Αριθμός 554/2020
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές, Ιωάννη Αποστολόπουλο, Προεδρεύοντα Εφέτη, ορισθέντα με την με αριθμό 47/2020 Πράξη του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτη και Ελένη Τοπούζη, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα, Ε.Τ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση των πρωτοδίκως ηττηθέντων ανακοπτόντων κατά του εφεσιβλήτου-καθ ου η ανακοπή και κατά της υπ’ αριθμό 2982/2019 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την εκούσια δικαιοδοσία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, (άρθρα 495 επ., 511, 513 § 1 εδ. α` περ. β`, 516 § 1, 517 εδ. α`, 518 § 2 και 532 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι δεν προκύπτει η επίδοση της εκκαλούμενης αποφάσεως, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται τέτοια επίδοση, ενώ, από τη δημοσίευση της απόφασης αυτής (στις 29-8-2019), μέχρι την κατάθεση της εφέσεως, δεν παρήλθε χρονικό διάστημα υπερβαίνον τη διετία. Πρέπει, συνεπώς, αφού για το παραδεκτό της δεν απαιτείται η κατάθεση του παραβόλου, που ορίζεται από το άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ, αφού οι εκκαλούντες δεν υποχρεούνται στην καταβολή του, σύμφωνα με το άρθρο 19 § 1 του ν.δ. από 26.6/10.7.1944 και την αναλογικώς εφαρμοζόμενη, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, διάταξη του άρθρου 30 ν.δ. 22.4/16.5.1926 (βλ. και ΕΑ 2280/2016, δημοσιευμένη στη Νόμος), η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο του λόγου της (άρθρο 533 § 1 ΚΠολΔ) κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη.
Με την ένδικη από 21.1.2019 και με αριθμό καταθέσεως ………../21.1.2019 ανακοπή τους που άσκησαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατ’ ορθή εκτίμηση του δικογράφου, οι ανακόπτοντες και ήδη εκκαλούντες ζήτησαν για τους λόγους που αναλυτικά αναφέρονται σ’ αυτήν, να μεταρρυθμισθεί ο προσβαλλόμενος από 29-11-2018 πίνακας διανομής πτωχευτικής περιουσίας της πτωχευσάσης εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……………», που συνέταξε ο σύνδικος της πτώχευσης-καθ ου η ανακοπή και ήδη εφεσίβλητος ώστε α) να καταταγούν αυτοί προνομιακά και οριστικά έναντι των αναγγελθεισών απαιτήσεών τους, συνολικού ποσού 337.168,06 ευρώ και β) να διαταχθεί η άμεση εκτέλεση του πίνακα διανομής έτσι ώστε να αποδοθεί άμεσα στο Ελληνικό Δημόσιο το ως άνω ποσό, ανεξαρτήτως τελεσιδικίας του πίνακα, σύμφωνα με το άρθρο 58 παρ.3 ΚΕΔΕ και να καταδικασθεί ο καθ ου η ανακοπή στη δικαστική τους δαπάνη. Με την εκκαλούμενη απόφασή του το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε στο σύνολό της την ένδικη ανακοπή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με την παρούσα έφεσή τους οι εκκαλούντες-ανακόπτοντες, για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, μόνο για την απόρριψη του πρώτου λόγου της ένδικης ανακοπής τους, κατά τα κατωτέρω αναφερόμενα, και ζητούν την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την καταδίκη του εφεσιβλήτου στην δικαστική τους δαπάνη και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας.
Σύμφωνα με τις ακόλουθες διατάξεις του Ν. 3588/2007 – ΠτΚ (οι διατάξεις του οποίου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 180, 181 και 182 παρ. 1 και 2 εφαρμόζονται στις διαδικασίες που άρχισαν μετά την ως άνω θέση σε ισχύ του Πτωχευτικού Κώδικα – ΑΠ 1508/2011, δημοσιευμένη στη Νόμος), ως η προκείμενη, ορίζονται τα ακόλουθα: Κατ άρθρο 81 του ίδιου ως άνω νόμου «Ο σύνδικος μετά το πέρας των εργασιών της πτώχευσης και αφού εγκριθεί η λογοδοσία του για τη διαχείριση του, σύμφωνα με το άρθρο 165, δικαιούται να λάβει αντιμισθία. Η αντιμισθία προσδιορίζεται ελεύθερα από το πτωχευτικό δικαστήριο, μετά από έκθεση του εισηγητή, με βάση την αξία της πτωχευτικής περιουσίας, το χρόνο της απασχόλησης του συνδίκου και το ωφέλιμο αποτέλεσμα της δραστηριότητας του για τα συμφέροντα της πτώχευσης (παρ.1), κατά δε την παρ.2 του παραπάνω άρθρου «Το πτωχευτικό δικαστήριο, μετά από αίτηση του συνδίκου και έκθεση του εισηγητή, μπορεί να καθορίσει προσωρινή αντιμισθία έναντι της οριστικής». Με το άρθρο 153 ορίζεται ότι: «1. Ο σύνδικος συντάσσει χωρίς υπαίτια καθυστέρηση πίνακα διανομής του εκπλειστηριάσματος, καθώς και κάθε ποσού που εισέπραξε κατά οποιονδήποτε τρόπο για λογαριασμό της πτωχεύσεως. Ο Πίνακας συντάσσεται με βάση τις επαληθευθείσες απαιτήσεις, σύμφωνα με τα επόμενα άρθρα. Με άδεια του εισηγητή μπορεί ο σύνδικος να προβεί και σε προσωρινές διανομές. 2. Ο Πίνακας διανομής υποβάλλεται στον εισηγητή, ο οποίος τον κηρύσσει εκτελεστό και τοιχοκολλάται στα γραφεία του. Ανακοίνωση περί της σύνταξης του πίνακα διανομής δημοσιεύεται στο Δελτίο Δικαστικών Δημοσιεύσεων του Ταμείου Νομικών …..», ενώ, σύμφωνα με το άρθρο 154, που επιγράφεται «Γενικά προνόμια» «Μετά από την αφαίρεση των δικαστικών εξόδων, των εξόδων της διοίκησης της πτωχευτικής περιουσίας, στα οποία περιλαμβάνεται και η προσωρινή και οριστική αντιμισθία του συνδίκου και των τυχόν ομαδικών πιστωμάτων, οι πιστωτές κατατάσσονται με την ακόλουθη σειρά………….». Ως εκ τούτου από τις ήδη αναφερθείσες διατάξεις προκύπτει ότι: α) ο σύνδικος συντάσσει, χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, πίνακα διανομής του εκπλειστηριάσματος, καθώς και κάθε ποσού που εισέπραξε κατά οποιονδήποτε τρόπο για λογαριασμό της πτωχεύσεως, με βάση τις επαληθευθείσες, κατά την πτωχευτική διαδικασία, απαιτήσεις, δυνάμενος να προβεί και σε προσωρινές διανομές, β) ο πίνακας διανομής υποβάλλεται στον εισηγητή, ο οποίος τον κηρύσσει εκτελεστό και γ) γίνεται από τον σύνδικο η αφαίρεση όλων των δικαστικών εξόδων, των εξόδων της διοίκησης της πτωχευτικής περιουσίας, στα οποία περιλαμβάνεται και η προσωρινή και οριστική αντιμισθία του συνδίκου και των τυχόν ομαδικών πιστωμάτων. Η εν λόγω προαφαίρεση εξόδων μπορεί να αφορά και μελλοντικά έξοδα, που αναμένεται βασίμως να πραγματοποιηθούν κατά την εξέλιξη της πτωχευτικής διαδικασίας, η οποία αναμένεται ότι θα συνεχιστεί, είτε λόγω της προσωρινής συνέχισης της επιχειρηματικής δραστηριότητας του πτωχού, είτε λόγω της ύπαρξης και άλλης πτωχευτικής περιουσίας που θα εκποιηθεί, είτε λόγω ύπαρξης απαιτήσεων του πτωχού κατά οφειλετών του και διεκδίκησης αυτών, αφού και στις τρεις περιπτώσεις είναι βέβαιο ότι συνεχιζόμενη η διαδικασία της πτώχευσης θα επιβαρυνθεί με έξοδα. Η αναφορά τους στον πίνακα διανομής δεν είναι αναγκαίο να διέπεται από πλήρη εξειδίκευση, η οποία, επί μελλοντικών εξόδων, δεν είναι και εκ των πραγμάτων δυνατή, αλλά αρκεί η αναφορά των ποσών και της αιτίας αυτών και εάν μεν η προαφαίρεση αφορά ήδη πραγματοποιηθέντα έξοδα εναπόκειται στον σύνδικο να εξειδικεύσει τα αντίστοιχα προαφαιρούμενα κονδύλια με την προσκόμιση των σχετικών δικαιολογητικών, αν δε αφορούν μελλοντικά έξοδα θα πρέπει να αποδεικνύεται, λαμβανομένων υπόψη και των διδαγμάτων της κοινής πείρας, η συνδρομή των ανωτέρω συνθηκών (όλων ή ορισμένων εξ αυτών), έτσι, ώστε να δύναται να κριθεί δικαιολογημένη, ανάλογη των αναγκών της συγκεκριμένης πτώχευσης και μη υπερβολική η προσβαλλόμενη προαφαίρεση (ΕφΘεσ 1024/2018, δημοσιευμένη στη Νόμος). δ) πριν από τη λογοδοσία δεν μπορεί ο σύνδικος να ζητήσει τον καθορισμό της οριστικής αντιμισθίας, το ύψος της οποίας άλλωστε εξαρτάται και από την καλή ή όχι διαχείριση των πτωχευτικών πραγμάτων. Γίνεται, όμως, δεκτό ότι δεν αποκλείεται, στην περίπτωση κατά την οποία προβλέπεται ότι η διαδικασία της πτωχεύσεως θα διαρκέσει επί μεγάλο χρονικό διάστημα, ο καθορισμός από το δικαστήριο, όσο διαρκεί η πτωχευτική διαδικασία, προσωρινής αντιμισθίας, με την έννοια της προκαταβολής έναντι της οριστικής, η οποία θα προσδιοριστεί μετά την κατά τα ανωτέρω λογοδοσία του συνδίκου. Και αυτό, διότι λόγω της υφής της πτωχεύσεως, ως σπονδυλωτής διαδικασίας, που σκοπό έχει την ρευστοποίηση της πτωχευτικής περιουσίας και τη διανομή του ενεργητικού της, κατά σύννομο συνολικά τρόπο, ανακύπτει η ανάγκη κατά τις διανομές να λαμβάνονται υπόψη και οι γεγενημένες, κατά τις εκάστοτε επί μέρους διανομές, υποχρεώσεις της πτωχευτικής περιουσίας από “τα δικαστικά και τα χάριν της διοικήσεως της πτωχεύσεως έξοδα”, έστω και αν οι εντεύθεν δαπάνες δεν έχουν πραγματοποιηθεί κατά τη σύνταξη του πίνακα. Άλλως, θα γίνονταν διανομές προς πιστωτές, χωρίς να ληφθούν υπόψη γεγενημένες υποχρεώσεις της πτωχεύσεως εκ των ανωτέρω αιτίων, οι οποίες θα μπορούσαν να μην εξοφληθούν ποτέ, μετά τη διανομή όλου του προϊόντος των εκποιήσεων προς τους πιστωτές (ΑΠ 1611/2018, ΑΠ 167/2005, δημοσιευμένες στη Νόμος).
Στην προκειμένη περίπτωση, με τον μοναδικό λόγο της έφεσής τους οι ανακόπτοντες και ήδη εκκαλούντες νόμιμα επαναφέρουν τον πρώτο λόγο της ένδικης ανακοπής τους με τον οποίο βάλλουν κατά του ανακοπτόμενου πίνακα διανομής ζητώντας τη μεταρρύθμισή του διότι, κατ’ αυτούς, ο καθ ου-σύνδικος της πτώχευσης εσφαλμένα προαφαίρεσε, κατά τη σύνταξη του προσβαλλόμενου πίνακα διανομής, από το διανεμητέο ποσό, αυτό των 2.500 ευρώ, που αφορά την προσωρινή αντιμισθία του, την οποία πριν την λογοδοσία του δεν μπορούσε να ζητήσει τον καθορισμό της και ως εκ τούτου να προαφαιρέσει. Ο ως άνω λόγος ανακοπής τυγχάνει απορριπτέος ως μη νόμιμος, αφού, σύμφωνα με τα εκτενώς αναφερόμενα στην ως άνω νομική σκέψη της παρούσας, ο σύνδικος της πτωχευσάσης εταιρίας, λόγω της υφής της πτωχεύσεως ως σπονδυλωτής διαδικασίας που σκοπό έχει τη ρευστοποίηση της πτωχευτικής περιουσίας και τη διανομή του ενεργητικού της, κατά σύννομο συνολικά τρόπο και της εντεύθεν ανάγκης κατά τις διανομές να λαμβάνονται υπόψη και οι γεγενημένες, κατά τις εκάστοτε επιμέρους διανομές, υποχρεώσεις της πτωχευτικής περιουσίας, ήτοι τα «δικαστικά έξοδα και τα έξοδα της διοίκησης της πτωχευτικής περιουσίας, στα οποία περιλαμβάνεται και η προσωρινή και οριστική αντιμισθία του συνδίκου» (που αποτελούν ομαδικό πίστωμα), δικαιούνταν, πριν την λογοδοσία του, να ζητήσει με αίτησή του από το πτωχευτικό Δικαστήριο τον καθορισμό της προσωρινής αντιμισθίας του, ενόψει του ότι, όπως προεκτέθηκε, η προσωρινή αντιμισθία καθορίζεται από το πτωχευτικό δικαστήριο κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της πτώχευσης, ενώ, μόνον, η οριστική αντιμισθία προσδιορίζεται μετά τη λογοδοσία του συνδίκου για τη διαχείριση του, με την περάτωση του έργου του (βλ. Ι. Σπυριδάκη «Πτωχευτικό Δίκαιο» εκδ. 2008 σελ. 101). Ειδικότερα, ο καθ ου-σύνδικος της πτώχευσης με την από 24.4.2018 και με αριθμό καταθέσεως ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………./2018 αίτησή του προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς ζήτησε τον καθορισμό της προσωρινής αντιμισθίας του για το χρονικό διάστημα από 27-3-2017 έως και 23-4-2018. Επί της ως άνω αιτήσεως εκδόθηκε η με αριθμό 3138/9/7/2018 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δέχτηκε εν μέρει αυτή, καθορίζοντας την προσωρινή αντιμισθία του για το ως άνω χρονικό διάστημα στο προαναφερόμενο ποσό των 2.500 ευρώ, ως αυτός (καθ ου η ανακοπή) αναφέρει στις πρωτόδικες προτάσεις του, κατά την εκδίκαση της ένδικης ανακοπής, που επαναλαμβάνει λέξη προς λέξη και στις προτάσεις του ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, γεγονός που δεν αμφισβητείται και επομένως ομολογείται από τους εκκαλούντες. Έτσι, ο καθ ου η ανακοπή – σύνδικος νομίμως προαφαίρεσε από το διανεμητέο ποσό στον προσβαλλόμενο πίνακα το προαναφερθέν ποσό (2.500 ευρώ), αφού αυτό αφορούσε έξοδα της πτωχεύσεως (δηλαδή την ως άνω προσωρινή αντιμισθία του), ήδη, γεγενημένα κατά το χρόνο σύνταξης του πίνακα (29/11/2018). Μάλιστα, ως συνομολογείται από τους διαδίκους, ο καθ ου η ανακοπή – σύνδικος παραιτήθηκε της διεκδίκησης της οριστικής αντιμισθίας του. Κατά συνέπεια, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο, έστω και με διαφορετική αιτιολογία, που αντικαθίσταται με την παρούσα (άρθρο 534 ΚΠολΔ), τα ίδια έκρινε και απέρριψε ως μη νόμιμο τον ως άνω λόγο ανακοπής (για τον οποίο και μόνο παραπονούνται οι εκκαλούντες με την ένδικη έφεσή τους) δεν έσφαλε αλλά ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και ως εκ τούτου ο ως άνω λόγος της έφεσης τυγχάνει αβάσιμος και ως εκ τούτου απορριπτέος. Μετά ταύτα, εφόσον δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι έφεσης, περιλαμβανόμενοι στο δικόγραφο, προς έρευνα, πρέπει η ένδικη έφεση να απορριφθεί στο σύνολο της ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη. Εξάλλου, τα δικαστικά έξοδα, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολο τους μεταξύ των διαδίκων, λόγω του ότι η ερμηνεία των σχετικών κανόνων δικαίου που εφαρμόσθηκαν ήταν ιδιαιτέρως δυσχερής (άρθρα 179 και 183 του ΚΠολΔ).ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων. ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και απορρίπτει κατ ουσίαν την έφεση. ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τη δικαστική δαπάνη των διαδίκων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε, σε μυστική διάσκεψη, στον Πειραιά, στις 14-8-2020 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του, στις 3-9-2020 απόντων των διαδίκων και της δικαστικής πληρεξουσίας (Ν.Σ.Κ.) των εκκαλούντων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ΕΦΕΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ