Αριθμός 202 /2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι κρινόμενες αντίθετες εφέσεις των διαδίκων κατά της απόφασης 1263/2017 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία έγιναν εν μέρει δεκτές: α)η από 16-11-2015 αγωγή της εκκαλούσας-εφεσιβλητης, ………. κατά του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου, τέως συζύγου της, ……… για επιδίκαση διατροφής στην υπό την επιμέλειά της ανήλικη κόρη τους, ………. και β)η από 28-1-2016 αγωγή του τελευταίου για τη ρύθμιση της επικοινωνίας του με την εν λόγω ανήλικη, ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα, την 29-6-2019, πριν την κατά την 6-9-2019 επίδοση αντιγράφου της εκκαλούμενης. Επομένως, πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και, αφού συνεκδικαστούν, να ερευνηθούν περαιτέρω, ενόψει και του ότι έχει προκαταβληθεί για την κάθε αίτηση, κατ’ άρθρον 495§4εδ. α΄ & β΄ ΚΠολΔ, το προβλεπόμενο παράβολο, εκ ποσού 200 ευρώ.
Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του, αφού συνεκδίκασε τις αγωγές των διαδίκων, τις δέχθηκε εν μέρει, επιδίκασε ποσό εξακοσίων ευρώ, ως διατροφή της ανήλικης κόρης τους, για δύο χρόνια από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και ρύθμισε την επικοινωνία της με τον πατέρα της. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι διάδικοι, επικαλούμενοι κακή εκτίμηση των αποδείξεων και οι δύο ως προς το ποσό της διατροφής, ενώ η εκκαλούσα-εφεσίβλητη μητέρα παραπονείται(μόνη αυτή) για τον αριθμό ημερών και ωρών επικοινωνίας και ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλούμενης και καθένας τους την απόρριψη της αγωγής του άλλου και η εκκαλούσα-εφεσίβλητη την παραδοχή της δικής της αγωγής καθ’ολοκληρίαν.
Α. Ως προς την επιδίκαση διατροφής:
Από τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, αποδεικνύονται τα εξής: Οι διάδικοι είχαν τελέσει το έτος 2006 νόμιμο γάμο, ο οποίος, ήδη, έχει λυθεί και απέκτησαν από αυτόν, στις 17-05-2007, την κόρη τους, ………… Η έγγαμη συμβίωσή τους διακόπηκε οριστικά στις 12-10-2010 και με το από Μαρτίου 2011 ιδιωτικό συμφωνητικό, αποφάσισαν να ανατεθεί στην εκκαλούσα-εφεσίβλητη (μητέρα) η επιμέλεια της ανήλικης, να καταβάλει ο εκκαλών-εφεσίβλητος (πατέρας) ποσό οκτακοσίων ευρώ, μηνιαίως, ως διατροφή της ανήλικης και επιπλέον, ρύθμισαν την επικοινωνία της με τον πατέρα. Το συμφωνητικό αυτό περιλήφθηκε στην απόφαση 5536/2011 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) και επικυρώθηκε ως προς την επιμέλεια και την επικοινωνία, με την απόφαση 670/2012 του ίδιου δικαστηρίου (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας), με την οποία λύθηκε συναινετικά ο γάμος των διαδίκων, αλλά δεν περιλάμβανε διάταξη για την διατροφή της ανήλικης. Με νεότερη συμφωνία, από 26-07-2013, οι διάδικοι συμφώνησαν α) να καταβάλει ο εκκαλών-εφεσίβλητος ποσό εξακοσίων ευρώ, μηνιαίως, ως διατροφή της ανήλικης από την 01-05-2013 και μέχρι το αμετάκλητο της απόφασης επί της τακτικής αγωγής, η οποία έπρεπε να ασκηθεί μέχρι τις 19-09-2013 και β) να καλύπτει τη δαπάνη ένδυσης και υπόδησης της ανήλικης δύο φορές ετησίως (χειμώνα-καλοκαίρι). Το συμφωνητικό αυτό υπέβαλαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων) και έχει συνταγεί το πρακτικό …./26-07-2013, το οποίο περιέλαβε αυτούσια (σε φωτοτυπικό αντίγραφο) τη συμφωνία αυτή και κηρύχθηκε εκτελεστός τίτλος. Η τακτική αγωγή ασκήθηκε από την εκκαλούσα-εφεσίβλητη, ενώπιον του ίδιου δικαστηρίου (με ημερομηνία κατάθεσης την 22-11-2013 και επίδοσης την 25-11-2-13, με έκθεση επίδοσης …..΄ του δικαστικού επιμελητή ……..) κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών, συζητήθηκε ερήμην του εναγόμενου και έχει εκδοθεί η απόφαση 393/2016, με την οποία ανατέθηκε στην εκκαλούσα-εφεσίβλητη (μητέρα) η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου της ανήλικης και υποχρεώθηκε ο εκκαλών-εφεσίβλητος (πατέρας) να καταβάλει ως διατροφή της ανήλικης το ποσόν των εξακοσίων ευρώ, μηνιαίως για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής. Κατά της απόφασης αυτής ο εκκαλών-εφεσίβλητος έχει ασκήσει έφεση ενώπιον του Εφετείου Αθηνών, επί της οποίας δεν έχει εκδοθεί απόφαση και επομένως δεν έχει εκπληρωθεί ο πιο πάνω όρος του από 26-07-2013 συμφωνητικού, για το αμετάκλητο της πρωτοβάθμιας απόφασης.
Λόγω παρόδου του χρονικού διαστήματος των δύο ετών, η εκκαλούσα-εφεσίβλητη, άσκησε την πιο πάνω από 16-11-2015 αγωγή της, ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, με την οποία επιδικάστηκε το ίδιο ποσό των εξακοσίων ευρώ, μηνιαίως, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και κατά της οποίας απόφασης παραπονούνται με τις συνεκδικαζόμενες αντίθετες εφέσεις τους οι διάδικοι.
Το από 26-07-2013 πρακτικό συμβιβασμού των διαδίκων, το οποίο, όπως προαναφέρθηκε, αποτελεί εκτελεστό τίτλο, τους δεσμεύει μέχρι να γίνει αμετάκλητη η απόφαση επί της πιο πάνω αγωγής. Το γεγονός ότι ασκήθηκε η αγωγή αυτή, όχι μέχρι 19-09-2013, όπως ορίζεται στη σχετική συμφωνία, αλλά κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών την 22-11-2013, δεν την καθιστά απαράδεκτη, καθ’όσον η προθεσμία αυτή δεν έχει τεθεί με ποινή ακυρότητας του συμφωνητικού στην περίπτωση μή τηρήσεώς της, ούτε επικαλούνται τέτοια ακυρότητα οι αντίδικοι, ενώ ο εκκαλών-εφεσίβλητος κάνει λόγο για μη ισχύ της συμφωνίας, λόγω της μη άσκησής της εντός της “νόμιμης” προθεσμίας, η οποία (νόμιμη προθεσμία), όμως, προβλέπεται, στο άρθρο 729 παρ.5 ΚΠολΔ, μόνο στην περίπτωση προσωρινής επιδίκασης απαίτησης με δικαστική απόφαση, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, πράγμα που δεν συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση. Επομένως, μέχρι το αμετάκλητο της πιο πάνω απόφασης, η μεν εκκαλούσα-εφεσίβλητη δεν δικαιούται να απαιτήσει ως διατροφή της ανήλικης ποσό μεγαλύτερο των εξακοσίων ευρώ και ο εκκαλών-εφεσίβλητος δεν δικαιούται να αρνηθεί την καταβολή του ή να ζητήσει τη μείωσή του, ενόψει και του ότι οι αντίδικοι, με τα δικόγραφά τους, δεν επικαλούνται σημαντική αύξηση ή μείωση των εκατέρωθεν εισοδημάτων και των περιουσιών καθενός, ούτε σημαντική αύξηση των αναγκών της ανήλικης. Άλλωστε και μετά την υπογραφή του από 26-07-2013 συμφωνητικού, οι αντίδικοι υπέγραψαν και νεότερο, στις 4-12-2014, με το οποίο συμφώνησαν να καταβάλει ο εκκαλών-εφεσίβλητος, για όλο το έτος 2015, ποσό τετρακοσίων ευρώ, μηνιαίως και να προσπαθήσει, μέσω των γονέων του, να καλύψουν αυτοί μέρος των εξόδων διατροφής μέχρι το ποσό των διακοσίων ευρώ.
Κατά συνέπεια, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που έκρινε ότι η συνεισφορά του εκκαλούντος-εφεσίβλητου στη διατροφή της ανήλικης ανέρχεται στο ποσό των εξακοσίων ευρώ, μηνιαίως, δεν έσφαλε ως προς την εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού και όσα αντίθετα υποστηρίζονται με τις εφέσεις των διαδίκων είναι αβάσιμα.
Με τον έβδομο λόγο της έφεσής του, ο εκκαλών-εφεσίβλητος παραπονείται ότι έσφαλε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο τον καταδίκασε στα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, τα οποία καθόρισε στο ποσό των πεντακοσίων ευρώ, στο οποίο περιλαμβάνεται και το ποσό εξόδων, που είχε αυτός προκαταβάλει.
Όμως, όπως, προκύπτει από την εκκαλουμένη, τα έξοδα αυτά αποτελούν μέρος των εν γένει εξόδων και επιβλήθηκαν στον ηττηθέντα εναγόμενο, μετά την παραδοχή κατά ένα μέρος, της αγωγής της αντιδίκου του. Η απόφαση αυτή είναι σύμφωνη με τις διατάξεις των άρθρων 173 παρ.1 και 4, 176, 178 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ, καθόσον έχει ηττηθεί εν μέρει ο εκκαλών-εφεσίβλητος, έχει συνυπολογιστεί το ποσόν των εξόδων, που είχε προκαταβάλει και στην αγωγή της αντιδίκου του είχε περιληφθεί αίτημα για την καταδίκη του στα δικαστικά έξοδα. Επομένως, ο λόγος αυτός της έφεσης πρέπει ως αβάσιμος, να απορριφθεί.
Β. Ως προς τη ρύθμιση της επικοινωνίας:
Κατά το άρθρο 1441 ΑΚ, στην περίπτωση συναινετικής λύσης του γάμου, αν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, πρέπει η συναινετική συμφωνία να συνοδεύεται με άλλη έγγραφη συμφωνία των συζύγων, που να ρυθμίζει την επιμέλεια των τέκνων και την επικοινωνία με αυτά, η οποία ισχύει ώσπου να εκδοθεί η απόφαση για το θέμα αυτό σύμφωνα με το άρθρο 1513 ΑΚ, το οποίο αναφέρεται στην άσκηση της γονικής μέριμνας (στην οποία υπάγεται και η επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου, όπως ορίζει το άρθρο 1510 παρ.1 ΑΚ) και στη ρύθμισή της από το δικαστήριο, σε περίπτωση διαζυγίου. Η απόφαση αυτή εκδίδεται από το καθ’ ύλην αρμόδιο (κατά το άρθρο 17 περίπτ.2 ΚΠολΔ) μονομελές πρωτοδικείο, κατά την ειδική διαδικασία των οικογενειακών διαφορών (άρθρο 592 παρ.3 περίπτ. β΄ ΚΠολΔ). Στις διαφορές αυτές το δικαστήριο, πριν την έκδοση της απόφασής του, ανάλογα με την ωριμότητα του τέκνου, λαμβάνει υπ’ όψιν τη γνώμη του (άρθρο 612 παρ.1 ΚΠολΔ).
Από τα αποδεικτικά στοιχεία, που προαναφέρθηκαν, αποδεικνύονται τα εξής: Με την απόφαση 5536/2011 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε, κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, επικυρώθηκε (χωρίς αντιδικία) η από Μαρτίου 2011, έγγραφη συμφωνία των διαδίκων και, αφού ανατέθηκε η επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης κόρης τους στην εκκαλούσα-εφεσίβλητη (μητέρα της), ρυθμίστηκε η επικοινωνία του εκκαλούντος-εφεσίβλητου με την ανήλικη και καθορίστηκε λεπτομερώς, ο αριθμός ημερών και ωρών επικοινωνίας. Ακολούθησε η έκδοση της απόφασης 670/2012 του ίδιου δικαστηρίου, με την οποία λύθηκε ο γάμος των διαδίκων συναινετικά και πάλι ανατέθηκε η επιμέλεια στην μητέρα και ρυθμίστηκε η επικοινωνία με τον πατέρα. Η απόφαση αυτή, βάσει όσων προαναφέρθηκαν, ισχύει μέχρι να εκδοθεί απόφαση, κατόπιν ασκήσεως τακτικής αγωγής. Στη συνέχεια, οι διάδικοι υπέγραψαν το πιο πάνω από 26-07-2013 έγγραφο συμφωνητικό, το οποίο υποβλήθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, κατά τη συνεδρίαση της 26-07-2013 και περιλήφθηκε στο πρακτικό συμβιβασμού με αριθμό ……../2013, το οποίο κηρύχθηκε εκτελεστός τίτλος. Με αυτό (εκτός από τον καθορισμό του ποσού διατροφής της ανήλικης, που προαναφέρθηκε) ρυθμίστηκε εκ νέου η επικοινωνία πατέρα και ανήλικης, χωρίς, όμως, να υπάρχει νόμιμος τρόπος εκτελέσεως του συμφωνητικού αυτού, ο οποίος κατά το άρθρο 946 παρ.1 ΚΠολΔ, είναι η απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης, για την περίπτωση μη συμμόρφωσης των συμβληθέντων μερών. Έκδοση απόφασης του δικαστηρίου τούτου και μάλιστα, με την εν λόγω απειλή δεν προκύπτει, καθ’ όσον οι διάδικοι δεν επικαλούνται κάτι τέτοιο, ούτε προκύπτει από το αποδεικτικό υλικό. Τέλος, μετά την άσκηση της πιο πάνω από 28-01-2016 αγωγής του εκκαλούντος-εφεσιβλήτου, η οποία και ήταν απαραίτητη, κατά το άρθρο 1513 ΑΚ, εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, η οποία, με την παραδοχή εν μέρει της αγωγής αυτής, ρύθμισε την επικοινωνία κατά λέξη ως εξής: “ΡΥΘΜΙΖΕΙ το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος-πατέρα του ως άνω ανηλίκου τέκνου των διαδίκων με αυτό ως ακολούθως:
1)κάθε Τρίτη από ώρα 17.00΄ έως ώρα 20.00΄, χρόνος κατά τον οποίο η εναγομένη οφείλει να μην προγραμματίζει εξωσχολικές ή οποιεσδήποτε άλλες δραστηριότητες του τέκνου, 2) κάθε δεύτερο και τέταρτο Σαββατοκύριακο εκάστου μηνός, από ώρα 19.00΄ της Παρασκευής έως ώρα 19.00΄ της Κυριακής, 3) κατά τις εορτές των Χριστουγέννων και Νέου Έτους από μία εβδομάδα εναλλάξ και, ειδικότερα, κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 10.00΄ π.μ. της 24ης Δεκεμβρίου, έως ώρα 20.00΄ της 30ης Δεκεμβρίου, κατά δε τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 10.00΄ π.μ. της 30ης Δεκεμβρίου, έως ώρα 20.00΄ της 6ης Ιανουαρίου του επομένου έτους, 4) κατά τις εορτές του Πάσχα από μία εβδομάδα εναλλάξ και ειδικότερα, κατά τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 10.00΄ π.μ. της Μεγάλης Δευτέρας έως ώρα 20.00΄ της Δευτέρας της Διακαινησίμου, κατά δε τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 10.00΄ π.μ. της Δευτέρας της Διακαινησίμου έως ώρα 20.00΄ της Κυριακής του Θωμά και 5) κατά τις θερινές διακοπές επί είκοσι (20) συνεχόμενες ημέρες εναλλάξ, δηλαδή κατά τα έτη που λήγουν σε άρτιο (ζυγό) αριθμό, από ώρα 10.00΄ της 1ης Ιουλίου έως ώρα 20.00΄ της 20ης Ιουλίου και κατά τα έτη που λήγουν σε περιττό (μονό) αριθμό, από ώρα 10.00΄ π.μ. της 1ης Αυγούστου έως ώρα 20.00΄ της 20ης Αυγούστου, με τη σημείωση ότι, πέραν του ως άνω εικοσαημέρου διαστήματος, η κατά τα ανωτέρω επικοινωνία του ενάγοντος με την ανήλικη κατά τις καθημερινές και τα Σαββατοκύριακα θα αργεί για χρονικό διάστημα δεκαπέντε (15) συνεχόμενων ημερών κατά τους θερινούς μήνες, που θα επιλέγονται κατόπιν προηγούμενης συνεννόησης μεταξύ των διαδίκων προκειμένου η εναγόμενη-μητέρα να μπορεί να απουσιάζει και η ίδια από την οικία της για διακοπές με την ανήλικη. Σε όλες τις προαναφερόμενες περιπτώσεις ο ενάγων-πατέρας θα παραλαμβάνει το ανήλικο τέκνον κατά τα εναρκτήρια χρονικά σημεία από την είσοδο της οικίας όπου διαμένει με την εναγόμενη-μητέρα του και υποχρεούται να το επαναφέρει στον ίδιο τόπο κατά τα οριζόμενα ανωτέρω καταληκτικά χρονικά σημεία. Επίσης, η εναγόμενη-μητέρα του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων υποχρεούται να επιτρέπει στον ενάγοντα-πατέρα του να επικοινωνεί τηλεφωνικά με αυτό κατά τις υπόλοιπες ημέρες (κατά τις οποίες δεν επικοινωνεί με το ανήλικο δια ζώσης) και δη κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ των ωρών 18.00΄ έως 20.00΄ εκάστης ημέρας, πλην των ημερών που το ανήλικο κατά τις ώρες αυτές παρακολουθεί μαθήματα ή εξωσχολικές δραστηριότητες, οπότε ο πατέρας θα επικοινωνεί με αυτό πριν ή μετά το πέρας τους, κατόπιν σχετικής ενημέρωσής του εκ μέρους της μητέρας του μέσω μηνύματος ηλεκτρονικής αλληλογραφίας ή SMS”. Για τη ρύθμιση αυτή, ενώ δεν παραπονείται ο εκκαλών-εφεσίβλητος (περιοριζόμενος στην έφεσή του μόνο στο θέμα της διατροφής), παραπονείται η εκκαλούσα-εφεσίβλητη με τον τέταρτο λόγο της έφεσής της ως προς τον ορισμό των ημερών και ωρών επικοινωνίας, επικαλούμενη κακή εκτίμηση των αποδείξεων και συναφή εσφαλμένη ερμηνεία και κακή εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 1520 ΑΚ. Περαιτέρω η ίδια, όλως αντιφατικά, ενώ στο κείμενο της έφεσής της (σελ. 15) αναφέρει ότι έχει θετική διάθεση για την διευκόλυνση της επικοινωνίας αυτής, εξαντλεί το μεγαλύτερο μέρος του δικογράφου της έφεσης στην αντίκρουση αγωγικών αιτημάτων, τα οποία δεν έγιναν δεκτά και στο τέλος ζητά την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την ολοκληρωτική απόρριψη της αγωγής του αντιδίκου της.
Από την συνεκτίμηση όλων των πιο πάνω αποδεικτικών στοιχείων και τις εκατέρωθεν αιτιάσεις των διαδίκων αποδεικνύεται ότι αυτοί, παρά την υπογραφή των ως άνω συμφωνητικών και τις δηλώσεις τους ότι τις υπογράφουν προς αποφυγήν αντιδικιών, ειδικά για το θέμα της επικοινωνίας, βρίσκονται σε σφοδρή αντιδικία με ανταλλαγή εξώδικων διαμαρτυριών και μηνύσεων και προβολή αιτημάτων για λεπτομερειακά θέματα της επικοινωνίας, τα οποία μάλλον εξυπηρετούν προσωπικές ικανοποιήσεις και όχι το συμφέρον της ανήλικης και την προσωπική ισορροπία της. Κατόπιν αυτών, το δικαστήριο κρίνει ότι είναι ορθή, συμφέρουσα στην ανήλικη και ικανοποιητική για τον εκκαλούντα-εφεσίβλητο (πατέρα), η ρύθμιση της επικοινωνίας στην οποία έχει προβεί το πρωτοβάθμιο δικαστήριο και τα όσα παράπονα υποβάλλονται από την εκκαλούσα-εφεσίβλητη μητέρα για κακή εκτίμηση των αποδείξεων είναι αβάσιμα και απορριπτέα. Επίσης, απορριπτέο είναι και το παράπονό της ότι κακώς το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι η ανήλικη δεν διαθέτει την απαραίτητη ωριμότητα να αντιληφθεί το συμφέρον της, ώστε να συνεκτιμηθεί η γνώμη της για την άσκηση της επικοινωνίας. Η κρίση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου για το προκείμενο ζήτημα είναι ορθή, καθ’ όσον η ανήλικη κατά το χρόνο συζήτησης της σχετικής αγωγής (16/11/2016) είχε συμπληρωμένο μόνο το ένατο έτος της ηλικίας της και επομένως δεν είχε την ώριμη κρίση για το πραγματικό της συμφέρον, ενόψει και της σφοδρής αντιδικίας των γονέων της, η οποία ήταν δυνατόν να την επηρεάσει αρνητικά για την μία ή την άλλη πλευρά.
Βάσει όσων προαναφέρθηκαν, πρέπει να απορριφθούν οι συνεκδικαζόμενες εφέσεις των διαδίκων και να συμψηφιστεί η εκατέρωθεν δικαστική δαπάνη του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, σύμφωνα με τα άρθρα 176,178 και 183 ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει με τους διάδικους παρόντες.
Συνεκδικάζει τις αντίθετες εφέσεις των διαδίκων κατά της υπ’αριθμ.1263/2017 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Απορρίπτει τις εφέσεις.
Συμψηφίζει μεταξύ των διαδίκων την δικαστική δαπάνη.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 28 Φεβρουαρίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ