ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός: 304/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
NAYTIKO TMHMA
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 28.2.2019 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2019 και Ε.Α.Κ. …./2019 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2019 και Ε.Α.Κ. …../2019) έφεση του ……….. κατά της εταιρίας με την επωνυμία «……….» και η από 5.2.2019 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2019 και Ε.Α.Κ. …./2019 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2019 και Ε.Α.Κ. …./2019) έφεση της ως άνω εταιρίας «………» κατά του ως άνω …………. στρεφόμενες κατά της ίδιας 4415/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία περιουσιακών-εργατικών διαφορών) πρέπει να συνεκδικασθούν κατ’ άρθρο 246 σε συνδυασμό με άρθρο 524 παρ.1 ΚΠολΔ, καθώς είναι απολύτως συναφείς μεταξύ τους, ως αφορώσες στην ίδια υπόθεση, επιπλέον δε δικάζονται με την ίδια διαδικασία και με τη συνεκδίκασή τους επιταχύνεται η δίκη και επέρχεται μείωση των εξόδων. Η εκκαλούμενη απόφαση που δέχθηκε εν μέρει την από 13.12.2017 (με Γ.Α.Κ. …./2017 και Ε.Α.Κ. …../2017) αγωγή του εκκαλούντος-εφεσίβλητου ναυτικού κατά της εκκαλούσας-εφεσίβλητης πλοιοκτήτριας εταιρίας, εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων στις 27.9.2018, τόσο δε η από 28.2.2019 έφεση του εκκαλούντος όσο και η από 5.2.2019 έφεση της εκκαλούσας έχουν ασκηθεί νόμιμα κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.2 του ίδιου Κώδικα με κατάθεση αυτών στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 5.3.2019 και στις 5.2.2019 αντίστοιχα, χωρίς να αποδεικνύεται από κάποιο έγγραφο προηγούμενη επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης και χωρίς να έχει παρέλθει από τη δημοσίευσή της μέχρι την άσκηση των ανωτέρω εφέσεων, διετία. Επομένως, οι εν λόγω εφέσεις, οι οποίες αρμοδίως κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ σε συνδυασμό το άρθρο 51 παρ.6 του ν. 2172/1993 εισάγονται λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου για να δικασθούν με την ίδια διαδικασία των περιουσιακών-εργατικών διαφορών (άρθρα 614 αρ.3, 621 επ. ΚΠολΔ) όπως και στον πρώτο βαθμό κατ’ άρθρο 591 παρ.7 ΚΠολΔ, πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να εξετασθούν ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους χωρίς να απαιτείται για το παραδεκτό τους η κατάθεση παραβόλου κατ’ άρθρο 495 παρ.3 ΚΠολΔ, αφού πρόκειται για εργατικές διαφορές.
Με την από 13.12.2017 αγωγή του ο ενάγων υποστήριξε ότι με διαδοχικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που κατάρτισε με την εναγόμενη, πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία, με αριθμό νηολογίου Πειραιά ……., Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου με το όνομα “SF”, κ.ο.χ. 18.236, ναυτολογήθηκε σε αυτό ως ναύτης, με τη συμφωνία να αμείβεται, κατά τα διαστήματα που το πλοίο θα εκτελούσε μεσογειακά δρομολόγια με τις προβλεπόμενες για την ειδικότητά του μηνιαίες αποδοχές από την ισχύουσα ΣΣΝΕ Πληρωμάτων των Μεσογειακών και Τουριστικών Πλοίων και κατά τα διαστήματα που θα εκτελούσε ακτοπλοϊκά δρομολόγια με τις αντίστοιχες αποδοχές της ισχύουσας ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων. Ότι καθ’ όλο το διάστημα ναυτολόγησής του παρείχε κατ’ απαίτηση της εναγόμενης, υπερωριακή εργασία, χωρίς να λαμβάνει τη νόμιμη προς τούτο αμοιβή, αλλά μόνο μέρος της και ότι του οφείλεται επίσης διαφορά αμοιβής για τα δρομολόγια εξπρές που πραγματοποίησε το πλοίο κατά τα ακτοπλοϊκά του ταξίδια. Ζητούσε, λοιπόν, ο ενάγων να υποχρεωθεί η εναγόμενη να του καταβάλει ως διαφορά αμοιβής υπερωριακής εργασίας κατά τις καθημερινές, τις Κυριακές, τα Σάββατα και τις αργίες για τα χρονικά διαστήματα που το πλοίο εκτελούσε ακτοπλοϊκά δρομολόγια και ο ίδιος απασχολείτο καθημερινά επί 14 ώρες, το συνολικό ποσό των 13.832,81 ευρώ, ως διαφορά αμοιβής εξπρές δρομολογίων το συνολικό ποσό των 932,22 ευρώ, ως διαφορά δώρων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα των ετών 2016 και 2017 το συνολικό ποσό των 4.917,11 ευρώ και ως διαφορά αμοιβής υπερωριακής εργασίας κατά τις καθημερινές, τις Κυριακές, τα Σάββατα και τις αργίες για τα διαστήματα που το πλοίο εκτελούσε μεσογειακούς πλόες το συνολικό ποσό των 560,90 ευρώ, τα ανωτέρω δε νομιμότοκα από την τελευταία απόλυσή του στις 18.11.2017, άλλως από την επίδοση της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε εν μέρει την αγωγή και υποχρέωσε την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 10.177,99 ευρώ και ειδικότερα για τα διαστήματα ναυτολόγησης του ενάγοντος, κατά τα οποία το πλοίο εκτελούσε δρομολόγια ακτοπλοΐας, για διαφορά υπερωριακής αμοιβής το ποσό των 6.333,46 ευρώ, για διαφορά αμοιβής δρομολογίων εξπρές το ποσό των 518,80 ευρώ, για διαφορά δώρων εορτών το ποσό των 2.955,51 ευρώ και για τα διαστήματα ναυτολόγησης του ενάγοντος, κατά τα οποία το πλοίο εκτελούσε μεσογειακά δρομολόγια για διαφορά υπερωριακής αμοιβής το ποσό των 370,22 ευρώ, όλα δε τα ανωτέρω νομιμότοκα από την 19.11.2017 έως την πλήρη εξόφληση, ενώ κήρυξε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των 4.000 ευρώ. Ήδη με την από 28.2.2019 έφεσή του ο ενάγων και με την από 5.2.2019 έφεσή της η εναγόμενη παραπονούνται για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και για κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, ο πρώτος με σκοπό να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η από 13.12.2017 αγωγή του και η δεύτερη προκειμένου να απορριφθεί στο σύνολό της η παραπάνω αγωγή.
Περαιτέρω από την επανεκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα της εναγόμενης, ……………, ο οποίος εξετάσθηκε πρωτοδίκως και η κατάθεσή του περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, απ’ όλα τα έγγραφα που νόμιμα μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, για να ληφθούν υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, ακόμη κι αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου, από τις επιμελεία του ενάγοντος ληφθείσες υπ’ αριθμ. …./26.2.2018 ένορκη βεβαίωση του …….. ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά και την υπ’ αριθμ. …/26.2.2018 ένορκη βεβαίωση του …… ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πατρών ……….. που δόθηκαν κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήσης της εναγόμενης (βλ. την υπ’ αριθμ. …../21.2.2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά ………. σε συνδυασμό με την από 20.2.2018 κλήση προς την εναγόμενη), τέλος δε από τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ) αποδεικνύονται τα ακόλουθα, ουσιώδη για την υπόθεση πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων, Έλληνας απογεγραμμένος ναυτικός, μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (Π.Ε.Ν.Ε.Ν.), η οποία τυγχάνει μέλος της Π.Ν.Ο., προσλήφθηκε από την εναγόμενη ναυτική εταιρία, πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία, με αριθμό νηολογίου Πειραιά ….., Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου με το όνομα «SF», κ.ο.χ. 18.236, η οποία είναι μέλος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (Σ.Ε.Ε.Ν.), όπως τούτο δεν αμφισβητείται, δυνάμει διαδοχικών συμβάσεων ναυτικής εργασίας και ναυτολογήθηκε στο παραπάνω πλοίο με την ειδικότητα του ναύτη. Συγκεκριμένα, ο ενάγων προσλήφθηκε στις 17.2.2016, με την ειδικότητα του ναύτη και ναυτολογήθηκε αυθημερόν από τον πλοίαρχο, στο λιμάνι της Πάτρας, στο παραπάνω πλοίο, το οποίο τότε εκτελούσε μεσογειακούς πλόες. Μεταξύ των διαδίκων συμφωνήθηκε «κλειστός» μισθός ποσού 3.102,92 ευρώ, ενώ κατά τα λοιπά ορίσθηκε εφαρμοστέα η ΣΣΕ Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Πλοίων του έτους 2016, η οποία ίσχυσε αναδρομικά για την επίδικη σύμβαση, καθώς οι διάδικοι ήταν μέλη των συμβαλλόμενων σε αυτή οργανώσεων. Την 4.4.2016, το ως άνω πλοίο σταμάτησε τα μεσογειακά του δρομολόγια, οπότε ο ενάγων απολύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά, λόγω κλεισίματος του ναυτολογίου και την ίδια ημέρα, αυτός προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε στο ίδιο πλοίο, που εκτελούσε πλέον ακτοπλοϊκά δρομολόγια και πάλι ως ναύτης, αντί «κλειστού» μηνιαίου μισθού 3.117,21 ευρώ σύμφωνα κατά τα λοιπά με τους όρους της ΣΣΕ των Πληρωμάτων των Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2016. Στις 3.6.2016, ο ενάγων απολύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά, «αμοιβαία συναινέσει» αυτού και του πλοιάρχου και την 1.7.2016 ναυτολογήθηκε εκ νέου στο ίδιο πλοίο με την ίδια ειδικότητα και τις ίδιες αποδοχές, εργαζόμενος μέχρι την 2.12.2016, οπότε απολύθηκε στο λιμάνι του Πειραιά, λόγω αδείας. Στις 4.1.2017, με νέα σύμβαση προσλήφθηκε και πάλι και ναυτολογήθηκε στο ένδικο πλοίο ως ναύτης, αντί «κλειστού» μηνιαίου μισθού 3.013,67 ευρώ, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των όρων της ΣΣΕ των Πληρωμάτων των Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2017. Στις 15.1.2017, στο λιμάνι της Πάτρας, ο ενάγων απολύθηκε από το πλοίο, λόγω κλεισίματος ναυτολογίου, καθώς το πλοίο, την ημέρα αυτή σταμάτησε τα ακτοπλοϊκά του δρομολόγια και άρχισε να εκτελεί δρομολόγια από το λιμάνι της Πάτρας προς Ηγουμενίτσα και Μπάρι Ιταλίας και με νέα σύμβαση ναυτικής εργασίας που κατάρτισε αυθημερόν, ναυτολογήθηκε ως ναύτης στο ίδιο πλοίο, με σύμβαση ορισμένου χρόνου επτάμηνης διάρκειας, αντί «κλειστού» μηνιαίου μισθού 3.102,92 ευρώ και με τη συμφωνία εφαρμογής κατά τα λοιπά των όρων της ΣΣΕ Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2017. Στις 3.4.2017, το πλοίο διέκοψε τους μεσογειακούς πλόες, κλείνοντας το ναυτολόγιό του και επανήλθε στα ακτοπλοϊκά δρομολόγια, οπότε ο ενάγων απολύθηκε από αυτό στις 5.4.2017, «αμοιβαία συναινέσει». Τέλος, στις 15.5.2017, ο ενάγων προσλήφθηκε και πάλι από την εναγόμενη, με σύμβαση ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου και ναυτολογήθηκε στο ίδιο πλοίο με την ίδια ειδικότητα, αντί «κλειστού» μηνιαίου μισθού 3.117,21 ευρώ, εφαρμοζομένης κατά τα λοιπά της ΣΣΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2017 και απασχολήθηκε μέχρι τις 18.11.2017, οπότε απολύθηκε από το πλοίο της εναγόμενης, λόγω διακοπής των πλόων του, προκειμένου αυτό να υποβληθεί σε ετήσια επιθεώρηση. Περαιτέρω, το ως άνω πλοίο “SF”, καθ’ όλα τα χρονικά διαστήματα ναυτολόγησης του ενάγοντος σε αυτό, με εξαίρεση τα διαστήματα από 17.2.2016 έως 3.4.2016 και από 15.1.2017 έως και 2.4.2017, εκτελούσε, κατόπιν σχετικών αποφάσεων του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, τα ακόλουθα ακτοπλοϊκά δρομολόγια:
Α. Από 4.4.2016 έως 3.6.2016 και από 6.9.2016 έως 2.12.2016
| ΔΕΥΤΕΡΑ | ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | ||||||||||||||||
| ΛΙΜΑΝΙ | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜΑΝΙ | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜΑΝΙ | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜΑΝΙ | ΑΦ. | ΑΝ. | ||||||||
| Σύρος | 4.00 | 4.20 | Πάτμος | 3.15 | 3.35 | Σύρος | 2.05 | 2.20 | Πάτμος | 3.15 | 3.35 | ||||||||
| Πειραιάς | 8.05 | 19.00 | Λέρος | 4.35 | 4.55 | Πειραιάς | 6.10 | 19.00 | Λέρος | 4.35 | 4.55 | ||||||||
| Σύρος | 22.50 | 23.10 | Κως | 6.35 | 7.05 | Σύρος | 22.50 | 23.10 | Κως | 6.35 | 7.05 | ||||||||
| Ρόδος | 10.10 | 17.00 | Ρόδος | 10.10 | 17.00 | ||||||||||||||
| . | Κως | 20.05 | 20.35 | Κως | 20.05 | 20.35 | |||||||||||||
| Λέρος | 22.15 | 22.35 | |||||||||||||||||
| Πάτμος | 23.35 | 23.55 | |||||||||||||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | ΚΥΡΙΑΚΗ | |||||||||||||||||
| ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | |||||||||||
| Σύρος | 4.00 | 4.20 | Πάτμος | 3.15 | 3.35 | Ρόδος | 17.00 | ||||||||||||
| Πειραιάς | 8.05 | 19.00 | Λέρος | 4.35 | 4.55 | Κως | 20.05 | 20.35 | |||||||||||
| Σύρος | 22.30 | 22.50 | Κως | 6.35 | 7.05 | Λέρος | 22.15 | 22.35 | |||||||||||
| Ρόδος | 10.10 | Πάτμος | 23.35 | 23.55 | |||||||||||||||
Την 28.4.2016 το πλοίο αναχώρησε από Ρόδο στις 15.00 για Κω (18.05-18.35), Λέρο (20.15-20.35), Πάτμο (21.35-21.55), Σύρο (02.00-02.20), Πειραιά 06.05. Την 29.4.2016 (Μεγάλη Παρασκευή), το πλοίο αναχώρησε από Πειραιά στις 09.00 για Σύρο (12.20-12.35), Μύκονο (13.40-13.55), Σύρο (14.40-14.55), Πειραιά (18.25-22.30), Σύρο (01.50-02.05), Πάτμο (05.45-06.00), Λέρο (07.00-07.15), Κω (08.35-09.05), Ρόδο (11.45 της 30.4.2016). Την 1.5.2016 το δρομολόγιο από Ρόδο παρέμεινε ανεκτέλεστο. Την 2.5.2016(Δευτέρα του Πάσχα), το πλοίο αναχώρησε από Ρόδο στις 08.00 για Κω(10.45-11.15), Λέρο (12.40-12.55), Πάτμο (13.50-14.05), Σύρο (17.45-18.00), Πειραιά (21.20-23.30), Σύρο (2.50-3.05), Πάτμο (6.25-6.40), Λέρο (7.35-7.50), Κω (09.15-09.45), Ρόδο (12.15-17.00) και στη συνέχεια εκτέλεσε το προγραμματισμένο του δρομολόγιο. Την 30.11.2016, ημέρα Τετάρτη, δεν εκτελέστηκε το δρομολόγιο από Πειραιά. Το πλοίο αναχώρησε από Πειραιά την 1.12.2016 ώρα 07.00 π.μ. για Σύρο (10.20)- Πάτμο (14.40)- Λέρο (15.20)- Κω (17.15)- Ρόδο (20.25) και αναχώρησε άμεσα στις 22.30 για να φθάσει στον Πειραιά στις 11.55 της 2.12.2016.
Β. Από 1.7.2016 έως 5.9.2016.
| ΔΕΥΤΕΡΑ | ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | ||||||||||||||
| ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ||||||
| Σύρος | 4.00 | 4.20 | Πάτμος | 3.15 | 3.35 | Σύρος | 4.00 | 4.20 | Πάτμος | 3.15 | 3.45 | ||||||
| Πειραιάς | 8.05 | 19.00 | Λέρος | 4.35 | 4.55 | Πειραιάς | 8.05 | 19.00 | Λέρος | 4.35 | 4.55 | ||||||
| Σύρος | 22.50 | 23.10 | Κως | 6.35 | 7.05 | Σύρος | 22.50 | 23.05 | Κως | 6.35 | 7.05 | ||||||
| Ρόδος | 10.10 | 17.00 | Ρόδος | 10.10 | 17.00 | ||||||||||||
| Κως | 20.05 | 20.35 | Κως | 20.05 | 20.35 | ||||||||||||
| Λέρος | 22.15 | 22.35 | Λέρος | 22.15 | 22.35 | ||||||||||||
| Πάτμος | 23.35 | 23.55 | Πάτμος | 23.35 | 23.55 | ||||||||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | ΚΥΡΙΑΚΗ | |||||||||||||||
| ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | |||||||||
| Σύρος | 4.00 | 4.20 | Κως | 4.40 | 5.10 | Κατάπολα | 5.05 | 5.25 | |||||||||
| Πειραιάς | 8.05 | 19.00 | Ρόδος | 8.10 | 9.30 | Πάτμος | 7.25 | 7.45 | |||||||||
| Σύρος | 22.50 | 23.10 | Κως | 12.05 | 12.30 | Λέρος | 8.35 | 8.55 | |||||||||
| Κατάπολα | 15.35 | 15.55 | Κως | 10.20 | 10.50 | ||||||||||||
| Πειραιάς | 21.10 | 23.55 | Ρόδος | 13.25 | 17.00 | ||||||||||||
| Κως | 20.05 | 20.35 | |||||||||||||||
| Λέρος | 22.15 | 22.35 | |||||||||||||||
| Πάτμος | 23.35 | 23.55 | |||||||||||||||
Γ. Κατά το διάστημα από 4.1.2017 μέχρι και 14.1.2017, το ένδικο πλοίο εκτελούσε καθημερινά δρομολόγια από το λιμάνι του Πειραιά προς Ηράκλειο Κρήτης και επιστροφή. Συγκεκριμένα, καθημερινά αναχωρούσε εναλλάξ, τη μία ημέρα από τον Πειραιά και την επόμενη από το Ηράκλειο, στις 21.00 και έφθανε στον προορισμό του στις 6.00 π.μ. της επόμενης ημέρας.
Δ. Από 3.4.2017 έως 5.4.2017, από 15.5.2017 έως 27.6.2017 και από 6.9.2017 έως 18.11.2017
| ΔΕΥΤΕΡΑ | ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | ||||||||||||||
| ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ||||||
| Σύρος | 4.00 | 4.20 | Πάτμος | 3.15 | 3.25 | Σύρος | 4.05 | 4.20 | Πάτμος | 3.15 | 3.25 | ||||||
| Πειραιάς | 8.05 | 19.00 | Λέρος | 4.35 | 4.55 | Πειραιάς | 8.05 | 19.00 | Λέρος | 4.35 | 4.55 | ||||||
| Σύρος | 22.50 | 23.10 | Κως | 6.35 | 7.05 | Σύρος | 22.50 | 23.10 | Κως | 6.35 | 7.05 | ||||||
| Ρόδος | 10.10 | 17.00 | Ρόδος | 10.10 | 17.00 | ||||||||||||
| Κως | 20.05 | 20.35 | Κως | 20.05 | 20.35 | ||||||||||||
| Λέρος | 22.15 | 22.35 | Λέρος | 22.15 | 22.35 | ||||||||||||
| Πάτμος | 23.35 | 23.55 | Πάτμος | 23.35 | 23.55 | ||||||||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | ΚΥΡΙΑΚΗ | |||||||||||||||
| ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | |||||||||
| Σύρος | 4.00 | 4.20 | Πάτμος | 2.30 | 2.50 | Ρόδος | – | 17.00 | |||||||||
| Πειραιάς | 8.05 | 19.00 | Λέρος | 3.45 | 4.05 | Κως | 20.05 | 20.35 | |||||||||
| Σύρος | 22.30 | 22.45 | Κάλυμνος | 5.00 | 5.20 | Κάλυμνος | 21.20 | 21.40 | |||||||||
| Κως | 6.35 | 7.05 | Λέρος | 22.30 | 22.50 | ||||||||||||
| Ρόδος | 10.10 | Πάτμος | 23.40 | 23.59 | |||||||||||||
Την 17.5.2017 (Τετάρτη), το δρομολόγιο από Πειραιά-Ρόδο και επιστροφή παρέμεινε ανεκτέλεστο (Απεργία Π.Ν.Ο.). Την 19.5.2017 (Παρασκευή), το πλοίο αναχώρησε στις 23.55 για Πάτμο (7.30-7.50)- Λέρο (8.20-8.40)- Κω (10.15-10.35)- Ρόδο (13.30 της 20.5.2017). Από Ρόδο αναχώρησε στις 17.00 της Κυριακής (20.5.2017) για Πειραιά όπου έφθασε στις 04.00 της 21.5.2017 και αναχώρησε και πάλι για Ρόδο στις 07.00 της ίδιας ημέρας. Έφθασε στη Ρόδο στις 18.00 της ίδιας ημέρας και αναχώρησε και πάλι αυθημερόν, στις 20.00 της 21.5.2017 για Πειραιά. Την 4.6.2017 (Κυριακή) το δρομολόγιο από Ρόδο παρέμεινε ανεκτέλεστο. Την 5.6.2017 (Δευτέρα) το πλοίο αναχώρησε από Ρόδο στις 07.00 για Κω (9.45-10.15)- Κάλυμνο (11.30-11.45)-Λέρο (12.40-12.55)- Πάτμο (13.50-14.05)- Σύρο (17.45-18.00)- Πειραιά (21.20-23.30)- Σύρο (2.50- 3.05)- Πάτμο (6.25-6.40)- Λέρο (7.35- 7.50)- Κω (9.15-9.45)- Ρόδο (12.15-17.00).
Στ. Από 28.6.2017 έως 5.9.2017
| ΔΕΥΤΕΡΑ | ΤΡΙΤΗ | ΤΕΤΑΡΤΗ | ΠΕΜΠΤΗ | ||||||||||||||||
| ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ||||||||
| Σύρος | 4.00 | 4.20 | Πάτμος | 3.15 | 3.35 | Σύρος | 4.00 | 4.20 | Πάτμος | 2.30 | 2.50 | ||||||||
| Πειραιάς | 8.05 | 19.00 | Λέρος | 4.35 | 4.55 | Πειραιάς | 8.05 | 19.00 | Λέρος | 3.45 | 4.05 | ||||||||
| Σύρος | 22.50 | 23.10 | Κως | 6.35 | 7.05 | Σύρος | 22.30 | 22.45 | Κάλυμνος | 5.00 | 5.20 | ||||||||
| Ρόδος | 10.10 | 17.00 | Κως | 6.35 | 7.05 | ||||||||||||||
| Κως | 20.05 | 20.35 | Ρόδος | 10.10 | 17.00 | ||||||||||||||
| Λέρος | 22.15 | 22.35 | Κως | 20.05 | 20.35 | ||||||||||||||
| Πάτμος | 23.35 | 23.55 | Κάλυμνος | 21.20 | 21.40 | ||||||||||||||
| Λέρος | 22.30 | 22.50 | |||||||||||||||||
| ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ | ΣΑΒΒΑΤΟ | ΚΥΡΙΑΚΗ | |||||||||||||||||
| ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | ΛΙΜ. | ΑΦ. | ΑΝ. | |||||||||||
| Σύρος | 4.00 | 4.20 | Κάλυμνος | 3.20 | 3.40 | Κατάπολα | 5.05 | 5.25 | |||||||||||
| Πειραιάς | 8.05 | 19.00 | Κως | 4.40 | 5.10 | Πάτμος | 7.25 | 7.45 | |||||||||||
| Σύρος | 22.30 | 22.45 | Ρόδος | 8.10 | 9.30 | Λέρος | 8.35 | 8.55 | |||||||||||
| Κως | 12.05 | 12.30 | Κως | 10.20 | 10.50 | ||||||||||||||
| Κατάπολα | 15.35 | 15.55 | Ρόδος | 13.25 | 17.00 | ||||||||||||||
| Πειραιάς | 21.10 | 23.55 | Κως | 20.05 | 20.35 | ||||||||||||||
| Κάλυμνος | 21.20 | 21.40 | |||||||||||||||||
| Λέρος | 22.30 | 22.50 | |||||||||||||||||
| Πάτμος | 23.40 | 23.59 | |||||||||||||||||
Την 1.9.2017 (Παρασκευή), το πλοίο αναχώρησε από Πειραιά στις 19.00 για Σύρο (22.50-23.10)- Πάτμο (3.15-3.35)-Κω (5.35-6.00)- Ρόδο (8.30-9.30). Στο διάστημα που το “ SF ” εκτελούσε ακτοπλοϊκά δρομολόγια, είχε ναυτολογημένους ως προσωπικό καταστρώματος, δώδεκα ναύτες, ένα ναύκληρο, δύο υποναύκληρους και δύο ναυτόπαιδες. Οι έξι εκ των δώδεκα ναυτών εναλλάσσονταν σε ζεύγη στις φυλακές του πλοίου, ενώ οι υπόλοιποι έξι εργάζονταν ως ημερεργάτες (ντεϊμάνηδες), λαμβάνοντας μέρος στις εργασίες κατάπλου και απόπλου του πλοίου και συμμετέχοντας σε εργασίες καθαρισμού στα καταστρώματα και τα γκαράζ του πλοίου, ενώ ένας από αυτούς εργαζόταν σε πρωινή βάρδια. Ως προς τις βάρδιες των ναυτών αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για κυλιόμενες τετράωρες βάρδιες, όπου εναλλάσσονταν ζεύγη ναυτών, που αναλάμβαναν εκ περιτροπής κάθε τετράωρη βάρδια, επιπλέον δε εφαρμοζόταν το σύστημα «2 ώρες πριν/μετά», δηλαδή οι παραπάνω βάρδιες επεκτείνονταν κατά δύο ώρες πριν την έναρξη ή μετά τη λήξη τους, όταν συνέπιπταν με τον κατάπλου του πλοίου σε κάποιο λιμάνι. Επιπροσθέτως, ο ενάγων απασχολείτο στο λιμάνι αφετηρίας του Πειραιά, κατά τη φόρτωση των οχημάτων, η οποία ξεκινούσε περίπου τρεις ώρες πριν την έναρξη του δρομολογίου και συμμετείχε στις εργασίες φόρτωσης των οχημάτων και ασφάλισης αυτών σε συγκεκριμένες θέσεις, όταν τούτο χρειαζόταν. Εξάλλου, τις περιόδους που ο ενάγων εργαζόταν ως ημερεργάτης (dayman) συμμετείχε στις εργασίες απόπλου, κατάπλου, φορτοεκφόρτωσης και έχμασης που εκτελούνταν σε κάθε λιμάνι που προσέγγιζε το πλοίο, απασχολείτο σε εργασίες καθαριότητας στους χώρους των καταστρωμάτων και σε μικροσυντηρήσεις, εφόσον κάτι τέτοιο απαιτείτο κατά τη διάρκεια των πλόων, στα δε λιμάνια του Πειραιά και της Ρόδου συμμετείχε στην αποκομιδή των απορριμμάτων και στο πλύσιμο του γκαράζ μετά την αποβίβαση των επιβατών. Ενόψει των ανωτέρω, καθίσταται σαφές ότι η χρονική διάρκεια της καθ’ ημέρα εργασίας του ενάγοντος κατά τα παραπάνω διαστήματα που το “SF” εκτελούσε ακτοπλοϊκά δρομολόγια δεν ήταν επακριβώς καθορισμένη, αλλά επηρεαζόταν από την αυξομείωση της κίνησης των επιβατών, από την πραγματοποίηση συγκεκριμένων ανά ημέρα δρομολογίων, από την προσέγγιση περισσότερων ή λιγότερων λιμένων, καθώς και από τις συνθήκες κάθε φορά της ναυτικής αποστολής του πλοίου. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το ένδικο πλοίο εξυπηρετούσε ακτοπλοϊκές γραμμές στις οποίες ήταν ενταγμένα πολλά ενδιάμεσα λιμάνια με αυξημένη επιβατική κίνηση ακόμη και τους χειμερινούς μήνες, τις περιόδους κατά τις οποίες ήταν ναυτολογημένος ο ενάγων, τη φύση και το αντικείμενο της απασχόλησής του, τις ανάγκες που κάλυπτε και το μέγεθος του ένδικου πλοίου, κατά την κρίση αυτού του Δικαστηρίου αποδείχθηκε ότι ο ενάγων απασχολείτο, υπό την ιδιότητα του ναύτη, κατ’ εντολή του πλοιάρχου του πλοίου, κατά μέσο όρο επί 12 ώρες ημερησίως, συμπεριλαμβανομένων Σαββάτων, Κυριακών και αργιών, όπως ορθά δέχθηκε και η εκκαλούμενη απόφαση και όχι επί 14 ώρες ημερησίως, όπως ισχυρίζεται ο εκκαλών-ενάγων, ούτε επί 10 ώρες ημερησίως, όπως ισχυρίζεται η εκκαλούσα-εναγόμενη, ο καθένας με τον πρώτο λόγο αντίστοιχα των εφέσεών τους. Σημειωτέον ότι από την ατομική καρτέλλα ναυτικού που προσκομίζει η εναγόμενη προκύπτει ότι οι διάδικοι διατηρούσαν επί σειρά ετών αρμονική εργασιακή σχέση, καθώς ο ενάγων ναυτολογείτο στο ίδιο πλοίο από τις 12.7.2010 μέχρι τις 18.11.2017, με διαδοχικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας και με μικρά ενδιάμεσα διαλείμματα, χωρίς να αποδεικνύεται αντιδικία των διαδίκων για τα προηγούμενα του έτους 2016 χρονικά διαστήματα, ιδίως δε χωρίς να προκύπτει διαφωνία μεταξύ των διαδίκων ως προς τις αμειβόμενες ώρες υπερωριακής απασχόλησης του ενάγοντος και μάλιστα με επίκληση απασχόλησης επί 14 ώρες ημερησίως, ήτοι για εργασία κυρίως σωματική που και κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, παρεχόμενη επί σειρά μηνών επί καθημερινής βάσεως, θα οδηγούσε ένα ναυτικό ηλικίας κατά το επίδικο διάστημα 58-59 ετών (γεννημένο το έτος 1958), στα όρια της σωματικής του αντοχής. Οι δε μαρτυρίες των ενόρκως βεβαιωσάντων για λογαριασμό του ενάγοντος, ναυτικών …….. και ……….που υπηρέτησαν στο ίδιο πλοίο, περί απασχόλησης του ενάγοντος κατά μέσο όρο επί 14 ώρες ημερησίως δεν κρίνονται αντικειμενικές, δεδομένου ότι αμφότεροι βρίσκονται σε αντιδικία με την νυν εναγόμενη, έχοντας ασκήσει κατά αυτής τις από 18.12.2017 και 13.12.2017 ναυτεργατικές αγωγές ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και του Ειρηνοδικείου Πειραιά αντίστοιχα. Επιπλέον, ο ………. που ήταν ναυτολογημένος ως μηχανοδηγός Α’ στο ένδικο πλοίο, δεν εργαζόταν στον ίδιο χώρο, μαζί με τον ενάγοντα, ώστε να έχει ιδία γνώση για τις ώρες εργασίας του. Αλλά και η κατάθεση στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, του μάρτυρα της εναγόμενης ………., ύπαρχου στο ένδικο πλοίο στο διάστημα από το Μάιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2016 δεν μπορεί μόνη της να οδηγήσει σε δικανική πεποίθηση ότι ο ενάγων εργαζόταν κατά την πραγματοποίηση των παραπάνω ακτοπλοϊκών δρομολογίων του πλοίου “SF” το μέγιστο επί 10 ώρες ημερησίως όπως η πλοιοκτήτρια ισχυρίζεται, καθώς και ο ίδιος ο μάρτυρας κατέθεσε ότι δεν θυμόταν ακριβώς το ωράριο του ενάγοντος (βλ. σελ. 3 των πρακτικών του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στην 30η σειρά «…-Και οι βάρδιές του πώς ήταν;- Το ωράριό του τώρα συγκεκριμένα δεν θυμάμαι ακριβώς πώς ήταν και όλα αυτά, αλλά συνήθως δουλεύαμε 9 με 10 ώρες την ημέρα…»). Περαιτέρω, με τον ίδιο ως άνω πρώτο λόγο εφέσεώς της η εκκαλούσα-εναγόμενη υποστηρίζει ότι η κρίση της εκκαλούμενης απόφασης περί παροχής εργασίας δώδεκα ωρών ημερησίως εκ μέρους του ενάγοντος, που πρέπει να αμειφθεί ως υπερωριακή πέραν του 8ωρου για τις καθημερινές και τις Κυριακές και ολόκληρη για τα Σάββατα και τις αργίες τυγχάνει και νομικά αστήρικτη, καθώς: α) σύμφωνα με τη διάταξη της παρ.4 του άρθρου 133 του Β.Δ/τος 683/1960 «Περί Κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επιβατηγών πλοίων» με τον τίτλο «Εργασία γεφύρας», «οι τεταγμένοι εις φυλακήν πρέπει να είναι παρόντες όπως αναλάβωσιν εργασίαν 5 λεπτά προ της ώρας ενάρξεως της φυλακής των, ίνα γίνωσιν ενήμεροι των συνθηκών της ναυσιπλοϊας, μετά δε το πέρας της φυλακής των, πλην των υπό του παρόντος Κανονισμού προβλεπομένων εξαιρέσεων, δεν διατίθενται εις άλλας εργασίας, αλλ` αναπαύονται», δηλαδή για τους παραπάνω ναυτικούς που απασχολούνται στις φυλακές του πλοίου απαγορεύεται εκ του νόμου η παροχή επιπλέον εργασίας και β) σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 137 του ίδιου Β. Δ/τος «κατά τον κατάπλουν και την αγκυροβολίαν, την μεθόρμισιν ως και την άπαρσιν και τον απόπλουν, δεν τηρούνται οι συνήθεις ώραι εργασίας, αλλά πάντες εργάζονται δια την κανονικήν και ασφαλή αγκυροβολίαν και όρμισιν του πλοίου ή δια την κανονικήν άπαρσιν αυτού και πέραν έτι των ωρών εργασίας, χωρίς τούτο να θεωρείται υπερωρία», δηλαδή εκ του νόμου η συμμετοχή του ναυτικού στις γενικές εργασίες καταστρώματος, όπως εκείνες του κατάπλου, της αγκυροβολίας, της άπαρσης και του απόπλου δεν αμείβονται υπερωριακά, έστω κι αν εκτελούνται πέραν του οκταώρου. Οι ισχυρισμοί αυτοί της εκκαλούσας τυγχάνουν μη νόμιμοι καθώς οι εφαρμοζόμενες εν προκειμένω ΣΣΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2016 που κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 2242.5-1.5/72672/2016 ΥΑ (ΦΕΚ Β’ 2796/5.9.2016) και του έτους 2017 που κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 2242.5-1.5/77056/2017 ΥΑ (ΦΕΚ Β’ 4005/17.7.2017) προβλέπουν στο άρθρο 13 παρ.1 ότι: «1. Κάθε εργασία που εκτελείται από τους ναυτικούς εν πλω και στο λιμάνι, πέραν των κανονικών εργασίμων ημερών και ωρών, όπως αυτές καθορίζονται στα άρθρα 11 και 12 της παρούσης, περιλαμβανομένων και των εργασιών κατάπλου και απόπλου, θεωρείται πρόσθετη (υπερωριακή) και καταβάλλεται στους απασχολουμένους ναυτικούς πρόσθετη αμοιβή η οποία υπολογίζεται ως εξής:…», οι δε αμέσως παραπάνω διατάξεις ως ειδικότερες δε και νεότερες των διατάξεων των άρθρων 133 παρ.4 και 137 παρ.2 του Β.Δ. 683/1960 κατισχύουν αυτών, με αποτέλεσμα οι τελευταίες αυτές διατάξεις να μην βρίσκουν εφαρμογή στην υπό κρίση υπόθεση (βλ. ΜονΕφΠειρ 433/2019 αδημ., ΜονΕφΠειρ 213/2016 στην ΤΝΠ Νόμος).Παρόμοια διάταξη περιέχει το άρθρο 13 παρ.1 της από 23.8.2016 ΣΣΕ Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων που κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 2242.5-1.5/72726/2016 (ΦΕΚ Β’ 2878/12.9.2016) και της από 17.8.2017 όμοιας ΣΣΕ για το έτος 2017 που κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 2425.5-1.10/77059/2017 ΥΑ (ΦΕΚ Β’ 4006/17.7.2017), όπως θα εκτεθεί αναλυτικά παρακάτω. Περαιτέρω, την παραπάνω κρίση αυτού του Δικαστηρίου ότι ο ενάγων παρείχε δώδεκα ώρες εργασίας ημερησίως κατά τις παραπάνω χρονικές περιόδους δεν αναιρεί το προβαλλόμενο από την εκκαλούσα με τον πρώτο λόγο έφεσής της γεγονός ότι η οργανική σύνθεση του κατώτερου προσωπικού καταστρώματος του πλοίου “SF”, στο οποίο ανήκε και ο εφεσίβλητος σαν ναύτης, όπως αυτή καθορίσθηκε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 87 παρ.2 του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου περιλάμβανε δέκα επτά συνολικά άτομα και συγκεκριμένα ένα ναύκληρο, δύο υποναύκληρους, δώδεκα ναύτες και δύο ναυτόπαιδες. Τούτο, καθώς σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87, 88 και 89 του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου (ΝΔ 187/1973), η πληρότητα ως προς την οργανική σύνθεση του πληρώματος του πλοίου αποσκοπεί στην ασφάλεια του πλοίου κατά τη διάρκεια των πλόων του και δεν συνεπάγεται αυτονοήτως την ανυπαρξία ανάγκης για υπερωριακή εργασία (έτσι η ΜονΕφΠειρ 274/2019 αδημ.). Επίσης, το προβαλλόμενο με τον πρώτο λόγο έφεσης της εκκαλούσας ότι ο εφεσίβλητος σε κάθε περίπτωση έχει θέσει στους λογαριασμούς μισθοδοσίας που λάμβανε, την ιδιόχειρη και ανεπιφύλακτη υπογραφή του, με αποτέλεσμα να αποδεικνύεται ότι αυτός έλαβε το σύνολο των οφειλόμενων αποδοχών για τις υπερωρίες που πραγματοποίησε δεν συνιστά απόδειξη σε βάρος του. Η ανεπιφύλακτη υπογραφή από τον ενάγοντα των αποδείξεων πληρωμής μισθοδοσίας του καθώς και των καταστάσεων με τις υπερωρίες που πραγματοποίησε δεν ενέχει, χωρίς άλλο, παραίτηση αυτού από τα νόμιμα δικαιώματά του (ΜονΕφΠειρ 274/2019, ό.π.), επιπλέον δε δεν είναι σύνηθες οι ναυτικοί που υπηρετούν σε ένα πλοίο να διατυπώνουν επιφυλάξεις στις σχετικές μισθοδοτικές καταστάσεις, όπως τούτο παραδέχθηκε και ο μάρτυρας απόδειξης ύπαρχος στο ένδικο πλοίο …………, κατά την κατάθεσή του πρωτοδίκως, προφανώς από φόβο ότι μπορεί να δυσαρεστήσουν τον εργοδότη και να διακινδυνεύσουν τη θέση εργασίας τους. Εξάλλου, κατά γενική αρχή του εργατικού δικαίου, η οποία συνάγεται από τις διατάξεις των άρθρων 3, 174, 180, 679 ΑΚ, 8 ν. 2112/1920 και 8 παρ. 4 Ν. 4020/1959, κάθε παραίτηση του εργαζόμενου από το δικαίωμα λήψης των νόμιμων αποδοχών, επιδομάτων ή άλλων από την εργασία του παροχών, έστω και υπό τη μορφή άφεσης χρέους κατ΄ άρθρο 454 ΑΚ είναι άκυρη και θεωρείται ως μη γενόμενη (ΑΠ 587/2006 ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΠειρ 18/2016 στην ΤΝΠ Νόμος, ΕφΠειρ 34/2008 ΕΝΔ 2008, 290). Από τις δώδεκα ώρες ημερήσιας εργασίας του ενάγοντος, οι τέσσερις μετά το νόμιμο οκτάωρο της καθημερινής και κυριακάτικης εργασίας έπρεπε να πληρωθούν με απλή υπερωριακή αμοιβή ίση με το 1/173 του βασικού μισθού προσαυξημένο κατά 25% για κάθε ώρα υπερωριακής απασχόλησης, ενώ για τα Σάββατα και τις αργίες έπρεπε να πληρωθούν όλες οι ώρες με υπερωριακή αμοιβή ίση με το 1/173 του βασικού μισθού προσαυξημένου κατά 50% για κάθε ώρα υπερωριακής απασχόλησης. Συγκεκριμένα, κατά τα χρονικά διαστήματα από 4.4.2016 έως 3.6.2016, από 1.7.2016 έως 2.12.2016, από 4.1.2017 έως 15.1.2017, από 3.4.2017 έως 5.4.2017 και από 15.5.2017 έως 18.11.2017, ο ενάγων εργάσθηκε, κατόπιν σχετικής εντολής του πλοιάρχου του ένδικου πλοίου: 59 Σάββατα (ήτοι κατά το έτος 2016: 9.4, 16.4, 23.4, 30.4, 7.5, 14.5, 21.5, 28.5, 2.7, 9.7, 16.7, 23.7, 30.7, 6.8, 13.8, 20.8, 27.8, 3.9, 10.9, 17.9, 24.9, 1.10, 8.10, 15.10, 22.10, 29.10, 5.11, 12.11, 19.11, 26.11 και κατά το έτος 2017: 7.1, 14.1, 20.5, 27.5, 3.6, 10.6, 17.6, 24.6, 1.7, 8.7, 15.7, 22.7, 29.7, 5.8, 12.8, 19.8, 26.8, 2.9, 9.9, 16.9, 23.9, 30.9, 7.10, 14.10, 21.10, 28.10, 4.11, 11.11 και 18.11) και 9 αργίες [ ήτοι κατά το έτος 2016: 29.4 (Μεγ. Παρασκευή), 2.5 (Δευτέρα του Πάσχα), 15.8, 14.9 και 28.10 και κατά το έτος 2017: 6.1, 25.5 (της Αναλήψεως), 15.8 και 14.9), επί 12 ώρες ημερησίως, δικαιούμενος για την εν λόγω υπερωριακή του απασχόληση σύμφωνα με τις ως άνω ΣΣΝΕ των Πληρωμάτων των Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων, το συνολικό ποσό των [(68 Σάββατα και αργίες x 12 ώρες= 816 ώρες x 10,05 ευρώ την ώρα=) 8.200,80 ευρώ, έναντι του οποίου έλαβε από την εναγόμενη, όπως αμφότεροι οι διάδικοι συνομολογούν, το συνολικό ποσό των 6.219,48 ευρώ και επομένως δικαιούται τη διαφορά του ποσού των (8.200,80 ευρώ- 6.219,48 ευρώ=) 1.981,32 ευρώ. Ακόμη, ο ενάγων, κατά τα ίδια χρονικά διαστήματα, εργάσθηκε 347 καθημερινές και Κυριακές, επί 12 ώρες ημερησίως, δικαιούμενος για την υπερωριακή του απασχόληση των 4 ωρών ημερησίως, με βάση τις προαναφερόμενες ΣΣΝΕ των Πληρωμάτων των Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων, το συνολικό ποσό των (347 καθημερινές και Κυριακές x 4 ώρες= 1.388 ώρες x 8,38 ευρώ την ώρα=) 11.631,44 ευρώ έναντι του οποίου έλαβε από την εναγόμενη, όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες αποδείξεις μισθοδοσίας, το συνολικό ποσό των 7.279,30 ευρώ, γενομένης δεκτής της ένστασης μερικής εξόφλησης που πρότεινε η τελευταία κατ’ άρθρο 416 ΑΚ ως ουσία βάσιμης και άρα δικαιούται τη διαφορά των (11.631,44 ευρώ- 7.279,30 ευρώ=) 4.352,14 ευρώ. Επομένως, ο ενάγων, για την υπερωριακή του εργασία κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα, δικαιούται το συνολικό ποσό των (1.981,32 ευρώ + 4.352,14 ευρώ=) 6.333,46 ευρώ, το οποίο δεν καλύπτεται από τον «κλειστό» μισθό που είχε συμφωνηθεί να του καταβάλλεται από την πλοιοκτήτρια εταιρία, καθώς τον υπερβαίνει. Επιδικάζοντας καταψηφιστικά τα ίδια ως άνω ποσά το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε και το νόμο εφάρμοσε, παρά τις αιτιάσεις των εκκαλούντων με τους παραπάνω λόγους αντίστοιχα των εφέσεών τους. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι κατά τα ως άνω διαστήματα ναυτολόγησης του ενάγοντος, το ένδικο πλοίο εκτελούσε λιγότερα από πέντε κυκλικά δρομολόγια την εβδομάδα, τα οποία διαρκούσαν πάνω από δώδεκα ώρες το καθένα, απέπλεε δε τις πιο κάτω αναφερόμενες εβδομάδες, από το λιμάνι αφετηρίας, που ήταν ο Πειραιάς, πριν συμπληρωθούν έξι ώρες παραμονής σε αυτό. Ειδικότερα, το πλοίο πραγματοποίησε αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας του, πριν τη συμπλήρωση έξι ωρών από την άφιξή του σε αυτό και επομένως πραγματοποίησε δρομολόγια «εξπρές», κατ’ άρθρο 33 παρ.3 και 4 της εφαρμοζόμενης ΣΣΝΕ, ως εξής: α. Την εβδομάδα από 25.4.2006 μέχρι 1.5.2016, τη Μεγάλη Παρασκευή, 29.4, το πλοίο κατέπλευσε στον Πειραιά στις 6.05 π.μ. και αναχώρησε στις 9.00 π.μ. της ίδιας ημέρας για Σύρο-Μύκονο-Σύρο, επέστρεψε στον Πειραιά στις 18.25 της ίδιας ημέρας και αναχώρησε και πάλι στις 22.30 για Σύρο-Πάτμο-Λέρο-Κω-Ρόδο, όπου έφθασε στις 11.45 π.μ. του Μεγάλου Σαββάτου και αναχώρησε εκ νέου τη Δευτέρα του Πάσχα. Ήτοι παρέμεινε στο λιμάνι αφετηρίας την πρώτη φορά μόνο 2.55’ ώρες και πραγματοποίησε πρόωρη αναχώρηση διάρκειας 3.05’ ή 3,08 ωρών. β. Την εβδομάδα από 2.5.2016 μέχρι 8.5.2016, τη Δευτέρα, 2/5, το πλοίο κατέπλευσε στον Πειραιά στις 21.20 και αναχώρησε στις 23.30 της ίδιας ημέρας. Ήτοι παρέμεινε στο λιμάνι αφετηρίας μόνο επί 2.10’ ώρες και πραγματοποίησε πρόωρη αναχώρηση διάρκειας 3.50’ ή 3,83 ωρών. γ. Τις εβδομάδες από 27.6.2016 μέχρι και 4.9.2016, κατά τα Σάββατα: 2, 9, 16, 23 και 30/7, 6, 13, 20 και 27/8 και 3/9, το πλοίο κατέπλευσε στο λιμάνι αφετηρίας του, τον Πειραιά, στις 21.10’ και αναχώρησε στις 23.55’ της ίδιας ημέρας. Ήτοι παρέμεινε μόνο επί 2.45’ ώρες και πραγματοποίησε 3.15’, άλλως 3,25 ώρες πρόωρης αναχώρησης την κάθε φορά και επί δέκα εβδομάδες, πραγματοποίησε συνολικά 32,50 πρόωρης αναχώρησης. δ. Την εβδομάδα από 15.5.2017 μέχρι και 21.5.2017, την Κυριακή, 21.5, το πλοίο κατέπλευσε στον Πειραιά στις 4.00 π.μ. και αναχώρησε στις 7.00 π.μ. της ίδιας ημέρας. Ήτοι παρέμεινε στο λιμάνι αφετηρίας μόνο επί 3 ώρες και πραγματοποίησε 3 ώρες πρόωρης αναχώρησης. ε. Την εβδομάδα από 5.6.2017 μέχρι 11.6.2017, τη Δευτέρα, 5.6, το πλοίο κατέπλευσε στον Πειραιά στις 21.20’ και αναχώρησε στις 23.30’ της ίδιας ημέρας. Ήτοι παρέμεινε στο λιμάνι αφετηρίας μόνο επί 2.10’ ώρες και πραγματοποίησε 3.50’, άλλως 3,83 ώρες πρόωρης αναχώρησης. στ. Τις εβδομάδες από 26.6.2017 μέχρι 3.9.2017, κάθε Σάββατο, το πλοίο κατέπλεε στον Πειραιά στις 21.10’ και αναχωρούσε και πάλι στις 23.55’ της ίδιας ημέρας. Ήτοι παρέμεινε μόνο επί 2.45’ ώρες και πραγματοποιούσε 3.15’, άλλως 3,25 ώρες πρόωρης αναχώρησης κάθε φορά και επί τις 10 εβδομάδες του ανωτέρω χρονικού διαστήματος, πραγματοποίησε 32,5 ώρες πρόωρης αναχώρησης. Συνολικά, επομένως, για το έτος 2016, το πλοίο πραγματοποίησε (39,41 ώρες πρόωρης αναχώρησης διαιρούμενες με τον συντελεστή 8) 4,93 εξπρές δρομολόγια, για καθένα από τα οποία ο ενάγων έπρεπε να λάβει ως αμοιβή το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών του, στις οποίες δεν συνυπολογίζεται το επίδομα ιματισμού, καθώς δεν αποτελεί παροχή καταβαλλόμενη ως αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας αλλά χορηγείται προς εξυπηρέτηση των αναγκών του πλοίου και οι οποίες ανέρχονταν στο ποσό των 4.613,34 ευρώ [1.157,99 ευρώ (μισθός ενεργείας) + 254,76 ευρώ (επίδομα Κυριακών) + 35,22 ευρώ (επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας) + 417,13 ευρώ (επίδομα αδείας μετά τροφής) + 576,30 ευρώ (τροφοδοσία) + 617,63 ευρώ (κατά μέσο όρο μηνιαία αμοιβή για έχμαση οχημάτων σύμφωνα με τις αποδείξεις πληρωμής μισθοδοσίας ανά μήνα που προσκομίζονται σε αντίγραφα από την εναγόμενη που φέρουν τη μη αμφισβητηθείσα υπογραφή του ενάγοντος, ήτοι 644,32 ευρώ για το διάστημα 4.4-30.4.16 + 610,08 ευρώ για το Μάιο του 2016 + 48,53 ευρώ για το διάστημα 1-3.6.16 + 702,86 ευρώ για τον Ιούλιο του 2016 + 699,12 ευρώ για τον Αύγουστο του 2016 + 605,60 ευρώ για το Σεπτέμβριο του 2016 + 521,90 ευρώ για τον Οκτώβριο του 2016 + 574,24 ευρώ για το Νοέμβριο του 2016 + 40,28 ευρώ για το διάστημα 1-2.12.16 ίσον 4.446,93 ευρώ : 216 ημέρεςx 30 ημέρες) + 125,41 ευρώ (κατά μέσο όρο μηνιαία αμοιβή για ρολόγια ναυτών, σύμφωνα με τις αποδείξεις πληρωμής μισθοδοσίας ανά μήνα που προσκομίζονται σε αντίγραφα από την εναγόμενη που φέρουν τη μη αμφισβητηθείσα υπογραφή του ενάγοντος, ήτοι 112,95 ευρώ στο διάστημα 4.4-30.4.16 + 125,51 ευρώ το Μάιο του 2016 + 8,37 ευρώ στο διάστημα από 1-3.6.16 + 125,51 ευρώ τον Ιούλιο του 2016 + 125,51 ευρώ τον Αύγουστο του 2016 + 136,88 ευρώ τον Σεπτέμβριο του 2016 + 137,80 ευρώ τον Οκτώβριο του 2016 + 126,26 ευρώ το Νοέμβριο του 2016 + 4,18 ευρώ το διάστημα 1-2.12.16= 902,97 : 216 ημέρες x 30 ημέρες) + 1.428,90 ευρώ μέση μηνιαία υπερωριακή αμοιβή [(35 Σάββατα και αργίες x 12 ώρες x 10,05 ευρώ την ώρα= 4.221 ευρώ) + (181 καθημερινές και Κυριακές x 4 ώρες x 8,38 ευρώ την ώρα= 6.067,12 ευρώ)= 10.288,12 ευρώ : 216 ημέρες x 30 ημέρες], οπότε δικαιούτο το ποσό των 758,14 ευρώ (4.613,34 ευρώ : 30= 153,78 ευρώ επί 4,93 δρομολόγια), έναντι του οποίου έλαβε, όπως αποδεικνύεται από τις αποδείξεις μισθοδοσίας του έτους 2016, το συνολικό ποσό των 434,74 ευρώ, εξοφληθείσας μερικώς της απαίτησής του, γενομένης δεκτής της ένστασης μερικής εξόφλησης που προέβαλε η εναγόμενη, εναπομείναντος οφειλόμενου υπολοίπου ποσού 323,4 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε το μικρότερο ποσό των 219,62 ευρώ έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, λόγω εσφαλμένου υπολογισμού στις μηνιαίες τακτικές αποδοχές του ενάγοντος επί των οποίων υπολογίσθηκε η αμοιβή για δρομολόγια εξπρές, της μέσης μηνιαίας αμοιβής για υπερωριακή εργασία, όπως βάσιμα παραπονείται ο εκκαλών-ενάγων κατά το επικουρικό σκέλος του δεύτερου λόγου της έφεσής του, κρινομένων κατά τα λοιπά αβάσιμων των αιτιάσεων αυτού ότι δεν υπολογίσθηκε ορθά η μέση μηνιαία αμοιβή για έχμαση οχημάτων και η μέση μηνιαία αμοιβή για τα ρολόγια ναυτών, καθώς και το ότι έπρεπε να υπολογισθούν υπερωρίες για εργασία 14 ωρών την ημέρα. Περαιτέρω, για το έτος 2017, το ένδικο πλοίο πραγματοποίησε (39,33 ώρες πρόωρης αναχώρησης διαιρούμενες με τον συντελεστή 8) 4,92 εξπρές δρομολόγια, για καθένα εκ των οποίων ο ενάγων δικαιούτο να λάβει ως αμοιβή το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών του, οι οποίες ανέρχονταν στο ποσό των 4.647,14 ευρώ [1.157,99 ευρώ (μισθός ενεργείας) + 254,76 ευρώ (επίδομα Κυριακών) + 35,22 ευρώ (επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας) + 417,13 ευρώ (επίδομα αδείας μετά τροφής) + 576,30 ευρώ (τροφοδοσία) + 642,85 ευρώ (μέση μηνιαία αμοιβή για έχμαση οχημάτων, ήτοι 4.437,21 ευρώ συνολική αμοιβή : 199 ημέρες x 30 ημέρες= 668,93 ευρώ πλην όμως ο ενάγων στο αγωγικό δικόγραφο την υπολογίζει στο μικρότερο ποσό των 642,85 ευρώ δεσμεύοντας με το αίτημά του το Δικαστήριο) + 124,08 ευρώ (μέση μηνιαία αμοιβή για ρολόγια ναυτών, ήτοι σύμφωνα με τις αποδείξεις πληρωμής μισθοδοσίας του ενάγοντος που φέρουν τις μη αμφισβητηθείσες υπογραφές του, 37,65 ευρώ για το διάστημα 4-14.1.17 +19,50 ευρώ για το διάστημα 3-5.4.17 + 67,27 ευρώ για το διάστημα 15-31.5.17 + 125,51 ευρώ για τον Ιούνιο του 2017 + 125,51 ευρώ για τον Ιούλιο του 2017 + 125,51 ευρώ για τον Αύγουστο του 2017 + 125,51 ευρώ για το Σεπτέμβριο του 2017 + 125,51 ευρώ για τον Οκτώβριο του 2017 + 71,12 ευρώ για το διάστημα 1-18.11.17= 823,09 ευρώ δια 199 ημέρες x 30 ημέρες) + 1.438,81 ευρώ μέση υπερωριακή αμοιβή [(33 Σάββατα και αργίες x 12 ώρες x 10,05 ευρώ την ώρα= 3.979,8 ευρώ) + (166 καθημερινές και Κυριακές x 4 ώρες x 8,38 ευρώ την ώρα= 5.564,32 ευρώ)= 9.544,12 ευρώ : 199 ημέρες x 30 ημέρες], οπότε δικαιούτο το ποσό των 762,11 ευρώ (4.647,14 ευρώ : 30= 154,90 ευρώ επί 4,92 δρομολόγια), έναντι του οποίου έλαβε, όπως αποδεικνύεται από τις αποδείξεις μισθοδοσίας του έτους 2017, το συνολικό ποσό των 389,79 ευρώ, εξοφληθείσας μερικώς της απαίτησής του, γενομένης δεκτής της ένστασης μερικής εξόφλησης που προέβαλε η εναγόμενη, εναπομείναντος οφειλόμενου υπολοίπου ποσού 372,32 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε το μικρότερο ποσό των 299,18 ευρώ έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, λόγω εσφαλμένου υπολογισμού στις μηνιαίες τακτικές αποδοχές του ενάγοντος επί των οποίων υπολογίσθηκε η αμοιβή για δρομολόγια εξπρές, της μέσης μηνιαίας αμοιβής για υπερωριακή εργασία, όπως βάσιμα παραπονείται ο εκκαλών-ενάγων κατά το επικουρικό σκέλος του δεύτερου λόγου της έφεσής του, κρινομένων κατά τα λοιπά αβάσιμων των αιτιάσεων αυτού ότι δεν υπολογίσθηκε ορθά η μέση μηνιαία αμοιβή για τα ρολόγια ναυτών, καθώς και το ότι έπρεπε να υπολογισθούν υπερωρίες για εργασία 14 ωρών την ημέρα. Συνακόλουθα, συνολικά, για διαφορά αμοιβής δρομολογίων εξπρές, η εναγόμενη οφείλει στον ενάγοντα το ποσό των 695,72 ευρώ (=323,4+372,32). Επίσης, ο ενάγων δικαιούτο ως αναλογία δώρου Πάσχα του έτους 2016, για το χρονικό διάστημα ναυτολόγησής του από 4.4.2016 έως 30.4.2016, το ποσό των 518,24 ευρώ[1.157,99 ευρώ (μισθός ενεργείας)+ 254,76 ευρώ (επίδομα Κυριακών) + 35,22 ευρώ (επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας) + 417,13 (επίδομα αδείας μετά τροφής) + 576,30 ευρώ (τροφοδοσία) + 1.428,90 ευρώ (μέση μηνιαία υπερωριακή αμοιβή) + 617,63 ευρώ (κατά μέσο όρο μηνιαία αμοιβή για έχμαση οχημάτων) + 125,41 ευρώ (κατά μέσο όρο μηνιαία αμοιβή για ρολόγια ναυτών)= 4.613,34 ευρώ μηνιαίες τακτικές αποδοχές : 2= 2.306,67 ευρώ : 15 ημέρες= 153,78 ευρώ x 3,37 οκταήμερα]. Έναντι του ποσού αυτού έλαβε από την εναγόμενη, όπως συνομολογούν αμφότερα τα διάδικα μέρη, το ποσό των 270,41 ευρώ και δικαιούται τη διαφορά των 247,83 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε το μικρότερο ποσό των 99,19 ευρώ έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, γενομένου εν μέρει δεκτού του υπό στοιχείο 4α λόγου έφεσης του εκκαλούντος-ενάγοντος και απορριπτομένου αντίστοιχα του τρίτου λόγου έφεσης της εκκαλούσας-εναγόμενης κατά το μέρος που αφορά στο δώρο Πάσχα του έτους 2016, με τον οποίο υποστηρίζει ότι το σχετικό αίτημα έπρεπε να απορριφθεί λόγω εξοφλήσεως. Επίσης, ως αναλογία δώρου Χριστουγέννων του έτους 2016 για τις περιόδους ναυτολόγησης από 1.5.2016 έως 3.6.2016 και από 1.7.2016 έως και 2.12.2016, ο ενάγων δικαιούτο το ποσό των 3.671,14 ευρώ [= 4.613,34 ευρώ μηνιαίες τακτικές αποδοχές κατά τα ανωτέρω υπολογισθέντα x 2/25 = 369,07 ευρώ x 9,947 δεκαεννεαήμερα]. Έναντι αυτού έλαβε, όπως συνομολογείται, το ποσό των 1.820,92 ευρώ και δικαιούται τη διαφορά ποσού 1.850,22 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε για την παραπάνω αιτία, το μικρότερο ποσό των 1.345,57 ευρώ έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, γενομένου εν μέρει δεκτού του επικουρικού σκέλους του υπό στοιχείο 4.β. λόγου εφέσεως του εκκαλούντος-ενάγοντος και απορριπτομένου του τρίτου λόγου εφέσεως της εκκαλούσας-εναγόμενης που υποστηρίζει ότι ο ενάγων έχει εξοφληθεί. Επίσης, ως αναλογία δώρου Πάσχα του έτους 2017, για τις περιόδους ναυτολόγησης του ενάγοντος από 4.1.2017 έως 14.1.2017 και από 3.4.2017 έως και 5.4.2017, αυτός δικαιούτο το ποσό των {[1.157,99 ευρώ (μισθός ενεργείας) + 254,76 ευρώ (επίδομα Κυριακών) + 35,22 ευρώ (επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας) + 417,13 ευρώ (επίδομα αδείας μετά τροφής) + 576,30 ευρώ (τροφοδοσία) + 642,85 ευρώ (μέση μηνιαία αμοιβή για έχμαση οχημάτων, κατά τα ανωτέρω) + 124,08 ευρώ (μέση μηνιαία αμοιβή για ρολόγια ναυτών, ήτοι σύμφωνα με τις αποδείξεις πληρωμής μισθοδοσίας του ενάγοντος που φέρουν τις μη αμφισβητηθείσες υπογραφές του, 37,65 ευρώ για το διάστημα 4-14.1.17 +19,50 ευρώ για το διάστημα 3-5.4.17 + 67,27 ευρώ για το διάστημα 15-31.5.17 + 125,51 ευρώ για τον Ιούνιο του 2017 + 125,51 ευρώ για τον Ιούλιο του 2017 + 125,51 ευρώ για τον Αύγουστο του 2017 + 125,51 ευρώ για το Σεπτέμβριο του 2017 + 125,51 ευρώ για τον Οκτώβριο του 2017 + 71,12 ευρώ για το διάστημα 1-18.11.17= 823,09 ευρώ δια 199 ημέρες x 30 ημέρες) + 1.438,81 ευρώ μέση υπερωριακή αμοιβή [(33 Σάββατα και αργίες x 12 ώρες x 10,05 ευρώ την ώρα= 3.979,8 ευρώ) + (166 καθημερινές και Κυριακές x 4 ώρες x 8,38 ευρώ την ώρα= 5.564,32 ευρώ)= 9.544,12 ευρώ : 199 ημέρες x 30 ημέρες]= 4.647,14 ευρώ μηνιαίες τακτικές αποδοχές :2 ίσον 2.323,57 ευρώ : 15 ημέρες = 154,90 ευρώ ανά οκταήμερο x 1,75 οκταήμερα=}271,08 ευρώ, έναντι του οποίου έλαβε από την εναγόμενη, όπως συνομολογούν οι διάδικοι, το ποσό των 136,56 ευρώ και δικαιούται τη διαφορά των 134,52 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε το μικρότερο ποσό των 107,25 ευρώ έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, γενομένου δεκτού εν μέρει του επικουρικού σκέλους του υπό στοιχείο 4γ λόγου της έφεσης του εκκαλούντος-ενάγοντος και απορριπτομένου ως προς το παραπάνω επίδομα του τρίτου λόγου έφεσης της εκκαλούσας-εναγόμενης που υποστηρίζει ότι έχει εξοφλήσει τον ενάγοντα. Ακόμη για αναλογία δώρου Χριστουγέννων του 2017 που αφορά στο χρονικό διάστημα ναυτολόγησης του ενάγοντος από 15.5.2017 έως 18.11.2017, αυτός δικαιούτο το ποσό των {[1.157,99 ευρώ (μισθός ενεργείας) + 254,76 ευρώ (επίδομα Κυριακών) + 35,22 ευρώ (επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας) + 417,13 ευρώ (επίδομα αδείας μετά τροφής) + 576,30 ευρώ (τροφοδοσία) + 642,85 ευρώ (μέση μηνιαία αμοιβή για έχμαση οχημάτων, ήτοι 4.437,21 ευρώ συνολική αμοιβή : 199 ημέρες x 30 ημέρες= 668,93 ευρώ πλην όμως ο ενάγων στο αγωγικό δικόγραφο την υπολογίζει στο μικρότερο ποσό των 642,85 ευρώ δεσμεύοντας με το αίτημά του το Δικαστήριο) + 124,08 ευρώ (μέση μηνιαία αμοιβή για ρολόγια ναυτών, ήτοι σύμφωνα με τις αποδείξεις πληρωμής μισθοδοσίας του ενάγοντος που φέρουν τις μη αμφισβητηθείσες υπογραφές του, 37,65 ευρώ για το διάστημα 4-14.1.17 +19,50 ευρώ για το διάστημα 3-5.4.17 + 67,27 ευρώ για το διάστημα 15-31.5.17 + 125,51 ευρώ για τον Ιούνιο του 2017 + 125,51 ευρώ για τον Ιούλιο του 2017 + 125,51 ευρώ για τον Αύγουστο του 2017 + 125,51 ευρώ για το Σεπτέμβριο του 2017 + 125,51 ευρώ για τον Οκτώβριο του 2017 + 71,12 ευρώ για το διάστημα 1-18.11.17= 823,09 ευρώ δια 199 ημέρες x 30 ημέρες) + 1.438,81 ευρώ μέση υπερωριακή αμοιβή [= (33 Σάββατα και αργίες x 12 ώρες x 10,05 ευρώ την ώρα= 3.979,8 ευρώ) + (166 καθημερινές και Κυριακές x 4 ώρες x 8,38 ευρώ την ώρα= 5.564,32 ευρώ)= 9.544,12 ευρώ : 199 ημέρες x 30 ημέρες] = 4.647,14 ευρώ μηνιαίες τακτικές αποδοχές x 2/25= 371,77 ευρώx 9,89 δεκαεννεαήμερα=} 3.676,81, έναντι του οποίου έλαβε από την εναγόμενη, όπως συνομολογούν οι διάδικοι το ποσό των 1.913,70 ευρώ, οπότε δικαιούται τη διαφορά των 1.763,11 ευρώ. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε το μικρότερο ποσό των 1.403,50 ευρώ έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, γενομένου δεκτού εν μέρει του επικουρικού σκέλους του υπό στοιχείο 4δ λόγου της έφεσης του εκκαλούντος-ενάγοντος και απορριπτομένου ως προς το παραπάνω επίδομα του τρίτου λόγου έφεσης της εκκαλούσας-εναγόμενης που υποστηρίζει ότι έχει εξοφλήσει τον ενάγοντα. Συνεπώς, για διαφορές δώρων εορτών, η εναγόμενη οφείλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 3.995,68 ευρώ. Τέλος, όπως αποδείχθηκε, κατά τα χρονικά διαστήματα από 17.2.2016 έως 3.4.2016 και από 15.1.2017 έως 2.4.2017, το ένδικο πλοίο πραγματοποιούσε μεσογειακούς πλόες και συγκεκριμένα, κατά το έτος 2016 αναχωρούσε από Πάτρα στις 17.30’ για Ηγουμενίτσα (22.30’) και Ανκόνα Ιταλίας, όπου έφθανε στις 13.30’ της επόμενης ημέρας και επέστρεφε στην Πάτρα, μέσω Ηγουμενίτσας, την μεθεπόμενη ημέρα, για να αναχωρήσει και πάλι αυθημερόν. Κατά το έτος 2017, το πλοίο κάθε δεύτερη ημέρα αναχωρούσε από την Πάτρα στις 18.00’ για Ηγουμενίτσα (23.59’) και Μπάρι (9.30’ της επόμενης ημέρας). Από Μπάρι αναχωρούσε αυθημερόν στις 19.00’ και επέστρεφε στην Πάτρα, μέσω Ηγουμενίτσας, στις 13.00’ περίπου της επόμενης ημέρας, απ’ όπου αναχωρούσε και πάλι αυθημερόν στις 18.00’ για Ηγουμενίτσα-Μπάρι. Από 12.3.2017 έως και 2.4.2017 το πλοίο εκτελούσε τα μεσογειακά δρομολόγιά του από Πάτρα προς Ανκόνα Ιταλίας. Στο διάστημα που το πλοίο πραγματοποιούσε τους παραπάνω μεσογειακούς πλόες, υπηρετούσαν σε αυτό ως προσωπικό καταστρώματος, οκτώ ναύτες, ένας ναύκληρος, ένας υποναύκληρος και ένας ναυτόπαις. Η μείωση στη σύνθεση του πληρώματος ως προς τους υπηρετούντες ναυτικούς καταστρώματος σε σύγκριση με τη σύνθεση του προσωπικού καταστρώματος στο πλοίο κατά τις περιόδους των ακτοπλοϊκών δρομολογίων του δικαιολογείται από τη συχνότητα με την οποία το πλοίο προσέγγιζε τους λιμένες εσωτερικού κατά την εκτέλεση των ακτοπλοϊκών δρομολογίων που ήταν από τη φύση τους πιο πυκνά με συχνές αφίξεις και αναχωρήσεις από διάφορα λιμάνια και από το γεγονός ότι τα ακτοπλοϊκά δρομολόγια εκτελούνταν σε περιόδους κατά τις οποίες παρουσιαζόταν αυξημένη τουριστική κίνηση, κοντά ή στη διάρκεια του καλοκαιριού. Ο ενάγων, κατά τους μεσογειακούς πλόες, εργαζόταν άλλοτε ως ημερεργάτης (ντεϊμάνης) και άλλοτε ως ναύτης φυλακής, ασκώντας τα ίδια προπεριγραφέντα καθήκοντα. Η διάρκεια της εργασίας του δεν ήταν επακριβώς καθορισμένη, ενόψει του είδους αυτής και της ιδιαιτερότητας εξωγενών παραγόντων, σχετικών με τη φύση της ναυτικής αποστολής του πλοίου, της εξυπηρέτησης των συγκεκριμένων δρομολογίων, αλλά και της αυξομειούμενης επιβατικής κίνησης κατά τη διάρκεια του έτους. Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα και ιδίως ενόψει: α) των συνθηκών και περιστάσεων που επικρατούσαν κατά την εν λόγω απασχόληση του ενάγοντος στο πλοίο, β) των χρονικών περιόδων κατά τις οποίες ήταν αυτός ναυτολογημένος που δεν συνέπιπταν με τους τουριστικούς καλοκαιρινούς μήνες, γ) της φύσης και του αντικειμένου της απασχόλησής του και δ) τέλος από τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας, το Δικαστήριο οδηγείται στην κρίση ότι ο ενάγων, κατά τις παραπάνω χρονικές περιόδους των μεσογειακών πλόων, εργαζόταν ως ναύτης, κατ’ εντολή του πλοιάρχου, κατά μέσο όρο επί 11 ώρες ημερησίως, συμπεριλαμβανομένων Σαββάτων, Κυριακών και αργιών, εκ των οποίων οι τρεις ώρες μετά το νόμιμο οκτάωρο της καθημερινής και της κατά την Κυριακή εργασίας του έπρεπε να πληρωθούν με απλή υπερωριακή αμοιβή ίση με το 1/173 του βασικού μισθού προσαυξημένο κατά 25% για κάθε ώρα υπερωριακής απασχόλησης, τα δε Σάββατα και τις αργίες έπρεπε να αμειφθούν όλες οι ώρες με υπερωριακή αμοιβή ίση με το 1/173 του βασικού μισθού προσαυξημένο κατά 50% για κάθε ώρα υπερωριακής απασχόλησης. Συγκεκριμένα, κατά τα παραπάνω διαστήματα, ο ενάγων εργάσθηκε, κατόπιν εντολής του πλοιάρχου Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου “SF”: 17 Σάββατα (ήτοι κατά το έτος 2016: 20.2, 27.2, 5.3, 12.3, 19.3, 26.3 και 2.4 και κατά το έτος 2017: 22.1, 28.1, 4.2, 11.2, 18.2, 25.2, 4.3, 11.3, 18.3 και 1.4) και 4 αργίες [14.3.2016 (Καθαρή Δευτέρα), 25.3.2016, 27.2.2017 (Καθαρή Δευτέρα) και 25.3.2017] επί 11 ώρες ημερησίως και δικαιούτο για την εν λόγω υπερωριακή του απασχόληση με βάση τις προαναφερόμενες ΣΣΝΕ των Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Πλοίων, το συνολικό ποσό των [(21 Σάββατα κι αργίες x 11 ώρες=) 231 ώρες x 9,08 ευρώ/ώρα=] 2.097,48 ευρώ, έναντι του οποίου έλαβε από την εναγόμενη, όπως οι διάδικοι συνομολογούν, το συνολικό ποσό των 1.727,26 ευρώ, οπότε δικαιούται να λάβει ακόμη τη διαφορά των 370,22 ευρώ, ενώ η εναγόμενη έχει εξοφλήσει την απαίτησή του για την υπερωριακή απασχόληση κατά τις καθημερινές και τις Κυριακές, όπως τούτο συνομολογείται από τους διαδίκους. Κρίνοντας ομοίως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ορθά τις αποδείξεις εκτίμησε, τα όσα δε αντίθετα υποστηρίζουν η εκκαλούσα-εναγόμενη ότι ο ενάγων παρείχε το μέγιστο, δεκάωρη ημερησίως εργασία και ο εκκαλών-ενάγων ότι η ημερήσια εργασία του διαρκούσε δώδεκα ώρες, με τον τέταρτο και τον πέμπτο λόγο των εφέσεών τους αντίστοιχα δεν ευσταθούν. Ο δε ισχυρισμός της εκκαλούσας-εναγόμενης στον τέταρτο λόγο της έφεσής της ότι η οργανική σύνθεση του κατώτερου προσωπικού καταστρώματος του ένδικου πλοίου, στο οποίο ανήκε ο εφεσίβλητος-ενάγων σαν ναύτης, όπως αυτή καθορίσθηκε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 87 παρ.2 του ΚΔΝΔ και που περιλάμβανε έντεκα συνολικά άτομα και συγκεκριμένα ένα ναύκληρο, έναν υποναύκληρο, οκτώ ναύτες και ένα ναυτόπαιδα επέτρεπε την άνετη εκτέλεση της υπηρεσίας του πλοίου μέσα στα πλαίσια του οκτάωρου με την εναλλαγή του προσωπικού καταστρώματος στις φυλακές γέφυρας και στις λοιπές γενικές εργασίες καταστρώματος δεν αποδεικνύεται βάσιμος. Γι’ αυτό, άλλωστε, και η εναγόμενη πλοιοκτήτρια είχε προβλέψει, τακτικά, ανά μήνα την καταβολή αμοιβής για υπερωριακή απασχόληση του ενάγοντος τις καθημερινές και τις Κυριακές. Εξάλλου, η παροχή υπερωριακής απασχόλησης εκ μέρους του ενάγοντος κατά την εκτέλεση μεσογειακών πλόων από το ένδικο πλοίο δεν αναιρείται από την πρόβλεψη α) της παραγράφου 4 του άρθρου 133 του Β.Δ. 683/1960 «Περί Κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επιβατηγών πλοίων» με τον τίτλο «Εργασία γέφυρας» ότι «οι τεταγμένοι εις φυλακήν πρέπει να είναι παρόντες όπως αναλάβωσιν εργασίαν 5 λεπτά προς της ώρας ενάρξεως της φυλακής των, ίνα γίνωσιν ενήμεροι των συνθηκών της ναυσιπλοϊας, μετά δε το πέρας της φυλακής των, πλην των υπό του παρόντος Κανονισμού προβλεπομένων εξαιρέσεων, δεν διατίθενται εις άλλας εργασίας, αλλ’ αναπαύωνται» και β) της παραγράφου 2 του άρθρου 137 του ίδιου Β.Δ. ότι «κατά τον κατάπλουν και την αγκυροβολίαν, την μεθόρμισιν ως και την άπαρσιν και τον απόπλουν, δεν τηρούνται οι συνήθεις ώραι εργασίας, αλλά πάντες εργάζονται δια την κανονικήν και ασφαλή αγκυροβολίαν και όρμισιν του πλοίου ή δια την κανονικήν άπαρσιν αυτού και πέραν έτι των ωρών εργασίας, χωρίς τούτο να θεωρείται υπερωρία». Τούτο καθώς υπερισχύουν ως νεότερες και ειδικότερες οι διατάξεις που περιέχει το άρθρο 13 παρ.1 της από 23.8.2016 ΣΣΕ Πληρωμάτων Μεσογειακών και Τουριστικών Επιβατηγών Πλοίων που κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 2242.5-1.5/72726/2016 (ΦΕΚ Β’ 2878/12.9.2016) και της από 17.8.2017 όμοιας ΣΣΕ για το έτος 2017 που κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 2425.5-1.10/77059/2017 ΥΑ (ΦΕΚ Β’ 4006/17.7.2017), όπου ορίζεται ότι «1.Οι ώρες εργασίας για όλους εν γένει τους ναυτικούς παντός βαθμού και ειδικότητας τους εργαζομένους επί των Μεσογειακών και Τουριστικών Πλοίων εν πλω και στα λιμάνια καθορίζονται σε σαράντα (40) εβδομαδιαίως ήτοι σε οκτώ (8) ώρες καθ’ εκάστη από Δευτέρας μέχρι και Παρασκευής, της πέραν των ωρών τούτων εργασίας των μελών του πληρώματος εν γένει, ως και της εργασίας του Σαββάτου, αμειβομένης υπερωριακώς.» Οι αντίθετοι, επομένως, ισχυρισμοί που διαλαμβάνονται στον τέταρτο λόγο έφεσης της εκκαλούσας-εναγόμενης τυγχάνουν νόμω αβάσιμοι. Ενόψει των ανωτέρω, γενομένων εν μέρει δεκτών στην ουσία τους των προαναφερόμενων λόγων έφεσης του εκκαλούντος-ενάγοντος και δη εκείνων που κατά το επικουρικό τους σκέλος αφορούν στην αιτηθείσα αμοιβή για δρομολόγια εξπρές και σε διαφορές δώρων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα, πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση και μάλιστα για το ενιαίο της εκτέλεσης στο σύνολό της, ακολούθως δε να κρατηθεί και να δικασθεί η από 13.12.2017 αγωγή, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή στην ουσία της και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα, για τα διαστήματα ναυτολόγησής του κατά τα οποία το πλοίο εκτελούσε ακτοπλοϊκά δρομολόγια, για διαφορά υπερωριακής αμοιβής το ποσό των 6.333,46 ευρώ, για διαφορά αμοιβής δρομολογίων εξπρές το ποσό των 695,72 ευρώ, για διαφορά αναλογίας δώρων εορτών το ποσό των 3.995,68 ευρώ και για τα διαστήματα ναυτολόγησής του κατά τα οποία το πλοίο εκτελούσε μεσογειακά δρομολόγια για διαφορά υπερωριακής αμοιβής το ποσό των 370,22 ευρώ, όλα δε τα ανωτέρω νομιμότοκα από την επομένη της τελευταίας απόλυσης του ενάγοντος, ήτοι από την 19.11.2017, σύμφωνα με το οικείο αγωγικό αίτημα, μέχρι την πλήρη εξόφληση. Αντίθετα, πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της η από 5.2.2019 έφεση της εκκαλούσας εναγόμενης. Μέρος των δικαστικών εξόδων του εκκαλούντος-ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας κατόπιν άσκησης της από 28.2.2019 έφεσης πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εφεσίβλητης-εναγόμενης ανάλογα με την έκταση της νίκης του πρώτου έναντι της δεύτερης σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 178 παρ.1, 191 παρ.2 και 183 ΚΠολΔ, ενώ τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου από την από 5.2.2019 έφεση για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της ηττηθείσας εκκαλούσας σύμφωνα με τις διατάξει των άρθρων 176, 191 παρ.2 και 183 του ΚΠολΔ, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει την από 28.2.2019 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2019 και Ε.Α.Κ. …../2019 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2019 και Ε.Α.Κ. …../2019) έφεση και την από 5.2.2019 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2019 και Ε.Α.Κ. …../2019 και στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2019 και Ε.Α.Κ. …../2019) έφεση αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει στην ουσία της την από 5.2.2019 έφεση.
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου σε βάρος της εκκαλούσας και ορίζει αυτά στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Δέχεται τυπικά και εν μέρει κατ’ ουσίαν την από 28.2.2019 έφεση.
Εξαφανίζει την 4415/2018 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, εκδοθείσα κατά τη διαδικασία των περιουσιακών-εργατικών διαφορών.
Κρατεί και δικάζει την από 13.12.2017 αγωγή.
Δέχεται εν μέρει αυτή.
Υποχρεώνει την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το χρηματικό ποσό των έντεκα χιλιάδων τριακοσίων ενενήντα πέντε ευρώ και οκτώ λεπτών (11.395,08) και ειδικότερα για τα διαστήματα ναυτολόγησης του ενάγοντος, κατά τα οποία το πλοίο εκτελούσε ακτοπλοϊκά δρομολόγια, για διαφορά υπερωριακής αμοιβής το ποσό των έξι χιλιάδων τριακοσίων τριάντα τριών ευρώ και σαράντα έξι λεπτών (6.333,46), για διαφορά αμοιβής δρομολογίων εξπρές το ποσό των εξακοσίων ενενήντα πέντε ευρώ και εβδομήντα δύο λεπτών (695,72), για διαφορά δώρων εορτών το ποσό των τριών χιλιάδων εννιακοσίων ενενήντα πέντε ευρώ και εξήντα οκτώ λεπτών (3.995,68) και για τα διαστήματα ναυτολόγησης του ενάγοντος κατά τα οποία το πλοίο εκτελούσε μεσογειακά δρομολόγια για διαφορά υπερωριακής αμοιβής το ποσό των τριακοσίων εβδομήντα ευρώ και είκοσι δύο λεπτών (370,22), όλα δε τα ανωτέρω νομιμότοκα από την 19.11.2017 έως την πλήρη εξόφληση.
Επιβάλλει σε βάρος της εφεσίβλητης-εναγόμενης μέρος των δικαστικών εξόδων του εκκαλούντος-ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, του δεύτερου βαθμού τα έξοδα προερχόμενα εκ της άσκησης της από 28.2.2019 έφεσης και ορίζει τα ανωτέρω στο ποσό των τετρακοσίων πενήντα (450) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 23.4.2020.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ