Αριθμός 382/2021
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Ε.Τ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ-ΑΝΤΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Νομικού Προσώπου με την επωνυμία «ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΑΣΤΗΡΙΟΥΧΩΝ ΟΔΟΝΤΟΤΕΧΝΙΤΩΝ», το οποίο εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα και 2) Νομικού Προσώπου με την επωνυμία «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥΧΩΝ ΟΔΟΝΤΟΤΕΧΝΙΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ», το οποίο εδρεύει στον Πειραιά και εκπροσωπείται νόμιμα, τα οποία εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Χρήστο Κανδαράκη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ-ΑΝΤΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) ………… και 2) ……………, οι οποίοι δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Οι εφεσίβλητοι-αντεκκαλούντες άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 13.7.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2018) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 114/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου α) τα εναγόμενα νομικά πρόσωπα (ήδη εκκαλούντα-αντεφεσίβλητα) με την από 26.2.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Πρωτοδικείου Πειραιώς ……../2020, ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ……../2020) έφεσή τους και β) οι ενάγοντες (ήδη εφεσίβλητοι-αντεκκαλούντες) με την από 8.1.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς ……../2021) αντέφεσή τους. Δικάσιμος των προαναφερόμενων εφέσεως και αντεφέσεως ορίσθηκε αρχικά η 18η.2.2021, οπότε η συζήτησή τους ματαιώθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω της πανδημίας κορωναϊού Covid-19 (από 11.2.2021 έως 22.3.2021). Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 4786/2021 (ΦΕΚ Α΄43/23-3-2021) περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση των υποθέσεων των οποίων η συζήτηση δεν εκφωνήθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του προαναφερόμενου μέτρου, τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς και την υπ΄αριθμ. 93/2021 Πράξη της ορισθείσας από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Ισιδώρα Πόγκα, Πρόεδρο Εφετών, η προκειμένη υπόθεση επανεισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος των εκκαλούντων-αντεφεσιβλήτων, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η υπό κρίση με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../2020 έφεση κατά της με αριθμό 114/2020 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμολία των διαδίκων, κατά την διαδικασία των περιουσιακών διαφορών του άρθρου 614 παρ.7 ΚΠολΔ, παραδεκτά επαναφέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ), με τη με αριθμό 93/2021 πράξη του ορισθέντος από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς Δικαστή, κατ’άρθρο 74 παρ.2 ν. 4690/2020, μετά τη ματαίωση της συζήτησης της κατά την δικάσιμο στις 18-2-2021, λόγω της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων για υγειονομικούς λόγους (πανδημία covid 19), και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 27-2-2020, δηλαδή εντός της νόμιμης προθεσμίας του άρθρου 518 παρ. 1του ΚΠολΔ, καθόσον αντίγραφο της εκκαλουμένης επιδόθηκε νόμιμα στους εκκαλούντες στις 28-1-2020, (βλ. τις με αριθμό … και …./28-1-2020 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών, ……….). Επιπλέον, για αυτήν έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο, ποσού 100 ευρώ, κατ΄άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ (βλ. το …………../2020 ηλεκτρονικό παράβολο. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της(άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Με την αγωγή τους οι ενάγοντες εξέθεταν, ότι είναι χειρούργοι οδοντίατροι, που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στον Πειραιά και ότι στις 27-9-2016 στη προσπάθεια τους να εξεύρουν νέους συνεργάτες, εργαστηριούχους οδοντοτεχνίτες, απέστειλαν σε μέλη των εναγομένων, κοινό μήνυμα, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με το οποίο τους πρότειναν συνεργασία αντί αμοιβής, οριζόμενης σε συγκεκριμένα ποσά για τις διάφορες οδοντοτεχνικές εργασίες καθώς και πολιτική έκπτωσης με βάση το συνολικό μηνιαίο τζίρο από τη μεταξύ τους συνεργασία, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα, ότι ο δεύτερος εναγόμενος μόλις έλαβε γνώση της πρότασης τους, εκτιμώντας ως ιδιαίτερα χαμηλές και απαξιωτικές τις προτεινόμενες εκ μέρους τους αμοιβές, απέστειλε προς δημοσίευση στον ιστότοπο της πρώτης εναγόμενης επιστολή με συκοφαντικό σε βάρος τους περιεχόμενο, που εκτίθεται αναλυτικά, κατηγορώντας τους, μεταξύ άλλων, ψευδώς, ότι με τις χαμηλές αμοιβές, που αναφέρουν στο μήνυμα προς τους συνάδερφους τους, θέτουν σε κίνδυνο την δημόσια υγεία, λόγω της κακής ποιότητας των υλικών, που θα εξασφάλιζαν για τους πελάτες τους, ενώ επιπλέον, εξωθούσαν όσα από τα μέλη τους τυχόν αποδεχόταν την πρόταση τους για συνεργασία με αυτούς τους όρους, σε φορολογικές παραβάσεις, ότι ακολούθως στις 3-10-2016 η πρώτη εναγόμενη εξέδωσε δελτίο τύπου με αντίστοιχο περιεχόμενο, το οποίο, ομοίως, ανήρτησε στην επίσημη ιστοσελίδα της, με επισυναπτόμενο έγγραφο την επιστολή του δευτέρου εναγομένου, ενώ στις 6-10-2016, ανήρτησε για πρώτη φορά αυτούσιο και το κείμενο της δικής τους προσφοράς, και ότι οι εναγόμενοι παρά τις εξώδικες οχλήσεις των ιδίων (εναγόντων) να σταματήσουν την προσβλητική τους συμπεριφορά συνέχισαν να διατηρούν αναρτημένα τα προαναφερθέντα κείμενα, στα οποία μπορούσε να έχει πρόσβαση οιοσδήποτε χρήστης του διαδικτύου, με τα οποία διέδιδαν σε βάρος τους τα συκοφαντικά αυτά γεγονότα εν γνώση της αναλήθειας τους, προσβάλλοντας με αυτό τον τρόπο υπαίτια και παράνομα την προσωπικότητα τους. Ζητούσαν δε κατόπιν νομότυπης τροπής του αιτήματος για επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό (άρθρα 223 εδ. β’ ΚΠολΔ ): α) να υποχρεωθεί η πρώτη εναγόμενη να αποσύρει από το διαδικτυακό της ιστότοπο την επίδικη ανάρτηση και να διαγράψει από αυτόν τα σχετικά αποθηκευμένα αρχεία εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από τη δημοσίευση της εκδοθησομένης απόφασης και β) να απειληθεί κατά αυτής χρηματική ποινή, ποσού πενήντα χιλιάδων ευρώ (50.000,00€) και προσωπική κράτηση σε βάρος του νομίμου εκπροσώπου της και Προέδρου του Διοικητικού του Συμβουλίου, …………….., διάρκειας τριών (3) μηνών, για την περίπτωση μη συμμόρφωσης της, γ) να απαγορευθεί σε αμφότερους τους εναγόμενους η προσβολή της προσωπικότητας τους στο μέλλον και η επανάληψη δημοσίων αναφορών στο πρόσωπο τους ανάλογου περιεχομένου, δ) να απειληθεί σε βάρος εκάστου των εναγομένων χρηματική ποινή ποσού πενήντα χιλιάδων ευρώ (50.000,00€) και προσωπική κράτηση σε βάρος των νομίμων εκπροσώπων τους, ήτοι του Προέδρου του Δ.Σ. της πρώτης εναγομένης, …….. και της Προέδρου του Δ.Σ. του δευτέρου εναγομένου, …………., διάρκειας τριών (3) μηνών, για την περίπτωση μη συμμόρφωσης τους με το διατακτικό της απόφασης σε σχέση με το ανωτέρω αίτημα, ε) να υποχρεωθεί η πρώτη εναγόμενη να καταχωρίσει στην ιστοσελίδα της εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης άλλως από την τελεσιδικία της, περίληψη αυτής, στ) να απειληθεί σε βάρος της χρηματική ποινή, για κάθε ημέρα καθυστέρησης, ίση με το 1/10 της επιδικασθησομένης χρηματικής ικανοποίησης προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης εκάστου εξ αυτών, καθώς και ζ) να αναγνωριστεί η υποχρέωση εκάστου των εναγομένων να καταβάλει σε έκαστο εξ αυτών (εναγόντων) το ποσό των πενήντα χιλιάδων ευρώ (50.000,00€), ως χρηματική ικανοποίηση, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Με την εκκαλουμένη απόφαση το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού απέρριψε τα παρεπόμενα αγωγικά αιτήματα περί επιβολής προσωπικής κράτησης σε βάρος των νομίμων εκπροσώπων των εναγομένων, ως αόριστα, επειδή αυτοί δεν ενάγονταν και προσωπικά, ακολούθως έκανε δεκτή την αγωγή στην ουσία της και υποχρέωσε την πρώτη εναγόμενη, αφενός να αποσύρει από το διαδικτυακό της ιστότοπο την επίδικη ανάρτηση και να διαγράψει από αυτόν τα σχετικά αποθηκευμένα αρχεία εντός προθεσμίας ενός μήνα από την κοινοποίηση της απόφασης, με την απειλή χρηματικής ποινής, ποσού τριών χιλιάδων ευρώ για την περίπτωση μη συμμόρφωσης της, και αφετέρου να καταχωρίσει στην ιστοσελίδα της εντός προθεσμίας δύο μηνών από τη κοινοποίηση αυτής περίληψη της απόφασης, με την απειλή χρηματικής ποινής, για κάθε ημέρα καθυστέρησης δημοσίευσης, ποσού χιλίων ευρώ, ενώ επιπλέον αναγνώρισε την υποχρέωση εκάστου των εναγομένων να καταβάλει σε έκαστο εκ των εναγόντων χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ποσού τριών χιλιάδων ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι εναγόμενοι με την ένδικη έφεση τους επικαλούμενοι εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, με σκοπό να απορριφθεί καθ’ολοκληρίαν η αγωγή.
ΙΙΙ. Περαιτέρω, οι εφεσίβλητοι-ενάγοντες άσκησαν με ιδιαίτερο δικόγραφο τη με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2021 αντέφεση τους (άρθρο 523 παρ. 1 ΚΠολΔ), που στρέφεται κατά του κεφαλαίου της εκκαλουμένης απόφασης, που αφορά στην επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, παραπονούμενοι για την μερική απόρριψη του σχετικού αιτήματος τους. Αυτή κοινοποιήθηκε εμπρόθεσμα στους εκκαλούντες (βλ. τις με αριθμό … και …./ 13-1-2021 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών, ………..) και έχει ασκηθεί παραδεκτά, καθόσον αναφέρεται στο ήδη εκκληθέν με την έφεση των εναγομένων κεφάλαιο της εκκαλουμένης περί της υπαιτιότητας τους (ΟλΑΠ 10/2015 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επομένως, πρέπει να συνεκδικαστεί με αυτήν λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας (άρθρα 31, 246, 591 ΚΠολΔ), να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της κατά την ίδια διαδικασία. Εξάλλου, όπως προκύπτει από το φάκελο της δικογραφίας ο πληρεξούσιος δικηγόρος των εφεσίβλητων-αντεκκαλούντων, ……….. με τις από 1-6-2021 δηλώσεις του, συμφώνησε με την ιδιότητά του αυτή, να συζητηθούν η έφεση και η αντέφεση κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, χωρίς να παραστεί κατά την εκφώνησή τους, τις δηλώσεις δε αυτές παρέδωσε στον αρμόδιο Γραμματέα αυθημερόν. Όμως από παραδρομή αυτές τελικώς δεν καταχωρήθηκαν στο οικείο πινάκιο, με συνέπεια κατά την εκφώνηση των υποθέσεων στο ακροατήριο, να σημειωθεί σε αυτό, ότι η συζήτηση της έφεσης και της αντέφεσης έγινε ερήμην των εν λόγω διαδίκων. Οι ως άνω εφεσίβλητοι-αντεκκαλούντες, ωστόσο, πρέπει να δικασθούν σαν να είναι παρόντες, δεδομένου ότι η τελική κρίση για την εμφάνιση και εκπροσώπηση τους ανήκει στο δικαστήριο και αποτυπώνεται στην απόφασή του (Βλ. ΕφΑθ 1710/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
ΙΙΙ. Από τα άρθρα 57 εδ. α`, 59 εδ. α` και 932 ΑΚ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 361, 362 και 367 ΠΚ, συνάγονται τα εξής: Όποιος παράνομα προσβάλλεται στην προσωπικότητά του, νοουμένη ως το προστατευόμενο από το Σύνταγμα (άρθρ. 2 παρ.1) σύνολο των αξιών που απαρτίζουν την ουσία του ανθρώπου, και ειδικότερα προσβάλλεται στην προστατευόμενη από το Σύνταγμα (αρθρ. 5 παρ.2) τιμή ή υπόληψή του, με δυσφήμηση ή εξύβριση, έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον. Το δε δικαστήριο δύναται, επιπλέον, αφού λάβει υπ` όψη το είδος της προσβολής, να καταδικάσει τον υπαίτιο προσβολέα να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη εκείνου που έχει προσβληθεί. Η ικανοποίηση συνίσταται σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα, ή σε οτιδήποτε επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Τέτοιο προστατευόμενο έννομο αγαθό είναι και η τιμή και η υπόληψη κάθε ανθρώπου. Εξ άλλου, κατά το άρθρο 914 ΑΚ, όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει, κατά δε το άρθρο 932 ΑΚ σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του. Για να γεννηθεί αξίωση προστασίας από προσβολή της προσωπικότητας κατά τις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914, 932 του ΑΚ πρέπει η προσβολή να είναι παράνομη, να αντίκειται δηλαδή σε διάταξη που απαγόρευε συγκεκριμένη πράξη, με την οποία προσβάλλεται έκφανση αυτής, είναι δε αδιάφορο σε ποιο τμήμα δικαίου βρίσκεται η διάταξη που απαγορεύει την προσβολή. Έτσι, η προσβολή μπορεί να προέλθει και από ποινικώς κολάσιμη πράξη, όπως εξύβριση, απλή δυσφήμηση ή συκοφαντική δυσφήμηση, που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 361, 362 και 363 του Π.Κ. Ειδικότερα, από τη διάταξη του άρθρου 361 παρ.1 ΠΚ, κατά την οποία όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφήμησης (άρθρα 362 και 363), προσβάλλει την τιμή άλλου με λόγο ή με έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή, συνάγεται ότι για τη στοιχειοθέτηση της αξιόποινης πράξεως της εξυβρίσεως, που συνιστά συγχρόνως και αδικοπραξία κατά τις ΑΚ 57-59 και 914, απαιτείται ο δράστης να εκδηλώνει αμφισβήτηση για την ηθική ή κοινωνική αξία κάποιου προσώπου ή καταφρόνηση. Η εκδήλωση αυτή του δράστη μπορεί να συντελεσθή είτε προφορικώς είτε εγγράφως, είτε με έργο, αρκεί να κατατείνει στην μείωση της τιμής ή της υπολήψεως του παθόντος. Για την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος αυτού απαιτείται ο δράστης να γνωρίζει και να θέλει με την ενέργειά του να προσβάλει την τιμή και υπόληψη του παθόντος. Απλές κρίσεις και γνώμες ή χαρακτηρισμοί που ενέχουν αμφισβήτηση κατά την κοινή αντίληψη της κοινωνικής ή ηθικής αξίας του παθόντος ή εκδήλωση καταφρονήσεως ή ονειδισμού αυτού είναι δυνατόν να θεμελιώσουν το έγκλημα της εξυβρίσεως όχι όμως εκείνο της δυσφημήσεως (απλής ή συκοφαντικής). Όμως, κατά το άρθρο 367 παρ. 1 περ. α- δ` ΠΚ το άδικο των προβλεπόμενων στα άρθρα 361 και 362 του ίδιου Κώδικα πράξεων αίρεται, μεταξύ των άλλων περιπτώσεων που προβλέπονται στο άρθρο αυτό, και όταν πρόκειται για εκδηλώσεις που γίνονται για την εκτέλεση νομίμων καθηκόντων, την άσκηση νόμιμης εξουσίας ή για τη διαφύλαξη (προστασία) δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον ή σε ανάλογες περιπτώσεις (περ. γ` και δ`). Επίσης στην παρ. 2 του ιδίου άρθρου ορίζεται ότι η προηγούμενη διάταξη (της παρ. l) δεν εφαρμόζεται: α) όταν οι παραπάνω κρίσεις και εκδηλώσεις περιέχουν τα συστατικά στοιχεία της πράξης του άρθρου 363 ΠΚ (συκοφαντικής δυσφήμησης) και β) όταν από τον τρόπο της εκδήλωσης ή από τις περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε η πράξη προκύπτει σκοπός εξύβρισης. Από τον συνδυασμό των διατάξεων αυτών προκύπτει ότι ο άδικος χαρακτήρας των πράξεων της εξύβρισης και της απλής δυσφήμησης (άρθρα 361 και 362 ΠΚ) αίρεται και στην περίπτωση που οι σχετικές εκδηλώσεις γίνονται για διαφύλαξη δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον. Η τελευταία αυτή διάταξη (ΠΚ 367) για την ενότητα της έννομης τάξεως εφαρμόζεται αναλογικώς και στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου, όπως αυτός οριοθετείται από τις προαναφερόμενες διατάξεις των άρθρων 57-59 και 914 επ. ΑΚ. Επομένως, αιρομένου του άδικου χαρακτήρα των προαναφερθεισών αξιοποίνων πράξεων (με την επιφύλαξη, όπως κατωτέρω, της ΠΚ 367 παρ. 2) αποκλείεται και το στοιχείο του παρανόμου της επιζήμιας συμπεριφοράς ως όρου της αντίστοιχης αδικοπραξίας του αστικού δικαίου. Έτσι, η προβολή περιπτώσεως του άρθρου 367 παρ. 1 του ΠΚ αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό καταλυτικό της αγωγής του προσβληθέντος (ένσταση), λόγω άρσεως του παρανόμου της προσβολής. Ωστόσο, κατά την παρ. 2 του άρθρου 367 Π.Κ., η προαναφερόμενη άρση του άδικου χαρακτήρα της προσβολής με δυσφήμηση ή εξύβριση ανατρέπεται, αν από τον τρόπο που έλαβαν χώρα οι δυσφημιστικές ή εξυβριστικές δηλώσεις προκύπτει σκοπός εξυβρίσεως, δηλαδή σκοπός εκφράσεως καταφρονήσεως από τον προσβολέα προς εκείνον που προσβάλλεται. Ειδικός σκοπός εξυβρίσεως, που ως νομική έννοια ελέγχεται από τον Άρειο Πάγο, υπάρχει στον τρόπο εκδηλώσεως τής προσβλητικής της τιμής του άλλου συμπεριφοράς, όταν αυτός δεν ήταν αντικειμενικώς αναγκαίος για τη δέουσα απόδοση του περιεχομένου της σκέψεως εκείνου που φέρεται ότι ενεργεί από δικαιολογημένο ενδιαφέρον και ο οποίος, καίτοι γνώριζε τούτο, χρησιμοποίησε τον τρόπο αυτόν για να προσβάλει την τιμή του άλλου. Έτσι, ο ειδικός σκοπός εξυβρίσεως έγκειται στην ενσυνείδητη υπέρβαση των ορίων του δικαιώματος, η οποία κατατείνει ειδικώς στην προσβολή της τιμής και αποτελεί πρόσθετο στοιχείο της υποκειμενικής υποστάσεως του αδικήματος (ΑΠ 718/2017 ΝΟΜΟΣ).
IV. Από την επανεκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα των εναγομένων και της ανωμοτί εξέτασης του πρώτου ενάγοντος, που νομότυπα εξετάστηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του, και όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που προσκομίζονται μετ’ επικλήσεως και λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη ή για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι ενάγοντες, που τυγχάνουν σύζυγοι, είναι χειρούργοι οδοντίατροι, μέλη του Οδοντιατρικού Συλλόγου Πειραιώς, και διατηρούν ιδιωτικά ιατρεία, ο μεν πρώτος στο Κερατσίνι και η δεύτερη στον Πειραιά. Στις 27-9-2016 στα πλαίσια της αναζήτησης νέων συνεργατών (οδοντοτεχνιτών) απέστειλαν μαζικά μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου πρόταση συνεργασίας (που ονομάτισαν προσφορά εργασίας) προς όλους τους οδοντοτεχνίτες, που διατηρούν νόμιμα εργαστήρια στον Πειραιά, τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των οποίων ανηύραν από τον ιστότοπο της πρώτης εναγόμενης, στην οποία ανέφεραν τις ειδικότερες τιμές-αμοιβές, που προτίθεντο να τους καταβάλουν για την κατασκευή των αναφερόμενων προσθετικών αποκαταστάσεων, και πλέον συγκεκριμένα τριάντα πέντε ευρώ (35,00€) για μεταλλοκεραμική στεφάνη, είκοσι οκτώ ευρώ (28,00€) για μεταλλοακρυλική στεφάνη, δέκα ευρώ (10,00€) για ακρυλική στεφάνη, δέκα ευρώ (10,00€) για χυτό άξονα, είκοσι ευρώ (20,00€) για ολική χυτή, εβδομήντα ευρώ (70,00€) για στεφάνη ζιρκονίου, εκατόν τριάντα πέντε ευρώ (135,00€) για ολική οδοντοστοιχία, τριάντα πέντε ευρώ (35,00€) για αναγόμωση, εκατόν εβδομήντα ευρώ (170,00€) για μερική οδοντοστοιχία με μεταλλικό σκελετό για δύο σειρές δοντιών και εκατόν πενήντα ευρώ (150,00€) για μία σειρά δοντιών, τριάντα ευρώ (30,00€) για εργασία attachment και ογδόντα ευρώ (80,00€) για τηλεσκοπικές στεφάνες/φρεζαριστά. Επιπλέον, αυτοί ζήτησαν να τους γίνεται και έκπτωση ανάλογα με την ποσότητα της εργασίας και με μηνιαίο τζίρο, υπολογιζόμενο βάσει των ανωτέρω τιμών και δη σε ποσοστό 15% για εργασίες αξίας από πεντακόσια ευρώ (500,00€) έως χίλια πεντακόσια ευρώ (1500,00€), 20% για εργασίες αξίας από χίλια πεντακόσια ευρώ (1.500,00€) έως δύο χιλιάδες πεντακόσια ευρώ (2.500,00€) και 25% για εργασίες αξίας άνω των δύο χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (2.500,00€), ενώ αναφορικά με την εκ μέρους τους καταβολή της αμοιβής για κάθε εργασία ζήτησαν αυτή να γίνεται σταδιακά, με άμεση εξόφληση μετά την ολοκλήρωση της. Τέλος, ανέφεραν τα στοιχεία επικοινωνίας τους για την περίπτωση που ο οδοντοτεχνίτης -παραλήπτης της προσφοράς τους ενδιαφερόταν για τη σύναψη συνεργασίας. Όταν ο δεύτερος εναγόμενος, Σύλλογος, έλαβε γνώση της ως άνω πρότασης συνεργασίας των εναγόντων προς στα μέλη του, αντέδρασε άμεσα, συντάσσοντας σχετική επιστολή σε έντονο ύφος και με καταγγελτικό τόνο, που ακολούθως δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο της πρώτης εναγόμενης, Πανελλήνιας Ομοσπονδίας, υπό την ηλεκτρονική διεύθυνση «www. poeo.gr», και είχε το ακόλουθο περιεχόμενο: «Προς κ. ………. & …………. (Χειρουργοί Οδοντίατροι). Αποστείλατε την 27/09/2016 και ώρα 15:50 μ.μ. μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (μαζική αποστολή) σε ένα μεγάλο πλήθος νομίμων Εργαστηριούχων Οδοντοτεχνιτών του Πειραιά, σαράντα επιτηδευματιών και πλέον, ηλεκτρονικό μήνυμα με θέμα: «ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟ 2 ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΥΣ ΠΡΟΣ ΟΔΟΝΤΟΤΕΧΝΙΤΗ». Επί αυτού του μηνύματος θα θέλαμε να σας επισημάνουμε παρακάτω: Καταρχήν θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι η κατάρτιση και αποδοχή μίας εμπορικής, οικονομικής συμφωνίας μεταξύ συναλλασσομένων απαιτεί, κατόπιν συζητήσεων και διαπραγματεύσεων, την σύμφωνη γνώμη και των δύο πλευρών και όχι την αντιεπαγγελματική συμπεριφορά που προκύπτει στο ηλεκτρονικό μήνυμα (προσφέροντας μονομερώς τιμοκατάλογο προσφερόμενων υπηρεσιών). Επίσης θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι, ενώ αποστείλατε τιμοκατάλογο προσφερόμενων υπηρεσιών δεν μπήκατε στον κόπο να αναγράψετε τις προσφερόμενες ποσότητες που αντιστοιχούν στον τιμοκατάλογο. Θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι και μεγάλοι Οργανισμοί του Δημοσίου ή Ιδιωτικού Τομέα, με τεράστια διαπραγματευτική ικανότητα, προσφέρουν ποσότητες και οι τιμές προσφέρονται κατά το δοκούν του καθενός που συμμετέχει στην εκάστοτε διαδικασία. Θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι οι νόμιμοι Εργαστηριούχοι Οδοντοτεχνίτες είναι ο καθένας ανεξάρτητος επιτηδευματίας, όπως και εσείς, και την εμπορική, τιμολογιακή και εισπρακτική του πολιτική (τιμοκατάλογος, τυχόν εκπτώσεις) την χαράζει ο καθένας όπως κρίνει στην επιχείρηση του. Επίσης θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι όλα όσα αναγράφετε στο ηλεκτρονικό σας μήνυμα περικλείουν αρκετές φορολογικές παραβάσεις, που τις ζητάτε να διενεργηθούν δημόσια από εσάς αλλά το κυριότερο να συμπαρασύρετε σε αυτές και πλειάδα νομίμων επιτηδευματιών. Θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι, λόγω του ότι η εργασία όλων ανάγεται στην στοματική υγιεινή των ασθενών σας, δεν εξαντλούνται όλα στον χαμηλό τιμοκατάλογο, που σημαίνει ότι η εργασία μπορεί να μην είναι η ανάλογη από πλευράς υγιεινής και να έχει άμεσες επιπτώσεις στους ασθενείς, αν αυτό φυσικά σημαίνει κάτι για εσάς σαν Ιατρός. Θα έπρεπε να γνωρίζατε ότι οι Σύλλογοι Εργαστηριούχων Οδοντοτεχνιτών από κοινού με τους Οδοντιατρικούς Συλλόγους χειρίζονται και αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους κακόβουλα γεγονότα και θέματα μη νόμιμων εργαστηρίων και οδοντιατρείων. Για όλους αυτούς τους λόγους, αποδοκιμάζουμε έντονα το αποσταλέν από εσάς ηλεκτρονικό μήνυμα θεωρούμε ότι προσβάλει όλους τους νόμιμους Εργαστηριούχους Οδοντοτεχνίτες, το θεωρούμε αντιεπαγγελματικό, προσβλητικό για έναν ολόκληρο κλάδο επιτηδευματιών, αλλά ταυτόχρονα προσβάλει και δυσφημίζει από κάθε πλευρά και τον κλάδο στον οποίο ανήκετε. Και σας καλούμε άμεσα να αποσύρετε το αποτρόπαιο ηλεκτρονικό σας μήνυμα, και θα πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτό αποτελεί κοινή άποψη όλων των νομίμων Εργαστηριούχων Οδοντοτεχνιτών, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που τους αποστείλατε το εξεφτελιστικό ηλεκτρονικό σας μήνυμα». Ακολούθως, στις 3-10-2016 στον ίδιο ιστότοπο αναρτήθηκε το υπ’ αριθ. 11/3-10-2016 δελτίο τύπου της πρώτης εναγομένης, με το εξής περιεχόμενο: «Στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Π.Ο.Ε.Ο., το Σάββατο 1/10/2016 στη Θεσσαλονίκη, συζητήθηκε ανάμεσα σε άλλα και η «προσφορά εργασίας» από δύο οδοντιάτρους του Πειραιά. Όλα τα μέλη του Δ.Σ εξέφρασαν την αγανάκτηση τους για το ύφος αλλά και το περιεχόμενο της επιστολής. Τονίσθηκε ιδιαίτερα ο κίνδυνος που προκύπτει για τη Δημόσια Υγεία από την πρόταση του κ. ………. και της κας. ……….. …….. Αποφασίσαμε να στηρίξουμε τις ενέργειες του Συλλόγου Εργ. Οδοντοτεχνιτών Πειραιά και των συναδέλφων, που έλαβαν την επιστολή, μέχρι την απόσυρση της. Θεωρούμε δεδομένο ότι ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Πειραιά καθώς και η Οδοντιατρική Ομοσπονδία θα αποδοκιμάσουν την ενέργεια των δύο συναδέλφων τους». Σε συνέχεια δε αυτού παρατίθετο και η ως άνω επιστολή του δευτέρου εναγομένου, όχι, όμως, και η έγγραφη προσφορά των εναγόντων, η οποία για πρώτη φορά αναρτήθηκε στον συγκεκριμένο ιστότοπο στις 6-10-2016 μαζί με την εκ νέου ανάρτηση του προαναφερόμενου δελτίου τύπου και της επιστολής των εναγομένων. Το ως άνω δελτίο τύπου κοινοποιήθηκε ακολούθως και στον Οδοντιατρικό Σύλλογο Πειραιώς για να λάβει γνώση και να πάρει θέση, ο οποίος με το από 13-10-2016 έγγραφο του, που κοινοποιήθηκε αρμοδίως στους εναγόμενους, απάντησε τα κάτωθι: «Ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Πειραιά θεωρεί ιδιωτική υπόθεση την προσπάθεια επίτευξης μιας συμφωνίας οικονομικού περιεχομένου μεταξύ οδοντιάτρου και οδοντοτεχνίτη, όπως μας έγινε γνωστή. Ο Οδοντοτεχνικός Σύλλογος δεν έχει θέσει τέτοιο ζήτημα. Δεν υπάρχει κάποια παράβαση των οδοντιάτρων, πειθαρχικής ή άλλης μορφής ώστε ο σύλλογος μας να οφείλει και να δύναται να τους εγκαλέσει, όπως και δεν υφίσταται οιασδήποτε μορφής δυσφήμιση από τα μέλη μας …….. και ……. ….. Δεν υφίσταται ζήτημα για τη δημόσια υγεία, αφού την ευθύνη της προσθετικής αποκατάστασης των ασθενών, την έχει ο οδοντίατρος, ο οποίος ελέγχει και αποδέχεται ή όχι την ποιότητα της προσφερόμενης οδοντοτεχνικής εργασίας. Ο οδοντοτεχνίτης μπορεί να αρνηθεί ευγενικά την προσφερόμενη συνεργασία και το θέμα να λήξει. Ο Οδοντιατρικός Σύλλογος ενδιαφέρεται πάντα για την ευόδωση συνθηκών καλής συνεργασίας με τους οδοντοτεχνίτες, τους οποίους θεωρεί πολύτιμους συνεργάτες του. Στις νέες οικονομικές συνθήκες θεωρούμε ότι διαμορφώνονται οι ανάγκες αναζήτησης νέων συνθηκών επιβίωσης στην ελεύθερη αγορά, γι αυτό και δεν μπορούμε να καταδικάσουμε τις προσπάθειες που εκδηλώνονται από πλευράς των μελών μας. Υπενθυμίζουμε σε κάθε περίπτωση ότι δεν υφίστανται κατώτερες τιμές σε οδοντοτεχνικές εργασίες ή εργασία κοστολόγησης οδοντοτεχνικών εργασιών η οποία να μας έχει κοινοποιηθεί. Τέλος, ζητούμε να σταματήσει άμεσα κάθε αναφορά στα μέλη μας οδοντιάτρους ….. και ………. καθώς και οιοδήποτε κείμενο-δημοσίευση σε οποιοδήποτε μέσο κοινωνικής δικτύωσης που αναφέρεται σε μέλος μας οδοντίατρο, στα πλαίσια της καλής συνεργασίας ανάμεσα στους δύο κλάδους.». Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι τα αναφερόμενα στην ως άνω επιστολή του δεύτερου εναγόμενου καθώς και στο δελτίο τύπου την πρώτης εναγόμενης, ως επι τω πλείστον δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια και επιπλέον είναι προσβλητικά για τους ενάγοντες. Ειδικότερα, η προτεινόμενη εκ μέρους των εναγόντων συμφωνία για παροχή εκπτώσεων αναλόγως με το τζίρο, που δεν είναι άγνωστη πρακτική στις συναλλαγές, δεν οδηγεί σε διάπραξη φορολογικών αδικημάτων, καθόσον οι φορολογικές υποχρεώσεις που απορρέουν από τέτοιου είδους συναλλαγές δύνανται να τακτοποιηθούν λογιστικά με την έκδοση σχετικών πιστωτικών τιμολογίων. Ομοίως, η επιδίωξη από αυτούς χαμηλότερης τιμολόγησης των σχετικών οδοντοτεχνικών εργασιών, προκειμένου να προσφέρουν και οι ίδιοι με τη σειρά τους οικονομικότερες υπηρεσίες στους πελάτες τους, ενόψει και της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης λόγω της παρατεταμένης κρίσης, δεν συνεπάγεται ότι αυτοί ήταν διατεθειμένοι να δεχθούν και ακατάλληλες εκ μέρους των οδοντοτεχνιτών εργασίες ή να συνεργαστούν με μη νόμιμα εργαστήρια και να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία των πελατών τους, όπως αβάσιμα υποστηρίζουν οι εναγόμενοι, δεδομένου ότι οι ίδιοι φέρουν σε κάθε περίπτωση την τελική ευθύνη για την επιτυχία των ιατρικών υπηρεσιών τους. Τέλος, η ως άνω επαγγελματική πρόταση των εναγόντων θεωρούμενη στο σύνολο της δεν δύναται να θεωρηθεί ότι απαξιώνει την συναλλακτική ελευθερία των αποδεκτών της, οδοντοτεχνιτών, όπως αβασίμως διατείνονται οι εναγόμενοι, διότι δεν είχε τον απόλυτο χαρακτήρα, που αυτοί εκτιμούν, με την έννοια της εκ προοιμίου απόρριψης οιασδήποτε δυνατότητας διαπραγμάτευσης μεταξύ των μερών για την επίτευξη τυχόν ευνοϊκότερων για τους αποδέκτες της όρους, καθόσον κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται αλλά ούτε και υπονοείται από τους ενάγοντες στην πρόταση τους. Επομένως, εναπόκειτο στην διακριτική ευχέρεια των παραληπτών του μηνύματος -προσφοράς των εναγόντων να την απορρίψουν αυθωρεί ως μη συμφέρουσα ή να έρθουν σε διερευνητική επαφή με τους ενάγοντες για να εξετάσουν το ενδεχόμενο συνεργασίας με άλλους όρους, όπως τελικώς επέλεξαν να πράξουν κάποιοι εξ αυτών, πετυχαίνοντας στη πορεία καλύτερες αμοιβές για τις υπηρεσίες τους. Περαιτέρω, οι εναγόμενοι ισχυριζόμενοι τα ως άνω δυσφημιστικά για τους ενάγοντες, έχοντας την εσφαλμένη πεποίθηση ότι ήσαν αληθή, προσβάλλουν ευθέως τη προσωπικότητα αυτών και δη την επαγγελματική ακεραιότητα και το ήθος τους, καθόσον τους προσάπτουν αλαζονική συμπεριφορά και τους εμφανίζουν έτοιμους να θυσιάσουν την υγεία των ασθενών τους για το προσωπικό τους κέρδος και να παραβούν τη φορολογική νομοθεσία. Οι εναγόμενοι με τις προτάσεις τους ισχυρίστηκαν πρωτοδίκως ότι ενήργησαν από δικαιολογημένο ενδιαφέρον (άρθρο 367 παρ1εδ.α ΠΚ) και δη προς προάσπιση των συμφερόντων των μελών τους, επειδή οι προτεινόμενοι όροι συνεργασίας από τους ενάγοντες (αρχικές τιμές και έκπτωση με βάση τον μηνιαίο τζίρο) θα οδηγούσαν με βεβαιότητα τις αμοιβές τους κάτω των προβλεπομένων στο νόμο ορίων (ΥΑ Υ7γ/ΓΠ/οικ 116100 ,ΦΕΚ Β 1502/11-10-2006)αλλά και κάτω του κόστους και θα δημιουργούσαν συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού στον κλάδο τους (πρβλ. τις οριζόμενες στο νόμο κάτωθι τιμές :Στεφάνη ακρυλική μεταβατική επτά ευρώ και εβδομήντα εννέα λεπτά (7,79€), στεφάνη ολική χυτή δεκαοκτώ ευρώ και δεκαοκτώ λεπτά (18,18€), στεφάνη μεταλλοακρυλική ανά δόντι δεκαοκτώ ευρώ και δεκαοκτώ λεπτά (18,18€), στεφάνη μεταλλοκεραμική ανά δόντι τριάντα έξι ευρώ και τριάντα πέντε λεπτά (36,35€), άμεση ανασύσταση μύλης με χυτό άξονα επτά ευρώ και εβδομήντα εννέα λεπτά (7,796), έμμεση ανασύσταση μύλης με χυτό άξονα δέκα ευρώ και τριάντα εννέα λεπτά (10,39€), μεταλλικός σκελετός μερικής οδοντοστοιχίας 41,09), ενώ τελικώς θα ευνοούνταν τα παράνομα οδοντοτεχνικά εργαστήρια με συνακόλουθους κινδύνους για τη Δημόσια Υγεία, καθόσον ένα νομίμως λειτουργούν οδοντοτεχνικό εργαστήριο, που τηρεί τα προβλεπόμενα υγειονομικά πρότυπα, δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει προσφέροντας τέτοιες τιμές. Σχετικά δε κατέθεσε πρωτοδίκως και ο μάρτυς των εναγομένων, σύμφωνα με τον οποίο το έντονο ύφος των επίδικων αναρτήσεων- δημοσιεύσεων οφειλόταν στην ανάγκη οι εναγόμενοι να στηλιτεύσουν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά ως εκβιαστική και επικίνδυνη και να αποτρέψουν παρόμοιες συμπεριφορές από άλλους οδοντιάτρους στο μέλλον. Ο ως άνω, όμως, ισχυρισμός που παραδεκτά επαναφέρεται με τον δεύτερο λόγο της έφεσης, δεν δύναται να γίνει δεκτός ως βάσιμος, διότι από τον τρόπο, που εκδηλώθηκε η εν λόγω συμπεριφορά των εναγομένων προκύπτει σαφώς σκοπός εξύβρισης των εναγόντων (άρθρο 367 παρ.2 ΠΚ), κατά παραδοχή της σχετικής αντένστασης, που αυτοί νομίμως προέβαλαν καθ’ υποφοράν με την αγωγή τους, όπως ορθώς δέχθηκε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο. Ειδικότερα, η σύνταξη και το ύφος των ως άνω κειμένων (επιστολής και δελτίου τύπου) σε συγκεκριμένα σημεία αυτών, όπως αυτά αναφέρθηκαν κατά λέξη παραπάνω, και δη οι περιεχόμενοι σε αυτά βαρείς χαρακτηρισμοί, όπως «αντιεπαγγελματική συμπεριφορά», «αν φυσικά σημαίνει κάτι για εσάς σαν Ιατρός», «τέτοιου είδους κακόβουλα γεγονότα», «προσβλητικό για ένα ολόκληρο κλάδο επιτηδευματιών», «προσβάλλει και δυσφημίζει από κάθε πλευρά και τον κλάδο στο οποίο ανήκετε», «αποτρόπαιο ηλεκτρονικό μήνυμα», «εξεφτελιστικό ηλεκτρονικό μήνυμα», σε συνδυασμό με το γεγονός της μη άμεσης ανάρτησης και της επιστολής των ίδιων των εναγόντων προς σύγκριση του περιεχομένου της πρότασης τους σε σχέση με όσα τους προσάπτουν, αλλά και της ονομαστικής αναφοράς των εναγόντων, (αν και ευχερώς θα μπορούσε να γίνει απάλειψη των στοιχείων τους ακόμα και από την επιστολή τους, όταν τελικώς αυτή αναρτήθηκε μαζί με τα λοιπά αρχεία τρεις ημέρες αργότερα) υπερέβαινε το επιβαλλόμενο και αντικειμενικά αναγκαίο μέτρο για το επικαλούμενο δικαιολογημένο ενδιαφέρον της διαφύλαξης και προστασίας του δικαιώματος των μελών των εναγομένων, οι οποίοι ενήργησαν με τον ειδικό σκοπό να πλήξουν τη τιμή και την υπόληψη των εναγόντων και να εκδηλώσουν περιφρόνηση στο πρόσωπο τους. Επομένως, η ως άνω εκδηλωθείσα συμπεριφορά τους διατηρεί τον αδικοπρακτικό της χαρακτήρα και οι ενάγοντες, των οποίων με τις ανωτέρω αναφορές προσβλήθηκε η τιμή και η υπόληψη, δεδομένου ότι οι επίδικες αναρτήσεις, που εμφανίζονται ως αποτέλεσμα σε απλή αναζήτηση του ονόματος τους στο διαδίκτυο δύνανται να περιέλθουν σε γνώση αορίστου αριθμού χρηστών, όπως και συνέβη με ορισμένους ασθενείς των εναγόντων, που τους ρώτησαν σχετικά με την βασιμότητα του περιεχομένου τους, έχουν αξίωση χρηματικής ικανοποίησης, για την ηθική βλάβη που υπέστησαν από την προσβολή αυτή. Συνεπώς, και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ομοίως, αν και με εν μέρει διάφορη αιτιολογία που αντικαθιστάται και συμπληρώνεται με την παρούσα, δεν έσφαλε και οι σχετικοί λόγοι της έφεσης, με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι. Περαιτέρω λαμβανομένων υπόψη του είδους της προσβολής, της έκτασης της βλάβης , τις συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας, τη βαρύτητα του πταίσματος εκάστου των εναγομένων και την οικονομική και κοινωνική κατάσταση των διαδίκων μερών (οι ενάγοντες είναι οδοντίατροι, που διατηρούν επαγγελματική στέγη στον Πειραιά και το Κερατσίνι και οι εναγόμενοι Πανελλήνια Ομοσπονδία και Σωματείο αντίστοιχα, που αριθμούν 20 και 72 μέλη αντίστοιχα, σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα), αυτή ανέρχεται στο ποσό των 3.000 ευρώ για έκαστο ενάγοντα από κάθε εναγόμενο, που κρίνεται εύλογο και σύμφωνα και με την αρχή της αναλογικότητας, η οποία εφαρμόζεται και κατά τον καθορισμό του ύψους της χρηματικής ικανοποίησης, την οποία δικαιούται ο παθών από αδικοπραξία (ΟλΑΠ 9/2015 και 10/2017, ΑΠ 308/2019, ΑΠ 1207/2017, ΑΠ 705/2016, ΑΠ 9/2015, Νόμος), δεδομένου ότι το άνω ποσό βρίσκεται εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με την εκκαλουμένη απόφασή του αναγνώρισε την υποχρέωση εκάστου των εναγομένων να καταβάλει σε έκαστο ενάγοντα ως χρηματική ικανοποίηση για την επίδικη αιτία το ποσό αυτό δεν έσφαλε, και ο μοναδικός λόγος της αντέφεσης με τον οποίο οι αντεκκαλούντες -ενάγοντες ισχυρίζονται τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Κατόπιν τούτου, επειδή δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι της έφεσης και της αντέφεσης προς εξέταση, αυτές πρέπει να απορριφθούν στο σύνολο τους και τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας καθώς και εκείνα των αντεφεσιβλήτων να επιβληθούν σε βάρος των εκκαλούντων και αντεκκαλούντων αντίστοιχα λόγω της ήττας τους (άρθρα 106, 183 και 176 ΚΠολΔ), ενώ για το παράβολο, ποσού 100,00 ευρώ, που οι εκκαλούντες προκατέβαλαν κατά την κατάθεση της εφέσεως τους, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση και την αντέφεση με παρόντες τους διαδίκους
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την έφεση και την αντέφεση κατά της με αριθμό 114/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτές στην ουσία .
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του με αριθμό …………./2020 ηλεκτρονικού παραβόλου.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας σε βάρος των εκκαλούντων και τα ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα των αντεφεσίβλητων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας σε βάρος του αντεκκαλούντων και τα ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 23 Ιουλίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξουσίου δικηγόρου των εκκαλούντων-αντεφεσιβλήτων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ