Αριθμός 601/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Δ. Π.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 5 Οκτωβρίου 2017, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 74, 516 και 517 εδάφιο α΄ του ΚΠολΔ, συνάγεται ότι η έφεση πρέπει να απευθύνεται κατά των αντιδίκων του εκκαλούντος στην πρωτοβάθμια δίκη, όχι δε κατά εκείνων που διατέλεσαν απλοί ομόδικοί του, οι οποίοι υφίστανται τις ίδιες συνέπειες από το διατακτικό της απόφασης παρά μόνο, αν η εκκαλούμενη απόφαση περιέχει επιβλαβή διάταξη σε βάρος αυτού και υπέρ άλλου ομοδίκου του, και εφόσον η διάταξη αυτή εκδόθηκε κατά παραδοχή αίτησης του ομοδίκου του, η οποία, κατά νόμο, να αποτελεί αντικείμενο της δίκης. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής η έφεση απευθύνεται κατά του νικητή αντιδίκου του εκκαλούντος, όχι δε και κατά του (απλού) ομοδίκου του εκκαλούντος, ως προς τον οποίο είναι απαράδεκτη για έλλειψη εννόμου συμφέροντος, εφόσον η απόφαση δεν περιέλαβε διάταξη υπέρ αυτού που βλάπτει τον εκκαλούντα και δεν παράγει δεδικασμένο μεταξύ αυτών (ΟλΑΠ 24/1997 ΝοΒ 1998.52, ΟλΑΠ 15/1996 ΝοΒ 1997.433), καθώς δεδικασμένο δημιουργείται μόνο μεταξύ των εν αντιδικία τελούντων διαδίκων και όχι μεταξύ των ομοδίκων. Αλλά, όταν πρόκειται για αγωγή, αναγνωριστική ή διεκδικητική, που ασκείται, σε περίπτωση ανακριβούς πρώτης εγγραφής στα κτηματολογικά βιβλία, με την οποία ζητείται, η αναγνώριση του δικαιώματος που προσβάλλεται με την ανακριβή εγγραφή και η διόρθωση, ολικά ή μερικά, της πρώτης εγγραφής (άρθρο 6 παρ. 2 του Ν. 2664/1998) που ιδρύει απλή ομοδικία μεταξύ των περισσότερων εναγομένων, εκτός εάν η αγωγή αυτή στρέφεται κατά του ανακριβώς αναγραφόμενου στο κτηματολογικό φύλλο ως δικαιούχου κυριότητας του επίδικου ακινήτου ή των καθολικών του διαδόχων και σε περίπτωση μεταβίβασης του επίδικου και κατά του ειδικού διαδόχου, οπότε δημιουργείται εκ του νόμου σχέση αναγκαστικής ομοδικίας μεταξύ των εναγομένων – καθολικών και ειδικών διαδόχων, διότι προβλέπεται η υποχρεωτική κοινή παθητική νομιμοποίησή τους (άρθρο 6 παρ. 2 εδ. δ΄ και ε΄ του Ν. 2664/1998, ΑΠ 2048/2009, ΕφΑθ 753/2012, ΕφΘεσ 1067/2010 Αρμ 2011.600) η απόφαση, η οποία δέχεται την αγωγή, όπως και στην περίπτωση της αναγνωριστικής ή διεκδικητικής κυριότητας (ΕφΑθ 5795/2008 ΕλλΔνη 2010.823, ΕφΔωδ 20/2007, ΕφΛαρ 538/2000 Δικογραφία 2000.48, ΕφΑθ 9398/1996 ΕλλΔνη 1998.1630) γιατί, κατά την παραδοχή της, ο ενάγων απέδειξε την κυριότητά του, η οποία προσβάλλεται από την αρχική ανακριβή αναγραφή και διέταξε τη διόρθωση, δεν περιέχει, κατά την έννοια του νόμου, ευμενή διάταξη, σε βάρος κάποιου εναγομένου, υπέρ των εναγομένων απλών ομοδίκων του, διότι η απόφαση αυτή, δεν κάνει δεκτή αυτοτελή αίτηση παροχής δικαστικής προστασίας εκείνων εναντίον αυτού, η οποία να δημιουργεί δεδικασμένο στις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά κάνει δεκτή την εναντίον τους αγωγή του ενάγοντος, η οποία μόνο αποτελεί αντικείμενο της δίκης και δημιουργεί δεδικασμένο μεταξύ αυτών (εναγομένων) και του ενάγοντος (ΕφΠατρ 226/2012). Με την έννοια αυτή, σε τέτοια δίκη η έφεση ενός από τους εναγομένους κατά του ενάγοντος δεν απαιτείται να απευθυνθεί και κατά των εναγομένων ομοδίκων του. Συνεπώς, στην προκειμένη περίπτωση η από 16-12-2015 (αρ. καταθ. …………) έφεση των …………………., ήτοι μετά την κατά τη δικάσιμο της 17-11-2014 συζήτηση αυτής (αγωγής) επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλουμένη οριστική απόφαση και στη θέση της οποίας υπεισήλθαν οι ως άνω εκκαλούντες, κατά της υπ΄ αρ. 3061/2015 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και κατά της υπ΄ αρ. 4510/2012 μη οριστικής αποφάσεως του ίδιου Δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς), [η οποία, ως μη οριστική απόφαση (4510/2012), συμπροσβάλλεται αναγκαίως (άρθρο 513 παρ. 2 του ΚΠολΔ)], με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η από 19-11-2010 (αρ. καταθ. ……..) αγωγή των εναγουσών-εφεσίβλητων κατά των εναγομένων 1………….. και 3) Ελληνικού Δημοσίου, νόμιμα εκπροσωπούμενου από τον Υπουργό Οικονομικών, η οποία αποτελεί διεκδικητική κυριότητας επί εδαφικής λωρίδας συνολικής επιφάνειας 27,75 τ.μ. (δύο τμημάτων) και διόρθωσης της επικαλούμενης ανακριβούς εγγραφής στα κτηματολογικά βιβλία, η οποία εγγραφή, φέρεται ότι προσβάλλει το επικαλούμενο δικαίωμα κυριότητας των εναγουσών-εφεσίβλητων, κατ΄ άρθρο 6 παρ. 1 και 2, 7 παρ. 3 του Ν. 2664/1998, όπως ήδη ισχύει, η οποία (έφεση) απευθύνεται κατά των εναγουσών 1) ………………., παραδεκτώς δεν απευθύνεται κατά του Ελληνικού Δημοσίου, λόγω του ότι στην πρωτόδικη δίκη ήταν απλός ομόδικος αυτών (του πρώτου των εναγομένων και της αρχικώς δεύτερης των εναγομένων στη θέση της οποίας υπεισήλθαν οι δεύτερη και τρίτος των εκκαλούντων). Περαιτέρω η ένδικη έφεση κατά της υπ΄ αρ. 3061/2015 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και κατά της υπ΄ αρ. 4510/2012 μη οριστικής αποφάσεως του ίδιου Δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς), η οποία, όπως προαναφέρθηκε, ως μη οριστική απόφαση (4510/2012), συμπροσβάλλεται αναγκαίως, που εκδόθηκαν κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, αρμοδίως και παραδεκτώς φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 4 παρ. 2 του Ν. 3994/25-7-2011), και έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως, εφόσον η προσβαλλόμενη απόφαση επιδόθηκε κατά νόμο, με επιμέλεια των εναγουσών, ήδη εφεσίβλητων, την 23-11-2015, η δε ένδικη έφεση ασκήθηκε εντός της προβλεπόμενης κατ΄ άρθρο 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ προθεσμίας των 30 ημερών, ήτοι την 18-12-2015 [άρθρα 495 παρ. 1, 496 παρ. 1, 498 παρ. 1, 499, 511, 513 παρ. 1 στ. β΄, 516 παρ. 1, 517 εδ. α΄, 518 παρ. 1 και 520 παρ. 1 του ΚΠολΔ, όπως το άρθρο 495 ίσχυε πριν την τροποποίησή του με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α 87/23-7-2015) και εφαρμόζεται εν προκειμένω σύμφωνα με το άρθρο ένατο παρ. 2 του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, καθόσον η ένδικη έφεση, όπως προαναφέρθηκε, ασκήθηκε πριν την 1-1-2016]. Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση και η συμπροσβαλλόμενη (αναγκαίως) απόφαση, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 του ΚΠολΔ), εφόσον για το παραδεκτό αυτής (εφέσεως) κατατέθηκε από τους εκκαλούντες, (ενιαίο) παράβολο, συνολικού ποσού διακοσίων (200) ευρώ [βλ. τα υπ΄ αρ. ………..……… παράβολα ΔΗΜΟΣΙΟΥ], κατ΄ άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ. Κατόπιν δε τούτων οι εφεσίβλητες απαραδέκτως στρέφουν τις νομίμως κατατεθείσες, ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, προτάσεις τους, και κατά του Ελληνικού Δημοσίου, τρίτου των εναγομένων, καθόσον το τελευταίο δεν μετέχει στην παρούσα δίκη.
Με την από 19-11-2010 (αρ. καταθ. ………) αγωγή τους, η οποία στρεφόταν κατά 1) του πρώτου των εναγομένων, ήδη πρώτου των εκκαλούντων, ………….., 2) της αρχικώς δεύτερης των εναγομένων …………, η οποία απεβίωσε την 5-12-2014, ήτοι μετά την κατά τη δικάσιμο της 17-11-2014 συζήτηση αυτής (αγωγής) επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλουμένη οριστική απόφαση και στη θέση της υπεισήλθαν οι μοναδικοί εξ αδιαθέτου κληρονόμοι της ……………., ήτοι δεύτερη και τρίτος των εκκαλούντων και 3) κατά του Ελληνικού Δημοσίου, νόμιμα εκπροσωπούμενου από τον Υπουργό Οικονομικών, τρίτου των εναγομένων, μη διαδίκου στην παρούσα δίκη, οι ενάγουσες, ήδη εφεσίβλητες, ισχυρίστηκαν ότι η πρώτη από αυτές απέκτησε την κυριότητα ενός οικοπέδου που βρίσκεται εντός του εγκεκριμένου σχεδίου πόλης του Δήμου Σαλαμίνας, επιφάνειας 360,20 τ.μ. κατά τους τίτλους κτήσης, κατόπιν αγοράς με τα αναφερόμενα πωλητήρια συμβόλαια, που έχουν μεταγραφεί νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του οικείου Υποθηκοφυλακείου και το οποίο έχει λάβει ΚΑΕΚ …………… Ότι αφού ανήγειρε σταδιακά και με δαπάνες της τα αναφερόμενα κτίσματα επ΄ αυτού, συνέστησε νομότυπα αυτοτελείς, διηρημένες και ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες βάσει του Ν. 3741/1929. Ότι από τις ως άνω οριζόντιες ιδιοκτησίες μεταβίβασε, τις αναφερόμενες, αιτία γονικής παροχής, στη δεύτερη και τρίτη από αυτές (ενάγουσες), δυνάμει των αναφερομένων συμβολαίων που μεταγράφηκαν νόμιμα στα οικεία βιβλία μεταγραφών. Ακολούθως ισχυρίσθηκαν ότι ο πρώτος των εναγομένων κληρονόμησε από τον πατέρα του μια παλαιά ισόγεια οικία, η οποία αποτελεί αυτοτελή και ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία με ποσοστό συνιδιοκτησίας 40/100 εξ αδιαιρέτου επί ενός οικοπέδου, που βρίσκεται στην ίδια ως άνω περιοχή και επί της οδού ………. στην οποία φέρει τον αριθμό πέντε (5), συνορεύει δυτικά με εκείνο των ιδίων (εναγουσών) και έχει λάβει ΚΑΕΚ ………… Ότι στη δεύτερη των εναγομένων έχει περιέλθει ποσοστό 35% επί του ιδίου οικοπέδου λόγω δωρεάς από τον παππού και τη γιαγιά της και έχει λάβει ΚΑΕΚ ……………. Ότι το υπόλοιπο ποσοστό 25/100 εξ αδιαιρέτου επί του ιδίου οικοπέδου έχει καταχωριστεί ως «αγνώστου ιδιοκτήτη» στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας και έχει λάβει ΚΑΕΚ ………. Περαιτέρω ισχυρίζονται ότι μεταξύ των δύο κτισμάτων που έχουν ανεγερθεί επί των όμορων οικοπέδων τους μεσολαβεί τμήμα ακάλυπτου χώρου του επίδικου ακινήτου τους, πλάτους 1,91 έως 2,30 μέτρων και μήκους 15 μέτρων. Ότι στο ακίνητο της κυριότητάς τους περιλαμβάνεται και η εδαφική λωρίδα μήκους 15 μέτρων που περιγράφεται με τα κεφαλαία αλφαβητικά στοιχεία 3-Γ-Δ’-Β-2-3 στο από μηνός Οκτωβρίου 2010 τοπογραφικό διάγραμμα της Πολιτικού Μηχανικού …………… [το οποίο (τοπογραφικό διάγραμμα) ενσωματώνουν σ΄ αυτήν (αγωγή)] και το οποίο περιλαμβάνεται στους επικαλούμενους τίτλους κτήσης τους. Ότι επιπρόσθετα αυτές έχουν αποκτήσει την κυριότητα και επί έτερης εδαφικής λωρίδας, που εμφαίνεται υπό τα κεφαλαία αλφαβητικά στοιχεία Β-Δ’-Γ-Δ-Δ” στο ως άνω μνημονευόμενο διάγραμμα, με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας ως ασκούσες επ΄ αυτής συνεχώς και αδιαλείπτως τόσο οι ίδιες όσο και ως προς τις δεύτερη και τρίτη από αυτές η δικαιοπάροχός τους, πρώτη από αυτές, τις επικαλούμενες πράξεις νομής, διανοία κυρίων, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των είκοσι ετών. Περαιτέρω ισχυρίσθηκαν ότι περί τις αρχές Δεκεμβρίου του έτους 2007, οι δύο πρώτοι των εναγομένων προέβησαν σε σιδερένια κατασκευή με πόρτα αποκλείοντας την πρόσοψη του ακάλυπτου τμήματος του ακινήτου τους και διατηρώντας αυτήν πάντοτε κλειδωμένη, με αποτέλεσμα να τις αποβάλουν από τον επίδικο χώρο, που αποτελεί τμήμα του όλου οικοπέδου τους. Ότι παράλληλα οι δύο πρώτοι των εναγομένων, επικαλούμενοι ίδιον δικαίωμα κυριότητας επί των επίδικων εδαφικών τμημάτων, υπέβαλαν τη σχετική δήλωση ιδιοκτησίας για το εμπράγματο δικαίωμά τους κατά την κτηματογράφηση της περιοχής και έτσι το όλο γεωτεμάχιο (περιλαμβανομένων και των επίδικων τμημάτων) καταχωρίστηκε στα βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας με ΚΑΕΚ ……….. και αναγραφόμενους ως δικαιούχους κυριότητας τον πρώτο των εναγομένων κατά ποσοστό 40%, την δεύτερη από αυτούς (αρχικώς δεύτερη των εναγομένων) κατά ποσοστό 35%, το δε υπόλοιπο ποσοστό εμφανίζεται να έχει «άγνωστο ιδιοκτήτη». Ότι η εν λόγω εγγραφή είναι ανακριβής και εσφαλμένη και προσβάλλει το δικαίωμα κυριότητάς τους επί των ανωτέρω τμημάτων. Με βάση αυτό το ιστορικό ζήτησαν να αναγνωριστούν συγκυρίες των αναφερόμενων εδαφικών λωρίδων (σε αμφότερα τα τμήματα), συνολικής επιφάνειας 27,75 τ.μ., να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να αποδώσουν αυτήν σε καθεμία από αυτές κατά το αναφερόμενο ποσοστό που αναλογεί σε καθεμία από αυτές, διατασσομένης της αποβολής τους από αυτήν και εγκατάστασής τους (εναγουσών) σε αυτή, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να επαναφέρουν με δαπάνες τους τα πράγματα στην προτέρα της αποβολής τους (εναγουσών) κατάσταση, να διορθωθεί η ανακριβής εγγραφή στα κτηματολογικά βιβλία του αρμόδιου Κτηματολογικού Γραφείου, ώστε στο κτηματολογικό φύλλο με ΚΑΕΚ…….. . να περιληφθεί η επίδικη εδαφική λωρίδα (και τα δύο τμήματα αυτής) και να διαγραφεί αντίστοιχα από το ΚΑΕΚ…….. . στο οποίο φαίνονται ως κύριοι οι δύο πρώτοι των εναγομένων, αλλά και κατά ποσοστό 25% (λόγω της αναγραφής «άγνωστος ιδιοκτήτης») δικαιούχο το τρίτο των εναγομένων. Τέλος, ζήτησαν να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην πληρωμή της δικαστικής τους δαπάνης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ΄ αρ. 4510/2012 μη οριστική απόφασή του, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, αφού έκρινε ότι η ένδικη αγωγή είναι νόµιµη, ανέβαλε την έκδοση της οριστικής του απόφασης και διέταξε τη διενέργεια τοπογραφικής πραγματογνωμοσύνης, κατά τα ειδικότερα σ΄ αυτήν (μη οριστική απόφαση) αναφερόμενα. Με την από 24-5-2012 κλήση των εναγουσών, επαναφέρθηκε προς συζήτηση η ως άνω ένδικη αγωγή τους. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ΄ αρ. 3061/2015 οριστική απόφασή του, που εκδόθηκε, όπως προαναφέρθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, αφού απέρριψε ως νόμω αβάσιμα α) το, κατ΄ εκτίμηση, αίτημα περί αποβολής του πρώτου και της δεύτερης των εναγομένων από την εδαφική έκταση εμβαδού 10,24 τ.μ. και εγκατάστασης των εναγουσών σε αυτή και β) το αίτημα περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, δέχθηκε εν μέρει αυτή κατά τα ειδικότερα σ΄ αυτήν (ένδικη αγωγή) αναφερόμενα. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονούνται με την ένδικη από 16-12-2015 (αρ. καταθ. ………) έφεση με την οποία συμπροσβάλλεται αναγκαίως και η υπ΄ αρ. 4510/2012 μη οριστική απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, άρθρο 513 παρ. 2 του ΚΠολΔ), οι ηττηθέντες εναγόμενοι και με τους διαλαμβανόμενους σ΄ αυτή λόγους, οι οποίοι κατά τη συνολική τους εκτίμηση ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητούν να γίνει δεκτή η έφεσή τους, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη (και η αναγκαίως συμπροσβαλλόμενη μη οριστική απόφαση), να απορριφθεί η ένδικη αγωγή και να τους επιστραφεί το κατατεθέν παράβολο.
Με το πρώτο σκέλος του πέμπτου λόγου της ένδικης εφέσεως οι εκκαλούντες προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι η αγωγή είναι απαράδεκτη, καθόσον στρέφεται κατά του Ελληνικού Δημοσίου κατά το ποσοστό του 25% εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου, τούτο δε αφού υπήρχε γνωστός ιδιοκτήτης του ποσοστού αυτού. Ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί πρωτίστως ως απαράδεκτως προβληθείς, ελλείψει εννόμου συμφέροντος των εκκαλούντων, αφού το ως άνω ποσοστό αφορά, κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς, το Ελληνικό Δημόσιο, και, κατά τους ισχυρισμούς των ιδίων (εκκαλούντων), τρίτο φυσικό πρόσωπο, σε κάθε δε περίπτωση η ένδικη αγωγή παραδεκτώς στρέφεται κατά του Ελληνικού Δημοσίου, εφόσον κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς το υπόλοιπο ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου επί του ιδίου οικοπέδου (ήτοι και επί των επίδικων εδαφικών λωρίδων, συνολικής επιφάνειας 27,75 τ.μ.) έχει καταχωριστεί ως «αγνώστου ιδιοκτήτη» στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας. Κατόπιν δε τούτων παραδεκτώς καταχωρίσθηκε η ένδικη αγωγή την 30-11-2010 στο οικείο κτηματολογικό φύλλο (βλ. το υπ΄ αρ. πρωτ. …….. πιστοποιητικό του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας), απορριπτομένου του δεύτερου σκέλους του πέμπτου λόγου της εφέσεως. Επομένως, ο πέμπτος λόγος της ένδικης εφέσεως πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό του.
Περαιτέρω, με αυτό το ιστορικό η ένδικη αγωγή είναι ορισμένη, όπως έκρινε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών που προβάλλουν οι εκκαλούντες με τους σχετικούς λόγους της ένδικης εφέσεως, καθόσον γίνεται σαφής έκθεση [στο δικόγραφό της (αγωγής)] όλων των απαραίτητων για το ορισμένο της στοιχεία, όπως της ταυτότητας των διεκδικουμένων εδαφικών λωρίδων, συνολικής επιφάνειας 27,75 τ.μ. με αναφορά στη θέση, έκταση, ιδιότητα και όρια αυτών με κάθε λεπτομέρεια, ώστε να μην καταλείπεται αμφιβολία για την ταυτότητά τους, επίσης γίνεται σαφής έκθεση α) της κυριότητας των εναγουσών, β) του τρόπου κτήσεως αυτής, γ) των ποσοστών αυτών (εναγουσών) επί των ως άνω εδαφικών λωρίδων, δ) των γεγονότων που απαιτούνται για τη θεμελίωση της ενεργητικής νομιμοποίησης των δεύτερης και τρίτης των εναγουσών [συνδυασμός της επικαλούμενης περιγραφής των οριζόντιων ιδιοκτησιών στη σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας με τις πράξεις μεταβίβασης αυτών στις ως άνω ενάγουσες (δεύτερη και τρίτη)]. Όσον δε αφορά το αιτητικό της αγωγής, αυτό μπορεί να περιέχεται οπουδήποτε στο δικόγραφο, ακόμη και στο αιτιολογικό μέρος της αγωγής, γιατί δεν καθορίζεται από το νόμο η σε ορισμένη θέση ή σειρά παράθεση αυτού. Επομένως, και στην προκειμένη περίπτωση από το αιτιολογικό μέρος της αγωγής, προκύπτει ότι και το αίτημα της αγωγής είναι ορισμένο και σαφές.
Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, …….. και ………. αντίστοιχα, που εξετάστηκαν κατά τη δικάσιμο της 6 Φεβρουαρίου 2012 στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, και περιέχονται (οι καταθέσεις) στα ταυτάριθμα με την προσβαλλόμενη μη οριστική υπ΄ αρ. 4510/2012 απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του ίδιου (πρωτοβάθμιου) Δικαστηρίου, από την από 15-5-2013 έκθεση πραγματογνωμοσύνης της διορισθείσας με την ως άνω απόφαση πραγματογνώμονα, ήτοι της Πολιτικού Μηχανικού …….., που κατατέθηκε στις 22-5-2013 συνταγείσας σχετικώς της υπ΄ αρ. ………… έκθεσης κατάθεσης πραγματογνωμοσύνης του Γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, καθώς και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων (εγγράφων) το με ημερομηνία Φεβρουαρίου του 2012 τοπογραφικό διάγραμμα του Τεχνικού Συμβούλου των εκκαλούντων …….., Τοπογράφου Μηχανικού, και φωτογραφίες η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθρα 444, 448 και 457 παρ. 4 του ΚΠολΔ, πρβλ. ΑΠ 1707/2009, ΑΠ 230/2008, ΑΠ 239/2004), και τα οποία (έγγραφα) λαμβάνονται υπόψη είτε για άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων εκ των ανωτέρω εγγράφων να προσδίδει σ΄ αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα, και όπως προαναφέρθηκε, όλα ανεξαιρέτως συνεκτιμώνται προς σχηματισμό της δικανικής κρίσεως σχετικά με τους πραγματικούς ισχυρισμούς των διαδίκων που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης (πρβλ. ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004.723), από τις επικαλούμενες και προσκομιζόμενες από τις ενάγουσες, ήδη εφεσίβλητες, υπ΄ αρ. ……… και ……… ένορκες βεβαιώσεις των ……… και ……… αντίστοιχα, που με επιμέλεια των εναγουσών, ήδη εφεσίβλητων, λήφθηκαν ενώπιον της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Ασήμως Τσιλιβίγκου, μετά από νόμιμη κλήτευση του πρώτου των εναγομένων, ήδη πρώτου των εκκαλούντων, και της αρχικώς δεύτερης των εναγομένων, στη θέση της οποίας υπεισήλθαν, όπως προαναφέρθηκε, οι δεύτερη και τρίτος των εκκαλούντων, (βλ. τις υπ΄ αρ. ……. εκθέσεις επιδόσεως του Δικαστικού Επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά ………, αντίστοιχα), καθώς και από την επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από τους εκκαλούντες υπ΄ αρ. ……. ένορκη βεβαίωση του ……., που λήφθηκε ενώπιον της Ειρηνοδίκη Αθηνών κατόπιν νομίμου κλητεύσεως των εναγουσών, ήδη εφεσίβλητων (βλ. τις υπ΄ αρ. ……… εκθέσεις επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών …………., αντίστοιχα), άπασες οι οποίες λήφθηκαν στο πλαίσιο της ανοιγείσας με την από 12-2-2008 (αρ. καταθ. ……) προγενέστερη αγωγή των ήδη εναγουσών-εφεσίβλητων κατά των ήδη πρώτου των εναγομένων-πρώτου των εκκαλούντων και δεύτερης των εναγομένων στη θέση της οποίας υπεισήλθαν οι δεύτερη και τρίτος των εκκαλούντων, δίκης, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ΄ αρ. …….. συμβολαίου πώλησης και μεταβίβασης κυριότητας του Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Κωνσταντίνου Κυριάκου, νομίμως μεταγεγραμμένου στον τόμο …. και με α.α. …… των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, περιήλθε στην κυριότητα της πρώτης των εναγουσών, ήδη πρώτης των εφεσίβλητων, σε ποσοστό 25/28 εξ αδιαιρέτου, ένα γεωτεμάχιο (οικόπεδο) επιφάνειας, σύμφωνα με τον τίτλο κτήσης, 216,20 τ.μ., μετά της εντός αυτού ευρισκομένης οικίας, το οποίο κείται στην κτηματική περιφέρεια Δήμου Σαλαμίνας και, επίσης σύμφωνα με τον τίτλο κτήσης, εντός του εγκεκριμένου σχεδίου Παλουκιών Σαλαμίνας και στην ειδικότερη θέση «Καμινάκια», συνορεύει δε, ομοίως σύμφωνα με τον εν λόγω τίτλο κτήσης, ανατολικά με ιδιοκτησίες …… και ……….., δυτικά με ιδιοκτησία κληρονόμων ………. (πωλητών), βόρεια με βουνό και νότια με ιδιοκτησία ……….. και ιδιωτική πάροδο. Ακολούθως, με το υπ΄ αρ. ………… συμβόλαιο πώλησης και μεταβίβασης κυριότητας του Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας …………., νομίμως μεταγεγραμμένο στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, περιήλθε στην πρώτη των εναγουσών το επιπλέον ποσοστό κυριότητας και δη 3/28 εξ αδιαιρέτου επί του προπεριγραφόμενου ακινήτου και συνεπώς η τελευταία, κατόπιν των ανωτέρω δύο μεταβιβάσεων, κατέστη πλήρης και αποκλειστική κυρία του ως άνω ακινήτου. Στη συνέχεια κατόπιν της εκδοθείσας υπ΄ αρ. ……. άδειας του Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών (Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών) Νομαρχίας Πειραιώς, η πρώτη των εναγουσών, ήδη πρώτη των εφεσίβλητων, προέβη στην προσθήκη α΄ ορόφου επί της ως άνω αναφερόμενης, ευρισκομένης εντός του εν λόγω γεωτεμαχίου, οικίας, (του α΄ ορόφου) επιφάνειας 91,48 τ.μ.. Περαιτέρω, δυνάμει του υπ΄ αρ. ……….. συμβολαίου πώλησης και μεταβίβασης κυριότητας ακινήτου με διαλυτική αίρεση της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Αναστασίας Λεονταρίδου, νομίμως μεταγεγραμμένου στον τόμο ……… και με α.α. …… των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, σε συνδυασμό με την υπ΄ αρ. …… πράξη εξόφλησης και άρσης διαλυτικής αίρεσης της αυτής ως άνω Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Αναστασίας Λεονταρίδου, νομίμως μεταγεγραμμένη στον τόμο …… και με α.α. ……. των ίδιων ανωτέρω βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, περιήλθε στην πλήρη και αποκλειστική κυριότητα της πρώτης των εναγουσών ένα, συνεχόμενο στο προπεριγραφόμενο ακίνητο, γεωτεμάχιο (οικόπεδο), το οποίο, σύμφωνα με τον εν λόγω τίτλο κτήσης, βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια Δήμου Σαλαμίνας και δη εντός του εγκεκριμένου σχεδίου πόλης και στην ειδικότερη θέση «Καμίνια- Παλουκιών», έχει δε επιφάνεια 144 τ.μ. και συνορεύει βόρεια με εγκεκριμένη οδό, νότια με ιδιοκτησία της αγοράστριας (πρώτης των εναγουσών, ήδη πρώτης των εφεσίβλητων), ανατολικά με ιδιοκτησία ……. και δυτικά με ιδιοκτησία πωλητών, επισημαινομένου ότι, αφού ολοκληρώθηκε η επί θέματι μεταβίβαση και κατόπιν έκδοσης της υπ΄ αρ. ……. άδειας οικοδομής του Πολεοδομικού Γραφείου Σαλαμίνας, η πρώτη των εναγουσών προέβη στην προσθήκη ισογείου με υπόγειο κατ΄ επέκταση της υπάρχουσας διώροφης οικοδομής, επί της εν λόγω δε προσθήκης ανήγειρε και α΄ όροφο, επισημαινομένου στο σημείο αυτό ότι η επί θέματι προσθήκη ισογείου, ως εκ της μορφολογίας του εδάφους της συνολικής εδαφικής έκτασης, ιδιοκτησίας, κατά τον ανωτέρω χρόνο, της πρώτης των εναγουσών, αποτέλεσε συνεχόμενο τμήμα του υφιστάμενου, ανεγερθέντος δε δυνάμει της προαναφερόμενης υπ΄ αρ. ……… άδειας του Τμήματος Πολεοδομικών Εφαρμογών (Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών) Νομαρχίας Πειραιώς, α΄ ορόφου. Ακολούθως, η πρώτη των εναγουσών, ήδη πρώτη των εφεσίβλητων, με την υπ΄ αρ. …….. πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Αθηνάς Παναγοπούλου – Γωγή, νομίμως μεταγεγραμμένη στον τόμο …… και με α.α. …… των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, υπήγαγε το προπεριγραφόμενο συνολικό ακίνητο στις διατάξεις περί οριζόντιας ιδιοκτησίας του Ν. 3741/1929, του ΝΔ 1024/1971 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ, συστήνοντας επί της ως άνω ανεγερθείσας οικοδομής, α) την οριζόντια ιδιοκτησία (αποθήκη) του υπογείου, επιφάνειας 90,05 τ.μ., με ποσοστό συγκυριότητας στο (αναφερόμενο στην οικεία πράξη ως καταμετρηθείσας συνολικής επιφάνειας 346,90 τ.μ.) οικόπεδο 150/1000 εξ αδιαιρέτου, την οποία (οριζόντια ιδιοκτησία – αποθήκη) η εν λόγω πρώτη των εναγουσών, αφενός, με το υπ΄ αρ. ….. συμβόλαιο γονικής παροχής της ίδιας ως άνω Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Αθηνάς Παναγοπούλου – Γωγή, νομίμως μεταγεγραμμένο στον τόμο …… και με α.α. ……… των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, μεταβίβασε ακολούθως κατά ψιλή κυριότητα και σε ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου στην δεύτερη των εναγουσών, ήδη δεύτερη των εφεσίβλητων, θυγατέρα της, ενώ, με το υπ΄ αρ. …….. συμβόλαιο γονικής παροχής της ίδιας ως άνω Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Αθηνάς Παναγοπούλου – Γωγή, νομίμως μεταγεγραμμένο στον τόμο ……. και με α.α. …….. των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, μεταβίβασε ακολούθως κατά ψιλή κυριότητα και σε ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου στην τρίτη των εναγουσών, ήδη τρίτη των εφεσίβλητων (έτερη) θυγατέρα της, παρακρατώντας εφ’ όρου ζωής την επικαρπία επ΄ αυτής, β) την υπό στοιχ. ΓΙΩΤΑ ΣΙΓΜΑ ΕΝΑ (ΙΣ1) οριζόντια ιδιοκτησία (διαμέρισμα), επιφάνειας 99,95 τ.μ., με ποσοστό συγκυριότητας στο (αναφερόμενο στην οικεία πράξη ως καταμετρηθείσας συνολικής επιφάνειας 346,90 τ.μ.) οικόπεδο 165/1000 εξ αδιαιρέτου, την οποία (οριζόντια ιδιοκτησία – διαμέρισμα) η εν λόγω πρώτη των εναγουσών, ήδη πρώτη των εφεσίβλητων, με το υπ΄ αρ. ………. συμβόλαιο γονικής παροχής της ίδιας ως άνω Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Αθηνάς Παναγοπούλου – Γωγή, νομίμως μεταγεγραμμένο στον τόμο ….. και με α.α. …. των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, μεταβίβασε ακολούθως κατά ψιλή κυριότητα στην δεύτερη των εναγουσών, ήδη δεύτερη των εφεσίβλητων, θυγατέρα της, παρακρατώντας εφ’ όρου ζωής την επικαρπία επ΄ αυτής, γ) την υπό στοιχ. ΑΛΦΑ (Α) και ΓΙΩΤΑ ΣΙΓΜΑ ΔΥΟ (ΙΣ2) ενιαία οριζόντια ιδιοκτησία (διαμέρισμα), αποτελούμενη από δύο επιμέρους χώρους, επιφάνειας, ο μεν 191,64 τ.μ., ο δε 9,87 τ.μ., και με ποσοστό συγκυριότητας στο (αναφερόμενο στην οικεία πράξη ως καταμετρηθείσας συνολικής επιφάνειας 346,90 τ.μ.) οικόπεδο 335/1000 εξ αδιαιρέτου, την οποία (ενιαία οριζόντια ιδιοκτησία) η εν λόγω πρώτη των εναγουσών, ήδη πρώτη των εφεσίβλητων, με το υπ΄ αρ. …… συμβόλαιο γονικής παροχής της ίδιας ως άνω Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Αθηνάς Παναγοπούλου – Γωγή, νομίμως μεταγεγραμμένο στον τόμο …….. και με α.α. ……… των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, μεταβίβασε ακολούθως κατά πλήρη κυριότητα στην δεύτερη των εναγουσών, ήδη δεύτερη των εφεσίβλητων, ενάγουσα θυγατέρα της, δ) την υπό στοιχ. ΒΗΤΑ (Β) οριζόντια ιδιοκτησία (διαμέρισμα), επιφάνειας 146,07 τ.μ., με ποσοστό συγκυριότητας στο (αναφερόμενο στην οικεία πράξη ως καταμετρηθείσας συνολικής επιφάνειας 346,90 τ.μ.) οικόπεδο 242/1000 εξ αδιαιρέτου, την οποία (οριζόντια ιδιοκτησία – διαμέρισμα) η εν λόγω πρώτη των εναγουσών, ήδη πρώτη των εφεσίβλητων, με το υπ΄ αρ. …….. συμβόλαιο γονικής παροχής της ίδιας ως άνω Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Αθηνάς Παναγοπούλου – Γωγή, νομίμως μεταγεγραμμένο στον τόμο …. και με α.α. ….. των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, μεταβίβασε ακολούθως κατά πλήρη κυριότητα στην τρίτη των εναγουσών, ήδη τρίτη των εφεσίβλητων, θυγατέρα της και ε) την υπό στοιχ. ΓΑΜΑ (Γ) οριζόντια ιδιοκτησία (μελλοντικά ανεγειρόμενο διαμέρισμα), επιφάνειας 65,32 τ.μ., με ποσοστό συγκυριότητας στο (αναφερόμενο στην οικεία πράξη ως καταμετρηθείσας συνολικής επιφάνειας 346,90 τ.μ.) οικόπεδο 108/1000 εξ αδιαιρέτου, την οποία (οριζόντια ιδιοκτησία) η εν λόγω πρώτη των εναγουσών, ήδη πρώτη των εφεσίβλητων, με το υπ΄ αρ. …….. συμβόλαιο γονικής παροχής της ίδιας ως άνω Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Αθηνάς Παναγοπούλου – Γωγή, νομίμως μεταγεγραμμένο στον τόμο …. και με α.α. ……. των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, μεταβίβασε ακολούθως κατά πλήρη κυριότητα στην τρίτη των εναγουσών, ήδη τρίτη των εφεσίβλητων, θυγατέρα της. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι κατά τη διαδικασία καταχώρισης των πρώτων εγγραφών στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας η προπεριγραφόμενη ενιαία εδαφική έκταση, επί της οποίας έχουν κατανεμηθεί τα, σύμφωνα με τα προεκτιθέμενα, ποσοστά των προαναφερόμενων οριζόντιων ιδιοκτησιών των εναγουσών, ήδη εφεσίβλητων, καταχωρήθηκε στα οικεία βιβλία με ΚΑΕΚ ……. και με εμβαδόν, κατά την επιμέτρηση του Εθνικού Κτηματολογίου, 308 τ.μ.. Το εμφαινόμενο όμως, στο από Μαΐου 2013, συνταγμένο σύμφωνα με το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (ΕΓΣΑ ’87), τοπογραφικό διάγραμμα της διορισθείσας, με την ως άνω υπ΄ αρ. 4510/2012 μη οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, πραγματογνώμονα, ήτοι της Πολιτικού Μηχανικού ……., με τα περιμετρικά στοιχεία Β1-Χ5-Γ1Α-Γ1-Β1 εδαφικό τμήμα αυτής (ενιαίας εδαφικής έκτασης) εμβαδού 10,24 τ.μ., καταχωρήθηκε (εσφαλμένα) ως επιμέρους εδαφικό τμήμα του όμορου γεωτεμαχίου με ΚΑΕΚ ………, με κατανεμημένα επί του τελευταίου ποσοστά, της με ΚΑΕΚ ……….. οριζόντιας ιδιοκτησίας κυριότητας του πρώτου των εναγομένων, ήδη πρώτου των εκκαλούντων, 400/1000 εξ αδιαιρέτου, της με ΚΑΕΚ ………… οριζόντιας ιδιοκτησίας κυριότητας της αρχικώς δεύτερης των εναγομένων, στη θέση της οποίας, όπως προαναφέρθηκε, υπεισήλθαν οι δεύτερη και τρίτος των εκκαλούντων, 350/1000 εξ αδιαιρέτου και της με ΚΑΕΚ ………… οριζόντιας ιδιοκτησίας αγνώστου ιδιοκτήτη, 250/1000 εξ αδιαιρέτου. Στο σημείο αυτό επισημαίνεται, όπως δέχθηκε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την προσβαλλομένη υπ΄ αρ. 3061/2015 οριστική απόφασή του, χωρίς να υπάρχει λόγος εφέσεως εκ μέρους των εναγουσών κατά της ως άνω διάταξης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ότι δεν δύναται εν προκειμένω να διερευνηθεί τυχόν διεκδίκηση των εναγουσών, επί τη βάση του παράγωγου τρόπου κτήσης και αναφορικά με την περιγραφόμενη στην ένδικη αγωγή, σύμφωνα δε με το από Οκτωβρίου 2010 τοπογραφικό διάγραμμα της Πολιτικού Μηχανικού …………, υπό στοιχ. 3-Γ-Δ’-Β-2-3 (επιμέρους) εδαφική λωρίδα, για την εδαφική έκταση πέραν του περιγραφόμενου υπό στοιχ. 3-Γ-Δ’-2-3 εδαφικού τμήματος και προς την παρακείμενη εγκεκριμένη οδό, ενόψει ότι με σαφήνεια προσδιορίζεται στην ένδικη αγωγή ότι το εν λόγω εδαφικό τμήμα, αποκτηθέν από τις ενάγουσες σύμφωνα με τις προπαρατιθέμενες μεταβιβάσεις, συνορεύει νοτιοδυτικά σε πλευρά 3-Γ με ιδιοκτησία των εναγουσών, δυτικά σε πλευρά 2-3 επίσης με ιδιοκτησία των εναγουσών, βορειοδυτικά σε πλευρά 2-Δ’ ομοίως με ιδιοκτησία των εναγουσών και ανατολικά σε πλευρά Δ’-Γ με έτερη διεκδικούμενη λωρίδα, χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε αναφορά σε πλευρές περικλείουσες και το στοιχ. Β του επί θέματι από Οκτωβρίου 2010 τοπογραφικού διαγράμματος της Πολιτικού Μηχανικού ……….. Άλλωστε, λαμβανομένων υπόψη των ίδιων ως άνω αποδεικτικών μέσων, δεν αποδείχθηκε ότι οι δικαιοπάροχοι του πρώτου των εναγομένων και της αρχικώς δεύτερης των εναγομένων και δη οι ……. και ……….., οι οποίοι, δυνάμει του υπ΄ αρ. ………συμβολαίου πώλησης και μεταβίβασης κυριότητας του Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Κυριάκου Μπόγρη, νομίμως μεταγεγραμμένου στον τόμο …….. και με α.α. ……… των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, είχαν καταστεί συγκύριοι, σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ο καθένας από αυτούς, όμορης στο προπεριγραφόμενο εδαφικό τμήμα εμβαδού 10,24 τ.μ. ιδιοκτησίας, (δεν αποδείχθηκε ότι) είχαν καταστεί συγκύριοι και αυτού (εδαφικού τμήματος, με παράγωγο τρόπο), ούτε ότι εξουσίαζαν αυτό (εδαφικό τμήμα) από το έτος 1929 έως το έτος 1964, με διάνοια κυρίων και κατά το προαναφερόμενο ποσοστό εξ αδιαιρέτου καθένας από αυτούς, ενώ, έως το έτος 1966, ημεροχρονολογία θανάτου του εν λόγω …………, και έως το έτος 1976, ημεροχρονολογία θανάτου της εν λόγω …….., κατόπιν δε των ακολούθως αναφερόμενων μεταβιβάσεων, κατ΄ ισομοιρία και κατά το εναπομείναν σε αυτούς ποσοστό εξ αδιαιρέτου την ανωτέρω εδαφική έκταση εμβαδού 10,24 τ.μ., εμφαινόμενη στο από Μαΐου 2013 τοπογραφικό διάγραμμα της Πολιτικού Μηχανικού ……. με τα περιμετρικά στοιχεία Β1-Χ5-Γ1Α-Γ1-Β1. Ειδικότερα, οι ανωτέρω …… και ……… …., λόγω της απότομης κατωφέρειας της οδού ………, είχαν διανοίξει δύο θύρες στην πρόσοψη της οικίας τους επί υπόλοιπου ιδιοκτησίας τους πλάτους 1 μ. και πέραν αυτού (υπόλοιπου ιδιοκτησίας) ιδιοκτησίας των τότε άμεσων και απώτερων, αντίστοιχα, δικαιοπαρόχων των εναγουσών, ήδη εφεσίβλητων, ήτοι των κληρονόμων ………., προκειμένου να διευκολύνονται κατά την πρόσβασή τους και δη για την είσοδο και έξοδό τους προς και από το εσωτερικό αυτής (οικίας), κατέλαβαν δε από τον ανωτέρω χρόνο (έτος 1929) κατασκευής της οικίας τους και αποκλειστικά για την ανωτέρω αιτία, ήτοι για την ευχερέστερη, κατά τα αμέσως προηγουμένως εκτιθέμενα, διέλευσή τους, λωρίδα μέσου πλάτους 0,85 μ. ιδιοκτησίας των τελευταίων (κληρονόμων ………). Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε χρήση, με διάνοια κυρίων και κατά το ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου των ……. και ………. ……… αντίστοιχα μέχρι το έτος 1964, ενώ, μέχρι το θάνατο τους, κατά τα έτη 1966 και 1976, αντίστοιχα [κατόπιν της γενόμενης μεταβίβασης, με το υπ΄ αρ. …..964 συμβόλαιο δωρεάς εν ζωή του Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Κωνσταντίνου Κυριάκου, νομίμως μεταγεγραμμένο στον τόμο …. και με α.α. ……. των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, ποσοστού 35% εξ αδιαιρέτου στην αρχικώς δεύτερη των εναγομένων, επισημαινόμενης και της με συμβολαιογραφικό συμβόλαιο, του έτους 1964, δωρεάς εν ζωή και αιτία θανάτου, νομίμως μεταγεγραμμένο στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, μεταβίβασης σε τρίτο φυσικό πρόσωπο, μη διάδικο, ποσοστού 25% εξ αδιαιρέτου επί του εν λόγω ακινήτου τους (……… και ……… ………)], κατά το εναπομείναν σε καθένα από αυτούς ποσοστό εξ αδιαιρέτου, της επίδικης προοριζόμενης για τη διέλευσή τους εδαφικής έκτασης, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το προπεριγραφόμενο εδαφικό τμήμα, ως προαύλιο χώρο της οικίας τους. Περαιτέρω, αναφορικά με την εκ μέρους του δικαιοπαρόχου του πρώτου των εναγομένων, ήδη πρώτου των εκκαλούντων, και δη του ………, της αρχικώς δεύτερης των εναγομένων, στη θέση της οποίας υπεισήλθαν οι δεύτερη και τρίτος των εκκαλούντων, καθώς και του τρίτου φυσικού προσώπου, μη διαδίκου, κατασκευή, κατά την χρονική περίοδο 1978-1980, απορροφητικού βόθρου για την εξυπηρέτηση της ιδιοκτησίας τους, μέρος του οποίου (βόθρου) βρισκόταν εντός του εν λόγω εδαφικού τμήματος εμβαδού 10,24 τ.μ., δεν αποδείχθηκε ότι πραγματοποιήθηκε από τους ανωτέρω με θέληση απόκτησης νομής επί του επίδικου εδαφικού τμήματος αλλά στο πλαίσιο, όπως με σαφήνεια κατέθεσε ο μάρτυρας απόδειξης ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, των εν γένει διαμορφωθεισών συνθηκών γειτνίασης στην περιοχή, όπως, άλλωστε, τα ανωτέρω επιρρωνύονται από το γεγονός ότι το καπάκι αυτού (βόθρου) βρισκόταν εκτός του εν λόγω εδαφικού τμήματος εμβαδού 10,24 τ.μ. (βλ. την από 15-5-2013 έκθεση πραγματογνωμοσύνης της Πολιτικού Μηχανικού ………. και δη στη σελίδα 10 αυτής, όπου γίνεται αναφορά στο ότι «… ύπαρξης βόθρου … μέσα στην επίδικη λωρίδα, αλλά το καπάκι του, βρισκόταν στο ήμισυ από την πλευρά τους -ενν. των πρώτου και αρχικώς δεύτερης των εναγομένων- τμήμα…»), ενώ, κατά την ανέγερση της οικοδομής ιδιοκτησίας -ήδη και κατά τις προαναφερόμενες διακρίσεις- των εναγουσών, ένεκα δε της πρόκλησης φθορών σε αυτόν (βόθρο) από τις εκτελούμενες στο σημείο οικοδομικές εργασίες, συμφωνήθηκε εγγράφως μεταξύ αφενός του, αντίστοιχα, συζύγου και πατέρα των εναγουσών, ήτοι του ………. και αφετέρου της αρχικώς δεύτερης των εναγομένων η κατασκευή, με έξοδα του πρώτου, βόθρου και αγωγού συνδέοντος την οικιακή αποχέτευση της οικοδομής, ήδη συγκυριότητας, εκτός άλλου, των πρώτου του εναγομένων και αρχικώς δεύτερης των εναγομένων, κατασκευάστηκε δε ακολούθως στεγανός βόθρος εντός του υπογείου της οικοδομής -ήδη- συγκυριότητας των τελευταίων. Ειδικότερα, λαμβανομένων υπόψη και των διδαγμάτων της κοινής πείρας, το τελευταίο δεν θα συνέβαινε αν ο δικαιοπάροχος του πρώτου των εναγομένων, ήτοι ο ………., ο οποίος, σημειωτέον, απεβίωσε στις 31-7-1994 και κληρονομήθηκε από τον εν λόγω διάδικο δυνάμει της υπ΄ αρ. …….. δήλωσης αποδοχής κληρονομιάς της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Μαρίας Μαρούδη, νομίμως μεταγεγραμμένης στον τόμο ……… και με α.α. …….. των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, η αρχικώς δεύτερη των εναγομένων, καθώς και το τρίτο φυσικό πρόσωπο, μη διάδικο, είχαν θεμελιώσει κατά τον ανωτέρω χρόνο κτήση του εμπράγματου δικαιώματος κυριότητας και επί του εν λόγω επίδικου εδαφικού τμήματος εμβαδού 10,24 τ.μ. και συνεπώς είχαν στην ιδιοκτησία τους και αυτήν την επιπλέον εδαφική έκταση, με δυνατότητα διάθεσής της κατά το δοκούν, συμπεριλαμβανομένης και της κατασκευής στεγανού βόθρου έξωθεν της οικίας τους, επισημαινομένου στο σημείο αυτό ότι παρόλο που ο πρώτος των εναγομένων και η αρχικώς δεύτερη των εναγομένων ισχυρίζονται ότι η κατασκευή του καινούριου βόθρου εντός του υπογείου της οικίας τους πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της «καλής γειτονίας», κατόπιν παράκλησης των εναγουσών και ειδικότερα προκειμένου να καταστεί εφικτό το κτίσιμο του υπογείου της οικοδομής ήδη κυριότητας των τελευταίων, οι οποίες, για το λόγο αυτό, κατέβαλαν και το απαιτούμενο ποσό για την επίδικη κατασκευή, ωστόσο, στο οικείο από 13 Νοεμβρίου 1987 έγγραφο ιδιωτικό συμφωνητικό γίνεται αποκλειστική αναφορά στο ότι η εκ μέρους του ………….. ανάληψη της ανωτέρω υποχρέωσης (για την εξ ιδίων χρημάτων κατασκευή του βόθρου) πραγματοποιήθηκε ως εκ της προηγούμενης, λόγω των εκτελούμενων οικοδομικών εργασιών, πρόκλησης βλάβης στον τότε υφιστάμενο βόθρο. Περαιτέρω, αναφορικά με την, σε μη δυνάμενο να προσδιορισθεί χρόνο, τσιμεντόστρωση των διαμορφωθέντων σκαλοπατιών, δεν αποδείχθηκε σε βαθμό πλήρους δικανικής πεποίθησης ότι αυτή (τσιμεντόστρωση) έχει πραγματοποιηθεί από τον πρώτο των εναγομένων, ήδη πρώτο των εκκαλούντων, και την αρχικώς δεύτερη των εναγομένων, στη θέση της οποίας υπεισήλθαν οι δεύτερη και τρίτος των εκκαλούντων, τα δε μωσαϊκά πλακίδια, τα οποία, όπως αποδείχθηκε, τοποθετήθηκαν, σε επίσης μη δυνάμενο να προσδιοριστεί χρόνο, στην επίδικη εδαφική λωρίδα εμβαδού 10,24 τ.μ., καθώς και στην ευρύτερη εδαφική επιφάνεια μεταξύ των κατοικιών των εναγουσών και του πρώτου των εναγομένων και της αρχικώς δεύτερης των εναγομένων, συμπεριλαμβανομένων και δύο σιφωνίων για την απορροή των υδάτων, δύο σταθερών γύψινων ζαρντινιέρων και σταθερού γύψινου τραπεζιού από τους τελευταίους (πρώτο των εναγομένων και αρχικώς δεύτερη των εναγομένων), δεν δύναται να αξιολογηθούν, συνδυαστικά με την αποδειχθείσα εν γένει διαμορφωθείσα μεταξύ των εν λόγω διαδίκων μερών και στο πλαίσιο της ανοχής σχέση γειτνίασης, ως πράξεις συνθέτουσες την έννοια της εκ μέρους του πρώτου των εναγομένων και της αρχικώς δεύτερης των εναγομένων συνεχούς εξουσίασης του εν λόγω εδαφικού τμήματος με διάνοια κυρίων, οι οποίοι (πρώτος των εναγομένων και αρχικώς δεύτερη των εναγομένων), άλλωστε, ομοίως ανέχονταν την εκ μέρους των αντιδίκων τους από το έτος 1987 περίπου κατασκευή στην (βόρεια και ανατολική) πλευρά της οικοδομής των τελευταίων, με πρόσοψη στην κείμενη μεταξύ των κατοικιών των εν λόγω διαδίκων μερών εδαφική έκταση, ανοίγματος (παραθύρου) και καπνοδόχου, αιτούμενοι δε το πρώτον την εκ του αρμοδίου Πολεοδομικού Γραφείου διενέργεια αυτοψίας στο σημείο για τυχόν παραβίαση της κείμενης πολεοδομικής νομοθεσίας μόλις το καλοκαίρι του έτους 2008 και αφού είχε ξεκινήσει η δικαστική αντιδικία μεταξύ των εν λόγω μερών με την κατάθεση της από 12-2-2008 (αρ. καταθ. ………) αγωγής των ήδη εναγουσών κατά των ήδη πρώτου των εναγομένων και αρχικώς δεύτερης των εναγομένων για τη διεκδίκηση της ευρύτερης εδαφικής έκτασης μεταξύ των κατοικιών τους. Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω δεν αποδείχθηκε ως κατ΄ ουσία βάσιμη η στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 1045 του ΑΚ ένσταση (την οποία επαναφέρουν οι εκκαλούντες με λόγο της ένδικης εφέσεως) ιδίας κυριότητας που προέβαλαν παραδεκτώς πρωτοδίκως, ο πρώτος των εναγομένων και η αρχικώς δεύτερη των εναγομένων, ως έχοντες, τόσο οι ίδιοι όσο και οι δικαιοπάροχοι τους, αποκτήσει κυριότητα επί του εν λόγω εδαφικού τμήματος επιφάνειας 10,24 τ.μ. με έκτακτη χρησικτησία και συνακόλουθα δεν έχουν καταλυθεί τα οικεία εμπράγματα δικαιώματα των εναγουσών επί του τελευταίου (εδαφικού τμήματος εμβαδού 10,24 τ.μ.), το οποίο και παρέμενε υπό την εν γένει εποπτεία τους (εναγουσών) καθ΄ όλο το χρονικό διάστημα από τότε που εγκαταστάθηκαν στη νομή αυτού, αμφισβήτησαν δε ο πρώτος των εναγομένων, ήδη πρώτος των εκκαλούντων, και η αρχικώς δεύτερη των εναγομένων, στη θέση της οποίας υπεισήλθαν οι δεύτερη και τρίτος των εκκαλούντων, το πρώτον εμπράκτως, και δη με την από κοινού τοποθέτηση αυλόπορτας στο σημείο, την κυριότητα των αντιδίκων τους περί τα τέλη του έτους 2007. Έκτοτε δε, κατέχουν από κοινού το προαναφερόμενο εδαφικό τμήμα στο σύνολό του χωρίς να έχουν νόμιμο προς τούτο δικαίωμα και αρνούμενοι μέχρι σήμερα να το αποδώσουν στις ενάγουσες, ήδη εφεσίβλητες, κατά τα αντίστοιχα ποσοστά εξ αδιαιρέτου σε καθεμία από αυτές. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφασή του, έκρινε όμοια, έστω και με εν μέρει ελλιπή αιτιολογία, ορθά κατ΄ αποτέλεσμα ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και
δεν έσφαλε και επίσης ορθά κατ΄ αποτέλεσμα εκτίμησε τις προσκομισθείσες αποδείξεις και τα προκύψαντα απ΄ αυτές πραγματικά περιστατικά. Συνεπώς, αφού συμπληρωθεί η εν μέρει ελλιπής αιτιολογία της εκκαλουμένης με αυτή της παρούσας αποφάσεως (άρθρο 534 του ΚΠολΔ), οι σχετικοί λόγοι της εφέσεως, με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα, καθώς και η ως άνω πρωτοδίκως προβληθείσα ένσταση ιδίας κυριότητας που επαναφέρουν με λόγο της ένδικης εφέσεως οι εκκαλούντες, πρέπει να απορριφθούν ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμοι. Περαιτέρω, από τα ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι κατά την προαναφερόμενη διαδικασία της κτηματογράφησης της κτηματικής περιφέρειας Σαλαμίνας Αττικής, το ανωτέρω εδαφικό τμήμα εμβαδού 10,24 τ.μ., εμφαινόμενο στο από Μαΐου 2013 τοπογραφικό διάγραμμα της Πολιτικού Μηχανικού ………. με τα περιμετρικά στοιχεία Β1-Χ5-Γ1Α-Γ1-Β1, καταχωρήθηκε εσφαλμένα ως τμήμα του γεωτεμαχίου με ΚΑΕΚ ………., επί του οποίου έχουν συσταθεί οι με ΚΑΕΚ ……….1, ΚΑΕΚ ………….. και ΚΑΕΚ ………. οριζόντιες ιδιοκτησίες, με κατανεμημένα επί του εν λόγω γεωτεμαχίου ποσοστά 400/1000 εξ αδιαιρέτου, 350/1000 εξ αδιαιρέτου και 250/1000 εξ αδιαιρέτου αντίστοιχα, κυριότητας δε η με ΚΑΕΚ ……. του πρώτου των εναγομένων, η με ΚΑΕΚ ……. της αρχικώς δεύτερης των εναγομένων και η με ΚΑΕΚ ……… αγνώστου ιδιοκτήτη. Στο σημείο αυτό επισημαίνεται, όπως δέχθηκε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την προσβαλλομένη υπ΄ αρ. 3061/2015 οριστική απόφασή του, χωρίς να υπάρχει λόγος εφέσεως εκ μέρους των εναγουσών κατά της ως άνω διάταξης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, δεν αποδείχθηκε ότι οι ενάγουσες, έχοντας στην κατοχή τους την λοιπή επίδικη εδαφική έκταση εξουσίαζαν την τελευταία, ασκώντας επ΄ αυτής συγκεκριμένες διακατοχικές πράξεις με διάνοια κυρίου και για χρονικό διάστημα πλέον της εικοσαετίας και συνεπώς δεν αποδείχθηκε ότι έχει καταχωρηθεί εσφαλμένα στο ανωτέρω γεωτεμάχιο με ΚΑΕΚ …… οποιοδήποτε έτερο εδαφικό τμήμα ιδιοκτησίας των εναγουσών. Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω, απορριπτόμενης, λόγω του ότι αποδείχθηκε ότι η κατάληψη του εν λόγω εδαφικού τμήματος εμβαδού 10,24 τ.μ. έλαβε χώρα περί το τέλος του έτους 2007, ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμης της πρωτοδίκως προβληθείσας ένστασης περί παραγραφής της αξίωσης των εναγουσών για διεκδίκηση αυτού (εδαφικού τμήματος εμβαδού 10,24 τ.μ.), που επαναφέρουν με λόγο της ένδικης εφέσεως οι εκκαλούντες, το παρόν Δικαστήριο κρίνει ότι η ένδικη αγωγή έπρεπε να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ΄ ουσία βάσιμη και Α) να αναγνωριζόταν ότι οι ενάγουσες, ως διατηρούσες, αντίστοιχα, τα προαναφερόμενα εμπράγματα δικαιώματα επί των συσταθεισών με την υπ΄ αρ. ……….. πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Αθηνάς Παναγοπούλου – Γωγή, νομίμως μεταγεγραμμένη στον τόμο ….. και με α.α. …… των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, οριζοντίων ιδιοκτησιών, είναι, σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διακρίσεις, τα προαναφερόμενα ποσοστά εξ αδιαιρέτου και τους προαναφερόμενους τίτλους κτήσης, δικαιούχες των εν λόγω κατανεμημένων στις ως άνω οριζόντιες ιδιοκτησίες ποσοστών συγκυριότητας επί του εμφαινόμενου στο από Μαΐου 2013 τοπογραφικό διάγραμμα της Πολιτικού Μηχανικού ……… με τα περιμετρικά στοιχεία Β1-Χ5-Γ1Α-Γ1-Β1 εδαφικού τμήματος εμβαδού 10,24 τ.μ., το οποίο καταχωρήθηκε εσφαλμένα ως τμήμα του γεωτεμαχίου με ΚΑΕΚ ………., επί του οποίου και δη επί της εντός αυτού κειμένης οικοδομής έχουν συσταθεί οι με ΚΑΕΚ ………. ιδιοκτησία του πρώτου των εναγομένων, με ΚΑΕΚ ……….. ιδιοκτησία της αρχικώς δεύτερης των εναγομένων και με ΚΑΕΚ ….. αγνώστου ιδιοκτήτη οριζόντιες ιδιοκτησίες, με κατανεμημένα επί του εν λόγω γεωτεμαχίου ποσοστά (συγκυριότητας) 400/1000 εξ αδιαιρέτου, 350/1000 εξ αδιαιρέτου και 250/1000 εξ αδιαιρέτου, αντίστοιχα, και Β) να υποχρεώνονταν ο πρώτος των εναγομένων και η δεύτερη των εναγομένων, (στη θέση της οποίας υπεισήλθαν οι δεύτερη και τρίτος των εκκαλούντων), να αποδώσουν στις ενάγουσες τη νομή και κατοχή του ανωτέρω εδαφικού τμήματος, κατά τα προαναφερόμενα ποσοστά εξ αδιαιρέτου σε καθεμία από αυτές, καθώς επίσης να διατασσόταν η διόρθωση της ανακριβούς πρώτης εγγραφής στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας ώστε να αποτυπωνόταν η ανωτέρω εδαφική έκταση επιφάνειας 10,24 τ.μ., που εμφαίνεται στο από Μαΐου 2013, συνταγέν με βάση το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (ΕΓΣΑ ’87), τοπογραφικό διάγραμμα της Πολιτικού Μηχανικού ………. με τα περιμετρικά στοιχεία Β1-Χ5-Γ1Α-Γ1-Β1, ως ενιαίο γεωτεμάχιο με το αντίστοιχο (γεωτεμάχιο), το οποίο έχει λάβει στα ανωτέρω βιβλία ΚΑΕΚ ……το οικείο ΚΑΕΚ του οποίου (ενιαίου γεωτεμαχίου) θα αναγράφονταν οι συσταθείσες με την υπ΄ αρ. ……… πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας Αθηνάς Παναγοπούλου – Γωγή, νομίμως μεταγεγραμμένη στον τόμο ………… και με α.α. ……. των βιβλίων μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, οριζόντιες ιδιοκτησίες (αποτυπωθείσες, φυσικά, και αυτοτελώς), επί των οποίων οι ενάγουσες είναι δικαιούχες των προαναφερόμενων εμπραγμάτων δικαιωμάτων, αφαιρουμένου του εν λόγω εδαφικού τμήματος εμβαδού 10,24 τ.μ. από την ευρύτερη εδαφική έκταση με ΚΑΕΚ ……….., επί του οποίου και δη επί της εντός αυτού κειμένης οικοδομής έχουν συσταθεί οι με ΚΑΕΚ …….., ΚΑΕΚ ……2 και ΚΑΕΚ …….. οριζόντιες ιδιοκτησίες, με κατανεμημένα επί του εν λόγω γεωτεμαχίου ποσοστά (συγκυριότητας) 400/1000 εξ αδιαιρέτου, 350/1000 εξ αδιαιρέτου και 250/1000 εξ αδιαιρέτου, αντίστοιχα, και συνακόλουθα μειουμένου του εμβαδού του εν λόγω γεωτεμαχίου (με ΚΑΕΚ ………) κατά το εμβαδό της αφαιρούμενης εδαφικής έκτασης. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση έκρινε όμοια και έκανε εν μέρει δεκτή την ένδικη αγωγή, δεν έσφαλε, αλλά ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και επίσης ορθά εκτίμησε τις προσκομισθείσες αποδείξεις και τα προκύψαντα απ΄ αυτές πραγματικά περιστατικά, και οι σχετικοί λόγοι της εφέσεως, με τον οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα καθώς και η ως άνω πρωτοδίκως προβληθείσα ένσταση παραγραφής που επαναφέρουν με λόγο της ένδικης εφέσεως οι εκκαλούντες, πρέπει να απορριφθούν ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμοι.
Από τις διατάξεις των άρθρων 176, 189, 190 παρ. 3, 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ συνάγεται ότι σε περίπτωση που ηττάται ο διάδικος, καταδικάζεται στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης του αντιδίκου του, μετά την υποβολή από τον τελευταίο σχετικού αιτήματος, ακόμη και όταν δεν έχει υποβληθεί κατάλογος εξόδων. Η καταψήφιση στη δικαστική δαπάνη του διαδίκου που ηττήθηκε δεν έχει ανάγκη ειδικής αιτιολογίας και είναι συνέπεια της αρχής της ήττας (ΑΠ 859/2002 ΕλλΔνη 44.1290, ΕφΛαρ 533/2013, ΕφΑθ 798/2007, ΕφΠειρ 89/2004), ενώ σε περίπτωση μερικής νίκης και μερικής ήττας κάθε διαδίκου, το Δικαστήριο κατανέμει τα έξοδα ανάλογα με την έκταση της νίκης και ήττας του καθενός (άρθρο 178 του ΚΠολΔ). Στην περίπτωση εφαρμογής της τελευταίας διατάξεως το Δικαστήριο δεν έχει υποχρέωση να προσδιορίσει τα υπέρ του διαδίκου, που εν μέρει νικά και συνακόλουθα εν μέρει ηττάται, δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Δικηγορικού Κώδικα, ακόμη και αν έχει υποβληθεί ο κατά το άρθρο 178 του ΚΠολΔ, κατάλογος δαπανών και εξόδων (Β. Βαθρακοκοίλης: Ερμηνεία ΚΠολΔ, άρθρο 178, παρ. 13). Στην προκειμένη περίπτωση με τον τελευταίο λόγο της από 16-12-2015 (αρ. καταθ. ………) ένδικης εφέσεως οι εκκαλούντες παραπονούνται για τη διάταξη της εκκαλουμένης αποφάσεως περί επιβολής εις βάρος τους (πρώτου των εναγομένων και αρχικώς δεύτερης των εναγομένων, στη θέση της οποίας υπεισήλθαν οι δεύτερη και τρίτος των εκκαλούντων), μέρους των δικαστικών εξόδων των εναγουσών, ποσού 800 ευρώ, ισχυριζόμενοι ότι αυτά (δικαστικά έξοδα) θα έπρεπε τουλάχιστον να συμψηφισθούν, αφού η αγωγή απορρίφθηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος της διεκδικούμενης έκτασης. Ο λόγος αυτός, όμως, ο οποίος παραδεκτά προβάλλεται κατ` άρθρο 193 του ΚΠολΔ, αφού προσβάλλεται, συγχρόνως και η ουσία της υποθέσεως (πρβλ. ΑΠ 76/2014, ΑΠ 617/2008), είναι αβάσιμος σύμφωνα, με όσα εκτέθηκαν στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, αφού στην προκειμένη περίπτωση, που οι εναγόμενοι ηττήθηκαν εν μέρει συνέτρεχε λόγος επιβολής μέρους των δικαστικών εξόδων των εναγουσών σε βάρος των εναγομένων, λόγω της εν μέρει νίκης τους (εναγουσών) κατά τις διατάξεις των άρθρων 178 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ, ενώ το αντικείμενο της αγωγής, δικαιολογεί τον προσδιορισμό των επιδικασθέντων πρωτοδίκως δικαστικών εξόδων των εναγουσών που νίκησαν εν μέρει στο ποσό των 800 ευρώ. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφασή του, έκρινε όμοια, καταδίκασε τους εναγομένους στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων των εναγουσών και όρισε αυτά στο ποσό των οκτακοσίων (800) ευρώ, ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και δεν έσφαλε και τα αντίθετα υποστηριζόμενα με το σχετικό τελευταίο λόγο της από 16-12-2015 (αρ. καταθ. ………) εφέσεως πρέπει να απορριφθούν ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμα. Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος εφέσεως προς έρευνα, πρέπει η ένδικη έφεση να απορριφθεί στο σύνολό της, ως κατ΄ ουσίαν αβάσιμη. Το Δικαστήριο, λόγω της ήττας των εκκαλούντων, πρέπει να διατάξει την εισαγωγή του (ενιαίου) παραβόλου, συνολικού ποσού διακοσίων (200) ευρώ, που κατατέθηκε για το παραδεκτό της εφέσεως, με τα υπ΄ αρ. ……. παράβολα ΤΑΧΔΙΚ και τα υπ΄ αρ. …………….παράβολα ΔΗΜΟΣΙΟΥ, στο Δημόσιο Ταμείο. Τέλος, επίσης, λόγω της ήττας τους, πρέπει να καταδικασθούν οι εκκαλούντες στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εφεσίβλητων, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του οικείου αιτήματος των τελευταίων, (άρθρα 106, 183, 176 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ΄ ουσίαν την από 16-12-2015 (αρ. καταθ. ……..) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 3061/2015 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και κατά της υπ΄ αρ. 4510/2012 μη οριστικής αποφάσεως του ίδιου Δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς).
Διατάσσει την εισαγωγή του (ενιαίου) παραβόλου, συνολικού ποσού διακοσίων (200) ευρώ, που κατατέθηκε με τα υπ΄ αρ. ……… παράβολα ΤΑΧΔΙΚ και τα υπ΄ αρ. ……….. παράβολα ΔΗΜΟΣΙΟΥ, στο Δημόσιο Ταμείο.
Καταδικάζει τους εκκαλούντες στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εφεσίβλητων, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 25.9.2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ