Αριθμός 20/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ζωή Καραχάλιου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι.Ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου εισάγονται προς εκδίκαση: α) η από 24-6-2019 και με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2019 έφεση του ενάγοντος …….. κατά της εναγομένης ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «……..» και β) η από 9-10-2019 και με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2019 έφεση της εναγομένης ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «………..» κατά του ενάγοντος ……. και της ασφαλιστικής εταιρείας «……..». Η τελευταία από 9-10-2019 ως άνω έφεση κατά το μέρος που στρέφεται κατά της ασφαλιστικής εταιρείας «………» είναι απαράδεκτη και συνεπώς απορριπτέα, καθώς η εκκαλούσα υπήρξε διάδικος (εναγόμενη) μόνο στην αγωγή του . … και όχι στη συνεκδικασθείσα αντίθετη αγωγή του ασφαλισμένου της ………. κατά της «……». Κατά τα λοιπά οι υπό κρίση εφέσεις κατά της με αριθμό 3830/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την διαδικασία περιουσιακών διαφορών επί των :α) από 2-5-2017 (αρ.εκθ.κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../15-5-2017) αγωγής και β) από 6-8-2017 (αρ.εκθ.κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./4-9-2017) αγωγής, ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα κατ’ άρθρα 495,511, 516 παρ.1, 517 εδ.α΄, 518 παρ.2, 520 παρ.1 ΚΠολΔ. Επομένως, πρέπει, αφού διαταχθεί η συνεκδίκασή τους, λόγω της πρόδηλης συνάφειάς τους (άρθρο 246 σε συνδ. με 524 παρ.1 ΚΠολΔ), να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ.1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, εφόσον για παραδεκτό αυτών έχει κατατεθεί το νόμιμο παράβολο (άρθρ. 495 παρ. 3 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Α.Με την ένδικη από 2-5-2017 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ο ενάγων και ήδη εκκαλών ………, ο οποίος, παραδεκτά, με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά, παραιτήθηκε από το δικόγραφο της αγωγής ως προς τον πρώτο εναγόμενο ……… και καταργήθηκε η δίκη ως προς αυτόν (άρθρα 294,295 παρ. 1 και 297 του ΚΠολΔ), ισχυρίσθηκε ότι από υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου, οδηγού, κυρίου και κατόχου του υπ΄ αριθμ. κυκλοφορίας ……. IXE αυτοκινήτου …….., το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στη δεύτερη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «………..», ήδη εφεσίβλητη, έγινε στις 6-7-2016 αυτοκινητικό ατύχημα, υπό τις συνθήκες που αναλυτικά περιγράφονται στην αγωγή, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του και τις υλικές ζημίες της υπ΄ αριθμ. ……….. δίκυκλης μοτοσικλέτας που οδηγούσε, κυριότητας και κατοχής του ίδιου. Με βάση το περιεχόμενο αυτό, κατόπιν παραδεκτού περιορισμού του αιτήματος και τροπής αυτού από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, ζήτησε να αναγνωρισθεί η υποχρέωση της δεύτερης εναγομένης, να του καταβάλει ως αποζημίωση για τη θετική και αποθετική του ζημία και ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη, όπως το αίτημα περιορίστηκε, το συνολικό ποσό των 86.970,22 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, επιφυλασσόμενος να αιτηθεί ποσό 40 ευρώ ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων, και να καταδικασθεί η εναγόμενη στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης.
Β. Με την από 6-8-2017 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ο ενάγων ………., ήδη εφεσίβλητος, ο οποίος, παραδεκτά, με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά, παραιτήθηκε από το δικόγραφο της αγωγής ως προς τον πρώτο εναγόμενο ……. και καταργήθηκε η δίκη ως προς αυτόν (άρθρα 294,295 παρ. 1 και 297 του ΚΠολΔ), ισχυρίσθηκε ότι ο ………. στις 6-7-2016, οδηγώντας την υπ΄ αριθμ. κυκλοφορίας …….. δίκυκλη μοτοσικλέτα, ιδιοκτησίας του, η οποία ήταν ασφαλισμένη για την προς τρίτους αστική της ευθύνη στη δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «………», ήδη εκκαλούσα, προκάλεσε από αποκλειστική του υπαιτιότητα υλικές στο υπ΄ αριθμ. κυκλοφορίας …. ΙΧΕ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας του, που οδηγούσε ο ίδιος, κατά τη σύγκρουση των οχημάτων που έλαβε χώρα υπό τις συνθήκες που περιγράφονται στην αγωγή. Με βάση το ιστορικό αυτό, και μετά την παραδεκτή τροπή του αιτήματος της αγωγής από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, ζήτησε να αναγνωρισθεί η υποχρέωση της εναγομένης ασφαλιστικής εταιρείας να του καταβάλει ως αποζημίωση για τη θετική του ζημία και ως χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη, το συνολικό ποσό των 1.946 ευρώ, όπως περιορίστηκε, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και να καταδικασθεί αυτή στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης.
Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του, συνεκδίκασε τις παραπάνω αγωγές και :α) απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη την από 2-5-2017 και με αριθμό κατάθεσης ………/15-5-2017 πρώτη αγωγή και β) δέχθηκε εν μέρει την από 6-8-2017 και με αριθμό κατάθεσης ………../4-9-2017 δεύτερη αγωγή και αναγνώρισε ότι η δεύτερη εναγόμενη σ΄ αυτήν υποχρεούται να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 1.596 ευρώ, με το νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση. Ήδη κατά της παραπάνω απόφασης, παραπονούνται ο ενάγων της πρώτης από 2-5-2017 αγωγής και η εναγόμενη της δεύτερης από 6-8-2017 αγωγής, για τους λόγους που αναφέρονται στις εφέσεις τους, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν να εξαφανισθεί, άλλως να μεταρρυθμιστεί η εκκαλουμένη, ώστε κατά μεν τον εκκαλούντα …….. να γίνει εξ ολοκλήρου δεκτή η από 2-5-2017 αγωγή του, κατά δε την εκκαλούσα «………..», κατ΄ εκτίμηση του δικογράφου της έφεσης, να απορριφθεί η από 6-8-2017 αγωγή του ………
ΙΙΙ. Από την επανεκτίμηση των ανωμοτί καταθέσεων στο ακροατήριο των διαδίκων ……… και …………., που περιέχονται στα πρακτικά της εκκαλούμενης οριστικής απόφασης, τις φωτογραφίες των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται και από όλα τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, για να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε ως δικαστικά τεκμήρια, μερικά από τα οποία αναφέρονται ειδικώς χωρίς να παραλείπεται κανένα από τα υπόλοιπα για την ουσιαστική εκτίμηση της υπόθεσης, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται τα αντίγραφα από την ποινική δικογραφία που σχηματίσθηκε, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία λαμβάνονται υπόψη και αυτεπαγγέλτως, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: Στις 6-7-2016 και περί ώρα 11:50`, ο ενάγων της πρώτης αγωγής, ήδη εκκαλών, …….., οδηγώντας τη υπ` αριθ. κυκλοφορίας ………. δίκυκλη μοτοσικλέτα του, εργοστασίου κατασκευής BMW, τύπου F 650, κυλινδρισμού 652 cc, ιδιοκτησίας τoυ, η οποία κατά το χρόνο εκείνο ήταν ασφαλισμένη για την έναντι των τρίτων αστική ευθύνη από την κυκλοφορία της στην εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία της δεύτερης αγωγής, ήδη εκκαλούσα, ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «…………», εκινείτο στη Σαλαμίνα, επί της Παλαιάς Περιφερειακής οδού Αμπελακίων- Σεληνίων, με κατεύθυνση προς Σελήνια και με κανονική για τις επικρατούσες συνθήκες της οδού ταχύτητα. Η ως άνω οδός είναι διπλής κατεύθυνσης, με μία λωρίδα κυκλοφορίας ανά κατεύθυνση, δεν υπάρχει διαγράμμιση μεταξύ των λωρίδων κυκλοφορίας, έχει πλάτος οδοστρώματος 6,30 μέτρα, είναι ευθεία και η ορατότητα των οδηγών δεν περιορίζεται, ενώ το όριο ταχύτητας των οχημάτων είναι το προβλεπόμενο από τον ΚΟΚ, σύμφωνα με το άρθρο 20 παρ. 1, εντός κατοικημένων περιοχών (50 χλμ/ώρα). Κατά το χρόνο εκείνο η κυκλοφορία των οχημάτων και των πεζών ήταν αραιή και επικρατούσε καλοκαιρία. Κατά την ίδια ανωτέρω ημερομηνία και ώρα ο ενάγων της δεύτερης αγωγής, ήδη εφεσίβλητος, …….., οδηγώντας το με αριθμό κυκλοφορίας …….. Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής SUZUKI, τύπου JIMNY, κυλινδρισμού 1320 cc, με έτος κυκλοφορίας το 2003, ιδιοκτησίας του, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι των τρίτων αστική ευθύνη από την κυκλοφορία του στην εναγομένη της πρώτης αγωγής ασφαλιστική εταιρεία «…………», ήδη εφεσίβλητη, εκινείτο στην ίδια οδό, με αντίθετη από τον ως άνω οδηγό κατεύθυνση, δηλαδή από Σελήνια προς Αμπελάκια. Όταν τα δύο οχήματα, έφθασαν πλησίον της οδού Ηροδότου, στο σημείο όπου υπάρχει επί της οδού δεξιά καμπύλη ως προς την πορεία του οδηγού της δίκυκλης μοτοσικλέτας, το πρώτο όχημα (δίκυκλη μοτοσικλέτα), από εσφαλμένο χειρισμό του οδηγού του ………, εισήλθε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας, όπου εκινείτο κανονικά το δεύτερο όχημα (αυτοκίνητο) που οδηγούσε ο ………, στην προσπάθειά του δε να το επαναφέρει στο ρεύμα πορείας του, προ του κινδύνου μετωπικής σύγκρουσης με το όχημα του ………, έχασε τον έλεγχό του, ανετράπη στο οδόστρωμα και εν συνεχεία προσέκρουσε στην εμπρόσθια αριστερή γωνία του αυτοκινήτου του ………, με αποτέλεσμα να οχήματα να υποστούν υλικές ζημίες και να τραυματισθεί ο …….. Με βάση τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά, αποκλειστικά υπαίτιος για την πρόκληση του ένδικου ατυχήματος και τον τραυματισμό του ήταν ο ως άνω οδηγός της δίκυκλης μοτοσικλέτας ……., ο οποίος δεν επέδειξε την επιμέλεια που όφειλε και μπορούσε να επιδείξει ως μέσος συνετός άνθρωπος και οδηγός, υπό τις επικρατούσες συνθήκες, καθώς, κατά παράβαση των διατάξεων 12 παρ. 1, 16 παρ.1, 19 παρ. 1 του Ν. 2696/1999, δεν είχε την πλήρη εποπτεία, και δεν ασκούσε τον προσήκοντα έλεγχο επί του οχήματος του και δεν είχε διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, ούτε εκινείτο πλησίον του δεξιού άκρου του οδοστρώματος, με αποτέλεσμα να καταλάβει τη λωρίδα κυκλοφορίας που προοριζόταν για την κίνηση των οχημάτων στην αντίθετη κατεύθυνση. Το Δικαστήριο κατέληξε στην κρίση αυτή αξιολογώντας το αποδεικτικό υλικό, όπως το πρόχειρο σχεδιάγραμμα, που συνοδεύει την έκθεση αυτοψίας, που συνέταξαν οι αξιωματικοί του Τμήματος Τροχαίας Σαλαμίνας, τις φωτογραφίες των συγκρουσθέντων οχημάτων και της οδού, τις προανακριτικές καταθέσεις και τις καταθέσεις των εναγόντων στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Ο ισχυρισμός του εκκαλούντος-ενάγοντος …. ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου εισήλθε στη λωρίδα κυκλοφορίας που εκινείτο ο ίδιος δεν κρίνεται πειστικός, ενόψει του ότι το αυτοκίνητο έφερε ίχνη σύγκρουσης και βλάβες στην εμπρόσθια αριστερή γωνία του, ενώ, αν θεωρηθεί αληθής ο ισχυρισμός του, δηλαδή σε περίπτωση εισόδου του αυτοκινήτου στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και την κίνηση της μοτοσυκλέτας στο δεξιό άκρο της οδού, το ανατραπέν δίκυκλο του ………. θα είχε προσκρούσει στο πλαϊνό αριστερό μέρος του αυτοκινήτου. Ο εξεταζόμενος ως μάρτυρας προανακριτικά στις 3-10-2016, ήτοι 3 μήνες περίπου μετά το ένδικο ατύχημα, …………, ο οποίος κατέθεσε ότι κατέφθασε στον τόπο του ατυχήματος λίγα λεπτά αργότερα και είδε ότι το ΙΧΕ αυτοκίνητο και η δίκυκλη μοτοσυκλέτα βρίσκονταν ακινητοποιημένα στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας απ΄ αυτό που εκινείτο ο ίδιος, δηλαδή στο ρεύμα κυκλοφορίας από Αμπελάκια προς Σελήνια, όπου εκινείτο η δίκυκλη μοτοσικλέτα και τον οδηγό της μοτοσικλέτας πεσμένο στο οδόστρωμα, δεν υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας, ούτε αναγράφεται ως τέτοιος στην έκθεση αυτοψίας, ενώ περαιτέρω η κατάθεσή του σχετικά με τη θέση του τραυματισθέντος ενάγοντος ………. αναιρείται από την κατάθεση του τελευταίου, ο οποίος για να ενισχύσει την εκδοχή ότι το ατύχημα έλαβε χώρα στο δικό του ρεύμα κυκλοφορίας, εξεταζόμενος στο ακροατήριο, ανέφερε ότι ήταν πεσμένος σε οικόπεδο δεξιά του ρεύματος κυκλοφορίας του. Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, δεν προέκυψε ότι συνέτρεξε υπαιτιότητα του ενάγοντος ………., οδηγού του …….. ΙΧΕ αυτοκινήτου, καθόσον οδηγούσε στο ρεύμα κυκλοφορίας του, με κανονική για τις περιστάσεις ταχύτητα (όχι ανώτερη των 50χλμ/ώρα), λόγω δε της αιφνίδιας εισόδου της δίκυκλης μοτοσικλέτας στο δικό του ρεύμα κυκλοφορίας και της μικρής απόστασης μεταξύ των δύο οχημάτων, δεν διέθετε τον απαιτούμενο χρόνο να ενεργήσει αποφευκτικό ελιγμό προς τα δεξιά ,ώστε να αποφύγει τη σύγκρουση. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε με την εκκαλούμενη απόφασή του ότι αποκλειστικά υπαίτιος του ένδικου ατυχήματος είναι ο ενάγων, ήδη εκκαλών, ……., απορρίπτοντας ως ουσιαστικά αβάσιμη την ένσταση συνυπαιτιότητας που προέβαλε η εναγόμενη, ήδη εκκαλούσα, ασφαλιστική εταιρεία «……….» και ακολούθως απέρριψε την από 2-5-2017 και με αριθμό κατάθεσης ………./15-5-2017 αγωγή του …….. ως ουσιαστικά αβάσιμη, δεν έσφαλε, ορθώς τις αποδείξεις εκτίμησε και οι σχετικοί λόγοι της έφεσης των ως άνω εκκαλούντων πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι για την αποκατάσταση των υλικών ζημιών που υπέστη από την ένδικη σύγκρουση το με αριθμό κυκλοφορίας ………… ΙΧΕ αυτοκίνητο του ενάγοντος ………., απαιτήθηκαν οι ακόλουθες δαπάνες: Α. για αγορά ανταλλακτικών, ήτοι: α) ενός αμορτισέρ 60 ευρώ, β) ενός ψαλιδιού διαφορικού εμπρός αριστερού 130 ευρώ, γ) ενός ζαμφόρ (κομπλέ – μπαράκια – καβαλέτα) 110 ευρώ και συνολικά 372 ευρώ (300,00 ευρώ + 72 ευρώ ΦΠΑ 24% ), Β. για εργασίες επισκευής και αντικατάστασης των ως άνω ανταλλακτικών το ποσό των 124 ευρώ (100 ευρώ +ΦΠΑ 24%). Δηλαδή το συνολικό κόστος αποκατάστασης των υλικών ζημιών του οχήματος ανήλθε στο συνολικό ποσό των 496 ευρώ (372 ευρώ + 124 ευρώ). Επίσης, κατά το χρόνο του επίδικου τροχαίου ατυχήματος το όχημα του ενάγοντος ήταν σε καλή κατάσταση, η δε εμπορική του αξία, λαμβανομένων υπόψη των ετών κυκλοφορίας (2003) του μέχρι την ημέρα του ατυχήματος, της καλής εν γένει κατάστασης του από τεχνικής άποψης, ανέρχονταν κατά την κρίση του δικαστηρίου, στο ποσό των 6.000,00 ευρώ. Συνεπεία της φύσης και της έκτασης των ζημιών που υπέστη το ως άνω αυτοκίνητο του ενάγοντος, μειώθηκε η ανωτέρω αγοραστική του αξία, κατά την έννοια της εμπορικής υπαξίας, που συνίσταται στη μείωση της μεταπωλητικής του αξίας, λόγω της ευρέως παρατηρούμενης στις συναλλαγές απροθυμίας αγοράς οχημάτων, τα οποία έχουν υποστεί βλάβες από ατυχήματα ή συγκρούσεις, από μεγάλη μερίδα του αγοραστικού κοινού, στο οποίο και δημιουργούνται υπόνοιες ότι τα οχήματα αυτά μπορεί να έχουν κρυμμένα ελαττώματα, που είναι δυνατό να εμφανισθούν μεταγενέστερα, αλλά και κατά την έννοια της τεχνικής υπαξίας, δεδομένου ότι, μολονότι αυτό υπέστη ζημίες, δεν αποδείχτηκε ότι και μετά την πλήρη αποκατάσταση των υλικών ζημιών, κατόπιν της οποίας δεν θα έφερε εμφανή σημεία σύγκρουσης, διατηρούνται ακόμη ελαττώματα, που επιδρούν ενδεχομένως στην ικανότητα χρήσης, στην ασφάλεια λειτουργίας, στη διάρκεια ζωής, στην παθητική ασφάλεια ή στην εξωτερική εμφάνισή του και θα επενεργούν δυσμενώς στην αξία του. Ενόψει λοιπόν της κατάστασης του οχήματος του ενάγοντος πριν από το επίδικο ατύχημα, αλλά και του είδους και της έκτασης των βλαβών που αυτό υπέστη και της πλήρους αποκατάστασής τους, το δικαστήριο καθορίζει τη μείωση αυτή σε ποσοστό 10%, ήτοι στο ποσό των 600 ευρώ (=6.000€ Χ 10%). Τέλος, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη, τις συνθήκες του ατυχήματος, την αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου της πρώτης αγωγής στην πρόκληση του ατυχήματος, καθώς επίσης την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διαδίκων, όχι όμως της δεύτερης εναγομένης της δεύτερης αγωγής ασφαλιστικής εταιρείας, η ευθύνη της οποίας είναι εγγυητική, κρίνει ότι πρέπει να επιδικαστεί σ’ αυτόν ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 500 ευρώ.
Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφαση του, επιδίκασε για τις ανωτέρω αιτίες τα ίδια ποσά, δεν έσφαλε, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και, συνεπώς, πρέπει να απορριφθεί ως κατ` ουσίαν αβάσιμος ο υποστηρίζων τα αντίθετα πέμπτος λόγος της κρινόμενης έφεσης της ασφαλιστικής εταιρείας «……………».
IV.Μετά τα παραπάνω και εφόσον δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι προς έρευνα, πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμες οι κρινόμενες εφέσεις. Τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας των εφεσιβλήτων, πρέπει, κατόπιν υποβολής του σχετικού, νόμιμου αιτήματος τους (άρθρο 106, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), να επιβληθούν σε βάρος των εκκαλούντων (άρθρ. 176,183 και 189 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, λόγω της απόρριψης των εφέσεων, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παράβολου, που προκαταβλήθηκε από τους εκκαλούντες στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων: α)την από 24-6-2019 και με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ………/2019 έφεση και β) την από 9-10-2019 και με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ…./2019 έφεση κατά της υπ΄ αριθμ. 3830/2018 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Ι.ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 9-10-2019 και με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2019 έφεση κατά το μέρος που στρέφεται κατά της κατά της ασφαλιστικής εταιρείας «………», ως απαράδεκτη.
Καταδικάζει την εκκαλούσα στα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης, τα οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ κατά τα λοιπά τυπικά τις ως άνω εφέσεις και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατ` ουσίαν αυτές.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του παράβολου, που έχει προκαταβληθεί από τους εκκαλούντες στο Δημόσιο Ταμείο.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εκκαλούντες στα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας και τα ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 13 Ιανουαρίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ