Περίληψη
Σύμβαση έργου. Εγκατάσταση υδραυλικού ανελκυστήρα. Ολοκλήρωση και θεραπεία ελλείψεων και ελαττωμάτων από εργοδότη.
Απατηλή συμπεριφορά εργολάβου. Συμβατική και αδικοπρακτική ευθύνη εργολάβου. Αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση
λόγω ηθικής βλάβης του εργοδότη. Απορρίπτει ένσταση παραγραφής και καταχρηστικής ασκήσεως της ένδικης αξίωσης.
Η αμοιβή του τεχνικού συμβούλου, όταν δεν είναι από υπερβολική πρόνοια, συμπεριλαμβάνεται στα δικαστικά έξοδα.
Αριθμός 236/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με το άρθρο 528 του ΚΠολΔ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 44 παρ. 2 του Ν. 3994/2011, και εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση, «Αν ασκηθεί έφεση από τον διάδικο που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως.». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι αν ασκηθεί έφεση κατά ερήμην του εκκαλούντος αποφάσεως, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, χωρίς έρευνα των λόγων της (πρβλ. ΑΠ 1906/2008, ΕφΛαμ 94/2011) και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει (με το δικόγραφο αυτής και τις προτάσεις του) όλους τους ισχυρισμούς, που μπορούσε να προβάλει πρωτοδίκως. Του παρέχεται, δηλαδή, η δυνατότητα, δεδομένου ότι δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, όπως, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, ακουστεί και προβάλλει στο Εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως επανορθώνοντας, με την έφεση, τις συνέπειες που η απουσία του, ενδεχομένως, επέφερε (βλ. αιτιολογική έκθεση του Ν. 2915/2001). Επομένως, για την εξαφάνιση της πρωτόδικης αποφάσεως δεν απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης, αλλά αρκεί η τυπική παραδοχή της, καθόσον αυτή έχει τα αποτελέσματα της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας (πρβλ. ΑΠ 476/2017, ΑΠ 2150/2014, ΑΠ 1858/2014, ΑΠ 1546/2013, ΑΠ 280/2012, ΑΠ 866/2008, ΑΠ 829/2008, ΑΠ 884/2007, ΑΠ 1015/2005, ΕφΑθ 33/2018, ΕφΠειρ 619/2017, ΕφΠειρ 95/2017, ΕφΠειρ 92/2013, ΕφΑθ 2142/2011). Στην προκειμένη περίπτωση η κρινόμενη από 14-4-2017 (αρ. καταθ. …../2017) έφεση του εν μέρει ηττηθέντος εναγομένου κατά της υπ΄ αρ. 614/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, ερήμην του εναγομένου, κατόπιν συνεκδικάσεως των από 17-1-2014 (αρ. καταθ. …/2014) κυρίας αγωγής και από 23-5-2014 (αρ. καταθ. …../2014) παρεμπίπτουσας αγωγής της ενάγουσας, ήδη εφεσίβλητης, και την εν μέρει αποδοχή της πρώτης εξ αυτών [από 17-1-2014 (αρ. καταθ. …../2014)] κύριας αγωγής, λόγω της ερημοδικίας του εναγομένου, αρμοδίως και παραδεκτώς φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 3994/25-7-2011), και έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρα 495 παρ. 1, 496 παρ. 1, 498 παρ. 1, 499, 511, 513 παρ. 1 στ. β΄, 516 παρ. 1, 517 εδ. α΄, 518 και 520 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Επομένως, και εφόσον για το παραδεκτό αυτής (έφεσης) κατατέθηκε, κατ΄ άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, από τον εκκαλούντα παράβολο, ποσού εκατό (100) ευρώ (βλ. το e-παράβολο με κωδικό ………../2017, ποσού 100 ευρώ και είδους παραβόλου: e-παράβολο και ημερομηνία πληρωμής 25-4-2017 ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ), πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή. Περαιτέρω, ενόψει του ότι ο ανωτέρω εναγόμενος με την ένδικη έφεσή του προβάλλει αιτιάσεις και επί της ουσίας της αγωγής, αρνητικές της βασιμότητάς της, πρέπει, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, να γίνει δεκτή και στην ουσία και να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης αναγκαίως δε και κατά τη διάταξη περί δικαστικών εξόδων που θα καθορισθεί εξ αρχής. Στη συνέχεια πρέπει να κρατηθεί και δικαστεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο και να ερευνηθεί, κατά την τακτική διαδικασία, η ένδικη αγωγή ως προς τη νομική και ουσιαστική της βασιμότητα. Τέλος, λόγω του ότι η από 14-4-2017 (αρ. καταθ. …../2017) έφεση γίνεται δεκτή, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του προαναφερόμενου παραβόλου, που κατατέθηκε, για το παραδεκτό αυτής [έφεσης,(βλ. το e-παράβολο με κωδικό …../2017, ποσού 100 ευρώ και είδους παραβόλου: e-παράβολο και ημερομηνία πληρωμής 25-4-2017 ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ)], στον εκκαλούντα.
Με την από 17-1-2014 (αρ. καταθ. …./2014) αγωγή της και την από 23-5-2014 (αρ. καταθ. ……/2014) παρεμπίπτουσα αγωγή της, που συζητήθηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά τη δικάσιμο της 21-10-2016, η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, ισχυρίστηκε ότι κατόπιν συμφωνίας με τον εναγόμενο, ήδη εκκαλούντα, ο τελευταίος ανέλαβε την εκτέλεση του έργου της εγκατάστασης ανελκυστήρα σε ακίνητο κυριότητάς της (ενάγουσας), το οποίο όμως, εμφάνισε ουσιώδεις κακοτεχνίες, ελλείψεις που συνιστούν πραγματικά ελαττώματα και έλλειψη συμφωνημένων ιδιοτήτων, δεδομένου ότι ο εναγόμενος δεν είχε επαγγελματική άδεια ηλεκτρολόγου εγκαταστάτη Δ΄ ειδικότητας και συνακόλουθα δεν είχε την ιδιότητα του εγκαταστάτη ανελκυστήρων, γεγονός το οποίο απέκρυψε από αυτήν (ενάγουσα) κατά την κατάρτιση της συμφωνίας τους για την εκτέλεση του επίδικου έργου, η οποία (ενάγουσα) εάν τελούσε σε πλήρη γνώση των περιστάσεων αυτών δεν θα προέβαινε σε σχετική κατάφαση για εκπόνηση μελέτης και εκτέλεση του επίδικου έργου από την πλευρά του (εναγομένου). Ακολούθως, ισχυρίστηκε ότι από την ως άνω αντισυμβατική (παράδοση έργου με έλλειψη συμφωνημένων ιδιοτήτων και πραγματικά ελαττώματα) και αδικοπρακτική του συμπεριφορά (απάτη περί την έλλειψη πιστοποιητικών και αδειών κατάρτισης και επαγγελματικής επάρκειας) ζημιώθηκε (η ενάγουσα) κατά το ισόποσο των 95.987,75 ευρώ (ως προς την κυρία αγωγή) και το συνολικό ποσό των 2.830 ευρώ (ως προς την παρεμπίπτουσα αγωγή). Ζήτησε δε, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλλει το συνολικό ποσό των 95.987,75 ευρώ με την κυρία αγωγή και το ποσό των 2.830 ευρώ με την παρεμπίπτουσα αγωγή αντίστοιχα, με το νόμιμο τόκο από τις 31-3-2009 ως προς το ποσό των 95.987,75 ευρώ και από τις 6-3-2014 ως προς το ποσό των 2.830 ευρώ αντίστοιχα, επικουρικά δε από την επομένη της επίδοσης της ένδικης αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση και (ως προς την κυρία αγωγή της) με απαγγελία προσωπικής κράτησης διάρκειας μέχρις ενός έτους, ως μέσον αναγκαστικής εκτέλεσης, καθώς και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην πληρωμή της δικαστικής της δαπάνης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλουμένη απόφαση που εκδόθηκε την 14-2-2017, δέχθηκε ότι η ένδικη (κύρια) αγωγή παραδεκτά εν μέρει εισήχθη για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, καθώς επίσης ότι είναι (η ένδικη αγωγή) εν μέρει ορισμένη και νόμιμη και, κατά το μέρος της που κρίθηκε παραδεκτή και νόμιμη, ερεύνησε αυτήν περαιτέρω κατ΄ ουσίαν, ενώ έκρινε ότι η παρεμπίπτουσα αγωγή είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη λόγω δεδικασμένου στο σύνολό της. Ειδικότερα έκρινε απορριπτέα ως απαράδεκτα λόγω αοριστίας τα εξής επιμέρους αγωγικά κονδύλια: 1) το ποσό των 1.500 ευρώ, ως παροχή φιλοδωρήματος στους θεράποντες ιατρούς της ενάγουσας, 2) το ποσό των 200 ευρώ, ως παροχή φιλοδωρήματος στο νοσηλευτικό προσωπικό της ενάγουσας, καθώς και 3) τα αγωγικά κονδύλια της κυρίας αγωγής περί καταβολής των ποσών των 8.800 ευρώ για καταβολή υπολοίπου εργολαβικής αμοιβής, 3.532,75 ευρώ για τόκους του ανωτέρω κεφαλαίου των 8.880 ευρώ, των 600 ευρώ και των 2.700 ευρώ για αντίστοιχα δικαστικά έξοδα, όπως και το αντίστοιχα αιτούμενο διά της παρεμπίπτουσας αγωγής ποσό των 2.830 ευρώ, τα οποία απέρριψε ως μη νόμιμα λόγω δεδικασμένου. Ακολούθως, δε, αφού έκρινε ότι η ενάγουσα κατέβαλε το αναλογούν δικαστικό ένσημο με τις υπέρ τρίτων επιβαρύνσεις (βλ. το υπ. αρ. ……../1-11-2016 διπλότυπο είσπραξης της Γ΄ ΔΟΥ Πειραιώς), έκρινε ότι η ενάγουσα και λόγω της συνομολόγησης της αγωγής λόγω της ερημοδικίας του εναγομένου, δικαιούται τα ποσά των 4.000 ευρώ, των 15.700 ευρώ και των 2.460 ευρώ, για δαπάνες αποκατάστασης του έργου, το ποσό των 1.845 ευρώ για διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, το ποσό των 6.000 ευρώ για διενέργεια φυσιοθεραπειών, το ποσό των 900 ευρώ για λήψη βελτιωμένης διατροφής, το ποσό των 150 ευρώ για αγορά αναδιπλούμενου «π», βακτηρίας, δύο ζευγαριών αντιθρομβωτικών καλτσών και ειδικού μαξιλαριού και το ποσό των 300 ευρώ για χρήση ΤΑΧΙ κατά τη διενέργεια των αναφερομένων στην αγωγή της ιατρικών εν γένει ελέγχων της κλινικής της κατάστασης, ήτοι του συνολικού ποσού των 31.355 ευρώ. Επίσης έκρινε ότι η ενάγουσα και λόγω της συνομολόγησης της αγωγής λόγω της ερημοδικίας του εναγομένου, δικαιούται χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 5.000 ευρώ. Κατόπιν τούτων δέχθηκε εν μέρει την από 17-1-2014 (αρ. καταθ. ……/2014) κυρία αγωγή, υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 36.355 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της ένδικης αγωγής, κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή εν μέρει ως προς την ανωτέρω καταψηφιστική διάταξη και ως προς το ποσό των 15.000 ευρώ, επέβαλε προσωπική κράτηση σε βάρος του εναγομένου διαρκείας δύο (2) μηνών καθώς επίσης επέβαλε σε βάρος του εναγομένου τη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας, η οποία προσδιορίσθηκε στο συνολικό ποσό των 1.300 ευρώ.
Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 1, 2, 5, 6 και 9 του Ν. 6422/1934, των εκδοθέντων κατ΄ εξουσιοδότηση του νόμου αυτού από 14-10-1937 β.δ/τος, 25/1938 β.δ/τος, ΚΥΑ 32803/1308/1997 (ΦΕΚ Β 815/1997), ΚΥΑ 29362/1957 (ΦΕΚ Β 1797/2005), ΚΥΑ 28425/2008 (ΦΕΚ 2604/2008), με τις οποίες προβλέπεται η άσκηση του επαγγέλματος του Μηχανολόγου Μηχανικού, του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και του Μηχανολόγου Ηλεκτρολόγου από διπλωματούχους Ανώτατης Τεχνικής Σχολής, η εκπόνηση μελετών από αυτούς και η διενέργεια, μεταξύ άλλων, ηλεκτρομηχανολογικών και ηλεκτρικών εγκαταστάσεων ανελκυστήρων, οι όροι εγκατάστασης, λειτουργίας και συντήρησης ανελκυστήρων και οι κυρώσεις παράβασής τους, προκύπτει ότι η διεκπεραίωση ορισμένων ηλεκτρολογικών και μηχανολογικών μελετών και εργασιών για την εγκατάσταση και λειτουργία ανελκυστήρων επιβάλλεται να γίνεται από Διπλωματούχους Μηχανικούς αντίστοιχης ειδικότητας. Δεν συνάγεται όμως, από τις ίδιες διατάξεις ότι για το κύρος της σύμβασης έργου, με την οποία αναλαμβάνεται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 681 επ. του ΑΚ η υποχρέωση εγκατάστασης ανελκυστήρα σε οικοδομή από εργολάβο, απαιτείται να συντρέχουν στο πρόσωπο του τελευταίου και τα τυπικά προσόντα Διπλωματούχου Μηχανικού, που, όπως προεκτέθηκε, ο νόμος αξιώνει για τη διενέργεια μελετών και εργασιών εγκατάστασης ανελκυστήρων. Η σύμβαση αυτή είναι έγκυρη και παράγει ως τέτοια τις έννομες συνέπειές της, αφού δεν προσκρούει σε καμιά απαγορευτική διάταξη νόμου, και δεν ελέγχεται για ακυρότητα στο πλαίσιο των άρθρων 174 και 180 του ΑΚ. Ενδεχόμενη εκτέλεση εργασιών, που επιφυλάσσονται σε Διπλωματούχους Μηχανικούς και αδειούχους εγκαταστάτες, κατά την εγκατάσταση ανελκυστήρα από τον ίδιο το μη προσοντούχο εργολάβο, δεν συνεπάγεται ακυρότητα της σύμβασης έργου, αλλά μπορεί, να αντιμετωπιστεί, ως απαγορευμένη από το νόμο παροχή, στο πλαίσιο του άρθρου 365 του ΑΚ (ΑΠ 1970/2013). Περαιτέρω από τις διατάξεις των άρθρων 688 – 690 του ΑΚ, που καθορίζουν λεπτομερώς την ευθύνη του εργολάβου αναλόγως με τη φύση των ελαττωμάτων και ελλείψεων, τα οποία φέρει το έργο που εκτελέσθηκε από αυτόν, συνάγεται ότι ο εργοδότης δικαιούται να απαιτήσει, σε περίπτωση ουσιωδών ελαττωμάτων, τα οποία καθιστούν το έργο άχρηστο, ή ελλείψεως των συνομολογημένων ιδιοτήτων είτε τη διόρθωση είτε την ανάλογη μείωση της αμοιβής, είτε αντί αυτών την υπαναχώρηση από τη σύμβαση, σε περίπτωση δε κατά την οποία οι ελλείψεις του έργου (ελαττώματα ή συνομολογημένες ιδιότητες) οφείλονται σε υπαιτιότητα του εργολάβου, ο εργοδότης δικαιούται αντί υπαναχωρήσεως ή μειώσεως της αμοιβής να απαιτήσει αποζημίωση για μη εκτέλεση της συμβάσεως. Έτσι, ο εργοδότης που ζητεί αποζημίωση με βάση το άρθρο 690 του ΑΚ οφείλει να επικαλεσθεί την κατάρτιση της συμβάσεως, ότι το έργο που εκτελέσθηκε φέρει ελλείψεις, που οφείλονται σε υπαιτιότητα (δόλο ή αμέλεια), χωρίς να ενδιαφέρει η διάκρισή τους σε ουσιώδεις ή επουσιώδεις ή συνομολογημένες ιδιότητες και τη ζημία που υπέστη από τις ελλείψεις αυτές, η οποία τελεί σε λογική ακολουθία με το ποσό της αποζημιώσεως που ζητεί. Περαιτέρω, από τη διάταξη του άρθρου 281 του ΑΚ συνάγεται, ότι μόνη η αδράνεια του δικαιούχου για την άσκηση του δικαιώματος επί χρόνο βραχύτερο από τον απαιτούμενο για την παραγραφή, καθώς και η καλόπιστη πεποίθηση του υπόχρεου ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα κατ΄ αυτού ή ότι δεν πρόκειται τούτο να ασκηθεί εναντίον του, έστω και αν αυτή δημιουργήθηκε από την αδράνεια του δικαιούχου, δεν αρκεί να καταστήσει καταχρηστική την άσκηση του δικαιώματος, εκτός αν συνοδεύεται από ειδικές συνθήκες και περιστάσεις, κάτω από τις οποίες η ικανοποίηση του δανειστή θα επιφέρει δυσμενείς για τα συμφέροντα του οφειλέτη επιπτώσεις, ώστε για την αποτροπή αυτών να κρίνεται, με γνώμονα την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη, επιβεβλημένη η θυσία του αξιουμένου δικαιώματος (ΟλΑΠ 8/2001, ΑΠ 237/2005, ΑΠ 781/2003). Επιπροσθέτως, κατά το άρθρο 937 εδ. α΄ του ΑΚ η απαίτηση από αδικοπραξία παραγράφεται μετά πενταετία, αφότου ο παθών έμαθε την ζημία και τον υπόχρεο σε αποζημίωση, ενώ σε κάθε περίπτωση η απαίτηση παραγράφεται μετά την πάροδο είκοσι ετών από την πράξη. Από τις διατάξεις αυτές του νόμου σαφώς προκύπτει ότι προϋπόθεση για την έναρξη της πενταετούς παραγραφής της αξιώσεως που προήλθε από αδικοπραξία είναι η γνώση από τον παθόντα τόσο της ζημίας όσο και του υπαιτίου προς αποζημίωση, δηλαδή, όλων εκείνων των πραγματικών περιστατικών που παρέχουν σε αυτόν την δυνατότητα να ασκήσει ορισμένη αγωγή εναντίον συγκεκριμένου προσώπου. Εάν ένα από τα στοιχεία αυτά δεν είναι γνωστό, η αξίωση παραγράφεται μετά είκοσι έτη από τη τέλεση της αδικοπραξίας. Ως γνώση της ζημίας, για την έναρξη της πενταετούς παραγραφής, νοείται η γνώση των πρώτων επιζήμιων συνεπειών της πράξεως, όχι δε η γνώση της ακριβούς εκτάσεως της ζημίας ή του ποσού της αποζημιώσεως (Ολ ΑΠ 24/2003, ΑΠ 1787/2014). Επίσης, κατά το άρθρο 261 εδ. α΄ του ΑΚ, η παραγραφή διακόπτεται, μεταξύ άλλων, και με την άσκηση της αγωγής, δηλαδή με την επίδοση αναγνωριστικής ή καταψηφιστικής αγωγής (ΑΠ 1405/2019, ΑΠ 950/2015). Στην προκειμένη περίπτωση με αυτό το ιστορικό και αιτήματα η ένδικη αγωγή, κατά το μέρος που αυτή έγινε δεκτή πρωτοδίκως, αφού, όπως προεκτέθηκε, η υπόθεση ερευνάται στο πλαίσιο που καθορίζεται με την ένδικη έφεση, είναι αρκούντως ορισμένη, ως περιέχουσα (η ένδικη αγωγή) όλα τα απαιτούμενα στοιχεία της παρακάτω αναφερόμενης νομικής βάσης, κατά την οποία αυτή κρίθηκε (και είναι) νόμιμη (πλην του κατωτέρω αναφερόμενου αιτήματος) και έγινε δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και δη των διατάξεων των άρθρων 147, 149, 297, 298, 299, 346, 681, 687-690, 914, 932 του ΑΚ και 1047 παρ. 1 του ΚΠολΔ, καταβλήθηκε δε, το αναλογούν δικαστικό ένσημο με τις υπέρ τρίτων επιβαρύνσεις (βλ. το υπ. αρ. …../1-11-2016 διπλότυπο είσπραξης της Γ΄ ΔΟΥ Πειραιώς). Μη νόμιμο είναι το αίτημα περί επιδικάσεως του ποσού των 1.845 ευρώ ως δαπάνη για τη διενέργεια της εξώδικης πραγματογνωμοσύνης του Διπλωματούχου Μηχανικού . ….., που συνέταξε την κατωτέρω αναφερόμενη από 7-5-2009 τεχνική έκθεση, δεδομένου ότι το αιτούμενο ποσό δεν συνιστά αποκαταστατέα θετική ζημία, αλλά συνιστά εξώδικη δαπάνη προς απόκτηση αποδεικτικού μέσου, που ανάγεται στην εν γένει δικαστική δαπάνη, κατά την επιδίκαση της οποίας λαμβάνεται υπόψη (άρθρο 189 παρ. 1 εδ. δ΄ και ε΄ του ΚΠολΔ), εφόσον κριθεί απαραίτητο για τη διεξαγωγή και υπεράσπιση της δίκης (ΕφΑθ 9506/2001 ΕλλΔνη 2003.516, ΕφΑθ 9737/1992 ΕπΣυγκΔ 1994.174, ΕφΑθ 12504/1990 ΕπΣυγκΔ 1993.26, ΕφΘεσ 448/1989 ΕλλΔνη 1989.1011). Συνεπώς, πρέπει η αγωγή, μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ΄ ουσίαν.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρα της ενάγουσας, ………, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, και περιέχεται (η κατάθεση) στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του ίδιου (πρωτοβάθμιου) Δικαστηρίου, (ο εκκαλών που παραστάθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού δεν ζήτησε την εξέταση μάρτυρά του), καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα τα οποία νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, και τα οποία (έγγραφα) λαμβάνονται υπόψη είτε για άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, ανάμεσα στα οποία η από 7-5-2009 τεχνική έκθεση του ………, Διπλωματούχου Μηχανολόγου Μηχανικού, εκτός, όμως, από τα υπ΄ αρ. 4 και 5 έγγραφα (αποδείξεις είσπραξης), των οποίων γίνεται επίκληση από την εφεσίβλητη-ενάγουσα, το πρώτον με την από 13-3-2019 νομίμως κατατεθείσα προσθήκη – αντίκρουση, δηλαδή μετά την κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (ήτοι μετά την 7-3-2019) και εντός της οριζόμενης προθεσμίας για την προσθήκη-αντίκρουση, τα οποία δεν λαμβάνονται υπόψη, καθόσον δεν προσάγονται για την αντίκρουση ισχυρισμών που προβλήθηκαν από τον εκκαλούντα το πρώτον με τις προτάσεις και κατά τη συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, όπως αβασίμως ισχυρίζεται η εφεσίβλητη, αλλά ισχυρισμών ήδη προταθέντων με την έφεση, χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων εκ των ανωτέρω εγγράφων να προσδίδει σε αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα, και όπως προεκτέθηκε, όλα ανεξαιρέτως συνεκτιμώνται προς σχηματισμό της δικανικής κρίσεως σχετικά με τους πραγματικούς ισχυρισμούς των διαδίκων που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης (ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004.723), από τις επικαλούμενες και προσκομιζόμενες από την εφεσίβλητη υπ΄ αρ. …./13-3-2019 και …./13-3-2019 ένορκες βεβαιώσεις των …….. και ……, αντίστοιχα, που με επιμέλεια αυτής (εφεσίβλητης), λήφθηκαν την 13-3-2019 ενώπιον της ….., Συμβολαιογράφου Πειραιά, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εκκαλούντος (βλ. την υπ΄ αρ. …………΄/7-3-2019 έκθεση επιδόσεως του Δικαστικού Επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, που έχει την έδρα του στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………), εντός της οριζόμενης προθεσμίας για την προσθήκη-αντίκρουση, οι οποίες λαμβάνονται υπόψη, καθόσον προσάγονται για την αντίκρουση ισχυρισμών που προβλήθηκαν από τον εκκαλούντα-εναγόμενο με τις προτάσεις του παρόντος βαθμού,(σημειώνοντας ότι δεν λαμβάνεται υπόψη η από 12-3-2019 προσθήκη-αντίκρουση του εκκαλούντος, καθόσον αυτή, κατ΄ άρθρο 524 παρ. 1 εδ. β΄ του ΚΠολΔ, κατατέθηκε εκπροθέσμως, ήτοι την 13:00 ώρα της 13-3-2019), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο εναγόμενος, ήδη εκκαλών, διατηρεί τεχνική εταιρεία εγκατάστασης συντήρησης και επισκευής υδραυλικών ανελκυστήρων. Η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, είναι κυρία μίας αυτοτελούς οριζόντιας ιδιοκτησίας του τρίτου (Γ΄) πάνω από το ισόγειο ορόφου ενός ακινήτου, που βρίσκεται στη Νίκαια επί της οδού ………. Το ισόγειο του εν λόγω ακινήτου αποτελείται από δύο (2) καταστήματα, τα οποία έχουν ενοποιηθεί σε ένα (1) κατάστημα, ενώ ο πρώτος (Α΄) όροφος αποτελείται από μία (1) αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία, που ανήκει στην κυριότητα της ………, ο δε δεύτερος όροφος αποτελείται, επίσης, από μία (1) αυτοτελή οριζόντια ιδιοκτησία, που ανήκει στην κυριότητα της ……. Επίσης, το δώμα του εν λόγω ακινήτου περιλαμβάνει την έξοδο του κλιμακοστασίου, το μηχανοστάσιο του ανελκυστήρα καθώς και τον ελεύθερο χώρο του δώματος. Στο πλαίσιο της οικοδομικής άδειας, με βάση την οποία το εν λόγω ακίνητο είχε προ ετών οικοδομηθεί, είχε προβλεφθεί η εγκατάσταση ανελκυστήρα στο ισόγειο αυτού καθώς και σε όλους τους ορόφους επί του υφιστάμενου φρεατίου, στο οποίο, μάλιστα, είχαν τοποθετηθεί θύρες στο ισόγειο αλλά και στους τρεις (3) πάνω από το ισόγειο ορόφους, πλην, όμως, ο ανελκυστήρας αυτός ουδέποτε είχε εγκατασταθεί. Κατά το έτος 2008, η ενάγουσα-εφεσίβλητη, για λόγους υγείας αλλά και προς διευκόλυνση της υπερήλικης μητέρας της, αποφάσισε να προβεί στην εγκατάσταση του εν λόγω υδραυλικού ανελκυστήρα, o οποίος θα περιλάμβανε τέσσερις (4) στάσεις. Για το λόγο αυτό, ήρθε σε επαφή με τον εναγόμενο-εκκαλούντα, ο οποίος, μάλιστα, την επισκέφθηκε στην ως άνω οικία της στις αρχές του μηνός Μαΐου του ιδίου έτους, προκειμένου, μετά από την επιμέτρηση του έργου και την κοστολόγηση της κατασκευής του εν λόγω υδραυλικού ανελκυστήρα (μηχανολογικές, ηλεκτρολογικές, ηλεκτρικές εργασίες και υλικά), να της παραδώσει μία οικονομική προσφορά για την εγκατάστασή του. Η προσφορά αυτή διαμορφώθηκε τελικά στο συνολικό ποσό των 12.800 ευρώ, ποσό, το οποίο αποδέχθηκε η ενάγουσα-εφεσίβλητη και, κατά τον τρόπο αυτό, συνήφθη μεταξύ των διαδίκων, ατύπως και προφορικώς, σύμβαση έργου, στο πλαίσιο της οποίας ο εναγόμενος-εκκαλών ανέλαβε την υποχρέωση να εκπονήσει τη σχετική μελέτη της εγκατάστασης ενός υδραυλικού ανελκυστήρα τεσσάρων (4) στάσεων στο ακίνητο της ενάγουσας-εφεσίβλητης καθώς, επίσης, να επιβλέψει και να εκτελέσει αυτοπροσώπως το έργο αυτό. Μάλιστα, η ενάγουσα-εφεσίβλητη, για την αγορά των πρώτων απαραίτητων για το αρχικό στάδιο της εν λόγω κατασκευής υλικών, κατέβαλε στις 15-5-2008 στον εναγόμενο-εκκαλούντα το ποσό των 4.000 ευρώ, συνταχθείσας σχετικώς της προσκομιζόμενης από 15-5-2008 απόδειξης είσπραξης, στην οποία αναφέρεται ως αιτιολογία «για προκαταβολή παραγγελίας υλικών για υδραυλικό ανελκυστήρα». Στις 10-6-2008 ο εναγόμενος-εκκαλών αγόρασε και παρέδωσε στο έργο τα αναφερόμενα στο υπ΄ αρ. …./10-6-2008 δελτίο αποστολής- τιμολόγιο της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «……..» (………) τεχνικά υλικά, συνολικής αξίας, μετά του αναλογούντος Φ.Π.Α., 1.018,71 ευρώ. Στη συνέχεια, στις 18-6-2008 παραδόθηκαν στο έργο τα αναφερόμενα στο υπ΄ αρ. ……/18-6-2008 δελτίο αποστολής της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «………..» (………) υλικά, τα οποία εξοφλήθηκαν από τον εναγόμενο-εκκαλούντα δυνάμει του υπ΄ αρ. …./23-6-2008 τιμολογίου πώλησης της ίδιας ως άνω εταιρείας, συνολικού ποσού, μετά του αναλογούντος Φ.Π.Α., 27,35 ευρώ. Στις 27-6-2008 και ενώ προχωρούσε η συμφωνηθείσα κατασκευή, αγοράστηκαν από την τεχνική εταιρεία κατασκευής με την επωνυμία «……..» και παραδόθηκαν στο επίδικο έργο τα αναφερόμενα στο υπ΄ αρ. …../27-6-2008 δελτίο αποστολής υλικά (ήτοι 288 τεμάχια), τα οποία εξοφλήθηκαν, όπως αποδεικνύεται από το υπ΄ αρ. …./23-7-2008 τιμολόγιο της ίδιας ως άνω εταιρείας, συνολικού ποσού, μετά του αναλογούντος Φ.Π.Α., 2.007,71 ευρώ. Την ίδια ως άνω ημερομηνία, ήτοι στις 27-6-2008, αγοράστηκαν από την τεχνική εταιρεία κατασκευής με την επωνυμία «………» και παραδόθηκαν στο έργο τα αναφερόμενα στο υπ΄ αρ. ………../27-6-2008 δελτίο αποστολής υλικά (ήτοι 5 τεμάχια), τα οποία εξοφλήθηκαν, όπως τούτο αποδεικνύεται από το υπ΄ αρ. ……../30-6-2008 τιμολόγιο της ίδιας ως άνω εταιρείας, συνολικού ποσού, μετά του αναλογούντος Φ.Π.Α., 2.928,91 ευρώ. Στις 9-7-2008, παραδόθηκαν στο έργο τα αναφερόμενα στο υπ΄ αρ. …/9-7-2008 τιμολόγιο πώλησης της ως άνω εταιρείας με την επωνυμία «………..», υλικά, συνολικού ποσού, μετά του αναλογούντος Φ.Π.Α., 1.037,36 ευρώ. Περαιτέρω, ο εναγόμενος-εκκαλών κατέβαλε στον τεχνικό υπεργολάβο ανελκυστήρων, ……. (……..), το ποσό των 1.213,80 ευρώ, μετά του αναλογούντος Φ.Π.Α., όπως τούτο αποδεικνύεται από το υπ΄ αρ. …./1-7-2008 τιμολόγιο παροχής του ως άνω υπεργολάβου, για εργασίες τοποθέτησης σκελετού (σασί) ανελκυστήρα στο ένδικο έργο. Επίσης, ο εναγόμενος-εκκαλών κατέβαλε προς την εταιρεία ανελκυστήρων με την επωνυμία «………..» το ποσό των 595 ευρώ, μετά του αναλογούντος Φ.Π.Α., για εργασίες αποξήλωσης και τοποθέτησης των μηχανισμών τεσσάρων (4) θυρών ορόφων στον ανελκυστήρα στο ένδικο έργο, όπως τούτο αποδεικνύεται από το υπ΄ αρ. …../7-10-2008 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών, ήτοι ο εναγόμενος κατέβαλε συνολικά το ποσό των 8.828,84 (= 1.018,71 + 27,35 + 2.007,71 + 2.928,91 + 1.037,36 + 1.213,80 + 595) ευρώ. Όλα τα προαναφερόμενα τιμολόγια-δελτία αποστολής έχουν εκδοθεί στο όνομα και για λογαριασμό του εναγομένου-εκκαλούντος, μολονότι είχε συμφωνηθεί μεταξύ των διαδίκων όλα τα παραστατικά αγοράς των υλικών, που θα χρησιμοποιούνταν, να εκδίδονται στο όνομα της ενάγουσας-εφεσίβλητης. Ακολούθως, ωστόσο, και ενώ το έργο εγκατάστασης του ανελκυστήρα είχε αρχίσει, ο εναγόμενος-εκκαλών προέβη σε σειρά πράξεων και παραλείψεων, που είχαν ως απώτερη συνέπεια την πλημμελή κατασκευή του έργου αυτού. Συγκεκριμένα, ο εναγόμενος-εκκαλών χρησιμοποίησε προμηθευτές των υλικών, που τοποθετούσε στο έργο, χωρίς ενημέρωση της ενάγουσας-εφεσίβλητης, αποξήλωσε με τρόπο βίαιο τις μεταλλικές ανοιγόμενες θύρες του φρεατίου προκαλώντας την καταστροφή τους και προκάλεσε σοβαρές φθορές στα επιχρίσματα (σοβάδες) εντός και εκτός του φρεατίου του ανελκυστήρα καθώς και στους τοίχους περιμετρικά των αρχικών θυρών. Παράλληλα, ο εναγόμενος-εκκαλών προέβη σε αντικατάσταση των κασωμάτων των παλαιών θυρών στο φρεάτιο, με άλλα κασώματα στήριξης και υποδοχής των θυρών του φρεατίου, τα οποία δεν είχαν το ίδιο άνοιγμα με τα παλιά, ούτε ήταν του ιδίου τύπου με αυτά και τα οποία τελικώς δεν τοποθετήθηκαν. Επίσης, ο εναγόμενος-εκκαλών χρησιμοποίησε για την εν λόγω κατασκευή άλλους υπεργολάβους, δεν τοποθέτησε υλικά της εταιρείας «……….», όπως ρητά είχε συμφωνηθεί, αλλά, αντιθέτως, υλικά άλλων εταιρειών αναφορικά με το έμβολο πλαίσιο ανάρτησης, στηρίγματα, συρματόσχοινα κ.λ.π. και δημιούργησε στην οροφή του δώματος τεράστια οπή, αποκόπτοντας τμήμα αυτής, στην προσπάθειά του να εισχωρήσει σε αυτήν το έμβολο του ανελκυστήρα. Κατόπιν όλων των ανωτέρω, η ενάγουσα-εφεσίβλητη, στις αρχές Ιουλίου του έτους 2008, εύλογα διαμαρτυρήθηκε προς τον εναγόμενο-εκκαλούντα για τις ενέργειές του και ο τελευταίος υποσχέθηκε να προβεί στις απαραίτητες διορθώσεις μέχρι το τέλος του ιδίου μηνός (Ιουλίου 2008). Το Μάρτιο του έτους 2009, και συγκεκριμένα την 31-3-2009 (βλ. την υπ΄ αρ. ……΄/31-3-2009 έκθεση επιδόσεως του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών . ……), η ενάγουσα-εφεσίβλητη επέδωσε στον εναγόμενο-εκκαλούντα την από 12-3-2009 «Εξώδικη Δήλωση πρόσκληση όχληση και Διαμαρτυρία με επιφύλαξη δικαιωμάτων», με την οποία τον καλούσε, εντός πέντε (5) ημερών από τη λήψη αυτής, να διορθώσει τις ελλείψεις του έργου, δηλώνοντας παράλληλα ότι παρερχομένης άπρακτης της εν λόγω προθεσμίας, θα εκτελέσει εκείνη το έργο σε βάρος του. Ειδικότερα, στην ως άνω εξώδικη δήλωση η ενάγουσα-εφεσίβλητη, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι: «..υπήρξατε προκλητικά ασυνεπής και ανακόλουθος και συνάμα ενεργήσατε κακόπιστα, παράνομα και αντισυμβατικά, με άμεση απότοκη συνέπεια τη συντελεσθείσα μεγάλη ζημία μου, αφού το μέχρι τώρα εκτελεσθέν έργο είναι ημιτελές και εξόχως ελαττωματικό, πλήρως αποστερείται των συμφωνημένων ιδιοτήτων, φέρει κύρια και ουσιαστικά ελαττώματα που το καθιστούν κυριολεκτικά άχρηστο, ενώ ο ίδιος δεν εμφανισθήκατε κατά την ως άνω εκτέλεσή του και έχετε μέχρι σήμερα εξαφανισθεί, παρά τις συνεχείς οχλήσεις και διαμαρτυρίες μου.. …όταν σας κάλεσα στις αρχές του μηνός Ιουλίου 2008 αλλά και αργότερα επανειλημμένα και εξακολουθητικά να προβείτε στη διόρθωση των ελαττωμάτων του έργου και να εκτελέσετε τις συμβατικές σας υποχρεώσεις σε τρόπο ώστε να καταστεί εφικτή η αδειοδότηση εγκατάστασης και λειτουργίας του ανελκυστήρα…η επικοινωνία έκτοτε μαζί σας κατέστη από προβληματική έως αδύνατη…ενώ ήδη έχετε εγκαταλείψει το έργο ημιτελές και ελαττωματικό, και έχετε περιέλθει σε υπερημερία οφειλομένη σε αποκλειστική σας υπαιτιότητα… τις ελλείψεις του εν λόγω έργου εξαιτίας της αποκλειστικής σας υπαιτιότητας, ανεπιφύλακτα αποδεχθήκατε και συνάμα υποσχεθήκατε να αποκαταστήσετε εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος, πλην, όμως, με την τακτική της προσχηματικής συναίνεσης και των εκάστοτε αναβολών ουδέν πράξατε μέχρι σήμερα… σας ΚΑΛΩ και πάλι, μέσα σε εύλογη προθεσμία πέντε (5) ημερών από της λήψεως της παρούσης και εφεξής, να προβείτε σε διόρθωση των παρακάτω αναφερομένων ελλείψεων του μέχρι τώρα εκτελεσθέντος έργου…άλλως σε περίπτωση παρελεύσεως της ως άνω προθεσμίας, η υπερημερία σας θα καταστεί σταθερή, διαρκής και εκτεταμένη, οπότε σας δηλώνω ότι θα αποκρούσω την οποιαδήποτε παροχή εκ μέρους σας και θα εκτελέσω εγώ τις ελλείψεις του έργου σε βάρος σας. Ειδικότερα: 1. Να μου παραδώσετε ονομαστικό κατάλογο προμηθευτών των υλικών του έργου. 2. Να μου παραδώσετε σχέδιο εφαρμογής (κάτοψη – τομή φρεατίου). 3. Να τοποθετήσετε θύρες ιδίου ονομαστικού ανοίγματος και ιδίου τύπου με τις παλαιότερες στο ισόγειο και όλους τους ορόφους. 4. Να αποκαταστήσετε τις οικοδομικές εργασίες περιμετρικά των θυρών και στην οροφή του δώματος. 5. Να μεταφέρετε το έμβολο ανάρτησης του ανελκυστήρα στην στενή πλευρά του φρεατίου με σχετική μετατροπή του πλαισίου ανάρτησης για μέγιστη εκμετάλλευση του φρεατίου. 6. Να ορίσετε φορέα για την πιστοποίηση του ανελκυστήρα. 7. Να εκτελέσετε ο ίδιος τις απαραίτητες εργασίες για την ολοκλήρωση του έργου, χωρίς δικαίωμα μερικής ή ολικής υποκατάστασης τρίτου στις υποχρεώσεις σας…». Επιπλέον δε της ως άνω εξώδικης δήλωσης, η ενάγουσα-εφεσίβλητη μερίμνησε και για τη σύνταξη σχετικής έκθεσης από Διπλωματούχο Μηχανολόγο Μηχανικό. Ειδικότερα, συντάχθηκε και προσκομίζεται με επίκληση η από 7-5-2009 τεχνική έκθεση του ………., Διπλωματούχου Μηχανολόγου Μηχανικού, στο συμπέρασμα της οποίας αναγράφονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «…δεν έχουν παραδοθεί σχέδια μελέτης για την εγκατάσταση του ανελκυστήρα, βάση των οποίων εκτελέσθηκαν οι περιγραφόμενες εργασίες. Η εγκατάσταση είναι ημιτελής και μη εργονομική, ενώ υπολείπονται αρκετές και σημαντικές ακόμα εργασίες για να ολοκληρωθεί…δεν έχουν τηρηθεί τα προβλεπόμενα για την αδειοδότηση του ανελκυστήρα. Άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας του ανελκυστήρα δεν μπορεί να εκδοθεί χωρίς την ύπαρξη σχεδίων, πιστοποιητικών συμμόρφωσης υλικών και φορέα πιστοποίησης…Έχουν προκληθεί σημαντικές και ανεπίτρεπτες φθορές…Σε όλες τις στάσεις έχουν προκληθεί οικοδομικές φθορές στις θύρες του ανελκυστήρα, και ειδικότερα περιμετρικά των θυρών μέσα και έξω από το φρεάτιο οι οποίες πρέπει να αποκατασταθούν με χτίσιμο, σοβάτισμα και βάψιμο. Ακόμη πρέπει να κλείσει η οπή πάνω από το φρεάτιο του ανελκυστήρα…». Κατόπιν των ανωτέρω, η ενάγουσα-εφεσίβλητη ολοκλήρωσε το ένδικο έργο θεραπεύοντας τις ελλείψεις του με έτερο συνεργείο, όπως αναλυτικά αναφέρεται κατωτέρω. Με βάση όλα τα παραπάνω δεδομένα, προκύπτει, συνεπώς, ότι το ανατεθέν στον εναγόμενο-εκκαλούντα επίδικο έργο παρουσίασε, πράγματι, ελλείψεις συμφωνημένων ιδιοτήτων και πραγματικά ελαττώματα, οφειλόμενα σε υπαιτιότητά του. Τούτα δε δέχθηκε και το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με την υπ΄ αρ. 4792/2012, ήδη αμετάκλητη [μετά την έκδοση της υπ΄ αρ. 1970/2013 αποφάσεως του Αρείου Πάγου επί της από 12-2-2013 αιτήσεως αναιρέσεως αυτής (4792/2012) της (τότε) εναγομένης, ήδη ενάγουσας], απόφασή του, που εκδόθηκε μεταξύ των ίδιων διαδίκων, κατόπιν ασκήσεως της από 29-5-2010 (αρ. καταθ. …../2010) εφέσεως κατά της υπ΄ αρ. 44/2010 αποφάσεως του Ειρηνοδικείου Νίκαιας, που εκδόθηκε επί της από 10-4-2009 (αρ. καταθ. ……/2009) αγωγής του ήδη εναγομένου κατά της ήδη ενάγουσας. Περαιτέρω από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι το ως άνω έργο δεν είχε τέτοιες ελλείψεις συμφωνημένων ιδιοτήτων και πραγματικά ελαττώματα, που να το καθιστούν άχρηστο, ώστε να δικαιολογείται η επανεκτέλεση του έργου. Για τη θεραπεία των ελλείψεων, των ελαττωμάτων και εν γένει την ολοκλήρωση του έργου απαιτήθηκαν και η ενάγουσα κατέβαλε τα εξής ποσά: α) για τις οικοδομικές εργασίες για την αποκατάσταση των φθορών, ήτοι για κτισίματα τοιχοδομών από τεχνίτη, επιχρίσματα και χρωματισμούς από τεχνίτη, τοποθέτηση σκαλωσιάς, μαρμαροποδιών, σοβατιπιών και τμημάτων μαρμάρων από τεχνίτη, αγορά μαρμάρων και συνδετικών οικοδομικών υλικών και μίσθωση σκαλωσιάς (κατ΄ αποκοπή) το ποσό των 2.600 ευρώ, ποσό στο οποίο συμπεριλαμβάνεται η δαπάνη για την κάλυψη της οπής που δημιουργήθηκε, όπως προαναφέρθηκε, στην οροφή του δώματος, β) για την ολοκλήρωση του έργου (κατ΄ αποκοπή) το ποσό των 4.000 ευρώ. Περαιτέρω, με την προαναφερόμενη υπ΄ αρ. 4792/2012, ήδη αμετάκλητη, απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, από την οποία απορρέει δεδικασμένο, κρίθηκε ότι η ένδικη σύμβαση έργου είναι έγκυρη (κατ΄ άρθρα 681, 687 έως 690 και 694 του ΑΚ). Συνεπώς, η ενάγουσα δεν δικαιούται να ζητήσει να της επιστραφεί το ποσό των 4.000 ευρώ που κατέβαλε ως προκαταβολή της συμφωνηθείσας αμοιβής και συνεπώς το αντίστοιχο αίτημα πρέπει να απορριφθεί. Επίσης, με την προσθήκη-αντίκρουση των προτάσεών της η εφεσίβλητη επικαλείται ότι το παρόν Δικαστήριο δύναται μετά την τυχόν τυπική παραδοχή της εφέσεως και την εξαφάνιση της εκκαλουμένης αποφάσεως (και εφόσον ο εκκαλών με την ένδικη έφεση παραπονείται για την επιδίκαση του ποσού των 4.000 ευρώ που αποτελεί τμήμα της συνολικής συμφωνηθείσας αμοιβής του, ύψους 12.800 ευρώ) να της επιδικάσει και το ποσό των 8.800 ευρώ, κατ΄ επιτρεπτή απόκλιση από τον κανόνα της μη χειροτέρευσης της θέσης του εκκαλούντος. Το αίτημα αυτό, όμως, όπως εκτιμάται, απαραδέκτως προβάλλεται το πρώτον με την προσθήκη-αντίκρουση των προτάσεων της εφεσίβλητης, σε κάθε περίπτωση είναι απορριπτέο, για τον αμέσως προαναφερόμενο λόγο, ήτοι καθόσον με την προαναφερόμενη υπ΄ αρ. 4792/2012, ήδη αμετάκλητη, απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, από την οποία απορρέει δεδικασμένο, κρίθηκε ότι η ένδικη σύμβαση έργου είναι έγκυρη (κατ΄ άρθρα 681, 687 έως 690 και 694 του ΑΚ) και συνεπώς, η συμβατική υποχρέωση της ενάγουσας όπως καταβάλει στον εναγόμενο το συνολικό ποσό των 8.800 ευρώ, ως υπόλοιπο εργολαβικής αμοιβής με βάση την επίδικη σύμβαση έργου, καλύπτεται από το δεδικασμένο που απορρέει από την ως άνω αμετάκλητη απόφαση. Εξάλλου από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα δεν αποδείχθηκε ότι από την αποστέρηση της χρήσης του ανελκυστήρα επιβαρύνθηκε η υγεία της ενάγουσας, ούτε επικαλέστηκε τέτοια επιδείνωση με την ως άνω από 12-3-2009 «Εξώδικη Δήλωση πρόσκληση όχληση και Διαμαρτυρία με επιφύλαξη δικαιωμάτων» που επέδωσε στον εναγόμενο και συνεπώς τα σχετικά κονδύλια, που κρίθηκαν πρωτοδίκως νόμιμα και για τα οποία υπάρχει λόγος έφεσης, των ποσών των 6.000, 900, 150 και 300 ευρώ για την αιτία αυτή [για διενέργεια φυσιοθεραπειών, λήψη βελτιωμένης διατροφής, αγορά αναδιπλούμενου «π», βακτηρίας, δύο ζευγαριών αντιθρομβωτικών καλτσών και ειδικού μαξιλαριού και για χρήση επιβατικού αυτοκινήτου δημόσιας χρήσης (ταξί) για τη μετάβασή της (ενάγουσας) στο νοσοκομείο και την επιστροφή της στην οικία της], πρέπει να απορριφθούν ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμα. Επομένως, η ενάγουσα υπέστη θετική ζημία ανερχόμενη στο συνολικό ποσό των 6.600 (= 2.600 + 4.000) ευρώ. Ακολούθως, αποδείχθηκε ότι κατά το μήνα Μάιο του έτους 2009, κατά το στάδιο επαφών με εγκαταστάτες ανελκυστήρων, προκειμένου να ολοκληρώσει και να αποκαταστήσει τις ελλείψεις και τα ελαττώματα του έργου, η ενάγουσα πληροφορήθηκε ότι ο εναγόμενος κατά την κατάρτιση της ένδικης σύμβασης έργου, (αλλά και κατά την εκτέλεση του έργου), δεν ήταν ο ίδιος εγκαταστάτης, ήτοι δεν είχε την απαιτούμενη επαγγελματική άδεια ηλεκτρολόγου Δ΄ κατηγορίας για την εγκατάσταση ανελκυστήρων, όπως διαπίστωσε και εγγράφως από το υπ΄ αρ. πρωτ. Β 4939/28-7-2009 έγγραφο της Νομαρχίας Πειραιώς. Η ενάγουσα οδηγήθηκε στην κατάρτιση της ένδικης σύμβασης έργου ύστερα από την άνω απατηλή συμπεριφορά του εναγομένου, ο οποίος, προκειμένου να την πείσει να αναλάβει και εκτελέσει το επίδικο έργο, δυνάμει της συμβάσεως έργου, της παρέστησε ψευδώς ότι είναι αδειούχος εγκαταστάτης και έχει την απαιτούμενη επαγγελματική άδεια ηλεκτρολόγου Δ΄ κατηγορίας για την εγκατάσταση ανελκυστήρων, γεγονός το οποίο αν η ίδια γνώριζε δεν θα κατέληγε στην κατάρτιση της σύμβασης αυτής, αφού η έλλειψη πιστοποίησης της επαγγελματικής επάρκειας του εναγομένου-εργολάβου άμεσα άγει σε πιθανή εκτέλεση ελαττωματικού έργου κατά τις περιστάσεις. Το ως άνω έργο ο εναγόμενος δεν είχε τη δυνατότητα να το εκτελέσει αυτοπροσώπως, γεγονός που ο ίδιος γνώριζε. Έτσι κατασκευάστηκε ημιτελές έργο με τις προαναφερθείσες ελλείψεις συμφωνημένων ιδιοτήτων και τα προαναφερθέντα πραγματικά ελαττώματα, ζημιώνοντας παράνομα, κατά το ποσό που απαιτήθηκε για την αποκατάσταση αυτών και την ολοκλήρωση του έργου, την περιουσία της ενάγουσας. Ο εναγόμενος (ο οποίος πρωτίστως αρνείται αιτιολογημένα την αγωγή), με δήλωση του πληρεξουσίου Δικηγόρου του, η οποία καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως, αλλά και με τις νομίμως κατατεθείσες ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού προτάσεις, παραδεκτώς, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας, προβάλλει τον ισχυρισμό περί καταχρηστικής ασκήσεως της ένδικης αξίωσης της ενάγουσας, (ένσταση του άρθρου 281 του ΑΚ), επικαλούμενος, κατ΄ εκτίμηση αυτού, ότι η ένδικη αγωγή ασκήθηκε μετά έξι έτη από τη μεταξύ τους (διαδίκων) σύναψη της συμβάσεως έργου και τούτο αποκλειστικά ως δήθεν αντιστάθμισμα στις νόμιμες αξιώσεις του από την υπ΄ αρ. 4792/2012 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και την υπ΄ αρ. 1970/2013 απόφαση του Αρείου Πάγου, προκειμένου να προσπαθήσει να αποκτήσει δήθεν δικές της απαιτήσεις για να τις προτείνει σε συμψηφισμό. Η ένσταση αυτή είναι απορριπτέα ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμη, καθόσον, δεν υπήρξε μακροχρόνια αδράνεια της ενάγουσας ως προς την άσκηση της ένδικης αγωγής, αφού επέδωσε αυτήν στον εναγόμενο στις 24-1-2014, έχοντας, όπως προαναφέρθηκε, επιδώσει (η ενάγουσα-εφεσίβλητη) το Μάρτιο του έτους 2009, στον εναγόμενο-εκκαλούντα την από 12-3-2009 «Εξώδικη Δήλωση πρόσκληση όχληση και Διαμαρτυρία με επιφύλαξη δικαιωμάτων», και έχοντας πληροφορηθεί (η ενάγουσα), κατά το μήνα Μάιο του έτους 2009, ότι ο εναγόμενος κατά την κατάρτιση της ένδικης σύμβασης έργου, (αλλά και κατά την εκτέλεση του έργου), δεν ήταν ο ίδιος εγκαταστάτης. Εξάλλου δεν αποδείχθηκαν περιστατικά από τα οποία να δημιουργήθηκε στον εναγόμενο η εύλογη πεποίθηση ότι η ενάγουσα δεν πρόκειται να εγείρει τις κρινόμενες αξιώσεις της, η άσκηση δε της ένδικης αγωγής αποτελεί νόμιμο δικαίωμά της. Άλλωστε από κανένα στοιχείο δεν αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα άσκησε την αγωγή της αυτή ως αντιστάθμισμα στις νόμιμες αξιώσεις του εναγομένου από την υπ΄ αρ. 4792/2012 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και την υπ΄ αρ. 1970/2013 απόφαση του Αρείου Πάγου, προκειμένου να προσπαθήσει να αποκτήσει δήθεν δικές της απαιτήσεις για να τις προτείνει σε συμψηφισμό. Συνεπώς, δεν υφίσταται καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος της ενάγουσας. Εξάλλου, επίσης με δήλωση του πληρεξουσίου Δικηγόρου του, η οποία καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως, αλλά και με τις ίδιες ως άνω νομίμως κατατεθείσες ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού προτάσεις του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, ο εκκαλών-εναγόμενος παραδεκτώς, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας, προβάλλει τον ισχυρισμό περί παραγραφής της ένδικης αξίωσης της ενάγουσας, (ένσταση του άρθρου 937 του ΑΚ), διότι, κατ΄ εκτίμηση αυτού, παρήλθε πενταετία από τον Οκτώβριο του 2008, οπότε κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς, έλαβε γνώση η ενάγουσα της ζημίας της, από την κατά την άποψή της, κακή εγκατάσταση του έργου, και τον απέβαλε από αυτό (έργο), έως την άσκηση της αγωγής κατά το έτος 2014. Η ένσταση αυτή είναι απορριπτέα ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμη. Τούτο δε, καθόσον από το χρονικό σημείο (Μάιος του έτους 2009), κατά το οποίο η ενάγουσα έλαβε γνώση, για πρώτη φορά, της, κατά τα προαναφερόμενα, απατηλής συμπεριφοράς του εναγομένου, ήτοι όλων εκείνων των περιστατικών, τα οποία ήταν ικανά να θεμελιώσουν εναντίον του την ένδικη αγωγή με προσδοκία θετικής εκβάσεως γι΄ αυτήν, οπότε και άρχισε, η προβλεπόμενη από το άρθρο 937 του ΑΚ πενταετής παραγραφή της αξιώσεώς της, έως την άσκηση της ένδικης αγωγής κατά την 24-1-2014 (βλ. την υπ΄ αρ. ……/24-1-2014 έκθεση επιδόσεως του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών . …..), δεν είχε παρέλθει πενταετία. Επομένως, κατά το χρόνο ασκήσεως της ένδικης αγωγής (24-1-2014) δεν είχε συμπληρωθεί η παραγραφή και η σχετική ένσταση περί παραγραφής της ένδικης αξιώσεως που προβάλλει ο εναγόμενος πρέπει, όπως προαναφέρθηκε, να απορριφθεί ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμη. Επομένως, η ενάγουσα-εφεσίβλητη δικαιούται αποζημίωση. Περαιτέρω, από τη στενοχώρια που δοκίμασε (η ενάγουσα) και την ταλαιπωρία στην οποία υποβλήθηκε από την ως άνω αδικοπρακτική συμπεριφορά του εναγομένου, υπέστη και ηθική βλάβη. Το Δικαστήριο, εκτιμώντας τις συνθήκες τελέσεως της αδικοπραξίας, το βαθμό υπαιτιότητας του εναγομένου, την έλλειψη οποιουδήποτε πταίσματος της ενάγουσας, καθώς και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διαδίκων, κρίνει ότι πρέπει να επιδικαστεί στην ενάγουσα, ως εύλογη χρηματική της ικανοποίηση, για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη το ποσό των 500 ευρώ. Επομένως, η ενάγουσα δικαιούται από τις παραπάνω αιτίες το συνολικό ποσό των 7.100 (= 6.600+500) ευρώ. Κατ΄ ακολουθία των ανωτέρω, οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί που προβάλλει ο εναγόμενος πρέπει να απορριφθούν ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμοι, καθώς επίσης, μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, πρέπει η ένδικη αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ΄ ουσίαν βάσιμη, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 7.100 ευρώ, µε το νόµιµο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της ένδικης αγωγής, ενώ το αίτημα περί κηρύξεως της παρούσας προσωρινά εκτελεστής στον παρόντα δεύτερο βαθμό καθίσταται αλυσιτελές, αφού η παρούσα απόφαση ως τελεσίδικη αποτελεί εκτελεστό τίτλο (άρθρο 904 παρ. 2 εδ. α΄ του ΚΠολΔ). Επίσης, πρέπει να απορριφθεί το αίτημα περί απαγγελίας προσωπικής κρατήσεως σε βάρος του εναγομένου ως μέσον αναγκαστικής εκτελέσεως της παρούσας ενόψει ιδίως του ότι δεν διατάσσεται προσωπική κράτηση για επιδικαζόμενη απαίτηση από αδικοπραξία, μικρότερη, όπως εν προκειμένω, των 30.000 ευρώ (άρθρο 1047 παρ. 2 του ΚΠολΔ). Τέλος, το ποσό των 1.845 ευρώ που αφορά στη σύνταξη της προαναφερόμενης τεχνικής έκθεσης, η οποία ήταν αναγκαία και δεν διενεργήθηκε από υπερβολική πρόνοια της ενάγουσας, πρέπει, κατ΄ άρθρο 189 παρ.1 περ. δ΄ τουΚΠολΔ, να συμπεριληφθεί στα δικαστικά έξοδα αυτής (ενάγουσας). Κατόπιν τούτων ο εναγόμενος πρέπει να καταδικασθεί στην πληρωμή μέρους των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας και των δυο βαθμών δικαιοδοσίας, κατά μερική παραδοχή του οικείου αιτήματος της τελευταίας (ενάγουσας), λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας κάθε πλευράς (άρθρα 106, 178, 183 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων την από 14-4-2017 (αρ. καταθ. …../2017) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 614/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία).
Δέχεται τυπικά και κατ΄ ουσίαν την από 14-4-2017 (αρ. καταθ. ……/2017) έφεση.
Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου ποσού εκατό (100) ευρώ, που κατατέθηκε με το e-παράβολο με κωδικό ……/2017, ποσού 100 ευρώ και είδους παραβόλου: e-παράβολο και ημερομηνία πληρωμής 25-4-2017 ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, στον εκκαλούντα.
Εξαφανίζει, μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, την εκκαλουμένη υπ΄ αρ.614/2017 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς(τακτική διαδικασία).
Κρατεί και δικάζει, μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, την από 17-1-2014 (αρ. καταθ. …../2014) αγωγή.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των επτά χιλιάδων εκατό (7.100) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της ένδικης αγωγής.
Καταδικάζει τον εναγόμενο στην πληρωμή μέρους των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των 750 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 19 Μαρτίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ