Αριθμός 373/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ……….. με την ιδιότητά της να ασκεί αποκλειστικά την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της ………., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Νικόλαο Λιαπάκη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ……….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Ανδριάνα Λαγκαδινού (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Η εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 28.9.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2018) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 2842/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την ανακοπή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα με την από 29.10.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς …………./2019) αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 29-10-2019 (αριθμ. καταθ. ………/2019) έφεση της ενάγουσας ήδη εκκαλούσας κατά της υπ’ αριθμ. 2842/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρο 592 παρ. 3, ως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015), αρμόδια φέρεται προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο (άρθρο 19, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρου 4 του Ν. 3994/2011), έχει δε ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, αφού από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης ούτε έχει παρέλθει διετία από τη δημοσίευσής της (εκκαλουμένης απόφασης) που περάτωσε τη δίκη (άρθρα 195 παρ. 1, 198, 511, 513 παρ. 1, 516 παρ. 1, 518 παρ. 2 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015). Πρέπει, επομένως να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρ. 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής (εφέσεως) δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 εδ. τελευταίο ΚΠολΔ.
Η ενάγουσα με την από 28-9-2018 (αριθμ. κατάθ. ………../2018) αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ζήτησε, ως αιτούσα την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της, …. και ….., που έχει αποκτήσει από το γάμο της με τον εναγόμενο πρώην σύζυγό της, να υποχρεωθεί να της καταβάλει υπό την ως άνω ιδιότητά της, εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα και για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών από την κοινοποίηση της αγωγής, μηνιαία σε χρήμα διατροφή, ποσού 800 ευρώ για κάθε ένα από αυτά (ανήλικα τέκνα), για το λόγο ότι στερούνται περιουσίας και εισοδημάτων και λόγω της ανηλικότητάς τους αδυνατούν να αυτοδιατραφούν, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση κάθε δόσης και έως την εξόφληση. Ζήτησε επίσης, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει υπό την ως άνω ιδιότητά της, το ποσό των 1.200 ευρώ για κάθε ανήλικο τέκνο ως διατροφή για το χρονικό διάστημα από 25-9-2017 έως 29-9-2018, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, για την καταβολή του οποίου έχει προβεί σε όχληση αυτού από 15-5-2018. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του, αφού απέρριψε ως μη νόμιμο το αίτημα της αγωγής περί καταβολής μηνιαίας διατροφής για το χρονικό διάστημα από 25-9-2017 έως 15-5-2018, δέχτηκε εν μέρει ως κατ’ ουσίαν βάσιμη την αγωγή και επιδίκασε σε αυτή (ενάγουσα υπό την ως άνω ιδιότητά της) για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων της μηνιαία σε χρήμα διατροφή, α) ποσού 200 ευρώ για κάθε τέκνο για το χρονικό διάστημα από Οκτώβριο 2018 έως και Ιανουάριο 2019 και β) ποσού 550 ευρώ για κάθε τέκνο για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι και την εξόφληση, γ) ποσού 400 ευρώ για κάθε ανήλικο τέκνο για το διάστημα από Ιούνιο μέχρι και Σεπτέμβριο 2018, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της υπό κρίση αγωγής μέχρι και την εξόφληση. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται τώρα η εκκαλούσα, με την υπό κρίση έφεσή της, μόνο ως προς το κεφάλαιο που αφορά την επιδίκαση διατροφής ποσού 550 ευρώ για κάθε ανήλικο τέκνο για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών από την επίδοση της κρινόμενης αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας παροχής και έως την εξόφληση και ζητεί να εξαφανιστεί άλλως μεταρρυθμιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, προκειμένου να γίνει εν όλω δεκτή η από 20-9-2018 υπό κρίση αγωγή της.
Στην προκειμένη περίπτωση, από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως, ………..και …………, που εξετάστηκαν μετά από πρόταση των διαδίκων ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα προσαγόμενα και επικαλούμενα από τους διαδίκους, ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση, πρακτικά του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, εκτιμώμενες (άρθρ. 340 ΚΠολΔ) χωριστά και σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες αποδείξεις, ανάλογα με τον τρόπο της γνώσης και το βαθμό της αξιοπιστίας της κάθε μάρτυρος, καθώς και από όλα χωρίς εξαίρεση τα έγγραφα, τα οποία επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, για άμεση απόδειξη αλλά και για αναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρ. 336 παρ. 3, 339, 395 ΚΠολΔ, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνει υπόψη αυτεπαγγέλτως το Δικαστήριο, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο γάμο στις 29-12-2007 και από τον γάμο τους αυτό απέκτησαν δύο τέκνα, την ….., που γεννήθηκε 6-12-2009, και την ….., που γεννήθηκε 4-10-2012. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά, διασπάστηκε οριστικά τον Οκτώβριο του έτους 2012, με την αποχώρηση της ενάγουσας από την συζυγική οικία που βρίσκονταν στην Καλλιθέα Αττικής επί της οδού ……… κυριότητας του εναγομένου. Έκτοτε αυτή διαμένει με τα ανήλικα τέκνα της σε οικία, την οποία έχει μισθώσει στον Κορυδαλλό επί της οδού …………. Ο γάμος των διαδίκων ήδη έχει λυθεί με την υπ’ αριθμ. 4072/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, χωρίς να αποδεικνύεται ότι αυτή (ως άνω απόφαση) έχει καταστεί αμετάκλητη, ενώ με την υπ’ αριθμ. 4719/2015 τελεσίδικη απόφαση του ιδίου ως άνω Δικαστηρίου, ανατέθηκε στην ενάγουσα οριστικά η επιμέλεια του προσώπου των ανήλικων τέκνων της και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλει σε αυτή (ενάγουσα) το ποσό των τετρακοσίων πενήντα (450) ευρώ μηνιαίως για κάθε ένα από τα ανήλικα τέκνα τους για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών. Τα ως άνω ανήλικα τέκνα των διαδίκων αδυνατούν να διαθρέψουν τον εαυτό τους, αφού δεν έχουν δική τους περιουσία ούτε εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή και επιπλέον, δεν έχουν τη δυνατότητα, λόγω της ηλικίας τους να εργασθούν. Ως εκ τούτου κατά το ένδικο χρονικό διάστημα έχουν αξίωση διατροφής και από τους δύο γονείς τους, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές τους (άρθρ. 1489 εδ. β΄ ΑΚ). Ο εναγόμενος ήδη εφεσίβλητος είναι ιατρός με την ειδικότητα του παιδιάτρου και παρέχει τις υπηρεσίες του στο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «……….» με καθαρές μηνιαίες αποδοχές ανερχόμενες σε 2.767 ευρώ κατά το επίδικο χρονικό διάστημα για το οποίο ζητείται διατροφή και κατά το οποίο κρίνεται η ικανότητα του υπόχρεου. Ο προτεινόμενος με την έφεση ισχυρισμός με τον οποίον η εκκαλούσα επιχειρεί την επιδίκαση μεγαλύτερης διατροφής από τον εφεσίβλητο για τα ανήλικα τέκνα τους, επικαλούμενη ότι ο μισθός αυτού (εφεσίβλητου) «θα αυξηθεί κατά το τρέχον έτος γιατί …. προήχθη …. και θα εισπράττει επί πλέον ….», είναι αβάσιμος και απορριπτέος, αφού τα πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν την αγωγή διατροφής, τις προϋποθέσεις επιδίκασης της και τον καθορισμό της έκτασης και του ύψους αυτής, κρίνονται κατά τις διατάξεις των άρθρων 1485 επ. ΑΚ, 223, 224, 26 παρ. 2, 334, 525, 526, 527 ΚΠολΔ, από το χρόνο έγερσης της αγωγής και πρέπει να έχουν συντελεστεί μέχρι την πρώτη συζήτηση στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (ΟλΑΠ 2/1994, ΑΠ 2070/2007, ΕφΠειρ 98/2016, ΝΟΜΟΣ). Είναι κύριος οριζόντιας ιδιοκτησίας πρώτου ορόφου, επιφανείας τμ 95,20 στην Καλλιθέα επί της οδού …….., στη οποία διαμένει και συνεπώς δεν βαρύνεται με δαπάνη μισθώματος, παρά μόνο με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, κοινόχρηστα). Επίσης, είναι ψιλός κύριος οριζόντιας ιδιοκτησίας στην Καλλιθέα επί της οδού …….. καθώς και του 1/2 εξ αδιαιρέτου εξοχικής κατοικίας στον ……. με επικαρπώτρια τη μητέρα του. Ως εκ τούτου ο εφεσίβλητος δε αποκομίζει μεν εισοδήματα από την ακίνητη περιουσία του, λαμβάνεται ωστόσο αυτή υπόψη για τον προσδιορισμό των οικονομικών του δυνατοτήτων, χωρίς να απαιτείται ανάλωση ή ρευστοποίησή της λόγω και του ύψους του εκ εργασίας εισοδήματός του (ΟλΑΠ 9/1991 Δνη 33.1429, ΑΠ 272/2004, ΑΠ 1638/2002, ΑΠ 284/2001, ΕφΑθ 257/2019, ΕφΠειρ 48/2016, ΝΟΜΟΣ). Έχει ακόμη στην κυριότητά του ΙΧΕ αυτοκίνητο, μάρκας «HYUNDAI», έτους πρώτης κυκλοφορίας 2010, το οποίο έχει χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του και επιβαρύνεται με τις συνήθεις δαπάνες λειτουργίας και συντήρησής του. Κατά τα λοιπά οι δαπάνες διαβίωσής του είναι οι συνήθεις ανδρών αντίστοιχης με αυτόν ηλικίας και οικονομικής καταστάσεως. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχει ο εναγόμενος, ο οποίος δεν βαρύνεται κατά νόμο με διατροφή άλλων προσώπων πλην των ανήλικων θυγατέρων του. Η ενάγουσα, υπό την προαναφερόμενη ιδιότητά της ασκούσας οριστικά την επιμέλειας των ανήλικων θυγατέρων της, είναι παιδοοδοντίατρος και διατηρεί οδοντιατρείο σε ιδιόκτητη οριζόντια ιδιοκτησία, στον Κορυδαλλό Αττικής επί της οδού ………., στο οποίο παρέχει τις υπηρεσίες της με πλήρες ωράριο, εργαζόμενη τόσο τις πρωινές όσο και τις απογευματινές ώρες, ενώ για την εξυπηρέτηση της λειτουργίας του (οδοντιατρείου) απασχολεί υπάλληλο γραφείου, ο μισθός του οποίου ανέρχεται σε 586 ευρώ. Τα μηνιαία εισοδήματά της από την εν λόγω επαγγελματική δραστηριότητά της, δεδομένου ότι η σχετική φορολογική δήλωση του ένδικου διαστήματος δεν έχει ελεγχθεί ως προς την ειλικρίνειά της και δεν δεσμεύει το Δικαστήριο (ΑΠ 230/2011, ΕφΑθ 493/2018, ΝΟΜΟΣ), με βάση τα διδάγματα της κοινής πείρας και της λογικής, της εξειδίκευσης αυτής (ενάγουσας), της εμπειρίας και της πελατείας που έχει αποκτήσει από την άσκηση του επαγγέλματός της, παρά την οικονομική κρίση ανέρχονται στο ποσό των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ και συνεπώς ο λόγος της έφεσης με τον οποίο υποστηρίζει εσφαλμένη κρίση του Δικαστηρίου ως προς τα ως άνω περιστατικά, είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Περαιτέρω, όπως προαναφέρθηκε, η ενάγουσα διαμένει με τα ανήλικα τέκνα της στον Κορυδαλλό Αττικής επί της οδού ……. σε μισθωμένη οικία αντί μηνιαίου μισθώματος ποσού 350 ευρώ και ως εκ τούτου τόσο αυτή (ενάγουσα) όσο και τα ανήλικα τέκνα της, βαρύνονται αναλόγως με δαπάνες στέγασης και των λειτουργικών δαπανών αυτής (έξοδα θέρμανσης, ηλεκτρικού ρεύματος, νερού, τηλεφώνου, κοινοχρήστων). Επίσης, είναι κυρία ως ανωτέρω αναφέρθηκε της οριζόντιας ιδιοκτησίας στην οποία λειτουργεί το οδοντιατρείο της. Είναι ακόμη, συγκυρία, α) κατά ποσοστό 26,25% οριζόντιας ιδιοκτησίας επί της οδού …….. στον Κορυδαλλό Αττικής, την οποία έχει παραχωρήσει στην μητέρα της, β) κατά ποσοστό 18,75% μονοκατοικίας στο Δήμο …… Ν. Φθιώτιδας, την οποία έχει παραχωρήσει στη μητέρα της, γ) κατά ποσοστό 37,50% δύο αγροτεμαχίων στο Δήμο …… Ν. Φθιώτιδας, από το οποίο δεν αποκομίζει εισόδημα. Ως εκ τούτου η άνω ακίνητη περιουσία της από την οποία δεν αποκομίζει μεν εισοδήματα λαμβάνεται υπόψη για τον προσδιορισμό των οικονομικών της δυνατοτήτων, χωρίς να απαιτείται ανάλωση ή ρευστοποίησής της λόγω και του ύψους του εκ της εργασίας εισοδήματός της (ΟλΑΠ 9/1991, ΑΠ 272/2004, ΑΠ 1638/2002, ΑΠ 284/2001, ΕφΑθ 257/2019, ΕφΠειρ 48/2016 ο.π.). Επίσης, είναι συγκυρία σε ποσοστό 57,50% σε δώδεκα αγροτεμάχια (βοσκοτόπια) στον Δήμο ….. Ν. Φθιώτιδας, από την αγρομίσθωση των οποίων αποκερδαίνει ετησίως το ποσό των εκατό (100) ευρώ, και ΙΧΕ επιβατικού αυτοκινήτου, μάρκας «HYUNDAI» που χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις της και επιβαρύνεται με τις συνήθεις δαπάνες λειτουργίας και συντήρησής του. Κατά τα λοιπά οι δαπάνες διαβίωσής της είναι οι συνήθεις γυναικών αντίστοιχης με αυτήν ηλικίας και οικονομικής κατάστασης. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχει η ενάγουσα, η οποία δεν βαρύνεται κατά νόμο με διατροφή άλλων προσώπων πλην των ανήλικων θυγατέρων της. Περαιτέρω, τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, ηλικίας 10 και 7 ετών αντίστοιχα (… και …), φοιτούν κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα στην Δ΄ και Α΄ τάξη του Δημοτικού Σχολείου του ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου της Σχολής ….. με μηνιαία δίδακτρα ανερχόμενα σε τετρακόσια (400) ευρώ για κάθε ένα από αυτά (ανήλικα τέκνα). Παρακολουθούν μαθήματα χορού στη σχολή χορού ……. με μηνιαία δίδακτρα ανερχόμενα σε 31 ευρώ. Επίσης παρακολουθούν συμβουλευτικές – ψυχοπαιδαγωγικές υπηρεσίες στο κέντρο συμβουλευτικής και θεραπείας της ……….. με μηνιαία δαπάνη ποσού 40 ευρώ. Η ……. λόγω προβλήματος όρασης, παρακολουθείται ανά εξάμηνο από ιατρό οφθαλμίατρο με κόστος επίσκεψης εβδομήντα (70) ευρώ, ενώ το κόστος αντικατάστασης των φακών των γυαλιών οράσεως ανέρχεται στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ. Τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων, …. και ….., διαμένουν, όπως αναφέρθηκε με τη μητέρα τους και ως εκ τούτου βαρύνονται με καταβολή ανάλογου μισθώματος και με τις αναλογούσες λειτουργικές δαπάνες. Εξάλλου, οι ανήλικες …. και ….. είναι ασφαλισμένες στο ασφαλιστικό ταμείο των γονέων τους. Κατά τα λοιπά οι δαπάνες διαβίωσής τους, όπως τροφής, ένδυσης, υπόδησης, ψυχαγωγίας, ανατροφής, εκπαίδευσης, παραθερισμού, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, είναι συνήθεις δαπάνες διαβίωσης των της ιδίας με αυτά ηλικίας και περιουσιακής κατάστασης των γονέων τους. Με βάση επομένως τις ως άνω οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις, η κατά μήνα διατροφή των ανήλικων, ….. και ……, κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, ανέρχεται σε χίλια (1.000) ευρώ, για κάθε μία από αυτές. Το ποσό αυτό είναι ανάλογο με τις ανάγκες τους, όπως προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής τους (ηλικία, τόπος κατοικίας, οικονομικές δυνατότητες των γονέων τους, ΑΠ 542/2015, ΑΠ 833/2009) και ανταποκρίνεται στα απαραίτητα έξοδα για τη συντήρηση, τη διατροφή, τη ψυχαγωγία, την εκπαίδευση, την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη και την αναλογία συμμετοχής τους στη στέγαση και στις λειτουργικές δαπάνες της οικίας που διαμένουν με τη μητέρα τους. Στο ποσό αυτό συνυπολογίζεται και η προσφορά της προσωπικής εργασίας και απασχολήσεως της ενάγουσας για την περιποίηση και φροντίδα τους, που είναι αποτιμητή σε χρήμα. Από το παραπάνω ποσό ο εναγόμενος ήδη εφεσίβλητος, κατόπιν συνεκτιμήσεως όλων των ανωτέρω, σύμφωνα με τις οικονομικές τους δυνατότητες, είναι σε θέση να καταβάλλει για το επίδικο τριετές χρονικό διάστημα από της επιδόσεως της αγωγής της ενάγουσας στη τελευταία (ενάγουσα) για λογαριασμό των ανήλικων τέκνων του, …… και ……, ως τακτική μηνιαία διατροφή το ποσό των πεντακοσίων πενήντα (550) ευρώ για κάθε ένα από αυτά. Το ποσό αυτό οφείλει να και δύναται να καταβάλει ο εναγόμενος, ως συμμετοχή του και μέρος της ανάλογης διατροφής των ανήλικων τέκνων του, με μέτρο τις ανάγκες αυτών (ανήλικων τέκνων). Το υπόλοιπο ποσό της δικαιούμενης διατροφής των ανήλικων οφείλει να το καλύψει η ενάγουσα. Ο επιμερισμός αυτός μεταξύ των γονέων, γίνεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο σύμφωνα προς τα εκατέρωθεν αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά καθώς η επίκληση διαφορετικής αναλογίας – συμμετοχής στις ανάγκες διατροφής των ανήλικων από την επικαλούμενη στην αγωγή συνιστά άρνηση (ΕφΠειρ 476/2016, ΕφΠειρ 749/2014. ΕφΑθ 856/210). Επομένως, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλούμενη απόφασή του αναφορικά με το ότι το σύνολο της απαιτούμενης ανάλογης διατροφής των ανηλίκων τέκνων ανέρχεται σε χίλια (1.000) ευρώ για κάθε ένα και υποχρέωσε τον εναγόμενο ήδη εφεσίβλητο να καταβάλλει, ως συμμετοχή του στη διατροφή των ανηλίκων τέκνων του, το ποσό των 550 ευρώ μηνιαίως για το καθένα από αυτά κατά το ένδικο χρονικό διάστημα της τριετίας από την επίδοσης της από 28-9-2018 αγωγής, κατέληξε στα ίδια ως άνω συμπεράσματα, έστω και με ελλιπή αιτιολογία που συμπληρώνεται με την παρούσα απόφαση (ΚΠολΔ), και δέχθηκε εν μέρει ως κατ’ ουσίαν βάσιμη την από 28-9-2018 αγωγή και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλλει στην ενάγουσα, υπό την ως άνω ιδιότητά της, το ποσό των πεντακοσίων πενήντα (550) ευρώ για κάθε τέκνο για το διάστημα από Φεβρουάριο 2009 μέχρι τη συμπλήρωση τριετίας από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε παροχής μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και οι αντίστοιχοι λόγοι της κρινόμενης έφεσης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι κατ’ ουσίαν και ακολούθως, η έφεση, στο σύνολό της, ως αβάσιμη στην ουσίαν της. Η εκκαλούσα πρέπει να καταδικαστεί στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, λόγω της ήττας της (άρθρ, 106, 176, 183, 191 παρ. 2 και 591 παρ. 1 ΚΠολΔ), όπως στο διατακτικό. Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου που κατατέθηκε από την εκκαλούσα κατά την άσκηση του ένδικου μέσου της υπό κρίση έφεσης, αφού δεν είναι υποχρεωτική η κατάθεσή του για το παραδεκτό της άσκησης αυτής (ΑΠ 319/2017, ΑΠ 1266/2017, ΝΟΜΟΣ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δέχεται τυπικά την από 29-10-2019 (αριθμ. καταθ. …………/2019) έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 2842/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Απορρίπτει αυτή κατ’ ουσίαν.
Καταδικάζει την εκκαλούσα στα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας και τα ορίζει σε πεντακόσια (500) ευρώ.
Διατάσσει την απόδοση του καταβληθέντος παραβόλου στην εκκαλούσα.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 23 Ιουλίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ