Αριθμός 21/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη με ειδικό αριθμό καταθ. …./2018 έφεση κατά της υπ΄ αριθμόν 3092/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη δημοσιεύτηκε στις 4-7-2018, και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 19-10-2018 δίχως εν τω μεταξύ να προηγηθεί επίδοση της εκκαλουμένης (άρθρα 495,511,513,516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 2 και 147 ΚΠολΔ)
Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή ως άνω διαδικασία καθώς έχει κατατεθεί και το απαιτούμενο παράβολο άσκησης έφεσης (βλ παράβολο με κωδικό ……../2018).
Με την αγωγή επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση οι ενάγοντες και ήδη εκκαλούντες ιστορούσαν ότι η εναγομένη μεταβίβασε συμμέτρως σ΄αυτούς, αιτία πωλήσεως, με το αναφερόμενο στην αγωγή συμβόλαιο που μεταγράφηκε νομότυπα, 15/16 εξ αδιαιρέτου ενός οικοπέδου μετά της επ΄αυτού οικίας κειμένου στις …… αντί εξοφληθέντος τιμήματος 150.000 ευρώ υπό τον όρο της εξωνήσεως με το αυτό τίμημα σε προθεσμία ενός έτους από της υπογραφής του συμβολαίου, η οποία στη συνέχεια παρατάθηκε για δύο ακόμη μήνες, ενώ ταυτόχρονα συνήψαν με την εναγομένη και σύμβαση χρησιδανείου δια της οποίας παραχώρησαν στην εναγόμενη την χρήση του ακινήτου αυτού για όσο χρόνο ήταν ενεργό το δικαίωμα εξωνήσεως, ήτοι αρχικά έως 31-7-2016 και μετά την παράταση της προθεσμίας του δικαιώματος εξώνησης έως 30-9-2016. Παρά την πάροδο της προθεσμίας αυτής η εναγόμενη δεν απέδωσε στους ενάγοντες την κατοχή του ακινήτου αυτού ενώ με εξώδικο δήλωση που επέδωσε στις 4-11-2016 στους ενάγοντες σε απάντηση δικής τους εξωδίκου με την οποία κατήγγειλαν την σύμβαση χρησιδανείου και ζήτησαν την απόδοση του ακινήτου, κάλεσε τους ενάγοντες ν΄απέχουν από κάθε ενέργεια αποβολής αυτής από την κατοχή και χρήση του ακινήτου αυτού γνωστοποιώντας κατά τον τρόπο αυτό σ΄αυτούς ότι αντιποιείται την νομή τους. Ζήτησαν δε, ν΄αναγνωρισθούν συννομείς και συγκάτοχοι συμμέτρως του ακινήτου αυτού, να υποχρεωθεί η εναγομένη ν΄αποδώσει στους ενάγοντες τη νομή του ακινήτου αυτού, να απαγορευθεί στην εναγομένη κάθε πράξη που θα διαταράσσει την νομή των εναγόντων με απειλή απαγγελίας προσωπικής κράτησης και επιβολής χρηματικής ποινής και να καταδικαστεί η εναγομένη στα δικαστικά τους έξοδα. Επί της ανωτέρω αγωγής εκδόθηκε η εκκαλουμένη με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή ως απαράδεκτη για το λόγο ότι ενώ αποτελεί αγωγής αποβολής από τη νομή δεν είχε εγγραφεί στα οικεία βιβλία διεκδικήσεων όπως απαιτείται σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 220 ΚΠολΔ. Ήδη, κατά της αποφάσεως αυτής βάλλουν οι ενάγοντες παραπονούμενοι για εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου και ζητούν την εξαφάνιση αυτής και την παραδοχή της αγωγής τους.
Με τον πρώτο λόγο εφέσεως οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη εσφαλμένως εκτίμησε την αγωγή ως αγωγή αποβολής από την νομή, καθώς αποτελεί αγωγή απόδοσης της κατοχής του επιδίκου ακινήτου λόγω λήξης του χρόνου χρησιδανείου για την οποία δεν απαιτείται εγγραφή στα βιβλία διεκδικήσεων. Από την επισκόπηση του δικογράφου της αγωγής δεν καταλείπεται αμφιβολία ότι η ένδικη αγωγή αποτελεί αγωγή αποβολής από τη νομή καθόσον πέραν των λοιπών, αναγράφεται στην σελίδα 17 αυτής: «……Τέλος και σύμφωνα πάντοτε με τις ίδιες διατάξεις , εφόσον έληξε η ενοχική σχέση κατ΄εφαρμογή της οποίας ο νομέας είχε παραχωρήσει την κατοχή του πράγματος, όπως στην περίπτωση μας παραχωρήσαμε την κατοχή του ακινήτου στην εναγομένη δια χρησιδανείου, το οποίο οριστικά έληξε στις 30-9-2016, ακολούθως δε, δια της από 1-11-2016 εξωδίκου μας καταγγείλαμε την σύμβαση χρησιδανείου και την καλούσαμε εντός τριών (3) ημερών από την προς αυτήν επίδοση να μας αποδώσει τη νομή του ακινήτου μας και εφόσον αυτή δι΄της από απαντητικής εξωδίκου της που μας επιδόθηκε στις 4-11-2016 ρητά μας δήλωσε ότι δεν πρόκειται να μας αποδώσει την κατοχή και χρήση του ακινήτου μας, από την ημέρα εκείνη, ήτοι 4-11-2016 και εντεύθεν η εναγομένη αντιποιείται τη νομή μας, μας έχει αποβάλλει παράνομα απ΄αυτήν, η προσβολή της είναι παράνομη και συνεπώς, δικαιούμεθα να ζητήσουμε τα δια της παρούσης αγωγής αιτούμενα…..» . Επίσης, στην σελίδα 18 της αγωγής αναγράφεται: « ….. Δηλαδή για την προκειμένη περίπτωση και εφόσον η αντιποίηση της νομής του ακινήτου μας από την αντίδικο άρχισε στις 5-11-2016 και η αξίωση μας για την προστασία της νομής λήγει στις 5-11-2017, διακόπτεται δε αυτή με την άσκηση τακτικής αγωγής. Επειδή η 5-11-2017 ήταν ημέρα Κυριακή, η προθεσμία για την άσκηση τακτικής αγωγής λήγει στις 6-11-2017. Επειδή όλες οι ανωτέρω πράξεις της αντιδίκου που αντιποιείται τη νομή μας επί του συγκεκριμένου ακινήτου είναι παράνομες, καταχρηστικές και αντισυμβατικές…..». Στο αιτητικό δε της αγωγής αναγράφεται: « Να γίνει δεκτή η παρούσα αγωγή μας. Να αναγνωριστούμε συννομείς και κάτοχοι του εν τω ιστορικώ της παρούσης αναλυτικά περιγραφομένου επιδίκου ακινήτου, κατά το ανωτέρω ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ο καθένας εξ ημών. Να διαταχθεί και να υποχρεωθεί η αντίδικος να μας αποδώσει κατά τα άνω ποσοστά της συννομής μας τη νομή του ακινήτου μας αυτού, αποβαλλομένης της εναγομένης από την κατοχή αυτού και εγκαθισταμένων ημών κατά το ανωτέρω ποσοστό μας σ΄αυτήν. Να απαγορευθεί στην αντίδικο πάσα πράξη στο μέλλον που καθ ΄οιονδήποτε τρόπο θα διαταράσσει τη νομή μας επί του ειρημένου στο ιστορικό ακινήτου……». Εκ των περικοπών αυτών καθίσταται σαφές ότι οι ενάγοντες εκθέτουν ότι έχουν αποβληθεί από τη νομή τους στο επίδικο ακίνητο και επιζητούν την αναγνώριση του δικαιώματος τους να ασκούν πράξεις νομής σ΄αυτό καθώς και την απόδοση της νομής του ακινήτου σ΄αυτούς. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη δέχτηκε τα ίδια και απέρριψε την αγωγή ως απαράδεκτη λόγω μη εγγραφής αυτής στα οικεία βιβλία διεκδικήσεων, όπως απαιτείται κατά την διάταξη του άρθρου 220 ΚΠολΔ, ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και ορθά εκτίμησε τους αγωγικούς ισχυρισμούς και όλα όσα αντίθετα υποστηρίζονται με σχετικό λόγο της έφεσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμα μη δυναμένου του Δικαστηρίου να θεωρήσει, ενόψει του ότι η κατοχή αποτελεί έλασσον σε σχέση με την νομή, ότι στην ένδικη αγωγή αποβολής από τη νομή εμπεριέχεται και αγωγή απόδοσης της κατοχής του επιδίκου ακινήτου λόγω λήξης του χρησιδανείου καθόσον η ιστορική βάση της αγωγής αποβολής από τη νομή διαφοροποιείται από την ιστορική βάση της αγωγής απόδοσης του ακινήτου λόγω λήξης του χρησιδανείου και αντιφάσκει προς αυτήν .
Με τον δεύτερο και τελευταίο λόγο της έφεσης οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι κατ΄εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη επέβαλε στους ενάγοντες δικαστική δαπάνη ύψους 3100 ευρώ ενώ έπρεπε να επιδικάσει δικαστική δαπάνη 271,56 ευρώ βάσει του γραμματίου προείσπραξης, άλλως 860 ευρώ βάσει της αμοιβής (2%) που δικαιούται σύμφωνα με τον κώδικα δικηγόρων. Ο λόγος αυτός ο οποίος προβάλλεται παραδεκτά αφού με την ένδικη έφεση προσβάλλεται και η ουσία της υπόθεσης (άρθρο 193 ΚΠολΔ), είναι νόμιμος (άρθρα 176 και 191 παρ 2 ΚΠολΔ) και πρέπει να ερευνηθεί κατ΄ουσίαν.
Λαμβανομένου υποψη : α) ότι η αξία του αντικειμένου της διαφοράς προσδιορίζεται για τη νομή από την αξία του πράγματος (άρθρο 11 ΚΠολΔ), η οποία στην προκειμένη περίπτωση κατά τον χρόνο ασκήσεως της αγωγής ανερχόταν σε 85.837 ευρώ, ήτοι σε 42.918,61 ευρω για καθένα των εναγόντων (βλ εκκαθαριστικό ΕΝΦΙΑ 2017), β) ότι σε περίπτωση ομοδικίας λαμβάνεται υπόψη το αίτημα κάθε ενάγοντος, γ) ότι η αμοιβή του δικηγόρου του εναγομένου για την σύνταξη προτάσεων ανέρχεται σε 2% (άρθρα 68 και 63 του ν 4194/2013) και δ) ότι σε περίπτωση που οι εντολείς είναι περισσότεροι του ενός η αμοιβή του δικηγόρου αυξάνεται κατά 5% για καθέναν των πέραν του ενός (άρθρο 75 του ν 4194/2013), η οποία για την ταυτότητα του νόμιμου λόγου δύναται να εφαρμοστεί και στην προκειμένη περίπτωση, αλλά και ότι στην προκειμένη περίπτωση η αγωγή απορρίφθηκε για τυπικούς λόγους, δηλαδή οι ενάγοντες δεν ηττήθηκαν κατόπιν διάγνωσης της ουσίας της διαφοράς, τα δικαστικά έξοδα για τον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να οριστούν στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που καταδίκασε τους ενάγοντες στην καταβολή δικαστικών εξόδων 3100 ευρώ, υπέπεσε σε σφάλμα κατά τον βάσιμο περί αυτού λόγο της εφέσεως, η οποία, συνακόλουθα, πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ΄ουσίαν, περαιτέρω δε, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη μόνο κατά το κεφάλαιο των δικαστικών εξόδων, ακολούθως δε, (πρέπει) να κρατηθεί η αγωγή από το Δικαστήριο αυτό, να δικαστεί ως προς αυτό και να καταδικασθούν οι ενάγοντες να καταβάλουν στην εναγόμενη το ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ. Μέρος των δικαστικών εξόδων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος των εκκαλούντων, το οποίο βάσει της έκτασης της ήττας αυτών πρέπει να καθοριστεί στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ. Τέλος, πρέπει ενόψει της παραδοχής της έφεσης να διαταχθεί και η επιστροφή του παραβόλου άσκησης έφεσης στους εκκαλούντες (άρθρο 495 παρ 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ΄ουσίαν την έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ΄αριθμόν 3092/2018 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ως προς το κεφάλαιο περι δικαστικών εξόδων
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ ως προς το κεφάλαιο των δικαστικών εξόδων την υπό γενικό αριθμό …./2017 και ειδικό αριθμό καταθ. ……/2017 αγωγή που ασκήθηκε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους ενάγοντες στα δικαστικά έξοδα της εναγομένης για τον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εκκαλούντες σε μέρος των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας το οποίο καθορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου για την άσκηση της έφεσης στους εκκαλούντες
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 14 Ιανουαρίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ