ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 239 /2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Εμμανουηλία-Αλεξάνδρα Κεχαγιά, Εφέτη, την οποία όρισε η Διευθύνουσα το Εφετείο Πρόεδρος Εφετών, και τη Γραμματέα, Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις ………………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας (ενάγουσας),………….., η οποία παραστάθηκε αυτοπροσώπως ως δικηγόρος.
Της εφεσίβλητης (εναγομένης), ……., η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου της, Χριστίνας Πέλκα.
Η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 12-12-2017 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. ………/20-12-2017) αγωγή της, η οποία ζήτησε να γίνει δεκτή.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, η υπ΄αριθμ. 3300/2019 οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία αυτή απορρίφθηκε εξ ολοκλήρου.
Η ενάγουσα προσέβαλε την ανωτέρω απόφαση με την από 8-11-2019 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ………../28-11-2019) έφεσή της, η οποία προσδιορίστηκε για να συζητηθεί στις 5-11-2020 και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη δικάσιμο αυτή, η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτησή της, η εκκαλούσα και η πληρεξουσία δικηγόρος της εφεσίβλητης ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 8-11-2019 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ………/28-11-2019) έφεση της ενάγουσας, που ηττήθηκε ολικά στην πρωτοβάθμια δίκη, κατά της υπ’ αριθ. 3300/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών και ήδη περιουσιακών διαφορών (άρθρα 647 και επ. του ΚΠολΔ, όπως ίσχυαν πριν τον ν.4335/2015 και 614 του ΚΠολΔ, όπως ήδη ισχύει), και απέρριψε την από 12-12-2017 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. …………../20-12-2017) αγωγή της, περί ακυρώσεως απόφασης γενικής συνέλευσης συνιδιοκτητών και απόδοσης αναλογίας σε κοινόχρηστη δαπάνη, αρμόδια φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ), και έχει ασκηθεί νομότυπα [άρθρο 495 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του ν.4335/2015 (ΦΕΚ Α.87/23-7-2015), που εφαρμόζεται για τις εφέσεις που ασκούνται μετά την 1-1-2016 (άρθρο ένατο παρ.2 αυτού), και μετά την αντικατάσταση της παραγράφου 3 εδ.α΄αυτού από το άρθρο 35 παρ.2 περ.Α στοιχ.β του ν.4446/22-1-2016, που εφαρμόζεται από 22-1-2017 κατ’άρθρο 45 αυτού), 500, 511, 513 § 1 εδαφ.β΄, 516 § 1, 517 και 520 § 1 του ΚΠολΔ] και εμπρόθεσμα (άρθρο 518 § 1 του ΚΠολΔ), ήτοι εντός μηνός από την επίδοσή της στην εκκαλούσα, που έλαβε χώρα στις 31-10-2019 (σχετ. η υπ’αριθμ. ……. Δ΄/31-10-2019 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών, …………), ενώ, για το παραδεκτό της, καταβλήθηκε κατά την άσκησή της το προβλεπόμενο παράβολο (υπ’αριθμ. ………… e-παράβολο και από 27-11-2019 αποδεικτικό εξόφλησής του της Τράπεζας Πειραιώς). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, εντός των ορίων που καθορίζονται με αυτούς (άρθρα 522, 533 § 1 του ΚΠολΔ), κατά την αυτή διαδικασία, που εκδόθηκε η εκκαλουμένη.
Η ενάγουσα ιστορούσε στην αγωγή της, κατόπιν εκτίμησης του περιεχομένου της, ότι τυγχάνει ιδιοκτήτρια διαμερίσματος της επί της οδού …… πολυκατοικίας στο …Φάληρο, που έχει υπαχθεί στο σύστημα της οροφοκτησίας, και ζητούσε, για τους ειδικότερα εκτιθέμενους σε αυτήν λόγους, την ακύρωση των αποφάσεων της γενικής συνέλευσης των συνιδιοκτητών της 22ας και 29ης Ιουνίου 2017, oι οποίες ελήφθησαν κατά παράβαση του Κανονισμού που διέπει τις σχέσεις των συνιδιοκτητών, και την προς αυτήν απόδοση από την εναγομένη, υπό την ιδιότητά της ως διαχειρίστριας της εν λόγω πολυκατοικίας, του ποσού των 216,48 ευρώ συνολικά, όπως ειδικότερα αναλύεται, ως αχρεωστήτως εκ μέρους της καταβληθέν, καθώς και την καταδίκη της εναγομένης στα δικαστικά της έξοδα.
Επί της αγωγής εκδόθηκε η εκκαλουμένη, με την οποία, απορρίφθηκε αυτή στο σύνολό της, εν μέρει ως μη νόμιμη και κατά τα λοιπά ως κατ’ουσίαν αβάσιμη και συμψηφίστηκαν τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων.
Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, με τους λόγους της έφεσής της, αναγομένους σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητά την εξαφάνισή της και επικουρικά τη μεταρρύθμισή της, με σκοπό να γίνει δεκτή η αγωγή στο σύνολό της, και να καταδικαστεί η εφεσίβλητη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας. Από αυτούς, ο δεύτερος και κατ’εκτίμηση του περιεχομένου του ο τέταρτος λόγος της έφεσης, με τους οποίους αποδίδεται στην εκκαλουμένη σφάλμα στην εκτίμηση των αποδείξεων, και ο πέμπτος λόγος, κατά το οικείο σκέλος του, που πλήττει την εκκαλουμένη για παραβίαση των διδαγμάτων της κοινής πείρας, σφάλμα ως προς το βάρος απόδειξης, τη βαρύτητα των αποδεικτικών μέσων και τη μη λήψη υπόψη των εγγράφων και ένορκων καταθέσεων που η ενάγουσα προσκόμισε πρωτοδίκως, πρέπει να απορριφθούν ως αλυσιτελείς, εκτός από το σκέλος τους που αφορά την ακύρωση της απόφασης της γενικής συνέλευσης της 29-6-2017, περί αύξησης αποθεματικού, αφού το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο απορρίπτοντας με την εκκαλουμένη την αγωγή ως νομικά αβάσιμη δεν προχώρησε στην έρευνα της ουσίας της διαφοράς [ΕφΘεσ 110/2017 Αρμ. 2018.604, ΕφΘεσ (Μον) 2654/2019, ΕφΔωδ 93/2007, ΕφΔωδ (Μον) 81/2013 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»].
Κατά τη διάταξη του άρθρου 101 του ΑΚ, η ακυρότητα της αποφάσεως της γενικής συνελεύσεως (σωματείου ή άτυπης ενώσεως προσώπων, όπως είναι η κοινωνία της συνιδιοκτησίας) για παράβαση του νόμου ή του καταστατικού, κηρύσσεται με απόφαση του Δικαστηρίου ύστερα από αγωγή μέλους που δεν συναίνεσε στην απόφαση ή τρίτου που έχει έννομο συμφέρον (ΑΠ 141/2016 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΑθ 578/2004 ΕΔΙΚΠΟΛ 2008.2005).
Στην κρινόμενη περίπτωση, η ενάγουσα ζήτησε, μεταξύ άλλων την ακύρωση αποφάσεων της γενικής συνέλευσης των συνιδιοκτητών της προαναφερθείσας πολυκατοικίας, επικαλούμενη παραβίαση του νόμου αλλά και του καταστατικού. Επομένως, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που την απέρριψε ως μη νόμιμη, πλην της απόφασης περί αύξησης του αποθεματικού, με το σκεπτικό ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις φέρουν τα εξωτερικά γνωρίσματα αποφάσεως, και ότι δεν χωρεί έλεγχος σκοπιμότητάς τους, έσφαλε περί την εφαρμογή της παραπάνω διάταξης και πρέπει, κατά παραδοχή του πρώτου λόγου της έφεσης και κατά το οικείο σκέλος του, το περιεχόμενο του οποίου επαναλαμβάνεται συνοπτικά και στον τέταρτο λόγο αυτής, κατ’εκτίμηση του περιεχομένου του, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη, κατά το μέρος αυτό, να κρατηθεί η υπόθεση και να δικαστεί η αγωγή κατ’ουσίαν.
Από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, ……… και …………, που εξετάστηκαν ενώπιον του ακροατηρίου του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, τις υπ’αριθμ. …../6-2-2018, ….., ……. και ……../7-2-2018 ένορκες βεβαιώσεις των …………., αντίστοιχα, ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά, ………., που ελήφθησαν με επιμέλεια της ενάγουσας, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της εναγομένης (σχετ. η υπ’αριθμ. ……. Γ΄/1-2-2018 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Πειραιά, ………..), και όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, ορισμένα εκ των οποίων λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κανένα για την εκτίμηση της ουσίας της υπόθεσης, ασχέτως αν μνημονεύεται ή όχι ειδικά, μεταξύ των οποίων οι – 9 συνολικά που προσκομίζει η εκκαλούσα και 3 συνολικά που προσκομίζει η εφεσίβλητη- φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 § § 1 περ. γ΄, 2, 448 § § 2 και 3, 457 § 4 του ΚΠολΔ), καθώς και τα διδάγματα της κοινής πείρας (άρθρο 336 § 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά, που έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης : Η ενάγουσα είναι ιδιοκτήτρια δύο αυτοτελών και ανεξάρτητων οριζόντιων ιδιοκτησιών (διαμερισμάτων), με στοιχ. Ε-1 και ΣΤ1 του πέμπτου και έκτου αντίστοιχα ορόφου της κειμένης επί της οδού …….. (πριν 33) στο ….Φάληρο πολυκατοικίας. Η εν λόγω πολυκατοικία διέπεται από τις διατάξεις του Ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ, οι δε σχέσεις των συνιδιοκτητών ρυθμίζονται από τον υπ’ αριθμ. ……./1987 Κανονισμό της Πολυκατοικίας της συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., νομίμως μεταγραφέντα στα οικεία βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών. Η εναγομένη τυγχάνει διαχειρίστρια της πολυκατοικίας, εκλεγείσα με την από 29-6-2017 απόφαση της γενικής συνέλευσης των συνιδιοκτητών. Ειδικότερα, προηγήθηκε στις 25-5-2017 ανακοίνωση της τότε διαχειρίστριας …………, με την οποία αυτή προσκάλεσε τους συνιδιοκτήτες σε έκτακτη γενική συνέλευση την 1-6-2017 και ώρα 19.00, στο διαμέρισμά της, με θέματα την αντικατάσταση της κεντρικής θυροτηλεόρασης και την αποκατάσταση της διαρροής λυμάτων του αποχετευτικού τμήματος επί της οροφής του υπογείου. Η συνέλευση αναβλήθηκε διαδοχικά για τις 10/6 και εν συνεχεία τις 15/6, τις 22/6 και τις 29/6/2017 οπότε και πραγματοποιήθηκε. Στις 15/6/2017, η άνω διαχειρίστρια δήλωσε την παραίτησή της, και στις 22/6, τέθηκε το ζήτημα της εκλογής νέας διαχειρίστριας, παρόντων όλων των συνιδιοκτητριών, είτε αυτοπροσώπως είτε εκπροσωπούμενων. Οι λοιπές συνιδιοκτήτριες, πλην της ενάγουσας, πρότειναν συνεργασία με εταιρεία διαχείρισης κοινοχρήστων, στην οποία η τελευταία αντιτάχθηκε, επικαλούμενη το άρθρο 36 του Κανονισμού, και έθεσε υποψηφιότητα, η οποία δεν έγινε δεκτή από τις λοιπές, οι οποίες ζήτησαν να αναβληθεί το θέμα της εκλογής, προκειμένου να εκπροσωπηθούν από δικηγόρο. Τελικά, στις 29-6-2017 πραγματοποιήθηκε, όπως ήδη εκτέθηκε, η έκτακτη γενική συνέλευση, κατά την οποία, όλες οι συνιδιοκτήτριες εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιες δικηγόρους. Πέραν της ενάγουσας, για την ανάληψη της διαχείρισης έθεσε υποψηφιότητα και η νυν εναγομένη, …………, η οποία και υπερψηφίστηκε από όλες τις συνιδιοκτήτριες που εκπροσωπούσαν το 77 % της συνιδιοκτησίας, και καταψηφίστηκε από την ενάγουσα, που εκπροσωπούσε το απομένον 23 % αυτής. Η εκλογή της αυτή δεν αντίκειται σε οποιαδήποτε διάταξη νόμου αλλά ούτε και το Καταστατικό, εφόσον, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς της ενάγουσας, δεν ήταν υποχρεωτική η εκλογή της, κατά τη γενική συνέλευση της 22-6-2017, εκ μόνου του λόγου ότι δεν είχε τεθεί άλλη υποψηφιότητα. Συγκεκριμένα, στον Κανονισμό ορίζεται ότι η γενική συνέλευση, είτε τακτική, συνερχόμενη τον Οκτώβριο κάθε έτους, είτε έκτακτη, με πρόσκληση του διαχειριστή, είτε με πρόσκληση των ιδιοκτητών που εκπροσωπούν το 1/5 των ψήφων, εκλέγει ως διαχειριστή, έναν από τους συνιδιοκτήτες ή και τρίτο πρόσωπο, ένοικο της πολυκατοικίας (άρθρο 36 σε συνδυασμό με το άρθρο 32). Η σχετική απόφαση, λαμβάνεται, εφόσον παρίσταται και εκπροσωπούνται σε αυτήν το 65 % του συνόλου των ψήφων, με πλειοψηφία των παρισταμένων, εφόσον δεν πρόκειται για ζήτημα για το οποίο ο νόμος ή ο κανονισμός απαιτούν εξαιρετική πλειοψηφία (άρθρα 32 και 33), ενώ υπάρχει ειδική πρόβλεψη για την περίπτωση που δεν υπάρξει απαρτία. Εξάλλου, σε κανένα σημείο του Κανονισμού δεν απαγορεύεται η αναβολή λήψης απόφασης σε μεταγενέστερη ημερομηνία, επομένως, ούτε και εκείνης περί εκλογής διαχειριστή, ανεξαρτήτως του ότι κατά το μεσοδιάστημα, είναι δυνατόν να διοριστεί δικαστικώς προσωρινός διαχειριστής για να διενεργήσει κατεπείγουσες πράξεις. Έτσι, πέραν της καταψήφισης της υποψηφιότητας της ενάγουσας, η αναβολή της εκλογής νέας διαχειρίστριας σε μεταγενέστερη ημερομηνία, δεν αντιβαίνει σε διάταξη νόμου ή τον Κανονισμό. Συνεπώς, η αγωγή, ως προς το αίτημά της περί ακυρώσεως της αποφάσεως της γενικής συνέλευσης της 22-6-2017, που απέρριψε τη δική της υποψηφιότητα και ανέβαλε την εκλογή διαχειρίστριας, και της 29-6-2017, με την οποία εξελέγη διαχειρίστρια η εναγομένη, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη.
Πλέον αυτών, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Κανονισμού, στον οποίο γίνεται ο προσδιορισμός των κοινόχρηστων και κοινόκτητων μερών της οικοδομής (ΑΠ 166/2020, ΑΠ 92/2017 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), κοινόκτητοι χώροι και κοινόχρηστα πράγματα της πολυκατοικίας είναι το οικόπεδο, επί του οποίου οικοδομείται, μετά τον ακάλυπτο χώρο, οι φωταγωγοί, τα θεμέλια, οι πρωτότοιχοι, ο σκελετός, οι μεσότοιχοι, οι καπνοδόχοι, τα διάφορα στοιχεία των προσόψεων, η κεντρική είσοδος, οι διάδρομοι, το κλιμακοστάσιο, ο ανελκυστήρας με όλες τις εγκαταστάσεις του, οι σωλήνες πτώσεως και αποχετεύσεως των ομβρίων υδάτων και υδάτων οικιακής χρήσεως, η εγκατάσταση της κεντρικής θέρμανσης με όλες τις σωληνώσεις γενικής κυκλοφορίας και όλα γενικά τα τμήματα και οι χώροι που είναι τοποθετημένες οι πάσης φύσεως εγκαταστάσεις, το δώμα και όλα τα κινητά πράγματα, που είναι προσαρτημένα στην πολυκατοικία και εξυπηρετούν από κοινού όλους τους συνιδιοκτήτες, είτε εκείνα που προορίζονται, εγκαθίστανται ή οπωσδήποτε φέρονται στην πολυκατοικία για κοινή χρήση. Ο ορισμός αυτός συμπλέει με εκείνον που συνάγεται από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1, 2 παρ. 1, 3, 4 παρ. 1, 5 περ. α`, 13 του ν. 3741/1929, 785, 787, 1002 και 1117 του ΑΚ, σύμφωνα με τις οποίες κριτήριο για τον χαρακτηρισμό πράγματος ως κοινόκτητου και κοινόχρηστου, είναι ο κατά τη φύση του προορισμός για την εξυπηρέτηση των συνιδιοκτητών με την κοινή από αυτούς χρήση του (ΑΠ 166/2020 ό.π, ΑΠ 519/2019 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Επομένως, η θυροτηλεόραση, η οποία τοποθετείται στην κεντρική είσοδο των πολυκατοικιών, δεν αποτελεί κοινόκτητο και κοινόχρηστο πράγμα κατά την έννοια που ο Κανονισμός ορίζει. Ειδικότερα, η θυροτηλεόραση αποτελεί ένα σύστημα ειδοποίησης με ήχο και εικόνα των ιδιοκτητών και ενοίκων των διαμερισμάτων πολυκατοικίας, και ανοίγματος της κοινόκτητης θύρας εισόδου. Αυτό πραγματοποιείται μέσω εγκατάστασης, που περιλαμβάνει (κεντρική) κονσόλα (μπουτονιέρα) ήχου και εικόνας στην είσοδο της πολυκατοικίας, δέκτη ήχου και εικόνας σε κάθε διαμέρισμα και εσωτερικό δίκτυο καλωδίωσης, που συνδέει την κεντρική κονσόλα και δη τα επιμέρους κουμπιά της με τους δέκτες εντός των διαμερισμάτων και τη θύρα εισόδου. Για τη λειτουργία του συστήματος επιλέγεται κονσόλα που περιλαμβάνει αριθμό κουμπιών ίσο με εκείνο των διαμερισμάτων, πλην όμως, η σύνδεση κάθε διαμερίσματος είναι αυτόνομη και, επομένως, αν κάποιος δεν το επιθυμεί, είναι δυνατόν είτε να τοποθετηθεί κονσόλα με λιγότερα κουμπιά είτε να μην γίνει σύνδεση του κουμπιού που αντιστοιχεί στο διαμέρισμά του με το αντίστοιχο δίκτυο σύνδεσης. Συνεπώς, η σύνδεση αυτή δεν είναι υποχρεωτική και επομένως, παρά το συνήθως συμβαίνον, της σύνδεσης δηλαδή με την κεντρική κονσόλα όλων των διαμερισμάτων, με αντίστοιχο αριθμό κουμπιών, αυτή δεν εξυπηρετεί, σύμφωνα με τον προορισμό της όλα τα διαμερίσματα αφού η σύνδεση για καθένα είναι ξεχωριστή. Η δε τοποθέτησή της στην κεντρική είσοδο, δηλαδή σε κοινόκτητο και κοινόχρηστο τμήμα της πολυκατοικίας είναι άνευ σημασίας. Έτσι, στην κρινόμενη περίπτωση, παρ’ότι μέχρι τότε υπήρχε σύνδεση όλων των διαμερισμάτων με την κεντρική θυροτηλεόραση, δια της τοποθετήσεως σε αυτήν ισάριθμων κουμπιών σύνδεσης με κάθε διαμέρισμα, εφόσον στη συνέλευση της 29-6-2017 εκφράστηκε η αντίθεση της ενάγουσας για τη σύνδεση των δύο διαμερισμάτων της σε αυτήν, δια των δύο πληρεξουσίων δικηγόρων που την εκπροσώπησαν, για τον λόγο ότι η ίδια είχε ήδη εγκαταστήσει άλλο σύστημα ατομικής θυροτηλεόρασης, επίσης στην κεντρική είσοδο σε εμφανές σημείο, γεγονός γνωστό σε όλες τις συνιδιοκτήτριες, η απόφαση να τοποθετηθεί μπουτονιέρα με επτά και όχι πέντε κουμπιά, υπό το ενδεχόμενο της χρήσης της από τους ιδιοκτήτες όλων των διαμερισμάτων της πολυκατοικίας, και κυρίως η απόφαση να συμπεριληφθεί η σχετική δαπάνη αντικατάστασης της κεντρικής θυροτηλεόρασης στις κοινόχρηστες δαπάνες, αντιβαίνει στον Κανονισμό. Αντιθέτως, η παραβίαση αυτή δεν αφορά την απόφαση για την αντικατάσταση της θυροτηλεόρασης, αυτή καθεαυτή, που ήταν αναγκαία λόγω της υπάρχουσας βλάβης, και για την οποία, σύμφωνα με το άρθρο 37 του Κανονισμού, απαιτείτο απόφαση της γενικής συνέλευσης, εφόσον η σχετική δαπάνη, με βάση την υπάρχουσα προσφορά, υπερέβαινε τις 30.000 δραχμές και ήδη 88 ευρώ, ανερχόμενη μόνον για τη θυροτηλεόραση της κεντρικής εισόδου, στο ποσό των 452 ευρώ πλέον ΦΠΑ. Συνεπώς, συντρέχει λόγος ακυρότητας της παραπάνω απόφασης, κατά το προαναφερθέν σκέλος της, και πρέπει η αγωγή να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ουσίαν, ως προς το συγκεκριμένο αίτημά της και συνακόλουθα να υποχρεωθεί η εναγομένη να αποδώσει στην ενάγουσα το ποσό των 189,44 ευρώ, που αυτή αχρεωστήτως της κατέβαλε, ως αναλογία των διαμερισμάτων της.
Αποδείχθηκε, επίσης, ότι, σύμφωνα με τον Κανονισμό, ως διαχειριστής της πολυκατοικίας ορίζεται ένας από τους συνιδιοκτήτες ή ένοικος της πολυκατοικίας (άρθρο 36), και αυτός εκπροσωπεί το σύνολο των συνιδιοκτητών ενώπιον κάθε αρχής, ως εντολοδόχος του συνόλου, ενεργώντας τις πρόχειρες κοινές δαπάνες, ηλεκτρικού και ύδατος, κοινοχρήστων ηλεκτρικού, ανελκυστήρα και γενικά τις απαραίτητες για τη λειτουργία και συντήρηση όλων των κοινοχρήστων εγκαταστάσεων δια μηνιαίων καταβολών, που γίνονται σ’αυτόν (άρθρο 37). Κρατάει το ταμείο της πολυκατοικίας, τηρεί τα απαιτούμενα βιβλία, ενεργεί πληρωμές, επιμελείται της εισπράξεως από τους συνιδιοκτήτες ή τους ενοίκους των βαρών που αναλογούν σε αυτούς (άρθρο 38). Επομένως, ελλείψει άλλης πρόβλεψης στον Κανονισμό ή έστω συμφωνίας όλων των συνιδιοκτητριών, η εκάστοτε διαχειρίστρια δεν θα μπορούσε να υποκαταστήσει άλλον στην εκτέλεση της εντολής, εκτός αν εξαναγκαζόταν ή αν αυτό είναι σύνηθες (άρθρο 715 του ΑΚ). Στην υπό κρίση περίπτωση, με την προαναφερθείσα απόφασή της, που ελήφθη από τις συνιδιοκτήτριες που εκπροσωπούσαν το 77 % της συνιδιοκτησίας, και όχι ομόφωνα, αφού η ενάγουσα διαφώνησε, αποφασίστηκε η υποβοήθηση του έργου της διαχείρισης από την ατομική επιχείρηση του …………., με τον διακριτικό τίτλο «……», έναντι αμοιβής, η οποία θα ανερχόταν μηνιαίως στο ποσό των 4,6 ευρώ πλέον ΦΠΑ, για κάθε διαμέρισμα, χωρίς μάλιστα το ζήτημα αυτό να έχει αναγραφεί ως θέμα της ημερήσιας διάταξης. Ενώ μάλιστα, στα τηρηθέντα συναφώς πρακτικά γίνεται λόγος ότι αναγνώστηκαν οι προσφερόμενες υπηρεσίες, αυτές δεν έχουν καταγραφεί. Σύμφωνα με την από 19-7-2017 έγγραφη σύμβαση παροχής υπηρεσιών, στην οποία φέρεται ότι συμβάλλεται η εναγομένη, ως διαχειρίστρια, η προαναφερθείσα επιχείρηση ανέλαβε την υποχρέωση να προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για την είσπραξη και πληρωμή κάθε είδους ποσών και γενικά κάθε δαπάνης που συναρτάτο άμεσα ή έμμεσα με τη λειτουργία του κτιρίου, κατ’εντολή των εκπροσώπων του, δηλαδή του διαχειριστή. Όλα δε τα ποσά που θα εισπράττονται από τους ενοίκους ή τρίτους υπόχρεους, και κάθε ποσό που θα καταβάλλεται σχετικά με τις υπηρεσίες του κτιρίου, θα κινείτο από την ίδια. Το έργο της επίσης συνίστατο στην τήρηση πάσης διαδικασίας για τη λειτουργία της πολυκατοικίας, όπως η μέριμνα για τη συντήρηση των κοινοχρήστων μερών, η εν γένει ευπρέπεια της πολυκατοικίας, η χρέωση των δαπανών μετά από συνεννόηση με τη διαχείριση, υπό την άμεση εποπτεία, τις οδηγίες και εντολές της οποίας θα τελούν τα υπό την επιχείρηση αναλαμβανόμενα. Οι ειδικότερα προσφερόμενες υπηρεσίες καταγράφονται στο παράρτημα Α΄ και αναλύονται περαιτέρω στο συνημμένο στη σύμβαση Παράρτημα Β΄. Σύμφωνα με το πρώτο, η επιχείρηση ανέλαβε κατ’αρχήν την καθαριότητα των κοινόχρηστων χώρων, επιβαρυνόμενη και με τα έξοδα για αγορά των υλικών καθαριότητας και την ασφαλιστική κάλυψη του συνεργείου, και σύμφωνα με το Β΄, την πληρωμή του κοινόχρηστου λογαριασμού ύδρευσης και ΔΕΗ, την αναγόμωση των πυροσβεστήρων και την τοποθέτησή τους στους κοινόχρηστους χώρους, τη συντήρηση των φρεατίων αποχέτευσης την απεντόμωση και μυοκτονία αυτών δύο φορές ετησίως, την τήρηση αρχείων εξόδων/εσόδων, την παράσταση σε δημόσιες υπηρεσίες και ένδικες ενέργειες. Αυτό που παρατηρείται από την ανάγνωση του κειμένου της σύμβασης και των παραρτημάτων της, είναι ότι υφίσταται ασάφεια, ως προς ορισμένες εργασίες, για τις οποίες δεν διευκρινίζεται επαρκώς το ακριβές αντικείμενο των υποχρεώσεων της επιχείρησης, όπως πχ. αναφορικά με την τήρηση κάθε διαδικασίας για τη λειτουργία της πολυκατοικίας και τη μέριμνα για τη συντήρηση των χώρων της. Από τις λοιπές δε εργασίες, που ορίζονται κατά τρόπο συγκεκριμένο, επιτρεπτώς μπορούσαν να διενεργηθούν από τρίτον, σύμφωνα με τον Κανονισμό, μόνον όσες αφορούσαν στον καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων, την απεντόμωση και αναγόμωση των πυροσβεστήρων και τη συντήρηση των φρεατίων αποχέτευσης, ενώ άλλες, όπως η χρέωση των δαπανών, η τήρηση βιβλίου εσόδων/εξόδων και η πληρωμή των κοινοχρήστων λογαριασμών του ύδατος και του ηλεκτρικού εμπίπτουν αναμφίβολα στα καθήκοντα του διαχειριστή. Οι εργασίες, όμως, αυτές, δηλαδή αυτές που επιτρεπτώς της ανατέθηκαν, δεν αποδεικνύονται ότι διεκπεραιώνονταν από αυτήν, καθώς, στο προσκομιζόμενο ειδοποιητήριο κοινοχρήστων Αυγούστου 2017, για τα διαμερίσματα υπό στοιχ. Ε1 και ΣΤ1 της ενάγουσας, συμπεριλαμβάνεται ξεχωριστή δαπάνη αγοράς απορρυπαντικών, ύψους 3,18, ενώ αυτή φέρετο, κατά τα άνω, να καλύπτεται από τις υπηρεσίες καθαριότητας της επιχείρησης. Επίσης, στο αντίστοιχο ειδοποιητήριο για τον μήνα Ιούλιο 2017, κατά τη διάρκεια του οποίου ανέλαβε καθήκοντα η άνω επιχείρηση περιλαμβάνεται τόσο η συμφωνηθείσα αμοιβή της, ήτοι 34,22 ευρώ, όσο και ξεχωριστό κονδύλιο αμοιβής καθαρισμού, ενώ η σχετική εργασία, κατά τα προεκτεθέντα, θα έπρεπε να καλύπτεται από την αμοιβή της. Επιπλέον, δεν προσκομίζονται ειδοποιητήρια ή αποδείξεις πληρωμής κοινοχρήστων μεταγενέστερων της ανάληψης των καθηκόντων της μηνών, ώστε να διαπιστωθεί αν η εργασία του καθαρισμού, όπως και οι λοιπές εργασίες που επιτρεπόταν να αναληφθούν από τρίτον, συμπεριλαμβάνονταν πράγματι στην αμοιβή της ή αποτελούσαν ξεχωριστά κονδύλια. Η αμφιβολία αυτή περί του ποιές δηλαδή ήταν εν τέλει οι συμβατικές υποχρεώσεις της επιχείρησης ενισχύεται και από την υπ’αριθμ. …../26-9-2017 απόδειξη παροχής υπηρεσιών της επιχείρησης …………., στην οποία είχε ανατεθεί η έκδοση των μηνιαίων κοινοχρήστων, από την οποία αποδεικνύεται η είσπραξη αμοιβής εκ μέρους της, σε χρόνο μεταγενέστερο της ανάληψης καθηκόντων από την παραπάνω επιχείρηση (ΔΙΚΑ) για απεντόμωση και μυοκτονία, δηλαδή εργασίες που και αυτές, κατά τη σύμβαση, ενέπιπταν στις αρμοδιότητές της. Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό ότι και η εναγομένη στις προτάσεις της του παρόντος βαθμού, δεν κάνει οποιαδήποτε αναφορά σε τέτοιες εργασίες (καθαρισμού, απεντόμωσης κλπ), και προσδιορίζει την ανάμιξη της συγκεκριμένης επιχείρησης στη συλλογή πληροφοριών για τη διενέργεια των απαραίτητων ενεργειών, στην ανεύρεση τεχνιτών, στην προπληρωμή εξόδων της πολυκατοικίας, όταν το αποθεματικό δεν επαρκεί, ενώ και η μάρτυρας ανταπόδειξης, δεν ήταν σε θέση να δώσει σαφή απάντηση περί των προσφερόμενων υπηρεσιών της, αν και ερωτήθηκε ειδικώς και συγκεκριμένα, και αναφέρει ότι η επιχείρηση διενεργεί οποιαδήποτε εργασία προκύψει μετά από εντολή της διαχειρίστριας. Αντιθέτως, η μάρτυρας απόδειξης, πληρεξουσία δικηγόρος της ενάγουσας, που την είχε εκπροσωπήσει στη γενική συνέλευση της 29-6-2017, διευκρινίζει ότι πρόκειται για επιχείρηση που υποβοηθά τη διαχειρίστρια στην είσπραξη των κοινοχρήστων, χωρίς όμως και αυτό να επιβεβαιώνεται με σαφήνεια. Έτσι, εφόσον δεν αποδείχθηκε με τρόπο μη επιδεχόμενο αμφισβήτηση ότι στην επιχείρηση ανατέθηκαν και αυτή εκτελούσε συγκεκριμένες εργασίες, από εκείνες που επιτρέπονταν να ανατεθούν σε τρίτον, κατά τα προεκτεθέντα, η ανάθεση γενικά σε αυτήν πράξεων της διαχείρισης από τη διαχειρίστρια προς υποβοήθηση του έργου της, κατά τη στιγμή μάλιστα που υπήρχε ήδη επιχείρηση (………….) στην οποία ανατίθετο, έναντι αμοιβής, η έκδοση των κοινοχρήστων της συνιδιοκτησίας, δεν επιτρεπόταν από τον Κανονισμό ούτε αποδείχθηκε ότι αφορούσε πράξεις, για τις οποίες συνηθίζεται υποκατάσταση (άρθρο 715 του AK), των οποίων άλλωστε δεν γίνεται επίκληση, και συντρέχει λόγος ακυρώσεως της σχετικής απόφασης της γενικής συνέλευσης της 29-6-2017. Επομένως, πρέπει η αγωγή να γίνει δεκτή, ως βάσιμη και κατ’ουσίαν, ως προς το σχετικό αίτημά της.
Πλέον αυτών αποδείχθηκε ότι ήδη από το καλοκαίρι του έτους 2016 είχε τεθεί το ζήτημα της αντικατάστασης σωληνώσεων αποχέτευσης στο υπόγειο, λόγω βλάβης. Υπήρξε ανταλλαγή μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ της διαχειρίστριας, ……….. και της ενάγουσας, και η τελευταία είχε εκφράσει τη δυσαρέσκειά της λόγω έλλειψης ενημέρωσής της για το συγκεκριμένο θέμα, αρνούμενη να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε δαπάνη. Η διαχειρίστρια είχε διευκρινίσει τότε ότι επρόκειτο για προσωπικό έξοδο, και ο λόγος ενημέρωσης της ενάγουσας ήταν ότι κατά τη διάρκεια των εργασιών θα έπρεπε να μην γίνει χρήση της αποχέτευσης. Το ζήτημα επανετέθη ως θέμα της ημερήσιας διάταξης στη γενική συνέλευση της 9-11-2016, αλλά όταν αυτή πραγματοποιήθηκε τελικά στις 5-12-2016, μετατέθηκε σε μεταγενέστερο χρόνο. Και τότε η ενάγουσα είχε εκφράσει επιφυλάξεις δια της αποστολής εξωδίκων προς τη διαχειρίστρια, για τον λόγο ότι δεν είχε υποπέσει στην αντίληψή της οτιδήποτε που θα παρέπεμπε σε βλάβη (πχ οσμή, διαρροή), ούτε της είχε γνωστοποιηθεί σχετική γνωμάτευση ειδικού, επισημαίνοντας ότι μία τεχνική έκθεση που είχε εμφανιστεί στη γενική συνέλευση δεν έφερε ούτε σφραγίδα ούτε υπογραφή. Τελικά, ενόψει της γενικής συνέλευσης της 1ης-6-2017, και της αναγραφής του συγκεκριμένου θέματος στην ημερήσια διάταξη, η ενάγουσα γνωστοποίησε ήδη από τις 29-5-2017, με σχετικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς τη ………, ιδιοκτήτρια του ιδιωτικού χώρου του υπογείου, όπου φέρετο ότι είχε εμφανιστεί διαρροή λυμάτων, την πρόθεσή της να καλέσει τον μηχανολόγο μηχανικό, ……….. προκειμένου αυτός, με δικά της έξοδα, να διαπιστώσει, αφενός μεν αν υφίσταται πράγματι διαρροή σε κοινόχρηστο και όχι ιδιωτικό σωλήνα και αφετέρου το είδος της τυχόν βλάβης, ενώ δήλωσε ότι δέχεται τον διορισμό κοινά αποδεκτού πραγματογνώμονα. Ο εν λόγω μηχανικός, προέβη σε αυτοψία στον χώρο του υπογείου στις 31-5-2017, παρουσία του συζύγου της ενάγουσας αλλά και της διαχειρίστριας, και συνέταξε σχετική έκθεση, στην οποία έχουν επισυναφθεί και φωτογραφίες. Σύμφωνα με αυτήν, σε κανένα σημείο της αποχέτευσης δεν διαπιστώθηκε ενεργή διαρροή λυμάτων αλλά μόνο μία περιορισμένης έκτασης επιφανειακή ζημία, σε επιφάνεια, διαστάσεων μερικών τετραγωνικών εκατοστών, πιθανότατα λόγω διάβρωσης, ενώ δεν υπήρχε οσμή λυμάτων, παρ’όλο που όλες οι είσοδοι προς τον χώρο ήταν κλειστές. Διαπίστωσε, επίσης, ότι στο σημείο της ζημίας είχε τοποθετηθεί λεκάνη, που ήταν στεγνή, ενώ δεν παρατήρησε μούχλα ούτε απόφραξη σε οποιοδήποτε σημείο των σωλήνων αποχέτευσης, κατά τον ακουστικό έλεγχο που πραγματοποίησε. Εκτίμησε ότι η επιφανειακή ζημία που διαπιστώθηκε δεν δημιουργεί ιδιαίτερο πρόβλημα στη δομική ακεραιότητα των σωλήνων αποχέτευσης του συγκεκριμένου χώρου, ενώ επισήμανε ότι η αντικατάσταση της υδραυλικής εγκατάστασης, στο σύνολο ή μέρος αυτής, θα έπρεπε να γίνει βάσει μελέτης μηχανικού. Οι διαπιστώσεις του γνωστοποιήθηκαν από την ενάγουσα στην ανωτέρω την 1-6-2017 με νέο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενώ η έκθεση τέθηκε υπόψη των παρισταμένων κατά τη γενική συνέλευση της 29-6-2017, χωρίς να εκφραστεί για το περιεχόμενό της αντίλογος ούτε προσκομίστηκε άλλη τεχνική έκθεση περί της υπάρχουσας τυχόν βλάβης και της ανάγκης αποκαταστάσεώς της, ενώ δεν έγινε και οποιαδήποτε διευκρίνιση επί του θέματος. Τελικά, οι εργασίες προγραμματίστηκαν για τις 19-7-2017, και πραγματοποιήθηκαν από τον υδραυλικό …………, ο οποίος φέρεται ότι προέβη σε αποκατάσταση διαρροής και διαβρωμένου τμήματος σωλήνα, σε αποκοπή καταργημένου σωλήνα και σε τοποθέτηση νέας θύρας καθαρισμού του οριζοντίου τμήματος αποχέτευσης στον χώρο του υπογείου της πολυκατοικίας (σχετ. το από 28-7-2017 έγγραφό του προς τη διαχειρίστρια, όπου καταγράφονται και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν). Στις εργασίες παρευρέθηκαν ο σύζυγος της ενάγουσας και ο προαναφερθείς μηχανικός ……….., οι οποίοι ουδεμία ενεργή διαρροή διαπίστωσαν αλλά ούτε και οσμή, παρά την αυξημένη, λόγω εποχής, θερμοκρασία. Επίσης, παρευρέθηκε και ο σύζυγος της διαχειρίστριας, . ………, ο οποίος τους ενημέρωσε ότι ο υδραυλικός επρόκειτο να αποκόψει ανενεργό σωλήνα, ο οποίος διερχόταν από τρύπα στην οροφή του υπογείου και κατέληγε στην αποχέτευση στο σημείο που φερόταν να υπάρχει διαρροή. Ο σωλήνας αυτός, όπως δήλωσε, ήταν συνδεδεμένος με μηχάνημα παρασκευής φρυγανιών του φούρνου, που λειτουργούσε στο ισόγειο της πολυκατοικίας, σε ιδιόκτητο χώρο, επομένως, προοριζόταν για τη μεταφορά αποβλήτων του μηχανήματος στην αποχέτευση και, όπως διαπίστωσε ο ………, δεν είχε αποτυπωθεί στα σχέδια της αποχέτευσης του κτιρίου. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του τελευταίου απεκόπη και άλλο ένα κομμάτι σε παρακείμενο μέρος της αποχέτευσης για να τοποθετηθεί θύρα καθαρισμού, η αναγκαιότητα της οποίας δεν προέκυψε. Ακόμη, σύμφωνα με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της πληρεξουσίας δικηγόρου της ενάγουσας, ………., με ημερομηνία 21-7-2017 απευθυνόμενο προς την πληρεξουσία δικηγόρο της εναγομένης, κατά τη μαρτυρία του προαναφερθέντος, …………, το μηχάνημα του φούρνου που ήταν συνδεδεμένος ο σωλήνας, παρήγαγε υψηλής θερμοκρασίας ατμό, ο οποίος στη συνέχεια κατέληγε υγροποιημένος στο κοινόχρηστο αποχετευτικό σύστημα της πολυκατοικίας. Έτσι, υπήρχε συνεχής ροή υγρών αποβλήτων με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί η δομική ακεραιότητα του αγωγού στο σημείο που παρουσιάστηκε η διάβρωση. Με βάση, επομένως, όσα προεκτέθηκαν, η βλάβη (διάβρωση), εντοπιζόμενη στο σημείο που ο παραπάνω ιδιόκτητος σωλήνας ενωνόταν με τον κεντρικό σωλήνα αποχέτευσης, δεν αφορούσε κοινόκτητο και κοινόχρηστο τμήμα της οικοδομής, με βάση τα οριζόμενα στο άρθρο 1 του Κανονισμού, ούτε αφορούσε τμήμα αυτής ή εγκατάσταση, προοριζόμενο να εξυπηρετεί όλους τους συνιδιοκτήτες. Σε κάθε περίπτωση, αν θεωρηθεί ότι η διάβρωση, εκτεινόμενη πέριξ του σημείου της σύνδεσης των παραπάνω σωλήνων, αφορούσε και τμήμα του κεντρικού σωλήνα αποχέτευσης, που είναι κοινόκτητος και κοινόχρηστος, η δαπάνη αποκατάστασής του δεν θα μπορούσε να βαρύνει όλους τους συνιδιοκτήτες. Και τούτο, διότι ναι μεν στο άρθρο 5 του Κανονισμού ορίζεται ότι οι δαπάνες συντήρησης και επιδιόρθωσης των κοινόκτητων και κοινόχρηστων πραγμάτων και εγκαταστάσεων βαρύνει αναλογικά όλους τους συνιδιοκτήτες, η αληθινή βούληση των συμβληθέντων κατά την κατάρτισή του, ωστόσο, χωρίς προσήλωση στις λέξεις, με βάση τις επιταγές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, ήταν ότι τούτο δεν θα οφείλεται σε ενέργειες ή δραστηριότητα ενός των συνιδιοκτητών, όπως εν προκειμένω, ο οποίος και θα πρέπει σε αυτή την περίπτωση να επωμιστεί εξ ολοκλήρου τη δαπάνη. Ευνόητο δε είναι ότι η δαπάνη αποκοπής του ιδιόκτητου αυτού σωλήνα από τον κεντρικό σωλήνα αποχέτευσης δεν συμπεριλαμβάνεται στις κοινόχρηστες δαπάνες ενώ δεν προέκυψε, κατά τα άνω, η αναγκαιότητα τοποθέτησης τάπας καθαρισμού. Με βάση, επομένως, όσα προεκτέθηκαν, συντρέχει λόγος ακύρωσης της παραπάνω απόφασης, όχι αναφορικά με την εργασία της αποκατάστασης αυτή καθεαυτή, που απαιτούσε εν μέρει επέμβαση στον κεντρικό σωλήνα αποχέτευσης, δοθέντος ότι ως αναγκαία-όχι όμως και επείγουσα- επισκευή, θα μπορούσε να γίνει μόνον από τον διαχειριστή, χωρίς να προηγηθεί λήψη απόφασης της γενικής συνέλευσης, σύμφωνα με το άρθρο 37 του Κανονισμού, κατά τα προεκτεθέντα, αφού η σχετική δαπάνη ανήλθε στο ποσό των 80 ευρώ, αλλά τον χαρακτηρισμό της ως κοινόχρηστης δαπάνης, χωρίς μάλιστα να δικαιολογηθεί ο λόγος που αυτή από ατομική κατέληξε να θεωρηθεί κοινόχρηστη και χωρίς να εμφανιστεί κάποια τεχνική έκθεση που θα διευκρίνιζε ότι η βλάβη αφορά κοινόχρηστο μέρος της οικοδομής. Συνακόλουθα, η ενάγουσα δεν υποχρεούτο στην καταβολή της αναλογίας των διαμερισμάτων της στη συγκεκριμένη δαπάνη, ύψους 80 ευρώ, και πρέπει η εναγομένη να υποχρεωθεί να της αποδώσει το ποσό των 27,04 ευρώ που της κατέβαλε, για την αιτία αυτή, χωρίς να έχει σχετική υποχρέωση. Τέλος, από τα τηρηθέντα πρακτικά της επίμαχης γενικής συνέλευσης αποδεικνύεται ότι έγινε μεν αναφορά στην ανάγκη αύξησης του αποθεματικού, που δεν είχε αναγραφεί ως θέμα στην ημερήσια διάταξη, πλην όμως καμία σχετική απόφαση δεν ελήφθη και η τυχόν ειδοποίηση της ενάγουσας να καταβάλει το ποσό που αναλογούσε στις ιδιοκτησίες της, οφείλεται προφανώς σε παραδρομή. Άλλωστε, η ίδια δεν επικαλείται καταβολή και αυτού του ποσού. Ως εκ τούτου, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ορθώς εκτιμώντας τις αποδείξεις κατέληξε στην ίδια κρίση και απέρριψε το σχετικό αίτημα ως ουσιαστικά αβάσιμο, και πρέπει ο δεύτερος λόγος της έφεσης, περί εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων, κατά το οικείο σκέλος του, να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Κατ’ακολουθίαν όσων προεκτέθηκαν, και απορριπτομένου του τρίτου λόγου της έφεσης, περί εσφαλμένης ανεπαρκούς αιτιολογίας, ως αλυσιτελούς, πρέπει, κατά το μέρος που εξαφανίστηκε η εκκαλουμένη, δηλαδή, κατά το μέρος που απέρριψε την αγωγή ως μη νόμιμη, αναγκαίως δε και κατά την περί δικαστικών εξόδων διάταξή της που θα καθορισθεί από την αρχή (ΕφΑνΚρ 79/2014 αδημ. ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΑθ 1404/2014, Αρμ 2015.208), διακρατήθηκε η υπόθεση και δικάστηκε από το παρόν Δικαστήριο η αγωγή (άρθρο 535 § 1 του ΚΠολΔ), να γίνει δεκτή αυτή, ως εν μέρει βάσιμη και κατ’ουσίαν και : 1) να κηρυχθεί άκυρη η από 29-6-2017 απόφαση της γενικής συνέλευσης των συνιδιοκτητών της επί της οδού ………. στο …..Φάληρο πολυκατοικίας, κατά το μέρος της που αφορά : α/ την ανάθεση της υποβοήθησης του έργου της διαχείρισης στην ατομική επιχείρηση του ……., με τον διακριτικό τίτλο «……», β/ την αποδοχή ως κοινόχρηστης της δαπάνης αντικατάστασης της κεντρικής θυροτηλεόρασης, αποκοπής του ιδιόκτητου σωλήνα στο υπόγειο από τον κεντρικό σωλήνα αποχέτευσης, αποκατάστασης αυτού στο σημείο της παρατηρηθείσας διάβρωσης και τοποθέτησης τάπας καθαρισμού, 2) Να υποχρεωθεί η εναγομένη να αποδώσει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 216,48 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής και μέχρι την εξόφληση. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στην εκκαλούσα του παραβόλου που κατέθεσε κατά την άσκησή της, λόγω της νίκης της (άρθρο 495 § 3 εδ. ε΄ του ΚΠολΔ) και, κατόπιν σχετικού αιτήματος, να κατανεμηθούν μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά τους έξοδα, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, ανάλογα προς την έκταση της νίκης και ήττας τους, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (106, 176, 183 και 191 § 2 του ΚΠολΔ, 63 § § 1i α, 2, 68 § 1, 69 § 1, 81 και 166 και παράρτημα Ι Β του ν.4194/2013).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από 8-11-2019 (με αυξ. αριθμ. εκθ. καταθ………/28-11-2019) έφεση της ενάγουσας, κατά της υπ’αριθμ. 330/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτήν τυπικά και κατ’ουσίαν.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη, κατά το μέρος που απέρριψε την αγωγή ως μη νόμιμη.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή στην εκκαλούσα του παραβόλου που κατέβαλε κατά την άσκησή της.
ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την από 24-11-2017 (με αυξ.αριθμ.εκθ.καταθ. ………../27-11-2017) αγωγή, κατά το ίδιο μέρος.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτήν.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ άκυρη την από 29-6-2017 απόφαση της γενικής συνέλευσης των συνιδιοκτητών της επί της οδού …. στο….Φάληρο πολυκατοικίας, κατά το μέρος της που αφορά : α/ την ανάθεση της υποβοήθησης του έργου της διαχείρισης στην ατομική επιχείρηση του ……… με τον διακριτικό τίτλο «………..», β/ την αποδοχή ως κοινόχρηστης της δαπάνης αντικατάστασης της κεντρικής θυροτηλεόρασης, αποκοπής του ιδιόκτητου σωλήνα στο υπόγειο από τον κεντρικό σωλήνα αποχέτευσης, αποκατάστασης αυτού στο σημείο της παρατηρηθείσας διάβρωσης και τοποθέτησης τάπας καθαρισμού.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να αποδώσει στην ενάγουσα το ποσό των διακοσίων δεκαέξι ευρώ και σαράντα οκτώ λεπτών (216,48), με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εφεσίβλητης, τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις 20-4-2021..
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ