Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 590/2020

 

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός απόφασης  590/2020

TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από την Δικαστή, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη και από τη Γραμματέα Ε.Τ..

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

H υπό κρίση από 6.11.2018 έφεση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την 12.11.2018, κατά της με αριθμό 4481/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία αφού συνεκδίκασε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, δέχθηκε εν μέρει τις από 11.5.2017 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …………/2017 και από 31.7.2017 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………./2017  αγωγές, ασκήθηκε παραδεκτά, νομότυπα [άρθρα 495 παρ. 1,511,513 παρ 1β, 514, 517, 520 παρ.1 ΚΠολΔ] και εμπρόθεσμα, εντός της κατ’ άρθρο 518 παρ.2 ΚΠολΔ προθεσμίας, καθώς ούτε οι διάδικοι επικαλούνται ούτε από τα έγγραφα της δικογραφίας προέκυψε η επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης. Σημειωτέον οτι ο εκκαλών δεν έχει υποχρέωση καταβολής παραβόλου του Δημοσίου κατά την άσκηση της έφεσης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ 3 εδάφιο τελευταίο ΚΠολΔ, και επομένως αφού κρίθηκε παραδεκτή η κρινόμενη έφεση, πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ως προς το νόμιμο και βάσιμο των λόγων αυτής.                Στην κρινόμενη περίπτωση, με την από 11.5.2017 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ………./2017 αγωγή της, η ενάγουσα εξέθετε ότι κατά τη διάρκεια του νόμιμου γάμου που σύναψε με τον εναγόμενο απέκτησαν ένα ανήλικο τέκνο, την ………, γεννηθείσα την 24.12.2003. Οτι η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων έχει διακοπεί από τον Ιούλιο του έτους 2016, ενώ η ανήλικη κόρη των διαδίκων από την 7.12.2016 διαμένει με την ενάγουσα, η οποία ασκεί προσωρινά την επιμέλειά της.  Ζήτησε δε με την αγωγή της, να της ανατεθεί οριστικά η επιμέλεια της ανήλικης κόρης της, επικαλούμενη το συμφέρον της τελευταίας, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της παραδώσει το ανήλικο τέκνο, ισχυριζόμενη δε οτι το τέκνο αυτό δεν διαθέτει εισοδήματα ή άλλη περιουσία, εκθέτοντας παράλληλα τις οικονομικές ανάγκες για την διαβίωση του και τις οικονομικές δυνάμεις εκάστου των γονέων ζητησε,να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει για λογαριασμό της ανήλικης κόρης τους εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός από την επίδοση της αγωγής το ποσό των 360 ευρώ, για χρονικό διάστημα δυο ετών από την επομένη της επίδοσης της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων που άσκησε. Σε περίπτωση δε καθυστέρησης καταβολής να επιβαρύνεται ο εναγόμενος με το νόμιμο τόκο για την κάθε δόση από την ημέρα έναρξης της υπερημερίας μέχρι την πλήρη εξόφληση και να καταδικαστεί ο τελευταίος στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Με τη δική του από 31.7.2017 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …………/2017  αγωγή ο ενάγων-εναγόμενος της πρώτης αγωγής, ζήτησε να του ανατεθεί οριστικά η επιμέλεια της ίδιας ανήλικης, άλλως να ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας αυτής και στους δυο γονείς και να κατανεμηθεί ο χρόνος άσκησής της, εναλλάξ από τον κάθε γονέα ανά εξάμηνο, άλλως να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με την ανήλικη και να αναγνωριστεί οτι η εναγομένη οφείλει να του καταβάλει ως μηνιαία διατροφή της ανήλικης το ποσό των 417 ευρώ μηνιαίως, για χρονικό διάστημα δυο ετών από την επίδοση της αγωγής νομιμότοκα από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης μέχρι την εξόφληση. Ζήτησε επίσης να του επιτραπεί η καθ ολοκληρίαν χρήση της συζυγικής οικίας, της οποίας συγκυρία κατά ποσοστό 50% είναι η εναγομένη, άνευ ανταλλάγματος.  Επί των αγωγών αυτών που συνεκδικάστηκαν αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, εκδόθηκε η εκκαλουμένη με αριθμό 4481/2018 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία έγιναν εν μέρει δεκτές οι αγωγές και α) ανατέθηκε οριστικά η επιμέλεια της ανήλικης κόρης των διαδίκων  στη μητέρα της, β) υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλλει για διατροφή της ανήλικης θυγατέρας του ……. το ποσό των 250 ευρώ μηνιαίως για το αιτούμενο με την αγωγή χρονικό διάστημα, γ) ρυθμίστηκε η επικονωνία του με την ανήλικη, δ) του παραχωρήθηκε η αποκλειστική χρήση της οικογενειακής στέγης υπό την όρο καταβολής στην εναγομένη, συγκυρία του ακινήτου, ποσού διακοσίων ευρώ μηνιαίως και ε) συμψηφίστηκε η δικαστική δαπάνη των διαδίκων. Κατά της απόφασης αυτής άσκησε έφεση ο ενάγων -εναγόμενος και ήδη εκκαλών παραπονούμενος επειδή η εκκαλουμένη κατ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ανέθεσε την επιμέλεια της ανήλικης κόρης των διαδίκων στη μητέρα της, ενώ έπρεπε να την αναθέσει στον ίδιο άλλως και στους δυο γονείς, όπως ζητούσε με το επικουρικό αίτημα της αγωγής του και οτι εσφαλμένα του παραχωρήθηκε η αποκλειστική χρήση της συζυγικής εστίας έναντι ανταλλάγματος, ενώ έπρεπε να μην υποχρεωθεί σε καταβολή οποιουδήποτε ποσού άλλως έπρεπε αυτό να οριστεί στο ποσό των εκατό ευρώ μηνιαίως. Για τους λόγους αυτούς ζήτησε να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, να γίνει καθ ολοκληρία δεκτή η αγωγή του, να απορριφθεί η αγωγή της αντιδίκου του και να καταδικαστεί η τελευταία στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης.

Η αξίωση του συζύγου για πα­ραχώρηση της χρήσεως της οικογενειακής στέγης (ΑΚ  1393) είναι ενοχική, αγώγιμη και εκτελεστή αξίωση και, κατά την ορθό­τερη άποψη, ανεξάρτητη από την αξίωση της διατροφής (Σπυριδάκης σ. 104, Γαζής το Νέο Οικογενειακό Δίκαιο – τα προβλή­ματα σ. 27, Κουνουγέρη – Μανωλεδάκη Ι σ. 325, Βαθρακοκοίλης αρθ. 1393 αρ. 12 σ. 275). Για την παραχώρηση της χρήσης της οικογενειακής στέγης, ο δικαστής μπορεί να ορίσει παροχή ή ανταλλάγματα προς τον άλλο σύζυγο, από τον οποίο αφαιρεί­ται η χρήση του ακινήτου, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του καθενός (οικο­νομικές, επαγγελματικές, διαμονή κοινών τέκνων κλπ). Το αντάλλαγμα δηλαδή θα αποτελεί περιεχόμενο της ρήτρας της επιείκειας, με βάση την οποία θα κρίνει ο δικαστής και όχι ως μέρος της διατροφής. Αν ο δικαιούχος της χρήσεως είναι και δι­καιούχος διατροφής, μπορεί να μειωθεί η διατροφή που οφείλεται λόγω της παραχωρήσεως της χρήσεως. Αυτό συνιστά μια συνεκτίμηση του γεγονότος της παραχω­ρήσεως της οικογενειακής στέγης κατά τον καθορισμό του ύψους της διατροφής και όχι έναν συμψηφισμό της ΑΚ  440 (Παπα­δόπουλος Αγωγές Οικογενειακού Δικαίου εκδ. 2001 τ. Α σελ. 334, ΑΠ 1630/2002 Δνη 2003. 775, ΕφΠατρ 432/2008 Νόμος, ΕφΑΘ 6856/2007 Δνη 2009. 257, ΕφΑΘ 1073/2006 Δνη 2007. 609, ΕφΑΘ 9153/2005 ΝοΒ 2006. 697). (Εφ Λαρ. 346/2015 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ)                                                                                                         Από την επανεκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημοσίας συνεδριάσεως του δικαστηρίου εκείνου,  την με αριθμό ……./10.10.2017 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιά που λήφθηκε επιμελεία της ενάγουσας, μετά από νόμιμη κλήτευση του εναγομένου, όπως προκύπτει από την με αριθμό ……/2017 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στην περιφέρεια του Εφετείου Αθηνών ……., τις με αριθμούς ………./2017 ένορκες βεβαιώσεις που λήφθηκαν στα πλαίσια δίκης ασφαλιστικών μέτρων, μεταξύ των ίδιων διαδίκων, την επισκόπηση των φωτογραφιών, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε, και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι για να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά  μέσα, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (αρθ. 395, 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ), έστω και αν δεν πληρούν όλους τους όρους του νόμου (αρθ. 681Β΄, 671 παρ. 1 εδ. α΄ του ΚΠολΔ, βλ. ΟλΑΠ 15/2003 Δ 35-513) ορισμένα εκ των οποίων σαφώς αναφέρονται κατωτέρω, χωρίς να παραλείπεται κάποιο κατά την ουσιαστική κρίση της ένδικης διαφοράς, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, αποδείχθηκαν, σε σχέση με τους λόγους της κρινόμενης έφεσης, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τελεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στον Ιερό Ναό ……….. στη Θεσσαλονίκη την 6.5.2002, από τον οποίο απέκτησαν μια  ανήλικη, κατά τον χρόνο συζήτησης της αγωγής κόρη, την …………, γεννηθείσα την 24.12.2003. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων άρχισε να παρουσιάζει προβλήματα κατά το έτος 2008, με έριδες και διαφωνίες μεταξύ τους, οι οποίες κλιμακούμενες οδήγησαν στην αποξένωση αυτών και εν τέλει στη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους τον Ιούλιο του έτους 2016, με την αποχώρηση της εφεσίβλητης από τη συζυγική εστία. Ο εκκαλών ήταν ενήμερος για την αποχώρηση αυτη, χωρίς να έχει συναινέσει και για την ταυτόχρονη αποχώρηση του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, λόγος για τον οποίο η ως άνω ανήλικη, η οποία κατά τον χρόνο αποχώρησης της εφεσίβλητης από την οικογενειακή εστία παραθέριζε με τον πατέρα της στο …… Θεσαλονίκης, συνέχισε να διαμένει με τον εκκαλούντα και να επικοινωνεί με την μητέρα της τα Σαββατοκύριακα. Η εφεσίβλητη δικεδικώντας την επιμέλεια της ανήλικης και επειδή δεν κατέστη δυνατόν να λυθεί συμβιβαστικά το ζήτημα μεταξύ των διαδίκων,  άσκησε την από  1.12.2016 και με αριθμό έκθεσης  κατάθεσης ………../2016 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, ζητώντας ταυτόχρονα και με προσωρινή διαταγή να της ανατεθεί η προσωρινή επιμέλεια της ανήλικης, αίτημα που έγινε δεκτό και την 7.12.2016 της παραδόθηκε από τον εκκαλούντα η ανήλικη, η οποία έκτοτε διαμένει με την μητέρα της. Ομοίως μετά απο συνεκδίκαση της πραναφερθείσας αίτησης ασφαλιστικών μέτρων με αντίθετη από 5.12.2016 αίτηση του εκκαλούντος (αρ.καταθεσης …………./2016), η επιμέλεια της ανήλικης ανατέθηκε προσωρινά στην εφεσίβλητη. Η θυγατέρα των διαδίκων, κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ήταν 14 ετών, φοιτούσε στην Α τάξη του Λυκείου και τυγχάνει άριστη μαθήτρια ολοκληρώνοντας την ως άνω τάξη με γενικό βαθμό 19,6/20. Κατά την επικοινωνία της με τον Δικαστή του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, η οποία λήφθηκε σοβαρά υπόψη, λόγω της ηλικίας αυτής, εξέφρασε τη θέλησή της να διαμένει με την μητέρα της, χωρίς η προτίμησή της αυτή να συνεπάγεται έλλειψη αισθήματος αγάπης για τον πατέρα της. Ηδη από το έτος 2016 η ανήλικη διαμένει με την μητέρα της, παρουσιάζοντας πρόοδο στα μαθήματά της, και απασχολούμενη με δραστηριότητες που αρμόζουν σε παιδιά της ηλικίας της. Διάγει δε την πιο ευαίσθητη φάση της εφηβείας της, έχει εναρμονιστεί με το περιβάλλον της μισθωμένης οικίας όπου διαμένει με την μητέρα της, και την καθημερινότητα αυτής, ώστε να μην κρίνεται σκόπιμη, ως προς το συμφέρον αυτής, η αλλαγή οικίας αλλά και του προσώπου του γονέα που ασκεί την επιμέλειά της, η οποία μόνο αναστάτωση θα επιφέρει στην καθημερινότητά της, διαταρράσσοντας την ισορροπία που έχει δημιουργήσει με τους γονείς της, μετά την εξαιρετικά τεταμένη ατμόσφαιρα ττην οποία βίωσε πριν τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους λογω των συνεχών έριδων μεταξύ τους. Περαιτέρω, η μητέρα της, κρίνεται απολύτως ικανή να ανταποκριθεί στις πάσης φύσεως ανάγκες ανατροφής και ορθής διαπεδαγώγησης της ανήλικης, έχοντας αναπτύξει με την κόρη της στέρεους δεσμούς εμπιστοσύνης και αγάπης. Ο εκκαλών αναφέρει στην έφεσή του περιστατικά που φέρονται να ακολούθησαν την εγκατάσταση της ανήλικης στην οικία της μητέρας της, τα οποία καταδεικνύουν κατά την άποψή του, την αδιαφορία της για την καθημερινότητα της ανήλικης και την έλλειψη της πρέπουσας φροντίδας, χωρίς όμως τα αναφερόμενα περιστατικά να επιβεβαιώνονται από κάποιο αποδεικτικό μέσο, ενώ η μάρτυράς του ………….. που σε ένορκη βεβαίωση, κατέθεσε κάποια από τα αναφερόμενα περιστατικά δεν έχει ίδια γνώση, αλλά μεταφέρει πληροφορίες που της έδωσε ο ίδιος ο εκκαλών. Επιπλέον ο εκκαλών προσκομιζει τις από 26.3.2018, 28.3.2018 και 6.4.2018 σημειώσεις της ανήλικης τις οποίες εντόπισε σε τετράδια αυτής, η πρώτη εκ των οποίων αφιερώνεται στη μητέρα της και περιγράφει μια μελαγχολική κατάσταση της ανήλικης λόγω της απουσίας της μητέρας της, ενώ οι λοιπές δείχνουν έντονη συναισθηματική φόρτιση,παραπέμποντας σε ερωτική εξομολόγηση, προς άτομο θηλυκού γένους. Ο εκκαλών θορυβημένος από τις σημειώσεις αυτές κατέφυγε στην Εισαγγελεία Ανηλίκων Πειραιώς, γεγονός που αναστάτωσε την ανήλικη, ζητώντας τη διενέργεια παιδοψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης, ισχυριζόμενος οτι οι εν λόγω σημειώσεις καταδεικνύουν μια μη ομαλή εξέλιξη της ψυχικής προσωπικότητας της ανήλικης, η οποία αποδυναμώνει την ισχύ της εκφρασμένης βούλησής της να διαμένει με την μητέρα της. Ο παραπάνω ισχυρισμός κρίνεται απορριπτέος, καθώς οι ως άνω σημειώσεις αφορούν ένα πολύ περιορισμένο χρονικο διάστημα, είναι σαφώς διαποτισμένες από τη υπερβολή που χαρακτηρίζει την εφηβεία και από μόνες τους δεν καταδεικνύουν αδυναμία της ανήλικης να συνειδητοποιεί τις συνέπειες των επιλογών της. Επιπλέον η βούληση της ανήλικης δεν είναι το μοναδικό κριτήριο με το οποίο κρίνεται οτι η ανάθεση της επιμέλειας αυτής στη μητέρα της, εξυπηρετεί το συμφέρον της, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν.Το αίτημα του εκκαλούντος για εναλλασσόμενη χρονική κατανομή της επιμέλειας της ανήλικης επίσης τυγχάνει απορριπτέο, καθώς η ανατροφή της ανήλικης κατά τον τρόπο αυτό προυποθέτει πραγματική συνεργασία μεταξύ των γονέων αποβλέπουσα στο συμφέρον του τέκνου, προυπόθεση που δεν συντρέχει εν προκειμένω, καθώς οι διάδικοι αδυνατούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, όπως δε κατέθεσε η μάρτυρας του εκκαλούντος στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ο εκκαλών ακόμα και κατά την ανακάλυψη των προαναφερθέντων σημειώσεων της ανήλικης, δεν επικοινώνησε απευθείας με τη μητέρα της, προκειμένου να συζητήσουν το εν λόγω ζήτημα το οποίο τον αναστάτωσε, αλλά με τη δικηγόρο αυτής.  Επομένως η εκκαλουμένη απόφαση με εν μέρει διαφορετικές αιτιολογίες που συμπληρώνονται από αυτές της παρούσας απόφασης, ορθώς ανέθεσε την επιμέλεια της ανήλικης κόρης των διαδίκων στην εφεσίβλητη και πρέπει να απορριφθεί ο περί του αντιθέτου λόγος έφεσης. Επίσης με την εκκαλουμένη απόφαση ρυθμίστηκε η επικοινωνία της ανήλικης με τον εκκαλούντα και υποχρεώθηκε ο τελευταίος να καταβάλλει στην εφεσίβλητη, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός, για λογαριασμό της ανήλικης, το ποσό των 250 ευρώ, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επομένη της επίδοσης στον εναγόμενο της από 1.12.2016 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……………/2016 αίτησης ασφαλιστικών μέτρων, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, διατάξεις που δεν προσβάλλονται με λόγο έφεσης. Περαιτέρω, ο εκκαλών ισχυρίστηκε οτι έπρεπε να παραχωρηθεί η αποκλειστική χρήση της οικογενειακής στέγης στον ίδιο άνευ ανταλλάγματος, άλλως με αντάλλαγμα εκατό ευρώ μηνιαίως, καθώς διατηρείται σε αυτήν χώρος για την ανήλικη, τον οποίο χρησιμοποιεί κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας τους και επειδή διατηρεί αξίωση κατά της εφεσίβλητης για την απόδοση των καταβληθέντων από τον ίδιο δόσεων του στεγαστικού δανείου που αναλογούν στη μερίδα της. Από τα αναφερόμενα στην οικεία θέση της παρούσας απόφασης αποδεικτικά μέσα, προέκυψε οτι οι διάδικοι είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 50% έκαστος διαμερίσματος έκτασης 81 τ.μ., που βρίσκεται στον τέταρτο όροφο οικοδομής κείμενης επί της οδού ………..,  του οποίου κάνει χρήση ο εκκαλών από το χρόνο της διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων. Επειδη ο εκκαλών δεν διαθέτει άλλη οικία στην Αττική, και η εφεσίβλητη μαζί με το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, διαμένουν σε έτερη οικία την οποία μισθώνει η εφεσίβλητη, η χρήση της οικογενειακής στέγης πρέπει να παραχωρηθεί στον εναγόμενο. Η παραχώρηση αυτή δεν μπορεί να γίνει χωρίς αντάλλαγμα καθώς το αποτέλεσμα θα ήταν ανεπιεικές για την εφεσίβλητη, η οποία βαρύνεται με καταβολή μισθώματος για την οικία στην οποία διαμένει με την ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων και επιπλέον με την καταβολή μηνιαίας δόσης 162,5 ευρώ προς αποπληρωμή του στεγαστικού δανείου που έλαβαν οι διάδικοι. Ο ισχυρισμός του εκκαλούντος οτι στην οικία αυτή διατηρείται δωμάτιο το οποίο χρησιμοποιεί η ανήλικη κατά την επικοινωνία τους δεν ασκεί επιρροή, καθώς κρίσιμη είναι η μισθωτική αξία του ακινήτου, ενώ είναι υποχρέωση του γονέα που ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο του, να διασφαλίζει σε αυτό κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης, κατά το χρόνο άσκησης του δικαιώματός του. Επιπλέον, τυχόν αξιώσεις του εκκαλούντος σε βάρος της εφεσίβλητης, λόγω αποπληρωμής δόσεων δανείου μεγαλύτερων αυτών που του αναλογούν, οι οποίες πάντως δεν προσδιορίζονται κατά ποσό, μπορούν να διεκδικηθούν δικαστικά, σημειούμενου  του γεγονότος οτι από τον Ιούλιο του έτους 2016 η εφεσίβλητη καταβάλλει το αναλογούν στο ποσοστό συγκυριότητάς της ποσό μηνιαίας δόσης. Τέλος, το ορισθέν από την εκκαλουμένη απόφαση, ως μηνιαίο αντάλλαγμα, ποσό 200 ευρώ, κρίνεται ανάλογο της μισθωτικής αξίας του εν λογω ακινήτου, λαμβανομένων υπόψη, της θέσης, της έκτασης και της παλαιότητας αυτού και επομένως τυγχάνουν απορριπτέοι οι περί του αντιθέτου λογοι έφεσης. Πρέπει επομένως, επειδή δεν υπάροχυν άλλοι λογοι έφεσης προς εξέταση, να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση ως αβάσιμη και να συμψηφιστούν τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, λογω της ιδιότητας των διαδίκων ως συζύγων.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ  από 6.11.2018 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2018 έφεση αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την έφεση.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση κατ ουσία

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ  τη δικαστική δαπάνη των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.                 

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 29-9-2020, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                                 Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Και αντ αυτής λόγω μεταθέσεως και αναχώρησης,

η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης

του Εφετείου Πειραιώς,Αγγελική Κοφφα, Πρόεδρος Εφετών