Αριθμός 698/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή, Ελένη Τοπούζη, Εφέτη και από την Γραμματέα, Γ. Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 294, 295 παρ. 1, 297 και 299 του ΚΠολΔ, που έχουν εφαρμογή, σύμφωνα με τη διάταξη του τελευταίου άρθρου και αυτήν του άρθρου 524 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, και στην κατ’ έφεση δίκη, προκύπτει ότι ο εκκαλών μπορεί να παραιτηθεί από το δικόγραφο της εφέσεως, χωρίς τη συναίνεση του εφεσίβλητου, πριν την έναρξη της συζήτησής της (εφέσεως). Η παραίτηση γίνεται με δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή με δικόγραφο που επιδίδεται στον αντίδικο του παραιτουμένου, δηλαδή στον εφεσίβλητο. Η παραίτηση από το δικόγραφο της εφέσεως, που μπορεί να γίνει και από δικηγόρο που έχει γενική πληρεξουσιότητα και υπογράφει αυτό, έχει ως συνέπεια ότι το ένδικο μέσο θεωρείται σαν να μην έχει ασκηθεί, επιφέρει δε αναδρομικώς την κατάργηση της δίκης επί της εφέσεως, χωρίς την έκδοση αποφάσεως. Επί παραιτήσεως δε από το δικόγραφο της έφεσης, δύναται να ασκηθεί μόνο νέα έφεση, αν υπάρχει προθεσμία (ΑΠ 710/2011, ΕφΠειρ 101/2014, ΕΑ 6866/2008, ΕΑ 2199/2005, ΕφΘεσ 468/1994, δημοσιευμένες στη Νόμος).
Στην προκειμένη περίπτωση, ο εκκαλών με την από 9.10.2017 και με αριθμό καταθέσεως ……….. κλήση του ενώπιον του δευτεροβάθμιου τούτου Δικαστηρίου φέρει προς συζήτηση την από 10.10.2016 και με αριθμό κατάθεσης ………… έφεσή του κατά της οριστικής 466/2016 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο δίκασε κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, την από 20.1.2014 (αριθμ.εκθ.καταθ………..) αγωγή του που άσκησε κατά του εναγόμενου-εφεσιβλήτου ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία συνεκδικάσθηκε με την από 3.12.2012 και με αριθμ.καταθ………… αντίθετη αγωγή του τελευταίου (εφεσιβλήτου), εκδοθείσας της ως άνω εκκαλουμένης απόφασης του ως άνω Δικαστηρίου, το οποίο απέρριψε την με αριθμό καταθέσεως …….. αγωγή του ασκούντος αυτήν ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος ενώ αντίθετα έκανε εν μέρει δεκτή την με αριθμ. καταθ. ……….. αντίθετη αγωγή του ως άνω εναγόμενου-ενάγοντος και ήδη εφεσιβλήτου. Όμως, ο εκκαλών και ήδη καλών, κατά τη δικάσιμο της 5.10.2017 που ορίστηκε αρχικά για τη συζήτηση της ένδικης έφεσης, κατά την εκφώνηση της εν λόγω υποθέσεως από τη σειρά του οικείου πινακίου, εκπροσωπούμενος, μεταξύ άλλων, εκτός από την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας πληρεξούσια δικηγόρο του, που υπογράφει το ένδικο δικόγραφο και από την τότε πληρεξούσια δικηγόρο του, Α.Π., δήλωσε ότι παραιτείται από το δικόγραφο της εφέσεως αυτής (βλ. προσκομιζόμενα και επικαλούμενα από τον εφεσίβλητο με αριθμ. 26/5.10.2017 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού του Δικαστηρίου). Η ως άνω παραίτηση, ενόψει των προαναφερομένων στην μείζονα σκέψη της παρούσας, έχει ως συνέπεια ότι το ένδικο μέσο θεωρείται σαν να μην έχει ασκηθεί. Μετά ταύτα, η ως άνω από 9.10.2017 κλήση του, με την οποία επιχειρείται ως άνω η επίσπευση- επαναφορά της συζήτησης της κρινόμενης έφεσης, είναι, ως εκ τούτου απαράδεκτη και πρέπει ως τέτοια να απορριφθεί και να καταδικαστεί ο καλών-εκκαλών στη δικαστική δαπάνη του καθ ου η κλήση-εφεσιβλήτου (αρ. 176,189,191 ΚΠολΔ), σύμφωνα με τα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ αντιμωλία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 9.10.2017 και με αριθμό καταθέσεως δικογράφου ………. κλήση.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον καλούντα-εκκαλούντα στη δικαστική δαπάνη του καθ ου η κλήση-εφεσιβλήτου, την οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του, στον Πειραιά, στις 13.11.2018 απάντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
H ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ