ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 283/2020
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
——————————————-
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Αντώνιο Πλακίδα, Πρόεδρο Εφετών, Ιωάννη Αποστολόπουλο, Εφέτη, Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, Εφέτη- Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα T.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Αρμόδια φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 4§2 του Ν. 3994/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 72 § 13 του ίδιου νόμου), η από 2-10-2018 (υπ’ αριθμ. εκθ. καταθ. ……/…/4-10-2018) έφεση της εναγομένης, ως μερικά ηττηθείσας πρωτοδίκως διαδίκου, κατά της υπ’ αριθμ. 3581/2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία και έκανε εν μέρει δεκτή την από 21-7-2017 (υπ’ αριθμ. εκθ. καταθ. …………../2017) κατ’ αυτής αγωγή των εφεσίβλητων. Η έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα [άρθρα 495 του ΚΠολΔ, όπως το ποσό του παραβόλου που ορίζει αναπροσαρμόστηκε με το άρθρο 35 § 2 του ν.4446/2016 (ΦΕΚ Α΄240/22-12-2016) με έναρξη ισχύος ένα μήνα μετά τη δημοσίευσή του (άρθρο 45 αυτού), 499, 500, 511, 513 § 1 εδαφ. β΄, 516 § 1 και 517 του ΚΠολΔ] και εμπρόθεσμα (άρθρο 518 § 2 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο τρίτο του ν.4335/2015, που εφαρμόζεται για τις εφέσεις που ασκούνται μετά την 1-1-2016 (άρθρο ένατο παρ.2 αυτού), ενώ έχει καταβληθεί και το νόμιμο παράβολο κατά την άσκησή της (e-παράβολο με κωδικό …………… και αποδεικτικό πληρωμής του από την Τράπεζα Alpha Bank). Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, εντός των ορίων που καθορίζονται με αυτούς (άρθρα 522, 533 § 1 του ΚΠολΔ), κατά την αυτή διαδικασία, που εκδόθηκε η εκκαλουμένη.Οι ενάγοντες, επικαλούμενοι παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητάς τους εκ μέρους της εναγομένης και εν γένει αδικοπρακτική συμπεριφορά της σε βάρος του πρώτου, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο δικόγραφο της αγωγής τους, ζητούσαν να υποχρεωθεί η εναγομένη: α/να απέχει από οποιαδήποτε προσβολή της προσωπικότητάς τους, β/να μην προσεγγίζει την οικία και τον χώρο εργασίας τους, όπως αυτό συγκεκριμένα καθορίζεται, σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων, υπό την απειλή χρηματικής ποινής ποσού 3.000 ευρώ και προσωπικής κράτησης έξι (6) μηνών, γ/να καταβάλει στον πρώτο το ποσό των 17.956 ευρώ και στη δεύτερη των 15.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστησαν, με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση και να επιβληθούν σε βάρος της τα δικαστικά τους έξοδα. Επί της αγωγής εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 3581/2018 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ ουσίαν και υποχρεώθηκε η εναγομένη να καταβάλει στον πρώτο των εναγόντων το ποσό των 2.500 ευρώ και στη δεύτερη των 2.000 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής και μέχρι την εξόφληση και επιβλήθηκαν σε βάρος της τα δικαστικά τους έξοδα, ύψους 450 ευρώ.Κατά της απόφασης αυτής, παραπονείται η εναγομένη, με την υπό κρίση έφεσή της και για τους ειδικότερα εκτιθέμενους σε αυτήν λόγους, που ανάγονται σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί την εξαφάνισή της με σκοπό να απορριφθεί η αγωγή. Ο τρίτος, ωστόσο, λόγος αυτής, με τον οποίο διατείνεται ότι εσφαλμένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο θεώρησε ότι οι υπ’ αριθμ. ………./2017, ληφθείσες με επιμέλειά της, ένορκες βεβαιώσεις αναρμοδίως δόθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Νικαίας, στηρίζεται επί εσφαλμένης προϋπόθεσης, διότι, σε αντίθεση με τις προβαλλόμενες αιτιάσεις της, οι ένορκες αυτές βεβαιώσεις λήφθησαν υπόψη από το πρωτόδικο Δικαστήριο, με ειδική μνεία στην ως άνω αναρμοδιότητα.Από την εκτίμηση των εγγράφων που οι διάδικοι προσκομίζουν μετ’ επικλήσεως, προς άμεση απόδειξη και για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα για την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης, ασχέτως αν μνημονεύεται ή όχι ειδικά, μεταξύ των οποίων η υπ’ αριθμ. ……./9-5-2017 ένορκη βεβαίωση της ……………., ενώπιον της Ειρηνοδίκου Νίκαιας, που ελήφθη με επιμέλεια των εναγόντων, οι υπ’ αριθμ. …/10-5-2017, …./10-5-2017 και …../20-6-2017 ένορκες βεβαιώσεις η πρώτη ενώπιον του Ειρηνοδίκη Νίκαιας και οι επόμενες ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, των μαρτύρων ……………, αντίστοιχα, που ελήφθησαν, με επιμέλεια της εναγομένης, στο πλαίσιο της εκδίκασης της συναφούς από 30-3-3017 αίτησης ασφαλιστικών μέτρων των νυν εναγόντων, οι από 19-10-2017 ένορκες εξετάσεις των μαρτύρων ……………., ενώπιον της Ειρηνοδίκη Νικαίας, που δόθηκαν στο πλαίσιο προανάκρισης, και οι προσκομιζόμενες από την εκκαλούσα –19 συνολικά– φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 § 1 περ. γ΄, 448 § 2, 457 § 4 του ΚΠολΔ), καθώς και από την εκτίμηση της υπ’ αριθμ. ……/24-11-2017 ένορκης βεβαίωσης της ……….. ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς, ………, που ελήφθη με επιμέλεια των εναγόντων και των υπ’ αριθμ. ………/20-11-2017 ένορκων βεβαιώσεων των μαρτύρων ………. ενώπιον της Ειρηνοδίκη Νικαίας, που λήφθησαν με επιμέλεια της εκκαλούσας, κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της εναγομένης και των εναγόντων, αντίστοιχα, κατ’ άρθρο 422 του ΚΠολΔ (σχετ. η από 20-11-2017 κλήση-γνωστοποίηση εξέτασης μαρτύρων και υπ’ αριθμ. …../21-11-2017 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, ………., όσον αφορά την υπ’ αριθμ …../2017 ένορκη βεβαίωση και η από 8-11-2017 εξώδικη κλήση-γνωστοποίηση εξέτασης μαρτύρων και υπ’ αριθμ …. Α΄ και ….. Α΄/14-11-2017 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή της ως άνω περιφερείας, …….., όσον αφορά τις λοιπές), παρ’ ότι, για τις τελευταίες ένορκες βεβαιώσεις που δόθηκαν στο πλαίσιο της παρούσας δίκης, δεν τηρήθηκε η διάταξη του άρθρου 421 του ΚΠολΔ, ως προς την αρμοδιότητα της Ειρηνοδίκη, ενώπιον της οποίας δόθηκαν (οι μάρτυρες τυγχάνουν κάτοικοι Περάματος, Αμπελοκήπων, Πειραιώς, Σαρωνίδας και Γλυφάδας, και καθ’ ύλην αρμόδιο για την εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο βαθμό, όπου και προσκομίστηκαν, ήταν το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς), καθώς κατά τη γνώμη του Δικαστηρίου, πρέπει να υιοθετηθεί η συσταλτική ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 424 του ΚΠολΔ, στις περιπτώσεις των παρατυπιών ήσσονος σημασίας, όπως εν προκειμένω, αφού επιτυγχάνεται ο σκοπός στον οποίο αποβλέπουν οι συγκεκριμένες διατάξεις, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι ούτε καν η άσκηση αγωγής ενώπιον αναρμοδίου δικαστηρίου δεν επιφέρει τέτοιο απαράδεκτο (σχετ. Π. Μαντή «Τροποποιήσεις του ν.4335/2015 στο δίκαιο της απόδειξης. Οι νέες διατάξεις για τη διαταγή πληρωμής. Διαχρονικό δίκαιο», ΕλλΔνη 2017.σελ. 1025 επ., Π. Γιαννόπουλος-Χρ. Τριανταφυλλίδης «Οι τροποποιήσεις στου ν.4335/2015 στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας στο πεδίο του δικαίου της αποδείξεως» ΕλλΔνη 2016.665 επ., Β. Χατζηιωάννου, Η ένορκη βεβαίωση μετά το ν. 4335/2015, Σημειώσεις για το μάθημα «Αστικό Δικονομικό Δίκαιο I» στη Νομική Σχολή Δ.Π.Θ.), ούτε μπορεί να συναχθεί ότι η παρατυπία αυτή, δηλαδή η επιλογή αναρμόδιου Ειρηνοδίκη ήταν ηθελημένη (Π. Γιαννόπουλος-Χρ. Τριανταφυλλίδης ό.π. σελ. 683), καθόσον μάλιστα είχε προηγηθεί η εξέταση μαρτύρων στο πλαίσιο προανάκρισης ενώπιον του Πταισματοδίκη Νικαίας, η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων είχε κατατεθεί στο Ειρηνοδικείο Νικαίας, στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται το μίσθιο που είχε εκμισθώσει ο πρώτος ενάγων από την εναγομένη, ενώ και οι ενάγοντες επιμελήθηκαν τη λήψη ένορκης βεβαίωσης της …………….. ενώπιον του ίδιου Ειρηνοδίκη, καθώς και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § § 3 και 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, που έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης: Δυνάμει του από 25-7-2016 έγγραφου ιδιωτικού συμφωνητικού, που συνυπέγραψαν η εναγομένη και ο πρώτος ενάγων, όπως αυτό τελικά τροποποιήθηκε με το νεώτερο από 2-9-2016 συμφωνητικό, κυρίως ως προς το ύψος του μισθώματος, που διαμορφώθηκε από 50 σε 180 ευρώ τελικά, προκαταβλητέο εντός του πρώτου τριημέρου κάθε ημερολογιακού μήνα, παραχωρήθηκε στον τελευταίο ένας ημιυπόγειος επαγγελματικός χώρος στη Νίκαια, επί της οδού …………….., ιδιοκτησίας της εναγομένης, για την χρησιμοποίησή του ως καταστήματος εμπορίας ανθέων. Ήδη, από την αρχή της μίσθωσης υπήρξαν προστριβές και ο πρώτος ενάγων απέστειλε στην εναγομένη στις 31-8-2016 σχετικό εξώδικο, παραπονούμενος κυρίως για την εκ μέρους της παράλειψη καταχώρισης του συμφωνητικού στο ηλεκτρονικό σύστημα της εφορίας. Τελικώς, ο πρώτος ενάγων μετέφερε την έδρα της επιχείρησής του σε άλλο κατάστημα επί της οδού …………. στον Κορυδαλλό, εξαιτίας, όπως ισχυρίζεται, της εξακολουθητικά παρενοχλητικής συμπεριφοράς της εναγομένης. Περί τα μέσα Φεβρουαρίου του έτους 2017 και σε ημερομηνία που δεν διαπιστώθηκε επακριβώς, η …………, απασχολούμενη από τον Ιανουάριο του ίδιου έτους στο κατάστημα του πρώτου ενάγοντος, συνοδευόμενη από καθαρίστρια, μετέβη κατ’ εντολήν του στο μίσθιο, προκειμένου, αφού καθαριστεί και εκκενωθεί ο χώρος, αμέσως μετά να παραδοθεί στην εναγομένη, η οποία όμως αρνήθηκε να παραλάβει τα κλειδιά, απευθύνοντας στην άνω μάρτυρα την απειλητική φράση «εγώ θα τον καταστρέψω, θα βάλω ανθρώπους να του σπάσουν τα μούτρα». Άλλωστε, δεν διευκρινίζεται αν η προσφορά των κλειδιών έγινε στο μίσθιο ή με τηλεφωνική κλήση της εναγομένης, και η ίδια (ενν. η εναγομένη) δέχεται, στον πυρήνα του, το περιστατικό αυτό, διατεινόμενη ήδη με τις πρωτόδικες προτάσεις της ότι συνομίλησε στο τηλέφωνο με γυναίκα, που της συστήθηκε με το όνομα «…….» και της ζήτησε να συναντηθούν για να της παραδώσει τα κλειδιά, πράγμα που εκείνη αρνήθηκε να πράξει. Το επόμενο χρονικό διάστημα εμφανιζόταν στο νέο κατάστημα του πρώτου ενάγοντος και είτε ήταν εκείνος παρών είτε όχι, φέρεται ότι τον εξύβριζε και αρνείτο να παραλάβει τα κλειδιά του μισθίου, θεωρώντας έτσι ότι δεν είχε λυθεί η μίσθωση. Οι επισκέψεις της στο νέο κατάστημα του πρώτου ενάγοντος συνάδουν με την έντονη ενόχλησή της, λόγω του γεγονότος ότι οι κουρτίνες, που ήταν τοποθετημένες κατά μήκος της πρόσοψης του μισθίου, είχαν παραμείνει ανοιχτές, με αποτέλεσμα, κατά τα λεγόμενά της, να δημιουργούν άσχημη εικόνα κάποια αντικείμενα που είχαν αφεθεί εντός αυτού (ράφια, σκάλα, τελάρο κ.λπ.) σε τυχόν υποψήφιους αγοραστές, δεδομένου ότι είχε ήδη από τον Αύγουστο του έτους 2016 αναρτήσει αγγελία πώλησής του στη «Χρυσή Ευκαιρία», ενώ διαμαρτυρόταν και για αφαίρεση του πίνακα τριφασικού ρεύματος. Στις 7 Μαρτίου 2017 και περί ώρα 14.43΄ η εναγομένη κάλεσε από τον αριθμό σταθερού τηλεφώνου ………… στο κινητό τηλέφωνο της θυγατέρας των εναγόντων και εξετασθείσας ενώπιον συμβολαιογράφου, …………, το οποίο επίσης δεν αρνείται (η εναγομένη) ως συμβάν, διευκρινίζοντας μόνον ότι, απ’ ό,τι γνώριζε, το τηλέφωνο αυτό ανήκε στη δεύτερη ενάγουσα. Ο λόγος, κατά τους ισχυρισμούς της, ήταν να εκφράσει τα παράπονά της για όλα τα ανωτέρω και για την μη καταβολή του μισθώματος και συγκεκριμένα του τρέχοντος μηνός Μαρτίου. Η συνομιλία τους διήρκεσε δύο λεπτά, γεγονός που αποδυναμώνει πλήρως το περιεχόμενο της ένορκης βεβαίωσης, αλλά και της προανακριτικής ένορκης κατάθεσης του ………., που εκμεταλλευόταν από κοινού με τον υιό της εναγομένης, ……………., Δ.Χ.Ε. αυτοκίνητο (ταξί) και ο οποίος, αφού δήλωσε αυτήκοος μάρτυρας, καθώς ήταν παρών στην οικία της και εκείνη είχε ενεργοποιήσει την ανοιχτή ακρόαση στο τηλέφωνό της, δήλωσε ότι η επικοινωνία τους εξαντλήθηκε στον διάλογο «δεν είμαι η ……………, είμαι η κόρη της» – «εντάξει κορίτσι μου επειδή θέλω να πω κάτι στη μητέρα σου θα την επισκεφθώ στο ιατρείο της». Άλλωστε και ο υιός της, ………… που φέρεται να ήταν παρών σε αυτήν την επικοινωνία, δεν κάνει οποιαδήποτε αναφορά στο συγκεκριμένο συμβάν στην προαναφερθείσα ένορκη βεβαίωσή του. Η εναγομένη αρχικά της μίλησε ήρεμα και αναφέρθηκε στην οφειλή του πρώτου ενάγοντος από μισθώματα, στη συνέχεια, όμως, ανέβασε τον τόνο της φωνής της για να καταλήξει εξαγριωμένη να απειλήσει εκ νέου τον πρώτο ενάγοντα, μέσω της θυγατέρας του, η οποία προηγουμένως της είχε συστήσει να απευθυνθεί σε δικηγόρο, με τη φράση «κορίτσι μου εγώ δεν μιλάω με δικηγόρους, τα λύνω αλλιώς τα θέματά μου. Θα τον σκοτώσω τον πατέρα σου, να το ξέρεις, και θα στον στείλω στο σπίτι μέσα στα αίματα», κλείνοντας στη συνέχεια απότομα το τηλέφωνο. Λίγη ώρα αργότερα, ο πρώτος ενάγων την κάλεσε από το κινητό του τηλέφωνο, γεγονός στο οποίο ο ίδιος δεν κάνει οποιαδήποτε αναφορά. Την επομένη απευθύνθηκε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά και έλαβε σχετική εισαγγελική παραγγελία, την οποία παρέδωσε στο αστυνομικό τμήμα Κορυδαλλού, ώστε να της γίνουν συστάσεις, γεγονός που αποτελεί λογική αντίδραση στο προηγηθέν τηλεφώνημα προς τη θυγατέρα του. Την ίδια ημέρα και περί ώρα 15.00΄ η εναγομένη μετέβη στο κατάστημά του, απευθύνοντάς του τη φράση «δώσε μου αυτά που μου χρωστάς ρε απατεώνα», παρουσία της μάρτυρος ………… Ο ισχυρισμός της ότι μετέβη εκεί κατόπιν τηλεφωνικής προσκλήσεώς του την προηγούμενη ημέρα ώστε να λάβει το μίσθωμα Μαρτίου, που έγινε μάλιστα προσχηματικά για να μεταβεί αυτή στο κατάστημά του, να προκληθεί επεισόδιο και να καλέσει αυτός ακολούθως την αστυνομία, δεν ευσταθεί καθώς δεν είναι λογικό να ήταν αυτή η αντίδρασή του μετά από τη συνομιλία της εναγομένης με τη θυγατέρα του λίγη ώρα νωρίτερα και για τον λόγο αυτό δεν κρίνονται πειστικές και οι άνω καταθέσεις του …..…, που επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς της, ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα. Ο πρώτος ενάγων της ζήτησε να αποχωρήσει, αλλά εκείνη δεν συμμορφώθηκε, οπότε δημιουργήθηκε ένταση και αυτός κάλεσε την άμεση δράση της αστυνομίας. Αμφότεροι μεταφέρθηκαν στο Aστυνομικό Tμήμα Κορυδαλλού, όπου τους έγιναν συστάσεις και αποχώρησαν περί ώρα 16.20΄. Την ίδια ημέρα και περί ώρα 17.00΄ η εναγομένη εισήλθε εκ νέου στο κατάστημα του πρώτου ενάγοντος για να πάρει τα κλειδιά του αυτοκινήτου της, τα οποία είχε αφήσει εκ παραδρομής νωρίτερα, έχοντας αναχωρήσει εσπευσμένα για το Αστυνομικό Τμήμα. Ευρισκόμενη ακόμη σε ταραχή, πήρε μαζί της και τα κλειδιά του καταστήματος, του σπιτιού, του αυτοκινήτου του πρώτου ενάγοντος και του ιατρείου της συζύγου του και έφυγε τρέχοντας. Η ενέργειά της αυτή κρίνεται ότι δεν έγινε σκόπιμα, γι’ αυτό άλλωστε, όταν ο ανωτέρω βγήκε από το κατάστημά του για να της ζητήσει πίσω όλα αυτά τα κλειδιά, εκείνη αμέσως του τα επέστρεψε, γεγονός το οποίο πειστικά βεβαιώνει ο μάρτυρας ……. Ο τελευταίος, κατόπιν σχετικής παρακλήσεώς της, την είχε μεταφέρει εκείνη την ημέρα με το ταξί του, από το Αστυνομικό Τμήμα στο κατάστημα του πρώτου ενάγοντος για να παραλάβει το αυτοκίνητό της, όπου και την ανέμενε μέχρι να αποχωρήσει. Άλλωστε, θα ήταν παράλογο, η εναγομένη, έχοντας μόλις επιστρέψει από το Αστυνομικό Τμήμα να προβεί σε κλοπή των κλειδιών του, όπως ο ίδιος καθ’ υπερβολή κατήγγειλε. Στη συνέχεια, στις 15 Μαρτίου 2017 και περί ώρα 14.30΄ η εναγομένη μετέβη εκ νέου στο κατάστημα του πρώτου ενάγοντος και, χτυπώντας τη τζαμαρία, του απηύθυνε τη φράση «αλήτη, πούστη, απατεώνα να μου φτιάξεις τον πίνακα», αίτημα δηλαδή που και η ίδια δέχεται ότι του είχε απευθύνει μετά την αποχώρησή του από το μίσθιο. Λίγο αργότερα και περί ώρα 17.00΄ ο πρώτος ενάγων, έχοντας ήδη συντάξει κείμενο έγκλησης για τα ανωτέρω περιστατικά που είχαν προηγηθεί στις 20 Φεβρουαρίου, στις 7 Μαρτίου και στις 8 Μαρτίου, προσθέτοντας και το συμβάν εκείνης της ημέρας, μετέβη στο αστυνομικό τμήμα Κορυδαλλού, όπου εγχείρισε την από 15-3-2017, απευθυνόμενη στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιώς, έγκλησή του, η δε εναγομένη αναζητήθηκε στα όρια του αυτοφώρου. Η ανωτέρω παραδοχή δεν αντικρούεται από τις ένορκες βεβαιώσεις και προανακριτικές καταθέσεις των μαρτύρων ……………, που βεβαιώνουν ότι η εναγομένη από τις 10 έως τις 20 Μαρτίου βρισκόταν στην εξοχική κατοικία της στη Σαρωνίδα, όπου μάλιστα επόπτευε εργασίες συντήρησης της πολυκατοικίας που διέμενε, καθώς αποδεικνύεται ότι κάλεσε εκ νέου τη θυγατέρα των εναγόντων στο κινητό της τηλέφωνο στις 15 Μαρτίου και ώρα 8.53΄ από το σταθερό τηλέφωνο της οικίας της στον Κορυδαλλό, όπου και βρισκόταν. Μάλιστα, δεν είχε κανένα λόγο να προβεί σε αυτή την ενέργεια που υποδηλώνει ότι εξακολουθούσε να παρενοχλεί ή να επιχειρεί να παρενοχλήσει και άλλα μέλη της οικογένειας του πρώτου ενάγοντος. Οι εξερχόμενες δε κλήσεις από το σταθερό της τηλέφωνο δεν έχουν καταγραφεί στην κατάσταση που η ίδια προσκομίζει, για τον λόγο ότι το τηλέφωνο της θυγατέρας των εναγόντων ήταν κατειλημμένο και έτσι δεν υπήρξε τελικώς επικοινωνία. Τέλος, στις 28 Μαρτίου 2017 η εναγομένη μετέβη στο μικροβιολογικό ιατρείο της δεύτερης των εναγόντων στον Κορυδαλλό και δημιούργησε νέο επεισόδιο, απευθύνοντάς της τη φράση «είναι απατεώνισσα. Κάνει λάθος εξετάσεις και με έστειλε στο νοσοκομείο», ενώπιον τρίτων. Σημειώνεται ότι, ανεξαρτήτως των αστικών διαφορών του πρώτου ενάγοντος και της εναγομένης, η βασιμότητα των ισχυρισμών των εναγόντων, περί των παραπάνω γεγονότων, ενισχύεται και από το γεγονός ότι, σε ημερομηνίες πλησιόχρονες αυτών, δηλαδή άμεσα, ο μεν πρώτος απευθύνθηκε στις αστυνομικές αρχές και υπέβαλε έγκληση σε βάρος της, ενώ αμφότεροι κατέθεσαν αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, σε αντίθεση με την εναγομένη που υπέβαλε μήνυση μόλις τον Οκτώβριο του έτους 2017 και, κατά τις δικές της παραδοχές, στην αντιδικία της με αυτόν, ενέπλεξε και άλλα μέλη της οικογένειάς του (σύζυγο και θυγατέρα). Κατόπιν, επομένως, όσων προεκτέθηκαν, α)ο πρώτος και ο δεύτερος λόγος της έφεσης, με τους οποίους η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα πλήττει την εκκαλουμένη που θεώρησε αξιόπιστη τη μαρτυρική κατάθεση των ………. και ……. (υπ’ αριθμ. …../2017 και …/2017 ένορκες βεβαιώσεις, αντίστοιχα), β)ο τέταρτος λόγος, με τον οποίο πλήττεται η εκκαλουμένη που δέχθηκε ότι στις 8 Μαρτίου 2017 η ίδια μετέβη αυτοβούλως στο κατάστημα του πρώτου ενάγοντος και τον εξύβρισε, μη συμμορφούμενη στο αίτημά του να αποχωρήσει και, αντιθέτως, δεν δέχθηκε ότι ο ίδιος την είχε προσκαλέσει τηλεφωνικά την προηγούμενη ημέρα για να της καταβάλει το μίσθωμα Μαρτίου, αλλά ουσιαστικά για να την παγιδεύσει σε προκληθέν από αυτόν επεισόδιο, ώστε να καλέσει στη συνέχεια την αστυνομία, όπως και έπραξε, γ)ο πέμπτος και ο έκτος λόγος, με τους οποίους η εκκαλούσα παραπονείται ότι στις 15 Μαρτίου 2017 δεν απείλησε ούτε εξύβρισε τον πρώτο ενάγοντα και στις 28 Μαρτίου 2017 δεν απηύθυνε την παραπάνω δυσφημιστική φράση προς τη δεύτερη ενάγουσα, κρίνονται ως αβάσιμοι. Με τις ανωτέρω δε ενέργειες και ισχυρισμούς της η εναγομένη, αφενός απείλησε τον πρώτο ενάγοντα και αφετέρου προσέβαλε την τιμή και την υπόληψη αμφοτέρων των εναγόντων, αφού κατά τα περιστατικά που προαναφέρθηκαν και ειδικώς εκείνα της 15ης Μαρτίου και της 28ης Μαρτίου 2017 ισχυρίστηκε ενώπιον τρίτων περιστατικά υποπίπτοντα στις αισθήσεις και αναγόμενα στο παρελθόν και το παρόν και δυσφημιστικά γι’ αυτούς. Ειδικότερα, μέσω αυτών, εμφανίζεται ο μεν πρώτος ενάγων ως δόλιο και ανέντιμο πρόσωπο που αποφεύγει να εκπληρώσει τις συμβατικές του υποχρεώσεις (αποκατάσταση ηλεκτρολογικού πίνακα, πληρωμή μισθώματος, καθαρισμός μισθίου), γεγονός που, και αληθές υποτιθέμενο ή ανταποκρινόμενο εν πάσει περιπτώσει στην πεποίθησή της, δεν δικαιολογεί τους χαρακτηρισμούς και τις κρίσεις στις οποίες προέβη και οι οποίες υποδηλώνουν έντονη απαξίωση και περιφρόνηση προς το πρόσωπό του, ενώ τίθεται υπό αμφισβήτηση η αξία της δεύτερης ενάγουσας ως ιατρού, με ονειδισμό της προσωπικότητάς της, καθώς, αν γινόταν γνωστό το επικαλούμενο από αυτήν γεγονός, θα μπορούσε να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των ασθενών της προς τη δεύτερη ενάγουσα. Από την προαναφερθείσα άδικη και υπαίτια συμπεριφορά της, ο πρώτος ενάγων ταράχθηκε και στενοχωρήθηκε, ενώ αμφότεροι προσεβλήθησαν στην προσωπικότητά τους, συνεπώς υπέστησαν ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας πρέπει, αφού ληφθούν υπόψη οι συνθήκες τέλεσής της, το είδος της προσβολής και η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των διαδίκων, εκ των οποίων, όπως ήδη εκτέθηκε, ο πρώτος ενάγων διατηρεί επιχείρηση ανθοπωλείου, η δεύτερη ενάγουσα τυγχάνει ιατρός και η εναγομένη είναι συνταξιούχος 71 ετών, με συνολικό δηλωθέν εισόδημα (σύνταξη και μισθώματα) ύψους 9.697,92 ευρώ ετησίως (σχετ. το εκκαθαριστικό σημείωμά της για το φορολογικό έτος 2017), συντηρώντας και τον υιό της ……., στον οποίο έχει αναγνωριστεί συνολικό ποσοστό αναπηρίας 85% (σχετ. η από 11-2-2015 γνωστοποίηση αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας του ΙΚΑ), να τους επιδικαστεί ως χρηματική ικανοποίηση, το ποσό των 1.500 και 1.000 ευρώ αντίστοιχα, που κρίνεται εύλογο και δίκαιο, τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας (ΟλΑΠ 9/2015 ΧΡΙΔ 2015.575, ΑΠ 88/2018 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), την παραβίαση της οποίας επικαλείται η εναγομένη με τον έβδομο λόγο της έφεσής της.Επομένως, η εκκαλουμένη απόφαση που δέχθηκε την αγωγή εν μέρει και επιδίκασε στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των 2.500 ευρώ και στη δεύτερη των 2.000 ευρώ, έσφαλε και πρέπει, κατά παραδοχή του ανωτέρω, έβδομου, λόγου της έφεσης, να εξαφανιστεί αυτή, στο σύνολό της, δηλαδή και κατά τη διάταξή της περί τοκογονίας, που δεν προσβάλλεται με λόγο έφεσης, ούτε και κατ’ εκτίμηση του δικογράφου της (ΑΠ 1449/2014, αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), λόγω του ότι τούτο επιβάλλεται για την ενότητα της εκτέλεσης, η οποία θα επιτευχθεί μόνο με την εκτέλεση της παρούσας αποφάσεως (ΕφΑνΚρ 79/2014, ΕφΠειρ (Μον Ναυτ) 619/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), αναγκαίως δε και κατά την περί δικαστικών εξόδων διάταξή της, που θα καθορισθούν από την αρχή (ΕφΑνΚρ 79/2014 ό.π., ΕφΑθ 1404/2014, Αρμ 2015.208), να κρατηθεί η υπόθεση και να δικαστεί από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 § 1 του ΚΠολΔ), να γίνει δεκτή η αγωγή, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ ουσίαν και, ακολούθως, να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των 1.500 ευρώ και στη δεύτερη των 1.000 ευρώ, για τις μνημονευόμενες στο σκεπτικό αιτίες, με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεώς της και μέχρι την εξόφληση. Τέλος, πρέπει να επιστραφεί στην εναγομένη το προκαταβληθέν παράβολο λόγω της μερικής νίκης της (άρθρο 495 § 3 εδ. ε΄ του ΚΠολΔ) και, κατόπιν σχετικών εκατέρωθεν αιτημάτων, να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος της εναγομένης, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρα 106, 176, 178 § 1, 183 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 63 § Ι i α), 68 § 1, 69 § 1, 166 παράρτημα Ι Β΄ του ν.4194/2013).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 2-10-2018 (υπ’ αριθμ. εκθ. καταθ. ……/…..) έφεση της εναγομένης, κατά της υπ’ αριθμ. 3581/2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν τυπικά και κατ’ ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου, ποσού εκατόν πενήντα (150) ευρώ, που κατέθεσε η εκκαλούσα κατά την άσκηση της εφέσεως.
ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την από 21-7-2017 (υπ’ αριθμ. εκθ. καταθ. ………../2017) αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτήν.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των χιλίων πεντακοσίων (1.500) ευρώ και στη δεύτερη ενάγουσα το ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγομένης-εκκαλούσας, μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2020, και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 9 Απριλίου 2020, με την παρουσία της Γραμματέως, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ