Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 40/2021

Αριθμός     40/2021

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα  Ε.Τ..

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου  528 Κ.Πολ.Δ (η οποία δεν τροποποιήθηκε με το ν 4335/2015) «αν ασκηθεί έφεση από τον διάδικο που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που, καθορίζονται από την έφεση και τους προσθετούς λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως». Από τη διάταξη αυτή, προκύπτει ότι, αν ασκηθεί έφεση κατά ερήμην απόφασης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, χωρίς έρευνα των λόγων της έφεσης (ΑΠ 280/2012 ΝΟΜΟΣ) και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει με το δικόγραφο της εφέσεως και τις προτάσεις του όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως. Του παρέχεται, δηλαδή, η ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, αλλά δικάστηκε ως εάν ήταν παρών, όπως, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της εφέσεως, ακουστεί και προβάλει στο Εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως επανορθώνοντας με την έφεση τις συνέπειες  που η απουσία του ενδεχομένως επέφερε. Επομένως, για την εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης, εφόσον αυτή εκδόθηκε ερήμην του διαδίκου, δεν απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της εφέσεως, αλλά αρκεί η τυπική παραδοχή της, καθόσον αυτή έχει τα αποτελέσματα της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής (ΑΠ 2150/2014, ΑΠ 907/2014). Μετά την εξαφάνιση της πρωτοδίκου αποφάσεως, αναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείο, το οποίο μετατρέπεται  ουσιαστικά σε πρωτοβάθμιο δικαστήριο.

Στην προκειμένη περίπτωση η  κρινόμενη με  ειδικό αριθμό καταθ. …../2018 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν  2779/2018  οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς  Πρωτοδικείου  Πειραιά   που εκδόθηκε  κατά την  ειδική  διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, ερήμην του  εναγόμενου, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις  15-6-2018, επιδόθηκε στις 23-10-2018 και  η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Μονομελούς  Πρωτοδικείου Πειραιά  στις 22-11-2018  (άρθρα 495, 511, 513, 516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1  και 147 ΚΠολΔ).  Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση  και να  εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση  περαιτέρω δε, πρέπει να κρατηθεί  η υπόθεση από το Δικαστήριο  αυτό   και να ερευνηθεί η με ειδικό  αριθμό καταθ.  …./2016   αγωγή κατά την  αυτή  διαδικασία  ως προς την   βασιμότητα αυτής,  δοθέντος ότι έχει κατατεθεί και το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 ΚΠολΔ παράβολο, όπως προκύπτει από σχετική επισημείωση του Γραμματέα  του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου επί του δικογράφου της εφέσεως (βλ. υπό κωδικό  ………… e-παράβολo δημοσίου και από 21-11-2018  πληρωμή της  Τράπεζας Πειραιώς).

Με την κρινόμενη αγωγή  η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη ιστορούσε  ότι από τον  γάμο της  με τον εναγόμενο  απέκτησε δυο τέκνα, τον ….. και την …,  ήδη  13 και 11 ετών, αντίστοιχα την επιμέλεια των οποίων ανέλαβε αυτοβούλως η ίδια καθώς ο εναγόμενος εγκατέλειψε την οικογενειακή εστία από τον Φεβρουάριο 2015 αδιαφορώντας για την τύχη της οικογενείας του. Ζητούσε δε, να ανατεθεί σ΄αυτην η επιμέλεια των παιδιών τους και να αναγνωρισθεί, όπως παραδεκτά περιορίστηκε το αίτημα της αγωγής, ότι ο εναγόμενος υποχρεούται  να καταβάλει σ΄αυτήν  για διατροφή του …. το ποσό των 500 ευρώ και για διατροφή της ….. που πάσχει από ελκώδη κολίτιδα και έχει ανάγκη συνεχούς ιατρικής φροντίδας, το ποσό των 900 ευρώ  και για χρονικό διάστημα δυο (2) ετών αρχομένου από της επιδόσεως της αγωγής  με το νόμιμο τόκο από της καθυστερήσεως καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής  μέχρις εξοφλήσεως,  καθώς,  επίσης και να καταδικασθεί ο εναγόμενος  στα δικαστικά της έξοδα. Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα η αγωγή αυτή  αρμόδια και παραδεκτά εισήχθη προς εκδίκαση ενώπιον του καθ΄υλην και κατά τόπο αρμοδίου Μονομελούς  Πρωτοδικείου Πειραιά  και κατά τους κανόνες της ειδικής διαδικασίας των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρο 592 αριθμός 3 ΚΠολΔ). Είναι νόμιμη, θεμελιώνεται στις διατάξεις των άρθρων 1518, 1514,1485,1486,1487,1489 εδαφ β, 1493, 341 και 343 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ και συνεπώς, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ΄ουσίαν.

Από την επανεκτίμηση της κατάθεσης της ενάγουσας  που περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως,  και όλα τα έγγραφα  που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο γάμο κατά τους κανόνες  της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στις 25-4-2004 στο …….. Αττικής εκ του οποίου απέκτησαν δύο τέκνα, τον …… που γεννήθηκε  στις 30-4-2004,  13 ετών (κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής)  και  την …. που γεννήθηκε  στις 26-6-2006, 11 ετών (κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής). Η έγγαμη συμβίωση διεκόπη τον Φεβρουάριο 2015 ενώ ήδη έχει απαγγελθεί και η λύση του μεταξύ τους γάμου με την υπ΄αριθμόν 2989/2019 μη αμετάκλητη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.  Έκτοτε, η ενάγουσα ανέλαβε την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων τους  διαμένοντας αρχικά στην συζυγική οικία  στο ….. Αττικής επί της οδού …. αριθμός …. και ακολούθως, λόγω αδυναμίας καταβολής του ενοικίου  στην οικία της μητέρας της   στη …. Πειραιά επί της οδού … ….  Από της γεννήσεώς της η ……. πάσχει από  ελκώδη κολίτιδα (νόσος Κρόουν) με συμπτώματα τακτικών κρίσεων τα οποία καθιστούν επιβεβλημένη  ανά πάσα ώρα την νοσηλεία της σε  νοσοκομείο, ενώ κρίθηκε αναγκαία και η αφαίρεση τμήματος του εντέρου αυτής. Λόγω του χρόνιου αυτού προβλήματος κρίθηκε ανάπηρη κατά 50% με την υπ΄αριθμόν  …….. γνωμάτευση της Ανώτατης Υγειονομικής Επιτροπής που εκδόθηκε στις 30-10-2015 με την οποία αναθεωρήθηκε η αρχική γνωμάτευση της Ανώτατης Υγειονομικής Επιτροπής (υπ΄αριθμόν ………../7445) που είχε εκδοθεί στις 11-8-2015 με την οποία η ανωτέρω ανήλικη είχε κριθεί ανάπηρη κατά 20%. Η ενάγουσα λαμβάνει ως οικογενειακό επίδομα κατ΄αρθρο 214 του ν 4512/2018 το ποσό των 70 ευρώ για κάθε τέκνο, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι από αμέλεια της δεν λαμβάνει η ανήλικη ………  επίδομα ύψους 626 ευρώ ανα δίμηνο, ήτοι 313 ευρώ μηνιαίως, όπως ισχυρίζεται ο εκκαλών, καθόσον το επίδομα αυτό χορηγείται σε ασθενείς με αναπηρία 67% και  άνω, όπως προκύπτει από την καρτέλα συναλλασσόμενου ΟΠΣ περιφερειακών αυτοδιοικήσεων του Δήμου Αιγάλεω, προϋπόθεση η οποία δεν συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση αφού για την  ανήλικη ….. έχει αναγνωριστεί αναπηρία 50%, κατόπιν αναθεωρήσεως  της αρχικής γνωμάτευσης  με την οποία είχε αναγνωριστεί ποσοστό αναπηρίας 20%,  όπως προαναφέρθηκε. Περαιτέρω,  ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την  εκκαλουμένη αποτίμησε την παροχή φροντίδας της ενάγουσας στα ανήλικα τέκνα τους στο ποσό των 100 ευρώ, ενώ έπρεπε να την αποτιμήσει στο ποσό των 60 ευρώ, καθώς παρέχει και ό ίδιος φροντίδα σ΄αυτά κατά τις ώρες που επικοινωνεί μαζί τους και συγκεκριμένα κατά τα Σαββατοκύριακα, μια εβδομάδα κατά τις γιορτές Χριστουγέννων, μια εβδομάδα κατά τις γιορτές Πάσχα και δυο εβδομάδες κατά τις καλοκαιρινές διακοπές. Ο ισχυρισμός αυτός κρίνεται αβάσιμος κατ΄ουσίαν  αφού το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο ενάγων επικοινωνεί με τα ανήλικα τέκνα του δεν είναι ικανό να μειώσει την προσφορά της ενάγουσας μητέρας τους, η οποία  αυτοβούλως  ανέλαβε την επιμέλεια αυτών  δοθέντος ότι  η επιμέλεια του προσώπου ανηλίκου περιλαμβάνει  την  ανατροφή, την επίβλεψη  αυτού, την μόρφωση και  την εκπαίδευση αυτού, υποχρεώσεις που δεν εκπληρώνονται στα μικρά χρονικά διαστήματα επικοινωνίας του εναγόμενου μαζί τους. Επιπρόσθετα, ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη δέχθηκε ότι οι δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που δεν καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία του ιδίου και της ενάγουσας ανέρχονται κατά μέσο όρο μηνιαίως στο ποσό των 50 ευρώ για τον ανήλικο …… και στο ποσό των 100 ευρώ για την ….. καθώς  το πρόβλημα υγείας της τελευταίας αντιμετωπιζόταν και αντιμετωπίζεται  στα δημόσια νοσοκομεία και ως εκ τούτου  δεν δικαιολογείται  συνδρομή του ιδιωτικού τομέα υγείας πέραν του ότι  η ενάγουσα  αιτήθηκε  το ποσό των 50 ευρώ και όχι το επιδικασθέν σ΄αυτήν ποσό των 100 ευρώ. Ο ισχυρισμός αυτός κρίνεται βάσιμος μόνο ως προς το ποσό των 50 ευρώ που επιδικάσθηκε παραπάνω από το αιτηθέν, ενώ πρέπει ν΄απορριφθεί  κατά τα λοιπά  καθόσον το χρόνιο πρόβλημα υγείας της ανήλικης ……. που την καθιστά ανάπηρη κατά 50% απαιτεί πέραν των φαρμάκων που δικαιολογούνται  από τα ασφαλιστικά ταμεία και λοιπά φάρμακα και  φαρμακευτικά προϊόντα που δεν καλύπτονται από τα ταμεία αυτά (πρόσληψη σιδήρου, μαγνησίου, βιταμινών κλπ). Εξάλλου, η ηλικία του ……. (13 ετών), κατά τα διδάγματα κοινής πείρας  δικαιολογεί επισκέψεις σε ιατρούς  για ιατρικές συμβουλές και υποδείξεις,  καθώς  και  αγορά φαρμάκων και φαρμακευτικών ειδών  που δεν καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία (αλοιφές, βιταμίνες, επιδέσμους κλπ), για τα οποία απαιτείται δαπάνη ύψους 50 ευρώ κατά μέσο όρο μηνιαίως.

Περαιτέρω, ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι η ενάγουσα απασχολούμενη ως γυμνάστρια και ως σερβιτόρα  μπορούσε να κερδίζει μηνιαίως τα ποσά των (250 + 400 =)  850 ευρώ αντί του ποσού των (350 + 500 =)  650 ευρώ που ισχυρίστηκε ενώπιων του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και έγινε δεκτό με την εκκαλουμένη ότι λαμβάνει  προβάλλοντας ως προς το ποσό των 850 ευρώ  την ένσταση συνεισφοράς. Η ένσταση αυτή για το πέραν του ποσού των 650 ευρώ  κρίνεται απορριπτέα ως αβάσιμη καθόσον δεν αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα είχε την δυνατότητα αυτή και την απεμπόλησε λαμβανομένης υπόψη της οικονομικής κρίσης που διέρχεται η χώρα η οποία έχει ιδιαίτερη επίδραση στο επάγγελμα  της σερβιτόρας και της γυμνάστριας. Εξάλλου, το χρόνιο πρόβλημα της  υγείας της ανήλικης …….  επιβάλλει συνεχή επίβλεψη του προσώπου της, αδιάκοπη μέριμνα και φροντίδα  γι΄αυτήν και συνεχή παρακολούθηση της καθημερινότητας της και ως εκ τούτου δεν επιτρέπει πολύωρη απομάκρυνση της ενάγουσας από την οικία της.  Τέλος ο εκκαλών ισχυρίζεται  ως προς τα εισοδήματα του ότι εσφαλμένα το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε ότι δεν επιβαρύνεται με δαπάνες ενοικίου καθώς διαμένει με την μητέρα του  σε μισθωμένο  ισόγειο διαμέρισμα επι της οδού ………….αριθμός …. στο …. Αττικής  με μίσθωμα 300 ευρώ καταβάλλοντας το ήμισυ εξ αυτού. Ο ισχυρισμός αυτός κρίνεται αβάσιμος καθόσον από τα επικαλούμενα αποδεικτικά μέσα αποδεικνύεται ότι το μίσθωμα καταβάλλεται από την μητέρα του, ………., η οποία είχε μισθώσει το ακίνητο αυτό  από το έτος 2003. Εξάλλου, ο εκκαλών είναι ιδιοκτήτης  της με αριθμό κυκλοφορίας ….. μοτοσυκλέτας εργοστασίου κατασκευής SUZUKI η οποία κυκλοφόρησε στις 6-9-1999 και του με αριθμό κυκλοφορίας ……. IXE αυτοκινήτου εργοστασίου κατασκευής VOLKSWAGEN  κατηγορίας GOLF το οποίο κυκλοφόρησε στις 8-5-2001 και τέθηκε σε ακινησία στις 9-1-2017,  ενώ  στις 22-6-2015 μεταβίβασε στην αδελφή του, …………, το με αριθμό κυκλοφορίας ………..  ΙΧ αυτοκίνητο  εργοστασίου κατασκευής MERCEDES SLK 200 KOMPRESSOR το οποίο κυκλοφόρησε στις 25-1-200. Η μεταβίβαση αυτή έγινε λίγους μήνες μετά την διακοπή της έγγαμης σχέσης και πριν αρχίσουν οι δικαστικοί αγώνες μεταξύ των διαδίκων. Επιβαρύνεται ο εκκαλών  επιπρόσθετα με την δαπάνη ηλεκτρικού, νερού και τηλεφώνου ενώ είναι ιδιοκτήτης  βιοτεχνίας παραγωγής πλαστικών  στον …. Αττικής επι της οδού ……. με την επωνυμία «………..», η οποία λόγω της  οικονομικής κρίσης  παρουσίασε μείωση του κύκλου  των εργασιών αυτής και εντεύθεν των κερδών αυτής, τα οποία υπολογίζονται όχι λιγότερα των 1800 ευρώ μηνιαίως, και για το λόγο αυτό  είχε την δυνατότητα ο εκκαλών  να καταβάλει για διατροφή των τέκνων του το ποσό των 400 -500 ευρώ μηνιαίως (όπως συνομολογείται με το δικόγραφο της έφεσης). Εκ του ισολογισμού δε των ετών 2016 και 2017 της ανωτέρω επιχείρησης  προκύπτει ότι ο κύκλος εργασιών για το έτος 2016 ανερχόταν σε 71.471,03 ευρώ και για το 2017 σε 81.622,10 ευρώ, ότι ο εκκαλών προέβη σε αγορές εμπορευμάτων και υλικών ύψους 60.992,17 ευρώ και 34592,94 ευρώ, αντίστοιχα, καθώς και ότι τα έξοδα του ανέρχονταν σε 57498,61 ευρώ και 40335,28 ευρώ, αντίστοιχα εμφανίζοντας εν τέλει ζημία 20.467,95 ευρώ και 20.467,95 ευρώ αντίστοιχα, ενώ πρέπει να σημειωθεί  ότι η ανωτέρω εταιρία έχει οφειλές προς το Δημόσιο ύψους 83.157,79 ευρώ.  Λαμβανομένου υπόψη ότι ο ανήλικος ….. είναι μαθητής δευτέρας τάξης δημοσίου γυμνασίου και παρακολουθεί μαθήματα Αγγλικής γλώσσας  καταβάλλοντας μηνιαίως για δίδακτρα το ποσό των 70 ευρώ, δαπανά το ποσό των 100 ευρώ μηνιαίως για σίτιση και το ποσό των 80 ευρώ για ένδυση και υπόδηση, το ποσό των 50 ευρώ για κατανάλωση ρεύματος, νερού, τηλεφώνου και κοινοχρήστων, καθώς και το ποσό των 50 ευρώ για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη η οποία δεν καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία των διαδίκων γονέων αυτού, τα μηνιαία έξοδα αυτού ανέρχονται σε 350  ευρώ πλέον της αποτιμωμένης σε χρήμα προσωπικής εργασίας της ενάγουσας.

Η ανήλικη …… η οποία είναι μαθήτρια της έκτης τάξης δημόσιου δημοτικού σχολείου και  αντιμετωπίζει το προαναφερόμενο χρόνιο πρόβλημα υγείας δαπανά για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μη καλυπτόμενη από τα ασφαλιστικά ταμεία των διαδίκων γονέων αυτής το ποσό των 50 ευρώ, για δίδακτρα εκμάθησης της αγγλικής γλώσσας το ποσό των 56 ευρώ μηνιαίως, για σίτιση το ποσό των 100 ευρώ μηνιαίως, για ένδυση και υπόδηση το ποσό των 80 ευρώ μηνιαίως, για κατανάλωση ρεύματος, νερού, τηλεφώνου και κοινοχρήστων το ποσό των 50 ευρώ μηνιαίως, τα μηνιαία έξοδα αυτής  ανέρχονται  στο ποσό των 336 ευρώ πλέον της αποτιμωμένης σε χρήμα προσωπικής εργασίας της ενάγουσας. Βάσει των οικονομικών δυνατοτήτων των διαδίκων γονέων και  συνεκτιμώντας και το γεγονός ότι η ενάγουσα συμμετέχει και με την προσωπική της εργασία  καθώς επιμελείται του προσώπου των ανηλίκων, φροντίζει για την μόρφωση, εκπαίδευση, υγεία, καθαριότητα  και  προμήθεια αυτών με τα αναγκαία είδη αλλά και ότι η ενάγουσα λαμβάνει επίδομα 70 ευρώ για κάθε τέκνο, κρίνεται ότι η συμμετοχή του ενάγοντος στα έξοδα του ανήλικου ……,  ανέρχεται στο ποσό των διακοσίων εξήντα (260) ευρώ και στα έξοδα της ανήλικης …… στο ποσό των διακοσίων σαράντα εξ  (246) ευρώ. Κατά τα λοιπά συμμετέχει η ενάγουσα τόσο με τα εισοδήματα της όσο και με την προσφορά της εργασίας της η οποία αποτιμάται στο ποσό των 100 ευρώ για κάθε τέκνο, δεκτής εν μέρει γενομένης της ένστασης συνεισφοράς που προέβαλε ο εκκαλών ως προς το ποσό των 70 ευρώ που επιδοματικά λαμβάνει κάθε τέκνο του και ως προς την συμμετοχή της ενάγουσας στη διατροφή των ανηλίκων,  ως βάσιμης και κατ΄ουσίαν. Κατ΄ακολουθίαν, η αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή  ως προς τα αιτήματα καταβολής διατροφής και να αναγνωρισθεί ότι ο  εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα για διατροφή των ανηλίκων τέκνων τους τα ανωτέρω ποσά  με  το νόμιμο τόκο από της καθυστερήσεως καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής  μέχρις εξοφλήσεως και για χρονικό διάστημα δυο ετών αρχομένου από της επιδόσεως της αγωγής. Μέρος των δικαστικών εξόδων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (ως προς τον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας συμψηφίστηκαν) πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του εναγόμενου λόγω της μερικής  ήττας αυτού (άρθρο 173, 178, 191,  κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει, ενόψει της παραδοχής της έφεσης και της  μερικής  ευδοκίμησης της αγωγής και της ως εκ τούτου μερικής ήττας (και αντίστοιχης νίκης) του εκκαλούντος, να επιστραφεί σ΄αυτόν το  κατατεθέν παράβολο άσκησης έφεσης (αρθρο 495 παρ 3 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ  αντιμωλία των διαδίκων

ΔΕΧΕΤΑΙ  την έφεση

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ΄αριθμόν 2779/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ως προς τις διατάξεις καταβολής διατροφής

ΚΡΑΤΕΙ  και ΔΙΚΑΖΕΙ την με ειδικό αριθμό καταθ. ……../2016 αγωγή ως προς τα αιτήματα διατροφής

ΔΕΧΕΤΑΙ  εν μέρει  την αγωγή

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ο  εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα  για διατροφή του ανήλικου …..  το ποσό των διακοσίων εξήντα  (260 ευρώ) και για διατροφή της ανήλικης …. το ποσό των διακοσίων σαράντα εξ (246) ευρώ με το νόμιμο τόκο από της καθυστερήσεως καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής μέχρις εξοφλήσεως και για χρονικό διάστημα δυο ετών αρχομένου από της επιδόσεως της αγωγής.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ  τον εκκαλούντα – πρώτο  εναγόμενο σε μέρος των δικαστικών εξόδων  του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας της εφεσίβλητης-ενάγουσας το οποίο καθορίζει στο ποσό των  τριακοσίων  (300) ευρώ

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ  την επιστροφή  του κατατεθέντος παραβόλου στον εκκαλούντα

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση,  στις   21 Ιανουαρίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η    ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ