ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αριθμός 539/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Θεόκλητο Καρακατσάνη, Εφέτη, ο οποίος ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι υπό κρίση: α) από 11-11-2019 και με Γ.Α.Κ. …. και Ε.Α.Κ. …/11-11-2019 έφεση του ………. κατά των: 1) Εταιρίας «………», 2) Εταιρίας «……..» και 3) ……. (στο εξής: Α έφεση) και β) από 21-11-2019 και με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …./22-11-2019 έφεση των ανωτέρω εφεσίβλητων κατά του ανωτέρω εκκαλούντος (στο εξής: Β έφεση), οι οποίες στρέφονται κατά της ίδιας πρωτόδικης απόφασης (και δη κατά της με αριθ. 2390/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, επί της από 12-7-2017 και με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ …../12-7-2017 αγωγής του εκκαλούντος στην Α έφεση) είναι συναφείς και πρέπει να συνεκδικαστούν, γιατί έτσι διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επιτυγχάνεται μείωση των εξόδων (άρθρα 31 και 246 του Κ.Πολ.Δ). Οι άνω εφέσεις έχουν ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και εμπρόθεσμα, ενόψει του ότι δεν επικαλείται κάποιος διάδικος την επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης, ούτε προκύπτει αυτή από κάποιο στοιχείο (άρθρα 19, 495 παρ. 1, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 και 591 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ, όπως τα άρθρα 495, 518 και 591 ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με το άρθρο τρίτο και τέταρτο του άρθρου 1 του ν. 4335/2015, αντίστοιχα). Επομένως, πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, που εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση. Σημειώνεται ότι δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου εκ μέρους των εκκαλούντων, λόγω της φύσης της προκείμενης διαφοράς ως εργατικής (άρθρο 495 παρ. 3 εδάφ. τελευτ. Κ.Πολ.Δ. σε συνδ. με άρθρο 614 αριθ. 3 του ιδίου Κώδικα – Α.Π. 1224/2019, Εφ.Δωδ. 225/2018, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Ο ενάγων και ήδη εκκαλών στην Α’ έφεση – εφεσίβλητος στη Β’ έφεση, με την προαναφερθείσα αγωγή του, κατ’ εκτίμηση του δικογράφου της, εξέθεσε ότι, με σύμβαση ναυτικής εργασίας ορισμένου χρόνου, που καταρτίστηκε στην Αθήνα την 13-1-2017 μεταξύ αυτού και της δεύτερης εναγομένης εταιρίας, που εδρεύει στη Λιβερία, είναι εγκατεστημένη στην Καλλιθέα Αττικής και ενεργούσε ως διαχειρίστρια, αντιπρόσωπος και αντίκλητος στην Ελλάδα της πρώτης εναγομένης εταιρίας, που επίσης εδρεύει στη Λιβερία και είναι πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία Δ/Ξ πλοίου «ΜΤ ΜΑ» (Ν.Π. ….., ΙΜΟ …., ΚΟΧ 56957, DW 105071), προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε δυο ημέρες αργότερα στο άνω πλοίο, στο λιμάνι Galveston του Χιούστον των Η.Π.Α, με την ειδικότητα του Γ’ Μηχανικού Ε.Ν, αντί συμφωνημένων συνολικών κλειστών αποδοχών 6.500,00 ευρώ μηνιαίως, πλέον ποσού 410,70 ευρώ για αντίτιμο μηνιαίας τροφοδοσίας, ενώ για κάθε διαφορά από την άνω σύμβαση συμφωνήθηκε η εφαρμογή του ελληνικού δικαίου και η αρμοδιότητα των Δικαστηρίων του Πειραιά. Ότι ο ίδιος υπό την προαναφερόμενη ειδικότητα παρείχε προσηκόντως τις υπηρεσίες του στο άνω πλοίο έως την 20-2-2017, οπότε απολύθηκε στο λιμάνι του Baytown του Χιούστον των Η.Π.Α, προσχηματικά μεν «αμοιβαία συναινέσει», στην πραγματικότητα όμως λόγω καταγγελίας της σύμβασής του από τον πλοίαρχο χωρίς υπαιτιότητά του. Ότι ειδικότερα η απόλυσή του έλαβε χώρα ενόψει του ότι, από τις πρώτες ημέρες της ναυτολόγησής του, οι προϊστάμενοί του στο μηχανοστάσιο Α’ και Β’ Μηχανικός, εκμεταλλευόμενοι το νεαρό της ηλικίας του (31 ετών) και το γεγονός ότι δεν είχε εργαστεί στο παρελθόν όπως αυτοί σε πλοία διαχείρισης της δεύτερης εναγομένης, τον αντιμετώπιζαν με την εκτιθέμενη προσβλητική και εκφοβιστική συμπεριφορά (που αποδίδεται διεθνώς με τον αγγλικό όρο Bulling), την οποία δεν έπαυσαν παρά τις επανειλημμένες σχετικές παρακλήσεις του αρχικά προς αυτούς και στη συνέχεια προς τον Πλοίαρχο, με αποτέλεσμα να ζητήσει από τον τελευταίο να τον απολύσει υπαιτιότητα του πλοίου για να προστατευτεί από την άνω συμπεριφορά τους και επειδή αυτός δεν το δέχτηκε, να εξαναγκαστεί να αποδεχθεί την απόλυσή του «αμοιβαία συναινέσει», ώστε να αντικατασταθεί και να επαναπατριστεί χωρίς να υπάρξουν κακόβουλες εγγραφές στο ναυτικό του φυλλάδιο. Με βάση το ιστορικό αυτό, επικαλούμενος ευθύνη των εναγομένων (της πρώτης ως εργοδότριάς του – πλοιοκτήτριας, ευθυνόμενης και για τις παράνομες και υπαίτιες πράξεις των προστηθέντων αυτής άνω μελών του πληρώματος του πλοίου κατά την εκτέλεση των ανατεθειμένων σ’ αυτούς καθηκόντων, της δεύτερης ως άμεσης αντιπροσώπου της πρώτης, με την οποία ο ίδιος συνήψε στην Ελλάδα τη σύμβαση εργασίας του στο άνω πλοίο και του τρίτου ως του φυσικού προσώπου που εκπροσώπησε νόμιμα τη δεύτερη κατά την πρόσληψή του), ζήτησε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον έκαστος, να του καταβάλουν για νόμιμη αποζημίωση απόλυσης το ποσό των (6.910,70 κλειστός μισθός : 30 ημέρες Χ 45 ημέρες) 10.366,05 ευρώ και για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από την παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητάς του από τους άνω προστηθέντες της πρώτης εναγομένης το ποσό των 10.000,00 ευρώ, ήτοι συνολικά 20.366,05 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την ημερομηνία της απόλυσής του, άλλως από την επίδοση της αγωγής. Ακόμη, ζήτησε να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στη δικαστική του δαπάνη. Με την εκκαλούμενη απόφαση η αγωγή κρίθηκε ορισμένη και νόμιμη (ως πράγματι ήταν, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57, 211, 340, 341, 345, 481, 648 επ, 914, 922, 932 Α.Κ, 1, 2, 53, 54, 72, 74, 75, 76, 84 Κ.Ι.Ν.Δ, 1 παρ. 1 εδ. α’ και 2 Ν. 762/1978 «Περί αστικής ευθύνης του ως αντιπροσώπου του εργοδότου συνάπτοντος εν Ελλάδι σύμβασιν εργασίας μετά ναυτικού», 176, 907, 908 παρ. 1ε’ Κ.Πολ.Δ.) και ακολούθως έγινε και δεκτή κατά ένα μέρος ως βάσιμη και κατ’ ουσία και υποχρεώθηκαν οι εναγόμενοι να καταβάλουν στον ενάγοντα, για αποζημίωση απόλυσης το ποσό των (6.500,00 ευρώ κλειστός μισθός : 30 ημέρες Χ 45 ημέρες) 9.750,00 ευρώ και για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 1.000,00 ευρώ, τα δε άνω ποσά με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση. Επίσης, η απόφαση κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή για ποσό 5.000,00 ευρώ και καταδικάστηκαν οι εναγόμενοι, εις ολόκληρον έκαστος, σε μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, ποσού 300,00 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με τις κρινόμενες εφέσεις ο ενάγων και οι εναγόμενοι, για λόγους που στο σύνολο τους ανάγονται σε μη ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, αιτούμενοι την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και αντιστοίχως την παραδοχή της αγωγής ως βάσιμης κατ’ ουσία στο σύνολό της και την απόρριψη της αγωγής ως αβάσιμης κατ’ ουσία στο σύνολό της. Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρος του ενάγοντος ……….. που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και απ’ όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται, είτε για να ληφθούν υπόψη ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε ως δικαστικά τεκμήρια [συμπεριλαμβανομένων: α) των υπ’ αριθ. ……..2/24-10-2017 ενόρκων βεβαιώσεων των ………., οι οποίες συντάχθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, με την επιμέλεια του ενάγοντος, κατόπιν νομότυπης κλήτευσης των αντιδίκων του (βλ. την υπ’ αριθ. ……/17-10-2017 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά, με έδρα στο Πρωτοδικείο Πειραιά, ….., σε συνδυασμό με την από 17-10-2017 γνωστοποίηση – κλήση του ενάγοντος προς τους εναγόμενους) και β) των υπ’ αριθ. ……../13-10-2017 ενόρκων βεβαιώσεων των ………, εκ των οποίων συντάχθηκαν, οι τρεις πρώτες ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά ……. και η τέταρτη ενώπιον της συμβολαιογράφου Καλύμνου ……., άπασες με την επιμέλεια των εναγομένων, κατόπιν νομότυπης κλήτευσης του αντιδίκου τους (βλ. τις υπ’ αριθ. ……./4-10-2017 και ……./24-10-2017 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά, με έδρα στο Πρωτοδικείο Πειραιά, …….., σε συνδυασμό με τις από 4-10-2017 και 24-10-2017 κλήσεις των εναγομένων προς τον ενάγοντα αντίστοιχα), απορριπτόμενου ως αβάσιμου του προβαλλόμενου με τον πρώτο λόγο της έφεσης του ενάγοντος ισχυρισμού του ότι είναι άκυρη, κατ’ άρθρο 159 Κ.Πολ.Δ, ως αντικείμενη στις διατάξεις των άρθρων 422 επ. Κ.Πολ.Δ, η από 4-10-2017 κλήση του προς παράσταση σε ένορκες βεβαιώσεις μαρτύρων ταυτόχρονα σε διαφορετικούς τόπους και ενώπιον δύο διαφορετικών οργάνων (και δη στην εξέταση του μάρτυρος .. ενώπιον της συμβολαιογράφου Καλύμνου ….. στις 9-10-2017, 10-10-2017, 12-10-2017 και 13-10-2017 και ώρες 10:00, 11:00, 12:00 και 13:00 και των μαρτύρων …. και …. ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά …….. στις 9-10-2017, 10-10-2017 και 11-10-2017 και ώρες 10:00, 11:00, 12:00 και 13:00), ενόψει του ότι ο αντίδικος εκείνου με επιμέλεια του οποίου δίδεται η ένορκη βεβαίωση μπορεί να ορίσει πληρεξουσίους δικηγόρους για τις αντίστοιχες παραστάσεις (Α.Π. 771/2010, Α.Π. 36/2006, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ), σε καμία εκ των οποίων, σημειωτέον, δεν παραστάθηκε ο ενάγων, ο οποίος δεν αμφισβητεί την κλήτευσή του στις ορισθείσες άνω ημερομηνίες και ώρες], σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 σε συνδ. με άρθρο 591 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με σύμβαση ναυτικής εργασίας ορισμένου χρόνου που συνήψε εγγράφως στην Αθήνα στις 13-1-2017 με τη δεύτερη εναγόμενη, η οποία ενεργούσε ως διαχειρίστρια, αντιπρόσωπος και αντίκλητος στην Ελλάδα της πρώτης εναγομένης, πλοιοκτήτριας του υπό ελληνική σημαία Δ/Ξ πλοίου «ΜΤ ΜΑ» (MT MA), με αριθμό νηολογίου Πειραιά …, ΙΜΟ …., κ.ο.χ. 56957, DW 105071 τόνων, Δ.Δ.Σ. …., το οποίο εκτελούσε υπερπόντιους πλόες, ο ενάγων – ο οποίος είναι απογεγραμμένος έλληνας ναυτικός, κατέχων το υπ’ αριθ. …. ναυτικό φυλλάδιο – προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε στις 15-1-2017, με την ειδικότητα του Γ’ Μηχανικού, στο άνω πλοίο, ενώ αυτό βρισκόταν στο λιμένα Galveston, στο Τέξας των Η.Π.Α. Η διάρκεια της σύμβασης ναυτολόγησής του συμφωνήθηκε εξάμηνη και οι μηνιαίες αποδοχές του συμφωνήθηκαν κλειστές 6.500,00 ευρώ, πλέον τροφοδοσίας. Στο παραπάνω πλοίο ο ενάγων εργάστηκε συνεχώς από την πιο πάνω ημερομηνία πρόσληψής του μέχρι και τις 20-2-2017, οπότε απολύθηκε στο λιμάνι Baytown, στο Χιούστον των Η.Π.Α, «αμοιβαία συναινέσει» αυτού και του πλοιάρχου, στον οποίο είχε υποβάλει την από 12-2-2017 έγγραφη δήλωση παραίτησης με αίτημα επαναπατρισμού από τον επόμενο λιμένα εκφόρτωσης για προσωπικούς λόγους. Με την κρινόμενη αγωγή του ισχυρίζεται ότι ο πραγματικός λόγος της παραίτησής του ήταν η απαξιωτική και εκφοβιστική συμπεριφορά (Bulling) που δεχόταν από τις πρώτες ημέρες της ναυτολόγησής του από τους προστηθέντες της πρώτης εναγομένης και προϊσταμένους του στο μηχανοστάσιο Α’ και Β’ Μηχανικό, οι οποίοι, εκμεταλλευόμενοι το νεαρό της ηλικίας του και το γεγονός ότι δεν είχε εργαστεί στο παρελθόν, όπως αυτοί, σε πλοία διαχείρισης της δεύτερης εναγομένης, του απηύθυναν συνεχώς απαξιωτικές και απειλητικές εκφράσεις (όπως «.. πρόσεχε πιτσιρικά γιατί θα χάσεις τη δουλειά σου, κάνε ότι σου λέμε γιατί θα λερωθεί το φυλλάδιό σου, εδώ είναι ποντοπόρο πλοίο και κάνε ότι σου λέμε γιατί δεν θα ξαναβρείς δουλειά, θα καταστραφεί η καριέρα σου»), χωρίς να τον προστατεύσει ο πλοίαρχος του πλοίου από την άνω ανοίκεια συμπεριφορά τους, άλλως να τον απολύσει με υπαιτιότητα του πλοίου, κατά βαρεία παράβαση των καθηκόντων του, καθώς και ότι ο ίδιος δεν ανέγραψε τον ανωτέρω πραγματικό λόγο παραίτησής του στη σχετική δήλωσή του για να αποφύγει κακόβουλες εγγραφές στο ναυτικό του φυλλάδιο και να πετύχει τον επαναπατρισμό του από τον επόμενο λιμένα εκφόρτωσης. Όμως ο ισχυρισμός του αυτός, επί του οποίου επιχειρεί να θεμελιώσει τα αιτήματα της αγωγής του για αποζημίωση απόλυσης και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης από προσβολή της προσωπικότητάς του από τους προστηθέντες της πρώτης εναγομένης προϊσταμένους του στο μηχανοστάσιο, δεν βρίσκει πειστική θεμελίωση στο υπάρχον αποδεικτικό υλικό, από το οποίο, αντίθετα, αποδεικνύεται ότι στην άνω παραίτησή του ωθήθηκε στην πραγματικότητα από την απροθυμία του να ανταποκριθεί με συνέπεια και επιμέλεια στην πίεση των καθηκόντων του στο μηχανοστάσιο, ακολουθώντας τις υποδείξεις των ιεραρχικά προϊσταμένων του Μηχανικών για τον ενδεδειγμένο τρόπο εργασίας του. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι μετά τη ναυτολόγησή του στις 15-1-2017 στο άνω πλοίο στο λιμένα Galveston του Τέξας των Η.Π.Α, δόθηκε στον ενάγοντα μια περίοδος εξοικείωσης ολίγων ημερών, κατά την οποία οι συνάδελφοί του στο μηχανοστάσιο τον περιέφεραν στους χώρους του για να εξοικειωθεί με τα μηχανήματα στα οποία θα εργαζόταν κατά το προσεχές 6μηνο, όσο δηλαδή θα διαρκούσε το «μπάρκο» του. Ενώ όμως αναμένονταν από 20 Ιανουαρίου και μετά να έχει ενταχθεί πλήρως στο προσωπικό της μηχανής και να βοηθά ουσιαστικά στην καθημερινότητα και στα θέματα λειτουργίας του μηχανοστασίου, ο ενάγων δεν έδειχνε στην πράξη επάρκεια σε βασικά θέματα σχετικά με τη λειτουργία οργάνων του μηχανοστασίου, κυρίως όμως δεν έδειχνε διάθεση να μάθει και να προσφέρει, ούτε έδειχνε να αντιλαμβάνεται ότι η αδιαφορία του, ιδιαίτερα σε θέματα ασφαλείας, μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το πλοίο και το πλήρωμα, όπως ανέφερε στον Α’ Μηχανικό . ……. και στον Πλοίαρχο ……… ο άμεσα προϊστάμενος του ενάγοντος Β’ Μηχανικός ……… Δυο εβδομάδες αργότερα ο άνω Β’ Μηχανικός επαναπατρίστηκε λόγω συμπληρώσεως 7μήνου, αλλά φεύγοντας ανέφερε προς τον Πλοίαρχο ότι, χωρίς να έχει ο ίδιος τίποτα με τον ενάγοντα, «χρήζει ιδιαίτερης προσοχής» και προς τον Α’ Μηχανικό ότι, για λόγους ασφαλείας θα έπρεπε ή να μην αναθέτουν στον ενάγοντα σοβαρή δουλειά ή αν του αναθέτουν τέτοια δουλειά, να είναι από πάνω του συνέχεια. Σε αντικατάσταση του άνω Β’ Μηχανικού ναυτολογήθηκε στις 7-2-2017 στο πλοίο ως Β’ Μηχανικός ο ………., 34 ετών, άτομο ήρεμο εκ φύσεως, όπως τον περιγράφει ο άμεσα προϊστάμενός του Α’ Μηχανικός ……….. Σύντομα οι διαπιστώσεις του άνω νέου Β’ Μηχανικού για τον ενάγοντα ήταν αποκαρδιωτικές και δικαιολόγησαν τις προειδοποιήσεις του προκατόχου του να τον προσέχει «γιατί πρόκειται για άτομο αδιάφορο και τεμπέλη, με δικό του τρόπο σκέψης και ενέργειας, στον οποίο επιμένει και δεν δέχεται υποδείξεις». Χαρακτηριστικό ήταν ότι ο ενάγων δήλωσε εξαρχής στο νέο άνω άμεσα ιεραρχικά προϊστάμενό του «Θα περάσουμε καλά διότι το καράβι είναι καινούργιο και δεν έχει δουλειές. Απ’ όσα σου λέει ο Μεγάλος (δηλ. ο Α’ Μηχανικός), θα κάνουμε μόνον αυτά που φαίνονται και θα περνάμε καλά». Ο άνω Β’ Μηχανικός θεώρησε ότι ο ενάγων αστειευόταν, την επόμενη ημέρα όμως συνειδητοποίησε ότι ο ενάγων εννοούσε όσα του έλεγε. Ειδικότερα, την 8-2-2017 το πλοίο βρισκόταν στο λιμένα Galveston του Τέξας των Η.Π.Α. και επρόκειτο να παραλάβει καύσιμα (bunkers) και λιπαντικά. Κατά την παραλαβή των καυσίμων όλο το προσωπικό του Μηχανοστασίου ήταν σε ετοιμότητα (standby), καθώς μια υπερχείλιση κατά τη διαδικασία πετρέλευσης μπορούσε να προκαλέσει θαλάσσια ρύπανση και να επιφέρει σοβαρές συνέπειες για τους υπευθύνους του πλοίου, το οποίο βρισκόταν σε λιμένα των Η.Π.Α. όπου η σχετική νομοθεσία είναι εξαιρετικά αυστηρή. Με τις ανησυχίες αυτές ο άνω Β’ Μηχανικός ανέβηκε στο κυρίως κατάστρωμα για να βοηθήσει τον Α’ Μηχανικό, ο οποίος, ως επικεφαλής της όλης διαδικασίας, έτρεχε από το κατάστρωμα στην καμπίνα του πλοιάρχου για να υπογράφει χαρτιά και τανάπαλιν. Εκεί είδε τον ενάγοντα να κάθεται οκλαδόν, με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο του accommodation και να περιμένει να τελειώσει σε 10 λεπτά η βάρδιά του για να πάει για μεσημεριανό φαγητό. Τον παρακάλεσε να μείνει για λίγο, μέχρι να ενώσουν τις μάνικες της μπάρτζας με τις υποδοχές των σωλήνων πετρέλευσης του πλοίου και μετά να φύγει για φαγητό, αλλά ο ενάγων απάντησε ότι δεν τον νοιάζει η πετρέλευση και ότι ήταν ώρα φαγητού και πράγματι στο δεκάλεπτο έφυγε για φαγητό, αδιαφορώντας για την εν εξελίξει επιχείρηση παραλαβής καυσίμων. Την επόμενη ημέρα το προσωπικό της μηχανής ήταν πάλι σε ετοιμότητα (standby), καθώς το πλοίο θα αναχωρούσε για Μεξικό, οπότε χρειάστηκε να τεθεί σε λειτουργία ο φυγοκεντρικός διαχωριστήρας πετρελαίου (De Laval). Ο άνω Β’ Μηχανικός ζήτησε από τον ενάγοντα, με τον οποίον βρισκόταν εκείνη την ώρα στο θάλαμο ελέγχου του μηχανοστασίου (control room), να μεταβεί στο χώρο του De Laval και να το θέσει σε κίνηση, αφού προηγουμένως τον ρώτησε εάν ήθελε βοήθεια. Ο ενάγων απάντησε αρνητικά και πήγε να θέσει σε κίνηση το De Laval, πλην όμως μετά από λίγο άρχισαν να χτυπούν τα αλάρμ (συναγερμός) του μηχανήματος αυτού. Τότε ο άνω Β’ Μηχανικός πήγε σ’ αυτό και διαπίστωσε ότι τα ηχητικά σήματα του συναγερμού χτυπούσαν επειδή ο ενάγων δεν είχε ακολουθήσει την δέουσα διαδικασία. Ειδικότερα, ενώ έπρεπε αρχικά να ανοίξει την παροχή του νερού για να υπάρξει η κατάλληλη ψύξη και να μην καεί το μηχάνημα, στη συνέχεια να δώσει τις ανάλογες στροφές και μετά να ανοίξει το θερμαντήρα για να δώσει τη συγκεκριμένη θερμοκρασία, ο ενάγων, χωρίς να ανοίξει τα νερά, έδωσε στροφές και πήγε να φύγει, νομίζοντας ότι το μηχάνημα θα δούλευε κανονικά. Αμέσως ο άνω Β’ Μηχανικός σταμάτησε τη λειτουργία του De Laval και παρουσία του ενάγοντος το επανεκκίνησε, ακολουθώντας την προαναφερθείσα διαδικασία. Στη συνέχεια σταμάτησε πάλι τη λειτουργία του μηχανήματος και ζήτησε από τον ενάγοντα, εφόσον είχε καταλάβει ήδη την ακολουθητέα διαδικασία, να επιχειρήσει πλέον αυτός την επανεκκίνηση. Όμως προς έκπληξή του ο ενάγων ξεκίνησε και πάλι λάθος το μηχάνημα και όταν αυτός (Β’ Μηχανικός) του υπέδειξε το λάθος του, ο ενάγων απάντησε ότι θα ξεκινάει το De Laval όπως ξέρει αυτός. Ο Β’ Μηχανικός του εξήγησε ότι το μηχάνημα αυτό πρέπει να ξεκινά σωστά, γιατί διαφορετικά κινδυνεύει να χαλάσει και πέραν του ότι είναι πανάκριβο, μπορεί να προκληθεί κίνδυνος για τη σωματική ακεραιότητα και τη ζωή του πληρώματος, αλλά ο ενάγων απλά τον κοιτούσε και χαμογελούσε. Διαπιστώνοντας ο Β’ Μηχανικός αντικειμενική αδυναμία συνεργασίας μαζί του λόγω της έκδηλης αδιαφορίας του, η οποία είχε αντίκτυπο και στην ασφάλεια του πλοίου, του ζήτησε να παρουσιαστεί στον Α’ Μηχανικό ……….. για να του εκθέσει τις απόψεις του. Όμως ο ενάγων, έχοντας αποφασίσει ότι δεν ήθελε πλέον να εργάζεται στο μηχανοστάσιο του άνω ωκεανοπόρου δεξαμενοπλοίου με τα υψηλά στάνταρντς και τη μεγάλη πίεση εργασίας που είχε θέσει για τα πληρώματά της η δεύτερη εναγόμενη (η οποία, ανήκουσα στον Όμιλο ……., διαχειρίζεται 165 βαπόρια με ελληνική σημαία) και να τηρεί τις υποδείξεις των ιεραρχικά προϊσταμένων του μηχανικών και μάλιστα υπό το άσχημο κλίμα που ο ίδιος είχε προηγουμένως δημιουργήσει με την άνω συμπεριφορά του και αντιλαμβανόμενος ότι ο Α’ Μηχανικός είχε ήδη λάβει αρνητικές πληροφορίες γι’ αυτόν τόσο από τον πρώην Β’ Μηχανικό ……. όσο και από το νυν Β’ Μηχανικό ………., επέλεξε να μεταβεί απευθείας στις 12-2-2017 στον Πλοίαρχο και να του ζητήσει να επαναπατριστεί από τον επόμενο λιμένα εκφόρτωσης. Ο πλοίαρχος του εξήγησε ότι για να συμβεί αυτό έπρεπε να υποβάλλει έγγραφη παραίτηση για προσωπικούς λόγους, την οποία υπέβαλε άμεσα ο ενάγων, παρουσία και του Α’ Μηχανικού, ο οποίος, προς επιβεβαίωση της δήλωσης παραίτησης, προσυπέγραψε τη σχετική δήλωση, όπως και ο πλοίαρχος και ακολούθως ο τελευταίος ζήτησε από τη διαχειρίστρια να στείλει στο επόμενο λιμάνι αντικαταστάτη του ενάγοντος και να φροντίσει για τον επαναπατρισμό του. Τις ημέρες που ακολούθησαν μέχρι το πλοίο να φθάσει στον λιμένα εκφόρτωσης απ’ όπου επαναπατρίστηκε (Baytown, Χιούστον, Η.Π.Α.), η παρουσία του ενάγοντος στο πλοίο ήταν εντελώς τυπική. Χαρακτηριστικό είναι ότι, κατά τη βάρδια ρουτίνας (patrol), κατά την οποία ο εκάστοτε Γ’ Μηχανικός περιδιαβαίνει τους χώρους του Μηχανοστασίου και ελέγχει τις ενδείξεις των οργάνων, ο ενάγων έκανε απλώς βόλτα στους χώρους και δεν κοιτούσε τις ενδείξεις των οργάνων, γελούσε δε όταν τον έβλεπε ο Β’ Μηχανικός να κάνει τυπικά τη βάρδιά του (patrol) και να μην παρατηρεί και να μην καταγράφει τις ενδείξεις. Επίσης, στις 15-2-2017 ο ενάγων αρνήθηκε να αναλάβει υπηρεσία και ο πλοίαρχος αναγκάστηκε να προβεί σε σχετική εγγραφή στο ημερολόγιο γέφυρας. Επιπλέον, ο ενάγων ρωτούσε ρητορικά τον Πλοίαρχο και τον Α’ Μηχανικό «ε τι είναι για την εταιρία 15-20 χιλιάδες ευρώ να μου δώσει μια αποζημίωση; Πολλά είναι; Η εταιρία έχει…», ενώ, αστειευόμενος με το Β’ Μηχανικό, τον ρωτούσε αν ήξερε κανένα καλό δικηγόρο στην Ελλάδα και πόση αποζημίωση απόλυσης είναι να παίρνει. Τα παραπάνω αποδεικνύονται από τις πλήρεις και σαφείς ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων των εναγομένων …………., οι οποίοι βεβαιώνουν μετά λόγου γνώσεως και από ιδίαν αντίληψη για τα επίδικα ως άνω πραγματικά περιστατικά, αντλώντας τη γνώση τους από την άμεση εμπλοκή τους σε αυτά, καθώς κατά τον επίδικο χρόνο ο ……… ήταν ο Πλοίαρχος του άνω πλοίου, ο … .. ήταν ο Α’ Μηχανικός και ο …… ήταν ο Β’ Μηχανικός αυτού, χωρίς να αντικρούονται πειστικά από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρος του ενάγοντος ………. (Μηχανοδηγού Α’ Ε.Ν.) και τις ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων του …….. (Υποπλοιάρχου Ε.Ν.), ………. (Α’ Μηχανικού Ε.Ν.), ……… (Α’ Μηχανικού Ε.Ν.) και ……… (ιδιωτικού υπαλλήλου), οι οποίοι δεν είχαν άμεση εμπλοκή με την υπόθεση (οι τρεις πρώτοι είχαν μεταγενέστερα ολιγόμηνη συνυπηρέτηση με τον ενάγοντα σε πλοία ακτοπλοϊκών εταιριών και ο τελευταίος είναι αδελφικός του φίλος, που τον συνόδευσε με το αυτοκίνητό του στο αεροδρόμιο κατά την αναχώρησή του και την επιστροφή του από το επίδικο ταξίδι), ούτε από κάποιο άλλο αποδεικτικό στοιχείο, εξ αυτών που εισφέρθηκαν στη δίκη από τον ενάγοντα, ο οποίος, άλλωστε, φέρει το δικονομικό βάρος απόδειξης της ιστορικής βάσης της αγωγής του (άρθρο 338 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.). Δεν πρέπει δε να διαλάθει της προσοχής α) ότι ο ίδιος ο ενάγων εκθέτει στην αγωγή του ότι υπέβαλε στον πλοίαρχο του πλοίου την επίμαχη δήλωση παραίτησής του για προσωπικούς λόγους, αφού προηγουμένως έλαβε, μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, συμβουλές από τη Διεθνή Συνομοσπονδία Εργατών Μεταφορών (ITF) και απευθύνθηκε μέσω αυτής και στην Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (Π.Ν.Ο.), β) ότι είναι παράδοξο ότι όλοι διαδοχικά οι άμεσα ιεραρχικά προϊστάμενοι του ενάγοντος στο άνω δεξαμενόπλοιο – που ήταν ωκεανοπόρο και διαχειρίζονταν από τον πρώτο Όμιλο στην Ελλάδα στη διαχείριση τέτοιων πλοίων (Όμιλο ………..) – να αποσκοπούν στον εκφοβισμό και στην προσβολή της προσωπικότητας του ενάγοντος, καίτοι δεν επρόκειτο για αφεντικά αλλά για συναδέλφους του (ένας εκ των οποίων μάλιστα ήταν σχεδόν συνομήλικός του) και είχαν κάθε λόγο να τον ενθαρρύνουν ώστε να ενταχθεί γρήγορα στο μηχανοστάσιο και να τους βοηθήσει στην καθημερινότητά τους, όπως παράδοξο είναι και ότι ο ενάγων δεν κατονόμασε στην αγωγή του τους προϊσταμένους του που τον εκφόβισαν και τον προσέβαλαν, ούτε διευκρίνισε ποια ήταν τα προσβλητικά και εκφοβιστικά λόγια που του απηύθυνε καθένας τους. γ) ότι με την ειδικότητα του Γ’ Μηχανικού ο ενάγων είχε συνήθως σύντομες ναυτολογήσεις μέχρι την επίδικη (αναλυτικά, ναυτολογήθηκε στο Container Ship «MK» από 25-6-2012 έως 7-11-2012, ήτοι για 4 μήνες και 13 ημέρες, στο Bulk Currier «SL» από 9-2-2013 έως 19-7-2013, ήτοι για 5 μήνες και 10 ημέρες, στο Crude Oil Tanker «OLII» από 1-12-2013 έως 4-6-2014, ήτοι για 6 μήνες και 4 ημέρες, στο Crude Oil Tanker «OL» από 24-9-2014 έως 30-12-2014, ήτοι για 3 μήνες και 6 ημέρες, στο Crude Oil Tanker « ΟF» από 10-6-2015 έως 5-8-2015, ήτοι για 1 μήνα και 25 ημέρες, στο E/Γ-O/Γ «ΝΧ» από 7-10-2015 έως 16-1-2016, ήτοι για 3 μήνες και 9 ημέρες και στο Megayacht «A» από Μάιο 2016 έως Αύγουστο 2016, ήτοι για 3 μήνες) Και δ) ότι κατά τις προαναφερθείσες ναυτολογήσεις του ενάγοντος ως Γ΄ Μηχανικού από 24-9-2014 έως 30-12-2014 στο Crude Oil Tanker «OL» και από 10-6-2015 έως 5-8-2015 στο Crude Oil Tanker «OF» παρατηρήθηκε δυσαρμονία στις σχέσεις του με τους ιεραρχικά προϊσταμένους του, οι οποίοι ανέφεραν ότι ήταν αδύνατος η συνεργασία μαζί του, καθόσον αρνούνταν να ακολουθήσει τις εντολές τους ή τις εκτελούσε με το δικό του τρόπο και γι’ αυτό το λόγο, μετά από την τελευταία ευκαιρία που του δόθηκε στο «OF», απολύθηκε απ’ αυτό ένα μήνα και 24 ημέρες μετά τη ναυτολόγησή του, ενώ θα είχε απολυθεί και νωρίτερα εάν δεν χρειάζονταν, ως συνήθως, η εύρεση αντικαταστάτη και η αποστολή του στον επόμενο λιμένα προσέγγισης του πλοίου, όπως βεβαίωσε ένορκα και μετά λόγου γνώσεως ο μάρτυρας των εναγομένων ………ς, αρχιπλοίαρχος της ναυτιλιακής εταιρίας «…..» του Ομίλου …… Μάλιστα, ο ίδιος μάρτυρας προσέθεσε ότι και κατά τη ναυτολόγηση του ενάγοντος στο Crude Oil Tanker «OLII» του Ομίλου …… από 1-12-2013 έως 4-6-2014, τα φύλλα ποιότητας των ιεραρχικά προϊσταμένων του υπεδείκνυαν ότι δεν είχε προοπτικές για περαιτέρω εξέλιξη, παρά ταύτα η επίδοσή του κρίθηκε τότε επαρκής για τις ανάγκες του μηχανοστασίου όσον αφορά τα καθήκοντα του Γ’ Μηχανικού, ενόψει και της πάγιας πολιτικής του Ομίλου …… να προσλαμβάνει ελληνικά πληρώματα και μόνον όταν δεν ανευρεθεί για συγκεκριμένο πόστο (κυρίως κατώτερα πληρώματα) έλληνας ναυτικός, να προστρέχει σε αλλοδαπούς, γι’ αυτό και ο ενάγων επαναπροσλήφθηκε στη συνέχεια στο «OL» και μετέπειτα του δόθηκε μια ακόμη ευκαιρία στο «OF», με την προαναφερθείσα κατάληξη. Κατόπιν όλων αυτών, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου δεν αποδείχθηκε ότι ο αναγραφείς επί του ναυτικού φυλλαδίου του ενάγοντος λόγος απόλυσης «αμοιβαία συναινέσει» δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, ούτε ότι ο ενάγων δέχτηκε από τους προϊσταμένους του στο μηχανοστάσιο απαξιωτική και εκφοβιστική συμπεριφορά που τον προσέβαλε στην προσωπικότητά του και τον υποχρέωσε σε παραίτηση για να πετύχει τον επαναπατρισμό του από τον επόμενο λιμένα εκφόρτωσης χωρίς κακόβουλες εγγραφές στο ναυτικό του φυλλάδιο. Το πρωτοβάθμιο, συνεπώς, Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε ως αποδειχθέντα τα αντίθετα και στη συνέχεια δέχθηκε κατά ένα μέρος ως βάσιμη κατ’ ουσία την αγωγή ως προς τα αιτούμενα κονδύλια αποζημίωσης απόλυσης και χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων, όπως βάσιμα ισχυρίζονται οι εναγόμενοι με τους πρώτο και δεύτερο αντίστοιχα λόγους της έφεσής τους. Συνεπώς, παρελκομένης της εξέτασης των δεύτερου και τρίτου λόγου της έφεσης του ενάγοντος περί εσφαλμένου υπολογισμού της αποζημίωσης απόλυσής του και της χρηματικής του ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης αντίστοιχα, πρέπει: Α) να απορριφθεί η υπό στοιχείο Α έφεσή του ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη και να καταδικαστεί ο εκκαλών στα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, λόγω της ήττας του (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 και 591 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.) και Β) να γίνει δεκτή η υπό στοιχείο Β έφεση των εναγομένων ως και κατ’ ουσία βάσιμη και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη με αριθ. 2390/2019 οριστική απόφαση, όχι μόνο ως προς τα κεφάλαια για τα οποία έγιναν δεκτοί οι δυο πρώτοι λόγοι της έφεσης αυτής, αλλά στο σύνολό της, για το ενιαίο της εκτέλεσης του τίτλου (Α.Π. 748/1984, ΕλλΔνη 26, 642, Εφ.Λαρ. 4/2017, Τ.Ν.Π. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, Σ. Σαμουήλ, Η έφεσις, έκδοση 2006, σ.σ. 430, 431). Ακολούθως, αφού κρατηθεί και δικαστεί επί τοις ουσίας η από 12-7-2017 και με ΓΑΚ ….. και ΕΑΚ …../12-7-2017 αγωγή (άρθρο 535 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), πρέπει να απορριφθεί αυτή στο σύνολό της ως αβάσιμη κατ’ ουσία και να καταδικαστεί ο ενάγων, λόγω της ήττας του, στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εναγομένων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή του σχετικού αιτήματός τους (άρθρα 106, 178 παρ. 1, 183, 189 παρ. 1, 191 παρ. 2 και 591 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.). Περαιτέρω, κατ’ άρθρο 730 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ. «αν απορριφθεί με τελεσίδικη απόφαση κατ’ ουσία η αγωγή για την κύρια υπόθεση, το δικαστήριο που δικάζει την κύρια υπόθεση ή το δικαστήριο που διέταξε την προσωρινή επιδίκαση απαίτησης, διατάζει, ύστερα από αίτηση, την απόδοση όσων έχουν καταβληθεί». Απόρριψη της αγωγής κατ’ ουσία, σύμφωνα με την ως άνω διάταξη, είναι και η απόρριψη αυτής ως νόμω αβάσιμης. Επίσης, η απόρριψη αυτής λόγω μη αναφοράς των πραγματικών γεγονότων που συνιστούν τις προϋποθέσεις του πραγματικού του εφαρμοστέου κανόνα δικαίου, γίνεται κατ’ ουσία, ως νομικά αβάσιμης και υπάγεται στη ρύθμιση του παραπάνω άρθρου (Α.Π. 237/2005, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Η αξίωση αποδόσεως είναι αντίστοιχη προς τη ρύθμιση του άρθρου 914 Κ.Πολ.Δ. και δεν ταυτίζεται με την αξίωση των άρθρων 904 – 913 Α.Κ, αφού υφίσταται ακόμη και εάν δεν σώζεται ο πλουτισμός (Μπρίνια, Αναγκαστική Εκτέλεσις, έκδ. 1983, υπ’ άρθρο 914, παρ. 66α, σ.σ. 181, 182, Απαλαγάκη, Επαναφορά και αποζημίωση, έκδ. 1994, σ. 200). Για την επιδίκαση της αξίωσης αυτής αρκεί η υποβολή απλού αιτήματος και δεν απαιτείται καταβολή δικαστικού ενσήμου. Το αίτημα στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο που δικάζει την κύρια υπόθεση μπορεί να υποβληθεί με το δικόγραφο της έφεσης ή με τις προτάσεις (Απαλαγάκη, ό.α, σ. 199). Η εκδίκαση της αίτησης από το δικαστήριο της προσωρινής επιδίκασης γίνεται κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρο 702 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), που καταλαμβάνει και τη σχετική διαφορά ως διαφορά επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση. Η ίδια διαδικασία εφαρμόζεται και όταν το αίτημα εκδικάζεται από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο. Εξάλλου, αν μετά την τελεσίδικη κατ’ ουσίαν απόρριψη της αγωγής για την κύρια υπόθεση εξαφανισθεί η σχετική απόφαση κατόπιν ασκήσεως έκτακτου ενδίκου μέσου, εξαφανίζεται και η διάταξή της για απόδοση των προσωρινώς καταβληθέντων, ενώ, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 696 ΙΙΙ, δικαιολογείται η ανάκληση της αποφάσεως που διέταξε αυτοτελώς την επιστροφή των προσωρινώς καταβληθέντων (Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμ.Κ.Πολ.Δ, υπ’ άρθρο 730, αριθ. 5, σ.σ. 1432, 1432). Στην προκειμένη περίπτωση, με τις προτάσεις τους ενώπιον του δευτεροβάθμιου Δικαστηρίου τούτου που δικάζει κατ’ ουσία την κύρια υπόθεση, οι εναγόμενοι υπέβαλαν αίτημα να υποχρεωθεί ο ενάγων, σε περίπτωση που γίνει δεκτή η έφεσή τους και απορριφθεί τελεσίδικα η αγωγή του εναντίον τους, να τους αποδώσει το συνολικό ποσό των 5.000,00 ευρώ – το οποίο του κατέβαλαν στις 1-11-2019, σε συμμόρφωση με την εκκαλουμένη απόφαση που κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή για το ποσό αυτό. Το άνω αίτημα υποβάλλεται παραδεκτά και είναι νόμιμο, σύμφωνα με τη νομική σκέψη που προεκτέθηκε. Κατόπιν δε της ανωτέρω τελεσίδικης απορριπτικής κρίσης του Δικαστηρίου τούτου επί της ουσίας της αγωγής, το άνω αίτημα πρέπει να γίνει δεκτό και ως βάσιμο κατ’ ουσία και να υποχρεωθεί ο ενάγων να καταβάλει στους εναγόμενους το ποσό των 5.000,00 ευρώ που αυτοί του κατέβαλαν στις 1-11-2019 προς αποφυγήν αναγκαστικής εκτέλεσης δυνάμει της εκκαλουμένης απόφασης (βλ. τη με ίδια ημερομηνία απόδειξη είσπραξης του πληρεξούσιου δικηγόρου του ενάγοντος).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων τις υπό στοιχεία Α και Β άνω εφέσεις.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσία την υπό στοιχείο Α έφεση.
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στην άνω έφεση στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500,00) ευρώ.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσία την υπό στοιχείο Β έφεση.
Εξαφανίζει τη με αριθ. 2390/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών.
Κρατεί και δικάζει επί τοις ουσίας την υπόθεση που αφορά την αναφερθείσα στο σκεπτικό από 12-7-2017 και με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ …../12-7-2017 αγωγή.
Απορρίπτει αυτή.
Υποχρεώνει τον ενάγοντα να καταβάλει στους εναγόμενους το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000,00) ευρώ.
Καταδικάζει τον ενάγοντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων των εναγομένων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εννιακοσίων (900,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 19 Αυγούστου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ