Αριθμός 92/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Δ.Π..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση, από 20.1.20 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../20 έφεση, της ηττηθείσας στον πρώτο βαθμό εναγομένης και ήδη εκκαλούσας, κατά της με αριθμό 4110/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που δίκασε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία, που ακολουθείται, για την επίλυση των περιουσιακών διαφορών, με υπαγόμενη εργατική διαφορά (614 παρ. 3 ΚΠολΔ), έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα εντός της γνήσιας 30ήμερης προθεσμίας αφού η εκκαλουμένη απόφαση κοινοποιήθηκε στις 20.1.20 (σύμφωνα με τη με αριθμό ……./20.1.2020 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο της Αθήνας ………..) η δε έφεση κατατέθηκε αυθημερόν στη γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (άρθρα 495 επ., 511, 513 παρ. 1β΄, 518 παρ.1 και 591 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.). Επομένως, φερόμενη, νομίμως, στο Δικαστήριο αυτό, που είναι αρμόδιο, για την εκδίκασή της (άρθρα 498 και 19 Κ.Πολ.Δ), πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των προβαλλομένων λόγων της, κατά την αυτή, ως άνω διαδικασία (άρθρα 522, 532, 533 παρ. 1 και 591 παρ. 7 Κ.Πολ.Δ) εφόσον έχει κατατεθεί από την εκκαλούσα το προβλεπόμενο από το άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ, παράβολο εφέσεως, με αριθμό …………../2020 ύψους 100 ευρώ, όπως αναφέρεται στην έκθεση κατάθεσης της ένδικης έφεσης.
Ο ενάγων εξέθετε με την ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου από 12.12.2017 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …/…../2017 αγωγή του ότι κατόπιν αίτησής του εκδόθηκε κατά τη διαδικασία περί λήψεως ασφαλιστικών μέτρων η με αριθμό 1494/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, δυνάμει της οποίας υποχρεώθηκε η εδώ εκκαλούσα εναγοµένη να παραλείψει τις αναφερόµενες, στο διατακτικό αυτής, πράξεις µε απειλή σε βάρος της χρηµατικής ποινής ύψους 300 ευρώ για κάθε παραβίαση της διάταξης αυτής, και ότι η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε στην ήδη εκκαλούσα νόμιμα στις 16.10.2017. Ότι η ήδη εκκαλούσα εναγόµενη από απείθεια παραβίασε το διατακτικό της ως άνω απόφασης µε την αποστολή δεκατριών προσβλητικών µηνυµάτων ηλεκτρονικού ταχυδροµείου. Ακολούθως αιτήθηκε να βεβαιωθεί ότι η ήδη εκκαλούσα εναγόµενη τέλεσε 13 παραβιάσεις της προαναφερόμενης διάταξης της με αριθμό 1494/2017 απόφασης ασφαλιστικών µέτρων του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, και για το λόγο αυτό αυτή να υποχρεωθεί να του καταβάλει το ποσό των 3.900 ευρώ για τις ως άνω δέκα τρείς παραβιάσεις και να καταδικαστεί στα δικαστικά του έξοδα. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλούμενη απόφαση του αφού έκρινε ότι έχει τοπική και υλική αρμοδιότητα προς εκδίκαση της υπόθεσης, έκρινε ορισμένη και νόµιµη την αγωγή με έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 947 παρ. 1 και 176 ΚΠολΔ και στη συνέχεια την έκανε δεκτή στο σύνολό της υποχρεώνοντας την ήδη εκκαλούσα να καταβάλει στον ήδη εφεσίβλητο ενάγοντα το ποσό των 3.900 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ήδη η εκκαλούσα με την κρινόμενη έφεση της και τους διαλαμβανόμενους σε αυτή λόγους που κατ’εκτίμηση του δικογράφου άπτονται σε εσφαλμένη ερμηνεία νόμου (αοριστία αγωγής) και κακή εκτίμηση αποδείξεων, και ζητεί την εξαφάνιση της ώστε να απορριφθεί η σε βάρος της αγωγή. Να σημειωθεί ότι στα δικόγραφα της εφέσεως και των κατατεθεισών προτάσεων έχουν επαναφερθεί νομίμως όλοι οι ισχυρισμοί που προτάθηκαν ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και συνεπώς αβασίμως ο εφεσίβλητος προβάλει αμυνόμενος ισχυρισμό περί του αντιθέτου.
Από τη διάταξη του άρθρου 947 § 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι για την αναγκαστική εκτέλεση προς παράλειψη ή ανοχή πράξεως και ειδικότερα προς επιβολή χρηματικής ποινής και προσωπικής κρατήσεως, που έχουν απειληθεί με προηγούμενη απόφαση, απαιτούνται: α) ύπαρξη εκτελεστού τίτλου που διαγιγνώσκει το δικαίωμα και απειλή χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση, β) επίδοση της αποφάσεως με επιταγή προς εκτέλεση και γ) παράβαση από τον καθ` ου η εκτέλεση των διατάξεων της αποφάσεως. Από τη διάταξη αυτή, η οποία κατά το μέρος της που προβλέπει ποινές έχει χαρακτήρα κανόνα ουσιαστικού δικαίου, εφόσον με αυτή θεσπίζεται ενοχή από αδικοπραξία, προκύπτει ότι η διαδικασία της έμμεσης αυτής αναγκαστικής εκτέλεσης διέρχεται δύο στάδια και απαιτεί την έκδοση δύο δικαστικών αποφάσεων. Κατά το πρώτο στάδιο βεβαιώνεται με την απόφαση η υποχρέωση του εναγομένου σε παράλειψη ή ανοχή της πράξης, απειλούνται εναντίον του, για την περίπτωση παράβασης της σχετικής υποχρέωσης του, οι ποινές αθροιστικά και καθορίζονται το ποσόν της χρηματικής ποινής και ο χρόνος της προσωπικής κράτησης. Κατά το δεύτερο στάδιο γίνεται διάγνωση παράβασης, βεβαιώνεται δηλαδή η εκ μέρους του καθ` ου η εκτέλεση παραβίαση της υποχρέωσης του προς παράλειψη (με την επιχείρηση του παραλειπτέου) ή ανοχή και καταδικάζεται ο οφειλέτης στην καταβολή της χρηματικής ποινής και σε προσωπική κράτηση. Κατά το δεύτερο αυτό στάδιο το δικαστήριο δεσμεύεται από το δεδικασμένο της κατά το πρώτο στάδιο εκδοθείσας απόφασης, με την έννοια ότι δεν επιτρέπονται και είναι απαράδεκτοι οι ισχυρισμοί που τείνουν σε αμφισβήτηση των προϋποθέσεων υπό τις οποίες υποχρεώθηκε ο οφειλέτης σε παράλειψη ή ανοχή. Ακόμη, για την καταδίκη του οφειλέτη στην ποινή που απείλησε το Δικαστήριο με προηγούμενη απόφασή του για την περίπτωση παράβασης των διατάξεών της, απαιτείται να έχει ο οφειλέτης πρόθεση να παραβεί τις διατάξεις της προηγούμενης αυτής απόφασης. Η πρόθεση, ως γνώση και θέληση του παραπάνω αποτελέσματος, δεν έχει ανάγκη εξειδίκευσης των στοιχείων που τη συγκροτούν, αλλά αρκεί να αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου της ουσίας ότι ο οφειλέτης ενήργησε από πρόθεση ή να συνάγεται από τα εκτιθέμενα παραδοχή του Δικαστηρίου περί ύπαρξης τέτοιας πρόθεσης (ΑΠ 527/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 54/2012, ΝοΒ 2012/2377, ΑΠ 1257/2011, ΝοΒ 2012/2372, ΑΠ 1274/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ο οφειλέτης απαλλάσσεται δε αυτός αν αποδείξει ότι η παράβαση οφείλεται όχι σε πρόθεση αλλά σε αμέλεια, μεταφερομένου έτσι σ` αυτόν του βάρους αποδείξεως των ανωτέρω (ΕφΑθ 97/2007 δημ νομος Γ. Ράμμος, Εισηγήσεις Αστ. Δικον. Δικαίου, τομ. Β` § 179 Γ`, σ. 438), ενώ για την επιδίκαση της απειληθείσης χρηματικής ποινής και προσωπικής κρατήσεως το δικαστήριο της αναγκαστικής εκτελέσεως πρέπει να κρίνει αν η παράβαση εκ μέρους του οφειλέτη αντιστοιχεί με την υποχρέωση παραλείψεως που προκύπτει από την εκτελούμενη απόφαση (Χ. Φραγκίστα/Πελ. Γέσιου-Φαλτσή, Αναγκ. Εκτέλεση II § 52 II 3, σ. 81). Η αγωγή με το παραπάνω περιεχόμενο περιελάμβανε τα προαναφερόμενα στη νομική σκέψη στοιχεία και συνεπώς ήταν ορισμένη και συνεπώς όσα περί του αντιθέτου περιλαμβάνονται στον πρώτο λόγο εφέσεως είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.
Περαιτέρω είναι απαραίτητο, η απόφαση που καταδικάζει σε παράλειψη ή ανοχή και απειλεί για «κάθε παράβαση» χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση να εξειδικεύει επαρκώς και σαφώς την παραλειπτέα ή ανεκτέα πράξη, ώστε το περιεχόμενο της επιτασσόμενης από αυτήν απαγορεύσεως να γίνεται ευχερώς κατανοητό όχι μόνο από τον οφειλέτη, αλλά και από κάθε τρίτο {Κ. Κεραμέα, Μελέται, σ. 552 [564-565 υπό IV 2], Γ. Μητσόπουλος, σε ΝοΒ 23. 257). Η ταυτότητα της παραβάσεως ερμηνεύεται στενά, κυρίως με γνώμονα την φύση των προβλεπομένων από το νόμο μέσων, τα οποία φέρουν τον χαρακτήρα ποινής, για τον λόγο δε αυτό ακριβώς θεωρείται επιβεβλημένη και η κατ` είδος εξειδίκευση της παραβάσεως στο διατακτικό της αποφάσεως (Ι. Μπρίνια, Αναγκ. Εκτέλεσις, υπ` άρθ. 947 § 230 III, σ. 644.). Για τη διαπίστωση της παραβάσεως το δικαστήριο της εκτελέσεως είναι υποχρεωμένο να συγκρίνει τη συμπεριφορά του οφειλέτη προς την απαγορευμένη, κατά την απόφαση, πράξη. Για τη σύγκριση αυτή το δικαστήριο είναι υποχρεωμένο από τα πράγματα να προχωρήσει σε ερμηνεία του διατακτικού της εκτελούμενης αποφάσεως, από το οποίο κυρίως πηγάζει το δεδικασμένο και η εκτελεστότητα, η ερμηνεία δε του διατακτικού γίνεται στα πλαίσια του εφαρμοσθέντος κανόνα δικαίου και των πραγματικών περιστατικών που προβλήθηκαν και απετέλεσαν το πραγματικό της κριθείσης έννομης σχέσεως (Λ. Πίψου, Αναγκ. Εκτέλεση, υπ` άρθ. 947 ΚΠολΔ, σ. 339). Ακόμη, από την διατύπωση της διατάξεως του άρθρου 947 § 1 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι σε περίπτωση περισσότερων παραβάσεων οφείλονται ισάριθμες προς αυτές ποινές. ΄Οταν όμως μεταξύ των περισσότερων παραβάσεων υφίσταται στενότατος σύνδεσμος, όταν δηλαδή σωρευθούν περισσότερες παραβάσεις εντός ορισμένου χρονικού διαστήματος κατά τρόπο ώστε να συνιστούν διαρκή ενέργεια ή φυσική ενότητα ενέργειας ή κατ` εξακολούθηση ενέργεια του παραβάτη κατά τρόπο, εξωτερικά διαγνωστό και σε τρίτους, τότε επιβάλλεται μια μόνο ποινή και όχι αθροιστικά τόσες ποινές όσες και οι επιμέρους παραβάσεις (ΑΠ 1395/2008, ΑΠ 1180/2003, ΑΠ 284/2003 δημ. νόμος, βλ. Μητσόπουλο, σε ΝοΒ 23. 257, Κ. Κεραμέα, Μελέται σ. 553 επ., Χ. Φραγκίστα/Π.Γέσιου-Φαλτσή, Αναγκ. Εκτέλεση II § 52 II 3, σ. 79-80, Νίκα σε Αρμ. 35. 432), προς αποτροπή υπέρμετρων κυρώσεων σε βάρος του οφειλέτη και τη διευκόλυνση της διαδικασίας και του τρόπου υπολογισμού της ποινής, χωρίς να αναιρείται ο με την επιβολή των κυρώσεων επιδιωκόμενος σκοπός. Ως διαρκής ενέργεια θεωρείται εκείνη, η οποία χωρίς διακοπή παραβιάζει συνεχώς και αδιαλείπτως την απαγόρευση, εφόσον η κατάσταση που προκάλεσε συνεχίζεται. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της διαρκούς προσβολής συνίσταται στην εφάπαξ προσβλητική ενέργεια με παρατεταμένη παράβαση κατά τη βούληση του παραβάτη (οφειλέτη). Φυσική ενότητα ενέργειας συνθέτουν περισσότερες πράξεις του οφειλέτη, οι οποίες δεν μπορούν να απαριθμηθούν και κατά τη θεώρηση των πραγμάτων γίνονται αντιληπτές ως ενιαία συμπεριφορά. Κατ` εξακολούθηση ενέργεια υπάρχει όταν ο οφειλέτης με ομοιόμορφη εξακολουθητική συμπεριφορά προβαίνει σε πολλές αυτοτελείς επί μέρους ενέργειες, οι οποίες απορρέουν από ενιαία βουλητική στάση του (ΕφΔωδ 146/2009 ΤΝΠ-Νόμος, ΕφΑθ 1281/2005 ΤΝΠ-Νόμος, Β. Βαθρακοκοίλη, ΚΠολΔ, τομ. Ε`, υπ` άρθ. 947, σ. 592-593 §§ 7-8). Περαιτέρω κατά τον καθορισμό αυτής της μίας ποινής λαμβάνονται υπόψη οι σχηματίζουσες φυσική ενότητα περισσότερες παραβάσεις (ΑΠ 732/2007 ΕΠολΔ 2008.101, με σημείωμα Κ. Γιαννόπουλου), στον προσδιορισμό δε του ύψους της χρηματικής ποινής δεν υπάρχει έδαφος εφαρμογής της διατάξεως του άρθρου 25 § 1 εδ. δ` του Συντάγματος, δηλ. της αρχής της αναλογικότητας (ΑΠ 1257/2011, ΕφΠειρ 643/2012(Δ/ΝΗ 2014/471). Τέλος, από τις διατάξεις των άρθρων 695, 696-698, 731, 747 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι, αν με απόφαση που εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων υποχρεώθηκε ο καθ` ου σε παράλειψη ή ανοχή πράξεων και απειλήθηκαν κατά αυτού χρηματική ποινή ή προσωπική κράτηση για κάθε παράβαση των διατάξεων της αποφάσεως, στην επακολουθούσα δίκη που διεξάγεται για να βεβαιωθεί η παράβαση ή οι παραβάσεις και να καταδικαστεί ο οφειλέτης στις απειληθείσες ποινές, είναι απαράδεκτος κάθε ισχυρισμός που τείνει σε αμφισβήτηση του δικαιώματος του δανειστή και της αντίστοιχης υποχρεώσεως του οφειλέτη, οι οποίες αναγνωρίστηκαν προσωρινά με την απόφαση που διέταξε το ασφαλιστικό μέτρο, γιατί αντίκειται στο προσωρινό δεδικασμένο που πηγάζει από την απόφαση και το οποίο ισχύει μέχρι να ικανοποιηθεί το ασφαλιζόμενο δικαίωμα ή να ανακληθεί η απόφαση που διέταξε το ασφαλιστικό μέτρο. Η κατά τα άρθρα 696-698 ΚΠολΔ ανάκληση της αποφάσεως δεν ενεργεί αναδρομικά και συνεπώς η εκ του προσωρινού δεδικασμένου δεσμευτικότητα της αποφάσεως ισχύει για όσο διάστημα ίσχυε η απόφαση αυτή. Επομένως, υπό την ισχύ της αποφάσεως των ασφαλιστικών μέτρων, δύναται με αγωγή να επιδιωχθεί η καταδίκη του οφειλέτη στις απειληθείσες ποινές στην περίπτωση τυχόν παραβάσεως και εάν ακόμη η απόφαση μεταγενεστέρως ανακληθεί (ΑΠ 1180/2003 ο.π.).
Από την ανωµοτί κατάθεση του εφεσιβλήτου που περιλαμβάνεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, από όλα τα έγγραφα που προσκοµίζονται µε επίκληση από τα διάδικα μέρη είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρο 336 παρ. 3 του ΚΠολΔ), από τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν κατά την κρίση του δικαστηρίου τούτου τα ακόλουθα πραγµατικά περιστατικά: Τα διάδικα μέρη υπήρξαν σύζυγοι και από το γάμο τους αυτό έχουν αποκτήσει τρία τέκνα την …….., την ………. και το ………., ενώ ο γάμος τους έχει λυθεί με το αμετάκλητο της με αριθμό 1567/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Έχουν όμως πολλές διαφορές σχετικά με τα θέματα διατροφής των δύο εισέτι ανήλικων τέκνων τους που εξακολουθούν να διαμένουν με την εκκαλούσα, καθόσον αυτή παραπονείται ότι ο πρώην σύζυγος της δεν καταβάλει μέρος της οφειλόμενης και αναγνωρισμένης από το Δικαστήριο διατροφής και μάλιστα έχει υποβάλει για το λόγο αυτό σχετική έγκληση με βάση την οποία ο εφεσίβλητος έχει ήδη παραπεμφθεί ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά για το αδίκημα της παραβίασης της υποχρέωσης προς διατροφή κατά συρροή συνολικού ποσού 7.100 ευρώ. Ο ήδη εφεσίβλητος ισχυριζόμενος ότι η εδώ εκκαλούσα προσβάλλει με τη συμπεριφορά της την προσωπικότητα του άσκησε την από 7.7.2017 και µε αριθµό κατάθεσης ………/11.7.2017 αίτηση περί λήψεως ασφαλιστικών µέτρων ενώπιον του Μονοµελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, µε την οποία ζητούσε, εκτός των άλλων, να απαγορευτεί σε αυτή να προσεγγίζει είτε διά ζώσης είτε από τηλεφώνου είτε µε οποιοδήποτε άλλο ηλεκτρονικό ή µη µέσο, όπως ενδεικτικά µέσω ηλεκτρονικού ταχυδροµείου ή µέσων κοινωνικής δικτύωσης, τον ενάγοντα, τους οικείους του και τους φίλους του στην ιδιωτική του ζωή, αλλά και τους γνωστούς του στην κοινωνική του ζωή, καθώς και να υποχρεωθεί αυτή να απέχει από τη διάδοση συκοφαντικών, δυσφηµιστικών δηλώσεων, ύβρεων και απειλών σε βάρος του ενώπιον οιουδήποτε τρίτου. Η εν λόγω αίτησή του συζητήθηκε την 17.8.2017 και στη συνέχεια εκδόθηκε η με αριθμό 1494/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά η οποία έκρινε ότι υφίσταται επείγουσα περίπτωση να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα για τη ρύθμιση της κατάστασης και ακολούθως υποχρέωσε με το διατακτικό της την εδώ εκκαλούσα να παραλείπει κάθε ττροσβολή της προσωπικότητας του ήδη εφεσιβλήτου και ειδικότερα να απέχει από κάθε είδους εξυβριστική, δυσφημιστική και απειλητική σε βάρος του συμπεριφορά, διά ζώσης η µε οποιονδήποτε τρόπο (τηλεφωνικά, µέσω ηλεκτρονικού ταχυδροµείου η µε κάθε άλλο µέσο επικοινωνίας), ενδεικτικά δε να παύσει να απευθύνει προς αυτόν απειλές και προσβολές, που έχουν σχέση µε την προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική του ζωή, µε την απειλή σε βάρος της χρηματικής ποινής ύψους τριακοσίων (300,00) ευρώ, για κάθε παραβίαση της αµέσως ανωτέρω διάταξης. Η ως άνω απόφαση µε τη συνεχόµενη από 2.10.2017 παραγγελία, επιδόθηκε στην τότε πληρεξουσία δικηγόρο της εκκαλούσας με τη με αριθμό …/16.10.2017 έκθεσης επίδοσης της δικαστικής επιµελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, ………., προς γνώση της και προκειµένου αυτή να συµµορφωθεί προς το διατακτικό της ως άνω απόφασης. Παρόλα αυτά, η εδώ εκκαλούσα µετά την ανωτέρω κοινοποίηση της απόφασης µε διατακτικό προς συµµόρφωση και την έναρξη της υποχρέωσής της προς παράλειψη, παραβίασε το διατακτικό της ως άνω απόφασης ασφαλιστικών µέτρων, διότι απέστειλε στον εδώ εφεσίβλητο τα παρακάτω αναφερόμενα δέκα τρία μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μέσω της εφαρμογής gmail. Συγκεκριμένα : στις 17.10.2017 απέστειλε µήνυµα ηλεκτρονικού ταχυδροµείου μέσω της εφαρμογής gmail µε το εξής περιεχόµενο: «Ρεζιλίκια είναι όλα αυτά που κάνεις!!! Το να αφήνεις τα παιδιά σου χωρίς φαγητό, χωρίς λεφτά και να ταϊζεις το πατσαβούρι είναι απερίγραπτο! Ενηµέρωσα και τα φιλαράκια σου, που σε νοµίζουν καλό πατέρα και έπεσαν από τα σύννεφα!! Πρέπει να ντρέπεσαι πραγµατικά». Την επομένη στις 18.10.2017 απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα μέσω της εφαρμογής gmail στο οποίο ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μια ζωή έτσι ήσουν παρτάκιας και το µόνο που σε ενδιέφερε να το παίζεις ωραίος και να παίζεις τζόγο και τάβλι ενώ εγώ µεγάλωνα τα παιδιά µας!!! Επιφανειακός άνθρωπος µε µεγάλη έλλειψη συναισθηµάτων». Δύο μέρες αργότερα στις 20.10.2017 απέστειλε ηλεκτρονικό µήνυµα μέσω της εφαρμογής gmail στο οποίο ανέφερε µεταξύ άλλων: «είσαι τόσο κοµπλεξικός … το µίσος, το κόµπλεξ και ο εγωισµός σου φαίνεται καθηµερινά, αν δεν ήταν τα παιδιά ούτε για φτύσιµο δεν θα σε είχα … είσαι τοξικός και επικίνδυνος και την επόµενη φορά που θα µε απειλήσεις εσύ δεν θα αρκεστώ να πάω απλά στην αστυνοµία … θα πάρω πιο δραστικά µέτρα γιατί άντρες σαν και σένα θέλουν άλλη αντιµετώπιση… Να πας στον αδερφό σου που τον κατάκλεψες … φαντάσου ποιος είναι το αρπακτικό εδώ πέρα». Τρεις μέρες μετά στις 23.10.2017 η εδώ εκκαλούσα απέστειλε μήνυμα μέσω της εφαρμογής gmail στο οποίο ανέφερε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: « … είσαι ψυχιατρική περίπτωση … εσύ είσαι εγκληµατίας, που λες στα παιδάκια να µην ξαναέρθουν σπίτι σου … είσαι η ντροπή του πατέρα!!! Με τον τρόπο που συµπεριφέρεσαι µόνο ντροπή θα µπορούσες να είσαι!!! … προσβάλεις το είδος του πατέρα µόνο ντροπή µπορεί να είσαι και τίποτε άλλο». Στις 28.10.2017 (πέντε μέρες μετά) η ήδη εκκαλούσα απέστειλε νέο µήνυµα ηλεκτρονικού ταχυδροµείου μέσω της εφαρμογής gmail στο οποίο ανέφερε μεταξύ άλλων : «εσύ γύρναγες και γάµαγες τις υποτιθέµενες φίλες µας µια ζωή µε µισούσες … έχουν βγει 3 δυστυκισµένα παιδιά και αυτό οφείλεται σε σένα επειδή βάζεις λάθος προτεραιότητες στη ζωή σου … εσύ καλά κάνεις και έχεις µπει στο µουνί της πατσαβούρας … γιατί τα παιδιά έχουν ανάγκη από ένα πρότυπο και το δικό τους πρότυπο είναι ένας πατέρας που τα παράτησε για να πάει να κάνει τη ζωή του και έχει σπιτώσει µια του δρόµου … ». Στις 30.10.2017 (δύο μέρες μετά) η ήδη εκκαλούσα απέστειλε µήνυµα ηλεκτρονικού ταχυδροµείου μέσω της εφαρμογής gmail, στο οποίο µεταξύ των άλλων ανέφερε τα εξής: « … και από την τσιγκουνιά σου δεν του πήρες και το παιδί δεν έχει να φορέσει τίποτα από πάνω … πραγµατικά πρέπει να ντρέπεσαι, κρατάς τα λεφτά των παιδιών για τις δικές σου απολαύσεις!!! πιο ανάξιος πατέρας πεθαίνεις». Δύο μέρες μετά την 1.10.2017 η ήδη εκκαλούσα απέστειλε µήνυµα ηλεκτρονικού ταχυδροµείου μέσω της εφαρμογής gmail στον εφεσίβλητο µε το εξής περιεχόµενο: «Τελικά είσαι πολύ γελοίος!!! Χαλάς τα γενέθλια του παιδιού µας ρε καραγκιόζη… τόσο καραγκιόζης είσαι τελικά? .. φαντάσου πόσο κοµπλεξικός είσαι … παλιο κοµπλεξικέ θα σε φτύσω στα µούτρα … περιµένω και χειρότερα από εσένα πρέπει να ντρέπεσαι παλιό καραγκιόζη … κάθαρµα … όλα θα τα πληρώσεις να το θυµάσαι αυτό … ». Στις 7.11.2017 η ήδη εκκαλούσα απέστειλε µήνυµα ηλεκτρονικού ταχυδροµείου μέσω της εφαρμογής gmail στον εφεσίβλητο µε το εξής περιεχόµενο: «Τόσο παλιάνθρωπος είσαι τελικά … ρε καραγκιόζη … δεν έχω βολευτεί καθόλου µε τα ψίχουλα που δίνεις … πόσο καραγκιόζης είσαι τελικά… µε τα λεφτά που µου έκλεψες… αλήθεια πόσο άτιµος είσαι … αλλά βλέπεις εσύ θες Κολωνάκι να το παίξεις πλούσιας στο πατσαβούρι από τη Σάµο, η βλάχα που δεν είχε βρακί να βάλει και την πληρώνεις εσύ … ». Την αμέσως επόμενη μέρα στις 8.11.2017 η ήδη εκκαλούσα απέστειλε απέστειλε µήνυµα ηλεκτρονικού ταχυδροµείου μέσω της εφαρμογής gmail στον εφεσίβλητο µε το εξής περιεχόµενο: «… πρόσεξε µην µε πιέζεις και πάµε δικαστικώς και φανερώσω όλα σου τα άπλυτα και τις τοκογλυφίες που κάνεις και το µαύρο χρήµα». Την ίδια μέρα του απέστειλε και δεύτερο μήνυμα απέστειλε µήνυµα ηλεκτρονικού ταχυδροµείου μέσω της εφαρμογής gmail στο οποίο µεταξύ άλλων ανέφερε: «τελικά είσαι αυτός που λένε και καταδικάζεις τα παιδιά σου …. αλλά µια ζωή τέτοιο; ήσουν, έκλεβες τον πατέρα σου, την µάνα σου και εµένα την ίδια, δεν θα σε µάθουµε τώρα … Ντροπή σου… αλήθεια εις εις βάρος των παιδιών καλοπερνάς». Στην 17.11.2017 του απέστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα μέσω της εφαρμογής gmail µε το εξής περιεχόµενο: «αυτά τα κάνουν µόνο οι αλήτες όχι άνθρωποι µε κύρος». Στις 6.12.2017 η ήδη εκκαλούσα απέστειλε στον εδώ εφεσίβλητο µήνυµά ηλεκτρονικού ταχυδροµείου μέσω της εφαρμογής gmail µε το εξής περιεχόµενο: «Το σπίτι είναι κρύο, δεν έχουµε πετρέλαιο, τα παιδιά µας δεν έχουν χαρτζιλίκι … πολύ ωραία βιώνουν τον χωρισµό των γονιών τους τα παιδιά µας, ένα σπίτι κρύο, ενώ όταν έµενες εδώ το καλοριφέρ έκαιγε όλη µέρα!!! Όλα αυτά θα τα θυµούνται τα παιδιά µας, έναν πατέρα ανεπαρκή να τους προσφέρει µια ασφάλεια και σιγουριά». Τέλος, στις 10.12.2017 η εδώ εκκαλούσα απέστειλε στον εδώ εφεσίβλητο μέσω της εφαρμογής gmail μήνυμα µε το εξής περιεχόµενο: « .. την περιουσία των παιδιών µας δεν θα σου επιτρέψω να την ξεπαστρέψεις όπως έκανες µε όλα τα ακίνητα του παππού … να βάλει υποθήκη το σπίτι της για να σε βοηθάει, όπως έκανα κι εγώ πριν 15 χρόνια και έφαγες τα λεφτά, παλιό προικοθήρα, το αρπακτικό είσαι εσύ που µου έκλεψες 40 Χιλιάρικα και έβαλα υποθήκη το σπίτι της µητέρας µου για να φας τα λεφτά εσύ στο τζόγο και στα στοιχήµατα!ί! … δεν ντρέπεσαι παλιό προικοθήρα». Με την αποστολή των προαναφερόμενων μηνυμάτων μέσω της εφαρμογής ηλεκτρονικού ταχυδρομείου gmail η εκκαλούσα παραβίασε το διατακτικό της με αριθμό 1494/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά μέσα στο διάστημα που ίσχυσε το προσωρινό δεδικασμένο της απόφασης, δηλαδή τις 30 πρώτες μέρες από την έκδοση της απόφασης (βλ. άρθρα 692 επ. του ΚΠολΔ), αφού καμία προθεσμία δεν ορίστηκε στο διατακτικό της για την άσκηση τακτικής αγωγής για την ικανοποίηση του δικαιώματος, στη διαφύλαξη του οποίου απέβλεψε ο εδώ εφεσίβλητος με την αίτηση για τη ρύθμιση κατάστασης με ασφαλιστικά μέτρα, και συνεπώς ουδεμία επιπλέον προθεσμία του 30ημέρου δόθηκε. Η παραβίαση όμως του διατακτικού της προαναφερόμενης απόφασης ακόμη και μέσα στο χρονικό διάστημα που ίσχυσε το ασφαλιστικό μέτρο έλαβε χώρα μία μόνο φορά αφού έγινε μόνο μέσω μιας συγκεκριμένης εφαρμογής ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και με κανέναν άλλο τρόπο. Έτσι τόσο λόγω της χρονικής εγγύτητας των περισσότερων μηνυμάτων, όσο και της ταυτότητας του μέσου που χρησιμοποιήθηκε κρίνεται ότι μεταξύ των περισσότερων αποστολών μηνυμάτων υφίσταται στενότατος σύνδεσμος, κατά τρόπο ώστε αυτά να συνιστούν φυσική ενότητα ενέργειας ή κατ` εξακολούθηση ενέργεια της εδώ εκκαλούσας κατά τρόπο, εξωτερικά διαγνωστό και σε τρίτους. Και ναι μεν η αποστολή περισσότερων μηνυμάτων μπορεί να απαριθμηθεί όμως αυτά μπορούν να γίνουν αντιληπτά ως ενιαία συμπεριφορά της εκκαλούσας τόσο λόγω της ομοιομορφίας του περιεχομένου τους, του μέσου, του τρόπου και του χρόνου που απεστάλησαν, και καταδεικνύουν ομοιόμορφη εξακολουθητική συμπεριφορά πολλών μεν αποστολών (ενεργειών), οι οποίες όμως απορρέουν από ενιαία βουλητική στάση της και επομένως οι εντος του τριακονθημέρου αποστολές – παραβάσεις σχηματίζουν φυσική ενότητα. Τον δε ενάγοντα και εδώ εφεσίβλητο δεν βαρύνει συνυπαιτιότητα όπως αβασίμως ισχυρίζεται η εκκαλούσα, διότι αυτός δεν όφειλε να προβεί σε πράξη ρύθμισης της εφαρμογής gmail ώστε να μη λαμβάνει ηλεκτρονικά μηνύματα από την εκκαλούσα, αλλά αντιθέτως η ίδια όφειλε να μην του αποστέλει μήνυμα με προσβλητικό περιεχόμενο. Εκ περισσού να αναφερθεί ότι με την εφαρμογή gmail δεν μπορεί να ρυθμιστεί φραγή χρήστη αλλά μπορεί μόνο να μπει φίλτρο με το οποίο όλα τα απεσταλθέντα μηνύματα οδηγούνται σε ένα spam folder και μπορεί να διαβαστεί το περιεχόμενο τους. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση του, αφού έκρινε ότι η εδώ εκκαλούσα από πρόθεση και κατ` επανάληψη δεν συμμορφώθηκε προς το διατακτικό της αποφάσεως που της απαγόρευε να παραλείπει κάθε ττροσβολή της προσωπικότητας του ήδη εφεσιβλήτου και ειδικότερα να απέχει από κάθε είδους εξυβριστική, δυσφημιστική και απειλητική σε βάρος του συμπεριφορά, διά ζώσης η µε οποιονδήποτε τρόπο (τηλεφωνικά, µέσω ηλεκτρονικού ταχυδροµείου η µε κάθε άλλο µέσο επικοινωνίας), έκανε δεκτή την αγωγή και την υποχρέωσε να του καταβάλει χρηματική ποινή ύψους 3.900 ευρώ, δηλαδή για δέκα τρεις παραβάσεις. Με την κρίση του όμως αυτή αφ` ενός έσφαλε ως προς το πλήθος των παραβάσεων που δέχθηκε και αφ` ετέρου δεν έλαβε υπόψη ότι οι περισσότερες αυτές παραβάσεις (τόσο δηλ. αυτές που εκείνο θεώρησε ότι έλαβαν χώρα όσο και οι εξ αυτών ολιγώτερες που το παρόν δικαστήριο δέχεται ότι έλαβαν πράγματι χώρα για τον προαναφερόμενο νομικό λόγο, κατά τα ανωτέρω), χρονικά συνεχόμενες, σχηματίζουν φυσική ενότητα, καθόσον υπάρχει προφανής ενότητα δόλου της εδώ εκκαλούσας και έτσι έσφαλε ως προς την εκτίμηση και αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού, όπως βάσιμα παραπονείται η εκκαλούσα με το σχετικό δεύτερο λόγο εφέσεως της. Θα πρέπει επομένως, αφού γίνει δεκτή η έφεση της ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση και κρατηθεί από το Δικαστήριο τούτο για να δικαστεί κατ` ουσίαν η υπόθεση (άρθ. 535 § 1 ΚΠολΔ), επί της από 12.12.2017 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2017 αγωγής. Ακολούθως η έχουσα νομικό έρεισμα επί της διατάξεως του άρθρου 947 του ΚΠολΔ αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως κατ` ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί η εκκαλούσα εναγομένη να καταβάλει στον ήδη εφεσίβλητο-ενάγοντα ως χρηματική ποινή το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ. Τα δικαστικά έξοδα και των δύο βαθμών θα συμψηφιστών μεταξύ των διαδίκων λόγω του ότι στο παρελθόν υπήρξαν σύζυγοι και η συγκεκριμένη διαφορά άπτεται της ιδιότητας αυτής (άρθρο 179 του ΚΠολΔ). Τέλος θα διαταχθεί η απόδοση του παραβόλου εφέσεως στην εκκαλούσα αφού το ένδικο μέσο που άσκησε έγινε δεκτό (άρθρο 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων την από 20.1.20 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …./46/20 έφεση κατά της με αριθμό 4119/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που δίκασε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία, που ακολουθείται, για την επίλυση των περιουσιακών διαφορών, επί της από 12.12.2017 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2017 αγωγής
Δεχεται τυπικά και κατ’ουσίαν την έφεση
Διατασσει την απόδοση του ηλεκτρονικού παραβόλου με αριθμό ………/2020 ύψους 100 ευρώ στην εκκαλούσα
Εξαφανίζει την με αριθμό 4110/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, Κρατεί και Αναδικάζει την υπόθεση επί της από 12.12.2017 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………../2017 αγωγής
Δέχεται εν μέρει την αγωγή
Υποχρεώνει την εναγομένη ήδη εκκαλούσα να καταβάλει στον ενάγοντα ήδη εφεσίβλητο το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ
Συμψηφίζει μεταξύ των διαδίκων μερών τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 5 Φεβρουαρίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ