ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 279 /2021
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη και από τη Γραμματέα Ε.Τ .
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ………………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία …………., η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτριο Πετσάλα και
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία ………….., η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Μάρκο Λαυρεντιάδη.
Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 23.4.2012 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ………/2012 αγωγή της, κατά της εκκαλούσας, η οποία συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία και επ αυτής εκδόθηκε αρχικά η με αριθμό 5156/2013 εν μέρει οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και μετά τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης που διατάχθηκε με την απόφαση αυτή, η με αριθμό 3800/2018 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή. Τις ως άνω αποφάσεις προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα, με την από 19.11.2018 έφεση που ασκήθηκε στη Γραμματεία του εκδόσαντος την απόφαση Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./19.11.2018 και εν συνεχεία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2019, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας, οπότε η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο με αριθμό 33 και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αφού έλαβαν το λόγο από τη Δικαστή αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση της ηττηθείσας στον πρώτο βαθμό εναγομένης κατά της με αριθμό 5146/2013 εν μέρει οριστικής και της με αριθμό 3800/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, οι οποίες εκδόθηκαν αντιμωλία των διαδίκων, με την τακτική διαδικασία, επι της από 23.4.2012 (με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 3429/2012) αγωγής έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα , εντός της κατ άρθρο 518 παρ.2 ΚΠολΔ προθεσμίας, αφού ούτε οι διάδικοι επικαλούνται ούτε από τα προσκομιζόμενα έγγραφα προκύπτει η επίδοσης της εκκαλουμένης απόφασης (άρθρα 495, 499, 511, 513 § 1β, 516, 517, 518 § 2 ΚΠολΔ), αρμοδίως δε φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου. Επίσης κατά την άσκηση της έφεσης κατατέθηκε από την εκκαλούσα το παράβολο, που προβλέπεται από το άρθρο 495 § 4 ΚΠολΔ, και δη το με κωδικό ……………. ηλεκτρονικό παράβολο Δημοσίου σε συνδυασμό με την από 19.11.2018 απόδειξη εξόφλησης της Τράπεζας Πειραιώς. Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της κατά το μέρος που μεταβιβάζεται η υπόθεση στο παρόν δικαστήριο (άρθρα 522 και 533 § 1 ΚΠολΔ).
Η ενάγουσα, ήδη εφεσίβλητη, στην από 23.4.2012 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ………./2012 αγωγή της, ισχυρίστηκε ότι δυνάμει της από 11.5.2010 σύμβασης ασφάλισης μηχανικών βλαβών και των από 14.5.2010 και 2.8.2010 πρόσθετων πράξεων αυτής, η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα ανέλαβε την ασφαλιστική κάλυψη κατά το χρονικό διάστημα από 9.7.2010 έως 9.7.2011, των μηχανικών βλαβών του εξοπλισμού του φωτοβολταικού σταθμού, που διατηρεί η ίδια στην θέση ……….. του Δήμου Νέας Ζίχνης του Νομού Σερρών, με ασφαλιζόμενη αξία 2.165.000 ευρώ για τον εξοπλισμό και 465.000 ευρώ για την απώλεια εσόδων. Παρότι, όμως, στις 10.7.2010 επήλθε ο ασφαλιστικός κίνδυνος καθώς καταστράφηκαν 8 από τους 23 αντιστροφείς, (inverters), λόγω βραχυκυκλώματος, που οφειλόταν σε εξωτερική αιτία και άρα καλύπτεται από τη σύμβαση, η εναγομένη αρνείται να της καταβάλλει το ασφάλισμα που ανέρχεται σε 121.794,07 ευρώ, εκ των οποίων τα 81.180 ευρώ αφορούν το κόστος αντικατάστασης των βλαβέντων αντιστροφέων, τα 33.234,07,83 ευρώ την απώλεια των εσόδων της από την διακοπή λειτουργίας των καταστραφέντων αντιστροφέων και τα 7.380 ευρώ τη δαπάνη στην οποία υποβλήθηκε λόγω της πρόχειρης επισκευής των βλαβέντων αντιστροφέων, στα πλαίσια της υποχρέωσης μετριασμού της ζημίας της εναγομένης. Ζήτησε δε να της επιδικαστούν τα ανωτέρω κονδύλια νομιμότοκα από τότε που έκαστο κονδύλιο κατέστη απαιτητό, λόγω της εμπορικής ιδιότητας των διαδίκων και ειδικότερα, το μεν πρώτο από την 10.7.2010 οπότε επήλθε ο ασφαλιστικός κίνδυνος, το δεύτερο από 22.9.2010 οπότε οι αναστροφείς τέθηκαν σε επαναλειτουργία μετά την πρόχειρη επισκευή τους και το τρίτο από 30.9.2010, που κατέβαλε τα έξοδα επισκευής. Τέλος ζήτησε να καταδικαστεί η εναγομένη στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Η αγωγή συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά κατά την τακτική διαδικασία, και επ αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 5156/2013 απόφαση, με την οποία κρίθηκε οτι η αγωγή ήταν νόμιμη, οτι δικαιούχος του ασφαλίσματος ήταν η ενάγουσα και οχι η ενεχυρούχος δανείστρια αυτής, Τραπεζική Ανώνυμη Εταιρεία «………. AE», όπως ισχυρίστηκε η εναγομένη και αναβλήθηκε κατά τα λοιπά η έκδοση οριστικής απόφασης, επειδή διατάχθηκε αφενός η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης προκειμένου να διευρευνηθούν τα αίτια της βλάβης των αντιστροφέων και εαν ο χρόνος επέλευσης της ζημίας εμπίπτει στο χρονικό διάστημα της ασφαλιστικής κάλυψης της ενάγουσας και αφετέρου η προσκομιδή από την εναγομένη νομίμως μεταγρασμένου του εγγράφου των όρων εγγύησης καλής λειτουργίας των αντιστροφέων . Μετά τη διενέργεια της ταχθείσας πραγματογνωμοσύνης, η ενάγουσα με την από 15.6.2017 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………./5.10.2017 κλήση της, επανέφερε προς συζήτηση την αγωγή της. Δυνάμει της εκδοθείσας με αριθμό 3800/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, έγινε έν μέρει δεκτή η αγωγή της ενάγουσας και της επιδικάστηκε το ποσό των 114.417,07 ευρώ, για την δαπάνη αντικατάστασης των βλαβέντων αντιστροφέων και την απώλεια εισοδήματος κατά το διάστημα της μη λειτουργίας αυτών, νομιμότοκα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, απορριπτομένου ως μη νόμιμου του αιτήματός της για τοκογονία από τον χρόνο κατά τον οποίο κάθε κονδύλιο κατέστη απαιτητό και ως ουσιαστικά αβάσιμου του κονδυλίου για την δαπάνη προσωρινής επισκευής των αντιστροφέων. Τέλος η εναγομένη καταδικάστηκε στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας, ποσού δέκα χιλιάδων ευρώ. Κατά της ως άνω απόφασης παραπονείται η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα με την κρινόμενη έφεσή της, για λόγους που ανάγονται στην εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και την πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητώντας την εξαφάνισή της και την απόρριψη της αγωγής της ενάγουσας ως ουσία αβάσιμης, αλλά και την καταδίκη της εφεσίβλητης στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης της και των δυο βαθμών δικαιοδοσίας.
Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 35, 36, 39, 44 και 47 του ν.δ. της 17-7/13-8-1923 “περί ειδικών διατάξεων επί ανωνύμων εταιρειών”, που διατηρήθηκαν σε ισχύ με το άρθρο 41 ΕισΝΑΚ, και ακολούθως με το άρθρο 52 παρ. 3 ΕισΝΚΠολΔ, και η εφαρμογή του οποίου επεκτάθηκε στις τράπεζες με το άρθρο 26 παρ. 9 του ν. 2076/1992, ορίζονται τα εξής: Άρθρο 35 “Αι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου εφαρμόζονται οσάκις εταιρεία (πιστώτρια) λαμβάνει ενέχυρον απαίτησιν α) λόγω δανείου, είτε απλού, είτε επ’ ανοικτώ λογαριασμώ, β) …”. Άρθρο 36 παρ. 1 “Προς σύστασιν του ενεχύρου απαιτείται σύμβασις ενεχυριάσεως …”. Άρθρο 39 “1. Εάν αντικείμενον της ενεχυριάσεως είναι απαίτησις ονομαστική του οφειλέτου κατά τρίτου, η ενεχυρίασις συνεπάγεται εκχώρησιν της απαιτήσεως υπό του οφειλέτου προς την πιστώτριαν. 2. Αντίγραφον της συμβάσεως ενεχυριάσεως επιδίδεται τω τρίτω. 3. Από της επιδόσεως θεωρείται η πιστώτρια, ως νεμομένη την απαίτησιν”. Άρθρο 44 “Εάν αντικείμενον της ενεχυριάσεως είναι απαίτησις, η πιστώτρια δικαιούται ίνα εισπράξη την απαίτησιν ως εκδοχεύς, το δε μετά την εξόφλησιν υπόλοιπον αποδίδει τω οφειλέτη”. Με τις ανωτέρω διατάξεις εισήχθη, ως προς την ενεχυρίαση ονομαστικών απαιτήσεων προς εξασφάλιση απαιτήσεων ανωνύμων εταιρειών από δάνειο, απλό ή με ανοικτό λογαριασμό, εξαιρετικό δίκαιο και, ως εκ τούτου, οι περί ενεχύρου διατάξεις του Αστικού Κώδικα εφαρμόζονται μόνον συμπληρωματικώς για ζητήματα μη ρυθμιζόμενα από τις ανωτέρω ειδικές διατάξεις. Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, η ενεχυρίαση απαιτήσεως συνεπάγεται όχι απλή επιβάρυνση αυτής, όπως η συνήθης ενεχυρίαση απαιτήσεως, αλλά την εκχώρησή της προς τον ενεχυρούχο πιστωτή, ο οποίος γίνεται πραγματικός και μοναδικός δικαιούχος της απαιτήσεως, δικαιούμενος, ως εκ τούτου, να την εισπράξει. Η εκχώρηση συντελείται όταν αντίγραφο της συμβάσεως ενεχυριάσεως επιδίδεται στον τρίτο (οφειλέτη), μετά δε την αναγγελία αυτή αποκόπτεται κάθε δεσμός του τρίτου (οφειλέτη) με τον εκχωρητή, ο οποίος αποξενώνεται και δεν μπορεί να αναμιχθεί με οποιονδήποτε τρόπο στην απαίτηση, αποκλειστικός δικαιούχος της οποίας είναι πλέον ο εκδοχέας (ΑΠ 1028/2018 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1287 ΑΚ. όταν το ενυπόθηκο είναι ασφαλισμένο, το δικαίωμα της υποθήκης ασκείται και στην οφειλόμενη ασφαλιστική αποζημίωση. Σκοπός της διάταξης αυτής είναι η προστασία του ενυπόθηκου δανειστή στην περί πτωση επέλευσης του ασφαλιστικού κινδύνου, ο οποίος καταρχήν υποκαθιστά τον κύριο του πράγματος που καταστράφηκε. Η ως άνω διάταξη όμως εισάγει κανόνα ενδοτικού δικαίου και επομένως η εφαρμογή της μπορεί να παρακαμφθεί με αντίθετη συμφωνία των διαδίκων (Γεωργιάδη – Σταθόπουλου ΕρμΑΚ, εκδ.1985σχόλια στο άρθρο 1287 ΑΚ, σελ. 518).
Από την επανεκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάστηκαν ένορκα ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα με αριθμό 5156/2013 πρακτικά του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, των με αριθμούς …./2013 και ……../2013 ένορκων βεβαιώσεων των μαρτύρων της ενάγουσας που ελήφθησαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Λαγκαδά, μερίμνη της ενάγουσας μετά από νόμιμη κλήτευση της εναγομένης, κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο, (άρθρο 270 ΚΠολΔ, όπως ίσχυε κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο), τις με αριθμούς …….. και ………./2020 ένορκες βεβαιώσεις που λήφθηκαν ενώπιον της Συμβολαιογράφου Σερρών ………., με επιμέλεια της εφεσίβλητης, μετά απόν νόμιμη κλήτευση της εκκαλούσας, όπως προκύπτει από την με αριθμό ……../7.1.2020 έκθεση επίδοσης που συνέταξε η Δικαστική επιμελήτρια της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών ……….., (άρθρο 529 ΚΠολΔ), την με αριθμό ………/2015 έκθεση πραγματογνωμοσύνης που διενέργησε ο μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος του ΕΜΠ …………, σε συμμόρφωση με την με αριθμό 5156/2013 μη οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, τις από τον Μάρτιο του έτους 2011 και Ιούλιο 2012 τεχνικές εκθέσεις της ………. …. που συνέταξε ο μηχανικός …….. …….., την από 2.4.2015 έκθεση του τεχνικού συμβούλου της εναγομένης ηλεκτρονικού μηχανικού ………., της από 20.4.2013 έκθεσης του καθηγητή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών ………, που προσκομίζει η ενάγουσα, και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται τα οποία είναι πρόσφορα είτε για πλήρη απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων και από τα διδάγματα της κοινής πειράς που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως, αποδείχθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυάμει του με αριθμό ………. ασφαλιστηρίου συμβολαίου, που καταρτίστηκε μεταξύ των διαδίκων την 11.5.2010, η εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία ανέλαβε αντί ασφαλίστρου ύψους 4.956,42 ευρώ την ασφαλιστική κάλυψη των μηχανικών βλαβών που θα προκαλούνταν αρχικά κατά το χρονικό διάστημα από 5.5.2010 έως 5.5.2011 και μετά την κατάρτιση της με αριθμό ………./2.8.2010 πρόσθετης πράξης του ως άνω ασφαλιστηρίου, κατά το χρονικό διάστημα από 9.7.2010 έως 9.7.2011, στον εξοπλισμό του φωτοβολταικού πάρκου ισχύος 800 KW, που είχε εγκαταστήσει η ενάγουσα στη θέση …… του Δήμου Ν. Ζίχνης του Νομού Σερρών. Αντικείμενο της ασφάλισης ήταν οι 3.808 φωτοβολταικοί πίνακες,ονομαστικής ισχύος 210 W έκαστος ( συνολική ονομαστική ισχύς 800KW), επτά υποπίνακες και 23 αντιστροφείς (Inverters) ισχύος 33KW έκαστος που συνδέονταν μέσω ενός δικτύου εναλλασσόμενου ρεύματος τάσεων 400V/ 230V σε δύο μετασχηματιστές ανύψωσης τάσης 400V/20KW, που με τη σειρά τους συνδέονται στο εθνικό δίκτυο μέσης τάσης (20KW), της ΔΕΗ, ενώ το ασφαλιζόμενο ποσό ορίστηκε στα 2.165.000 ευρώ για τον εν λόγω εξοπλισμό, και στο ποσό των 465.000 ευρώ για την απώλεια εσόδων, σε περίπτωση διακοπής λειτουργίας του, λόγω επέλευσης του ασφαλιστικού κινδύνου.. Στους υπό στοιχείο 1.1, 1.2. και 1.3 Γενικούς Ορο Μηχανικών Βλαβών της επίδικης σύμβασης, δίδονται οι ορισμοί των λέξεων συμβαλλόμενος, ασφαλισμένος και δικαιούχος του ασφαλίσματος, ως ακολούθως 1.1. « Λήπτης της ασφάλισης ή συμβαλλόμενος: Το πρόσωπο φυσικό ή νομικό με το οποίο η εταιρεία κατάρτισε το παρόν Ασφαλιστήριο. Το πρόσωπο αυτό μπορεί να συμβληθεί στην ασφαλιστική σύμβαση για λογαριασμό δικό του ή τρίτου. Τον λήπτη της ασφάλισης βαρύνουν όλες οι υποχρεώσεις που απορρέουν από την ασφαλιστική σύμβαση εκτός από εκείνες που από τη φύση τους πρέπει να εκπληρωθούν από τον ασφαλισμένο.1.2 Ασφαλισμένος : Το πρόσωπο φυσικό ή νομικό το οποίο αντλεί δικαιώματα από την ασφαλιστική σύμβαση και υπερ του οποίου παρέχεται η ασφαλιστική κάλυψη σύμφωνα με το παρόν ασφαλιστήριο. Ο ασφαλισμένος έχει τις ίδιες υποχρεώσεις με τον λήπτη της ασφάλισης, εφόσον έχει λάβει γνώση της σύμβασης και έχει τη δυνατότητα να τις εκπληρώσει. Σε περίπτωση αμφιβολίας η σύμβαση θεωρείται οτι καταρτίστηκε για λογαριασμό του λήπτη της ασφάλισης. 1.3.Δικαιούχος του ασφαλίσματος (μπορεί να είναι ο ασφαλισμένος): Το πρόσωπο φυσικό ή νομικό το οποίο δικαιούται του εν μέρει ή συνολικού ασφαλίσματος όπως τυχόν αναφέρεται στο Ασφαλιστήριο». Στην πρώτη σελίδα του ασφαλιστηρίου συμβολαίου αναγράφεται ως συμβαλλόμενος της ασφαλιστικής εταιρείας άρα και ως λήπτης της ασφάλισης η ενάγουσα, η οποία επίσης αναγράφεται και ως ασφαλισμένη. Δικαιούχος της ασφάλισης αναγράφεται η μη διάδικος «………. AE» ως ενεχυρούχος και ενυπόθηκος δανείστρια. Ασάφεια για το πρόσωπο που δικαιούται και υπό ποιούς όρους το ασφάλισμα δημιουργείται από το γεγονός οτι δεν αναφέρεται απλώς η ……. ΑΕ ως δικαιούχος του ασφαλίσματος, αλλά η …….. ΑΕ ως ενεχυρούχος και ενυπόθηκος δανείστρια, οπότε χρειάζεται να ερμηνευθεί ποιά είναι η έννοια της προσθήκης των ως άνω ιδιοτήτων της ……….. AE σε σχέση με την αναγραφή της ως δικαιούχου του ασφαλίσματος. Πρέπει επομένως το Δικαστήριο να προσφύγει στους ερμηνευτικούς κανόνες των άρθρων 173 και 200 ΑΚ για να βρει την αληθινή βούληση των αντισυμβαλλόμενων, χωρίς προσήλωση στις λέξεις και χρησιμοποιώντας ως κριτήρια τους κανόνες της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών. Λαμβάνοντας υπόψη: α) οτι κατά το στάδιο των διαπραγματεύσεων, η ενάγουσα υπέβαλε στην εναγομένη την από 9.4.2012 πρόταση ασφάλισης, ως κυρία του εξοπλισμού, για λογαριασμό της, καθώς η ίδια αναφέρεται ως ασφαλιζόμενη, χωρίς καμμία αναφορά σε δικαιούχο ασφαλίσματος ή στην ……. AE, πρόταση που έγινε δεκτή από την εκκαλούσα, β) οτι μετά την επέλευση του ασφαλιστικού κινδύνου η ενάγουσα προέβη στην από 29.7.2010 δήλωση ζημίας προς την εναγομένη και επίσης ειδοποίησε την εταιρεία από την οποία είχε αγοράσει τον εξπλισμό και της είχε αναθέσει την τοποθέτησή του, (………», την εταιρεία κατασκευάστρια των αντιστροφέων και εγγυήτρια της καλής λειτουργίας τους, (………….» ζητώντας να ενημερωθεί εάν η ζημία καλύπτεται από την εγγύηση καλής λειτουργίας του πωλητή, γ) οτι αν και η ……… AE, είχε χρηματοδοτήσει την ενάγουσα δυνάμει της με αριθμό ……../11.1.2010 σύμβασης χορήγησης δανείου και είχε αποκτήσει δικαίωμα ενεχύρου επί των απαιτήσεων αποζημίωσης της ενάγουσας έναντι τρίτων, συμπεριλαμβανομένης και της ασφαλιστικής αποζημίωσης από την επίδικη σύμβαση, ισχυρισμό που δεν αρνείται η ενάγουσα, δεν έχει επιδώσει αντίγραφο της σύμβασης ενεχύρασης στην εναγομένης και επομένως δεν επιθυμεί να ασκήσει τις αξιώσεις της από τη σύμβαση ενεχύρασης, δ) οτι στον ειδικό όρο της ασφαλιστικής σύμβασης LSG –διάταξη ενεχυρούχων ή ενυπόθηκων δανειστών υπό αριθμό 3 όπου ως «δανειστής» νοείται ο ενεχυρούχος ή ενυπόθηκος δανειστής αναφέρεται οτι σε περίπτωση απώλειας ή ζημίας δικαιούται να αποζημιωθεί απευθείας και χωρίς ανάμειξη του ασφαλισμένου, ε) οτι στο με αριθμό πρωτοκόλλου ………../16.5.2017 έγγραφο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος ως καθολικής διαδόχου της ……… AE, αναφέρεται οτι η δανειακή σύμβαση, που ανωτέρω αναφέρθηκε προέβλεπε οτι η λήπτρια του δανείου, ενάγουσα, είχε την υποχρέωση να καλύπτει με ασφαλιστική σύμβαση κινδύνους ζημιάς στη χρηματοδοτούμενη εγκατάσταση, ότι η ενάγουσα προσκόμισε το ασφαλιστήριο συμβόλαιο που σύναψε με την εναγομένη και ότι η ασφαλιστική κάλυψη σε τέτοιες χρηματοδοτήσεις εξασφαλίζει την ομαλή αποπληρωμή του δανείου όταν ο χρηματοδοτούμενος δεν ανταποκρίνεται στις δανειακές του υποχρεώσεις εξαιτίας ζημίας στις χρηματοδοτούμενες εγκαταστάσεις και ότι το δάνειο που έλαβε η ενάγουσα εξυπηρετείτο κανονικά καθ όλη τη διάρκειά του. στ) ότι η ενάγουσα ως κυρία του εξοπλισμού απειλείτο από τον ασφαλιστικό κίνδυνο, το Δικαστήριο καταλήγει στην κρίση ότι κατά την υπογραφή της ασφαλιστικής σύμβασης η αληθινή βούληση της ενάγουσας, ήταν να εισπράξει η ίδια το ασφάλισμα ως κυρία του εξοπλισμού και ασφαλισμένη έχοντας συμφέρον στη διατήρησή του, και οχι η ………. ΑΕ. Η παραπάνω αληθινή βούληση της ενάγουσας έγινε αντιληπτή από την εναγομένη όπως συνάγεται από τη συμπεριφορά των διαδίκων μετά την επέλευση του κινδύνου, καθώς σε καμμία από τις ενέργειες που επακολούθησαν της ζημίας, (πραγματογνωμοσύνες, αυτοψίες κλπ) δεν απευθύνθηκαν στην ……… AE, όπως θα έπραττε η εναγομένη τουλάχιστον, αν πράγματι θεωρούσε οτι η ως άνω τράπεζα ήταν και η δικαιουχος του ασφαλίσματος. Η αναφορά επομένως της …….. AE ως δικαιούχου του ασφαλίσματος είχε την έννοια της εξασφάλισής της και της δυνατότητάς της να ασκήσει τα δικαιώματά της ως ενεχυρούχου δανείστριας, επιδίδοντας στην εναγομένη αντίγραφο της σύμβασης ενεχύρασης, σε περίπτωση μη ομαλής εξυπηρέτησης του δανείου, οπότε θα ήταν η ίδια η δικαιούχος για την είσπραξη του ασφαλίσματος. Σε οτι αφορά την ιδιότητα της …… ως ενυπόθηκης δανείστριας, λεκτέο είναι οτι κανένα διάδικο μέρος δεν προσκόμισε έγγραφα που να αποδεικνύουν την εγγραφή υποθήκης ή προσημείωσης αυτής και το ποσό που αυτή αφορούσε, πλην όμως η ενάγουσα δεν αρνήθηκε τον ισχυρισμό της εναγομένης οτι η …….. ΑΕ, κατά τον χρόνο συζήτησης της αγωγής στον πρώτο βαθμό (17.4.2013), ήταν ενυπόθηκος δανείστρια, επιπλέον δε στο με αριθμό πρωτοκόλλου …………/16.5.2017 έγγραφο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος αναφέρεται οτι έχει εξοφληθεί το χορηγηθέν δάνειο, χωρίς όμως να αναφέρεται ο ακριβής χρόνος αποπληρωμής του, με αποτέλεσμα λόγω της έλλειψης ειδικής άρνησης της ενάγουσας, το Δικαστήριο να συνάγει ομολογία της (αρ. 261 ΚΠολΔ) για την ιδιότητα της ……………. ΑΕ ως ενυπόθηκης δανείστριας κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής στον πρώτο βαθμό. Με θεωρούμενη επομένως αποδεδειγμένη την ιδιότητα της Τράπεζας, ως ενυπόθηκης δανείστριας το Δικαστήριο κρίνει οτι η αναφορά της ως δικαιούχου του ασφαλίσματος έχει την έννοια οτι μετά από συμφωνία της ενάγουσας και της ενυπόθηκης δανείστριας η τελευταία θα ασκούσε τα δικαιώματά της επί του ασφαλίσματος, μόνο εφόσον η ενάγουσα δεν εξυπηρετούσε το χορηγηθέν δάνειο, ρύθμιση που προκύπτει από το προαναφερθέν έγγραφο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος και δεν αποκλείεται από τη διάταξη του άρθρου 1287 ΑΚ, η οποία όπως προαναφέρθηκε είναι διάταξη ενδοτικού δικαίου. Επομένως η εκκαλουμένη απόφαση που προσφεύγοντας στην ερμηνεία της ασφαλιστικής σύμβασης κατά τις διατάξεις των άρθρων 173 και 200 ΑΚ προκειμένου να καταλήξει στην αληθινή βούληση των συμβαλλομένων ως προς το πρόσωπο του δικαιούχου του ασφαλίσματος στην επίδικη σύμβαση, κατέληξε στο συμπέρασμα οτι αυτή είναι η ενάγουσα, αν και με εν μέρει διαφορετικές αιτιολογίες, που αντικαθίστανται με αυτές της παρούσας απόφασης, ορθά εφάρμοσε το νόμο και τις αποδείξεις, και ο περί του αντιθέτου πρώτος λόγος της έφεσης τυγχάνει απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος. Περαιτέρω, αποδείχθηκε, οτι την 6.5.2010, η ενάγουσα αγόρασε τον εξοπλισμό του φωτοβολταικού πάρκου, από την εταιρεία …………… έναντι τιμήματος ποσού 1.998.334,95 ευρώ, όπως προκύπτει από το με αριθμό ………/2010 τιμολόγιο της τελευταίας, η οποία με τη σειρά της τον είχε προμηθευτεί από την κατασκευάστρια εταιρεία «……….», με εγγύηση καλής λειτουργίας έξι μηνών. Εν συνεχεία η πωλήτρια εταιρεία ανέλαβε και την κατασκευή των εγκαταστάσεων και των δικτύων του φωτοβολταικού σταθμού και μετά από ένα στάδιο δοκιμαστικής λειτουργίας του, στις 9.7.2010 τέθηκε σε λειτουργία και συνδέθηκε στο δίκτυο 20 KV της ΔΕΗ ΑΕ. Ειδικότερα, στις 9.7.2010 πραγματοποιήθηκε έλεγχος στις εγκαταστάσεις της ενάγουσας από τον Τεχνικό Τομέα Εργασιών Δικτύου της ΔΕΗ ΑΕ και βεβαιώθηκε οτι έχει περατωθεί η φάση της δοκιμαστικής λειτουργίας του φωτοβολταικού σταθμού της, ισχύος 800 MW και οτι έχουν ολοκληρωθεί οι κατασκευές του σχετικού δικτύου και των υπόλοιπων εγκαταστάσεων που είναι απαραίτητες για την πραγματοποίηση της σύνδεσης του εν λόγω σταθμού στο δίκτυο 20 ΚV της ΔΕΗ με τήρηση των ελάχιστων προβλεπόμενων προδιαγραφών, όπως προκύπτει από την με ημερομηνία 15.7.2010 βεβαίωση περάτωσης δοκιμαστικής λειτουργίας που εξέδωσε η Διεύθυνση Περιφέρειας Μακεδονίας Θράκης της ΔΕΗ ΑΕ. Την επόμενη ημέρα, επισκέφτηκε τις εγκαταστάσεις του φωτοβολταικού σταθμού, ο εκπρόσωπος της ενάγουσας …………., προκειμένου να ελέγξει τη λειτουργία του σταθμού και διαπίστωσε οτι οκτώ από τους εικοσι τρείς αντιστροφείς (inverters), που έφεραν τους αριθμούς 1,5,9,12,13,19,20 και 21 όπως αποτυπώνονται στο χωροταξικό διάγραμμα του σταθμού και το από 16.9.2010 έγγραφο της κατασκευάστριας εταιρείας, είχαν τεθεί εκτός λειτουργίας καθώς όπως συνομολογείται είχαν καταστραφεί λόγω βραχυκυκλώματος. Εντοπίστηκε οτι οι αντιστροφείς είχαν καμένη την ασφάλεια των καρτών πυροδότησης και καμένο τον αμέσως επόμενο μετασχηματιστή τροφοδοσίας της ηλεκτρονικής κάρτας των inverters. Άμεσα ενημερώθηκαν από το …………., η προμηθεύτρια και η κατασκευάστρια εταιρεία ………., που ενημέρωσε με την σειρά της την εταιρεία ………, κατασκευάστρια των αντιστροφέων, ο τεχνικός της οποίας αφού έλεγξε τους κατεστραμμένους αντιστροφείς άποφάσισε οτι η βλάβη οφείλεται σε εξξωτερική αιτία, ήτοι υπέρταση ή υπερένταση. Εν συνεχεία η ενάγουσα υπέβαλε την από 29.7.2010 δήλωση ζημίας προς την εναγομένη, υπέβαλε δε και την από 28.7.2010 δήλωση ζημίας προς γνώση της εταιρείας ……………. .., που είχε χρηματοδοτήσει την επιχείρηση, η οποία όμως δεν προέβαλε δικαιώματα στην ασφαλιστική αποζημίωση για τους λόγους που ανωτέρω αναφέρθηκαν. Ως προς την αιτία της πρόκλησης της ζημίας η ενάγουσα υποστηρίζει οτι οφείλεται σε εξωτερική αιτία, όπως είναι η υπέρταση ή η υπερένταση από το δίκτυο παροχής της ΔΕΗ ΑΕ που χρησιμοποιείται για τη λειτουργία τους, ενώ η εναγομένη ισχυρίζεται οτι η ζημία προκλήθηκε από ενδογενές κατασκευαστικό ελάττωμα της πλακέτας ισχύος ενός από του αντιστροφείς που επέτρεψε τη ροή συνεχούς (DC) και οχι εναλλασσόμενου (AC) ρεύματος στους μετασχηματιστές τροφοδοσίας των οκτώ πλακετών επιτήρησης των οκτώ αντιστροφέων, με αποτέλεσμα οι πλακέτες επιτήρησης να υπερθερμανθούν και να βραχυκυκλώσουν, και επομένως η ζημία εμπίπτει στις εξαιρέσεις από την ασφαλιστική κάλυψη ως καλυπτόμενη από τον κατασκευαστή. Σύμφωνα με την διενεργηθείσα πραγματογνωμοσύνη, όλες οι πλακέτες επιτήρησης του φωτοβολταικού σταθμού είχαν συνδεθεί με την φάση L1, η τάση της οποίας ελεγχόταν πλήρως από τη ΔΕΗ, οι μετασχηματιστές των πλακετών επιτήρησης έχουν τρια διαφορετικά πηνία, το προτεύων (230V), όπου συνδέεται η ΔΕΗ και δυο δευτερεύοντα (2Χ12V),όπου συνδέονται οι τροφοδοσίες των ηλεκτρονικών κυκλωμάτων των αντιστροφέων, οι οποίες είναι γαλβανικά χωρισμένες, δηλαδή δεν έχουν μεταλλική επαφή με το πηνίο που είναι συνδεδεμένο με τη ΔΕΗ, και επομένως η υπέρταση δεν μπορεί να προήλθε από τα ηλεκτρονικά κυκλώματα, και για τον επιπρόσθετο λόγο οτι αυτά διαθέτουν μηχανισμό και εξοπλισμό που εξουδετερώνουν τις υπερτάσεις. Οι υπερτάσεις περαιτέρω διακρίνονται σε κρουστικές και σε υπερτάσεις δικτύου μακράς διάρκειας, οι οποίες είναι υπερτάσεις πολλών δευτερολέπτων και μικρού σχετικά μεγέθους, (300-400 V), και είναι αυτές που είναι πιθανότερο να πλήξουν τους μετασχηματιστές και να οδηγήσουν σε φαινόμενα υπέρτασης λόγω αύξησης του ρεύματός τους, όπως αυτές που παρατηρήθηκαν την 10.7.2010. Οι υπερτάσεις μακράς διάρκειας εμφανίζονται στις γραμμές της ΔΕΗ που εξυπηρετούν φωτοβολταικούς σταθμούς και άλλες εγκαταστάσεις και παρά το γεγονός οτι η ΔΕΗ έχει ρυθμιστές τάσης, υπάρχουν περιπτώσεις που είναι τεχνικά αδύνατο να περιορίσει κανείς την τάση σε αποδεκτά όρια. Περαιτέρω, το ρεύμα ενός μετασχηματιστή έχει δύο συνιστώσες. Η μία συνιστώσα προέρχεται από την κατανάλωση και είναι ευθέως ανάλογή της, και η άλλη συνιστώσα, το ρεύμα μαγνήτισης εξαρτάται από την τάση και αυξάνεται υπερβολικά αν αυξηθεί η τάση, πέραν της ονομαστικής της τιμής. Ετσι, μια υπέρταση 30%, δηλαδή μια τάση που αντί για 230V είναι 300V μπορεί να οδηγήσει σε πολύ υψηλά ρεύματα και υπερθέρμανση του μετασχηματιστή, μέσω της αύξησης του ρεύματος μαγνήτισης στον μετασχηματιστή. Η προστασία δε των μετασχηματιστών αφορά αφενός την περίπτωση της προστασίας από βραχυκύκλωμα, η οποία επιτυγχάνεται με τη χρήση των ασφαλειών τήξης, οι οποίες όμως δεν προστατεύουν τον μετασχηματιστή από υπερθέρμανση και γίνεται οπωσδήποτε επειδή σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να προκληθεί πυρκαγιά και αφετέρου την περίπτωση της προστασίας από υπερθέρμανση, η οποία κατά κανόνα γίνεται μόνο στους μετασχηματιστές μεγάλου μεγέθους με θερμίστορες που είναι εμφυτευμένοι κατά την κατασκευή τους στα τυλίγματα του μετασχηματιστή, με αποτέλεσμα στους μικρούς μετασχηματιστές η προστασία να γίνεται κατά κανόνα μόνο για την περίπτωση βραχυκυκλώματος.Στην υπό διερεύνηση περίπτωση ο μετασχηματιστής τροφοδοσίας της πλακέτας επιτήρησης του αντιστροφέα του φωτοβολταικού πάρκου της εφεσίβλητης που κάηκε, ήταν το μοντέλ BV EI 483 1348 του οικου HAHN, καιείχε για προστασία από βραχυκύκλωμα ασφάλειες τήξης τύπου 2Τ. Λόγω όμως της ανόδου της τάσης και ακολούθως της ανόδου του ρεύματος μαγνήτισης, αυξήθηκε το ρεύμα για μεγάλη διάρκεια, με αποτέλεσμα να λιώσει η μόνωση των τυλιγμάτων και να προκληθεί βραχυχύκλωμα των σπειρών του μετασχηματιστή, το οποίο οδήγησε σε λιώσιμο της ασφάλειας. 2Τ. Επιπλέον ο πραγματογνώμν αποδέχεται και το συμπέρασμα της εταιρείας «………..» στην από 10.3.2011 έκθεση πραγματογνωμοσύνης ζημιών απο βραχυκύκλωμα Νο SAAG-7311/10», οτι η ζημιά δεν είναι δυνατό να αποδοθεί σε κατασκευαστικό ελάττωμα του μετασχηματιστή αφού αυτός είναι απλό εξάρτημα και στην συγκεκριμένη περίπτωση επώνυμου κατασκευαστή μετασχηματιστών, η λειτουργία του οποίου ελέγχεται πριν παραδοθεί σε χρήση. Ο πραγματογνώμων απορρίπτει τον ισχυρισμό της εκκαλούσας οτι η ζημία στους αντιστροφείς οφειλόταν σε δυσλειτουργία, ήτοι σε ενδογενές κατασκευαστικό ελάττωμα πλακέτας ισχύος, επισημαίνοντας οτι κατά την τιμολόγηση των ζημιών που προξένησε το διερευνούμενο συμβάν δεν τιμολογήθηκε δαπάνη για αντικατάσταση ή επισκευή πλακέτας ισχύος, οτι δεν κατέστη δυνατόν να εξεταστεί από τον ίδιο η φερόμενη ως κατεστραμένη πλακέτα που είχε στην κατοχή της η εκκαλούσα, επειδή είχε χαθεί, όπως δήλωσε ο τεχνικός της σύμβουλος και επιπλέον στην έκθεση της εταιρείας «………..», που προσκόμισε η εκκαλούσα αναφέρεται οτι η πλακέτα ισχύος εξετάστηκε οπτικά, αλλά δεν βρέθηκε κάποιο ελαττωματικό, παραμπρφωμένο, καμένο ή βραχυκυκλωμένο εξάρτημα (όπως ο μετασχηματιστής στις πλακέτες επιτήρησης), ενώ όταν η πλακέτα ισχύος συνδέθηκε με τάση και ελέγχθηκαν τα τρανζίστορ ισχύος (IGBT) δεν βρέθηκαν ελαττωματικά. Επιπλέον δεν βρέθηκε κάποιο εξάρτημα που να προκαλεί βραχυκύκλωμα κατά τον στατικό έλεγχο, αλλά δεν ήταν δυνατός ο δυναμικός έλεγχος της πλακέτας, δηλαδή η παραγωγή εναλλασσόμενου ρεύματος, αφού δεν ήταν διαθέσιμος οι υπόλοιπες πλακέτες του inverter με τις οποίες συνδέεται και αλληλεπιδρά η πλακέτα ισχύος. Ο ισχυρισμός της εκκαλούσας περί δυσλειτουργίας της πλακέτας ισχύος που οδήγησε στην τροφοδότηση του μετασχηματιστή από συνεχή τάση, αντικρούεται και από την έκθεση του τεχνικού συμβούλου της εφεσίβλητης, καθηγητή στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και μηχανικών Ηλεκτρονικών υπολογιστών, του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης ………., ο οποίος εκθέτει οτι εναλλασσόμενο ρεύμα φέρει μόνο η πλευρά της ΔΕΗ και συνεχές ρεύμα φέρει μόνο η πλευρά του φωτοβολταικού, τα οποία συνδέονται μέσω κατάλληλης συσκευής, της αναρθωτικής γέφυρας των τρανζίστορς «IGTB». Μόνο αν οι IGTB δε λειτουργούσαν σωστά θα μπορούσε να συνδεθεί το συνεχές με το εναλλασσόμενο ρεύμα. Οπως όμως εκθέτει και η εταιρεία ………., τεχνική σύμβουλος της εκκαλούσας, οι IGTB, βρέθηκαν σε καλή λειτουργική κατάσταση. Επιπλέον στην πλακέτα ισχύος υπάρχει μηχανισμός προστασίας που παρεμβαίνει ακαριαία σε χρόνους δεκάδων εκατομμυριοστών του δευτερολέπτου, όταν συνδεθεί συνεχές με εναλλασσόμενο ρεύμα και απενεργοποιεί τα ττανζίστορς και ανακόπτει το σφάλμα. Σε αυτούς τους χρόνους δεν μπορεί να καταστραφεί ο μετασχηματιστής της πλακέτας ελέγχου. Σε περίπτωση δε που δεν λειτουργήσει ο παραπάνω μηχανισμός προστασίας, τότε θα καταστραφούν τα τρανζίστορς «IGBT», πράγμα το οποίο δεν ισχύει στην διευρευνούμενη περίπτωση. Η πραγματογνωμοσύνη του μηχανικού ………… σε συνδυασμό με την παραπάνω τεχνική έκθεση που αποδίδουν την πρόκληση του βραχυκυκλώματος που προκάλεσε τη βλάβη των 8 αντιστροφέων στο φωτοβολταικό πάρκο της εφεσίβλητης, στην υπέρταση από το δίκτυο παροχής της ΔΕΗ, με περισσότερο πιθανή την υπέρταση μακράς διάρκειας χωρίς όμως και να αποκλείουν και την περίπτωση κρουστικής υπέρτασης, δηλαδή υπέρτασης εξαιρετικά μεγάλης τάσης με σχετικά μικρή διάρκεια, που προέρχεται από ηλεκτρική δραστηριότητα της ατμόσφαιρας και εξελίσσεται σε χρόνους τάξης μεγέθους πολλών εκατομμυριοστών του δευτερολέπτου και είναι τάξης μεγέθους χιλιάδων Volt, υπο τη μορφή του κεραυνού, ενόψει του οτι της ημέρες εκείνες 7-9 Ιουλίου 2010 εκδηλώθηκαν βροχές και καταιγίδες στην περιοχή, επεξηγούν επαρκώς χωρίς ασάφειες και αντιφάσεις τα αίτια πρόκλησης του βραχυκυκλώματος, αντικρούοντας επίσης πειστικά τα συμπεράσματα των από Μάρτιο 2011 και Ιούλιο 2012 τεχνικών εκθέσεων της εταιρείας …………. και την από 2.4..2015 έκθεση ττου τεχνικού συμβούλου της εκκαλούσας ηλεκτρονικού μηχανικού …………. Επομένως η εκκαλουμένη απόφαση που έκρινε αποδεχόμενη το συμπέρασμα της έκθεσης πραγματογνωμοσύνης οτι το βραχυκύκλωμα που προκάλεσε τις ζημίες στους 8 αντιστροφείς του φωτοβολταικού παρκου της εφεσίβλητης οφείλεται σε εξωτερική αιτία και συγκεκριμένα σε υπέρταση από το δίκτυο παροχής της ΔΕΗ ΑΕ που χρησιμοποιείται για τη λειτουργίας τους, δεν έσφαλε αλλά ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και ο περί του αντιθέτου δεύτερος λόγος έφεσης τυγχάνει απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος. Περαιτέρω, αναφορικά με το χρόνο εκδήλωσης της ζημίας σύμφωνα με την ίδια πραγματογνωμοσύνη εκτιμήθηκε οτι είναι λογικό για ένα φωτοβολταικό πάρκο ονομαστικής ισχύος 800 kWp, να έχει μια απόδοση 83-89% και οχι 100% και επομένως η αναμενόμενη μέγιστη ισχύς τετάρτου που μετράει η ΔΕΗ υπό πλήρη ηλιοφάνεια για τον συγκεκριμένο σταθμό να κυμαίνεται μεταξύ 670 KW και 712KW και οχι 800 KW. Κατά τις μεσημβρινές ώρες του Ιουλίου η μέγιστη εγχυόμενη ισχύς στο δίκτυο της ΔΕΗ σε πλήρη ηλιοφάνεια και καθαρή ατμόσφαιρα θα έπρεπε να ήταν περίπου 670 KW. Ομως κατά το διάστημα 7-9 Ιουλίου 2010, όπως προαναφέρθηκε υπήρχαν ασυνέχειες που μπορούν να αποδοθούν σύμφωνα και με το πιστοποιητικό καιρού, στο οτι ο καιρός ήταν μερικά συννεφιασμένος, με πρόβλεψη καταιγίδων. Για τον λόγο αυτό εκτιμάται οτι η μειωμένη απόδοση του σταθμού κατά το χρονικό διάστημα 7-9 Ιουλίου 2010 οφειλόταν στο συννεφιασμένο καιρό και οχι στους κατεστραμμένους αντιστροφείς σε συνδυασμό με το γεγονός οτι πρόκειται για καταγραφή μέσης ισχύος τετάρτου και οχι για στιγμιαία ισχύ. Η ισχύς του φωτοβολταικού σταθμού κατά τις μεσημβρινές ώρες στο πιο πάνω διάστημα ήταν σημαντικά μεγαλύτερη από οτι τις ημέρες 10, 11 και 12 Ιουλίου 2010. Διαπιστώθηκε επίσης μια σαφής μείωση στην εγχυόμενη ισχύ στο δίκτυο της ΔΕΗ, κατά τις μεσημβρινές ώρες μεταξύ 9ης και 10ης Ιουλίου 2010, γεγονός που οδηγεί στην εκτίμηση οτι πρέπει να συνέβη μια σημαντική αλλαγή στο σταθμό. Το μέγιστο της ισχύος στις 8 Ιουλίου 2010 το μεσημέρι ήταν 481,92 KW (72 % του μέγιστου 670KW), με τάση να ανέβει ακόμα περισσότερο αλλά διακόπηκε λόγω νέφωσης. Δεδομένης της νέφωσης αυτής εκτιμάται οτι η εγκατάσταση ήταν άρτια κατά την 8 Ιουλίου. Λόγω της νέφωσης ομοίως η πραγματική ισχύς τετάρτου το μεσημέρι της 9 Ιουλίου αναμένεται να ήταν κάτω των 480 KW. Αφού οι βλάβες διαπιστώθηκαν την 10η Ιουλίου, εκτιμάται οτι η ζημία σύνέβη μεταξύ 9ης και 10ης Ιουλίου 2010. Οι ασυνέχειες είναι λιγότερο έντονες στις 11 και 12 Ιουλίου 2010, οπότε η μέγιστη ισχύς τις μεσημβρινές ώρες ήταν 379,2ΚW. Η αναμενόμενη ισχύς για 15 αντιστροφείς σε λειτουργία και καθαρή ατμόσφαιρα είναι 437KW (670KWX15/23). Τα παραπάνω δικαιολογούν οτι η εγκατάσταση ήταν άρτια στις 7,8, και 9 Ιουλίου 2010. Ο παραγματογνώμων καταλήγει στο συμπέρασμα οτι οι ζημίες στο φωτοβολταικό πάρκο της εφεσίβλητης, προκλήθηκαν μετά την 9.7.2010 που τέθηκαν σε λειτουργία και συνδέθηκαν με το δίκτυο της ΔΕΗ ΑΕ οι εγκαταστάσεις της και μετά τη θέση τους σε λειτουργία. Στην ίδια κρίση κατέληξε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη οτι το μεσημέρι της 9ης Ιουλίου 2010 ολοκληρώθηκε ο έλεγχος των εγκαταστάσεων του φωτοβολταικού πάρκου από τεχνικό συνεργείο της ΔΕΗ ΑΕ, προκειμένου να γίνει η σύνδεση του φωτοβολταικού πάρκου με το δίκτυό της,μετά το πέρας της δοκιμαστικής λειτουργίας του και κατά τον έλεγχο αυτό, δεν διαπιστώθηκε κάποια βλάβη. Στο συμπέρασμα αυτό συνηγορούν και τα στοιχεία από τους πίνακες Ι και ΙΙ και το πιστοποιητικό καιρού της ΕΜΥ που αποτυπώνονται στην τεχνική έκθεση της εταιρείας –τεχνικής συμβούλου της εκκαλούσας ……. , όπου στις 7.7.2010 με καιρό νεφελώδη και από αργά το απόγευμα νεφελώδη με βροχές και καταιγίδες, η μέγιστη ισχύς ημέρας είναι 465,60 KW στις 8.7.2010 ο καιρός είναι νεφελώδης με βροχές και καταιγίδες κυρίως τις πρωινές ώρες με πρόσκαιρη βελτίωση τις προμεσημβρινές ώρες και από αργά το απόγευμα έγινε λίγο νεφελώδης και η μέγιστη ισχύς είναι 481,92 KW, στις 9.7.2010 ο καιρός είναι λίγο νεφελώδης και από το απόγευμα νεφελώδης με πιθανότητα για πρόσκαιρη βροχή και καταιγίδα και η μέγιστη ισχύς είναι 466, 08 KW, ενώ στις 10.7.2010 που ο καιρός είναι παροδικά νεφελώδης με λίγες πρόσκαιρες βροχές η μέγιστη ισχύς είναι 364,80 KW, ενώ στις 11 και 12 Ιουλίου 2010 για τις οποίες δεν προκύπτουν μετεωρολογικά στοιχεία, η μέγιστη ισχύς του φωτοβολταικού παρκου με 15 πλέον λειτουργούντες αντιστροφείς αντί των 23 είναι 373,92 KW και 379,20 ΚW, αντίστοιχα. Προκύπτει επομένως, οτι κατά τις ημέρες 7-9 Ιουλίου 2010 που ο καιρός ήταν κυρίως νεφελώδης με βροχές και καταιγίδες για αρκετές ώρες της ημέρας η μέγιστη ισχύς κυμάνθηκε από 465,60 μέχρι 481,92 KV γεγονός που αποδεικνύει οτι λειτουργούσαν μέχρι τότε όλοι οι αντιστροφείς ενώ από τις 10.7.2010 και μετά παρουσιάζεται πτώση της μέγιστης ισχύος σε 364,80 KW αν και ο καιρός βελτιώθηκε και οι νεφώσεις ήταν παροδικές και οι βροχές λίγες και προσκαιρες και οχι καταιγίδες, όπως τις προηγούμενες ημέρες. Τα παραπάνω καταδεικνύουν οτι η βλάβη των αντιστροφέων προκλήθηκε μετά τις 9.7.2010 και συνεπώς καλύπτεται από την επίδικη ασφαλιστική σύμβαση. Η εκκαλουμένη που με τις σκέψεις που ανωτέρω αναφέρθηκαν έκρινε οτι η ζημία προκλήθηκε μετά την ανωτέρω ημερομηνία ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και ο περί του αντιθέτου τρίτος λόγος έφεσης τυγχάνει απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος. Περαιτέρω, αποδείχθηκε οτι οι έξι αντιστροφείς από τους βλαβέντες δεν λειτούργησαν καθόλου από 10.7.2010 ώς 22.9.2010 που επισκευάστηκαν, ενώ οι δύο αντιστροφείς δεν λειτούργησαν καθόλου από 10.7.2010 μέχρι 30.9.2010 που επισκευάστηκαν. Επομένως, με βάση τον τύπο υπολογισμού της απώλειας εισοδήματος που περιλαμβάνεται στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο αλλά και την τεχνική έκθεση της εταιρείας Γνώμων, η εκκαλούσα απώλεσε κατά το χρόνο αυτό εισόδημα: 465.000 ευρώ Χ6 αντιστροφείς /23 αντιστροφείς Χ 73 ημέρες /365 ημέρες =24.260,87 ευρώ και 465.000Χ2 αντιστροφείς /23 αντιστροφείς Χ 81 ημέρες /365 ημέρες=8.973,20 ευρώ και συνολικά 33.234,07 ευρώ, παραδοχή που δεν προσβάλλεται ειδικά με λόγο έφεσης . Οπως αμέσως ανωτέρω εκτέθηκε οι βλαβέντες αντιστροφείς επισκευάστηκαν μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου 2010 με δαπάνη που καλύφθηκε από την κατασκευάστρια εταιρεία “…………” και όχι από την ενάγουσα και έκτοτε το φωτοβολταικό πάρκο της εκκαλούσας λειτουργεί με τους αντιστροφείς αυτούς, χωρίς να έχει παραστεί ανάγκη αντικατάστασής τους. Τα παραπάνω βεβαιώνει ο μάρτυρας της ενάγουσας στην κατάθεσή του που περιέχεται στα με αριθμό 5156/2013 πρακτικά του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, αναφέροντας οτι έγινε επισκευή των αντιστροφέων με όποια ανταλλακτικά αποφάσισε η κατασκευάστρια εταιρεία οτι έπρεπε να αλλαχθούν και έκτοτε λειτουργούν κανονικά. Στις προσκομιζόμενες το πρώτον ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού ένορκες βεβαιώσεις που στην οικεία θέση της παρούσας αναφέρθηκαν, οι μάρτυρες της ενάγουσας αναφέρουν οτι από αρκετό καιρό οι οκτώ αντιστροφείς που επισκευάστηκαν έχουν παρουσιάσει προβλήματα που με το πέρασμα του χρόνου χειροτερεύουν. Ειδικότερα, ο μάρτυρας ……………, ηλεκτρολόγος μηχανικός εκθέτει οτι τα τελευταία 4-5 έτη οι αντιστροφείς αυτοί παρουσιάζουν διακοπές ενέργειας, που προσεγγίζουν τις 15 φορές μηνιαίως, οι οποίες είναι προφανές οτι συνδέονται άμεσα με το ιστορικό τους, επειδή στους άλλους αντιστροφείς δεν παρουσιάστηκε όμοιο πρόβλημα εκτός απο μεμονωμένες περιπτώσεις. Οι ως άνω καταθέσεις δεν κρίνονται πειστικές, αφού δεν εξηγούν τεχνικά την παρουσιαζόμενη δυσλειτουργία των αντιστροφέων σε σχέση με την βλάβη που υπέστησαν το έτος 2010, αντιθέτως αναφέρουν οτι δεν υπάρχει κάποιος ανιχνεύσιμος λόγος για αυτό, ούτε εξηγούν το λόγο για τον οποίο οι δυσλειτουργίες αυτές εμφανίστηκαν μετά την πάροδο τόσων ετών, με δεδομένο μάλιστα οτι τουλάχιστον επί δύο έτη μετά την επισκευή τους λειτουργούσαν κανονικά και άρχισαν να παρουσιάζουν δυσλειτουργίες πέντε έτη περίπου μετά από αυτήν, με δεδομένο οτι οι ένορκες βεβαιώσεις αυτές δόθησαν το έτος 2020 και αναφέρουν οτι οι δυσλειτουργίες παρουσιάστηκαν προ πενταετίας, ήτοι το έτος 2015. Επιπλέον δεν προσκομίστηκε κάποια τεχνική έκθεση ή επιθεώρηση ή καταγραφή που να καταδεικνύει τις δυσλειτουργίες αυτές και να τις συνδέει με το υπό εξέταση συμβάν και την επισκευή των αντιστροφέων. Σύμφωνα με τα εκτεθέντα πραγματικά περιστατικά δεν αποδείχθηκε η ανάγκη αντικατάστασης των αντιστροφέων, συνεπεία του επίδικου συμβάντος και πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμο το σχετικό αγωγικό κονδύλι με το οποίο ζητείται για την αιτία αυτή αποζημίωση ποσού 81.180 ευρώ, και επομένως η εκκαλουμένη απόφαση που επιδίκασε το παραπάνω κοδύλιο έσφαλε περί την εκτίμηση των αποδείξεων. Πρέπει επομένως, γενομένου δεκτού του τέταρτου λόγου έφεσης, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση στο σύνολό της για λόγους ενότητας της εκτέλεσης, να κρατηθεί η αγωγή και να δικαστεί κατ ουσίαν από το Δικαστήριο αυτό, να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα, το ποσό των 33.234,07 ευρώ, νομιμότοκα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση. Λόγω της αποδοχής της έφεσης πρέπει το κατατεθέν με την άσκησή της παράβολο να αποδοθεί στην εκκαλούσα, ενώ μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της εναγομένης, λόγω της εν μέρει αποδοχής της αγωγής, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας, λαμβάνοντας υπόψη οτι η αμοιβή του πραγματογνώμονα που όρισε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ανήλθε στο ποσό των 8.610 ευρώ, το οποίο καταβλήθηκε από την ενάγουσα όπως προκύπτει από τα με αριθμούς ……./16.12.2014 και ……./12.1.2015 τιμολόγια της ενάγουσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ ουσία την έφεση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση του αναφερόμενου στο σκεπτικό της παρούσας παραβόλου Δημοσίου που κατατέθηκε κατά την άσκηση της έφεσης στην εκκαλούσα.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την με αριθμό 3.800/2018 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και την συμπροσβαλλόμενη μη οριστική με αριθμό 5156/2013 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου.
ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την από από 23.4.2012 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ………./2012 αγωγή,
ΑΠΟΡΡΙΤΠΕΙ ο, τι κρίθηκε απορριπτέο.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλλει στην ενάγουσα το ποσό των τριαντατριών χιλιάδων διακοσίων τριαντατεσσάρων και επτά (33.234,07) ευρώ, νομιμότοκα από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγομένης μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας, και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας ποσού δέκα χιλιάδων εξακοσίων δέκα (10.610) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 21 Μαΐου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
και αντ αυτής λόγω μεταθέσεως και αναχώρησης,
η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης
του Εφετείου Πειραιώς,
Αγγελική Κοφφα, Πρόεδρος Εφετών