ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης: 123/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Ιωάννη Γερωνυμάκη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 5516/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 592 αρ. 3 περ. α΄, β΄, και γ΄, 593 – 602, 610 – 613 του ΚΠολΔ ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα εντός της διετίας από τη δημοσίευσης της (άρθρα 495 επ., 511, 513 παρ. 1β, 518 παρ. 2, 520 του ΚΠολΔ), δοθέντος ότι από τη δικογραφία δεν αποδεικνύεται ούτε κανείς από τους διάδικους επικαλείται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει επιδοθεί, δεν απαιτείται η καταβολή παράβολου, λόγω της φύσης της διαφοράς κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 εδ. τελ. του ΚΠολΔ και αρμοδίως φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (άρθρα 533 παρ. 1, 591 παρ. 7 του ΚΠολΔ),
Η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, στην από 9/1/2016 αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ισχυρίστηκε ότι με τον εναγόμενο, ήδη εκκαλούντα, τέλεσαν νόμιμο γάμο την 28/7/2002, από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο, την ……….., που γεννήθηκε την 21/6/2006, ότι κατόπιν της από 10/8/2015 αίτησής της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων εκδόθηκε προσωρινή διαταγή του Δικαστή του ανωτέρω Δικαστηρίου με την οποία διατάχθηκε η μετοίκηση του εναγόμενου από τη συζυγική κατοικία και έκτοτε βρίσκονται σε διάσταση και ζητούσε να διαταχθεί η οριστική μετοίκηση του εναγόμενου από τη συζυγική κατοικία, η χρήση της οποίας να παραχωρηθεί στην ίδια και το ανήλικο τέκνο της για λόγους επιείκειας και λόγω των ειδικών συνθηκών που περιγράφει στην αγωγή της, ν’ ανατεθεί στην ίδια αποκλειστικά η οριστική επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλλει ως διατροφή σε χρήμα για το ανήλικο τέκνο της, του οποίου έχει την επιμέλεια και διαμένει μαζί της και το οποίο αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες της διατροφής του από εισοδήματα ή περιουσία του, εντός του πρώτου πενθήμερου κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα δυο ετών από την επίδοση της αγωγής το ποσό των 1.350 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσης έως την εξόφληση και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην εν γένει δικαστική της δαπάνη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την προσβαλλόμενη απόφασή του δέχθηκε εν μέρει την αγωγή, διέταξε τη μετοίκηση του εναγόμενου από τη συζυγική κατοικία, ανάθεσε οριστικά την αποκλειστική επιμέλεια του ανήλικου τέκνου των διάδικων στην ενάγουσα και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα ως μηνιαία διατροφή σε χρήμα για το ανήλικο το ποσό των 750 ευρώ για το ανωτέρω χρονικό διάστημα με το νόμιμο τόκο. Ήδη ο εκκαλών με την υπό κρίση έφεσή του κατά της απόφασης αυτής παραπονείται για κακή εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να γίνει δεκτή η έφεσή του ώστε να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολό της.
Από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486 1489, 1493 του ΑΚ συνάγεται ότι οι γονείς, είτε υπάρχει μεταξύ τους γάμος και συμβιώνουν, είτε έχει διακοπεί η συμβίωση, είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο, έχουν κοινή και ανάλογη με τις δυνάμεις τους υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμη και εάν αυτό έχει περιουσία, της οποίας όμως τα εισοδήματα ή το προϊόν της εργασίας του ή άλλα τυχόν εισοδήματά του δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του και περιλαμβάνει τα αναγκαία για τη συντήρηση και εν γένει εκπαίδευσή του έξοδα. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβιώσεως, που ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη επιτηρήσεως και εκπαιδεύσεως και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υπόχρεου. Για να καθοριστεί το ποσό της δικαιούμενης διατροφής αξιολογούνται κατ’ αρχήν τα εισοδήματα των γονέων από οποιαδήποτε πηγή και στη συνέχεια προσδιορίζονται οι ανάγκες του τέκνου, καθοριστικό δε στοιχείο είναι οι συνθήκες της ζωής του, δηλαδή οι όροι διαβιώσεώς του, χωρίς όμως να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις (ΑΠ 120/2013 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 837/2009 ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω κατά το άρθρο 1393 εδ. α΄ του ΑΚ, σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης, το δικαστήριο μπορεί, εφ’ όσον το επιβάλλουν λόγοι επιείκειας, εν όψει των ειδικών συνθηκών του καθενός από τους συζύγους και του συμφέροντος των τέκνων, να παραχωρήσει στον ένα σύζυγο την αποκλειστική χρήση ολοκλήρου ή τμήματος του ακίνητου που χρησιμεύει για κύρια διαμονή των ιδίων (οικογενειακή στέγη) ανεξάρτητα από το ποιος από αυτούς είναι κύριος ή έχει απέναντι στον κύριο το δικαίωμα της χρήσης του. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι η παραχώρηση γίνεται με βάση τις ειδικές συνθήκες του καθενός συζύγου, το συμφέρον των τέκνων και τις αρχές της επιείκειας, οι οποίες είναι δυνατόν να επιβάλλουν κατά περίπτωση η παραχώρηση να γίνεται με αντάλλαγμα ή χωρίς αντάλλαγμα (ΑΠ 792/2000 ΕλλΔνη 41,1647). Ο νόμος δεν ορίζει ποιες είναι οι ειδικές συνθήκες που αν υπάρχουν συντρέχει η επιείκεια να επιβάλει την παραχώρηση της χρήσης της οικογενειακής στέγης. Οι ειδικές συνθήκες που θα κριθούν από το δικαστήριο προσδιορίζονται από τους όρους ζωής των ενδιαφερομένων μέχρι τη διακοπή της συμβιώσεως, ως τέτοιες δε (ειδικές συνθήκες) θεωρούνται η σωματική και η ψυχική υγεία, οι γενικότερες συνθήκες εργασίας του ενάγοντος και του άλλου συζύγου, καθώς και η οικονομική κατάσταση κυρίως του γονέα που έχει τη γονική μέριμνα των τέκνων τους. Το εύλογο ή μη της διακοπής της έγγαμης συμβίωσης του ενάγοντος συζύγου και η τυχόν υπαιτιότητα δεν αποτελούν κριτήρια από το νόμο για την παραχώρηση της χρήσης της οικογενειακής στέγης, συνεκτιμούνται όμως έμμεσα μαζί με τα άλλα στοιχεία από το Δικαστήριο (Κ. Παπαδόπουλος, Αγωγές Οικογ. Δικ. Α΄, σελ. 335, Απ. Γεωργιάδη, Η οικογενειακή στέγη, ΕλλΔνη 1988,1287 σημ. 19, Βαθρακοκοίλη, Το νέο Οικογεν. Δικ., εκδ. 1990, υπ’ αρθρ. 1393, σελ. 207).
Εν προκειμένω από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την προσβαλλόμενη απόφαση πρακτικά και όλων των εγγράφων που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται είτε ως άμεσα αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο γάμο σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στον Πειραιά, στον Ιερό Ναό ……… την 28/7/2002, από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο, την ……… που γεννήθηκε την 21/6/2006. Αμέσως μετά το γάμο τους εγκαταστάθηκαν στο διαμέρισμα του πέμπτου ορόφου, συνιδιοκτησίας των διαδίκων κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου του κάθε ενός, που βρίσκεται σε πολυώροφη οικοδομή στην οδό ……….., στον Πειραιά. Η έγγαμη συμβίωσή τους δεν ήταν ομαλή, αλλά λόγω διενέξεων και φραστικών διαπληκτισμών επήλθε μεταξύ τους πλήρη συναισθηματική και ψυχική απομάκρυνση που προκάλεσε τον οριστική διάρρηξη στις σχέσεις τους, με αποτέλεσμα η συμβίωση τους υπό την ίδια στέγη να είναι αδύνατη. Για το λόγο αυτό η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 10/8/2015 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../2015 αίτησή της για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, ζητώντας να εκδοθεί προσωρινή διαταγή, με την οποία να διατάσσεται, μεταξύ άλλων, η μετοίκηση του εναγόμενου από την ανωτέρω κατοικία. Το αίτημα αυτό έγινε δεκτό με την από 12/8/2015 προσωρινή διαταγή του Δικαστή του ανωτέρω Δικαστηρίου, ο δε εναγόμενος συμμορφούμενος αποχώρησε από τη συζυγική κατοικία. Έκτοτε οι διάδικοι βρίσκονται σε διάσταση. Ακολούθως επί της πιο πάνω αίτησης λήψη ασφαλιστικών μέτρων εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 2034/2015 απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία ανατέθηκε προσωρινά η αποκλειστική επιμέλεια του ανήλικου τέκνου των διαδίκων στην ενάγουσα, υποχρέωσε προσωρινά τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα μηνιαία διατροφή σε χρήμα για το ανήλικο ποσού 400 ευρώ, διέταξε την προσωρινή μετοίκηση του από τη συζυγική κατοικία και ρύθμισε προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του τελευταίου με το ανήλικο τέκνο του.
Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων δεν έχει περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε πηγή και λόγω της ηλικίας του αδυνατεί να ασκήσει βιοποριστική εργασία. Επομένως και οι δύο γονείς του έχουν υποχρέωση να το διατρέφουν από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του. Ο εναγόμενος είναι δικηγόρος και διατηρεί ιδιόκτητο γραφείο στην οδό ……………… Παρά την πολυετή εξάσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος και το μεγάλο αριθμό των εντολέων του, για τη διευθέτηση των υποθέσεων των οποίων κατά τη διάρκεια του γάμου του αναγκαζόταν να εργάζεται πολλές ώρες καθημερινά και αρκετές φορές να επιστρέφει αργά το βράδυ στην οικία του, όπως ο ίδιος αποδέχεται, με συνέπεια κατά τους κανόνες στη λογικής να αποκόμιζε ικανοποιητικό εισόδημα, που σε συνδυασμό με τα εισοδήματα της ενάγουσας τους επέτρεπε να βρίσκονται σε πολύ καλή οικονομική κατάσταση, όπως και οι δυο διάδικοι εκθέτουν στα δικόγραφά τους (δεξίωση βάπτισης του ανηλίκου σε πολυτελές εστιατόριο στο ….., κατοίκηση σε πολυτελές διαμέρισμα 130 τ.μ. σε κεντρικό σημείο του Πειραιά, αγορά πολυτελούς τριώροφης μονοκατοικίας στη Δροσιά Αττικής, την οποία εξόπλισαν και επίπλωσαν με ακριβά έπιπλα και ηλεκτρικές συσκευές, φοίτηση του ανήλικου σε ιδιωτικό Δημοτικό Σχολείο και εγγραφή του στους Ναυτοπροσκόπους Κηφισιάς), εμφανίζεται τα τελευταία έτη να έχει ασήμαντα έσοδα από την εργασία του και μάλιστα τα έτη 2015 και 2016 να έχει ζημίες. Αντίθετα με βάση την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου της Δ.Ο.Υ. Α΄ Πειραιά για το φορολογικό έτος 2016 (χρήση 2016) ο εναγόμενος παρουσίασε φορολογητέο εισόδημα από τη μίσθωση ακινήτων ποσού 24.510 ευρώ, το οποίο προσδιορίζεται μετά την αφαίρεση των αναλογούντων φόρων στο ποσό των 18.000 ευρώ ετησίως ή 1.500 ευρώ μηνιαίως. Ο ισχυρισμός του εναγόμενου ότι το πιο πάνω εισόδημα δεν είναι το πραγματικό, διότι το αληθές εισόδημά του, υπολογιζόμενο με βάση το ποσοστό συνιδιοκτησίας του στα ακίνητα, ανέρχεται στο ποσό των 100 ευρώ (προφανώς μηνιαίως), το δε υπόλοιπο ποσό λαμβάνει η συνιδιοκτήτρια αδελφή του, δεν κρίνεται βάσιμος, καθόσον από την πιο πάνω διοικητική πράξη, σε συνδυασμό με το έντυπο Ε2 (Αναλυτική Κατάσταση για μισθώματα ακίνητης περιουσίας) του φορολογικού έτους 2014 το εν λόγω ποσό ο εναγόμενος εισπράττει μόνο με βάση το ποσοστό συνιδιοκτησίας του επί των ακινήτων. Εκτός από το ποσοστό συγκυριότητας 50% εξ αδιαιρέτου επί της συζυγικής κατοικίας στην οδό ……….., έχει τη συγκυριότητα κατά ποσοστό 20% εξ αδιαίρετου μονοκατοικίας ευρισκόμενης στη Δροσιά Αττικής, αποτελούμενης από υπόγειο, ισόγειο και πρώτο όροφο, εμβαδού των κύριων χώρων 139 τ.μ. και των βοηθητικών χώρων 70 τ.μ., η οποία έχει ανεγερθεί σε οικόπεδο εμβαδού 234 τ.μ., τη συγκυριότητα κατά ποσοστό 81,25% εξ αδιαιρέτου επί κατοικίας έκτου ορόφου οικοδομής, που βρίσκεται στην οδό …………. στον Πειραιά, εμβαδού 97 τ.μ. όπου κατοικεί μετά τη μετοίκησή του από τη συζυγική κατοικία, την αποκλειστική κυριότητα του ευρισκόμενου στην οδό ……….. στον Πειραιά δικηγορικού του γραφείου εμβαδού 97 τ.μ., τη συγκυριότητα κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου οικοπέδου εμβαδού 263 τ.μ. ευρισκόμενου στον Πειραιά, στην οδό …………, το οποίο κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής ήταν μισθωμένο και από το οποίο προέρχεται το μεγαλύτερο μέρος του ως άνω δηλωθέντος εισοδήματος από μισθώματα και ποσοστό συγκυριότητας 12,5% εξ αδιαιρέτου ενός αγροτικού ακινήτου εμβαδού 3.950 τ.μ. ευρισκόμενου στο ….. Πόρου. Σύμφωνα με τη Δήλωση Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων του εναγόμενου προς την Δ.Ο.Υ. Α΄ Πειραιά η αντικειμενική αξία της ανωτέρω ακίνητης περιουσίας του ανέρχεται στο ποσό των 298.169,61 ευρώ. Από το μεγάλο αριθμό των ακίνητων αυτών ανεξάρτητα αν προσφέρουν κάποια πρόσοδο στο δεύτερο εναγόμενο και ποια είναι η εμπορική αξία του κάθε ενός, κρίνεται ότι η ακίνητη αυτή περιουσία του υπολογίζεται σε συνδυασμό με τα άλλα εκτεθέντα στοιχεία για τον υπολογισμό της αναλογίας συμβολής του για τη διατροφή του ανηλίκου (ΑΠ 1206/2008 ΕφΑΔ 2009, 175, ΑΠ 272/2004 ΝοΒ 2005, 275), διότι μέρος της ο δεύτερος εναγόμενος οφείλει να ρευστοποιήσει για την κάλυψη της αναλογούσας υποχρέωσης διατροφής του ανήλικου τέκνου, εφόσον η υπόλοιπη περιουσία του δεν επαρκεί. Επίσης έχει στην κυριότητά του το υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας ………. ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας BMW X3, 2.500 κυβ. εκ., με ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας 16/6/2006. Άλλα εμφανή περιουσιακά στοιχεία δεν αποδεικνύεται ότι διαθέτει, ούτε επιβαρύνεται με έξοδα διατροφής τρίτου προσώπου πλην του ανηλίκου τέκνου του. Κατοικεί στην ως άνω ιδιόκτητη κατοικία και δεν επιβαρύνεται με την καταβολή μισθώματος, επιβαρύνεται όμως με τις λειτουργικές ανάγκες της κατοικίας. Υποχρεούται στην αποπληρωμή δανείων στην τράπεζα EUROBANK και στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος καταβάλλοντας μηνιαίες δόσεις ποσών 390 ευρώ και 237,90 ευρώ αντίστοιχα, τα οποία δεν αφαιρούνται από τα εισοδήματά του, αλλά λαμβάνονται υπόψη ως προσδιοριστικό στοιχείο των συνθηκών ζωής του (ΑΠ 680/2010 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 471/2005 ΝΟΜΟΣ). Επιβαρύνεται επίσης με την καταβολή μηνιαίας εισφοράς ΕΦΚΑ ποσού 160 ευρώ και μηνιαίας εισφοράς 40 ευρώ προς το Ταμείο Αλληλοβοηθείας …. Πειραιά, με την πληρωμή ΕΝΦΙΑ ποσού 1.300 ευρώ και τις τρέχουσες φορολογικές του υποχρεώσεις που είναι αντίστοιχες των δηλωθέντων εισοδημάτων του. Η ενάγουσα είναι συμβολαιογράφος και στεγάζεται σε μισθωμένο γραφείο στον Πειραιά, στην οδό ………, με μηνιαίες αποδοχές ανερχόμενες στο ποσό των 700 ευρώ, κατά μέσο όρο την τριετία 2014 – 2016. Επίσης εισπράττει μηναίο μίσθωμα 37,50 ευρώ από την εκμίσθωση διαμερίσματος εμβαδού 48 τ.μ., ευρισκόμενο στον 3ο όροφο οικοδομής στο Κερατσίνι, στην οδό …, που αναλογεί στο ποσοστό συγκυριότητά της 37,50% εξ αδιαιρέτου επί του μισθίου. Εκτός αυτού έχει τη συγκυριότητα κατά ποσοστό 37,50% εξ αδιαιρέτου και άλλων τεσσάρων οριζόντιων ιδιοκτησιών – κατοικιών, που βρίσκονται στην ίδια οικοδομή, στο υπόγειο, πρώτο, δεύτερο και τρίτο όροφο της ίδιας οικοδομής, εμβαδού 29 τ.μ., 72 τ.μ., 48 τ.μ. και 48 τ.μ. αντίστοιχα, τη συγκυριότητα κατά ποσοστό 21,87% εξ αδιαιρέτου δυο οριζόντιων ιδιοκτησιών – οικιών εμβαδού η κάθε μία 90 τ.μ. με βοηθητικό χώρο 10 τ.μ., ευρισκόμενων στον πρώτο και δεύτερο όροφο οικοδομής στην ….. Αττικής στην οδό …….., τη συγκυριότητα κατά ποσοστό 80% εξ αδιαιρέτου της πιο πάνω κατοικίας στη Δροσιά, τη συγκυριότητα κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου της πιο πάνω συζυγικής κατοικίας στην οδό ………. και τη συγκυριότητα κατά ποσοστό 37,50% εξ αδιαιρέτου ενός αγροτικού ακινήτου στο Μαρκόπουλο Αττικής. Σύμφωνα με τη Δήλωση Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων προς τη Δ.Ο.Υ. Γ΄ Πειραιά η αντικειμενική αξία των ακινήτων αυτών ανέρχεται στο ποσό των 261.880,48 ευρώ και συνυπολογίζεται σε συνδυασμό με τα άλλα εκτεθέντα στοιχεία για τον υπολογισμό της αναλογίας συμβολής της για τη διατροφή του ανηλίκου, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα. Επίσης έχει στην κυριότητά της το υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας ……… ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας Chevrolet Spark 1.250 κυβ. εκ., με ημερομηνία πρώτης κυκλοφορίας 16/7/2010. Κατοικεί μαζί με το ανήλικο τέκνο στην πιο πάνω κατοικία και δεν επιβαρύνεται με την καταβολή μισθώματος, επιβαρύνεται όμως με τις λοιπές λειτουργικές ανάγκες της κατοικίας. Επίσης επιβαρύνεται με την καταβολή ΕΝΦΙΑ ποσού 1.250 ευρώ, με τη μηναία εισφορά ΕΦΚΑ ποσού 205,43 ευρώ, με τις τρέχουσες φορολογικές υποχρεώσεις της, ενώ για το γραφείο της επιβαρύνεται με την καταβολή μηναίου μισθώματος ποσού 120 ευρώ και των μηνιαίων κοινόχρηστων δαπανών ποσού 30 ευρώ κατά μέσο όρο. Τέλος επιβαρύνεται με την αποπληρωμή δανείου στην τράπεζα ALPHA BANK, για το οποίο καταβάλει μηνιαία δόση ποσού 710 ευρώ, το οποίο όπως ανωτέρω εκτέθηκε, λαμβάνεται υπόψη ως προσδιοριστικό στοιχείο των συνθηκών ζωής του. Το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, το οποίο κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής ήταν ηλικίας έντεκα (11) ετών και μαθήτρια της Στ΄ τάξης του ιδιωτικού Δημοτικού Σχολείου «……», στο οποίο τα δίδακτρα ανέρχονται στο ποσό των 5.272 ευρώ (4.573 ευρώ, βασικά δίδακτρα + 369 ευρώ, ενισχυτική διδασκαλία Γαλλικών + 330 ευρώ, θεατρική αγωγή) (υπ’ αριθμ. παρ. ……….. βεβαιώσεις του ανωτέρω δημοτικού σχολείου) και επιβαρύνεται με την αναλογία του στις λειτουργικές δαπάνες της κατοικίας του. Οι λοιπές δαπάνες του ανηλίκου, για τροφή, ένδυση, υπόδηση, ψυχαγωγία, αγορά σχολικών ειδών και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, είναι οι συνήθεις δαπάνες που απαιτούνται για ανήλικο τέκνο της ηλικίας του, των οποίων οι γονείς έχουν το ίδιο κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο διαβίωσης με εκείνο των δικών του γονιών. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων, η κατά το επίδικο χρονικό διάστημα ανάλογη διατροφή, η οποία προσδιορίζεται από τις ανάγκες του ανηλίκου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του, ανέρχεται στο ποσό των 900 ευρώ το μήνα και συγκεκριμένα 500 ευρώ για τα δίδακτρα, γραφική ύλη, βιβλία κ.λ.π., 200 ευρώ για τη διατροφή του, 100 ευρώ για την ένδυση και υπόδησή του, 50 ευρώ για τη συμμετοχή του στις λειτουργικές δαπάνες οίκησης (δαπάνη ηλεκτρικού ρεύματος, ύδατος κοινοχρήστων, θέρμανσης κ.λπ) και 50 ευρώ για ψυχαγωγία. Από το παραπάνω ποσό ο εναγόμενος έχει την υποχρέωση και τη δυνατότητα να συνεισφέρει για την ανάλογη διατροφή του ανηλίκου το ποσό των 650 ευρώ το μήνα, ενώ το υπόλοιπο ποσό που απαιτείται για τη διατροφή του συνεισφέρει η μητέρα του με την αναλογία του εισοδήματός της και την προσφορά των προσωπικών υπηρεσιών της προς το ανήλικο, που είναι αποτιμητή σε χρήμα, γενομένης δεκτής ως ουσιαστικά βάσιμης της ένστασης συνεισφοράς του εναγόμενου. Ο ισχυρισμός του εναγόμενου ότι οι αναγκαία μηναία διατροφή του ανηλίκου δεν υπερβαίνει το ποσό των 500 ευρώ δεν είναι βάσιμος, πρωτίστως διότι στο ποσό αυτό ανέρχεται μόνο η μηναία δαπάνη για το σχολείο του, χωρίς να λαμβάνονται υπόψιν οι λοιπές διατροφικές ανάγκες του. Το γεγονός ότι ο ενάγων καταβάλλει στο σχολείο της ανήλικης τα αναγκαία δίδακτρα δεν σημαίνει ότι αυτά πρέπει να αφαιρεθούν από την επιδικασθείσα αναγκαία διατροφή του. Επίσης για τη στήριξη του ισχυρισμού του ο εναγόμενος αβάσιμα επικαλείται πόρισμα εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και του Υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με το οποίο η εύλογες μηνιαίες δαπάνες διαβίωσης ενός ενηλίκου που διαμένει με τέκνο κυμαίνονται από 758 ευρώ έως 962 ευρώ, διότι δεν έχει εφαρμογή στην ένδικη περίπτωση, καθόσον όπως ρητά αναφέρεται σε αυτό, σκοπός του πορίσματος είναι να χρησιμοποιηθεί στις διαπραγματεύσεις πιστωτικών ιδρυμάτων και δανειοληπτών ως προς την εξυπηρέτηση των δανείων, προκειμένου να καθοριστούν οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες ο δανειολήπτης θα μπορεί να καταλήξει σε βιώσιμη συμφωνία με το πιστωτικό ίδρυμα για την εξυπηρέτηση του δανείου του. Αναφέρεται δηλαδή στον καθορισμό της ελάχιστης βάσης για την εκκίνηση των διαπραγματεύσεων μεταξύ των συμβαλλομένων και ουδεμία σχέση με την εκ του νόμου υποχρέωση διατροφής και τα κριτήρια καθορισμού της. Εξάλλου λαμβανομένης υπόψη των εισοδημάτων του εναγόμενου, της έως το χρόνο της διάστασης πολυτελούς ζωής των διαδίκων, της επαγγελματικής δραστηριότητας του εναγόμενου και της σημαντικής ακίνητης περιουσίας του, αποδεικνύεται ότι έχει τη δυνατότητα να συνεισφέρει κατά το ανωτέρω ποσό στη διατροφή του τέκνου του και ότι μόνη η ενάγουσα δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να διατρέφει το ανήλικο. Επομένως η προτεινόμενη στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ένσταση διακινδύνευσης της διατροφής τυγχάνει απορριπτέα. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κατά το μέρος που με την προσβαλλόμενη απόφασή του, προκειμένου να καθορισθεί η οικονομική δύναμη των διαδίκων, τα ίδια δέχθηκε ως προς τα εισοδήματα, την ακίνητη περιουσία, τις οικονομικές υποχρεώσεις προς τρίτους και τις αναγκαίες προσωπικές δαπάνες των διαδίκων, απορρίπτοντας την προβαλλόμενη από τον εναγόμενο ένσταση διακινδύνευσης της διατροφής του, δεν έσφαλε και οι πρώτος και τέταρτος λόγοι της έφεσης, με τους οποίους ο εκκαλών – εναγόμενος παραπονείται περί εσφαλμένου υπολογισμού τόσο των εισοδημάτων του και των οικονομικών υποχρεώσεων του, που καθιστούν την περιουσία του μικρότερη από αυτή που πρωτόδικα κρίθηκε, όσο και της περιουσίας της ενάγουσας, διότι αυτή είναι μεγαλύτερη από αυτή που το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε, είναι αβάσιμοι. Κατά το μέρος όμως που έκρινε ότι η μηναία διατροφή του ανηλίκου ανέρχεται στο ποσό των 1.000 ευρώ και ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να συνεισφέρει σε αυτή με το ποσό των 750 ευρώ έσφαλε και ο σχετικός δεύτερος λόγος της έφεσης είναι ουσιαστικά βάσιμος. Εξάλλου, από τα ίδια παραπάνω αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκε ότι με βάση τις συντρέχουσες παραπάνω περιστάσεις και για να διατηρηθεί η σταθερότητα του περιβάλλοντος της ανήλικης, επιβάλλεται να παραχωρηθεί η χρήση της τέως κοινής οικογενειακής στέγης αποκλειστικά στην ενάγουσα για την κοινή διαμονή της με το ανήλικο τέκνο και επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την προσβαλλόμενη απόφασή του έκρινε ότι υπάρχουν λόγοι επιείκειας που επιβάλουν την παραχώρηση της συζυγικής κατοικίας στην ενάγουσα και στο τέκνο ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις. Με τον τρίτο λόγο της έφεσης του ο εναγόμενος δεν παραπονείται ειδικά για την ορθότητα της κρίσης αυτής του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, αλλά ισχυρίζεται ότι η ενάγουσα θα μπορούσε να διαμένει με το ανήλικο τέκνο τους σε ιδιόκτητη κατοικία της, είτε στην κατοικία στη Δροσιά Αττικής. Ο ισχυρισμός αυτός είναι ουσιαστικά αβάσιμος, διότι η ενάγουσα δεν έχει ουδεμία κατοικία στην αποκλειστική κυριότητά της, πλην τη συγκυριότητα κατά το ανωτέρω ποσοστό των ειρημένων τεσσάρων οριζόντιων ιδιοκτησιών που βρίσκονται στην οδό …… στο Κερατσίνι, σε απόσταση 5 περίπου χιλιομέτρων από την κατοικία και το συμβολαιογραφικό γραφείο της ενάγουσας και 5,5 περίπου χιλιόμετρα από το σχολείο της ανήλικης. Επίσης η Δροσιά απέχει 33 χιλιόμετρα από την κατοικία. Είναι επομένως προφανές ότι η εγκατάσταση της ενάγουσας και της ανήλικης στην ανωτέρω κατοικία θα απομακρύνει όχι μόνο το τέκνο από το οικία όπου διαβιεί από τη γέννηση του και από το κοινωνικό και φιλικό περιβάλλον του, αλλά και την ενάγουσα από το χώρο που δραστηριοποιείται επαγγελματικά, με άμεσο επακόλουθο την αύξηση των δαπανών μετακίνησης τους. Συνεπώς ο τρίτος λόγος της έφεσης είναι αβάσιμος.
Κατόπιν των ανωτέρω και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης, πρέπει η έφεση να γίνει εν μέρει δεκτή μόνο ως προς το ποσό της διατροφής που βαρύνει τον εναγόμενο. Ακολούθως, πρέπει, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ), να ερευνηθεί η αγωγή ως προς το αίτημα για την επιδίκαση μηνιαίας διατροφής για το ανήλικο, να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει στην ενάγουσα ως μηνιαία διατροφή σε χρήμα για το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, του οποίου η ενάγουσα έχει την επιμέλεια και κατοικεί μαζί του, το ποσό των εξακοσίων πενήντα (650) ευρώ, προκαταβολικά, εντός των πρώτων πέντε ημερών κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα που κάθε δόση έπρεπε να καταβληθεί, έως την εξόφληση. Τα δικαστικά έξοδα και των δυο βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων λόγω της σχέσης τους ως συζύγων (άρθρο 179, 183 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά και εν μέρει κατ’ ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ εν μέρει την υπ’ αριθμ. 5516/2017 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών, μόνο ως προς το ποσό της διατροφής.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει επί της από 9/1/2016 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2016 αγωγής.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή ως προς το αίτημα διατροφής.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλλει στην ενάγουσα ως μηνιαία διατροφή σε χρήμα για το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, ………., του οποίου έχει την επιμέλεια και κατοικεί μαζί του, το ποσό των εξακοσίων πενήντα (650) ευρώ, προκαταβολικά, εντός των πρώτων πέντε ημερών κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη ημέρα που κάθε δόση έπρεπε να καταβληθεί, έως την εξόφληση.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ στο σύνολό τους τα δικαστικά έξοδα και των δυο βαθμών δικαιοδοσίας μεταξύ των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, την 12 Φεβρουαρίου 2020.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και τούτου μετατεθέντος
ο Προϊστάμενος του Εφετείου