ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης
622/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από την Γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΣΚΕΦΘΗ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟΝ
Α) Η κρινομένη έφεση του κατ’ αντιμωλίαν πρωτοδίκως δικασθέντος και εν μέρει ηττηθέντος εναγομένου κατά της υπ’ αριθ. 4470 /2017 απόφασης ειδικής διαδικασίας διαφορών του άρθρου 681Β ΚΠολΔ του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως [άρθρα 495§1, 511, 513§1περ.β και 518§2 ΚΠολΔ (όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή της από το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 Ν. 4335 /2015 και εφαρμόζεται βάσει της παραγράφου 2 του άρθρου 9 του ιδίου νόμου γιά τα ένδικα μέσα τα κατατιθέμενα μετά την 1-1-2016)]. Κρίνεται επομένως τυπικώς δεκτή (άρθρο 532§1 ΚΠολΔ) και πρέπει επομένως να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και το νόμω και ουσία βάσιμο των λόγων αυτής (άρθρο 533§1 ΚΠολΔ).
Β)Με την υπ’ αριθ. καταθ. ………. /2015 αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς η ενάγουσα, η οποία ενήργησε τόσο ατομικώς όσο και γιά λογαριασμό του υπό την επιμέλειαν αυτής τελούντος ανηλίκου τέκνου αυτής …………, ισχυρίσθηκε τα ακόλουθα: α) ότι ο γάμος της με τον εναγόμενο έχει λυθεί αμετακλήτως και ότι η ιδία δεν δύναται να εξασφαλίσει την διατροφή της από τα εισοδήματά της ή από την περιουσία της, διότι παραλλήλως έχει την επιμέλεια του ανηλίκου (εκ των δύο τέκνων της) και η κατάσταση της υγείας της δεν επιτρέπει σε αυτήν να εργάζεται, β) ότι ο πρώην σύζυγός της ευρίσκεται σε ευπορία και γ) ότι το υπό την επιμέλειά της ευρισκόμενο ανήλικο τέκνο της ιδίας και του εναγομένου στερείται εισοδημάτων και δεν δύναται να διατραφεί εκ προϊόντος εργασίας καταλλήλου για την ηλικία του. Βάσει των προαναφερομένων ζήτησε [κατόπιν νομίμου (κατ’ άρθρο 223 ΚΠολΔ) περιορισμού αμφοτέρων των κυρίων ουσιαστικών αγωγικών αιτημάτων, με προφορική δήλωση στα πρακτικά της πρωτοβάθμιας συζήτησης και διά των πρωτοβαθμίων προτάσεων) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος πρώην σύζυγος της ίδιας και πατέρας του ανηλίκου τέκνου αυτών να καταβάλλει εις αυτήν για χρονικό διάστημα δύο ετών από 1-8-2015 έως 31-7-2017 (άλλως από της επιδόσεως της αγωγής): ι)ως τακτική διατροφή αυτής ποσό 300 ευρώ, μηνιαίως και ιι) ως διατροφή του ανηλίκου τέκνου αυτών ποσό 700 ευρώ μηνιαίως, αμφότερα, δέ, νομιμοτόκως από της καθυστερήσεως εκάστης μηνιαίας παροχής. Επί της αγωγής εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλει αφ’ ενός γιά διατροφή της ιδίας ποσό 300 ευρώ μηνιαίως και αφ’ ετέρου για διατροφή του ανηλίκου τέκνου αυτών χρηματικό ποσό 500 ευρώ μηνιαίως γιά το χρονικό διάστημα από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής (10-9-2017) έως και 10-2-2017 και νομιμοτόκως από της καθυστερήσεως καταβολής εκάστης μηνιαίας δόσεως. Αποκλειστικώς κατά του κεφαλαίου μόνον της εκκαλουμένης αποφάσεως, διά του οποίου έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή ως προς το αίτημα περί καταβολής διατροφής, ατομικώς, στην ενάγουσα ως πρώην σύζυγο (και όχι και κατά του κεφαλαίου της εκκαλουμένης, διά του οποίου έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή ως προς το αίτημα περί καταβολής διατροφής προς τον ανήλικο υιό των ως άνω πρώην συζύγων) παραπονείται ο εναγόμενος, ο οποίος γιά τους αναφερομένους στην έφεση λόγους ζητεί, κατόπιν (μερικής) εξαφάνισης της εκκαλουμένης ως προς το, κατά τα ανωτέρω, προσβαλλόμενο κεφάλαιο, την εξ ολοκλήρου απόρριψη ως ουσιαστικώς αβασίμου του συγκεκριμένου κεφαλαίου (και αντιστοίχου αγωγικού αιτήματος), διά του οποίου επιδιώκεται η επιδίκαση διατροφής υπέρ της ενάγουσας ατομικώς ως πρώην συζύγου.
Γ)Από τα άρθρα 1442 και 1443 ΑΚ εν συνδυασμώ προς τα άρθρα 1487 και 1493 ΑΚ, στα οποία γίνεται παραπομπή από το δεύτερο των ως άνω άρθρων, συνάγεται ότι γενική προϋπόθεση γενέσεως αξιώσεως διατροφής του πρώην συζύγου, όταν ο γάμος έχει λυθεί με διαζύγιο μετά την ισχύ του Ν. 1329 /1983, είναι η απορία του δικαιούχου πρώην συζύγου και η ευπορία του υποχρέου, ενώ επιπλέον πρέπει να συντρέχει στο πρόσωπο του δικαιούχου κάποια εκ των προϋποθέσεων του άρθρου 1442 ΑΚ. Ως απορία του δικαιούχου θεωρείται η αδυναμία του πρώην συζύγου να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματα και την περιουσία του, ενώ ευπορία του υποχρέου, η οποία δεν σημαίνει κάποιο ιδιαίτερο πλούτο, είναι η δυνατότητα αυτού να παράσχει στο δικαιούχο διατροφή, χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τη δική του διατροφή. Έτσι είναι δυνατό, ενόψει των όλων συνθηκών (ηλικίας, υγείας, ικανότητας ή δυνατότητας προς εργασία, εισοδημάτων, περιουσίας και γενικώς ζωής) του πρώην συζύγου, συγκριτικώς πάντοτε προς την ευπορία του υποχρέου, να γεννηθεί δικαίωμα πλήρους ή συμπληρωματικής διατροφής και όταν ο πρώτος έχει μικρής εκτάσεως απρόσοδη περιουσία, της οποίας είτε είναι δυσχερής η εκποίηση είτε επιβάλλεται η διατήρηση για λόγους πρόνοιας προς εξασφάλισή του στο μέλλον για την αντιμετώπιση έκτακτης οικονομικής ανάγκης (βλ. ΑΠ 469 /2005, ΕλλΔνη 46: 1424). Ήτοι, η ευπορία του δικαιούχου και η απορία του υποχρέου της -από το ζήτημα της υπαιτιότητος αποσυνδεθείσης- αξιώσεως καταβολής πλήρους ή συμπληρωματικής διατροφής εκ του νόμου κρίνονται με γνώμονα την εκ κοινωνικών λόγων επιβαλλομένη αρχή της επιεικείας, η οποία διέπει την ρύθμιση του θεσμού κατά την τετάρτη περίπτωση του άρθρου 1442 ΑΚ. Συγκεκριμένα, για να κριθεί εάν υπάρχει απορία του δικαιούχου πρέπει να εξαντληθούν όλες οι οικονομικές δυνατότητες αυτού από τα εισοδήματα ή την περιουσία του ως συνόλου δικαιωμάτων δεκτικών χρηματικής αποτιμήσεως, έστω και εάν στην περιουσία του περιλαμβάνονται και απρόσοδα στοιχεία, τα οποία πρέπει να απαλλοτριωθούν. Συνεπώς, απορία του δικαιούχου δεν υπάρχει όταν αυτός έχει είτε εισοδήματα είτε περιουσία (κινητή ή ακίνητη) έστω και απρόσοδη, από την ρευστοποίηση της οποίας δύναται να καλύψει τις διατροφικές του ανάγκες κατά το κρίσιμο διάστημα της αγωγής, εκτός αν η περιουσία δεν μπορεί να ρευστοποιηθεί ή αυτό είναι οικονομικώς ασύμφορο ή το προϊόν ρευστοποιήσεως δεν επαρκεί για την κάλυψη των όλων βιοτικών του αναγκών. Ενώ, βάσει της-διέπουσας τον θεσμό της μεταγαμιαίας διατροφής- αρχής της επιεικείας δεν δύναται να αξιωθεί η εκποίηση ή ανάλωση του μοναδικού περιουσιακού στοιχείου, εάν η διατήρησή του επιβάλλεται εκ λόγων προνοίας προς εξασφάλιση του τέως συζύγου στο μέλλον ή προς αντιμετώπιση έκτακτης οικονομικής ανάγκης. Η προϋπόθεση της αδυναμίας του δικαιούχου προς εξασφάλιση της διατροφής αυτού από τα εισοδήματα ή την περιουσία του (ήτοι η απορία αυτού) πρέπει να συντρέχει κατά τον χρόνον της πρώτης συζητήσεως της αγωγής διατροφής, ενώ οι πρόσθετες προϋποθέσεις αφ’ ενός της αδυναμίας (λόγω ηλικίας ή υγείας) του δικαιούχου προς έναρξη ή συνέχιση ασκήσεως επαγγέλματος και αφ’ ετέρου της εκ λόγω επιεικείας εις πάσαν περίπτωσιν επιβαλλομένης επιδικάσεως διατροφής πρέπει να συντρέχουν κατά τον χρόνο εκδόσεως του διαζυγίου(βλ. ΑΠ 1414 /2017, ΒΝΔΝΟΜΟΣ: 718392, ΑΠ 1567 /2012, ΒΝΔΝΟΜΟΣ: 625377, ΑΠ 294 /2010, ΤΝΠΔΣΑ, ΑΠ 868 /2004, ΕλλΔνη 45: 1621,ΑΠ 919 /2002, ΕλλΔνη 44: 1302 και ΑΠ 624 /2002, ΕλλΔνη 43: 1635). Οι διατάξεις των άρθρων 1442 και 1443 ΑΚ είναι ενδοτικού δικαίου και κατά συνέπειαν επιτρέπεται είτε πρό του διαζυγίου είτε μετά από αυτό ο συμβατικός καθορισμός της υπό του ενός προς τον άλλο σύζυγο παρεχομένης διατροφής μετά την λύση του γάμου ή ακόμη και η συμβατική παραίτηση από την αξίωση αυτή και για το μέλλον. Ειδικότερα, επιτρέπεται να συμφωνηθεί ότι οφείλεται διατροφή, ακόμη και αν δεν συντρέχουν οι εκ του άρθρου 1442 ΑΚ προβλεπόμενες προϋποθέσεις, υπό τις οποίες μπορεί να αξιωθεί μεταγαμιαία διατροφή και χωρίς τους χρονικούς περιορισμούς, οι οποίοι τίθενται από το άρθρο αυτό. Μάλιστα δεν αποκλείεται να συμφωνηθούν οι όροι, υπό τους οποίους παρέχεται η διατροφή αλλά να αφίεται σε μεταγενέστερη συμφωνία των μερών ο καθορισμός ή η αναπροσαρμογή του ποσού της παρεχομένης διατροφής σε ορισμένο χρονικό διάστημα, οπότε, εφ’ όσον η θέληση των μερών είναι να οφείλεται διατροφή και για το διάστημα αυτό, να πρέπει να καθορισθεί το ύψος αυτής δικαστικώς κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 271 ΑΚ, εάν δεν επακολουθήσει συμφωνία των συμβαλλομένων για το ύψος αυτής. Κατά την περίπτωση αυτή το δικαστήριο περιορίζεται στον καθορισμό του οφειλομένου, κατά τους όρους της συμβάσεως, χρηματικού ύψους της μεταγαμιαίας διατροφής και δεν ερευνά εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 1442 ΑΚ. Η προσδιοριστική του ποσού διατροφής δικαστική απόφαση είναι διαπλαστική αλλά δεν αποκλείεται η δυνατότητα σωρεύσεως και καταψηφιστικού αιτήματος. Περαιτέρω από την τετάρτη περίπτωση του άρθρου 1442 ΑΚ προβλέπεται η επιδίκαση διατροφής στον πρώην σύζυγο εκ λόγω επιεικείας, δηλαδή ακόμη και αν δεν συντρέχει κάποια από τις προϋποθέσεις των πρώτης έως και τρίτης περιπτώσεων της ως άνω διατάξεως. Δηλαδή είναι δυνατόν, εφ’ όσον βεβαίως συντρέχει η γενική προϋπόθεση της απορίας του δικαιούχου και της ευπορίας του υποχρέου, να επιβάλλεται να επιδικασθεί διατροφή στον πρώην σύζυγο, εν όψει όλων των κατά τον χρόνο εκδόσεως του διαζυγίου συνθηκών ηλικίας, υγείας, ικανότητος, ή δυνατότητος προς εργασία, εισοδημάτων, περιουσίας και γενικώς ζωής του πρώην συζύγου συγκριτικώς πάντοτε προς την ευπορία του υποχρέου (βλ. ΑΠ 92 /2006, ΕλλΔνη 47: 1022).Εν τέλει εκ των άρθρων 340, 345 και 346 ΑΚ συνάγεται ότι από της δικαστικής οχλήσεως ενιαίως για όλες τις μεταγενέστερες αυτής (οχλήσεως) μηνιαίες δόσεις διατροφής η τοκογονία άρχεται από του ληξιπροθέσμου εκάστης τούτων(βλ. ΕφΑθ 5965 /2003, ΕλλΔνη 45: 519, ΑΠ 228 /2000, ΕλλΔνη 41: 1314 και ΑΠ 319 /1999, ΕλλΔνη 40: 1716).
Δ)Με τον πρώτο λόγο της έφεσης ο εκκαλών παραπονείται ότι, ενώ με την ένδικη αγωγή η εφεσίβλητος στήριξε την επίδικη αξίωση περί μεταγαμιαίας διατροφής στην περίπτωση 1 του άρθρου 1442 ΑΚ, δίχως το συγκεκριμένο αίτημα να στηρίζεται στον νόμο ή να συντρέχουν κατ’ ουσίαν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις παραδοχής της συγκεκριμένης περίπτωσης (ηλικία ή κατάσταση υγείας μη επιτρέπουσα την έναρξη ή συνέχιση επαγγέλματος κατά τον χρόνο εκδόσεως του διαζυγίου), εν τούτοις διά της εκκαλουμένης εσφαλμένως εκτιμήθηκε (και έγινε δεκτό) ότι η επίδικη αξίωση στηριζόταν στην περίπτωση 2 του ιδίου άρθρου (παρεμπόδιση ασκήσεως συγκεκριμένου επαγγέλματος λόγω επιμελείας ανηλίκου τέκνου). Όμως, από την επισκόπηση του αγωγικού δικογράφου εκτιμάται ότι η επίδικη αξίωση μεταγαμιαίας διατροφής στηρίχθηκε από την ενάγουσα (εφεσίβλητο) όχι στην περίπτωση 1 (όπως εσφαλμένως εκτίμησε και αναφέρει ο εκκαλών διά του κρινομένου λόγου εφέσεως) αλλά στην παράγραφο 2 του ως άνω άρθρου, δεδομένου ότι η ενάγουσα εξιστορεί ότι τα δύο τέκνα της γεννήθηκαν την 21-9-1996 και την 10η Νοεμβρίου 1999 αντιστοίχως, ότι η λύση του γάμου επήλθε δικαστικώς εντός του έτους 2006 και ότι κατά το επίδικο χρονικό διάστημα επιδιώξεως επιδικάσεως μεταγαμιαίας διατροφής (διετία από 10-8-2015 ή άλλως διετία από της επιδόσεως της αγωγής την 10-9-2015) η ίδια εξακολουθεί να έχει την επιμέλεια του εισέτι ανηλίκου δευτέρου τέκνου της. Εξ άλλου από την επισκόπηση του σκεπτικού της εκκαλούμενης απόφασης αναδεικνύεται ότι, ενώ κατά συνοπτική έκθεση της ιστορικής βάσης και ακολούθως κατά την εκτίμηση της νομικής βασιμότητος της ένδικης αγωγής (εντός της σελίδας 8 της εκκαλουμένης) αναφέρονται πραγματικοί ισχυρισμοί ερειδόμενοι αποκλειστικώς και μόνον επί της 1ης περιπτώσεως του άρθρου 1442 ΑΚ, της οποίας και μόνον περιπτώσεως γίνεται μνεία ως διατάξεως επιστηρίξεως της ως άνω αγωγής (ανυπαρξία περιουσίας και άλλων οικονομικών πόρων και αδυναμία ασκήσεως καταλλήλου επαγγέλματος), η οποία, όμως, αδυναμία πρέπει, κατά τα προαναφερθέντα στην μείζονα σκέψη, να ισχύει οπωσδήποτε κατά τον χρόνο έκδοσης του διαζυγίου, εν τούτοις από την συνεκτίμηση των 10ης, 11ης, 13ης, 17ης και 18ης σελίδων της εκκαλουμένης καθίσταται εμφανές ότι διά της εκκαλουμένης η νομιμότητα και η ουσιαστική βασιμότητα της αγωγής στηρίχθηκε και στην περίπτωση 2 του άρθρου 1442 ΑΚ, η οποία ρητώς μνημονεύεται στο σκεπτικό της αποφάσεως ως παραλλήλως και σωρευτικώς συντρέχουσα με τις περιπτώσεις 1 και 3 του ιδίου άρθρου. Ειδικώτερα στην 11η σελίδα της αποφάσεως αναφέρεται ότι η ενάγουσα «σήμερα» (τουτέστιν κατά το επίδικο χρονικό διάστημα επιδίωξης μεταγαμιαίας διατροφής και όχι μόνον κατά τον χρόνον έκδοσης του διαζυγίου) «είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεκινήσει να εργάζεται με πολύ υψηλές απολαβές ούτε όμως μπορεί να εργασθεί αποκομίζοντας ένα ελάχιστο εισόδημα έστω και 300 ευρώ» και στην 13η σελίδα εκτίθεται ότι «το έτερο τέκνο της ο …… που γεννήθηκε στις 10-11-1999 και ενηλικιώνεται στις 10-11-2017 είναι ακόμη ανήλικος και κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής είναι μαθητής της Β΄ Τάξεως ΕΠΑΛ κατά το χρονικό έτος 2015 – 2016», ενώ στις 17η και 18η σελίδες της εκκαλουμένης ρητώς παρατίθεται ότι «η ενάγουσα δικαιούται διατροφής, σύμφωνα με το άρθρο 1442 περ. 2 του ΑΚ … και συντρέχειη περίπτωση 1 του άρθρου 1442 ΑΚ σε συνδυασμό με τις περιπτώσεις 2-3 του άρθρου 1442 του ΑΚ».Η διά της εκκαλουμένης παράλληλη αναφορά στην ψυχική ασθένεια (κατάθλιψη βαρείας μορφής) της εφεσίβλητης – ενάγουσας και στην νοητική πάθηση (ελαφρά νοητική στέρηση) του κατά το επίδικο χρονικό διάστημα ενηλίκου τέκνου της ως άνω διαδίκου δεν γίνεται μόνον προς επιστήριξη της αγωγικής αξιώσεως στην περίπτωση 1 του άρθρου 1442 ΑΚ αλλά παραλλήλως και επιπροσθέτως προς κατάδειξη της υπάρξεως και άλλων επιπροσθέτων παραγόντων αιτιολογούντων την αδυναμία της εφεσιβλήτου να εργασθεί λόγω της ύπαρξης ανηλίκου τέκνου (περίπτωση 2 του άρθρου 1442 ΑΚ) κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα της επιδιωκομένης μεταγαμιαίας διατροφής. Επομένως ο εκκαλών αλυσιτελώς αιτιάται ότι οι ως άνω ψυχική νόσος της ενάγουσας και η νοητική νόσος του ενηλίκου τέκνου της δεν είχαν εμφανισθεί κατά τον κρίσιμο χρόνο της έκδοσης του διαζυγίου (ως απαιτείται διά της 1ης περιπτώσεως του άρθρου 1442 ΑΚ) και συνακολούθως ο ως άνω λόγος έφεσης τυγχάνει απορριπτέος.
Ε)Εν σχέσει προς τους περί πλημμελούς εκτίμησης των αποδείξεων λόγους από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων, οι οποίες εμπεριέχονται στα ταυτάριθμα προς την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά, και από τα έγγραφα, τα οποία νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: οι αντίδικοι ήλθαν σε κοινωνία γάμου την 25η Μαΐου 1996, όταν η ενάγουσα, γεννηθείσα το έτος έτος 1978, ήτο σε ηλικία περίπου 18 ετών. Εγκαταστάθηκαν εντός οροφοδιαμερίσματος επιφανείας 76 μ2 του τετάρτου υπέρ το ισόγειον ορόφου πολυκατοικίας, η οποία ευρίσκεται επί της οδού ……… στην … Δήμου Κερατσινίου νομού Αττικής. Του διαμερίσματος τούτου (ως οριζοντίου ιδιοκτησίας) η ψιλή κυριότητα περιήλθε στην ενάγουσα εκ γονικής παροχής παρά του μέχρι τότε αποκλειστικού κυρίου πατρός της ……….. δυνάμει του υπ’ αριθ. …… /5-10-2000 συμβολαίου γονικής παροχής της Συμβολαιογράφου Πειραιώς …………, του οποίου η μεταγραφή στα οικεία βιβλία του αρμοδίου Υποθηκοφυλακείου (Κερατσινίου) δεν αμφισβητείται υπό των αντιδίκων. Δυνάμει του ιδίου συμβολαίου η ψιλή κυριότητα του ως άνω διαμερίσματος καταλείφθηκε διά δωρεάς αιτία θανάτου από τον πατέρα της προς την σύζυγό του και μητέρα της ενάγουσας ………… Κατά την διάρκεια του γάμου απέκτησαν δύο τέκνα, τον ….. και τον ………, οι οποίοι γεννήθηκαν την 21η Σεπτεμβρίου 1996 και την 10η Νοεμβρίου 1999 αντιστοίχως. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων διασπάσθηκε την 24ην Ιανουαρίου 2001, όταν ο εναγόμενος εγκατέλειψε την οικογενειακή στέγη. Ήδη ο γάμος αυτών έχει λυθεί διά της υπ’ αριθ. 2428 /2006 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία έχει καταστεί αμετάκλητη. Μετά την διάσταση των διαδίκων η ενάγουσα παρέμεινε στην οικογενειακή στέγη μετά των ανηλίκων τέκνων της, ασκούσα εν τοις πράγμασιν την επιμέλεια των μετ’ αυτής συγκατοικούντων δύο ανηλίκων τότε τέκνων της. Διά της υπ’ αριθ. 1437 /2010 αποφάσεως ειδικής διαδικασίας του άρθρου 681Β ΚΠολΔ του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ανατέθηκε στην ενάγουσα η επιμέλεια των δύο τέκνων αυτής και του εναγομένου και, πλήν άλλων, (υπό την αιτιολογία της αδυναμίας εργασίας λόγω της αναγκαιότητος επιμελείας των δύο ανηλίκων τότε τέκνων αυτής) επιδικάσθηκε, κατ’ άρθρον 1442 περ. 2 ΑΚ, σε αυτήν ατομικώς (ως πρώην σύζυγο) διατροφή ύψους 300 ευρώ μηνιαίως για το χρονικό διάστημα από 10-7-2009 έως και 9-7-2011. Η ως άνω απόφαση κατέστη τελεσίδικη μετά την έκδοση της υπ’ αριθ. 634/2013 αποφάσεως του Εφετείου Πειραιώς, με την οποία απορρίφθηκαν οι κατ’ αυτής ασκηθείσες υπ’ αριθ. καταθ. … /2010 έφεση της ενάγουσας και υπ’ αριθ. καταθ. .. /2011 αντέφεση του εναγομένου. Εν συνεχεία κατέστη και αμετάκλητη, αφού δεν έχει ασκηθεί κατ’ αυτής αναίρεση και έχει ήδη από πολλών χρόνων παρέλθει η νόμιμη προθεσμία άσκησης του εν λόγω ενδίκου μέσου. Δηλαδή, με την ως άνω απόφαση έχει κριθεί αμετακλήτως ότι κατά τον χρόνο αμετάκλητης λύσης του γάμου συνέτρεχαν στο πρόσωπο της ενάγουσας οι προϋποθέσεις του άρθρου 1442 περ.2 ΑΚ (ήτοι, ότι κατά τον ως άνω κρίσιμο χρόνο η ενάγουσα ήταν επιφορτισμένη με την επιμέλεια των δύο ανηλίκων τότε τέκνων της και ότι ένεκα τούτου εμποδιζόταν στην άσκηση καταλλήλου επαγγέλματος). Από το έτος 2009 η ενάγουσα πάσχει από υποτροπιάζουσα καταθλιπτική αγοραφοβία, ενώ από του έτους 2014 έχει διαγνωσθεί βαρειά κατάθλιψη, όπως προκύπτει διά της από 20-2-2009 ιατρικής βεβαίωσης της ψυχιάτρου . ……… και διά της από 16-10-2014 ιατρικής βεβαίωσης της νευρολόγου ………. Το αυτό έχει διαγνωσθεί και με την από 30-3-2017 ιατρική βεβαίωση της νευρολόγου …….., εξ ού εν συνδυασμώ προς τις ως άνω προγενέστερες χρονικώς ιατρικές βεβαιώσεις επιβεβαιώνεται η ψυχική κατάσταση της ενάγουσας και κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα διατροφής, στο οποίο αφορά η ένδικη αγωγή. Συνακόλουθα, η ενάγουσα, η οποία δεν εργάσθηκε κατά την διάρκεια του γάμου της και ωσαύτως δεν μπορούσε να εργασθεί κατά την αμετάκλητη με διαζύγιο λύση του γάμου της (ως έχουσα την επιμέλεια των δύο ανηλίκων τέκνων της), ωσαύτως εξακολούθησε να μην δύναται να εργασθεί και κατά το μετέπειτα χρονικό διάστημα μέχρι της ενηλικίωσης (21η Σεπτεμβρίου 2014) του πρωτοτόκου εκ των δύο ανηλίκων τέκνων της, το οποίο μεγαλύτερο τέκνο, όπως προκύπτει αφ’ ενός από την υπ’ αριθ. πρωτ. ….. /1-7-2015 ιατρική βεβαίωση των ψυχιάτρου και ψυχολόγου αντιστοίχως του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Κερατσινίου – Δραπετσώνας του Ψ.Ν.Α. Δρομοκαϊτείου Νοσοκομείου ……… και ……… και αφ’ ετέρου από το υπ’ αριθ. πρωτ. …… /18-9-2015 ιατρικό πιστοποιητικό του ιδίου ως άνω Κέντρου Ψυχικής Υγείας, (παρακολουθούμενο ιατρικώς από τον Μάιο του έτους 2015) διαπιστώθηκε ότι ανεξαρτήτως της ενηλικίωσής του πάσχει από ελαφρά νοητική στέρηση με δείκτη νοημοσύνης 67 (όρια παραδοχής ελαφράς νοητικής στερήσεως: 50 έως 69). Ανεξαρτήτως, όμως, τούτου η ενάγουσα δεν ηδύνατο να εργασθεί και κατά το κρίσιμο (επίδικο) χρονικό διάστημα, για το οποίο επιδικάσθηκε πρωτοδίκως ,με την εκκαλούμενη απόφαση, σε αυτήν διατροφή βάσει του νομοτύπως περιορισθέντος και εν μέρει δεκτού (κατά το αιτηθέν χρονικό διάστημα) γενομένου αντιστοίχου αιτήματος της ένδικης αγωγής (από 10-9-2015 έως 10-2-2017), δεδομένου ότι εξακολουθούσε να είναι επιφορτισμένη με την επιμέλεια του εισέτι ανηλίκου (μικροτέρου) εκ των δύο τέκνων της, το οποίο επιβαλλόταν να φροντίζει ως προς την επίβλεψη, την τροφή, την ένδυση και την καθαριότητα. Η μικρή βοήθεια της μητρός της προς την ενάγουσα μετά τον θάνατο του πατρός της ως άνω διαδίκου δεν αναιρεί την ως άνω κρίση, δεδομένου ότι η ενάγουσα, όπως έχει προεκτεθεί, πάσχει από βαρειά κατάθλιψη, ένεκα της οποίας με πολύ κόπο και μεγάλη προσπάθεια ανταποκρίνεται στα καθήκοντα επιμελείας του ως άνω ανηλίκου τέκνου της. Η ενάγουσα δεν έχει άλλη κινητή ή ακίνητη περιουσία, γιά να βιοπορίζεται από άλλες πηγές εισοδημάτων. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι υπ’ αριθ. καταθ. …. /2011 και ….. /2013 αγωγές ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με τις οποίες (πέραν των αιτημάτων περί επιδίκασης διατροφής υπέρ των υπ’ αυτής τότε νομίμως εκπροσωπουμένων ανηλίκων δύο τέκνων της) η ενάγουσα είχε ζητήσει ατομικώς διατροφή (ως πρώην σύζυγος) βάσει μεν της πρώτης αγωγής το χρονικό διάστημα δύο ετών από 10-7-2011 (άλλως από την επομένη της επιδόσεώς της) βάσει δέ της δευτέρας αγωγής διά το χρονικό διάστημα δύο ετών από την επομένη της επιδόσεώς της, έχουν απορριφθεί λόγω αοριστίας ως απαράδεκτες ως προς το συγκεκριμένο αίτημα. Την 9η Σεπτεμβρίου 2009 ο εναγόμενος ήλθε σε δεύτερο γάμο με την . ……. Μετ’ αυτής, είχε ήδη, αποκτήσει ένα άρρεν τέκνο, τον ……., ο οποίος γεννήθηκε την 3η Αυγούστου 2005. Ο εναγόμενος διατηρεί και εκμεταλλεύεται επιχείρηση χονδρικής εμπορίας παλαιού σιδήρου εντός αγροτεμαχίου επιφανείας 1.500 μ2 ευρισκομένου στην θέση «………» εντός του ……. νομού Αττικής. Εντός του κατωτέρω αναφερομένου εταιρικού σύστασης της κάτωθι αναφερομένης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης «……….. .» η θέση του ανωτέρω μισθωμένου ακινήτου («…….») αναφέρεται ότι είχε την παλαιά ονομασία οδός . αριθ. … και ότι υπαγόταν αυτοδιοικητικώς εντός της Δημοτικής Ενότητος ……. του Δήμου …… Όπως δέ προκύπτει από το από 10-6-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό μισθώσεως μεταξύ του εκμισθωτή ………. και του εναγομένου μισθωτή, το ακίνητο εγκατάστασης της επιχείρησης του εναγόμενου αποτελεί βόρειο τμήμα μείζονος αγροτεμαχίου 2.426,94 μ2 του εκμισθωτή και είχε εκμισθωθεί προς τον εναγόμενο αντί μισθώματος 550 ευρώ μηνιαίως πλέον του αναλογούντος τέλους χαρτοσήμου και ΟΓΑ (εκ ποσοστού 3,6%). Ήδη από τον Φεβρουάριο του έτους 2011 το μίσθωμα του ως άνω μισθίου έχει περιορισθεί σε ποσό 310 ευρώ μηνιαίως. Εκ του ηλεκτρονικώς από την Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων εκδοθέντος εκκαθαριστικού σημειώματος του εναγομένου για το οικονομικό έτος 2009 προκύπτει ότι ο τότε ατομικώς εκμεταλλευόμενος την ως άνω επιχείρηση διάδικος (εναγόμενος) είχε δηλώσει καθαρό ετήσιο εισόδημα ύψους 41.923,23 ευρώ. Από την 18ης Νοεμβρίου 2011 φορεύς ιδιοκτησίας και εκμεταλλεύσεως της ως άνω επιχειρήσεως τυγχάνει η τότε συσταθείσα εταιρεία περιορισμένης ευθύνης υπό την επωνυμία «……….», της οποίας μέτοχοι τυγχάνουν ο εναγόμενος κατά ποσοστό 50% και η δευτέρα σύζυγός του κατά ποσοστό 50% και της οποίας σκοπός βάσει του εταιρικού της είναι, πλήν άλλων, η επεξεργασία (επικινδύνων και μη) στερεών αποβλήτων, η εμπορία πάσης φύσεως καινουργών ή μεταχειρισμένων μετάλλων («σκράπ») και κραμμάτων οιωνδήποτε μετάλλων, η διάλυση οχημάτων και πάσης φύσεως καινουργών ή μεταχειρισμένων μετάλλων και συσσωρευτών (μπαταριών), η παραγωγή χυτών από οιαδήποτε μέταλλα και κράμματα αυτών και πάσα συναφής εργασία σχετιζομένη προ την επεξεργασία μετάλλων (ΦΕΚ ΤΑΕ & ΕΠΕ 12152 /18-11-2012). Η ως άνω εταιρεία διαθέτει δύο φορτηγά μεταφοράς αντικειμένων προς ανακύκλωση και δη το υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ………. φορτηγό χρώματος λευκού και έτερο φορτηγό χρώματος κίτρινου, καθώς και μηχάνημα γερανού προς συγκομιδή και τακτοποίηση των παλαιών μετάλλων προς ανακύκλωση, όπως προκύπτει από τις εκ μέρους της εφεσιβλήτου – ενάγουσας προσκομιζόμενες αντίστοιχες φωτογραφίες, δίχως να αντικρουσθεί παντάπασιν από τον εκκαλούντα – εναγόμενο ότι αυτά δεν ανήκουν στην ως άνω εταιρεία. Διά του από 22-2-2012 ισολογισμού της 31ης Δεκεμβρίου 2012 γιά την 1η εταιρική χρήση (από 17-11-2011 έως 31-12-2012) της ως άνω εταιρείας περιορισμένης ευθύνης εδηλώθηκαν και δημοσιεύθηκαν γενικό σύνολο ενεργητικού 256.875,08 ευρώ και σύνολο παθητικού 256.875,08 ευρώ και διά της από 22-2-2012 καταστάσεως αποτελεσμάτων χρήσεως της ιδίας χρονικής περιόδου καταγράφηκαν και δημοσιεύθηκαν μεικτά κέρδη εκμεταλλεύσεως ύψους 254.895,34 ευρώ και καθαρά κέρδη πρό φόρων ύψους 125.635,93 ευρώ και μετ’ αφαίρεσιν φόρου εισοδήματος καθαρά κέρδη ύψους 100.280,02 ευρώ (ΦΕΚ ΤΑΕ & ΕΠΕ 669 /24-1-2014).Διά του από 28-3-2014 ισολογισμού της 31ης Δεκεμβρίου 2013 για την 2α εταιρική χρήση (από 1-1-2013 έως 31-12-2013) της ως άνω εταιρείας περιορισμένης ευθύνης εδηλώθηκαν και δημοσιεύθηκαν γενικό σύνολο ενεργητικού 289.290,75 ευρώ και σύνολο παθητικού289.290,75 ευρώ και διά της από 28-3-2014 καταστάσεως αποτελεσμάτων χρήσεως της ιδίας χρονικής περιόδου καταγράφηκαν και δημοσιεύθηκαν μεικτά κέρδη εκμεταλλεύσεως ύψους 309.189,52 ευρώ και καθαρά κέρδη πρό φόρων ύψους 115.284,78 ευρώ και μετ’ αφαίρεσιν φόρου εισοδήματος καθαρά κέρδη ύψους 83.702,10 ευρώ (ΦΕΚ ΤΑΕ & ΕΠΕ 4512 /12-5-2014). Τα καθαρά κέρδη της ως άνω εταιρείας (μετ’ αφαίρεσιν των λειτουργικών εξόδων της επιχειρήσεως, των οφειλών στον ΟΑΕΕ, του μισθώματος του ακινήτου της έδρας της επιχείρησης, εκ ποσού 310 ευρώ μηνιαίως και των λογαριασμών κοινής ωφελείας) υπερβαίνουν το χρηματικό ύψος των 7.000 ευρώ μηνιαίως, όπως ορθώς εκρίθη διά της εκκαλουμένης αποφάσεως. Εξ αυτού βάσει του εταιρικού μεριδίου περιέρχεται εις τον εναγόμενο ποσόν καθαρών εσόδων τουλάχιστον 3.500 ευρώ μηνιαίως. Η εκ μέρους του εκκαλούντος – εναγομένου επίκληση και προσκομιδή των ηλεκτρονικώς εκτυπωθέντων ατομικών αυτού εκκαθαριστικών σημειωμάτων των οικονομικών (φορολογικών) ετών 2013 και 2015εκ της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, διά των οποίων έχει δηλωθεί από τον ως άνω διάδικο καθαρό ατομικό εισόδημα 15.855,17 ευρώ και 1,98 ευρώ αντιστοίχως για τα έτη 2012 και 2014, δεν δύναται να αποδυναμώσει την ως άνω σχηματισθείσα κρίση, δεδομένου ότι πέραν του ότι οι ως άνω ατομικές φορολογικές δηλώσεις του εκκαλούντος δεν έχουν ελεγχθεί ουσιαστικώς και δεν έχουν κριθεί ειλικρινείς από τον Προϊστάμενο της αρμοδίας Ε΄ Δ.Ο.Υ. Πειραιώς επιπροσθέτως τα οικονομικά στοιχεία των ως άνω ατομικών φορολογικών δηλώσεων του εναγομένου αντιτίθενται στα προπαρατεθέντα οικονομικά στοιχεία των ισολογισμών της ως άνω εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, η οποία ανεξαρτήτως του ότι έχει ως συμμέτοχο την δευτέρα σύζυγο του εναγομένου κατά ποσοστό 50%, εν τούτοις έχει συσταθεί και λειτουργεί δαπάναις του εναγομένου ως διάδοχος της μέχρι τότε δι’ αποκλειστικών αυτού κεφαλαίων λειτουργούσης ατομικής του επιχειρήσεως, αφού η δευτέρα σύζυγός του δεν προέκυψεν ότι προ της συμβιώσεώς της με τον εναγόμενο είχε οποιαδήποτε επαγγελματική σχέση με το αντικείμενο της επεξεργασίας παλαιών μετάλλων ή ότι διέθετε αυτοτελή σημαντικά κεφάλαια προς ουσιαστική συμμετοχή στην σύσταση και λειτουργία της ως άνω εταιρείας αλλά η συμμετοχή της σε αυτή οφείλεται αποκλειστικώς στην συζυγική της σχέση με τον εναγόμενο και στην αποκλειστική βούληση του τελευταίου να θέσει άνευ οιουδήποτε οικονομικού ανταλλάγματος την δευτέρα σύζυγό του ως συμμέτοχο στην εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, η οποία διεδέχθη τον ίδιο στην εκμετάλλευση της ως άνω ευημερούσας επιχείρησης. Η οικονομική ευημερία της εκ μέρους της προαναφερομένης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης εκμεταλλευομένης επιχείρησης επεξεργασίας παλαιών μετάλλων καταδεικνύεται και εκ του γεγονότος ότι εντός του έτους 2014 αποκτήθηκε κατά πλήρη κυριότητα επ’ ονόματι της δευτέρας συζύγου του εκκαλούντος (εναγομένου) η υπ’ αριθ. 2 οριζόντια και κάθετη ιδιοκτησία επί αρτίου και οικοδομησίμου αγρού (επιφανείας 2.196,34 μ2) ευρισκομένου στην θέση «..» ή «………..» (εκτός σχεδίου πόλεως αλλά εντός ζώνης 500 μέτρων από) του οικισμού …… της Δημοτικής Ενότητος .. του Δήμου .. … νομού Αττικής, η οποία αυτοτελής (οριζόντια και κάθετη) ιδιοκτησία έχει επιφάνεια 496,51 μ2 και ποσοστό συνιδιοκτησίας 226,06 /1000 επί του ενιαίου ακινήτου, περιείχε αυθαίρετη αποθήκη επιφανείας 27,20 μ2 και αγοράσθηκε αντί αναγραφέντος τιμήματος 19.000 ευρώ (επί αντικειμενικής αξίας 15.970,53 ευρώ) δυνάμει του υπ’ αριθ. .. /12-5-2014 συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……… (δεν αμφισβητείται η νόμιμη μεταγραφή του). Εντός δε αυτού έχει κατασκευασθεί εξοχική οικία και εν συνεχεία κολυμβητική δεξαμενή. Λαμβανομένου δέ υπ’ όψιν ότι η δευτέρα σύζυγος του εκκαλούντος – εναγομένου δεν διέθετε χρηματικά κεφάλαια αποκτηθέντα πρό του γάμου της με τον ως άνω διάδικο, για να προβεί στην αγορά του ως άνω ακινήτου και την κατασκευή των επ’ αυτού κατασκευών ιδίαις δαπάναις, καταδεικνύεται ότι ανεξαρτήτως εάν το συγκεκριμένο ακίνητο έχει αποκτηθεί επ’ ονόματι της δεύτερης συζύγου του εκκαλούντος τούτο αποκτήθηκε εν τοις πράγμασι και η εξοχική οικία και η κολυμβητική δεξαμενή εντός αυτού κατασκευάσθηκαν διά χρηματικών κεφαλαίων από τα κέρδη της ως άνω εταιρείας περιορισμένης ευθύνης του εναγομένου, εξ ού στοιχείου αποδεικνύεται έτι πλέον η οικονμική ευρρωστία της ως άνω εταιρείας. Ο εναγόμενος τυγχάνει αποκλειστικός κύριος δύο οριζοντίων αυτοτελών ιδιοκτησιών (διαμερισμάτων) πολυκατοικίας πέντε ορόφων υπέρ τον ακάλυπτο ισόγειον χώρο υποστυλωμάτων, η οποία ευρίσκεται επί της οδού ………… εντός της περιοχής ………. (προφυγικού συνοικισμού Ευγενείας) του δήμου Κερατσινίου νομού Αττικής και ανηγέρθη δυνάμει της υπ’ αριθ. ……. /18-4-2006 αδείας ανεγέρσεως οικοδομής του Τμήματος Πολεοδομίας Δήμου Κερατσινίου. Πρόκειται περί: ι)του υπό στοιχεία «Δ1» οροφοδιαμερίσματος (οριζοντίου ιδιοκτησίας) του τετάρτου υπέρ το ισόγειον ορόφου (επιφανείας 62,54 μ2 πλέον του ημιυπαιθρίου χώρου και της μετ’ αυτού αρχιτεκτονικής προεξοχής προς τον οπίσθιο ακάλυπτο χώρο)μετά της υπό στοιχεία «Ρ3» θέσεως σταθμεύσεως του ισογείου χώρου υποστυλωμάτων (επιφανείας 10,125 μ2)και της υπό στοιχεία «ΑΠ-5» αποθήκης (οριζοντίου ιδιοκτησίας) του υπογείου (επιφανείας 15,44 μ2), τα οποία (διαμέρισμα, αποθήκη και θέση σταθμεύσεως) αγοράσθηκαν νεόδμητα τότε δυνάμει του υπ’ αριθ. ………. /28-11-2006 συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ….. . και ιι. του υπό στοιχεία «Ε1» οροφοδιαμερίσματος (οριζοντίου ιδιοκτησίας) του πέμπτου υπέρ το ισόγειον ορόφου (επιφανείας 33,88 μ2 πλέον των δύο ημιυπαιθρίων χώρων και της αρχιτεκτονικής προεξοχής προς τον οπίσθιο ακάλυπτο χώρο)και της υπό στοιχεία «ΑΠ-4» αποθήκης (οριζοντίου ιδιοκτησίας) του υπογείου (επιφανείας 7,82 μ2), τα οποία (διαμέρισμα και θέση σταθμεύσεως) αγοράσθηκαν νεόδμητα τότε δυνάμει του υπ’ αριθ. …… /31-10-2007 συμβολαίου της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….. (δεν αμφιβσητείται η μεταγραφή των ως άνω συμβολαίων στα οικεία βιβλία μεταγραφών του αρμοδίου Υποθηκοφυλακείου Κερατσινίου). Τα δύο ως άνω οροφοδιαμερίσματα, τα οποία καταλαμβάνουν εξ ολοκλήρου τους τέταρτο και πέμπτο ορόφους της πολυκατοικίας, είναι διαμορφωμένα πλέον ως ενιαίο διεπίπεδο διαμέρισμα, το οποίο αποτελεί την οικογενειακή στέγη του εναγομένου, ο οποίος κατοικεί εντός αυτών μετά της δευτέρας συζύγου του, του ανηλίκου τέκνου αυτών (…) και της θυγατρός (. – …) της δευτέρας συζύγου του από τον πρώτο της γάμο. Ως τίμημα εκάστης των προαναφερομένων δύο συμβάσεων αγοραπωλησίας έχει αναγραφεί σε εκάστη εξ αυτών το ισότιμο προς την κατά τον χρόνον εκάστης συμβάσεως πωλήσεως ισχύουσα αντίστοιχη αντικειμενική αξία χρηματικό ποσό (68.180,18 ευρώ και 41.829 ευρώ αντιστοίχως). Όμως, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336§4 ΚΠολΔ), η πραγματική εμπορική αξία των υπό του εναγομένου αποκτηθέντων ως άνω ακινήτων εκάστης συμβάσεως ανερχόταν σε υπερτριπλάσια τιμή της επί των συμβολαίων αναγεγραμμένης αντικειμενικής κατά τον χρόνο διενέργειας των ως άνω αγοραπωλησιών αξίας, ο οποίος χρόνος απόκτησης ανάγεται στην προ της εθνικής γενικής οικονομικής κρίσης εποχή, όπως άλλωστε προκύπτει και από τα κατωτέρω αναφερόμενα δύο στεγαστικά δάνεια, τα οποία έλαβε προς αποπληρωμή του τιμήματος. Ο εναγόμενος τυγχάνει επιπροσθέτως ιδιοκτήτης του υπ’ αριθ. ………. Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου εργοστασιακού οίκου και τύπου «ΜAZDA MX- 5», κυλινδρισμού 1.598 κυβικών εκατοστών και χρόνου πρώτης κυκλοφορίας 23-5-2001, του οποίου η εμπορική αξία ως μεταχειρισμένου ανήρχετο, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 εδ. 4 ΚΠολΔ), σε 5.000 έως 6.000 ευρώ κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα της ένδικης αγωγής [η αγορά του ως καινουργούς ανήλθε σε ποσό τουλάχιστον 20.000 κατά τον χρόνο αγοράς και απόκτησής του (κατά το έτος 2001)] και του υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ……. Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου εργοστασιακού οίκου «Πεζώ» και τύπου 205. Συνομολογεί ότι τυγχάνει κύριος του υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ……. ανοικτού φορτηγού αυτοκινήτου, εργοστασιακού οίκου «Volvo». Επίσης, έχει στην κυριότητά του το υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ………. ανατρεπόμενο ανοικτό φορτηγό εργοστασιακού οίκου «Μερσεντές», το οποίον, όμως, δεν προκύπτει από τα εκ μέρους του εκκαλούντος έγγραφα ότι έχει πωληθεί και εκφύγει της κυριότητός του και δη ότι επωλήθη βάσει του υπ’ αριθ. … /11-1-2020 τιμολογίου του εκκαλούντος προς τον …….., αντί τιμήματος 2.077,22 ευρώ. Έχει γίνει πρωτοδίκως δεκτό ότι καταβάλει μηνιαίες δόσεις 892 ευρώ και 638 ευρώ μηνιαίως προς αποπληρωμή αντιστοίχων δανείων ληφθέντων από τις τράπεζες «……….» και «…………», τα οποία είχε λάβει για την αγορά των προαναφερομένων δύο οροφοδιαμερισμάτων των τετάρτου και πέμπτου ορόφων πολυκατοικίας επί της οδού οδού ………… του δήμου ………. νομού Αττικής. O εκκαλών επικαλείται τις υπ’ αριθ. ………. /29-11-2006 και ……. /31-10-2007 συμβάσεις στεγαστικών δανείων μετά των ως άνω τραπεζών ύψους 165.000 ευρώ και 146.118,25 ευρώ αντιστοίχως, δίχως να προσκομίζει, όμως, τα σώματα των αντίστοιχων συμβάσεων προς κατάδειξη του συμφωνηθέντος χρόνου αποπληρωμής, πλην, όμως, η εξακολούθηση αποπληρωμής των δόσεων των ως άνω δανείων, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, δεν έχει αμφισβητηθεί ειδικώς από την ενάγουσα. Καταβάλλει ποσόν 66 ευρώ περίπου μηνιαίως για ασφάλιση του υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ……. φορτηγού «Volvo», ποσό 48 ευρώ μηνιαίως για ασφάλιση του υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ……….. φορτηγού «Μερσεντές» και ποσόν 36,89 ευρώ μηνιαίως για ασφάλιστρα συμβάσεως ασφαλίσεως ζωής του ιδίου στην ασφαλιστική εταιρεία «………..». Βάσει των προαναφερομένων ο εναγόμενος δύναται να δίδει στην δικαιούμενη μεταγαμιαίας διατροφής πρώην σύζυγό του χρηματικό ποσόν 300 ευρώ, μηνιαίως, για το κρίσιμο χρονικό διάστημα της ένδικης αγωγής, όπως ορθά κρίθηκε πρωτοδίκως με την εκκαλούμενη απόφαση, της οποίας οι αιτιολογίες πρέπει να περιορισθούν στην περίπτωση 2 του άρθρου 1442 ΑΚ (άρθρο 534 ΚΠολΔ). Απορριπτομένης, έτσι, της έφεσης, πρέπει η δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης, του δεύτερου βαθμού δικαιοδοσίας, να επιβληθεί κατόπιν σχετικού αιτήματος αυτής σε βάρος του ηττηθέντος εκκαλούντος (άρθρα 191§2 και 183 ΚΠολΔ), κατά τα αναφερόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την έφεση.
Επιβάλλει σε βάρος του εκκαλούντος τη δικαστική δαπάνη της εφεσιβλήτου, την οποίαν ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, δίχως να παρίστανται οι διάδικοι ή οι πληρεξούσιοι δικηγόροι αυτών, την 14ηΟκτωβρίου 2020.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ