ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμος απόφασης 274/2020
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με τις διατάξεις του άρθρου 51 παρ. 1, 2, 3 και 5 του Ν. 2172/1993 , που άρχισαν να ισχύουν από την 16η Μαρτίου 1994 (άρθρο 51 παρ. 9 εδαφ. δ` του νόμου τούτου), ορίζεται α) ότι στο Πρωτοδικείο και Εφετείο Πειραιά συνιστώνται ειδικά τμήματα ναυτικών διαφορών, ως τοιούτων νοουμένων των διαφορών που πηγάζουν από πράξεις του θαλασσίου εμπορίου, τη χρησιμοποίηση, λειτουργία ή ναυσιπλοΐα πλοίου ή την παροχή εργασίας σε πλοίο, β) ότι οι διαφορές αυτές υπάγονται στα εν λόγω τμήματα των ανωτέρω Δικαστηρίων, γ) ότι, αν αυτές εισαχθούν σε άλλο τμήμα των Δικαστηρίων τούτων, παραπέμπονται στο τμήμα ναυτικών διαφορών των τελευταίων και δ) ότι διαφορές και υποθέσεις, που δεν υπάγονται στο τμήμα ναυτικών διαφορών των τοιούτων Δικαστηρίων και εισάγονται σ` αυτό, μπορούν να δικαστούν από τούτο ή να παραπεμφθούν στο αρμόδιο Τμήμα, εφαρμοζόμενης αναλόγως, κατά τα λοιπά, της διάταξης του άρθρου 46 KΠολΔ. Περαιτέρω, κατά την παρ. 6 περ. α΄ του ιδίου νόμου: «Συνιστάται στο Εφετείο Πειραιά ειδικό τμήμα στο οποίο εκδικάζονταιοι εφέσεις κατά των αποφάσεων του Μονομελούς ή Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που κρίνουν ναυτικές διαφορές και υποθέσεις (Τμήμα Ναυτικών Διαφορών)..». Η δικαιοδοσία των ειδικών αυτών τμημάτων εκτείνεται σε ολόκληρο το νομό Αττικής, για την εκδίκαση ιδιωτικών διαφορών, υπό την ανωτέρω έννοια. Μεταξύ των διαφορών αυτών περιλαμβάνονται και εκείνες που έχουν αιτία την πώληση πλοίου σύμφωνα με την παρ. 3 Α και 3Β εδ. α του άνω άρθρου, που ορίζει ότι «Ενδεικτικά ναυτικές διαφορές είναι εκείνες που έχουν αιτία: α) τη ναυπήγηση, την πώληση και γενικότερα την εκποίηση πλοίου με επαχθή αιτία», όπως η έννοια του πλοίου προσδιορίζεται στην παρ. 4 του ιδίου άρθρου, δηλαδή κάθε πλωτή κατασκευή ικανή για την εκτέλεση ορισμένου έργου ή υπηρεσίας στο θαλάσσιο χώρο. Από τις προπαρατεθείσες διατάξεις του Νόμου 2.172/1993 προκύπτει ότι αυτός θέλησε να καταστήσει αποκλειστικώς αρμόδια προς εκδίκαση των ναυτικών υποθέσεων, δια της υποχρεωτικής τους υπαγωγής σε αυτά, τα ρηθέντα τμήματα ναυτικών διαφορών των παραπάνω Δικαστηρίων του Πειραιά (σχ. ΕφΠειρ 145/2006, ΠειρΝομ 2006/359, ΕφΠειρ 238/2005 αδημ.).
Στην προκειμένη περίπτωση, οι ενάγοντες με την από από 25.11.2014 με γενικό αριθμό κατάθεσης ……/2015 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …../2015 αγωγή τους, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ισχυρίσθηκαν ότι, δυνάμει έγγραφης σύμβασης που καταρτίστηκε την 5.3.2008 μεταξύ των ιδίων και του εναγομένου, ο οποίος διατηρεί ατομική επιχείρηση κατασκευής σκαφών αναψυχής στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου Θορικού Λαυρίου, οι πρώτοι ανέθεσαν σε αυτόν, έναντι αμοιβής 104.100 ευρώ την κατασκευή σκάφους αναψυχής, το οποίο αναλυτικά περιγράφεται στην αγωγή. Οτι εν συνεχεία, μετά από υπόδειξη του εναγομένου, τα μέρη κατάρτισαν την 27.2.2009 πρόσθετο ιδιωτικό συμφωνητικό με το οποίο συμφωνήθηκε η τοποθέτηση επισπρόσθετου εξοπλισμού στο σκάφος αντί εργολαβικού ανταλλάγματος 25.000 ευρώ. Οτι με την αρχική σύμβαση συμφωνήθηκε χρόνος παράδοσης του σκάφους το διάστημα, από 15.6.2009 έως 30.6.2009 και η καταβολή της αμοιβής του εργολάβου συμφωνήθηκε τμηματική με αποπληρωμή κατά την παράδοση του έργου ενώ η αμοιβή του από το συμπληρωματικό ιδιωτικό συμφωνητικό καταβλητέα μέχρι το τέλος Απριλίου του ίδιου έτους. Οτι περαιτέρω, ενώ οι ενάγοντες κατέβαλαν ως αμοιβή του εναγομένου συνολικά το ποσό των 108.400 ευρώ σε τραπεζικούς λουγαριασμούς του τελευταίου και το ποσό των 3.500 ευρώ σε μετρητά, χωρίς ο εναγόμενος να τηρήσει την υποχρέωση παράδοσης του σκάφους μέχρι την 30.6.2009 κατά τα συμφωνηθέντα, με αποτέλεσμα οι ενάγοντες να του τάξουν προθεσμία με το από 19.6.2013 εξώδικο που του απέστειλαν να τους παραδόσει το σκάφος εντός πέντε ημερών, χωρίς ο εναγόμενος να το πράξει. Με την αγωγή τους οι ενάγοντες δήλωσαν οτι υπαναχωρούν από την καταρτισθείσα σύμβαση, λόγω υπαίτιας παράβασης αυτής από τον εναγόμενο και ζήτησαν να υποχρεωθεί ο τελευταίος να τους αποδώσει το ποσό των 126.400 ευρώ που του είχαν καταβάλει. Επικουρικά δε ζήτησαν το ως άνω ποσό με τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Τέλος, ζήτησαν να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης. Η εν λόγω αγωγή συζητήθηκε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την 13.10.2015 και εξεδόθη επ αυτής η με αριθμό 674/13.10.2016 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία κηρύχθηκε ματαιωμένη η συζήτηση της αγωγής. Οι ενάγοντες επανέφεραν προς συζήτηση την αγωγή με την με γενικό αριθμό κατάθεσης ……./2016 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης ……/2016 κλήση που συζητήθηκε την 11.10.2016 και εκδόθηκε η με αριθμό 1082/2017 μη οριστική απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, η οποία διέταξε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης προκειμένου ο ορισθείς πραγματογνώμονας να αποφανθεί περί της αποπεράτωσης ή μη του σκάφους και του χρόνου αυτής. Εν συνεχεία με την από 21.11.2017 και με αριθμό κατάθεσης ……./23.11.2017 κλήση επαναφέρθηκε προς συζήτηση η υπόθεση μετά τη διενέργεια της ορισθείσας πραγματογνωμοσύνης και επ αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 3264/2018 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, του τμήματος Ναυτικού Δικαίου, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλλει στους ενάγοντες το ποσό των 126.400 ευρώ, νομιμότοκα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση. Κατά της απόφασης αυτής ο εναγόμενος-εκκαλών, άσκησε α) την από 15.10.2018 με γενικό αριθμό κατάθεσης …../2018 και ειδικό αριθμό κατάθεσης ……/2018 έφεση και β) τους από 3.11.2019 και με γενικό αριθμό κατάθεσης …./2019 και ειδικό αριθμό κατάθεσης …./2019 πρόσθετους λόγους αυτής και ζητεί για τους λόγους που αναφέρονται στα δικόγραφα αυτά, να εξαφανιστεί η προαναφερόμενη (εκκαλούμενη) απόφαση, με σκοπό να απορριφθεί η αγωγή των εφεσιβλήτων. Ενόψει, όμως, των όσων εκτέθηκαν στη νομική σκέψη της παρούσας, η επίδικη διαφορά που αφορά ναυπήγηση σκάφους τυγχάνει “ναυτική” κατά την αληθινή έννοια των διατάξεων του άρθρου 51 παρ. 3 περίπτ. Α` – Β` εδάφ. ε΄ και παρ. 6 α΄, του Ν. 2172/1993 . Με τα δεδομένα αυτά, η προκειμένη ένδικη υπόθεση αναρμοδίως εισήχθη προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Τμήματος του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο δεν είναι, κατά τη σχετική και νομίμως δημοσιευθείσα 2/1994 απόφαση της Ολομελείας του, εκείνο των “Ναυτικών Διαφορών” (σχ. ΕφΠειρ 1/2011, ΠειρΝ. 2011, 74 και ΤΝΠ, ΝΟΜΟΣ, η δε καθ΄ύλην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου που δικάζει την αγωγή αφορά στη δημόσια τάξη και ερευνάται αυτεπαγγέλτως, κατά τις διατάξεις των άρθρων 46, 559 αρ. 5 και 562 παρ 2 περ. γ` του Κ.Πολ.Δ. (ΑΠ 1602/2012 ΕΝαυτΔ 2013/17). Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει, σύμφωνα με τα άρθρα 46 KΠολΔ και 51 παρ. 5 και 6 του Ν. 2172/1993, να κηρυχθεί το τμήμα αυτό αναρμόδιο προς εκδίκαση της, με την υπό κρίση έφεση, εισαγομένης σ’ αυτό ένδικης ναυτικής υποθέσεως και να παραπεμφθεί η τελευταία στο αρμόδιο “Τμήμα Ναυτικών Διαφορών” του Εφετείου τούτου, χωρίς όμως να επιβληθούν δικαστικά έξοδα, διότι η παρούσα απόφαση δεν είναι οριστική, με την έννοια του άρθρου 309 KΠολΔ, καθόσον δεν αποφαίνεται για την καθ’ ύλην αναρμοδιότητα ολόκληρου του Δικαστηρίου τούτου, αλλά μόνον του Τμήματος τούτου (Β`), που δεν αποτελεί οργανικώς αυτοτελές Δικαστήριο, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 46 KΠολΔ (σχ. ΕφΠειρ 145/2006, ο.π., Εφ.Πειρ. 988/2005 ο.π., ΕφΠειρ 462/1997 ΕλΔνη 40, 364, ΕφΠειρ 257/1996 ΕλΔνη 38, 655).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι το παρόν Δικαστήριο είναι καθ’ ύλην αναρμόδιο προς εκδίκαση των α) από 15.10.2018 με γενικό αριθμό κατάθεσης …../2018 και ειδικό αριθμό κατάθεσης …../2018 έφεσης και β) από 3.11.2019 και με γενικό αριθμό κατάθεσης …../2019 και ειδικό αριθμό κατάθεσης …../2019 πρόσθετους λόγους αυτής κατά της υπ` αριθμόν 3264/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς του Τμήματος Ναυτικού Δικαίου.
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την έφεση και τους πρόσθετους λόγους αυτής στο Τμήμα Ναυτικών Διαφορών του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο (Τμήμα) είναι καθ` ύλην και κατά τόπον αρμόδιο προς εκδίκασή τους.
KΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στις 6 Απριλίου 2020 χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ