Αριθμός 504/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Γεωργία Λάμπρου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Το άρθρο 528 του Κ.Πολ.Δ., όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 44 παρ. 2 του Ν. 3994/2011, ορίζει ότι «Αν ασκηθεί έφεση από διάδικο που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, ανεξάρτητα από την διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως». Κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως, με την οποία ρυθμίζονται τα αποτελέσματα της εφέσεως κατά της αποφάσεως, που εκδόθηκε ερήμην του εκκαλούντος, πλην, όμως, ερευνήθηκαν οι λόγοι, σαν αυτός να ήταν παρών, προκύπτει ότι η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια, που καθορίζονται από την έφεση και τους προσθέτους λόγους και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς, που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως. Του παρέχεται, δηλαδή, η ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν εμφανίσθηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, αλλά δικάστηκε σαν να ήταν παρών, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της εφέσεως, να ακουσθεί και να προβάλει στο Εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προβάλει πρωτοδίκως, επανορθώνοντας με την έφεση τις συνέπειες που, ενδεχομένως, επέφερε η απουσία του. Αν αρνηθεί τους αγωγικούς ισχυρισμούς ή προβάλλει εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς την βάση της αγωγής, η απόφαση πλήττεται στο σύνολό της και πρέπει να εξαφανισθεί ως προς όλες τις διατάξεις της. Μετά την εξαφάνιση της αποφάσεως χωρεί νέα συζήτηση της υποθέσεως ενώπιον του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου, κατά την οποία ο εκκαλών μπορεί να προτείνει όλους τους πραγματικούς ισχυρισμούς, τους οποίους είχε δικαίωμα να προτείνει και πρωτοδίκως, χωρίς να υπόκειται στους περιορισμούς του άρθρου 527 του Κ.Πολ.Δ. Αντιθέτως, αν με το εφετήριο προβάλλει ως εναγόμενος μόνον ενστάσεις καταλυτικές της αγωγής, όπως εξοφλήσεως, παραγραφής ή εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς την απόρριψη των ενστάσεων αυτών, η απόφαση δεν εξαφανίζεται κατά το μέρος που κρίθηκε βάσιμη η απαίτηση, αλλά μόνον κατά το διατακτικό της (Σαμουήλ, Η έφεση, έκδ. 2003, σελ. 100 επ.). Για να επέλθει, όμως, το αποτέλεσμα της εξαφανίσεως της αποφάσεως, το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο δεν ερευνά αν ο λόγος αυτός είναι βάσιμος, αλλά μόνον αν είναι νόμιμος, έτσι ώστε, στην αντίθετη περίπτωση, να απορρίπτεται η έφεση και να μην εξαφανίζεται η απόφαση (Α.Π. 394/2011 ΝοΒ 2011. 2.171, Α.Π. 251/2009 Δίκη 2009.996, Α.Π. 1.906/2008 ΝοΒ 2009.927, Α.Π. 1.140/2008 Δίκη 2009.187, Σαμουήλ, ο.π., σελ. 99, Βαθρακοκοίλης, Κ.Πολ.Δ., οι τροποποιήσεις έως το Ν. 2915/2001, έκδ. 2001, άρθρ. 528, σελ. 498, αριθμ. 1, Κεραμέας – Kονδύλης – Nίκας, Κ.Πολ.Δ., Συμπλήρωμα, έκδ. 2003, άρθρ. 528, σελ. 68).
Τέλος, η αντιμετώπιση αυτή ισχύει αδιαφόρως αν η ερήμην απόφαση στον πρώτο βαθμό εκδόθηκε κατά την τακτική ή την ειδική διαδικασία (Α.Π. 884/2007 ΧρΙΔ 2008.52, Α.Π. 446/2007 ΝοΒ 2008.138).
Στην προκειμένη περίπτωση, η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη εταιρεία άσκησε κατά της εναγομένης και ήδη εκκαλούσας εταιρείας ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κατά την τακτική διαδικασία την από 1-8-2013 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/ 2013 αγωγή της περί καταβολής οφειλομένου τιμήματος από διαδοχικές συμβάσεις πώλησης που καταρτίστηκαν μεταξύ τους. Το ως άνω Δικαστήριο εκδίκασε την αγωγή κατά την τακτική διαδικασία, ερήμην της εναγομένης, αφού αυτή κατά την συζήτηση της υπόθεσης ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 22-9-2017, δεν παραστάθηκε και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, δεδομένου ότι ο πληρεξούσιος δικηγόρος της, …………. παραστάθηκε στο Δικαστήριο μόνο για την υποβολή αιτήματος αναβολής της υπόθεσης και μετά την απόρριψη αυτού από το Δικαστήριο, αποχώρησε.
Επι της αγωγής αυτής εκδόθηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο η υπ.αριθμ. 5681/2017 οριστική απόφαση με την οποία, αφού κρίθηκε ορισμένη και νόμιμη η αγωγή όπως το αίτημά της περιορίστηκε (από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό), στηριζόμενη στις περι πώλησης διατάξεις και απορρίφθηκε ως μη νόμιμο το παρεπόμενο αίτημα περι κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, κατόπιν έγινε δεκτή αυτή ως και κατ΄ουσίαν βάσιμη (λόγω της ερημοδικίας του εναγομένου κατ΄άρθρο 271 παρ.3 ΚΠολΔ) και αναγνωρίστηκε ότι η εναγομένη οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 103.742,28 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της παρέλευσης της προθεσμίας των εξήντα (60) ημερών από την έκδοση εκάστου τιμολογίου πώλησης- δελτίου αποστολής μέχρι την εξόφληση και τέλος καταδικάστηκε η εναγομένη στα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, τα οποία ορίστηκαν στο ποσό των 3.750,00 ευρώ.
Κατά της απόφασης αυτής η εναγομένη ως ηττηθείσα διάδικος άσκησε την από 16-06-2016 (γεν.αριθμ.καταθ……./2018) υπό κρίση έφεσή της νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρα 495 παρ.1και 2 ,500,511,513 παρ.1 περ.β΄εδ.β΄, 516 παρ.1,517εδ.α, 518 παρ.2 και 520 παρ.1 του ΚΠολΔ).
Εφόσον λοιπόν, ασκήθηκε από διάδικο η οποία, κατά τα προεκτεθέντα, δικάσθηκε ερήμην, πρέπει η εκκαλουμένη απόφαση, κατά παραδοχή της τυπικώς δεκτής εφέσεως, με την οποία η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα παραπονείται για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, επιδιώκοντας την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την απόρριψη της εναντίον της αγωγής, να εξαφανισθεί μέσα στα όρια που καθορίζονται με την έφεση, ήτοι στο σύνολό της, αφού πλήττεται ως προς την εκτίμηση του συνόλου των αποδείξεων, δικαιουμένης της εκκαλούσας να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς, τους οποίους μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως, περαιτέρω δε να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο και να δικασθεί η υπόθεση από την αρχή και να ερευνηθεί η ένδικη αγωγή, ως προς το νόμω και κατ’ ουσίαν βάσιμό της (άρθρο 533 παρ. 1 και 535 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.).
Στην προκειμένη περίπτωση με την από 1-8-2013 (άριθμ.καταθ. ……./2013) υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα εκθέτει ότι είναι εμπορική εταιρεία με αντικείμενο δραστηριότητας την εν γένει εμπορία πάσης φύσεως αλκοολούχων ποτών. Ότι στα πλαίσια διαδοχικών συμβάσεων πώλησης που κατήρτισε με την εναγόμενη εμπορική εταιρεία με συναφές αντικείμενο δραστηριότητας (εμπορία αλκοολούχων ποτών στην περιοχή της Δωδεκανήσου) με έδρα τη Ρόδο, πώλησε και παρέδωσε στην τελευταία τα λεπτομερώς αναφερόμενα στην αγωγή κατ΄είδος, ποσότητα και αξία (τίμημα) προϊόντα, συνολικού ποσού, μετά ΦΠΑ, 197.244,76 ευρώ, εκδοθέντων προς τούτο των σχετικών τιμολογίων πώλησης- δελτίων αποστολής (που ενσωματώνει στην αγωγή), καταβλητέου εκάστου ποσού των τιμολογίων μετά πάροδο εξήντα (60) ημερών από την έκδοσή του. Ότι η εναγομένη αν και παρέλαβε τα αναγραφόμενα στα ως ανω τιμολόγια εμπορεύματα, έχει καταβάλει μέχρι την άσκηση της κρινόμενης αγωγής το ποσό των 93.502,48 ευρώ, παραμένοντας ανεξόφλητο το υπόλοιπο ποσό των 103.742,28 ευρώ (197.244,76 – 93.502,48). Ότι η εναγομένη, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της, δεν της έχει καταβάλει το προαναφερόμενο ποσό μέχρι την άσκηση της αγωγής.
Με βάση το ιστορικό αυτό η ενάγουσα ζητεί, μετά από το νομότυπο περιορισμό του αγωγικού αιτήματος από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό με προφορική δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, καθώς και με τις κατατεθείσες προτάσεις της (άρθρ. 223 παρ.1, 294, 295 και 297 ΚΠολΔ) :α) να αναγνωριστεί ότι η εναγομένη οφείλει να της καταβάλει το ως άνω ποσό των 103.742,28 ευρώ, νομιμοτόκως από την επομένη της παρέλευσης της προθεσμίας των εξήντα (60) ημερών από την έκδοση εκάστου τιμολογίου, άλλως από την επομένη της παρέλευσης τριάντα (30) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής εκάστου τιμολογίου, άλλως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, β) να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και γ) να καταδικασθεί ο εναγόμενη στην εν γένει δικαστική της δαπάνη.
Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα η υπό κρίση αγωγή, η οποία αρμοδίως καθ΄ύλην και κατά τόπον εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά την τακτική διαδικασία, κατά παρέκταση της κατά τόπον αρμοδιότητάς του, δεδομένου ότι οι διάδικοι έχουν συμφωνήσει ρητώς στο από 7-11-2011 ιδιωτικό συμφωνητικό αναγνώρισης χρέους & εξώδικου συμβιβασμού (όρος 16ος του συμφωνητικού) ότι για την επίλυση της παρούσας διαφοράς αρμόδια είναι τα δικαστήρια του Πειραιά (άρθρα 42,43 και 44 ΚΠολΔ), είναι ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297, 298,513,341, 345,346 ΑΚ,70,907 και 908 παρ.1και 176 ΚΠολΔ, πλην του παρεπόμενου αγωγικού αιτήματος περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, το οποίο μετά τον περιορισμό της αγωγής με την τροπή του καταψηφιστικού αιτήματος σε αναγνωριστικό είναι μη νόμιμο και ως εκ τούτου απορριπτέο, καθόσον προσωρινά εκτελεστές κηρύσσονται μόνο οι καταψηφιστικές αποφάσεις. Πρέπει επομένως η υπό κρίση αγωγή καθό μέρος κρίθηκε νόμιμη να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από την χωρίς όρκο κατάθεση του μάρτυρα της εναγομένης- εκκαλούσας (η ενάγουσα- εφεσίβλητη δεν εξέτασε μάρτυρα) που εξετάστηκε ενώπιον του ακροατηρίου του Δικαστηρίου τούτου, η οποία (κατάθεση) περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρ.336 παρ.4 ΚΠολΔ βλ. ΑΠ 48/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα είναι εμπορική εταιρεία με αντικείμενο δραστηριότητας την εν γένει εμπορία πάσης φύσεως αλκοολούχων ποτών, και η εναγομένη είναι επίσης εμπορική εταιρεία με συναφές αντικείμενο δραστηριότητας (εμπορία αλκοολούχων ποτών στην περιοχή της Δωδεκανήσου) με έδρα την Ρόδο. Στα πλαίσια δε της εμπορικής της αυτής συνεργασίας με την εναγομένη ,η ενάγουσα ανέλαβε την υποχρέωση να παρέχει σ΄αυτήν τα προϊόντα της στις ποσότητες που θα ζητούσε η εναγομένη σύμφωνα με τις ανάγκες της. Προς εκτέλεση δε της ανωτέρω προμηθευτικής σύμβασης, συμφωνήθηκε μεταξύ των διαδίκων η κατάρτιση διαδοχικών συμβάσεων πωλήσεων δυνάμει των οποίων η ενάγουσα θα παρέδιδε στην εναγομένη τα προϊόντα της και συγχρόνως η τελευταία θα κατέβαλε το αντίστοιχο τίμημα των προϊόντων εντός συμφωνηθείσας προθεσμίας από την παραλαβή κάθε πωλούμενης ποσότητας, όπως αυτή προέκυπτε από το εκδιδόμενο από την ενάγουσα παραστατικό έγγραφο (δελτίο αποστολής/τιμολόγιο πώλησης). Έτσι, κατόπιν σχετικής παραγγελίας, η ενάγουσα πώλησε και παρέδωσε στην εναγομένη τα λεπτομερώς αναφερόμενα στην αγωγή κατ΄είδος, ποσότητα και αξία προϊόντα, συνολικού ποσού, μετά του αναλογούντος ΦΠΑ,197.244,76 ευρώ, εκδίδοντας προς τούτο τα αντίστοιχα τιμολόγια πώλησης / δελτία αποστολής (που ενσωματώνει στο δικόγραφο της αγωγής) και συγκεκριμένα: 1) το υπ΄αριθμ. …../28-7-2011 τιμολόγιο- δελτίο αποστολής, αξίας 3.186,64 ευρώ, 2) το υπ΄αριθμ. …../21-7-2011 τιμολόγιο- δελτίο αποστολής, αξίας 4.198,38 ευρώ, 3) το υπ΄αριθμ. …/14-7-2011 τιμολόγιο- δελτίο αποστολής, αξίας 1.502,08 ευρώ, 4) το υπ΄αριθμ. …./16-5-2011 τιμολόγιο- δελτίο αποστολής, αξίας 3.126,61 ευρώ, 5) το υπ΄αριθμ. …./23-3-2011 τιμολόγιο- δελτίο αποστολής, αξίας 1.880,60 ευρώ,6) το υπ΄αριθμ. …./22-3-2011 τιμολόγιο- δελτίο αποστολής, αξίας 39.723,41 ευρώ, 7) το υπ΄αριθμ. …./22-3-2011 τιμολόγιο- δελτίο αποστολής, αξίας 12.967,70 ευρώ και 8) το υπ΄αριθμ. …../22-3-2011 τιμολόγιο- δελτίο αποστολής, αξίας 130.659,34 ευρώ. Όλα δε τα τιμολόγια έπρεπε να εξοφληθούν εντός 60 ημερών από την ημερομηνία έκδοσής τους, σύμφωνα με την τεθείσα επί εκάστου εξ αυτών ρήτρα. Η παράδοση δε των αναφερομένων στα ως άνω επίδικα τιμολόγια προϊόντων πραγματοποιήθηκε από την ενάγουσα στη συμφωνηθείσα τοποθεσία – έδρα της εναγομένης και αυτά παραλήφθησαν ανεπιφύλακτα από την τελευταία. Έναντι δε της παραπάνω συνολικής αξίας των πωληθέντων και παραδοθέντων στην εναγομένη προϊόντων, η τελευταία, όπως ισχυρίζεται η ενάγουσα και δεν αντιλέγει η εναγομένη, κατέβαλε σ΄αυτήν (ενάγουσα) το συνολικό ποσό των 93.502,48 ευρώ και έτσι το τελικό οφειλόμενο και ήδη ληξιπρόθεσμο υπόλοιπο της εναγομένης για την ανωτέρω αιτία, ανέρχεται στο ποσό των 103.742,28 ευρώ (197.244,76 – 93.502,48), ποσό που παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της ενάγουσας δεν το έχει καταβάλει σ΄αυτήν η εναγομένη. Εξάλλου, με το από 7-11-2011 ιδιωτικό συμφωνητικό αναγνώρισης χρέους που συνήψαν μεταξύ τους οι διάδικοι στον Πειραιά, η εναγομένη αναγνώρισε την συνολική οφειλή της απέναντι στην ενάγουσα, συνολικού ποσού 342.000,00 ευρώ,η οποία προέρχεται από ανεξόφλητο τίμημα εκτελεσθέντων διαδοχικών συμβάσεων πωλήσεως –παράδοσης εμπορευμάτων της ενάγουσας, συμπεριλαμβανομένων και των επίδικων, και ρητά ανέλαβε αυτή (εναγομένη) την υποχρέωση να το εξοφλήσει, σύμφωνα με τους ειδικότερους σ΄αυτό αναφερόμενους όρους.
Πρέπει δε να σημειωθεί ότι την ένδικη ως άνω απαίτηση της ενάγουσας, ομολογεί και ο εξετασθείς χωρίς όρκο στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, μάρτυρας της εναγομένης, νόμιμος εκπρόσωπος αυτής …………………..
Κατόπιν των ανωτέρω αποδειχθέντων η υπό κρίση αγωγή όπως περιορίστηκε κατά τα ανωτέρω και καθό μέρος κρίθηκε νόμιμη πρέπει να γίνει δεκτή ως και κατ΄ουσίαν βάσιμη και να αναγνωρισθεί ότι η εναγομένη οφείλει να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των εκατόν τριών χιλιάδων επτακοσίων σαράντα δύο ευρώ και είκοσι οκτώ λεπτών (103.742,28 ευρώ), νομιμοτόκως από την επομένη της παρέλευσης της προθεσμίας των εξήντα (60) ημερών από την έκδοση εκάστου τιμολογίου- δελτίου αποστολής μέχρι την πλήρη εξόφληση. Επίσης πρέπει να καταδικασθεί η εναγομένη στα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας (άρθρ.178 παρ.1,183,191 ΚΠολΔ) όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό και τέλος πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στην εκκαλούσα του παραβόλου άσκησης έφεσης, που αυτή κατέθεσε, κατ` άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ΄αντιμωλίαν των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ΄ουσίαν την έφεση.
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη υπ΄αριθμ.5681/2017 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία).
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει επι της από 01-08-2013 (αριθμ.καταθ……../2013) αγωγής, όπως περιορίστηκε.
Δέχεται αυτήν (αγωγή).
Αναγνωρίζει ότι η εναγομένη υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των εκατόν τριών χιλιάδων επτακοσίων σαράντα δύο ευρώ και είκοσι οκτώ λεπτών (103.742,28 ευρώ), νομιμοτόκως από την επομένη της παρέλευσης της προθεσμίας των εξήντα (60) ημερών από την έκδοση εκάστου τιμολογίου πώλησης- δελτίου αποστολής μέχρι την ολοσχερή εξόφληση.
Καταδικάζει την εναγομένη στα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων (4.000,000) ευρώ. ΚΑΙ
Διατάσσει την επιστροφή στην εκκαλούσα του παραβόλου άσκησης έφεσης που κατέθεσε αυτή, ποσού εκατό (100,00) ευρώ, όπως προκύπτει από το με Α/Α 2019 Σειρά Θ / 16-05-2018 Διπλότυπο Είσπραξης Τύπου – Α της Α΄ΔΟΥ Πειραιά, Τμήμα Εσόδων.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 24 Ιουλίου 2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ