ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός: 336/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπούμενου από τον Υπουργό Οικονομικών με ΑΦΜ …… ο οποίος κατοικοεδρεύει στην Αθήνα και το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον δικαστικό πληρεξούσιο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, Νικόλαο Σταυρόπουλο με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ,
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του, Σόνια Μιχάλαρου, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚπολΔ.
Ο εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 9.5.2018 αγωγή του, με Γ.Α.Κ. …/2018 και με Ε.Α.Κ. …../2018 κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ήδη εκκαλούντος και του Δήμου Σαλαμίνας, εκπροσωπούμενου νόμιμα από τον Δήμαρχό του, με την οποία ζητούσε την αναγνώρισή του ως κυρίου σε ακίνητο στη νήσο Σαλαμίνα και τη διόρθωση των αρχικών εγγραφών στα κτηματολογικά βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δικάζοντας ερήμην του δεύτερου εναγόμενου και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων, με τη νέα τακτική διαδικασία, με την 4163/2019 οριστική απόφασή του, αφού απέρριψε ό,τι έκρινε απορριπτέο, δέχθηκε κατά τα λοιπά την αγωγή.
Την παραπάνω απόφαση προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου το πρώτο εναγόμενο και ήδη εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο με την από 4.3.2020, με Γ.Α.Κ. …../2020 και με Ε.Α.Κ. ……/2020 κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά την 5.3.2020, έφεση. Επικυρωμένο αντίγραφο της εφέσεως για προσδιορισμό δικασίμου κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου στις 3.6.2020 με Γ.Α.Κ. …../2020 και Ε.Α.Κ. ……/2020, οπότε δικάσιμος ορίστηκε για τη συζήτηση της έφεσης ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, η 4.3.2021. Λόγω της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων η υπόθεση δεν εκφωνήθηκε κατά την ορισθείσα δικάσιμο, οπότε η υπόθεση προσδιορίσθηκε αυτεπαγγέλτως για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο με την υπ’ αριθ. 82/2021 Πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, Πρόεδρο Εφετών Αικατερίνη Νομικού, δυνάμει του άρθρου 21 του ν. 4786/2021 (ΦΕΚ Α’ 43/23-3-2021), περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση υποθέσεων, των οποίων η συζήτηση δεν εκφωνήθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και συζητήθηκε.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παραπάνω διαδίκων, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με τη διάταξη του άρθρου 76 παρ. 1 του ΚΠολΔ ορίζεται, πλην των άλλων περιπτώσεων, ότι, όταν, εξ αιτίας των περιστάσεων που συνοδεύουν την υπόθεση, δεν μπορούν να υπάρξουν αντίθετες αποφάσεις απέναντι στους ομοδίκους, οι πράξεις εκάστου εξ αυτών ωφελούν και βλάπτουν τους άλλους, οι δε ομόδικοι, οι οποίοι μετέχουν νομίμως στην δίκη ή έχουν προσεπικληθεί, αν δεν παραστούν, θεωρούνται ότι αντιπροσωπεύονται από τους παρισταμένους. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 517 ΚΠολΔ, η έφεση απευθύνεται, κατά εκείνων που ήταν διάδικοι στην πρωτόδικη δίκη ή των καθολικών διαδόχων ή των κληροδόχων τους. Αν υπάρχει αναγκαστική ομοδικία, η έφεση πρέπει να απευθύνεται κατά όλων των ομοδίκων, αλλιώς απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Επίσης, με την παράγραφο 4 του άρθρου 76 ΚΠολΔ ορίζεται ότι η άσκηση των ένδικων μέσων από κάποιον από τους ομοδίκους, επάγεται αποτελέσματα και για τους λοιπούς, αυτό δε υπό την έννοια ότι, αν κάποιος αναγκαίος ομόδικος άσκησε ένδικο μέσο, θεωρούνται εκ του νόμου ότι άσκησαν αυτό και οι ομόδικοι εκείνου, μολονότι αυτοί δεν το άσκησαν. Συνεπώς, δεν απαιτείται από το νόμο η έφεση που ασκείται από κάποιον από τους αναγκαίους ομοδίκους να απευθύνεται, με ποινή το απαράδεκτο, και κατά των ίδιων των ομοδίκων, αφού σε αντίθετη περίπτωση, ο αναγκαστικός ομόδικος του εκκαλούντος θα εμφανιζόταν να έχει ταυτόχρονα την ιδιότητα του εφεσιβλήτου και του εκκαλούντος, πράγμα που είναι λογικά και νομικά απαράδεκτο (Ολ. ΑΠ 63/1981, ΑΠ 1822/2017). Ομοίως, και η ανακοπή ερημοδικίας στην αναγκαστική ομοδικία, που ασκείται από έναν από τους ομοδίκους, δεν είναι αναγκαίο να απευθύνεται κατά των αναγκαίων ομοδίκων του ανακόπτοντος. Ωστόσο, στις περιπτώσεις αυτές της πλασματικής ασκήσεως του ένδικου μέσου, ο αναγκαίος ομόδικος του εκκαλούντος ή του ανακόπτοντος πρέπει να καλείται για να μετάσχει στη συζήτηση του ενδίκου μέσου (αρθ. 76 παρ 3 και 110 παρ 2 ΚΠολΔ). Αλλιώς, σε περίπτωση μη κλήτευσης τούτου ή μη αυτόκλητης εμφάνισής του, κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση του ενδίκου μέσου ως προς όλους τους διαδίκους (ΑΠ 197/2020, ΑΠ 223/2018, ΑΠ 1697/2017, ΑΠ 42/2016 στην ΤΝΠ Νόμος).
Εξάλλου, στην περίπτωση ανακριβούς πρώτης εγγραφής στα κτηματολογικά φύλλα, όταν οι αναγραφόμενοι ως δικαιούχοι είναι περισσότεροι, αυτός που έχει έννομο συμφέρον και αμφισβητεί την ανακριβή εγγραφή του δικαιώματος όλων, επικαλούμενος ίδιον αυτού δικαίωμα, πρέπει να απευθύνει την ασκούμενη, κατ` άρθρο 6 παρ. 2 του ν. 2664/1998, αγωγή του περί αναγνώρισης του θιγομένου δικαιώματός του και διόρθωσης της πρώτης εγγραφής κατά πάντων των αναγραφομένων ως δικαιούχων στα κτηματολογικά φύλλα, και σε περίπτωση θανάτου τους κατά των καθολικών διαδόχων τους (ΑΠ 1152/2018). Από την προαναφερθείσα διάταξη προκύπτει ότι κατά των νομιμοποιουμένων πιο πάνω ως εναγομένων υφίσταται μεταξύ τους σχέση αναγκαστικής ομοδικίας, κατά την έννοια της διάταξης του αρθ. 76 παρ. 1 περ. γ ΚΠολΔ (υποχρεωτική κοινή παθητική εναγωγή), για την αποφυγή διάσπασης της δικονομικής ενότητας των ανοιγομένων δικών και του κινδύνου έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων για το ίδιο δικαίωμα στο οποίο έχουν καταχωρισθεί αυτοί(ΑΠ 240/2015). Περαιτέρω από τα παραπάνω προκύπτει ότι υφίσταται αναγκαστική ομοδικία μεταξύ των εναγομένων όταν φέρονται ως δικαιούχοι περισσότερα άτομα για την ίδια μερίδα και όχι όταν πρόκειται για διαφορετικές μερίδες που αναφέρονται σε ξεχωριστά τμήματα ακινήτου όπου ο καθένας των εναγομένων φέρεται ως δικαιούχος ξεχωριστού τμήματος, οπότε στην περίπτωση αυτή δεν συνδέονται οι εναγόμενοι μεταξύ τους με το δεσμό της αναγκαστικής ομοδικίας (ΑΠ 712/2020 στην ΤΝΠ Νόμος). Εντούτοις, όταν στη σχετική αγωγή περιλαμβάνεται και αίτημα, πέραν του αναγνωριστικού της κυριότητας, να διορθωθούν οι ανακριβείς πρώτες εγγραφές στα κτηματολογικά βιβλία, ώστε να αποκοπούν από γεωτεμάχια που έχουν λάβει ξεχωριστό ΚΑΕΚ, συγκεκριμένα τμήματα αυτών, τα οποία ακολούθως να συνενωθούν και να αποτυπωθούν ενιαίως ως ένα αυτοτελές γεωτεμάχιο, με την απόδοση ενός ενιαίου ΚΑΕΚ, στο οποίο θα καταχωριστεί ως δικαιούχος κατά πλήρες δικαίωμα κυριότητας ο ενάγων, τότε αναφορικά με το αίτημα αυτό υφίσταται μεταξύ των εναγόμενων, αναγκαστική ομοδικία, έστω και αν φέρονται ως δικαιούχοι των ξεχωριστών τμημάτων, των οποίων ζητείται η αποκοπή και συνένωση σε ένα ενιαίο γεωτεμάχιο, με νέο, ενιαίο ΚΑΕΚ.
Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπ’ αριθ. 82/2021 Πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά, Προέδρου Εφετών Αικατερίνης Νομικού και δυνάμει του άρθρου 21 του ν. 4786/2021 περί αυτεπάγγελτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση υποθέσεων, των οποίων η συζήτηση δεν εκφωνήθηκε κατά τη διάρκεια του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων, νόμιμα προσδιορίσθηκε αυτεπαγγέλτως να συζητηθεί κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο η από 4.3.2020 (κατατεθείσα στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …/2020 και Ε.Α.Κ. …./2020 και για προσδιορισμό δικασίμου στη γραμματεία του Εφετείου Πειραιά με Γ.Α.Κ. …../2020 και Ε.Α.Κ. …../2020) έφεση του Ελληνικού Δημοσίου κατά του ………….. προς εξαφάνιση της 4163/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που δικάζοντας κατά τη νέα τακτική διαδικασία την από 9.5.2018 με Ε.Α.Κ. …./2018 αγωγή του νυν εφεσίβλητου κατά του νυν εκκαλούντος και του Δήμου Σαλαμίνας, ερήμην του δεύτερου εναγόμενου και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων απέρριψε ορισμένα αιτήματα και δέχθηκε κατά τα λοιπά την αγωγή. Η παραπάνω έφεση είχε αρχικά ορισθεί για να συζητηθεί στις 4.3.2021, πλην όμως τότε δεν εκφωνήθηκε λόγω της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων προς αντιμετώπιση του COVID-19, οπότε προσδιορίσθηκε σε νέα δικάσιμο με την προαναφερόμενη πράξη της Προέδρου Εφετών Πειραιά. Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης στην τελευταία αυτή δικάσιμο της 20.5.2021 το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο και ο εφεσίβλητος ……………… εκπροσωπήθηκαν από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ. Εντούτοις στην από 9.5.2018 αγωγή επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση εναγόμενος, πλην του Ελληνικού Δημοσίου ήταν και ο Δήμος Σαλαμίνας, που κατά τα προεκτεθέντα δικάσθηκε ερήμην. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι παρά την ερημοδικία του Δήμου Σαλαμίνας, θεωρείται ότι αντιπροσωπεύεται στη δίκη από το παριστάμενο ομόδικό του Ελληνικό Δημόσιο, με το οποίο, λόγω της φύσης της διαφοράς, συνδέεται με σχέση αναγκαστικής ομοδικίας, κατ’ άρθρο 76 παρ.1 ΚΠολΔ, “αφού, και στην περίπτωση που η αιτούμενη διόρθωση αφορά σε ανακριβείς αρχικές εγγραφές δικαιώματος επί ακινήτου που έχει καταχωριστεί ως διαφορετικά γεωτεμάχια, η διαφορά επιδέχεται ενιαία μόνο ρύθμιση, καθώς συντρέχει ο κίνδυνος έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων. Συνεπώς υφίσταται σχέση αναγκαστικής ομοδικίας, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 76 παρ.1 ΚπολΔ.” Σχετικά με τη σχέση που συνδέει, στην προκειμένη περίπτωση, το Ελληνικό Δημόσιο με τον Δήμο Σαλαμίνας, σημειώνεται ότι με την από 9.5.2018 αγωγή του, ο ενάγων εξέθετε ότι είναι αποκλειστικός και πλήρης κύριος του αναλυτικά περιγραφόμενου, ανέκαθεν ιδιωτικού και αγροτικού, ακινήτου έκτασης 290,92 τ.μ. που βρίσκεται στη θέση “………….” της κτηματικής περιφέρειας Αιαντείου του Δήμου Σαλαμίνας, εντός του εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως, κτηθέντος παράγωγα, λόγω αγοράς, δυνάμει των αναφερόμενων διαδοχικών τίτλων κτήσης, άλλως λόγω τακτικής, άλλως έκτακτης χρησικτησίας, άλλως λόγω της ειδικής χρησικτησίας του άρθρου 4 του ν. 3127/2003. Ότι το επίδικο ακίνητο δεν εμφανίζεται στα οικεία βιβλία του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας ως ένα ενιαίο γεωτεμάχιο, αλλά τμήμα αυτού έκτασης 281,70 τ.μ. περιλαμβάνεται στο ευρύτερο γεωτεμάχιο με ΚΑΕΚ ……………. στο κτηματολογικό φύλλο του οποίου έχει καταχωριστεί ως δικαιούχος το πρώτο εναγόμενο, ενώ ένα άλλο τμήμα, κατά τον σχετικό περιορισμό της αγωγής, έκτασης 8,18 τ.μ. περιλαμβάνεται στο ευρύτερο γεωτεμάχιο με ΚΑΕΚ ………………, στο κτηματολογικό φύλλο του οποίου έχει καταχωριστεί ως δικαιούχος ο δεύτερος εναγόμενος Δήμος Σαλαμίνας. Ζητούσε, λοιπόν, ο ενάγων να αναγνωριστεί η αποκλειστική και πλήρης κυριότητα, νομή και κατοχή του επί του επίδικου ακινήτου και να διορθωθούν οι ανακριβείς πρώτες εγγραφές, ώστε να αποκοπούν από τα προαναφερόμενα γεωτεμάχια τα τμήματα του ακινήτου του και να αποτυπωθεί αυτό ενιαίως ως αυτοτελές γεωτεμάχιο με ιδιαίτερο ΚΑΕΚ, στο κτηματολογικό φύλλο του οποίου θα καταχωριστεί ο ενάγων ως πλήρης και αποκλειστικός κύριος, επιπλέον δε να υποχρεωθεί η Προϊσταμένη του Κτηματολογικού Γραφείου Σαλαμίνας να προβεί στην αιτούμενη διόρθωση. Βάσει των εκτεθέντων στη μείζονα σκέψη, το μεν αναγνωριστικό αίτημα της κυριότητας επί δύο διακριτών τμημάτων του ενιαίου ακινήτου, στα οποία έχουν καταχωριστεί ως δικαιούχοι στο πρώτο το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο και στο δεύτερο ο εναγόμενος Δήμος δημιουργεί σχέση απλής ομοδικίας μεταξύ τους, πλην όμως το αίτημα να διορθωθούν οι ανακριβείς πρώτες εγγραφές, ώστε να αποκοπούν από τα μεγαλύτερα γεωτεμάχια που φέρονται να ανήκουν στο πρώτο και στον δεύτερο εναγόμενο, τα τμήματα του ακινήτου του ενάγοντος και να αποτυπωθεί τούτο ενιαίως ως αυτοτελές γεωτεμάχιο με ιδιαίτερο (νέο) ΚΑΕΚ δημιουργεί μεταξύ των εναγόμενων σχέση αναγκαστικής ομοδικίας, όπως ορθά δέχθηκε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού δεν είναι δυνατή η ικανοποίηση του σχετικού αιτήματος, αν απορριφθεί η αγωγή ως προς κάποιο διακριτό τμήμα που με τη σχετική καταχώρηση φέρεται να ανήκει σε έναν από τους εναγόμενους. Περαιτέρω, από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι ο Δήμος Σαλαμίνας κλήθηκε να παραστεί ως αναγκαίος ομόδικος του εκκαλούντος Ελληνικού Δημοσίου κατά τη συζήτηση της εφέσεως στην αρχικώς ορισθείσα δικάσιμο της 4.3.2021, όταν η υπόθεση εντέλει δεν εκφωνήθηκε λόγω της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων προς αντιμετώπιση του COVID-19 δεδομένου ότι δεν προσκομίζεται σχετική έκθεση επίδοσης, ούτε ο εφεσίβλητος που επέσπευσε τη συζήτηση υποστηρίζει ότι κλήτευσε σε αυτή τον Δήμο Σαλαμίνας. Η δε εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο από τον γραμματέα αυτού του Δικαστηρίου, κατόπιν ορισμού νέας δικασίμου με την υπ’ αριθ. 82/2021 Πράξη της ανωτέρω Προέδρου Εφετών Πειραιά και δη προκειμένου να συζητηθεί η υπόθεση στη νέα ορισθείσα δικάσιμο της 20.5.2021 ισχύει μεν ως κλήτευση όλων των διαδίκων κατ’ άρθρο 21 εδ.2 του ν. 4786/2021, δεν μπορεί, όμως, να καλύψει τη μη κλήτευση του αναγκαίου ομοδίκου στην αρχική δικάσιμο, ο οποίος πρέπει υποχρεωτικά να καλείται στην κατ’ έφεση δίκη, αφού και αυτός, όπως λέχθηκε, θεωρείται ότι άσκησε έφεση, αλλιώς η συζήτηση είναι απαράδεκτη, ως προς όλους τους διαδίκους (ΑΠ 1671/2010, ΑΠ 770/2009, ΑΠ 1383/1999, ΕφΑθ 1128/2019, ΕφΠειρ 326/2014 όλες δημ. στην ΤΝΠ Νόμος, Β. Βαθρακοκοίλης Ερμ ΚΠολΔ άρθρο 517 αριθ. 49 και εκεί παραπομπές). Επομένως, μη αποδειχθείσας της κλητεύσεως στην αρχική δικάσιμο της 4.3.2021 του Δήμου Σαλαμίνας, ως αναγκαίου ομοδίκου και έχοντος θέση εκκαλούντος στην υπό κρίση έφεση, και μη παραστάντος αυτού στην νέα ορισθείσα δικάσιμο, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της υπόθεσης ως προς όλους τους διαδίκους.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της από 4.3.2020 εφέσεως.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, την 1.7.2021.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ