Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 435/2021

Αριθμός  435/2021

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα  Ε.Τ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις  …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :

ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ:  1) Ομόρρυθμης εταιρείας …………., 2) ……….., υπό την ιδιότητά του ως ομορρύθμου μέλους της ως άνω εταιρείας, …….., 3) ………, υπό την ιδιότητά του ως ομορρύθμου μέλους της ως άνω εταιρείας, ……. και 4) …………., υπό την ιδιότητά της  ως ομορρύθμου μέλους της ως άνω εταιρείας, ……….., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Σταύρο Μαυρομάτη   (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).

ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ………….. η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξουσίας της δικηγόρου Αρετής  Μαργαρίτη.

Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς  την από  27.10.2014 (ΓΑΚ/ΕΑΚ  ………../2014) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 5179/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου     οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες  με την από 28.12.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ  ………./2018) έφεσή τους, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε (ΓΑΚ/ΕΑΚ Εφετείου Πειραιώς …………../2019) αυτή  που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

Ο πληρεξούσιος δικηγόροι των εκκαλούντων, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και η πληρεξούσια δικηγόρος της εφεσίβλητης, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

1).Η κρινόμενη από 28-12-2018 και υπ’ αριμ. εκθ. καταθ.  …………/31-12-2018 έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 5179/2018 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων και κατά την τακτική  διαδικασία, αρμόδια φέρεται προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο (άρθρ. 12, 19 Κ.Πολ.Δ, όπως το τελευταίο ισχύει μετά την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρου 4 του ν. 3994/2011), έχει δε ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, αφού από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως, ούτε παρήλθε τριετία  από τη δημοσίευσή της έως την άσκηση της έφεσης (άρθρ. 495 παρ.1, 498,  511, 513 παρ.1, 516 παρ.1, 517,  518 παρ. 2Κ.Πολ.Δ). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρ.533 παρ.1 Κ.Πολ.Δ.), δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής έχει  κατατεθεί  από  τους  εκκαλούντες, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 4, όπως προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 4055/2012, το νόμιμο παράβολο, όπως προκύπτει  από τη με ημερομηνία 31-12-2018 πράξη κατάθεσης παραβόλων του αρμόδιου Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς.

2).Με την από 27-10-2014  και υπ’ αριθμ. εκθ. καταθ. ………../30-10-2014 αγωγή, που άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη ……….. κατά των ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «…………….», ……….., ……….. και …………,   ισχυρίσθηκε ότι το υπό στοιχεία Γ-2 διαμέρισμα του τρίτου ορόφου της κειμένης στον Πειραιά και επί των οδών ……….. και …… αρ. …….. πολυκατοικίας, που της πώλησαν οι εναγόμενοι και ιδιαίτερα η περιεχόμενη σ’ αυτό κατασκευή του τζακιού και η κατασκευή των καμινάδων, κατά το χρόνο της πώλησης, δεν έφεραν τις συνομολογηθείσες ιδιότητες, αφού δεν έφεραν την ποιότητα που, ως καλόπιστη μέση αγοράστρια, ευλόγως προσδοκούσε, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, από ένα νεόδμητο αξίας 140.000 ευρώ διαμέρισμα με τζάκι, αλλά αντίθετα, τόσο το διαμέρισμα όσο και η λοιπή οικοδομή, καθ’ ο μέρος αφορά την κατασκευή και τοποθέτηση των καμινάδων των τζακιών των διαμερισμάτων Α-2, Β-2 και Γ-2, έφεραν τα αναλυτικώς ανωτέρω εκτιθέμενα πραγματικά κατασκευαστικά ελαττώματα, τα οποία κατέστησαν τη λειτουργία του τζακιού του διαμερίσματός της αδύνατη, αλλά και τη γενικότερη χρήση του εν λόγω διαμερίσματος έντονα προβληματική και επικίνδυνη για την υγεία των ενοίκων του, λόγω αρχικά της ιστορούμενης διαρροής καυσαερίων και εν συνεχεία και εφεξής της εμφανίσεως υγρασίας. Ότι οι εναγόμενοι ως κατασκευαστές και δη με πολυετή οικοδομική δραστηριότητα γνώριζαν πολύ καλά, άλλως όφειλαν να γνωρίζουν, τον ενδεικνυόμενο νόμιμο, ασφαλή και σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης τρόπο κατασκευής και επένδυσης τζακιού και καμινάδας εντός πολυκατοικίας και δη προοριζόμενης για χρήση κατοικίας, όπως επίσης γνώριζαν πολύ καλά, άλλως όφειλαν να γνωρίζουν, ότι οι συγκεκριμένες επίδικες κατασκευές έφεραν τα προεκτεθέντα πραγματικά ελαττώματα και από τη χρήση αυτών, σύμφωνα με τα  διδάγματα της κοινής λογικής και πείρας, θα μπορούσαν να προκύψουν όχι μόνο λειτουργικά   προβλήματα   των   κατασκευών,   αλλά   και   οι   προαναφερόμενοι σοβαρότατοι κίνδυνοι για την υγεία των ενοίκων του συγκεκριμένου διαμερίσματος. Ότι οι εναγόμενοι προχώρησαν στις εν λόγω κατασκευές, αποδεχόμενοι σιωπηρά πλην σαφέστατα το ενδεχόμενο να προκύψουν οι εν λόγω κίνδυνοι, με προφανές κίνητρο την εξοικονόμηση χρημάτων που σήμαινε γι’ αυτούς η κατασκευή παράνομου, πρόχειρου και ανεπαρκέστατα μονωμένου τζακιού και καμινάδων, όπως τα επίδικα, αντί της νόμιμης, ασφαλούς και σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης αντίστοιχης κατασκευής στην οποία όφειλαν να προβούν. Ότι η πραγματική αξία του επιδίκου Γ-2 διαμερίσματος της ως άνω πολυκατοικίας, με τα ανωτέρω πραγματικά κατασκευαστικά ελαττώματα, το οποίο αγόρασε από τους εναγόμενους αντί του πραγματικά συμφωνηθέντος και καταβληθέντος τιμήματος των 140.000 ευρώ, σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στο εν λόγω καταβληθέν τίμημα, αλλά συνεπεία των προεκτεθέντων κατασκευαστικών ελαττωμάτων ήταν κατά το χρόνο της αγοράς του μικρότερη κατά ποσοστό τουλάχιστον 30% από την αντίστοιχη, ίση με 140.000 ευρώ κατά τον ίδιο χρόνο αξία του ίδιου διαμερίσματος χωρίς τα εν λόγω κατασκευαστικά ελαττώματα. Ότι η ίδια κατά ποσοστό μείωση της αξίας αυτού συνεχίζει, βέβαια, να υφίσταται και επομένως δικαιούται να αξιώσει ανάλογη μείωση του ως άνω καταβληθέντος την 30-10-2009 τιμήματος του ως άνω διαμερίσματος, ανερχόμενη σε ποσό 42.000 ευρώ (140.000 ευρώ πραγματικό συμφωνηθέν και καταβληθέν τίμημα για το Γ-2 διαμέρισμα Χ 30% ποσοστό μείωσης αξίας συνεπεία πραγματικών ελαττωμάτων). Ότι η προεκτεθείσα παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά των εναγομένων, ήτοι η εν γνώσει τους πλημμελής και αντίθετη με τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης, με τις αρχές της καλής πίστης και τα κρατούντα συναλλακτικά ήθη ως άνω κατασκευή, με σκοπό την μείωση του κόστους κατασκευής και την εξοικονόμηση χρημάτων και η επίσης αντίθετη με τις αρχές της καλής πίστης και τα κρατούντα συναλλακτικά ήθη απόκρυψη από την ενάγουσα των ανωτέρω πραγματικών πλην κρυμμένων ελαττωμάτων της κατασκευής με σκοπό την είσπραξη μεγαλύτερου τιμήματος, της προξένησε και ηθική βλάβη, ανερχόμενη στο ποσό των 15.000 ευρώ. Ζήτησε δε, μετά από τον παραδεκτό εν μέρει περιορισμό του αιτήματος από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλουν, εις ολόκληρον έκαστος,  α) το ποσό των 28.000 ευρώ και να αναγνωρισθεί ότι υποχρεούνται να της καταβάλουν για την ίδια αιτία το ποσό των 14.000 ευρώ για ανάλογη μείωση του καταβληθέντος τιμήματος του ως άνω διαμερίσματος, κατά ποσοστό 30%, συνεπεία των προεκτεθέντων πραγματικών ελαττωμάτων, ανερχόμενη σε 42.000 ευρώ και β) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να της καταβάλουν, εις ολόκληρον έκαστος,  το ποσό των 10.000 για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την εις βάρος της αδικοπραξία και να αναγνωρισθεί ότι υποχρεούνται να της καταβάλουν το ποσό των 5.000 ευρώ για την ίδια αιτία, με το νόμιμο τόκο, απάντων των ως άνω κονδυλίων, από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, να κηρυχθεί η εκδοθησομένη απόφαση, ως προς τις καταψηφιστικές της διατάξεις, προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην δικαστικής της δαπάνη. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλουμένη απόφαση  δέχθηκε την  αγωγή εν μέρει ως κατ’ ουσίαν βάσιμη και υποχρέωσε τους εναγομένους, εις ολόκληρο έκαστο, να καταβάλουν στην ενάγουσα το ποσό των 30.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονούνται με την υπό κρίση έφεση οι εναγόμενοι, για τους λόγους που αναφέρονται σ’ αυτή και ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητούν δε την εξαφάνισή της  και να απορριφθεί η αγωγή. Οι λόγοι της έφεσης είναι παραδεκτοί και συνεπώς πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω κατ΄ ουσίαν.

3.Ι.)  Από τις διατάξεις των άρθρων 513, 522, 534, 535,540, 547 και 559 AK, όπως αυτές ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το ν. 3043/2002, λόγω του χρόνου κατάρτισης της ένδικης σύμβασης πώλησης, προκύπτει ότι επί πωλήσεως πράγματος, το οποίο κατά το χρόνο της παραδόσεώς του από τον πωλητή στον αγοραστή δεν έχει τις συμφωνηθείσες ιδιότητες ή έχει πραγματικά ελαττώματα, παρέχεται στον αγοραστή το δικαίωμα να ζητήσει τη διόρθωση ή αντικατάσταση του πράγματος με άλλο, να μειώσει το τίμημα ή να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση. Ειδικότερα, η άσκηση του δικαιώματος μειώσεως του τιμήματος αντικείμενο και αίτημα έχει τη μείωση αυτού κατά τη διαφορά της αξίας του πράγματος με και χωρίς το ελάττωμα ή τις συνομολογηθείσες ιδιότητες, οπότε η σύμβαση ανατρέπεται στο βαθμό που μειώνεται η υποχρέωση του αγοραστή ως προς το τίμημα (ΑΠ 1730/2001), η άσκηση δε του δικαιώματος αυτού γίνεται είτε με δήλωση του αγοραστή, η οποία από την περιέλευση στον πωλητή επιφέρει τη διαμόρφωση του μειωμένου τιμήματος, είτε με σχετική αγωγή, είτε κατ’ ένσταση, προβαλλόμενη και μετά τη συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής των άρθρων 554 επ. ΑΚ (ΑΠ 754/2005). Η μείωση του τιμήματος υπολογίζεται με την εκτίμηση αρχικά της αξίας του ελαττωματικού πράγματος και στη συνέχεια της αξίας του πράγματος χωρίς το ελάττωμα και με τον τρόπο αυτό διαπιστώνεται η αναλογία που υπάρχει μεταξύ των δύο εκτιμήσεων. Για τον υπολογισμό της αξίας του πράγματος με το ελάττωμα και χωρίς αυτό λαμβάνεται υπόψη ο χρόνος σύναψης της σύμβασης, σε αντιδιαστολή με εκείνον της προβολής της αξίωσης. Εάν, όμως, το τίμημα συμφωνήθηκε να καταβληθεί σε μεταγενέστερο χρόνο, τότε για τον υπολογισμό της μείωσης πρέπει, σε περίπτωση αμφιβολίας, να λαμβάνεται υπόψη το χρονικό αυτό σημείο. Το ακριβές ύψος της μείωσης του τιμήματος προσδιορίζεται κατά τη μέθοδο του αποκαλούμενου “σχετικού υπολογισμού”, προσδιορίζεται, δηλαδή, η κατά το χρόνο της πώλησης αγοραία αξία του ελαττωματικού πράγματος και η κατά τον ίδιο χρόνο αγοραία αξία του ίδιου πράγματος χωρίς το ελάττωμα, ούτως ώστε από την αναλογία που θα προκύψει μεταξύ των δύο αξιών να μειωθεί το συμφωνηθέν τίμημα. Η μέθοδος αυτή έχει ως βάση το συμφωνηθέν τίμημα του ελαττωματικού πράγματος και προς εξεύρεση του ζητούμενου,  δηλαδή του μειωμένου τιμήματος, χρησιμοποιεί, ως συνιστώσες αυτής, τα ως άνω μεγέθη και το μαθηματικό τύπο Χ-Σ Χ Ε/Α, όπου (Χ) είναι το ζητούμενο μειωμένο τίμημα, (Σ) είναι το συμφωνηθέν αρχικά τίμημα, (Ε) είναι η αξία του ελλιπούς πράγματος και (Α) η αξία του ιδίου πράγματος χωρίς ελάττωμα. Προφανές είναι ότι, όταν το συνομολογηθέν τίμημα πώλησης συμπίπτει με την αγοραία αξία του πράγματος, μειώνεται κατά τη διαφορά μεταξύ της αγοραστικής αξίας του υγιούς και εκείνης του ελλιπούς πράγματος. Όταν το τίμημα δεν συμπίπτει με την αγοραία αξία του πράγματος, τότε το τίμημα μειώνεται κατά τη διαφορά μεταξύ της αγοραστικής αξίας του υγιούς και της αγοραστικής αξίας του ελλιπούς πράγματος. Στην περίπτωση όμως κατά την οποία, όπως συνήθως συμβαίνει στις συναλλαγές, το συμφωνημένο τίμημα δεν συμπίπτει με την αγοραστική αξία του πωληθέντος, εφαρμόζεται η πιο   πάνω σχετική μέθοδος, η οποία έχει ως βάση το συμφωνημένο τίμημα και προς εξεύρεση του ζητουμένου, χρησιμοποιεί ως βοηθητικά μεγέθη την πραγματική αγοραία αξία του πράγματος και την αξία αυτού μετά τη μείωση που υφίσταται αυτό από τις ελλείψεις (ΑΠ 1803/2012, ΕφΠειρ 769/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 7763/1995 ΕλλΔνη 37.1434). Η άσκηση του δικαιώματος για μείωση του τιμήματος συνεπάγεται αν ο αγοραστής κατέβαλε το τίμημα, τη γέννηση ενοχικής αξίωσής του κατά του πωλητή για επιστροφή   του ποσού της μείωσης, η οποία θεμελιώνεται στις διατάξεις για τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, αφού στην ουσία πρόκειται για αχρεώστητη παροχή. Συνεπώς ο πωλητής οφείλει νόμιμους τόκους επί του ποσού που υποχρεώνεται να επιστρέψει αφού του επιδόθηκε η σχετική αγωγή του αγοραστή (Π. Κορνηλάκη, Ειδικό Ενοχικό Δίκαιο I, 2002, παρ. 46.9 IV σελ. 270).

Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 914 επ. ΑΚ περί αδικοπραξιών προκύπτει ότι, για να υπάρξει αδικοπραξία και υποχρέωση του ζημιώσαντος να αποζημιώσει τον παθόντα και περαιτέρω να ικανοποιηθεί η ηθική βλάβη του τελευταίου κατά το άρθρο 932 ΑΚ, προϋποτίθεται ότι η ζημία (θετική ή αποθετική) προκλήθηκε παρά το νόμο (άρθρο 914 ΑΚ) ή από συμπεριφορά αντίθετη προς τα χρηστά ήθη (άρθρο 919 ΑΚ), από πράξη ή παράλειψη, η οποία οφείλεται σε πταίσμα του δράστη, ήτοι σε δόλο ή αμέλεια και ότι υφίσταται αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της πράξης ή της παράλειψης και της ζημίας που επήλθε. Η ζημία είναι παράνομη, όταν με την πράξη ή την παράλειψη του υπαιτίου προσβάλλεται δικαίωμα ή και απλό συμφέρον του παθόντος, προστατευόμενο από ορισμένη διάταξη νόμου, η οποία παραβιάστηκε, ενώ ως κριτήριο των χρηστών ηθών και συνακόλουθα της αντίθετης προς αυτά συμπεριφοράς λαμβάνονται υπόψη οι ιδέες, που κατά τη γενική αντίληψη του χρηστώς και εμφρόνως σκεπτόμενου μέσου κοινωνικού ανθρώπου επικρατούν σε δεδομένη χρονική περίοδο. Μόνη η αθέτηση προϋφιστάμενης ενοχής είναι μεν πράξη παράνομη, δεν συνιστά όμως και αδικοπραξία κατά την έννοια των άρθρων 914 επ. ΑΚ. Είναι δυνατό, ωστόσο, μια ζημιογόνα ενέργεια, πράξη ή παράλειψη, με την οποία παραβιάζεται η σύμβαση, να θεμελιώνει συγχρόνως και ευθύνη από αδικοπραξία. Αυτό συμβαίνει όταν η ενέργεια αυτή καθ’ εαυτή και χωρίς την προϋπάρχουσα συμβατική σχέση θα ήταν παράνομη, ως αντίθετη στο γενικό καθήκον που επιβάλλει η διάταξη του άρθρου 914 ΑΚ, να μην προκαλεί κανένας υπαίτια ζημία σε άλλον. Η ύπαρξη, επομένως, νομικού ή πραγματικού ελαττώματος δεν ιδρύει από μόνη της ευθύνη από αδικοπραξία κατά την έννοια των αμέσως παραπάνω αναφερομένων διατάξεων, αφού, χωρίς τη συμβατική σχέση, δεν αποτελεί πράξη παράνομη. Όταν όμως δολίως αποσιωπάται η ύπαρξη του νομικού ή πραγματικού ελαττώματος, τότε συντρέχουν πρόσθετα πραγματικά στοιχεία, τα οποία, μαζί με τη συμβατική παράβαση, συνθέτουν το πραγματικό αδικοπραξίας, με τη μορφή της αστικής απάτης (ΑΚ 147, 149). Πρόκειται δηλαδή για συρροή δύο αξιώσεων, εφόσον η παραπάνω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του πωλητή αποτελεί αδικοπραξία και χωρίς τη συμβατική σχέση της πώλησης. Από τις δύο αυτές αξιώσεις για αποζημίωση, η πρώτη στηρίζεται στη συμβατική ευθύνη, με βάση τις διατάξεις των τριών πρώτων από τα παραπάνω άρθρα και η δεύτερη στην αδικοπραξία, με βάση τις διατάξεις του τελευταίου των άρθρων αυτών. Στην περίπτωση δε της συρροής αξιώσεων, που αποβλέπουν στον ίδιο σκοπό, δηλαδή στην ίδια παροχή, είναι δυνατή η παράλληλη άσκηση όλων των αξιώσεων, όχι όμως και η ικανοποίηση όλων, αφού η ικανοποίηση της μίας έχει ως αποτέλεσμα την απόσβεση και των λοιπών, εκτός αν με αυτές ζητείται κάτι περισσότερο, όπως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης από την αδικοπραξία (ΑΠ 559/2013, ΕφΠειρ 699/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ)

Στην εξεταζόμενη υπόθεση από τις καταθέσεις των μαρτύρων, που   εξετάσθηκαν ενόρκως στο ακροατήριο του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου    και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδριάσεως αυτού, τα έγγραφα τα οποία επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων και φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθρ. 444 αρ.3, 448 παρ. 2 και 457 παρ.4 Κ.Πολ.Δ.) και από την ομολογία των εναγομένων, για την οποία γίνεται λόγος παρακάτω, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ’ αριθμ. ………./30-10-2009 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιώς . ……., που μεταγράφηκε νόμιμα, η ενάγουσα αγόρασε από την πρώτη εναγομένη-τεχνική εταιρία, με αντικείμενο την ανέγερση πολυόροφων οικοδομών-πολυκατοικιών, της οποίας ομόρρυθμοι εταίροι και διαχειριστές είναι οι λοιποί εναγόμενοι, την υπό στοιχεία «Γ-2» οριζόντια ιδιοκτησία – διαμέρισμα του τρίτου ορόφου επί πολυώροφης πολυκατοικίας, κειμένης στον Πειραιά και επί των οδών ……. αρ… και …… αρ………., την υπ’ αριθμ. (1) οριζόντια ιδιοκτησία-θέση στάθμευσης αυτοκινήτου και την υπ’ αριθμ. (6) οριζόντια ιδιοκτησία – αποθήκη, αμφότερες του υπογείου της πολυκατοικίας αυτής. Ειδικότερα το υπό στοιχεία Γ-2 διαμέρισμα του τρίτου πάνω από το ισόγειο (PILOTIS) ορόφου, το οποίο εμφαίνεται σε κάτοψη στο από το μήνα Ιανουάριο του έτους 2008 σχεδιάγραμμα κάτοψης του- τυπικού -Α’, Β’ και Γ ορόφου (σ’ ένα σχέδιο) του πολιτικού μηχανικού ……….. και το οποίο αποτελείται από καθιστικό, τραπεζαρία και κουζίνα σε ενιαίο χώρο, ένα κοιτώνα και λουτρό, έχει επιφάνεια 57,36 τ.μ., επιφάνεια ημιυπαιθρίων χώρων 15,18 τ.μ., όγκο ιδιόκτητο 166,34 κυβικά μέτρα, αναλογία όγκου κοινοχρήστων 47,23 κυβικά μέτρα, δηλαδή συνολικό όγκο 213,57 κυβικά μέτρα, ποσοστό συνιδιοκτησίας εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου εκατόν τρία χιλιοστά (103/1000), τα οποία αναλογούν σε μέτρα τετραγωνικά 22,47 εξ αδιαιρέτου, συμμετέχει στις δαπάνες κοινοχρήστων κατά εκατόν πέντε χιλιοστά (105/1000), στις δαπάνες ανελκυστήρα κατά εκατόν τριάντα ένα χιλιοστά (131/1000), στις δαπάνες κεντρικής θέρμανσης με τον τρόπο και τα στοιχεία που αναφέρονται στη μελέτη του μηχανολόγου – μηχανικού ……………., που έχει κατατεθεί στην Πολεοδομική Υπηρεσία, έχει ψήφους εκατόν τρείς (103) σε σύνολο χιλίων (1.000) και συνορεύει ανατολικά με την οδό ……….. (μέσω του εμπρόσθιου ακαλύπτου χώρου του ακινήτου), στην οποία έχει ημιυπαίθριο χώρο και συνεχιζόμενο εξώστη, βόρεια εν μέρει με εξώστη του διαμερίσματος αυτού (υπό στοιχεία Γ-2) και εν μέρει με ημιυπαίθριους χώρους του διαμερίσματος αυτού (υπό στοιχεία Γ-2), με ακάλυπτο χώρο ακινήτου στον οποίο έχει αρχιτεκτονική προεξοχή και με φρέαρ ανελκυστήρα, δυτικά εν μέρει με ακάλυπτο χώρο ακινήτου στον οποίο έχει αρχιτεκτονική προεξοχή και εν μέρει με κλιμακοστάσιο και με πλατύσκαλο κλιμακοστασίου, νοτιοδυτικά εν μέρει με φρέαρ ανελκυστήρα και εν μέρει με το υπό στοιχεία Γ-1 διαμέρισμα του ίδιου ορόφου και νότια με νότιο όριο ακινήτου. Επίσης αγόρασε την υπό τον αραβικό αριθμό 1 οριζόντια ιδιοκτησία (χώρο στάθμευσης αυτοκινήτου) του υπογείου, η οποία εμφαίνεται σε κάτοψη στο από Ιανουαρίου 2008 σχεδιάγραμμα κάτοψης του υπογείου και οι ποσοστιαίες αναλογίες της περιγράφονται στον από Ιανουαρίου 2008 πίνακα αναλογιών του πολιτικού μηχανικού …………, η οποία έχει επιφάνεια 10,10 τ.μ. και την υπό τον αραβικό αριθμό 6 οριζόντια ιδιοκτησία (αποθήκη) του υπογείου, η οποία εμφαίνεται σε κάτοψη στο από Ιανουαρίου 2008 σχεδιάγραμμα κάτοψης του υπογείου του πολιτικού μηχανικού ………….. και η οποία αποτελείται από ένα χώρο και έχει επιφάνεια 7,50 τ.μ. Η αξία των ανωτέρω οριζοντίων ιδιοκτησιών, κατά το χρόνο της εν λόγω αγοραπωλησίας και κατά το σύστημα του αντικειμενικού προσδιορισμού, ανερχόταν συνολικά σε ποσό 66.300 ευρώ, εκ του οποίου ποσό 63.155 ευρώ αφορούσε την αξία του διαμερίσματος, ποσό 2.020 ευρώ αντιστοιχούσε την αξία του χώρου στάθμευσης αυτοκινήτου και 1.125 ευρώ στην αξία της αποθήκης. Ωστόσο όπως αποδείχθηκε το πραγματικό τίμημα που έλαβε η πρώτη εναγόμενη για την ανωτέρω πώληση ανήλθε στο συνολικό ποσό των 148.000 ευρώ, εκ των οποίων το ποσό των 5.000 ευρώ αφορούσε τη θέση στάθμευσης, ποσό 3.000 ευρώ αφορούσε την αποθήκη και ποσό 140.000 ευρώ αφορούσε το διαμέρισμα «Γ-2» και το οποίο αυτό πραγματικό τίμημα αντιστοιχεί στην αγοραία αξία της ανωτέρω πωληθείσας οριζόντιας ιδιοκτησίας κατά το χρόνο της μεταβίβασης. Το ανωτέρω τίμημα κατέβαλε η ενάγουσα στον εκπρόσωπο της πρώτης εναγομένης στις 30-10-2009 δια τριών τραπεζικών επιταγών συνολικού ποσού 89.500 ευρώ, αντίγραφο των οποίων προσκομίζεται  από την ενάγουσα και δη των υπ’ αριθμ. ΓΓ …….. ΓΓ …….. και ΓΓ………. επιταγών της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος ποσού 21.000, 2.200 και 66.300 ευρώ αντίστοιχα, ενώ το εναπομένον ποσό έως τις 148.000 ευρώ καταβλήθηκε σε μετρητά στην πρώτη εναγόμενη, νομίμως εκπροσωπούμενη. Ως προς το ζήτημα του πραγματικά καταβαλλομένου τιμήματος της πώλησης των τριών ανωτέρω οριζοντίων, ιδιοκτησιών οι εναγόμενοι με τις προτάσεις τους αναφέρουν απλώς το αναφερόμενο στο ανωτέρω συμβόλαιο τίμημα που ανταποκρίνεται στην αντικειμενική αξία των οριζοντίων ιδιοκτησιών και ουδόλως αμφισβητούν ειδικά τον ισχυρισμό της ενάγουσας για ύπαρξη ποσού τιμήματος που δεν αναφέρεται στο συμβόλαιο. Ως εκ τούτου εκ της μη ύπαρξης αιτιολογημένης άρνησης του τιμήματος των αγοραίου τιμήματος των 148.000 ευρώ, που για πρώτη φορά επιχειρούν οι εναγόμενοι με την προσθήκη τους, χωρίς να αρνούνται ωστόσο ότι ο εκπρόσωπος της εναγομένης εισέπραξε τις ανωτέρω επιταγές από την ενάγουσα, συνάγεται έμμεση-σιωπηρή ομολογία περί του πραγματικού τιμήματος των 148.000 ευρώ, το οποίο για φορολογικούς λόγους δεν εμφανίσθηκε στο αγοραπωλητήριο συμβόλαιο (άρθρα 352,353 ΚΠολΔ).. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι μολονότι δεν έχει προβλεφθεί στην οικοδομική άδεια η κατασκευή τζακιού, η πρώτη εναγόμενη τοποθέτησε τζάκι σε όλα τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας μεταγενέστερα κατά την κατασκευή τους και όταν η ενάγουσα αγόρασε το επίδικο διαμέρισμα, γνώριζε κατά την επίσκεψη στο ακίνητο και από τις επαφές με τους εναγόμενους ότι αυτό διέθετε και λειτουργικό τζάκι, που είχε κατασκευαστεί άρτια και ότι είχε τη δυνατότητα  να λειτουργήσει καταλλήλως. Ωστόσο το τζάκι που είχε τοποθετηθεί από την πρώτη εναγόμενη εταιρεία, ως κατασκευάστρια, στο προαναφερόμενο διαμέρισμα ήταν ελαττωματικό και ακατάλληλο για τη χρήση για την οποία προοριζόταν. Ειδικότερα όταν η ενάγουσα επιχείρησε για πρώτη φορά να θέσει σε λειτουργία το τζάκι του διαμερίσματός της, κατά  το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2010, στάθηκε αδύνατο να λειτουργήσει, γιατί η καμινάδα δεν απορροφούσε τον καπνό. Όταν επικοινώνησε με τους εναγόμενους, ομορρύθμους εταίρους και τους ενημέρωσε για το πρόβλημα, εκείνοι την καθησύχασαν ότι το τζάκι δεν είχε πρόβλημα, αλλά η μη απορρόφηση του καπνού οφείλονταν προφανώς στον καιρό και συγκεκριμένα στην κατεύθυνση των ανέμων και την προέτρεψαν ν’ ανάψει το τζάκι της ξανά όταν αλλάξει φορά ο άνεμος. Επίσης, κατά το μήνα  Ιανουάριο του έτους 2011 διαπίστωσε ότι υπήρχε έντονη μυρωδιά καπνού στο διαμέρισμά της, καίτοι το τζάκι της δεν είχε τεθεί σε λειτουργία και πληροφορήθηκε ότι ο ένοικος του διαμερίσματος Α-2 του πρώτου ορόφου, το οποίο διέθετε επίσης τζάκι, επιχειρούσε ν’ ανάψει για πρώτη φορά το τζάκι του διαμερίσματός του. Μάλιστα αφού επικοινώνησε με τους εκπροσώπους της πρώτης εναγόμενης, δεύτερο και τρίτο των εναγομένων και αφού οι τελευταίοι αρχικώς την καθησύχασαν, εν τέλει αυτοί έκλεισαν το στόμιο του εξωτερικού τμήματος της καμινάδας του διαμερίσματός της με μια πλαστική σακούλα σκουπιδιών, χωρίς όμως και πάλι να σταματήσει η εισροή καπνού μέσα στο διαμέρισμά της. Ακολούθως, ο δεύτερος των εναγομένων επισκέφθηκε εκ νέου το διαμέρισμά της, μαζί με τον τεχνίτη που τοποθέτησε τις γυψοσανίδες στα τζάκια, ο οποίος άνοιξε μια θυρίδα στην πλαϊνή πλευρά της κατασκευής του τζακιού, κόβοντας τη γυψοσανίδα, και προσπάθησε από εκεί να ελέγξει το εσωτερικό της κατασκευής χωρίς, όμως, αποτέλεσμα. Με τον τρόπο αυτό μάλιστα η ενάγουσα πληροφορήθηκε ότι μέσα από την κατασκευή του τζακιού της διέρχονταν και οι καμινάδες των τζακιών των διαμερισμάτων Α-2 και Β-2 της πολυκατοικίας και ακολούθως οι εναγόμενοι, σε συνεννόηση με τον ιδιοκτήτη του Α-2 διαμερίσματος, δέχθηκαν και επιμηκύνθηκε η καμινάδα του διαμερίσματος Α-2, με την τοποθέτηση ενός λαιμού (κομμάτι σωλήνα), που την απομάκρυνε λίγο από την καμινάδα του δικού της διαμερίσματος. Ακολούθησε καθαρισμός της καμινάδας του τζακιού του Α-2 διαμερίσματος από ειδικό συνεργείο,  που ήλεγξε και το δικό της τζάκι και τις επόμενες ημέρες-και παρά το γεγονός ότι ολόκληρο το τζάκι της ήταν πλέον καλυμμένο με διπλό στρώμα πλαστικού- στο διαμέρισμά της συνέχιζε να υπάρχει η δυσάρεστη οσμή καπνού. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα δυνάμει της από 20-4-2011 εξώδικης πρόσκλησης-δήλωσης και διαμαρτυρίας, την οποία κοινοποίησε στην πρώτη εναγόμενη εταιρία την ιδία ημέρα, την καλούσε όπως εντός 15 ημερών από τη λήψη της προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την πλήρη αποκατάσταση των ελαττωμάτων και προβλημάτων στην ιδιοκτησία της με τεχνικό συνεργείο, ώστε να μην εισέρχονται οι εκπομπές τρίτων στο διαμέρισμά της, αφετέρου να λειτουργεί προσηκόντως και αποτελεσματικώς το τζάκι της. Ωστόσο, οι εναγόμενοι δεν ανταποκρίθηκαν στην εν λόγω έγγραφη πρόσκλησή της τους επόμενους μήνες. Σημειωτέον ότι με την επίδοση στην πρώτη εναγόμενη της εξώδικης δήλωσης το δικαίωμα επιλογής της ενάγουσας δεν αναλώθηκε, διότι δεν υπήρξε εκούσια διόρθωση του τζακιού από την πρώτη εναγόμενη. Επιπροσθέτως κατόπιν έρευνας στο αρχείο της Πολεοδομίας Πειραιά, η ενάγουσα διαπίστωσε ότι η κατασκευή του τζακιού στο διαμέρισμά της ήταν και αυθαίρετη, αφού, τόσο το δικό της τζάκι όσο και αυτά των διαμερισμάτων Α-2 και Β-2, δεν προβλέπονταν στα σχέδια και τις μελέτες της υπ’ αριθμ. ……../2005 οικοδομικής αδείας, δυνάμει της οποίας οικοδομήθηκε η συγκεκριμένη πολυκατοικία. Μάλιστα η ενάγουσα άσκησε κατά της πρώτης εναγομένης εταιρείας την από 24-10-2011 και υπ’ αριθμ. καταθ. …………/2011 αγωγή της, ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιά, με την οποία επικαλούμενη τα μέχρι τότε διαπιστωθέντα προβλήματα στην κατασκευή του τζακιού του διαμερίσματός της, ζητούσε να υποχρεωθεί να την αποζημιώσει. Ωστόσο με την από 23-10-2014 έγγραφη δήλωσή της, που επιδόθηκε νόμιμα στην πρώτη εναγόμενη την 30-10-2014, η ενάγουσα παραιτήθηκε από το δικόγραφο της αγωγής αυτής, πριν τη συζήτηση αυτής, η οποία θεωρείται ως μη ασκηθείσα. Ήδη στις 2-11-2011, δηλαδή μετά την άσκηση της ως άνω αγωγής της, όταν ο ένοικος του διαμερίσματος Β-2 του δευτέρου ορόφου, το οποίο είχε πωληθεί το καλοκαίρι του 2011 και άρχισε να κατοικείται, έθεσε σε λειτουργία για πρώτη φορά το τζάκι στο εν λόγω Β-2 διαμέρισμα, το διαμέρισμα της ενάγουσας γέμισε καπνό και την ιδία ημέρα η ενάγουσα αναγκάστηκε να μεταβεί για νοσηλεία στο νοσοκομείο «Η Σωτηρία» λόγω δύσπνοιας μετά από εισπνοή καπνού και έλαβε θεραπεία οξυγόνου και φαρμακευτική αγωγή (βλ. υπ΄αριθμ. πρωτ. ……../31-10-2013 πιστοποιητικό νοσηλείας του ως άνω Νοσοκομείου). Εξάλλου κατόπιν της υπ’ αριθμ. πρωτ. ./../11 καταγγελίας ακολούθησε την 24-11-2011 έλεγχος στο διαμέρισμα της ενάγουσας από την αρμόδια Πολεοδομία Πειραιά και δυνάμει της υπ’ αριθμ. …../2011 έκθεσης αυτοψίας, διαπιστώθηκε «αυθαίρετη τοποθέτηση τζακιού στο διαμέρισμά της και ειδικότερα ότι το ανωτέρω τζάκι ήταν κατασκευασμένο από γυψοσανίδα και η καμινάδα του ήταν μεταλλική και χωρίς μόνωση, η οποία, διερχόμενη από τα υπερκείμενα διαμερίσματα, απολήγει στον εξώστη του Δ’ ορόφου, μέχρι το ύψος του στηθαίου του Ε’ ορόφου, καθ’ υπέρβαση της ………./2005 οικοδομικής αδείας και αλλάζοντας και την όψη αυτής». Επίσης στην ανωτέρω έκθεση αυτοψίας αναγράφεται ότι η ανωτέρω αυθαίρετη κατασκευή  υλοποιήθηκε  από  τον  ιδιοκτήτη – κατασκευαστή  της  ανωτέρω πολυκατοικίας «…………». Επιβλήθηκαν δε πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης.  Παράλληλα με τις υπ’ αριθμ. ……./2011 και ………./2011 εκθέσεις αυτοψίας των οργάνων της ιδίας Πολεοδομίας Πειραιά διαπιστώθηκε, επίσης, η αυθαίρετη τοποθέτηση των τζακιών στα διαμερίσματα Α-2 και Β-2 της επίδικης πολυκατοικίας. Επίσης, κατά το μήνα Μάρτιο του έτους 2011 η ενάγουσα απευθύνθηκε σε διάφορους τεχνίτες τζακιών και οι γνώμες όλων συνέκλιναν στο ότι το συγκεκριμένο τζάκι για να καταστεί στοιχειωδώς λειτουργικό χρειαζόταν εκτεταμένη επισκευή- ανακατασκευή και το εσωτερικό τμήμα του και η καμινάδα του και έπρεπε να μονωθούν με κατάλληλα υλικά και τεχνικά άρτιο τρόπο. Ωστόσο, όσον αφορά το αυθαίρετο της κατασκευής, υπήρχε πρόβλημα νομιμοποίησης και δεν μπορούσε καν να τακτοποιηθεί, διότι το εξωτερικό τμήμα της καμινάδας, τόσο του δικού της τζακιού όσο και των διαμερισμάτων Α-2 και Β-2, κατέληγε στον εξώστη του Δ’ ορόφου, μέχρι το ύψος του στηθαίου του Ε’ ορόφου, ενώ κατά νόμο αλλά και για τη σωστή λειτουργία του τζακιού θα έπρεπε να ανυψωθεί τουλάχιστον κατά 0,40 μ. έως 1,00 μ. από το ψηλότερο σημείο της οικοδομής, με τη συναίνεση όλων των συνιδιοκτητών, πράγμα που δεν υπήρξε. Εν τέλει, την 11-5-2012 η ενάγουσα προέβη σε καθαίρεση ολόκληρης της αυθαίρετης κατασκευής του τζακιού από το ως άνω διαμέρισμα της, (βλ. την υπ’ αριθμ. ………../6-7-2012 πράξη συμμόρφωσης ως προς την υπ’ αριθμ. ……../2011 έκθεση αυτοψίας της Πολεοδομίας Πειραιά). Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι κατά την αποξήλωση της κατασκευής του τζακιού στο διαμέρισμα της ενάγουσας διενεργήθηκε αυτοψία από τον ………….. και διαπιστώθηκε ότι το σύνολο των δομικών και άλλων στοιχείων της συγκεκριμένης κατασκευής τζακιού δεν εξασφάλιζαν την επαγωγή των καυσαερίων στον αέρα και την καλή λειτουργία της, με αποτέλεσμα να καθιστούν τη χρήση της κατασκευής προβληματική και επικίνδυνη για την υγεία των ενοίκων του διαμερίσματος λόγω των εισερχομένων καυσαερίων. Ειδικότερα, διαπιστώθηκε ότι η κατασκευή του τζακιού περιελάμβανε καπνοδόχο μεταλλική, η οποία δεν πληρούσε τις προδιαγραφές ασφαλείας, διότι επρόκειτο για μεταλλική καπνοδόχο ελικοειδούς ραφής, όχι ανοξείδωτη, χαμηλού δείκτη πυραντίστασης, μικρής αντοχής σε συνθήκες που δημιουργούνται από τυχόν ανάφλεξη αποθέσεων στο εσωτερικό της καπνοδόχου και χωρίς οποιαδήποτε μόνωση, χωρίς μόνωση καπναερίων, χωρίς στηρίγματα στον τοίχο κατά τη διαδρομή της, ότι οι διερχόμενες πίσω από την κατασκευή σωλήνες-καπνοδόχοι από τα υποκείμενα διαμερίσματα α’ και β’ ορόφου είναι ελικοειδούς ραφής, μονές αντί διπλές, στις ενώσεις δεν έφεραν σφιγκτήρα ούτε σφράγιση με ειδική πυράντοχη μαστίχη-σιλικόνη και  τα τοιχώματά τους δεν είχαν επαρκώς στεγανοποιηθεί, ώστε να μη διαφεύγουν τα καυσαέρια, ότι το λειτουργικό μέρος του τζακιού, δηλαδή η εστία και ο αεροθάλαμος που ήταν μεταλλικός δεν είχαν στις ενώσεις ειδική πυρίμαχη μαστίχη και κορδόνι πυράντοχο, ούτε στηριζόταν σε σταθερή, χτιστή βάση από τούβλο και μπετόν, αλλά μόνο σε μεταλλικά πόδια (όπως στις εκθέσεις), με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά ευάλωτα σε διαφυγή καυσαερίων. Επίσης, διαπιστώθηκε από τον διενεργήσαντα την αυτοψία ότι η κατασκευή που κάλυπτε την εστία του τζακιού έγινε με μονή γυψοσανίδα και δεν έφερε κανενός είδους προβλεπόμενη μόνωση, όπως π.χ. επένδυση με πετροβάμβακα με αλουμίνιο και τέλος διαπιστώθηκε η παντελής έλλειψη αερισμού του χώρου του τζακιού, ήτοι η απαιτούμενη για τη σωστή του λειτουργία οπή διαμέτρου 10 εκατοστών. Περαιτέρω, σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. πρωτ. ………/6-7-2012 ορθή επανάληψη της υπ΄αριθμ. πρωτ. ………./15-5-2012 διαπιστωτικής πράξης συμμόρφωσης της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Πειραιά ως προς την 89/11 ΕΑ, κατόπιν αυτοψίας που διενεργήθηκε από τον αρμόδιο υπάλληλο της υπηρεσίας, με αφορμή το ανωτέρω σχετικό, διαπιστώθηκε η συμμόρφωση ως προς την α/α 89/11 έκθεση αυτοψίας, δηλαδή  η αποξήλωση του τζακιού και της καμινάδας που αφορούσε το διαμέρισμα της ενάγουσας. Επίσης, στο ανωτέρω έγγραφο αναφέρεται ότι στην πλάκα οροφής του τρίτου ορόφου, στο σημείο όπου διέρχονται οι καμινάδες του πρώτου, δεύτερου και τρίτου ορόφου διαπιστώθηκε ότι τα σίδερα του οπλισμού εξείχαν από το σκυρόδεμα της πλάκας, περιμετρικά της τρύπας. Επιπροσθέτως αποδείχθηκε ότι μετά την καθαίρεση ολόκληρης της ως άνω κατασκευής από το διαμέρισμα της ενάγουσας (τζάκι και καμινάδες), σταμάτησαν τα προβλήματα διαρροής καπναερίων εντός αυτού, πλην όμως από την καθαίρεση του εσωτερικού τμήματος των καμινάδων και εφεξής παρατηρούνται έντονα φαινόμενα υγρασίας από εισροή ύδατος στην οροφή και στους τοίχους του καθιστικού του διαμερίσματος της από το σημείο της πλάκας της οροφής από την οποία διέρχονταν  οι αποκοπείσες καμινάδες, παρά το γεγονός ότι το σημείο αυτό έχει κλειστεί. Το ζήτημα όμως αυτό δεν είναι αντικείμενο της παρούσας αγωγής, αλλά, όπως έκρινε το Πρωτόδικο Δικαστήριο και το κεφάλαιο αυτό της εκκαλουμένης δεν προσβάλλεται με έφεση, αφορά ενδεχόμενη περαιτέρω ζημία της ενάγουσας λόγω πραγματικών ελαττωμάτων του καθαιρεθέντος τζακιού και καμινάδων.  Από τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά αποδεικνύεται  ότι το επίδικο Γ-2 διαμέρισμα που πώλησε η πρώτη εναγομένη στην ενάγουσα και ιδιαίτερα η περιεχόμενη σ’ αυτό κατασκευή του τζακιού και η κατασκευή των  ως άνω καμινάδων, κατά το χρόνο της πώλησης, έφεραν   τα   αναλυτικώς   ανωτέρω   εκτιθέμενα   πραγματικά   κατασκευαστικά ελαττώματα, τα οποία κατέστησαν τη λειτουργία του τζακιού του διαμερίσματος αυτής αδύνατη αλλά και τη γενικότερη χρήση του εν λόγω διαμερίσματος έντονα προβληματική και επικίνδυνη για την υγεία της ενάγουσας, λόγω της έντονης διαρροής καπναερίων τόσο κατά τη λειτουργία του από την ενάγουσα όσο και χωρίς αυτό να λειτουργεί κατά τη λειτουργία των τζακιών των υποκείμενων διαμερισμάτων της πολυκατοικίας. Κατόπιν των ανωτέρω, λόγω της ύπαρξης των ανωτέρω πραγματικών ελαττωμάτων, κατά τη μετάθεση του κινδύνου, που καθιστούσαν το τζάκι και την καμινάδα του διαμερίσματος μη ανταποκρινόμενα στη σύμβαση, διότι αυτά δεν ήταν κατάλληλα για τη χρήση για την οποία προορίζονται συνήθως τα πράγματα της ιδίας κατηγορίας, τα οποία (πραγματικά ελαττώματα), εξάλλου, επιδρούν δυσμενώς στη συνολική αξία του διαμερίσματος, η ενάγουσα δικαιούται μείωση  του  τιμήματος  πώλησης  του  διαμερίσματός  της. Περαιτέρω,  όπως προαναφέρθηκε, η αντικειμενική αξία του πωληθέντος στην ενάγουσα διαμερίσματος, χωρίς το ανωτέρω αναφερόμενο ελάττωμα, ανερχόταν στο ποσό των 63.155 ευρώ, ενώ η αντικειμενική αξία του διαμερίσματός της με το ανωτέρω αναφερόμενο ελάττωμα, κατέρχεται κατά ποσοστό 20% και ανέρχεται κατά την κρίση του Δικαστηρίου στο ποσό των (63.155 Χ 20%=) 50.524 ευρώ, δεδομένου ότι ένα τζάκι αφενός παρέχει χρηστικότητα για οικονομική θέρμανση του χώρου, αφετέρου αναβαθμίζει αισθητικά το χώρο του καθιστικού και την ποιότητα διαβίωσης και αυξάνει εν γένει την αγοραία αξία του διαμερίσματος. Για το λόγο αυτό, λόγω της μεγάλης ζήτησης καταναλωτών που ενδιαφέρονταν για την αγορά καινούργιων διαμερισμάτων, μόνο εφόσον το διαμέρισμα διέθετε και τζάκι, παρεχόταν σε μεγάλο ποσοστό στις νεόδμητες πωλούμενες οριζόντιες ιδιοκτησίες ως πρόσθετη παροχή η κατασκευή τζακιού και επομένως δικαιολογείται με βάση και τα διδάγματα της κοινής πείρας η μείωση της αξίας του διαμερίσματος της ενάγουσας εκ της ύπαρξης ελαττωματικού τζακιού κατά ποσοστό 20%. Επίσης, όπως προαναφέρθηκε, η αγοραία αξία του διαμερίσματος της ενάγουσας ανερχόταν, κατά τον κρίσιμο χρόνο της μεταβίβασης αυτού, στο ποσό των 140.000 ευρώ. Ειδικότερα δεδομένου ότι το συμφωνημένο τίμημα δεν συμπίπτει με την αγοραστική αξία του πωληθέντος, εφαρμόζεται η σχετική μέθοδος που αναφέρεται στην οικεία μείζονα σκέψη της παρούσας, η οποία έχει σαν βάση το συμφωνημένο τίμημα και προς εξεύρεση του ζητούμενου χρησιμοποιεί σαν επιβοηθητικά μεγέθη την πραγματική αγοραία αξία του πράγματος και την αξία αυτού μετά τη μείωση και ειδικότερα σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο Χ=Σ Χ Ε/Α, όπου (Χ) είναι το ζητούμενο μειωμένο τίμημα, (Σ) είναι το συμφωνηθέν αρχικά τίμημα, (Ε) είναι η αντικειμενική αξία του ελλιπούς πράγματος και (Α) η αντικειμενική αξία του ιδίου πράγματος χωρίς ελάττωμα, προκειμένου να διαφυλάσσεται η περί του τιμήματος συμβατική βούληση και ως εκ τούτου το μειωμένο πραγματικό (αγοραίο) τίμημα ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των 112.000 ευρώ [140.000 € Χ (50.524 / 63.155 ευρώ). Συνεπώς, ενόψει του ότι το συνολικό τίμημα της αγοραίας αξίας του διαμερίσματος των 140.000 ευρώ εξοφλήθηκε ολοσχερώς εκ μέρους της ενάγουσας, μετά την άσκηση εκ μέρους της με την ένδικη αγωγή του δικαιώματος μείωσης του τιμήματος, η πρώτη εναγόμενη κατέστη αδικαιολόγητα και χωρίς νόμιμη αιτία πλουσιότερη σε βάρος της περιουσίας της ενάγουσας και μετά την ανωτέρω μείωση του τιμήματος του διαμερίσματος οφείλει να επιστρέψει κατ’ άρθρο 904 ΑΚ και να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των (140.000-112.000=) 28.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής  μέχρι την εξόφληση. Επίσης οι λοιποί εναγόμενοι, ευθύνονται για τα χρέη της πρώτης εναγομένης ως ομόρρυθμοι εταίροι αυτής αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με αυτή (βλ. το 9-9-2004 ιδιωτικό συμφωνητικό συστάσεως ομόρρυθμης εταιρείας καταχωρημένο στα βιβλία του Πρωτοδικείου Πειραιά). Περαιτέρω οι εναγόμενοι και η πρώτη εναγομένη νομίμως εκπροσωπούμενη, μολονότι γνώριζαν ή έστω βασίμως είχαν την υποψία ότι οι συγκεκριμένες επίδικες κατασκευές έφεραν τα προεκτεθέντα πραγματικά ελαττώματα και από τη χρήση αυτών, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής λογικής και πείρας, θα μπορούσαν να προκύψουν όχι μόνο λειτουργικά προβλήματα των κατασκευών αλλά και οι προαναφερόμενοι σοβαρότατοι κίνδυνοι για την υγεία των ενοίκων του συγκεκριμένου διαμερίσματος, δεν τα γνωστοποίησαν στην αγνοούσα αυτά ενάγουσα αγοράστρια κατά το χρόνο της μεταβίβασης, παρά την υποχρέωσή τους προς τούτο από την συναλλακτική καλή πίστη, προκειμένου να συναινέσει  η ενάγουσα στην κατάρτιση της συμβάσεως. Η ενάγουσα δε από την ανωτέρω παράνομη και  υπαίτια  συμπεριφορά  των  εναγομένων  υπέστη  ηθική   βλάβη,  για  την αποκατάσταση της οποίας πρέπει να υποχρεωθούν αυτοί να της καταβάλουν το ποσό των 2.000 ευρώ, το οποίο κρίνεται εύλογο ενόψει των συγκεκριμένων συνθηκών, του βαθμού υπαιτιότητας των εναγομένων, της βλάβης της υγείας της που προκάλεσε στην ενάγουσα η εισπνοή καπναερίων, της ψυχικής ταλαιπωρίας που αυτή υπέστη, καθώς και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων. Επομένως, σύμφωνα με τα ανωτέρω εκτιθέμενα, κρίνεται ότι πρέπει να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν στην ενάγουσα, εις ολόκληρον έκαστος α) το αχρεωστήτως ήδη καταβληθέν από την ενάγουσα για την εξόφληση του τιμήματος ποσό των 28.000 ευρώ λόγω αδικαιολογήτου πλουτισμού και δη λόγω ασκήσεως από μέρους της ενάγουσας με την παρούσα αγωγή του δικαιώματος μειώσεως του τιμήματος του διαμερίσματος εξαιτίας των προεκτεθέντων πραγματικών του ελαττωμάτων και β) το ποσό των 2.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την αδικοπρακτική συμπεριφορά των εναγομένων, αμφότερα τα ως άνω ποσά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής  έως την εξόφληση.  Επομένως το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφαση έκρινε τα ίδια και δέχθηκε εν μέρει την αγωγή ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη, ορθά και όχι λανθασμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και οι περί του αντιθέτου συναφείς λόγοι της  εφέσεως πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμοι. Επομένως το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφαση έκρινε τα ίδια και δέχθηκε εν μέρει την αγωγή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη, ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και οι περί του αντιθέτου συναφείς λόγοι της  εφέσεως πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμοι. Οι εναγόμενοι υπέβαλαν πρωτόδικα το αίτημα διενέργειας πραγματογνωμοσύνης, το οποίο επαναφέρουν με σχετικό λόγο της εφέσεως, αναφορικά με την αξία της ιδιοκτησίας της ενάγουσας χωρίς τζάκι και με τζάκι, τις προδιαγραφές του προκατασκευασμένου τζακιού, την αναγκαιότητα της καθαίρεσής του και τη βλάβη που επήλθε στην ιδιοκτησία της ενάγουσας από την αποξήλωση, εάν υφίστανται προβλήματα υγρασίας μετά την αποξήλωση, εάν οι εργασίες αποξήλωσης έγιναν με τους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης, εάν έχει γίνει η προβλεπόμενη μελέτη υγρομόνωσης και εάν έχουν αποκοπεί τα σίδερα της πλάκας. Το αίτημα αυτό, ερειδόμενο στο άρθρο 368 ΚΠολΔ, τυγχάνει απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο, διότι αφενός το τζάκι και οι καμινάδες αυτού μετά την καθαίρεση δεν υφίσταται πλέον στο διαμέρισμα της ενάγουσας, αφετέρου από τα προσκομιζόμενα από την ενάγουσα αποδεικτικά στοιχεία δεν καταλείπεται καμία αμφιβολία στο Δικαστήριο αναφορικά με τα ελαττώματα του κατασκευασθέντος τζακιού και καμινάδων, καθώς τα ελαττώματα αυτά προσδιορίζονται αρκούντως τόσο στην προσκομισθείσα τεχνική έκθεση της τεχνικής-κατασκευαστικής εταιρείας «……………» που προέβη σε αυτοψία κατά τον κρίσιμο χρόνο της καθαίρεσης του τζακιού σε συνδυασμό με τις προσκομισθείσες φωτογραφίες πριν την καθαίρεση όσο και κατά τη διάρκεια αυτής, ενώ ορισμένα εκ των ελαττωμάτων προσδιορίζονται και στην υπ’ αριθμ. ……../2011 έκθεση αυτοψίας της Πολεοδομίας Πειραιά και στην υπ’ αριθμ. πρωτ. …………/ορθή επανάληψη διαπιστωτικής πράξης συμμόρφωσης της Διεύθυνσης Πολεοδομίας Πειραιά, τα ανωτέρω δε πραγματικά ελαττώματα δεν αναιρούνται από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα των εναγομένων, ο οποίος δεν είχε καμία γνώση για το πραγματικό ελάττωμα του τζακιού, όπως εξάλλου εξαρχής δήλωσε, ενώ επίσης δήλωσε ότι τα τζάκια δεν προβλέπονταν στο σχέδιο της άδειας οικοδομής, αλλά προβλέφθηκαν κατά την κατασκευή. Περαιτέρω, αναφορικά με τα ζητήματα της καθαίρεσης και της βλάβης της ιδιοκτησίας της ενάγουσας από την αποξήλωση και τα ζητήματα υγρασίας, αλυσιτελώς προβάλλονται, διότι δεν αποτελούν αντικείμενο της παρούσας αγωγής περί επιστροφής μέρους του τιμήματος λόγω μείωσης τιμήματος, αλλά αντικείμενο μιας αγωγής για ενδεχόμενη περαιτέρω ζημία λόγω των ελαττωμάτων του τζακιού και των καμινάδων, το οποίο δεν αιτείται εν προκειμένω η ενάγουσα. Επομένως το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφαση έκρινε τα ίδια και απέρριψε το αίτημα των εναγομένων περί διενέργειας πραγματογνωμοσύνης ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και ο περί του αντιθέτου συναφής λόγος της  εφέσεως πρέπει να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμος. Επίσης οι εναγόμενοι, υπέβαλαν παραδεκτά πρωτοδίκως την ένσταση καταχρηστικής ασκήσεως των ενδίκων αξιώσεων της ενάγουσας, την οποία επαναφέρουν με σχετικό λόγο της εφέσεώς τους,  για το λόγο ότι η ενάγουσα επέλεξε να καθαιρέσει το τζάκι αντί να το επισκευάσει, ενώ η ενδεδειγμένη ενέργεια θα ήταν η επισκευή και η τακτοποίηση με μικρό κόστος και ότι  δεν είναι νόμιμο να ζητά τη μείωση της αξίας του διαμερίσματος σε ποσοστό 30% για αιτία που δεν έχει σχέση με τη συνολικά άρτια κατασκευή και την αξία του διαμερίσματος, αλλά οφείλεται σε επιλογή της ιδίας. Η ένσταση αυτή είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη, διότι τα εκτιθέμενα ως άνω πραγματικά περιστατικά και αληθή υποτιθέμενα δεν συνιστούν κατάχρηση δικαιώματος κατά την έννοια του άρθρου 281 του Α.Κ. Επίσης οι εναγόμενοι υπέβαλαν παραδεκτά πρωτοδίκως την ένσταση οικείου πταίσματος, την οποία επαναφέρουν με σχετικό λόγο της εφέσεως, ισχυριζόμενοι ότι η ύπαρξη υγρασίας στο διαμέρισμα της ενάγουσας στο σημείο της αποξήλωσης των καμινάδων είναι απότοκο ζημίας προκληθείσας από αποκλειστική υπαιτιότητά της. Η ένσταση αυτή αλυσιτελώς προβάλλεται, διότι, σύμφωνα με τα προαναφερόμενα,  τα ζητήματα βλάβης της ιδιοκτησίας της ενάγουσας από την αποξήλωση λόγω της εμφάνισης υγρασίας, δεν αποτελούν αντικείμενο της παρούσας αγωγής περί μείωσης τιμήματος, αλλά αντικείμενο μιας αγωγής για ενδεχόμενη περαιτέρω ζημία λόγω του ελαττώματος στο τζάκι και στις καμινάδες, το οποίο δεν αιτείται η ενάγουσα. Επομένως το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απόφαση έκρινε τα ίδια και απέρριψε τις ως άνω ενστάσεις των εναγομένων, ορθά εφάρμοσε το νόμο και οι περί του αντιθέτου συναφείς λόγοι της εφέσεως πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμοι. Συνεπώς πρέπει να απορριφθεί η έφεση ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη να καταδικασθούν οι εκκαλούντες στα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρ. 176, 183, 191 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.)  και να διαταχθεί, κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ. η εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο των  παραβόλων, που κατατέθηκαν.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ   ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την από 28-12-2018 και υπ’ αριθμ. εκθ. καταθ. ………/31-12-2018 έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 5179/2018 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.

Διατάσσει την εισαγωγή των παραβόλων, που κατατέθηκαν,  στο Δημόσιο Ταμείο.

Καταδικάζει τους εκκαλούντες στα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση,  στις    2 Σεπτεμβρίου 2021, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η    ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ