Αριθμός απόφασης 733/2020

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 733/2020

TO ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Σπυριδούλα Μακρή, Πρόεδρο Εφετών, Ιωάννη Αποστολόπουλο Εφέτη και Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη-Εισηγήτρια και τη Γραμματέα Ε.Τ..

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

΄Οπως προκύπτει από τη με αριθμό ………/18.3.2019 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στην περιφέρεια του Εφετείου Πειραιά, ………, ακριβές αντίγραφο της κρινόμενης έφεσης, με κλήση να παραστεί στη συζήτηση αυτής, κατά τη δικάσιμο που στην αρχή της παρούσας αναφέρεται, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στον εφεσίβλητο, ο οποίος όμως όταν εκφωνήθηκε η υπόθεση κατά τη σειρά της από το οικείο πινάκιο, ήταν απών και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο. Πρέπει επομένως να δικαστεί ερήμην, αλλά να προχωρήσει η διαδικασία σα να ήταν και αυτός παρών. (άρθρο 524 παρ.4 ΚΠολΔ)           Από τη διάταξη του άρθρου 528 KΠολΔ, συνάγεται, ότι η νομότυπη και εμπρόθεσμη άσκηση της έφεσης εκ μέρους του διαδίκου που δικάστηκε πρωτοδίκως ερήμην, έχει ως συνέπεια την εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης, και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει και πρωτοδίκως. Από τα ανωτέρω συνάγεται, ότι η έφεση λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργημένης αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας και επιφέρει, χωρίς έρευνα των λόγων της, την εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης και την αναδίκαση της υπόθεσης από το Εφετείο, ενώπιον του οποίου η συζήτηση γίνεται πλέον προφορικά (ΑΠ 907/2014 δημοσιευμένη στον ηλεκτρονικό τύπο ΝΟΜΟΣ) και το οποίο μετατρέπεται ουσιαστικά σε πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Μετά την εξαφάνιση της απόφασης, χωρεί ενώπιον του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου νέα συζήτηση της υπόθεσης, κατά την οποία ο εκκαλών μπορεί να προβάλλει όλους τους πραγματικούς ισχυρισμούς, τους οποίους και πρωτοδίκως είχε δικαίωμα να προτείνει, χωρίς να υπόκειται στους περιορισμούς του άρθρου 527 KΠολΔ (ΑΠ 907/2014, ΑΠ 1075/2013, Εφ.Αθ. 2120/2014 δημοσιευμένες στον ηλεκτρονικό τύπο ΝΟΜΟΣ). Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1108 ΑΚ  «Αν η κυριότητα προσβάλλεται με άλλο τρόπο, εκτός από αφαίρεση ή κατακράτηση του πράγματος, ο κύριος δικαιούται να απαιτήσει από εκείνον που προσέβαλε την κυριότητα, να άρει την προσβολή και να την παραλείπει στο μέλλον. Δεν αποκλείεται περαιτέρω αξίωση αποζημίωσης κατά τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες. Το δικαίωμα της προηγούμενης παραγράφου δεν παρέχεται, αν εκείνος που έκανε την προσβολή ενέργησε δυνάμει δικαιώματος». Ο ιστορικός νομοθέτης του Αστικού Κώδικα, επιδιώκοντας τη διαμόρφωση ενός πλήρους προστατευτικού της κυριότητας κανονιστικού πλαισίου, προέβλεψε, εκτός από τη διεκδικητική αγωγή της διατάξεως του άρθρου 1094 ΑΚ  (rei vindicatio), και την αρνητική αγωγή (actio negatoria). Με την αγωγή αυτή προστατεύεται ο κύριος του πράγματος σε κάθε περίπτωση, καθ’ ην το επί του ακινήτου δικαίωμά του υφίσταται μερική ή περιορισμένη προσβολή (ΕφΛαρ 86/2012 ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2012 162), τέτοια δε προσβολή υπάρχει, όταν εγείρεται κάθε έμπρακτη εναντίωση στο θετικό ή αποθετικό περιεχόμενο της κυριότητας (ΑΠ 1062/2006 ΧρΙδΔ 2006 789, ΑΠ 399/2006 ΕλλΔνη 48 828), όταν, δηλαδή, διαταράσσεται σε μικρό ή μεγάλο βαθμό η κυριότητα του ενάγοντος επί του πράγματος και όχι όταν αυτό αφαιρείται ή κατακρατείται, οπότε προστασία παρέχεται με τη διεκδικητική αγωγή. Η διάταξη καταλαμβάνει όλες τις μη εμπίπτουσες στο πεδίο εφαρμογής της διατάξεως του άρθρου 1094 ΑΚ  περιπτώσεις, για το λόγο δε αυτό υιοθετείται η αρνητική διατύπωση για την οριοθέτηση του εύρους προστασίας της διατάξεως, προϋποθέσεις εφαρμογής της οποίας είναι : α) η κυριότητα του ενάγοντος και β) η μερική προσβολή αυτής, η οποία συνίσταται σε παρεμπόδιση εκ μέρους του εναγομένου της ενασκήσεως ορισμένων εξουσιών του κυρίου, οι οποίες απορρέουν από την κυριότητα, και έχει ως αποτέλεσμα τη μη ελεύθερη και ακώλυτη χρήση, απόλαυση και εκμετάλλευση του πράγματος (ΑΠ 1544/2018 δημοσιευθείσα εις Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών « ΝΟΜΟΣ», ΑΠ 1633/2009 ΧρΙδΔ 2010 531, ΕφΠατρ 1/2019 δημοσιευθείσα εις Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών « ΝΟΜΟΣ»). Η παρεμπόδιση αυτή δεν πρέπει να οδηγεί σε αφαίρεση και κατακράτηση του πράγματος, αλλά σε μερική (περιορισμένη ή εκτεταμένη ) διατάραξη της νομής ή της κυριότητας του ενάγοντος, διότι οι δύο εξουσίες δεν διακρίνονται στο πρόσωπο του κυρίου (ΕφΠατρ 889/2001 ΑχΝομ 2002 50), η δε διατάραξη αυτή πρέπει να είναι διαρκής και παράνομη, δηλαδή να μην ασκείται δυνάμει νομίμου δικαιώματος (ενοχικού ή εμπραγμάτου) του εναγομένου, και επέρχεται με πράξη ή παράλειψη του εναγομένου, έχουσες κατά κανόνα υλικό χαρακτήρα. Το αίτημα της αρνητικής αγωγής δύναται να είναι διττό, συνιστάμενο στην άρση της προσβολής και την παράλειψη αυτής στο μέλλον, εκτός εάν η προσβολή έχει ήδη ολοκληρωθεί και παρέλθει και είναι δυνατή η προβολή μόνο του αιτήματος παραλείψεως στο μέλλον. Περαιτέρω από το άρθρο 1000 ΑΚ,  που προσδιορίζει το θετικό και αρνητικό περιεχόμενο του δι­καιώματος της κυριότητας, συνάγεται ότι οι εξουσίες του κυρίου πάνω στο πράγμα, οι οποίες κατά το άρθρο 17 του Συντάγματος δεν επιτρέπεται να ασκούνται σε βάρος του γενικού συμφέροντος, περιορίζονται είτε από δικαιώματα τρίτων, είτε απ` ευθεί­ας από το νόμο. Νόμιμοι περιορισμοί της κυριότητας επιβάλλονται κυρίως από τις διατάξεις του γειτονικού ιδιωτικού δικαίου (άρθρα 1003 έως 1032 ΑΚ,  ΕφΠατρ 3/2007 ΑχαΝομ 2008.168). αλλά και από ειδικούς διοικητικούς νόμους, όπως είναι ο εκάστοτε ισχύον ΓΟΚ, με τους κανόνες του οποίου, για χάρη του δημόσιου συμφέροντος, τίθενται περιορισμοί του δικαιώματος της κυριότη­τας σε ακίνητα. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν. 1577/1985 ως πεζόδρομος ορίζεται  ο δρόμος που   προορίζεται  κυρίως  για  την εξυπηρέτηση των πεζών, ενώ κατά τον ορισμό του άρθρου 2 του Ν2696/1999 (πρώην ΚΟΚ) ως πεζόδρομος ορίζεται η οδός η οποία χρησιμοποιείται αποκλειστικά από τους πεζούς και για είσοδο – έξοδο οχημάτων προς και από ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης, παροδίων ιδιοκτησιών ως και για οχήματα εφοδιασμού ή έκτακτης ανάγκης. Με τις διατά­ξεις των ως άνω νομοθετημάτων που είναι δημοσίου δικαίου, δεν παράγονται συνήθως ιδιωτικά δικαιώματα υπέρ τρίτων, αλλά δημιουρ­γούν κατ` αρχήν σφαίρα εξουσίας της διοί­κησης, η δράση της οποίας υπόκειται στον ακυρωτικό έλεγχο των διοικητικών δικα­στηρίων. Έτσι κάθε διαφορά περί την παράβαση τέτοιων όρων και πε­ριορισμών που έχει ως αντικείμενο την κα­θαίρεση του κτίσματος, το οποίο κατα­σκευάσθηκε παρανόμως, διαφεύγει από την κατά το άρθρο 1 KΠολΔ  δικαιοδοσία των τακτικών πολιτικών δικαστηρίων (βλ. ΟλΑΠ 5/1952 ΕΕΝ ΙΘ. 298, ΑΠ 450/77 ΕΕΝ 44. 824, 393/1964 ΝοΒ 12. 930). Διαφορετική βεβαίως λύση αρ­μόζει όταν η παράβαση των πολεοδομι­κών διατάξεων προσλαμβάνει και το χαρα­κτήρα παράβασης των περί εμπραγμάτου δικαίου άρθρων, διαταράσσοντας την άσκηση των δικαιωμάτων που πηγάζουν από την κυριότητα των ιδιοκτητών των όμορων ακινήτων. Στην περίπτωση αυτή έχει ο προσβαλλόμενος ιδιοκτήτης των όμορων ακινήτων την προστασία από την αρνητική αγωγή άρθρο 1108  ΑΚ,  (βλ. ΑΠ 1855/1984 ό.π, ΕφΑΘ 12757/1987 Δνη 1989. 1193, ΕφΠατρ 3/2007 ΑχαΝομ 2008.168). Παραλλήλως προς την ως άνω αξίωση, ο ενάγων δύναται να ασκήσει και αξίωση αποζημιώσεως λόγω αδικοπραξίας του εναγομένου, εφ’ όσον στη συγκεκριμένη περίπτωση συντρέχουν οι προϋποθέσεις της διατάξεως του άρθρου 914 ΑΚ (ΑΠ 493/2015 δημοσιευθείσα εις Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ), κατά την οποία αντικείμενο της αξιώσεως αποζημιώσεως εξ αδικοπραξίας δύναται να είναι η μείωση της εμπορικής – αγοραίας αξίας του πράγματος, η οποία συνδέεται αιτιωδώς με την παράνομη και υπαίτια πράξη ή παράλειψη, η οποία συνιστά μερική προσβολή της κυριότητας, κατά τα προεκτιθέμενα). Εξάλλου,  ζημία ως προϋπόθεση της αδικοπραξίας αποτελεί κάθε βλάβη, η οποία προκαλείται στα υλικά ή άυλα αγαθά του προσώπου, αποκαθίσταται δε όχι μόνο η περιουσιακή ζημία, αλλά και η ηθική βλάβη, πρέπει δε αυτή να είναι άμεση, και ως εκ τούτου αξίωση αποζημιώσεως αποκτά μόνον ο αμέσως ζημιωθείς, δηλαδή ο φορέας ή ο δικαιούχος του προσβληθέντος από την άδικη πράξη εννόμου αγαθού (ΑΠ 1253/2012 δημοσιευθείσα εις Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών Δ.Σ.Α.), ως και ο αμέσως προσβληθείς στα προστατευόμενα συμφέροντά του.

Στην κρινόμενη περίπτωση, ο ενάγων με την από 17.1.2018 και με αριθμό κατάθεσης …………/2018 αγωγή του, την οποία απηύθυνε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ισχυρίστηκε ότι είναι κύριος του περιγραφόμενου στην ένδικη αγωγή, κατά θέση, έκταση και όρια, ακινήτου κείμενου στη θέση «……………» της περιφέρειας του Δήμου Κορυδαλλού, έκτασης εκατόν ογδοντα πέντε (185) τετραγωνικών μέτρων. Οτι το ως άνω ακίνητο απέκτησε λόγω αγοράς δυνάμει του με αριθμό …/1998 συμβολαίου που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Πειραιώς ……………, νόμιμα μεταγραμμένου. Οτι κατά το έτος 2009, ο εναγόμενος Δήμος Κορυδαλλού προέβη παράνομα σε πεζοδρόμηση τμήματος του δρόμου που καταλαμβάνει το συνολικό μήκος της βόρειας πλευράς του ακινήτου του ενάγοντος, με την κατασκευή συνδυασμού κλίμακας πλατύσκαλων από μπετόν, στηθαίων και διαμόρφωση παρτεριών. Οτι λόγω του συγκεκριμένου τρόπου πεζοδρόμησης, και της διαμόρφωσης των στηθαίων μπροστά από το ακίνητο του ενάγοντος έχει αποκλειστεί η πρόσβαση του τελευταίου στο οικόπεδό του, ακόμη και πεζή, καθώς το ακίνητο αυτό από τις άλλες τρεις πλευρές του είναι περίκλειστο, εξαιτίας της οικοδόμησης των όμορων ακινήτων. Ότι επιπλέον, λόγω της διαμόρφωσης του πεζοδρόμου, ο ενάγων έχει απωλέσει το προνόμιο απόκτησης ιδιωτικού χώρου στάθμευσης και παρεμποδίζεται στην ανοικοδόμηση του οικοπέδου, καθώς δεν είναι δυνατή η πρόσβαση των απαραίτητων μηχανημάτων για την διενέργεια των οικοδομικών εργασιών. ΄Οτι επιπλέον η συμπεριφορά του εναγομένου συνιστά κατάχρηση του δικαιώματός του κατασκευής του πεζοδρόμου, καθώς θα μπορούσε να κατασκευάσει τον πεζόδρομο με άλλο τρόπο, ώστε να μην αποκλείει τον ενάγοντα από την ιδιοκτησία του. Οτι ενώ αρχικά οι εκπρόσωποι του εναγομένου αναγνώρισαν οτι είχε αποκλειστεί η πρόσβαση του ενάγοντος στο οικόπεδό του, διαβεβαιώνοντάς τον οτι θα επιλυθεί το ζήτημα, εν συνεχεία επί σειρά ετών απέρριπταν όλες τις προτάσεις που υπέβαλε ο τελευταίος για την διαμόρφωση του πεζοδρόμου, ώσπου εν τέλει τον Μάιο του έτους 2013 αρνήθηκαν για πρώτη φορά τις αιτιάσεις του ενάγοντος ισχυριζόμενοι οτι έχει επαρκή πρόσβαση στο ακίνητό του μέσω του διαμορφωθέντος πλατύσκαλου. Οτι η ως άνω συμπεριφορά του εναγομένου με την οποία επεδίωκε να αποτρέψει τον ενάγοντα από την προσφυγή του στα Δικαστήρια, ζημίωσε τον ενάγοντα ο οποίος αφενός υποβλήθηκε σε δαπάνες αμοιβής πολιτικών μηχανικών που μέσω τοπογραφικών διαγραμμάτων που συνέταξαν, πρότειναν εναλλακτικούς τρόπους διαμόρφωσης του πεζοδρόμου, και αφετέρου κατέστησε αδύνατη την οικοδόμηση του οικοπέδου του κατά το ίδιο διάστημα. Με βάση τo ιστορικό αυτό, ο ενάγων ζήτησε: α) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να παύσει κάθε διατάραξη της κυριότητάς του επί του ως άνω ακινήτου, διαμορφώνοντας τον πεζόδρομο έτσι ώστε να είναι εφικτή η πρόσβαση του ενάγοντος στο οικόπεδό του πεζού και εποχούμενου, ομοιως δε να είναι εφικτή η πρόσβαση μηχανημάτων για την ανοικοδόμησή του. β) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να του καταβάλει το ποσό των 5.000 ευρώ, καθώς από το 2010 μέχρι την έγερση  της αγωγης, παράνομα, υπαίτια και καταχρηστικά τον έχει αποκλείσει από την πρόσβαση στο οικόπεδό του, προσπαθώντας να θεμελιώσει την υπάρχουσα κατάσταση, γ) να απαγορευτεί στον εναγόμενο κάθε μελλοντική διατάραξη της κυριότητας νομής και κατοχής του επί του επίδικου ακινήτου, δ) να κηρυχθεί η εκδοθησσομένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και ε) να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην δικαστική του δαπάνη. Ο ενάγων δεν κατέθεσε προτάσεις κατ άρθρο 237 ΚΠολΔ, ούτε παραστάθηκε κατά τη συζήτηση της αγωγής, ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με συνέπεια να δικαστεί ερήμην. Το Δικαστήριο με την υπ’ αριθμ. 5509/2018 οριστική απόφαση εξ αιτίας της ερημοδικίας του ενάγοντος απέρριψε την αγωγή ως αβάσιμη κατ` ουσίαν. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται με την κρινόμενη έφεση ο ενάγων και ζητεί την εξαφάνιση της, για τους λόγους που αναφέρει στο δικόγραφό του προκειμένου να γίνει δεκτή η αγωγή του. Η ένδικη έφεση ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση από τον εκκαλούντα του σχετικού δικογράφου στη γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και εμπρόθεσμα, πριν από επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης (άρθρα 495 παρ.1, και 499 KΠολΔ), εντός της, κατά το άρθρο 518 παρ.2 KΠολΔ καταχρηστικής προθεσμίας, και για το παραδεκτό της κατατέθηκε από τον εκκαλούντα, το νόμιμο, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 495 KΠολΔ, παράβολο και δη το με κωδικό ………….. ηλεκτρονικό παράβολο σε συνδυασμό με την με ημερομηνία 1.3.2019 απόδειξη πληρωμής του της Τράπεζας Eurobank και συνεπώς πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση (άρθρα 495§1, 511, 513, 516§1, 517 και 518§1 KΠολΔ ), να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση στο σύνολό της, να αποδοθεί το κατατεθέν παράβολο στον εκκαλούντα, να κρατηθεί στη συνέχεια η υπόθεση από το παρόν δικαστήριο και να δικαστεί η αγωγή του ενάγοντος.

Η κρινόμενη αγωγή είναι παραδεκτή, καθώς αντίγραφο αυτής καταχωρίστηκε στα βιβλία του κτηματολογικού γραφείου Νίκαιας, εντός τριάντα ημερών από την κατάθεσή της, όπως προκύπτει από το με αριθμό πρωτοκόλλου …../2.4.2018 πιστοποιητικό του ως άνω κτηματολογικού γραφείου. Είναι δε νόμιμη, ως αρνητική της κυριότητας αγωγή,  βασιζόμενη στη διάταξη του άρθρου 1108 ΑΚ, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας, καθώς το εναγόμενο φέρεται με τον τρόπο διαμόρφωσης του πεζοδρόμου ενώπιον της ιδιοκτησίας του ενάγοντος να παρεμποδίζει τόσο την ελεύθερη πρόσβασή του σε αυτό,όσο και την αξιοποίησή του μέσω της οικοδόμησης. Απορριπτέα όμως ως αόριστη είναι η αγωγή κατά το μέρος που επιχειρείται να στηριχτεί στις διατάξεις περί κατάχρησης δικαιωματος, επειδή ο ενάγων δεν αναφέρει εναλλακτικό τρόπο κατασκευής τον οποίο μπορούσε να επιλέξει το εναγόμενο και δεν το έπραξε, αλλά και ως προς το αίτημα επιδίκασης αποζημίωσης ποσού 5.000 ευρώ, λόγω της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του εναγομένου, επειδή δεν εκτίθεται στην αγωγή εάν το ως άνω αιτούμενο ποσό αποζημίωσης αφορά περιουσιακή ζημία του, ή αποζημίωση λογω ηθικής βλάβης. Σημειώνεται δε οτι κατά την αγωγή η αδικοπρακτική συμπεριφορά του εναγομένου εδράζεται στις ενέργειες παραπλάνησης του ενάγοντος, προκειμένου να αποφευχθεί  η προσφυγή του στη δικαιοσύνη, και οχι σε αδικοπρακτική συμπεριφορά του εναγομένου σχετιζόμενη με την πεζοδρόμηση της οδού, για την οποία δικαιοδοσία θα είχαν τα διοικητικά Δικαστήρια κατ άρθρο 105 ΕισΝΑΚ.

Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που προσκομίζει ο ενάγων, τα οποία είναι πρόσφορα είτε για πλήρη απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων και η κατάθεση του μάρτυρα του ενάγοντος κατά τη συζήτηση προηγούμενης όμοιας αγωγής του, που απορρίφθηκε με τη με αριθμό 2792/2016 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ως απαράδεκτη, λόγω μη καταχώρισής της στα οικεία κτηματολογικά γραφεία και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την απόφαση αυτή πρακτικά του Δικαστηρίου και των φωτογραφιών που προσκομίζει, αποδείχθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων έχει στην κυριότητά του ένα οικόπεδο, συνολικού εμβαδού 185 τ.μ, το οποίο βρίσκεται στη θέση «……….», της περιφέρειας του Δήμου Κορυδαλλού εντός του .…. Οικοδομικού τετραγώνου του ως άνω Δήμου και επί της οδού ………,  εντός σχεδίου της πόλεως του Κορυδαλλού,  το οποίο είναι άρτιο και οικοδομήσιμο. Συνορεύει δε βόρεια με την οδό ………., σε πρόσωπο δέκα (10)  μέτρων, η οποία στο σημείο αυτό είναι αυξημένης κλίσης, νότια με το με αριθμό είκοσι (20)  οικόπεδο ιδιοκτησίας αγνώστου σε πλευρά δέκα (10) μέτρων, ανατολικά με το με αριθμό δεκαοκτώ (18) οικόπεδο ιδιοκτησίας αγνώστου σε πλευρά μέτρων δεκαοκτώ και πενήντα (18,50) και δυτικά με το με αριθμό εικοσιδύο (22) οικόπεδο ιδιοκτησίας αγνώστου σε πλευρά δεκαοκτώ και πενήντα (18,50) μέτρων. Το ως άνω ακίνητο ο ενάγων απέκτησε δυνάμει του με αριθμό …./27.5.1998 συμβολαίου αγοραπωλησίας που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Πειραιώς …………, το οποίο μεταγράφηκε νόμιμα στα οικεία βιβλία του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά, και δη στον τόμο …. με α.α……. Δυνάμει της με αριθμό 376/2009 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου του εναγομένου, αποφασίστηκε η  πεζοδρόμηση της οδού ……….. από την 12^η έως την 13 οδό, δηλαδή στο σημείο που η οδός αυτή διέρχεται μεταξύ άλλων ιδιοκτησιών, έμπροσθενκαι της ιδιοκτησίας του ενάγοντος. Η υλοποίηση του έργου ξεκίνησε την 12.11.2009 και αποπερατώθηκε την 11.6.2010. Κατασκευάστηκε εν τέλει, λόγω της απότομης κλίσης της οδού, η οποία στο σημείο αυτό είναι της τάξης του 38%. ένας κλιμακωτός πεζόδρομος, Σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα του ενάγοντος, πολιτικού-μηχανικού, η οποία περιέχεται στα με αριθμό 2792/2016 πρακτικά του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η επιλογή κατασκευής κλιμακωτού πεζοδρόμου, ο οποίος εκ της φύσεώς του αποκλείει την διέλευση αυτοκινήτων, ήταν σύννομος, επιπλέον δε ήταν και σύμφωνος με την εγκεκριμένη πράξη εφαρμογής 1/1990, η οποία προέβλεπε την κατασκευή του υπό την μορφή αυτή, ήδη πριν την αγορά από τον ενάγοντα του οικοπέδου, όπως προκύπτει από την επισκόπηση των παραπάνω πρακτικών. Επιπλέον, ο ενάγων δεν προσέφυγε ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, για να προσβάλλει το κύρος της διοικητικής πράξης με την οποία αποφασίστηκε η δημιουργία του πεζοδρόμου, ούτε με την αγωγή του προβάλλει σχετικές αιτιάσεις, ούτε απέδειξε οτι υφίσταται παράβαση κάποιας πολεοδομικής διάταξης κατά την κατασκευή του πεζόδρομου. Αντίθετα δε, προέκυψε οτι ο τρόπος κατασκευής του πεζόδρομου με κλίμακες, ήταν ο ενδεδειγμένος για τις ιδιαίτερες συνθήκες της περιοχής, και δη της μεγάλης κλίσης της οδού, με συνέπεια να μην υφίσταται παράνομη διατάραξη της κυριότητάς του ενάγοντος, ως προς την αδυναμία πρόσβασης στο ακίνητό του με επιβατηγό όχημα, συνέπεια την οποία υφίστανται και οι έτεροι παρόδιοι ιδιοκτήτες, όπως επιβεβαιώνει και ο μάρτυράς του στην προαναφερθείσα κατάθεσή του, και συνιστά νόμιμο περιορισμό της κυριότητάς του. Επιπλέον δεν αποδείχθηκε, οτι ο ενάγων εμποδίστηκε  στην ανοικοδόμηση του ακινήτου ούτε οτι αυτή κατέστη ανέφικτη λόγω της κατασκευής του πεζοδρόμου, καθώς αφενός δεν προσκόμισε καμμία πρόταση ανοικοδόμησης, ή οικοδομική άδεια η οποία δεν υλοποιήθηκε λόγω του πεζοδρόμου και αφετέρου, ο μάρτυράς του, ουδόλως αναφέρθηκε σε αδυναμία ανοικοδόμησης του ακινήτου, αλλά σε αυξημένο οικονομικό κόστος μεταφοράς υλικών ανοικοδόμησης. Περαιτέρω, ο ενάγων ισχυρίζεται οτι λόγω της διαμόρφωσης των στηθαίων του πεζοδρόμου έμπροσθεν του ακινήτου του, έχει στερηθεί την πρόσβασή του σε αυτό και ως πεζός, Από τα προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα, ήτοι τις φωτογραφίες,  τα τοπογραφικά διαγράμματα και την από 5.11.2015 έκθεση αυτοψίας που συνέταξε ο πολιτικός μηχανικός ………… και προσκομίζει ο ενάγων, το Δικαστήριο δεν μπορεί να σχηματίσει πλήρη δικανική πεποίθηση, ούτε για την διαμόρφωση του πεζοδρόμου, ούτε για την αδυναμία πρόσβασης του ενάγοντος σε αυτό. Ομοίως από την προαναφερθείσα κατάθεση του μάρτυρά του δεν μπορεί να εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα, λόγω της αντιφάτικότητάς της στο ζήτημα αυτό, καθώς αρχικά ο μάρτυρας αναφέρεται οτι ο ενάγων έχει πρόσβαση πεζή στο ακίνητό του μέσω του διαμορφωμένου πλατύσκαλου, αναφέροντας τις διαστάσεις αυτού, ενώ σε επόμενο χωρίο αυτής ο ίδιος μάρτυρας καταθέτει οτι είναι αδύνατον υπό τη διαμορφωθείσα κατάσταση να μπει κάποιος έστω και πεζός στο ακίνητο, με αποτέλεσμα το Δικαστήριο να μην μπορεί να εκτιμήσει την βασιμότητα της αγωγής του ως προς το εξεταζόμενο αυτό ζήτημα, αλλά ούτε και σε περίπτωση βασιμότητας του ισχυρισμού του να δύναται να διατάξει τις  προσήκουσες εργασίες διαμόρφωσης του πεζοδρόμου προς αποκατάσταση της πρόσβασής του στο ακίνητο.  Εν όψει των προεκτεθέντων, και επειδή για την διάγνωση των ως άνω ζητημάτων και κυρίως για τον ενδεδειγμένο πολεοδομικά και οικοδομικά τρόπο διαμόρφωσης του πεζοδρόμου απαιτούνται ειδικές γνώσεις επιστήμης, το Δικαστήριο κρίνει αναγκαίο, να αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης και να δια­ταχθεί κατ` άρ. 254 KΠολΔ  η επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο, προκειμένου να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη από πραγματογνώμονα με την ειδικότητα του πολιτικού μηχανικού, που περιλαμβάνεται στον κατάλογο πραγματογνωμόνων του Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας Πρέπει επομένως να διαταχθεί η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης (άρθρα 368, 369, 371, 372, 379, 380 KΠολΔ) και να οριστεί πραγματογνώμονας –πολιτικός μηχανικός, ο οποίος θα γνωμοδοτήσει εγγράφως σύμφωνα με τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό. Σημειωτέον ότι δεν πρέπει να περιληφθεί στην παρούσα απόφαση διάταξη περί της δικαστικής δαπάνης, γιατί αυτή δεν είναι οριστική επί του αντικειμένου της αγωγής (ΑΠ 608/2012, ΕΠολΔ 2012/342).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην του εφεσίβλητου

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την έφεση. 

ΔΙΑΤΤΑΣΕΙ την απόδοση του παραβόλου Δημοσίου που αναφέρεται στο σκεπτικό της παρούσας στον εκκαλούντα

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την με αριθμό 5509/2018 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς

ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την από  17.1.2018 με αριθμό κατάθεσης …………/2018 αγωγή του ενάγοντος

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ο, τι κρίθηκε απορριπτέο 

ΑΝΑΒΑΛΛΕΙ την έκδοση της οριστικής του απόφασης ως προς την ουσιαστική βασιμότητα της αγωγής.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επανάληψη της συζήτησης, προκειμένου να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη, που θα διεξαχθεί με επιμέλεια του επιμελεστέρου των διαδίκων.

ΔΙΟΡΙΖΕΙ τον, περιλαμβανόμενο στον τηρούμενο στο Πρωτοδικείο Πειραιώς κατάλογο, πραγματογνώμονα  ………., κατοίκου ……., οδός …  αριθ. ….. τηλέφωνο .. πολιτικό μηχανικό,  ο οποίος, αφού δώσει το νόμιμο όρκο, μέσα σε προθεσμία είκοσι (20) ημερών από τη νόμιμη επίδοση σε αυτόν της παρούσας απόφασης, στο κατάστημα του Δικαστηρίου τούτου, ενώπιον της Δικαστή του Δικαστηρίου αυτού,  σε ημέρα και ώρα που αρμοδίως θα ορισθεί, πρέπει, αφού προηγουμένως λάβει γνώση όλων των στοιχείων της δικογραφίας τους ισχυρισμούς των διαδίκων μεταξύ των οποίων και αυτούς που στο σκεπτικό της παρούσας εκτίθενται και συγκεντρώσει από τους διαδίκους όσες πληροφορίες κρίνει απαραίτητες, ενεργήσει κάθε άλλη αναγκαία πράξη και πραγματοποιήσει επιτόπια θεώρηση και εξέταση του αναφερόμενου στην αγωγή ακινήτου, γνωμοδοτήσει εγγράφως και αιτιολογημένα για τα ακόλουθα ζητήματα Α) Εαν λόγω της διαμόρφωσης του πεζοδρόμου της οδού ……….., έμπροσθεν του ακινήτου ιδιοκτησίας του ενάγοντος, έχει αποκλειστεί η πρόσβασή του σε αυτό πεζή. Σε θετική απάντηση να γνωμοδοτήσει ποιά σημεία ή επιμέρους στοιχεία του κατασκευασθέντος πεζοδρόμου, προκαλούν τον αποκλεισμό αυτό. Β) Εαν παρά την κατασκευή του πεζοδρόμου, υφίσταται έτερη πρόσβαση στο εν λόγω ακίνητο. Γ) Εαν για την πεζή πρόσβαση του ενάγοντος στο ακίνητό του, απαιτούνται εργασίες διαμόρωσης του πεζοδρόμου ή εάν αυτή μπορεί να ανακτηθεί με άλλους τρόπους, όπως κατασκευή μικρής κλίμακας έμπροσθεν του ακινήτου, Δ) Εαν γνωμοδοτήσει οτι για την πρόσβαση του ενάγοντος στο ακίνητο ιδιοκτησίας του, απαιτείται διαμόρφωση του πεζοδρόμου, να παρατεθούν αναλυτικά οι συγκεκριμένες εργασίες που πρέπει να λάβουν χώρα, χωρίς να αναιρεθεί ο χαρακτήρας της οδού ως πεζοδρόμου, και χωρίς επιβάρυνση των λοιπών παρόδιων ιδιοκτησιών Ε) Σε περίπτωση δυνατότητας περισσότερων τρόπων διαμόρφωσης του πεζοδρόμου, προς εξυπηρέτηση του εξεταζόμενου σκοπού, να υποδειχθεί ο πλεον πρόσφορος οικονομικά και τεχνικά. Η έγγραφη γνωμοδότησή του πρέπει να κατατεθεί από τον πραγματογνώμονα εντός προθεσμίας εξήντα (60) ημερών από την όρκισή του, στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου, όπου θα συνταχθεί η σχετική έκθεση.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις    22 Οκτωβρίου 2020.

Η  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                       Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση αυτού, την 8^η Δεκεμβρίου  2020, με άλλη σύνθεση, λόγω μεταθέσεως και αναχωρήσεως  της Εφέτου, Κωνσταντίνας Παπαντωνίου, αποτελουμένη από τους Δικαστές,  Σπυριδούλα Μακρή, Πρόεδρο Εφετών,   Ιωάννη Αποστολόπουλο και Αικατερίνη Κοκόλη, Εφέτες, και με Γραμματέα την Ελένη Τσίτου, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και της πληρεξουσίας δικηγόρου του εκκαλούντος.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                           Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ