Αριθμός 244/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ……….., ο οποίος δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
ΚΑΘ΄ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) Ανώνυμης εταιρείας ……………. εκπροσωπήθηκε δε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Σταύρο Πανούρη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ) και 2) Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου με την επωνυμία «ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ασφάλισης ευθύνης από ατυχήματα αυτοκινήτων» και συντετμημένα «ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ», το οποίο εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, δεν εκπροσωπήθηκε δε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Ο καλών-εκκαλών-εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 30.4.2012 (αριθμ. εκθ. καταθ. ……./2012) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 3992/2013 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου α) ο ενάγων και ήδη καλών-εκκαλών-εφεσίβλητος με την από 10.10.2013 (αριθμ. εκθ. καταθ. στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ……/2013, αριθμ. προσδιορισμού στο Εφετείο Πειραιώς ………/2013) έφεσή του, β) η δεύτερη εκ των εναγομένων και ήδη πρώτη εκ των καθ΄ ων η κλήση-εφεσιβλήτων-εκκαλούντων με την από 2.10.2013 (αριθμ. εκθ. καταθ. στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ……/2013, αριθμ. προσδιορισμού στο Εφετείου Πειραιώς ………../2013) έφεσή της και γ) το τρίτο εκ των εναγομένων και ήδη δεύτερο εκ των καθ΄ ων η κλήση-εφεσιβλήτων-εκκαλούντων με την από 7.10.2013 (αριθμ. εκθ. καταθ. στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ……../2013, αριθμ. προσδιορισμού στο Εφετείου Πειραιώς ……./2013) έφεσή του. Επί των ως άνω εφέσεων εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 671/2014 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, που δέχθηκε τα σε αυτήν αναφερόμενα.
Την αναίρεση της παραπάνω εφετειακής απόφασης αιτήθηκε ο καλών-εκκαλών-εφεσίβλητος με την από 28.7.2016 (αριθμ. εκθ. καταθ. ……./2016) σχετική αίτησή του ενώπιον του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, το οποίο εξέδωσε την υπ΄ αριθμ. 1780/2017 απόφασή του, με την οποία αναίρεσε κατά ένα μέρος την υπ΄ αριθμ. 671/2014 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς και παράπεμψε την υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση κατά το παραπάνω μέρος στο ίδιο δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλο δικαστή και παράπεμψε στην Τακτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου το δεύτερο λόγο της αίτησης αναίρεσης κατά το αναφερόμενο στο σκεπτικό μέρος. Με την υπ΄αριθμ. 3/2019 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, αναιρέθηκε η υπ΄αριθμ 671/2014 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς κατά το μέρος που αναφέρεται στο σκεπτικό αυτής και παραπέμφθηκε η υπόθεση κατά το αναιρεθέν μέρος στο ίδιο δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλο δικαστή.
Με την, κατατεθείσα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, από 24.6.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2019) κλήση του καλούντος-εκκαλούντος-εφεσιβλήτου, η προκειμένη υπόθεση επανεισήχθη προς εκδίκαση ενώπιόν του αρχικά στη δικάσιμο της 2ας 4.2020, οπότε η συζήτησή τους ματαιώθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω της πανδημίας κορωναϊού Covid-19 (από 13.3.2020 έως 31.5.2020). Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 74 παρ 2 του ν. 4690/2020 (ΦΕΚ Α 104/30-5-2020) περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση αυτών των υποθέσεων, τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς και τις υπ΄ αριθμ. 37/2020 και 74/2020 Πράξεις του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, η προκειμένη υπόθεση επανεισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της πρώτης εκ των καθ΄ων η κλήση-εφεσιβλήτων-εκκαλούντων, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Στο άρθρο 74 παρ. 2 του ν. 4690/2020, που περιλαμβάνει διατάξεις για την επαναλειτουργία των πολιτικών δικαστηρίων μετά την αναστολή λειτουργίας τους προς αντιμετώπιση του ιού COVID-19, κατά το διάστημα από 13.3.2020 έως 31.5.2020, ορίζεται ότι: “Σε περίπτωση που η συζήτηση υπόθεσης οποιουδήποτε βαθμού δικαιοδοσίας και με οποιαδήποτε διαδικασία ματαιώθηκε διαρκούσης της αναστολής, δηλαδή μέχρι και τις 31.5.2020, ορίζεται αυτεπαγγέλτως, με πράξη του προέδρου του τμήματος ή του δικαστή, ημέρα και ώρα συζήτησης στο ακροατήριο σε σύντομη κατά το δυνατόν δικάσιμο (…….). Η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο ή έκθεμα, το οποίο μπορεί να τηρείται και ηλεκτρονικά, γίνεται με πρωτοβουλία του γραμματέα και ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Προς ενημέρωση των διαδίκων, και πάντως όχι επί ποινή ακυρότητας, η νέα δικάσιμος γνωστοποιείται από τον γραμματέα στον δικηγορικό σύλλογο της έδρας του δικαστηρίου και στην Κεντρική Υπηρεσία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Με πρωτοβουλία επίσης του γραμματέα μπορεί να γνωστοποιείται η νέα δικάσιμος με αποστολή ηλεκτρονικού μηνύματος στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των διαδίκων ή με ανάρτηση στην πύλη ψηφιακών υπηρεσιών δικαστηρίων solon.gov.gr για όσα δικαστήρια και διαδικασίες έχουν ενταχθεί στο εν λόγω σύστημα”. Από τις αμέσως παραπάνω διατάξεις συνάγεται ότι σε περίπτωση που έφεση κατά απόφασης πολιτικού δικαστηρίου είχε προσδιορισθεί για να συζητηθεί στο Εφετείο σε δικάσιμο εντός του χρονικού διαστήματος από 13.3.2020 έως 31.5.2020, οπότε η συζήτηση αυτή ματαιώθηκε λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων εξαιτίας του ιού COVID-19, με πράξη του προέδρου ή του δικαστή του αντίστοιχου πολιτικού τμήματος του Εφετείου ορίζεται νέα σύντομη δικάσιμο, χωρίς όμως να απαιτείται να επιδοθεί κλήση από τον έναν διάδικο στον άλλο για τη συζήτηση της υπόθεσης, καθώς η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο που γίνεται από τον γραμματέα, ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Περαιτέρω, σύμφωνα με την ισχύουσα κατά την αναφερόμενη στην αρχή δικάσιμο (10.12.2010) ΚΥΑ με αριθμό Δ1α/ΓΠ.οικ.78363 (ΦΕΚ Β΄/5350/5.12.2020) και θέμα “έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού covid-19 στο σύνολο της Επικράτειας για το διάστημα από τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου και ώρα 6:00 έως και τη Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2020 και ώρα 6:00”, εξαιρούνται από την προσωρινή αναστολή των δικών ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων, μεταξύ άλλων, οι δίκες ενδίκων μέσων ενώπιον των Εφετείων, οι οποίες έχουν εκδικασθεί στον πρώτο βαθμό κατ’ αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία ή σύμφωνα με τις διατάξεις των ειδικών διαδικασιών. Οι δίκες της προηγούμενες παραγράφου γίνονται είτε με αυτοπρόσωπη παράσταση των πληρεξουσίων δικηγόρων των διαδίκων, είτε με δήλωση των άρθρων 242 και 524-Κ.Πολ.Δ, η οποία υποβάλλεται έστω και από έναν (1) εκ των πληρεξουσίων δικηγόρων των διαδίκων (άρθ. 1 παρ. 1 Α/Α 4.παρ. 5 περ.αα, βδ), (Εφ.Πειρ. 29/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
ΙΙ) Από τις διατάξεις των άρθρων 108, 110 παρ. 2, 272 παρ. 1 και 2 σε συνδ.με 271 παρ. 1 και 2 εδ.α΄, 498, 523 παρ. 1 και 3 εδ.α΄ Κ.Πολ.Δ, εκ των οποίων τα 271 και 272 εφαρμόζονται αναλόγως και στην κατ’ έφεση δίκη σύμφωνα με το άρθρο 524 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, προκύπτει ότι αν κατά τη συζήτηση της εφέσεως δεν εμφανισθεί ή δεν μετάσχει με τον προσήκοντα τρόπο σε αυτή ο εκκαλών, το Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο ερευνά αυτεπαγγέλτως ποιος από τους διαδίκους επέσπευσε τη συζήτηση της (εφέσεως) και αν μεν τη συζήτηση της επέσπευσε εγκύρως ο ίδιος ο απολειπόμενος διάδικος (εκκαλών) κλητεύοντας νόμιμα και εμπρόθεσμα τους λοιπούς ή κλητεύθηκε ο ίδιος νόμιμα και εμπρόθεσμα από τον επισπεύδοντα τη συζήτηση άλλο διάδικο, η έφεση απορρίπτεται, διαφορετικά, αν δηλαδή δεν προκύπτει έγκυρη επίσπευση της συζήτησης της ή δεν μπορεί να διαπιστωθεί ποιος διάδικος επέσπευσε τη συ ζήτηση της ή ο εκκαλών δεν κλητεύθηκε ή δεν κλητεύθηκε νομίμως ή εμπροθέσμως, το δικαστήριο κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση. Εξάλλου κατά τις διατάξεις του άρθρου 226 παρ. 4 εδ.β΄ και γ΄ Κ.Πολ.Δ, που έχουν γενική εφαρμογή, αν η συζήτηση αναβληθεί, ο Γραμματέας οφείλει αμέσως μετά το τέλος της Συνεδρίασης να μεταφέρει την υπόθεση στη σειρά των υποθέσεων που πρέπει να συζητηθούν κατά τη δικάσιμο που ορίσθηκε, κατά την οποία δεν χρειάζεται νέα κλήση του διαδίκου προς εμφάνιση και η αναγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Ωστόσο, κατά την έννοια των τελευταίων αυτών διατάξεων, η αναβολή της υπόθεσης και η αναγραφή της στο πινάκιο του Δικαστηρίου για τη μετ’ αναβολή δικάσιμο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων για τη δικάσιμο αυτή και επομένως δεν χρειάζεται νέα κλήση του απολειπόμενου κατ’ αυτή διαδίκου, εφόσον αυτός είχε νόμιμα κλητευθεί να παραστεί κατά την αρχική δικάσιμο ή είχε νόμιμα παραστεί κατά την ίδια δικάσιμο, οπότε με τη νόμιμη παράσταση του χωρίς εναντίωσή του καλύφθηκε η τυχόν ακυρότητα της κλήτευσης του για την αρχική δικάσιμο. Διαφορετικά η αναβολή της υπόθεσης και η αναγραφή της στο πινάκιο του Δικαστηρίου για τη μετ’ αναβολή δικάσιμο δεν ισχύει ως κλήτευση του απολειπόμενου κατ’ αυτή διαδίκου (ΑΠ 111/2013, ΑΠ 1794/2012, ΑΠ 354/2011, ΑΠ 281/2011, Εφ.Δωδ. 141/2017, Εφ.Πατρών 62/2017, Εφ.Πειρ. 6/2017, Εφ.Λαρ. 97/2015 Δημ.Νόμος).
Από τη παραδεκτή επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας, στην προκειμένη περίπτωση προκύπτει ότι, ο ενάγων (ήδη καλών-εκκαλών-εφεσίβλητος) ……………, με την από 30.4.2012 (αρ.καταθ. ……./2012) αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, στρεφόμενη κατά των, 1)…….. (μη διαδίκου στην προκειμένη περίπτωση), 2)της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία “…………”, (ήδη πρώτης καθ’ ης η κλήση – εφεσίβλητης – εκκαλούσας) και 3)Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου με την επωνυμία “ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ” (ήδη δευτέρου καθ’ ου η κλήση εφεσίβλητου – εκκαλούντος), το οποίο υπεισήλθε στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία “…………….”, ζήτησε την επιδίκαση αποζημίωσης για την αποκατάσταση της ζημίας την οποία υπέστη από αυτοκινητικό ατύχημα, οφειλόμενο αποκλειστικά σε αμέλεια οδηγού αυτοκινήτου της κυριότητας της δεύτερης εναγομένης (ήδη πρώτης καθ’ ής – εφεσίβλητης – εκκαλούσας), ασφαλισμένου για ζημίες τρίτων σε ασφαλιστική εταιρεία, της οποίας ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας, και στη δικονομική της θέση υπεισήλθε ως εκ του νόμου διάδοχος αυτής το τρίτο εναγόμενο Επικουρικό Κεφάλαιο (ήδη δεύτερο καθ’ ου η κλήση – εφεσίβλητο – εκκαλών). Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, δικάζοντος κατά την ειδική διαδικασία των ισχυουσών κατά το χρόνο συζήτησης αυτής (αγωγής) διατάξεων των άρθρων 666, 667, 670 έως 676 (681 Α) Κ.Πολ.Δ, αντιμωλία των διαδίκων, εξέδωσε την υπ’ αρ. 3992/2013 οριστική απόφασή του, δέχθηκε εν μέρει την αγωγή και αναγνώρισε ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται σε ολόκληρο ο καθένας, να καταβάλουν στον ενάγοντα το ποσό των (29.347,84 ως υποθετική ζημία + 100.000 ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης από τον βαρύ τραυματισμό του + 70.000 ευρώ ως πρόσθετη χρηματική ικανοποίηση κατ’ άρθρο 931 ΑΚ) 199.347,84 ευρώ, το δε τρίτο εναγόμενο (ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ) μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση. Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, α)το τρίτο εναγόμενο (ήδη δεύτερο καθ’ ου η κλήση – εφεσίβλητο – εκκαλούν ΝΠΙΔ με την επωνυμία “ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ) με την από 8/10/2013 (αρ.κατ. ………/2013) έφεση του, β)ο ενάγων (ήδη εκκαλών-εφεσίβλητος), με την από 10/10/2013 (αρ.καταθ. ………/2013 έφεσή του και γ) η δεύτερη εναγομένη (ήδη πρώτη καθ’ ης η κλήση – εφεσίβλητη – εκκαλούσα) με την επωνυμία “……………..” με την από 2/10/2013 (αρ.καταθ. ………./2013) έφεσή της. Επί των ως άνω εφέσεων, οι οποίες συνεκδικάστηκαν αντιμωλία των διαδίκων, εκδόθηκε η υπ’ αρ. 671/2014 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, η οποία: α)δέχτηκε τυπικά και απέρριψε κατ’ ουσίαν την από 10/10/2013 έφεση του εκκαλούντος – ενάγοντος, β)δέχτηκε τυπικά και κατ’ ουσίαν τις από 7/10/2013 και 2/10/2013 εφέσεις, εξαφάνισε την υπ’ αρ. 3992/2013 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, κράτησε την υπόθεση και δίκασε επί της από 30/4/2012 αγωγής, δέχτηκε αυτή εν μέρει, και αφού απέρριψε ως αόριστο το κονδύλιο της αγωγής, το οποίο ο ενάγων στήριζε στη διάταξη του άρθρου 931 ΑΚ και επιδίκασε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη ανερχομένη σε 70.000 ευρώ, αναγνώρισε ότι οι εναγόμενοι υποχρεούνται να καταβάλουν στον ενάγοντα ο καθένας σε ολόκληρο το ποσό των 99.347,84 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και έως την εξόφληση, του εναγομένου Επικουρικού Κεφαλαίου ευθυνομένου μέχρι του ποσού των 69.543,49 ευρώ νομιμοτόκως προς 6% ετησίως από την επίδοση της αγωγής και έως την εξόφληση. Κατά της ως άνω απόφασης του Δικαστηρίου τούτου, ο ενάγων-εκκαλών (………..) άσκησε, κατά της: 1)Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία “………..” και τον διακριτικό τίτλο “…………”, και 2)ΝΠΙΔ με την επωνυμία “ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ” την από 28/7/2016 αίτηση αναίρεσης. Δυνάμει αυτής, (αίτησης αναίρεσης), εκδόθηκε, 1) η υπ’ αρ. 1780/2017 απόφαση του Αρείου Πάγου (Δ΄ Τμήμα) με την οποία “ως προς τον πρώτο λόγο της αίτησης αναίρεσης, που ………έχει κριθεί βάσιμος πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση αναίρεσης και να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση, ως προς τους διαδίκους της αναιρετικής δίκης κατά το μέρος που απέρριψε ως αόριστη την αγωγική αξίωση επιδίκασης ειδικής χρηματικής παροχής κατ’ άρθρο 931 ΑΚ” και ακολούθως παρέπεμψε την υπόθεση για περαιτέρω εκδίκαση κατά το παραπάνω μέρος, το ίδιο δικαστήριο, που θα συγκροτηθεί από άλλο δικαστή και 2)παρέπεμψε στην Τακτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου τον δεύτερο λόγο αναίρεσης, κατά το μέρος “αν η ρύθμιση του άρθρου 4 παρ.γ΄ του Ν. 4092/2012 με την οποία περιορίζεται το όριο της ευθύνης του Επικουρικού Κεφαλαίου να καταβάλει αποζημίωση, για τη ζημία που προκλήθηκε από αυτοκίνητο καλυπτόμενο από ασφαλιστική εταιρεία, της οποίας μεταξύ άλλων ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας, σε ορισμένο ποσοστό της πλήρους αποζημίωσης του παθόντος, κυμαινόμενο από 70% έως 90% αυτής, είναι ή όχι αντίθετη με τις παραπάνω διατάξεις του Συντάγματος και του Κοινοτικού Δικαίου”, και εν συνεχεία εκδόθηκε η υπ’ αρ. 3/2019 απόφαση της Τακτικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου με την οποία “…….το δευτεροβάθμιο δικαστήριο παραβίασε ευθέως, με εσφαλμένη εφαρμογή τις ανωτέρω ουσιαστικού δικαίου διατάξεις του τέταρτου άρθρου περ.γ΄ του Ν. 2092/2012, οι οποίες δεν ήταν εφαρμοστέες. Τούτο, διότι, οι διατάξεις του νόμου αυτού, σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που αναφέρονται ανωτέρω (αρ. 4,5, 6, 7), είναι ανίσχυρες, λόγω της αντίθεσής τους στις διατάξεις των άρθρων 25 παρ. 1 εδ.δ΄ του Συντάγματος, 1 παρ. 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και στο Ενωσιακό Δίκαιο. Επομένως, ο από το άρθρο 559 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, λόγος της αίτησης αναίρεσης που παραπέμφθηκε στην Τακτική Ολομέλεια είναι βάσιμος…………..Πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που περιόρισε την υποχρέωση του Επικουρικού Κεφαλαίου για καταβολή αποζημίωσης (αποθετικής ζημίας και χρηματικής ικανοποίησης) και…….να παραπεμφθεί η υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο δικαστήριο, του οποίου η συγκρότηση από άλλο δικαστή….είναι εφικτή” και παραπέμφθηκε η υπόθεση, κατά το αναιρεθέν μέρος, στο Δικαστήριο τούτο προς περαιτέρω εκδίκαση να δικαστεί από άλλο δικαστή. Στην προκειμένη περίπτωση ο ενάγων ……….. (ήδη καλών – εκκαλών – εφεσίβλητος), με την από 24.6.2019 (αρ.καταθ. ……./2019) κλήση του επαναφέρει προς συζήτηση για τη δικάσιμο την 2.4.2020, τις, α)από 10.10.2013 (αρ.καταθ. ……/2013) έφεση του, β)την από 2/10/2013 (αρ.καταθ. ……../2013) έφεση της πρώτης των καθών-εφεσίβλητης-εκκαλούσας και γ)την από 7/10/2013 (αρ.καταθ. ……./2013) έφεση του δευτέρου των καθών-εφεσίβλητου-εκκαλούντος, κατόπιν αναίρεσης, όπως προεκτέθηκε, δυνάμει της οποίας εκδόθηκαν, οι υπ’ αρ. 1780/2017 (Δ΄ Τμήμα) απόφαση του Αρείου Πάγου και η υπ’ αρ. 3/2019 απόφαση της Τακτικής Ολομέλειας αυτού (Αρείου Πάγου). Κατά τη δικάσιμο αυτή (2.4.2020) η συζήτηση της ως άνω κλήσεως ματαιώθηκε εξαιτίας της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων λόγω της πανδημίας COVID, και τα δυνάμει της υπ’ αριθ. 74/2020 Πράξης του ορισθέντος από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, Εφέτη Ιωάννη Αποστολόπουλου, που εκδόθηκε σύμφωνα με το άρθρο 74 παρ. 2 του ν. 4690/2020 (ΦΕΚ Α΄ 104/30.5.2020) η συζήτηση της ένδικης κλήσεως νόμιμα επαναπροσδιορίστηκε, αυτεπαγγέλτως, για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, η εγγραφή της οποίας στο οικείο πινάκιο, κατά τα προεκτεθέντα στην υπό στοιχείο ΙΙ νομική σκέψη, ισχύει η κλήτευση όλων των διαδίκων. Κατά τη δικάσιμο αυτή (3/9/2020), ο καλών-εκκαλών-εφεσίβλητος και το δεύτερο των καθ’ ών – εφεσίβλητο – εκκαλούν, δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο, ούτε κατέθεσαν έγγραφη δήλωση, κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ, ότι επιθυμούν να συζητηθεί η υπόθεση χωρίς την εμφάνισή τους στο ακροατήριο, με έγγραφες προτάσεις. Ωστόσο, από τα νομίμως προσκομιζόμενα από την πρώτη των καθ’ ών – εφεσίβλητη – εκκαλούσα έγγραφα, το Δικαστήριο, κατόπιν αυτεπάγγελτης έρευνας, δεν μπορεί να διαπιστώσει ποιός από τους διαδίκους (καλών-εκκαλών-εφεσίβλητος ή καθών η κλήση-εφεσίβλητοι-εκκαλούντες) επέσπευσε τη συζήτηση της από 2.4.2019 κλήσης, με την οποία επαναφέρονται προς συζήτηση οι ως άνω εφέσεις και επιμελήθηκε να παραστούν αυτοί (απολειπόμενοι διάδικοι) νομότυπα και εμπρόθεσμα κατά την αρχικά ορισθείσα δικάσιμο, έτσι ώστε ο επαναπροσδιορισμός αυτής (κλήσης) και η αναγραφή της στο οικείο πινάκιο για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας να ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Επομένως, πρέπει, σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν ,να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της από 24.6.2019 (αρ.καταθ. …../2019) κλήσεως, με την οποία επαναφέρεται προς συζήτηση, κατόπιν αναίρεσης της υπ’ αρ. 671/2014 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου με την υπ’ αρ. 1780/2019 απόφαση του Αρείου Πάγου (Δ΄ Τμήμα) και την υπ’ αρ. 3/2019 απόφαση της Τακτικής Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, η από 1)10.10.2013 (αρ.καταθ. ……./2013) έφεση, 2)η από 2/10/2013 (αρ.καταθ. …../2013) έφεση και 3)η από 7/10/2013 έφεση.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της από 24.6.2019 (αρ.καταθ. ………/2019) κλήσεως.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξουσίου δικηγόρου της πρώτης εκ των καθ΄ων η κλήση-εφεσιβλήτων-εκκαλούντων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ