χρόνου συζητήσεως της εφέσεως, κατ’ άρθρον 72 παρ. 4 και 2 του ιδίου νόμου, σε συνδυασμό με το ότι το άρθρο αυτό δεν τροποποιήθηκε με τις διατάξεις του ν. 4335/2015), σε περίπτωση ερημοδικίας του εφεσίβλητου ως προς την έφεση, η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν και αυτός παρών, το δε δικαστήριο λαμβάνει υπόψη το εισαγωγικό δικόγραφο της δίκης, τις προτάσεις που υποβλήθηκαν από το διάδικο, που δεν εμφανίσθηκε, κατά την πρωτοβάθμια δίκη, καθώς και τα πρακτικά και τις εκθέσεις που λήφθηκαν κατ’ αυτήν, αντίγραφα των οποίων είναι υποχρεωμένος να προσκομίσει μέσα σε πέντε ημέρες από τη συζήτηση ο παριστάμενος διάδικος, διαφορετικά κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση. Έτσι, σε περίπτωση που ο παριστάμενος εκκαλών δεν προσκομίσει τις προτάσεις που υποβλήθηκαν στον πρώτο βαθμό από το μη εμφανισθέντα εφεσίβλητο, κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση, λόγω της αδυναμίας του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου να κρίνει επί της διαφοράς, από την έλλειψη αυτή, δηλαδή να εκφέρει κρίση επί της ορθότητας της πρωτόδικης αποφάσεως, λαμβάνοντας υπόψη τους ισχυρισμούς αμφοτέρων των διαδίκων μερών (βλ. ΕφΠατρ 217/2018 ΝΟΜΟΣ, ΕφΔωδ 288/2017 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 170/2016 ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 521/2016 Αρμ 2018 2011, Μ. Μαργαρίτη – Α. Μαργαρίτη «ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΚΠολΔ» εκδ. 2η τομ. Ι αρθρ. 524 σελ. 841-842 αρ. 41, Β. Βαθρακοκοίλη «Η έφεση» σελ. 445 αρ. 1784, Α. Μήτσου «Ένδικα Μέσα και Βοηθήματα κατά τον ΚΠολΔ» μέρος Α΄ κεφ. 2 παρ. 365 σελ. 178)
Στην προκείμενη περίπτωση, από τη με αριθμό …./26-10-2015 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ………….), που προσκομίζει και επικαλείται η εκκαλούσα, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση εφέσεως, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο της 26η Μαΐου 2016, κατά την οποία η συζήτησή της αναβλήθηκε, αρχικώς, για τη δικάσιμο της 18ης Μαΐου 2017 και στη συνέχεια για τη δικάσιμο της 3ης Μαΐου 2018, κατά την οποία αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στους εφεσίβλητους, αλλά οι τελευταίοι, δεν εκπροσωπήθηκαν στη δικάσιμο αυτή, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου. Όμως, η εκκαλούσα δεν προσκόμισε επικυρωμένο αντίγραφο των προτάσεων, που είχαν καταθέσει οι εφεσίβλητοι στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (βλ. το εισαγωγικό τμήμα της εκκαλούμενης υπ’ αριθ. 341/2015 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς), ούτε των ταυτάριθμων με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικών συνεδρίασης του ίδιου Δικαστηρίου, όπως είχαν υποχρέωση σύμφωνα με τα προαναφερθέντα. Επομένως, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες διατάξεις, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της ένδικης εφέσεως. Τέλος, δεν πρέπει να περιληφθούν στην παρούσα διατάξεις περί ορισμού παραβόλου προς άσκηση ανακοπής ερημοδικίας, γιατί οι εφεσίβλητοι δεν έχουν έννομο συμφέρον προς τούτο, ούτε περί της δικαστικής δαπάνης και περί του κατατεθέντος παραβόλου για την άσκηση της εφέσεως, γιατί η απόφαση αυτή δεν είναι οριστική (βλ. ΑΠ 989/2009 ΝΟΜΟΣ, ΕφΔωδ 288/2017 ο.π.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της εφέσεως.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στις 13-2-2020, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και την πληρεξούσια δικηγόρο της εκκαλούσας.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ