Αριθμός 195/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 5 Μαρτίου 2020, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΚΑΛΟΥΣΑΣ-ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ………, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Ιωάννη Καραγκούνη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΚΑΘ΄ ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου με την επωνυμία «ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ασφάλισης Ευθύνης από ατυχήματα αυτοκινήτων», το οποίο εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, ………… το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον πληρξεούσιό του δικηγόρο Γεώργιου Κουτίβα (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ) και 2) ……….., η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Ο αρχικώς ενάγων, ………., κάτοικος εν ζωή Πατρών, ο οποίος απεβίωσε την 24η.7.2014, άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 9.9.2013 (αριθμ. εκθ. καταθ. ……/203) αγωγή. Η ……..(ήδη καλούσα-εκκαλούσα) με την, κατατεθείσα ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, από 9.9.2016 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2016) κλήση-γνωστοποίηση βιαίας διακοπής δίκης-δήλωση εκούσιας και αναγκαστικής επαναλήψεως, ζήτησε να γίνει δεκτή η προαναφερόμενη αγωγή, επί της οποίας, συζητήσεως γενομένης, εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 6344/2013 εν μέρει οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, με την οποία διατάχθηκε η διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης. Ενώπιον του προαναφερόμενου Δικαστηρίου η …….. . (ήδη καλούσα-εκκαλούσα), άσκησε επίσης την από 9.9.2016 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2016) κύρια παρέμβαση-παρεμπίπτουσα (πλαγιαστική) αγωγή. Επί των ως άνω αγωγής, κλήσης και κύριας παρέμβασης-πλαγιαστικής αγωγής, εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 4390/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δέχθηκε τα αναφερόμενα σ΄ αυτήν.
Τις ως άνω αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η ήδη καλούσα-εκκαλούσα με την από 26.1.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου Πειραιώς ……/2018, ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ………/2018) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η 6η.12.2018, οπότε, συζητήσεως γενομένης, εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 225/2019 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, που κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση της έφεσης.
Ήδη με την, κατατεθείσα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, από 7.5.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2019) κλήση της καλούσας-εκκαλούσας, η προκειμένη υπόθεση επανεισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον αυτού στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρασταθέντων διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρεται με την με ειδικό αριθμό καταθ. …../2019 κλήση της εκκαλούσας η με ειδικο αριθμό καταθ. ………/2018 έφεση της μετά την έκδοση της υπ΄αριθμόν 295/2019 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου με την οποία είχε κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της έφεσης λόγω μη προσκόμισης των αναφερομένων σ΄αυτήν εγγράφων.
Από την υπ΄αριθμόν …/15-5-2018 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πατρών, ………, το με αριθμό φύλλου …./17-5-2018 φύλλο της εφημερίδας «…..» και το με ημερομηνία 17-5-2018 φύλλο της εφημερίδας «………» που προσκομίζει και επικαλείται η εκκαλούσα προκύπτει ότι αντίγραφο της κρινόμενης έφεσης με κλήση προς συζήτηση για την 6-12-2018 επιδόθηκε στον εισαγγελέα πρωτοδικών Πατρών, ο οποίος υπέδειξε τις ανωτέρω εφημερίδες για την δημοσίευση της περίληψης του δικογράφου που κοινοποιήθηκε σ΄αυτόν προκειμένου να κληθεί η δεύτερη εφεσίβλητη (……..), ως αγνώστου διαμονής. Επιπρόσθετα, από την υπ΄αριθμόν ……./26-11-2019 έκθεση επίδοσης του αυτού ως άνω δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πατρών, το με ημερομηνία 27-11-2019 φύλλο της εφημερίδας «……..» και το με ημερομηνία 27-11-2019 φύλλο της εφημερίδας «….. ….» που προσκομίζει και επικαλείται η εκκαλούσα προκύπτει ότι αντίγραφο της ανωτέρω κλήσεως με πράξη ορισμού δικασίμου για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε στον εισαγγελέα πρωτοδικών Πατρών, ο οποίος υπέδειξε τις ανωτέρω εφημερίδες για την δημοσίευση της περίληψης του δικογράφου που κοινοποιήθηκε σ΄αυτόν, προκειμένου να κληθεί ως αγνώστου διαμονής και πάλι η δεύτερη εφεσίβλητη, η οποία ούτε εμφανίστηκε, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του πινακίου. Ωστόσο, οι ανωτέρω επιδόσεις δεν είναι νόμιμες καθόσον έγιναν στον εισαγγελέα των πρωτοδικών Πατρών ενώ έπρεπε να γίνουν στον εισαγγελέα του δικαστηρίου στο οποίο ήταν εκκρεμής η δίκη σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 134 παρ 1 και 135 ΚΠολΔ, ήτοι στον εισαγγελέα Εφετών Πειραια(βλ ΑΠ 857/2019, Νομος). Συνεπώς, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της έφεσης ως προς την δεύτερη εφεσίβλητη.
Περαιτέρω, η με ειδικό αριθμό καταθ. …./2018 έφεση κατά της υπ΄ αριθμόν 4390/2017 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που εκδόθηκε κατά την διαδικασία των διαφορών για ζημιές από αυτοκίνητο, καθώς και από την σύμβαση ασφάλισης αυτού, ήτοι προ του ν 4335/2015) και κατά της συνεκκαλουμένης υπ΄αριθμόν 6344/2013 εν μέρει οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ερήμην της δεύτερης εφεσίβλητης και αντιμωλία του πρώτου εφεσίβλητου, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 29-9-2017και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 2-2-2018 δίχως να προηγηθεί επίδοση της εκκαλουμένης (άρθρα 495, 511, 513, 516 παρ 1, 517 εδαφ α΄, 518, 147 ΚΠολΔ). Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή ως άνω διαδικασία (άρθρο 533 παρ 1 ΚΠολΔ) ως προς το πρώτο εφεσίβλητο δοθέντος ότι έχει κατατεθεί και το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 ΚΠολΔ παράβολο, όπως προκύπτει από σχετική επισημείωση του Γραμματέα του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου επί του δικογράφου της εφέσεως (βλ.e- παράβολο ………-/2018 παράβολο).
Με την αγωγή επί της οποίας εξεδόθη η εκκαλουμένη απόφαση ο ……… (αρχικός ενάγων) ιστορούσε ότι λόγω έλλειψης της προσοχής που όφειλε και μπορούσε να καταβάλει ο ……….. τον παρέσυρε με το όχημά του ενώ είχε ήδη διασχίσει επαρχιακό δρόμο και βρισκόταν στο άκρο δεξιό αυτού με συνέπεια να προκαλέσει σ΄αυτόν σοβαρές σωματικές βλάβες. Κρίθηκε δε, υπαίτιος κατά 70% τελεσίδικα με την υπ΄αριθμόν 395/2012 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς όπως διορθώθηκε με την υπ΄αριθμόν 355/2014 απόφαση του αυτού Εφετείου. Με την ένδικη αγωγή επικαλούμενος επιδείνωση της υγείας του μετά την συζήτηση της υπόθεσης επί της οποίας εκδόθηκε η ανωτέρω απόφαση του Εφετείου, ζήτησε να αναγνωρισθεί ότι το εναγόμενο το οποίο υπεισήλθε στη θέση της ασφαλιστικής εταιρίας «…………» η οποία είχε αναλάβει την έναντι τρίτων κάλυψη της αστικής ευθύνης εκ της κυκλοφορίας του ζημιόγονου οχήματος, λόγω ανάκλησης της άδειας αυτής, ότι υποχρεούται να καταβάλει: α) αποζημίωση για τις υπηρεσίες νοσοκόμας που παρείχε η σύζυγός του ενάγοντος για το μετέπειτα χρονικό διάστημα από 1-6-2009 μέχρι 31-5-2015 κατά το οποίο δεν μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί ύψους 259.200 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής εκ του οποίου να υποχρεωθεί να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 39.600 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής, β) πρόσθετη χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την επιδείνωση της υγείας του ύψους 50.000 ευρώ και γ) πρόσθετη αποζημίωση κατ΄αρθρο 931 ΑΚ λόγω επίδρασης της επιδείνωσης αυτής στο μέλλον αυτού ύψους 50.000 ευρώ. Τέλος, ζήτησε την καταδίκη του εναγόμενου στα δικαστικά του έξοδα. Επί της ανωτέρω αγωγής εκδόθηκε η συνεκκαλουμένη υπ΄αριθμόν 6344/2013 απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιώς με την οποία αφού απορρίφθηκε το αίτημα για καταβολή πρόσθετης ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης με την αιτιολογία ότι έχει καταληφθεί από το δεδικασμένο καθώς και το αίτημα για καταβολή αποζημίωσης λόγω επίδρασης των σωματικών του βλαβών στο μέλλον του με την αιτιολογία ότι έχει υποπέσει στην πενταετή παραγραφή, διατάχθηκε η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης προκειμένου να διακριβωθεί αν ο ενάγων είχε καταστεί ανίκανος προς αυτοεξυπηρέτηση καθώς και αν είχε ανάγκη αποκλειστικής νοσοκόμας κατά το επικαλούμενο χρονικό διάστημα από 1-6-2009 μέχρι 31-5-2015.Προ της διενέργειας πραγματογνωμοσύνης απεβίωσε ο ενάγων και η χήρα αυτού, …………., με την με ειδικό αριθμό καταθ. ……./2016 γνωστοποίηση βιαίας διακοπής της δίκης – δήλωση εκούσιας και αναγκαστικής επαναλήψεως συνέχισε την δίκη ενώ άσκησε και την με ειδικό αριθμό καταθ. ……../2016 πλαγιαστική αγωγή με την οποία ζήτησε, κατόπιν περιορισμού του αιτήματος από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, ν΄αναγνωρισθεί ότι το «ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ» υποχρεούται να καταβάλει στην έτερη κληρονόμο του συζύγου της, θυγατέρα αυτού από άλλον γάμο και μοναδικό τέκνο αυτού, η οποία αδρανεί και δεν ασκεί τα δικαιώματα της έναντι του «ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ», καθώς γνωστοποίησε σ΄αυτήν την βίαιη διακοπή της δίκης λόγω του θανάτου του πατρός της και την επανάληψη αυτής από μέρους της καλώντας την ως ομόδικο να συμμετέχει στην δίκη αυτή πλην, όμως, αδιαφόρησε: α)τα ¾ της αποζημίωσης για την παροχή των υπηρεσιών αποκλειστικής νοσοκόμας από μέρους της από 1-6-2009 μέχρι 31-5-2015 νομιμοτόκως από 10-9-2013 ύψους 259.200 ευρώ, β) τα ¾ της πρόσθετης χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης ύψους 50. 000 ευρώ και γ) τα ¾ της αποζημιώσεως λόγω επίδρασης των σωματικών βλαβών αυτού στο μέλλον του ύψους 50.000 ευρώ άπαντα τα κονδύλια νομιμοτόκως από 10-9-2013 και την καταδίκη του εναγόμενου «ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ» στα δικαστικά της έξοδα. Επί της ανωτέρω νομίμου αγωγής και της ανωτέρω νομίμου πλαγιαστικής αγωγής, οι οποίες συνεκδικάστηκαν εκδόθηκε η εκκαλουμένη υπ΄αριθμόν 4390/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία ανακλήθηκε η διάταξη της συνεκκαλουμένης απόφασης περί διενέργειας πραγματογνωμοσύνης και υποχρεώθηκε το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα ως εξ αδιαθέτου κληρονόμο του θανόντος συζύγου της το ¼ της αποζημίωσης για την παροχή υπηρεσιών αποκλειστικής νοσοκόμας ύψους 8.111,25 ευρώ με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής. Περαιτέρω, απορρίφθηκε η πλαγιαστική αγωγή με την αιτιολογία ότι η πλαγιαστικώς ενάγουσα δεν νομιμοποιείται ενεργητικά καθόσον δεν είχε την ιδιότητα της δανείστριας του συζύγου της καθώς ζημιώθηκε εμμέσως και η ζημία της αυτή δεν αποκαθίσταται διότι πρόκειται για αφιλοκερδείς υπηρεσίες με κίνητρο την οικονομική ανακούφιση του παθόντος και συμψηφίστηκαν τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.
Ήδη κατά της αποφάσεως αυτής βάλλει η εκκαλούσα παραπονούμενη για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την παραδοχή της αγωγής που είχε ασκήσει ο αρχικός διάδικος, σύζυγος αυτής, κατά τα εκκληθέντα κεφάλαια, καθώς και της πλαγιαστικής αγωγής που άσκησε η ίδια.
Από τη διάταξη του άρθρου 72 ΚΠολΔ σύμφωνα με την οποία οι δανειστές έχουν δικαίωμα να ζητήσουν δικαστική προστασία ασκώντας τα δικαιώματα του οφειλέτη τους, εφόσον εκείνος δεν τα ασκεί, εκτός αν συνδέονται στενά με το πρόσωπό του, συνάγεται ότι προϋπόθεση για την άσκηση πλαγιαστικής αγωγής είναι ο ενάγων να είναι δανειστής του φορέα του ασκούμενου υπέρ αυτού δικαιώματος, να έχει δηλαδή συγκεκριμένη απαίτηση κατ` αυτού, ο δε τελευταίος (οφειλέτης) να έχει κατά του τρίτου (εναγομένου διά της πλαγιαστικής αγωγής) κάποιο δικαίωμα, το δικαίωμα να έχει περιουσιακή αξία και να μην είναι προσωποπαγές και η αδράνεια του οφειλέτη συνισταμένη στην παράλειψη (αμέλεια και αδιαφορία) αυτού να προβεί στην καταδίωξη του δικού του οφειλέτη, η οποία και δικαιολογεί το έννομο συμφέρον του ενάγοντος δανειστή προς άσκηση της αγωγής του οφειλέτη του κατά του τρίτου (Α.Π. 106/2014, Α.Π.499/2011).
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την συνεκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που προσκομίζουν νομοτύπως και επικαλούνται οι διάδικοι, έστω και για πρώτη φορά ενώπιον του Εφετείου (άρθρο 529 παρ 1α ΚΠολΔ), είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε ως δικαστικά τεκμήρια, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 28-5-2008 και περί ώρα 22.00 περίπου ο ………. οδηγώντας το υπ΄αριθμόν κυκλοφορίας …….. ΙΧΕ αυτοκίνητο, εργοστασίου κατασκευής SUZUKI Grand Vitara κινούμενος επί της επαρχιακής οδού Αίγινας – Πέρδικας στην περιοχή «Φάρος» της Αίγινας με κατεύθυνση προς Πέρδικα παρέσυρε τον ………, ηλικίας 82 ετών, ο οποίος διέσχιζε πεζός την επαρχιακή αυτή οδό κινούμενος από αριστερά προς δεξιά σε σχέση με την πορεία του οχήματος και απείχε1,5 μέτρο από το δεξιό άκρο της οδού αυτής με συνέπεια να προκαλέσει σ΄αυτόν σωματικές βλάβες και να νοσηλευθεί στο «Ιατρικό Κέντρο Αθηνών ΕΑΕ» ως πολυτραυματίας μέχρι 13-6-2008. Παρέμεινε δε, σ΄αυτόν νευροπαθητικό άλγος ριζικής κατανομής ΟΜΣΣ και μετατραυματική νεύρωση, απότοκα πολλαπλών καταγμάτων λεκάνης και δεξιού κάτω άκρου καθώς και κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης, ενώ εξεταζόμενος στις 8-3-2011 βρέθηκε με κάταγμα ηβικού λεκάνης (ΔΕ), έντονη αρθρίτιδα γόνατος (ΔΕ) με παραμόρφωση στην άρθρωση και έντονη μυϊκή αδυναμία τετρακεφάλου (ΔΕ), αρθρίτιδα γόνατος (ΑΡ) με συνέπεια δυσχέρεια στη βάδιση. Επιπρόσθετα δε, εμφάνισε δύσπνοια λόγω συγκέντρωσης πλευρετικού υγρού. Όλα τα ανωτέρω κρίθηκαν τελεσίδικα με την υπ΄αριθμόν 395/2012 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς η οποία διορθώθηκε με την υπ΄αριθμόν 355/2014 απόφαση του αυτού Δικαστηρίου με την οποία έγινε δεκτό ότι ο οδηγός του ζημιογόνου οχήματος ήταν υπαίτιος του ατυχήματος κατά 70% ενώ συνυπαίτιος αυτού κατά 30% κρίθηκε ο παθών, ……… Με την απόφαση αυτή, επίσης, επιδικάστηκε στον παθόντα χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη συνεπεία του ατυχήματος και των σωματικών βλαβών που προκάλεσε σ΄αυτόν, η οποία ορίστηκε στο ποσό των 15.000 ευρώ, ενώ δεν επιδικάστηκε αποζημίωση λόγω επίδρασης των σωματικών αυτών βλαβών στο μέλλον αυτού κατ΄αρθρο 931 ΑΚ καθώς δεν είχε υποβληθεί σχετικό αίτημα. Με την κρινόμενη αγωγή ο ενάγων ισχυρίστηκε ότι μετά την άσκηση της αγωγής επί της οποίας εξεδόθη η ανωτέρω υπ΄αριθμόν 395/2012 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς επιδεινώθηκε η υγεία του και προς τούτο επικαλέστηκε τις αυτές ως άνω σωματικές βλάβες που δέχτηκε η απόφαση αυτή του Εφετείου Πειραιώς προσθέτοντας ότι έχει υποστεί ισόβια και μόνιμη μερική αναπηρία κατά 70%. Ως εκ τούτου δεν υφίσταται απρόβλεπτη δυσμενής εξέλιξη της υγείας του ενάγοντος, αφού δεν υπάρχουν περιστατικά τα οποία δεν μπορούσαν να ληφθούν υπ΄οψη στην προηγούμενη δίκη λόγω του ότι δεν ήταν αντικειμενικώς διαγνωστά και η επέλευση αυτών δεν ήταν προβλεπτή από την αρχή κατά τα διδάγματα της ιατρικής επιστήμης καθόσον τα επικαλούμενα περιστατικά λήφθηκαν υπόψη στην προηγούμενη δίκη, όπως προαναφέρθηκε και βάσει αυτών επιδικάστηκε στον ενάγοντα χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ύψους 15.000 ευρώ, όπως προαναφέρθηκε. Εξάλλου, ούτε το γεγονός ότι ο ενάγων έχει υποστεί, κατά τους ισχυρισμούς του, ισόβια και μόνιμη μερική αναπηρία αποτελεί απρόβλεπτη συνέπεια του ατυχήματος, αλλά διαγνώσιμη συνέπεια βάσει των σωματικών βλαβών που υπέστη και του είδους αυτών. Συνεπώς, ο ενάγων δεν δικαιούται πρόσθετη χρηματική ικανοποίηση καθώς δεν παρουσίασε απρόβλεπτη δυσμενή εξέλιξη της υγείας αυτού, ενώ οι προαναφερόμενες σωματικές βλάβες καλύπτονται από το δεδικασμένο που παρήγαγε η προαναφερόμενη απόφαση του Εφετείου Πειραιώς. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δέχθηκε τα ίδια ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και όλα όσα αντίθετα υποστηρίζει η εκκαλούσα με σχετικό λόγο της έφεσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.
Περαιτέρω, ο ενάγων ισχυρίστηκε ότι οι σωματικές βλάβες που υπέστη επηρέασαν το μέλλον αυτού καθόσον περιορίστηκε η κοινωνική και προσωπική ζωή αυτού λόγω του ότι ήταν αδύνατο να μετακινηθεί αυτοδύναμα, κατάσταση που επηρέασε δυσμενώς και την ψυχολογική κατάσταση αυτού και προς τούτο ζήτησε αποζημίωση κατ΄αρθρο 931 ΑΚ ύψους 50.000 ευρώ. Ωστόσο, οι συνέπειες αυτές αποκαθίστανται με χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης κατά την διάταξη του άρθρου 932 ΑΚ, η οποία ήδη επιδικάστηκε όπως προαναφέρθηκε με την προαναφερόμενη απόφαση του Εφετείου Πειραιώς και δεν δικαιολογούν αποζημίωση λόγω επίδρασης αυτών στο κοινωνικό και οικονομικό μέλλον του παθόντος, ενώ δεν δύναται, ελλείψει στοιχειοθέτησης της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης αυτού, να εκμαιευθεί δυσμενής οικονομική και κοινωνική εξέλιξη και προαγωγή του παθόντος ενόψει και της ηλικίας αυτού δοθέντος ότι κατά το χρόνο του ατυχήματος διένυε το 82ο έτος της ηλικίας του. Ως εκ τούτου το σχετικό αίτημα τυγχάνει απορριπτέο. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που απέρριψε το αίτημα αυτό λόγω παραγραφής θεωρώντας ότι τα επικαλούμενα στοιχεία είναι επαρκή για την στοιχειοθέτηση της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης του παθόντος, αλλά και της αποζημίωσης κατ΄ αρθρο 931 ΑΚ υπέπεσε σε σφάλμα.
Με επόμενο λόγο έφεσης η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι κατ΄εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη έκρινε ότι δεν δικαιούται τα ¾ της αποζημίωσης για την παροχή υπηρεσιών αποκλειστικής νοσοκόμας που προσέφερε στον σύζυγό της επιδικάζοντας σ΄αυτήν το ¼ της αποζημίωσης. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος καθόσον η εκκαλούσα, η οποία συνεχίζει την δίκη ως κληρονόμος του αρχικού διαδίκου ……, κληρονομεί τον σύζυγό της κατά ¼, ενώ κατά τα ¾ κληρονομεί αυτόν η μοναδική θυγατέρα αυτού από έτερο γάμο, ……… κατ΄εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 1820 ΑΚ και ως εκ τούτου δικαιούχος των ¾ της αποζημίωσης για την παροχή υπηρεσιών αποκλειστικής νοσοκόμας είναι η θυγατέρα αυτού, ……… Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που επιδίκασε σ΄αυτήν μόνο το ¼ της αποζημίωσης αυτής ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και χωρίς πλημμέλεια εκτίμησε τις αποδείξεις και όλα όσα αντίθετα υποστηρίζει η εκκαλούσα με σχετικό λόγο της έφεσης είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.
Με τον τελευταίο λόγο της έφεσης η εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι κατ΄εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση απέρριψε την πλαγιαστική αγωγή που άσκησε ζητώντας να επιδικαστεί στην έτερη κληρονόμο του αποβιώσαντος συζύγου της και μοναδικό τέκνο αυτού, …….. η οποία αδρανεί και δεν ασκεί τα δικαιώματά της έναντι του πλαγιαστικώς εναγομένου, τα ¾ της αποζημιώσεως για την παροχή υπηρεσιών αποκλειστικής νοσοκόμας που προσέφερε η ίδια στον μετέπειτα θανόντα σύζυγό της από την οποία ουδέποτε παραιτήθηκε και οφειλόταν σ΄αυτήν από τον σύζυγο της. Ο λόγος αυτός είναι βάσιμος καθόσον στην πλαγιαστική αγωγή εκτίθεται αφενός μεν ότι η ενάγουσα παρείχε υπηρεσίες νοσοκόμας στον σύζυγό της απασχολούμενη τουλάχιστον 12 ώρες ημερησίως για τις οποίες αξιώνει την αμοιβή της από την οποία ουδέποτε παραιτήθηκε και την οποία ουδέποτε κατέβαλε σ΄αυτήν ο σύζυγός της ο οποίος ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει σ΄αυτήν ολόκληρη την αποζημίωση που θα επιδίκαζε το Δικαστήριο προς εξόφλησή της αφετέρου δε, ότι το μοναδικό τέκνο του συζύγου της, …… . αδρανεί και δεν ασκεί τις αξιώσεις της ως κληρονόμος του πατέρα της σε βάρος του «ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ», το οποίο υποκατέστησε στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις την ασφαλιστική εταιρία «…………», η οποία είχε αναλάβει την έναντι τρίτων κάλυψη της αστικής ευθύνης εκ της κυκλοφορίας του ζημιογόνου οχήματος λόγω ανάκλησης της αδείας αυτής. Προς απόδειξη δε, της αδράνειας αυτής η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι ενώ γνωστοποίησε σ΄αυτήν την βίαιη διακοπή της δίκης λόγω του θανάτου του πατρός της και την επανάληψη αυτής από μέρους της καλώντας την ως ομόδικο να συμμετέχει στη δίκη αυτή, εκείνη αδιαφόρησε καθώς επίσης και ότι ενώ επέδωσε σ΄αυτήν την πλαγιαστική αγωγή ώστε να λάβει γνώση και ν΄ασκήσει τα δικαιώματα της έναντι του «ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ», εκείνη αδιαφόρησε. Προσκόμισε δε, την υπ΄αριθμόν ……/23-11-2016 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Πατρών, ………. εκ της οποίας προκύπτει ότι αντίγραφο της γνωστοποίησης βιαίας διακοπής της δίκης – δήλωση εκούσιας και αναγκαστικής επαναλήψεως επιδόθηκε για λογαριασμό της ……. ως αγνώστου διαμονής στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πατρών ενώ περίληψη του δικογράφου αυτού δημοσιεύτηκε καθ΄ υπόδειξη αυτού στην εφημερίδα ….. και στην εφημερίδα ….. των δημοπρασιών. Επιπρόσθετα προσκόμισε την υπ΄αριθμόν …./23-11-2016 έκθεση επίδοσης του αυτού δικαστικού επιμελητή εκ της οποίας προκύπτει ότι αντίγραφο της πλαγιαστικής αγωγής επιδόθηκε για λογαριασμό της …….. ως αγνώστου διαμονής στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πατρών ενώ περίληψη του δικογράφου αυτού δημοσιεύτηκε καθ΄υπόδειξη του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πατρών στις αυτές ως άνω εφημερίδες. Ωστόσο, οι επιδόσεις αυτές στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πατρών δεν είναι νόμιμες καθόσον τόσο το δικόγραφο της γνωστοποίησης βιαίας διακοπής της δίκης – δήλωση εκουσίας και αναγκαστικής επαναλήψεως, όσο και η πλαγιαστική αγωγή απευθύνονται στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά και επομένως σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 134 και 135 ΚΠολΔ οι επιδόσεις έπρεπε να γίνουν στον Εισαγγελέα του Δικαστηρίου στο οποίο επρόκειτο να επαναληφθεί η δίκη βάσει του δικογράφου της γνωστοποίησης βιαίας διακοπής της δίκης – δήλωση εκούσιας και αναγκαστικής επαναλήψεως και στο οποίο ήταν εκκρεμής η πλαγιαστική αγωγή, ήτοι στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά, ο οποίος θα υποδείκνυε και τις εφημερίδες στις οποίες θα δημοσιευόταν περίληψη του δικογράφου αυτού. Επομένως, εφόσον η έτερη κληρονόμος ……. δεν κλητεύθηκε νόμιμα δεν δύναται να συναχθεί συμπέρασμα ότι ενώ έλαβε γνώση του θανάτου του πατρός της, της αγωγής που είχε ασκήσει ο τελευταίος σε βάρος του «ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ» διώκοντας αποζημίωση για τις υπηρεσίες αποκλειστικής νοσοκόμας που παρείχε σ΄αυτόν η σύζυγός του, πρόσθετη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης συνεπεία επιδείνωσης της υγείας του και αποζημίωσης κατ΄αρθρο 931 ΑΚ λόγω επίδρασης στο μέλλον αυτού των σωματικών βλαβών που προκλήθηκαν σ΄αυτόν από την παράσυρσή από ΙΧΕ όχημα και της συνεπεία του θανάτου του πατρός της υπεισέλευσης της ιδίας ως κληρονόμου στα δικαιώματα του, καθώς και της ημερομηνίας της δίκης που συνέχισε η σύζυγος του πατέρα της, ………, ως κληρονόμος αυτού καθώς και της δίκης επί της πλαγιαστικής αγωγής, εκείνη αδιαφόρησε και δεν άσκησε τα δικαιώματά της δοθέντος ότι οι ανωτέρω επιδόσεις, οι οποίες δεν ήταν αναγκαίες ούτε για την συνέχιση της δίκης από μέρους της συζύγου του θανόντος, …….., ούτε για την εκδίκαση της πλαγιαστικής αγωγής που άσκησε η τελευταία, στόχευαν στην απόδειξη, ελλείψει άλλου στοιχείου ,της αδιαφορίας αυτής ως προς την άσκηση των δικαιωμάτων της έναντι του «ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ». Συνεπώς, δεν υφίσταται έννομο συμφέρον της ενάγουσας προς άσκηση της πλαγιαστικής αγωγής αφού η αμέλεια και η αδιαφορία του οφειλέτη να προβεί στην καταδίωξη του δικού του οφειλέτη δικαιολογεί το έννομο συμφέρον του ενάγοντος δανειστή προς άσκηση της πλαγιαστικής αγωγής, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της απόφασης αυτής. Επομένως, πρέπει ν΄απορριφθει η πλαγιαστική αγωγή λογω έλλειψης εννόμου συμφέροντος της ενάγουσας. Κατόπιν όλων αυτών, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη υπ΄αριθμόν 7390/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και η συμπροσβαλλόμενη υπ΄αριθμόν 6344/2013 απόφαση του αυτού Δικαστηρίου ως προς τα εκκληθέντα κεφάλαια, να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο αυτό και ν΄απορριφθεί η αγωγή ως προς αυτά, καθώς και η πλαγιαστική αγωγή στο σύνολό της. Τα δικαστικά έξοδα του πρώτου εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας λόγω της ήττας αυτής (άρθρα 176,183 και 191 παρ 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό, ενώ δεν πρέπει να περιληφθεί στην απόφαση διάταξη περί δικαστικών εξόδων της δεύτερης εφεσίβλητης καθόσον δεν παραστάθηκε και ως εκ τούτου δεν υποβλήθηκε σε έξοδα. Πρέπει, όμως, να οριστεί παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας από μέρους της τελευταίας (άρθρο 505 παρ 2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί και η επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου στην εκκαλούσα λόγω της παραδοχής της έφεσης (άρθρο 495 παρ 4 ΚπολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία του πρώτου εφεσίβλητου και ερήμην της δεύτερης εφεσίβλητης.ΚΗΡΥΣΣΕΙ απαράδεκτη τη συζήτηση της έφεσης ως προς την δεύτερη εφεσίβλητη.
ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της απόφασης από μέρους της δεύτερης εφεσίβλητης στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ
ΔΕΧΕΤΑΙ έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ τις υπ΄αριθμούς 6344/2013 και 4390/2017 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ως προς τα εκκληθέντα κεφάλαια.
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την αγωγή κατά τα εκκληθέντα κεφάλαια
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την πλαγιαστική αγωγή
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αγωγή
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ πλαγιαστική αγωγή
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εκκαλούσα στα δικαστικά έξοδα του πρώτου εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει στο ποσό των επτακοσίων (700) ευρώ
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου άσκησης έφεσης στην εκκαλούσα
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 30 Μαρτίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων όσων εξ αυτών παραστάθηκαν.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ