ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός: 118 /2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 12.7.2019 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2019 και Ε.Α.Κ. …./2019 και για προσδιορισμό δικασίμου στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …./2019 και Ε.Α.Κ. …./2019) έφεση των ……. και ………, εναγουσών στην γενομένη εν μέρει δεκτή πρωτοδίκως από 19.11.2017 (με αριθμό κατάθεσης ………./2017) αγωγή διανομής κατά της εναγόμενης ……….. προς εξαφάνιση της υπ’ αριθ. 760/2019 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, δικάσαντος με την τακτική διαδικασία, άλλως προς μεταρρύθμιση αυτής, προκειμένου να γίνει δεκτή η παραπάνω αγωγή κατά το κύριο αίτημά της, έχει ασκηθεί νομότυπα κατ’ άρθρο 495 παρ.1 ΚΠολΔ με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 12.7.2019 κι εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ, εντός τριάντα ημερών από την επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης στις ενάγουσες και ήδη εκκαλούσες στις 12.6.2019 (βλ. τη σχετική επισημείωση της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών ………… σε ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της εκκαλουμένης που επιδόθηκε στις ενάγουσες στις 12.6.2019 και προσκομίζεται από αυτές). Επομένως, η ως άνω έφεση, η οποία αρμοδίως κατ’ άρθρο 19 ΚΠολΔ εισάγεται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου για να δικασθεί με την τακτική διαδικασία, εφαρμοζομένων και των ειδικών διατάξεων περί διανομής (άρθρα 478 επ. ΚΠολΔ), πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, δεδομένου ότι για το παραδεκτό του ενδίκου μέσου έχει κατατεθεί από τις εκκαλούσες κατ’ άρθρο 495 παρ.3 στοιχ. Α.β. ΚΠολΔ το με κωδικό …………… e-παράβολο του Υπουργείου Οικονομικών ποσού 100 ευρώ, εξοφλημένο (βλ. τα συνημμένα στο εφετήριο αντίγραφο του παραπάνω e- παράβολου και την από 11.7.2019 βεβαίωση της Εθνικής Τράπεζας- Internet Banking περί πληρωμής του e- παράβολου).
Περαιτέρω, κατά το άρθρο 798 ΑΚ, η λύση της κοινωνίας επέρχεται με διανομή, ενώ κατά το άρθρο 795 ΑΚ κάθε κοινωνός έχει δικαίωμα να απαιτήσει οποτεδήποτε τη λύση της κοινωνίας εφόσον το δικαίωμα αυτό δεν αποκλείεται από δικαιοπραξία ή από τον προορισμό του κοινού πράγματος για κάποιο διαρκή σκοπό. Κατά το άρθρο 799 ΑΚ, αν δεν συμφωνούν για τη διανομή όλοι οι κοινωνοί, κάθε κοινωνός μπορεί να απαιτήσει δικαστική διανομή κατά τις διατάξεις της πολιτικής δικονομίας, ενώ κατά το άρθρο 800 ΑΚ η διανομή γίνεται αυτουσίως αν το αντικείμενο που πρόκειται να διανεμηθεί είναι δυνατόν, χωρίς μείωση της αξίας του, να διαιρεθεί σε ομοειδή μέρη ανάλογα με τις μερίδες των κοινωνών. Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 480 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., το δικαστήριο αποφασίζει την αυτούσια διανομή αν είναι δυνατή η διαίρεση του διανεμητέου σε μέρη ανάλογα προς τις μερίδες των κοινωνών δίχως να μειώνεται η αξία του, ενώ σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 480Α παρ.1 εδ.α’ και β’ του Κ.Πολ.Δ. κάθε συγκύριος οικοπέδου στο οποίο υπάρχει οικοδομή ή χωριστές οικοδομές έχει το δικαίωμα να ζητήσει την αυτούσια διανομή του οικοπέδου με σύσταση χωριστής ιδιοκτησίας κατ` ορόφους ή μέρη ορόφων ή με σύσταση χωριστής ιδιοκτησίας σε διακεκριμένα μέρη του ενιαίου οικοπέδου στα οποία έχουν ανεγερθεί οι χωριστές οικοδομές με την επιφύλαξη των πολεοδομικών διατάξεων. Το δικαστήριο αποφασίζει τη διανομή με τον τρόπο αυτό αν είναι εφικτή και δεν αντιβαίνει στο συμφέρον των λοιπών συγκυρίων. Όπως προκύπτει από την τελευταία αυτή διάταξη, αν δεν συντρέχει η παραπάνω προϋπόθεση, τότε ακολουθείται, εφόσον είναι εφικτός και συμφέρων, ο προβλεπόμενος από το άρθρο 480 Κ.Πολ.Δ. και τις λοιπές συναφείς διατάξεις του Κ.Πολ.Δ., τρόπος αυτούσιας διανομής και αν και αυτός είναι ανέφικτος ή ασύμφορος, διατάσσεται κατά το άρθρο 484 παρ. 1 ιδίου Κώδικα, η πώληση του διανεμητέου οικοπέδου με την οικοδομή δια πλειστηριασμού (ΑΠ 145/1995 στην ΤΝΠ Νόμος). Περαιτέρω, κατ` άρθρο 481 εδ. 1 Κ.Πολ.Δ. στις περιπτώσεις των άρθρων 480 και 480Α το δικαστήριο, δεν είναι υποχρεωμένο να διατάξει απόδειξη αν κρίνει ότι η αυτούσια διανομή είναι προδήλως δυνατή, αδύνατη ή ασύμφορη (βλ. ΑΠ 152/2015 στην ΤΝΠ Νόμος).
Με την υπ’ αριθ. 760/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά έγιναν εν μέρει δεκτές, αφού συνεκδικάσθηκαν, η υπ’ αριθ. καταθ. …………/2017 αγωγή διανομής των νυν εκκαλουσών κατά της νυν εφεσίβλητης και η υπ’ αριθ. κατ. ………../2017 αγωγή διανομής της τελευταίας κατά των πρώτων και διατάχθηκε η πώληση με δημόσιο πλειστηριασμό του επίκοινου ακινήτου, του οποίου οι διάδικοι τυγχάνουν συγκύριες, και δη κατά ποσοστό 2/5 (ή 40%) εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας η εφεσίβλητη, κατά ποσοστό 3/5 (ή 60%) εξ αδιαιρέτου επικαρπίας η πρώτη εκκαλούσα και κατά ποσοστό 3/5 (ή 60%) εξ αδιαιρέτου ψιλής κυριότητας η δεύτερη εκκαλούσα και συγκεκριμένα ενός οικοπέδου εμβαδού 344,24 τ.μ. με την υπάρχουσα σε αυτό οικία επιφάνειας 158 τ.μ., το οποίο βρίσκεται εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου πόλεως ….., στο Δήμο Τροιζηνίας- Μεθάνων, στη θέση «……….», όπως ειδικότερα περιγράφεται στις παραπάνω αγωγές και στην παραπάνω απόφαση. Ωστόσο, το κύριο αίτημα της αγωγής των εκκαλουσών ήταν να λυθεί η μεταξύ αυτών και της αντιδίκου τους κοινωνία, με αυτούσια διανομή του επίκοινου ακινήτου, προκρίνοντας ως ενδεδειγμένο τρόπο διανομής την επιδίκαση σε εκείνες δύο εκ των τριών κάθετων ιδιοκτησιών που δύναται να συσταθούν σε αυτό και συγκεκριμένα των με στοιχεία 1Α και 1Β, όπως ειδικότερα περιγράφονται αυτές στη συνημμένη στο αγωγικό δικόγραφο από 28.3.2014 τεχνική έκθεση του τοπογράφου μηχανικού ……….. και στην αντίδικό τους της υπό στοιχεία 1Γ. Σημειωτέον ότι με τη συνεκδικασθείσα αντίθετη αγωγή της, η εφεσίβλητη ζητούσε κι αυτή με το κύριο αίτημα του αγωγικού δικογράφου να γίνει αυτούσια διανομή και να επιδικασθεί στην ίδια η με στοιχεία 1 Α κάθετη ιδιοκτησία που περιγράφεται στην ως άνω από 28.3.2014 τεχνική έκθεση του τοπογράφου μηχανικού ………. και να λάβουν οι αντίδικές της τις με στοιχεία 1Β και 1Γ κάθετες ιδιοκτησίες. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε τα κύρια αιτήματα των παραπάνω αντίθετων αγωγών, με το σκεπτικό ότι το υπό στοιχεία 1Γ τμήμα που δημιουργείται από την ως άνω κατάτμηση του διανεμητέου ακινήτου υστερεί έναντι των λοιπών τμημάτων και ιδιαίτερα έναντι του υπό στοιχεία 1 Α τμήματος δεδομένου ότι α) υπάρχει ακάλυπτος χώρος σε δύο μόνο πλευρές του εντός αυτού υπάρχοντος κτίσματος (βόρεια και ανατολικά), ενώ στο με στοιχεία 1 Α τμήμα ο ακάλυπτος χώρος εκτείνεται σε τρεις πλευρές του κτίσματος (βόρεια, δυτικά και νότια) και β) εντός αυτού υφίσταται αυθαίρετη κατασκευή εμβαδού 38 τ.μ. που ανεγέρθη, καθ’ υπέρβαση της υπ’ αριθ. ……./1964 οικοδομικής άδειας, κατ’ επέκταση του νόμιμου αρχικού ισογείου κτίσματος, η οποία (κατασκευή), καθόσον τακτοποιήθηκε με την υπαγωγή της στις ευεργετικές διατάξεις του ν. 4178/2013, δεν δύναται για χρονικό διάστημα τριάντα ετών να επεκταθεί καθ’ ύψος, με αποτέλεσμα η αυτούσια διανομή του επίκοινου με τον τρόπο που ορίζει το άρθρο 480Α του ΚΠολΔ και για τον λόγο αυτό να μην μπορεί να οδηγήσει σε ικανοποιητική- συμφέρουσα λύση για όλες τις διαδίκους. Με την έφεσή τους οι εκκαλούσες-ενάγουσες παραπονούνται για εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και εκτίμηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που οδήγησαν στην απόρριψη της κύριας βάσης της αγωγής τους και ζητούν να εξαφανισθεί η απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και να γίνει δεκτή η από 19.11.2017 αγωγή τους.
Από τις ενώπιον του Συμβολαιογράφου Αθηνών . . … δοθείσες επιμελεία των εναγουσών-ήδη εκκαλουσών υπ’ αριθ. . και …/26.2.2018 ένορκες βεβαιώσεις της …… και του …. . κατόπιν νόμιμης κι εμπρόθεσμης προ δύο εργάσιμων ημερών κλήτευσης της αντιδίκου τους (βλ. την υπ’ αριθ. ………/21.2.2018 έκθεση …………….. μετά της συνημμένης από 20.2.2018 εξώδικης γνωστοποίησης εξέτασης μαρτύρων), από τις ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών …………. δοθείσες επιμελεία της εναγόμενης- ήδη εφεσίβλητης υπ’ αριθ. …/11.1.2018 και …./16.3.2018 ένορκες βεβαιώσεις του ……… και του ………. κατόπιν νόμιμης κι εμπρόθεσμης προ δύο εργάσιμων ημερών κλήτευσης των αντιδίκων της (βλ. τις υπ’ αριθ. …. και …./8.1.2018 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών …………, μετά της συνημμένης από 8.1.2018 εξώδικης γνωστοποίησης εξέτασης μαρτύρων, καθώς και τις υπ’ αριθ. .. και ../13.3.2018 εκθέσεις επίδοσης της ίδιας ως άνω δικαστικής επιμελήτριας ………., μετά της συνημμένης από 13.3.2018 εξώδικης γνωστοποίησης εξέτασης μαρτύρων), από τα έγγραφα που νόμιμα μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, συμπεριλαμβανομένων των φωτογραφιών και των σχεδιαγραμμάτων του επίδικου, μερικά από τα οποία (έγγραφα), αναφέρονται παρακάτω, χωρίς να παραλειφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, καθώς και από τις ομολογίες των διαδίκων, που συνάγονται από τις προτάσεις τους (άρθρο 352 ΚΠολΔ) για γεγονότα που παρακάτω γίνεται λόγος ότι δεν αμφισβητούνται, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Κατά τα μη αμφισβητούμενα, όλες οι διάδικοι τυγχάνουν συγκύριες και δη κατά ποσοστό 2/5 (ή 40%) εξ αδιαιρέτου πλήρους κυριότητας η εφεσίβλητη, κατά ποσοστό 3/5 (ή 60%) εξ αδιαιρέτου επικαρπίας η πρώτη εκκαλούσα και κατά ποσοστό 3/5 (ή 60%) εξ αδιαιρέτου ψιλής κυριότητας η δεύτερη εκκαλούσα, ενός οικοπέδου εμβαδού 344,24 τ.μ. με την υπάρχουσα σε αυτό ισόγεια οικία επιφάνειας 158 τ.μ., το οποίο βρίσκεται εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου πόλεως ……, του τέως Δήμου Τροιζήνας, του Δημοτικού Διαμερίσματος …… και ήδη της Δημοτικής Κοινότητας ……, της Δημοτικής Ενότητας Τροιζήνας, του Δήμου Τροιζηνίας- Μεθάνων της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων της Περιφέρειας Αττικής, στην ειδική θέση «………..», όπως εμφαίνεται αυτό υπό στοιχεία Α-Δ-Η-Κ-Α στο από Μάρτιο του 2014 τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου- μηχανικού ……….. και υπό στοιχεία Α-Β-Γ-Δ-Α στο από Ιούλιο του 2013 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού …………. Το παραπάνω ακίνητο, αντικειμενικής αξίας 114.908,20 ευρώ, περιήλθε σε όλες τις διαδίκους με παράγωγο τρόπο και συγκεκριμένα: α) στην εφεσίβλητη …….., κατά το ως άνω ποσοστό, με κληρονομική διαδοχή από ιδιόγραφη διαθήκη του αποβιώσαντος την 19.4.2012 πατέρα της …….., την κληρονομία του οποίου εκείνη αποδέχθηκε δυνάμει της υπ’ αριθ. ………/24.2.2014 πράξης αποδοχής κληρονομίας της Συμβ/φου Καλαυρίας ………, νόμιμα μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Καλαυρίας, στον τόμο … και με αριθμό … και β) στην πρώτη εκκαλούσα, ………., αρχικά κατά πλήρη (συγ)κυριότητα, κατά ποσοστό 1/5 εξ αδιαιρέτου, λόγω εξ αδιαθέτου κληρονομικής διαδοχής του αποβιώσαντος την 30.7.1976 πατέρα της, ……., την κληρονομία του οποίου αποδέχθηκε δυνάμει της υπ’ αριθ. …../27.3.1991 πράξης αποδοχής κληρονομίας της Συμβ/φου Σαλαμίνας ………, νόμιμα μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Καλαυρίας, στον τόμο …. και με αριθμό …., επίσης κατά ποσοστό 1/5 εξ αδιαιρέτου, λόγω αγοράς από τη μητέρα της, ………. δυνάμει του υπ’ αριθ. ……./27.3.1991 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της Συμβ/φου Σαλαμίνας ………., νόμιμα μεταγεγραμμένου στα παραπάνω βιβλία στον τόμο …. και με αριθμό …. και κατά το υπόλοιπο ποσοστό του 1/5 εξ αδιαιρέτου, λόγω αγοράς από τον ………, δυνάμει του υπ’ αριθ. …../1.8.1996 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της Συμβ/φου Καλαυρίας ……….., νόμιμα μεταγεγραμμένου στα παραπάνω βιβλία, στον τόμο …. και με αριθμό …, ενώ στη συνέχεια η ως άνω …. . μεταβίβασε λόγω πώλησης, κατά το δικαίωμα της ψιλής κυριότητας το παραπάνω ποσοστό 3/5 (ή 60%) στην δεύτερη εκκαλούσα, ………, δυνάμει του υπ’ αριθ. …../14.2.2011 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της Συμβ/φου Αθηνών ………., νόμιμα μεταγεγραμμένου στα παραπάνω βιβλία, στον τόμο …. και με αριθμό ….. Όλες οι διάδικοι αποδέχονται τη διενεργηθείσα από τον αγρονόμο τοπογράφο μηχανικό ………., από 28.3.2014 τεχνική έκθεση, δυνάμει της οποίας το επίδικο ακίνητο δύναται να χωριστεί, προκειμένου να διανεμηθεί αυτούσια, σε τρία μέρη με τη σύσταση τριών κάθετων ιδιοκτησιών. Οι εν λόγω ιδιοκτησίες αποτυπώνονται με στοιχεία 1Α, 1Β και 1Γ στο από Μάρτιο 2014 τοπογραφικό διάγραμμα που συνοδεύει την ως άνω τεχνική έκθεση και συγκεκριμένα: α) η υπό στοιχεία 1Α κάθετη ιδιοκτησία αποτυπώνεται με περιμετρικά στοιχεία Α-Β-Ι-Κ-Α, καλύπτει εμβαδόν 138,52 τ.μ. και έχει ποσοστό εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 400/1000, β) η υπό στοιχεία 1Β κάθετη ιδιοκτησία αποτυπώνεται με περιμετρικά στοιχεία Β-Γ-Θ-Ι-Β, καλύπτει εμβαδόν 69,26 τ.μ. και ποσοστό εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 200/1000 και γ) η υπό στοιχείο 1Γ κάθετη ιδιοκτησία αποτυπώνεται με περιμετρικά στοιχεία Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Γ, καλύπτει εμβαδόν 138,52 τ.μ. και έχει ποσοστό εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου 400/1000. Δεδομένου, μάλιστα, ότι τα τμήματα 1Α και 1Γ αντιστοιχούν το καθένα στο 40% της επιφάνειας του οικοπέδου και το τμήμα 1Β στο 20% αυτής, υφίστανται, κατά τον ως άνω μηχανικό, οι εξής δύο προτάσεις για την αυτούσια διανομή του επιδίκου: α) ο συνδυασμός των τμημάτων 1Α και 1Β, τα οποία αθροιστικά αντιστοιχούν σε ποσοστό 600/1000 εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου και συνακόλουθα η επιδίκασή τους στην Ιωάννα και την ………, θα αποδώσει στην …….. το εναπομείναν 1Γ τμήμα, το οποίο αντιστοιχεί σε ποσοστό 400/1000 εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου και β) ο συνδυασμός των τμημάτων 1Β και 1Γ, τα οποία αθροιστικά αντιστοιχούν σε ποσοστό 600/1000 εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου και συνακόλουθα η επιδίκασή τους στην … και την …….., θα αποδώσει στην ………. το εναπομείναν 1Α τμήμα, το οποίο αντιστοιχεί σε ποσοστό 400/1000 εξ αδιαιρέτου συγκυριότητας επί του όλου οικοπέδου. Με τις συνεκδικασθείσες αντίθετες αγωγές τους, η νυν εφεσίβλητη και οι νυν εκκαλούσες ζητούσαν, η μεν πρώτη να επιδικασθεί σε αυτήν το με στοιχείο 1 Α τμήμα, με την ταυτόχρονη επιδίκαση στις αντίδικές της, …….. και ………., των με στοιχεία 1Β και 1Γ τμημάτων, οι δε τελευταίες να επιδικασθούν σε αυτές τα με στοιχεία 1 Α και 1Β τμήματα με την ταυτόχρονη επιδίκαση στην …….. του με στοιχείο 1Γ τμήματος. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ως προελέχθη, έκρινε ότι τα τμήματα 1Α και 1Γ δεν είναι ισάξια, αλλά ότι το τελευταίο υστερεί έναντι του πρώτου, με αποτέλεσμα η επιδιωκόμενη και με το κύριο αίτημα της αγωγής των εκκαλουσών λύση της κοινωνίας επί του επιδίκου με την επιδίκαση των μεν τμημάτων 1Α και 1Β σε αυτές, του δε τμήματος 1Γ στην εφεσίβλητη δεν οδηγεί σε ικανοποιητική-συμφέρουσα λύση για όλες τις πλευρές, αλλά στη δημιουργία άνισων μεριδίων. Γι’ αυτό τον λόγο, προέκρινε ως τον μοναδικό εφικτό και προς το συμφέρον όλων των διαδίκων- κοινωνών τρόπο διανομής, την πώληση του επίκοινου ακινήτου με πλειστηριασμό, κατά το επικουρικό αίτημα αμφοτέρων των συνεκδικασθεισών αγωγών. Με τον πρώτο λόγο έφεσής τους οι εκκαλούσες υποστηρίζουν ότι η πρωτόδικη κρίση περί έλλειψης συμφέροντος των κοινωνών στην αυτούσια διανομή του επίκοινου με τη σύσταση των παραπάνω κάθετων ιδιοκτησιών δεν ευσταθεί διότι η ύπαρξη στο υπό στοιχεία 1Γ τμήμα, ακάλυπτου χώρου σε δύο μόνο πλευρές του εντός αυτού υπάρχοντος κτίσματος οφείλεται και αντισταθμίζεται από την αυθαίρετη και ήδη τακτοποιημένη κατασκευή εμβαδού 38 τ.μ. που ενυπάρχει στο ίδιο τμήμα. Διότι αν δεν υπήρχε η ως άνω αυθαίρετη κατασκευή των 38 τ.μ., θα υφίσταντο ακάλυπτοι χώροι σε τρεις πλευρές του νόμιμου κτίσματος εντός της υπό στοιχεία 1Γ κάθετης ιδιοκτησίας, οι οποίες μάλιστα θα ήταν ίσης επιφάνειας με αυτές της υπό στοιχεία 1Α κάθετης ιδιοκτησίας. Ότι η έλλειψη του ως άνω ακάλυπτου χώρου αντισταθμίζεται από την ύπαρξη του ως άνω αυθαίρετου και ήδη τακτοποιημένου κτίσματος 38 τ.μ., με αποτέλεσμα, εφόσον επιδικασθεί η ως άνω 1Γ κάθετη ιδιοκτησία στην εφεσίβλητη, η τελευταία να εκμεταλλεύεται 38 τ.μ. κτίσματος πλέον της νόμιμης αρχικής άδειας, με συνέπεια ενώ είναι κυρία κατά ποσοστό 40% εξ αδιαιρέτου του όλου ως άνω οικοπέδου να εκμεταλλεύεται το 45,5% του όλου κτίσματος που ενυπάρχει στο ως άνω οικόπεδο. Και αυτό διότι το 45,5% της επιφάνειας του κτίσματος (νόμιμου και τακτοποιημένου) που έχει ανεγερθεί στο ως άνω οικόπεδο, ήτοι 71,90 τ.μ. εκ των 158 τ.μ., ευρίσκεται εντός της της 1Γ κάθετης ιδιοκτησίας. Ότι παρόλα αυτά η εκκαλούμενη εσφαλμένως δεν έλαβε υπόψιν της την αξία του ως άνω κτίσματος επιφάνειας 38 τ.μ. Επίσης, ότι η εκκαλούμενη απόφαση δεν έλαβε υπόψιν το γεγονός ότι η ανέγερση κτίσματος επί της αυθαίρετης κατασκευής των 38 τ.μ. θα ήταν παράνομη ακόμα και αν η αυθαίρετη κατασκευή δεν είχε τακτοποιηθεί, διότι είναι παράνομη η καθ’ ύψος επέκταση επί αυθαίρετου κτίσματος. Ότι επομένως η τακτοποίηση του παράνομου κτίσματος είναι αδιάφορη όσον αφορά την καθ’ ύψος επέκταση επί του αυθαίρετου κτίσματος και ότι ομοίως αδιάφορη είναι η τακτοποίηση του παράνομου κτίσματος όσον αφορά την καθ’ ύψος επέκταση επί του νομίμου κτίσματος. Διότι και προ τακτοποιήσεως και μετά την τακτοποίηση του αυθαίρετου κτίσματος είναι νόμιμη η καθ’ ύψος επέκταση επί του νομίμου κτίσματος. Ότι επομένως, εφόσον επιδικασθεί στην εφεσίβλητη η υπό στοιχεία 1Γ κάθετη ιδιοκτησία, αυτή μπορεί να επεκταθεί, εφόσον εκείνη το επιθυμεί, καθ’ ύψος επί του νομίμου κτίσματος, χωρίς να της αποστερείται οποιοδήποτε νόμιμο δικαίωμα, γεγονός που δεν έλαβε υπ’ όψιν η εκκαλούμενη απόφαση και ότι ως εκ τούτου, η ύπαρξη της αυθαίρετης κατασκευής και η τακτοποίησή της ουδεμία επιρροή ασκεί επί της καθ’ ύψος επέκτασης επί του νομίμου κτίσματος.
Σχετικά με τα διαλαμβανόμενα παραπάνω στον ως άνω λόγο έφεσης σημειώνεται ότι με την αυτούσια διανομή του επίκοινου ακινήτου επί του οποίου υφίσταται οικοδομή, με τη δημιουργία κάθετων ιδιοκτησιών και την επιδίκαση καθεμίας από αυτές σε καθένα των κοινωνών πρέπει να δημιουργούνται επιμέρους ιδιοκτησίες ανάλογες σε αξία με τα εξ αδιαιρέτου μερίδια των κοινωνών στο ενιαίο ακίνητο, ώστε κανένας από αυτούς να μην αδικείται από την παραπάνω διανομή και να μη θίγονται εξ αυτής τα οικονομικά του συμφέροντα, επιπλέον δε να μη μειώνεται η αξία του ενιαίου ακινήτου. Στην προκειμένη περίπτωση από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι αν γίνει επιδίκαση του ως άνω υπό στοιχεία 1Γ τμήματος του ενιαίου οικοπέδου στην εφεσίβλητη και ταυτόχρονα επιδικασθούν τα υπό στοιχεία 1 Α και 1Β τμήματα αυτού στις εκκαλούσες, η πρώτη θα λάβει τμήμα με οικοδομή και με το αντίστοιχο δικαίωμα υψούν που αντιστοιχεί στην αξία του 40% του ενιαίου ακινήτου, δηλαδή ανάλογα με το μερίδιο κυριότητας που έχει επί του όλου ακινήτου και ότι οι τελευταίες θα λάβουν αντίστοιχα τμήμα με οικοδομή και αντίστοιχο δικαίωμα υψούν που αντιστοιχεί στην αξία του 60% του ενιαίου ακινήτου. Η ενσωματωμένη στην αγωγή των εκκαλουσών από 28.3.2014 τεχνική έκθεση του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού ………… προτείνει τη σύσταση κατακόρυφου ιδιοκτησίας στο οικόπεδο με τον χωρισμό του σε τρία μέρη και δη στις δύο άκρες ανατολικά και δυτικά του οικοπέδου στα τμήματα (1Γ) και (1Α) και στη μέση στο τμήμα (1Β) με μοναδικό κριτήριο το εμβαδόν εκάστου οικοπεδικού τμήματος, ώστε το 1Α τμήμα με περιμετρικά στοιχεία Α,Β,Ι,Κ,Α να έχει εμβαδόν 138,52 τ.μ., ποσοστό επί του οικοπέδου 400/1000, επιτρεπόμενη δόμηση 166,22 τ.μ. (=138,52 x 1,20) και κάλυψη 83,11 τ.μ. (=138,52 x 0,60), το 1Β τμήμα με περιμετρικά στοιχεία Β, Γ, Θ, Ι, Β να έχει εμβαδόν 69,26 τ.μ., ποσοστό επί του οικοπέδου 200/1000, επιτρεπόμενη δόμηση 83,11 τ.μ. (=69,26 x 1,20) και κάλυψη 41,56 τ.μ. (= 69,26 x 0,60) και το 1Γ τμήμα με περιμετρικά στοιχεία Γ, Δ, Ε, Ζ, Η, Θ, Γ να έχει εμβαδόν 138,52 τ.μ., ποσοστό επί του οικοπέδου 400/1000, επιτρεπόμενη δόμηση 166,22 τ.μ. (=138,52 x 1,20) και κάλυψη 83,11 τ.μ. (=138,52 x 0,60). Έτσι, όμως, δεν λαμβάνεται υπόψη στην πρόταση αυτή ότι υπάρχει ήδη κτισμένη παλαιά ισόγεια οικοδομή στο επίκοινο ακίνητο με επιφάνεια 158 τ.μ.- εκ των οποίων τα 38 τ.μ. αποτελούσαν αυθαίρετη κατασκευή- χωρίς σε καθένα από τα παραπάνω τμήματα 1Α, 1Β και 1Γ να αντιστοιχεί η κάλυψη σε δόμηση που προτείνει ο ………, ούτε αναλογικά σε κάθε προτεινόμενο οικοπεδικό τμήμα να είναι κτισμένο το 40%, το 20% και το 40% της επιφάνειας της ενιαίας υπάρχουσας οικοδομής, ώστε να καθίσταται δυνατός ο χωρισμός του οικοδομημένου οικοπέδου σε τμήματα ανάλογης αξίας με το ποσοστό κυριότητας εκάστου των διαδίκων επί του ενιαίου οικοπέδου. Το γεγονός αυτό ομολογούν με την έφεσή τους οι ίδιες οι εκκαλούσες, οι οποίες αναφέρουν ότι το 45,5% του όλου κτίσματος που ενυπάρχει στο ενιαίο οικόπεδο, ήτοι 71,90 τ.μ. από τα συνολικά 158 τ.μ. βρίσκεται εντός της 1Γ κάθετης ιδιοκτησίας και όχι το 40% της δόμησης που θα αντιστοιχούσε στο συγκεκριμένο τμήμα. Περαιτέρω, σε κανένα προσκομισθέν αποδεικτικό μέσο, ούτε στην από 8.1.2018 έκθεση αυτοψίας-τεχνική έκθεση του αρχιτέκτονος μηχανικού ………. ούτε στην υπ’ αριθ. ………./26-2-2018 ένορκη βεβαίωση του ίδιου, τις οποίες οι εκκαλούσες παραπονούνται ότι δεν εκτίμησε ορθά το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δεν διαλαμβάνεται ότι η ύπαρξη ακάλυπτου χώρου μόνο σε δύο πλευρές του υπάρχοντος κτίσματος στο ως άνω υπό στοιχεία 1Γ τμήμα (βόρεια και ανατολικά) έναντι ακάλυπτου χώρου σε τρεις πλευρές του ευρισκόμενου στο υπό στοιχεία 1 Α τμήμα αντισταθμίζεται από την τακτοποιημένη κατασκευή εμβαδού 38 τ.μ. που ενυπάρχει στην κάθετη ιδιοκτησία υπό στοιχεία 1Γ. Επομένως, ο ισχυρισμός αυτός αβάσιμος τυγχάνει στην ουσία του. Επίσης, από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν προέκυψε ότι η καθ’ ύψος επέκταση επί του νομίμου κτίσματος που υπάρχει στο υπό στοιχεία 1Γ τμήμα, πέραν της επιφάνειας του τακτοποιημένου αυθαίρετου τμήματος των 38 τ.μ. που ανεγέρθη καθ’ υπέρβαση της υπ’ αριθ. ………./1964 οικοδομικής άδειας, μπορεί να καλύψει τα τετραγωνικά μέτρα δόμησης που προβλέπει η από 28.3.2014 τεχνική έκθεση του …………. Συγκεκριμένα στην προσκομιζόμενη από την εφεσίβλητη από 23.5.2016 τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού Α.Π.Θ. ………., αυτός σχετικά με τη δυνατότητα καθ’ ύψος επέκτασης της υπάρχουσας στο επίκοινο οικοδομής αναφέρει μεταξύ άλλων «…Η μόνη περίπτωση εκμετάλλευσης των υπολειπόμενων μέτρων δόμησης χωρίς να θιγεί το υπάρχον κτίριο είναι η προσθήκη στατικώς ανεξάρτητου ορόφου. Σε αυτήν την περίπτωση ουσιαστικά κατασκευάζεται ένα νέο κτίριο, διατάσσοντας νέα φέροντα στοιχεία περιμετρικά του υπάρχοντος κτιρίου, χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε επέμβαση- επιβάρυνση σε αυτό. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι για το ως άνω τμήμα 1Γ δεν είναι εφικτή ούτε αυτή η λύση, καθώς η θέση του κτιρίου ως προς το πίσω όριο του οικοπέδου δεν επιτρέπει την ορθή σύμφωνα με τους ισχύοντες αντισεισμικούς κανονισμούς τοποθέτηση της θεμελίωσης. Συγκεκριμένα το άνοιγμα που πρέπει να καλύψει ο νέος φέροντας οργανισμός είναι σχεδόν 11 μέτρα (10,92 μ. για την ακρίβεια) χωρίς κανένα ενδιάμεσο υποστύλωμα. Άνοιγμα δοκού με τέτοια τάξη μεγέθους απαιτεί θεμελίωση μεγάλων διαστάσεων (πολύ μεγαλύτερη από το διαθέσιμο 1,30 μ.) και σημαντική εκκεντρότητα που περιορίζεται απαγορευτικά από το πίσω όριο του οικοπέδου. Στα τμήματα 1Α και 1Β η παραπάνω λύση είναι εφικτή (αν και ασφαλώς έχει μεγάλο κόστος) καθώς διατίθενται προς εκμετάλλευση μεγάλα τμήματα του ακάλυπτου χώρου του οικοπέδου. Συμπερασματικά ο μόνος τρόπος εκμετάλλευσης του υπολειπόμενου συντελεστή δόμησης πάνω από το τμήμα 1Γ είναι να συνενωθεί με το τμήμα 1Β και η νέα κατασκευή στο τμήμα 1Β να επεκτείνεται και πάνω από αρχικό κομμάτι του τμήματος 1Γ, χρησιμοποιώντας τον πλαϊνό ακάλυπτο χώρο στο τμήμα 1Γ για την θεμελίωση της νέας κατασκευής». Επομένως, στο τμήμα 1Γ δεν είναι δυνατή η εκμετάλλευση του συντελεστή δόμησης πάνω από αυτό, εφόσον κατά την προτεινόμενη από τις εκκαλούσες διανομή παραμείνει μόνο του και αποδοθεί στην εφεσίβλητη, ενώ αντίστοιχα τα τμήματα 1Α και 1Β αποδοθούν στις εκκαλούσες. Εξάλλου, το προβαλλόμενο από τις εκκαλούσες ότι η ανέγερση κτίσματος επί της αυθαίρετης κατασκευής των 38 τ.μ. στο υπό στοιχεία 1Γ τμήμα θα ήταν παράνομη ακόμη και αν η αυθαίρετη κατασκευή δεν είχε τακτοποιηθεί δεν αποδυναμώνει αλλά αντιθέτως ενισχύει το σκεπτικό της εκκαλούμενης απόφασης ότι το εν λόγω τμήμα υστερεί έναντι του υπό στοιχεία 1 Α, καθώς επί του αυθαιρέτου οικοδομικού τμήματος επιφάνειας 38 τ.μ. δεν μπορεί να γίνει καθ’ ύψος οικοδομική επέκταση για χρονικό διάστημα τριάντα ετών.
Παρακάτω, με τον ίδιο λόγο έφεσης οι εκκαλούσες προβάλλουν ως ισχυρισμό που συνηγορεί υπέρ του τρόπου της αυτούσιας διανομής που αυτές προτείνουν το ότι η εφεσίβλητη προέβη μονομερώς σε τακτοποίηση της αυθαίρετης κατασκευής εμβαδού 38 τ.μ. εντός της υπό στοιχεία 1Γ κάθετης ιδιοκτησίας. Ότι αυτό το έπραξε διότι, όπως αναφέρουν στην παραπάνω αγωγή τους αλλά και στις πρωτόδικες προτάσεις τους, η εφεσίβλητη είχε συμφωνήσει μαζί τους προφορικά να λάβει το 1Γ τμήμα στα πλαίσια εξώδικης διανομής και πίστευε ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αύξανε την επιφάνεια του κτίσματος που θα μπορούσε νομίμως να εκμεταλλευθεί κατά 38 τ.μ., αγνοώντας προφανώς ότι δεν θα μπορούσε να επεκταθεί μελλοντικά καθ’ ύψος για τα επόμενα τριάντα έτη επί των 38 τ.μ. Ότι το γεγονός της μονομερούς πολεοδομικής τακτοποίησης του αυθαιρέτου το συνομολογεί και η ίδια η εφεσίβλητη με τις προτάσεις της στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, καθότι δεν αρνείται τις αιτιάσεις των εκκαλουσών, αλλά ως μοναδικό επιχείρημα προβάλλει ότι προέβη στην πράξη αυτή, διότι η ανωτέρω τακτοποίηση ήταν υποχρεωτική. Ότι υποχρεωτική, όμως, εκ του νόμου δεν είναι η πολεοδομική τακτοποίηση ενός αυθαιρέτου αλλά η κατεδάφισή του, η οποία μάλιστα επιτρέπεται επί τακτοποιημένων ακινήτων. Ότι επομένως το Δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει το 1Γ τμήμα στην εφεσίβλητη και αυτή, εφόσον το επιθυμεί και με ελάχιστα έξοδα να προβεί στην κατεδάφιση του αυθαίρετου τμήματος 38 τ.μ., δοθείσας της παλαιότητας του ακινήτου και της αξίας του οικοπέδου. Ότι δεν είναι δίκαιο και εύλογο να επωμιστούν οι εκκαλούσες τις συνέπειες των μονομερών ενεργειών της εφεσίβλητης, εφόσον δε αυτή κατεδαφίσει το τακτοποιημένο κτίσμα, αυτομάτως καθίσταται άνευ αντικειμένου και ο ως άνω πρώτος λόγος περί ακαλύπτων χώρων, διότι πλέον το υπό στοιχεία 1Γ τμήμα θα διαθέτει ακάλυπτους χώρους σε τρεις πλευρές του κτίσματος. Ότι επομένως, η επιδίκαση της υπό στοιχεία 1Γ κάθετης ιδιοκτησίας στην εφεσίβλητη είναι δίκαιη, εύλογη και συμφέρουσα για όλες τις συνιδιοκτήτριες του επίκοινου οικοπέδου, η δε εκκαλούμενη έσφαλε κρίνοντας τα αντίθετα και πρέπει να εξαφανιστεί. Ωστόσο και η τυχόν μονομερής τακτοποίηση του αυθαιρέτου εκ μέρους της εφεσίβλητης, χωρίς να λάβει τη συγκατάθεση των εκκαλουσών συγκοινωνών, δεν γεννά σε βάρος της υποχρέωση να αποδεχθεί τμήμα του ενιαίου οικοπέδου, μικρότερης αξίας από το εξ αδιαιρέτου μερίδιο κυριότητας επί του ενιαίου ακινήτου που της αναλογεί, καθώς το άρθρο 480 Α του ΚΠολΔ δεν προβλέπει τέτοια εξαίρεση, αλλά απεναντίας ορίζεται στο εδάφιο 2 της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού ότι το δικαστήριο αποφασίζει τη διανομή με έναν από τους προβλεπόμενους εκεί τρόπους, όπως με τη σύσταση χωριστής ιδιοκτησίας σε διακεκριμένα μέρη του ενιαίου οικοδομημένου οικοπέδου, αν είναι αυτή εφικτή και δεν αντιβαίνει στο συμφέρον των λοιπών κοινωνών. Για την εκκαθάριση των τυχόν απαιτήσεων μεταξύ κοινωνών από τη σχέση της κοινωνίας προβλέπει το άρθρο 802 ΑΚ ότι κατά τη δικαστική διανομή κάθε κοινωνός έχει δικαίωμα να του πληρωθούν οι αξιώσεις που έχει από την κοινωνία κατά των άλλων κοινωνών από το μέρος που περιέρχεται με τη διανομή στον οφειλέτη και ότι γι’ αυτή την πληρωμή το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την πώληση αυτού του μέρους με πλειστηριασμό. Αντίστοιχα, στο άρθρο 479 ΚΠολΔ ορίζεται ότι στην αγωγή διανομής το δικαστήριο προσδιορίζει τη μερίδα κάθε κοινωνού, τα αντικείμενα που πρέπει να διανεμηθούν και τις απαιτήσεις κάθε κοινωνού από την κοινωνία, καθώς και από τη συνεισφορά. Χαρακτηριστικό των αξιώσεων των δύο άρθρων είναι ότι οι απαιτήσεις αυτές προκλήθηκαν από τη σχέση της κοινωνίας, και μάλιστα κατά τη διάρκεια λειτουργίας της (βλ. ΕφΘεσσαλ 301/2010, Αρμ 2011, σελ. 764). Εδώ υπάγονται και οι τυχόν αμοιβαίες αξιώσεις των κοινωνών από τη βλάβη του κοινού. Οι αξιώσεις αυτές μπορούν να ασκηθούν στη δίκη διανομής με την αγωγή, με ανταγωγή ή με ένσταση ή με παρεμπίπτουσα αγωγή (βλ. Μιχαήλ και Άντα Μαργαρίτη, Επίτομη Ερμηνεία ΑΚ και ΕισΝΑΚ, έκδοση 2016, άρθρο 802, σελ. 717 που παραπέμπουν στις ΑΠ 331/80, ΝοΒ 1980, σελ. 1732, ΕφΑθ 3865/2002, ΕλλΔνη 2002, σελ. 1705, ΕφΛαρ 152/2013, ΤΝΠ ΔΣΑ). Στην προκειμένη, λοιπόν, περίπτωση, εφόσον οι εκκαλούσες-ενάγουσας θεωρούν ότι η εφεσίβλητη-εναγόμενη με την άνευ συναινέσεώς τους τακτοποίηση της αυθαίρετης κατασκευής στο επίκοινο προκάλεσε βλάβη σε αυτό ή και στις ίδιες θα μπορούσαν να ασκήσουν τις σχετικές αξιώσεις τους στα πλαίσια της δίκης διανομής, προσδιορίζοντας το ύψος της ζημίας τους και ζητώντας να ικανοποιηθούν κατά τα ανωτέρω προβλεπόμενα στο νόμο, από την αξία του μερίδας που θα περιέλθει στην εφεσίβλητη-εναγόμενη. Δεν είναι όμως νόμιμο το αίτημά τους, λόγω της ύπαρξης τυχόν απαιτήσεών τους για αποζημίωση από την τακτοποίηση της αυθαίρετης κατασκευής εκ μέρους της εφεσίβλητης-εναγόμενης, να επιδικασθεί στην τελευταία επιμέρους κάθετη ιδιοκτησία από το ενιαίο ακίνητο που δεν ανταποκρίνεται στην αξία της μερίδας της επί του κοινού ακινήτου, αλλά υπολείπεται αυτής.
Περαιτέρω, με τον τρίτο λόγο της υπό κρίση έφεσης, οι εκκαλούσες μέμφονται την πρωτόδικη απόφαση ότι κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου κι εκτίμηση των αποδείξεων απέρριψε την κύρια βάση της αγωγής τους, ήτοι να επιδικασθεί στην εναγόμενη και ήδη εφεσίβλητη η υπό στοιχεία 1Γ κάθετη ιδιοκτησία και σ’ εκείνες οι υπό στοιχεία 1Α και 1Β κάθετες ιδιοκτησίες, παρόλο που στο παρελθόν η εφεσίβλητη είχε συμφωνήσει με την πρόταση αυτή. Ότι όπως ανέφεραν στην αγωγή τους και στις πρωτόδικες προτάσεις τους, μετά τη σύνταξη της από 28.3.2014 τεχνικής έκθεσης του τοπογράφου μηχανικού ………….., στην οποία επισυνάπτεται το ως άνω αναφερόμενο τοπογραφικό διάγραμμα περί συστάσεως κατακόρυφων ιδιοκτησιών (κάθετες ιδιοκτησίες υπό στοιχεία 1Α, 1Β και 1Γ), συμφώνησαν προφορικά με την αντίδικό τους να λάβει αυτή την υπό στοιχεία 1Γ κάθετη ιδιοκτησία και εκείνες τις υπό στοιχεία 1 Α και 1Β κάθετες ιδιοκτησίες. Ότι προς υλοποίηση της προφορικής αυτής συμφωνίας διανομής του ακινήτου στις αρχές του μηνός Σεπτεμβρίου 2014 μετέβησαν από κοινού οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους στο γραφείο της Συμβ/φου Αθηνών ……….., προκειμένου να συντάξει το συμβόλαιο διανομής και παρέδωσαν σε αυτήν όλα τα σχετικά έγγραφα (στοιχεία συμβαλλομένων, συμβόλαια κλπ), με τη δέσμευσή τους να προσκομίσουν και όλα τα απαραίτητα έγγραφα που αυτή ζήτησε για τη σύνταξη του συμβολαίου διανομής. Ότι μεταξύ των εγγράφων που ζήτησε η συμβολαιογράφος ήταν και τοπογραφικό διάγραμμα από μηχανικό με τη δήλωση του ν. 651/1977, τις συντεταγμένες ορίων, την τριγωνομετρική εξάρτηση και την απεικόνιση στο τοπογραφικό διάγραμμα των δύο ιδιοκτησιών, που προέκυπταν από τη διανομή, σύμφωνα με αυτά που είχαν οι ενάγουσες και ήδη εκκαλούσες συμφωνήσει με την εναγόμενη-εφεσίβλητη. Ότι η ως άνω συμβολαιογράφος ζήτησε το νέο τοπογραφικό διάγραμμα, λόγω του ότι το προσκομισθέν από τους πληρεξούσιους δικηγόρους από Μαρτίου 2014 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού ………. δεν ήταν κατάλληλο για τη σύνταξη του συμβολαίου διανομής, καθόσον σε αυτό δεν υπήρχαν τα ανωτέρω στοιχεία. Ότι προς τούτο δόθηκε εντολή από τις εκκαλούσες-ενάγουσες, με τη σύμφωνη γνώμη της εφεσίβλητης-εναγόμενης, στο μηχανικό …….. να προβεί σε σύνταξη σχεδιαγράμματος σύμφωνα με τις υποδείξεις της άνω συμβολαιογράφου, αυτός δε συνέταξε, με δαπάνες των πρώτων, το από Νοεμβρίου 2014 τοπογραφικό διάγραμμα, το οποίο και παρέδωσαν στην άνω συμβολαιογράφο ……….., στο οποίο απεικονίζονται οι δύο ιδιοκτησίες που προκύπτουν από τη διανομή, και συγκεκριμένα η με αρ. 1Β, η οποία θα περιερχόταν στην εφεσίβλητη και η υπ’ αρ. 1 Α, η οποία θα περιερχόταν στις εκκαλούσες. Ότι μετά από αίτημα της εφεσίβλητης και προς υλοποίηση των συμφωνηθέντων οι εκκαλούσες ζήτησαν από τον εργολάβο κ. ……. προσφορά για το κόστος κατασκευής των χωρισμάτων της οικίας και των οικοπεδικών τμημάτων. Ότι εν τω μεταξύ συνταξιοδοτήθηκε τον Μάρτιο 2015 η συμβολαιογράφος ………. με αποτέλεσμα οι διάδικοι να αναθέσουν σε νέα συμβολαιογράφο και δη στη Συμβ/φο Ν. Ιωνίας, ……… τη σύνταξη του συμβολαίου διανομής, σύμφωνα με τα ως άνω συμφωνηθέντα, παραδίδοντας σε αυτή το σύνολο των σχετικών εγγράφων. Ότι η νέα συμβολαιογράφος ζήτησε νεότερο τοπογραφικό σχεδιάγραμμα με αποτέλεσμα αμφότερες οι πλευρές μετά των μηχανικών και των δικηγόρων τους να μεταβούν στο ……, όπου ευρίσκεται το ακίνητο. Ότι επειδή επίκειτο η υπογραφή του συμβολαίου διανομής, αναβλήθηκε η συζήτηση της αγωγής διανομής που είχε ασκήσει η εφεσίβλητη και είχε προσδιορισθεί να συζητηθεί στις 11.11.2015 ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, όλα δε τα ανωτέρω βεβαιώνει ενόρκως και η Συμβ/φος ………. στην υπ’ αριθ. ………../26.2.2018 ένορκη βεβαίωσή της που προσκομίσθηκε πρωτοδίκως. Ότι την αυτή πρόταση, ήτοι να λάβει το 40% του οικοπέδου στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και το ως άνω αυθαίρετο κτίσμα, είχε κάνει η εφεσίβλητη εγγράφως και με την από 26.4.2013 επιστολή του δικηγόρου της προς τον δικηγόρο των εκκαλουσών κ. ………… Ότι επομένως η εφεσίβλητη έχει συμφωνήσει πλήρως με το περιεχόμενο της κύριας βάσης της ένδικης αγωγής, η οποία είναι ακριβής αποτύπωση των συμφωνηθέντων και έχει προβεί σε εξώδικη ομολογία.
Ο παραπάνω λόγος έφεσης ως λόγος με τον οποίο υποστηρίζεται εξώδικη ομολογία της εφεσίβλητης ότι το υπό στοιχεία 1Γ τμήμα είναι ισάξιο του υπό στοιχεία 1Α τμήματος δεν αποδεικνύεται ουσιαστικά βάσιμος. Το γεγονός ότι στις επαφές που είχαν οι διάδικοι, το έτος 2014 προς λύση της μεταξύ τους κοινωνίας με εξώδικη διανομή του ακινήτου δέχθηκε η εφεσίβλητη να συζητήσει το ενδεχόμενο να λάβει αυτή το υπό στοιχεία 1Γ τμήμα του ενιαίου ακινήτου, όπως περί αυτού καταθέτουν στις υπ’ αριθ. …/11.1.2018 και ………./1.12.2017 ένορκες βεβαιώσεις τους ο αδελφός της εφεσίβλητης …….. και η συνταξιούχος συμβολαιογράφος ……., δεν σημαίνει ότι συνάγεται εξώδικη ομολογία της εφεσίβλητης ότι το υπό στοιχεία 1Γ τμήμα είναι ισάξιο με το υπό στοιχεία 1Α τμήμα κατά το από Μαρτίου 2014 σχεδιάγραμμα του μηχανικού ………. Ο ως άνω ενόρκως βεβαιώσας ……….. αναφέρει ότι η αδελφή του ζητούσε αρχικά το υπό στοιχεία 1Α τμήμα και ότι όταν υπαναχώρησαν οι εκκαλούσες από την αρχική συμφωνία ζητώντας να λάβει η εφεσίβλητη το τμήμα 1Γ του ακινήτου, αυτή δέχθηκε να συζητήσει αυτή τη διανομή, στην προσπάθειά της να αποφύγει περαιτέρω καθυστέρηση και απώλεια της χρήσης του εξ αδιαιρέτου ποσοστού της επί του ενιαίου ακινήτου, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπήρχαν στατικά προβλήματα σε αυτήν την επιλογή, δεδομένης, μάλιστα, της ύπαρξης υπολειπόμενης δόμησης επιφάνειας 257,56 τ.μ. του ακινήτου. Το γεγονός ότι η εφεσίβλητη προέβαλε τις παραπάνω αντιρρήσεις με αποτέλεσμα να μην τελεσφορήσει η εξώδικη διανομή του επίκοινου ακινήτου συνομολογούν οι νυν εκκαλούσες στις από 11.1.2018 προτάσεις τους ως εναγόμενες επί της από 2.10.2017 με Γ.Α.Κ. ……/2017 και Ε.Α.Κ………./2017 αγωγής της εφεσίβλητης που συνεκδικάσθηκε με την αντίθετη αγωγή των εκκαλουσών στον πρώτο βαθμό, εκδοθείσας της εκκαλούμενης απόφασης. Συγκεκριμένα στις σελίδες 10 και 11 των εν λόγω προτάσεων, οι τότε εναγόμενες και νυν εκκαλούσες αναφέρουν ότι ενώ η αγωγή διανομής της εφεσίβλητης είχε αναβληθεί για τη δικάσιμο της 1.6.2016 και οι συζητήσεις των πληρεξούσιων δικηγόρων τους συνεχίζονταν, προκειμένου να συμφωνήσουν τη διανομή του επίκοινου ακινήτου, η ενάγουσα έθετε συνεχώς νέα ζητήματα τεχνικής κυρίως φύσεως, διαδικασιών έκδοσης ή μη άδειας εργασιών από το Πολεοδομικό Γραφείο Πόρου, διευκρινίσεις επί της προσφοράς για εργασίες χωρισμάτων της οικίας και των οικοπεδικών τμημάτων από τον εργολάβο κ. ……. και κοστολογίου αυτών και ελέγχου για τη στατική επάρκεια του κτιρίου. Επομένως κι εφόσον δεν υπήρξε τελική συμφωνία μεταξύ των διαδίκων για τη διανομή του ενιαίου ακινήτου με τον τρόπο που πρότειναν οι εκκαλούσες, αλλά τέθηκαν τα παραπάνω ζητήματα από την εφεσίβλητη, δεν μπορεί να συναχθεί εξώδικη ομολογία αυτής ότι το υπό στοιχεία 1Γ τμήμα του ακινήτου δεν υπολειπόταν σε αξία του υπό στοιχεία 1Α τμήματος, όπως υπολαμβάνουν οι εκκαλούσες με τον τρίτο λόγο έφεσης, χωρίς να επηρεάζει το γεγονός ότι η εφεσίβλητη σε κάποιο στάδιο των διαπραγματεύσεων μεταξύ των συγκοινωνών για την εξώδικη διανομή του ακινήτου δέχθηκε να συζητήσει να λάβει αυτή το υπό στοιχεία 1Γ τμήμα. Άλλωστε οι ίδιες οι εκκαλούσες ως εναγόμενες στην πιο πάνω αγωγή, στην από 29.1.2018 προσθήκη-αντίκρουση των προτάσεών τους συνομολογούν ότι το υπό στοιχεία 1Γ τμήμα υπολείπεται σε αξία του υπό στοιχεία 1Α τμήματος και ότι αν επιδικασθούν σε αυτές τα υπό στοιχεία 1Β και 1Γ τμήματα και στην ενάγουσα- ήδη εφεσίβλητη το 1Α τμήμα, η διανομή αυτή δεν θα είναι προς το συμφέρον τους. Συγκεκριμένα αναφέρουν στην τελευταία σελίδα, στην τελευταία παράγραφο της ως πάνω προσθήκης- αντίκρουσης: «Από όλα τα παραπάνω τίθεται το ερώτημα γιατί θα πρέπει εμείς οι εναγόμενες, σύμφωνα με το αιτητικό της αγωγής να λάβουμε ένα ακίνητο μειωμένης αξίας αφού αφενός δεν θα μπορούμε να οικοδομήσουμε το τμήμα των 38 τμ άνωθεν του αυθαιρέτου χάνοντας έτσι ωφέλιμα τετραγωνικά αλλά ούτε και να κατεδαφίσουμε το αυθαίρετο προκειμένου αφενός να μεταφερθεί ο οικοδομικός συντελεστής από την κατεδαφισθείσα επιφάνεια σε καθ’ ύψος επέκταση, αφετέρου να δημιουργηθεί χώρος για την τοποθέτηση κολώνας χαμηλού σχετικά κόστους για τη στήριξη της ανεγειρόμενης οικοδομής όπως αναγράφεται στην προσκομιζόμενη από εμάς έκθεση του μηχανικού ………». Ομοίως αβάσιμος τυγχάνει στην ουσία του ο δεύτερος λόγος της υπό κρίση έφεσης ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν εκτίμησε ορθά την από 8.12018 έκθεση αυτοψίας- τεχνική έκθεση του αρχιτέκτονος μηχανικού ……….. και την υπ’ αριθ. ………/26-2-2018 ένορκη βεβαίωση του ίδιου ενώπιον του Συμβ/φου Αθηνών ………. που οι ενάγουσες και ήδη εκκαλούσες προσκόμισαν με τις προτάσεις τους, καθώς σε αυτές ο εν λόγω αρχιτέκτων- μηχανικός εκθέτει με σαφήνεια τους λόγους, για τους οποίους πρέπει να επιδικασθούν σε αυτές οι υπό στοιχεία 1Α και 1Β κάθετες ιδιοκτησίες και στην εναγόμενη- ήδη εφεσίβλητη η υπό στοιχεία 1Γ κάθετη ιδιοκτησία, όπως αποτυπώνονται στο από Μαρτίου 2014 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού ………., που επισυνάπτεται στην από 28.3.2014 τεχνική του έκθεση. Ωστόσο, ο ανωτέρω μηχανικός ………. προτείνει να επιδικασθούν οι υπό στοιχεία 1Α και 1Β κάθετες ιδιοκτησίες στις εκκαλούσες και η υπό στοιχεία 1Γ κάθετη ιδιοκτησία στην εφεσίβλητη, όχι επειδή υποστηρίζει ότι οι ιδιοκτησίες υπό στοιχεία 1Α και 1Γ είναι ισάξιες και αντιστοιχούν η καθεμία σε ποσοστό 40% εξ αδιαιρέτου κυριότητας επί του ενιαίου ακινήτου, αλλά προτείνει να λάβει η εφεσίβλητη την υπό στοιχεία 1Γ κάθετη ιδιοκτησία επειδή σε αυτή ενυπάρχει η αυθαίρετη κατασκευή εμβαδού 38 τ.μ. που με μονομερείς ενέργειες της τελευταίας έχει λάβει χώρα τακτοποίησή της, κάτι ωστόσο που κατά τον παραπάνω μηχανικό προκαλεί προβλήματα στο επίκοινο ακίνητο. Σχετικά ο εν λόγω μηχανικός αναφέρει ότι με τη μονομερή τακτοποίηση του αυθαιρέτου, την οποία χαρακτηρίζει παράνομη, αποκλείεται η λύση της νόμιμης κατεδάφισης του αυθαιρέτου σύμφωνα με την παράγραφο 5γ του άρθρου 25 του ν. 4178/2013 και η μεταφορά της κατεδαφισθείσας επιφάνειας στην καθ’ ύψος επέκταση του νομίμου κτιρίου. Ότι η πιθανότητα κατεδάφισης του αυθαιρέτου θα ελαχιστοποιούσε το στατικό άνοιγμα του κτιρίου από τα 10,92 μ. στα αρχικά επίπεδα της κατασκευής δηλ. στα 4 μ. περίπου, έχοντας σαν αποτέλεσμα μια χαμηλού κόστους κατασκευή φέροντος οργανισμού, ανεξάρτητη στατικά, από οπλισμένο σκυρόδεμα, χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις. Ότι επιπλέον σύμφωνα με την παράγραφο 5 στ’ του άρθρου 25 του ν. 4178/2013 στα τακτοποιημένα κτίσματα «Η εκτέλεση των παραπάνω εργασιών γίνεται ύστερα από έγκριση που δίνεται από την αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης, εφόσον οι εργασίες για τις οποίες ζητείται η εκτέλεση δεν επαυξάνουν το κτίσμα σε όγκο» και ότι ως εκ τούτου το αυθαίρετο κτίσμα του ως άνω ακινήτου που τακτοποιήθηκε με τον ν. 4178/2013, για χρονικό διάστημα τριάντα ετών, δεν μπορεί να επεκταθεί καθ’ ύψος. Ενόψει των ανωτέρω, ο παραπάνω μηχανικός προτείνει ως δικαιότερη διανομή όπως η … ……. (εφεσίβλητη) λάβει το τμήμα 1Β (στο σχεδιάγραμμα του ιδίου που είναι το παλιό τμήμα 1Γ στο σχεδιάγραμμα του μηχανικού ………..) που περιλαμβάνει αφενός το αυθαίρετο τμήμα της υφιστάμενης κατασκευής, που τακτοποιήθηκε μονομερώς από αυτήν, αφετέρου το όμορο τμήμα της νόμιμης κατασκευής. Εντούτοις, το κριτήριο που χρησιμοποιεί ο εν λόγω μηχανικός για την παραπάνω διανομή είναι να επωμισθεί η εφεσίβλητη τις συνέπειες της πράξης της από τη μονομερή τακτοποίηση της αυθαίρετης κατασκευής των 38 τ.μ. και σε κανένα σημείο της ένορκης βεβαίωσης και της έκθεσης αυτοψίας-τεχνικής του έκθεσης δεν γίνεται λόγος ότι είναι το τμήμα 1Γ είναι ισάξιο με το τμήμα 1Α, όπως εμφαίνονται στο από Μαρτίου 2014 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού ………., όπως τούτο ερευνάται από το παρόν Δικαστήριο κατ’ άρθρο 480 Α του ΚΠολΔ για να κριθεί αν η ως άνω προτεινόμενη διανομή είναι προς το συμφέρον όλων των συγκοινωνών. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ορθά εκτίμησε την από 8.1.2018 έκθεση αυτοψίας-τεχνική έκθεση του αρχιτέκτονος μηχανικού …….. και την υπ’ αριθ. ……../26.2.2018 ένορκη βεβαίωση αυτού σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα αποδεικτικά μέσα και δεν υιοθέτησε τη θέση του ότι στις ενάγουσες και ήδη εκκαλούσες πρέπει να επιδικασθούν οι υπο στοιχεία 1Α και 1Β κάθετες ιδιοκτησίες και στην εφεσίβλητη η υπό στοιχεία 1Γ κάθετη ιδιοκτησία κατά το κύριο αίτημα της αγωγής των πρώτων, απορριπτομένου και το δεύτερου λόγου της υπό κρίση έφεσης. Περαιτέρω, ορθά κρίθηκε με την εκκαλουμένη ότι το με στοιχεία 1Γ τμήμα που δημιουργείται από την κατάτμηση του διανεμητέου ακινήτου σύμφωνα με το από Μαρτίου 2014 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού …………., υστερεί έναντι των λοιπών τμημάτων και ιδιαίτερα έναντι του 1Α τμήματος, δεδομένου ότι α) υπάρχει ακάλυπτος χώρος σε δύο μόνο πλευρές του εντός αυτού υπάρχοντος κτίσματος (βόρεια και ανατολικά), ενώ στο με στοιχεία 1Α τμήμα ο ακάλυπτος χώρος εκτείνεται σε τρεις πλευρές του κτίσματος (βόρεια, δυτικά και νότια) και β) εντός αυτού υφίσταται αυθαίρετη κατασκευή εμβαδού 38,00 τ.μ., που ανεγέρθη, καθ’ υπέρβαση της υπ’ αριθ. ……/1964 οικοδομικής άδειας, κατ’ επέκταση του νόμιμου αρχικού ισογείου κτίσματος, η οποία (αυθαίρετη κατασκευή), καθόσον τακτοποιήθηκε με την υπαγωγή της στις ευεργετικές διατάξεις του ν. 4178/2013, δεν δύναται για χρονικό διάστημα τριάντα ετών, να επεκταθεί καθ’ ύψος και ότι η αυτούσια διανομή του επίκοινου ακινήτου με τον τρόπο που ορίζει το άρθρο 480 Α (και δη δια σύστασης χωριστής ιδιοκτησίας σε διακεκριμένα μέρη του ενιαίου οικοπέδου) δεν δύναται να οδηγήσει σε ικανοποιητική- συμφέρουσα λύση για όλες τις διαδίκους. Τούτο, γιατί το με στοιχεία 1Γ τμήμα, λόγω της προεκτεθείσας υποδεέστερης αξίας του, είτε επιδικασθεί μεμονωμένα στην …….. είτε επιδικασθεί συνδυαστικά με το με στοιχεία 1Β τμήμα στην ………. και στην ……., οδηγεί στη δημιουργία άνισων μεριδίων σε σχέση με τα ποσοστά συγκυριότητας των διαδίκων στο ενιαίο ακίνητο και συνακόλουθα η αυτούσια διανομή του επιδίκου παρίσταται προεχόντως μη συμφέρουσα για τις διαδίκους. Ακολούθως, ορθά έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ότι ο μοναδικός εφικτός, καθώς και προς το συμφέρον όλων των διαδίκων- κοινωνών τρόπος διανομής τυγχάνει η πώληση του επίκοινου ακινήτου με πλειστηριασμό, την οποία και διέταξε, δεχόμενο τα επικουρικά αιτήματα των συνεκδικασθεισών αγωγών διανομής των παραπάνω διαδίκων να διαταχθεί η πώληση με δημόσιο πλειστηριασμό του επίκοινου ακινήτου, προκειμένου να διανεμηθεί το εκπλειστηρίασμα μεταξύ των διαδίκων ανάλογα με τα ποσοστά των μερίδων τους στο επίκοινο. Εντέλει, απορριπτομένων των παραπάνω λόγων της υπό κρίση εφέσεως και μη υπάρχοντος άλλου λόγου προς εξέταση, πρέπει να απορριφθεί η ως άνω έφεση στο σύνολό της στην ουσία της. Τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα μόνο βαθμό δικαιοδοσίας και όχι και για τον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας, όπως αβάσιμα αυτή ζητεί, χωρίς να έχει ασκήσει έφεση κατά της απόφασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, πρέπει να επιβληθούν λόγω της νίκης της σε βάρος των εκκαλουσών σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 183 παρ.1, 176 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, λόγω απορρίψεως της εφέσεως, πρέπει να διαταχθεί κατ’ άρθρο 495 παρ.4 του ΚΠολΔ, η εισαγωγή του κατατεθέντος για το παραδεκτό ως άνω ενδίκου μέσου με κωδικό ………….. e-παράβολου του Υπουργείου Οικονομικών, στο δημόσιο ταμείο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 12.7.2019 έφεση κατά της 760/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (τακτική διαδικασία).
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας σε βάρος των εκκαλουσών και ορίζει αυτά στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Διατάσσει την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του κατατεθέντος για την άσκηση της εφέσεως με κωδικό ………. e-παράβολου του Υπουργείου Οικονομικών, ποσού εκατό (100) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 23.2.2021.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ