Αριθμός 598/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τη με αριθμό ………/28.2.2020 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά …………. που ο εκκαλών ναυτικός επικαλείται και προσκομίζει, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο του από 21.1.2010 και με αριθμό κατάθεσης …………/2020 δικογράφου κλήσεως, με το οποίο επαναφέρεται προς συζήτηση μετά την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης η με αριθμό ……./11.11.2015 αγωγή, για τη δικάσιμο της 2.4.2020, οπότε η συζήτηση ματαιώθηκε λόγω της έκδοσης της ΚΥΑ Υπουργών Εθνικής άμυνας Υγείας Δικαιοσύνης με αριθμό Δ1α/ΓΠοικ.21159/27.3.2020 (φεκ 1074β) περί προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Πολιτικών Δικαστηρίων από 28.3.2020 έως και 10.4.2020 για προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας, και επαναπροσδιορίστηκε αυτεπαγγέλτως για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, σύμφωνα με το άρθρο 74 παρ. 2 του ν. 4690/2020 (φεκ α’ 104/30.5.2020) με τη με αριθμό 51/20 πράξη της ορισθείσας από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά Εφέτη (σε συνδυασμό με τη με αριθμό 37/14.5.20 πράξη του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά), επιδόθηκε νόμιμα πριν τριάντα ημέρες, κατ’άρθρο 254 παρ. 2 του ΚΠολΔ (ΕφΘεσ 925/2000 Αρμ 54, 1132) στην πρώτη εφεσίβλητη ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «………..» που εδρεύει στη Λέσβο αλλά διατηρεί υποκατάστημα στον Πειραιά. Η ανωτέρω δεύτερη εφεσίβλητη δεν εμφανίστηκε κατά την εκφώνηση της υπόθεσης στη σειρά της εκ του οικείου πινακίου. Το Δικαστήριο ωστόσο πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν και αυτή παρούσα (άρθρο 524 παρ. 4 ΚΠολΔ) και επιπλέον τώρα στη συζήτηση αυτή που θεωρείται ενιαία με την προηγούμενη κατά την οποία με τη με αριθμό 201/2019 απόφαση του δικαστηρίου τούτου διατάχθηκε η επανάληψη προκειμένου να διεξαχθεί ιατρική πραγματογνωμοσύνη, θα ορισθεί το νόμιμο παράβολο για την περίπτωση που αυτή ασκήσει ανακοπή ερημοδικίας αφού η πρώτη εφεσίβλητη ήταν δικονομικά απούσα και κατά τη συζήτηση κατά την οποία διατάχθηκε η επανάληψη (άρθρα 501, 502 § 1, 505 § 2 ΚΠολΔ),
Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που προσκομίζονται μετ’επικλήσεως, και ιδίως την ιατρική πραγματογνωμοσύνη που διενεργήθηκε από τον πραγματογνώμονα που όρισε το δικαστήριο, την τεχνική έκθεση που προσκομίζει μετ’επικλήσεως ο δεύτερος εφεσίβλητος, όλα τα έγγραφα που προσκομίζονται, τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ) αποδείχθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο εκκαλών ναυτολογήθηκε στις 3.6.2011 από την πρώτη εφεσίβλητη εφοπλίστρια του υπό ελληνική σημεία επιβατηγού οχηματαγωγού πλοίου «Μ.» με την ειδικότητα του ναύτη αντί κλειστού μηνιαίου μισθού 2.834,60 ευρώ με τη συμφωνία να εφαρμόζεται κατά τα λοιπά η ισχύουσα ΣΣΝΕ των πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων. Παρείχε τις υπηρεσίες του στο προαναφερόμενο πλοίο έως την 13.8.2011 οπότε και απολύθηκε στο λιμάνι της Νάξου λόγω εργατικού ατυχήματος κατά τη διάρκεια της εργασίας του και υπό τις συνθήκες που έχουν ήδη αναφερθεί. Όπως ήδη προαναφέρθηκε με τη με αριθμό 201/2019 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, το ατύχημα οφείλετο σε αμέλεια του δεύτερου εφεσίβλητου πλοιάρχου του παραπάνω πλοίου και των λοιπών προστηθέντων της εφοπλίστριας δηλαδή του ανθυποπλοιάρχου και ναυκλήρου του πλοίου υπόλογου αξιωματικού για την υπηρεσία του καταστρώματος. Μετά την προαναφερόμενη μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου με την οποία διατάχθηκε η διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης ώστε να προκύπτει το ποσοστό και το είδος της ανικανότητας του εκκαλούντος προς άσκηση του ναυτικού επαγγέλματος, ο διορισθείς πραγματογνώμονας ………… χειρούγος ορθοπεδικός, περιέλαβε τα ακόλουθα στην έκθεση του την οποία κατέθεσε ενώπιον του Γραμματέα του Εφετείου και η οποία προσκομίζεται: «Κατά την κλινική εξέταση του παθόντα, παρατηρείται σύνθετη µετατραυµατική αστάθεια του δεξιού γόνατος. Ειδικότερα, η άρθρωση παρουσιάζει ήπιο ύδραρθρο, θετικό Lachman και Pivot shift test, θετικό πρόσθιο και οπίσθιο συρταροειδές σηµείο, χαλαρότητα µέτριου βαθµού τόσο στον έσω όσο και στον έξω πλάγιο σύνδεσµο, άλγος µε την πίεση στο έσω µεσάρθριο διάστηµα µε θετικό McMurrey test και τέλος ικανή ατροφία των µυών του συστοίχου µηρού, η οποία µετράται στα 4 εκατοστά.» Με βάση τα παραπάνω το συμπέρασμα της πραγματογνωμοσύνης είναι το ακόλουθο: «Ο εκκαλών «υπέστη σοβαρό τραυµατισµό στις 13/8/2011, όταν κατά την διάρκεια της εργασίας του στο πλοίο «Μ.», έσπασε ένας κάβος λόγω διατάσεως, µε αποτέλεσµα να τον κτυπήσει στα γόνατα και κυρίως στο δεξιό, προκαλώντας σε αυτό, εκτός από το κάταγµα της κεφαλής του οστού της περόνης που πορώθηκε κανονικά, βλάβη των χιαστών και των πλαγίων συνδέσµων, ρήξη του έσω µηνίσκου και οστεοχόνδρινο αποσπαστικό κάταγµα του έσω κνηµιαίου κονδύλου, ευρήµατα όπως αυτά αναλυτικά αναγράφονται στο πόρισµα της µαγνητικής τοµογραφίας του γόνατός του. Τα ανωτέρω, είχαν σαν τελικό αποτέλεσµα την εµφάνιση σοβαρότατων λειτουργικών προβληµάτων, κυρίως λόγω της σύνθετης µετατραυµατικής αστάθειας που εµφανίζει η άρθρωση, αλλά και του πόνου που προκαλείται κατά την χρήση του δεξιού κάτω άκρου. Ενδεικτικά ο παθών παρουσιάζει αδυναµία τρεξίµατος, γρήγορης και παρατεταµένης βάδισης, αθλήσεως, δυσκολίες στην χρήση σκαλιών και κυρίως στο κατέβασµα, στις απότοµες κατηφόρες, στην ορθοστασία, στην βάδιση σε ανώµαλο έδαφος, στο βαθύ κάθισµα ή στο γονάτισµα, στην υπερπήδηση εµποδίων και γενικά σε κάθε καθηµερινή δραστηριότητα η οποία απαιτεί την πλήρη και σωστή λειτουργικότητα και των 2 κάτω άκρων. Συνέπεια αλλά και απόδειξη όλων των σοβαρών αυτών λειτουργικών προβληµάτων που αντιµετωπίζει ο παθών, είναι η µεγάλη ατροφία των µυών του δεξιού µηρού κατά 4 εκατοστά, αποτέλεσµα της µεγάλης δυσχρησίας του πάσχοντος κάτω άκρου. Ένεκα των ανωτέρω, ο παθών είναι ανίκανος να ανταποκριθεί σε πολλές αναγκαίες απαιτήσεις του επαγγέλµατός του, δηλαδή, στην διατήρηση ισορροπίας και ευκινησίας, στο ανέβασµα και κατέβασµα των κάθετων ή απότοµων σκαλιών, στον διασκελισµό στοµίων ή άλλων εµποδίων, στο σήκωµα ή µεταφορά βαρέων αντικειµένων, στο να στέκεται, να περπατά και να παραµένει σε ετοιµότητα για µεγάλη χρονική περίοδο, στο να συµµετέχει σε καθήκοντα πυρόσβεσης ή στις διαδικασίες εκκένωσης του πλοίου κλπ. Με την παθολογική κατάσταση του δεξιού του γόνατος, όπως αυτή διατηρείται έως σήµερα, έχει πλήρη διαρκή ανικανότητα για την άσκηση του ναυτικού επαγγέλµατος». Ο παριστάμενος εφεσίβλητος προσκομίζει και επικαλείται την τεχνική έκθεση του ορθοπεδικού χειρούργου …………. ο οποίος δεν αμφισβητεί τις οξείες βλάβες του εκκαλούντος αναφέρει όμως ότι αν ο εκκαλών είχε χειρουργηθεί, και δε χειρουργήθηκε λόγω οικονομικής στενότητας, το έτος 2011, σήμερα η υγεία του θα είχε αποκατασταθεί. Να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι το αίτημα του παρισταμένου εφεσίβλητου περί διενέργειας συμπληρωματικής πραγματογνωμοσύνης για το αν μπορεί να αποκατασταθεί με χειρουργείο η υγεία του εκκαλούντος κρίνεται απορριπτέο, πρωτίστως διότι το υποχρεωτικό χειρουργείο δεν προβλέπεται στο νόμο ιδίως ατόμου με νοσήματα που καθιστούν απαγορευτικό ένα χειρουργείο (στεφανιαία νόσος και σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ). Επιπλέον ο ισχυρισμός του περί (εν μέρει) εξόφλησης λόγω καταβολής χρηματικού ποσού από τη μη παρισταμένη πρώτη εφεσίβλητη προτείνεται το πρώτον απαραδέκτως σε αυτό το στάδιο αφού ο δεύτερος εφεσίβλητος παριστάμενος αρνήθηκε την ιστορική βάση της αγωγής. Αυτός δεν μπορεί να προβάλλει τώρα νέους αυτοτελείς ισχυρισμούς, που έπρεπε να είχαν προταθεί κατά την εμφάνιση του στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο με τις προτάσεις που κατατίθενται μέσα στις προθεσμίες που προβλέπουν οι διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 237 ΚΠολΔ, εκτός εάν είχε επικαλεσθεί ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 269 ΚΠολΔ και είχε συμπληρώσει τους ισχυρισμούς του με την προσθήκη επί των ήδη κατατεθεισών προτάσεων (ΟλΑΠ 30/1997ΕλΔικ 38,1522). Σε αυτό το στάδιο μπορεί μόνον να περιλάβει θέματα σχετικά με το σχολιασμό των αποδείξεων και ειδικότερα της διεξαχθείσας πραγματογνωμοσύνης (ΕρμΚΠολΔ Βαρθοκοκοίλη 3001, άρθρο 254) και μόνο κατά το στάδιο της εκτελέσεως ενδεχομένως να μπορεί να προτείνει αντιρρήσεις. Περαιτέρω όπως έχει ήδη αναφερθεί με τη με αριθμό 201/2019 απόφαση του δικαστηρίου τούτου με την οποία διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης για να διενεργηθεί ιατρική πραγματογνωμοσύνη, από το άρθρο 3 παρ. 1 – 5 του ν. 551/1915, αναγνωρίζονται πέντε διακεκριμένες περιπτώσεις αποζημίωσης, η οποία χορηγείται στον παθόντα (ή τους κληρονόμους του) από βίαιο συμβάν κατά την εκτέλεση της εργασίας του ή εξ αφορμής αυτής, εργάτη ή υπάλληλο, δηλαδή λόγω: α) θανάτου του παθόντος, β) πλήρους και διαρκούς ανικανότητας προς εργασία, γ) πλήρους αλλά πρόσκαιρης ανικανότητας, δ) μερικής διαρκούς ανικανότητας και ε) μερικής αλλά πρόσκαιρης ανικανότητας. Για κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις αποζημίωσης ο νόμος αναγράφει ιδιαίτερο συνδυασμό, με βάση τον οποίο υπολογίζεται η εφάπαξ και όχι σε περιοδικές παροχές προηγούμενη αποζημίωση, χωρίς να προβλέπεται περίπτωση μικτής αποζημίωσης, αποτελούμενης δηλαδή από αποζημιώσεις διαφόρων, που δυνατόν να συντρέχουν, περιπτώσεων από αυτές που παραπάνω διακεκριμένα αναφέρονται. Κατά τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 1 «σε περίπτωση πλήρους διαρκούς ανικανότητας η αποζημίωση περιλαμβάνει τους μισθούς έξι ετών και δεν είναι κατωτέρα των πεντήκοντα πέντε χιλιάδων δραχμών, εάν δε το σύνολο των μισθών των έξι ετών υπερβαίνει τις 110.000 δραχμές, προστίθεται στο ποσό των 110.000 δραχμών το ένα τέταρτο αυτής της υπέρβασης». Με τη με αριθμό 12406/1998 κυα Οικονομικών Ναυτιλίας Υπεχωδε Εργασίας και Μεταφορών (φεκ β’ 884/29.8.1998) το ποσό των 110.000 ανήλθε σε 1.000.000 δραχμές δηλαδή 2.934,70 ευρώ. Οι μηνιαίες αποδοχές του εκκαλούντος ανέρχονταν σε 2.834,60 ευρώ και συνεπώς Χ 12 μήνες=) 34.015,20€ και η οφειλόμενη σε αυτόν αποζημίωση, με βάση τις αποδοχές του αυτές ανέρχεται στο ποσό των 81.440,44 ευρώ [ (34.015,20€ Χ 6 έτη= 204.091,20€ – 2.934,70€ = 201.156,50€: 4=) 50.289,13€ + 2.934,70€ =] 53.223,83 ευρώ, η οποία πρέπει να του καταβληθεί από την πρώτη εφεσίβλητη εργοδότρια του. Περαιτέρω για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης την οποία υπέστη ο εκκαλών λόγω της στεναχώριας εκ της βλάβης της σωματικής υγείας του, με βάση το πταίσμα των προστηθέντων της εφεσίβλητης και ειδικότερα του δευτέρου εφεσίβλητου, την ανυπαρξία πταίσματος του, του γεγονότος ότι ο τραυματισμός του έγινε εν ώρα εργασίας, και της ηλικίας του αφού από τα 46 έτη του εμφάνισε μόνιμη κινητική δυσχέρεια και εξ αυτού του λόγου κατέστη πλήρως και διαρκώς ανίκανος προς άσκηση του ναυτικού επαγγέλματος και κάθε άλλου κοινωνικά και οικονομικά ισοδυνάμου, και του γεγονότος ότι δεν μπόρεσε να χειρουργηθεί άμεσα λόγω της οικονομικής του αδυναμίας καθώς δεν του έγινε τέτοια πρόταση από την εργοδότρια και αυτός ήταν μισθοσυντήρητος χωρίς δυνατότητα αποταμίευσης κρίνεται ότι πρέπει να λάβει το ποσό των 15.000 ευρώ, το οποίο οφείλουν να καταβάλουν εις ολόκληρον οι εφεσίβλητοι. Ακολούθως των ανωτέρω η αγωγή που είχε νομικό έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 914, 922, 932, 297, 299, 340, 346, 481 επ., 662 ΑΚ, και σε αυτή του άρθρου 13 του Π.Δ. 1349/1981 «κανονισμού προλήψεως εργατικών ατυχημάτων στα πλοία», 907, 908§1 περ. δ’, 176 και 191§2 Κ.Πολ.Δ (δεδομένου ότι το αίτημα περί καταβολής αποζημίωσης με βάση τη διάταξη του άρθρου 931 του ΑΚ κρίθηκε ήδη αόριστο από αυτό το δικαστήριο) θα πρέπει να γίνει δεκτή κατά ένα μέρος και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι σε αυτοί να καταβάλουν στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των 15.000 ευρώ και επιπλέον η εργοδότρια πρώτη εφεσίβλητη το ποσό των 53.223,83 ευρώ και αμφότερα τα ποσά εντόκως αφότου επιδόθηκε η αγωγή και μέχρι την εξόφληση (άρθρο 346 του ΑΚ). Μέρος των δικαστικών εξόδων του εκκαλούντος ενάγοντος και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας βαρύνει, μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος, τους εναγόμενους εφεσίβλητους λόγω της εν μέρει ήττας της κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό (άρθρα 178, 191 παρ. 2 και 183 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ μετά την έκδοση της με αριθμό 201/2019 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου με τη δικονομική απουσία της δεύτερης εφεσίβλητης και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων επί της με αριθμό ……/11.11.2015 αγωγής
Ορίζει το παράβολο για την περίπτωση της ανακοπής ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων (200) ευρω
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά ένα μέρος την αγωγή
Υποχρεώνει τους εναγόμενους σε αυτή να καταβάλουν εις ολόκληρον στον ενάγοντα εκκαλούντα το ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ με το νόμιμο τόκο αφότου επιδόθηκε η αγωγή και μέχρι την εξόφληση και επιπλέον η πρώτη εφεσίβλητη να του καταβάλει το ποσό των πενήντα τριών χιλιάδων διακοσίων είκοσι τριών ευρώ και ογδόντα τριών λεπτών του ευρώ (53.223,83) εντόκως αφότου επιδόθηκε η αγωγή και μέχρι την εξόφληση και
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εφεσιβλήτων εναγομένων μέρος των δικαστικών εξόδων του εκκαλούντος ενάγοντος αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, δηλαδή το ποσό των δύο χιλιάδων εξακοσίων πενήντα ευρώ (2.650) που βαρύνει την πρώτη εφεσίβλητη και επιπλέον το ποσό των χιλίων ευρώ (1.000) που βαρύνει αμφότερους του εφεσιβλήτους
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 8 Οκτωβρίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων όσων εξ αυτών παραστάθηκαν.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ