Αριθμός 295/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 115 παρ. 2, 242 παρ. 2 και 686 επ. του ΚΠολΔ, συνάγεται ότι στις υποθέσεις που εκδικάζονται κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, για τις οποίες είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση, δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και, κατά συνέπεια, δεν ισχύει η ευχέρεια των πληρεξουσίων Δικηγόρων των διαδίκων να προκαταθέσουν δήλωση ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση της υπόθεσης. Ειδικότερα, η διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την προφορικότητα της συζήτησης των υπαγομένων στη διαδικασία αυτή υποθέσεων, ακόμη και ενώπιον του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου, ενώπιον του οποίου εισάγεται προς συζήτηση έφεση, κατά απόφασης που εκδόθηκε μεν κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, πλην όμως, με αυτήν (απόφαση) δεν λαμβάνονται ασφαλιστικά ή ρυθμιστικά της κατάστασης μέτρα, αλλά τέμνεται οριστικά η διαφορά, και για το λόγο αυτό υπόκειται σε έφεση και αναίρεση και δεν ισχύει, κατά το προϊσχύσαν του άρθρου 326 του Ν. 4072/2012 νομοθετικό καθεστώς, η απαγόρευση του άρθρου 699 του ΚΠολΔ. Στις περιπτώσεις αυτές στην κατ΄ έφεση δίκη τηρείται επίσης η διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (Π. Τζίφρα: Ασφαλιστικά Μέτρα, εκ. 4η, σελ. 579), έτσι επιτρέπεται και η ενώπιον του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου εξέταση μαρτύρων ακόμη και για ζητήματα για τα οποία εξετάσθηκαν μάρτυρες στην πρωτοβάθμια δίκη, ενώ η υπόθεση κρίνεται κατά πιθανολόγηση, με αποτέλεσμα, ακόμη και στην περίπτωση που οι διάδικοι δικάστηκαν αντιμωλία, στην έκκλητη δίκη δεν μπορεί να παραλειφθεί η προφορική συζήτηση και συνεπώς δεν επιτρέπεται δήλωση του άρθρου 242 του ΚΠολΔ στην κατ΄ έφεση δίκη. Σε μια τέτοια περίπτωση, που δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η διάταξη του άρθρου 242 του 2 του ΚΠολΔ, ο διάδικος που κατέθεσε προτάσεις και δεν παρουσιάσθηκε στη συζήτηση, δικάζεται ερήμην (ΕφΘεσ 36/2019, ΕφΘεσ 896/2018, ΕφΑθ 1123/2014, ΕφΑθ 2203/2012). Ακολούθως, κατά το άρθρο 524 παρ. 3 εδ. α΄ του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, που εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με το άρθρο ένατο παρ. 2 του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, καθόσον η ένδικη έφεση ασκήθηκε την 27-6-2017, ήτοι μετά την 1-1-2016, σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος η έφεση απορρίπτεται. Περαιτέρω, κατ΄ εφαρμογή των θεμελιακών δικονομικών αρχών της εκατέρωθεν ακρόασης και της τήρησης προδικασίας (άρθρα 110 παρ. 2 και 111 του ΚΠολΔ), σε περίπτωση απουσίας οποιουδήποτε διαδίκου, εξετάζεται και αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο αν νόμιμα φέρεται προς συζήτηση η υπόθεση στο Δικαστήριο, η οποία μετά την άσκηση του ένδικου μέσου της έφεσης συντελείται, κατά το άρθρο 498 του ΚΠολΔ, με κλήση, κατά την προσδιορισθείσα με επιμέλεια του διαδίκου δικάσιμο, η οποία επιδίδεται στον αντίδικο και δεν αρκεί μόνο ο προσδιορισμός δικασίμου, αλλά απαιτείται και επίδοση της κλήσης, η οποία έχει τα ίδια αποτελέσματα και για εκείνον, με παραγγελία του οποίου έγινε, και υποδηλώνει τη βούλησή του ότι επιθυμεί την εκδίκασή της. Κατ΄ ακολουθία των ανωτέρω, στην περίπτωση της ερημοδικίας του εκκαλούντος, το Δικαστήριο που δικάζει την έφεση οφείλει, αν τη συζήτηση επισπεύδει ο εκκαλών ή αν αυτός, στην περίπτωση που τη συζήτηση επισπεύδει ο εφεσίβλητος, κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, να απορρίψει την έφεση. Εξάλλου, η απόρριψη της έφεσης λόγω της ερημοδικίας του εκκαλούντος χωρεί, ανεξάρτητα από το εάν δεν συντρέχει στη συγκεκριμένη περίπτωση κάποια από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της, γιατί προηγείται η εξέταση της παρουσίας ή απουσίας του διαδίκου (ΕφΠειρ 72/2014, Β.Βαθρακοκοίλης: ΚΠολΔ, εκ. 1995, τόμος Γ΄, άρθρο 531, αρ. 6 και άρθρο 532, αρ. 12). Περαιτέρω, η άνω διάταξη του άρθρου 524 παρ. 3 του ΚΠολΔ, έχει εφαρμογή και όταν το Δικαστήριο επιλαμβάνεται της εκδίκασης εφέσεως κατά απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων (ΕφΘεσ 36/2019). Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπ΄ αρ. 466/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρο 4 του Ν. 4364/2016), ερήμην του πρώτου των εναγομένων (μη διαδίκου στην παρούσα δίκη) και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων, έγινε δεκτή η αγωγή και αναγνωρίστηκε ότι οι εναγομένοι υποχρεούνται έκαστος εις ολόκληρον να καταβάλουν στην ενάγουσα το ποσό των 7.449,20 ευρώ με το νόμιμο τόκο από 31-12-2009. Κατά της πρωτόδικης αυτής απόφασης ο παρασταθείς πρωτοδίκως δεύτερος των εναγομένων άσκησε την από 16-6-2017 (αρ. καταθ. ……/2017) έφεσή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 27-6-2017, η συζήτηση της οποίας, ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο 15-11-2018. Από την υπ΄ αρ. …/27-11-2017 έκθεση επιδόσεως της Δικαστικής Επιμελήτριας του Εφετείου Θεσσαλονίκης με έδρα το Πρωτοδικείο Κατερίνης …. ., που επικαλείται και προσκομίζει η εφεσίβλητη, προκύπτει ότι τη συζήτηση της κρινόμενης εφέσεως επισπεύδει η εφεσίβλητη (άρθρο 498 του ΚΠολΔ), η οποία επέδωσε νόμιμα και εμπρόθεσμα στον εκκαλούντα, πιστό αντίγραφο της ένδικης εφέσεως, με εκθέσεις καταθέσεως, πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση να παραστεί (ο εκκαλών) κατά την ορισθείσα ως άνω δικάσιμο της 15-11-2018, οπότε, αφού οι διάδικοι εμφανίστηκαν στο ακροατήριο δια των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους, αντίστοιχα, αναβλήθηκε η συζήτηση αυτής, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Κατά την ως άνω τελευταία δικάσιμο της 19-9-2019, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε νόμιμα από τη σειρά του οικείου πινακίου, ο εκκαλών εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια Δικηγόρο του με δήλωση κατά το άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ, ενώ η εφεσίβλητη εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια Δικηγόρο της, η οποία νομίμως κατέθεσε προτάσεις, απευθυνόμενες παραδεκτώς κατά του εκκαλούντος, απαραδέκτως όμως, κατά του πρώτου των εναγομένων, μη διαδίκου, όπως προαναφέρθηκε, στην παρούσα δίκη. Η παράσταση αυτή του εκκαλούντος, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας, δεν είναι η προσήκουσα, δεδομένου ότι κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, κατά την οποία εκδικάζεται η ένδικη έφεση, η προφορική συζήτηση είναι υποχρεωτική και δεν έχει εφαρμογή, η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ. Επομένως, εφόσον ο εκκαλών-δεύτερος των εναγομένων δεν μετέχει κανονικά στη συζήτηση της εφέσεως, πρέπει αυτός να δικασθεί ερήμην, δεδομένου ότι είχε νομίμως και εμπροθέσμως κλητευθεί για την αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο της 15-11-2018, κατά τα προαναφερόμενα, ενόψει και του ότι η αναβολή της συζήτησης από το οικείο πινάκιο και η αναγραφή της υπόθεσης, στη συνέχεια, σ΄ αυτό ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 226 παρ. 4 του ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στην κατ΄ έφεση δίκη κατ΄ άρθρο 498 παρ. 2 του ιδίου Κώδικα (ΕφΚρητ183/2009). Κατά συνέπεια, η κρινόμενη έφεση κατά της υπ΄ αρ. 466/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς πρέπει να απορριφθεί, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη νομική σκέψη της παρούσας. Πρέπει δε, για την περίπτωση που ο εκκαλών ασκήσει κατά της παρούσας ανακοπή ερημοδικίας, να οριστεί το νόμιμο παράβολο (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας. Λόγω δε, της ήττας του (εκκαλούντος), πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου (ποσού 100 ευρώ) που κατατέθηκε, κατ΄ άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, από αυτόν (εκκαλούντα) με το υπ΄ αρ. ……………/2017 e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ, καθώς επίσης, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος, λόγω της ήττας του, τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του οικείου αιτήματος της τελευταίας (άρθρα 106, 176, 183, 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην του εκκαλούντος την από 16-6-2017 (αρ. καταθ. ……/2017) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 466/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς [διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρο 4 του Ν. 4364/2016)].
Ορίζει παράβολο, για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας από τον εκκαλούντα το ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
Απορρίπτει την έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου, ποσού εκατό (100) ευρώ, που κατατέθηκε με το υπ΄ αρ. …………../2017 e-ΠΑΡΑΒΟΛΟ ,στο Δημόσιο Ταμείο.
Επιβάλλει σε βάρος του εκκαλούντος τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 23-4-2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και της πληρεξούσιας Δικηγόρου της εφεσίβλητης.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ