Αριθμός 129 /2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη με ειδικό αριθμό καταθ. …./2019 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν 5069/2018 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 20-11-2018, επιδόθηκε στην εκκαλούσα εταιρία στις 6-12-2018 (βλ. επισημείωση της δικαστικής επιμελήτριας ……) και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 24-12-2018 (άρθρα 495,511,513,516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 ΚΠολΔ). Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή διαδικασία δοθέντος ότι έχει καταβληθεί και το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 παρ 3 ΚΠολΔ παράβολο άσκησης έφεσης (βλ. υπ΄αριθμόν …./2018 παράβολο και βεβαίωση εξόφλησης με αριθμό συναλλαγής ……….).
Με την αγωγή επί της οποίας εξεδόθη η εκκαλουμένη απόφαση η εκκαλούσα – ενάγουσα εταιρία «………» και με διακριτικό τίτλο «………» η οποία από 31-8-2016 άλλαξε επωνυμία σε «…..» και διακριτικό τίτλο «……….» ιστορούσε ότι οι εναγόμενοι και ήδη εφεσίβλητοι είχαν εκμισθώσει σ΄αυτην το περιγραφόμενο στην αγωγή ακίνητο για να το χρησιμοποιήσει ως πρατήριο πώλησης καυσίμων και υγραερίων στο οποίο εγκατέστησε προς εξυπηρέτηση των σκοπών της τα αναφερόμενα στην αγωγή κινητά πράγματα, τα οποία δεν επέτρεψε ο πρώτος των καθ΄ων ενεργώντας και ως εκπρόσωπος των υπολοίπων να αναλάβει κατά την απόδοση του μισθίου μετά την από μέρους της καταγγελία της μίσθωσης, μολονότι υπείχαν οι εναγόμενοι σχετική υποχρέωση βάσει όρου της συναφθείσας συμβάσεως, αντιποιούμενοι, συνακόλουθα, τη νομή της στα πράγματα αυτά. Ζήτησε δε, ν΄αναγνωρισθεί νομέας των κινητών αυτών πραγμάτων και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να τα αποδώσουν σ΄αυτήν και σε περίπτωση που ήταν αδύνατη η αυτούσια απόδοση των πραγμάτων αυτών, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολοκληρον ο καθένας την αξία αυτών ανερχόμενη στο ποσό των 42.250 ευρώ πλέον ΦΠΑ (23%) 9.717,50 ευρώ, ήτοι συνολικά 51.967,50 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως. Επί της νομίμου αυτής αγωγής (άρθρα 974,984,987 ΑΚ και 946 ΚΠολΔ) εξεδόθη η εκκαλουμένη με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν με την αιτιολογία ότι η ενάγουσα εταιρία παρέδωσε ατύπως τη νομή των επιδίκων πραγμάτων κατά την απόδοση του μισθίου στους εναγόμενους, οι οποίοι ως συννομείς αυτών εκμίσθωσαν το ακίνητο τους με τα κινητά αυτά πράγματα σε έτερη εταιρία πετρελαιοειδών και ως εκ τούτου, δεν αντιποιήθηκαν τη νομή της ενάγουσας.
΄Ηδη, κατά της απόφασης αυτής βάλλει η ενάγουσα παραπονούμενη για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την παραδοχή της αγωγής της .
Από την κατάθεση του μάρτυρα της ενάγουσας που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως και όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει συμβάσεως μισθώσεως που συνήφθη με το από 15-9-2011 ιδιωτικό συμφωνητικό οι εναγόμενοι εξεμίσθωσαν στην εταιρία «…………….» και με διακριτικό τίτλο «……….», της οποίας από 31-8-2016 η επωνυμία μετεβλήθη σε «………….» και με διακριτικό τίτλο «……….», ένα οικόπεδο επιφανείας 612 τμ περίπου με κτίσμα εμβαδού 107 τμ περίπου κείμενο στην … Αττικής, επί της συμβολής των οδών …….. και ……….., για να το χρησιμοποιήσει ως Πρατήριο Πωλήσεως Καυσίμων και Υγραερίων και ως Σταθμό Εξυπηρέτησης Αυτοκινήτων, για χρονικό διάστημα 16 ετωναρχομένου από 1-10-2011, αντί μηνιαίου μισθώματος 4.500 ευρώ πλέον του τέλους χαρτοσήμου το οποίο συμφωνήθηκε να αναπροσαρμόζεται ετησίως ως προς το ποσό των 4000 ευρώ κατά τα τρία πρώτα έτη της μίσθωσης, κατά το ποσοστό αύξησης του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή του αμέσως προηγούμενου ημερολογιακού έτους όπως αυτός θα ανακοινωνόταν από την Εθνική Στατιστική Αρχή προσαυξημένο κατά μία εκατοστιαία μονάδα. Σε εκτέλεση της σύμβασης αυτής η ενάγουσα παρέλαβε το ανωτέρω μίσθιο και προς εξυπηρέτηση των σκοπών της μίσθωσης εγκατέστησε σ΄αυτό μηχανολογικό εξοπλισμό στον οποίο μεταξύ άλλων περιλαμβάνονταν τα παρακάτω κινητά πράγματα: ένας ανυψωτήρας 4 τόνων, ένας ηλεκτρικός πίνακας μηχανοστασίου, τρία στέγαστρα, μια υπόγεια δεξαμενή καυσίμων 10 κυβικών μέτρων, τέσσερις υπόγειες δεξαμενές καυσίμων 15 κυβικών μέτρων, τρία καλύμματα φρεατίων δεξαμενών, ένα σύστημα προστασίας από πτώσεις (τμήμα σκάλας),ένα σύστημα προστασίας από πτώσεις (σκάλα 5μ), μια πινακίδα τιμών μονής όψης, μια ελαστική βάση και πινακίδα, ένα συναγερμό καθώς και τα παραρτήματα αυτών τα αναγκαία για την λειτουργία αυτών.Ενάμιση χρόνο αργότερα και συγκεκριμένα στις 13-5-2013 η ενάγουσα επέδωσε στους εναγόμενους την από 8-5-2013 εξώδικη δήλωση – πρόσκληση με την οποία κατήγγειλεκατ΄άρθρο43 του πδ 34/1995 την συναφθείσα σύμβαση μίσθωσης και κάλεσε τους εναγόμενους να μεταβούν στο μίσθιο την πρώτη εργάσιμη ημέρα μετά πάροδο τριμήνου από της επιδόσεως της εξωδίκου αυτής μεταξύ των ωρών 12.30μμ έως 13.30 προκειμένου να παραλάβουν το μίσθιο. Τελικά κατόπιν συνεννοήσεως μεταξύ τους η παράδοση του μισθίου έγινε στις 31-7-2013 και τα κλειδιά παραδόθηκαν στον πρώτο των εναγομένων ως εκπρόσωπο και των λοιπών συνεκμισθωτών του χώρου αυτού, ενώ εντός του μισθίου παρέμειναν τα ανωτέρω κινητά πράγματα. Ταυτόχρονα συντάχθηκε και πρωτόκολλο παράδοσης – παραλαβής στο οποίο αναγράφηκε ότι η ενάγουσα δια του εκπροσώπου της, ……….., παρέδωσε με κάθε επιφύλαξη των δικαιωμάτων της στον ………… (πρώτο εναγόμενο) ως εκπρόσωπο και των λοιπών συνεκμισθωτών, το μίσθιο και τα κλειδιά αυτού ο οποίος και τα παρέλαβε με κάθε επιφύλαξη των δικαιωμάτων του. Λίγες ημέρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 9-8-2013 οι εναγόμενοι εξεμίσθωσαν τον ανωτέρω χώρο στην εταιρία με την επωνυμία «……………» με το από 5-8-2013 ιδιωτικό συμφωνητικό, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως πρατήριο υγρών καυσίμων, ενώ στο συμφωνητικό αναφέρεται σαφώς ότι το ακίνητο αυτό εκμισθώνεται μετά του εξοπλισμού του και μάλιστα ελεύθερο από εμπράγματα βάρη και διεκδικήσεις. Από κανένα δε, στοιχείο δεν αποδεικνύεται ότι η ενάγουσα κατά την αποχώρηση της από το μίσθιο και την παράδοσή του στους εναγόμενους επιχείρησε ν΄αφαιρέσει τα ανωτέρω κινητά πράγματα, όπως ισχυρίζεται η ενάγουσα, ως ιδιόκτητο εξοπλισμό και ότι οι εναγόμενοι δια του ανωτέρω εκπροσώπου τους δεν της επέτρεψαν να το πράξει. Αντιθέτως, προκύπτει ότι η ενάγουσα κατά την παράδοση του μισθίου στους εναγόμενους εγκατέλειψε τα κινητά αυτά πράγματα στο μίσθιο και δεν ενδιαφέρθηκε ξανά γι΄αυτά μολονότι πληροφορήθηκε οκτώ ημέρες από την αποχώρηση της ότι εγκαταστάθηκε στο ακίνητο ανταγωνίστρια εταιρία η οποία και χρησιμοποιούσε ως μέρος του εξοπλισμού της τα πράγματα αυτά, όπως μετά λόγου γνώσεως κατέθεσε ο μάρτυρας ……………, στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (βλ. ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδριάσεως σελ. τρια, σειρές 31 έως 35), αλλά άσκησε την ένδικη αγωγή μετά πάροδο σχεδόν έτους διώκοντας την προστασία της νομής της στα πράγματα αυτά. Εξάλλου, αν πράγματι ο εκπρόσωπος της ενάγουσας είχε επιχειρήσει να αφαιρέσει τα πράγματα αυτά από το μίσθιο και τον παρεμπόδισε ο πρώτος εναγόμενος, δεν δικαιολογείται να μην αναφερθεί το γεγονός αυτό έστω επιγραμματικά στο πρωτόκολλο παράδοσης–παραλαβής, ούτε δικαιολογείται να μην διατηρήσει η ενάγουσα συγκεκριμένη επιφύλαξη ως προς την διεκδίκηση των δικαιωμάτων της στα πράγματα αυτά, καθώς η γενικόλογη επιφύλαξη, η οποία περιλήφθηκε στο πρωτόκολλο παράδοσης – παραλαβής η οποία έχει ως εξής: « Η αφετέρου εταιρεία με την επωνυμία «……….» δια του άνω εκπροσώπου της ………., παρέδωσε σήμερα με κάθε επιφύλαξη των δικαιωμάτων της στον αφενός συμβαλλόμενο . ……. , όπως συμβάλλεται στο παρόν, ο οποίος παρέλαβε με κάθε επιφύλαξη των δικαιωμάτων του, τα κλειδιά και την κατοχή του πρατηρίου υγρών καυσίμων …», υποδηλώνει ανυπαρξία συγκεκριμένης διένεξης και προσπάθεια προστασίας δικαιωμάτων σε μη αναφυείσα ακόμη διαφωνία με τους εναγόμενους. Άλλωστε, ούτε οι εναγόμενοι θα ανέφεραν στο ιδιωτικό συμφωνητικό της σύμβαση μίσθωσης που συνήψαν με την εταιρία «………. .» ότι το μίσθιο μετά του εξοπλισμού του εκμισθώνεται ελεύθερο από εμπράγματα βάρη και διεκδικήσεις χωρίς καμία επιφύλαξη ως προς τα επίδικα κινητά πράγματα αφού η από μέρους της ενάγουσας διεκδίκηση των πραγμάτων αυτών θ΄απέβαινε ιδιαιτέρως επαχθής και επιζήμια γι΄αυτούς και θα εξέθετε αυτούς ως αναξιόπιστους στη νέα μισθώτρια με αρνητικές συνέπειες στις μεταξύ τους σχέσεις. Εκ των ανωτέρω δεν καταλείπεται αμφιβολία ότι η ενάγουσα εγκατέλειψε τα κινητά αυτά πράγματα στο μίσθιο παραδίδοντας σιωπηρά τη νομή αυτών στους εναγόμενους, οι οποίοι έκτοτε ασκούν πράξεις νομής σ΄αυτά συμπεριλαμβάνοντας τα στον εξοπλισμό του μίσθιου καταστήματος και εκμισθώνοντας αυτά ως μέρος του εξοπλισμού του πρατηρίου καυσίμων στην εταιρία με την επωνυμία «……………», η οποία και τα χρησιμοποιεί αφού δια της παραδόσεως του μισθίου και των κλειδιών αυτού στους εναγόμενους η ενάγουσα παύει να συμπεριφέρεται με διάνοια κυρίου ως προς αυτά καθώς αποξενώνεται πλήρως απ΄αυτά, ενώ αντιθέτως οι εναγόμενοι αποκτούν διάνοια κυρίου ως προς αυτά δικαιούμενοι σε διάθεση αυτών κατά την βούληση τους. Συνακόλουθα, μετά την αποχώρηση του εκπροσώπου της ενάγουσας από το μίσθιο στις 31-7-2013, η νομή των κινητών αυτών πραγμάτων μεταβιβάστηκε στους εναγόμενους, οι οποίοι δικαιωματικά πλέον ασκούν πράξεις νομής σ΄αυτά ως συννομείς αυτών. Ως εκ τούτου η αγωγή πρέπει ν΄απορριφθεί ως αβάσιμη κατ΄ουσίαν. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη απόφαση δέχθηκε τα ίδια και απέρριψε την αγωγή ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και όλα όσα αντίθετα υποστηρίζονται με σχετικούς λόγους έφεσης είναι αβάσιμα και απορριπτέα όπως και η έφεση στο σύνολό της. Τα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων του παρόντος βαθμού πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας λόγω της ήττας αυτής (άρθρο 176, 191 παρ 2 ,183 ΚΠολΔ) κατα τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει, ενόψει της απόρριψης της έφεσης, να διαταχθεί και η εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου άσκησης έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρο 495 παρ 3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ουσία την έφεση
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εκκαλούσα στα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας των εφεσιβλήτων τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων (1000) ευρώ
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου άσκησης έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, την 1η Μαρτίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ