Αριθμός 122/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή, Χαρίκλεια Σαραμαντή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Φέρονται προς κρίση ενώπιον του παρόντος, αρμόδιου κατά το άρθρο 19 ΚΠολΔ, Δικαστηρίου, οι με αριθμ. έκθ. κατάθ. ……../14-1-2020 και …………/12-2-2020 και αντίθετες εφέσεις κατά της 1012/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατόπιν συζήτησης, κατά την τακτική διαδικασία και αντιμωλία των διαδίκων, της από 27-10-2016 αγωγής του ενάγοντος – εκκαλούντος-εφεσίβλητου ………… κατά των εναγόμενων-εκκαλούντων εφεσίβλητων. Αμφότερες οι εφέσεις ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τα άρθρα 495, 511, 513, 516 παρ.1, 517, 518 παρ. 1 και 2 ΚΠολΔ, καθώς η πρώτη εξ αυτών ασκήθηκε πριν την επίδοση της εκκαλουμένης, στις 16-1-2020, ενώ η δεύτερη μέσα στην προθεσμία του άρθρου 518 παρ.1 ΚΠολΔ (σχετ. οι …/16-1-2020 και …/16-1-2020 εκθέσεις επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή ……….. στο επιδοθέν αντίγραφο της εκκαλουμένης σύμφωνα με το άρθρο 139 παρ. 3 ΚΠολΔ), πρέπει επομένως, αφού ενωθούν και συνεκδικαστούν προς διευκόλυνση και επιτάχυνση διεξαγωγής της δίκης (άρθρο 246 ΚΠολΔ), να ερευνηθούν, στη συνέχεια, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους, μέσα στα όρια που καθορίζονται με αυτούς (άρθρο 522 ΚΠολΔ).
Ο ενάγων με την από 27-10-2016 αγωγή του ισχυρίστηκε ότι είναι κύριος ενός ταχύπλοου φουσκωτού σκάφους τύπου magna, sport rib, 32 ποδών με το όνομα «Κ.» τ.π. …..΄, το οποίο φέρει δυο εξωλέμβιες μηχανές ισχύος 300 hp η κάθε μία. Ότι κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου του έτους 2014 ανέθεσε στους εναγομένους την εκτέλεση των εργασιών επισκευής που ιστορεί στο αγωγικό δικόγραφο για τις οποίες κατέβαλε ως αμοιβή το ποσό των 5.713,11 ευρώ, ότι παρέλαβε το σκάφος του, μετά την εκτέλεση των συμφωνηθεισών εργασιών, τον Ιούλιο 2015, πλην όμως αυτό άμεσα, από την παράδοσή του, παρουσίασε προβλήματα οφειλόμενα σε πλημμελή εκτέλεση των εν λόγω εργασιών αλλά και σε πλημμελή φύλαξη του σκάφους στις εγκαταστάσεις της δεύτερης εναγομένης, για την αποκατάσταση των οποίων αναγκάστηκε να καταβάλει σε τρίτους το ποσό των 20.984,82 ευρώ. Με βάση το ανωτέρω ιστορικό και όσα αναλυτικότερα εκθέτει στην αγωγή του ο ενάγων επιδιώκει, όπως το δικόγραφό της εκτιμάται ορθά από το Δικαστήριο, την αποκατάσταση της περιουσιακής του ζημίας που αντιστοιχεί στο καταβληθέν κατά τα προαναφερόμενα ποσό επικαλούμενος κατά την πρώτη βάση της (αγωγής) τις διατάξεις του Α.Κ. περί σύμβασης έργου (ενδοσυμβατική ευθύνη), κατά δε την σωρευόμενη βάση εκείνες του νόμου περί προστασίας καταναλωτή (ν. 2251/1994) με τις οποίες επιδιώκει και την καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, χωρίς να σωρεύεται και τρίτη βάση αποκατάστασης των εν λόγω ζημιών του (περιουσιακής και ηθικής βλάβης) αμιγώς, με τις διατάξεις περί αδικοπραξίας του Α.Κ. Οι εναγόμενοι αρνήθηκαν την ιστορική βάση της αγωγής, ισχυρίστηκαν δε ότι το κατά την ενδοσυμβατική ευθύνη αίτημα της αγωγής είναι απορριπτέο ως απαράδεκτο λόγω παραγραφής της σχετικής αξίωσης σύμφωνα με το άρθρο 693 εδ. β. Α.Κ. Ειδικότερα ισχυρίστηκαν ότι το σκάφος του ενάγοντος δεν είναι πλοίο κατά την έννοια των άρθρων 1 παρ. 1 και 2 ΚΙΝΔ, είναι λέμβος, αφού δεν είναι εγγεγραμμένο στο νηολόγιο αλλά στο βιβλίο εγγραφής μικρών σκαφών και, επομένως, είναι πλωτό ναυπήγημα στο οποίο δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις περί παραγραφής του δέκατου πέμπτου τίτλου του ΚΙΝΔ, όπου καθορίζεται ετήσια παραγραφή των αξιώσεων από σύμβαση έργου, αλλά η διάταξη του άρθρου 693 Α.Κ. που αφορά κινητά και προβλέπει εξάμηνη προθεσμία παραγραφής από την παράδοση του έργου. Με δεδομένο δε ότι το ένδικο έργο επισκευής παραδόθηκε στις 30-7-2015, η προθεσμία για την άσκηση της ένδικης αγωγής έληξε στις 30-1-2016 και, επομένως, όταν αυτή, ασκήθηκε στις 2-11-2016, όταν επιδόθηκε στους εναγομένους κλήση να παρασταθούν στη συζήτησή της, η ένδικη αξίωση είχε υποπέσει σε παραγραφή.
Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του και την συμπροσβαλλόμενη, μη οριστική, με αριθμό 3511/2017 απόφαση, με την οποία αναβλήθηκε η συζήτηση της υπόθεσης και διατάχθηκε η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, δέχθηκε ως νόμιμη την αγωγή με βάση τις διατάξεις περί ενδοσυμβατικής ευθύνης απορρίπτοντας κατά τα λοιπά αυτήν ως μη νόμιμη, όπως και τον περί παραγραφής ισχυρισμό των εναγομένων, στη συνέχεια απέρριψε την αγωγή ως προς τον πρώτο εναγόμενο, ως ουσιαστικά αβάσιμη και δέχθηκε αυτήν, μερικά, ως ουσιαστικά βάσιμη ως προς την εναγόμενη εταιρία. Αμφότεροι οι εκκαλούντες, ενάγων και εναγόμενη εταιρία, με τις κρινόμενες εφέσεις τους ζητούν, για τους λόγους που επικαλούνται και ανάγονται κυρίως σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, την εξαφάνιση της προσβαλλόμενης απόφασης προς τον σκοπό, ο μεν ενάγων να γίνει πλήρως δεκτή η αγωγή του, η δε εναγόμενη εταιρία να απορριφθεί αυτή πλήρως, ενώ αμφότεροι οι εφεσίβλητοι επαναφέρουν τον πρωτοδίκως, παραδεκτά, προταθέντα ισχυρισμό τους περί παραγραφής της ένδικης αξίωσης, με τις προτάσεις του ο εναγόμενος -εφεσίβλητος και με λόγο έφεσης η εναγόμενη-εκκαλούσα-εφεσίβλητη εταιρία.
Ι. Κατά το άρθρο 1 εδ. α του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου (ν. 3.816/1958), πλοίο είναι κάθε σκάφος χωρητικότητας καθαρής τουλάχιστον δέκα κόρων, προορισμένο να κινείται αυτοδυνάμως στη θάλασσα. Κατά δε το εδ. β του ίδιου άρθρου οι διατάξεις του τρίτου, τέταρτου, έκτου, εβδόμου, δωδεκάτου, δεκάτου τρίτου και δεκάτου τετάρτου τίτλου του νόμου αυτού εφαρμόζονται αναλόγως και σε κάθε άλλο πλωτό ναυπήγημα. Είναι επομένως πλωτό ναυπήγημα και δεν είναι πλοίο, κάθε σκάφος από το οποίο λείπει η μία τουλάχιστον από τις πιο πάνω δύο προϋποθέσεις, δηλαδή, είτε είναι χωρητικότητας μικρότερης των δέκα κόρων, είτε δεν έχει ικανότητα αυτοδύναμης πλεύσης, όπως είναι το σλέπι, η φορτηγίδα, ο πλωτός γερανός, η λέμβος κ.λπ. Στη συνέχεια, λόγω της ιδιαίτερης σημασίας αυτών σε θαλάσσιες εργασίες και έρευνες, εντάχθηκαν στη ρύθμιση του ΚΙΝΔ που αφορά τα πλοία και εξομοιώθηκαν σε μεγάλη κλίμακα με αυτά, αφενός μεν τα πλωτά γεωτρύπανα, διυλιστήρια και δεξαμενές πετρελαίου ορισμένου εκτοπίσματος και χαρακτηριστικών, ήτοι πλωτά μηχανήματα μείζονος μεγέθους, με το ν.δ. 117/1974, με το οποίο προβλέφθηκε η υπαγωγή αυτών σε όλο το δίκαιο του πλοίου εκτός των διατάξεων περί πληρώματος και πλοιάρχου, αφετέρου δε, με το νόμο 457/1976, εκείνα τα πλωτά ναυπηγήματα που έχουν ολική χωρητικότητα μεγαλύτερη από 500 κόρους ή εκτόπισμα μεγαλύτερο από 1.000 τόνους, (π.χ. πλωτοί γερανοί) ήτοι πλωτά ναυπηγήματα μεσαίου μεγέθους στα οποία εφαρμόζονται αναλόγως, πλέον των οριζόμενων στο άρθρο 1 εδ. β ΚΙΝΔ, σύμφωνα με το άρθρο 1 του νόμου : « οι διατάξεις των, πρώτου, δευτέρου, ογδόου, ενάτου και δεκάτου, τίτλων του κυρωθέντος δια του ν. 3816/1958 Κώδικος Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου. Ωσαύτως, εφαρμόζονται αναλόγως αι διατάξεις των άρθρων 1 έως 22 του Ν.Δ. 3899/1958 περί προτιμωμένης υποθήκης επί πλοίων» και άρθρο 2: «επιφυλασσομένων των διατάξεων του προηγουμένου άρθρου, αι περί αναγκαστικής εκτελέσεως, συντηρητικής ή αναγκαστικής κατασχέσεως και πλειστηριασμού πλοίων διατάξεις του Κώδικος Πολιτικής Δικονομίας ή άλλων νόμων εφαρμόζονται αναλόγως και επί των πλωτών ναυπηγημάτων του άρθρου τούτου». Τέλος με το νόμο 2289/1995 επεκτάθηκε η εφαρμογή και άλλων διατάξεων του ΚΙΝΔ (πρώτου, έβδομου, όγδοου και δέκατου τίτλου) καθώς και του ΚΠολΔ που αφορούν πλοία, στις πλωτές κατασκευές, ανεξαρτήτως εκτοπίσματος οι οποίες συμμετέχουν στην έρευνα, εξόρυξη και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Ειδικότερα σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 6 του νόμου αυτού ορίστηκε ότι : «Μόνιμες ή προσωρινές θαλάσσιες εγκαταστάσεις και πλωτές κατασκευές, ανεξαρτήτως χωρητικότητας ή εκτοπίσματος, που προορίζονται από κατασκευής ή μετασκευής για εργασίες έρευνας ή εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων εγχώριας ή αλλοδαπής παραγωγής, συμπεριλαμβανομένης της διύλισης και αποθήκευσης αυτών, μπορούν βάσει των όρων των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 5 του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου, μετά από αίτηση του κυρίου αυτών, να εγγράφονται σε ειδικό νηολόγιο, που τηρείται στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιώς…» και στην παράγραφο 7: ότι στις εγκαταστάσεις και πλωτές κατασκευές που νηολογούνται κατά την προηγούμενη παράγραφο, εφαρμόζονται: α) οι διατάξεις των τίτλων: πρώτου, έβδομου, όγδοου και δέκατου του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου, καθώς και οι λοιπές κείμενες διατάξεις, που αφορούν στα θέματα τα ρυθμιζόμενα από αυτούς τους τίτλους, β) οι περί πλοίων διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Με βάση τις ρυθμίσεις του ΚΙΝΔ και των νεότερων αυτών νομοθετημάτων τα πλωτά ναυπηγήματα μπορούν να διακριθούν σε τρεις κατηγορίες: την πρώτη που περιλαμβάνει κάθε μεγέθους και σκοπού πλωτά ναυπηγήματα που δεν περιλαμβάνονται στις επόμενες δυο κατηγορίες, όπου στην μεν δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνονται τα μεσαίου μεγέθους και στην τρίτη κατηγορία τα μεγάλα πλωτά ναυπηγήματα. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν μεταξύ άλλων τα μικρά σκάφη μεταφορικού σκοπού με χωρητικότητα κάτω των δέκα κόρων που χαρακτηρίζονται από την διοικητική νομοθεσία ως λέμβοι ή πλοιάρια. Βασική διαφορά της πρώτης αυτής κατηγορίας πλωτών ναυπηγημάτων από εκείνα των άλλων και φυσικά των πλοίων, είναι ότι αυτά δεν εγγράφονται σε νηολόγιο ενώ, γίνεται δεκτό, ότι τα πλωτά ναυπηγήματα της πρώτης κατηγορίας έχουν την μικρότερη προσέγγιση προς το νομοθετικό καθεστώς που διέπει το πλοίο, ακριβώς λόγω του μικρού μεγέθους τους και της, συγκριτικά με το πλοίο, μικρότερης αξίας. Πρέπει, τέλος, να επισημανθεί ότι κανένα εξ αυτών (πλωτών ναυπηγημάτων της πρώτης κατηγορίας) δεν έχει εξομοιωθεί μερικά ή ολικά με πλοίο, όπως έχει συμβεί, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται παραπάνω, με πλωτά ναυπηγήματα των άλλων δυο κατηγοριών.
Από τις προαναφερόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις, προκύπτει ότι ο νομοθέτης με τον ΚΙΝΔ καθόρισε με σαφήνεια και διέκρινε την έννοια του πλοίου από το πλωτό ναυπήγημα και περαιτέρω διαμόρφωσε το νομικό καθεστώς που διέπει το πλοίο, μέρος του οποίου επέτρεψε την εφαρμογή του, με τη ρητή διάταξη του άρθρου 1 εδ. β ΚΙΝΔ στα πλωτά ναυπηγήματα ενώ, σε όσες περιπτώσεις θέλησε, μεταγενέστερα, με την εξέλιξη της τεχνολογίας και την επέκταση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, να επεκτείνει την εφαρμογή αυτού του καθεστώτος, το έκανε με ρητές διατάξεις για συγκεκριμένες κατηγορίες πλωτών ναυπηγημάτων, οι οποίες διακρίνονται για την διαφορά μεγέθους, αξίας και σημασίας των ανηκόντων σ’ αυτές πλωτών ναυπηγημάτων. Πολλές δε από τις ρυθμίσεις αυτές παρεκκλίνουν του χαρακτήρα του πλοίου και του πλωτού ναυπηγήματος ως κινητού, που, αυτονόητα, έχουν αμφότερα, και αυτό λόγω της μεγάλης αξίας και σημασίας που έχει για το θαλάσσιο εμπόριο και την εθνική οικονομία και την εν γένει ναυτιλία, το πλοίο και τα με αυτό εξομοιούμενα πλωτά ναυπηγήματα, αλλά και της πολυπλοκότητας των οικονομικών σχέσεων που συναρτώνται με τη λειτουργία τους καθώς και της αναπόφευκτης έκθεσής τους στους σοβαρούς κινδύνους της θαλασσοπλοΐας που καθίστανται εντονότεροι όταν, ιδίως το πλοίο, ως διαρκώς κινούμενο κινητό πράγμα, αλλάζει συνεχώς γεωγραφική θέση, μετακινούμενο στα χωρικά ύδατα και υπό τις αντίστοιχες έννομες τάξεις, πολλών και διαφορετικών κρατών. Τέλος διατάξεις που αφορούν ακίνητα, τόσο του Α.Κ. όσο και του ΚΠολΔ (ενδεικτ. περί μεταγραφής, υποθήκης, κατάσχεσης), εφαρμόζονται αναλογικά και εξαιρετικά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και στο πλοίο και στα εξομοιούμενα με αυτό πλωτά ναυπηγήματα, εφόσον υφίσταται ρητή διάταξη που το προβλέπει, ενώ όπου ο νομοθέτης θέλησε την, μερική ή ολική, εφαρμογή των διατάξεων του ΚΙΝΔ σε σχέσεις/καταστάσεις/αξιώσεις που ρυθμίζονται από άλλες, εκτός του Κώδικα, διατάξεις, ομοίως το προέβλεψε με αντίστοιχες ρητές διατάξεις. Ενδεικτικά άρθρο 5 ΚΙΝΔ που αφορά τη σύμβαση ναυπήγησης πλοίου, διέπεται από τις διατάξεις περί σύμβασης έργου του Αστικού Κώδικα με ρητή εξαίρεση των άρθρων 683 και 693 περί παραγραφής καθώς έχει θεσπιστεί ειδική παραγραφή με το άρθρο 290 αρ. 4 ΚΙΝΔ.
Ειδικότερα με την θέση σε ισχύ του ΚΙΝΔ θεσπίστηκαν με τις διατάξεις των άρθρων 289 επ. ΚΙΝΔ αλλά και άλλων (άρθρα 5, 23, 93, 148, 207, 217, 237), βραχυπρόθεσμες παραγραφές των αξιώσεων από έννομες σχέσεις που ο ίδιος ρυθμίζει αλλά και εκείνων στις οποίες προβλέπει την εφαρμογή των δικών του ειδικών διατάξεων περί παραγραφής. Έτσι με τη διάταξη του άρθρου 289 αρ. 3 ΚΙΝΔ αποκλείστηκε, λόγω της ανάγκης γρήγορης επίλυσης των διαφορών που αφορούν πλοία, η μακροχρόνια παραγραφή των αξιώσεων από την εκτέλεση εργασιών σε πλοίο με βάση τα άρθρα 249 και 250 Α.Κ. αλλά και 693 εδ.α Α.Κ. που προβλέπει ειδικά για τα ακίνητα δεκαετή παραγραφή για την αποζημίωση του εργοδότη λόγω πλημμελούς εκτέλεσης επισκευαστικών εργασιών-ελλείψεων του έργου.
Συμπερασματικά, με βάση όλα τα ανωτέρω, είναι σαφές ότι ο ΚΙΝΔ δεν εφαρμόζεται σε ό,τι πλέει στη θάλασσα, αλλά ρυθμίζει συγκεκριμένες σχέσεις και καταστάσεις που αφορούν το πλοίο και τα εξομοιούμενα με αυτό πλωτά ναυπηγήματα, στα οποία (πλοίο και πλωτά ναυπηγήματα) εφαρμόζονται διατάξεις από άλλα νομοθετήματα, περιοριστικά, είτε κατόπιν ρητής παραπομπής είτε λόγω υπάρχοντος κενού, και εξαιρετικά και περιοριστικά εφαρμόζονται διατάξεις που αφορούν ακίνητα.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι σε όλες τις προαναφερόμενες ρυθμίσεις (άρθρο 1 του ΚΙΝΔ, 117/1974 και 475/1976), δεν περιλαμβάνεται διάταξη που επιτρέπει ρητά την εφαρμογή του δέκατου πέμπτου τίτλου του ΚΙΝΔ, περί παραγραφής, στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες επεκτάθηκε η εφαρμογή του Κώδικα, εκτός των πλοίων και σε πλωτά ναυπηγήματα. Το εδ. β του άρθρου 1 του Κώδικα δεν παραπέμπει στο δέκατο πέμπτο τίτλο, ωστόσο γίνεται δεκτό, τόσο από τη θεωρία όσο και από τη νομολογία, που ερμηνεύουν διασταλτικά την εν λόγω διάταξη παρά τον εξαιρετικό της χαρακτήρα, ότι οι διατάξεις περί παραγραφής του ΚΙΝΔ έχουν παρεπόμενο χαρακτήρα και εφαρμόζονται, παρά την έλλειψη σχετικής διάταξης, και στις αξιώσεις εκείνες που πηγάζουν από έννομες σχέσεις που ρυθμίζονται από τις διατάξεις των τίτλων του (ΚΙΝΔ) οι οποίες εφαρμόζονται και στα πλωτά ναυπηγήματα. Επομένως στην πρώτη κατηγορία των πλωτών ναυπηγημάτων στα οποία εντάσσονται οι λέμβοι και τα πλοιάρια, εφαρμόζονται οι διατάξεις των αναφερόμενων στο άρθρο 1 εδ.β ΚΙΝΔ τίτλων, περί πλοιάρχου και πληρώματος, ναύλωσης, μεταβίβασης, σύγκρουσης και επιθαλάσσιας αρωγής και σύμφωνα με τα όσα αναλύονται προηγουμένως και οι περί παραγραφής διατάξεις των αξιώσεων εκείνων, μόνο, που θεμελιώνονται στις διατάξεις των εν λόγω εφαρμοζόμενων τίτλων του ΚΙΝΔ. Με συνέπεια, εφόσον δεν υφίσταται διαφορετική ρύθμιση στον ΚΙΝΔ, στα μικρά σκάφη κάτω των 10 κοχ, για τα οποία, όπως ήδη αναφέρεται, υφίσταται λόγω της αξίας τους και του μεγέθους τους η μικρότερη συνάφεια με το καθεστώς του πλοίου, οι εξ αυτών δημιουργούμενες έννομες καταστάσεις και σχέσεις που δεν ρυθμίζονται στον Κώδικα να διέπονται στο σύνολό τους από το οικείο νομοθετικό πλαίσιο.
Ενόψει αυτών, επομένως, επί αξιώσεων που προκύπτουν από διατάξεις εκτός του ΚΙΝΔ και εν προκειμένω όταν η αξίωση ρυθμίζεται από τον Α.Κ,. η παραγραφή αυτής θα ρυθμιστεί από τις αντίστοιχες διατάξεις αυτού, πλην αν άλλως ορίζει ο ΚΙΝΔ. Ενδεικτικά επί εργασιών επισκευής πλοίου στο εδ. 3 του άρθρου 289 ορίζεται ετήσια παραγραφή, προς το σκοπό γρήγορης περαίωσης των εκκρεμοτήτων και αποφυγής των επιβαρύνσεων που συναντώνται στο ναυτικό εμπόριο. Δεν ορίζεται ωστόσο για την αντίστοιχη αξίωση όταν αυτή αφορά το πλωτό ναυπήγημα της πρώτης κατηγορίας και ειδικότερα μικρά σκάφη τα οποία λόγω του μεγέθους τους δεν συνέχονται με το θαλάσσιο εμπόριο και, επομένως, σ’ αυτήν την περίπτωση θα εφαρμοστεί η διάταξη του άρθρου 693 Α.Κ. εδάφιο β που αφορά κινητά, αφού σε καμία διάταξη του ΚΙΝΔ δεν μπορεί να στηριχθεί διαφορετική ρύθμιση με βάση τις προαναφερόμενες σκέψεις και με δεδομένο ότι αυτά αποτελούν πάντοτε κινητά. (σχετ. ΑΠ 684/1998, ΕΠ 691/2013, 421/2012, 496/2008, 807/1992 δημοσ στη ΝΟΜΟΣ, Δ.Καμβύση: Ιδιωτ Ναυτ Δικαιο,έκδ.1982, σελ. 31, 754, Α. Κιάντου – Παμπούκη :Ναυτ Δίκαιο Ι, έκδ. 2003,παρ. 10, Ι.Ρόκα-Γ.Θεοχαρίδη: Ναυτ Δίκαιο, Γ έκδ. παρ.41-47, Λ. Γεωργακόπουλου: Ναυτ Δίκαιο, έκδ. 2006, παρ. 39.ΙΙ,ΙΙΙ, Α.Αντάπαση-Λ. Αθανασίου: Ναυτ Δίκαιο, έκδ. 2020, παρ. 244-245, Ι. Κοροντζή: Ναυτ Δίκαιο, τόμ. πρώτος, εκδ. 2004, σελ. 29-33).
ΙΙ. Το άρθρο 8 παρ. 1 έως 5 του ν. 2251/1994 «προστασία καταναλωτών», όπως η παρ. 1 του άρθρου αυτού αντικαταστάθηκε από την παρ. 1 του άρθρου 10 του ν. 3587/2007, ορίζει ότι ο παρέχων υπηρεσίες ευθύνεται για κάθε περιουσιακή ζημία ή ηθική βλάβη που προκάλεσε παράνομα και υπαίτια, με πράξη ή παράλειψή του, κατά την παροχή των υπηρεσιών στον καταναλωτή (παρ. 1 εδ. α). Ως παρέχων υπηρεσίες νοείται όποιος, στο πλαίσιο της άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας, παρέχει υπηρεσία, κατά τρόπο ανεξάρτητο (παρ. 1 εδ. β). Από τις εν λόγω διατάξεις του άνω άρθρου προκύπτει ότι στο πεδίο εφαρμογής του εμπίπτουν οι υπηρεσίες εκείνες στις οποίες ο παρέχων αυτές ενεργεί κατά τρόπο ελεύθερο και ανεξάρτητο, δεν υπόκειται δηλαδή σε συγκεκριμένες υποδείξεις ή οδηγίες του αποδέκτη των υπηρεσιών (καταναλωτή), αλλά έχει την πρωτοβουλία και την ευχέρεια να επιλέγει τα μέσα και τις μεθόδους ώστε, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης και τεχνικής, να εκτελέσει υλικό έργο, να προσδιορίζει τον τρόπο παροχής των υπηρεσιών του, η δε ευθύνη του παρέχοντος τέτοιου είδους υπηρεσίες μπορεί να είναι είτε ενδοσυμβατική είτε αδικοπρακτική, ανεξάρτητα από την προϋφιστάμενη ενοχική σχέση μεταξύ του παρέχοντος τις υπηρεσίες και του ζημιωθέντος καταναλωτή.
Προϋποθέσεις δε για τη θεμελίωση ευθύνης σε βάρος του παρέχοντος υπηρεσίες είναι: 1) παροχή ανεξάρτητων υπηρεσιών στα πλαίσια άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας, 2) υπαιτιότητα του παρέχοντος υπηρεσίες κατά την παροχή υπηρεσίας, η οποία τεκμαίρεται, διότι εισάγεται νόθος αντικειμενική ευθύνη (ΟλΑΠ 18/1999 ΕλλΔ 40.1290).
Στην προκειμένη περίπτωση με βάση τα όσα ιστορούνται στην αγωγή ο ενάγων-εκκαλών-εφεσίβλητος ισχυρίζεται ότι κατάρτισε αφενός με την εφεσίβλητη-εκκαλούσα-εναγόμενη εταιρία, σύμβαση μίσθωσης θέσης στάθμευσης του σκάφους του σε στεγασμένο χώρο που η τελευταία διέθετε, έναντι συμφωνηθέντος μισθώματος και αφετέρου, σύμβαση έργου με αμφότερους τους εφεσίβλητους-εναγόμενους, με την οποία συμφωνήθηκε μεταξύ των συμβληθέντων να πραγματοποιηθούν στο χώρο της εναγόμενης εταιρίας, συγκεκριμένες επισκευαστικές εργασίες στο σκάφος του ενάγοντος με βάση προσφορά του εναγομένου που αφορούσε εργασία αλλά και αγορά συγκεκριμένων ανταλλακτικών. Με βάση τα εκτιθέμενα στην αγωγή και σύμφωνα με τις με στοιχ. ΙΙ σκέψεις, η κατά τις διατάξεις του άρθρου 8 του ν. 2251/1994 αξίωσή της, στην οποία εμπεριέχεται και η αξίωση χρηματικής ικανοποίησης της ηθικής βλάβης του ενάγοντος, χωρίς, όπως ήδη αναφέρεται, να υφίσταται αυτοτελώς σωρευόμενη τέτοια αγωγική αξίωση, με βάση δηλαδή αμιγώς τις διατάξεις των άρθρων 914 και 932 Α.Κ., είναι μη νόμιμη διότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του νόμου αυτού, αφού τόσο με τη σύμβαση μίσθωσης, όσο και με τη σύμβαση έργου, οι εναγόμενοι υποχρεούνταν σε συγκεκριμένη παροχή χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να ενεργούν κατά τρόπο ελεύθερο και ανεξάρτητο, αντίθετα όφειλαν να παρέχουν όσα συγκεκριμένα συμφώνησαν με τον αντισυμβαλλόμενό τους ενάγοντα και σύμφωνα με τις εντολές εκείνου ο οποίος δεν απέβλεπε με τις εν λόγω συμβάσεις σε παροχή ανεξάρτητων υπηρεσιών αλλά σε προκαθορισθείσα συμβατικά παροχή (θέση στάθμευσης – φύλαξης και επισκευαστικό έργο), τόσο από άποψη χρόνου και τόπου αυτής όσο και από άποψη αντικειμένου της. Επομένως ορθά το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε την εκ του ν. 2251/1994 βάση της αγωγής ως μη νόμιμη με αιτιολογία η οποία αντικαθίσταται από την παρούσα και όσα αντίθετα υποστηρίζει με τον οικείο λόγο της έφεσής του ο εκκαλών-ενάγων είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.
Στη συνέχεια, το Δικαστήριο εκτιμώντας τα ενώπιον του προσκομισθέντα νομότυπα αποδεικτικά μέσα και συγκεκριμένα τις με αριθμό …./9-2-2017 και …./9-2-2017 ένορκες βεβαιώσεις, που δόθηκαν με επιμέλεια του ενάγοντος ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών …. … μετά από εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση των εναγομένων (σχετ. οι με αριθμ. …/6-2-2017 και …/6-2-2017 εκθέσεις επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή ……..), τις προσκομισθείσες από τον πρώτο εναγόμενο και ήδη εφεσίβλητο ένορκες βεβαιώσεις με αριθμ. …/7-2-2017 ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς … . καθώς και με αριθμ. …../7-2-2017 και …/7-2-2017 ενώπιον της συμβολαιογράφου Πάρου … ……. μετά από εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση του ενάγοντος (σχετ. οι με αριθμ. …./1-2-2017 και …./ 2-2-2017 εκθέσεις επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή ……..), τις προσκομισθείσες από την δεύτερη εναγομένη-εφεσίβλητη-εκκαλούσα ένορκες βεβαιώσεις με αριθμ. …/7-2-2017 ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ………, με αριθμ. …./7-2-2017 ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς ……. και με αριθμ. …/7-2-2017 ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ………, μετά από εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση του ενάγοντος (σχετ οι αριθμ. …../1-2-2017 και …../2-2-2017 εκθέσεις επίδοσης του ίδιου όπως και παραπάνω αρμόδιου δικαστικού επιμελητή), την με αριθμ. ……./15-2-2018 έκθεση πραγματογνωμοσύνης του ναυπηγού μηχανολόγου ……….. που ορίσθηκε με την με αριθμ. 3511/2017 μη οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου σε συνδυασμό με το σύνολο του αποδεικτικού υλικού που προσκόμισαν με επίκληση οι διάδικοι, τεχνικές εκθέσεις και φωτογραφίες των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται και όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, χωρίς να παραλείπεται κανένα για την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης, τα οποία (αποδεικτικά μέσα) λαμβάνονται υπόψη είτε για άμεση απόδειξη ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για έμμεση για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως, κρίνει ότι αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Ο ενάγων, όπως συνομολογεί, είναι ιδιοκτήτης ενός ταχύπλοου φουσκωτού σκάφους αναψυχής μήκους περί τα 10 μέτρα το οποίο φέρει δυο εξωλέμβιες μηχανές ισχύος 300 ίππων η κάθε μία και είναι καταχωρημένο στα βιβλία εγγραφής μικρών σκαφών του ΣΤ΄ Λιμενικού Τμήματος Γλυφάδας, επομένως και σύμφωνα με όσα αναλύθηκαν στην με στοιχ. Ι σκέψη, το σκάφος αυτό το οποίο έχει χωρητικότητα μικρότερη των 10 κοχ δεν είναι πλοίο αλλά πλωτό ναυπήγημα της πρώτης κατηγορίας και η αξίωση από την, πλημμελή, κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς, επισκευή αυτού, η οποία διέπεται από τις διατάξεις των άρθρων 361 και 681 επ. Α.Κ., υπόκειται στην εξάμηνη παραγραφή που προβλέπεται στο άρθρο 693 εδ. β Α.Κ. για κινητά πράγματα, η οποία αρχίζει από την παράδοση του έργου. Στην προκειμένη περίπτωση το σκάφος, μετά την εκτέλεση από τους εναγόμενους των επισκευών που ιστορούνται στην αγωγή, παραδόθηκε στον ενάγοντα στην μαρίνα Αγίου Κοσμά στις 30-7-2015, η δε από 27-10-2016 αγωγή σε βάρος τους ασκήθηκε στις 2-11-2016 ήτοι μετά την πάροδο της εξάμηνης προθεσμίας (σχετ. η ……./2016 πράξη κατάθεσης στο Πρωτοδικείο Πειραιώς και οι με αριθμ. ……/2-11-2016 και ……./2-11-2016 εκθέσεις επίδοσης του αρμόδιου δικαστικού επιμελητή …………). Συνεπώς εσφαλμένα ερμηνεύοντας το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο τις οικείες διατάξεις του ΚΙΝΔ και του Α.Κ. (άρθρα 1, 289 αρ.3 και 693 αντίστοιχα) έκρινε ότι στην κρινόμενη υπόθεση έχουν εφαρμογή οι διατάξεις του ΚΙΝΔ και απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής που παραδεκτά προέβαλαν οι εναγόμενοι με τις προτάσεις τους ενώπιόν του κατά τη συζήτηση της αγωγής. Επομένως, κατά τον βάσιμο οικείο λόγο της έφεσης της δεύτερης εναγομένης-εκκαλούσας-εφεσίβλητης εταιρίας, θα πρέπει αφού γίνει δεκτή αυτή, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση κατά τις διατάξεις της που την αφορούν και αφού κρατηθεί η υπόθεση και δικαστεί κατ’ ουσίαν από το παρόν δευτεροβάθμιο Δικαστήριο (άρθρο 535 ΚΠολΔ), να απορριφθεί η αγωγή λόγω παραγραφής της αξίωσης του ενάγοντος σε βάρος μόνο της εκκαλούσας-εναγομένης και αυτό διότι ο πρώτος εναγόμενος, ως προς τον οποίο απορρίφθηκε η αγωγή συνολικά και συγκεκριμένα ως μη νόμιμη, κατά την εξωσυμβατική βάση της, και ως ουσιαστικά αβάσιμη κατά την ενδοσυμβατική βάση της, ως προς την οποία προέβαλε τον περί παραγραφής ισχυρισμό, δεν άσκησε έφεση ώστε να έχει τη δυνατότητα το παρόν Δικαστήριο να προχωρήσει κατά το άρθρο 536 παρ. 2 ΚΠολΔ στην ίδια ως άνω κρίση, ούτε εξάλλου τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 537 ΚΠολΔ που επεκτείνει την ισχύ της απόφασης και στον μη ασκήσαντα έφεση ομόδικο, καθώς στην προκειμένη περίπτωση ο πρώτος εναγόμενος δεν είναι ηττηθείς στην πρωτόδικη δίκη, όπως απαιτείται για την εφαρμογή του επεκτατικού αποτελέσματος της έφεσης. Επομένως το Δικαστήριο θα πρέπει να προχωρήσει στην εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού και στην έρευνα της βασιμότητας της αγωγής ως προς αυτόν.
Με βάση λοιπόν τα προαναφερόμενα αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε περαιτέρω ότι ο ενάγων αγόρασε το σκάφος του από τον πρώτο εναγόμενο, το έτος 2009 και ο τελευταίος ανέλαβε εξ αρχής και το ετήσιο σέρβις των μηχανών του σκάφους το οποίο και πραγματοποιούσε, χωρίς ουδέποτε, μέχρι τον επίδικο χρόνο, να υπάρξουν προβλήματα. Κατά το χρόνο αυτό ο ενάγων, κατόπιν της από 16-6-2015 προσφοράς του εναγομένου, ανέθεσε σ’ αυτόν εκ νέου το ετήσιο σέρβις των μηχανών του σκάφους αντί αμοιβής 1.672 ευρώ, ενώ το πρόσθετο χαρακτηριστικό του εν λόγω έργου αφορούσε τον τόπο εκτέλεσής του αφού αυτό πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της εναγόμενης εταιρίας, στην οποία πλέον φυλασσόταν το σκάφος κατά τη χειμερινή περίοδο. Ο εναγόμενος ειδικότερα ανέλαβε το συγκεκριμένο έργο στα πλαίσια της επαγγελματικής του δραστηριότητας με αντικείμενο την εγκατάσταση, συντήρηση και επισκευή μηχανών θαλάσσης που ασκεί μέσω ατομικής επιχείρησης που διατηρεί με το διακριτικό τίτλο «………….», ενώ από το έτος 2002 είναι εξουσιοδοτημένος στην επισκευή και συντήρηση μηχανών της εταιρίας ………. Η εναγόμενη Μονοπρόσωπη Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης συστάθηκε το έτος 2011 με μοναδική εταίρο την εδρεύουσα στην Κύπρο «………» και σκοπό κυρίως τη δημιουργία και εκμετάλλευση χώρου στάθμευσης και φύλαξης σκαφών αναψυχής, διαχειριστής δε αυτής ορίστηκε ο ………., αδερφός του εναγομένου. Η εναγομένη αποτελεί εταιρία ανήκουσα στα συμφέροντα των ανωτέρω φυσικών προσώπων και του τρίτου αδελφού τους, από των οποίων τα αρχικά γράμματα των ονομάτων τους δημιουργήθηκε η επωνυμία της εταίρου, ωστόσο η επιχειρηματική δραστηριότητα των εδώ εναγομένων είναι διακριτή και αυτοτελής, το δε γεγονός της συνεργασίας τους δεν αρκεί για να προσδώσει στον εναγόμενο την ιδιότητα του άμεσου αντιπροσώπου αυτής κατά τη συνεργασία του με τον ενάγοντα, αφού η συντήρηση των μηχανών του σκάφους ανήκε αποκλειστικά στην ατομική του επιχείρηση που προϋπήρχε της εταιρίας, επί σειρά ετών.
Τέλος Ιουλίου 2015 και μετά από σχετική συμφωνία μεταξύ των διαδίκων, ο εναγόμενος παρέδωσε το σκάφος στον ενάγοντα, μεταφέροντάς το ο ίδιος από το Λαύριο στην μαρίνα Αγίου Κοσμά, ο δε ενάγων το παρέλαβε ανεπιφύλακτα και μάλιστα παρά την εμφανή ύπαρξη προβλημάτων, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται και ο μάρτυράς του ………… αναφέρει στην ένορκη βεβαίωσή του, παρά το ότι από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού αποδεικνύεται ότι παρών κατά την παράδοση ήταν μόνο ο …….., τεχνικός και συνεργάτης του ενάγοντος. Συγκεκριμένα ο …….. αναφέρει στην ………./9-2-2017 ένορκη βεβαίωσή του ότι παρά το ότι ο εναγόμενος άναβε και έσβηνε το σκάφος στη θάλασσα, ενώ προσέγγιζε το χώρο παράδοσής του και ότι η εικόνα αυτού προξένησε ανασφάλεια στον ενάγοντα-χωρίς να προσδιορίζει ειδικότερα την αιτία που προκάλεσε την ανασφάλεια αυτού-ο ενάγων το παρέλαβε, πλήρωσε αδιαμαρτύρητα, μετρητά χρήματα στον εναγόμενο, ο οποίος αναφέρθηκε σε ηλεκτρολογικά προβλήματα που εντόπισε και σύστησε για την επίλυσή τους τον ηλεκτρολόγο ……….., ο δε ενάγων τις επόμενες ημέρες προχώρησε στην επισκευή των προβλημάτων με τον ηλεκτρολόγο αυτό καθώς και τον ………… και στη συνέχεια, περί τις 5 Αυγούστου ξεκίνησε για το ταξίδι του προς τις Κυκλάδες. Οι ισχυρισμοί του ενάγοντος αλλά και του μάρτυρα ότι οι μηχανές του σκάφους δεν ανέβαζαν στροφές και ότι αυτό οφείλεται στην πλημμελή εκτέλεση του ετήσιου σέρβις από τον εναγόμενο δεν επιβεβαιώνονται, αντίθετα αντικρούονται από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού που προσκόμισε ο τελευταίος. Συγκεκριμένα ο …….. …… στην …../2017 ένορκη βεβαίωσή του αναφέρει ότι τέλη Ιουλίου τον σύστησε ο εναγόμενος στον ενάγοντα, ο οποίος επιθυμούσε να γίνουν στο σκάφος και για «αισθητικούς λόγους» κάποιες, επιπλέον, εργασίες που διήρκεσαν τρεις ημέρες, δεν αφορούσαν τις μηχανές αλλά την αλλαγή του πάνελ θέσης των flaps, του ηλεκτρικού εμβόλου του καθίσματος και των διακοπτών Garlin λόγω φθοράς τους από τον ήλιο, για τις οποίες έλαβε από τον ενάγοντα 1.200 ευρώ. Βεβαίωσε τέλος ότι δεν εκτέλεσε καμία εργασία που αφορούσε το μηχανικό μέρος και ούτε άλλαξε φίλτρα βενζίνης και ανόδια τα οποία ήταν καινούργια καθώς και ότι βρήκε σε εξαιρετική κατάσταση το σκάφος, γυαλισμένο, καθαρό και χωρίς νερά στα ταμπούκια…. έλειπαν μόνο τα καθίσματα του οδηγού και του συνοδηγού διότι, από όσα γνώριζε, ο ενάγων ήθελε να αλλάξει ταπετσαρίες. Μετά τις εργασίες αυτές ο ενάγων παρέλαβε το σκάφος του, ανεπιφύλακτα και αδιαμαρτύρητα και πάλι, έχοντας δε μαζί του τον γιό του και τον ……….., ο οποίος επί σειρά ετών τον βοηθούσε στον χειρισμό του σκάφους λόγω της μεγάλης εμπειρίας που διέθετε και ο οποίος μάλιστα επισήμανε, πριν την αναχώρησή τους, την μη ορθή επανατοποθέτηση των καθισμάτων, ο ίδιος δε ενημερώθηκε από τον ενάγοντα για την μη αλλαγή των εμβόλων του τριμ λόγω κόστους (σχετ. η …../7-2-2017 ένορκη βεβαίωση), απέπλευσε παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, αρχές Αυγούστου, προς τα Κουφονήσια με πρώτο σταθμό την Σέριφο. Στην διαδρομή και ενώ προσέγγιζαν την περιοχή Κολώνα που βρίσκεται βόρεια της Κύθνου, χωρίς μέχρι την στιγμή εκείνη να υπάρχουν προβλήματα, επικρατούσε δε έντονος κυματισμός στη θάλασσα, ο ….. κατηύθυνε το σκάφος σε ασφαλή όρμο καθώς αντιλήφθηκε μικρή απώλεια της δύναμής του. Αφού έλεγξε τις μηχανές και προπέλες του σκάφους και δεν διαπίστωσε πρόβλημα, συνέχισαν τον πλου μέχρι την Σέριφο, όπου κατέπλευσαν χωρίς προβλήματα και από όπου ο ίδιος επέστρεψε στην Αθήνα, θεωρώντας με βάση την εμπειρία του, ότι η όποια απώλεια ισχύος των μηχανών σημειώθηκε, οφειλόταν στον έντονο κυματισμό που εμπόδιζε το σκάφος να «πλανάρει», να βρεθεί δηλαδή στη θέση εκείνη που θα λειτουργούσαν σωστά, αποδίδοντας στις μηχανές την ισχύ τους, οι προπέλες του. Επί μία εβδομάδα μετά την παράδοση του σκάφους από τον εναγόμενο στον ενάγοντα, δεν προέκυψε κανένα πρόβλημα στις μηχανές, το σκάφος έπλεε με όλη την ισχύ του και κατέφθασε από τον Άγιο Κοσμά στην Σέριφο. Μάλιστα ο ίδιος μάρτυρας ………. αναφέρει στην ένορκη βεβαίωσή του ότι επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον ενάγοντα για να πληροφορηθεί για την εξέλιξη του ταξιδιού του (ενάγοντος) και εκείνος του ανέφερε ότι ταξίδεψε και επέστρεψε χωρίς προβλήματα στις μηχανές παρά μόνο με κάποια νερά που πήρε το σκάφος. Τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν έκτοτε στο σκάφος δεν αποδείχθηκε ότι αφορούσαν τις μηχανές του και την, τυχόν, πλημμελή ετήσια συντήρησή τους αλλά οφείλονταν σε νερά που μπήκαν σε κάποια μέρη του αλλά και στην παραμονή του στο νερό το οποίο δημιουργεί το φαινόμενο της ηλεκτρόλυσης και της γαλβανικής διάβρωσης λόγω της παραμονής των μεταλλικών μερών, των μηχανών δηλαδή, του σκάφους μέσα στη θάλασσα δίπλα σε άλλα σκάφη και οφείλεται στη διαφορά του ηλεκτρικού δυναμικού μεταξύ των μεταλλικών μερών των σκαφών (η γαλβανική διάβρωση) καθώς και λόγω διαρροής ηλεκτρικού ρεύματος από το σκάφος ή συνηθέστερο από διαρροή ρεύματος της γείωσης του ρευματοδότη από την προβλήτα όπου αυτό ελλιμενίζεται. Ο …………. εξουσιοδοτημένος μηχανικός της SUZUKI, εταιρίας κατασκευής των μηχανών του σκάφους, όταν εξέτασε αυτό στην Αντίπαρο πραγματοποιώντας δοκιμαστικό πλου μαζί με τον ενάγοντα, όπως βεβαιώνει στην ………./2017 ένορκη βεβαίωση, δεν διαπίστωσε κανένα πρόβλημα στην ισχύ των μηχανών οι οποίες ανέβαζαν απρόσκοπτα στροφές για αυτό και συνέστησε στον ενάγοντα να ανελκύσει το σκάφος προκειμένου να ελεγχθεί πληρέστερα και να εντοπισθούν τυχόν προβλήματα. Κατά την επακολουθήσασα ανέλκυση επισκευάστηκε το τριμ της μιας μηχανής αφού διαπίστωσε μικρή διαρροή στις τάπες των εμβόλων, οφειλόμενη στο παραπάνω αναλυθέν φαινόμενο της ηλεκτροχημικής διάβρωσης, το οποίο μπορεί να επέλθει οποιαδήποτε στιγμή κατά την παραμονή του στο νερό δίπλα σε άλλα σκάφη, όπως είναι αναμενόμενο να συνέβη στο σκάφος του ενάγοντος το οποίο δεν έφερε κατά τον επίδικο χρόνο σύστημα προστασίας από αυτό, ενώ από την παράδοσή του στον ενάγοντα από τον εναγόμενο στο τέλος Ιουλίου, είχε ελλιμενιστεί σε διαφορετικές μαρίνες, χωρίς να επιβεβαιώνεται ή να διαψεύδεται από τον ενάγοντα η παραμονή του δίπλα σε άλλα σκάφη με τις μηχανές του ανασυρμένες πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας προκειμένου να αποφεύγεται το εν λόγω φαινόμενο. Ωστόσο η φθορά αυτή δεν επηρεάζει το αξιόπλοο του σκάφους παρά μόνο τη βέλτιστη απόδοση στην επίτευξη τελικής ταχύτητας σύμφωνα με τον πραγματογνώμονα ……… (σελ. 5 της από 15-2-2018 έκθεσής του). Στη συνέχεια, από τις ένορκες βεβαιώσεις και τα αποδεικτικά μέσα που ο ίδιος ο ενάγων προσκομίζει, δεν αποδεικνύεται ότι το σκάφος αντιμετώπισε άλλα προβλήματα στις μηχανές του οφειλόμενα σε πλημμελή συντήρηση αυτού. Ο μάρτυρας ……….. στην ………../9-2-2017 ένορκη βεβαίωση δεν αναφέρεται σε προβλήματα από την επισκευή του σκάφους παρά μόνο στον τρόπο συνεργασίας μεταξύ των διαδίκων ενώ αντίθετη κρίση δεν μπορεί να στηριχθεί στην συνταχθείσα μετά την παρέλευση διμήνου από την παράδοση του σκάφους έκθεση της εταιρίας- τεχνικού συμβούλου του ενάγοντος «…………» στην οποία δεν γίνεται λόγος για άλλα προβλήματα στις μηχανές, πλην της ηλεκτρόλυσης, η οποία, σύμφωνα με τον πραγματογνώμονα, δεν μπορεί λόγω της παρόδου του χρόνου να αποδοθεί σε, τυχόν, πλημμελή συντήρηση αυτού. Επιπρόσθετα στην εν λόγω από 2-10-2015 τεχνική έκθεση αναφέρεται ότι καμία αναφορά βλάβης ή ενεργοποίησης συναγερμών δεν είχε καταγραφεί στις ηλεκτρονικές μονάδες διαχείρισης των κινητήρων και επομένως τα αναφερόμενα από τον ενάγοντα και τον μάρτυρα του ………… ότι οι μηχανές του σκάφους δεν ξεπερνούσαν τις 2.500 στροφές και έμπαιναν πολύ συχνά σε ασφαλή λειτουργία, δεν επαληθεύονται από την έκθεση της τεχνικής συμβούλου εταιρίας του πρώτου, αντικρουόμενα εξάλλου και από τα διδάγματα της κοινής πείρας αφού το σκάφος καθ’ όλη τη διάρκεια του μήνα Αύγουστου κατά τον οποίο στο Αιγαίο επικρατούν μελτέμια, ο ενάγων πραγματοποιούσε πλόες μεταξύ των νησιών Σερίφου, Κουφονησίων που απέχουν περί τα 112 ναυτικά μίλια από το λιμάνι του Πειραιά, Πάρου και Αντιπάρου χωρίς να αντιμετωπίσει κίνδυνο, με επιβαίνοντες μέλη της οικογένειάς του.
Ενόψει όλων των ανωτέρω και εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι υπήρξε πρόβλημα στις μηχανές του σκάφους του ενάγοντος συνδεόμενο με πλημμελή εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεων του εναγομένου, που αφορούσαν αποκλειστικά την ετήσια συντήρηση (σέρβις) των μηχανών του σκάφους, ορθά εκτιμώντας τις αποδείξεις το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή κατά την ενδοσυμβατική βάση της ως ουσία αβάσιμη και όσα αντίθετα υποστηρίζει με την υπό κρίση έφεσή του και τους οικείους λόγους της ο ενάγων είναι απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμα.
Κατόπιν αυτών θα πρέπει η έφεση του ενάγοντος με αριθμ. έκθ. κατάθ. ………/14-1-2020 να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν και να γίνει δεκτή ως βάσιμη η με αριθμ. έκθ. κατάθ. ………../12-2-2020 έφεση της εναγόμενης εταιρίας, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση κατά τις διατάξεις αυτής με τις οποίες έγινε δεκτή η αγωγή του ενάγοντος κατά της δεύτερης εναγόμενης εταιρίας και, αφού κρατηθεί η υπόθεση και δικαστεί από το παρόν Δικαστήριο, να απορριφθεί στο σύνολό της η αγωγή ως προς την εναγομένη, να επιβληθούν κατόπιν παραδοχής σχετικού αιτήματος τα δικαστικά έξοδα του εναγόμενου-εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας σε βάρος του ηττηθέντος ενάγοντος-εκκαλούντος, όπως ορίζονται ειδικότερα στο διατακτικό, περαιτέρω τα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης-εκκαλούσας εταιρίας, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, σε βάρος του ηττηθέντος ενάγοντος-εφεσίβλητου κατά τα οριζόμενα, ομοίως, στο διατακτικό, (άρθρα 176, 183 και 191 ΚΠολΔ) τέλος δε, θα πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου για την άσκηση της εφέσεως στην εκκαλούσα και να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου για τον εκκαλούντα στο Δημόσιο Ταμείο, ομοίως σύμφωνα με το διατακτικό (άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΕΝΩΝΕΙ και ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ τις με αριθμ. έκθ. κατάθ. ……../14-1-2020 και ………../12-2-2020 αντίθετες εφέσεις κατά της 1012/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία συμπροσβάλλεται και η μη οριστική 3511/2017 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, εκδοθείσες αμφότερες κατόπιν συζήτησης με την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, της από 27-10-2016 αγωγής.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά τις εφέσεις
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατ’ ουσίαν την με αριθμ. έκθ. κατάθ. ………/14-1-2020 έφεση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα του εναγόμενου-εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας σε βάρος του ενάγοντος-εκκαλούντος, τα οποία ορίζει σε τριακόσια (300) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ κατ’ ουσίαν την με αριθμ. έκθ. κατάθ ………../12-2-2020 έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη απόφαση με αριθμό 1012/2019 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά τις διατάξεις της με τις οποίες γίνεται δεκτή η ………./2016 αγωγή σε βάρος της εναγόμενης εταιρίας.
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την με αριθμ. εκθ. καταθ. ………../2016 αγωγή
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα της εναγομένης εταιρίας-εφεσίβλητης-εκκαλούσας, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος του ενάγοντος-εφεσίβλητου-εκκαλούντος και τα ορίζει σε χίλια εξακόσια (1.600) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο δημόσιο Ταμείο του ………… ηλεκτρονικού παραβόλου.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του ………… ηλεκτρονικού παραβόλου για την άσκηση της εφέσεως στην εκκαλούσα εταιρία
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 25 Φεβρουαρίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ