Αριθμός απόφασης 518/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ειδική Διαδικασία άρθρ. 681Α ΚΠολΔ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Θεοκτή Νικολαΐδου, Εφέτη, και τη γραμματέα Γ. Λ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 533 και 535 ΚΠολΔ σε συνδυασμό αυτή του άρθρου 522 ιδίου Κώδικα συνάγεται ότι η δίκη, που διεξάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου, που δικάζει την υπόθεση ως Εφετείο, διέρχεται τρία στάδια: 1) κατά το πρώτο στάδιο εξετάζεται το παραδεκτό της έφεσης (άρθρ. 532 ΚΠολΔ) ήτοι αν ασκήθηκε εμπρόθεσμα και σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις, αν η απόφαση προσβάλλεται με το ένδικο μέσο της έφεσης, αν ασκείται από ή κατά προσώπου νομιμοποιούμενου κατά νόμο, αν ο ασκών έχει έννομο συμφέρον, αν ασκήθηκε για πρώτη φορά ή υπό αίρεση, πλην της επικουρικής έφεσης, όπου αυτή επιτρέπεται ή ασκήθηκε μετά την παραίτηση από αυτή. 2) κατά το δεύτερο στάδιο ερευνάται το παραδεκτό των κατ΄ ιδίαν λόγων της έφεσης (άρθρ. 533§1 ΚΠολΔ). Αν λείπει μία από τις προϋποθέσεις παραδεκτού της έφεσης το Δικαστήριο απορρίπτει αυτή ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως. 3) Κατά το τρίτο στάδιο κρίνεται το βάσιμο ή όχι (νομικό και ουσιαστικό) των λόγων αυτής. Η βασιμότητα ή μη των λόγων έφεσης κρίνεται από την εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, που προσκομίστηκε στο Εφετείο, στο οποίο περιλαμβάνεται και εκείνο, που για πρώτη φορά προσκομίστηκε ενώπιον του Εφετείου στην κατ΄ έφεση δίκη κατ΄ άρθρ. 529§§1-2 ΚΠολΔ (ΕφΑθ 5827/2004 ΕλλΔνη 46 243, ΕφΑθ 7792/2002 ΕλλΔνη 46 556).
Στην προκειμένη περίπτωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ασκήθηκε η από 24-7-2017 (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως …….. και ορισμού δικασίμου στο παρόν Δικαστήριο …….. έφεση κατά της υπ΄αριθμ. 1386/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία άρθρ. 681Α ΚΠολΔ). Η έφεση αυτή ασκήθηκε εμπρόθεσμα (άρθρ. 518 ΚΠολΔ), γεγονός, το οποίο δεν αμφισβητείται από τους διαδίκους ούτε από τα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτει το αντίθετο, ενώ για την άσκηση της έχει κατατεθεί από τους εκκαλούντες το σχετικό παράβολο συνολικού ποσού εκατό (100) ευρώ, όπως προβλέπεται από την §3 του άρθρου 495 ΚΠολΔ λόγω του χρόνου άσκησης της έφεσης. Εν όψει των διαλαμβανομένων ανωτέρω στη μείζονα πρόταση πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω η υπό κρίση έφεση ως προς τη συνδρομή και των λοιπών προϋποθέσεων του παραδεκτού για να κριθεί πρωτίστως αν πρέπει αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και στη συνέχεια να ερευνηθεί το παραδεκτό των κατ΄ ιδίαν λόγων της έφεσης και τέλος η βασιμότητα αυτών.
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία άρθρ. 681Α ΚΠολΔ) ασκήθηκε η από 15-7-2015 και υπ΄αριθμ. εκθέσεως καταθέσεως …….. αγωγή, με την οποία οι ενάγοντες και ήδη εκκαλούντες ισχυρίστηκαν ότι στον τόπο, χρόνο και υπό τις συνθήκες, που εκθέτουν ειδικότερα στο δικόγραφο συνέβη τροχαίο αυτοκινητικό ατύχημα από αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου ……….. οδηγού του υπ΄αριθμ. κυκλοφορίας …….. ηλεκτροκίνητου οχήματος (τρόλεϊ), της κυριότητας της δεύτερης εναγομένης, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην τρίτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρία. Ότι συνεπεία του ατυχήματος αυτού επήλθε ο θάνατος της …….., συζύγου του πρώτου ενάγοντος, μητέρας του δευτέρου και της τρίτης των εναγόντων, γιαγιάς του τετάρτου και του πέμπτου αυτών και πεθεράς της έκτης και του έβδομου των εναγόντων, η οποία επέβαινε στο ανωτέρω όχημα. Με ιστορική βάση αυτά τα περιστατικά οι ενάγοντες ζήτησαν μετά από παραδεκτό περιορισμό του καταψηφιστικού αιτήματος σε αναγνωριστικό (άρθρ. 223 και 591§1 εδ. α ΚΠολΔ) να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων υπό τις προαναφερθείσες ιδιότητες τους να καταβάλουν εις ολόκληρον στον πρώτο ενάγοντα: 1) το ποσό των 120 ευρώ για αγορά ειδικού στρώματος, 2) το συνολικό ποσό των 7.680 ευρώ, που κατέβαλε στην ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία …………. για τη νοσηλεία της συζύγου του, 3) το ποσό των 45 ευρώ, το οποίο κατέβαλε στην ομόρρυθμη εταιρία με την επωνυμία ……….. για τη μεταφορά της συζύγου του από το ανωτέρω κέντρο στην κλινική με την επωνυμία , 4) το ποσό των 950 ευρώ, που κατέβαλε στην ανωτέρω κλινική για τη νοσηλεία της συζύγου του, 5) το ποσό των 30 ευρώ, που κατέβαλε στο φαρμακείο της Σοφίας Ριζάκη, 6) το ποσό των 1.457 ευρώ για έξοδα κηδείας της συζύγου του, 7) το ποσό των 18.000 ευρώ ως αποζημίωση λόγω στέρησης για πέντε έτη των υπηρεσιών της συζύγου του, της οποίας η συνεισφορά αποτιμάται στο ποσό των 10 ευρώ ημερησίως και 8) το ποσό των 100.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης και στους λοιπούς ενάγοντες το ποσό των 100.000 ευρώ στο δεύτερο ενάγοντα, το ποσό των 100.000 ευρώ στην Τρίτη ενάγουσα, το ποσό των 50.000 ευρώ στον τέταρτο ενάγοντα, το ποσό των 50.000 ευρώ στον πέμπτο ενάγοντα, το ποσό των 25.000 ευρώ στην έκτη ενάγουσα και το ποσό των 25.000 ευρώ στον έβδομο ενάγοντα ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, που υπέστησαν, όλα δε τα ποσά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία: α) διέταξε την επανάληψη της συζήτησης ως προς τον πρώτο ενάγοντα προκειμένου να προσκομιστεί με επιμέλεια του επιμελεστέρου των διαδίκων βεβαίωση του βεβαίωση της αρμόδιας υπηρεσίας του ασφαλιστικού φορέα της θανούσας ……………..περί του αν αυτή ή ο πρώτος ενάγων έλαβε ή αν ο πρώτος ενάγων δικαιούται να απαιτήσει λόγω του ενδίκου ατυχήματος από τον ασφαλιστικό φορέα, στον οποίο η ανωτέρω υπαγόταν χρηματικά ποσά για αγορά ειδικού στρώματος, νοσηλεία σε κέντρο αποκατάστασης, μεταφορά από το κέντρο αποκατάστασης σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων, δαπάνη για παραμονή σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων, αγορά φαρμάκων και έξοδα κηδείας. β) έκανε κατά τα λοιπά εν μέρει δεκτή ως κατ΄ ουσία βάσιμη την αγωγή και αναγνώρισε την υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν εις ολόκληρον: 1) το συνολικό ποσό των 35.384 ευρώ στον πρώτο ενάγοντα (5.384 ευρώ ως αποζημίωση λόγω στέρησης υπηρεσιών και 30.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης), 2) το ποσό των 25.000 ευρώ σε καθένα από τους δεύτερο και τρίτη των εναγόντων ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, 3) το ποσό των 10.000 ευρώ σε καθένα από τους τέταρτο και πέμπτο των εναγόντων ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, 4) το ποσό των 8.000 ευρώ σε καθένα από τους έκτη και έβδομο των εναγόντων ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται με την 24-7-2017 και υπ΄ αριθμ. εκθέσεως καταθέσεως…………..έφεση τους οι εκκαλούντες για κακή εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και ζητούν την κατά παραδοχή αυτής εξαφάνιση άλλως μεταρρύθμιση της εκκαλουμένης απόφασης ώστε να γίνει δεκτή στο σύνολο της η ασκηθείσα από αυτούς αγωγή.
Από το άρθρο 513§1β ΚΠολΔ, κατά το οποίο έφεση συγχωρείται μόνο κατά των οριστικών αποφάσεων του πρώτου βαθμού, οι οποίες περατώνουν όλη τη δίκη ή μόνον τη δίκη για την αγωγή ή την ανταγωγή, ενώ, αν η απόφαση είναι εν μέρει οριστική, δεν επιτρέπεται έφεση ούτε κατά των οριστικών διατάξεων πριν εκδοθεί οριστική απόφαση στη δίκη, σε συνδυασμό και με τις διατάξεις αφενός μεν των άρθρων 308 και 309 και αφετέρου του άρθρου 218§1 ιδίου Κώδικα, συνάγεται, στην πρώτη μεν περίπτωση ότι οριστική απόφαση, κατά της οποίας επιτρέπεται έφεση, είναι εκείνη, που περατώνει την όλη δίκη και στην περίπτωση, κατά την οποία δεν έχει ασκηθεί ανταγωγή, η απόφαση, με την οποία περατώνεται η δίκη, η οποία ανοίχθηκε με την άσκηση της αγωγής ή άλλου εισαγωγικού δικογράφου, με την ολική ή μερική παραδοχή του κυρίου ή παρεπομένου αιτήματος δικαστικής προστασίας, το οποίο υποβλήθηκε μ` αυτό, έτσι ώστε το δικαστήριο να απεκδύεται από κάθε περαιτέρω εξουσία για το αίτημα τούτο, μη μπορώντας να ανακαλέσει τη σχετική απόφαση του (ΟλΑΠ 230/1983 ΝοΒ 31.1561). Ως προς τη δεύτερη ανωτέρω περίπτωση, συνάγεται από τις ανωτέρω διατάξεις ότι εν μέρει οριστική απόφαση, κατά της οποίας δεν επιτρέπεται έφεση, ούτε ως προς τις οριστικές διατάξεις της, πριν δηλαδή εκδοθεί οριστική απόφαση για όλη τη δίκη, είναι και εκείνη, η οποία σε περίπτωση αντικειμενικής σώρευσης περισσοτέρων αιτήσεων παροχής έννομης προστασίας του ίδιου ενάγοντος κατά του ίδιου εναγόμενου σε ένα δικόγραφο, περατώνει τη δίκη ως προς μια από τις περισσότερες αυτές αιτήσεις, με την οριστική παραδοχή ή απόρριψη της, χωρίς όμως να αποφαίνεται οριστικά ως προς την άλλη ή τις άλλες αιτήσεις, όπως όταν διατάσσεται η επανάληψη της συζήτησης της αγωγής ως προς αυτές, για την αποφυγή κατάτμησης της διαφοράς μεταξύ πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων δικαστηρίων και την εξοικονόμηση δαπανών και χρόνου για τον τερματισμό της δίκης (πρβλ. ΑΠ 1060/2004 ΕλλΔνη 48.123, ΑΠ 1188/2003 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 24/2001 ΑρχΝ 2001.914, Σ.Σαμουήλ, Η Έφεση κατά τον ΚΠολΔ 2003, αριθμ. 224 σελ. 93). Έτσι, ως μη οριστική, δεν υπόκειται σε έφεση η απόφαση, με την οποία διατάσσεται η επανάληψη της συζήτησης αγωγής προκειμένου να προσκομιστεί με επιμέλεια του ενάγοντος βεβαίωση του ΙΚΑ, από την οποία να προκύπτει αν αυτός δικαιούται να απαιτήσει επιπλέον παροχές από αυτό συνεπεία του ατυχήματος, ποιες είναι αυτές κατ΄ είδος και κατά ποσό και σε ποιο ακριβώς χρονικό διάστημα ανάγονται, όχι μόνον ως προς την ανωτέρω διάταξη αλλά ούτε ως προς τις διατάξεις της, με τις οποίες αποφαίνεται οριστικά για τα λοιπά κονδύλια, ως εν μέρει (ως προς τις διατάξεις αυτές) οριστική (πρβλ. ΕφΙωαν 216/2008 Αρμ 2009 1225, που αφορούσε εν μέρει οριστική απόφαση, με την οποία κηρύχθηκε απαράδεκτη η συζήτηση αγωγής από τροχαίο ατύχημα, κατά το αίτημα της για αποζημίωση λόγω απώλειας εισοδημάτων, ενώ κρίθηκαν οριστικά τα λοιπά αιτήματα της). Ο ανωτέρω κανόνας κάμπτεται στην περίπτωση, που υπάρχει απλή ομοδικία και η απόφαση του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου είναι οριστική ως προς έναν ή μερικούς ομοδίκους και μη οριστική ως προς άλλους, εφόσον, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 74, 75§§ 1-2, 76 και 517 εδ. β ΚΠολΔ στην περίπτωση αυτή η έναντι κάθε ομοδίκου οριστική διάγνωση έχει αυτοτέλεια και η προς αυτόν κρίση περατώνει έναντι αυτού τη δίκη και επομένως από τότε η απόφαση είναι ως προς αυτόν εκκλητή πριν ακόμη εκδοθεί απόφαση έναντι των λοιπών ομοδίκων (ΑΠ 747/2014 ΤΝΠ ΔΣΑ). Περίπτωση απλής ομοδικίας (υποκειμενική σώρευση αγωγών) υπάρχει όταν ενάγουν ή ενάγονται περισσότεροι του ενός ως εις ολόκληρον δικαιούχοι ή υπόχρεοι για αποζημίωση από αδικοπραξία ή εκ του νόμου, ενώνονται δε σε κοινή διαδικασία πλείονες έννομες σχέσεις δίκης, οι οποίες συνδέουν διάφορα υποκείμενα χωρίς να επηρεάζεται η ανεξάρτητη δικονομική θέση καθενός από αυτούς έναντι των λοιπών, η δε εκδιδόμενη απόφαση, που είναι οριστική ως προς ορισμένους ομοδίκους, περατώνει τη δίκη ως προς αυτούς καθίσταται δε οριστική αυτοτελώς και συνεπώς είναι κατά το μέρος αυτό προσβλητή με έφεση και πριν εκδοθεί απόφαση οριστική για τους λοιπούς διαδίκους (AΠ 747/2014 όπ.π.π.)
Eν προκειμένω με την εκκαλούμενη υπ΄αριθμ. 1386/2017 απόφαση κατά τις παραδοχές των διαδίκων, αλλά και όπως από αυτή προκύπτει, διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης της αγωγής ως προς τον πρώτο ενάγοντα – πρώτο εκκαλούντα …………..προκειμένου να προσκομιστεί με επιμέλεια του πιο επιμελούς διαδίκου βεβαίωση της αρμόδιας υπηρεσίας του ασφαλιστικού φορέα της θανούσας …………..περί του αν αυτή ή ο πρώτος ενάγων έλαβε ή αν ο πρώτος ενάγων δικαιούται να απαιτήσει λόγω του ενδίκου ατυχήματος από τον ασφαλιστικό φορέα, στον οποίο η ανωτέρω υπαγόταν, χρηματικά ποσά για αγορά ειδικού στρώματος, νοσηλεία σε κέντρο αποκατάστασης, μεταφορά από το κέντρο αποκατάστασης σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων, δαπάνη για παραμονή σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων, αγορά φαρμάκων και έξοδα κηδείας, όπως ρητώς στο σκεπτικό της διαλαμβάνεται, χωρίς αντίθετη διάταξη στο διατακτικό της (ΕφΑθ 11336/1990 ΕλλΔνη 32.1083), ενώ κρίθηκαν οριστικά τα λοιπά αιτήματα της. Με τα δεδομένα αυτά καθίσταται σαφές ότι η εκκαλουμένη απόφαση, ως εν μέρει, κατά την παραπάνω έννοια, οριστική ως προς τον πρώτο ενάγοντα, δεν υπόκειται σε έφεση, ούτε κατά τις ανωτέρω οριστικές διατάξεις της. Συνεπώς, η ως άνω έφεση, κατά το μέρος που ασκείται από τον πρώτο εκκαλούντα και αφορά την αγωγή του τελευταίου, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως (άρθρο 532 ΚΠολΔ) και να καταδικαστεί αυτός λόγω της ήττας του (άρθρ. 175, 183 ΚΠολΔ) στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των εφεσιβλήτων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Κατά τα λοιπά η εν λόγω έφεση ασκήθηκε νομότυπα (άρθρ. 495§1, 511, 513, 520§1 ΚΠολΔ), πρέπει επομένως να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατά την ίδια ειδική διαδικασία, που εφαρμόστηκε από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (άρθρ. 681Α ΚΠολΔ) ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρ. 533§1 ιδίου Κώδικα).
Περαιτέρω ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ασκήθηκε η από 21-7-2017 (αριθμός έκθεσης κατάθεσης ……. και ορισμού δικασίμου στο παρόν Δικαστήριο …….) έφεση των εν μέρει ηττηθέντων εναγομένων κατά της ιδίας ως άνω υπ΄ αριθμ. 1386/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία άρθρ. 681Α ΚΠολΔ). Η εν λόγω έφεση ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρ. 495§1, 511, 513, 518§1, 520§1 ΚΠολΔ), πρέπει επομένως να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατά την ίδια ειδική διαδικασία, που εφαρμόστηκε από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (άρθρ. 681Α ΚΠολΔ) ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρ. 533§1 ιδίου Κώδικα) καθόσον για την άσκηση της έφεσης έχει κατατεθεί από τις εκκαλούσες το σχετικό παράβολο ποσού εκατό (100) ευρώ, όπως προβλέπεται από την §3 του άρθρου 495 ΚΠολΔ λόγω του χρόνου άσκησης της έφεσης συνεκδικαζόμενη με την από 24-7-2017 και υπ΄αριθμ. έκθεσης κατάθεσης ……….. έφεση λόγω της προφανούς μεταξύ τους συνάφειας αλλά και διότι με τον τρόπο αυτό διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων αυτής (άρθρ. 246 και 524§1 ιδίου Κώδικα)
Από την ένορκη κατάθεση του νομίμως εξετασθέντος με επιμέλεια των εναγόντων μάρτυρα και την ανωμοτί εξέταση του πρώτου εναγομένου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, τις υπ΄αριθμ. ……………….. ένορκες βεβαιώσεις, οι οποίες ελήφθησαν ενώπιον του συμβολαιογράφου Πειραιά Α Κ με επιμέλεια των εναγόντων και ήδη εκκαλούντων-εφεσιβλήτων μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση των αντιδίκων τους (βλ. προσκ……… τις υπ΄αριθμ…….. και εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………..) και όλα ανεξαιρέτως τα νομίμως προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από τους διαδίκους έγγραφα χωρίς να παραλείπεται κανένα κατά την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Στις 24 Οκτωβρίου 2014 και περί ώρα 12.00 ο πρώτος εναγόμενος και ήδη πρώτος εκκαλών –πρώτος εφεσίβλητος ……….οδηγώντας το υπ΄αριθμ. κυκλοφορίας …… ηλεκτροκίνητο όχημα (τρόλεϊ), κυριότητας της δεύτερης εναγομένης, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην τρίτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρία, εκτελώντας τη γραμμή 17 από τον Πειραιά προς το Κερατσίνι εκινείτο στην οδό……. η οποία είναι δρόμος μονής κατεύθυνσης. Στο εν λόγω όχημα επέβαινε η συγγενής των εναγόντων και ήδη εκκαλούντων-εφεσιβλήτων (σύζυγος του πρώτου, μητέρα των δευτέρου και τρίτης, γιαγιά του τετάρτου και πέμπτου και πεθερά των λοιπών). Πλησιάζοντας το ανωτέρω όχημα στη συμβολή των οδών Φιλελλήνων και Κωνσταντινουπόλεως, η οποία είναι διπλής κατεύθυνσης με μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά ρεύμα αυτής, ο πρώτος εναγόμενος μείωσε σταδιακά την ταχύτητα του οχήματος, που οδηγούσε, διέκοψε την πορεία αυτού και τελικά το ακινητοποίησε πριν την είσοδο του στη διασταύρωση, όπως ήταν υποχρεωμένος λόγω της υπάρχουσας πινακίδας υποχρεωτικής διακοπής πορείας (STOP) στην οδό Φιλελλήνων πριν τη διασταύρωση με την οδό Κωνσταντινουπόλεως ώστε να ελέγξει την κίνηση των επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως προκειμένου να παραχωρήσει προτεραιότητα στα τελευταία. Αφού ο πρώτος εναγόμενος έλεγξε την κυκλοφορία των οχημάτων επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως τόσο από αριστερά όσο και από δεξιά και διαπίστωσε ότι δεν εκινείτο κάποιο όχημα επί της ανωτέρω οδού, ξεκίνησε σιγά σιγά την πορεία του επί της οδού Φιλελλήνων, διέσχισε τη διασταύρωση της οδού Φιλελλήνων με την οδό Κωνσταντινουπόλεως και εισήλθε στη συνέχεια της οδού Φιλελλήνων προκειμένου να σταματήσει λίγα μέτρα πιο πέρα, όπου βρίσκεται η στάση ‘’Άγιος Παντελεήμων’’. Στο ύψος του οικοδομικού αριθμού 54 της οδού Φιλελλήνων και λίγο πριν την ανωτέρω στάση ο πρώτος εναγόμενος αναγκάστηκε να τροχοπεδήσει το όχημα, που οδηγούσε, προκειμένου να αποφύγει σύγκρουση με δίκυκλη μοτοσικλέτα, η οποία ήταν σταθμευμένη στο άκρο του οδοστρώματος σε εσοχή αυτού και δεξιά σε σχέση με το όχημα, που αυτός (δηλ. ο πρώτος εναγόμενος) οδηγούσε και κινήθηκε απότομα προς τα αριστερά προσπαθώντας να εισέλθει στην κυκλοφορία της οδού Φιλελλήνων και να προηγηθεί του ανωτέρω οχήματος.Τη στιγμή της τροχοπέδησης του οχήματος, που οδηγούσε ο πρώτος εναγόμενος η ως άνω συγγενής των εναγόντων ήταν όρθια γιατί ετοιμαζόταν να αποβιβαστεί στη ‘’Άγιος Παντελεήμων’’ με αποτέλεσμα να απωλέσει την ισορροπία της, να πέσει και να χτυπήσει το πίσω μέρος του κεφαλιού της στην κόγχη του θόλου του εμπροσθίου δεξιού τροχού του οχήματος. Μετά το ατύχημα η ………… δεν φάνηκε να αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας αλλά τις επόμενες ώρες εμφάνισε λιποθυμικές τάσεις και εμετούς. Για το λόγο αυτό εισήχθη στη νευρολογική κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου ……….. όπου διαπιστώθηκε ότι είχε οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα χωρίς νευρολογική σημειολογία, το οποίο λόγω του ατομικού ιστορικού της (χρόνια κολπική μαρμαρυγή υπό αντιπηκτική αγωγή) αντιμετωπίστηκε συντηρητικά και δόθηκε αντιεπιληπτική αγωγή, εξήλθε δε στις 28-10-2014 με τη σύσταση να υποβληθεί σε αξονική τομογραφία. Στις 11-11-2014 η ……… επανεισήχθη στο ανωτέρω νοσοκομείο λόγω επιδείνωσης της κλινικής της εικόνας και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση μετά από προεγχειρητική διακοπή της αντιπηκτικής αγωγής με δεξιά μετωπιαία κρανιοανάρτηση προκειμένου να παροχετευθεί το υποσκληρίδιο αιμάτωμα. Μετεγχειρητικά η ασθενής αδυνατούσε να αφυπνιστεί να διασωληνώθηκε εκ νέου διότι η συνειδησιακή της κατάσταση είχε κλίμακα Γλασκώβης 8/15 και υποβλήθηκε σε νέα αξονική τομογραφία εγκεφάλου, κατά την οποία διαπιστώθηκε εκτεταμένο εμβολικό έμφρακτο στην κατανομή της αριστερής μέσης εγκεφαλικής αρτηρίας. Ακολούθως η συγγενής των εναγόντων εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ιδίου νοσοκομείου, όπου υποβλήθηκε σε τραχειοστομία, τοποθέτηση ρινογαστρικού καθετήρα σίτισης και ουροκαθετήρα, περιποίηση κατακλίσεων και αντιμετώπιση λοιμώξεων και νοσηλεύθηκε έως τις 17-12-2014, οπότε εξήλθε με βελτιωμένη τη νευρολογική της εικόνα χωρίς όμως να ανακτήσει ποτέ πλήρες επίπεδο επικοινωνίας. Αμέσως μετά την έξοδο της από το νοσοκομείο η …..……….. μεταφέρθηκε στο ειδικό κέντρο αποθεραπείας και αποκατάστασης με την επωνυμία στη όπου παρέμεινε μέχρι τις 11-5-2015. Αν και η ασθενής υποβλήθηκε στο εν λόγω ειδικό κέντρο αποθεραπείας και αποκατάστασης σε φυσιοθεραπεία, εργοθεραπεία και λογοθεραπεία εμφάνισε ελάχιστη ανταπόκριση στα ερεθίσματα, αδυναμία εκτέλεσης παραγγελμάτων, ικανοποιητικό εύρος κίνησης αρθρώσεων και μικρή βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας και της ισορροπίας του κορμού της σε καθιστή θέση μόνο με υποστήριξη μόνο σε αμαξίδιο εντός του θεραπευτικού χώρου. Στις 12-5-2014 η ………. μεταφέρθηκε στη μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων με την επωνυμία στη ……. εντός της οποίας απεβίωσε στις 15-6-2015 ήτοι οκτώ περίπου μήνες μετά το ατύχημα εντός του τρόλεϊ, που οδηγούσε ο πρώτος εναγόμενος. Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι η πτώση της συγγενούς του εντός του ως άνω μέσου μαζικής μεταφοράς οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου οδηγού, ο οποίος ανέπτυξε υπερβολική για τις περιστάσεις ταχύτητα, η οποία σε συνδυασμό με την απότομη τροχοπέδηση συνέβαλε αιτιωδώς στον τραυματισμό της. Ο ισχυρισμός ωστόσο αυτός στερείται βασιμότητας καθώς δε βεβαιώνεται από κανένα αποδεικτικό μέσο, ο δε μάρτυρας ……….. ο οποίος εξετάστηκε ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου με επιμέλεια των εναγόντων, που φέρουν και το σχετικό βάρος απόδειξης, είναι νευροχειρουργός και θεράπων ιατρός της θανούσας, ουδέν γνωρίζει περί των συνθηκών, υπό τις οποίες έλαβε χώρα ο τραυματισμός της τελευταίας. Ομοίως οι και ………….. οι οποίοι χορήγησαν τις ως άνω αναφερθείσες ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον του συμβολαιογράφου Α Κ, δεν έχουν ιδία αντίληψη περί του ατυχήματος. Σημειώνεται ότι για το επίδικο ατύχημα δε συντάχθηκε έκθεση αυτοψίας από την Τροχαία αφού αυτή δεν κλήθηκε λόγω της καλής κατάστασης, στην οποία βρισκόταν η συγγενής των εναγόντων αμέσως μετά την πτώση της. Επιπλέον δεν μπορεί να παραβλεφθεί το γεγονός ότι το τρόλεϊ, που οδηγούσε ο πρώτος εναγόμενος, μόλις είχε διέλθει διασταύρωση, στην οποία υπήρχε, όπως ήδη αναφέρθηκε, πινακίδα υποχρεωτικής διακοπής πορείας (STOP), ουδόλως δε αποδείχθηκε ότι ο πρώτος εναγόμενος οδηγός δε συμμορφώθηκε με αυτή και επομένως εκ των πραγμάτων η ταχύτητα του ηλεκτροκίνητου οχήματος δεν μπορούσε να είναι μεγάλη, πολύ δε περισσότερο υπερβολική για τις περιστάσεις λαμβανομένων μάλιστα υπ’ όψει ότι α) το τρόλεϊ είχε διασχίσει λίγα μόνο μέτρα μετά τη διασταύρωση ενώ σε μικρή απόσταση υπήρχε στάση, β) δεν αποδείχθηκε ότι προκλήθηκε άλλος τραυματισμός επιβάτη του τρόλεϊ καθώς σε αυτό επέβαιναν και άλλα άτομα, τα οποία είτε κάθονταν είτε ήταν όρθια. Μόνη δε η σοβαρότητα του τραυματισμού της συγγενούς των εναγόντων δεν αρκεί για να θεωρηθεί ότι η ταχύτητα του οχήματος, που οδηγούσε ο πρώτος εναγόμενος, ήταν υπερβολική, επιπλέον δε δεν αποδείχθηκε ότι η τελευταία έκανε χρήση των χειρολαβών ή ότι στηριζόταν από κάποιο σταθερό σημείο καθώς κουβαλώντας σακούλες ανέμενε να αποβιβαστεί στην επόμενη στάση ………. . Η μη χρήση χειρολαβών από τη θανούσα και η μη στήριξη της από κάποιο σταθερό σημείο καταδεικνύεται από το γεγονός της πτώσης της αφού, αν πράγματι έκανε χρήση αυτών ή στηριζόταν από σταθερό σημείο, όταν ανέμενε την ακινητοποίηση του τρόλεϊ και την αποβίβαση της στην ως άνω στάση, δεν θα συνέβαινε η πτώση της εντός του τρόλεϊ. Η κρίση του Δικαστηρίου περί έλλειψης υπαιτιότητας του εναγομένου- εκκαλούντος -εφεσιβλήτου ……… ως προς την επέλευση του ατυχήματος και τον τραυματισμό της συγγενούς των εναγόντων –εκκαλούντων και εφεσιβλήτων ……….. ενισχύεται από το γεγονός ότι η τροχοπέδηση, που πραγματοποίησε ο πρώτος εναγόμενος οδηγός του ηλεκτροκίνητου οχήματος ήταν απότομη και όχι σταδιακή λόγω της αιφνίδιας κίνησης της δίκυκλης μοτοσικλέτας και προς αποφυγή σύγκρουσης με αυτή και όχι διότι ο ίδιος δεν είχε τεταμένη την προσοχή του και τον πλήρη έλεγχο του οχήματος, που οδηγούσε. Αντιθέτως το γεγονός ότι έκανε χρήση του συστήματος πέδησης καταδεικνύει ότι ο πρώτος εναγόμενος οδηγούσε με τη δέουσα προσοχή, διαφορετικά θα επερχόταν σύγκρουση του οχήματος, που οδηγούσε, με τη δίκυκλη μοτοσικλέτα.
Με βάση όλα τα ανωτέρω το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο απεφάνθη ότι αποκλειστικά υπαίτιος της πτώσης της συγγενούς των εναγόντων και του θανάτου της ήταν ο πρώτος εναγόμενος οδηγός και έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως κατ΄ουσία βάσιμη αναγνωρίζοντας την υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν σε καθένα από τους δεύτερο, τρίτη, τέταρτο, πέμπτο, έκτη και έβδομο των εναγόντων τα αναφερόμενα στο διατακτικό αυτής ποσά ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων, που προσκομίσθηκαν ενώπιον του, κατά παραδοχή ως ουσία βασίμου του σχετικού λόγου έφεσης των εναγομένων και ήδη εκκαλούντων-εφεσιβλήτων. Επομένως πρέπει να απορριφθεί κατά τα προαναφερθέντα ως ουσία αβάσιμη η από 24-7-2017 και υπ΄αριθμ. εκθέσεως καταθέσεως …………. έφεση ως προς τους λοιπούς εκκαλούντες, να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου στο δημόσιο ταμείο (άρθρ. 495§3 εδ. ε ΚΠολΔ) σε ό,τι αφορά την εν λόγω έφεση, να γίνει δεκτή ως κατ΄ ουσία βάσιμη η από 21-7-2017 και υπ΄αριθμ. εκθέσεως καταθέσεως ……….. έφεση, να διαταχθεί η απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου στους εκκαλούντες (άρθρ. 495§3 εδ. ε ΚΠολΔ), να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση, να κρατηθεί η υπόθεση και αφού δικαστεί επί της ουσίας, να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη η αγωγή. Τέλος πρέπει να καταδικαστούν οι δεύτερος, τρίτη, τέταρτος, πέμπτος, έκτη και έβδομος των εκκαλούντων της από 24-7-2017 και υπ΄ αριθμ. έκθεσης κατάθεσης …………. έφεσης στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των αντιδίκων τους και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας (άρθρ. 183, 178§2 ΚΠολΔ καθώς ο καθορισμός του μεγέθους της απαίτησης εξαρτάται από την κρίση του δικαστή), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 21-7-2017 (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ………. και ορισμού δικασίμου στο παρόν Δικαστήριο …………..) έφεση και την από 24-7-2017 (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ……………. και ορισμού δικασίμου στο παρόν Δικαστήριο 629/406/2017 ) έφεση.
Απορρίπτει την από 24-7-2017 (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ………….. και ορισμού δικασίμου στο παρόν Δικαστήριο 629/406/2017) έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου στο δημόσιο ταμείο σε ό,τι αφορά την ως άνω έφεση.
Καταδικάζει τον πρώτο εκκαλούντα της από 24-7-2017 (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ………. και ορισμού δικασίμου στο παρόν Δικαστήριο ……….) έφεσης στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των εφεσιβλήτων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, το ύψος των οποίων καθορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.
Δέχεται τυπικά και ουσιαστικά την από 21-7-2017 (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ……….. και ορισμού δικασίμου στο παρόν Δικαστήριο ….) έφεση.
Διατάσσει την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου στους εκκαλούντες της ως άνω έφεσης.
Εξαφανίζει την υπ΄αριθμ. 1386/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (ειδική διαδικασία άρθρ. 681Α ΚΠολΔ) .
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει επί της ουσίας.
Απορρίπτει την από 15-7-2015 και υπ΄ αριθμ. εκθέσεως καταθέσεως …….. αγωγή.
Καταδικάζει τους δεύτερο, τρίτη, τέταρτο, πέμπτο, έκτη και έβδομο των εκκαλούντων της από 24-7-2017 (αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ……. και ορισμού δικασίμου στο παρόν Δικαστήριο …..+-) έφεσης στην καταβολή των δικαστικών εξόδων των εφεσιβλήτων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, το ύψος των οποίων καθορίζει στο ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του χωρίς την παρουσία των διαδίκων ή των πληρεξουσίων δικηγόρων τους στις 22 Αυγούστου 2018.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ