Αριθμός 232/2020
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Χρυσούλα Πλατιά, Εφέτη και Γεωργία Λάμπρου, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΑΦΟΎ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρεται προς περαιτέρω συζήτηση με την από 15-5-2017 (γεν.αριθμ.καταθ………/2017) κλήση του εφεσίβλητου-ενάγοντος η από 24/10/2011 με αριθμ.εκθ.καταθ……/2011 έφεση της εκκαλούσας-εναγομένης κατά της υπ΄αριθμ. 474/2011 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (όπως αυτή διορθώθηκε) που δίκασε κατά την τακτική διαδικασία αντιμωλία των διαδίκων μετά την έκδοση της υπ΄αριθμ.277/2014 μη οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου τούτου που διέταξε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης.
Η υπο κρίση έφεση έχει γίνει ήδη τυπικά δεκτή με την ως άνω απόφαση (277/2014) και πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της κατά την ίδια ως ανω διαδικασία.
Με την από 10-5-2003 (αριθμ.καταθ…../2005) αγωγή του ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος ……… εξέθετε τα ακόλουθα: Ότι ο πατέρας του ………., βιοτέχνης και κάτοικος όσο ζούσε Κορυδαλλού Αττικής, απεβίωσε στη Νίκαια Αττικής στις 18-2-2000 και κατέλιπε μόνους πλησιέστερους συγγενείς τα δύο παιδιά του και συγκεκριμένα τον ίδιο και την αδελφή του πρώτη εναγομένη και ήδη εκκαλούσα ………….. Ότι μετά το θάνατο του ………. δημοσιεύθηκαν νόμιμα δυο δημόσιες διαθήκες του και ειδικότερα: 1) η με αριθμ……/16-3-1995 δημόσια διαθήκη με την οποία αυτός (θανών) περιόρισε τον ίδιο (ενάγοντα) στη νόμιμη μοίρα του εγκαθιστώντας τον κληρονόμο στα δύο αναλυτικά περιγραφόμενα σ΄αυτήν (αγωγή) οικόπεδα συνολικής έκτασης 486 τ.μ, που βρίσκονται στη θέση ….. Αμαρουσίου Αττικής την αξία των οποίων προσδιόρισε (ο θανών) στο ποσό των 75.000.000 δραχμών, αν και η πραγματική τους αξία είναι μηδενική και πάντως δεν υπερβαίνει το ποσό των 2.800.000 δραχμών καθόσον είναι εντος δημόσιας δασικής έκτασης, εκτος σχεδίου, μη άρτια και μη οικοδομήσιμα, ενώ εγκατέστησε την μεν πρώτη εναγομένη στην επικαρπία μηχανημάτων και εγκαταστάσεων που βρίσκονταν επι ακινήτου του στον Πειραιά επι των οδών ……………..-…………….. και ……, τους δε δεύτερο και τρίτο εναγόμενους υιούς της πρώτης, στην ψιλή κυριότητα των ίδιων μηχανημάτων και εγκαταστάσεων, αξίας καθενός των εν λόγω δικαιωμάτων (δηλαδή της επικαρπίας και της ψιλής κυριότητας των μηχανημάτων και εγκαταστάσεων αυτών) κατά το χρόνο της επαγωγής 23.275.000 δραχμών και επιπλέον την πρώτη εναγομένη στην πλήρη κυριότητα ολόκληρης της λοιπής ευρεθησομένης κατά το χρόνο του θανάτου του περιουσίας του, που συνίστατο μεταξύ άλλων και από το σ΄αυτήν οικιακό εξοπλισμό, αξίας κατά τον ίδιο ως άνω χρόνο 41.700.000 δραχμών και 2) η με αριθμ……../ 20-1-1998 δημόσια διαθήκη, με την οποία ο ίδιος ως ανω αποβιώσας, αφού αναφέρθηκε στην προηγούμενη δημόσια διαθήκη του και όρισε ότι επιθυμεί να ισχύσει αυτή καθόλο το περιεχόμενό της, μετά ταύτα εγκατέστησε την μεν πρώτη εναγομένη στην κυριότητα ενός οικοπέδου εκτάσεως 440 τμ που βρίσκεται στο Δήμο Χαϊδαρίου Αττικής, πραγματικής αξίας κατά το χρόνο επαγωγής (18-2-2000) 70.000.000 δραχμών, τον δε τρίτο εναγόμενο στην κυριότητα του υπ΄αριθμ.κυκλοφορίας ………… ΙΧΕ αυτοκινήτου, αξίας κατά τον ίδιο χρόνο 3.000.000 δραχμών.
Ότι στη συνέχεια πληροφορήθηκε ότι ο αποβιώσας είχε μεταβιβάσει κατά κυριότητα, όσο ζούσε και δη κατά το διάστημα από το 1992 έως το 1995, το μη διατεθέν με τις ανωτέρω διαθήκες μέρος της ακίνητης περιουσίας του, λόγω γονικών παροχών ή δωρεών στους εναγομένους και ειδικότερα ότι α) δια του νομίμως μεταγραφέντος υπ΄αριθμ. …../12-12-1992 συμβολαίου της Συμβ/φου Σερίφου ……… μεταβίβασε λόγω γονικής παροχής στην πρώτη εναγομένη θυγατέρα του την κυριότητα ενός παραθαλάσσιου αγροτεμαχίου, κείμενου στη θέση «…….» της κτηματικής περιφέρειας της Κοινότητας Σερίφου, εκτάσεως ήδη 679,50 τμ και αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης (12-12-1992) 10.000.000 δραχμών, β) δια του νομίμως μεταγραφέντοςυπ΄αριθμ. …/5-3-1993 συμβολαίου της Συμβ/φου Πειραιά ………. μεταβίβασε στην πρώτη εναγομένη επίσης λόγω γονικής παροχής, το μεν την κυριότητα μίας οριζόντιας ιδιοκτησίας του πρώτου ορόφου, μετά και του σχετικού δικαιώματος του υψούν, των οποίων την επικαρπία παρακράτησε εφ΄όρου ζωής του, κειμένων όλων των εν λόγω ιδιοκτησιών επι μιας οικοδομής, κτισμένης επι οικοπέδου εκτάσεως 480 τμ., που βρίσκεται στον Κορυδαλλό και επί της οδού ……….., αξίας της μεν κυριότητας της πρώτης των ιδιοκτησιών αυτών κατά το χρόνο της μεταβίβασης (5-3-1993) 27.720.000 δραχμών, της δε ψιλής κυριότητας των λοιπών ανωτέρω ιδιοκτησιών κατά το χρόνο της επαγωγής (18-2-2000) 62.200.800 δραχμών και γ) δια του νομίμως μεταγραφέντος υπ΄αριθμ…./4-7-1995 συμβολαίου της Συμβ/φου Πειραιά Ελένης ……. μεταβίβασε το μεν λογω γονικής παροχής στην πρώτη εναγομένη την επικαρπία, το δε λόγω δωρεάς εν ζωή στους δεύτερο και τρίτο εναγόμενους την ψιλή κυριότητα των σ΄αυτήν οριζοντίων ιδιοκτησιών – καταστημάτων, συνολικού εμβαδού 5.265,90 τμ που βρίσκονται επι της ως ανω διώροφης οικοδομής κτισμένης επι οικοπέδου εκτάσεως 1.655,55 τμ που βρίσκεται επι των οδών ……………..-…………….. και …………….. στον Πειραιά, αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης (4-7-1995) 776.408.564 δραχμών, της δε ψιλής κυριότητας τούτων κατά τον ίδιο χρόνο 517.635.903 δραχμών.
Στη συνέχεια ο ενάγων εκθέτει ότι λόγω των ανωτέρω εν ζωή δωρεών και γονικών παροχών του αποβιώσαντος στους εναγόμενους, οι οποίες συνυπολογίζονται κατ΄άρθρο 1831 παρ.2 του ΑΚ στην κληρονομιαία περιουσία με την αξία που είχαν όταν έγιναν, διότι αποτελούν οι μεν πρώτες δωρεές σε τρίτους, που έγιναν κατά τα δέκα τελευταία έτη πριν από το θάνατο του κληρονομούμενου, αφού οι δεύτερος και τρίτος εναγόμενοι ως απώτεροι κατιόντες του τελευταίου αποκλείονται από την πλησιέστερη σ΄αυτόν πρώτη εναγομένη θυγατέρα του με συνέπεια να μην είναι μεριδούχοι αλλά τρίτοι, οι δε δεύτερες ανευ ανταλλάγματος παροχές σε μεριδούχο, η υπάρχουσα κατά το χρόνο της επαγωγής περιουσία του αποβιώσαντος που αποτελεί και το περιεχόμενο των ανωτέρω διαθηκών δεν επαρκεί για τη συμπλήρωση της νόμιμης μοίρας του, αφού σε κάθε περίπτωση τα δύο ακίνητα στα οποία εγκαταστάθηκε αυτός ως κληρονόμος με την πρώτη των εν λόγω διαθηκών του αποβιώσαντος πατέρα του έχουν μηδενική αξία και πάντως μη υπερβαίνουσα τα 2.800.000 δραχμές, με συνέπεια να μην ικανοποιούν τη νόμιμη μοίρα του, που συνιστά το μισό της εξ αδιαθέτου μερίδας του. Ότι οι μεν ανωτέρω γονικές παροχές συνιστούν δωρεές στο σύνολό τους, διότι υπερβαίνουν το μέτρο που επιβάλλουν οι περιστάσεις, αφού ο κληρονομούμενος διέθετε σε τράπεζες και δη σε κοινούς λογαριασμούς με την πρώτη εναγομένη θυγατέρα του τεράστια χρηματικά ποσά, ύψους άνω του 1.000.000.000 δραχμών και επιπλέον σε θυρίδες τραπεζών μετοχές, χρυσό, λίρες και τιμαλφή, ύψους άνω των 500.000.0000 δραχμών, τα οποία και ανέλαβε εν τέλει η εναγομένη μετά το θάνατό του, οι δε προς τους δεύτερο και τρίτο εναγόμενους δωρεές εν ζωή δεν επιβάλλονταν από ιδιαίτερο ηθικό καθήκον ή από λόγους ευπρέπειας, αφού οι τελευταίοι δεν προσέφεραν οποιαδήποτε ιδιαίτερη υπηρεσία ή φροντίδα στο θανόντα, όσο ζούσε, σε αντίθεση με εκείνον που «ανάλωσε το βίο του εις την υπηρεσία του παιδιόθεν μέχρι του θανάτου του».
Βάσει των ανωτέρω και επικαλούμενος προσθέτως ότι η αξία της νόμιμης μοίρας του ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 389.503.817 δραχμών που μπορεί να καλυφθεί από την αξία των μεν κληρονομιαίων στοιχείων, το δε των περιουσιακών στοιχείων του αποβιώσαντος που διατέθηκαν στους εναγόμενους με το προαναφερόμενο υπ΄αριθμ……/4-7-1995 συμβόλαιο, ζήτησε να αναγνωρισθεί το κληρονομικό του δικαίωμα στο σύνολο της κληρονομιαίας περιουσίας (κινητής και ακίνητης) καθώς και η υποχρέωση των εναγομένων να του αποδώσουν τόσο ποσοστό της περιουσίας αυτής όσο απαιτείται για τη συμπλήρωση της νόμιμης μοίρας του και περαιτέρω να ανατραπούν οι δωρεές εν ζωή και η γονική παροχή που έγιναν με το ίδιο ως ανω συμβόλαιο και να αναγνωρισθεί η υποχρέωση των εναγομένων να του αποδώσουν τόσο ποσοστό από τα αναφερόμενα στο εν λόγω συμβόλαιο ακίνητα, όσο απαιτείται επίσης για τη συμπλήρωση της νόμιμης μοίρας του, άλλως και επικουρικά ζήτησε ν΄αναγνωρισθεί η υποχρέωση των ίδιων να του αποδώσουν το αντικατάλλαγμα του ελλείποντος από τη νόμιμη μοίρα του ποσοστού της κληρονομιαίας περιουσίας και των ανωτέρω ακινήτων, το οποίο προσδιορίζει σε 386.703.817 δραχμές όσον αφορά την πρώτη εναγομένη, σε 67.613.863 δραχμές όσον αφορά το δεύτερο εναγόμενο και σε 68.363.863 δρχ. όσον αφορά τον τρίτο εναγόμενο, αφού και οι τρείς εναγόμενοι κατέστησαν αδικαιολόγητα πλουσιότεροι κατά το εν λόγω αντικατάλλαγμα. Τέλος ζήτησε να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην εν γένει δικαστική του δαπάνη.
Επι της αγωγής αυτής εκδόθηκε κατ΄αντιμωλία των διαδίκων η υπ΄αριθμ.3642/2006 μη οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κατά την τακτική διαδικασία, η οποία αφού δέχθηκε ότι παραδεκτώς σωρεύονται στο δικόγραφο της αγωγής αφενός μεν η ενοχική αγωγή της μέμψεως άστοργων δωρεών, αφετέρου δε η περι κλήρου αγωγή νόμιμου μεριδούχου για τη συμπλήρωση της νόμιμης μοίρας του , η οποία είναι εμπράγματη κατά το μέρος που αφορά ακίνητα, κατόπιν έκρινε ορισμένη και νόμιμη την αγωγή και διέταξε την επανάληψη της συζήτησής της προκειμένου να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη κατ΄άρθρο 254 ΚΠολΔ. Ακολούθως μετά τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης εκδόθηκε η υπ΄αριθμ.5508/2008 απόφαση του ίδιου ως ανω Δικαστηρίου η οποία ανέβαλε την έκδοση οριστικής απόφασης απαγγέλλοντας την ακυρότητα της διεξαχθείσας πραγματογνωμοσύνης και διατάσσοντας την επανάληψη αυτής από τον ίδιο πραγματογνώμονα. Στη συνέχεια μετά την επίσπευση της συζήτησης με την από 4-12-2009 (αριθμ. καταθ. …../2009) κλήση του ενάγοντος εκδόθηκε κατ΄αντιμωλία των διαδίκων η υπ΄αριθμ.474/2011 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία η αγωγή αφού απορρίφθηκε ως ουσιαστικά αβάσιμη ως προς τους δεύτερο και τρίτο των εναγομένων, έγινε δεκτή ως κατ΄ουσίαν βάσιμη ως προς την πρώτη εναγομένη και α) αναγνώρισε ότι ο ενάγων συντρέχει ως κληρονόμος στο περιγραφόμενο κατωτέρω περιουσιακό στοιχείο του πατέρα του, κατά το ποσοστό της νόμιμης μοίρας του, β) αναγνώρισε ότι η πρώτη εναγομένη οφείλει να του καταβάλει την αξία του κληρονομικού του μεριδίου (νόμιμης μοίρας), η οποία ανέρχεται σε ένα εκατομμύριο ογδόντα έξι χιλιάδες τριακόσια εξήντα τρία ευρώ και δεκατρία λεπτά (1.086.363,13),για να αποφύγει την ανατροπή της γονικής παροχής του κληρονομουμένου και σε περίπτωση μη καταβολής του, μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την τελεσιδικία της απόφασης αυτής, γ) απήγγειλε την ανατροπή σε ποσοστό 47,68% της σύμβασης γονικής παροχής του κληρονομουμένου προς την πρώτη εναγόμενη, που έλαβε χώρα δυνάμει του υπ΄αριθμ…./ 4-7-1995 συμβολαίου της Συμβ/φου Πειραιά ………. που μεταγράφηκε νόμιμα, δ) υποχρέωσε την πρώτη εναγομένη σε περίπτωση ανατροπής της ανωτέρω σύμβασης γονικής παροχής να μεταβιβάσει σε ποσοστό 47,68% στον ενάγοντα την επικαρπία των οριζόντιων ιδιοκτησιών επι πολυκατοικίας αποτελούμενης από ισόγειο, πρώτο και δεύτερο υπερ το ισόγειο ορόφων κειμένης επι των οδών ……………..-…………….. και …………….. στον Πειραιά, όπως αυτή αναλυτικά περιγράφηκε και τέλος συμψήφισε τα μεταξύ των διαδίκων δικαστικά τους έξοδα.
Κατά τις διατάξεις των άρθρων 1710, 1814, 1820 και 1825 Α.Κ., δικαίωμα νόμιμης μοίρας στην κληρονομία έχουν οι γονείς και οι αδελφοί του κληρονομουμένου καθώς και ο επιζών σύζυγος, οι οποίοι θα καλούνταν ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι, κατά το ποσοστό δε της νόμιμης μοίρας ο μεριδούχος συντρέχει ως κληρονόμος. Εξάλλου, με το άρθρο 1831 παρ.2 του Α.Κ., όπως αυτό ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 26 του ν.1329/1983, ορίζεται ότι στην κληρονομία προσθέτονται, με την αξία που είχαν κατά το χρόνο της παροχής, οτιδήποτε ο κληρονομούμενος παραχώρησε, όσο ζούσε, χωρίς αντάλλαγμα σε μεριδούχο είτε με δωρεά είτε με άλλο τρόπο και επίσης οποιαδήποτε δωρεά που ο κληρονομούμενος έκανε στα τελευταία δέκα χρόνια πριν από το θάνατό του, εκτός αν την επέβαλαν λόγοι ευπρέπειας ή ιδιαίτερο ηθικό καθήκον. Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 1835 παρ.1 του ίδιου Κώδικα, κάθε δωρεά εν ζωή του κληρονομουμένου, η οποία κατά το άρθρο 1831 υπολογίζεται στη κληρονομία, μπορεί να ανατραπεί εφόσον η κληρονομία που υπάρχει κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου δεν επαρκεί για να καλύψει τη νόμιμη μοίρα. Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 1825 και 1836 Α.Κ., προκύπτει ότι σε μέμψη υπόκειται κάθε δωρεά σε μεριδούχο στην οποία προέβη ο κληρονομούμενος, όσο ζούσε, καθώς και κάθε δωρεά σε μη μεριδούχο (τρίτο) την οποία έκανε ο κληρονομούμενος στα τελευταία δέκα χρόνια πριν από το θάνατό του, εκτός αν την επέβαλαν λόγοι ευπρέπειας ή ιδιαίτερο ηθικό καθήκον (ΑΠ 1658/2012). Με τα δεδομένα αυτά, όταν με αγωγή μέμψης προσβάλλεται δωρεά που έγινε προς μεριδούχο, πρέπει, για να είναι ορισμένη η αγωγή αυτή, να εκτίθεται σαφώς ότι ο ενάγων είναι μεριδούχος και το ποσοστό της νόμιμης μοίρας που δικαιούται με βάση την κληρονομιαία περιουσία, η αξία των αντικειμένων της κατά το θάνατο του κληρονομουμένου υπάρχουσας κληρονομίας καθώς και η αξία του αντικειμένου που δωρήθηκε, ώστε με βάση την αξία αυτού να υπολογισθεί το ποσοστό της νόμιμης μοίρας του ενάγοντος, οι δωρεές εν ζωή του κληρονομουμένου, οι οποίες προσβάλλουν τη νόμιμη μοίρα του ενάγοντος μεριδούχου και εξαιτίας αυτού υπόκεινται σε προσβολή και ότι αυτές είναι άστοργες, διότι η υπάρχουσα κληρονομιαία περιουσία κατά το χρόνο του θανάτου του κληρονομουμένου δεν επαρκεί για να καλύψει τη νόμιμη μοίρα του.(ΑΠ 950/2018 ΤΝΠ Νόμος).
Με τους πρώτο και συναφή τρίτο λόγους έφεσης η εκκαλούσα- εναγομένη ισχυρίζεται ότι η κρινόμενη αγωγή είναι αόριστη διότι έπρεπε να αναφέρεται σ΄αυτήν ότι οι γονικές παροχές που έλαβαν χώρα προς αυτήν (εναγομένη) και των οποίων ζητείται η μέμψη έγιναν για λόγους ευπρέπειας και από ιδιαίτερο καθήκον και ότι έπρεπε εφόσον ο ενάγων δέχεται την ύπαρξη κληρονομιάς, να αναφέρεται σ΄αυτήν, πλην άλλων και η αξία κατά τον χρόνο του θανάτου του κληρονομουμένου των περιουσιακών στοιχείων τα οποία απαρτίζουν την κληρονομιά. Οι λόγοι αυτοί πρέπει ν΄απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι καθόσον από το περιεχόμενο της αγωγής σαφώς προκύπτει τόσο η αξία των αντικειμένων της κληρονομιαίας περιουσίας κατά το θάνατο του κληρονομουμένου, ενώ αναλυτικά αναφέρεται σ΄αυτήν (αγωγή) για ποιο λόγο οι προσβαλλόμενες γονικές παροχές που έλαβε η εναγομένη υπερβαίνουν το μέτρο το οποίο επιβάλλουν οι περιστάσεις, δεδομένου ότι ο ισχυρισμός ότι η γονική παροχή που έγινε προς μεριδούχο είναι δωρεά στο σύνολό της ή κατά ένα μέρος (ότι δηλαδή υπερβαίνει το μέτρο που επιβάλλουν οι περιστάσεις), αποτελεί στοιχείο της αγωγής κατά τα στις νομικές σκέψεις της παρούσας αναφερόμενα.
Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που απέρριψε την ανωτέρω ένσταση αοριστίας δεν έσφαλε αλλά ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και οι περι του αντιθέτου ισχυρισμοί της εναγομένης απορριπτέοι τυγχάνουν ως αβάσιμοι ως προαναφέρθηκε.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 1836 εδαφ.γ’ του ΑΚ η αγωγή μέμψης άστοργης δωρεάς παραγράφεται δύο χρόνια μετά το θάνατο του κληρονομουμένου. Σύμφωνα δε με τη διάταξη του άρθρου 261 του ίδιου Κώδικα την παραγραφή διακόπτει η έγερση της αγωγής. Η παραγραφή που διακόπηκε με τον τρόπο αυτό αρχίζει από την τελευταία διαδικαστική πράξη των διαδίκων ή του δικαστηρίου.
Σύμφωνα με την έννοια της διάταξης αυτής σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 270 παρ.1 ΑΚ, η παραγραφή διακόπτεται με την επίδοση της σχετικής αγωγής, μετά δε με τον τρόπο αυτό επέλευση της διακοπής, σε περίπτωση αδράνειας των διαδίκων και για να μην επέλθει διαιώνιση της απαίτησης, είναι δυνατόν αυτή να παραγραφεί κατά τη διάρκεια της δίκης, δηλαδή εν επιδικία. Κάθε όμως νέα διαδικαστική πράξη των διαδίκων ή του δικαστηρίου επιφέρει και πάλι διακοπή της παραγραφής, οπότε αρχίζει νέα παραγραφή, ίσης διάρκειας με εκείνη που έχει διακοπεί, από την επιχείρηση της νέας διαδικαστικής πράξης, η οποία συμπληρώνεται αν μεταξύ δύο διαδικαστικών πράξεων παρέλθει ολόκληρος ο χρόνος που ορίζει ο νόμος για την παραγραφή της αξίωσης. Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 261 εδαφ.β΄του ΑΚ, ως διαδικαστική πράξη που συνεπάγεται την εκ νέου διακοπή της παραγραφής, νοείται κάθε πράξη των διαδίκων ή του δικαστηρίου, η οποία, οριζόμενη από δικονομικούς κανόνες αποτελεί μέσο προς κίνηση, διεξαγωγή και περάτωση της δίκης, όπως είναι και η κλήση προς συζήτηση της αγωγής, ανεξάρτητα με ποιου διαδίκου επιμέλεια προκλήθηκε ή επιχειρήθηκε η πράξη.
Ακολούθως, κατά το άρθρο 263 του ίδιου Κώδικα ¨κάθε παραγραφή που διακόπηκε με την έγερση της αγωγής θεωρείται σαν να μη διακόπηκε, αν ο ενάγων παραιτηθεί από την αγωγή ή η αγωγή απορριφθεί τελεσίδικα για λόγους μη ουσιαστικούς. Αν ο δικαιούχος εγείρει και πάλι την αγωγή μέσα σε έξι μήνες, η παραγραφή θεωρείται ότι έχει διακοπεί με την προηγούμενη αγωγή¨. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι το διακοπτικό αποτέλεσμα της παραγραφής που επέφεραν κατ΄άρθρο 261 ΑΚ, η έγερση της αγωγής και οι μετέπειτα της έγερσης αυτής διαδικαστικές πράξεις, αίρεται με την παραίτηση του ενάγοντος από το δικόγραφο της αγωγής ή με την έκδοση της τελεσίδικης απόφασης που απορρίπτει την αγωγή για λόγους μη ουσιαστικούς, εκτός εάν εγερθεί νέα αγωγή μέσα σε 6 μήνες από την παραίτηση ή από την τελεσιδικία της απορριπτικής απόφασης, οπότε η διακοπή της παραγραφής αναβιώνει. Ειδικότερα δε, περίπτωση παραίτησης του ενάγοντος από το δικόγραφο της αγωγής, αφετηρία της εξάμηνης προθεσμίας προς άσκηση της νέας αγωγής, ώστε να διατηρηθεί το αποτέλεσμα της διακοπής της παραγραφής που επήλθε με την άσκηση της πρώτης αγωγής, είναι ο χρόνος κατά τον οποίο έγινε η παραίτηση. Ως απόρριψη της αγωγής για λόγους μη ουσιαστικούς νοείται κατά την ανωτέρω διάταξη, η απόρριψη για λόγους που δεν αναφέρονται στο υποστατό της αξίωσης, δηλαδή δικονομικούς , όπως είναι η αοριστία της αγωγής ή η απόρριψη αυτής λόγω μη εγγραφής της στα βιβλία διεκδικήσεων, ενώ ως επανέγερση της αγωγής θεωρείται η άσκηση νέας αγωγής με τους ίδιους διαδίκους που στηρίζεται στην ίδια ιστορική και νομική αιτία.
Ταυτότητα ιστορικής αιτίας υπάρχει όταν τα περιστατικά που συγκροτούν το πραγματικό της νομικής διάταξης που εφαρμόσθηκε στην προηγούμενη δίκη είναι τα ίδια με αυτά που συνθέτουν το πραγματικό της νομικής διάταξης που πρόκειται να εφαρμοσθεί στη νέα δίκη. Η ταυτότητα αυτή υπάρχει και όταν το αίτημα της μεταγενέστερης αγωγής είναι ελαττωμένο σε σχέση με εκείνο της προγενέστερης, αρκεί να μην μεταβάλλεται η ταυτότητα της αξιώσεως υπέρ της οποίας πρέπει να παρασχεθεί δικαστική προστασία (ΑΠ 252/2016, ΑΠ 768/2016, ΑΠ 215/2011, ΑΠ 1673/2011, ΑΠ 190/2008 ΤΝΠ Νόμος).
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 294 ΚΠολΔ «Ο ενάγων μπορεί να παραιτηθεί από το δικόγραφο της αγωγής χωρίς συναίνεση του εναγομένου πριν αυτός προχωρήσει στην προφορική συζήτηση της ουσίας της υπόθεσης. Η παραίτηση που γίνεται αργότερα είναι απαράδεκτη εφόσον ο εναγόμενος προβάλλει αντιρρήσεις και πιθανολογεί ότι έχει έννομο συμφέρον η δίκη να περατωθεί με έκδοση οριστικής απόφασης». Κατά τη διάταξη αυτή οι διάδικοι έχουν εξουσία κατάργησης της δίκης μόνο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και δεν χωρεί παραίτηση μετά την περάτωση της συζήτησης , όταν αναμένεται η έκδοση οριστικής απόφασης. Έτσι, μετά την έκδοση οριστικής απόφασης και πριν ασκηθεί έφεση, οπότε κατά την κρατούσα άποψη δεν λειτουργεί η ένσταση εκκρεμοδικίας, η παραίτηση είναι ανίσχυρη και δεν παράγει έννομες συνέπειες, καθώς η παραίτηση από το αγωγικό δικόγραφο ή δικαίωμα προϋποθέτει εκκρεμή δίκη που δεν έχει περατωθεί τελεσίδικα με την έκδοση οριστικής απόφασης (ΟλΑΠ 38/ 1996, βλ. και Κεραμευς-Κονδύλης- Νίκας ΚΠολΔ Ι (2000) υπ΄αρθρ. 294 παρ.7,8 σελ.591-592 ).
Κατά δε τις διατάξεις των άρθρων 221,215 και 222 του ΚΠολΔ η κατάθεση και η επίδοση της αγωγής έχουν ως αποτέλεσμα την εκκρεμοδικία, συνεπεία της οποίας αφότου επέλθει και όσο αυτή διαρκεί δεν μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε δικαστήριο νέα δίκη για την ίδια επίδικη διαφορά ανάμεσα στους ίδιους διαδίκους, εφόσον εμφανίζονται με την ίδια ιδιότητα. Αν κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας ασκηθεί άλλη αγωγή, ανταγωγή ή κύρια παρέμβαση ή προταθεί ένσταση συμψηφισμού για την ίδια επίδικη διαφορά, αναστέλλεται και αυτεπαγγέλτως η εκδίκασή της εωσότου περατωθεί η πρώτη δίκη. Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, με την κατάθεση και επίδοση της αγωγής η δίκη καθίσταται εκκρεμής και αναμένεται η δικαιοδοτική της κρίση (ΑΠ 1408/ 2009 ΤΝΠ Νόμος). Η εκκρεμοδικία διατηρείται και με την έκδοση μη οριστικής απόφασης καθώς και με την έκδοση απόφασης που παραπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο δικαστήριο. Σύμφωνα δε με τη διάταξη του άρθρου 222 παρ.2 ΚΠολΔ, η ευδοκίμηση της ένστασης εκκρεμοδικίας συνεπάγεται την αναστολή απλώς της δεύτερης δίκης μέχρι να περατωθεί η πρώτη δίκη.
Τέλος, από το συνδυασμό των άρθρων 221,223,294,296 και 522 του ίδιου Κώδικα, προκύπτει ότι η εκκρεμοδικία λήγει με την έκδοση οριστικής απόφασης, τέτοια δε είναι και η απόφαση που απορρίπτει την αγωγή ως απαράδεκτη.
Στην προκειμένη περίπτωση, με την από 10-01-2001 (αριθμ.καταθ. ………/2001) αρχική αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ο ενάγων στρεφόμενος κατά των ίδιων εναγομένων εξέθετε ότι στις 18-2-2000 απεβίωσε στη Νίκαια ο πατέρας του, βιοτέχνης και κάτοικος εν ζωή Πειραιώς, αφήνοντας ως μοναδικούς εν ζωή και συνεπώς εξ αδιαθέτου κληρονόμους του αυτόν και την αδερφή του, πρώτη εναγομένη κάτοικο Πειραιά. Ότι μετά το θάνατο του πατέρα του δημοσιεύθηκαν νομίμως στο Πρωτοδικείο Πειραιά οι δύο δημόσιες διαθήκες του αποβιώσαντος με το εξής περιεχόμενο ¨Με την πρώτη υπ΄αριθμ. …/16-3-1995 δημόσια διαθήκη ο αποβιώσας περιορίζει τον ίδιο στην νόμιμη μοίρα αφήνοντάς του δύο οικόπεδα που βρίσκονται στη θέση …………….. Αμαρουσίου Αττικής και εμφαίνονται στο …. οικοδομικό τετράγωνο με τους αριθμούς … και …. συνολικής εκτάσεως 486 τμ, μηδενικής στην πραγματικότητα αξίας, για το λόγο ότι είναι δημόσια δασική έκταση εκτός συναλλαγής, ενώ εγκαθιστά την πρώτη εναγομένη αδερφή του στην επικαρπία μηχανημάτων και εγκαταστάσεων που βρίσκονταν σε ακίνητό του στον Πειραιά και στην πλήρη κυριότητα ολόκληρης της λοιπής ευρεθησομένης κατά το χρόνο θανάτου του περιουσίας, δηλαδή σε ακίνητα, κινητά, χρήματα, μετοχές και τιμαλφή (συνολικής αξίας κατά το χρόνο της επαγωγής, τουλάχιστον του οικιακού εξοπλισμού 41.700.000 δραχμών, αφού δεν προσδιορίζεται η αξία των μετοχών και των τιμαλφών ενώ στις προτάσεις του ενάγοντος η αναφορά σε καταθέσεις αξίας 1.000.0000.000 δραχμών αφορά κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς του αποβιώσαντος με την εναγομένη που φυσικά δεν αποτελούν αντικείμενο της κληρονομιαίας περιουσίας), ενώ εγκαθιστά τους υιούς της αδερφής του, δεύτερο και τρίτο εναγόμενο στην ψιλή κυριότητα των προαναφερομένων μηχανημάτων και εγκαταστάσεων που βρίσκονται στο ακίνητο στον Πειραιά, συνολικής αξίας της πλήρους κυριότητας κατά το χρόνο της επαγωγής 46.550.000 δραχμών. Με τη δεύτερη υπ΄αριθμ……./ 20-01-1998 δημόσια διαθήκη του ο αποβιώσας, αφού αναφέρεται στην προηγούμενη, αναφερθείσα, δημόσια διαθήκη του και ορίζει ότι επιθυμεί αυτή να ισχύσει καθ΄όλο το περιεχόμενό της, εγκαθιστά την πρώτη εναγομένη στην πλήρη κυριότητα ενός οικοπέδου εκτάσεως 440 τμ που βρίσκεται στο δήμο Χαϊδαρίου Αττικής, συνολικής πραγματικής αξίας κατά το χρόνο επαγωγής (18-2-2000) 70.000.000 δραχμών, ενώ εγκαθιστά και τον τρίτο εναγόμενο στην πλήρη κυριότητα του υπ΄αριθμ………………ΙΧΕ αυτοκινήτου, αξίας κατά το χρόνο της επαγωγής 3.000.000 δραχμών.
Ότι στη συνέχεια αυτός (ο ενάγων) πληροφορήθηκε ότι ο αποβιώσας είχε μεταβιβάσει κατά κυριότητα, όσο ζούσε το διάστημα από 1992 εως 1998, το υπόλοιπο της ακίνητης περιουσίας του που δεν περιλαμβάνεται στις δύο ανωτέρω δημόσιες διαθήκες, λόγω γονικών παροχών ή δωρεών στους εναγόμενους και ότι ειδικότερα : α) με το υπ΄αριθμ……/12-12-1992 συμβόλαιο περι γονικής παροχής της Συμβ/φου Σερίφου ……….. που μεταγράφηκε νόμιμα, ο αποβιώσας μεταβίβασε κατά κυριότητα στην πρώτη εναγομένη ένα παραθαλάσσιο αγροτεμάχιο που βρίσκεται στην ………. Σερίφου, συνολικής έκτασης 579,5 τμ, συνολικής πραγματικής αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης (12-12-1992) 10.000.000 δραχμών, β) με το υπ΄αριθμ……./5-3-1993 συμβόλαιο περι γονικής παροχής της Συμβ/φου Πειραιά ………… που μεταγράφηκε νόμιμα, ο αποβιώσας μεταβίβασε στην πρώτη εναγομένη την πλήρη κυριότητα μιας οριζόντιας ιδιοκτησίας του πρώτου ορόφου, καθώς και την ψιλή κυριότητα άλλων τριών οριζόντιων ιδιοκτησιών, μιας του πρώτου ορόφου και δύο του ισογείου (παρακρατώντας αυτός την επικαρπία για όσο διάστημα θα ζούσε), ενός ακινήτου συνολικής έκτασης 480 τμ, που βρίσκεται στον Κορυδαλλό επι της οδού ……, πραγματικής αξίας της ψιλής κυριότητας των τριών διαμερισμάτων, κατά το χρόνο μεταβίβασης (5-3-1993) 27.482.400 δραχμών και πραγματικής αξίας της πλήρους κυριότητας του διαμερίσματος που μεταβιβάστηκε 27.720.000 δραχμών κατά το χρόνο της μεταβίβασης, γ) με το υπ΄αριθμ. …/ 4-7-1995 συμβόλαιο της Συμβ/φου Πειραιά … … που μεταγράφηκε νόμιμα, ο αποβιώσας μεταβίβασε στην πρώτη εναγομένη την επικαρπία και στους δεύτερο και τρίτο των εναγομένων την ψιλή κυριότητα ενός διώροφου ακινήτου που βρίσκεται στον Πειραιά επι των οδών ……………..- …………….. και …………….., συνολικής εκτάσεως του ισογείου καταστήματος και των δύο ορόφων 5.265,9 τ.μ. και συνολικής αξίας κατά το χρόνο μεταβίβασης (4-7-1995) , της μεν επικαρπίας 776.408.564 δραχμών, της δε κυριότητας 517.637.903 δραχμών.
Περαιτέρω ο ενάγων εξέθετε ότι λόγω των ανωτέρω εν ζωή δωρεών και γονικών παροχών του αποβιώσαντος στους εναγομένους, οι οποίες συνυπολογίζονται κατ΄άρθρο 1831 παρ.2 του ΑΚ στην κληρονομιαία περιουσία με την αξία που είχαν όταν έγιναν διότι αποτελούν είτε παροχές ανευ ανταλλάγματος σε μεριδούχο (οι γονικές παροχές), είτε δωρεά σε τρίτο τα δέκα τελευταία έτη πριν το θάνατο του αποβιώσαντος (οι δωρεές στους δεύτερο και τρίτο των εναγομένων, οι οποίοι ως μη πλησιέστεροι κατιόντες ρίζας, αποκλείονται από την πρώτη εναγομένη και δεν είναι μεριδούχοι, αλλά τρίτοι), η υπάρχουσα, κατά το χρόνο της επαγωγής, περιουσία του αποβιώσαντος που αποτελεί και το περιεχόμενο των ανωτέρω διαθηκών δεν επαρκεί για την συμπλήρωση της νόμιμης μοίρας του, αφού σε κάθε περίπτωση τα δύο οικόπεδα στα οποία αυτός εγκαταστάθηκε ως κληρονόμος με την πρώτη από τις δύο διαθήκες του αποβιώσαντος πατρός του έχουν μηδενική αξία και δεν αποτελούν την νόμιμη μοίρα του, δηλαδή το μισό της εξ αδιαθέτου μερίδας του.
Με βάση το ιστορικό αυτό ο ενάγων ζήτησε (μετά τον παραδεκτό περιορισμό του καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής σε αναγνωριστικό με τις κατατεθείσες προτάσεις του) να ανατραπούν οι αναφερόμενες στην ανω (πρώτη) αγωγή του γονικές παροχές- δωρεές κατά το μέρος που προσβάλουν το ποσοστό της νόμιμης μοίρας του, να αναγνωριστεί το κληρονομικό δικαίωμά του στο σύνολο της κληρονομιαίας περιουσίας (κινητής και ακίνητης) κατά το ποσοστό που προσβάλλεται η νόμιμη μοίρα του και να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να του αποδώσουν το ποσοστό των κληρονομιαίων αντικειμένων κινητών και ακινήτου ή των δωρηθέντων σε αυτούς κινητών και ακινήτων (μετά την ανατροπή των δωρεών κατά το μέρος που θίγουν τη νόμιμη μοίρα του) κατά το ποσοστό με το οποίο συμπληρώνεται η νόμιμη μοίρα του και επικουρικά να αναγνωριστεί η υποχρέωσή τους να του αποδώσουν το αντικατάλλαγμα που αντιστοιχεί στο ελλείπον της νόμιμης μοίρας του ποσοστού που προσδιορίζει στο ποσό των 244.146.491 δραχμών ως προς την πρώτη εναγομένη, στο ποσό των 67.613.863 δραχμών ως προς τον δεύτερο εναγόμενο και στο ποσό των 68.363.863 δραχμών ως προς τον τρίτο εναγόμενο και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην εν γένει δικαστική του δαπάνη.
Επι της πρώτης αυτής αγωγής εκδόθηκε από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία η υπ΄αριθμ.216/ 2003 οριστική απόφαση του ανωτέρω δικαστηρίου με την οποία, αφού αυτό δέχθηκε ότι στο δικόγραφο της εν λόγω αγωγής σωρεύονται παραδεκτά η ενοχική αγωγή περι μέμψης άστοργων δωρεών και η αναγνωριστική αγωγή περι κλήρου νομίμου μεριδούχου για την συμπλήρωση της νόμιμης μοίρας του, η οποία είναι εμπράγματη κατά το μέρος που αφορά ακίνητα και ότι μάλιστα η πρώτη από τις αγωγές προηγείται διότι πριν την ανατροπή των δωρεών αυτά που δωρήθηκαν δεν μπορεί να θεωρηθούν ότι ανήκουν στην κληρονομιά ώστε να εγερθεί γι΄αυτά η σχετική αγωγή περικλήρου από μεριδούχο ,κατόπιν απέρριψε ως απαράδεκτη την αγωγή λόγω μη εγγραφής της στα βιβλία διεκδικήσεων του γραφείου της περιφέρειας όπου βρίσκονται τα αναφερόμενα σ΄αυτήν (αγωγή) ακίνητα , κατ΄άρθρο 220 παρ.1 του ΚΠολΔ.
Στη συνέχεια ο ενάγων άσκησε την από 10-5-2003 (αριθμ.καταθ………../ 2005) ένδικη αγωγή.
Με τον δεύτερο λόγο έφεσης η εκκαλούσα- εναγομένη ισχυρίζεται ότι η ένδικη αξίωση του ενάγοντος περι μέμψεως των αναφερόμενων στην κρινόμενη αγωγή γονικών παροχών και δωρεών έχει παραγραφεί διότι από το χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου πατέρα της που έγινε στις 18-2-2000 μέχρι την άσκηση της από 10-5-2003 (αριθμ.καταθ……./13-1-2005) αγωγής που επιδόθηκε σ΄αυτήν στις 14-1-2005 παρήλθε χρόνος μεγαλύτερος της διετίας, ότι η αγωγή αυτή έχει άλλη νομική και ιστορική βάση από την πρώτη από 10-1-2001 (αριθμ.καταθ…./ 2001) αγωγή, με αποτέλεσμα να μην έχει διακοπεί η παραγραφή με την πρώτη ασκηθείσα ως άνω διαφορετική αγωγή και επίσης ότι υφίσταται εκκρεμοδικία από την άσκηση της χρονικώς πρότερης αυτής αγωγής.
Από την επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας προκύπτουν τα ακόλουθα: Η αρχική από 10-1-2001 αγωγή επιδόθηκε στους εναγόμενους την 5-2-2001 (βλ.σχετ. την επισημείωση του δικαστικού επιμελητή …………… επι του προσκομιζόμενου από τους εναγομένους αντιγράφου της αγωγής), από την επομένη δε της επίδοσης ήτοι την 6-2-2001 άρχισε νέα ισόχρονη ( διετής) παραγραφή, λήγουσα την αντίστοιχη ημεροχρονολογία της 6-2-2003.Η αγωγή αυτή προσδιορίστηκε για να συζητηθεί την 8-3-2002 οπότε και η συζήτησή της ματαιώθηκε (οπότε συνέχισε να διατρέχει η διετία αφού η ματαίωση δεν αποτελεί διακοπτικό της παραγραφής λόγο σύμφωνα με το άρθρο 260 παρ.2 ΚΠολΔ), επαναφέρθηκε δε προς συζήτηση με την από 9-3-2002 (αριθμ.εκθ.καταθ……./2002) κλήση που επιδόθηκε στους εναγόμενους στις 27-3-2002 (βλ.σχετ.την υπ΄αριθμ…../27-3-2002 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή …….), ήτοι πριν τη λήξη της διετίας , οπότε και άρχισε νέα διετής παραγραφή. Επι της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ΄αριθμ. 216/2003 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία δημοσιεύθηκε στις 22-1-2003 και απέρριψε αυτήν ως απαράδεκτη λόγω μη εγγραφής της στα βιβλία διεκδικήσεων, από την επομένη δε της ημεροχρονολογίας δημοσίευσης ξεκινά νέα διετής παραγραφή, λήγουσα την αντίστοιχη ημερομηνία της 23-2-2005.Στη συνέχεια ο ενάγων άσκησε την με το ίδιο περιεχόμενο από 10-5-2003 (αριθμ.καταθ……/13-1-2005) ένδικη αγωγή, η οποία επιδόθηκε στους εναγομένους στις 14-1-2005 (βλ.σχετ.την υπ΄αριθμ…./14-1-2005 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή …….), ήτοι πριν την πάροδο διετίας από την τελευταία διαδικαστική πράξη που ήταν η δημοσίευση της υπ΄αριθμ.216/2003 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και η οποία διετία ως προαναφέρθηκε έληγε στις 23-2-2005.
Περαιτέρω, η δήλωση παραίτησης από την χρονικώς πρότερη αγωγή (δηλαδή την από 10-1-2001 αγωγή) η οποία (δήλωση παραίτησης) αναφέρθηκε στο δικόγραφο της κρινόμενης αγωγής (δηλαδή της από 10-5-2003 αγωγής) που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 13-1-2005 είναι άνευ έννομων αποτελεσμάτων σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη νομική σκέψη της παρούσας αφού έλαβε χώρα μετά την έκδοση της υπ΄αριθμ. 216/2003 οριστικής απόφασης του ανωτέρω δικαστηρίου που εκδόθηκε επι της πρώτης αγωγής ( από την οποία οψίμως επιχειρείται παραίτηση), δηλαδή έλαβε χώρα κατά παράβαση του άρθρου 294 ΚΠολΔ που ορίζει ότι η παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής είναι δυνατή πριν το δικαστήριο προχωρήσει στην ουσία της υπόθεσης, εφόσον δε, έγινε μετά την έκδοση οριστικής απόφασης επι της πρώτης αγωγής είναι άκυρη ώστε να μην δύναται να γίνει λόγος για άρση της διακοπής της παραγραφής που επήλθε με την άσκηση της ανωτέρω αγωγής.
Όπως δε αναφέρθηκε στις προηγηθείσες νομικές σκέψεις ο κανόνας του άρθρου 263 ΚΠολΔ δεν ισχύει σε περίπτωση που ο ενάγων ασκήσει νέα αγωγή μετά από 6 μήνες από την τελεσιδικία της απόφασης που απέρριψε την προηγούμενη αγωγή για λόγους μη ουσιαστικούς.
Εν προκειμένω, όπως προαναφέρθηκε, ο ενάγων άσκησε την από 10-1-2001 προγενέστερη αγωγή του επι της οποίας εκδόθηκε η υπ΄αριθμ. 216/2003 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία δημοσιεύθηκε στις 22-1-2003, από όλα δε τα προσκομιζόμενα και επικαλούμενα έγγραφα δεν προέκυψε ότι η απόφαση αυτή επιδόθηκε στους εναγόμενους, ούτε άλλωστε κάτι τέτοιο επικαλούνται οι τελευταίοι, ως εκ τούτου η απόφαση αυτή θα καθίστατο τελεσίδικη μετά παρέλευση τριετίας από την δημοσίευση (άρθρ. 518 παρ.2 ΚΠολΔ, όπως αυτό ίσχυε), δηλαδή στις 23-1-2006.Ο ενάγων όμως πριν την τελεσιδικία αυτής άσκησε (κατέθεσε) την κρινόμενη αγωγή στις 13-1-2005 (βλ.σχετ.την υπ΄αριθμ…../2005 έκθεση κατάθεσης) και επέδωσε αυτήν , όπως αναφέρθηκε, στις 14-1-2005,ώστε να ισχύει η διάταξη του άρθρου 263 εδαφ.τελευταίο του ΚΠολΔ και η παραγραφή να θεωρείται ότι έχει διακοπεί με την πρώτη αγωγή του. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι η κρινόμενη αγωγή δεν έχει (σε σχέση με την πρώτη αγωγή ) άλλη ιστορική και νομική αιτία όπως αβασίμως ισχυρίζεται η εκκαλούσα- εναγομένη, αφού αφορά τους ίδιους διαδίκους και δεν μεταβάλλεται η ταυτότητα της ένδικης αξίωσης που είναι και στις δύο αγωγές η αγωγή περι μέμψης άστοργης δωρεάς (άρθρα 1835 και 1836 ΑΚ).
Περαιτέρω, ο ισχυρισμός της εκκαλούσας-εναγομένης ότι από την άσκηση της πρώτης ως ανω αγωγής υφίσταται εκκρεμοδικία , απορριπτέος τυγχάνει ως αβάσιμος καθόσον επ΄αυτής εκδόθηκε η υπ΄αριθμ.216/2003 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία (κατά τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας) αίρει την εκκρεμοδικία ενώ τυχον αναβίωση αυτής με την άσκηση έφεσης, δεν προέκυψε κατά τα προλεχθέντα.
Επομένως το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλούμενη απόφαση δέχθηκε τα ίδια και απέρριψε τους ισχυρισμούς της εκκαλούσας- εναγομένης που αποτελούν και τον σχετικό δεύτερο λόγο έφεσης, ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης οι οποίοι εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά την αρχική δικάσιμο της 13-5-2005 και κατά τη δικάσιμο της 29-9-2010, από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων ορισμένα εκ των οποίων αναφέρονται ειδικότερα κατωτέρω, χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, μεταξύ των οποίων και οι υπ΄αριθμ. … και ……/2002 ένορκες βεβαιώσεις που λήφθησαν στα πλαίσια της δίκης που ανοίχθηκε με την πρώτη από 10-1-2001 αγωγή, από την υπ΄αριθμ……/28-9-2010 ένορκη βεβαίωση ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά που ελήφθη με την επιμέλεια των εναγομένων μετά από νομότυπη κλήτευση του ενάγοντος (βλ. σχετ. υπ΄αριθμ. …../21-9-2010 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή Γεωργίου Σταυριανού), την υπ΄αριθμ…../ 2009 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του τοπογράφου Μηχανικού ……, την από 3-8-2010 τεχνική έκθεση του τεχνικού συμβούλου ….., την υπ΄αριθμ. …./ 27-4-2017 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του πολιτικού Μηχανικού . ….., από τις τυχον ομολογίες των διαδίκων που συνάγονται από τα δικόγραφά τους (άρθρα 261, 352 του ΚΠολΔ), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρ.336 παρ.4 ΚΠολΔ βλ. ΑΠ 48/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα : Στις 18-2-2000 απεβίωσε στη Νίκαια Αττικής ο . …………….. ο οποίος κατά το χρόνο του θανάτου του είχε εν ζωή πλησιέστερους συγγενείς τον ενάγοντα υιό του . …………….. και την πρώτη εναγομένη θυγατέρα του . …………….., οι οποίοι ως γνήσια τέκνα του θανόντος καλούμενοι στην πρώτη τάξη της εξ αδιαθέτου κληρονομικής διαδοχής, είναι και νόμιμοι μεριδούχοι του. Α) Με το υπ΄αριθμ. …../4-7-1995 συμβολαιογραφικό έγγραφο της Συμβ/ φου Πειραιά ………. που μεταγράφηκε νόμιμα, ο ανωτέρω κληρονομούμενος μεταβίβασε στην πρώτη εναγομένη και ήδη εκκαλούσα λόγω γονικής παροχής την επικαρπία των οριζόντιων ιδιοκτησιών σε πολυκατοικία αποτελούμενη από ισόγειο, πρώτο και δεύτερο υπερ το ισόγειο ορόφων η οποία βρίσκεται στον Πειραιά επι των οδών ……………..-…………….. και …………….., ενώ με το ίδιο ως ανω συμβολαιογραφικό έγγραφο μεταβίβασε σε καθένα από τους δεύτερο και τρίτο των εναγομένων (τέκνα της πρώτης εναγομένης) αιτία δωρεάς, ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου της ψιλής κυριότητας των ίδιων ως ανω οριζόντιων ιδιοκτησιών. Το εν λόγω ακίνητο που μεταβιβάστηκε αποτελείται από 11 οριζόντιες ιδιοκτησίες του ισογείου και ειδικότερα: 1) Ι -1 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ το οποίο αποτελείται από ένα χώρο επιφάνειας 188 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 38/000 με αντικειμενική αξία κατά το χρόνο της μεταβίβασης ( 4-7-1995) 27.072.000 (160.000 Χ 188 Χ 0,90) δραχμών και αξίας πραγματικής κατά τον ίδιο χρόνο 54.144.000 δραχμών ( ήτοι το διπλάσιο της αντικειμενικής), που αναλύεται σε 21.657.600 δρχ. όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 32.486.400 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας, 2) Ι-2 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ το οποίο αποτελείται από ένα ενιαίο χώρο επιφάνειας 69 τμ, και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 14/000, αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο μεταβίβασης 11.040.000 (160.000 Χ 69 Χ 1.000) δραχμών και πραγματικής αξίας κατά τον ίδιο χρόνο 22.080.000 δρχ (ήτοι το διπλάσιο της αντικειμενικής), που αναλύεται σε 8.832.000 όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 13.248.000 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας 3) Ι-3 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ που αποτελείται από ενιαίο χώρο επιφάνειας 89,70 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 18/000, αξίας αντικειμενικής κατά το χρόνο μεταβίβασης 14.352.000 δρχ ( 160.000 Χ 89,70 Χ 1,00) και αξίας πραγματικής κατά τον ίδιο χρόνο 28.704.000 δρχ (14.352.000 Χ 2) που αναλύεται σε 11.481.600 δρχ. όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 17.222.400 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας, 4) Ι- 4 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ που αποτελείται από ενιαίο χώρο επιφάνειας 376 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 77/000, αξίας αντικειμενικής κατά τον ως ανω χρόνο μεταβίβασης 48.128.000 δρχ (160.000 Χ 376 Χ 0,80) και αξίας πραγματικής κατά τον ίδιο χρόνο 96.256.000 δρχ. (ήτοι το διπλάσιο της αντικειμενικής), που αναλύεται σε 38.502.400 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 57.753.600 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας, 5) Ι-5 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ που αποτελείται από ενιαίο χώρο επιφάνειας 141,45 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 29/000, αξίας αντικειμενικής κατά το χρόνο μεταβίβασης 20.368.800 δρχ (160.000 Χ 141,45 Χ 0,90 ) και πραγματικής αξίας κατά τον ίδιο χρόνο 40.737.600 (20.368.800 Χ 2), που αναλύεται σε 16.295.040 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 24.442.560 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας, 6) Ι- 6 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ γωνιαίο, αποτελούμενο από ενιαίο χώρο επιφάνειας 76,55 τμ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 16/000 αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο μεταβίβασης 13.227.840 δραχμών (160.000 Χ 76.55 Χ 1,08) και πραγματικής αξίας κατά τον ίδιο ως ανω χρόνο 26.455.680 δρχ (ήτοι το διπλάσιο της αντικειμενικής) που αναλύεται σε 10.582.272 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 15.873.408 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας, 7) Ι – 7 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ αποτελούμενο από ένα ενιαίο χώρο επιφάνειας 63,50 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 12/000, αξίας αντικειμενικής κατά το χρόνο μεταβίβασης 10.168.000 δρχ (160.000 Χ 63,55 Χ 1.000) και πραγματικής αξίας κατά τον ίδιο ως ανω χρόνο μεταβίβασης 20.336.000 δρχ (ήτοι το διπλάσιο της αντικειμενικής), που αναλύεται σε 8.144.000 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 12.192.000 δρχ όσον αφορά στην επικαρπία, 8) Ι-8 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ αποτελούμενο από ένα ενιαίο χώρο επιφάνειας 63,50 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 12/000, αξίας αντικειμενικής κατά το χρόνο της μεταβίβασης 10.168.000 δρχ (160.000 Χ 63.55 Χ 1.00) και πραγματικής αξίας κατά τον ίδιο χρόνο 20.336.000 δρχ (ήτοι το διπλάσιο της αντικειμενικής), που αναλύεται σε 8.144.000 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 12.192.000 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας, 9) Ι-9 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ αποτελούμενο από ενιαίο χώρο επιφάνειας 63,50 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 12/000, αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης (4-7-1995) 10.168.000 δρχ (160.000 Χ 63.55 Χ 1.00) και πραγματικής αξίας κατά τον ίδιο ως ανω χρόνο 20.336.000 δραχμών (ήτοι το διπλάσιο της αντικειμενικής), που αναλύεται σε 8.144.000 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 12.192.000 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας, 10) Ι-10 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ αποτελούμενο από ένα ενιαίο χώρο επιφάνειας 63 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 12/000 αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο μεταβίβασης (4-7-1995) 10.080.000 δρχ (160.000 Χ 63 Χ 1.00) και αξίας πραγματικής κατά τον ίδιο ως ανω χρόνο 20.160.000 δρχ (ήτοι το διπλάσιο της αντικειμενικής), που αναλύεται σε 8.064.000 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε δρχ 12.096.000 όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας, 11) Ι-11 ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ γωνιαίο αποτελούμενο από ένα ενιαίο χώρο επιφάνειας 429,30 τμ, και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 88/000, αξίας αντικειμενικής κατά το χρόνο της μεταβίβασης (4-7-1995) 59.346.432 δρχ (160.000 Χ 429.30 Χ 1.08 Χ 0.80) και πραγματικής αξίας κατά τον ίδιο ως ανω χρόνο 59.346.432 δρχ (ήτοι το διπλάσιο της αντικειμενικής), που αναλύεται σε 47.477.146 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 71.215.718 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας. Το ακίνητο δε αυτό αποτελείται από τρείς οριζόντιες ιδιοκτησίες του πρώτου υπερ το ισόγειο ορόφου και συγκεκριμένα τους εξής επαγγελματικούς χώρους: 1) Α 1 ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΧΩΡΟ που αποτελείται από μία αίθουσα επιφάνειας 606 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 124/000 αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης (4-7-1995) 100.528.128 δρχ (160.000 Χ 606 Χ 1.08 Χ 1.20 Χ 0.80) και αξίας πραγματικής κατά τον ίδιο ως ανω χρόνο 201.056.256 δρχ (ήτοι το διπλάσιο της αντικειμενικής 100.528.128 Χ 2), που αναλύεται σε 80.422.502 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 120.633.754 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας 2) Α-2 ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ο οποίος αποτελείται από μία αίθουσα επιφάνειας 606 τ.μ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 124/000, αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης 93.081.600 δρχ (160.000 Χ 606 Χ 1.20 Χ 0.80) και πραγματικής αξίας κατά τον ίδιο ως ανω χρόνο 186.163.200 δρχ (δηλ. το διπλάσιο της αντικειμενικής) που αναλύεται σε 74.465.280 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 111.697.920 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας, 3) Α-3 ΜΕΛΛΟΚΤΙΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΧΩΡΟ που θα διαμορφωθεί κατά την κατασκευή του, με επιφάνεια 776,85 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 159/000, αξίας αντικειμενικής κατά το χρόνο της μεταβίβασης 99.953.188 δρχ (119.134 Χ 776.85 Χ 1.08) και αξίας αντικειμενικής κατά το χρόνο της μεταβίβασης 99.953.188 δρχ (119.134 Χ 776.85 Χ 1.08) και μετά ταύτα αξίας πραγματικής κατά τον ίδιο χρονο μεταβίβασης 199.906.375 δρχ (δηλ.το διπλάσιο της αντικειμενικής), που αναλύεται σε 79.962.550 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 119.943.825 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας. Το ίδιο ως ανω ακίνητο αποτελείται από τρείς οριζόντιες ιδιοκτησίες του δευτέρου υπερ το ισόγειο ορόφου και ειδικότερα τους εξής επαγγελματικούς χώρους : 1) ΒΙ ΑΠΟΘΗΚΗ που αποτελείται από ένα ενιαίο χώρο επιφάνειας 53 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 10/000, αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης 8.904.000 δρχ (160.000 Χ 53.00 Χ 1.05 Χ 1.00) και αξίας πραγματικής 17.808.000 δρχ (δηλ. το διπλάσιο της αντικειμενικής), που αναλύεται σε 7.123.200 δρχ. όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 10.684.800 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας, 2) Β-ΜΕΛΛΟΚΤΙΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΧΩΡΟ που θα διαμορφωθεί κατά την κατασκευή του, με επιφάνεια 1.602.55 τμ και ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επι του οικοπέδου 332/000, αξίας αντικειμενικής κατά το χρόνο της μεταβίβασης 110.436.246 δρχ (119.134 Χ 1.602.55 Χ 1.08 Χ 0.5356) και πραγματικής αξίας κατά τον ίδιο ως ανω χρόνο μεταβίβασης 220.872.492 δρχ (δηλ.το διπλάσιο της αντικειμενικής), που αναλύεται σε 88.338.313 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 132.534.179 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας.
Επομένως συνολικά με την προαναφερόμενη σύμβαση γονικής παροχής μεταβιβάστηκε στην πρώτη εναγομένη η επικαρπία των ανωτέρω περιγραφόμενων οριζόντιων ιδιοκτησιών συνολικής πραγματικής αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης 776.408.564 δραχμών και στους δύο εναγόμενους μεταβιβάστηκε με σύμβαση δωρεάς η ψιλή κυριότητα των ίδιων ως ανω οριζόντιων ιδιοκτησιών συνολικής αξίας 517.635.903 δραχμών. Β) Δυνάμει του υπ΄αριθμ……/ 5-3-1993 συμβολαιογραφικού εγγράφου της Συμβ/φου Πειραιά …….. που μεταγράφηκε νόμιμα ο ίδιος ως ανω κληρονομούμενος μεταβίβασε στην πρώτη εναγομένη αιτία γονικής παροχής την ψιλή κυριότητα δύο οριζόντιων ιδιοκτησιών του ισογείου και μίας του πρώτου υπερ το ισόγειο ορόφου επι πολυώροφης οικοδομής που βρίσκεται στον Κορυδαλλό επι της οδού ……….., παρακρατώντας την επικαρπία εφ΄όρου ζωής και επίσης με το ίδιο συμβολαιογραφικό έγγραφο για την ίδια αιτία μεταβίβασε στην πρώτη εναγομένη την πλήρη κυριότητα της έτερης οριζόντιας ιδιοκτησίας του πρώτου ορόφου και δη μεταβίβασε: 1) το πρώτο διαμέρισμα ισογείου κατά τον τίτλο κτήσεως το κείμενο δεξιά της εισόδου με εμβαδόν 78 τμ, αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης την 5-3-1993 10.395.000 δραχμές (165.000 Χ 70 Χ 0,90) και αξίας πραγματικής κατά το θάνατο του κληρονομουμένου (18-2-2000) οπότε και η επικαρπία αποσβέστηκε λόγω συγχύσεως στο πρόσωπο της πρώτης εναγομένης δρχ.30.000.000, που αναλύεται σε 20.000.000 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας που μεταβιβάστηκε στην πρώτη εναγομένη και σε 10.000.000 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας που παρακράτησε ο θανών, 3) το πρώτο διαμέρισμα πρώτου ορόφου το κείμενο δεξιά της εισόδου υπερκείμενον του αντίστοιχου ισογείου διαμερίσματος με εμβαδόν 84τμ, που μεταβιβάστηκε κατά πλήρη κυριότητα στην πρώτη εναγομένη, αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης (5-3-1993) 13.860.000 δρχ (165.000 Χ 84) και πραγματικής αξίας κατά τον ίδιο ως ανω χρόνο 27.720.000 (ήτοι το διπλάσιο της αντικειμενικής), 4) το δεύτερο διαμέρισμα πρώτου ορόφου το κείμενον αριστερά της εισόδου υπερκείμενον του αντιστοίχου ισογείου διαμερίσματος, αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης (5-3-1993) 12.375.000 δρχ (165.000 Χ 75) και πραγματικής αξίας κατα το θάνατο του κληρονομουμένου (18-2-2000) οπότε και η επικαρπία αποσβέστηκε λόγω συγχύσεως στο πρόσωπο της πρώτης εναγομένης 35.000.000 δρχ, που αναλύεται σε 21.100.400 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας που μεταβιβάστηκε στην πρώτη εναγομένη και σε 13.899.600 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας που παρακράτησε ο θανών. Γ) Δυνάμει του υπ΄αριθμ. ……./12-12-1992 συμβολαιογραφικού εγγράφου της Συμβ/φου Σερίφου ………… που μεταγράφηκε νόμιμα, ο κληρονομούμενος μεταβίβασε στην πρώτη εναγομένη κατά πλήρη κυριότητα, αιτία γονικής παροχής, ένα αγροτεμάχιο (οικόπεδο) παραθαλάσσιο εμβαδού 579,50 τμ που βρίσκεται στη θέση «…………» στη νήσο Σέριφο όπως αυτό εμφαίνεται στο από 10-10-1992 τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου μηχανικού ……… με τα στοιχεία Α.Β.Γ.Δ.Ξ.Ζ.Α, και σύμφωνα με νεότερη εμβαδομέτρηση του ανωτέρω Μηχανικού εκτάσεως 679,50 τμ μη άρτιο και οικοδομήσιμο (όπως τούτο προκύπτει από τη σχετική σημείωση του πιο πάνω μηχανικού στο προαναφερόμενο σχεδιάγραμμα) αξίας πραγματικής κατά το χρόνο της μεταβίβασης (12-12-1992) 10.000.000 δραχμών.
Όλες οι ανωτέρω εν ζωή μεταβιβάσεις που έγιναν από τον κληρονομούμενο ως χαριστικές παροχές άνευ ανταλλάγματος που έλαβαν χώρα είτε προς τη νόμιμη μεριδούχο (πρώτη εναγομένη και ήδη εκκαλούσα) είτε εντός της τελευταίας δεκαετίας προς τα τέκνα της (δεύτερο και τρίτο των εναγομένων) οι οποίοι θεωρούνται τρίτοι ως κατά ρίζας διαδεχόμενοι τη μητέρα τους που τους αποκλείει, πρέπει για τον υπολογισμό της νόμιμης μοίρας των κατιόντων του κληρονομουμένου και εν προκειμένω του ενάγοντος ήδη εφεσίβλητου, υιού του κληρονομουμένου, να προστεθούν κατά το άρθρο 1831 ΑΚ στην αξία της πραγματικής κληρονομικής ομάδας, σύμφωνα και με όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας.
Στη συνέχεια, από τα ίδια αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκε ότι ο κληρονομούμενος εκτος από τις ως ανω εν ζωή μεταβιβάσεις συνέταξε και δύο διαθήκες. Συγκεκριμένα : Α) Με την υπ΄αριθμ. ……/16-3-1995 δημόσια διαθήκη του που συντάχθηκε ενώπιον της Συμβ/φου Πειραιά και δημοσιεύθηκε νόμιμα, κατέλιπε στην πρώτη εναγομένη αιτία κληρονομιάς την επικαρπία των μηχανημάτων και των εγκαταστάσεων επι της πολυώροφης οικοδομής (με επαγγελματικούς χώρους όπως ανωτέρω περιγράφηκαν) κειμένης επι των οδών ……………..- …………….. και …………….., ενώ με την ίδια ως ανω διαθήκη κατέλιπε σε ποσοστό ½ σε καθέναν από τους δεύτερο και τρίτο των εναγομένων αιτία κληρονομιάς την ψιλή κυριότητα αυτών. Ειδικότερα κατέλιπε: 1) . Ένα (1) ψαλίδι κοπής χαλυβδόφυλλων αξίας 1.000.000 δρχ, 2) . Δύο (2) στράντζες αξίας 2.000.000 3) . Δύο (2) κύλινδρους κοπής χαλυβδόφυλλων αξίας 2.000.000 4) Δύο (2) ηλεκτροκολλήσεις δαπέδου (τσαφ) αξίας 2.000.000 5) Μία (1) ηλεκτροκόλληση κρεμαστή (τσαφ) αξίας 2.000.000 6) Τρία (3) κομπρεσσερ αέρος (500 λίτρων) αξίας 1.000.000 7) Δύο (2) ποδοπρέσσες (15 τόνων) αξίας 1.500.000 8) Δύο (2) χειροπρέσσες (15 και 20 τόνων) αξίας 500.000 δρχ., 9) Δύο (2) σετ οξυγονοκόλλησης φιάλες πλήρως αξίας 3.000.000 10) Μία (1) ηλεκτροκόλληση φορητή αξίας 200.000 δρχ. 11) Μία (1) πλάστιγγα 500 κιλών με σταθμά αξίας 5.000.000 12) Διακόσιες ( 200) μήτρες- καλούπια αξίας 1.000.000 δρχ 13) Δύο (2) τροχούς βάσεως αξίας 1.000.000 δρχ 14) Εξι (6) χειράμαξες μεταφοράς χαλυβδοφύλλων αξίας 500.000 δρχ, 15) Δύο (2) γερανοί εναέριοι (300 κιλών ) αξίας 200.000 δρχ 16) Μία (1) ηλεκτρική κορδονιέρα αξίας 300.000 δρχ17) Δέκα (10) φορητά ηλεκτροκίνητα εργαλεία αξίας 150.000 δρχ 18) Δύο (2) δράπανα τρυπάνια βάσεως αξίας 1.000.000 δρχ 19) Πενήντα (50 ) μοτερ τριφασικά αξίας 2.000.000 δρχ20) Πολλά διάφορα χειροεργαλεία αξίας 1.000.000 δρχ 21) Δύο χιλιάδες (2.000) ρυθμιστές πετρελαίου κάρμπυ αξίας 1.600.000 δρχ 22) Δύο χιλιάδες (2.000) σετ εξαρτήματα αξίας 1.000.000 δρχ 23) πέντε χιλιάδες (5.000) κιλά (5 τόνοι) λαμαρίνα αξίας 4.000.000 δρχ 24) Διακόσιες (200) ψυκτικές μηχανές πλήρεις ψυγείο αξίας 1.600.000 δρχ 25) Διάφορα υλικά ψυγείων και θερμαστρών αξίας 4.000.000 δεχ 26) Πενήντα (50) θερμάστρες πετρελαίου αξίας 1.000.000 δρχ και 27) Πενήντα (50) ψήκτρες ύδατος αξίας 500.000 δρχ.
Η συνολική δε αξία αυτών ανέρχεται στο ποσό των 46.550.000 δραχμών που αναλύεται σε 23.275.000 δρχ όσον αφορά στην αξία της ψιλής κυριότητας και σε 23.275.000 δρχ όσον αφορά στην αξία της επικαρπίας .
Στη συνέχεια, με την ίδια ως ανω διαθήκη ο κληρονομούμενος κατέλιπε στην πρώτη εναγομένη κατά πλήρη κυριότητα όλη την υπόλοιπη περιουσία του στην οποία περιλαμβάνεται και ο οικιακός εξοπλισμός η αξία του οποίου ο ενάγων ισχυρίζεται ότι ανέρχεται στο ποσό των 41.700.000 δραχμών στο οποίο (ποσό) συμπεριλαμβάνει και τιμαλφή αξίας 3.000.000 ευρώ. Από όλα όμως τα αποδεικτικά στοιχεία και κυρίως τις προσκομιζόμενες και επικαλούμενες οικογενειακές φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε, προέκυψε ότι ο οικιακός εξοπλισμός του κληρονομουμένου ήταν μηδαμινής αξίας, κατά τους βάσιμους περι τούτου ισχυρισμούς των εναγομένων ώστε να μη θεωρείται αξιόλογο περιουσιακό στοιχείο που θα πρέπει να προστεθεί στην κληρονομική ομάδα Β) Με την υπ΄αριθμ. ……../20-1-1998 δημόσια διαθήκη της ίδιας ως ανω συμβολαιογράφου Πειραιά που δημοσιεύθηκε νόμιμα, ο κληρονομούμενος κατέλιπε στην πρώτη εναγομένη, αιτία κληρονομιάς, κατά πλήρη κυριότητα, ένα οικόπεδο εμβαδού 440 τμ που βρίσκεται στο Δήμο … Αττικής, αντικειμενικής αξίας κατά το χρόνο του θανάτου του 52.272.000 δρχ και πραγματικής αξίας κατά τον ίδιο χρόνο 70.000.0000 δραχμών. Με την ίδια δε διαθήκη ο κληρονομούμενος κατέλιπε στον τρίτο εναγόμενο κατά πλήρη κυριότητα το υπ αριθμ.κυκλ. ………… ΙΧΕ αυτοκίνητο αξίας 3.000.000 δραχμών.
Περαιτέρω από τα ίδια ως ανω αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκε ότι ο κληρονομούμενος κατέλιπε στον ενάγοντα με την υπ΄αριθμ. …/ 16-3-1995 δημόσια διαθήκη του δύο οικόπεδα που βρίσκονται στη θέση «…..» Αμαρουσίου Αττικής και ορίζονται από τους αριθμούς .. και .. του …ου τετραγώνου , εκτάσεως και των δύο 486 τ.μ. συνολικής αξίας κατά το χρόνο της επαγωγής της κληρονομιάς 2.800.000 δραχμών. Οι εναγόμενοι ισχυρίστηκαν ότι η αξία των ως ανω οικοπέδων εντεταγμένων κατά τους ισχυρισμούς τους στο ρυμοτομικό σχέδιο πόλεως του Δήμου Πεύκης, που βρίσκονται στο περικλεισμένο από τις οδούς ………. Οικοδομικό Τετράγωνο του Δήμου Πεύκης, έχουν συντελεστή αξιοποιήσεως 0,80 και αξία ανα τμ σύμφωνα με το σύστημα αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας ακινήτων 350.000 δραχμών και ήδη 1.027,15 ευρώ και πάντως συνολική αξία τουλάχιστον 220.000 ευρώ, όπως άλλωστε αναγράφηκε και στην παραπάνω δημόσια διαθήκη. Οι ισχυρισμοί όμως αυτοί απορριπτέοι τυγχάνουν ως αναπόδεικτοι και τούτο προκύπτει τόσο από την υπ΄αριθμ……./27-4-2017 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του πολιτικού μηχανικού ……. που ορίσθηκε (μετά από την αντικατάσταση του αρχικώς διορισθέντος …… ) με την υπ΄αριθμ. 277/2014 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, όσο και από την υπ΄αριθμ. …./2009 έκθεση έκθεση πραγματογνωμοσύνης του διορισθέντα από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο πραγματογνώμονα μηχανικού ……. ο οποίος ρητά και κατηγορηματικά αναφέρει σ΄αυτήν (έκθεση) ότι η αξία των ως ανω οικοπέδων μη άρτιων και οικοδομήσιμων ευρισκομένων εντος του δάσους …… κατά το χρόνο της επαγωγής ανερχόταν στο ποσό των 2.800.000 δραχμών.Η κρίση δε των ανωτέρω πραγματογνωμόνων ενισχύεται και από την με αριθμό πρωτ. …../2007 βεβαίωση της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Πεύκης σύμφωνα με το περιεχόμενο της οποίας τα ακίνητα αυτά δεν βρίσκονται εντος του Δήμου Πεύκης (όπως ισχυρίστηκαν οι εναγόμενοι επιχειρώντας να αναβιβάσουν την αξία τους), καθώς και από την υπ΄αριθμ. …../20-6-2002 πράξη χαρακτηρισμού του δασάρχη Πεντέλης και το προσαρτώμενο σ΄αυτήν τοπογραφικό διάγραμμα από τα οποία συνάγεται ότι από τη συνολική έκταση των 133,500 στρεμμάτων που βρίσκονται στη θέση «…………….. – …..» της περιφέρειας των δήμων Πεύκης και Λυκόβρυσης, ήτοι σε θέση ίδια με εκείνη των ανωτέρω ακινήτων του ενάγοντος, χαρακτηρίσθηκε ως δάσος τμήμα επιφάνειας 114,500 στρεμμάτων, του υπολοίπου τμήματος της ίδιας έκτασης των 19,00 στρεμμάτων χαρακτηρισθέντος ως μη δασικού. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι τα αναφερόμενα από τον τεχνικό σύμβουλο ……… ο οποίος διορίσθηκε από τους εναγομένους, στην από 3-8-2010 έκθεσή του περι του ότι τα επίδικα δεν είναι δασικά, περαν του ότι δεν ενισχύονται από κανένα έγγραφο αποδεικτικό στοιχείο, ο ίδιος ως ανω τεχνικός σύμβουλος εμμένοντας στην αξία όμορων οικοπέδων (που προσδιορίστηκε σε 450 ευρώ το τμ), αποφεύγει να πάρει θέση για την αξία των οικοπέδων του ενάγοντα που είναι το κύριο ζήτημα στην προκειμένη περίπτωση.
Κατόπιν όλων των ανωτέρω η αξία όλης της καταλειφθείσης κληρονομιάς κατά το χρόνο του θανάτου του κληρονομουμένου ανέρχεται σε: 70.000.000 δραχμές (η αξία του οικοπέδου στο Χαϊδάρι που κατελήφθη στην πρώτη εναγομένη με την υπ΄αριθμ……./20-1-1998 δημόσια διαθήκη) + 46.550.000 δραχμές (η αξία του μηχανολογικού εξοπλισμού που κατελήφθη κατ΄επικαρπία στην πρώτη εναγομένη και κατά ψιλή κυριότητα κατ΄ίσα μέρη στο δεύτερο και τρίτο των εναγομένων με την υπ΄αριθμ……/16-3-1995 δημόσια διαθήκη) + 3.000.000 δραχμές (η αξία του οχήματος που κατελήφθη στον τρίτο εναγόμενο με την υπ΄αριθμ……/20-1-1998 δημόσια διαθήκη) + 13.899.600 δραχμές + 10.000.000 δραχμές + 13.899.600 δραχμές (οι αξίες της επικαρπίας των διαμερισμάτων της πολυώροφης οικοδομής του Κορυδαλλού με το υπ΄αριθμ. …../5-3-1993 συμβολαιογραφικό έγγραφο της Συμβ/φου Πειραιά ……… είχε παρακρατήσει ο κληρονομούμενος) + 2.800.000 δραχμές (η αξία των δύο ακινήτων που κατελήφθησαν στον ενάγοντα με την υπ΄αριθμ……/16-3-1995 δημόσια διαθήκη) = 160.149.200 δραχμές ή 469.990,32 ευρώ. Επίσης δεν αποδείχθηκε ότι προέκυψαν χρέη αφαιρούμενα από την αξία αυτή της πραγματικής ομάδας της κληρονομίας , ενώ οι δαπάνες κηδείας του κληρονομουμένου ποσού 200.000 δραχμών που αναφέρουν οι εναγόμενοι, δεν αποδείχθηκαν από κάποια έγγραφη προς τούτο απόδειξη πληρωμής. Στη συνέχεια, στο παραπάνω ποσό προσθέτονται με την αξία που είχαν κατά το χρόνο που πραγματοποιήθηκαν οι πιο πάνω παροχές του κληρονομουμένου, προς την πρώτη εναγομένη ως μεριδούχο ή προς τους δεύτερο και τρίτο των εναγομένων ως τρίτων, με τη σημείωση ότι αν δωρήθηκε η ψιλή κυριότητα πράγματος και παρακρατήθηκε η επικαρπία από το δωρητή κληρονομούμενο εφ΄όρου ζωής, λαμβάνεται υπόψη η αξία της ψιλής κυριότητας κατά το χρόνο της δωρεάς. Η αξία δε αυτών ανέρχεται στο ποσό των : 776.408.564 δραχμών ( η αξία της επικαρπίας των οριζόντιων ιδιοκτησιών επι πολυκατοικίας αποτελούμενη από ισόγειο, πρώτο και δεύτερο υπερ το ισόγειο ορόφων που βρίσκεται επι των οδών …………….. – …………….. και …………….. που μεταβιβάστηκε στην πρώτη εναγομένη με το υπ΄αριθμ. …./4-7-1995 συμβολαιογραφικό έγγραφο της Συμ/φου Πειραιά ………. ) + 517.635.903 δραχμών (η αξία της ψιλής κυριότητας των ως ανω που μεταβιβάστηκε στους δεύτερο και τρίτο των εναγομένων δυνάμει του ίδιου συμβολαιογραφικού εγγράφου) + 21.100.400 δραχμών + 20.000.000 + 21.100.400 δρχ (οι αξίες της ψιλής κυριότητας των οριζόντιων ιδιοκτησιών της πολυώροφης οικοδομής του Κορυδαλλού που μεταβιβάστηκε στην πρώτη εναγομένη με το υπ΄αριθμ…./5-3-1993 συμβολαιογραφικό έγγραφο της Συμβ/φου Πειραιά ……….. ) + 27.720.000 δραχμών (η αξία της πλήρους κυριότητας οριζόντιας ιδιοκτησίας της ίδιας οικοδομής που με το ίδιο συμβόλαιο μεταβιβάστηκε στην πρώτη εναγομένη) + 10.000.000 δραχμών (η αξία του οικοπέδου στη Σέριφο που μεταβιβάστηκε στην πρώτη εναγομένη με το υπ΄αριθμ. …/12-12-1992 συμβολαιογραφικό έγγραφο της Συμβ/φου Σερίφου . ………) = 1.393.965.267 δραχμές. Ο ενάγων όμως υπολογίζει την αξία των εν ζωή παροχών στο ποσό των 1.331.764.467 δραχμών και βάσει του ποσού αυτού θα εξευρεθεί η πλασματική κληρονομιά (αρθρ.106 ΚΠολΔ), η οποία ανέρχεται σε : 1.331.764.467 + 160.149.200 ( η αξία της κληρονομιάς κατά το χρόνο της επαγωγής) = 1.491.913.667 δραχμές ή 4.378.323,31 ευρώ. Με βάση δε την αυξημένη (πλασματική) κληρονομική ομάδα, εξευρίσκεται η νόμιμη μοίρα του νόμιμου μεριδούχου ενάγοντος που ανέρχεται σε 4.378.323,31 ευρώ : 2 = 2.189.161,66 ευρώ, η εξ αδιαθέτου κληρονομική μερίδα: 2 = 1.094.580,83 ευρώ η νόμιμη μοίρα, από την οποία θα αφαιρεθεί η αξία των δύο οικοπέδων που κατελήφθησαν στον ενάγοντα αξίας 2.800.000 δραχμών ή 8.217,7 ευρώ = 1.086.363,13 ευρώ η νόμιμη μοίρα του ενάγοντος. Η αξία δε των ως ανω οικοπέδων αφαιρείται αφού ο διαθέτης κληρονομούμενος όρισε στην υπ΄αριθμ. …../16-3-1995 δημόσια διαθήκη του ότι η αξία αυτών θα είναι καταλογιστέα στη νόμιμη μοίρα. Επειδή όμως η αξία της πραγματικής κληρονομιάς κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου υπολογίστηκε στο ποσό των 469.990,32 ευρώ, δεν επαρκεί για την ικανοποίηση της νόμιμης μοίρας του μεριδούχου- ενάγοντος. Συνεπώς, επειδή έλαβαν χώρα διαδοχικές δωρεές θα πρέπει να ανατραπεί η μεταγενέστερη δωρεά σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1835 παρ.2 του ΑΚ , δηλαδή η μεταβίβαση αιτία γονικής παροχής στην πρώτη εναγομένη της επικαρπίας των οριζόντιων ιδιοκτησιών επι πολυκατοικίας αποτελούμενης από ισόγειο, πρώτο και δεύτερο υπερ το ισόγειο ορόφων που βρίσκεται στον Πειραιά επι των οδών ……………..- …………….. και …………….. δυνάμει του υπ΄αριθμ. …/ 4-7-1995 συμβολαιογραφικού εγγράφου της Συμβ/φου Πειραιά ………, αξίας 776.408.564 δραχμών ή 2.278.528,4 ευρώ η οποία (σύμβαση γονικής παροχής) τον χρόνο που έγινε ( όταν η πρώτη εναγομένη που γεννήθηκε το έτος 1949, ήταν 46 ετών ) και κατά το μέτρο που έλαβε χώρα (ήτοι η μεταβίβαση της επικαρπίας ενός ολόκληρου κτιρίου με τον μηχανολογικό του εξοπλισμό) συνιστά καθ’ ολοκληρίαν δωρεά, δυνάμενη να ανατραπεί, δεδομένου ότι στη συνέχεια επακολούθησε προς όφελος της πρώτης εναγομένης και άλλη μεταβίβαση αιτία γονικής παροχής όπως έχει ήδη αναφερθεί. Εξάλλου, η ανωτέρω γονική παροχή προς την πρώτη εναγομένη δεν αποδείχθηκε ότι έγινε για τη δημιουργία ή τη διατήρηση της οικονομικής ή της οικογενειακής της αυτοτέλειας ,είτε για την έναρξη ή την εξακολούθηση κάποιου επαγγέλματος. Συνεπώς αφού δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 1509 ΑΚ, η μεταβίβαση της επικαρπίας των ανωτέρω ακινήτων αποτελεί δωρεά στο σύνολό της , η οποία (δωρεά) δεν αποδείχθηκε ότι έγινε από λόγους ευπρέπειας ή ιδιαίτερου καθήκοντος του κληρονομουμένου προς την πρώτη εναγομένη, αφού δεν αποδείχθηκε ότι αυτή παρείχε στον κληρονομούμενο υπηρεσίες τέτοιες που να δικαιολογούν την υποχρέωση του κληρονομουμένου να την ανταμείψει με τις επίδικες παροχές. Ακόμη όμως και αν ήθελε θεωρηθεί ότι το γεγονός ότι η πρώτη εναγομένη συνόδεψε τον πατέρα της στο Λονδίνο προκειμένου αυτός να υποβληθεί σε εγχείρηση ή το ότι του προσέφερε βοήθεια στους τελευταίους μήνες της ζωής του, δικαιολογεί μία ηθική υποχρέωση του κληρονομουμένου να την ανταμείψει, αυτή είχε εκπληρωθεί με την σύμβαση γονικής παροχής που έγινε με το υπ΄αριθμ. …/5-3-1993 συμβολαιογραφικό έγγραφο της Συμ/φου Πειραιά …………. Περαιτέρω, για να βρεθεί το ποσοστό κατά το οποίο ανατρέπεται η δωρεά, τίθεται ως αριθμητής του κλάσματος το ποσό που δικαιούται ο μεριδούχος και ως παρανομαστής το ποσό της προς ανατροπή δωρεάς, ήτοι 1.086.363,13 ευρώ Χ 100 / 2.278.528,4 = 47,68%. Εφόσον δε, με την ανατροπή της ανωτέρω δωρεάς κατά το ανωτέρω ποσοστό ικανοποιείται η νόμιμη μοίρα του ενάγοντος , δεν υφίσταται έννομο συμφέρον αυτού και για την ανατροπή των δωρεών που έγιναν προς τους λοιπούς εναγόμενους (δεύτερο και τρίτο) και γι΄αυτούς πρέπει ν΄απορριφθεί η υπο κρίση αγωγή.
Κατ΄ακολουθία όλων των ανωτέρω η υπο κρίση αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή εν μέρει ως κατ΄ουσία βάσιμη ως προς την πρώτη εναγομένη και ήδη εκκαλούσα και να αναγνωριστεί ότι ο ενάγων συντρέχει ως κληρονόμος στο περιγραφόμενο κατωτέρω περιουσιακό στοιχείο του πατέρα του . …………….., κατά το ποσοστό της νόμιμης μοίρας του, να αναγνωρισθεί ότι η πρώτη εναγομένη οφείλει να καταβάλει στον ενάγοντα την αξία του κληρονομικού του μεριδίου (νόμιμης μοίρας), η οποία ανέρχεται σε 1.086.363,13 ευρώ για να αποφύγει την ανατροπή της γονικής παροχής του κληρονομουμένου και σε περίπτωση μη καταβολής του, μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την δημοσίευση της απόφασης αυτής, να απαγγελθεί η ανατροπή της σύμβασης γονικής παροχής του κληρονομουμένου προς την πρώτη εναγομένη που έγινε δυνάμει του υπ΄αριθμ…./ 4-7-1995 συμβολαιογραφικού εγγράφου της συμβολαιογράφου Πειραιά … …….. που μεταγράφηκε νόμιμα και να υποχρεωθεί η πρώτη εναγομένη να μεταβιβάσει στον ενάγοντα σε ποσοστό 47,68% την επικαρπία των οριζόντιων ιδιοκτησιών επι πολυκατοικίας αποτελούμενης από ισόγειο, πρώτο και δεύτερο υπερ το ισόγειο ορόφων που βρίσκεται στον Πειραιά και επι των οδών ……………..-…………….. και ………………
Κατά συνέπεια, η εκκαλουμένη, η οποία ως προς την αγωγή δέχθηκε τα ίδια ως ανωτέρω, δεν έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων και οι περι του αντιθέτου ισχυρισμοί της εναγομένης που αποτελούν σχετικούς λόγους έφεσης πρέπει ν΄απορριφθούν ως αβάσιμοι .
Κατ΄ακολουθίαν των ανωτέρω η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν ενώ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν λόγω της συγγενικής εξ αίματος σχέσης τους κατ΄άρθρο 179 ΚΠολΔ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ΄αντιμωλίαν των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ΄ουσίαν την έφεση κατά της υπ αριθμ. 474/2011 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ( τακτική διαδικασία ) ΚΑΙ
Συμψηφίζει ολικά μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 10η Φεβρουαρίου 2020 και δημοσιεύθηκε στις 16 Μαρτίου 2020 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών δικηγόρους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ