ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αριθμός 743/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Θεόκλητο Καρακατσάνη, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Κ. Δ…
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 528 Κ.Πολ.Δ, όπως ισχύουν μετά την αντικατάσταση τους με το άρθρο 44 παρ. 2 Ν. 3994/2011 και πριν το Ν. 4335/2015 και εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση κατ’ άρθρο ένατο παρ. 2 Ν. 4335/2015, ως εκ του χρόνου άσκησης της έφεσης (14-1-2015) και κατ’ άρθρο 72 Ν. 3494/2011, «αν ασκηθεί έφεση από το διάδικο που δικάστηκε ερήμην, η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους προσθέτους λόγους. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως». Από τις διατάξεις αυτές, με τις οποίες ρυθμίζονται τα αποτελέσματα της έφεσης κατ’ απόφασης που εκδόθηκε ερήμην μεν του εκκαλούντος, πλην όμως ερευνήθηκε η υπόθεση ως εάν αυτός να ήταν παρών ή είχε συναχθεί σε βάρος του το τεκμήριο σιωπηρής ομολογίας ή παραίτησης ως προς την αγωγή (άρθρα 271, 272 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), προκύπτει ότι η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους προσθέτους λόγους, ο δε εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς τους οποίους μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως. Του παρέχεται, επομένως η ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, αλλά δικάστηκε σαν να ήταν παρών και είχε συναχθεί σε βάρος του τεκμήριο σιωπηρής ομολογίας, μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, να ακουστεί και να προβάλει στο Εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προτείνει και πρωτοδίκως. Αν αρνηθεί τους αγωγικούς ισχυρισμούς ή προβάλει εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς τη βάση της αγωγής, η απόφαση πλήττεται στο σύνολό της και εξαφανίζεται ως προς όλες τις διατάξεις της μετά την τακτική παραδοχή της έφεσης, χωρίς έρευνα των λόγων της (Α.Π. 2150/2014, Α.Π. 927/2014, Α.Π. 280/2012, A.Π. 1906/2008, Α.Π. 829/2008, Α.Π. 446/2007, Α.Π.338/2007, Εφ.Πατρ. 127/2018, Εφ Πειρ. 67/2016, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η από 10-1-2015 (αριθ. κατάθ. …….) έφεση του εναγομένου κατά της 335/2012 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία (έφεση), ο εκκαλών, προβάλλοντας άρνηση των αγωγικών ισχυρισμών του εφεσίβλητου, ζητεί να εξαφανισθεί η προσβαλλομένη απόφαση, η οποία εκδόθηκε, κατά την τακτική διαδικασία, επί της από 16-2-2009 (αριθ. κατάθ. ………) αγωγής του εφεσίβλητου εναντίον του, σε διαφορά που αφορά χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη λόγω προσβολής προσωπικότητας και να γίνει νέα συζήτηση της υπόθεσης κατ’ ουσία, αφού κατά τη συζήτησή της ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου ο ίδιος δεν παραστάθηκε και λόγω της ερημοδικίας του θεωρήθηκαν ομολογημένοι εκ μέρους του οι πραγματικοί ισχυρισμοί του ενάγοντος που περιέχονται στο δικόγραφό της, όπως περιγράφηκε στο σκεπτικό της εκκαλουμένης απόφασης. Η έφεση αυτή ασκήθηκε σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και εμπρόθεσμα, πριν από κάθε επίδοση και πριν από την πάροδο τριετίας από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης απόφασης (άρθρα 499, 511, 513 παρ. 1 β’, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ, όπως το τελευταίο ίσχυε πριν την τροποποίησή του με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 Ν. 4335/2015), δεδομένου ότι δεν γίνεται επίκληση, ούτε από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει επίδοση αυτής στον εκκαλούντα εναγόμενο. Επομένως, εφόσον η έφεση φέρεται αρμόδια προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 Κ.Πολ.Δ.) και έχει κατατεθεί για το παραδεκτό της το νόμιμο παράβολο, κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ, όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4055/2012 (βλ. σχετικά τη βεβαίωση της γραμματέως του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου κατά την κατάθεσή της, με τα με αριθ. …………. παράβολα Δημοσίου και ΤΑΧ.ΔΙΚ αντίστοιχα), πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και – ενόψει του ότι ο εκκαλών αρνείται στο σύνολό της τη νομική και ουσιαστική θεμελίωση της αγωγής, προβάλει τους ισχυρισμούς τους οποίους μπορούσε να προτείνει και πρωτόδικα και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης – πρέπει να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και, αφού εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση ως προς όλες τις διατάξεις της, να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο (άρθρα 528 και 535 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.) και να ερευνηθεί η αγωγή του εφεσίβλητου, κατά την ίδια ως άνω τακτική διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 Κ.Πολ.Δ.). Κατά το άρθρο 216 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. η αγωγή, εκτός από τα στοιχεία που ορίζονται στα άρθρα 118 και 117 του ιδίου κώδικα, πρέπει να περιέχει σαφή έκθεση των γεγονότων που τη θεμελιώνουν σύμφωνα με το νόμο και δικαιολογούν την άσκησή της από τον ενάγοντα κατά του εναγομένου. Η δε έκθεση στο δικόγραφο της αγωγής των πραγματικών περιστατικών (τα οποία πρέπει να είναι όσα είναι νομικώς ικανά και αναγκαία για τη θεμελίωση του δικαιώματος του οποίου ζητείται η προστασία και τα οποία πρέπει να αναφέρονται με τέτοια σαφήνεια ώστε να εξατομικεύουν την επίδικη έννομη σχέση και να μην καταλείπεται αμφιβολία περί της αξιώσεως που απορρέει από αυτά) είναι απαραίτητη για να υπάρχει η δυνατότητα, το μεν δικαστήριο να κρίνει τη νομική βασιμότητα της αγωγής και να διατάξει τις δέουσες αποδείξεις, ο δε εναγόμενος να αμυνθεί κατά της αγωγικής αξιώσεως που θεμελιώνεται επ’ αυτών με ανταπόδειξη ή ένσταση. Η έλλειψη ή η ανεπάρκεια ή η ασαφής αναφορά κάποιου από τα γεγονότα αυτά συνιστά έλλειψη προδικασίας και καθιστά την αγωγή αόριστη και συνεπώς απαράδεκτη, η αοριστία δε αυτή ερευνάται και αυτεπαγγέλτως (Α.Π. 1134/2017, Α.Π. 900/2017, Α.Π. 537/2016, Α.Π. 1315/2015, Α.Π. 481/2012, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, η μεν ανεπάρκεια των εκτιθέμενων στην αγωγή πραγματικών περιστατικών, σε σχέση με αυτά που απαιτούνται από το νόμο για τη θεμελίωσή τους, χαρακτηρίζεται ως νομική αοριστία της αγωγής (Ολ.Α.Π. 18/1998, Α.Π. 492/2017, Α.Π. 192/2016, Α.Π. 59/2015, Α.Π. 171/2015, Α.Π. 119/2014, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ), η δε έλλειψη εξειδίκευσης των πραγματικών περιστατικών που θεμελιώνουν το ασκούμενο με την αγωγή ουσιαστικό δικαίωμα και αποτελούν την προϋπόθεση εφαρμογής του αντίστοιχου κανόνα ουσιαστικού δικαίου, χαρακτηρίζεται ως ποσοτική αοριστία της αγωγής και η επίκληση απλώς των στοιχείων του νόμου, χωρίς αναφορά πραγματικών περιστατικών, χαρακτηρίζεται ως ποιοτική αοριστία της αγωγής (Ολ.Α.Π. 1573/1981, Α.Π. 100/2017, ΑΠ. 43/2016, Α.Π. 575/2015, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω από τις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914 και 932 Α.Κ, σε συνδυασμό με αυτές των άρθρων 361, 362 και 363 Π.Κ, συνάγεται ότι όποιος προσβάλλεται παρανόμως από πρόθεση στην προσωπικότητά του και ειδικότερα προσβάλλεται στην τιμή και την υπόληψή του, είτε με δυσφημιστικούς (συκοφαντικούς ή απλούς) ισχυρισμούς είτε με εξυβριστική συμπεριφορά, έχει το δικαίωμα να ζητήσει, πλην άλλων, χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη του. Σύμφωνα επομένως με τις ανωτέρω διατάξεις, καθώς και εκείνες των άρθρων 111 παρ. 2, 118 αριθ. 4 και 216 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, για το ορισμένο της αγωγής, με την οποία ζητείται η επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη ο ενάγων από προσβολή της προσωπικότητάς του, πρέπει, μεταξύ άλλων, να γίνεται επίκληση α) συγκεκριμένης πράξης παράνομης προσβολής κάποιου αγαθού από τα αποτελούντα το περιεχόμενο του δικαιώματος του ενάγοντος στην προσωπικότητα και β) ότι η προσβολή προέρχεται από τρίτο (Απ. Γεωργιάδη – Μιχ. Σταθόπουλου, αστικός κώδιξ, Τόμ. Ι, υπ’ άρθρο 57, παρ. ΙΙΙ, αριθ. 1, 2, σ.σ. 102, 103, π.ρ.β.λ. και Α.Π. 193/2018, Α.Π. 1294/2017, Α.Π. 43/2016, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος ……….., με την από 16-2-2009 και με αριθ. έκθ. κατάθ. ………… αγωγή που απηύθυνε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, ισχυρίστηκε ότι ο εναγόμενος (ήδη εκκαλών) ………. άσκησε εναντίον του την από 3-1-2008 και με αριθ. έκθ. κατάθ. …………. αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και την από 30-10-2008 και με αριθ. έκθ. κατάθ. ………… αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Ότι στα άνω δικόγραφα, που έχουν ακριβώς το ίδιο ιστορικό, περιέχονται ψευδείς, συκοφαντικές και δυσφημιστικές αναφορές για το άτομό του και ειδικότερα ότι είναι ψευδή, συκοφαντικά και δυσφημιστικά σε βάρος του τα εξής αναγραφόμενα από τον ίδιο (………… για τον εναγόμενο (…….) στην από 17-9-2008 εξώδικη διαμαρτυρία, δήλωση και πρόσκλησή του προς αυτόν, την οποία του κοινοποίησε νόμιμα στις 22-9-2008 « 1. ότι, ο αδελφός μου ………., παρά τα μεταξύ μας συμφωνηθέντα και αθετώντας δολίως και επί σκοπώ προσπορισμού παρανόμου οφέλους κάθε υπόσχεση και υποχρέωση, ανέλαβε, παραχώρησε και γενικώς, μεταβίβασε την χρήση και εκμετάλλευση του μισθίου — ξενοδοχείου στον αντίδικο ………., ο οποίος από τις αρχές του Ιουνίου 2008 εγκαταστάθηκε εν αγνοία μου και χωρίς προηγούμενη ειδοποίησή μου στο ως άνω ακίνητο της συνιδιοκτησίας μας και έκτοτε ο αντίδικος μου απαγορεύει να εισέλθω σε αυτό, ισχυριζόμενος ευθαρσώς και με κυνισμό σε συζητήσεις που πραγματοποιήσαμε και μάλιστα παρουσία τρίτων ότι, ο αδελφός μου …….. του το έχει πωλήσει και μεταβιβάσει έναντι ανταλλάγματος, ότι του έχει μεταβιβάσει ολόκληρη την επιχείρηση, ότι εκείνος καταβάλει κάθε δαπάνη για την εκμετάλλευση του ξενοδοχείου. 2. Ότι, έχω διαπιστώσει ότι, ο αντίδικος εμφανίζεται σε τρίτους ως ξενοδόχος και διαχειριστής της περιουσίας και της κοινής με τα άλλα αδέλφια μου επιχειρήσεώς μας, συνάπτει συμβάσεις στο όνομα της δικής μας επιχείρησης και εις βάρος της φήμης και της αξιοπιστίας της επιχείρησής μας και της επωνυμίας της, χρησιμοποιεί και εκμεταλλεύεται προς ίδιον πλουτισμό, κατά παράβαση των όρων της αδείας λειτουργίας και εκμετάλλευσης του ξενοδοχείου και κατ’ αρέσκειαν την επί σειρά ετών επωνυμία της επιχείρησής μας, έχοντας μεταβάλει αυτήν. Ασκεί προς ίδιον όφελος και πλουτισμό την εμπορική του δραστηριότητα μέσα στο δικό μας ακίνητο, που χρησιμοποιεί παρά τις οχλήσεις και διαμαρτυρίες μας, ενώ αυθαιρέτως παρακρατεί τα κινητά πράγματα της κυριότητάς μας και τις εγκαταστάσεις της επιχείρησης, έχοντας μάλιστα προκαλέσει φθορές και βλάβες σε αυτήν. 3. Ότι, ο ………., παρά τα μεταξύ μας συμφωνηθέντα, δεν έχει προβεί σε αποκατάσταση του αποχετευτικού συστήματος του ξενοδοχείου (μη θέση σε λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού), με αποτέλεσμα να αναδίνεται σε όλο το χώρο του ξενοδοχείου έντονη δυσοσμία και να υπάρχει συσσώρευση ακαθαρσιών και βοθρολυμμάτων, που αποτελεί ένα θλιβερό θέαμα για τους πελάτες. 4. Ότι, το καζάνι ύδατος είναι πλήρως κατεστραμμένο και χρήζει άμεσης αντικατάστασης. 5. Ότι, ο ……….. έχει προβεί σε διάφορες πολεοδομικές παρεμβάσεις και προσθήκες μη νομίμως χωρίς οιαδήποτε γνώση μας. 6. Ότι, ο αντίδικος (………) έχει προβεί σε χρωματισμό των πολυτελών καθισμάτων (πολυθρόνες) του σαλονιού του ξενοδοχείου. 7. Ότι ο τελευταίος αντικατέστησε το έπιπλο της ρεσεψιόν και αντ’ αυτού τοποθέτησε στο χώρο αυτό (ρεσεψιόν, υποδοχής) ένα φθηνής αισθητικής και αξίας έπιπλο από φορμάικα. Την κλειδοθήκη την τοποθέτησε στο πάτωμα της ρεσεψιόν. 8. Ότι ο αντίδικος (…) έχει προβεί αυθαιρέτως σε κατάληψη του ακάλυπτου χώρου της αυλής του ξενοδοχείου που ευρίσκεται στο οπίσθιο μέρος αυτού, τοποθετώντας και παρκάροντας στο χώρο αυτό 40-50 δίκυκλα μοτοποδήλατα, τα οποία μισθώνει και εκμεταλλεύεται. 9. Ότι το κλιματιστικό, που ευρίσκεται στην αίθουσα σερβιρίσματος του πρωινού της καφετέριας, είναι πλήρως κατεστραμμένο και δεν έχει επιδιορθωθεί. 10. Ότι η πόρτα, στο οπίσθιο τμήμα της εισόδου της καφετέριας του ξενοδοχείου, είναι πλήρως κατεστραμμένη – σπασμένη. 11. Ότι το φρεάτιο, που ευρίσκεται στην είσοδο της βεράντας του ξενοδοχείου, δεν λειτουργεί, λόγω πλήρους καταστροφής του ελαστικού του. 12. Ότι ο αντίδικος (……..), χωρίς την προηγούμενη ειδοποίησή μας, έχει μεταβάλλει το διακριτικό τίτλο της επιχείρησής μας από «…..» σε «……». 13. Ότι, ο αντίδικος (………..), όλως αυθαιρέτως και χωρίς προηγούμενη ειδοποίησή μας, έχει προβεί σε αλλαγή της κλειδαριάς της κυρίας εισόδου της επιχείρησής μας. 14. Ότι, οι ως άνω παρανομίες και αυθαιρεσίες του αντιδίκου (……..) έχουν μειώσει σημαντικά την πελατεία του ξενοδοχείου μας, ενώ έχει πληγεί βαρύτατα η φήμη και αξιοπιστία της επιχείρησής μας, για την αποκατάσταση της οποίας δήλωνα επιφυλάξεις ότι πρόκειται να λάβει εναντίον του για την αποκατάσταση πάσης βλάβης (περιουσιακής, ηθικής, κ.λ.π.). 15. Ότι, την 14-9-2008, ημέρα Κυριακή, ο αντίδικος ……….., άνευ προηγούμενης ειδοποιήσεώς μου, προέβη αυθαιρέτως σε αλλαγή των κλειδαριών του δωματίου του δώματος (ταράτσας) του ξενοδοχείου και έκτοτε, παρά τα μεταξύ τους συμφωνηθέντα στο από 24-8-2001 ιδιωτικό συμφωνητικό επαγγ. μισθώσεως, μου απαγορεύει να εισέλθω στο ως άνω δώμα που χρησιμοποιούσα επί σειρά ετών και είχα παν δικαίωμα να χρησιμοποιώ ως κατοικία μου και μάλιστα, είχα το δικαίωμα να διαμένω κατά τις θερινές διακοπές μου, και ότι, δεν μπορούσα να παραλάβω τα προσωπικά μου αντικείμενα (κυρίως προσωπικά έγγραφα, ταξιδιωτικά, νομιμοποιητικά (δελτίο αστυνομικής ταυτότητος, διαβατήριο, κάρτες, χρήματα, συμβόλαια, τιμαλφή και ιματισμό). 16. Ότι ο αδελφός μου ………., δολίως και κρυφά, έναντι χρηματικού ανταλλάγματος, μίσθωσε αντισυμβατικώς και κακοπίστως στον αντίδικο ……….. την άδεια λειτουργίας της επιχειρήσεως και το χώρο και τις εγκαταστάσεις του ακινήτου του. 17. Ότι, παρά τις οχλήσεις και διαμαρτυρίες μου, ο αντίδικος ………. παραμένει στο ως άνω ακίνητο, το νέμεται και το κατέχει παράνομα, χωρίς τη θέλησή μου και χωρίς να έχει κάποιο δικαίωμα, εμπράγματο ή ενοχικό. 18. Ότι, ο αντίδικος ………., τα έσοδα από την εκμετάλλευση της επιχείρησης δεν τα δηλώνει στην αρμοδία οικονομική εφορία του, από την οποία φορολογείται και γενικώς, ασκεί στην ως άνω εμπορική – επιχειρηματική δραστηριότητα λάθρα και παρανόμως. 19. Ότι, ο αντίδικος ……….. αναιδώς τον εξυβρίζει και τον χλευάζει, αρνούμενος να αποχωρήσει από το ως άνω ακίνητο. Και ότι … όλα τα ανωτέρω αναγραφόμενα σε βάρος του (……….), τα οποία ο α’ των εναγόμενων (……..), αναισχύντως δρων, τα διαδίδει σε ολόκληρη την πόλη της …., χαρακτηρίζοντάς τον (………) ως “λαμόγιο, απατεώνα, αδίστακτο, εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου, φυγόποινο που έχει καταδικαστεί σε δεκάδες χρόνια φυλακή αλλά διαφεύγει της συλλήψεως με περίεργο τρόπο, ότι από μέρα σε μέρα επίκειται η σύλληψή του, ούτως ώστε να ξεβρωμίσει η ….. από ένα απόβρασμα σαν και αυτόν”, τα οποία όχι μόνον δεν έχουν ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα, αλλά αντίθετα αποτελούν ενσυνείδητη διαστρέβλωση αυτής, αφού τόσο η προσωπική, όσο και η επαγγελματική ζωή του (……..) διαπνέονται και διακατέχονται από ηθικές αρχές, εντιμότητα, ευπρέπεια και αξιοπρέπεια, με φυσικό επακόλουθο, όπως άλλωστε θα αναλύσει κατωτέρω, να έχει υποστεί τεραστία βλάβη η τιμή, η υπόληψη και η επαγγελματική tου υπόσταση..». Ότι από τα άνω ψεύδη και συκοφαντίες προσβλήθηκε παράνομα η τιμή του, η υπόληψή του και η εν γένει προσωπικότητα του. Με βάση το ιστορικό αυτό ζήτησε: α) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να του καταβάλει το ποσό των 49.956,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης, που κατά τους ισχυρισμούς του, υπέστη από την ως άνω σε βάρος του, ενέχουσα προσβολή της προσωπικότητάς του, αδικοπρακτική συμπεριφορά του εναγομένου, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής, επιφυλασσόμενος να ζητήσει την επιδίκαση περαιτέρω ποσού 44,00 ευρώ χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης από το αρμόδιο ποινικό δικαστήριο, β) να απειληθεί σε βάρος του εναγομένου χρηματική ποινή ποσού 10.000,00 ευρώ σε περίπτωση παράβασης του διατακτικού της εκδοθησόμενης απόφασης, γ) να κηρυχθεί η τελευταία προσωρινά εκτελεστή, δ) να απαγγελθεί, ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της εκδοθεισόμενης απόφασης, η προσωπική κράτηση του εναγομένου λόγω της τελεσθείσας εκ μέρους του αδικοπραξίας και ε) να καταδικαστεί ο εναγόμενος στη δικαστική του δαπάνη.
Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αίτημα η αγωγή παραδεκτά και αρμόδια εισήχθη για να συζητηθεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ως καθ’ ύλη και κατά τόπον αρμόδιου Δικαστηρίου (άρθρα 7, 9, 10, 14 παρ. 2, 22 και 35 Κ.Πολ.Δ.), κατά την τακτική διαδικασία. Από την επισκόπηση όμως του δικογράφου της προκύπτει ότι ο ενάγων δεν επικαλείται σ’ αυτή αναγκαία κατά το νόμο στοιχεία, τα οποία συνιστούν προϋποθέσεις της αιτούμενης έννομης προστασίας. Ειδικότερα, δεν εκθέτει συγκεκριμένους συκοφαντικούς ισχυρισμούς και δυσφημιστικές διαδόσεις και εκφράσεις που ο εναγόμενος επικαλέστηκε εν γνώσει της αναλήθειάς τους σε βάρος του για να πλήξει παράνομα αγαθό από τα αποτελούντα το περιεχόμενο του δικαιώματός του στην προσωπικότητά του, στοιχείο που είναι αναγκαίο για τον προσδιορισμό και τη θεμελίωση του αξιούμενου με την αγωγή δικαιώματος. Πιο συγκεκριμένα, με τα επικαλούμενα στην αγωγή άνω δικόγραφα του εναγομένου (αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και αγωγή ενώπιον του Μονομελούς και του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά αντίστοιχα) ο τελευταίος δεν εμφανίζεται να απευθύνει στον ενάγοντα συγκεκριμένους συκοφαντικούς ή δυσφημιστικούς χαρακτηρισμούς που να περιέχουν, κατά την κοινή αντίληψη, αμφισβήτηση της ηθικής και κοινωνικής αξίας του ως προσώπου ή περιφρόνηση αυτού και συνακόλουθα να συνιστούν παράνομη και υπαίτια προσβολή της προσωπικότητάς του καθ’ οιονδήποτε τρόπο, αλλά προβαίνει μόνο σε άρνηση της βασιμότητας των άνω ισχυρισμών που περιέχονται στην από 17-9-2008 εξώδικη διαμαρτυρία του ενάγοντος εναντίον του, οι οποίοι, σημειωτέον, προέρχονται από τον ίδιο το φορέα της φερομένης ως προσβαλλομένης προσωπικότητας (ενάγοντα). Ανεξάρτητα όμως από την αλήθεια ή μη των ισχυρισμών αυτών, δεν δικαιολογείται επαρκώς το παράνομο της άρνησής τους από τον εναγόμενο, με την υποβολή τους με τα άνω δικόγραφά του προς κρίση ενώπιον Δικαστηρίων στα πλαίσια του δικαιώματός του για παροχή έννομης προστασίας κατ’ άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος, ενόψει του ότι η άρνησή του αυτή, από μόνη της ως γεγονός, δεν είναι πρόσφορη να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του ενάγοντος και δεν εκτίθενται στην αγωγή πρόσθετα και συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά παράνομης προσβλητικής συμπεριφοράς του εναγομένου εναντίον του ενάγοντος που να δικαιολογούν τέτοια βλάβη του τελευταίου και να δύναται να θεμελιώσουν το αξιούμενο με την αγωγή δικαίωμά του. Ούτε ακόμη δικαιολογείται επαρκώς κατά ποιόν τρόπο οι εκτιθέμενοι ισχυρισμοί ενεργούν μειωτικά για την τιμή και την υπόληψή του ενάγοντος ως ατόμου και βλάπτουν παράνομα την προσωπικότητά του, καίτοι το άνω περιεχόμενό τους δεν εμφανίζεται δυσμενές γι’ αυτόν αλλά μόνο για τον εναγόμενο και τον αδελφό του ενάγοντος ……….. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφασή του, η οποία εκδόθηκε ερήμην του εναγομένου, δέχτηκε την αγωγή ως ορισμένη (εκτιμώντας εσφαλμένα ότι αναφέρονται σ’ αυτή συγκεκριμένες πράξεις παράνομης προσβολής της προσωπικότητας του ενάγοντος από τον εναγόμενο, οι οποίες δύναται να θεμελιώσουν το αξιούμενο με την αγωγή δικαίωμα), εσφαλμένα εφήρμοσε τις ανωτέρω διατάξεις του νόμου και δεν κήρυξε το απαράδεκτο της αγωγής λόγω ποσοτικής (πραγματικής) αοριστίας, κατά την έννοια που προεκτέθηκε. Πρέπει, συνεπώς, κατά παραδοχή του υποστηρίζοντος τα ανωτέρω, κατ’ άρθρο 528 Κ.Πολ.Δ, δεύτερου λόγου της ένδικης έφεσης, να γίνει αυτή δεκτή (η εξέταση των λοιπών λόγων της παρέλκει πλέον), να εξαφανισθεί η πρωτόδικη απόφαση και αφού κρατηθεί και εκδικασθεί εξαρχής η αγωγή, να απορριφθεί αυτή ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας. Ο εφεσίβλητος, λόγω της ήττας του, κατά παραδοχή του σχετικού αιτήματος του εκκαλούντος, πρέπει να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα του τελευταίου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, αφού μόνο σ’ αυτόν ο εκκαλών παραστάθηκε και υποβλήθηκε σε έξοδα (άρθρα 106, 176, 183 και 191 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στον εκκαλούντα των κατατεθέντων απ’ αυτόν παραβόλων (άρθρο 495 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσία την από 10-1-2015 και με αριθ. έκθ. κατάθ. ……. έφεση.
Εξαφανίζει την εκκαλούμενη με αριθ. 335/2012 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία). Κρατεί και δικάζει επί της από 16-2-2009 και με αριθ. κατάθ. ……. αγωγής. Απορρίπτει αυτή. Καταδικάζει τον εφεσίβλητο στα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600,00) ευρώ. Και Διατάσσει την επιστροφή στον εκκαλούντα του παραβόλου των διακοσίων (200,00) ευρώ που κατατέθηκε απ’ αυτόν με τα υπ’ αριθ. ……. και …… παράβολα Δημοσίου, ποσού σαράντα (40,00) ευρώ εκάστου και τα υπ’ αριθ. ……. και ….. παράβολα ΤΑΧ.ΔΙΚ, ποσού εξήντα (60,00) ευρώ εκάστου.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 13 Δεκεμβρίου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ