Αριθμός 190/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 294 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο δεύτερο του άρθρου 1 του Ν.4335/2015(ΦΕΚ Α 87), «Ο ενάγων μπορεί να παραιτηθεί από το δικόγραφο της αγωγής χωρίς συναίνεση του εναγομένου πριν αυτός προχωρήσει στη συζήτηση της ουσίας της υπόθεσης και στην περίπτωση των άρθρων 237 και 238 πριν από την κατάθεση προτάσεων από τον εναγόμενο. Η παραίτηση που γίνεται αργότερα είναι απαράδεκτη, εφόσον ο εναγόμενος προβάλλει αντίρρηση και πιθανολογεί ότι έχει έννομο συμφέρον η δίκη να περατωθεί με έκδοση οριστικής απόφασης.», ενώ κατά το άρθρο 295 παρ. 1 εδ. α΄ του ΚΠολΔ «Η παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής έχει ως αποτέλεσμα ότι η αγωγή θεωρείται πως δεν ασκήθηκε.». Κατά τη διάταξη δε του άρθρου 297 του ΚΠολΔ, όπως, επίσης, ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο δεύτερο του άρθρου 1 του Ν.4335/2015 (ΦΕΚ Α 87), «Η παραίτηση κατά τα άρθρα 294 και 296 γίνεται ή με δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή με δικόγραφο που επιδίδεται στον αντίδικο του παραιτουμένου ή με δήλωση στις προτάσεις.». Εξάλλου κατά τη διάταξη του άρθρου 299 «Οι διατάξεις των άρθρων 294 έως 298 εφαρμόζονται και στην ανταγωγή, την κύρια και πρόσθετη παρέμβαση, την προσεπίκληση, την ανακοίνωση, τα ένδικα μέσα, την ανακοπή κατά εξώδικων και δικαστικών πράξεων, την τριτανακοπή και σε οποιαδήποτε άλλη διαδικαστική πράξη.». Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι ο εκκαλών μπορεί να παραιτηθεί από το δικόγραφο της εφέσεως, χωρίς συναίνεση του εφεσιβλήτου, πριν αυτός προχωρήσει στην προφορική συζήτηση της υποθέσεως, η παραίτηση δε αυτή γενομένη είτε με δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά είτε με δικόγραφο που επιδίδεται στον αντίδικο του παραιτουμένου είτε με δήλωση στις προτάσεις, έχει ως αποτέλεσμα ότι η έφεση θεωρείται ότι δεν ασκήθηκε, επιφέρουσα, αναδρομικώς, την κατάργηση της δίκης επί του ενδίκου μέσου, χωρίς να απαιτείται η έκδοση σχετικής αποφάσεως. Για το κύρος της ως άνω παραιτήσεως, δεν είναι αναγκαία η επίδοση του δικογράφου της εφέσεως, ούτε η κλήτευση του εφεσιβλήτου, αφού αυτός, και αν είχε κληθεί και παρίστατο, δεν θα μπορούσε να αντιταχθεί στην παραίτηση αυτή (πρβλ. ΑΠ 1848/2017,ΑΠ 382/2016, ΑΠ 351/2004).Τέλος, η εν λόγω παραίτηση μπορεί να αφορά είτε σε όλους είτε σε ορισμένους από τους εφεσιβλήτους (ΑΠ 1602/2001, ΕφΠειρ 115/2016, ΕφΑθ 6866/2008). Στην προκειμένη περίπτωση ο εκκαλών με τις νομίμως κατατεθείσες, ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, έγγραφες προτάσεις του, κατ΄ εκτίμηση του δικογράφου αυτών, δηλώνει ότι παραιτείται από την ένδικη έφεση ως προς τον πρώτο των εφεσιβλήτων (απλό ομόδικο της δεύτερης των εφεσιβλήτων). Η δήλωση αυτή με τις προτάσεις του εκκαλούντος, είναι, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, παραδεκτή και νόμιμη, και έχει ως συνέπεια η έφεση να θεωρηθεί ως προς τον ως άνω εφεσίβλητο (ο οποίος δεν παραστάθηκε, ούτε εκπροσωπήθηκε με νόμιμο τρόπο, πλην όμως, κατά τα ως άνω, δεν ερευνάται η κλήτευσή του), μη ασκηθείσα (άρθρα 294, 295 παρ. 1 και 299 του ΚΠολΔ).
Ως προς τους λοιπούς διαδίκους η κρινόμενη από 10-1-2018 (αρ. καταθ. …../2018) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 4991/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, ερήμην του πρώτου των εναγομένων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων, αρμοδίως και παραδεκτώς φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 3994/25-7-2011) και έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρα 495 παρ. 1, 496 παρ. 1, 498 παρ. 1, 499, 511, 513 παρ. 1 στ. β΄, 516 παρ. 1, 517 εδ. α΄, 518 και 520 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Επομένως, είναι παραδεκτή και πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 του ΚΠολΔ), εφόσον για το παραδεκτό αυτής (εφέσεως) κατατέθηκε από τον εκκαλούντα, κατ΄ άρθρο 495 του ΚΠολΔ, παράβολο, ποσού εκατό (100) ευρώ (βλ.το υπ΄ αρ. ……../2018 e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ).
Με την ένδικη από 17-11-2016 (αρ. καταθ. …../2016) αγωγή του, ο ενάγων, ήδη εκκαλών, ιστορούσε ότι υπό την ιδιότητα του Δημάρχου Σκύρου εξέδωσε και δημοσίευσε την υπ΄ αρ. πρωτ. …../27-10-2016 πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την ανάδειξη αναδόχου παροχής υπηρεσιών ετήσιας ασφάλισης των οχημάτων του Δήμου Σκύρου. Ότι μεταξύ των ενδιαφερομένων που ανταποκρίθηκαν στην ανωτέρω πρόσκληση συμπεριλαμβανόταν και ο πρώτος των εναγομένων,ήδη πρώτος των εφεσιβλήτων, ως προς τον οποίο, όπως προαναφέρθηκε, η έφεση πρέπει να θεωρηθεί μη ασκηθείσα, ασφαλιστικός σύμβουλος, ο οποίος κατέθεσε προσφορά ασφάλισης των ως άνω οχημάτων προερχόμενη από την εδρεύουσα στη Μάλτα ασφαλιστική εταιρεία «………….», της οποίας ειδική αντιπρόσωπος στην Ελλάδα είναι η δεύτερη των εναγομένων, ήδη δεύτερη των εφεσιβλήτων. Ότι κατά τη διενέργεια της σχετικής διαδικασίας κατακύρωσης, ανάδοχος των ως άνω παρεχόμενων υπηρεσιών ασφάλισης αναδείχθηκε η αναφερόμενη σ΄ αυτήν (αγωγή), μη διάδικος στην παρούσα δίκη, ασφαλιστική εταιρεία, η οποία υπέβαλε τη χαμηλότερη προσφορά, ο δε πρώτος των εναγομένων αποκλείστηκε από τη σχετική διαδικασία, λόγω παράλειψής του να συνοδεύσει την προσφορά του με τα αναγκαία από το νόμο δικαιολογητικά, τα οποία απαιτούνταν από την προκήρυξη. Ακολούθως, ισχυρίστηκε (ο ενάγων) ότι μετά τον ανωτέρω αποκλεισμό του, ο πρώτος των εναγομένων συνέταξε τα από 9-11-2016 και 14-11-2016 ηλεκτρονικά μηνύματα – επιστολές (e-mails), τα οποία κοινοποίησε μέσω διαδικτύου τόσο στο Δήμο Σκύρου, όσο και στα άλλα κατονομαζόμενα σ΄ αυτήν (αγωγή) τρίτα πρόσωπα, και στα οποία συμπεριέλαβε ψευδείς και συκοφαντικούς ισχυρισμούς εις βάρος του, δήθεν περί διενέργειας εκ μέρους του εικονικού διαγωνισμού με αδιαφανείς διαδικασίες και με σκοπό αυτός (ενάγων) να αποκομίσει αθέμιτα περιουσιακά οφέλη, καθώς και περί διάπραξης εκ μέρους του (ενάγοντος) των αδικημάτων της απιστίας και της παράβασης καθήκοντος, με τους οποίους [ισχυρισμούς, όπως αναλυτικά αναφέρονται σ΄ αυτήν (αγωγή)] προσβλήθηκε η τιμή και η υπόληψή του. Επιπλέον ότι ο πρώτος των εναγομένων με τις ίδιες ως άνω επιστολές του απείλησε τον ίδιο (ενάγοντα) δηλώνοντάς του ότι εάν αυτός δεν τον όριζε ανάδοχο των ως άνω παρεχόμενων υπηρεσιών, εντός των τασσομένων με τις επιστολές προθεσμιών, εκείνος (πρώτος των εναγομένων) θα προέβαινε σε καταγγελίες εις βάρος του και σε δημοσιοποιήσεις στον τύπο, δήθεν περί διασπάθισης εκ μέρους του δημόσιου χρήματος και περί διενέργειας εικονικού διαγωνισμού, διαπράττοντας έτσι το αδίκημα της εκβίασης, άλλως της απόπειρας εκβίασης. Επιπροσθέτως, ισχυρίστηκε ότι η δεύτερη των εναγομένων, η οποία βάσει της από 20-9-2016 συμβάσεως συνεργασίας μεταξύ αυτής και του πρώτου των εναγομένων, είχε αναθέσει στον δεύτερο (πρώτο των εναγομένων) την αναζήτηση, εξεύρεση και πρόταση υποψηφίων για ασφάλιση πελατών, με σκοπό τη σύναψη ασφαλιστικών συμβάσεων μεταξύ αυτών και των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, που εκείνη συνεργαζόταν ή εκπροσωπούσε, συναίνεσε, αποδέχθηκε και υιοθέτησε τις ανωτέρω ενέργειες του πρώτου των εναγομένων, αποσκοπούσα και αυτή σε ίδιον όφελος, άλλως συνδεόταν με τον πρώτο των εναγομένων με σχέση πρόστησης, ώστε να ενέχεται και εκείνη έναντι αυτού (ενάγοντος) για την ως άνω αδικοπρακτική συμπεριφορά του πρώτου των εναγομένων. Με βάση το ιστορικό αυτό, μετά από νόμιμο (πρωτοδίκως) περιορισμό αυτού από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, ο ενάγων ζήτησε να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να του καταβάλουν, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον, το ποσό των 100.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης (μετά από επιφύλαξη επιπλέον ποσού 44 ευρώ προκειμένου να παρασταθεί ως πολιτικώς ενάγων ενώπιον των ποινικών Δικαστηρίων), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση. Επίσης, ζήτησε να αναγνωριστεί η υποχρέωση του πρώτου των εναγομένων να άρει τη γενόμενη σε βάρος του προσβολή ανακαλώντας εγγράφως τις απειλές και τους συκοφαντικούς ισχυρισμούς που συμπεριέλαβε στις ένδικες ηλεκτρονικές επιστολές του και κοινοποιώντας το περιεχόμενο της άρσεως στους παραλήπτες των ως άνω επιστολών, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή των δικαστικών εξόδων του. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ΄ αρ. 4991/2017 οριστική απόφασή του, που εκδόθηκε, όπως προαναφέρθηκε, ερήμην του πρώτου των εναγομένων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων, μεταξύ άλλων, αφού έκρινε ότι η αγωγή είναι αρκούντως ορισμένη και νόμιμη, πλην του παρεπόμενου αιτήματος περί κηρύξεως της εκδοθησομένης απόφασης προσωρινά εκτελεστής, δέχθηκε εν μέρει την αγωγή καθ΄ ο μέρος στρέφεται κατά του πρώτου των εναγομένων, αναγνώρισε ότι ο πρώτος των εναγομένων οφείλει να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 8.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, αναγνώρισε την υποχρέωση του πρώτου των εναγομένων να άρει τη γενόμενη σε βάρος του ενάγοντος προσβολή ανακαλώντας εγγράφως τις απειλές και τους συκοφαντικούς ισχυρισμούς που συμπεριέλαβε στα από 9-11-2016 και 14-11-2016 ηλεκτρονικά μηνύματα – επιστολές του (e-mails) και κοινοποιώντας το περιεχόμενο της άρσεως στους παραλήπτες των ως άνω επιστολών, επέβαλε στον πρώτο των εναγομένων μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, τα οποία όρισε στο ποσό των 350 ευρώ, απέρριψε την αγωγή καθ΄ ο μέρος στρέφεται κατά της δεύτερης των εναγομένων και καταδίκασε τον ενάγοντα στα δικαστικά έξοδα της δεύτερης των εναγομένων, τα οποία όρισε στο ποσό των 600 ευρώ. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται, με την κρινόμενη από 10-1-2018 (αρ. καταθ. ……/2018) έφεση, ο εν μέρει ηττηθείς ενάγων και με τους διαλαμβανόμενους σ΄ αυτήν (έφεση) λόγους, οι οποίοι κατά τη συνολική τους εκτίμηση ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί να γίνει δεκτή η έφεση, να εξαφανιστεί και επικουρικά να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να γίνει δεκτή καθ΄ ολοκληρίαν η αγωγή του.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 922 του ΑΚ, ο κύριος ή ο προστήσας κάποιον άλλον σε μία υπηρεσία ευθύνεται για τη ζημία που ο υπηρέτης ή ο προστηθείς προξένησε σε τρίτον παράνομα κατά την υπηρεσία του. Από την εν λόγω διάταξη (922 του ΑΚ) σαφώς προκύπτει ότι, για να υπάρχει ευθύνη του κυρίου και προστήσαντος, πρέπει να συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις: α) να πρόκειται περί προστηθέντος ή υπηρέτη, β) ο προστηθείς ή υπηρέτης να ενήργησε υπαίτια και παράνομα, γ) η ενέργεια του αυτή να έγινε κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του και δ) ο κύριος ή ο προστήσας να είχε εξουσία επί του προστηθέντος ή του υπηρέτη κατά τον χρόνο τέλεσης της πράξης. Πρόστηση δε είναι η τοποθέτηση, ο διορισμός και η χρησιμοποίηση από ένα πρόσωπο του προστηθέντος σε θέση ή απασχόληση (διαρκή ή και μεμονωμένη εργασία) που αποβλέπει στη διεκπεραίωση υποθέσεων και γενικότερα στην εξυπηρέτηση των επαγγελματικών, οικονομικών ή άλλων συμφερόντων του πρώτου. Η εκπροσώπηση από τον προστηθέντα των συμφερόντων του προστήσαντος δεν απαιτείται να είναι εμφανής στους τρίτους, η δε σχέση πρόστησης έχει τέτοια ευρύτητα, ώστε να καλύπτει κάθε εκούσια χρησιμοποίηση άλλων προσώπων, και μπορεί να στηρίζεται σε σύμβαση εργασίας, έργου, εντολής και σε οποιαδήποτε άλλη βιοτική σχέση μεταξύ προστήσαντος και προστηθέντος, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμη ή παράνομη, έμμισθη ή άμισθη, διαρκής ή ευκαιριακή, ενόψει τέλεσης συγκεκριμένης πράξης. Για τη θεμελίωση, όμως, ευθύνης του προστήσαντος απαιτείται ο προστηθείς να υπόκειται στον έλεγχο ή έστω στις γενικές οδηγίες και εντολές ή μόνο στην επίβλεψη και τη γενική εποπτεία του προστήσαντος κατά την εκτέλεση της εργασίας που του ανετέθη. Ωστόσο, εφόσον στην αγωγή αναφέρεται ιστορικά η αναμφίβολα γνωστή νομική έννοια της πρόστησης, θεωρείται ότι προβάλλονται με αυτή τα χαρακτηριστικά για την εξειδίκευση της έννοιας αυτής γεγονότα, μεταξύ των οποίων και η διατήρηση από τον προστήσαντα του δικαιώματος να δίδει οδηγίες και εντολές στον προστηθέντα σε σχέση με τον τρόπο εκπλήρωσης της υπηρεσίας του. Η συγκεκριμενοποίηση δε των βασικών γνωρισμάτων αυτής μπορεί να γίνει με βάση τα ειδικότερα περιστατικά που προκύπτουν από την αποδεικτική διαδικασία, έστω και αν αυτά δεν τα έχει επικαλεσθεί ο ενάγων. Ακόμη, για την ευθύνη του προστηθέντος απαιτείται, σύμφωνα με τα παραπάνω εκτιθέμενα, η πράξη του να μην είναι άσχετη ή ξένη αλλά να βρίσκεται σε εσωτερική αιτιώδη συνάφεια με την εκτέλεση της υπηρεσίας που του ανατέθηκε, υπό την έννοια ότι η επιβλαβής επενέργεια δεν ήταν δυνατόν να υπάρξει χωρίς την πρόστηση ή ότι η τελευταία υπήρξε το αναγκαίομέσο για την επιχείρηση της ζημιογόνου πράξης. Επιρρίπτονται, δηλαδή, στον προστήσαντα όλοι οι τυπικοί κίνδυνοι που συνδέονται οργανικά με τη δραστηριότητα, την οποία ανέθεσε στον προστηθέντα, και αν ακόμη προήλθαν επ΄ ευκαιρία της εκτέλεσης της υπηρεσίας του ή κατά κατάχρηση αυτής και κατά παράβαση των διαταγών ή οδηγιών που του δόθηκαν, καθώς και από κάθε άλλη πράξη, η οποία προήλθε από τη δυνατότητα που παρέσχε η πρόστηση στον προστηθέντα προς χρησιμοποίηση για άλλον σκοπό των μέσων που του διατέθηκαν για την εκτέλεση της υπηρεσίας του. Πρέπει, δηλαδή, μεταξύ της ζημιογόνου ενέργειας του προστηθέντος και της υπηρεσίας που ανατέθηκε σ΄ αυτόν να υπάρχει εσωτερική συνάφεια, με την έννοια ότι η αδικοπραξία δεν θα ήταν δυνατόν να υπάρξει χωρίς την ιδιαίτερη σχέση ή ότι η τελευταία υπήρξε το αναγκαίο μέσο για την τέλεση της αδικοπραξίας, η οποία κατέστη δυνατή εξαιτίας ακριβώς της θέσης, των μέσων και των ευκαιριών που παρέσχε ο αντιπροσωπευόμενος στο πλαίσιο της ειδικής σχέσης προς τον αντιπρόσωπο και με τη χρησιμοποίησή τους για άλλον σκοπό από εκείνον για τον οποίο του παρασχέθηκαν (ΑΠ 845/2010, ΑΠ 337/2010, ΑΠ 331/2010, ΑΠ 578/2009, ΑΠ 1224/2008, ΑΠ 902/2008, ΑΠ 1755/2007, ΕφΛαρ 316/2010, ΕφΘεσ 1524/2009, ΕφΘεσ 762/2009, ΕφΘεσ 761/2009, ΕφΘεσ 759/2009, Γεωργιάδη-Σταθόπουλου: Αστικός Κώδιξ, άρθρο 922 αρ. 14, 23, 27, 32, Δεληγιάννη-Κορνηλάκη: Ειδικό ενοχικό δίκαιο, τομ. Γ΄, σελ. 183 επ.). Στην περίπτωση, όμως, αυτή αίρεται η ευθύνη του προστήσαντος, εάν ο ζημιωθείς γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει την κατάχρηση (ΑΠ 1198/2009, ΑΠ 995/2008, ΑΠ 686/2008, ΑΠ 191/2008). Η ως άνω διάταξη του άρθρου 922 του ΑΚ έχει εφαρμογή επί φυσικού ή νομικού προσώπου, το οποίο κατ΄ αρχήν δεν συνδέεται συμβατικά με τον ζημιωθέντα τρίτο (ΑΠ 1204/2007, ΕφΑθ 94/2010). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν. 1569/1985, που εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση όπως ίσχυε μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 36 παρ. 24 του Ν. 2496/1997, ο ασφαλιστικός σύμβουλος είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο μελετά την αγορά, παρουσιάζει και προτείνει λύσεις ασφαλιστικής κάλυψης των αναγκών των πελατών με ασφαλιστικές συμβάσεις για λογαριασμό των ασφαλιστικών επιχειρήσεων ή ασφαλιστικών πρακτόρων ή μεσιτών ή συντονιστών ασφαλιστικών συμβούλων για την πρόσκτηση εργασιών. Η σχέση που συνδέει τον ασφαλιστικό σύμβουλο με τους ως άνω είναι σύμβαση έργου. Ο ασφαλιστικός σύμβουλος δεν έχει δικαίωμα υπογραφής ασφαλιστηρίων ούτε εκπροσώπησης ασφαλιστικής επιχείρησης ή ασφαλιστικού πράκτορα ή μεσίτη. Κάθε αντίθετη συμφωνία είναι άκυρη. Επίσης, η διάταξη της παρ. 4 του αρ. 16 του Ν. 1569/1985 ορίζει ότι η ασφαλιστική επιχείρηση μπορεί να αναθέτει στον ασφαλιστικό σύμβουλο την είσπραξη ασφαλίστρων. Ακολούθως, κατά τη διάταξη του άρθρου 117 του Ν. 4364/2016, η οποία ισχύει από 1-1-2016, προβλέπεται η «Ελεύθερη Παροχή Υπηρεσιών Από Ασφαλιστικές Επιχειρήσεις», ήτοι από ασφαλιστική επιχείρηση που εδρεύει σε άλλο κράτος – μέλος και ορίζονται οι προϋποθέσεις που απαιτούνται για την άσκηση στην Ελλάδα ασφαλίσεων με ελεύθερη παροχή υπηρεσιών. Ειδικά δε, η άσκηση στην Ελλάδα ασφαλίσεων με ελεύθερη παροχή υπηρεσιών από ασφαλιστική επιχείρηση που εδρεύει σε άλλο κράτος – μέλος προϋποθέτει την κοινοποίηση στην Εποπτική Αρχή για την περίπτωση άσκησης από την ενδιαφερόμενη ασφαλιστική επιχείρηση σε περίπτωση άσκησης του κλάδου 10 «ασφάλιση αστικής ευθύνης από χερσαία αυτοκίνητα οχήματα», εκτός της ευθύνης του μεταφορέα, μεταξύ άλλων, πληρεξούσιο διορισμού του ειδικού αντιπροσώπου του άρθρου 120 του ως άνω νόμου. Κατά τη διάταξη δε του άρθρου 120 παρ. 4 του ως άνω νόμου «Για τους ως άνω αναφερόμενους σκοπούς, η επιχείρηση που καλύπτει κινδύνους του κλάδου 10 “ασφάλιση αστικής ευθύνης από χερσαία αυτοκίνητα οχήματα” με ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στην Ελλάδα υποχρεούται να διορίζει ειδικό αντιπρόσωπο, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, με κατοικία ή έδρα στην Ελλάδα, ο οποίος θα συλλέγει τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με τις απαιτήσεις από τα ασφαλιστήρια που καλύπτουν τους οικείους κινδύνους και θα διαθέτει επαρκείς εξουσίες για να αντιπροσωπεύει την επιχείρηση έναντι των προσώπων που υπέστησαν ζημίες και θα μπορούσαν να προβάλουν αξίωση αποζημίωσης, συμπεριλαμβανομένης και της ικανοποίησης των αξιώσεων αυτών, καθώς και ενώπιον των δικαστηρίων και των αρχών σχετικά με τις αξιώσεις αυτές ή εφόσον απαιτείται να φροντίσει για την εν λόγω αντιπροσώπευση. Ο ειδικός αντιπρόσωπος εκπροσωπεί στην Ελλάδα την ασφαλιστική επιχείρηση ενώπιον της Εποπτικής Αρχής και λοιπών αρχών σχετικά με τον έλεγχο της ύπαρξης και της ισχύος του ασφαλιστηρίου συμβολαίου που καλύπτει την αστική ευθύνη του αυτοκινήτου. Ο ορισμός ειδικού αντιπροσώπου δεν αποτελεί διορισμό νομίμου αντιπροσώπου κατά την έννοια του άρθρου 261 του παρόντος, ούτε αποτελεί ίδρυση υποκαταστήματος κατά την έννοια του άρθρου 115 του παρόντος ή εγκατάσταση της ασφαλιστικής επιχείρησης κατά την έννοια της παραγράφου 11 του άρθρου 3 του παρόντος.». Από το συνδυασμό των προαναφερθεισών διατάξεων προκύπτει, ότι ο ειδικός αντιπρόσωπος στην Ελλάδα, δεν έχει την έννοια, ότι ο τελευταίος αποτελεί νόμιμο αντιπρόσωπο της ασφαλιστικής επιχείρησης.
Από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν μετ΄ επικλήσεως, είτε για άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων,[ανάμεσα στα οποία έγγραφα των οποίων για πρώτη φορά στον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας γίνεται επίκληση και προσαγωγή όχι από πρόθεση στρεψοδικίας ή βαριά αμέλεια (άρθρο 529 του ΚΠολΔ)], χωρίς, όμως, η ρητή αναφορά ορισμένων εκ των ανωτέρω εγγράφων να προσδίδει σ΄ αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα, και όπως προαναφέρθηκε, όλα ανεξαιρέτως συνεκτιμώνται προς σχηματισμό της δικανικής κρίσεως σχετικά με τους πραγματικούς ισχυρισμούς των διαδίκων που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης (πρβλ. ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004.723), [σημειώνοντας ότι οι διάδικοι στις προτάσεις του παρόντος βαθμού, περιλαμβάνουν, αυτούσιες, τις προτάσεις της πρωτοβάθμιας συζητήσεως, αντίστοιχα, καλυπτόμενες από την υπογραφή των πληρεξούσιων Δικηγόρων τους, αντίστοιχα, και κατά τον τρόπο αυτό έχουν καταστεί ενιαίες προτάσεις, (πρβλ. ΑΠ 224/2016)],αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Τον Οκτώβριο του έτους 2016, ο ενάγων υπό την ιδιότητα του Δημάρχου Σκύρου εξέδωσε και δημοσίευσε την υπ΄ αρ. πρωτ. …./27-10-2016 πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την ανάθεση της εκτέλεσης παροχής υπηρεσιών περί ετήσιας ασφάλισης των οχημάτων του Δήμου Σκύρου, βάσει της υπ΄ αρ. …/21-10-2016 εισηγητικής – τεχνικής έκθεσης του Δήμου και κατόπιν της υπ΄ αρ. 151/26-10-2016 απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής περί έγκρισης της δαπάνης και διάθεσης της πίστωσης. Στην ανωτέρω πρόσκλησή του ο ενάγων εξέθετε τον τρόπο διενέργειας της σχετικής διαδικασίας και τους όρους συμμετοχής σ΄ αυτή, αναφέροντας, μεταξύ άλλων, ότι ο ενδεικτικός προϋπολογισμός της εν λόγω δαπάνης ανερχόταν στο ποσό των 7.249,99 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ εκ 24%, ότι η ανάθεση της προμήθειας θα γινόταν με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης με απόφαση του Δημάρχου, καθώς και ότι οι ενδιαφερόμενοι θα έπρεπε μαζί με την έγγραφη προσφορά τους να αποστείλουν και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά έγγραφα προς απόδειξη της μη συνδρομής λόγων αποκλεισμού τους από διαδικασίες σύναψης δημοσίων συμβάσεων και συγκεκριμένα: α) απόσπασμα ποινικού μητρώου, β) φορολογική ενημερότητα, γ) ασφαλιστική ενημερότητα και δ) εφόσον επρόκειτο για νομικό πρόσωπο, αποδεικτικά έγγραφα νομιμοποίησης του νομικού προσώπου. Μεταξύ των ενδιαφερόμενων που ανταποκρίθηκαν στην ανωτέρω πρόσκληση του ενάγοντος Δημάρχου Σκύρου συμπεριλαμβανόταν και ο πρώτος των εναγομένων, ο οποίος είναι ασφαλιστικός διαμεσολαβητής που ασκεί νόμιμα τη δραστηριότητα του ασφαλιστικού συμβούλου, και ο οποίος υπέβαλε ηλεκτρονικά (μέσω e-mail) προς το αρμόδιο τμήμα του ανωτέρω Δήμου την από 3-11-2016 έγγραφη προσφορά του για την ασφαλιστική κάλυψη όλων των οχημάτων του Δήμου, καταθέτοντας ως χαμηλότερη προσφορά, όπως αναγράφει σ΄ αυτήν (προσφορά) κατόπιν συγκέντρωσης προσφορών από τον ίδιο από τρεις εταιρείες, αυτή της εδρεύουσας στη Μάλτα ασφαλιστικής εταιρείας «………….», με την οποία ο ίδιος συνεργαζόταν, βάσει της από 20-9-2016 συμβάσεως συνεργασίας μεταξύ αυτού και της ειδικής αντιπροσώπου της ως άνω εταιρείας στην Ελλάδα, δεύτερης των εναγομένων. Παράλληλα με τον πρώτο των εναγομένων, στην ίδια ως άνω πρόσκληση του ενάγοντος ανταποκρίθηκαν και τρεις ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες επίσης εκδήλωσαν το ενδιαφέρον τους για την ανάθεση σ΄ αυτές των ανωτέρω υπηρεσιών ασφάλισης, υποβάλλοντας και εκείνες σχετικές έγγραφες προσφορές προς τον ανωτέρω Δήμο. Κατόπιν δε μελέτης των υποβληθεισών προσφορών, ο ενάγων Δήμαρχος Σκύρου εξέδωσε την υπ΄ αρ. 370/9-11-2016 απόφασή του, την οποία κοινοποίησε στους ως άνω ενδιαφερόμενους και με την οποία ανέθεσε την παροχή των ως άνω υπηρεσιών σε ενδιαφερόμενη ασφαλιστική εταιρεία, μη διάδικο στην παρούσα δίκη, κρίνοντας ότι έχει υποβάλλει την πιο συμφέρουσα προσφορά για τον Δήμο, ήτοι οικονομικότερη προσφορά για το Δήμο από την προσφορά τρίτης, επίσης μη διαδίκου στην παρούσα δίκη, ενδιαφερόμενης ασφαλιστικής εταιρείας, ενώ παράλληλα απέρριψε τις οικονομικές προσφορές του πρώτου των εναγομένων (ο οποίος, βάσει της ως άνω από 20-9-2016 συμβάσεως συνεργασίας μεταξύ αυτού και της δεύτερης των εναγομένων, ειδικού αντιπροσώπου στην Ελλάδα, της εδρεύουσας στη Μάλτα ασφαλιστικής εταιρείας «……………», συνεργάζεται με αυτήν), καθώς και ακόμα μιας άλλης ενδιαφερόμενης ασφαλιστικής εταιρείας, για τυπικούς λόγους και ειδικότερα κρίνοντας ότι οι ανωτέρω ενδιαφερόμενοι δεν είχαν προσκομίσει με τις εν λόγω προσφορές τους και τα ανωτέρω απαιτούμενα από την πρόσκληση δικαιολογητικά έγγραφα και δη απόσπασμα ποινικού μητρώου, φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα και έγγραφα νομιμοποίησης του νομικού προσώπου. Μετά την κοινοποίηση σ΄ αυτόν της ανωτέρω απόφασης του Δημάρχου, ο πρώτος των εναγομένων απηύθυνε στις 9-11-2016 προς το Δήμο Σκύρου, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, το από ίδια ημεροχρονολογία ηλεκτρονικό μήνυμα – επιστολή του (e-mail) με τίτλο «Υποβολή ένστασης με δικαίωμα δικαστικής προσφυγής επί της απόφασης Δημάρχου Σκύρου 370/9-11-2016 ΓΙΑ ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗ», με το οποίο ζητούσε εξηγήσεις αναφορικά με την απόρριψη της προσφοράς του, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι ο ορισμός του αναδόχου των σχετικών υπηρεσιών ασφάλισης έγινε με αδιαφανείς διαδικασίες, εφόσον η δική του προσφορά ήταν η πλέον οικονομική σε σχέση με εκείνες των λοιπών ενδιαφερομένων, καλούσε δε το Δήμο να ορίσει αυτόν ανάδοχο των εν λόγω υπηρεσιών ασφάλισης, εντός της τασσόμενης με την επιστολή προθεσμίας, άλλως δήλωνε ότι θα δημοσιοποιούσε την υπόθεση και επιπλέον θα προέβαινε σε καταγγελίες προς τις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές και τα αρμόδια υπουργεία περί διασπάθισης δημοσίου χρήματος, πλαστογράφησης – παραποίησης εγγράφων του δημοσίου, χάλκευσης και συμμετοχής σε εικονικό διαγωνισμό του Δημοσίου και τέλεσης των αδικημάτων της απιστίας και της παράβασης καθήκοντος, τόσο εκ μέρους του Δημάρχου, όσο και των λοιπών εμπλεκομένων στη σχετική διαδικασία. Ειδικότερα, ο πρώτος των εναγομένων στην ανωτέρω ηλεκτρονική επιστολή του ανέφερε, μεταξύ άλλων, επί λέξει τα εξής: «Επειδή ορίσατε ανάδοχο ασφάλισης των οχημάτων σας με αδιαφανείς διαδικασίες τις οποίες δημοσιοποιήσατε μέσω του συστήματος Διαύγεια και εκτεθήκατε ανεπανόρθωτα. Επειδή άλλες προδιαγραφές ορίζετε στην πρόσκλησή σας και με άλλες προσπαθείτε παρανόμως να ορίσετε ανάδοχο “δικής σας προσωπικής επιλογής για ιδίον όφελος”. Επειδή η προσφορά μου που σας την υπέβαλλα εμπροθέσμως και έλαβα αριθμό πρωτοκόλλου δεν λήφθηκε υπόψιν βάσει του πρακτικού σας στην απόφαση ανάθεσης. Επειδή η προσφορά μου είναι η οικονομικότερη όλων βάσει του πρακτικού της απόφασή σας και εγγράφως σας ξεκαθάρισα ότι μπορώ να σας δώσω όποια έγγραφα θέλετε με απλό σας αίτημα ώστε να οριστώ και τυπικά μόνιμος ανάδοχος. Επειδή η ασφαλιστική εταιρία που σας προτείνω ανήκει στις ασφαλιστικές εταιρίες ΕΠΥ αλλά διαθέτει ξεκάθαρη νομική υπόσταση και μορφή στην Ελλάδα όπου νομίμως δραστηριοποιείται και που δεν αποκλείεται η συμμετοχή της βάσει των δικών σας εγγράφων. για όλους αυτούς τους λόγους σας καλώ το αργότερο μέχρι την Παρασκευή 11-9-2016 όπως με ορίσετε ανάδοχο ασφάλισης των οχημάτων σας με βάσει και την προσκόμιση όποιων εγγράφων θέλετε. Σε διαφορετική περίπτωση από τη νέα εβδομάδα θα δημοσιοποιήσω την υπόθεση ως δημοσιογράφος που είμαι παράλληλα και θα στείλω άμεση καταγγελία στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές και στα αρμόδια υπουργεία με σοβαρότατες καταγγελίες και παραβάσεις όπως αυτών περί διασπάθισης δημοσίου χρήματος, πλαστογράφησης – παραποίησης εγγράφων του δημοσίου, χάλκευση και συμμετοχή σε εικονικό διαγωνισμό του δημοσίου καθώς και ξεκάθαρη αυταπόδεικτη απιστία και παράβαση καθήκοντος τόσο του Δημάρχου όσο και όλων των εμπλεκομένων της διαδικασίας…». Εξάλλου, την ανωτέρω ηλεκτρονική επιστολή του ο πρώτος των εναγομένων απέστειλε τόσο στην κεντρική διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail) του Δήμου Σκύρου, όσο και στις διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της προαναφερόμενης αναδόχου εταιρείας. Σε απάντηση της ανωτέρω επιστολής, ο ενάγων απέστειλε στον πρώτο των εναγομένων στις 11-11-2016, το από ίδια ημεροχρονολογία δικό του ηλεκτρονικό μήνυμα – επιστολή (e-mail), μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με το οποίο εξηγούσε σ΄ αυτόν ότι η προσφορά του είχε απορριφθεί, καθόσον δεν συνοδευόταν από κανένα από τα απαιτούμενα στην ανωτέρω πρόσκληση δικαιολογητικά, ενώ παράλληλα τον καλούσε να ανακαλέσει εντός 24 ωρών τα όσα ανωτέρω ανέφερε στην πιο πάνω από 9-11-2016 ηλεκτρονική επιστολή του περί ασφάλισης των οχημάτων του Δήμου με αδιαφανείς διαδικασίες και περί τελέσεως εκ μέρους του των αδικημάτων της απιστίας και της παράβασης καθήκοντος, τα οποία χαρακτήριζε ως ψευδή, συκοφαντικά και εκβιαστικά, άλλως δήλωνε ότι θα προέβαινε εναντίον του σε κάθε νόμιμη ενέργεια για την ποινική και αστική εις βάρος του διαδικασία. Ο πρώτος των εναγομένων, ωστόσο, δεν ανταποκρίθηκε στην ανωτέρω πρόσκληση του ενάγοντος για ανάκληση των ως άνω ισχυρισμών του, αλλά απεναντίας απηύθυνε προς το Δήμο Σκύρου, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, και νέο, το από 14-11-2016, ηλεκτρονικό μήνυμα – επιστολή (e-mail) [που εστάλη το βράδυ (ώρα 10:01 μμ) της 13-11-2016, ημέρα Κυριακή], με το οποίο ενέμενε στους ως άνω ισχυρισμούς του περί αδιαφάνειας της σχετικής διαδικασίας ανάδειξης αναδόχου ασφαλιστικής κάλυψης και περί παράνομου αποκλεισμού του από την εν λόγω διαδικασία, ενώ επιπλέον καλούσε για μία ακόμη φορά το Δήμο, εντός της τασσόμενης από αυτόν προθεσμίας, να ορίσει τον ίδιο (πρώτο των εναγομένων) ανάδοχο των ως άνω υπηρεσιών ασφάλισης, ορίζοντας ταυτόχρονα την ως άνω ανακηρυχθείσα ανάδοχο εταιρεία ως επιλαχούσα ανάδοχο. Ειδικότερα στη νέα αυτή ηλεκτρονική επιστολή του ο πρώτος των εναγομένων ανέφερε επί λέξει τα εξής: «…Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα, Με αφορμή την από 11-11-2016 (αρ. πρ. …….) επιστολή σας οφείλω να σας αναφέρω τα εξής συγκεκριμένα θέματα προς την άμεση ενημέρωσή σας. Σε κανένα σημείο της επιστολής μου περί των ενστάσεών μου δεν διαφαίνεται άμεση ή έμμεση απειλή εις βάρος του οποιουδήποτε στελέχους του Δήμου Σκύρου. Ανέφερα κατά τη δική μου αντίληψη και με βάσει τη πολυετή εμπειρία μου στους δημόσιους διαγωνισμούς τον δημοσίου, ορισμένα “καραμπινάτα συμπτώματα” αδιαφανών διαδικασιών όπως στη δική σας περίπτωση. Αναφέρεται στο από 9-11-2016 (αρ. πρ. …) πρακτικό σας ότι κατέθεσε προσφορά η εταιρία …….. ενώ αυτό δεν προκύπτει από πουθενά αφού η προσφορά που σας κατέθεσα εγώ ως ασφαλιστικό γραφείο δεν αναφέρει ότι σας τη καταθέτω εκ μέρους της μεσιτικής εταιρίας. Σας επισύναψα ως δικαιολογητικό τη σύμβαση συνεργασίας που έχω με τη … όπου ένας εκ των δύο αποκλειστικών αντιπροσώπων της στην Ελλάδα είναι η Μεσιτική ……….. Χαίρομαι που σε αυτό, δεν μου απαντάτε κατόπιν σχετικού ερωτήματος που σας έκανα στις ενστάσεις μου και αυτό νομικώς τεκμαίρεται με σιωπηρή αποδοχή του ξεκάθαρου και ολοφάνερου “λάθους” που πράξατε στο πρακτικό σας. Τα εισαγωγικά στη λέξη “λάθους” τα έβαλα καθώς οφείλω να είμαι καχύποπτος στους λόγους που ορίσατε στο πρακτικό σας ότι η προσφορά κατατέθηκε από την ……. και όχι από εμένα ως ασφαλιστικό γραφείο, προκαλώντας μου ενδεχομένως το αδίκημα της ηθικής βλάβης και προσβολής προσωπικότητας καθώς στην τελευταία επιστολή σας απευθύνεστε σε εμένα και όχι στην …. όπως δηλώσατε στο πρακτικό σας. Στις προϋποθέσεις της από 27-10-2016 (αρ. πρ. ……) προσκλήσεως, δηλώνεται ξεκάθαρες προϋποθέσεις με συγκεκριμένα δικαιολογητικά. Αυτά όμως δεν διευκρινίζεται πως θα σας σταλούν καθώς γράφεται ΜΟΝΟ για τη προσφορά να σας σταλεί είτε σε κλειστό φάκελο που σημαίνει περιορισμένη πρόσβαση και εξέταση της κάθε προσφοράς την ημέρα αξιολόγησης προσφορών είτε ηλεκτρονικά που σημαίνει η προφορά από την ώρα που την παραλαμβάνεται ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΗ ΓΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΣΥΝΕΔΕΛΦΟΥΣ ΜΟΥ – ΓΡΑΦΕΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΟΥΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΟΥΝ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ. Γι΄ αυτό το λόγο στη τελευταία σελίδα της προσφοράς μου έγραψα υπεύθυνα και με την υπογραφή μου να οριστώ προσωρινός ανάδοχος όπου με σχετικό σας απλό αίτημα και ενημέρωσή μου να ορίζατε ένα αυστηρά συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (πχ. εντός 24 ωρών) να υποβάλω τα δικαιολογητικά που θέλατε αλλιώς σε διαφορετική περίπτωση να είχα οριστεί έκπτωτος και να επιλέγατε τον αμέσως επόμενο επιλαχών. Αυτό δεν αποτελεί χάκευση ή νουθεσία του διωγωνισμού σας από πλευράς μου και ούτε πρότεινα να τελέσετε κάποιου είδους παρατυπία. Στις προϋποθέσεις της σχετικής πρόσκλησής σας δεν ορίζεται ως προϋπόθεση η ασφαλιστική εταιρία να ανήκει στο φιλικό κανονισμό (σύστημα ΣΑΠ) αλλά το αναφέρετε ως προαπαιτούμενο στο πρακτικό και απόφαση ανάθεσης (…../9-11-2016). Αυτό σας το ανέφερα ξεκάθαρα στην ένστασή μου και σας κάλεσα ευγενικά χωρίς απειλές και διάφορους άλλους ισχυρισμούς – κατά τα αναγραφόμενα σας- να μου υποδείξετε που αναφέρετε τη συγκεκριμένη προϋπόθεση στη πρόσκλησή σας καθώς είναι ΑΚΡΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΑΝ ΑΥΤΑΠΟΔΕΚΤΑ ΠΑΡΑΤΥΠΟ-ΠΑΡΑΝΟΜΟ άλλες προϋποθέσεις να ορίζετε στη πρόσκλησή σας και με άλλες να ορίζετε ως ανάδοχο ασφάλισης των οχημάτων του Δήμου Σκύρου που ανήκουν στο Δημόσιο και δεν ανήκουν ούτε σε εμένα, ούτε στο Δήμαρχο ούτε σε καμία ασφαλιστική εταιρία ούτε και σε κανένα άλλο φυσικό πρόσωπο. Χαίρομαι ιδιαίτερα που δεν μου απαντάτε ως προς αυτό στην ένστασή μου και νομικώς τεκμαίρεται η σιωπηρή αποδοχή της ενοχής σας ως προς και αυτό το σημείο. Κλείνοντας, εφιστώ τη προσοχή σας και σε ένα ακόμη σημείο της επιστολής σας …./11-11-2016. Προσωρινώς παραβλέπω το απειλητικό ύφος του κειμένου σας. Η επιστολή σας κλείνει ως ΑΝΥΠΟΓΡΑΦΗ χρησιμοποιώντας το ονοματεπώνυμο του Δημάρχου Σκύρου Κου …….. και δίπλα φέρει την φυσική υπογραφή της Κας ……….. με την αιτιολογία “ακριβές αντίγραφο”. Νομίζω, ότι αυτή η επιστολή προφανώς νομικά τεκμαίρεται ότι δεν έχει προέλθει από τον ίδιο το Δήμαρχο αφού δεν φέρει τη φυσική του υπογραφή αλλά πολύ πιθανόν από την ίδια την Κα ….. που ίσως να χρησιμοποιεί το όνομα και τη θέση κυρίως του προυστάμενού της του δημάρχου ως μέσω “φόβιτρου” προς εμένα προκειμένου να υποχωρήσω στις ενστάσεις μου, συνολικά. Φυσικά, αυτό αν ρωτήσετε έναν εισαγγελέα ακροάσεως ή τους δικηγόρους σας που θα δουν αντικειμενικά την υπόθεση, πιστεύω ότι θα επιβεβαιώσουν τα όσα σας αναφέρω. Υπάρχει και κίνδυνος η επιστολή σας αυτή να “παρεξηγηθεί” από τους ανωτέρους σας και αρμόδιους φορείς ως και απόπειρα υπεξαίρεσης υπογραφής δημοσίου άρχοντος με σκοπό τον εκφοβισμό κτλ. πράγμα που το καθιστά σοβαρότατο ποινικό αδίκημα. Η φοβία στην επιστολή σας διαφαίνεται είσης και από το γεγονός ότι μου ορίζετε διορία 24 ωρών να ανακαλέσω τις ενστάσεις μου, δηλαδή να σας ενημερώσω εντός του Σαββάτου μια μέρα που δεν είναι εργάσιμη ημέρα για καμία Δημαρχεία σε κανένα μέρος της Ελλάδος. Καταλαβαίνω απόλυτα τη δύσκολη θέση σας και το πανικό σας προκειμένου να δικαιολογήσετε τις “λανθασμένες” ενέργειές σας ως προς την όλη διαδικασία του διαγωνισμού. Γι΄ αυτό και σας δίνω άλλη μια τελευταία ομως ευκαιρία μέχρι Τρίτη 15-11-2016 να ανακαλέσετε όλα όσα μου γράφετε, να ορίσετε ως επιλαχόντα το συγκεκριμένο ανάδοχο ασφάλισης που κακώς ορίσατε, και να ορίσετε τον πρώτο ανάδοχο ασφάλισης με την οικονομικότερη προσφορά ως προσωρινό ανάδοχο μέχρι την υποβολή των όποιων δικαιολογητικών καθώς η οικονομικότερη προσφορά, είναι η δική μου με βάσει το ποσό ασφάλισης από την …………. σύμφωνά παντα με το δικό σας πρακτικό. Θεωρώ αντικειμενικά πως έτσι έπρεπε να είχατε κάνει τη διαδικασία όπως συμβαίνει και στη συντριπτική πλειοψηφία τέτοιων διαγωνισμών του δημοσίου. Δεν έχω καμία αντιπαράθεση και ούτε ξέρω κανέναν απο το Δήμο και το νησί συνολικά. Ούτε έχω καμία αντιπαράθεση με την ανάδοχο ασφαλιστική που κακώς ορίσατε. Νιώθω και πρέπει πάντοτε το “παιχνίδι να παίζεται” με σωστούς όρους και κανόνες για όλους και για όλα “ΧΩΡΙΣ ΖΑΒΟΛΙΕΣ” και όποιος
αξίζει να οριστεί ανάδοχος να κριθεί δικαίος και χωρίς καμία αμφισβήτηση ανάδοχος ασφάλισης. Αν είχατε ορίσει ως προυπόθεση η ασφαλιστική εταιρία να ανήκει στο σύστημα φιλικού κανονισμού, θα είχα υποβάλει σχετική προσφορά από ασφαλιστική που να ανήκε στο σύστημα ΣΑΠ, ΑΛΛΑ ΣΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΑΣ ΔΕΝ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ !!! Τέλος, καλό θα ήταν επίσης, να αναρτήσετε τα συμβόλαια του αναδόχου της ασφάλισής σας προς εμένα και στους λοιπούς κοινοποιηθέντες να επιβεβαιώσετε ως προς τις τεχνικές προδιαγραφές αν είναι ορθές και ίδιες για όλα τα οχήματα του Δήμου σας. Τούτο σας το αναφέρω, με βάσει την ισχύουσα νομοθεσία περί υποχρεωτικής ασφάλισης οχημάτων του δημοσίου, στα μηχανήματα έργου είστε υποχρεωμένοι να τα ασφαλίζετε και για αστική ευθύνη απο τη χρήση τους ως εργαλεία πράγμα που δεν το έχετε στη πρόσκλησή σας ως απαιτούμενη κάλυψη. Αυτή όμως, και σε ξεχωριστό πλαίσιο, σας την αναφέρω στην προσφορά μου, ορίζοντας μάλιστα και το ειδικό ασφάλιστρο ανά όχημα. Ακόμη, στην ίδια σας πρόσκληση ορίζετε την οδική βοήθεια κατόπιν ατυχήματος για ΟΛΑ τα οχήματα του Δήμου Σκύρου. Δηλαδή όλα σας τα οχήματα έχουν βάρος μέχρι 3,5 τόννους και αξόνια μέχρι 3,15? Δηλαδή τα συγκεκριμένα μηχανήματα έργου όπως το ερπυστριοφόρο ….. ή το απορριμματοφόρο … δεν είναι βαρέου τύπου οχήματα? Αυτά είναι κάτω των 3,5 τόννων και μέχρι 3,15 μέτρα αξόνιο? Αναρτήστε παρακαλώ πολύ τις άδειες κυκλοφορίας ΟΛΩΝ των οχημάτων σας άνω των 40 ίππων. Τούτο σας το αναφέρω διότι αν ο ανάδοχός σας, έχει ορίσει στις τεχνικές του καλύψεις αυτή τη παροχή και για αυτά τα οχήματα ΑΛΛΑ στα ασφαλιστήρια συμβόλαιά του για τα οχήματά σας άνω των 40 ίππων δεν αναφέρει ότι παρέχει οδική βοήθεια ατυχήματος, τότε θεωρώ πως είστε νομικά εκτεθειμένοι και ως προς αυτό το ζήτημα. Εγώ στη προσφορά μου τα εμφανίζω ξεκάθαρα τις παροχές καλύψεις χωρίς καμία διάθεση παραπλάνησης εις βάρος του Δήμου Σκύρου και της κρατικής περιουσίας που είναι τα οχήματα του Δήμου σας. Το παρόν μαζί με το σύνολο του ιστορικού της υπόθεσης μας κοινοποιείται στους κάτωθι: 1. Ασφαλιστική ……… (Διευθ.Σύμβουλος κ.κ. ….), 2. Τράπεζα Ελλάδος (Εποπτεία Ιδιωτικής Ασφάλισης), 3. Περιφερειακή Ενότητα Εύβοιας, 4. Υπουργείο Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης – Αποκέντρωσης. Με εκτίμηση, ………..». Τη νέα αυτή (από 14-11-2016) ηλεκτρονική επιστολή του ο πρώτος των εναγομένων απέστειλε, πέραν της κεντρικής διευθύνσεως ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Δήμου Σκύρου, και στις διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Υπουργείου Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης – Αποκέντρωσης, της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας, της Τράπεζας Ελλάδος (Εποπτεία Ιδιωτικής Ασφάλισης) και της αναδόχου ασφαλιστικής εταιρείας. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με διάταξη της ως άνω υπ΄ αρ. 4991/2017 αποφάσεώς του που δεν προσβάλλεται με λόγο της ένδικης εφέσεως, δέχθηκε ότι ο ενάγων με την ένδικη αγωγή του ισχυρίζεται ότι τα όσα ισχυρίστηκε ο πρώτος των εναγομένων εις βάρος του, με τα ως άνω από 9-11-2016 και 14-11-2016 ηλεκτρονικά μηνύματα – επιστολές του, περί χρησιμοποίησης αδιαφανών διαδικασιών για την ανάδειξη αναδόχου της παροχής υπηρεσιών ασφάλισης, περί διασπάθισης δημοσίου χρήματος, περί πλαστογράφησης – παραποίησης εγγράφων του δημοσίου και περί τελέσεως των αδικημάτων της απιστίας και της παράβασης καθήκοντος, τα οποία ήλθαν σε γνώση τρίτων προσώπων, είναι ψευδή και συκοφαντικά και προσβάλουν την τιμή και την υπόληψή του, οι δε απειλές του πρώτου των εναγομένων να προσδώσει δημόσια έκταση στην υπόθεση και να προβεί σε καταγγελίες εναντίον του, σε περίπτωση που αυτός δεν οριζόταν ανάδοχος των ως άνω υπηρεσιών, οι οποίες (απειλές) εμπεριέχονται επίσης στις ως άνω ηλεκτρονικές επιστολές, στοιχειοθετούν το αδίκημα της εκβίασης, με αποτέλεσμα ο ίδιος (ενάγων) να δικαιούται χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από την τελεσθείσα εις βάρος του αδικοπραξία. Επιπλέον (δέχθηκε, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με διάταξη της ως άνω αποφάσεώς του που δεν προσβάλλεται με λόγο της ένδικης εφέσεως) ότι λόγω της ερημοδικίας του πρώτου των εναγομένων και δεδομένου ότι κατά της αγωγής δεν υφίσταται ένσταση που να εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και για τα γεγονότα που αναφέρονται στο δικόγραφο της επιτρέπεται η ομολογία, αποδεικνύονται πλήρως οι πραγματικοί ισχυρισμοί που περιέχονται στο αγωγικό δικόγραφο περί της αναλήθειας των όσων αναφέρονται εις βάρος του ενάγοντος στις ως άνω από 9-11-2016 και 14-11-2016 ηλεκτρονικές επιστολές και συνακόλουθα περί προκλήσεως στον ενάγοντα ηθικής βλάβης, λόγω της τελέσεως εις βάρος του των αδικημάτων της συκοφαντικής δυσφήμισης και της εκβίασης. Ακολούθως, σε σχέση με τη δεύτερη των εναγομένων, με την ένδικη αγωγή (και με την ένδικη έφεσή του), ο ενάγων ισχυρίζεται ότι η δεύτερη των εναγομένων, η οποία είναι ασφαλιστικός διαμεσολαβητής – μεσίτρια ασφαλειών και όπως προαναφέρθηκε ειδική αντιπρόσωπος στην Ελλάδα της ως άνω αλλοδαπής ασφαλιστικής εταιρείας «………….» είχε έλθει σε συνεννόηση με τον πρώτο των εναγομένων κατά τη σύνταξη και αποστολή των ως άνω από 9-11-2016 και 14-11-2016 (σταλθείσας, κατά τα ανωτέρω, την 13-11-2016) ηλεκτρονικών επιστολών και επομένως είχε και εκείνη συναινέσει, αποδεχθεί και υιοθετήσει τα όσα ανωτέρω ψευδή και συκοφαντικά ισχυρίστηκε ο πρώτος των εναγομένων εις βάρος του με τις εν λόγω επιστολές του, με αποτέλεσμα να ενέχεται και εκείνη έναντι αυτού για την τελεσθείσα εις βάρος του αδικοπραξία, άλλως ότι είχε προστήσει τον πρώτο των εναγομένων στην υπηρεσία της, ώστε να ευθύνεται η ίδια αντικειμενικά για την αδικοπραξία του πρώτου των εναγομένων κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας του, αλλά και κατά κατάχρηση της υπηρεσίας αυτής. Ωστόσο, οι ανωτέρω αγωγικοί ισχυρισμοί είναι απορριπτέοι ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμοι. Ειδικότερα, από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι με την προαναφερόμενη από 20-9-2016 σύμβαση συνεργασίας μεταξύ του πρώτου των εναγομένων (κατά τα ως άνω ασφαλιστικού διαμεσολαβητή που ασκεί νόμιμα τη δραστηριότητα του ασφαλιστικού συμβούλου) και της δεύτερης των εναγομένων [η οποία ασκεί νομίμως τη δραστηριότητα του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή και δη του μεσίτη ασφαλειών και είναι νομίμως ειδική αντιπρόσωπος στην Ελλάδα της εδρεύουσας στη Μάλτα Ασφαλιστικής Εταιρείας «…………..» για την παροχή απ΄ αυτή στην Ελλάδα, ασφαλιστικών υπηρεσιών με καθεστώς της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών (ΕΠΥ)], ο πρώτος από αυτούς ανέλαβε την υποχρέωση να παρουσιάζει, προτείνει και προπαρασκευάζει ασφαλιστικές συμβάσεις για λογαριασμό των συνεργαζομένων με τη δεύτερη των εναγομένων ασφαλιστικών εταιρειών ή των εκπροσωπούμενων από αυτήν, να παραλαμβάνει από τους πελάτες αιτήσεις και δηλώσεις σε σχέση με την αιτούμενη ή εν ισχύι ασφάλιση, να τα διαβιβάζει προς τη δεύτερη των εναγομένων και να ενημερώνει τα αιτούμενα την ασφάλιση πρόσωπα για τους γενικούς και ειδικούς όρους που διέπουν την αιτούμενη ασφάλιση ή τις μεταβολές της. Στο πλαίσιο των ανωτέρω καθηκόντων του, ο πρώτος των εναγομένων, ο οποίος διατηρεί δικό του γραφείο ασφαλιστικής και τραπεζικής μεσολάβησης επί της οδού ………….. στον Πειραιά, υπέβαλε την ανωτέρω οικονομική προσφορά του προς το Δήμο Σκύρου, με σκοπό τη σύναψη ασφαλιστικής σύμβασης μεταξύ του εν λόγω Δήμου και της ασφαλιστικής εταιρείας «……….», της οποίας ειδικός αντιπρόσωπος είναι η δεύτερη των εναγομένων, ενεργώντας ο ίδιος ατομικά και για λογαριασμό του γραφείου του και όχι ως αντιπρόσωπος και για λογαριασμό της δεύτερης των εναγομένων, η οποία εν προκειμένω δεν αποδείχθηκε ότι είχε κάποια ανάμειξη ή συμμετοχή στην υποβολή της ανωτέρω οικονομικής προσφοράς από τον πρώτο των εναγομένων, πολύ δε περισσότερο ότι η ίδια έδωσε εντολή στον πρώτο των εναγομένων να υποβάλλει την εν λόγω προσφορά για λογαριασμό της στον παραπάνω Δήμο. Η δεύτερη δε των εναγομένων, η οποία, όπως προαναφέρθηκε, είναι ανώνυμη εταιρεία που ασκεί τη δραστηριότητα του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή και του μεσίτη ασφαλειών, δεν έχει την ιδιότητα του νομίμου αντιπροσώπου της εδρεύουσας στη Μάλτα Ασφαλιστικής Εταιρείας «………..», αλλά του ειδικού αντιπροσώπου αυτής, ήτοι εκπροσωπεί στην Ελλάδα την ως άνω ασφαλιστική εταιρεία ενώπιον της Εποπτικής Αρχής και λοιπών αρχών σχετικά με τον έλεγχο της ύπαρξης και της ισχύος του ασφαλιστηρίου συμβολαίου που καλύπτει την αστική ευθύνη του αυτοκινήτου. Η ανωτέρω κρίση ενισχύεται μεταξύ άλλων και από το ότι: α) στην ένδικη από 3-11-2016 οικονομική προσφορά του πρώτου των εναγομένων αναγράφεται ρητά ότι η εν λόγω προσφορά προέρχεται από το γραφείο ασφαλιστικής και τραπεζικής μεσολάβησης του ιδίου (πρώτου των εναγομένων), β) στη δεύτερη ως άνω από 14-11-2016 (σταλθείσα, κατά τα ανωτέρω, την 13-11-2016) ηλεκτρονική επιστολή του προς το Δήμο Σκύρου, ο πρώτος των εναγομένων επισημαίνει ότι εσφαλμένως αναφέρεται στο πρακτικό της υπ΄ αρ. 370/9-11-2016 απόφασης του Δημάρχου ότι η υποβληθείσα εκ μέρους του οικονομική προσφορά κατατέθηκε από τη δεύτερη των εναγομένων, τονίζοντας ότι η εν λόγω προσφορά προέρχεται αποκλειστικά από το δικό του γραφείο, γ) βάσει της ανωτέρω από 20-9-2016 συμβάσεως συνεργασίας μεταξύ των εναγομένων, ο πρώτος των εναγομένων είχε τη δυνατότητα να αναπτύσσει πρωτοβουλία ως προς την ανεύρεση πελατών για την κατάρτιση ασφαλιστικών συμβάσεων, επομένως και να υποβάλλει προσφορές σε διαγωνισμούς, που προκηρύχθηκαν από υποψήφιους πελάτες των συνεργαζόμενων με αυτόν ασφαλιστικών εταιρειών, εν προκειμένω δε από το Δήμο Σκύρου, με σκοπό την κατάρτιση συμβάσεων ασφαλιστικής κάλυψης. Ενόψει των ανωτέρω, δεν προέκυψε ανάμειξη της δεύτερης των εναγομένων κατά την υποβολή της ως άνω οικονομικής προσφοράς του πρώτου των εναγομένων προς το Δήμο Σκύρου, ήτοι δεν αποδείχθηκε ότι η δεύτερη των εναγομένων, δια των νομίμων εκπροσώπων της, συναίνεσε, ενέκρινε ή έδωσε άδεια για την αποστολή αυτών, γνωρίζοντας και αποδεχόμενη το περιεχόμενο των ένδικων από 9-11-2016 και 14-11-2016 (σταλθείσας, κατά τα ανωτέρω, την 13-11-2016) ηλεκτρονικών επιστολών του πρώτου των εναγομένων, που εστάλησαν με αφορμή την απόρριψη της εν λόγω οικονομικής προσφοράς και συνακόλουθα ότι ευθύνεται για τα όσα τυχόν ψευδή και συκοφαντικά αναφέρονται στις εν λόγω επιστολές. Περαιτέρω δεν αποδείχθηκε ότι κατά το χρόνο σύνταξης και αποστολής των ως άνω επιστολών εκ μέρους του πρώτου των εναγομένων υπήρχε μεταξύ αυτού και της δεύτερης των εναγομένων σχέση πρόστησης, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι ο πρώτος των εναγομένων αποτελούσε μέλος του προσωπικού της δεύτερης των εναγομένων, εντασσόμενος στην υπαλληλική ιεραρχία της επιχείρησης της τελευταίας, ούτε ότι κατά την ενάσκηση των προαναφερόμενων καθηκόντων του, που απέρρεαν από την ανωτέρω από 20-9-2016 σύμβαση συνεργασίας μεταξύ αυτού και της δεύτερης των εναγομένων, τελούσε υπό την επίβλεψη των νομίμων εκπροσώπων της τελευταίας, λαμβάνοντας δεσμευτικές εντολές και οδηγίες από αυτούς, στο πλαίσιο έστω χαλαρής εξάρτησης. Απεναντίας αποδείχθηκε ότι ο πρώτος των εναγομένων τελούσε υπό το καθεστώς του ελεύθερου επαγγελματία, διέθετε δικό του ανεξάρτητο γραφείο, με έδρα επί της οδού ……… στον Πειραιά, η οποία είναι διαφορετική από εκείνη της δεύτερης των εναγομένων επί της …… στη Νέα Σμύρνη Αττικής, κατά δε την εκτέλεση των καθηκόντων του, βάσει της ανωτέρω συμβάσεως συνεργασίας του με τη δεύτερη των εναγομένων, η οποία (σύμβαση) έφερε τη μορφή συμβάσεως έργου, είχε τη δυνατότητα να αναπτύσσει πρωτοβουλία ως προς την ανεύρεση και επιλογή των υποψήφιων πελατών, αλλά και ως προς την υπόδειξη των υποβληθεισών από αυτούς αιτήσεων ασφαλιστικής κάλυψης, οι οποίες (αιτήσεις) μπορούσαν τελικά να μην γίνουν αποδεκτές από τις συνεργαζόμενες με τη δεύτερη των εναγομένων (ή εκπροσωπούμενες από αυτήν) ασφαλιστικές εταιρείες, ενώ τέλος είχε το δικαίωμα να συνεργάζεται ελεύθερα και με άλλους διαμεσολαβούντες ή ασφαλιστικές εταιρείες, χωρίς να περιορίζεται σε αποκλειστική συνεργασία με τη δεύτερη των εναγομένων. Ενόψει αυτών, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι ο πρώτος των εναγομένων συνδεόταν με τη δεύτερη των εναγομένων με σχέση πρόστησης και συνακόλουθα ότι η σύνταξη και αποστολή των ως άνω ηλεκτρονικών επιστολών εκ μέρους του έγινε επ΄ ευκαιρία και κατά κατάχρηση της υπηρεσίας που του ανατέθηκε από την ομόδικό του – δεύτερη των εναγομένων η τελευταία δεν φέρει αντικειμενική ευθύνη για τα όσα τυχόν ψευδή, συκοφαντικά και απειλητικά αναφέρονται για το πρόσωπο του ενάγοντος στις εν λόγω επιστολές. Σε κάθε περίπτωση, εάν ήθελε υποτεθεί ότι υφίσταται πρόστηση μεταξύ των εναγομένων, ο ενάγων γνώριζε, από την ένδικη από 3-11-2016 οικονομική προσφορά του πρώτου των εναγομένων και τη δεύτερη ως άνω από 14-11-2016 (σταλθείσα, κατά τα ανωτέρω, την 13-11-2016) ηλεκτρονική επιστολή του στις οποίες αναγράφει ότι ενεργεί ο ίδιος ατομικά και για λογαριασμό του γραφείου του, ότι ο πρώτος των εναγομένων ενήργησε κατά κατάχρηση της υπηρεσίας του. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με την εκκαλούμενη απόφασή του, έκρινε όμοια, έστω και με ελλιπή αιτιολογία, (και απέρριψε την ένδικη αγωγή ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμη καθ΄ ο μέρος στρέφεται κατά της δεύτερης των εναγομένων), ορθά κατ΄ αποτέλεσμα ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και δεν έσφαλε και επίσης ορθά κατ΄ αποτέλεσμα εκτίμησε τις προσκομισθείσες αποδείξεις και τα προκύψαντα από αυτές πραγματικά περιστατικά. Συνεπώς, αφού συμπληρωθεί η ελλιπής αιτιολογία της εκκαλουμένης με αυτή της παρούσας απόφασης (άρθρο 534 του ΚΠολΔ), πρέπει να απορριφθούν ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμα τα αντιθέτως υποστηριζόμενα με τους σχετικούς λόγους της εφέσεως. Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω, και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος εφέσεως προς έρευνα που να αφορά την δεύτερη των εφεσιβλήτων, [ο τρίτος λόγος αφορά τον πρώτο των εφεσιβλήτων, και συγκεκριμένα το ύψος της πρωτοδίκως επιδικασθείσας χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, ως προς τον οποίο (πρώτο των εφεσιβλήτων), όπως προαναφέρθηκε, η έφεση πρέπει να θεωρηθεί ως μη ασκηθείσα], (το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της εφέσεως περιορίζεται στις διατάξεις της πρωτόδικης απόφασης που πλήττονται με αυτή), πρέπει η ένδικη έφεση, ως προς την δεύτερη των εφεσιβλήτων, να απορριφθεί στο σύνολό της ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμη. Επιπλέον, το Δικαστήριο, λόγω της ήττας του εκκαλούντος, πρέπει να διατάξει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου, ποσού 100 ευρώ, που κατατέθηκε για το παραδεκτό της εφέσεως, με το υπ΄ αρ. ……../2018 e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν, στο σύνολό τους, μεταξύ του εκκαλούντος και της δεύτερης των εφεσιβλήτων, λόγω του δυσερμήνευτου των κανόνων δικαίου που εφαρμόσθηκαν, οι οποίοι ως εκ της φύσεώς τους και των σκοπών τους οποίους εξυπηρετούν, εμφανίζουν ιδιαίτερες ερμηνευτικές δυσχέρειες αφ΄ αυτών, κυρίως όμως, κατά την εξειδίκευση και εφαρμογή τους σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, όπως συμβαίνει στην κρινομένη υπόθεση (άρθρα 106, 179, 183 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Θεωρεί ως μηασκηθείσα την από 10-1-2018 (αρ. καταθ. …../2018) έφεσηκατά της υπ΄ αρ. 4991/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία), ως προς τον πρώτο των εφεσιβλήτων.
Δικάζει αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ΄ ουσίαν την από 10-1-2018 (αρ. καταθ. …./2018) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 4991/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία), ως προς την δεύτερη των εφεσιβλήτων.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου, ποσού εκατό (100) ευρώ, που κατατέθηκε με το υπ΄ αρ. …./2018 e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ, στο Δημόσιο Ταμείο.
Συμψηφίζει, στο σύνολό τους, μεταξύ του εκκαλούντος και της δεύτερης των εφεσιβλήτων, τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 25.2.2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων των παρισταμένων διαδίκων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ