Αριθμός 152 /2021
ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αποτελούμενο από την Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, και από την Γραμματέα Κ.Δ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 518 παρ. 2 ΚΠολΔ (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335 /2015) εάν δεν επιδοθεί η απόφαση, η προθεσμία της έφεσης είναι δύο έτη, που αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης που περατώνει τη δίκη. Η ίδια διάταξη, πριν την τροποποίησή της, όριζε ότι αν δεν επιδοθεί η απόφαση, η προθεσμία της έφεσης είναι τρία χρόνια, που αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης που περατώνει τη δίκη. Ακόμη, με το άρθρο ένατο παρ.2 και 4 του άρθρου 1 του ίδιου νόμου, ορίζεται ότι οι διατάξεις που αφορούν τα ένδικα μέσα, εφαρμόζονται επί των κατατιθεμένων από 1-1-2016 και εφεξής ενδίκων μέσων και ότι, κατά τα λοιπά, εφόσον δεν ορίζεται άλλως σε επιμέρους διατάξεις, η ισχύς του νόμου αρχίζει από 1-1-2016. Περαιτέρω, από τη διάταξη του άρθρου 24 του ΕισΝΚΠολΔ, η οποία απηχεί θεμελιώδη αρχή του διαχρονικού δικονομικού δικαίου ως προς το παραδεκτό των ενδίκων μέσων, προκειμένου να μην αιφνιδιάζεται ο διάδικος ούτε να στερείται κεκτημένων δικονομικών δικαιωμάτων, συνάγεται ότι το παραδεκτό των ενδίκων μέσων, το επιτρεπτό των προβαλλόμενων λόγων και η προθεσμία άσκησής τους κρίνονται σύμφωνα με τον ισχύοντα κατά το χρόνο δημοσίευσης της προσβαλλόμενης απόφασης νόμο. Κατά την αληθινή έννοια των ανωτέρω διατάξεων, για την άσκηση του ενδίκου μέσου της έφεσης κατά των αποφάσεων που εκδόθηκαν, κατ` αντιμωλία των διαδίκων, πριν την έναρξη ισχύος του Ν. 4335 /2015 και δεν έχουν επιδοθεί, εξακολουθεί να ισχύει η τριετής προθεσμία, που όριζε το άρθρο 518 παρ. 2ΚΠολΔ πρίν την τροποποίησή του (βλ. ΟλΑΠ 10/2018 και ΑΠ 471 /2020, ΒΝΔΝΟΜΟΣ: 781616). Στην προκειμένη περίπτωση, η εκκαλουμένη(υπ’ αριθ. 2692 /2014) οριστική απόφαση τακτικής διαδικασίας του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, όπως προκύπτει από αυτή, δημοσιεύθηκε την 30-5-2014, η δέ από 22-5-2017 (με αριθμό κατάθεσης …….. /26-5-2017) έφεση του ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος κατά της εν λόγω απόφασης, που εκδόθηκε κατ` αντιμωλίαν των διαδίκων και δεν έχει επιδοθεί, ασκήθηκε την 26-5-2017, όπως αποδεικνύεται από τη σχετική πράξη κατάθεσης του γραμματέα του δικαστηρίου, που εξέδωσε την εκκαλουμένη απόφαση, δηλαδή, πριν περάσουν τρία έτη από τη δημοσίευση της απόφασης αυτής και, ως εκ τούτου, η έφεση είναι παραδεκτή, ως εμπροθέσμως ασκηθείσα, σύμφωνα με το άρθρο 518 παρ. 2ΚΠολΔ (όπως ίσχυε πριν από την τροποποίησή του από το ν. 4335 /2015). Κρίνεται επομένως τυπικώς δεκτή και πρέπει να εξετασθεί ως προς το παραδεκτό και την νομική και ουσιαστική βασιμότητα των λόγων αυτής (533 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι έχει καταβληθεί το προβλεπόμενο παράβολο έφεσης (άρθρο 495παρ.4 ΚΠολΔ).
Με την υπ’ αριθμ. καταθ…… /2011 αγωγή του, που άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, ο ενάγων ιστορούσε τα ακόλουθα: α) ότι με την από 17-5-2008 προφορική συμφωνία με τον εναγόμενο συνήφθη σύμβαση έργου μεταξύ αυτών, εντός του πλαισίου της οποίας ο ίδιος ανέλαβε έναντι του αντιδίκου του την υποχρέωση να διεκπεραιώσει τον ελαιοχρωματισμό των εξωτερικών και εσωτερικών επιφανειών του στο ως άνω δικόγραφο περιγραφομένου συγκροτήματος κατοικιών της κυριότητός του, β) ότι, ειδικότερα, αρχικώς, ο εναγόμενος υπέδειξε τον ίδιον στην μη διάδικο εργολήπτρια του συνολικού έργου ανώνυμη εταιρεία «……….», ώστε να εργασθεί ως υπεργολάβος αυτής κατά την εκτέλεση του έργου του χρωματισμού του προαναφερθέντος συγκροτήματος κατοικιών, δεδομένου ότι η προαναφερομένη εταιρεία είχε απαιτήσει από τον εναγόμενο να υποδείξει εκείνος προς αυτήν τοπικά συνεργεία προς διεκπεραίωση κάποιων επί μέρους εργασιών (μεταξύ δε τούτων και του ελαιοχρωματισμού των ανωτέρω κατοικιών), ούτως ώστε να επιτευχθεί η ταχύτερη εκτέλεση του έργου, προκειμένου να αποπερατωθεί το συγκρότημα κατοικιών και να είναι έτοιμο προς εκμετάλλευση εν όψει της επερχομένης θερινής περιόδου, γ) ότι ο ίδιος (ενάγων) αποδέχθηκε την πρόταση του εναγομένου (και συνήψε ως υπεργολάβος σύμβαση υπεργολαβίας με την υπεργοδότρια κατασκευαστική του συγκροτήματος των κατοικιών εργολάβο ανώνυμη εταιρεία) με την ρητή, όμως, συμφωνία, όπως ο εναγόμενος εργοδότης εγγυηθεί πλήρως και ανεπιφυλάκτως για την προσήκουσα και εμπρόθεσμη εκπλήρωση της βαρύνουσας την υπεργοδότρια κατασκευαστική ανώνυμη εταιρεία υποχρέωσης για καταβολή της οφειλομένης υπεργολαβικής αμοιβής, δ) ότι συμφωνήθηκαν ως τιμές μονάδες το ποσό των 8 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο χρωματισμού των εσωτερικών χώρων και το ποσόν των 5 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο χρωματισμού των εξωτερικών χώρων (βαρυνομένης της μη διαδίκου υπεργοδότριας κατασκευαστικής εταιρείας για την προμήθεια του υλικού βαφής και του εναγομένου υπεργολάβου για την προμήθεια της αναγκαίας ποσότητας στόκου και για την αμοιβή των εργατών, που θα χρησιμοποιούνταν απ’ αυτόν), ε) ότι η υπεργολαβική αμοιβή του ενάγοντος έπρεπε να καταβάλλεται τμηματικώς (την ημέρα του Σαββάτου εκάστης εβδομάδας) σε αντίστοιχο χρηματικό ύψος ανάλογο προς την ποσότητα της διεκπεραιωνομένης εργασίας εκάστης εβδομάδας και ότι η υπεργολαβική αμοιβή έπρεπε να εξοφληθεί ολοσχερώς με το πέρας των εργασιών, οι οποίες έπρεπε να ολοκληρωθούν εντός εικοσαημέρου από την σύναψη της σύμβασης, στ) ότι, ενώ ο ίδιος (ενάγων) ως υπεργολάβος ξεκίνησε τις εργασίες χρωματισμού την 22-5-2008 και εκτελούσε το έργο κανονικά, εν τούτοις η υπεργοδότρια κατασκευαστική εταιρεία παρέβη την υποχρέωση αυτής να καταβάλει προς αυτόν την ανάλογη εργολαβική αμοιβή της πρώτης και δεύτερης εβδομάδων εργασιών και δεν απαντούσε στις συνεχόμενες οχλήσεις το ιδίου (ενάγοντος), με αποτέλεσμα αυτός (υπεργολάβος) να διακόψει την εκτέλεση του έργου την 4-6-2008, ζ) ότι τότε ο εναγόμενος (εργοδότης της εργολάβου υπεργοδότριας κατασκευαστικής εταιρείας) εδήλωσε ρητώς προς τον ίδιο(εναγόμενο υπεργολάβο) ότι αναλαμβάνει αυτός (εναγόμενος) την πληρωμή και εξόφληση της αμοιβής του ίδιου (ενάγοντος) κατά την ολοκλήρωση των εργασιών ελαιοχρωματισμού, προκειμένου να αποπερατωθεί εγκαίρως ο εξωτερικός και εσωτερικός ελαιοχρωματισμός του συγκροτήματος κατοικιών, η) ότι ο ίδιος (ενάγων) αποδέχθηκε την πρόταση (δήλωση) του εναγόμενου και, αφού συνέχισε τις εργασίες ελαιοχρωματισμού, αποπεράτωσε το έργο βαφής (επιφανείας 729 μ2 εσωτερικών χώρων και 588 μ2 εξωτερικών χώρων) και παράδωσε το συγκεκριμένο έργο την 17-6-2008, θ) ότι, ενώ ο εναγόμενος παρέλαβε το έργο του ελαιοχρωματισμού ανεπιφυλάκτως, δεν κατέβαλε προς αυτόν την συμφωνηθείσα αμοιβή, αλλά ισχυρίσθηκε ότι υπόχρεη προς καταβολή της αμοιβής του (υπο)έργου του ελαιοχρωματισμού ετύγχανε η μη διάδικος εργολάβος – υπεργοδότρια κατασκευαστική ανώνυμη εταιρεία, αρνούμενος έκτοτε να εκπληρώσει την ως άνω υποχρέωσή του και ι) ότι επιπλέον από την παράνομη μεθόδευση του εναγόμενου, ο οποίος, χρησιμοποιώντας την μη διάδικο κατασκευαστική ανώνυμη εταιρεία, η οποία προέβη κατ’ εντολήν του στην ανέγερση της οικοδομής, και την αφερεγγυότητα και αναξιοπιστία αυτής, αρνείται την καταβολή της συμφωνηθείσας αμοιβής, υπέστη ηθική βλάβη, για την χρηματική ικανοποίηση της οποίας υποχρεούται να καταβάλει προς αυτόν επιπρόσθετο χρηματικό ποσό 8.000 ευρώ. Με βάση το ιστορικό αυτό ζητούσε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος, κυρίως, βάσει της σύμβασης έργου και επικουρικώς κατά τις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, να καταβάλει προς αυτόν χρηματικό ποσό 10.438,68 Ε [= (εργολαβική αμοιβή: 5.832 Ε + 2.940 Ε = 8.772 Ε) + ΦΠΑ 19%] ως αμοιβή για το υπ’ αυτού εκτελεσθέν έργο ελαιοχρωματισμού και επί πλέον χρηματικό ποσό 8.000 Ε για χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του από την αδικοπραξία του αντιδίκου, με τον νόμιμο τόκο από 18-6-2008 μέχρι ολοσχερούς εξόφλησης.
Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση απέρριψε την αγωγή: α΄) ως μη νόμιμη ως προς την αξίωση της κυρίας βάσης για καταβολή της εργολαβικής αμοιβής, η οποία επιχειρείται να στηριχθεί στις διατάξεις περί σύμβασης έργου (άρθρων 681επ. ΑΚ), υπό την αιτιολογία ότι, κατά τα εκτιθέμενα στο δικόγραφό της, η μή διάδικος κατασκευαστική ανώνυμη εταιρεία «………» (εργολάβος κατασκευής του προαναφερθέντος συγκροτήματος κατοικιών) ήταν (αποκλειστική) συμβαλλόμενη (υπ)εργοδότρια του εναγόμενου ελαιοχρωματιστή και συνακολούθως μοναδική υπόχρεη προς καταβολή της προς αυτόν οφειλόμενης εργολαβικής αμοιβής του (υπο) έργου του ελαιοχρωματισμού του συγκροτήματος κατοικιών του εναγόμενου και ότι ο ενάγων, ως υπεργολάβος, δεν έχει ευθεία αγωγή προς πληρωμή της αγωγής του κατά του εναγόμενου, διότι δεν συνδέεται νομικώς με αυτόν, ενώ επί πλέον ο ενάγων δεν περιλαμβάνει στην ιστορική βάση της αγωγής του στοιχεία δυνάμενα να υπαχθούν στο ειδικότερο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 702 ΑΚ, β΄) ως προς την αξίωση της σωρευτικώς ασκούμενης κύριας βάσης για καταβολή χρηματικής ικανοποίησης ηθικής βλάβης, η οποία επιχειρείται να θεμελιωθεί επί των διατάξεων 914επ. ΑΚ και γ΄) ως προς την επικουρική βάση, η οποία επιχειρείται να στηριχθεί στις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού (άρθρων 904επ ΑΚ) για την καταβολή της αξίας του έργου του ελαιοχρωματισμού ως οφέλους του εναγόμενου, ο οποίος εξιστορείται ότι πλούτησε εις βάρος του ενάγοντος.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο ενάγων, ο οποίος, αν και αναφέρει ότι εσφαλμένως απορρίφθηκε η αγωγή ως μη νόμιμη, εν τούτοις στο δικόγραφο της έφεσης ουδένα λόγο περιλαμβάνει προς επιστήριξη του παραπόνου για απόρριψη της αγωγής ως μη νόμιμης αλλά όλοι οι λόγοι της έφεσης εστιάζονται σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, δίχως, όμως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο να έχει υπεισέλθει στην ουσιαστική εκτίμηση των αποδείξεων, αφού, κατά τα προαναφερθέντα, η αγωγή έχει απορριφθεί εξ ολοκλήρου ως μη νόμιμη. Επομένως, άπαντες οι λόγοι εφέσεως, στηριζόμενοι σε εσφαλμένη προϋπόθεση, ουδεμία αιτίαση περιλαμβάνουν για προσδιορισμό του νομικού σφάλματος της εκκαλουμένης και επομένως τυγχάνουν αόριστοι και πρέπει, ως απαράδεκτοι, να απορριφθούν (βλ. ΑΠ 1236 /2010, ΤΝΠΔΣΑ). Κατ’ακολουθίαν τούτων, πρέπει να απορριφθεί η έφεση στο σύνολό της, να διαταχθεί η κατάθεση του παραβόλου έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο και να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη του δεύτερου βαθμού δικαιοδοσίας του εφεσίβλητου σε βάρος του εκκαλούντος (άρθρα 191§2 και 183 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου εκ ποσού εκατό (100) ευρώ στο Δημόσιο Ταμείο.
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στην δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου, την οποία ορίζει σε τριακόσια (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 10η Μαρτίου 2021, δίχως να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι αυτών.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ