Αριθμός 495/2020
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Ιωάννη Αποστολόπουλο, Προεδρεύοντα Εφέτη (κωλυομένων των υπηρετούντων Προέδρων Εφετών και των αρχαιοτέρων Εφετών), Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτη και Σοφία Καλούδη, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου εκκρεμούν :α) η από 16-5-2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./2019 έφεση του ενάγοντος, β) η από 11-6-2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2019 έφεση της τρίτης εναγομένης και γ) η από 11-6-2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …………../2019 έφεση της πρώτης και του δευτέρου των εναγομένων κατά της με αριθμό 1139/2019 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία με την παρουσία των διαδίκων. Αυτές παραδεκτά φέρονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και έχουν ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου τους στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, στις 21-5-2019 η πρώτη εξ αυτών και στις 11-6-2019 οι λοιπές, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας από την επίδοση αντιγράφου της εκκαλουμένης απόφασης στους εναγομένους στις 13-5-2019 (βλ. τις με αριθμούς …. και …./13-5-2019 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Πειραιά, ………….). Επιπλέον, για το παραδεκτό τους, προκαταβλήθηκε από τους εκκαλούντες, κατά την κατάθεσή τους, το οριζόμενο από το άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ, ως ισχύει, παράβολο των 150 ευρώ, (βλ. τα με αριθμούς . …………/2019, ………./2019 και . …./2019 ηλεκτρονικά παράβολα, που επισυνάπτονται αντιστοίχως στις εν λόγω εφέσεις) .Πρέπει, επομένως, αυτές να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν, περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), συνεκδικαζόμενες, λόγω της μεταξύ τους πρόδηλης συνάφειας και για οικονομία χρόνου και εξόδων (άρθρα 31, 246 ΚΠολΔ). ΙΙ. Με την από 6-7-2016 (αρ. κατάθ. ………../2016) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, ο ενάγων και ήδη εκκαλών-εφεσίβλητος εξέθετε, ότι η πρώτη εναγόμενη στα πλαίσια της δίκης, που ανοίχτηκε με την εκ μέρους του άσκηση σε βάρος της αγωγής, με την οποία ήγειρε αξιώσεις από τη μεταξύ τους σύμβαση εργασίας, ισχυρίστηκε σε βάρος του, αρχικά με τις από 30-9-2015 προτάσεις της, που κατέθεσε ενώπιον του δικάζοντος Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, και ακολούθως με την από 17-12-2015 έφεση της κατά της με αριθμό 4061/2015 απόφασης αυτού, διάφορα συκοφαντικά γεγονότα, που αναφέρονται ειδικότερα, ικανά να βλάψουν τη τιμή και την υπόληψη του, τα οποία, ακολούθως, βεβαίωσαν ενόρκως οι δεύτερος και τρίτη των εναγόμενων, υπάλληλοι της πρώτης εναγόμενης , που ενήργησαν καθ’υπόδειξη της τελευταίας, και ότι με τον τρόπο αυτό όλοι οι εναγόμενοι προσέβαλαν τη προσωπικότητα του. Ζητούσε δε, να υποχρεωθούν αυτοί να παύσουν τη προσβολή της προσωπικότητας του και να παραλείπουν αυτή στο μέλλον καθώς και να υποχρεωθεί έκαστος εξ αυτών να του καταβάλει το ποσό των 20.556 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, που του προκάλεσε η σε βάρος του αδικοπρακτική συμπεριφορά τους, επιφυλασσόμενος να διεκδικήσει το υπόλοιπο ποσό των 44 ευρώ παριστάμενος ως πολιτικώς ενάγων ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου. Επί της ανωτέρω αγωγής το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εξέδωσε την εκκαλουμένη απόφαση του, με την οποία αυτή έγινε εν μέρει δέκτη ως ουσιαστικά βάσιμη και οι εναγόμενοι υποχρεώθηκαν να παραλείπουν να προσβάλλουν τη προσωπικότητα του ενάγοντος στο μέλλον καθώς και να καταβάλουν σε αυτόν ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη, η μεν πρώτη εναγόμενη το ποσό των 3.000 ευρώ, ο δεύτερος εναγόμενος το ποσό των 1.500 ευρώ και η τρίτη εναγομένη το ποσό των 1.500 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι εξοφλήσεως. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονούνται άπαντες οι διάδικοι με τις υπό κρίση εφέσεις τους, επικαλούμενοι εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, ώστε, κατά μεν την έφεση του ενάγοντος να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η αγωγή του και κατά τις εφέσεις των εναγομένων να απορριφθεί αυτή καθ’ολοκληρίαν. ΙΙΙ Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 250 του ΚΠολΔ, εάν υπάρχει εκκρεμής ποινική αγωγή, που επηρεάζει τη διάγνωση της διαφοράς, το δικαστήριο μπορεί αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν από αίτηση κάποιου διαδίκου, εκδίδοντας μη οριστική απόφαση, να διατάξει την αναβολή της συζήτησης της υπόθεσης, μέχρι να περατωθεί αμετακλήτως η ποινική διαδικασία, για λόγους οι οποίοι αφορούν στην εναρμόνιση της δικαστικής κρίσης και στην ορθή εκτίμηση της διαφοράς, που εκκρεμεί στο δικαστήριο (βλ. ΑΠ 1366/2011 ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΕφΘεσ 1107/2006 Αρμ 2006 1072, ΕφΑθ 9234/2000 ΕΕμπΔ 2001 516). Σημειωτέον ότι η εν λόγω διάταξη (άρθρο 250 του ΚΠολΔ) περί αναβολής της συζήτησης εφαρμόζεται και στη δίκη στο εφετείο (βλ. ΕφΛαρ 40/2003 ΝοΒ 2004 1218).
ΙV. Στην προκειμένη περίπτωση, από την επανεκτίμηση των υπ’ αριθμούς …/8-12-2016 και …./8-12-2016 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιά, ………., που ελήφθησαν κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των εναγομένων (βλ. τις υπ αριθμόν ……….. εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Πειραιά, ……….), της υπ’ αριθμόν ………/8-1-2016 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιά, …………, που ελήφθη κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του ενάγοντα (βλ. την υπ’ αριθμόν ………../5-12-2016 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Πειραιά , …………..), των υπ’ αριθμούς ………../9-12-2016 και …………/9-12-2016 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον της ίδιας ως άνω Συμβολαιογράφου Πειραιά, που ελήφθησαν κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του ενάγοντα (βλ. την υπ αριθμόν ………./6-12-2016 έκθεση επίδοσης της προαναφερόμενης δικαστικής επιμελήτριας), και των εγγράφων που νόμιμα προσκομίζονται με επίκληση, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων άσκησε κατά της πρώτης εναγομένης την από 27-10-2014 και με αριθμό κατάθεσης …………/2014 αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (Ειδική Διαδικασία Εργατικών Διαφορών), με την οποία ζητούσε να υποχρεωθεί αυτή ως πρώην εργοδότρια του να του καταβάλει τη νόμιμη αποζημίωση απόλυσης, και τις οφειλόμενες αποδοχές αδείας και υπερεργασίας. Προς αντίκρουση της προαναφερόμενης αγωγής η πρώτη εναγομένη κατέθεσε τις από 30-9-2015 έγγραφες προτάσεις, με τις οποίες ισχυρίστηκε τα ακόλουθα: «…Η ανάγκη αυτή ανέδειξε όμως τις μεγάλες αδυναμίες του ενάγοντος, οι οποίες εντοπίζοντο κυρίως στην άγνοια της Αγγλικής γλώσσης, η οποία είχε τις ακόλουθες περαιτέρω δυσμενείς συνέπειες…Η αδυναμία όμως αυτή (άγνοια της αγγλικής γλώσσης), είχε ως αποτέλεσμα την αδυναμία του ενάγοντος να επικοινωνεί με τον ναυτιλιακό κόσμο της διεθνούς ναυτιλιακής αγοράς και κυρίως με τις εταιρίες, οι οποίες…Αποτέλεσμα αυτού ήτο να αναζητούνται υποκατάστατοι (τουλάχιστον εν μέρει), από το υπόλοιπο προσωπικό της εταιρείας…Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων κυρίως ως προς τη θεραπεία των προβλημάτων…Συνεπεία της μη εγκαίρου αυτής αντιμετωπίσεως των προβλημάτων υπήρξαν μεγάλος κίνδυνος απωλειών ευκαιριών ναυλώσεως των πλοίων και ως εκ τούτου απώλεια σημαντικών ναύλων, οι οποίες απεσοβήθηκαν την τελευταία στιγμή από υπερένταση των δυνάμεων άλλων στελεχών της εταιρίας…Τούτο δε και για το λόγο ότι ο ενάγων, λόγω της ήδη προβεβηκύιας ηλικίας του, δεν ήτο εις θέσιν να ταξιδεύει στους διάφορους λιμένες, όπως όφειλε, λόγω της ιδιότητος του, προκειμένου να αντιμετωπίζει τα διάφορα τεχνικά προβλήματα…Είναι αυτονόητο εξ’ άλλου, ότι διανύων τότε ο αντίδικος την όγδοη δεκαετία του βίου του, αντιμετώπιζε την μείωση των πνευματικών και σωματικών του δυνάμεων του…Περί το 2012, μετά από τις συνεχείς περιστασιακές οξύνσεις των σχέσεων του ενάγοντος με το Γενικό Διευθυντή (Αρχιπλοίαρχο) της εταιρίας, λόγω της υστερήσεως του ενάγοντος εις τους προαναφερόμενους τομείς και εις μίαν εκδήλωση αυτομομφής του ιδίου μετά τη συνειδητοποίηση της ανεπάρκειας του, οδηγήθη εκ των πραγμάτων σε υποβολή παραιτήσεως… Ο αντίδικος απεδέχθη να παραμείνει στην εταιρεία μας…προκειμένου να αμβλυνθούν οι εντυπώσεις από την εκ μερικής (τουλάχιστον) ανεπάρκειας οικειοθελή αποχώρηση του…Με έκπληξη μας όμως διαπιστώσαμε, ότι ο αντίδικος, προφανώς κατόπιν έξωθεν συστάσεων, μετέβαλε την απόφασιν του και επιδείξας ασυνέπεια και αχαριστία, ανέτρεψε τα συμπεφωνημένα και αξίωσε αποζημίωση, αρνούμενος να υλοποιήσει την απόφαση του της οικειοθελούς αποχώρησης, άνευ αποζημιώσεως…Ταύτα δε παρά το γεγονός ότι οι δυνατότητες του εν γένει και η προσφορά εργασίας του δεν ανταπεκρίνοντο στις υποχρεώσεις του Γενικού Τεχνικού Διευθυντού…Εν πάση περιπτώσει εάν γνωρίζαμε ότι επρόκειτο να διεκδικήσει αποζημίωση, ημείς θα του καταβάλαμε ήσσονες αποδοχές, προσαρμοσμένες στην αξία της προσφοράς του…Ο αντίδικος απεσιώπησε, με πρόθεση παραπλανήσεως του Δικαστηρίου, ότι καθημερινώς ήτο κατά το δη λεγόμενο, «ο πρώτος και καλύτερος», ο οποίος αποχωρούσε επί μία ώρα από τα γραφεία μας προκειμένου να γευματίσει και να αναπαυθεί…». Ακόμη αυτή στο από 6-10-2015 δικόγραφο της προσθήκης αντίκρουσης επί των προτάσεων της ισχυρίστηκε και τα εξής: «Αισθανόμεθα την ανάγκη να ομολογήσουμε στο Υμέτερο Σεβαστό Δικαστήριο, ότι προκάλεσε αλγεινήν εντύπωση εις το προσωπικό της εταιρείας, εκτός των άλλων και ο ψευδέστατος ισχυρισμός του ενάγοντος, ότι δήθεν η εταιρεία μας του οφείλει την πρώτη δόση της αποζημιώσεως απολύσεως του!!!…Η πρώτη επισήμανση μας στηρίζεται στην απλή λογική η οποία αποκαλύπτει την φαιδρότητα του ισχυρισμού…Ο ισχυρισμός αυτός του αντιδίκου ενέχει και δυσφημιστική απαξίαν δεδομένου ότι εμφανίζει την εταιρεία μας εξαπατούσα χονδροειδώς τον εντιμότατον αυτόν άνθρωπο, ο οποίος εκδηλώσας όλο το μέγεθος της αχαριστίας του για όσα προσέφερε και ηνέχθη η εταιρεία μας επί σειρά δεκαετιών «εκίνησεν την πτέρναν κατά των ευεργετών του ευτελίζων και αυτόν τον δικαστικό αγώνα…». Επί της ανωτέρω αγωγής εκδόθηκε η με αριθμό 4061/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που την έκανε μερικώς δεκτή. Κατά της απόφασης αυτής η πρώτη εναγόμενη άσκησε την από 14-12-2015 και με αριθμό κατάθεσης …../2015 έφεση της ενώπιον του Εφετείου Πειραιώς, στην οποία επανέλαβε τους ως άνω ισχυρισμούς της σε βάρος του ενάγοντος. Περαιτέρω, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στον πρώτο βαθμό η πρώτη εναγόμενη προσκόμισε τις υπ’ αριθμ …. ./2015 και …/2015 ένορκες βεβαιώσεις των υπαλλήλων της, τρίτης και δεύτερου των εναγομένων, αντίστοιχα, που δόθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, . … Εξ αυτών, στην μεν υπ’ αριθμόν …../2015 ένορκη βεβαίωση του δεύτερου εναγομένου ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιώς ………, βεβαιωνόταν ότι : «…Από τον πρώτο καιρό της ανάληψης των καθηκόντων μου, είχα αντιληφθεί ότι το Τεχνικό Τμήμα εχώλαινε γενικά κατ’ εξοχή στον Τομέα της επικοινωνίας. Αυτό οφείλετο στο γεγονός ότι ο προϊστάμενος του, ο ………… είχε μόλις στοιχειώδεις γνώσεις της Αγγλικής και δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στα καθήκοντα της θέσης του. Αυτά τα έγγραφα όμως τα συνέτασσαν άλλοι και κυρίως ο ………. ο οποίος ήταν αναπληρωτής Τεχνικός Διευθυντής και είχε προσληφθεί ακριβώς για να υποκαθιστά τον ……….. και να συμπληρώνει τις ελλείψεις του στους τομείς που ο τελευταίος ήτο παντελώς ανεπαρκής. Επίσης δεν μπορούσε να επικοινωνήσει προφορικά με τους τεχνικούς των διαφόρων οργανισμών ανά τον κόσμο, τόσο για ζητήματα καθημερινά, όσο κυρίως όταν παρουσιάζονται έκτακτες καταστάσεις…Τότε ο …. είχε την ιδιότητα του Αρχιμηχανικού. Μετά από λίγο καιρό επήγα εγώ στην εταιρεία και άρχισα να διαπιστώνω ήδη από τότε την ανεπάρκεια του ….., η οποία εντοπιζόταν κυρίως στους πιο πάνω τομείς που ανέφερα. Βέβαια σ αυτό συντελούσε και η ηλικία του, αφού αυτός είχε ήδη περάσει τα 70 αν θυμάμαι καλά. Αυτό όμως το είχε διαπιστώσει και η εταιρεία…Οι ανεπάρκειες του … . προκαλούσαν καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων κυρίως όταν τα πλοία επρόκειτο να ναυλωθούν…Αυτό συνέβαινε γιατί με τα στοιχειώδη Αγγλικά του, ο …… δεν μπορούσε να κατανοήσει τα μηνύματα τα οποία έρχονταν από τα τεχνικά τμήματα…Όμως δεν ήταν μόνο η έλλειψη άριστης γνώσης της Αγγλικής που απαιτείτο, αλλά και το προχωρημένο της ηλικίας του, το οποίο όπως είναι φυσικό του είχε μειώσει τις σωματικές δυνάμεις και την νοητική ικανότητα…Αυτή η ανεπάρκεια του … και τα προβλήματα που προκαλούσε ανάγκαζαν τον Γενικό Διευθυντή του Γραφείου Πειραιώς .. .. να κάνει έντονες συστάσεις και μάλιστα σε οξύς τόνους πολλές φορές στον ……… Το 2012, δεν θυμάμαι ακριβώς πότε, μετά από έντονες επιτιμήσεις του ……. προς τον ……, αυτός έχοντας συνειδητοποιήσει πλέον ότι έπρεπε να είχε υποβάλει παραίτηση, (αφού η εταιρεία από σεβασμό απέφευγε να κάνει κάτι τέτοιο) είπε στον …. ότι ήθελε να αποχωρήσει…Ο …. . συμφώνησε να φύγει…και έτσι παρέμεινε κάτω από ένα προσωρινό καθεστώς να εισπράττει τις αποδοχές του Τεχνικού Διευθυντού και να προσφέρει δυσαναλόγως λιγότερα από όσα τον υποχρέωνε η θέση του…Δεν μπορώ να πιστέψω πως άλλαξε δεοντολογία και ζητούσε αποζημίωση, όταν από τότε που υπέβαλε παραίτηση μέχρι την αποχώρηση του το προηγούμενο έτος η εταιρεία του έδινε αποδοχές που δεν ανταποκρίνονταν στην ανεπαρκή απόδοση του. Έμεινα έκπληκτος επίσης όταν πληροφορήθηκα ότι ζητάει να τον πληρώσουν υπερωρίες όταν όσα χρόνια τον γνωρίζω δεν θυμάμαι να καθόταν περισσότερο από τις 6 το απόγευμα…Το ίδιο πιστεύω και για την άδεια…Μου έκανε εντύπωση επίσης όταν πληροφορήθηκα για την αγωγή του εναντίον της εταιρείας, ότι ισχυρίζεται ότι η εταιρεία δεν του κατέβαλε την πρώτη δόση της αποζημιώσεως, ενώ του κατέβαλε όλες τις υπόλοιπες δόσεις. Δηλώνω κατηγορηματικά ότι μου είναι αδιανόητο να πιστέψω κάτι τέτοιο…», ενώ στην δεύτερη υπ’ αριθμόν ……/2015 ένορκη βεβαίωση η τρίτη εναγόμενη βεβαίωνε ότι: «…Τέλος κατάλαβα πως ένα μεγάλο μέρος της επικοινωνίας του κυρίου …. γινόταν μόνο με τη βοήθεια άλλων υπαλλήλων και η επικοινωνία του κ. … γινόταν μόνον με τους καπετάνιους των διαχειριζόμενων πλοίων ή τους μηχανικούς, και μάλιστα αποκλειστικά από το τηλέφωνο. Αυτές οι αδυναμίες του είχαν συνέπειες και σε λογιστικά θέματα…Επίσης η παλιά νοοτροπία του καθόριζε τι είναι σημαντικό και τι όχι και δεν ήταν εύκολο να ακολουθεί τυπικές γι αυτόν διαδικασίες. Μου έκανε εντύπωση πως παρόλο που ο κ. .. αντιλαμβανόταν τις ελλείψεις του συγκρινόμενος με νεότερους μηχανικούς του τμήματος και την επιθυμία της διεύθυνσης της εταιρίας για εκσυγχρονισμό και εξωστρέφεια, δεν φαινόταν καμμία διάθεση από μέρος του για οποιαδήποτε βελτίωση…Στα 17 χρόνιας προϋπηρεσίας που έχω στη ναυτιλία, έχω δει πολλούς υπαλλήλους, κυρίως διευθυντικά στελέχη, κάποιας ηλικίας που αξίζουν σεβασμό για την πείρα τους αλλά κυρίως για την καθημερινή προσπάθεια τους να ενημερώνονται και να εκσυγχρονίζονται, χρησιμοποιώντας για παράδειγμα την εξέλιξη της τεχνολογίας προς όφελος τους και κατ επέκτασιν της εργασίας τους. Αυτό δεν συνέβαινε με τον κύριο …. πιστεύω και λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του. Σύντομα αντιλήφθηκα πως κατά το διάστημα του 1,5 χρόνου που συνυπήρξαμε στην εταιρεία ο ρόλος του κ. … ως τεχνικού διευθυντού ήταν στην ουσία τυπικός. Είχα ακούσει ότι η εταιρεία κρατούσε τον κύριο ….. παρά τις ελλείψεις του από σεβασμό σε έναν παλιό ναυτικό…Με έχει καταπλήξει δυσάρεστα η αγωγή του κυρίου … που έκανε κατά της εταιρείας, αφού εισέπραξε την αποζημίωση, με την οποία ισχυρίζεται, ανάμεσα στα άλλα ψευδή, ότι δεν του πλήρωσε η εταιρεία την πρώτη δόση της αποζημιώσεως. Τέτοια συμπεριφορά από τον κύριο … να ισχυρισθεί ψευδώς μετά από πέντε μήνες από την απόλυση του, ότι δεν έλαβε την πρώτη δόση της αποζημιώσεως δεν την περίμενα…». Περαιτέρω, προέκυψε ότι ο ενάγων υπέβαλε σε βάρος του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγομένης, ……….., και του δεύτερου και της τρίτης των εναγομένων την από 28-12-2015 έγκληση ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιώς, για όσα αυτοί ισχυρίστηκαν σε βάρος του κατά τα προαναφερθέντα, με βάση την οποία ασκήθηκε σε βάρος των τελευταίων ποινική δίωξη για τις πράξεις της συκοφαντικής δυσφήμησης άπαξ και κατ’ εξακολούθηση (σε βάρος όλων), ψευδορκία μάρτυρα (σε βάρος του δεύτερου και τρίτης των εναγομένων) και ηθική αυτουργία κατά συρροή στις ανωτέρω πράξεις (σε βάρος του νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγομένης) και σχηματίστηκε η σχετική με Α.Β.Μ. ………… ποινική δικογραφία. Ήδη δε αυτοί έχουν παραπεμφθεί να δικασθούν για τις ανωτέρω πράξεις ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς. Συνεπώς, καθόσον από τα προαναφερόμενα καθίσταται προφανές, ότι η εκκρεμής αυτή ποινική δίκη επηρεάζει ουσιωδώς τη διάγνωση της υπό κρίση διαφοράς, δεδομένου ότι τα ως άνω αδικήματα στηρίζονται στα αυτά πραγματικά περιστατικά, στα οποία θεμελιώνεται και η επίδικη προσβολή προσωπικότητας του ενάγοντος, πρέπει, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες σκέψεις, να αναβληθεί η έκδοση οριστικής αποφάσεως επί της ουσίας της υπό κρίση υπόθεσης, κατ’ άρθρο 250 του ΚΠολΔ, μέχρι να περατωθεί αμετάκλητα η ανωτέρω ποινική διαδικασία, σε βάρος των εναγομένων, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό. Τέλος, δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται διότι η απόφαση αυτή δεν είναι οριστική.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει με την παρουσία των διαδίκων τις εφέσεις με αριθμό έκθεσης κατάθεσης : α) ………/2019, β) ……./2019 και γ) ………./2019 κατά της με αριθμό 1139/2019 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Δέχεται τυπικά τις εφέσεις.
Αναβάλλει την έκδοση της οριστικής αποφάσεως επί της ουσίας της υπόθεσης μέχρι αμετακλήτου περατώσεως της αναφερόμενης στο σκεπτικό ποινικής δίκης.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 4η Ιουνίου 2020 και δημοσιεύθηκε στις 17 Ιουλίου 2020 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών δικηγόρους.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ΕΦΕΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ