ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Τροχαίο ατύχημα, ερήμην εκκαλούντος, αποκλειστική υπαιτιότητα, υλικές ζημίες, τραυματισμός, υποκατάστατη δύναμη, αποκλειστική νοσοκόμος, μελλοντική θετική ζημία,
Αριθμός απόφασης : 141/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Oι κρινόμενες εφέσεις α) από 26-06-2018 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ……………/2018 β) από 27-06-2018 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ……../2018 έφεσης και γ) από 03-07-2018 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ……./2018 εφέσεις των εκκαλούντων κατά των με αρ. 3036/2017 και 2457/2018 αποφάσεων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη η αγωγή του ενάγοντος και ήδη εφεσιβλήτου, πρέπει, αυτεπαγγέλτως, κατά τις διατάξεις των άρθρων 246 και 524 § 1 ΚΠολΔ, να ενωθούν και να συνεκδικασθούν, λόγω της πρόδηλης συνάφειας τους, αλλά και διότι έτσι διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων αυτής (άρθρα 246 και 524 § 1 του ΚΠολΔ και ΑΠ 427/2009, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 524 § 3 του ΚΠολΔ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 1, άρθρο τρίτο του ν. 4335/2015, με ισχύ από τις 1.1.2016, σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος, που εφαρμόζεται κατ’ άρθρο 591 § 1 ΚΠολΔ και στις γαμικές διαφορές, εφόσον στο κεφάλαιο αυτών δεν ορίζεται διαφορετικά, (κεφάλαιο δεύτερο του Τετάρτου βιβλίου του ΚΠολΔ, άρθρα 592 επ., όπως ισχύουν μετά την αντικ. από άρθρο 1 άρθρο τέταρτο του ν. 4335/2015) η έφεση απορρίπτεται. Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι επί ερημοδικίας του εκκαλούντος στην κατ’ έφεση δίκη, το δικαστήριο ερευνά, εάν τη συζήτηση επισπεύδει ο εκκαλών ή ο εφεσίβλητος και η έφεση απορρίπτεται ερήμην του εκκαλούντος, που επιμελήθηκε για τη συζήτηση ή κλητεύθηκε νομίμως γι’ αυτή, ως ανυποστήρικτη, χωρίς να ερευνηθεί η ουσία της υπόθεσης. Η απόρριψη της έφεσης, λόγω της ερημοδικίας του εκκαλούντος, γίνεται κατ’ ουσίαν και όχι για τυπικό λόγο, καθώς παρότι στην πραγματικότητα οι λόγοι της έφεσης δεν εξετάζονται ως προς το παραδεκτό και τη βασιμότητα τους, θεωρείται κατά πλάσμα νόμου ότι είναι αβάσιμοι και για το λόγο αυτό είναι πάντοτε απορριπτέοι, αφού δεν δίνεται στο δικαστήριο η δυνατότητα έκδοσης αντίθετης απόφασης περί παραδοχής τους (βλ. ΟλΑΠ 16/1990 Δ/νη 41.804, ΑΠ 268/2016, ΑΠ 355/2016, ΑΠ 467/2016, ΤριμΕφΛαρ 8/2016, ΤριμΕφΛαρ 11/2016, ΤριμΕφΛαρ 27/2016 ΤΝΠ ΔΣΑ).
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τις από 19.12.2018 και 24.12.2019 επισημειώσεις της δικ. επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών ………. που επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως οι εφεσίβλητοι, ακριβές αντίγραφο της (α) έφεσης του εκκαλούντος ……… με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την παρούσα δικάσιμο έχει επιδοθεί νόμιμα κι εμπρόθεσμα στους εφεσίβλητους. Συνεπώς ο άνω εκκαλών έχοντας κλητευθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα, πρέπει να δικασθεί ερήμην και να απορριφθεί η έφεσή του ως ανυποστήρικτη, χωρίς περαιτέρω έρευνα αυτής (άρθρο 524 § 3 ΚΠολΔ). Περαιτέρω, ο εκκαλών πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, ως διάδικος που ηττήθηκε, κατά παραδοχή σχετικού αιτήματος των τελευταίου (άρθρα 176, 183, 189 § 1, 191 § 2 ΚΠολΔ), να επιστραφεί το παράβολο της έφεσης ποσού 100,00 ευρώ (με αρ. ……. e – παράβολο, που πληρώθηκε ηλεκτρονικά) και τέλος να καθορισθεί το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας (άρθρο 505 § 2 ΚΠολΔ).
Εξάλλου, από τις με αρ. ……./16.7.2018 και ……./10.9.2018 εκθέσεις επιδόσεως των δικ. επιμελητών στο Πρωτοδικείο Αθηνών …….. και ……… προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο αντίστοιχα των με στοιχ. (β) και (γ) εφέσεων με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την παρούσα δικάσιμο έχει επιδοθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα στον εφεσίβλητο …………… Αφού επομένως ο ανωτέρω δεν εμφανίστηκε κατά την εκφώνηση των υποθέσεων στη σειρά του πινακίου πρέπει να δικασθεί ερήμην, η συζήτηση όμως θα πρέπει να συνεχισθεί σαν να ήταν και αυτός παρών (άρθρο 524 §4 ΚΠολΔ). Στην προκείμενη περίπτωση, οι με στοιχ. (β) και (γ) εφέσεις, κατά των με αρ. 3036/2017 και 2457/2018 αποφάσεων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, αρμοδίως φέρονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρα 511, 513 § 1, 518 § 1 ΚΠολΔ), έχουν δε ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και είναι εμπρόθεσμες, καθώς οι διάδικοι δεν επικαλούνται επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης, ούτε το αντίθετο προκύπτει από το φάκελο της δικογραφίας και από την δημοσίευση της δεν είχε παρέλθει τριετία μέχρι την άσκηση της (άρθρο 518 § 2 ΚΠολΔ) κι έχουν κατατεθεί τα απαιτούμενα παράβολα, κατά τη διάταξη του άρθρου 495 αρ. 4 ΚΠολΔ (βλ. το με αρ. ………. e – παράβολο με επισυναπτόμενο απόκομμα πληρωμής της ΑLPHA BANK (β) έφεση και το με αρ. …………..e – παράβολο και ως προς τη (γ) έφεση, ποσού 100 ευρώ).
Με την από 10.1.2017 (αριθ. εκθ. καταθ. ……../2017) κύρια αγωγή του ο ενάγων και ήδη εκκαλών – εφεσίβλητο ……………. της (α) κρινόμενης έφεσης, εξέθετε ότι την 1.5.2016, ο πρώτος εναγόμενος – εφεσίβλητος …….. οδηγώντας το υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ……… Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας, ασφαλισμένο στην δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία «………. προκάλεσε από υπαιτιότητα του τη σύγκρουση του ανωτέρω αυτοκινήτου με την με αρ. κυκλοφορίας ………… δίκυκλη μοτοσικλέτα που οδηγούσε ο ενάγων, που είχε ως συνέπεια να υποστεί φθορά η μοτοσυκλέτα του και να τραυματισθεί ο ίδιος. Με βάση τα ως άνω πραγματικά περιστατικά ο ενάγων ζητούσε, να υποχρεωθούν οι κυρίως εναγόμενοι, και με προσωπική κράτηση του πρώτου, να του καταβάλουν ο καθένας εις ολόκληρον α) 1.600 + 103 ευρώ, για τη φθορά, μεταφορά και φύλαξη της μοτοσυκλέτας του, β) 500 ευρώ για τα καταστραφέντα προσωπικά του αντικείμενα, γ) 8.400 ευρώ για υποκατάστατη πλασματική δύναμη δ) το ποσό των 12.000 ευρώ για απώλεια εισοδημάτων, το ε) 14.100 ευρώ για τις αναφερόμενες μελλοντικές ιατρικές επεμβάσεις και ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη το ποσό των 50.000 ευρώ και συνολικά 92.703 ευρώ και να αναγνωρισθεί ότι του οφείλεται επιπλέον το ποσό των 50.000 ευρώ για την ίδια αιτία (μετά από παραδεκτό περιορισμό του σχετικού καταψηφιστικού αιτήματος σε εν μέρει αναγνωριστικό με τις προτάσεις και με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του στο ακροατήριο κατ’ άρθρο 223 του ΚΠολΔ) με επιφύλαξη να αναζητήσει ποσό 30 ευρώ για την ίδια αιτία ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων. Με την από 16-1-2017 (αρ.εκθ.κατ…/2017) προσεπίκληση – παρεμπίπτουσα αγωγή, η προσεπικαλούσα-παρεμπιπτόντως ενάγουσα, ασφαλιστική εταιρία, εφεσίβλητη – εκκαλούσα της (γ) έφεσης επικαλούμενη την αναφερόμενη σύμβαση ασφάλισης αυτοκινήτου και ισχυριζόμενη ότι τυγχάνει εναγόμενη στην ανωτέρω κύρια αγωγή, ως έχουσα αστική ευθύνη έναντι τρίτων για τις ζημίες που προκλήθηκαν από το ασφαλισμένο σε αυτήν αυτοκίνητο που οδηγούσε ο καθ’ ου η προσεπίκληση – παρεμπιπτόντως εναγόμενος, υπό την επίδραση οινοπνεύματος, επίσης εναγόμενος στην ανωτέρω κύρια αγωγή, ζήτησε να παρέμβει στην κύρια δίκη υπέρ αυτής σωρεύοντας σωρεύει παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης σε βάρος του, ζητώντας, μετά από παραδεκτό περιορισμό του αιτήματος με δήλωση στα πρακτικά και με τις προτάσεις (223 του ΚΠολΔ), να αναγνωρισθεί ότι ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος υποχρεούται νομιμότοκα να της καταβάλει το ποσό που αυτή τυχόν θα υποχρεωθεί να καταβάλει στον ενάγοντα της κύριας δίκης, έως το ποσό των 142.703 ευρώ πλέον τόκων και δικαστικών εξόδων, καθώς και να καταδικαστεί αυτός στα δικαστικά της έξοδα. Επί της κύριας αγωγής και παρεμπίπτουσας εκδόθηκαν οι συνεκκαλούμενες αποφάσεις με αρ. 3030/2017 και 2457/2018 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, διαδικασίας αυτοκινήτων (άρθρο 681 Α ΚΠολΔ) με την τελευταία από τις οποίες έγιναν δεκτές η κύρια και παρεμπίπτουσα αγωγή και κατά αυτών βάλουν ο εκκαλών της (β) έφεσης και η εκκαλούσα ασφαλιστική εταιρία της (γ) αντίθετης έφεσης, για λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία κι εφαρμογή του νόμου κι εκτίμηση των αποδείξεων. Η δε εκκαλούσα της (β) έφεσης ασκεί επικουρική έφεση κατά του ομοδίκου της … .., ώστε σε περίπτωση παραδοχής της έφεσής της ή αντίστοιχα της αντίθετης έφεσης του ……., να γίνει αντίστοιχα δεκτή η από 16.1.2017 παρεμπίμπτουσα αγωγή της.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος του που περιέχεται στα με αρ. 3036/2017 πρακτικά συνεδρίασης και όλα τα έγγραφα, που οι διάδικοι νόμιμα προσκόμισαν με επίκληση, τα οποία λαμβάνονται υπόψη του Δικαστηρίου, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα (άρθρα 432 επ. ΚΠολΔ), είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα 336 § 3, 339 και 395 ΚΠολΔ), μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται ιδίως : α) τα έγγραφα της ποινικής διαδικασίας (Α.Π 58/1993 Ε.Δ 95.1108, Α.Π 884/76 NOB 77.340), β) η από 3-11-2017, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./3-11-2017, πραγματογνωμοσύνη της ιατρού …….., ορθοπαιδικού-χειρουργού, γ) οι από 5-1-2017 και 10-10-2017 ιατρικές γνωματεύσεις των ιατρών ……. και ……….., ορθοπαιδικών-χειρουργών, οι οποίες εκτιμώνται ελεύθερα (άρθρο 390 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Την 1η Μαΐου 2016 και περί ώρα 04:30 πρωινή, ο ενάγων οδηγούσε την ……….. δίκυκλη μοτοσικλέτα, ιδιοκτησίας του, μάρκας YAMAHA, εργοστασίου JIANGSU LINHA, με εμπορική ονομασία Τ110, τύπου ΚΕ14, έκδοση I, κυλινδρισμού 00110, με ημερομηνία πρώτης άδειας 21/7/2011 κινούμενος επί της οδού Δωδεκανήσου του δήμου Πειραιά, με κατεύθυνση από την οδό Πειραιώς προς την οδό Θηβών. Η οδός Δωδεκανήσου είναι κεντρική οδός της περιοχής των Καμινίων Πειραιώς, διπλής κατεύθυνσης με δύο λωρίδες κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, τα οποία διαχωρίζονται μεταξύ τους με νησίδα. Στη διασταύρωση της άνω οδού με την οδό Αγίου Ελευθερίου η κίνηση των οχημάτων ρυθμίζεται με φωτεινούς σηματοδότες. Στο σημείο δε που κινούταν η ανωτέρω μοτοσικλέτα, προ της διασταύρωσης με την οδό Αγίου Ελευθερίου, υπήρχε διαχωριστική νησίδα μεταξύ των δύο ρευμάτων κυκλοφορίας της οδού Δωδεκανήσου. Εκείνη την ώρα ήταν νύχτα, το οδόστρωμα ήταν ξηρό, ο καιρός ήταν καλός και υπήρχε επαρκής τεχνητός φωτισμός, η δε κίνηση των οχημάτων ήταν αραιή. O ενάγων στη διασταύρωση της οδού Δωδεκανήσου με τη οδό Αγίου Ελευθερίου, νόμιμα συνέχισε την ευθεία πορεία του, αφού ο φωτεινός σηματοδότης στην πορεία του είχε στρογγυλή πράσινη ένδειξη. Τον ίδιο τόπο και χρόνο ο πρώτος εναγόμενος …… οδηγούσε το με αρ. κυκλοφορίας ……. ΙΧΕ αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του, ασφαλισμένο για ζημίες έναντι τρίτων στην δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία κινούμενος ομοίως στην οδό Δωδεκανήσου από την αντίθετη κατεύθυνση. ¨Όταν ο τελευταίος έφθασε στη διασταύρωση με την οδό Αγίου Ελευθερίου, έχοντας και αυτός στην πορεία του φωτεινό σηματοδότη με στρογγυλή πράσινη ένδειξη, επιχείρησε αιφνιδιαστικά αριστερό ελιγμό – στροφή προκειμένου να εισέλθει στην οδό Ελευθερίου. Την κίνησή του αυτή όμως διενήργησε ,χωρίς να διακόψει την πορεία του και χωρίς να ελέγξει την κίνηση των οχημάτων στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα να παρεμβληθεί στην πορεία της μοτοσικλέτας που οδηγούσε ο ενάγων και να προκληθεί η σύγκρουση των δύο οχημάτων καθώς το εμπρόσθιο μέρος της μοτοσικλέτας που οδηγούσε ο ενάγων επέπεσε στο εμπρόσθιο πλάγιο δεξιό μέρος του αυτοκινήτου που οδηγούσε ο πρώτος εναγόμενος. Τα άνω πραγματικά περιστατικά προκύπτουν ιδίως από την κατάθεση του αυτόπτη μάρτυρα βλ. και την ιδίως από την ένορκη κατάθεση του αυτόπτη μάρτυρα …………….., ο οποίος ακολουθούσε την μοτοσικλέτα του ενάγοντος απέχοντας 10 μέτρα περίπου πίσω από αυτή. Ο πρώτος εναγόμενος εξεταζόμενος ανωμοτί ισχυρίστηκε ότι ενήργησε επιτρεπτώς ελιγμό προς τα αριστερά, καθώς άλλο όχημα του παραχώρησε προτεραιότητα. Είναι γεγονός ότι στο άκρο της νησίδας στο μέσο της οδού Δωδεκανήσου, με κατεύθυνση από λεωφόρο Θηβών προς οδό Πειραιώς, αντίθετα δηλαδή με το ρεύμα κυκλοφορίας που κινείτο η μοτοσικλέτα του ενάγοντος υπάρχει μόνο πινακίδα Ρ-52 δ, που υποχρεώνει τη διέλευση των οχημάτων μόνο από τη δεξιά πλευρά της νησίδας και όχι άλλη πινακίδα που να απαγορεύει την αριστερή στροφή προς την οδό Αγίου Ελευθερίου. ¨Όμως ο πρώτος εναγόμενος, καθώς πραγματοποίησε ελιγμό – αλλαγή κατεύθυνσης προς τα αριστερά, όφειλε να πραγματοποιήσει αυτό χωρίς να παρακωλύσει τους άλλους χρήστες της οδού, και αφού επέτρεπε πρώτα τη διέλευση των οχημάτων που κινούνταν στην οδό Δωδεκανήσου από το αντίθετο ρεύμα πορείας (άρθρα 12 και 23 § 2 του ΚΟΚ). Ακόμα και αν ένα όχημα του παραχωρούσε προτεραιότητα (που δεν αποδείχθηκε), υποχρεούτο να ελέγξει προηγουμένως, αν έρχονταν και άλλα οχήματα από το αντίθετο ρεύμα πορείας και να αναμείνει τη διέλευσή τους. Αντίθετα όμως ενήργησε τον ελιγμό που προεκτέθηκε, χωρίς να ελέγξει, με συνέπεια την πρόκληση του επιδίκου ατυχήματος. Με αυτά τα δεδομένα το ατύχημα οφείλεται στην αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγόμενου, ο οποίος με την αμελή συμπεριφορά του ως προς την οδήγηση παραβίασε τις προαναφερόμενες διατάξεις του ΚΟΚ, συμπεριφορά που τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την πρόκληση του ατυχήματος. Καμία συνυπαιτιότητα δεν βαρύνει τον ενάγοντα, ο οποίος κινείτο με επιτρεπτή ταχύτητα στο ρεύμα πορείας του, ενώ λόγω της αιφνίδια κίνησης του πρώτου εναγόμενου δεν ήταν σε θέση να διακόψει την πορεία του ή να πραγματοποιήσει ελιγμό, αφού ο εναγόμενος είχε αποκόψει όλο το ρεύμα πορείας αυτού. Κατόπιν αυτών αποκλειστικά υπαίτιος του ατυχήματος είναι ο πρώτος εναγόμενος, ώστε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ομοίως, απορρίπτοντας την ένσταση συνυπαιτιότητας (ΑΚ 300) που πρόβαλε η δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία – εκκαλούσα, την οποία επαναφέρει με την (γ) έφεσή της, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, οπότε ο σχετικός λόγος της έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι από το ατύχημα υπέστη φθορές η μοτοσικλέτα, που οδηγούσε ο ενάγων, ιδιοκτησίας του, εργοστασίου κατασκευής Yamaha τύπου, Jiangsu Linha, με εμπορική ονομασία ΤΙ 10, τύπου ΚΕ14, κυλινδρισμού 110cc, με ημερομηνία Ins άδειας 21-7-2011, τόσο στην εμπρόσθια πλευρά της όσο και στην επιφάνεια της, περιμετρικά. Σύμφωνα με την προσκομιζόμενη από τον ενάγοντα εκτίμηση επισκευής του ………., ο οποίος διατηρεί συμβεβλημένο συνεργείο Yamaha, για την αποκατάσταση των φθορών που η μοτοσικλέτα υπέστη, ο ενάγων θα απαιτείτο να καταβάλει για αγορά ανταλλακτικών το συνολικό ποσό των 693,04 ευρώ με το ΦΠΑ και ειδικότερα : 13,50 ευρώ για τιμόνι, 53,40 ευρώ για εμπρόσθιο φανό, 13,60 ευρώ για μάσκα φανού, 22,90 ευρώ για εμπρόσθιο φτερό, 19,10 ευρώ για εξωτερική αριστερή ποδιά, 19,10 ευρώ για εσωτερική αριστερή ποδιά, 19,10 ευρώ για εξωτερική δεξιά ποδιά, 19,10 ευρώ για εσωτερική δεξιά ποδιά, 7,10 ευρώ για εσωτερική ποδιά, 15,90 ευρώ για βάση τιμονιού, 16,40 ευρώ για ρουλεμάν λαιμού, 7,20 ευρώ για κάλυμμα εξάτμισης,116,50 ευρώ για ανάρτηση εμπρόσθια κομπλέ, 4,50 ευρώ για εμπρόσθιο άξονα τροχού και 11,50 ευρώ για οπίσθιο φτερό, και για λύσιμο και μοντάρισμα το ποσό των 200,00 ευρώ, ήτοι συνολικά το ποσό των 558,90 ευρώ, πλέον Φ.Π.Α. 24%, ποσού 134,14 ευρώ και συνολικά 693,04 ευρώ. Με δεδομένο ότι η εμπορική αξία της μοτοσικλέτας του ενάγοντος το χρόνο του ατυχήματος, υπολογίζεται στο ποσό των 1.500,00 ευρώ και μετά την επισκευή της με τοποθέτηση καινούργιων ανταλλακτικών, η τελευταία θα επανερχόταν στην πριν τη σύγκρουση κατάσταση, χωρίς να υφίσταται μείωση της τεχνικής ή της εμπορικής της αξίας, δεν υπέστη αυτή ολική καταστροφή, ώστε θα επιδικασθεί για την αιτία αυτή το άνω ποσό. Σημειώνεται ότι η μικρότερη βλάβη επισκευής αποτελεί το έλασσον της ήδη ζητηθείσας με την αγωγή μεγαλύτερης αποζημίωσης για ολική βλάβη, καθώς, η αγωγή με την οποία ζητείται πλήρης η εμπορική αξία λόγω ολικής καταστροφής περιλαμβάνει ως έλασσον αυτής τη μερική καταστροφή, ώστε το δικαστήριο να μπορεί να επιδικάσει μερικώς την απαίτηση χωρίς να μεταβάλλεται η βάση της αγωγής. Η αγωγή δεν πάσχει από αοριστία καθώς αντικείμενο αυτής ήταν καταρχήν η αξία του οχήματος που καταστράφηκε και όχι η αποκατάσταση των φθορών αυτού (ΑΠ 493/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1459/1996 ΑρχΝ 1997, σελ. 495, ΑΠ 994/1991 ΕλλΔνη 1992, σελ. 810, Α. Κρητικό, ό.π., § 22, αριθ. 58-63). Στο ανωτέρω επιδικαζόμενο ποσό περιλαμβάνεται και ο Φ.Π.Α, (καίτοι δεν αγοράστηκαν τα ανταλλακτικά και δεν έλαβαν χώρα οι εργασίες επισκευής), καθώς η θετική ζημία του ιδιοκτήτη στην περίπτωση αυτή συνίσταται στο ποσό της δαπάνης που απαιτείται για την αποκατάσταση των ζημιών του αυτοκινήτου και την επαναφορά αυτού στην πριν από το ατύχημα κατάσταση, γεννάται δε η ζημία αυτή αμέσως μετά την προσβολή του αυτοκινήτου, το εάν όμως αυτή θα αποκατασταθεί αποτελεί δικαίωμα του ιδιοκτήτη (ΕφΑθ 5897/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, ως συνεπεία ακόμα της πτώσης του ενάγοντος στο έδαφος, καταστράφηκε η ενδυμασία του και τα προσωπικά αντικείμενα που έφερε μαζί του και συγκεκριμένα, το παντελόνι του αξίας 50,00 ευρώ, τα παπούτσια του αξίας 80,00 ευρώ και το κινητό του τηλέφωνο αξίας 150,00 ευρώ (συνολικά 280,00 ευρώ). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη απόφαση του επιδίκασε για τις άνω αιτίες (υλικές ζημίες) τα ίδια ποσά ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, απορριπτομένων των σχετικών λόγων της (γ) έφεσης της ασφαλιστικής εταιρίας. Εξάλλου, μετά τα ατύχημα ο ενάγων εκτινάχθηκε στο οδόστρωμα, γεγονός που είχε ως συνέπεια τον σοβαρό τραυματισμό του, καθώς υπέστη κάταγμα της διάφυσης του δεξιού μηριαίου, της δεξιάς πηχεοκαρπικής και της δεξιάς επιγονατίδα, όπως διαπιστώθηκε στο Γ.Ν.Ν. Πειραιά «Άγιος Παντελεήμων», όπου διακομίσθηκε μετά το ατύχημα. Στο άνω Νοσοκομείο υποβλήθηκε σε χειρουργικές επεμβάσεις και συγκεκριμένα, σε ενδομυελική ήλωση του κατάγματος της διάφυσης του μηριαίου, οστεοσύνθεση τύπου Tension Band της επιγονατίδας και ανοικτή ανακατάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση του κατάγματος της πηχεοκαρπικής. Λόγω όμως των πολλαπλών καταγμάτων και τραυμάτων παρουσίασε ως επιπλοκή, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του, πνευμονική εμβολή, για την οποία εκτιμήθηκε από καρδιολόγους. Στις 12-5-2016 εξήλθε από το νοσοκομείο με οδηγίες για λήψη αντιπηκτικής αγωγής για τη θεραπεία της πνευμονικής εμβολής, βάδιση χωρίς φόρτωση του δεξιού σκέλους και επανεξέταση, ενώ του χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια ενός μηνός (βλ. για τα ανωτέρω το υπ’ αριθμό πρωτ. ……/7-6-2016 πιστοποιητικό νοσηλείας του ως άνω νοσοκομείου). Στη συνέχεια, επανεξετάσθηκε στο εξωτερικό ορθοπαιδικό ιατρείο του ανωτέρω νοσοκομείου : 1) την 31-6-2016, οπότε διαπιστώθηκε περιορισμός κάμψης και έκτασης και συστήθηκε βάδιση με μερική φόρτιση, ενώ αναφέρθηκε υπαισθησία και μυϊκή αδυναμία στην κατανομή του μέσου νεύρου δεξιά, 2) την 1η-7-2016, οπότε του χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια για δύο μήνες και 3) την 2-8-2016, οπότε διαπιστώθηκε ατροφία δεξιού τετρακέφαλου, ήπιος περιορισμός υπτιασμού και υπαισθησία του δεξιού δείκτη, δόθηκαν οδηγίες για ενδυνάμωση του τετρακέφαλου, βάδιση με μια βακτηρία και πλήρης φόρτιση και του χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια τριών μηνών σε συνέχεια της προηγούμενης (βλ. τα με αριθμούς πρωτ. …………. πιστοποιητικά εξέτασης του ως άνω νοσοκομείου). Λόγω της προαναφερόμενης κατάστασης της υγείας του, και ιδίως του ότι μέχρι και την 3-6-2016 δεν επιτρεπόταν η φόρτιση του δεξιού κάτω άκρου ενώ στη συνέχεια, επιτρεπόταν μερική μόνο φόρτιση, σε συνδυασμό με τη χειρουργική επέμβαση στο δεξιό άνω άκρο, και της συνακόλουθης περιορισμένης ικανότητας του να αυτοεξυπηρετείται, ο ενάγων είχε ανάγκη των υπηρεσιών αποκλειστικής νοσοκόμας, χωρίς να απαιτείται η ύπαρξη σχετικής ιατρικής γνωμάτευσης (βλ. ΑΠ 1545/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), λόγω του ότι ήταν πολυτραυματίας και έχρηζε ιδιαίτερης φροντίδας και προσοχής, την οποία, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, ιδίως τις νυχτερινές ώρες δεν ήταν δυνατό να του παρέχει συνεχώς το νοσηλευτικό προσωπικό. Τις υπηρεσίες αυτές παρείχαν, χωρίς αντάλλαγμα η μητέρα του, …….., και η αδελφή του, ………., οι με εντατικοποίηση των προσπαθειών απασχολούμενες εναλλάξ καθημερινά για δώδεκα ώρες συνολικά για το χρονικό διάστημα από την 1-5-2016 έως 12-5-2016, κατά το οποίο παρέμεινε στο νοσοκομείο, το οποίο είναι επιφορτισμένο με τη φροντίδα πολλών ασθενών παράλληλα, καθώς και για το εύλογο χρονικό διάστημα των εξήντα (60) ημερών κατά την κατ’ οίκον νοσηλεία του, ήτοι από την 13ι-5-2016 μέχρι και την 13-7-2016. Αν ο ενάγων προσλάμβανε τρίτο άτομο θα δαπανούσε το ποσό των 40 Χ € 12 ημερησίως = 480 €. Το μετέπειτα χρονικό διάστημα για 2 μήνες, δηλαδή έως τις 13-7-2016, λόγω επίσης της δυσκολίας του αυτοεξυπηρέτησης κρίνεται ότι είχε ανάγκη τις υπηρεσίες τρίτου προσώπου – οικιακής βοηθού (όχι όμως και αποκλειστικής νοσοκόμου, αφού δεν απαιτείτο η μόνιμη κατάκλισή του στο κρεββάτι), που προσέφεραν ομοίως οι ανωτέρω, αν δε προσλάβανε τρίτο πρόσωπο θα κατέβαλε το ποσό των 650 ευρώ (η συνηθισμένη αμοιβή) Χ 2 μήνες = 1.300 ευρώ. Συνεπώς θα του επιδικασθεί για την αιτία αυτή το συνολικό ποσό των 1.300 + 480 = 1.780 ευρώ, ως προς το οποίο δεν απαλλάσσεται η εναγόμενη κατ’ άρθρο 930 § 3 ΑΚ, αφού η οικειοθελής εκ μέρους των οικείων του προσφορά των υπηρεσιών αυτών, δεν αποβαίνει, σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη, προς όφελος του υποχρέου της αποζημίωσης (βλ. ΑΠ 132/2010 σε ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 833/2005, ΑΠ 371/2001 Επ.Συγκ.Δ. 2001/493, Κρητικός Αποζημίωση από αυτοκινητικά ατυχήματα, έκδοση 2008, § 17 αρ. 13, σ.257). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη απόφαση του επιδίκασε για την αιτία αυτή το ποσό των 2.880,00 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει να γίνει δεκτός ως εν μέρει βάσιμος ο σχετικός λόγος της (γ) έφεσης, της εκκαλούσας ασφαλιστικής εταιρίας. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων είναι απόφοιτος της σχολής μαγειρικής …….. και ασκεί το επάγγελμα του μάγειρα από το έτος 2013. Μετά την πρακτική του άσκηση είχε εργασθεί ως βασικός μάγειρας στο εστιατόριο «….» στον Πειραιά, για το χρονικό διάστημα από 1-4-2015 έως 24-12-2015, με μηνιαίο μισθό 1.000,00 ευρώ (βλ. την από 21-6-2016 κατάσταση ενσήμων του Υποκαταστήματος του ΙΚΑ Νίκαιας, από την οποία προκύπτει ότι εργαζόταν το ανωτέρω χρονικό διάστημα). Κατά το χρόνο δε που συνέβη το ένδικο τροχαίο ατύχημα δεν εργαζόταν, πλην όμως βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις για να εργασθεί ως μάγειρας τη θερινή περίοδο, για ένα εξάμηνο, είτε στο ξενοδοχείο με την επωνυμία «……..», που βρίσκεται στη Ρόδο, είτε στο εστιατόριο με την επωνυμία «……….», που βρίσκεται στο Περιστέρι, όπως κατέθεσε περί των ανωτέρω η μάρτυρας, αδελφή του, …………. Εξαιτίας των προαναφερόμενων τραυματισμών του, και της συνεπεία αυτών ανικανότητας προς εργασία επί ένα έτος, όπως προκύπτει τόσο από την από 3-11-2017 πραγματογνωμοσύνη, όσο και από την από 5-1-2017 ιατρική γνωμάτευση του ιατρού ………, λαμβανομένου υπόψη και του ότι η εργασία του ως μάγειρα είναι εκ της φύσης της είναι απαιτητική και απαιτεί πολύωρη χειρωνακτική εργασία και ορθοστασία, ο ενάγων απώλεσε τα εισοδήματα που αντιστοιχούν από Ιούνιο μέχρι και Νοέμβριο του έτους 2016, με μηνιαίο μισθό 1.000,00 ευρώ, ήτοι απώλεσε το συνολικό ποσό των (1.000,00 ευρώ χ 6 μήνες =) 6.000,00 ευρώ, το οποίο θα λάμβανε, αν δεν μεσολαβούσε το ένδικο ατύχημα, καθώς αντιστοιχεί σε αποδοχές από την εργασία που παρείχε και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων θα συνέχιζε να παρέχει, αμ δεν είχε τραυματιστεί. Σημειωτέον ότι ο ενάγων δεν έλαβε παροχές ασθενείας ούτε επιδοτήθηκε από τον ασφαλιστικό φορέα του, όσον αφορά το επίδικο τροχαίο ατύχημα, ούτε πλέον δικαιούται (βλ. την υπ’ αριθμό πρωτ. ……/10-7-2017 βεβαίωση του ΕΦΚΑ, από την οποία προκύπτει ότι ο ενάγων δεν έχει υποβάλει δήλωση ατυχήματος, δεν έχει επιδοτηθεί και δεν δικαιούται να λάβει επιδότηση ασθενείας για το ένδικο τροχαίο ατύχημα λόγω παρέλευσης εξαμήνου κατ’ άρθρο 40 § 6 Α.Ν. 1846/1951). Εξάλλου, από την κλινική εξέταση του ενάγοντος στις 10-10-2017 από την ορισθείσα πραγματογνώμονα διαπιστώθηκε ότι η κινητικότητα της δεξιάς πηχεοκαρπικής άρθρωσης είναι πλήρης και ανώδυνη. Κατά την πλήξη όμως στην παλαμιαία επιφάνεια του δεξιού καρπού παράγεται άλγος, αιμωδία και αίσθημα διέλευσης ηλεκτρικού ρεύματος με επέκταση προς τον αντίχειρα, το δείκτη, το μέσο και το κερκιδικό ήμισυ του παράμεσου, που υποδηλώνει σύνδρομο δεξιού καρπιαίου σωλήνα και δυσχεραίνει την παρατεταμένη άρση και συγκράτηση βαρέων αντικειμένων. Η λειτουργικότητα των δακτύλων είναι ικανοποιητική, η κινητικότητα των ισχίων και των γονάτων είναι πλήρης και ανώδυνη, όμως είναι εμφανής η ατροφία του τετρακέφαλου μυ δεξιά και είναι μειωμένη η αποτελεσματικότητα της σύσπασης του και κατά τη βάδιση διαπιστώνεται ήπια δυσχέρεια, ενώ είναι αδύνατη η δεξιά μονοποδική στήριξη. Οι διαπιστώσεις της ανωτέρω πραγματογνωμοσύνης συμβαδίζουν ως προς την κλινική εικόνα του ενάγοντος με την από 10-10-2017 ιατρική γνωμάτευση του ……………, ορθοπαιδικού – χειρουργού, που προσκομίζει η δεύτερη εναγομένη- εκκαλούσα. Για την πλήρη αποκατάσταση της υγείας του από τους ως άνω τραυματισμούς του, ως συνέπεια του ένδικου ατυχήματος πρέπει να προβεί σε χειρουργικές επεμβάσεις, αφενός για την αποκατάσταση του υπεξαρθρήματος της άπω κερκιδωλενικής άρθρωσης και αφετέρου για την αφαίρεση των υλικών της ενδομυελικής ήλωσης από το δεξιό μηρό, τη δεξιά πηχεοκαρπική άρθρωση και τη δεξιά επιγονατίδα σε δύο έτη από τη χειρουργική επέμβαση (βλ. την έκθεση πραγματογνωμοσύνης και την από 5-1-2017 ιατρική γνωμάτευση του ιατρού ………., ορθοπαιδικού – χειρουργού). Ειδικότερα, το κόστος της χειρουργικής επέμβασης για την αποκατάσταση του υπεξαρθρήματος της άπω κερκιδωλενικής άρθρωσης ανέρχεται, στο συνολικό ποσό των 5.400,00 ευρώ και συγκεκριμένα, ποσό 1.000,00 ευρώ για μια ημέρα νοσηλείας, ποσό 500,00 ευρώ για αμοιβή αναισθησιολόγου, ποσό 2.000,00 ευρώ για αμοιβή χειρουργού – ορθοπαιδικού, ποσό 400,00 ευρώ για αμοιβή βοηθού και ποσό 1.500,00 ευρώ για ορθοπαιδικό υλικό (βλ. Α. Κρητικό, ό.π., § 17, αριθ. 21), Επιπλέον, μετά τη χειρουργική επέμβαση απαιτείται μετεγχειρητική κινητοποίηση με είκοσι συνεδρίες φυσικοθεραπείας, με κόστος εκάστης 60,00 ευρώ (1.200,00 ευρώ). Περαιτέρω, το κόστος για την αφαίρεση των υλικών της ενδομυελικής ήλωσης από το δεξιό μηρό, τη δεξιά πηχεοκαρπική άρθρωση και τη δεξιά επιγονατίδα ανέρχεται, σε ιδιωτική κλινική, στο συνολικό ποσό των 4.800,00 ευρώ και συγκεκριμένα, ποσό 1.900,00 ευρώ για δύο ημέρες νοσηλείας, ποσό 500,00 ευρώ για αμοιβή αναισθησιολόγου, ποσό 2.000,00 ευρώ για αμοιβή χειρουργού ορθοπαιδικού και ποσό 400,00 ευρώ για αμοιβή βοηθού, ενώ, ομοίως, απαιτείται μετεγχειρητική κινητοποίηση με είκοσι συνεδρίες φυσικοθεραπείας, με κόστος εκάστης 60,00 ευρώ (1.200,00 ευρώ). Οι δαπάνες αυτές αφορούν ιδιωτική κλινική, χωρίς να υποχρεωμένος ο ενάγων επιλέξει το κρατικό Νοσοκομείο, ενόψει της σημασίας που έχει η αποκατάσταση της υγείας για τον άνθρωπο (βλ. Α. Κρητικό, ό.π., § 17, αριθ. 21). Επομένως, η μελλοντική θετική ζημία του ενάγοντος, λόγω των τραυματισμών του, ανέρχεται στο συνολικό ποσό των (5.400,00 + 1.200,00 + 4.800,00 + 1.200,00=) 12.600,00 ευρώ που πρέπει να επιδικασθεί στον ενάγοντα εξ ολοκλήρου καθώς δεν έλαβε, ούτε δικαιούται πλέον να λάβει οποιαδήποτε σχετική παροχή από τον ασφαλιστικό του φορέα, όπως προεκτέθηκε. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλούμενη απόφαση του έκρινε ομοίως ως προς τα ανωτέρω κονδύλια, απώλειας εισοδήματος κα μέλλουσας ζημίας, ορθά εφάρμοσε το νόμο και τις αποδείξεις και οι τα αντίθετα υποστηρίζοντες λόγοι της (γ) έφεσης πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμοι. Εξάλλου ο ενάγων από τον τραυματισμό του έχει υποστεί ηθική βλάβη και δικαιούται εύλογη χρηματική ικανοποίηση, κατά τη διάταξη του άρθρου 932 του ΑΚ. Η έκταση αυτής, αφού ληφθούν υπόψη οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε χώρα ο τραυματισμός και η φύση αυτού (και ιδίως το γεγονός ότι η υγεία του δεν έχει πλήρως αποκατασταθεί πλήρως) η ηλικία του κατά το χρόνο του ένδικου ατυχήματος (24 ετών) ο βαθμός υπαιτιότητας του πρώτου εναγόμενου, η κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών (εκτός της δεύτερης εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρίας, πρέπει να καθορισθεί στο ποσό των 22.000,00 ευρώ, σταθμίζοντας το είδος της προσβολής και της βλάβης που επήλθε και εκτιμώντας τα προαναφερθέντα στοιχεία κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας (ΑΠ 211/2017, ΑΠ 705/2016, ΑΠ 324/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Το ποσό αυτό είναι εύλογο (άρθρο 932 ΑΚ), ήτοι ανάλογα με τις ως άνω συγκεκριμένες περιστάσεις της κρινόμενης υπόθεσης, αλλά και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας (ΑΠ 553/2019, ΑΠ 944/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ- άρθρ. 25 § 1 του ισχύοντος Συντάγματος και 2, 9 § 2 και 10 § 2 της ΕΣΔΑ), όπως η αρχή αυτή, χωρίς να έχει άμεση εφαρμογή στην ένδικη περίπτωση, εξειδικεύεται με τη διάταξη του άρθρου 932 του ΑΚ για τον προσδιορισμό του ύψους της χρηματικής ικανοποίησης, δεκτού γενομένου εν μέρει ως κατ’ ουσίαν βάσιμου του συναφούς αγωγικού κονδυλίου. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλούμενη απόφαση του επιδίκασε για την αιτία αυτή το ποσό των 18.000 ευρώ εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις κατά το βάσιμο λόγο της (β) έφεσης του εκκαλούντος ………. Κατόπιν αυτών θα πρέπει να γίνουν δεκτές εν μέρει οι με στοιχ. (β) και (γ) εφέσεις, να εξαφανισθούν οι συνεκκαλούμενες αποφάσεις στο σύνολο τους, τόσο ως προς το προαναφερόμενα κονδύλια, όσο και ως προς τα λοιπά, που επιδικάσθηκαν, ως προς την κύρια αγωγή, χάριν της ενότητας της εκτέλεσης απόφασης (ΑΠ 748/1984 ΕλΔνη 26.642, ΕφΠειρ 464/2011 ΕΝΑΥΤΔ 2012.8). Ακολούθως και αφού κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο αυτό και ερευνηθεί κατ’ ουσίαν (άρθρο 535 του ΚΠολΔικ) η επίδικη αγωγή, πρέπει να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή αυτή ως και ουσιαστικά βάσιμη για το ποσό των 43.353,04 ευρώ (693,04 + 280,00 + 1.780,00 + 6.000,00 + 12.600,00 + 22.000,00) στο οποίο, ανέρχονται οι πάσης φύσεως αξιώσεις του ενάγοντος, που πρέπει να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ο καθένας εις ολόκληρον, να καταβάλουν σ’αυτόν, ο πρώτος εναγόμενος με το νόμιμο τόκο επιδικίας, και με το νόμιμο τόκο υπερημερίας, όσον αφορά τη δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία (όπως κρίθηκε με την εκκαλούμενη απόφαση, που δεν θίχτηκε με την έφεση του ……….). Σε βάρος των εναγόμενων πρέπει να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος, των δύο βαθμών δικαιοδοσίας (άρθρα 178 και 183 ΚΠολΔ). Τα παράβολα των εφέσεων πρέπει να επιστραφούν στους καταθέσαντες (άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ).
Εξάλλου, ο πρώτος εναγόμενος της κύριας αγωγής ………. οδηγούσε υπό την επίδραση οινοπνεύματος (ποσοστό 0,31 και 0,40 ανά λίτρο εκπνεόμενου αέρα κατά την πρώτη και δεύτερη μέτρηση αντίστοιχα), συμπεριφορά (οδήγηση υπό την επίδραση οινοπνεύματος) που είχε εξαιρεθεί από την ασφαλιστική κάλυψη με το ασφαλιστήριο συμβόλαιο (βλ. άρθρο 14 § 10 των γενικών όρων που συνοδεύουν το με αρ. 60730231 ασφαλιστήριο συμβόλαιο), η οποία επέδρασε στο επίδικο ατύχημα, αφού είχε μειωμένη ικανότητα αντίληψης, με συνέπεια να μην ασκεί τον απαιτούμενο έλεγχο και εποπτεία στο όχημα του και να προκαλέσει αιτιωδώς το ένδικο ατύχημα. Επομένως, επήλθε συμβατικός λόγος αποκλεισμού της ασφαλιστικής κάλυψης του ασφαλισμένου από την ασφαλίστρια εταιρεία. Eπισημαίνεται ότι οι ανωτέρω ουσιαστικές παραδοχές της εκκαλούμενης απόφασης δεν θίγονται με λόγο έφεσης μετά την απόρριψη της (α) έφεσης ως ανυποστήρικτης. Εξάλλου, εφόσον έγινε δεκτή η έφεση του εκκαλούντος ………., έγινε δεκτή περαιτέρω η κύρια αγωγή και υποχρεώθηκε η δεύτερη εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 43.353,04 (693,04 + 280,00 + 1.780,00 + 6.000,00 + 12.600,00 + 22.000,00) ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής πρέπει να γίνει δεκτή η επικουρική της έφεση της εκκαλούσας παρεμπιπτόντως ενάγουσας ασφαλιστικής εταιρίας, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση και ως προς το χωριστό της κεφάλαιο της παρεμπίπτουσας αγωγής και να αναγνωρισθεί ότι ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει στην παρεμπιπτόντως ενάγουσα ασφαλιστική εταιρεία, το άνω ποσό των 43.353,04 ευρώ, μετά των νομίμων τόκων και της δικαστικής δαπάνης, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την καταβολή της παρεμπιπτόντως ενάγουσας και υπό τον όρο της καταβολής αυτής. Τέλος σε βάρος του παρεμπιπτόντως εναγόμενου θα πρέπει να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της παρεμπιπτόντως ενάγουσας των δύο βαθμών δικαιοδοσίας (άρθρο 178, 183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ τις α) από 26-06-2018 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………../2018 β) από 27-06-2018 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………./2018 έφεσης και γ) από 03-07-2018 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………../2018 εφέσεις.
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην του εκκαλούντος – εφεσίβλητου … …. και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.
ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ανακοπής ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων ενενήντα (290) ευρώ.
Α) ΔΙΚΑΖΕΙ την από 26-06-2018 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …………/2018 έφεση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του παραβόλου της (α) έφεσης, που καταβλήθηκε από τον εκκαλούντα, που μνημονεύεται στο σκεπτικό.
Β) ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και στην ουσία τους τις από 27-06-2018 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………/2018 και από 03-07-2018 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …………/2018 εφέσεις.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ τις με αρ. 3036/2017 και 2457/2018 συνεκκαλούμενες αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, διαδικασίας αυτοκινήτων.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση
ΔΕΧΕΤΑΙ την από 10.1.2017 (αριθ. εκθ. καταθ. ………./2017) αγωγή εν μέρει.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγόμενους να καταβάλουν στον ενάγοντα το ποσό των σαράντα τριών χιλιάδων, τριάντα πενήντα τριών (43.353,04) ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας, ως προς τον πρώτο εναγόμενο και με το νόμιμο τόκο υπερημερίας, όσον αφορά τη δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εναγόμενων τα δικαστικά έξοδα των εναγόμενων τα οποία ορίζει στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων ( 4.500,00) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση των παραβόλων των εκατό ευρώ (100,00 €) που αναφέρθηκαν στο σκεπτικό της παρούσας στους καταθέσαντες εκκαλούντες.
ΔΕΧΕΤΑΙ την από 16-1-2017 (αρ.εκθ.κατ………../2017) παρεμπίπτουσα αγωγή.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ο παρεμπιπτόντως εναγόμενος οφείλει να καταβάλει στην παρεμπιπτόντως ενάγουσα, το ποσό των σαράντα τριών χιλιάδων, τριάντα πενήντα τριών (43.353,04) ευρώ, πλέον τόκων και δικαστικών εξόδων, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την καταβολή της παρεμπιπτόντως ενάγουσας και υπό τον όρο της καταβολής αυτής.
ΚΡΙΘΗΚΕ αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του στον Πειραιά, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους Δικηγόρων, την 14η.2.2020.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ