ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης
650/2020
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοιίκησης του Εφετείου Πειραιώς, και από την Γραμματέα Γ.Λ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΈΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Το άρθρο 528 του ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 44 παρ. 2 του ν. 3994/2011 και εξακολουθεί να ισχύει, ορίζει ότι: «Αν ασκηθεί έφεση από διάδικο που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, αν ασκηθεί έφεση κατ’ ερήμην αποφάσεως, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο της αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η εκκαλουμένη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, χωρίς έρευνα των λόγων αυτής και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως. Τού παρέχεται δηλαδή η ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, όπως, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της εφέσεως, ακουστεί και προβάλει στο Εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως, επανορθώνοντας με την έφεση τις συνέπειες που η απουσία του, ενδεχομένως, επέφερε. Επομένως, για την εξαφάνιση της πρωτόδικης αποφάσεως, δεν απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος εφέσεως, αλλά αρκεί η τυπική παραδοχή της, εκτός εάν οι λόγοι της έφεσης είναι μη νόμιμοι, αόριστοι ή αλυσιτελείς, οπότε απορρίπτεται η έφεση και η απόφαση δεν εξαφανίζεται [ΑΠ 476/2017, ΕΑ 541/2020, ΕΑ 534/2020, 302/2018 δημ/ση ΝΟΜΟΣ].
Στην προκείμενη περίπτωση η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 15-7-2012 και με αριθμό κατάθεσης ……/2012 αγωγή, η οποία συζητήθηκε, ερήμην αυτής, κατά την τακτική διαδικασία και απορρίφθηκε με την υπ’ αριθμό 2882/2017 απόφαση αυτού. Η κρινόμενη από 4-1-2018 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης …./16-1-2018 έφεση της ενάγουσας κατά της ως άνω απόφασης ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ. 1, 511, 513 παρ. 1 β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ), αρμοδίως δε φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού. Εξάλλου, η εκκαλούσα κατέβαλε το νόμιμο παράβολο σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 495 του ΚΠολΔ, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, με αριθμό …./2018, όπως βεβαιώνεται από την αρμόδια Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς στην πράξη κατάθεσης της έφεσης. Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά και ουσιαστικά δεκτή και να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια που εκκαλείται. Στη συνέχεια, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο αυτό, πρέπει να δικαστεί η ένδικη αγωγή ως προς την νομική και ουσιαστική της βασιμότητα (άρθρο 535 ΚΠολΔ) κατά την ίδια ως άνω τακτική διαδικασία.
Κατά το άρθρ. 57 ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει το δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον, ενώ δεν αποκλείεται και αξίωση αποζημίωσης κατά τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες. Επιπλέον, κατά το άρθρ. 59 ΑΚ, το δικαστήριο με την απόφασή του, ύστερα από αίτηση αυτού που έχει προσβληθεί και αφού λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί να καταδικάσει τον υπαίτιο και σε ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του προσβληθέντος και ειδικότερα να υποχρεώσει τον υπαίτιο σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα ή σε ο,τιδήποτε άλλο επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Κατά την έννοια αυτή η προστασία της προσωπικότητας συντελεί στην προστασία της ίδιας της αξίας του ανθρώπου που τίθεται με το άρθρ. 2§1 του Συντάγματος ως πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας, αποτελεί δε η προσωπικότητα πλέγμα αγαθών που συνθέτουν την υπόσταση του προσώπου και είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα μαζί του. Tα αγαθά αυτά δεν αποτελούν μεν αυτοτελή δικαιώματα, αλλά επί μέρους εκδηλώσεις – εκφάνσεις (πλευρές) του ενιαίου δικαιώματος επί της προσωπικότητας, όμως η προσβολή της προσωπικότητας σε σχέση με οποιαδήποτε από τις εκδηλώσεις αυτές συνιστά προσβολή της συνολικής έννοιας της προσωπικότητας. Τέτοια προστατευόμενα αγαθά είναι, μεταξύ άλλων, η τιμή και η υπόληψη κάθε ανθρώπου, είναι δε τιμή η εκτίμηση που απολαμβάνει το άτομο στην κοινωνία με βάση την ηθική αξία που έχει λόγω της συμμόρφωσής του με τις νομικές και ηθικές του υποχρεώσεις, ενώ υπόληψη είναι η εκτίμηση που απολαμβάνει το άτομο στην κοινωνία με βάση την κοινωνική του αξία συνεπεία των ιδιοτήτων και ικανοτήτων του για την εκπλήρωση των ιδιαίτερων κοινωνικών του έργων ή του επαγγέλματός του. Προϋποθέσεις, έτσι, για την προστασία της προσωπικότητας με τις διατάξεις των παραπάνω άρθρων είναι: α) η ύπαρξη προσβολής της προσωπικότητας με πράξη ή παράλειψη άλλου που διαταράσσει μια ή και περισσότερες εκδηλώσεις της σωματικής, ψυχικής, πνευματικής και κοινωνικής ατομικότητας του βλαπτόμενου κατά τη στιγμή της προσβολής, β) η προσβολή να είναι παράνομη που συμβαίνει όταν γίνεται χωρίς δικαίωμα ή με βάση δικαίωμα, το οποίο όμως είτε είναι μικρότερης σπουδαιότητας στο πλαίσιο της έννομης τάξης είτε ασκείται καταχρηστικά κατά την έννοια των άρθρ. 281 ΑΚ και 25§3 του Συντάγματος και γ) πταίσμα του προσβολέα όταν πρόκειται ειδικότερα για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης εξ αιτίας της παράνομης προσβολής της προσωπικότητας και σε αιτιώδη με αυτή συνάφεια (ΟλΑΠ 2/2008, ΑΠ 1587/2017, ΑΠ 257/2017 δημ/ση ΝΟΜΟΣ). Στην περίπτωση αυτή η παράνομη και συγχρόνως υπαίτια προσβολή της προσωπικότητας συνιστά ασφαλώς ειδικότερη μορφή αδικοπραξίας, οπότε συνδυαστικά εφαρμόζονται και οι διατάξεις τόσο του άρθρ. 932 όσο και των άρθρ. 914, 919, 920 ΑΚ, ιδίως για την αποκατάσταση της τυχόν υλικής ζημίας του προσβληθέντος, με την οποία πρέπει επίσης η προσβολή να βρίσκεται σε πρόσφορη αιτιώδη συνάφεια, ενώ αδιάφορη για το χαρακτήρα της προσβολής ως παράνομης είναι η φύση της διάταξης που ενδέχεται με την προσβολή να παραβιάζεται και η οποία έτσι μπορεί να ανήκει σε οποιοδήποτε κλάδο ή τμήμα του δικαίου. Συνεπώς παράνομη προσβολή της προσωπικότητας δημιουργείται και από ποινικά κολάσιμη πράξη, όπως συμβαίνει όταν το άτομο προσβάλλεται στην τιμή και στην υπόληψή του με εξυβριστικές εκδηλώσεις ή με ισχυρισμούς δυσφημιστικούς ή πολύ περισσότερο συκοφαντικούς κατά την έννοια των άρθρ. 361-363 ΠΚ. Ειδικότερα, κατά τα άρθρα αυτά, εξύβριση διαπράττει όποιος με πρόθεση προσβάλλει την τιμή άλλου με λόγο ή έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, δηλαδή απαιτείται να ειπωθούν προφορικά ή να διατυπωθούν γραπτώς για κάποιον άλλον λέξεις ή φράσεις, οι οποίες, κατά την κοινή αντίληψη, περιέχουν είτε αμφισβήτηση της ηθικής και κοινωνικής αξίας του είτε περιφρόνηση γι’ αυτόν. Ωστόσο, ως αστικό αδίκημα η εξύβριση και η δυσφήμηση θεμελιώνονται υποκειμενικά και σε απλή αμέλεια του δράστη και συνεπώς όποιος από πρόθεση ή από αμέλεια προσβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο την τιμή άλλου ή ισχυρίζεται ή διαδίδει γι’ αυτόν σε τρίτους γεγονότα αναληθή που θίγουν την τιμή και την υπόληψή του, όπως είναι και αυτά που βλάπτουν την επαγγελματική ή γενικότερα την οικονομική ελευθερία του, έχει υποχρέωση, εφόσον γνωρίζει ή υπαίτια αγνοεί τον εξυβριστικό χαρακτήρα των εκφράσεών του ή την αναλήθεια των σχετικών γεγονότων, να αποζημιώσει τον άλλο και να ικανοποιήσει και την ηθική βλάβη του, εκτός αν συντρέχει κάποια από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 367 παρ. 1 ΠΚ περιπτώσεις, που αίρουν τον άδικο χαρακτήρα της πράξης του τόσο ως ποινικό όσο και ως αστικό αδίκημα, αφού οι διατάξεις των άρθρων 361-367 ΠΚ εφαρμόζονται αναλογικά για την ενότητα της έννομης τάξης και στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου. Τέτοια είναι και η περίπτωση της προσβολής που γίνεται για τη διαφύλαξη δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον κατ’ άρθρο 367 παρ. 1γ ΠΚ (ΑΠ 611/2019 ΑΠ 1394/2017, ΑΠ 726/2015, ΑΠ 1805/2013, 179/2011, ΕφΘεσσ/κης 1220/2017, ΕΑ 1028/2016 δημ/ση ΜΟΜΟΣ). Στην εξεταζόμενη υπόθεση, με την υπό κρίση αγωγή, κατ’ εκτίμηση του δικογράφου αυτής, η ενάγουσα εκθέτει ότι: Η εναγομένη, κατοικεί σε όμορη με τη δική της κατοικία, όπως αμφότερες περιγράφονται κατά θέση, έκταση και όρια. Κατά την εκτέλεση οικοδομικών εργασιών, επισκευής και διαρρύθμισης της οικίας της, προέκυψαν μεταξύ τους έριδες και φιλονικίες ως προς τη νομιμότητα αυτών των εργασιών. Κατά τους αναφερόμενους τόπους και χρόνους η εναγομένη την εξύβρισε με τις φράσεις που αναφέρονται στην αγωγή, με σκοπό να βλάψει την τιμή και την υπόληψή της, την απείλησε, της επέφερε σωματικές κακώσεις και προκάλεσε φθορές σε πράγματα της κυριότητάς της. Υπέβαλε τις αναφερόμενες εγκλήσεις κατ’ αυτής με αποτέλεσμα να καταδικαστεί από τα αρμόδια Δικαστήρια. Επικαλούμενη δε προσβολή της προσωπικότητάς της από τις ανωτέρω παράνομες και υπαίτιες πράξεις της εναγομένης ζητεί, μετά τον, κατά ένα μέρος, περιορισμό του καταψηφιστικού αιτήματος της αγωγής σε έντοκο αναγνωριστικό, να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει ποσό 20.000 ευρώ και να αναγνωριστεί ότι έχει την υποχρέωση να της καταβάλει ποσό 30.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη και να υποχρεωθεί να της καταβάλει ποσό 30.000 ευρώ και να αναγνωριστεί ότι έχει την υποχρέωση να της καταβάλει ποσό 50.000 ευρώ ως αποζημίωση από την προσβολή της προσωπικότητάς της, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, να απειληθεί προσωρινή κράτηση κατ’ αυτής ως μέσον αναγκαστικής εκτέλεσης της παρούσης και να καταδικαστεί στα δικαστικά της έξοδα. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η υπό κρίση αγωγή είναι αόριστη ως προς τη βάση επιδίκασης αποζημίωσης, καθόσον η ενάγουσα δεν προσδιορίζει το είδος της ζημίας, που υπέστη από τη βλάβη αγαθών που έχουν οικονομική αξία είτε μη περιουσιακή, η οποία να αναφέρεται σε βλάβη μη περιουσιακών αγαθών (ζωή, υγεία, τιμή, ελευθερία κτλ.). Κατά τα λοιπά η αγωγή είναι νόμιμη και στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 57 , 59, 346, 914, 932 ΑΚ., 176 , 191 παρ. 2 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να εξεταστεί, περαιτέρω, και κατ’ ουσία, αφού για το αντικείμενό της καταβλήθηκε και το δικαστικό ένσημο που αναλογεί (βλ. το …… διπλότυπο είσπραξης της Δ.Ο.Υ. Πειραιά)
Από τις καταθέσεις των μαρτύρων, που εξετάστηκαν ενόρκως στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά και απ’ όλα χωρίς εξαίρεση τα έγγραφα, τα οποία επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα, με το υπ΄ αριθμό …/1994 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Πειραιώς …………., που μεταγράφηκε νόμιμα, απέκτησε την κυριότητα, με αγορά από το σύζυγό της ……………, του 1/2 εξ αδιαιρέτου οικοπέδου και των εντός αυτού δύο οριζόντιων ιδιοκτησιών, που βρίσκονται στον Πειραιά στη συμβολή των οδών ……… και …… Συγκύριος του υπόλοιπου 1/2 του ίδιου ακινήτου είναι ο σύζυγος της ενάγουσας. Η εναγόμενη έχει στην κυριότητά της το όμορο οικοπέδου και την εντός αυτού οικία, που βρίσκεται, επίσης, στον Πειραιά στη συμβολή των οδών …….. και …… Μεταξύ των διαδίκων, με αφορμή την αμφισβήτηση από την εναγομένη της κυριότητας και της χρήσης τμημάτων του οικοπέδου, ενόψει του ότι υπάρχει συγκυριότητα των διαδίκων σε αυτό, καθώς και τις οικοδομικές εργασίες, συντήρησης και επισκευής των οικιών τους, δημιουργήθηκαν εντάσεις και προστριβές, καθώς η κάθε πλευρά θεωρούσε παράνομες τις οικοδομικές εργασίες της άλλης. Στα πλαίσια των επεισοδίων αυτών η εναγομένη α) κατά το τελευταίο εικοσαήμερο του μηνός Απριλίου 1995 με αφορμή εργασίες καθαριότητας στην οικία της ενάγουσας την εξύβρισε με τις φράσεις <<βρώμα, χωριάτισσα, είσαι σκέτη βρώμα και δυσωδία>> , ενώ στις 12-6-1995 έριξε νερά, με λάστιχο ποτίσματος, νερό στην οικία της ενάγουσας από ανοιχτό παράθυρο, με αποτέλεσμα να υποστούν ζημιές οι τοίχοι, και ενδύματα αυτής [ενάγουσας]. Για τις αξιόποινες αυτές πράξεις της εξύβρισης και φθοράς ξένης ιδιοκτησίας η εναγομένη καταδικάστηκε σε συνολική ποινή φυλάκισης 25 ημερών, με την υπ΄ αριθμό 799/1997 απόφαση του Β Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς. β) στις 6-9-2005, με αφορμή εργασίες ελαιοχρωματισμού της οικίας της ενάγουσας, την εξύβρισε με τις φράσεις <<η βρώμα της γειτονιάς, μας έχεις αναστατώσει όλους και έχει καταστρέψει τα σπίτια μας, τσούλα, άχρηστη>>. Ακόμη, της επιτέθηκε και την χτύπησε στα χέρια και στην πλάτη, με αποτέλεσμα να υποστεί εκδορές αριστερού αντιβραχίου στο ύψος του αγκώνα κάθετες ως προς τον επιμήκη άξονα. Για τις πράξεις αυτές καταδικάστηκε με την υπ΄ αριθμό 4632/2009 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς σε συνολική ποινή φυλάκισης 4 μηνών για εξύβριση και σωματική βλάβη. Η κατ’ αυτής έφεση της εναγομένης τέθηκε στο αρχείο με Πράξη του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιώς κατ’ άρθρο 2 του Ν. 4043/2012. γ) στις 17-4-2008, με αφορμή την χρήση σκάλας της αυλής, η εναγομένη εξύβρισε την ενάγουσα με τις φράσεις <<βρώμα, τσούλα, ανώμαλη, τρελή, κακιά>>. Ακόμη την απείλησε με τις φράσεις <<θα σε κανονίσω, αυτό το σπίτι και ο χώρος είναι δικά μου, μην τολμήσεις να ακουμπήσεις ξανά τα χέρια σου στην τζαμαρία, θα στα κόψω, μην τολμήσεις να ανοίξεις το παράθυρο, έχω πολλά να σου πώ, θα στα πω στην κηδεία σου που θα γίνει σύντομα΄΄ Στη συνέχεια με ξύλινο αντικείμενο έσπασε τζαμαρία, που βρισκόταν στην οικία της ενάγουσας. Για τις ως άνω πράξεις της εξύβρισης, απειλής και φθοράς ξένης ιδιοκτησίας η εναγομένη καταδικάστηκε με την υπ΄ αριθμό 4503/2011 απόφαση του Α Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, δικάζοντος κατ’ έφεση κατά της ΒΜ4503/2010 απόφασης του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς σε συνολική ποινή φυλάκισης 70 ημερών, η οποία κατέστη, ήδη, αμετάκλητος [βλ. …./2015 πιστοποιητικό της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου και το από 16-11-2015 πιστοποιητικό της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιώς]. Ακόμη, η ενάγουσα και ο σύζυγός της Ελευθέριος Ηλιόπουλος προσήχθησαν στο οικείο Αστυνομικό Τμήμα στις 26-9-1994, 4-11-1995, 20-11-1995, μετά από καταγγελίες της εναγομένης ότι εκτελούν στην οικία τους παράνομες οικοδομικές εργασίες Όμως, οι καταγγελίες αυτές ήταν αβάσιμες , γιατί είχε εκδοθεί νομίμως η …./1995 Πολεοδομική άδεια. Από την παραπάνω αποδειχθείσα αδικοπρακτική συμπεριφοράς της εναγομένης, η οποία είναι και αξιόποινη, προσβλήθηκε πράγματι η προσωπικότητα της ενάγουσας στις ειδικότερες εκφάνσεις της τιμής και της υπόληψής της και συνεπώς, δικαιούται χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, που της προξένησε. Ενόψει δε του βαθμού, του είδους και της διάρκειας της προσβολής, της δημοσιότητα αυτής, της έντασης του δόλου της εναγομένης, της έλλειψης οποιουδήποτε πταίσματος της ενάγουσας, της βλάβης που προκλήθηκε σε αυτή και της έκτασής της και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων, πρέπει να επιδικαστεί στην ενάγουσα εύλογη χρηματική ικανοποίηση ποσού 2.500 ευρώ. Κατ` ακολουθίαν όλων αυτών, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή, κατά ένα μέρος ως κατ` ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 2.500 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, λόγω της κατά ένα μέρος παραδοχής της αγωγής, θα κατανεμηθούν αναλόγως με την έκταση της νίκης και ήττας καθενός από τους διαδίκους, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας (άρθρ. 178 παρ. 1 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου στην εκκαλούσα-ενάγουσα [ΚΠολΔικ 495 παρ. 4], κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την έφεση από τυπική και ουσιαστική άποψη.
Εξαφανίζει την υπ΄ αριθμό 2882/2017 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς..
Κρατεί την υπόθεση και δικάζει κατ’ ουσίαν την από 15-7-2012 και με αριθμό κατάθεσης …./2012 αγωγή.
Δέχεται την αγωγή κατά ένα μέρος.
Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των δύο χιλιάδων πεντακοσίων [2.500] ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση.
Καταδικάζει την εναγομένη στην πληρωμή μέρους των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των τετρακοσίων [400] ευρώ.
Διατάσσει την απόδοση στην εκκαλούσα του νόμιμου παράβολου, που κατέθεσε.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, δίχως να παρίστανται οι διάδικοι ή οι πληρεξούσιοι δικηγόροι αυτών, την 2α Νοεμβρίου 2020.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ