Αριθμός 756/2020
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Σπυριδούλα Μακρή, Πρόεδρο Εφετών, Χρυσούλα Πλατιά, Εφέτη και Γεωργία Λάμπρου, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 370 παρ. 2 ΚΠολΔ όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ.2 του ν. 4335/ 2015, «Τους πραγματογνώμονες μπορεί να τους αντικαταστήσει για εύλογη αιτία το δικαστήριο που τους διόρισε, με αίτηση των διαδίκων ή αυτεπαγγέλτως κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ. ΚΠολΔ». Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι τους πραγματογνώμονες μπορεί να αντικαταστήσει και το Εφετείο, αν ο διορισμός τους έγινε με απόφαση του δικαστηρίου τούτου και αν συντρέχει εύλογη αιτία για την αντικατάσταση τους, εφαρμόζοντας και πάλι τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (ΕφΘεσ 1236/2011, ΕφΔωδ 6/2011, ΕφΔωδ 160/2009, ΕφΛαρ 50/2004, ΕφΠατρ 967/2003, ΕφΑΘ 2321/2000 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην αναφερόμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, κατά το άρθρο 690 παρ.1 ΚΠολΔ, αρκεί η πιθανολόγηση.
Περαιτέρω, εύλογη αιτία, εφόσον ο νόμος δεν προσδιορίζει, μπορεί να είναι λόγω της ταυτότητας του νομικού λόγου, η περίπτωση εξαιρέσεως του πραγματογνώμονα, ή αποποίηση του διορισμού του ή αδυναμία διενέργειας απ’αυτόν της πραγματογνωμοσύνης για κάποιο αντικειμενικό λόγο, όπως συνταξιοδότηση, αυξημένες ανειλημμένες επαγγελματικές υποχρεώσεις ή λόγοι υγείας που εμποδίζουν τον πραγματογνώμονα να αποδεχτεί ή να φέρει σε πέρας την ανατεθείσα σε αυτόν πραγματογνωμοσύνη (ΑΠ 1080/1988 Δνη 1990.68, ΕφΛαρ50/2004 ΔΙΚΟΓΡ 2004.431, ΕφΘεσσαλ 1605/1998 ΑΡΜ 1998.973, ΕφΑΘ 2137/1993 Δνη 1994.489, ΕφΑΘ 3259/1993 Δνη 1996.1669, ΕφΑΘ 636/1992 ΑΡΧΝ 1992.529, Εφ.ΑΘ. 8386/1986 Ελ.Δνη 28,1096). Εύλογη αιτία στο πρόσωπο του πραγματογνώμονα υφίσταται όταν στο πρόσωπο του συντρέχουν ορισμένα περιστατικά τα οποία δικαιολογούν την αντικατάσταση. Η ένταξη των περιστατικών στην έννοια της εύλογης αιτίας απόκειται στην κρίση του δικαστηρίου το οποίο ερευνά σε κάθε περίπτωση τα συγκεκριμένα περιστατικά που προβάλλονται. Όταν συντρέχει τέτοια περίπτωση αντικαταστάσεως του πραγματογνώμονα το δικαστήριο οφείλει να προβεί στην αντικατάσταση και δεν μπορεί να ανακαλέσει προγενέστερη απόφαση αυτού και να κρίνει μη αναγκαίο τον διορισμό του πραγματογνώμονα, καθόσον κατά το στάδιο αυτό (διαδικασία αντικαταστάσεως) δεν έχει τέτοια δικαιοδοσία (ΕφΘεσ 1236/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ)
Κατά την εκδίκαση τέτοιας αιτήσεως πρέπει να καλούνται από τον αιτούντα (όταν επισπεύδεται από διάδικο), ή από το δικαστήριο όλοι οι διάδικοι κατ’εφαρμογην των άρθρων 106 και 110 παρ.2 ΚΠολΔ (ΕφΑΘ 2543/ 2015, ΕφΠειρ 805/2014, ΕφΘεσ 1236/2011, ΕφΛαρ 50/2004, ΕφΑΘ 2321/2000, ΕφΠατρ 967/2003 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, μη οριστικές αποφάσεις, είναι εκείνες που αναβάλλουν την πρόοδο της εκκρεμούς δίκης ή διατάσσουν τη διενέργεια συγκεκριμένων διαδικαστικών πράξεων που προπαρασκευάζουν την οριστική κρίση της διαφοράς, όπως, μεταξύ διαφόρων περιπτώσεων, οι αποφάσεις που κηρύσσουν απαράδεκτη τη συζήτηση της αίτησης, της αγωγής, της έφεσης κλπ για οποιονδήποτε λόγο, έστω και εσφαλμένα (ΑΠ 300/2010, ΝοΒ 2010/1750, ΕφΑΘ 2866/2016, ΕφΔωδ 69/2015 ΤΝΠ Νόμος, ΕφΑΘ 1505/2010, ΕφΑΔΠολΔ 2010/1385, ΕφΘεσ. 337/2010,ΕφΑΘ 1380/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Κ. Οικονόμου, Η Έφεση [2017], σελ. 41-42, Απαλαγάκη, ΚΠολΔ – Ερμηνεία κατ’ άρθρο [4η έκδ.-2016], άρθρο 513, αριθ. 2, Μαργαρίτη, Ερμηνεία ΚΠολΔ, άρθρο 513, αριθ. 5, 8, Σαμουήλ, Η Έφεση [6η έκδ.-2009], παρ. 216, σελ. 95).
Στην προκειμένη περίπτωση με την από 12-6-2020 (γεν. αριθμ. καταθ. …./2020) υπο κρίση αίτηση, ο αιτών – εκκαλών ζητεί να αντικατασταθεί ο πραγματογνώμονας οικονομολόγος- λογιστής ………….., ο οποίος διορίστηκε με την υπ’αριθμ. 749/2019 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου (Τακτική Διαδικασία), για το λόγο ότι ο τελευταίος δεν αποδέχθηκε το διορισμό του λόγω φόρτου εργασίας αλλά και λόγω διαγραφής του από τον κατάλογο των πραγματογνωμόνων.
Με το παραπάνω περιεχόμενο η υπό κρίση αίτηση εισάγεται παραδεκτά προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, που είναι υλικά και τοπικά αρμόδιο για την εκδίκασή της, ως το δικαστήριο που διέταξε τη διεξαγωγή της πραγματογνωμοσύνης, κατά την ειδική διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρ.686 επ. ΚΠολΔ) η οποία είναι εφαρμοστέα στην προκειμένη περίπτωση, παρά το γεγονός της εισαγωγής της προς συζήτηση κατά την τακτική διαδικασία (άρθρ. 591 παρ.6 ΚΠολΔ).
Όπως προκύπτει από την επισκόπηση της ρηθείσας μη οριστικής 749/2019 απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου που διέταξε την επανάληψη της συζητήσεως και τη διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης, διάδικοι στη δίκη επί της οποίας εκδόθηκε αυτή ήταν, έκτος από τον εκκαλούντα και ήδη αιτούντα ……… και τον εφεσίβλητο και ήδη καθού η αίτηση ……. και ο προσθέτως παρεμβαίνων υπέρ του εφεσίβλητου και ήδη καθού η αίτηση, …………… ο οποίος όμως δεν κλήθηκε από τον αιτούντα να παραστεί κατά τη συζήτηση της κρινόμενης αίτησης ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου.
Επομένως, κατά τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της υπό κρίση αίτησης, δεκτού γενομένου ως ουσιαστικά βάσιμου και του εξεταζομένου και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, ισχυρισμού του καθού η αίτηση, ενώ λόγω του ότι η παρούσα απόφαση δεν είναι οριστική δεν επιβάλλονται δικαστικά έξοδα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της από 12-06-2020 (γεν.αριθμ.καταθ………/2020) αίτησης.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 3η Δεκεμβρίου 2020 και δημοσιεύθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2020 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών δικηγόρους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ