Περίληψη
Διαφορές μεταξύ καταβαλλομένων και νομίμων αποδοχών. Όταν η εργοδότρια εταιρία, δεν δραστηριοποιείται μόνο στη ναυτιλία, αλλά και σε άλλους τομείς (όπως π.χ στη βιομηχανία, εμπορία υλικών κλπ), δεν καθίσταται εφαρμοστέα συνολικά σε όλους του εργαζόμενους σε αυτήν, η συλλογική σύμβαση εργασίας ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών N. Πειραιώς, Αττικής και Νήσων, αλλά μόνο σε όσους απασχολούνται σε εργασίες σε πλοία εντός της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης και για όσο διάστημα διαρκούν οι συγκεκριμένες εργασίες, ενώ στους λοιπούς εργαζόμενους εφαρμόζεται η Γ.Σ.Σ.Ε εργασίας,
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
481 /2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τη Δικαστή Ελένη Σκριβάνου, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας κλήση του καλούντος- εκκαλούντος, νομίμως επαναφέρεται προς συζήτηση, η κρινόμενη έφεση κατά της υπ΄αρ. 2292/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (ειδική διαδικασία εργατικών διαφορών)μετά από αναίρεση, δυνάμει της υπ΄αρ. 1528/2018 απόφασης του Αρείου Πάγου, της υπ’αρ. 602/2017 τελεσίδικης απόφασης του δικαστηρίου τούτου, (η οποία, εκδοθείσα ύστερα από έφεση κατά της ως άνω πρωτόδικης απόφασης, είχε δεχτεί την έφεση, εξαφάνισε την ως άνω εκκαλουμένη απόφαση, δίκασε κατ΄ ουσία και έκανε εν μέρει δεκτή την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας, επίσης, αγωγή), και την παραπομπή της υπόθεσης με την ως άνω αρεοπαγιτική απόφαση για περαιτέρω εκδίκαση ενώπιον του ίδιου (παρόντος) δικαστηρίου, αποτελούμενου από άλλον δικαστή εκτός του εκδώσαντος την εν λόγω απόφαση.
Η υπό κρίση έφεση κατά της ως άνω υπ΄αρ. 2292/2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (άρθρα 664 επ. ΚΠολΔ, όπως αυτά ίσχυαν πριν την τροποποίησή του με το Ν.4335/23-7-2015, που δεν καταλαμβάνει αγωγές που ασκήθηκαν πριν την 1η-1-2016, όπως εν προκειμένω), ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα.Δεν απαιτείται δε η κατάθεση του προβλεπόμενου από το άρθρο 495 παρ.3εδ.α ΚΠολΔ, παραβόλου, καθώς από αυτήν εξαιρούνται οι εργατικές διαφορές, όπως ορίζεται στο εδ.στ της παρ.3 του ως άνω άρθρου.
Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω, από το δικαστήριο τούτο, που είναι καθ΄ύλη και κατά τόπο αρμόδιο, στην ουσία της κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρα 19, 533 παρ.1,2 ΚΠολΔ).
Κατά τις διατάξεις της Σ.Σ.Ε ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών N. Πειραιά, Αττικής και Νήσων έτους 2009, η οποία έχει συναφθεί µεταξύ του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου Ν.Πειραιά, Αττικής και Νήσων και της ΄Ενωσης Ναυπηγοεπισκευαστών Πειραιά και έχει κηρυχθεί υποχρεωτική από 4ης Μαΐου 2009 µε την Υ.Α. 19738/1575/11-6-2009 (Φ.Ε.Κ. Β’ 1208/19-6-2009): ‘’Κεφάλαιο Α’. Στην Ναυπηγοεπισκευασική Ζώνη απασχολούνται οι κάτωθι ειδικότητες: 1. Μαθητευόµενοι γενικά. 2. Βοηθοί διόφοροι. (…) 11. τεχνίτες Μανουβραδόροι. (…)19. Εργάτες. 1. Μαθητευόµενοι γενικά: Θεωρούνται οι νέοι οι οποίοι ακολουθούν θεωρητική µάθηση τεχνικού Λυκείου – τεχνικής Σχολής – Σχολών Ο.Α.Ε.Δ. ή που δεν παρακολουθούν τίποτα απ’ όλα αυτά αλλά έχουν προσληφθεί από τον Εργοδότη για την ειδίκευσή τους σε µία ειδικότητα. 2. Βοηθοί διάφοροι: Θεωρούνται οι νέοι από 18 ετών και πάνω οι οποίοι έχουν ειδικευτεί σαν µαθητευόµενοι τεχνίτες ή συνεχίζουν να ειδικεύονται αλλά συγχρόνως κάνουν και παραγωγική δουλειά, δηλαδή ξέρουν να κόβουν µε φλογοκοπή βοηθητικό ελάσµατα, να χρησιµοποιούν βοηθητικά εργαλεία (σφυριά, βαριά, διαβήτες, παλάγκα), να γνωρίζουν την υποδιαίρεση του µέτρου, να µετακινούν και να ασφαλίζουν διάφορα μικροβάρη, να ασφαλίζουν τα εργαλεία, τα µανόµετρο, να αλλάζουν φιάλες οξυγόνου και ασετιλίνης, να καθαρίζουν το αντικείµενο που θα εργαστούν και να προετοιµάζουν αυτό, να βοηθούν τους τεχνίτες που ακολουθούν, να γνωρίζουν το όνοµα και την χρήση των εργαλείων χεριού και των διαφόρων υλικών και εξαρτηµάτων. (…) 11. Τεχνίτες Μανουβραδόροι: Πρέπει να είναι άτοµα µε πείρα στην µεταφορά φορτίων µεγάλων βαρών. Πρέπει να έχουν 6 χρόνια προϋπηρεσία σαν µαθητευόµενοι ή βοηθοί. Πρέπει να γνωρίζουν καλά την αντοχή των υλικών, σχέσεις τροχαλιών, να λύνουν και να δένουν ναυτικούς κόμπους, να κοτσάρουν και να ξεκοτσάρουν και να οδηγούν τους χειριστές γερανών. Να έχουν την ευθύνη για τα µεταφορικά µέσα, να ξέρουν ή να µαθαίνουν πάντα το βάρος του µεταφερόµενου φορτίου και να διαλέγουν τα κατάλληλα συρµατόσχοινα ή άλλα µέσα πρόσδεσης φορτίου(…). 19. Εργάτες: Θεωρούνται άνδρες πάνω από 18 ετών οι οποίοι προσλαµβάνονται για να χρησιµοποιούνται στην φορτοεκφόρτωση αντικειµένων εξυπηρέτησης εργασίας στην εξυπηρέτηση λειτουργίας µηχανηµάτων. Δεν κάνουν σε καµία περίπτωση την δουλειά του Μανουβραδόρου ή των βοηθών (Ελασµατουργού – Σωληνουργού – Μηχανουργού) (…) Κεφάλαιο Β’. (…) Για τους εργαζόµενους µε σχέση εξαρτηµένης εργασίας ορισµένου χρόνου ή ορισµένου έργου [τα ηµεροµίσθια] από 1/7/2009 διαµορφώνονται ως εξής: ( … ) τεχνίτες Μανουβραδόροι – Προπελάδες: 89,00 ευρώ µικτά. Οι βοηθοί αυτών: 67,00 ευρώ µικτά. Εργάτες: 58 ευρώ μικτά (…) Κεφάλαιο Ε΄(…). 3. Χρόνος προυπηρεσίας (…) Έτος προυπηρεσίας θεωρείται η πραγματοποίηση 120 ημερομισθίων (…).
Στην προκειμένη περίπτωση ενάγων – ήδη εκκαλών εξέθετε στην ως άνω από 20-10-2014 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ……./2014 αγωγή του ότι, δυνάμει σύµβασης εξαρτηµένης εργασίας αορίστου χρόνου, προσλήφθηκε την 1η-3-2010, από την εταιρία µε την επωνυµία ‘’………..’’ για να εργαστεί σε αυτήν, ως ανειδίκευτος εργάτης (επί 5νθήµερο εβδοµαδιαίως για 8 ώρες ηµερησίως), ενώ στην πραγµατικότητα εργαζόταν ως µανουβραδόρος σε πλοία εντός και εκτός Ελλάδος. Ότι, κατόπιν της συγχώνευσης της ως άνω εταιρίας με την εταιρία ‘’……………..’’, που έλαβε χώρα στις 13-5-2011, προήλθε η εφεσίβλητη εταιρία, στην οποία και µεταφέρθηκε το προσωπικό των ως άνω συγχωνευθεισών εταιριών και ο ενάγων συνέχισε να εργάζεται, παρότι φερόταν κι αμοίβονταν ως ανειδίκευτος εργάτης, ως τεχνίτης µανουβραδόρος, µε τις ίδιες συνθήκες, µέχρι τις 11-7-2014, οπότε και απολύθηκε. Ζητούσε δε µε την αγωγή του να υποχρεωθεί η εναγόμενη να του καταβάλει, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής,τις αναφερόμενες αναλυτικά σε αυτήν διαφορές αποδοχών, επιδομάτων, καθώς και αμοιβών για υπερωριακή απασχόληση και εκτός έδρας εργασία, μεταξύ των καταβαλλομένων σε αυτόν και των νόμιμων που δικαιούτο με βάση την ισχύουσα από 30-4-2009 Σ.Σ.Ε ‘’για τους όρους αμοιβής και εργασίας των εργατοτεχνιτών και υπαλλήλων που απασχολούνται σε ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες Ν. Πειραιά -Αττικής και Νήσων’’, βάσει της οποίας κατά τους ισχυρισμούς του έπρεπε να αμείβεται, συνολικού ύψους 81.693,35 ευρώ.
Το πρωτοβάθµιο δικαστήριο µε την εκκαλουμένη (υπ΄αρ. 2292/2015) απόφασή του, αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη, ακολούθως την έκανε εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα σε αυτήν, και υποχρέωσε την εναγόµενη εταιρία να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των2.207,20 ευρώ, µε το νόµιµο τόκο από την επόµενη της επίδοσης της αγωγής έως την εξόφληση.
Ο ενάγων – ήδη εκκαλών πρόσβαλε την εκκαλουμένη απόφαση, με την κρινόμενη έφεσή του, για τους λόγους που εκθέτει σ΄αυτήν, που ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί δε την εξαφάνισή της, ώστε να γίνει συνολικά δεκτή η αγωγή του.
Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των µαρτύρων των διαδίκων, που εξετάσθηκαν ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθµα µε την εκκαλούµενη απόφαση πρακτικά αυτού, των υπ΄αρ. …./30-1-2015 και …./30-1-2015 ένορκων βεβαιώσεων των ………. και ……….., που προσκομίζει ο ενάγων και λήφθηκαν µε πρωτοβουλία του, ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς, µετά από νόµιµη κι εμπρόθεσμη κλήτευση της εναγόμενης, (όπως προκύπτει από την με αρ…../28-1-2015 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιµελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών ……..), της υπ΄αρ………/30-1-2015 ένορκης βεβαίωσης του ……., που προσκομίζει η εναγόμενη και η οποία λήφθηκε µε πρωτοβουλία της, ενώπιον της Συµβολαιογράφου Πειραιώς …….., µετά από νόµιµη και εμπρόθεσμη κλήτευση του ενάγοντος, όπως προκύπτει από τη με αρ……./29-1-2015 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιµελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά ………, καθώς και της προσκοµιζόµενης, επίσης από την εναγόμενη, υπ΄αρ………/5-2-2015 ένορκης βεβαίωσης του ………, η οποία λήφθηκε με πρωτοβουλία της, ενώπιον της ως άνω Συμβολαιογράφου, μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμηκλήτευση του ενάγοντος, που έλαβε χώρα μεδήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και λήφθηκε μετά την, ενώπιον αυτού, συζήτηση, εντός της προθεσμίας προσθήκης, προς αντίκρουση ισχυρισμών του ενάγοντα που προτάθηκαν για πρώτη φορά στο ακροατήριο (ΑΠ 411/2008, ΑΠ 1704/2007, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), και από την εκτίμηση όλων ανεξαιρέτως τωνεπικαλούμενων και προσκομιζόμενων από τους διαδίκουςεγγράφων, εκ των οποίων όσα είναι ξενόγλωσσα χωρίς να συνοδεύονται από νόμιμη μετάφραση στην ελληνική, λαμβάνονται υπόψη στην προκείμενη ειδική διαδικασία ως μη πληρούντα τους όρους του νόμου αποδεικτικά μέσα (ΑΠ 1627/2010, ΑΠ 1511/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Ο ενάγων εργάσθηκε, δυνάμει σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, στην εταιρία με την επωνυμία ‘………….’’, που δραστηριοποιείτο στον τομέα επισκευών πλοίων, ως ανειδίκευτος εργάτης με αντικείμενο εργασίας τον τεμαχισμό συρματόσχοινων, από τις 7-2-2002 έως τις 21-9-2004, οπότε αποχώρησε οικειοθελώς (βλ. την από 7-2-2002 αναγγελία πρόσληψης και την από 29-9-2004 αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης), καθώς και από 1-9-2005 έως 3-9-2008,οπότε καταγγέλθηκε η σύμβαση εργασίας του (βλ.την από 1-9-2005 αναγγελία πρόσληψης και την από 3-9-2008 καταγγελία σύμβασης εργασίας).Εν συνεχεία, δυνάμει έγγραφης σύμβασης εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, που συνήψε στον Πειραιά με την εταιρία ‘……………’’, νόμιμα εκπροσωπούμενη, η οποία (δραστηριοποιείτο στον ίδιο χώρο με την παραπάνω εταιρία και είχε ως αντικείμενο τις επιθεωρήσεις και συντηρήσεις φορτοκεφορτωτικών συσκευών cargogear των πλοίων, την προμήθεια υλικών για το σκοπό αυτό και την εμπορία ναυτιλιακών και βιομηχανικών ειδών, προσλήφθηκε την 1-3-2010, προκειμένου να εργαστεί επί πενθήμερο εβδομαδιαίως, (από Δευτέρα έως Παρασκευή) και 8 ώρες ημερησίως, ως ανειδίκευτος εργάτης αντί συμφωνηθέντος μικτού ημερομισθίου ποσού 43,49 ευρώ, όπως προκύπτει
από την από 1-3-2010 αναγγελία πρόσληψης και την με την ίδια ημερομηνία αναγγελία όρων ατομικής σύμβασης. Στις 13-5-2011, οι δύο προαναφερθείσες εταιρίες (‘……….’’και ‘…………..’’), συγχωνεύτηκαν και από τη συγχώνευση αυτή προήλθε η εταιρία με την επωνυμία “………..” και το διακριτικό τίτλο “………….”, στην οποία μεταφέρθηκε όλο το προσωπικό των συγχωνευθεισών εταιριών με την υπογραφή νέων συμβάσεων εργασίας (βλ. την από 20-5-2011 αναγγελία όρων ατομικής σύμβασης εργασίας). Σκοπός της ως άνω εταιρίας, η οποία αποτελεί μέλος της Ένωσης Ναυπηγοεπισκευαστών Πειραιά, είναι, σύμφωνα με το καταστατικό της, η επεξεργασία παντός είδους συρμάτινων ειδών για την παρασκευή συρματόσχοινων παντός τύπου και είδους, η παραγωγή και εμπορία παντός είδους ναυτιλιακού εξοπλισμού,εξαρτισμού, σχοινιών, αλυσίδων, εξαρτημάτων, οι επιθεωρήσεις πλοίων προς διακρίβωση της αξιοπλοΐας τους, η συντήρηση και ο δυναμομετρικός έλεγχος των φορτοεκφορτωτικών μέσων των πλωτών μέσων, γερανών και εν γένει συσκευών και η προμήθεια σε κάθε είδους πλοία με υλικά εφόδια, μηχανήματα, ανταλλακτικά µηχανών και εν γένει η προµήθεια παντός είδους εξοπλισµού που χρειάζονται για τη λειτουργίαενός πλοίου παντός είδους και τύπου, η ανάληψη επισκευαστικών εργασιών, η εξαγωγή και εισαγωγή εξοπλισµού πλοίων, η αντιπροσώπευση παρεµφερών οίκων, η ίδρυση πρακτορείων η άσκηση εµπορίας ναυτιλιακών ειδών και η δηµιουργία βιοµηχανίας παραγωγής και επεξεργασίας ναυτιλιακών ειδών. Ο ενάγων, απασχολήθηκε έως τις 3-5-2012, οπότε η σύμβαση εργασίας του λύθηκε με καταγγελία εκ μέρους της της ως άνω εταιρίας, αφού του καταβλήθηκε η νόµιµη αποζηµίωση απόλυσης, ποσού 761,08 ευρώ. Στις 21-2-2013 προσλήφθηκε εκ νέου από την εταιρία αυτή ως ανειδίκευτος εργάτης, εργάσθηκε δε έως τις 11-7-2014, που επίσης καταγγέλθηκε από την εταιρία η σύµβαση εργασίας του καταβαλλομένης σε αυτόν η νόµιµη αποζηµίωση απόλυσης, ποσού 289,92 ευρώ. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι, από την πρόσληψή του το έτος 2002 έως την απόλυσή του, ο ενάγων απασχολείτο κυρίως στην έδρα της επιχείρησης, αντικείµενο δε της εργασίας του ήταν το ξεφόρτωµα κοντέινερ, φόρτωµα εµπορευµάτων σε πελάτες, µεταφορές και τοποθετήσεις εµπορευµάτων σε ράφια ή σε αποθηκευτικούς χώρους, το κόψιµο συρµατόσχοινου σε τεµάχια, σε διάφορα µήκη και η προσθήκη ταλουρίτ για να πατηθεί στην πρέσα και να ολοκληρωθεί η απαιτούµενη θηλιά ή το κόψιµο αυτού µόνο σε τεµάχια προκειµένου να διατεθεί προς πώληση, ήτοι εκτελούσε εργασίες εργατοτεχνίτη και όχι τεχνίτη μανουβραδόρου, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται ο ενάγων και επαναλαμβάνει στον πρώτο λόγο της έφεσής του, καθώς οι εργασίες αυτές, που εκτελούσε, δεν συμπίπτουν με αυτές που εκτελεί ένας τεχνίτης και δη μανουβραδόρος, όπως αυτές αναφέρθηκαν αναλυτικά στη μείζονα σκέψη και περιγράφονται στην από 30-4-2009 Σ.Σ.Ε Ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών N. Πειραιά, Αττικής και Νήσων έτους 2009.Η εναγόμενη εταιρία, άλλωστε, δεν δραστηριοποιείται μόνο στη ναυτιλία, αλλά και στη βιομηχανία, ενώ το κύριο αντικείμενό της είναι η εμπορία συρματόσχοινων. Όπως αναφέρει δε και ο μάρτυρας της εναγόμενης -ενόρκως βεβαιών ………. ο οποίος απασχολείτο στην εναγόμενη εταιρία ως τεχνίτης μανουβραδόρος, η εταιρία πουλάει συρματόσχοινα, αλυσίδες, σχοινιά και εξαρτήματα σε πλοία, βιομηχανία, τεχνικές και εμπορικές εταιρίες αλλά και πραγματοποιεί εργασίες, επιθεώρηση και δοκιμή στα σωστικά και ανυψωτικά μέρη των πλοίων. Δεν καθίσταται, ως εκ τούτου, εφαρμοστέα συνολικά σε όλους του εργαζόμενους σε αυτήν, η προαναφερθείσα από 30-4-2009 συλλογική σύμβαση εργασίας, όπως, επίσης αβάσιμα, ισχυρίζεται ο ενάγων -εκκαλών στον ως άνω πρώτο λόγο, αλλά και στον τέταρτο λόγο της έφεσής του, αλλά μόνο σε όσους απασχολούνται σε εργασίες σε πλοία εντός της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης και για όσο διάστημα διαρκούν οι συγκεκριμένες εργασίες. Ενώ, στους λοιπούς εργαζόμενους εφαρμόζεται η Γ.Σ.Σ.Ε εργασίας, όπως και για τον ενάγοντα που αμειβόταν από την εναγόμενη σύμφωνα με αυτήν ως εργατοτεχνίτης με ηλικία άνω των 25 ετών. Δεν αποδείχθηκε δε,όπως θα αναφερθεί αναλυτικότερα παρακάτω, ότι όλες οι εργασίες που πραγματοποιούσε αυτός αφορούσαν πλοία, όπως υποστηρίζει στον ως παραπάνω λόγο της έφεσής του (τέταρτο). Αντίθετα, προέκυψε ότι, μόνο περιστασιακά, κατά τη διάρκεια των ανωτέρω συµβάσεών του, ο ενάγων απασχολήθηκε σε πλοία, βοηθώντας στη µεταφορά και τοποθέτηση – εγκατάσταση συρµατόσχοινων, ως βοηθός µανουβραδόρου και συγκεκριμένα (ως βοηθός) του …… που ήταν ο τεχνίτης μανουβραδόρος της εταιρίας. Εξάλλου, η εναγόμενη δεν απασχολεί σήμερα, τουλάχιστον κατά το χρόνο της πρωτόδικης συζήτησης, μανουβραδόρο (πράγμα που ενισχύει το γεγονός ότι δεν ασχολείται κυρίως με ναυπηγοπισκευαστικές εργασίες), όπως συνέβαινε παλαιότερα, που απασχολούσε (ως τεχνίτες μανουβραδόρους) τον ….. και τον ….. και πάντως όχι τον ενάγοντα.Ο ενάγων διατείνεται, όπως προεκτέθηκε, ότι εργάστηκε στην εναγόμενη, και μάλιστα καθ’ όλο το χρονικό διάστηµα της απασχόλησής του, ως τεχνίτης µανουβραδόρος. Τον ισχυρισμό δε αυτόν υποστηρίζουν και οι μάρτυρές του ήτοι ο ,,,,,,,,,,- Πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλων Αττικής και Ναυπηγικής Βιομηχανίας Ελλάδος, ο οποίος εξετάστηκε ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και οι ως άνω ενόρκως βεβαιούντες (,,,,,,,, , και ,,,,,. ,). Δεν αποδείχθηκε, εντούτοις, από κανένα στοιχείο ότι ο ενάγων είχε συμπληρώσει προϋπηρεσία έξι ετών, ήτοι 720 ηµεροµισθίων ως µαθητευόµενος ή βοηθός µανουβραδόρου, η οποία απαιτείται, σύµφωνα µε την επίμαχη από 30-4-2009 Συλλογική Σύµβαση Εργασίας για να λάβει την ειδικότητα του τεχνίτη μανουβραδόρου. Όλες οι συμβάσεις εργασίας, που συνήψε με άλλες εταιρίες συγγενικές της εναγόμενης, το προηγούμενο διάστημα πριν το κρίσιμο,αναφέρουν ότι αυτός προσελήφθη ως εργάτης. Δεν κρίνεταιδε πειστικός ο ισχυρισμός του παραπάνω μάρτυρα ………….. ότι (ο ενάγων) ‘’δεν ήξερε τι υπέγραφε’’. Σε κάθε περίπτωση, δεν αποδείχθηκε ότι, παρά τα αναγραφόμενα στις συμβάσεις του, πραγματοποιούσε εργασίες βοηθού μανοβραδόρου για το απαιτούμενο ως άνω χρονικό διάστημα, ώστε να αποκτήσει την ειδικότητα του τεχνίτη μανουβραδόρου. Πέραν τούτου, δεν προέκυψεότι, το επίδικο διάστημα ο ενάγων εκτελούσε τις εργασίες τεχνίτη µανουβραδόρου, όπως προαναφέρθηκε, καθώς οι, προεκτεθείσες πραγματοποιούμενες από αυτόν εργασίες, δεν συνάδουν με αυτές του τεχνίτη μανουβραδόρου, που περιγράφονται στην επίμαχη Σ.Σ.Ε.Όσον αφορά τα όσα αναφέρει ο ενόρκως βεβαιών ……….., που απασχολήθηκε στην εταιρία «………..» από το 1994 µέχρι το έτος 2009 (ήτοι πριν το επίδικο διάστημα), τα οποία επικαλείται ο ενάγων στο δεύτερο λόγο της έφεσής του, ότι δηλ. ο τελευταίος ‘’…εργάστηκε ως τεχνίτης μανουβραδόρος μετά τον πρώτο χρόνο της εργασίας του,τόσο στο μαγαζί όσο και στο πλοίο’’, δεν ευσταθούν, καθώς, για να καταστεί κάποιος τεχνίτης µανουβραδόρος, απαιτείται να έχει πολυετή εµπειρία και δεν μπορεί να αποκτήσει αυτήν την ειδικότητα, μετά από ένα έτος απασχόλησής του ως εργάτης. Εξάλλου ,οι εργασίες, που αναφέρει ο ίδιος ενόρκως βεβαιών, ότι εκτελούσε ο ενάγων και συγκεκριμένα:… τοποθέτηση συρματόσχοινων, δυναμικά τεστ στα σωστικά μέσα … (όταν ήταν στα πλοία) και κοπή και πλέξιμο συρματόσχοινων και αλυσίδων πλοίων … (όταν ήταν στον μαγαζί), δεν συνάδουν με τις εργασίες που διενεργεί ένας τεχνίτης μανουβραδόρος. Ειδικότερα, ο τεχνίτης µανουβραδόρος, σύµφωνα µε τα οριζόµενα στην ανωτέρω συλλογική σύµβαση, όπως ορθά επισημαίνεται στην εκκαλουμένη, πρέπει να γνωρίζει καλά την αντοχή των υλικών, σχέσεις τροχαλιών, να λύνει και να δένει ναυτικούς κόµπους, να κοτσάρει και να ξεκοτσάρει και να οδηγεί τους χειριστές γερανών, να έχει την ευθύνη για τα µεταφορικά µέσα, να ξέρει ή να µαθαίνει πάντα το βάρος του µεταφερόµενου φορτίου και να διαλέγει τα κατάλληλα συρµατόσχοινα ή άλλα µέσα πρόσδεσης φορτίου. Εκτός δε από την ανωτέρω εµπειρία, επειδή οι επιθεωρήσεις, δοκιµές και συντηρήσεις των σωστικών µέσων διενεργούνται βάσει των διεθνών κανονισµών SOLAS, πρέπει ο υπεύθυνος µανουβραδόρος να είναι εκπαιδευµένος και πιστοποιηµένος από κατασκευάστριες εταιρίες βαρκών, καπονιών και βιντζίων στο εξωτερικό και εν συνεχεία να πιστοποιείται από τους εκάστοτε νηογνώµονες (όπως σαφώς και πειστικώς αναφέρει στην ως άνω ένορκη βεβαίωσή του, ο ………). Τέτοια πιστοποίηση δεν αποδείχθηκε ότι διέθετε ο ενάγων, αλλά μόνο ο προαναφερθείς ………., ο οποίος είχε προσληφθεί από την εναγόμενη ως τεχνίτης μανουβραδόρος (βλ. σχετικές βεβαιώσεις και πιστοποιήσεις του ανωτέρω από αλλοδαπές εταιρίες που προσκομίζει η εναγόμενη). Ο ισχυρισμός δε του ενάγοντος που περιέχεται στον τρίτο λόγο της έφεσής του, ότι αρκεί μόνο ένας τεχνίτης μανουβραδόρος να έχει πιστοποίηση, αυτός που εκτελεί χρέη επιθεωρητή πλοίου, πέραν του ότι δεν συνάγεται από κάποιο στοιχείο, ακόμα κι αν θεωρηθεί ότι ισχύει, δεν αποδείχθηκε ότι ο ενάγων εκτελούσε τις εργασίες που εκτελεί ένας τεχνίτης μανουβραδόρος και μάλιστα για το απαιτούμενο από την ως ανω Σ.Σ.Ε διάστημα, κατά τα προαναφερθέντα. Σχετικά δε με τα ανυψωτικά μέσα, η συντήρησή τους πραγματοποιείται από έμπειρο τεχνικό, ο οποίος φέρει την ευθύνη για την καλή εκτέλεση των εργασιών και την καλή κατάσταση των ανυψωτικών μέσων και χορηγεί σχετικό πιστοποιητικό που υπογράφει ο ίδιος, ο ενάγων ουδέποτε χορήγησε τέτοιο πιστοποιητικό.Επιπλέον, μεταξύ των απαραίτητων προσόντων του τεχνίτη μανουβραδόρου είναι και η καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας, αφού οι εκπαιδεύσεις για την πιστοποίηση γίνονται στα αγγλικά, όπως και οι συνεννοήσεις με τους μηχανικούς, καπετάνιους και νηογνώμονες, ενώ και τα εγχειρίδια ελέγχου, συντήρησης και λειτουργίας των σωστικών και ανυψωτικών μέσων διατίθενται στην αγγλική γλώσσα, προσόν που δεν αποδείχθηκε ότι διέθετε ο ενάγων. Όπως δε προέκυψε από τα προσκομιζόμενα έγγραφα, ο ενάγων όποτε ταξίδεψε στο εξωτερικό για εργασίες σε πλοία κατ’ εντολή της εναγομένης, πάντοτε συνόδευε τον ………., τεχνίτη μανουβραδόρο ως βοηθός αυτού(βλ. τις από 8-3-2013, 1-4-2013, 9-4-2013 και 27-5-2013 καταστάσεις εξόδων που προσκομίζει η εναγόμενη). Επίσης, ο έτερος μάρτυρας της εναγόμενης …………, ο οποίος ήταν τεχνικός προϊστάμενος αυτής, αναφέρει, στην προαναφερθείσα ένορκη βεβαίωσή του, πολύ συγκεκριμένα, ότι ο ενάγων εργαζόταν ως βοηθός σε διάφορες χειρωνακτικές εργασίες εντός της εταιρίας, (βλ. και π.π), όπως ξεφόρτωμα κοντέινερ, φόρτωμα εμπορευμάτων σε πελάτες, μεταφορές και τοποθετήσεις εμπορευμάτων σε ράφια ή σε αποθηκευτικούς χώρους, μέτρημα εξαρτημάτων σε εμπορεύματα που του υποδείκνυαν για να συμπληρωθούν οι παραγγελίες πελατών και τέλος κρατούσε την άκρη των συρματόσχοινων ή των αλυσίδων για να τεμαχισθούν, και ακολουθούσε τις οδηγίες του τεχνικού-προιστάμενου για να πρεσάρει και να ολοκληρώσει την παραγγελία. Ελάχιστες φορές, συνεχίζει ο ως άνω μάρτυς, πήγε και δούλεψε στα καράβια.
Σύμφωνα με τα παραπάνω,ο ενάγων εργαζόταν κατά κύριο λόγο στην έδρα της εταιρίας ως εργάτης, ενώ, τις λίγεςφορές που εργάστηκε σε πλοία, απασχολήθηκε ως βοηθός τεχνίτη μανουβραδόρου (και όχι ως τεχνίτης μανουβραδόρος, αλλά ούτε ως απλός εργάτης), καθώς οι εργασίες που εκτελούσε, όπως αυτές προεκτέθηκαν, περιγράφονται δε και στην υπ’ αρ. 100/2015 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα απόδειξης ………., εμπίπτουν στην εργασία του βοηθού μανουβραδόρου, με βάση τα οριζόμενα στην από 30-4-2009 συλλογική σύμβαση εργασίας για τους όρους αμοιβής και εργασίας των Εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων που απασχολούνται σε ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες Ν. Πειραιά – Αττικής και Νήσων, γεγονός που συνομολογεί η εναγόμενη στις πρωτόδικες προτάσεις της, αλλά επίσης επιβεβαίωσε, τόσο ο μάρτυρας της ……….., που εξετάστηκε ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και εργαζόταν ως τεχνικός και πωλητής της εταιρίας, όσο και ο ανωτέρω ενόρκως βεβαιών ……….. Τα ως άνω αποδειχθέντα, περί μη απασχόλησης του ενάγοντος ως τεχνίτη μανουβραδόρου, δέχθηκε με αναλυτικό σκεπτικό και η υπ΄αρ. 5370/2017 απόφαση του Β΄ Τριμελούς Πλημ/κείου Πειραιώς, (που εκτιμάται ελεύθερα από το παρόν δικαστήριο ως δικαστικό τεκμήριο), το οποίο, δικάζοντας κατ΄έφεση του κατηγορουμένου ……….-νομίμου εκπροσώπου της εναγόμενης εταιρίας, κατά της υπ΄αρ. 7456/2016 απόφασης του Α΄ Μονομελούς Πλημ/κείου Πειραιώς, αθώωσε τον ως άνω κατηγορούμενο για την πράξη της παράβασης τουάρθρου 28 του Ν.3996/2011 κατ΄εξοκολούθηση, που αφορούσε τη μη καταβολή στον ενάγοντα των σχετικών αξιώσεων. Βάσει, λοιπόν, όσων αναφέρθηκαν, ο ενάγων για το διάστημα που εργαζόταν ως εργατοτεχνίτης στην έδρα της εναγόμενης, ορθά αμειβόταν με βάση το συμφωνηθέν ημερομίσθιο ανερχόμενο στο ποσό των 43,49 ευρώ από 1-3-2010 έως 21-2-2013 και στο ποσό των 35,50 ευρώ από 21-2-2013 έως 11-7-2014, δεν υφίστανται δε διαφορές αποδοχών μεταξύ νομίμων και καταβαλλομένων που να δικαιούται, παρά τους, περί του αντιθέτου, ισχυρισμούς του, που επαναλαμβάνει στην ένδικη έφεση. Για τα διαστήματα, όμως, που απασχολήθηκε ως βοηθός μανουβραδόρου, κατά την εκτέλεση εργασιών στα πλοία, ισχύει η από 30-4-2009 προαναφερθείσα Σ.Σ.Ε, σύμφωνα με την οποία έπρεπε να λαμβάνει το ποσό των 62,31 ευρώ ως ημερομίσθιο (67,00 ευρώ μείον 7%, ήτοι 4,69 ευρώ, καθότι ήταν εργαζόμενος με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου και είχε ένα έτος εργασίας στον ίδιο εργοδότη). Συνεπώς, ο ενάγων, δικαιούτο για την εργασία που παρείχε στην εναγομένη ως βοηθός μανουβραδόρου, σύμφωνα και με όσα συνομολογεί η εναγόμενη, τα εξής ποσά: (Α) Για διαφορές δεδουλευμένων ημερομισθίων, κατά το χρονικό διάστημα από 1-3-2010 έως 3-5-2012, οπότε εργάστηκε συνολικά 39 ημέρες και συγκεκριμένα: 19 ημερομίσθια το έτος 2010 (στις 9-3, 10-3, 17-3, 22-3, 13-4,27-4, 10-5, 14-5,24-5, 19-7,6-8, 13-9, 17-10,5-11,28-11, 29-11, 6-12, 7-12 και 23-12), 7 ημερομίσθια το έτος 2011 (στις 10-1, 7-2, 25-2, 24-4, 1-6, 2-6 και 13-6) και 13 ημερομίσθια το έτος 2012 (5-2, 6-2, 9-2, 10-2, 11-2, 14-2, 20-3 έως 23-3 και 9-4) και για το χρονικό διάστημα από 21-2-2013 έως 31-12-2013, οπότε εργάστηκε συνολικά 38 ημέρες και συγκεκριμένα (από 21-2 έως 1-3, 5-3 έως 8-3, 23-3 έως 27-3, 1-4, 2-4, 11-4, 12-4, 18-4, 19-4, 17-5 έως 24-5), το συνολικό ποσό των 4.797,87 ευρώ (62,31 ευρώ αξία ημερομισθίου βοηθού μανουβραδόρου Χ 77 ημερομίσθια), από το οποίο του καταβλήθηκε το συνολικό ποσό των 3.045,11 ευρώ, κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή του, ήτοι τα ημερομίσθια των ετών 2010, 2011 και 2012 (39 ημερομίσθια Χ 43,49 ευρώ =1.696,11 ευρώ) και τα ημερομίσθια του έτους 2013, (38 ημερομίσθια Χ 35,50 = 1.349 ευρώ), οπότε απομένει οφειλόμενο σε αυτόν υπόλοιπο ποσού 1.752,76 ευρώ.(Β) Για διαφορές επιδομάτων εορτών, για τον υπολογισμό των οποίων θα ληφθεί υπόψη το μέσο ημερομίσθιο των αμοιβών, τις οποίες δικαιούτο να λάβει ο ενάγων κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα (βλ. σχετ. Κων. Λαναρά, ‘’Νομοθεσία εργατική και ασφαλιστική’’, σελ. 669), ο ενάγων δικαιούται: α) για διαφορά επιδόματος Χριστουγέννων έτους 2010, το ποσό των 70,40 ευρώ [για το χρονικό διάστημα από 1-5-2010 έως 31-12-2010, οπότε πραγματοποίησε 208 ημερομίσθια, έλαβε 8.980,69 ευρώ και δικαιούται επιπλέον το ποσό των 244,66 ευρώ (διαφορά ημερομισθίου για τα 13 ημερομίσθια που πραγματοποίησε ως βοηθός μανουβραδόρου, ήτοι 62,31 – 43,49 = 18,82 ευρώ Χ 13 ημερομίσθια), ήτοι συνολική αμοιβή 9.225,35 ευρώ : 208 ημερομίσθια = 44,35 ευρώ μέσος όρος ημερομισθίου, επομένως 44,35 Χ 26 ημερομίσθια (που δικαιούται ως δώρο Χριστουγέννων) = 1.153,10 ευρώ + 48,04 ευρώ αναλογία επιδόματος αδείας (1.153,10 Χ 0,041666) = 1.201,14 ευρώ – 1.130,74 ευρώ (που συνομολογεί στην αγωγή του ότι έλαβε) = 70,40 ευρώ], β) για διαφορά αναλογίας επιδόματος Πάσχα έτους 2010, το ποσό των 32,01 ευρώ [για το χρονικό διάστημα από 1-3-2010 έως 30-4-2010, οπότε πραγματοποίησε 51 ημερομίσθια, έλαβε 2.217,99 ευρώ και δικαιούται επιπλέον το ποσό των 112,92 ευρώ (διαφορά ημερομισθίου για τα 6 ημερομίσθια που πραγματοποίησε ως βοηθός μανουβραδόρου, ήτοι 62,31 – 43,49 = 18,82 ευρώ Χ 6 ημερομίσθια), δηλ. συνολική αμοιβή 2.330,91 ευρώ: 51 ημερομίσθια = 45,70 ευρώ μέσος όρος ημερομισθίου, ήτοι 45,70 Χ 7,81 ημερομίσθια (που δικαιούται ως δώρο Πάσχα) = 356,91 ευρώ + 14,87 ευρώ αναλογία επιδόματος αδείας (356,91 Χ 0,041666) = 371,78 – 339,77 ευρώ (που συνομολογεί στην αγωγή του ότι έλαβε, όπως αποδεικνύεται και από τη σχετική απόδειξη μισθοδοσίας) = 32,01 ευρώ], γ) για διαφορά επιδόματος εορτής Χριστουγέννων έτους 2011, δεν δικαιούται κάποιο ποσό [για το χρονικό διάστημα από 1-5-2011 έως 31-12-2011, οπότε πραγματοποίησε 197 ημερομίσθια, έλαβε 8.458,81 ευρώ και δικαιούται επιπλέον το ποσό των 56,46 ευρώ (διαφορά ημερομισθίου για τα 3 ημερομίσθια που πραγματοποίησε ως βοηθός μανουβραδόρου, ήτοι 62,31 – 43,49 = 18,82 ευρώ Χ 3 ημερομίσθια), δηλ. συνολική αμοιβή 8.515,27 ευρώ : 197 ημερομίσθια = 43,22 ευρώ μέσος όρος ημερομισθίου, οπότε 43,22 Χ 25 ημερομίσθια (που δικαιούται ως δώρο Χριστουγέννων) = 1.080,50 ευρώ + 45,02 ευρώ αναλογία επιδόματος αδείας (1.080,50 Χ 0,041666) = 1.125,52, από τα οποία του καταβλήθηκε ποσό 1.132,55 ευρώ (που συνομολογεί στην αγωγή του ότι έλαβε, όπως αποδεικνύεται και από τη σχετική απόδειξη μισθοδοσίας), ήτοι υπέρτερο του οφειλόμενου, οπότε ουδέν περαιτέρω του οφείλεται για την αξίωσή του αυτή], δ) για διαφορά επιδόματος Πάσχα έτους 2011, το ποσό των 12,50 ευρώ [για το χρονικό διάστημα από 1-1-2011 έως 30-4-2011, οπότε πραγματοποίησε 94 ημερομίσθια, έλαβε 4.088,06 ευρώ και δικαιούται επιπλέον το ποσό των 75,28 ευρώ (διαφορά ημερομισθίου για τα 4 ημερομίσθια που πραγματοποίησε ως βοηθός μανουβραδόρου, ήτοι 62,31 – 43,49 = 18,82 ευρώ Χ 4 ημερομίσθια), ήτοι συνολική αμοιβή 4.163,34 ευρώ : 94 ημερομίσθια = 44,29 ευρώ μέσος όρος ημερομισθίου, οπότε 44,29 Χ 15 ημερομίσθια (που δικαιούται ως δώρο Πάσχα) = 664,35 ευρώ + 27,68 ευρώ αναλογία επιδόματος αδείας (664,35 Χ 0,041666) = 692,03 ευρώ – 679,53 ευρώ (που συνομολογεί στην αγωγή του ότι έλαβε, όπως αποδεικνύεται και από τη σχετική απόδειξη μισθοδοσίας) = 12,50 ευρώ], ε) για διαφορά επιδόματος Πάσχα έτους 2012, το ποσό των 47,17 ευρώ [για το χρονικό διάστημα από 1-1-2012 έως 30-4-2012, οπότε πραγματοποίησε 100 ημερομίσθια, έλαβε 4.262,02 ευρώ και δικαιούται επιπλέον το ποσό των 244,66 ευρώ (διαφορά ημερομισθίου για τα 13 ημερομίσθια που πραγματοποίησε ως βοηθός μανουβραδόρου, ήτοι 62,31 – 43,49 = 18,82 ευρώ Χ 13 ημερομίσθια), ήτοι συνολική αμοιβή 4.506,68 ευρώ : 100 ημερομίσθια = 45,06 ευρώ μέσος όρος ημερομισθίου, επομένως 45,06 Χ 15 ημερομίσθια (που δικαιούται ως δώρο Πάσχα) = 675,90 ευρώ + 28,16 ευρώ αναλογία επιδόματος αδείας (675,90 Χ 0,041666) = 704,06 ευρώ – 656,89 ευρώ (που συνομολογεί στην αγωγή του ότι έλαβε, όπως αποδεικνύεται και από τη σχετική απόδειξη μισθοδοσίας) = 47,17 ευρώ], στ) για διαφορά επιδόματος εορτής Χριστουγέννων έτους 2013, το ποσό των 34,11 ευρώ [για το χρονικό διάστημα από 1-5-2013 έως 31-12-2013, οπότε πραγματοποίησε 204 ημερομίσθια, έλαβε 7.241,50 ευρώ και δικαιούται επιπλέον το ποσό των 268,10 ευρώ (διαφορά ημερομισθίου για τα 10 ημερομίσθια που πραγματοποίησε ως βοηθός μανουβραδόρου, ήτοι 62,31 – 35,50 = 26,81 ευρώ Χ 10 ημερομίσθια), δηλ. συνολική αμοιβή 7.509,60 ευρώ : 204 ημερομίσθια = 36,81 ευρώ μέσος όρος ημερομισθίου, οπότε 36,81 Χ 25 ημερομίσθια (που δικαιούται ως δώρο Χριστουγέννων) = 920,25 ευρώ + 38,34 ευρώ αναλογία επιδόματος αδείας (920,25 Χ 0,041666) = 958,59, του έχει δε καταβληθεί ποσό 924,48 ευρώ (που συνομολογεί στην αγωγή του ότι έλαβε, όπως αποδεικνύεται και από τη σχετική απόδειξη μισθοδοσίας) = 34,11 ευρώ] και ζ) για διαφορά αναλογίας επιδόματος Πάσχα έτους 2013, το ποσό των 153,08 ευρώ [για το χρονικό διάστημα από 21-2-2013 έως 30-4-2013, οπότε πραγματοποίησε 56 ημερομίσθια, έλαβε 1.934,75 ευρώ και δικαιούται επιπλέον το ποσό των 750,68 ευρώ (διαφορά ημερομισθίου για τα 28 ημερομίσθια που πραγματοποίησε ως βοηθός μανουβραδόρου, ήτοι 62,31 – 35,50 = 26,81 ευρώ Χ 28 ημερομίσθια), δηλ. συνολική αμοιβή 2.685,43 ευρώ : 56 ημερομίσθια = 47,95 ευρώ μέσος όρος ημερομισθίου, οπότε 47,95 Χ 8 ημερομίσθια (που δικαιούται ως δώρο Πάσχα) = 383,60 ευρώ + 15,98 ευρώ αναλογία επιδόματος αδείας (383,60 Χ 0,041666) = 399,56 ευρώ – 246,50 ευρώ (που συνομολογεί στην αγωγή του ότι έλαβε, όπως αποδεικνύεται και από τη σχετική απόδειξη μισθοδοσίας) = 153,08 ευρώ]. (Γ) Για διαφορές επιδόματος αδείας, για τον υπολογισμό του οποίου θα ληφθεί υπόψη το μέσο ημερομίσθιο των αμοιβών, τις οποίες δικαιούτο να λάβει ο ενάγων κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ο ενάγων δικαιούται: α) για διαφορά επιδόματος αδείας έτους 2010, το ποσό των 11,18 ευρώ, αφού κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, μέσος όρος ημερομισθίου 44,35 Χ 13 ημερομίσθια (που δικαιούται ως επίδομα αδείας) = 576,55 – 565,37 ευρώ (που συνομολογεί στην αγωγή του ότι έλαβε, όπως αποδεικνύεται και από την σχετική απόδειξη μισθοδοσίας) = 11,18 ευρώ, β) για διαφορά επιδόματος αδείας έτους 2011, δεν δικαιούται κάποιο ποσό, αφού κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, μέσος όρος ημερομισθίου 43,22 Χ 13 ημερομίσθια (που δικαιούται ως επίδομα αδείας) = 561,86, του έχει δε καταβληθεί το ποσό των 565,37 ευρώ (που συνομολογεί στην αγωγή του ότι έλαβε, όπως αποδεικνύεται και από την σχετική απόδειξη μισθοδοσίας), ήτοι υπέρτερο του οφειλομένου κι επομένως έχει καλυφθεί για την αξίωσή του αυτή, και γ) για διαφορά επιδόματος αδείας έτους 2013, το ποσό των 93,99 ευρώ, ήτοι, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, μέσος όρος ημερομισθίου 36,81 Χ 13 ημερομίσθια (που δικαιούται ως επίδομα αδείας) = 478,53 – 384,54 ευρώ (που συνομολογεί στην αγωγή του ότι έλαβε, όπως αποδεικνύεται και από την σχετική απόδειξη μισθοδοσίας) = 93,99 ευρώ. Επομένως, για τις ως άνω αιτίες οφείλονται στον ενάγοντα διαφορές αποδοχών ύψους 2.207,20 ευρώ (1752,76 ευρώ για διαφορές δεδουλευμένων ημερομισθίων +454,44 ευρώ για διαφορές επιδομάτων εορτών και αδείας).Επίσης, το παρόν δικαστήριο κρίνει ότι ο ενάγων, για τις 77 ημέρες που εργάστηκε ως βοηθός μανουβραδόρου σε πλοία, οπότε εφαρμόζεται η ως άνω Σ.Σ.Ε, όπου το νόμιμο ωράριο ορίζεται σε 7 ώρες ημερησίως, πραγματοποίησε μία ώρα υπερωρία ημερησίως, καθώς συνέχισε να εργάζεται επί 8ωρο, όπως αναφέρει η σύμβαση εργασίας του, που, βάσει της Ε.Γ.Σ..Σ.Ε, (η οποία ίσχυε για όλα το υπόλοιπο διάστημα της εργασίας του στην εναγόμενη, πλην των ημερών που απασχολούνταν στα πλοία), είναι το νόμιμο ωράριο για τους εργατοτεχνίτες. Αυτό επιβεβαιώνεται και από την κατάθεση τουως άνω μάρτυρα απόδειξης (……………), ενώπιον του ακροατηρίου του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, που δεν κρίνεται αντιφατική, όπως θεώρησε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, γενομένου εν μέρει δεκτού του σχετικού πέμπτου λόγου της έφεσης. Για την υπερωριακή δε αυτή απασχόληση δικαιούται ο ενάγων το 1/3 του ημερομισθίου του ανά ώρα υπερωριακής απασχόλησης ήτοι (62,31 ευρώ /3) =20,77 ευρώ χ 77 = 1.599,29 ευρώ.Σχετικά με την επικαλούμενη από τον ενάγοντα εργασία του,κατά το έτος 2014, εντός των πλοίων ‘’Ε/Γ L’’, ‘’Ε/Γ T’’, ‘’Ε’’ και “T1, και τις συνεπαγόμενες διαφορές αποδοχών που αξιώνει από αυτή, καθώς και την αμοιβή για την εργασία του τα Σάββατα, δεν αποδείχθηκε ότι ο ενάγων πράγματι εργάσθηκε στα ως άνω πλοία, αφού κανένας μάρτυρας δεν καταθέτει, τουλάχιστον με σαφήνεια, κάτι τέτοιο, ούτε προκύπτει από κάποιο άλλο στοιχείο. Οι δε από 5-2-2014 και 1-3-2014 άδειες εκτέλεσης ψυχρών εργασιών που αφορούν στα πλοία ‘’Ε/Γ Τ’’ και ‘’Ε/Γ Τ1», τις οποίες προσκοµίζει ο ενάγων, δεν αρκούν για να αποδειχθεί ο ισχυρισμός του περί απασχόλησης του ίδιου σε αυτά, κατά τα αναφερόμενα στην αγωγή διαστήματα, αφού από τις άδειες αυτές δεν προκύπτει ούτε το πότε πραγµατοποιήθηκαν οι εν λόγω εργασίες, ούτε η διάρκειά τους και κυρίως δεν αποδεικνύεται ότι ο ενάγων συμμετείχε σε αυτές, αντίθετα με τα όσα ισχυρίζεταιστον έκτοκαι τελευταίο λόγο της έφεσής του. Ο επισυναπτόμενος στην ως άνω άδεια, πίνακας προσωπικού, αναγράφει απλώς όλους τους εργαζόμενους στην εταιρία, την ειδικότητα, το ωράριο και τις αποδοχές τους, χωρίς να προσδιορίζεται ποιοί από αυτούς εργάστηκαν στις ανωτέρω εργασίες, για ποιο διάστημα και για πόσες ώρες ημερησίως.Σχετικά δε με τον ισχυρισμό του ενάγοντος περί απασχόλησής του στο πλοίο «Μ» στη Χαλκίδα από 23-1-2014 έως 4-2-2014, ώστε να επιδικαστεί σε αυτόν το αιτούµενο ποσό για εργασία εκτός έδρας, μόνο ο µάρτυρας ……….., αναφέρει ότι ο ενάγων απασχολήθηκε και στη Χαλκίδα, χωρίς, όμως, επίσης, να εξειδικεύει σε ποιό πλοίο και για ποιό διάστημα. Δεν αποδείχθηκε, ακόμη, ότι ο ενάγων απασχολούνταν και κατά τα Σάββατα, αφού εντελώς αορίστως ο προαναφερθείς μάρτυράς του αναφέρει στην κατάθεσή του, ότι ‘’έχει τύχει να δουλέψει και Σαββατοκύριακο και εκτός έδρας …’’, χωρίς, εντούτοις, να αναφέρει κάτι πιο συγκεκριμένο (ημερομηνίες κλπ).Σε κάθε, πάντως, περίπτωση, κατά το έτος 2014, που αφορούν οι ως άνω αξιώσεις του ενάγοντος στα ανωτέρω πλοία,είχε πάψει η ισχύς της ως άνω από 30-4-2009 ΣΣΕ βάσει τις οποίας τις ζητεί. Ειδικότερα, η ως άνω Σ.Σ.Ε για τους όρους αµοιβής και εργασίας των εργατοτεχνιτών και Υπαλλήλων που απασχολούνται σε ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες Ν. Πειραιά – Αττικής και Νήσων (Υπ. Απασχ. 20/4-5-2009) η οποία κηρύχθηκε υποχρεωτική από 4-5-2009 µε την Υ.Α 19738/1575/11-6-2009 (ΦΕΚ Β 1208/19-6-2009) έληξε, σύµφωνα µε τα οριζόµενα στην Π.Υ.Σ. 6/14-2-2012 στις 14-2-2013, οπότε µετά την πάροδο τριμήνου από την ημερομηνία αυτή, ήτοι μετά το Μάιο του 2013, σταμάτησε να ισχύει.
Περαιτέρω, προβλήθηκε πρωτοδίκως από την εναγόμενη, ένσταση περί καταχρηστικής άσκησης του ένδικου δικαιώματος εκ μέρους του ενάγοντα (άρθρο 281 ΑΚ), διότι, κατά τους ισχυρισμούς της, αυτός αδράνησε για μεγάλο χρονικό διάστημα να επιδιώξει την είσπραξη των ένδικων αποδοχών του, καθώς επίσης εισέπραττε χωρίς ποτέ να διαμαρτυρηθεί τα καταβαλλόμενα σε αυτόν ποσά των αποδοχών του, υπογράφοντας ανεπιφύλακτα τις σχετικές αποδείξεις μισθοδοσίας του, αλλά και την καταγγελία της σύμβασής του. Όμως, η ένσταση αυτή είναι απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμη, καθώς δεν προέκυψε ότι ο ενάγων αδράνησε να ασκήσει το ένδικο δικαίωμά του, πολύ δε περισσότερο ότι δημιούργησε στην εναγόμενη με τη συμπεριφορά του την εντύπωση ότι δεν θα το ασκήσει, ούτε ότι η τελευταία υφίσταται υπέρμετρη κι δυσανάλογη βλάβη από την άσκηση αυτή. Αντίθετα, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων επεδίωξε, αμέσως μετά τη λύση της σύμβασής του, τη διεκδίκηση των ένδικων δικαιωμάτων του, ενώ το γεγονός ότι δεν διαμαρτυρήθηκε για τις διαφορές των αποδοχών του που θεωρούσε ότι του οφείλονταν, ενόσω διαρκούσε η εργασιακή του σχέση με την εναγόμενη δικαιολογείται διότι δεν ήθελε να διαταράξει τις σχέσεις του με αυτήν -εργοδότιδά του και τις προαναφερόμενες ιδίων συμφερόντων εργοδότιδές του εταιρίες, διακινδυνεύοντας έτσι να χάσει την εργασία του από την οποία βιοποριζόταν (βλ. σχετ. ΑΠ 139/2010, Μον.Εφ.Πειρ.396/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Κατόπιν τούτων, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, στο βαθμό που κατέληξε σε διαφορετική κρίση με το παρόν, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις. Πρέπει, συνεπώς, κατά το βάσιμο περί τούτου σχετικό λόγο της έφεσης να εξαφανισθεί. Ακολούθως, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση ως βάσιμη και κατ΄ουσία κι αφού κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο αυτό και ερευνηθεί η ένδικη αγωγή, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα και ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των = 3.806,49 ευρώ (2.207,20 ευρώ + 1599,29), με το νόμιμο τόκο από επομένη της επίδοσης της αγωγής έως την εξόφληση.
Εξάλλου, η εφεσίβλητη -εναγόμενη, υποβάλει παραδεκτά, κατ’ άρθρο 914 ΚΠολΔ, στο δικαστήριο αυτό με τις προτάσεις της, αίτημα για επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, επικαλούμενη την εκ μέρους της καταβολή προς τον ενάγοντα του συνολικού ποσού των 13.599,05 ευρώ, που αναλύεται ως εξής:α) ποσό 1.500 ευρώ, ως προς το οποίο κηρύχθηκε η εκκαλουμένη προσωρινά εκτελεστή, το οποίο έχει καταβληθεί στον ενάγοντα, όπως προκύπτει από την από 18-6-2015 απόδειξη είσπραξης απ’ αυτόν δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του …………), β) ποσό 10.000 ευρώ,το οποίο καταβλήθηκε στον ενάγοντα, καθώς, με την από 28-11-2017 απόφαση του Τμήματος Αναστολών του Αρείου Πάγου, διατάχθηκε η αναστολή της ως άνω αναφερθείσας υπ΄αρ. 602/2017 τελεσίδικης απόφασης, στα πλαίσια της ασκηθείσας κατ΄αυτής ανωτέρω αναίρεσης (η οποία, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα έγινε δεκτή), για το ποσό πέραν των 10.000 ευρώκαι γ) ποσό 2.099,05 ευρώ, που αφορά τόκους του ως άνω κεφαλαίου. Τα υπό στοιχεία β και γ ποσά έχουν επίσης καταβληθεί στον ενάγοντα, όπως προκύπτει από το από 4-12-2017 καταθετήριο της Τράπεζας Πειραιώς. Το ως άνω αίτημα, πρέπει να γίνει δεκτό, ως νόμιμο (αφού εξαφανίστηκε η ως άνω αναιρεθείσα τελεσίδικη απόφαση και κατόπιν, με την παρούσα, καιη εκκαλουμένη απόφαση, που αποτελούσαν και τον τίτλο της εκτέλεσης), αλλά και βάσιμο κατ’ ουσία, ενόψει του ότι, το επιδικασθένστον ενάγοντα, από το παρόν δικαστήριο, ποσό των 3.806,49 ευρώ, υπολείπεται του ανωτέρω προαποδεικνυομένου καταβληθέντος σ’ αυτόν ποσού των 13.599,05 ευρώ και να διαταχθεί η απόδοση του ποσού της διαφοράς (μεταξύ του καταβληθέντος και του επιδικασθέντος) των 9.792,56 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της παρούσας απόφασης (Ολ.ΑΠ. 5/2001, ΕλΔ 42, 379, ΑΠ 51/2019, ΑΠ 188/2003, Εφ.Δωδ.275/2019,Εφ.Πειρ. 535/2015, Μον.Εφ.Πειρ.(Ναυτικό) 366/2016, Μον.Εφ.Δωδ.118/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Πρέπει, τέλος, τα δικαστικά έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας αυτών κι ανάλογα με την έκταση αυτής (άρθρα 178, 183 ΚΠολΔ) και να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος – εκκαλούντος, κατόπιν σχετικού αιτήματός του, εις βάρος της εναγόμενης- εφεσίβλητης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει, κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων, την έφεση.
Δέχεται αυτήν τυπικά και κατ΄ ουσία.
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη υπ΄αρ. 2292/2015 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε τη διαφορά των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών.
Κρατεί την αγωγή.
Δικάζει επί της ουσίας αυτήν.
Απορρίπτει ότι κρίθηκε ως απορριπτέο.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Υποχρεώνει την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των τριών χιλιάδων οκτακοσίων έξι ευρώ και σαράνταεννέα λεπτών (3.806,49 ευρώ), με το νόμιμο τόκο, από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, έως την εξόφληση.
Διατάσσει την επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση.
Υποχρεώνει τον εκκαλούντα – ενάγοντα να αποδώσει στην εφεσίβλητη -εναγόμενη το ποσό των εννέα χιλιάδων επτακοσίων ενενήντα δύο ευρώ και πενήντα έξι λεπτών (9.792,56), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της παρούσας απόφασης έως την εξόφληση.
Επιβάλλει μέρος από τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, εις βάρος της εναγόμενης, τα οποία ορίζει στο ποσό των επτακοσίων (700) ευρώ.
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 9 Ιουλίου2020, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ