Αριθμός 260/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι.Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 5102/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς , που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 592 παρ.3 593 έως 602, 610-613 ΚΠολΔ, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 31-12-2018, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ.1 του ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας από την επίδοση αντιγράφου της εκκαλουμένης απόφασης στις 5-12-2018 (βλ. την σχετική επισημείωση της δικ. επιμελήτριας στο πρωτοδικείο Αθηνών, . ……, επί του προσκομιζομένου επιδοθέντος στην εναγόμενη αντιγράφου της εκκαλουμένης) (άρθρα 495 παρ.1 και 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ). ΙΙ. Με την από 23-1-2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………/2018 αγωγή του ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος, στρεφόμενος κατά της πρώην συζύγου του και μητέρας του ανήλικου θήλεος τέκνου τους, . ………., ζητούσε να υποχρεωθεί αυτή να του καταβάλει για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους, του οποίου αυτός έχει την επιμέλεια, ως τακτική μηναία διατροφή το ποσό των 500 ευρώ για το διάστημα από 10-6-2016 έως 10-6-2017 και το ποσό των 350 ευρώ για το διάστημα από 11-6-2017, άλλως από την επίδοση της αγωγής, και για μια τριετία, νομιμότοκα, από την καθυστέρηση καταβολής εκάστης δόσης και μέχρι εξοφλήσεως. Επ’ αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, με την οποία η εναγόμενη υποχρεώθηκε να καταβάλει στον ενάγοντα για την ανωτέρω αιτία το ποσό των 230 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-1-2007 έως 11-6-2020 το πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης και έως την εξόφληση. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εναγόμενη με την ένδικη έφεση της, επικαλούμενη εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη, με σκοπό να απορριφθεί εξ ολοκλήρου η σε βάρος της αγωγή.ΙΙΙ. Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του, και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο γάμο, σύμφωνα με το χριστιανικό ορθόδοξο δόγμα, στις 22-2-2003, από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο, τη ……., που γεννήθηκε στις 7-5-2005. Η έγγαμη συμβίωση τους δεν είχε ομαλή εξέλιξη και διασπάστηκε οριστικά στις αρχές του έτους 2011, ενώ πλέον ο γάμος τους έχει λυθεί δυνάμει της υπ’ αριθμ. 3726/2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που έχει καταστεί αμετάκλητη. Η ανήλικη, μετά από έγγραφη συμφωνία των διαδίκων, διέμενε αρχικά με τη μητέρα της, που είχε αναλάβει τη φροντίδα της, ωστόσο, από τα τέλη περίπου του έτους 2012 ζει με τον ενάγοντα πατέρα της, στον οποίο ανατέθηκε και οριστικά η επιμέλεια του προσώπου της, με την υπ’αριθμ. 1325/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία του άρθρου 681 Β’ του ΚΠολΔ. Η εναγομένη εργάζεται ως δημοτική υπάλληλος στον Δήμο ….. και ειδικότερα έως το Νοέμβριο του έτους 2019 απασχολείτο στο τμήμα καθαριότητας (αποθήκη υλικών καυσίμων-λιπαντικών), αντί μηνιαίων καθαρών αποδοχών 1.120 ευρώ, κατά μέσο όρο περίπου, στις οποίες περιλαμβάνονταν πέραν του μισθού της και πρόσθετες παροχές για νυκτερινή και υπερωριακή εργασία (βλ. αναλυτική καρτέλα εργαζομένου, ετών 2016, 2017 και 1ου – 3ου 2018 και βεβαίωση αποδοχών έτους 2017), ενώ στις 12-11-2019 μετακινήθηκε στο τμήμα Προμηθειών της Δ/νσης Οικονομικών Υπηρεσιών (βλ. το με αριθμό ………/12-11-2019 έγγραφο της Δ/νσης Ανθρ. Δυναμικού Δήμου ….), όπου πλέον παρέχει τις υπηρεσίες της έναντι μηναίων καθαρών αποδοχών, ποσού 900 ευρώ κατά μ.ο (βλ. προσκομιζόμενα έγγραφα αναλυτικής μισθοδοσίας –προπληρωμής μηνών Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου έτους 2019 του Δήμου ……), δίχως περαιτέρω να αποδεικνύεται ότι λαμβάνει πρόσθετες αμοιβές. (για τη παραδεκτή προβολή με τις προτάσεις της εκκαλούσας κατ’άρθρο 527 ΚΠοΛΔ της οψιγενούς ενστάσεως περί χειροτέρευσης της οικονομικής της κατάστασης, ως επελθούσα μεταβολή των προσδιοριστικών του ύψους της διατροφής στοιχείων, η οποία θα μπορούσε να έχει ως επακόλουθο την παύση ή τη μείωση του ποσού της διατροφής, βλ. και ΟλΑΠ 2/1994, ΑΠ 900/2005 Δνη 2005.1078, ΕφΛαρ 106/2014 ΤΝΠΝΟΜΟΣ). Αυτή διαμένει σε ιδιόκτητο διαμέρισμα πολυκατοικίας στην περιοχή των Καμινιών, επιφάνειας 45 τμ, βαρυνομένη με τα λειτουργικά της έξοδα, ενώ περαιτέρω έχει στην ιδιοκτησία της ένα Ι.Χ.Ε αυτοκίνητο, μάρκας «TOYOTA», τύπου Yaris, με έτος πρώτης κυκλοφορίας το 2008, το οποίο χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις της, βαρυνόμενη με τα λειτουργικά του έξοδα (αγοράς καυσίμων, συντήρησης, ασφάλισης, τέλους κυκλοφορίας). Πέραν των ανωτέρω αυτή δεν διαθέτει άλλα περιουσιακά στοιχεία ούτε βαρύνεται με υποχρέωση διατροφής άλλων προσώπων. Επιπλέον, διατηρεί οφειλές προς τράπεζες για τις οποίες έχει υπαχθεί στη διαδικασία του Ν. 3869/2010 δυνάμει της υπ’αρίθμ. 454/2017 απόφασης του Ειρηνοδικείου Πειραιά, με την οποία έχει οριστεί υποχρέωση της προς καταβολή συνολικής δόσης δανείων, μέχρι το 2021, ποσού 200 ευρώ μηνιαίως. Ωστόσο, το ποσό αυτό δεν προαφαιρείται από το εισόδημα της, αλλά λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσης της (βλ. ΑΠ 680/2010 ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων εργάζεται ως μόνιμος λιμενεργάτης στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιά αποκομίζοντας το έτος 2016 καθαρές αποδοχές, ποσού 2.000 ευρώ περίπου μηνιαίως, κατά μέσο όρο (βλ. το με αριθμό πρωτ. …../5-3-2018 έγγραφο της Ε’ ΔΟΥ Πειραιά) ενώ από το έτος 2017 αυτές ανέρχονται ποσό 1600 ευρώ περίπου κατά μέσο όρο (βλ. εκκαθαρίσεις μισθοδοσίας του μηνών 11ου – 12ου 2017, 1ου 2018). Αυτός διαμένει με το ανήλικο τέκνο σε ιδιόκτητη διώροφη κατοικία στο Πέραμα, και, ως εκ τούτου, δεν βαρύνεται με δαπάνη μισθώματος, αλλά μόνον με τις λειτουργικές της δαπάνες. Είναι ιδιοκτήτης μιας παλαιάς κατοικίας στο …… Νάξου, επιφάνειας 67,47 τμ, και συγκύριος ποσοστού 12,5 % εξ αδιαιρέτου ενός αγροτεμαχίου στη θέση «….» ή «….» στο Δήμο …. Νάξου, εκτάσεως 8 στρεμμάτων, ποσοστού 3,125 % εξ αδιαιρέτου, ενός αγροτεμαχίου στη θέση «….» Νάξου, εκτάσεως 10 στρεμμάτων, ποσοστού 2,0833% εξ αδιαιρέτου, ενός αγροτεμαχίου στη θέση «….» …. Νάξου, εκτάσεως 12 στρεμμάτων, και ενός αγροτεμαχίου στη θέση «………» …. Νάξου, εκτάσεως 8 στρεμμάτων, ποσοστού 25% εξ αδιαιρέτου, ενός αγροτεμαχίου στη θέση «….» …. .. Νάξου, εκτάσεως 5 στρεμμάτων, ποσοστού 50% εξ αδιαιρέτου, ενός αγροτεμαχίου στη θέση «….» …. Νάξου, εκτάσεως 13,5 στρεμμάτων, που φέρεται να έχει ανακηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος, ποσοστού 15,625% εξ αδιαιρέτου, ενός αγροτεμαχίου στη θέση «……..» …. Νάξου, εκτάσεως 3 στρεμμάτων, και ποσοστού 50 % εξ αδιαιρέτου ενός αγροτεμαχίου στη θέση «…..» …. Νάξου, εκτάσεως 500 τμ. Η ως άνω ακίνητη περιουσία του ενάγοντος είναι απρόσοδη, ενώ και η εκποίηση της κρίνεται δυσχερής, λόγω του μικρού ως επί το πλείστον ποσοστού συνιδιοκτησίας του ενάγοντος στα επί μέρους ακίνητα, και ως εκ τούτου, δεν επιβάλλεται αυτή για την ικανοποίηση των επίδικων αξιώσεων διατροφής, λόγω και του ύψους των λοιπών εισοδημάτων από την εργασία του (ΑΠ 828/2015 ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), απορριπτομένων των όσων περί του αντιθέτου ισχυρίζεται η εκκαλούσα με τον τέταρτο λόγο της έφεσης της. Λαμβάνεται, ωστόσο, υπόψη για τον προσδιορισμό της οικονομικής του δυνατότητας (ΕφΛαμ 44/2013, ΕφΛαρ 149/2012, ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Περαιτέρω, αυτός είναι ιδιοκτήτης ενός Ι.Χ.Ε αυτοκινήτου μάρκας «ΚΙΑ», τύπου Picanto, και μιας μοτοσικλέτας, μάρκας «Κawassaki», 155 cc, και βαρύνεται με τα λειτουργικά τους έξοδα, ενώ διατηρεί σημαντικές οφειλές σε πιστωτικά ιδρύματα, ποσού 327.000 ευρώ περίπου, για τις οποίες δεν αποδεικνύεται ότι προβαίνει σε καταβολές, ενώ έχει αιτηθεί, με την από 21.11.2012 αίτηση του προς το Ειρηνοδικείο Πειραιά, την υπαγωγή τους στο Ν. 3869/2010. Κατά τα λοιπά, αμφότεροι οι διάδικοι, δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτουν άλλα εισοδήματα ή περιουσιακά στοιχεία ούτε ότι βαρύνονται με υποχρέωση διατροφής άλλων προσώπων, έκαστος δε, αυτών έχει τις συνήθεις δαπάνες διαβίωσης (διατροφής, ένδυσης – υπόδησης, ψυχαγωγίας, μετακίνησης κλπ), με αυτές των ατόμων αντίστοιχης ηλικίας και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Η ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων, ηλικίας σήμερα 15 ετών, στερείται προσοδοφόρου περιουσίας και εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή και, όπως είναι ευνόητο, δεν εργάζεται λόγω της ηλικίας της. Επομένως, έχει δικαίωμα διατροφής σε χρήμα έναντι και των δύο γονέων της, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες. Μέχρι και τον Ιούνιο του έτους 2017 αυτή φοιτούσε στην Στ’ τάξη ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου, για το οποίο καταβάλλονταν μηνιαία δίδακτρα, ποσού 250 ευρώ, ενώ πλέον φοιτά σε δημόσιο γυμνάσιο. Με βάση, όμως, τα εισοδήματα, τις οικονομικές εν γένει δυνατότητες και κυρίως τις οφειλές των γονέων της και τις συνθήκες ζωής των διαδίκων και της ίδιας, η φοίτηση της σε ιδιωτικό σχολείο, με αυτό το κόστος, αντί σε δημόσιο, ως επιλογή του ενάγοντος, στην οποία δεν συναινεί η εναγομένη, κρίνεται υπερβολική (ΑΠ 837/2009, ΕφΘεσ 1831/2014, ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), ως δυσανάλογη των οικονομικών δυνατοτήτων τους και, επομένως, δεν συνυπολογίζεται στις διατροφικές της ανάγκες (βλ. τη με αριθμό 476/2016 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά, που έκρινε τη διαφορά για το προγενέστερο χρονικό διάστημα). Παρακολουθεί ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών, όχι πλέον του δίωρου ανά εβδομάδα, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, καθώς μάλιστα οι επιδόσεις της είναι καλές και δεν χρειάζεται περισσότερη ενίσχυση, ενώ διδάσκεται αγγλικά και στο σχολείο που φοιτά, για τα οποία ο ενάγων εκτιμάται ότι δαπανά το ποσό των 80 ευρώ μηνιαίως, που αντιστοιχούν στη συνήθη αμοιβή των 10 ευρώ/ ώρα, για παιδιά της ηλικίας της. Παρακολουθεί, επίσης, μαθήματα στο αθλητικό σωματείο «………..», συμμετέχοντας και σε σχετικές εκδηλώσεις, που αυτό διοργανώνει, με μηνιαία συνδρομή 35 ευρώ, καθώς και μαθήματα «ZUMBA» με κόστος 30 ευρώ μηνιαίως. Για ιατρικές δαπάνες, που δεν καλύπτονται από τον ασφαλιστικό της φορέα (συμμετοχή σε εξετάσεις, επισκέψεις σε ιατρούς, οδοντιάτρους) απαιτείται ποσό 30 ευρώ μηνιαίως. Οι λοιπές δαπάνες διαβίωσης της, ήτοι τροφής, ένδυσης, ψυχαγωγίας, εκπαίδευσης και παραθερισμού, είναι οι συνήθεις δαπάνες παιδιών της αντίστοιχης ηλικίας. Συνεπώς, με βάση τις ανάγκες της, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής της, δηλαδή την ηλικία, τον τόπο κατοικίας της, τις ανάγκες της εκπαίδευσης της και τις οικονομικές δυνάμεις των γονέων της (ΑΠ 541/2015, ΑΠ 837/2009 ό.π, ΑΠ 1663/2014, ΧΡΙΔ 2015.196), η ανάλογη διατροφή που δικαιούται για το κρίσιμο χρονικό διάστημα, προς κάλυψη των απαιτούμενων λοιπών (πλην των ανωτέρω ειδικότερα αναφερομένων) δαπανών για τη σίτιση, υπόδηση, ένδυση, ψυχαγωγία, αγορά σχολικών ειδών, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και δη πέραν αυτής που καλύπτεται από τον ασφαλιστικό φορέα της (είναι ασφαλισμένη στον ασφαλιστικό φορέα του ενάγοντος), την αναλογία της συμμετοχής της στις λειτουργικές δαπάνες (ηλεκτρισμός, ύδρευση κλπ) της κατοικίας που διαμένει με τον πατέρα της και τις αποτιμώμενες σε χρήμα, συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου της, υπηρεσίες, που της προσφέρει ο ενάγων και έχει ανάγκη για την ανατροφή της, ανέρχεται μηνιαίως στο ποσό των 550 ευρώ, όπως ορθώς έκρινε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, του δεύτερου λόγου της έφεσης, με τον οποίο η εκκαλούσα υποστηρίζει τα αντίθετα απορριπτομένου ως αβάσιμου. Από το παραπάνω ποσό, η ενάγουσα οφείλει να καταβάλει, με βάση τις διακρίσεις στην προαναφερθείσα οικονομική της δυνατότητα, συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση του ενάγοντος, το ποσό των 200 ευρώ από 10-6-2016 έως 31-12-2016, το ποσό 230 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-1-2017 έως 1-11-2019, και το ποσό των 200 ευρώ από 1-11-2019 έως 11-6-2020, ενώ το υπόλοιπο μέρος της δικαιούμενης διατροφής της ανήλικης, βαρύνει τον ενάγοντα, ο οποίος, έχων κατά νόμο συντρέχουσα και ανάλογη των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων του υποχρέωση διατροφής της, μπορεί να το καλύπτει με την προσφορά των προσωπικών του υπηρεσιών και των λοιπών, συνδεομένων με τη συνοίκηση τους, παροχών, αλλά και με τα εισοδήματα από την εργασία του. Επιπλέον, οι επικαλούμενες από την εναγομένη δαπάνες, στις οποίες υποβάλλεται κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας της με την ανήλικη (αγορά ενδυμάτων, ψυχαγωγία κλπ), δεν συνυπολογίζονται στο ποσό της συνεισφοράς της στις διατροφικές ανάγκες της, καθώς σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, οι δαπάνες αυτές γίνονται από ιδιαίτερη αγάπη της προς την ανήλικη προκειμένου να δημιουργηθεί μεταξύ τους κλίμα στοργής, αφοσίωσης και εμπιστοσύνης και δεν της επιβάλλονται ούτε επιλέγονται από άλλον (ΕφΘεσ 1031/2009, ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). IV. Η εναγομένη με τον πέμπτο λόγο της έφεσης της παραπονείται για την μερική απόρριψη της ένστασης εξοφλήσεως, που είχε προβάλει πρωτοδίκως, με την οποία ισχυρίστηκε, ότι για το επίδικο διάστημα, κατέβαλε στον ενάγοντα, με τμηματικές καταβολές για οφειλόμενη διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους, συνολικό ποσό 5.319 ευρώ, ενώ επιπλέον εσφαλμένα κρίθηκε ότι αυτή είναι υπερήμερη ως προς την καταβολή οφειλόμενης στο ανήλικο τέκνο διατροφής για το διάστημα από 11.6.2017 έως 2.1.2018. Εν τούτοις, όπως αποδείχθηκε, ο ενάγων είχε ασκήσει την από 4.6.2014 αγωγή του (αρ.κατ. ……./2014), με την οποία ζητούσε να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλλει διατροφή για λογαριασμό του τέκνου τους, για το χρονικό διάστημα από 16.1.2014 έως 15.1.2016. Επ’αυτής εκδόθηκε πρωτοδίκως η υπ’αριθμ. 399/2016 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και, κατόπιν ασκήσεως εφέσεως από την εναγομένη, η υπ’αριθμ. 476/2016 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς (Μονομελούς), με την οποία υποχρεώθηκε η τελευταία να καταβάλλει στον ενάγοντα για την παραπάνω αιτία, το ποσό των 230 ευρώ για το διάστημα από 16.1.2014 έως 15.1.2015 και 200 ευρώ για το διάστημα από 16.1.2015 έως 15.1.2016 και δη εφάπαξ το ποσό των 3.760 ευρώ για οφειλόμενες διατροφές από 16-1-2014 έως 10-6-2015. Ο ενάγων, στις 10.6.2016 (πριν την έκδοση της ως άνω τελεσίδικης απόφασης), κοινοποίησε στην εναγομένη την από 26.5.2016 εξώδικη όχληση – διαμαρτυρία του (βλ. την υπ’αριθμ. …../10.6.2016 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά ………..), με την οποία την καλούσε να του καταβάλλει τα ποσά, που είχαν επιδικασθεί με την ως άνω οριστική πρωτόδικη απόφαση και, πέραν αυτών, ποσό 500 ευρώ μηνιαίως, για την ίδια αιτία, για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της όχλησης (10.6.2016) και εφεξής. Επομένως, για το επίδικο εν προκειμένω χρονικό διάστημα και δη για το μέρος αυτού, που ανάγεται στον προ της επίδοσης της αγωγής χρόνο, δηλαδή για το διάστημα από 11.6.2016 έως 23.1.2018, ο ενάγων είχε οχλήσει την εναγομένη προς καταβολή ποσού 500 ευρώ μηνιαίως ως οφειλόμενη ανάλογη διατροφή της θυγατέρας τους, η οποία, για τον λόγο αυτό κατέστη υπερήμερη ως προς την καταβολή του (αρθρ. 1498 ΑΚ), και κατά συνέπεια ο ισχυρισμός της περί μη οχλήσεως της για το διάστημα από 11.6.2017 έως 2.1.2018, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Περαιτέρω , όπως βάσιμα επικαλείται ο ενάγων, ποσό 4.000 ευρώ εκ του ανωτέρω ποσού των 5.319 ευρώ, που η εναγόμενη του κατέβαλε ως διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους, αφορούσε σε εξόφληση ποσών παλαιότερων οφειλών της, που κατά τα ανωτέρω του επιδικάστηκαν τελεσιδίκως (ποσό 3.760 ευρώ εφάπαξ, αναγόμενο σε διατροφή διαστήματος από 16.1.2014 έως 10.6.2015 και επιπλέον ποσό 200 ευρώ μηνιαίως για το διάστημα από 11.6.2015 έως 15.1.2016, ήτοι ποσό (200€ Χ 7μήνες=) 1.400 ευρώ, συνολικά δηλαδή ποσό 5.160 ευρώ και δη νομιμοτόκως από τότε που έκαστη επιμέρους αξίωση κατέστη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή), τις οποίες δεν επικαλείται ούτε αποδεικνύει η ενάγουσα, ότι είχε εξοφλήσει με άλλο τρόπο. Επομένως, και δεδομένου ότι δεν αποδεικνύεται ότι η εναγομένη προέβη σε διαφορετικό του εκ του νόμου προβλεπόμενου τρόπου καταλογισμού των από αυτήν καταβληθέντων ανωτέρω ποσών (δεν αναγράφεται κάτι διαφορετικό στα προσκομιζόμενα τραπεζικά καταθετήρια), η ένσταση εξόφλησης της, πρέπει να απορριφθεί κατά το μέρος αυτό, όπως και ο εξεταζόμενος λόγος έφεσης , ενώ το υπόλοιπο ποσό των 1319 ευρώ πρέπει να καταλογισθεί στα αρχαιότερα από τα επίδικα χρέη (άρθρο 422 εδ δ’ ΑΚ , δηλαδή στα ποσά διατροφής του χρονικού διαστήματος από 11-6-2016 έως 31-12-2016 (1319/200 ευρώ=6,6 μήνες), ως προς το οποίο η αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη.
- V. Κατόπιν αυτών, εφόσον το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση του δέχθηκε ότι η εναγόμενη υποχρεούται να καταβάλει στον ενάγοντα, υπό την ανωτέρω ιδιότητα του, το ποσό των 230 ευρώ μηνιαίως για το χρονικό διάστημα από 1-1-2017 έως 11-6-2020, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε δόσης μέχρι την εξόφληση έσφαλε στην κρίση του ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, κατά ουσιαστική παραδοχή των σχετικών λόγων της έφεσης. Γι` αυτό πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση, ως ουσιαστικά βάσιμη, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, να κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο τούτο και να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή ως κατ’ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να προκαταβάλει στον ενάγοντα το πρώτο τριήμερο εκάστου μηνός το ποσό των 230 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-1-2017 έως 30-10-2019 και 200 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-11-2019 έως 11-6-2020, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμή εκάστης δόσης μέχρι την εξόφληση. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ τους, καθόσον πρόκειται για διαφορά μεταξύ συγγενών (γονέα και τέκνου) εξ αίματος πρώτου βαθμού, εκτός αυτών που έχουν προκαταβληθεί, κατ’ άρθρο 173 παρ.4 ΚΠολΔ, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση με παρόντες τους διαδίκους .
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την έφεση κατά της με αριθμό 5102/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς .
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 5102/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει την από 23-1-2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2018 αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ μερικώς την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα κατά το πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, ως μηνιαία διατροφή, για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου τους, ……, το ποσό των διακοσίων τριάντα (230,00) ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-1-2017 έως 30-10-2019 και διακοσίων (200,00) ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-11-2019 έως 11-6-2020, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής εκάστης δόσης μέχρι την εξόφληση.ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας μεταξύ των διαδίκων, αφαιρουμένου του ποσού, που προκαταβλήθηκε για την αιτία αυτή.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 31 Μαρτίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ