ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Περίληψη
Έφεση, μη κλήτευση στο Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο προσθέτως παρεμβαινόντων στο πρώτο βαθμό, απαράδεκτη συζήτηση
Αριθμός απόφασης :
468/2020
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Σπυριδούλα Μακρή, Πρόεδρο Εφετών, Ιωάννη Αποστολόπουλο, Εφέτη, Δημήτριο Καβαλλάρη, Εισηγητή Εφέτη και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
AΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 517 ΚΠολΔ η έφεση απευθύνεται κατ` εκείνων που ήταν διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη ή των καθολικών διαδόχων ή των κληροδόχων τους. Διάδικοι είναι όσοι από την προσβαλλόμενη απόφαση προκύπτει ότι δικάσθηκαν από αυτήν ως αντίδικοι του εκκαλούντος. Σχετικά με το ζήτημα αν η έφεση πρέπει να απευθύνεται ή όχι και κατά του προσθέτως παρεμβάντος υπέρ του αντιδίκου του εκκαλούντος, πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ απλής πρόσθετης παρέμβασης (αρθρ. 80 ΚΠολΔ), κατά την οποία ο παρεμβαίνων δεν καθίσταται διάδικος δηλαδή υποκείμενο της δίκης, εφόσον δεν μπορεί να αξιώσει με δικό του όνομα έννομη προστασία και της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης (αρθρ. 83 ΚΠολΔ), στην οποία η ισχύς της απόφασης εκτείνεται στις έννομες σχέσεις του προσθέτως παρεμβαίνοντος προς τον αντίδικο του. Κριτήριο για το χαρακτηρισμό της πρόσθετης παρέμβασης ως αυτοτελούς είναι η επέκταση της ισχύος της απόφασης δηλαδή των υποκειμενικών ορίων του δεδικασμένου, της εκτελεστότητας και της διαπλαστικής ενέργειας στις έννομες σχέσεις του τρίτου προς τον αντίδικο του. Στην απλή πρόσθετη παρέμβαση η έφεση δεν απαιτείται να απευθύνεται και κατά του προσθέτως παρεμβάντος είτε εκουσίως είτε μετά από προσεπίκληση, αφού δεν καθίσταται με την παρέμβαση διάδικος, αφού, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, δεν πρόκειται για αναγκαστική ομοδικία, (οπότε η έφεση, κατ` άρθρο 517 παρ. 2 ΚΠολΔ έπρεπε να στραφεί και κατ` αυτού), η δε συμμετοχή στην εκκλητή δίκη του προσθέτως παρεμβάντος υπέρ του αντιδίκου του, δεν επιδρά στα έννομα συμφέροντα του (ΑΠ 177/2017, ΑΠ 18/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΤρΕφΑθ 4440/2017, ΕφΑθ 1861/2017 ΤΝΠ ΔΣΑ, ΕφΘεσ 1/2017, ΕφΔυτΜακ 17/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 1595/2007 ΑρχΝ 2007924, ΕφΠατρ 1314/2007 ΑχΝομ. 2008.479, ΕφΑθ 6004/2006 Δνη 2007569, ΕφΑθ 3308/2006 Δνη 20071496, ΕφΠατρ 66/2005 ΑΧΑΝΟΜ 2006.291 Μπαλογιάννη/Γεωργιάδου σε Χ.Απαλαγάκη ΚΠολΔ, άρθρο 83 σ.317). Η απεύθυνση του δικογράφου της έφεσης κατά του πρωτοδίκως προσθέτως παρεμβάντος στη περίπτωση αυτή (απλή πρόσθετη παρέμβαση) επέχει θέση κλήτευσής του προς συζήτηση της έφεσης και σε περίπτωση που ο προσθέτως παρεμβάς έχει αποβιώσει, πρέπει να καλούνται οι κληρονόμοι του. ¨Όπως δε προκύπτει από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 81 §. 3, 82 εδ. γ, 502, 517 και 271 του ΚΠολΔ ο προσθέτως παρεμβάς, ανεξαρτήτως της θέσης του διαδίκου υπέρ του οποίου άσκησε την παρέμβασή του (ενάγων – εναγόμενος) και της θέσης αυτού στην εκκλητή δίκη (εκκαλών – εφεσίβλητος) πρέπει να καλείται σε κάθε επόμενη συζήτηση και συνεπώς και στη συζήτηση της έφεσης, καθώς έχει καταστεί διάδικος και πρέπει να ενημερώνεται για την εξέλιξη της δίκης που ανοίγεται με την άσκηση του ενδίκου μέσου, ώστε να μπορέσει να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά του. Χωρίς δε την κλήτευσή του παραβιάζεται η αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως, ειδική εφαρμογή της οποίας περιέχουν οι προαναφερθείσες διατάξεις, και δημιουργείται απαράδεκτο της συζήτησης της έφεσης, το οποίο, ως αναφερόμενο στην προδικασία, λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (βλ. ΑΠ 1475/2019, ΑΠ 1812/2018, ΑΠ 797/2018, ΑΠ 868/2018, ΑΠ 877/2017, ΑΠ 1087/2017, ΑΠ 404/2017, ΑΠ 194/2016 σε www.areiospagos.gr, ΑΠ 1033/2014, ΑΠ 1282/2013, ΑΠ 18/2008, ΑΠ 426/2007, ΤΝΠ Νόμος, ΑΠ 408/2004 ΝοΒ 2005671, Ν. Νίκα: Πολιτική Δικονομία, τομ. Ι, παρ. 29 αριθμ. 10, Μπαλογιάννη/Μ.Γεωργιάδου σε Χ. Απαλαγάκη ΚΠολΔ άρθρο 82 αρ.5 και Μπαλογιάννη/Ευθυμίου άρθρο 517 αρ.3).
Στην προκείμενη περίπτωση από τα διαδικαστικά έγγραφα της δίκης προκύπτουν τα ακόλουθα : Οι ενάγοντες άσκησαν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς την από 20.10.2017 και με αρ. καταθ…./…./ 2017 αγωγή τους, με την οποία ζήτησαν να αναγνωρισθεί α) ότι ο πρώτος των εναγομένων, δεν είχε καταστεί αποκλειστικός κύριος του επιδίκου τμήματος, κατά την περιουσιακή παροχή της ψιλής κυριότητας με παρακράτηση ισοβίου επικαρπίας, αλλά συγκύριος κατά ποσοστό 1/4 εξ αδιαιρέτου αυτού, β) οι δεύτερος και τρίτος δεν κατέστησαν ψιλοί κύριοι αυτού, γ) οι ενάγοντες είναι συγκύριοι του επιδίκου κατά τα άνω ποσοστά που προαναφέρθηκαν δ) να αναγνωρισθεί περαιτέρω η ακυρότητα της άνω περιουσιακής επίδοσης λόγω έλλειψης κυριότητας του πρώτου εναγόμενου. Οι εναγόμενοι με την 29.12.2017 (αρ. καταθ. ………../2017) ανακοίνωση δίκης – προσεπίκληση σε αναγκαστική παρέμβαση, προσεπικάλεσαν στη δίκη τους …………. ……….., από τους οποίους ο πρώτος άσκησε την από 26.1.2018 (με αρ. καταθ. ………./2018) πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των εναγόμενων και οι λοιποί τρεις την από 29.1.2018 (με αρ. καταθ. ………../2018 πρόσθετη παρέμβαση) υπέρ των εναγόντων. Επί των υποθέσεων αυτών, αφού συνεκδικάσθηκαν, εκδόθηκε η εκκαλούμενη με αρ. 4767/2018 απόφαση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, η οποία αφού έκρινε ότι οι πρόσθετες παρεμβάσεις είχαν ασκηθεί παραδεκτά και ήταν νόμιμες, απέρριψε περαιτέρω την αγωγή και την από 29.1.2018 (με αρ. καταθ. ……../2018) πρόσθετη παρέμβαση, ως ουσιαστικά αβάσιμες, δεχόμενο την από 26.1.2018 (με αρ. καταθ. ………../2018) πρόσθετη παρέμβαση. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με την κρινόμενη από 28.12.2018 και με αριθμ. καταθ. ………./2019 έφεση οι ενάγοντες και ήδη εκκαλούντες. Οι ανωτέρω έχουν απευθύνει την έφεσή τους και κατά του προσθέτως παρεμβάντος …………., που εκτιμάται ως κλήση αυτού κατά τη συζήτηση της έφεσης (ΑΠ 134/2015, ΑΠ 1033/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), ο οποίος απεβίωσε μετά την έκδοση της απόφασης του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και κληρονομήθηκε εξ αδιαθέτου από τη σύζυγό του ……….., κατά ποσοστό 2/8 εξ αδιαιρέτου, και από τα τέκνα του ………. και …………., κατά ποσοστό 3/8 εξ αδιαιρέτου ως προς τον καθένα, γεγονός που γνωστοποίησε νομότυπα ο πληρεξούσιος Δικηγόρος αυτών, με προφορική δήλωσή του που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά του παρόντος Δικαστηρίου. Ωστόσο, από τα έγγραφα, τα οποία νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, δεν προκύπτει ότι έχει γίνει επίδοση της έφεσης και στους προσθέτως παρεμβαίνοντες της από 29.1.2018 (με αρ. καταθ. ………./2018) πρόσθετης παρέμβασης …………… Κατόπιν αυτών, σύμφωνα με τις διατάξεις που προαναφέρθηκαν και μετά από αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της έφεσης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της έφεσης.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά, στις 18 Ιουνίου 2020.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, την 1η Ιουλίου 2020, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ