ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Γ΄ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αριθμός Αποφάσεως 84/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τη δικαστή Μαρία Κωττάκη, Εφέτη, που όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Εφετείου Πειραιώς και τη Γραμματέα Τ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟ
Κατά μεν το άρθρο 516 ΚΠολΔ δικαίωμα εφέσεως έχουν, εφόσον νικήθηκαν ολικά ή μερικά στην πρωτόδικη δίκη, ο ενάγων, ο εναγόμενος κλπ, κατά δε το άρθρο 517 του ίδιου κώδικα η έφεση απευθύνεται κατά εκείνων που ήταν διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη. Ως διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη, κατά την έννοια της τελευταίας αυτής διατάξεως, νοούνται οι αντίδικοι του εκκαλούντος ήτοι του μεν ενάγοντος ο εναγόμενος κλπ, του δε εναγομένου ο ενάγων κλπ. Εξάλλου κατά το άρθρο 532 ΚΠολΔ αν λείπει κάποια από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της εφέσεως, ιδίως αν η έφεση δεν ασκήθηκε κατά τις νόμιμες διατυπώσεις, το δικαστήριο την απορρίπτει ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 246 ΚΠολΔ το δικαστήριο σε κάθε στάση της δίκης μπορεί, αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από αίτηση κάποιου διαδίκου, να διατάξει την ένωση και συνεκδίκαση περισσοτέρων εκκρεμών ενώπιόν του δικών ανάμεσα στους ίδιους ή διαφορετικούς διαδίκους, αν υπάγονται στην ίδια διαδικασία και κατά την κρίση του διευκολύνεται ή επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης ή επέρχεται μείωση των εξόδων. Η συνεκδίκαση, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, αποσκοπεί στην ενοποίηση της διαδικασίας προς διευκόλυνση ή επιτάχυνση της διεξαγωγής της δίκης ή προς μείωση των εξόδων, αποτελούσα ειδικότερη εκδήλωση της αρχής της οικονομίας της δίκης, χωρίς, όμως, να επιφέρει καμία μεταβολή στις σχέσεις των διαδίκων των ενωμένων διαφορετικών δικών, οι οποίες διατηρούν την αυτοτέλειά τους. Έτσι, με τη συνεκδίκαση δεν μεταβάλλονται οι ενάγοντες ή οι εναγόμενοι κλπ των συνεκδικαζομένων υποθέσεων σε ομόδικους. Τούτο περαιτέρω σημαίνει ότι δικαίωμα ασκήσεως ενδίκου μέσου κατά της αποφάσεως που εκδόθηκε επί των συνεκδικαζομένων δικών έχει κάθε διάδικος εκάστης από τις αυτοτελείς συνεκδικαζόμενες δίκες, ο οποίος οφείλει να απευθύνει αυτό κατά του αντιδίκου του στην αυτοτελή δίκη και όχι κατά των διαδίκων των άλλων συνεκδικαζομένων δικών (ΑΠ 1355/2004 – “Νόμος”). Στην προκειμένη περίπτωση, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ασκήθηκαν α) η από 22-11-2017 αγωγή (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./28-11-2017) από τον μοναδικό ενάγοντα και ήδη εκκαλούντα ………. κατά των εναγομένων και ήδη εκκαλούντων-εφεσίβλητων ……… και κατά της ασφαλιστικής εταιρείας ………. και β) η από 27-4-2018 αγωγή (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/30-4-2018) με ενάγοντες τους υπ΄αριθ. 1 έως και 4 αναφερομένους στο εισαγωγικό μέρος της παρούσας υπό στοιχείο Β εκκαλούντες κατά του προαναφερόμενου …….. και κατά της ασφαλιστικής εταιρείας ……. Των αγωγών αυτών διατάχθηκε η ένωση και συνεκδίκαση με την ήδη εκκαλουμένη απόφαση, η οποία δέχθηκε εν μέρει και τις δύο αγωγές. Κατά της αποφάσεως αυτής, ο μεν ενάγων της πρώτης εκ των ανωτέρω αγωγών καθώς και η εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία (……..) της δεύτερης εκ των ανωτέρω αγωγών άσκησαν την από 28.8.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2019) έφεση, την οποία απηύθυναν κατά των προαναφερόμενων υπ΄αριθ 1 έως και 4 διαδίκων και κατά της ασφαλιστικής εταιρείας ……….. Κατά της τελευταίας αυτής, όμως, διαδίκου, η έφεση ασκήθηκε απαραδέκτως εκ μέρους της ασφαλιστικής εταιρείας …….., δεδομένου ότι αυτές οι δύο ασφαλιστικές εταιρείες δεν ήταν μεταξύ τους αντίδικες στην πρωτόδικη δίκη. Επομένως, σύμφωνα με τα όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη της παρούσας, πρέπει η έφεση αυτή, κατά το μέρος που ασκήθηκε από την εταιρεία ……….. κατά της εταιρείας ……. να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Το απαράδεκτο αυτό, που εξάλλου ελέγχεται αυτεπαγγέλτως, προτείνει η τελευταία εταιρεία με τις 2.11.2020 προτάσεις της ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου.
Κατά τα λοιπά, η ως άνω από 28.8.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/30.8.2019) έφεση καθώς και η από 25.7.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./29.7.2020) έφεση κατά της υπ’ αριθ. 4946/2018 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε την ένδικη διαφορά αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρ.614 παρ. 6 ΚΠολΔ), έχουν ασκηθεί νομότυπα, με κατάθεση του δικογράφου τους και του σε αυτό συνημμένου για καθεμία παραβόλου, στη Γραμματεία του εκδόντος την εκκαλουμένη δικαστηρίου κι εμπρόθεσμα. Πρέπει επομένως, συνεκδικαζόμενες (246 ΚΠολΔ), να γίνουν τυπικά δεκτές (η μεν πρώτη εξ αυτών κατά το μέρος που δεν κρίθηκε ήδη απορριπτέα ως απαράδεκτη) και να ερευνηθούν περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (αρθρ. 495 επ., 511, 513, 516, 517, 518 παρ. 1 εδ. α΄ σε συνδ. με 147 παρ. 2, 520 § 1, 522, 533 ΚΠολΔ).
Η εκκαλουμένη συνεκδίκασε και δέχθηκε εν μέρει ως και κατ΄ουσίαν βάσιμες την από 22-11-2017 αγωγή (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./28-11-2017) και την από 27-4-2018 αγωγή (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../30-4-2018) με την οποία, οι ενάγοντες καθεμίας, ζητούσαν να τους επιδικασθεί αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης για τις υλικές ζημίες (ο ενάγων της πρώτης ……) και για τις υλικές ζημίες και σωματικές βλάβες (οι ενάγοντες της δεύτερης), που υπέστησαν κατά το σε αυτή περιγραφόμενο τροχαίο ατύχημα. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονούνται με τις υπό κρίση εφέσεις οι εκκαλούντες, για κακή εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνισή της και αφενός μεν ο ……… την καθ’ολοκληρία αποδοχή της από 22.11.2017 αγωγής του και την απόρριψη της αγωγής των υπ΄αριθ 1 έως και 4 των εφεσιβλήτων, αφετέρου οι λοιποί εκκαλούντες (ενάγοντες της από 27.4.2018 αγωγής) την εξ ολοκλήρου αποδοχή της δικής τους αγωγής. Η δε εκκαλούσα ασφαλιστική εταιρεία …….. κατά το μέρος που η έφεσή της έγινε τυπικά δεκτή ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την απόρριψη της αγωγής των υπ’ αριθ. 1 έως και 4 των εφεσιβλήτων. Σημειώνεται ότι οι εκκαλούντες της από 25.7.2020 εφέσεως ενώ άσκησαν την από 27.4.2018 αγωγή τους κατά του ………. και της ανωτέρω ασφαλιστικής εταιρείας, στρέφουν την έφεσή τους μόνο κατά της τελευταίας, παραδεκτώς, καθόσον από τις διατάξεις των άρθρων 516 και 517 του ΚΠολΔ συνάγεται ότι επί απλής ομοδικίας, όπως είναι αυτή μεταξύ του ασφαλισμένου οδηγού ζημιογόνου οχήματος και της ασφαλιστικής αυτού εταιρείας, ο αντίδικος των ομοδίκων δεν είναι υποχρεωμένος να στρέψει την έφεσή του εναντίον όλων αυτών, αλλά, κατ` επιλογήν του, εναντίον εκείνων των ομοδίκων που επιθυμεί (ΑΠ. 1140/2008 – “Νόμος”).
Από την εκτίμηση της ένορκης μαρτυρικής καταθέσεως του ……….. (μη αυτόπτη μάρτυρα-αναλυτή τροχαίων ατυχημάτων) και της χωρίς όρκο εξετάσεως του διαδίκου …………. , που περιέχονται στα ταυτάριθμα της εκκαλουμένης πρακτικά, που προσκομίζονται με επίκληση σε νομίμως επικυρωμένο αντίγραφο, καθώς και όλων ανεξαιρέτως των νομίμως μετ΄επικλήσεως προσκομιζομένων από όλους τους διαδίκους εγγράφων, σε μερικά από τα οποία ενδεικτικώς μόνο γίνεται μνεία κατωτέρω, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 1η.6. 2017 και περί ώρα 14:45 μ.μ., ο εκ των εναγόντων-εκκαλούντων ……. οδηγούσε το υπ’ αριθμό κυκλοφορίας …… ΙΧΕ αυτοκίνητο, μάρκας Citroen, ιδιοκτησίας του, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην εναγόμενη-εκκαλούσα-εφεσίβλητη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία “………..” επί της Νέας Εθνικής Οδού Αθηνών – Πατρών, στο ύψος του 184,800 χλμ αυτής, με κατεύθυνση πορείας από Αθήνα προς Πάτρα, στη δεξιά λωρίδα κυκλοφορίας. Η οδός αυτή είναι διπλής κατευθύνσεως, ευθεία, με ελαφρώς ανωφερική κλίση περί τα 300 μ. πριν το ανωτέρω ύψος στην ως άνω κατεύθυνση, στην οποία, κατά τον παραπάνω χρόνο, η αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας έκλεινε προοδευτικά με κώνους λόγω εκτέλεσης των έργων για την Ολυμπία οδό και απέμενε διαθέσιμη η δεξιά λωρίδα, πλάτους 3,80 μ., και η λωρίδα έκτακτης ανάγκης (Λ.Ε.Α.), πλάτους 3,60 μ, το συνολικό δηλαδή πλάτος του οδοστρώματος ήταν 07,40 μέτρα. Λόγω της εκτέλεσης των έργων, το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο ήταν 60 χιλιόμετρα την ώρα για όλους τους τύπους των οχημάτων, ενώ κατά τον παραπάνω χρόνο ήταν ημέρα, η άσφαλτος ήταν ξηρή, υπήρχε καλοκαιρία, η κυκλοφορία των οχημάτων ήταν κανονική και η ορατότητα δεν περιοριζόταν (βλ. την από 1-6-2017 έκθεση αυτοψίας τροχαίου ατυχήματος, σε συνδυασμό με το πρόχειρο σχεδιάγραμμα του Τ. Τ. Αυτοκινητοδρόμων Π.Α.Θ.Ε. Αχαΐας). Την ίδια ώρα, ο εκ των εναγόντων-εναγομένων- εκκαλούντων-εφεσίβλητων ………. οδηγούσε την υπ’ αριθμό κυκλοφορίας …….. δίκυκλη μοτοσυκλέτα, μάρκας ΚΤΜ – ADVENTURE, ιδιοκτησίας της δεύτερης ενάγουσας-εναγομένης-εκκαλούσας-εφεσίβλητης, …, η οποία ήταν ασφαλισμένη για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην εκ των εφεσιβλήτων -εναγομένων ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία “…….” και εκινείτο όπισθεν του ανωτέρω αυτοκινήτου, ακολουθούσε ο τρίτος εκ των εναγόντων-εκκαλούντων-εφεσιβλήτων ……. οδηγώντας την υπ’ αριθμό ….. δίκυκλη μοτοσυκλέτα, μάρκας SUZUKI GSX R1000, ιδιοκτησίας του, και όπισθεν αυτού εκινείτο ο τέταρτος εκ των εναγόντων-εκκαλούντων-εφεσιβλήτων ………. οδηγώντας την υπ’ αριθμό κυκλοφορίας ………. δίκυκλη μοτοσυκλέτα, μάρκας YAMAHA – TDM, ιδιοκτησίας του. ΄Ολοι οι προαναφερόμενοι μοτοσυκλετιστές αποτελούσαν τμήμα από “κομβόι” έξι συνολικά μηχανών, που είχαν ξεκινήσει από τα διόδια Ελευσίνας με προορισμό το λιμάνι της Πάτρας, προκειμένου να επιβιβασθούν στο πλοίο για την Ιταλία. Μπροστά από το προαναφερόμενο αυτοκίνητο και λίγο δεξιότερα καταλαμβάνοντας τμήμα της Λ.Ε.Α. εκινείτο ένα φορτηγό με ρυμουλκό, αγνώστων στοιχείων κυκλοφορίας, το οποίο, ο οδηγός του αυτοκινήτου επιχείρησε να προσπεράσει από αριστερά, ωστόσο ως εκ του ότι η αριστερή λωρίδα έκλεινε προοδευτικά με κώνους, δεν υπήρχε επαρκής χώρος για τον ανωτέρω ελιγμό, με αποτέλεσμα, όταν ο οδηγός αντιλήφθηκε αυτό (ότι δηλαδή δεν είχε επαρκή χώρο για προσπέραση) τροχοπέδησε απότομα το όχημά του, σχεδόν ακινητοποιώντας το. Κατόπιν αυτού, ο προαναφερόμενος ………, που οδηγούσε με υπερβολική για τις περιστάσεις ταχύτητα, μεγαλύτερη του ως άνω επιτρεπόμενου ορίου των 60 χιλιομέτρων ανά ώρα και χωρίς να τηρεί την ενδεδειγμένη απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο αυτοκίνητο, ενόψει της ταχύτητας που είχε αναπτύξει, της οδού επί της οποίας εκινείτο και των εν γένει επικρατουσών συνθηκών, τροχοπέδησε τη μοτοσυκλέτα του σε μια απόσταση μήκους 30,60 μέτρων και ακολούθως επέπεσε με σφοδρότητα στο οπίσθιο μέρος του αυτοκινήτου, στη συνέχεια εκτινάχθηκε από τη μοτοσυκλέτα του, η οποία σύρθηκε επί του οδοστρώματος και ακινητοποιήθηκε μεταξύ της δεξιάς λωρίδας και της Λ.Ε.Α., ενώ ο ίδιος έπεσε επί του οδοστρώματος και τραυματίσθηκε σοβαρά. Ακολούθως, ο ………., κινούμενος επίσης με ταχύτητα που υπερέβαινε κατά πολύ την επιτρεπόμενη, τροχοπέδησε άμεσα σε απόσταση μήκους 16,35 μ., με αποτέλεσμα να «διπλώσει» ο εμπρόσθιος τροχός της μηχανής του και να πέσει μαζί με αυτήν επί του οδοστρώματος, ενώ ο ……….., κινούμενος και αυτός με ταχύτητα κατά πολύ ανώτερη της επιτρεπόμενης, τροχοπέδησε ομοίως και κατόπιν προσέκρουσε στην προπορευόμενη από αυτόν μηχανή του τρίτου ενάγοντος και στη συνέχεια, στο οπίσθιο μέρος του αυτοκινήτου και μετά έπεσε στο οδόστρωμα. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι το προαναφερόμενο αυτοκίνητο έβαινε με ταχύτητα που δεν ξεπερνούσε τα 20 χλμ την ώρα του ατυχήματος, ο πρώτος εκ των ανωτέρω μοτοσυκλετιστών εκινείτο με ταχύτητα 118 χλμ την ώρα περίπου, υπολογισθείσα με βάση τα ίχνη τροχοπέδησης (30,60 μ.), την απορροφηθείσα ταχύτητα λόγω της πρόσκρουσης στο αυτοκίνητο, όπως προκύπτει από τις υλικές ζημίες των οχημάτων (50 χλμ την ώρα) και τα ίχνη σύρσης – χαραγών (60 μ.), ο δεύτερος εκ των ανωτερώ μοτοσυκλετιστών με ταχύτητα 95 χλμ την ώρα περίπου, υπολογισθείσα με βάση τα ίχνη τροχοπέδησης (16,35 μ.) και τα ίχνη σύρσης – χαραγών (60 μ.) και ο τρίτος εκ των ανωτέρω μοτοσυκλετιστών με ταχύτητα 92 χλμ την ώρα περίπου, υπολογισθείσα με βάση την τροχοπέδηση στην οποία προέβη (60 χλμ την ώρα) και την απορροφηθείσα ταχύτητα λόγω της πρόσκρουσης στη μοτοσικλέτα του τρίτου ενάγοντος αρχικά και στο αυτοκίνητο ακολούθως (50 και 40 χλμ την ώρα αντίστοιχα), όπως αναφέρεται στην προσκομιζόμενη από 12-9-2017 έκθεση τεχνικής πραγματογνωμοσύνης του ……….. Από τα προηγούμενα αποδεικνύεται ότι συνυπαίτιοι του ενδίκου ατυχήματος είναι όλοι οι προαναφερόμενοι οδηγοί. Ειδικότερα, ο μεν οδηγός του αυτοκινήτου δεν οδηγούσε με σύνεση και διαρκώς τεταμένη την προσοχή του, προκάλεσε δε αυτό αιτιωδώς από έλλειψη της προσοχής, την οποία όφειλε και μπορούσε να επιδείξει υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις (άρθρο 330 εδ. β’ ΑΚ), όπως θα έπραττε κάθε άλλος μέσος συνετός και ευσυνείδητος οδηγός. Συγκεκριμένα, ενεργώντας κατά παράβαση των υποχρεώσεών του από τον ΚΟΚ και των κανόνων της συνετούς και επιμελούς οδήγησης (άρθρα 12 § 1, 17 § 1 και 24 § 1 Ν. 2696/1999), επιχείρησε να εισέλθει στην αριστερή λωρίδα με σκοπό να προσπεράσει το προπορευόμενο από αυτόν φορτηγό, ενώ το πλάτος αυτής απομειωνόταν σταδιακά λόγω εκτέλεσης έργων, γεγονός που ήταν γνωστό σε όλους τους χρήστες της οδού, λόγω της υπάρχουσας εργοταξιακής οδικής σήμανσης και όταν καθυστερημένα αντιλήφθηκε ότι δεν επαρκούσε ο χώρος για προσπέραση, τροχοπέδησε αιφνιδίως, ακινητοποιώντας σχεδόν το όχημά του. Οι δε προαναφερόμενοι τρεις μοτοσυκλετιστές, από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλαν ενόψει των συνθηκών (έργα επί της οδού) και μπορούσαν να επιδείξουν αφενός κινούνταν με ταχύτητα κατά πολύ ανώτερη της επιτρεπόμενης που ήταν στα 60 χλμ την ώρα βάσει ειδικής σήμανσης λόγω εκτέλεσης εργασιών και αφετέρου δεν τηρούσαν αρκετή απόσταση ασφαλείας από το προπορευόμενο αυτοκίνητο, αλλά και μεταξύ τους, για την αποφυγή σύγκρουσης, αν το παραπάνω αυτοκίνητο μείωνε ξαφνικά την ταχύτητά του, όπως και έπραξε, δεδομένων των συνθηκών αφού υπήρχε διαθέσιμη μια μόνο λωρίδα κυκλοφορίας καθώς το φάρδος της αριστερής λωρίδας προοδευτικά μειωνόταν μέχρι που αυτή “έκλεινε” και η έτερη ήταν λωρίδα έκτακτης ανάγκης (άρθρα 12 § 1, 19 §§ 1, 2 και 7 και 20 § 1 Ν. 2696/1999), τμήμα της οποίας είχε καταλάβει το προπορευόμενο όχημα, με αποτέλεσμα να μην μπορέσουν να ακινητοποιήσουν εγκαίρως τις μηχανές τους και ο μεν πρώτος να επιπέσει με σφοδρότητα στο προπορευόμενο αυτοκίνητο και να ακολουθήσει την πορεία που προεκτέθηκε, ο επόμενος να χάσει τον έλεγχο της μηχανής και να πέσει στο οδόστρωμα και ο τελευταίος να επιπέσει τόσο στη μηχανή του δεύτερου όσο και στο αυτοκίνητο και τέλος στο οδόστρωμα. Με βάση τα προαναφερθέντα, το ποσοστό ευθύνης του οδηγού του αυτοκινήτου ανέρχεται σε 60%, των δε μοτοσυκλετιστών σε 40%, όπως ορθώς έκρινε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο αποδεχομένο εν μέρει τις ενστάσεις των εναγομένων εκάστης αγωγής περί συντρέχοντος πταίσματος των αντίστοιχων εναγόντων στην πρόκληση του ατυχήματος, απορριπτομένων ως αβάσιμων του υπό στοιχείο Γ λόγου της από 28.8.2019 εφέσεως, με τον οποίο οι εκκαλούντες παραπονούνται για τα αντίθετα καθώς και όλων των λόγων (τριών συνολικά) της από 28.8.2019 εφέσεως με τους οποίους οι εκκαλούντες αρνούνται την υπαιτιότητα του οδηγού ………. και παραπονούνται για το ποσοστό της καθορισθείσας από την εκκαλουμένη συνυπαιτιότητας. Ειδικά ο τρίτος (τελευταίος) λόγος της ανωτέρω εφέσεως περί του ύψους των επιδικασθέντων στους ενάγοντες της από 27.4.2018 αγωγής ποσών συνέχεται αποκλειστικά με την συνυπαιτιότητα και το βαθμό αυτής και όχι με το ουσία βάσιμο των κονδυλίων που συναπαρτίζουν τα επιδικασθέντα ποσά. Σημειώνεται επίσης ότι σε καμία από τις υπό κρίση συνεκδικαζόμενες εφέσεις δεν περιλαμβάνεται παράπονο κατά του κεφαλαίου της εκκαλουμένης με το οποίο αναγνωρίσθηκε ότι οι εναγόμενοι της από 22.11.2017 αγωγής (………και η ασφαλιστική εταιρεία ……..) υποχρεούνται να καταβάλουν στον ενάγοντα …… ως αποζημίωσή του και χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του, συνολικό ποσό 831,76 ευρώ με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής. Κατά συνέπεια, το ανωτέρω κεφάλαιο της εκκαλουμένης δεν μεταβιβάσθηκε στο παρόν δευτεροβάθμιο δικαστήριο (522 ΚΠολΔ) και γι΄αυτό δεν θα εξετασθεί.
Περαιτέρω, από τα προαναφερθέντα αποδεικτικά μέσα αποδεικνύεται ότι εξαιτίας της ένδικης σύγκρουσης, ο εκ των εναγόντων -εκκαλούντων-εφεσίβλητων ………. τραυματίστηκε σοβαρά. Διακομίσθηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ αρχικά στο τμήμα επειγόντων περιστατικών του Γενικού νοσοκομείου Αιγίου (Ανατολικής Αχαΐας), στο οποίο διασωληνώθηκε και διακομίσθηκε εκ νέου με το ΕΚΑΒ στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών. Χαρακτηρίστηκε πολυτραυματίας καθώς διαγνώσθηκαν αιμορραγικές θλάσεις, κάκωση θώρακος με θλάση πνεύμονος, κατάγματα στις εγκάρσιες αποφύσεις δεξιά των Α7 και Θ1 σπονδύλων με ήπια παρεκτόπιση, καθώς επίσης και συντριπτικά κατάγματα πολλαπλών πλευρών οπίσθια και ωμοπλάτης δεξιά. Εισήχθη στη ΜΕΘ όπου παρέμεινε διασωληνωμένος για 20 ημέρες (βλ. το υπ’ αριθμό πρωτ. …../14-6-2017 πιστοποιητικό της ΜΕΘ του ως άνω νοσοκομείου). Ακολούθως, στις 21-6-2017 μεταφέρθηκε προς περαιτέρω υποστήριξη και νοσηλεία στην καρδιοθωρακοχειρουργική κλινική του ίδιου νοσοκομείου (βλ. το υπ’αριθμό πρωτ. …./19-7-2017 ενημερωτικό σημείωμα του παραπάνω νοσοκομείου) και στη συνέχεια, στις 30.6.2017 νοσηλεύθηκε στην Ορθοπαιδική Κλινική αυτού, όπου υπεβλήθη σε διαγνωστική αρθροσκόπηση ώμου λόγω κατάγματος. ΄Ελαβε εξιτήριο στις 7.7.2017 (βλ. το υπ’ αριθμό πρωτ. …../10-7-2017 πιστοποιητικό του ανωτέρω νοσοκομείου). Στη συνέχεια, για την αποκατάστασή του υπεβλήθη σε εξήντα (60) συνεδρίες u/s tens, κινησιομαλάξεις, κινησιοθεραπείες και ενδυνάμωση, όπως του συνεστήθη, με αρχικό σκοπό την άμεση κινητοποίησή του και την έγερσή του από το κρεβάτι μετά την παρατεταμένη παραμονή του στη μονάδα εντατικής θεραπείας και ακολούθως, τη θεραπευτική παρέμβαση στο δεξιό χειρουργημένο ώμο του. Επιπρόσθετα, από 1.8.2017 έως 24.1.2018 υπεβλήθη σε πρόγραμμα φυσικοθεραπείας-υδροθεραπείας στο κέντρο αποκατάστασης ανοιχτής νοσηλείας “………”, λόγω του πόνου στη δεξιά ωμοπλάτη και του περιορισμού των κινήσεων του δεξιού άνω άκρου, του πόνου στη θωρακική μοίρα σπονδυλικής στήλης, όπου είχε έξι κατάγματα πλευρών και του πόνου στο αριστερό γόνατο λόγω ρήξης του οπίσθιου κέρατος έσω μηνίσκου, καθώς και της εν γένει μυϊκής αδυναμίας λόγω ακινησίας (βλ. την από 25-1-2018 βεβαίωση του ως άνω κέντρου), καθώς οι απλές φυσικοθεραπείες στις οποίες προέβη δεν απέδωσαν στην αποκατάστασή του (βλ. την από 27-7-2017 ιατρική γνωμάτευση του χειρουργού ορθοπαιδικού ……….). Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι ο ως άνω ενάγων υπεβλήθη για την αντιμετώπιση του τραυματισμού του σε επανειλημμένες μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου, κατά γόνυ άρθρωσης – κάτω ημιμορίου μηρού, ηλεκτρομυογράφημα, μικροβιολογικές εξετάσεις και ιατρικές επισκέψεις . Επίσης χρησιμοποίησε υπηρεσίες αποκλειστικής νοσοκόμας όσο νοσηλευόταν στο νοσοκομείο αλλά χρειάστηκε και νοσηλευτικές υπηρεσίας κατά τη διάρκεια της κατ’ οίκον νοσηλείας και ανάρρωσής του , τις οποίες του παρείχαν, άνευ ανταλλάγματος, η σύζυγός του, …….., και η μητέρα του – δεύτερη ενάγουσα-εναγομένη-εκκαλούσα-εφεσίβλητη, ……… για 55 ημέρες. Επίσης, ο παραπάνω, συνεπεία του ατυχήματος, υποχρεώθηκε να σταματήσει την εργασία του μέχρι να αποθεραπευθεί για το διάστημα από 1-6-2017 έως τις 6-10-2017 και συνεπώς, απώλεσε τα αντίστοιχα εισοδήματα ύψους 3.402 ευρώ, έναντι των οποίων επιδοτήθηκε από τον ασφαλιστικό του οργανισμό, για το παραπάνω χρονικό διάστημα, το ποσό των 2.093,82 ευρώ (βλ. την υπ’ αριθμό πρωτ. ………/22-5-2018 απόφαση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Κορυδαλλού). Περαιτέρω, ο ενάγων, επειδή δεν μπορούσε να εξυπηρετηθεί με τα συνήθη συγκοινωνιακά μέσα λόγω του σοβαρού τραυματισμού του από το ατύχημα και επιβαλλόταν η μίσθωση αυτοκινήτου, υποχρεώθηκε να μισθώσει ταξί, για τις μετακινήσεις του από την οικία του στον Κορυδαλλό στο προαναφερόμενο κέντρο αποκατάστασης «……..», που βρίσκεται στο Αιγάλεω, όπου υποβαλλόταν σε φυσικοθεραπείες και υδροθεραπείες. Επιπρόσθετα, ο ενάγων υποχρεώθηκε να δαπανήσει το συνολικό ποσό των 212 ευρώ για έξοδα οδικής βοήθειας και μεταφοράς της μοτοσικλέτας του ενώ συνεπεία της πτώσης του στο οδόστρωμα, καταστράφηκε ο ειδικός εξοπλισμός του και συγκεκριμένα, το κράνος του και ο ρουχισμός του καθώς και τα προσωπικά αντικείμενα, που έφερε μαζί του και ειδικότερα, το ρολόι του τα γυαλιά ήλιου του, το κινητό του τηλέφωνο. Για όλες τις προαναφερόμενες αιτίες, η εκκαλουμένη έκρινε ότι ο πρώτος ενάγων και ήδη εκκαλών υπέστη περιουσιακή ζημία συνολικού ύψους 8.164,05 ευρώ, από το οποίο, λαμβάνοντας υπόψη το ποσοστό συνυπαιτιότητάς του, του επιδίκασε ποσό 4.898,43 ευρώ, κεφάλαιο κατά του οποίου δεν υπάρχει λόγος εφέσεως παρά μόνο ως προς τη συνυπαιτιότητα, την οποία αρνούνται όλοι οι εκκαλούντες με τον υπό στοιχείο Γ λόγο εφέσεως, ο οποίος ήδη εξετάσθηκε και απορρίφθηκε.
Με τον υπό στοιχείο Δ λόγο εφέσεως όλοι οι παθόντες-εκκαλούντες παραπονούνται για το ύψος της χρηματικής ικανοποίησης που τους επιδικάσθηκε ισχυριζόμενοι ότι είναι χαμηλό. Ειδικότερα με τον Δ1 λόγο εφέσεως παραπονείται ο πρώτος εκκαλών ότι το ποσό των 15.000 ευρώ που του επιδικάσθηκε ως χρηματική ικανοποίηση δεν αντιστοιχεί στην ηθική βλάβη που του προκάλεσε η περιγραφόμενη ταλαιπωρία στην οποία υπεβλήθη εξαιτίας του ένδικου τραυματισμού του. Από το άρθρο 932 του Α.Κ. προκύπτει ότι σκοπός της διατάξεως είναι να επιτυγχάνεται μία υπό ευρεία έννοια αποκατάσταση του παθόντος για την ηθική του βλάβη, λόγω της αδικοπραξίας, ώστε αυτός να απολαύει μία δίκαιη και επαρκή ανακούφιση και παρηγοριά, χωρίς, από το άλλο μέρος, να εμπορευματοποιείται η προσβληθείσα ηθική αξία και να επεκτείνεται υπέρμετρα το ύψος της αποζημιώσεως για ηθική βλάβη, που δεν μπορεί να αποτιμηθεί επακριβώς σε χρήμα. Με βάση το σκοπό αυτόν αντλούνται, στη συνέχεια, ως ουσιώδη χαρακτηριστικά της έννοιας του “ευλόγου” εκείνα τα στοιχεία που αποτελούν τα πλέον πρόσφορα μέσα για την εκπλήρωση του εν λόγω σκοπού της διάταξης. Τέτοια στοιχεία είναι κυρίως: το είδος και η βαρύτητα της προσβολής, η περιουσιακή, κοινωνική και προσωπική κατάσταση των μερών και κυρίως του παθόντος, η βαρύτητα του πταίσματος του δράστη (στο βαθμό που επηρεάζει την ένταση της ηθικής βλάβης), η βαρύτητα του τυχόν συντρέχοντος πταίσματος του θύματος, οι όλες ειδικότερες συνθήκες πρόκλησης της ηθικής βλάβης. Τα στοιχεία αυτά πρέπει να οδηγούν το δικαστή να σχηματίσει την κατά το άρθρο 932 του Α.Κ εύλογη κρίση του (όχι κατά τις υποκειμενικές του ανέλεγκτες αντιλήψεις, αλλά) κατ` εφαρμογή του αντικειμενικού μέτρου που θα εφάρμοζε και ο νομοθέτης, αν έθετε ο ίδιος τον κανόνα αποκατάστασης της ηθικής βλάβης στην ατομική περίπτωση. Συνάγεται δε το αντικειμενικό αυτό μέτρο από τον ανωτέρω σκοπό του άρθρου 932 του Α.Κ. και, μέσω αυτού, από την όλη κλίμακα των υπερκείμενων σκοπών του συστήματος αποζημίωσης λόγω αδικοπραξίας, που περιέχονται στον Αστικό Κώδικα. Η κρίση του δικαστηρίου ουσίας, όσον αφορά το ύψος της επιδικαστέας χρηματικής ικανοποίησης αποφασίζεται (κατ’ αρχήν αναιρετικώς ανέλεγκτα), με βάση τους ισχυρισμούς και τα αποδεικτικά στοιχεία που θέτουν στη διάθεσή του οι διάδικοι. Επιβάλλεται όμως, σε κάθε περίπτωση να τηρείται, κατά τον καθορισμό του επιδικαζόμενου ποσού, η αρχή της αναλογικότητας ως γενική νομική αρχή και δη αυξημένης τυπικής ισχύος (άρθρα 2 παρ. 1 και 25 του ισχύοντος Συντάγματος), με την έννοια ότι η σχετική κρίση του δικαστηρίου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα όρια, όπως αυτά διαπιστώνονται από τα δεδομένα της κοινής πείρας και την κοινή περί δικαίου συνείδηση σε ορισμένο τόπο και χρόνο και αποτυπώνονται στη συνήθη πρακτική των δικαστηρίων. Και τούτο, διότι μια απόφαση, με την οποία επιδικάζεται ένα ευτελές ή υπέρμετρα μεγάλο ποσό, ως δήθεν εύλογο κατά την ελεύθερη κρίση του δικαστηρίου, προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης, ευτελίζει, στην πρώτη περίπτωση, (όσον αφορά τον παθόντα), το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου, και στη δεύτερη, (όσον αφορά τον υπόχρεο), το δικαίωμα της περιουσίας του, αφού το δικαστήριο επεμβαίνοντας στη διαφορά μεταξύ ιδιωτών πρέπει να τηρεί μια δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στα αντιτιθέμενα συμφέροντα, με παράλληλη προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Στο σημείο αυτό σημειώνεται ότι η έννοια της αναλογικότητας είναι έννοια αυστηρότερη του “ευλόγου” και συνακόλουθα το “εύλογο” εμπεριέχεται αναγκαίως στο “ανάλογο”. Άλλωστε την αρχή αυτή, υπό την προεκτεθείσα έννοια, εκφράζει και η υπερνομοθετικής ισχύος διάταξη του άρθρου 1 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, υπό την έννοια ότι πρέπει να υπάρχει μια ανεκτή σχέση αναλογικότητας μεταξύ των χρησιμοποιούμενων μέσων και του σκοπού που επιδιώκει κάθε μέτρο, το οποίο αποστερεί ένα άτομο από θεμελιακό δικαίωμά του, όπως από την ιδιοκτησία του.(ΟλΑΠ 9/2015, ΑΠ 211/2017, ΑΠ 1587/2017, ΑΠ 2/2020, ΑΠ 265/2020- “Νόμος”).
Στην προκειμένη περίπτωση και σε ό,τι αφορά στον πρώτο εκκαλούντα, ενόψει του είδους και της σοβαρότητας της σωματικής βλάβης που αυτός υπέστη εξαιτίας του ενδίκου ατυχήματος και η οποία αναλυτικά περιγράφεται ανωτέρω, ιδίως δε του ότι η ζωή του διέτρεξε κίνδυνο καθώς αυτός παρέμεινε διασωληνωμένος στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας επί είκοσι ημέρες και στη συνέχεια παρέμεινε στο νοσοκομείο για νοσηλεία και χειρουργική επέμβαση για ακόμα δεκαεπτά ημέρες, του βαθμού πταίσματος τόσο του οδηγού του αυτοκινήτου όσο και του ίδιου του παθόντος στην πρόκληση του ενδίκου ατυχήματος και του εξαιτίας αυτού τραυματισμού του, της σωματικής και ψυχικής ταλαιπωρίας στην οποία υπεβλήθη για την αντιμετώπιση του τραυματισμού κατά το παρατεταμένο διάστημα της αποθεραπείας του, της ηλικίας του (41 ετών), της κοινωνικής και οικονομικής καταστάσεως αμφοτέρων των συνυπαιτίων οδηγών, που είναι μέτρια αλλά όχι της ασφαλιστικής εταιρείας που η ευθύνη της είναι εγγυητική, εύλογο, κατά τα ανωτέρω κριτήρια, για τη χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που του προκλήθηκε από τον ένδικο τραυματισμό του κρίνεται το ποσό των 25.000 ευρώ και όχι αυτό των 15.000 ευρώ που έκρινε η εκκαλουμένη, όπως βασίμως υποστηρίζει αυτός με τον Δ1 λόγο της από 25.7.2020 εφέσεως.
Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι συνεπεία του ενδίκου ατυχήματος, η μοτοσυκλέτα που οδηγούσε ο προαναφερόμενος, ιδιοκτησίας της δεύτερης ενάγουσας-εκκαλούσας-εφεσίβλητης, υπέστη μεγάλες υλικές ζημίες στην εμπρόσθια επιφάνειά της, καθώς και περιμετρικά λόγω της εκτροπής και ανατροπής της. Η μηχανή αυτή, εργοστασίου κατασκευής ΚΤΜ MOTORRAD, τύπου 1190 ADVENTURE, κυλινδρισμού μηχανής 1195cc, μοντέλο έτους 2016, είχε αγορασθεί από την ενάγουσα καινούρια και ήταν σε καλή κατάσταση. Για την αποκατάσταση των ζημιών της θα έπρεπε να δαπανηθεί το ποσό των 10.420,96 ευρώ για αγορά ανταλλακτικών (σετ καλάμια, κόλα, βάση τιμονιού, σετ επισκευής ρουλεμάν – σταυρού, τιμονόπλακα, σταυρός, πμόνι, διακόπτης, χούφτες, μανέτα συμπλέκτη, καθρέπτης R, καθρέπτης L, σταντ κεντρικό, σταντ πλαϊνό,βάση σταντ, σκελετός, βάση μασπιέ συνοδηγού αριστερή, σταμπιλιζατέρ, σετ επισκευής ψαλιδιού, τεπόζιτο, αυτοκόλλητα, αυτοκόλλητα καλαμιών, ζελατίνα, μάσκα φανού, καπάκι δεξιό, κάλυμμα τεπόζιτου, κάλυμμα μάσκας δεξιό, δεξιός αεραγωγός, εμπρόσθιο φτερό, αριστερό καπάκι, καπάκι μάσκας αριστερό, αριστερό αεραγωγός, καπάκι κάτω, εισαγωγή αέρα αριστερή, εμπρόσθιος τροχός, δισκόπλακα εμπρός αριστερή και δεξιά, άξονας τροχού, σένσορας ABS, δεξιά δαγκάνα, εμπρόσθιο φανάρι, φλας οπίσθιο και εμπρόσθιο αριστερά, δεξιό φλας, βάση αριστερή και δεξιά, εμπρόσθιο σωληνάκι φρένου, σωληνάκι, κάγκελα και σετ κλειδαριές) και το ποσό των 1.000,00 ευρώ για εργασίες τοποθέτησης αυτών, πλέον ΦΠΑ 24%, ποσού 2.741,03 και συνολικά το ποσό των 14.161,99 ευρώ (βλ. την από 17-10-2017 προσφορά της εταιρείας «…………»). Επομένως, η επισκευή της ανωτέρω μοτοσικλέτας είναι οικονομικά ασύμφορη, λόγω του μεγάλου κόστους που θα απαιτούταν για την αγορά των ανταλλακτικών και τις εργασίες τοποθέτησής τους, η οποία (επισκευή), συνυπολογιζόμενης και της επελθούσας λόγω του ατυχήματος μείωσης της αγοραστικής αξίας της, θα ξεπερνούσε την προ του ατυχήματος εμπορική της αξία, ποσού 13.500,00 ευρώ, λαμβανομένων υπόψη προς τούτο και των διδαγμάτων της κοινής πείρας και λογικής. Συνεπώς, η ζημία που υπέστη η ενάγουσα για την ανωτέρω αιτία ανέρχεται στο ποσό των 13.500,00 ευρώ, από την οποία πρέπει να αφαιρεθεί η αξία των υπολειμμάτων της κατεστραμμένης μηχανής, ποσού 500,00 ευρώ. Το ποσό αυτό πρέπει να περιορισθεί κατά το ποσοστό (40%) κατά το οποίο κρίθηκε ο πρώτος ενάγων-εναγόμενος-εκκαλών-εφεσίβλητος, προστηθείς στην οδήγηση της μηχανής, συνυπαίτιος του ατυχήματος, ήτοι κατά το ποσό των (13.000,00 Χ 40%=) 5.200,00 ευρώ, απομένοντος υπολοίπου προς καταβολή (13.0000,00 – 5.200,00=) 7.800,00 ευρώ, όπως ορθώς έκρινε η εκκαλουμένη, απορριπτομένου ως αβάσιμου του υπό στοιχείο Ε λόγου της από 25.7.2020 εφέσεως, με τον οποίο η εκκαλούσα ………. παραπονείται για τα αντίθετα, ισχυριζόμενη ότι η αξία της εν λόγω μοτοσυκλέτας ανερχόταν σε 16.500 ευρώ.
Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι ο τρίτος ενάγων-εκκαλών-εφεσίβλητος …………, εξαιτίας του ενδίκου ατυχήματος υπέστη κάταγμα έξω σφυρού αριστερής ποδοκνημικής και εκδορές δεξιάς άκρας χειρός όπως διαπιστώθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Αίγιου, όπου μεταφέρθηκε με το ΕΚΑΒ. Προς αντιμετώπιση του κατάγματος τέθηκε γυψονάρθηκας και συνεστήθη επανεκτίμηση για πιθανή χειρουργική αντιμετώπιση σε τυχόν παρεκτόπιση του κατάγματος (βλ. την υπ’ αριθ. πρωτ. ……./21-6-2017 ιατρική βεβαίωση – γνωμάτευση του ως άνω νοσοκομείου). Ακολούθως, την ίδια ημέρα μετέβη στο Θεραπευτήριο «……….», όπου υπεβλήθη σε χειρουργική επέμβαση για το ανωτέρω κάταγμα, ενώ διαγνώσθηκε και ρήξη έσω πλαγίου συνδέσμου και του συνεστήθη άδεια για δύο μήνες, βάδιση με βακτηρίες για 1,5 μήνες και φυσικοθεραπείες (βλ. το από 3-62017 εξιτήριο του παραπάνω νοσοκομείου). Τέλος, υπεβλήθη σε νέα χειρουργική επέμβαση στις 15-12-2017 για την αφαίρεση των υλικών της οστεοσύνθεσης (βλ. το από 15-12-2017 πρακτικό χειρουργείου του ως άνω νοσοκομείου). Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι ο ως άνω ενάγων μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο στις 3.6.2017, αλλά και μετά την επέμβαση αφαίρεσης των υλικών της οστεοσύνθεσης στις 15-12-2017, λόγω της προαναφερόμενης κατάστασης της υγείας του και της συνακόλουθης περιορισμένης ικανότητάς του να αυτοεξυπηρετείται, είχε ανάγκη των υπηρεσιών αποκλειστικής νοσοκόμας. Τις υπηρεσίες αυτές του παρείχε, άνευ ανταλλάγματος, η σύζυγός του, ……….., η οποία με εντατικοποίηση των προσπαθειών της πρόσφερε σε αυτόν πς σχετικές πρόσθετες υπηρεσίες αποκλειστικής νοσοκόμας επιπλέον αυτών που πρόσφερε στα πλαίσια των συζυγικών σχέσεων. Συγκεκριμένα, αποδεικνύεται ότι απασχολούταν καθημερινά για τέσσερις ώρες συνολικά και για το εύλογο χρονικό διάστημα των δεκαπέντε (15) και πέντε (5) ημερών αντίστοιχα. Αντίθετα, δεν αποδεικνύεται ότι ο ενάγων έχρηζε υπηρεσιών αποκλειστικής νοσοκόμας για διάστημα πενήντα πέντε (55) ημερών και για οκτώ ώρες ημερησίως ενόψει της έκτασης του τραυματισμού του, απορριπτομένου ως αβάσιμου του υπό στοιχείο ΣΤ.1 λόγου της 25.7.2020 εφέσεως. Ο προαναφερόμενος, αν προσλάμβανε τρίτο πρόσωπο προς παροχή των ως άνω υπηρεσιών, θα δαπανούσε κατά την κοινή πείρα, το ποσό των 20,00 ευρώ ημερησίως και συνολικά για χρονικό διάστημα 20 ημερών το ποσό των 400,00 ευρώ. Επίσης, λόγω του τραυματισμού του, υποχρεώθηκε να σταματήσει την εργασία του μέχρι να αποθεραπευθεί για το διάστημα δύο μηνών. Εργαζόταν ως ιδιωτικός υπάλληλος (αποθηκάριος) στην επιχείρηση με την επωνυμία «…………», με μικτό μηνιαίο μισθό πλήρους απασχόλησης 805,75 ευρώ (βλ. την από 10-11-2017 βεβαίωση της ως άνω εργοδότριας εταιρείας και τις από 30-4-2017 και 31-5-2017 εξοφλητικές αποδείξεις μισθοδοσίας) και συνεπώς, απώλεσε εισοδήματα ύψους 1.611,50 ευρώ, έναντι των οποίων επιδοτήθηκε από τον ασφαλιστικό του οργανισμό το ποσό των 1.226,94 ευρώ (βλ. την υπ’ αριθμό πρωτ. ………/20-2-2018 απόφαση του ΕΦΚΑ) και συνεπώς δικαιούται το υπόλοιπο, ποσού 384,56 ευρώ. Περαιτέρω, εξαιτίας του ενδίκου ατυχήματος, η μοτοσικλέτα του υπέστη φθορές στο εμπρόσθιο τμήμα της και περιμετρικά λόγω της εκτροπής – ανατροπής της, για την αποκατάσταση των οποίων ο εν λόγω διάδικος δαπάνησε : α) για αγορά ανταλλακτικών : 200,00 ευρώ για φανάρι (μεταχειρισμένο), 137,00 ευρώ για φανοστάτη, 322,00 ευρώ για μούτρο, 150,00 ευρώ για ζελατίνα, 350,00 ευρώ για κοντέρ (μεταχειρισμένο), 200,00 ευρώ για fering αριστερό πάνω (μεταχειρισμένο), 186,00 ευρώ για fering αριστερό κάτω, 200 ευρώ για fering δεξιό πάνω (μεταχειρισμένο), 186,00 ευρώ για fering δεξιό κάτω, 250,00 ευρώ για αριστερό υποπλαίσιο, 250,00 ευρώ για δεξιό υποπλαίσιο, 250,00 ευρώ για οπίσθιο υποπλαίσιο, 130,00 ευρώ για αριστερό πλαϊνό ουράς, 130,00 ευρώ για δεξιό πλαϊνό ουράς, 187 ευρώ για μεσαία ουρά, 90 ευρώ για οπίσθιο φανάρι, 350,00 ευρώ για τεπόζιτο (μεταχειρισμένο), 290 ευρώ για ρόδα (μεταχειρισμένη), 75,00 ευρώ για εμπρόσθιο άξονα ρόδας, 150 ευρώ για εμπρόσθια αριστερή δισκόπλακα, 150,00 ευρώ για εμπρόσθια δεξιά δισκόπλακα, 550,00 ευρώ για εμπρόσθιο σύστημα κομπλέ (μεταχειρισμένο), 132,00 ευρώ για αριστερό κλιπον, 132,00 ευρώ για δεξιό κλιπον, 50,00 ευρώ για αντίβαρα, 50,00 ευρώ για χερούλια, 120,00 ευρώ για μανιτάρια και 175,00 ευρώ για εμπρόσθιο φτερό, ήτοι συνολικό ποσό, συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 24%, 5.442,00 ευρώ και β) για εργασίες επισκευής : 150,00 ευρώ για βαφή ρόδας, 10,00 ευρώ για αντικατάσταση φαναριού, 20,00 ευρώ για αντικατάσταση φανοστάτη, 10,00 ευρώ για αντικατάσταση μούτρου, 10,00 ευρώ για αντικατάσταση ξελατίνας, 20,00 ευρώ για αντικατάσταση κοντέρ, 20,00 ευρώ για αντικατάσταση fering αριστερό πάνω, ευρώ για αντικατάσταση fering αριστερό κάτω, 20,00 ευρώ για αντικατάσταση fering δεξιό πάνω, 10,00 ευρώ για αντικατάσταση fering δεξιό κάτω, 30,00 ευρώ για αντικατάσταση αριστερού υποπλαισΐου, 30,00 ευρώ για αντικατάσταση δεξιού υποπλαισΐου, 10,00 ευρώ για αντικατάσταση οπίσθιου υποπλαισΐου, 10,00 ευρώ για αντικατάσταση αριστερού πλαϊνού ουράς, 10,00 ευρώ για αντικατάσταση δεξιού πλαϊνού ουράς, 10,00 ευρώ για αντικατάσταση μεσαίας ουράς, 5,00 ευρώ για αντικατάσταση οπίσθιου φαναριού, 30,00 ευρώ για αντικατάσταση τεπόζιτου, 10,00 ευρώ για αντικατάσταση ρόδας, 5,00 ευρώ για αντικατάσταση εμπρόσθιου άξονα ρόδας, 10,00 ευρώ για αντικατάσταση εμπρόσθιας αριστερής δισκόπλακας, 10,00 ευρώ για αντικατάσταση εμπρόσθιας δεξιάς δισκόπλακας, 50,00 ευρώ για αντικατάσταση εμπρόσθιου συστήματος, 15 ευρώ για αντικατάσταση αριστερού κλιπον, 15,00 ευρώ για αντικατάσταση δεξιού κλιπον, 5,00 ευρώ για αντικατάσταση αντίβαρων, 5,00 ευρώ για αντικατάσταση χερουλιών, 5,00 ευρώ για αντικατάσταση μανιταριών και 5,00 ευρώ για αντικατάσταση εμπρόσθιου φτερού, ήτοι συνολικό ποσό, συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α. 24%, 550,00 ευρώ (βλ. τις με αριθμούς …/27- 4-2018 και …./27-4-2018 αποδείξεις, σε συνδυασμό με τις συνημμένες αναλυτικές καταστάσεις ανταλλακτικών και εργασιών επισκευής του συνεργείου του ……….) και συνολικά για τις παραπάνω αιτίες το ποσό των 5.992 ευρώ. Η μηχανή, μάρκας Suzuki GSX R1000, που τέθηκε σε κυκλοφορία στις 6-7-2007, είχε εμπορική αξία κατά τον ένδικο χρόνο 8.500 ευρώ, εξαιτίας δε των εκτεταμένων βλαβών που υπέστη και παρά την επισκευή τους με καινούργια ανταλλακτικά, η εμπορική της αξία μειώθηκε κατά ποσοστό 10%, με αντίστοιχη ζημία του προαναφερομένου διαδίκου ποσού 850 ευρώ, δεκτού γενομένου ως βάσιμου του υπό στοιχείο ΣΤ.2 λόγου της από 25.7.2020 εφέσεως. Ακόμη, από την πτώση του ως άνω ενάγοντος στο οδόστρωμα καταστράφηκε το κράνος του, μάρκας Arai, αξίας 400,00 ευρώ, και το μπουφάν του, μάρκας Dainesse, αξίας 100,00 ευρώ απορριπτομένων των σχετικών αγωγικών κονδυλίων κατά το υπερβάλλον. Εντούτοις, τα παραπάνω ποσά των (400,00 +384,56 +5.992,00 +850+ 500,00 =) 8.126,56 ευρώ πρέπει να περιορισθούν κατά το ποσοστό (40%) κατά το οποίο ο προαναφερόμενος κρίθηκε συνυπαίτιος του ατυχήματος, ήτοι κατά το ποσό των (8.126,56 Χ 40%=) 3. 250,62ευρώ, απομένοντος υπολοίπου (8.126,56 – 3.250,62=) 4.875,93 ευρώ. Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι ο ανωτέρω διάδικος εξαιτίας του ενδίκου ατυχήματος και του εξ αυτού τραυματισμού του υπέστη ηθική βλάβη, για τη χρηματική ικανοποίηση της οποίας, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα κριτήρια κι αφού ληφθούν υπόψη οι συνθήκες του ατυχήματος, ο βαθμός πταίσματος του οδηγού του αυτοκινήτου αλλά και του ίδιου του παθόντος στην πρόκληση αυτού, του είδους της σωματικής βλάβης και της σωματικής και ψυχικής ταλαιπωρίας στην οποία αυτός υπεβλήθη για τη θεραπεία του, της ηλικίας του (47 ετών), της κοινωνικής και οικονομικής καταστάσεως αμφοτέρων, που είναι μέτρια αλλά όχι της ασφαλιστικής εταιρείας που η ευθύνη της είναι εγγυητική, εύλογο κρίνεται το ποσό των 12.000 ευρώ και όχι των 7.000 που έκρινε η εκκαλουμένη, όπως βασίμως υποστηρίζει αυτός με τον Δ2 λόγο της από 25.7.2020 εφέσεως.
Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι ο τέταρτος ενάγων-εκκαλών-εφεσίβλητος …… από την πτώση του στο οδόστρωμα εξαιτίας του ατυχήματος υπέστη κάκωση αριστερού πήχεως (βλ. την υπ’ αριθμό πρωτ. ……../5-7-2017 ιατρική βεβαίωση – γνωμάτευση του Γενικού Νοσοκομείου Αίγιου) και του προκλήθηκε ηθική βλάβη, για τη χρηματική ικανοποίηση της οποίας, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών του ατυχήματος, του βαθμού της υπαιτιότητας του οδηγού του αυτοκινήτου και της συνυπαιτιότητάς του στην πρόκληση του ατυχήματος και του τραυματισμού του, του είδους και της φύσης των σωματικών βλαβών που υπέστη ο τελευταίος, του ψυχικού και σωματικού άλγους, της ηλικίας του (38 ετών) και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών, που είναι μέτρια, καθώς η ευθύνη της δεύτερης εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρείας είναι εγγυητική, το ποσό των 400 ευρώ είναι εύλογο και δίκαιο, όπως ορθώς έκρινε η εκκαλουμένη, απορριπτομένου ως αβάσιμου του υπό στοιχεία Δ3 λόγου της από 25.7.2020 εφέσεως. Επιπρόσθετα, η μοτοσικλέτα του υπέστη φθορές στο εμπρόσθιο τμήμα της και περιμετρικά λόγω της εκτροπής – ανατροπής της, για την αποκατάσταση των οποίων ο ως άνω διάδικος θα απαιτηθεί να καταβάλει για αγορά ανταλλακτικών : 140,96 ευρώ για βάση φερινγκ, 265,62 ευρώ για μάσκα φανού, 303,95 ευρώ για εμπρόσθιο φανάρι, 36,99 ευρώ για εμπρόσθιο δεξιό φλας, 47,49 ευρώ για εμπρόσθιο αριστερό φλας, 148,34 ευρώ για εμπρόσθιο φτερό, 199,55 ευρώ για πλαϊνό δεξιό φερινγκ, 15,47 ευρώ για αυτοκόλλητα πλαϊνού φερινγκ, 547,81 ευρώ για καντραν, 199,95 ευρώ για πλαϊνό αριστερό φερινγκ, 14,45 ευρώ για αυτοκόλλητο πλαϊνού φερινγκ, 15,45 ευρώ για αυτοκόλλητο μάσκας φανού, 75,49 ευρώ για τιμόνι, 51,36 ευρώ για μανέτα εμπρόσθιου φρένου, 23,78 ευρώ για τσιμούχες καλαμιών και λάδι, 158,41 ευρώ για ζελατίνα, 26,74 ευρώ για βίδες ξελατίνας, 35,46 ευρώ για παξιμάδια για τις βίδες ζελατίνας, 21,76 ευρώ για βίδες για πλαϊνά φερινγκ, 44,69 ευρώ για εμπρόσθιο φανάρι πορείας, 11,79 ευρώ για βάση φαναριού πορείας, 4,59 ευρώ για λάστιχο βάσης πορείας, 32,93 ευρώ για πατήθρα οδηγού δεξιά, 16,24 ευρώ για λάστιχο πατήθρας και 60,74 ευρώ για πετάλι πίσω φρένου και συνολικά το ποσό των 2.500,01 ευρώ (βλ. την προσφορά του συνεργείου της ………..). Η μηχανή ήταν μάρκας Yamaha RN11, που τέθηκε σε κυκλοφορία στις 9-3-2004 κι η εμπορική αξία της κατά τον ένδικο χρόνο ανερχόταν σε 4.000 ευρώ, υπέστη δε αυτή μείωση εξαιτίας των προαναφερόμενων βλαβών κατά ποσοστό 10%, με αντίστοιχη ζημία του ιδιοκτήτη της ποσού 400 ευρώ, κατ’ αποδοχή ως βάσιμου του Ζ λόγου της από 25.7.2020 εφέσεως. Τέλος, αποδεικνύεται ότι από την πτώση του ως άνω διαδίκου στο οδόστρωμα συνέπεια του ατυχήματος καταστράφηκε το κράνος του, μάρκας Shoei, αξίας 300,00 ευρώ, απορριπτομένου του σχετικού αγωγικού κονδυλίου κατά το υπερβάλλον. Η συνολική επομένως ζημία του ανέρχεται στο ποσό των (2.500+400+300=) 3.200 ευρώ από το οποίο πρέπει να αφαιρεθεί αυτό που αντιστοιχεί στο ποσοστό (40%) της συνυπαιτιότητάς του και να του επιδικασθεί ως αποζημίωση ποσό 1.920 ευρώ πλέον του ποσού των 400 ευρώ λόγω ηθικής βλάβης.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εκκαλουμένη ορθώς εκτίμησε τις αποδείξεις κι έκρινε συνυπαίτιους της ένδικης σύγκρουσης όλους τους εμπλεκόμενους οδηγούς καθορίζοντας τη συνυπαιτιότητα αυτών στα προαναφεθέντα ποσοστά και η από 28.8.2019 έφεση, κατά το μέρος που κρίθηκε παραδεκτή, είναι απορριπτέα ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη στο σύνολό της, όπως και ο υπό στοιχείο Γ λόγος της από 25.7.2020 εφέσεως. ΄Εσφαλε, όμως, η εκκαλουμένη που επιδίκασε στον πρώτο και τρίτο των εναγόντων-εκκαλούντων για χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης τους ποσά μικρότερα από τα προαναφερθέντα και που απέρριψε το κονδύλι για την απομείωση της αξίας των προαναφερόμενων μοτοσυκλετών. Πρέπει, επομένως, η από 25.7.2020 έφεση να γίνει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη κατά τους υπό στοιχεία Δ1, Δ2, Στ2 και Ζ λόγους της, απορριπτομένων των λοιπών λόγων ως αβάσιμων, να επιστραφεί το κατατεθέν παράβολο στους εκκαλούντες και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη μόνο ως προς κεφάλαιό της που αφορά στην από 27.4.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2018) αγωγή και την εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία “………..”, κατά τις διατάξεις της, όμως, ως προς όλους τους ενάγοντες της ανωτέρω αγωγής για το ενιαίο της εκτελέσεως. Ακολούθως, αφού κρατηθεί η υπόθεση και δικασθεί κατ΄ουσίαν, πρέπει να γίνει η ανωτέρω αγωγή εν μέρει δεκτή ως και κατ΄ουσίαν βάσιμη ως προς την ανωτέρω εναγομένη. Ακολούθως, πρέπει να αναγνωρισθεί ότι η ανωτέρω εναγομένη υποχρεούται να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα ……. συνολικό ποσό 29.898,43 ευρώ, στη δεύτερη ενάγουσα ……….. συνολικό ποσό 7.800 ευρώ, στον τρίτο ενάγοντα ……….. συνολικό ποσό 16.875,93 ευρώ και στον τέταρτο ενάγοντα ………. συνολικό ποσό 2.320 ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής, κατ’ αποδοχή του αντίστοιχου αιτήματος της εναγομένης περί εξαιρέσεως από τον τόκο επιδικίας, καθόσον πρόκειται, μεταξύ άλλων, και για κατ’ εύλογη κρίση του Δικαστηρίου επιδικασθείσες χρηματικές απαιτήσεις. Τέλος, μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, ανάλογο της νίκης τους, πρέπει να επιδικασθούν σε βάρος της εναγομένης (176, 178, 183, 189, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), σύμφωνα με όσα ορίζονται στο διατακτικό, χωρίς το Δικαστήριο να υποχρεούται σε εκκαθάριση του πίνακα εξόδων που υπέβαλαν οι εκκαλούντες-ενάγοντες με τις προτάσεις τους γιατί η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή (ΑΠ 375/81 ΝοΒ 29.1546, ΕΑ 2572/91 ΝοΒ 40.1029, Εφ.Θεσσαλ. 2834/2001, Εφ.Δυτ.Μακ. 63/2013 – “Νόμος”).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
-Συνεκδικάζει κατ΄αντιμωλία των διαδίκων την από 28.8.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./30.8.2019) έφεση και την από 25.7.2020 έφεση (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./29.7.2020).
-Απορρίπτει ως απαράδεκτη την από 28.8.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2019) έφεση ως προς την εκκαλούσα εταιρεία με την επωνυμία “………” κατά το μέρος της που στρέφεται κατά της εφεσίβλητης εταιρείας με την επωνυμία “……”.
-Δέχεται κατά τα λοιπά την ανωτέρω έφεση τυπικά και
-Απορρίπτει αυτή κατ΄ουσίαν.
-Διατάζει την εισαγωγή του υπ’ αριθ. …… παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο.
-Καταδικάζει τους εκκαλούντες στα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει στο ποσό των 600 ευρώ.
-Δέχεται τυπικά και κατ΄ουσίαν την από 25.7.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/29.7.2020) έφεση.
-Διατάζει την επιστροφή στους εκκαλούντες του κατατεθέντος ………. παραβόλου.
-Εξαφανίζει την υπ’ αριθ. 4946/2018 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ως προς τις διατάξεις της που αφορούν την από 27.4.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../30.4.2018) αγωγή και μόνο ως προς τη δεύτερη εναγομένη.
-Κρατεί και δικάζει την από 27.4.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../30.4.2018) αγωγή μόνο ως προς τη δεύτερη εναγομένη.
-Δέχεται εν μέρει την αγωγή ως προς την ανωτέρω εναγομένη.
-Αναγνωρίζει ότι η εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία “………..” υποχρεούται να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα …….. συνολικό ποσό 29.898,43 ευρώ, στη δεύτερη ενάγουσα ……. συνολικό ποσό 7.800 ευρώ, στον τρίτο ενάγοντα ………. συνολικό ποσό 16.875,93 ευρώ και στον τέταρτο ενάγοντα …. …. συνολικό ποσό 2.320 ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής.
-Καταδικάζει την ανωτέρω εναγομένη σε μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των 2.000 ευρώ ως προς τον πρώτο ενάγοντα, στο ποσό των 800 ευρώ ως προς τη δεύτερη ενάγουσα, στο ποσό των 1.000 ευρώ ως προς τον τρίτο ενάγοντα και στο ποσό των 700 ευρώ ως προς τον τέταρτο ενάγοντα.
-Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη, δημόσια, στο ακροατήριό του συνεδρίαση, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, την 1η Φεβρουαρίου 2021.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ